Teddy Trix
Een eigenaardige aanbieding
JCoct llieims
VRIJDAG 23 APRIL 1941'
Den Haag krijgt een Internationalen
Rozenproeftuin.
De eerste in Nederland.
(Van een Haagschen correspondent).
In het betrekkelijk nog nieuwe Zuiderpark in
Den Haag worden voorbereidingen getroffen tot
den aanleg van een Internationalen Rozenproef
tuin, zooals men die kan bewonderen in Italië (te
Rome), Duitschland (te Langerhausen) en Frank
rijk (te Saverne en te Parijs). Ons land bezit tot
heden een dergelijke instelling niet, zoodat in dit
opzicht Den Haag een primeur zal krijgen.
Het initiatief hiertoe is uitgegaan van de Ver-
eeniging ter bevordering van de Rozencultuur „Nos
jungunt Rosae" (,.De rozen vereenigen ons"), on
der voorzitterschap van Jhr. P. P. de Beaufort, te
Driebergen.
Vele Nederlandsche rozenkweekers léggen zich
reeds lang met geestdrift toé op het veredelen der
door hen gekweekte planten, waarbij zij dikwijls
tot werkelijk schitterende resultaten wisten té ko
men. Men miste hierbij echter een centraal punt,
terwijl ook de kweekers zelf veelal niet beschikten
over grondsoort en middelen, om hun met moeite
en zorg verkregen resultaten in stand te houden.
Dit bracht „Nos jungunt Rosae" op het denkbeeld
een proeftuin te stichten, en gezien de ervaringen,
die ten opzichte van de rozencultuur in het Haag-
sche Zuiderpark reeds werden opgedaan men
heeft daar een prachtig en groot rosarium, welks
bestaan zelfs in Den Haag nog al te weinig bekend
is! besloot men, in overleg met het Haagsche
gemeentebestuur, dezen rozenproeftuin in genoemd
park aan te leggen.
De voorbereidingen zijn reeds in zooverre ge
vorderd, dat een stuk grond, in de onmiddellijke
nabijheid van ihet gewone rosarium, een speciale
bewerking heeft ondergaan, teneinde het succes
van den hierop aan te leggen Internationalen Ro
zenproeftuin zoo goed mogelijk te verzekeren.
Het is de 'bedoeling, dat iedere rozenkweeker,
die meent een nieuwe variëteit gekweekt 'te héb
ben, zich met zijn product tot den directeur der
Gemeenteplantsoenen te Den Haag zal kunnen
wenden, waarop deze dan met zijn staf medewer
kers er voor zorg draagt, dat die variëteit een
plaats vindt m den proeftuin, waar zij voortdurend
zal worden geobserveerd en nauwgezet verzorgd.
Van tijd tot tijd komt er dan een internationale
jury. die haar deskundig oordeel over de nieuwe
\'arieteiten bepaalt.
Het. is de bedoeling, dat deze nieuwe Haagsche
bezienswaardigheid reeds binnen afzienbaren tijd
haar poorten zal openen, want gelijk gezegd, zijn
dé voorbereidende werkzaamheden reeds in vollen
gang.
1 Kettinghandel in koffie en thee
ontdekt.
BEILEN, 23 April. De gemeentepolitie te
Beilen is een uitgebreider) kettinghandel in koffie
en thee op het spoor gekomen. Vier personen wer
den gearresteerd en na een scherp vérhoor kwam
aan het licht, dat een prachtige vangst was gedaan.
Met deze vier mannen, van wie twee afkomstig uit
Meppel en twee uit Finsterwolde, had men den
sleutel in handen van een wijd vertakten ketting
handel in koffie en thee.
Bij een manulacturier te Beilen, die bij de zaak
betrokken was, werd een partij koffie en thee in
beslag genomen. Een spoor leidde verder naar
Nieuw-Balinge, Ruinerwold en Meppel, waar de
politie werd gewaarschuwd. Ook daar werden
groote partijen koffie en thee in beslag genomen.
Het onderzoek wordt voortgezet.
Nederlander veroordeeld.
VEILIG VERKEER OP SCHOOL. De Vereeniging voor Veilig Verkeer organi
seert op scholen in verscheidene steden voor de leerlingen een cursus in de
verkeersvoorschriften, opdat zij in de toekomst goede weggebruikers zullen
wordén.
(Foto Pax Holland)
De inlevering van radiotoestellen
door Joden.
Inruiling verboden.
's GRAVENHAGE, 24 April (A.N.P.) Ter
aanvulling van wat reeds is medegedeeld ten aan
zien van de verplichte inlevering van radiotoestel
len door Joden kan nog worden gemeld, dat in een
circulaire van den waarnemend Secretaris-Generaal
van Justitie aan de procureurs-generaal het volgen
de gezegd wordt:
Het is den höheren S.S.- und Polizeiführer ge
bleken, dat een groot gedeelte der Joodsche bevol
king, in verband met de verordening betreffende
de inname der radio-ontvangtoestellen van Joden,
probeert de radiotoestellen te vervremden. Daar
bij worden dan slechtere toestellen in betaling ge
nomen en worden deze aan de autoriteiten inge
leverd.
Naar aanleiding hiervan heeft de höhere S.S.-
und Polizeiführer beim Reichskommissar für die
besetzten Niederlandischen Gebiete bepaald, dat
iedere persoon bij de inlevering van een radio
toestel een verklaring moet teekenen, dat ruiling
of omwisseling van het toestel na de afkondiging
der verordening betreffende de inneming der ont
vangtoestellen niet heeft plaats gehad.
De verplichting tot inlevering der radio-ontvan-
toestellen geldt niet ten aanzien van Joden, die
de nationaliteit van staten bezitten, die zich niet
in oorlog met Duitschland bevinden of bevonden
hebben.
HOLLANDSCHE BETON MAATSCHAPPIJ.
Aan aandeelhouders zal worden voorgesteld
over het boekjaar 1940 een dividend van 15 pet.
uit te keeren.
„ZANG EN VRIENDSCHAP"
Concert thans 20 Mei.
Zooals men weet moest het concert van „Zang
en Vriendschap", dat 25 April zou worden gehou
den, worden uitgesteld. Het concert zal thans be
houdens onvoorziene omstandigheden op 20 Mei
a.s. plaats hebben.
van de Winterhulp Nederland
Winterhulp Nederland. Den Haa?
No 55S3. Als bank der Winterhulp
Nederland is aangewezen de Kgsver-
eeniging N.V. Amsterdam No 877
Stort op 5553 of 877
Ir. J. Th Westhoff:
„Een krachtige, niet te stuiten drang tot
eenheid leeft thans in ons volk Winter-
hulp Nederland is hiervan een der eerste
uitingen."
Het nieuwe woonwagenkamp te
Haarlem.
Komt dezen zomer gereed.
De werkzaamheden voor den aanleg van een
nieuw kamp voor de woonwagens op een terrein
achter de woonwagenhaven te Haarlem, zijn in
vollen gang. Riool- en afvoerbuizen zijn en worden
in het terrein gebracht en thans worden groote
hoeveelheden zand aangevoerd van den Mooien
Hel, waarmede het laagliggende terrein wordt op
gehoogd.
Het ophoogen zal nog enkele weken duren al
vorens met de nivelleering kan worden begonnen.
Als het nieuwe kamp dezen zomer gereed is, zul
len de woonwagens, die thans nog in het kamp aan
den Oudeweg bij het viaduct staan, daarheen moe
ten verhuizen; dan zal het oude kamp worden
opgeruimd.
Leveringsplicht van eieren te
Barneveld.
Naar het A.N.P. verneemt zal het te Barneveld
spoedig komen tot een algsheele leveringsplicht
van pluimveeproducten op de daarvoor van ouds
bestemde centrale plaatsen, te weten de markt
hallen, waar de eieren door de daartoe, bevoegde
kooplieden in ontvangst genomen zullen worden
en op de pluimveemarkt, waar alle soorten pluim
vee aangeboden moeten worden.
Deze maatregel zal, als hij tot uitvoering is ge
komen, door alle bonafide kooplieden ten zeerste
worden gewaardeerd. Reeds lang was de toestand
zooals die de laatste maanden was ontstaan voor
velen een reden tot misnoegen. Het ophalen,
vooral van eieren op de pluimveebedrijven. ge
schiedde ten nadeele van handelaren die buiten
Barneveld wonen. Thans zal deze categorie weer
gelijke kansen tot het koopen van eieren worden
geboden.
Samenvoeging van gemeenten.
Nieuwe gemeenten Abcoude en Hardenberg.
Bij beschikking van den secretaris-gene
raal van Binnenlandsche Zaken is bepaald,
dat met ingang van 1 Mei 1941 de gemeenten
Abcoude-Proostdij en Abcoude-Baambrugge wor
den samengevoegd tot een nieuwe gemeente,
welke den naam Abcoude draagt.
Zoo spoedig mogelijk na deze, samenvoeging
worden de zittende raden vervangen door een
nieuwen raad, waarvan deel zullen uitmaken 6
leden van den raad van Abcoude-Proostdij en
5 leden van den raad van Abcoude-Baambrug
ge.
Burgemeester der nieuwe gemeente Abcoude
wordt mr. S. P. baron van Bentinck, thans
burgemeester van beide gemeenten; secretaris
wordt Th. J. Pepping, thans secretaris van Ab
coude-Proostdij en ontvanger wordt L. Dokkum
Jr. ontvanger van Abcoude-Baambrugge.
Voorts worden mét ingang van 1 Mei de
gemeenten Stad-Hardenberg en Ambt-Harden-
berg samengevoegd tot een nieuwe gemeente,
welke den naam Hardenberg draagt.
De nieuv/e raad zal bestaan uit drie leden van
den zittenden raad van Stad-Hardenberg en 14
leden van den raad van Ambt-Hardenberg.
Burgemeester der nieuwe gemeente wordt Mr. J.
A. M. v. Oorschot, secretaris J.W. Resink en ontvan
ger L. Sierink, thans belast met dezelfde functies in
de gemeente Ambt-Hardehberg.
Verduistering is onze plicht
Weer daarom uitstraling van
licht.
VAN 25 OP 26 APRIL 1941
van 20.54 tot 6.20
Maan op 26 April pp
Maan op 26 April onder 20.54 (N.M)
De bloesem laat op zich wachten
A. N. W. B.-tochten op 4 en 11 Mei in de
Betuwe en rond Arnhem.
's GRAVENHAGE, 24 April. De
njwidtoch.
ten met onbekende bestemming door de bloeip
Betuwe, die de A.N.W.B. in de omgeving van Y~
organiseert, worden gehouden op 4 Mei a.s end
niet op 27 April, daar dan de boomen nog 0nv |S
doende in bloei zullen staan. Hierdoor kunn
deelnemers zich nog tot en met Maandag 23 An^l
12 uur 's middags opgeven aan alle bondskam
ren.
Voorts organiseert de A.N.W.B. in de omeevi
van Arnhem een wandeltocht met onbekende
stemming op 11 Mei a.s. De groote bekoring vt
dezen tocht ligt weer in het „M.O.B,"
Tegen den smokkelhandel,
De staatscourant van Donderdag bevat ee
beschikking van den Secretaris-Generaal van h
Departement van Financiën tot het nemen var
maatregelen tegen den smokkelhandel.
Verboden is .o.m. het vervoer van alle goederen
a. in een strook van 100 meter breedte lane;
de Oostelijke rijksgrens van den Dollard af tot aai
de Belgische grens:
b op de laatste 1000 M. van de naar het onder'
omschreven gedeelte van de rijksgrens voerend!
land-, spoor-, tram-, en waterwegen waaraan eer
kantoor der invoerrechten (een z.g.n. hulpkantoo:
daaronder begrepen) is gevestigd.
VERPLEGING VAN ZENUW- EN GEESTES-
ZIEKEN.
De examens zijn voortgezet met de candi>
daten van „Bethesda-Sarepta" te Haarlem.
De uitslag is als volgt: Eerste examen, 9 can
didaten, afgewezen 1, geslaagd: B. Blom,
Brandsema, M. H. Jansen, M. Itraayenoord, l
Kuipers, W. O. van Sliedrecht, M. M. Visser', z
Woltman.
Tweede examen 4 candidaten, afgewezen geen
geslaagd: E. M. van Beek, J. P. Leenhard, A. J a
Noppen, M. Stolk.
Candidaten van „Meer en Bosch" te Heemstedi
De uitslag is als volgt: Eerste examen, 10 candi
daten, afgewezen 3, geslaagd: E. Dijkstra, A. La
gerwerf, J. Lodder, J. Rave, L. Schlüter, A. Schot
man, H. Vos.
Tweede examen 3 candidaten, afgewezen geer
geslaagd: W. Kanis, A. J. van Rijn, H. Schreu
der.
Aanvullingsexamen, 9 candidaten, afgewezen 1
geslaagd: B. van der Heiden, N. Bosma, E. Kapei
A. Krabbe, F. H. ter Maat, H. E. Muller, i
Seeuws, A. Strijker.
GEEN HERDENKING VAN HET 50-JARIG
BESTAAN VAN PHILIPS.
Het 50-jarig bestaan der Philipsfabrie'ken za
met het oog op de huidige omstandigheden ii
geen enkelen vorm worden herdacht.
Voor de kinderen
RUZIE TUSSCHEN HOND EN KA1
De modelboerderij van den heer Straathof
te Rinnegom (gem. Egmond-Binnen) is door het
vuur verwoest.
Aan aandeelhouders der Amsterdamsche
Bank zal worden voorgesteld den heer H. A. A.
de Vos, directeur van de bijbank te Rotterdam
tot plaatsvervangend directeur der vennootschap
te benoemen.
AI zijn kijven geeft geen zier. Trix had moe
ten blijven hier. Onverwrikbaar ligt de kat;
niemand doet hem wat. Zal hij 'n fjinken
aanval wagen en de poes aldus verjagen?
Of hij sjort en trekt en rukt, niemendal
gelukt.
Eindelijk schiet Trix te binnen (en zoo moet
men steeds beginnen): „Denk aleer gij doen
de zijt en doende denk dan nog altijd!"
Dus hij denkt: Wat zal ik wagen, nu het
toch niet helpt te vragen? Is er ook een weg
te vinden, zonder dat w' elkaar verslinden?
Eensklaps weet hij 't: hij moet springen
en de kat ter zijde dringen. Wellicht valt de
ruimte mee; is er plaats voor twee. Eén,
twee, hup! springt Teddy Trix, met een
vaart als was het niks. En belandt aldus
pardoes, boven op de poes.
Poeslief, plat, maar niet verslagen, heeft
nu zwaargewicht te dragen. Maar zij denkt:
Wie aanhoudt, wint Straks vlucht Trix ge
zwind. Als de baas maar eerst weer thuis is
en bemerkt dat 't hier niet pluis is. Stoelen
zijn voor mensch en kat! Honden hooren op
de mat!
's-GRAVENHAGE, 24 April. Het S.S. en
Bolizeifeldgericht veroordeelde den Nederlander
Lambrecht Roodzant uit Sommelsdijk wegens
smaden en doen smaden van de Duitsche bezet
ting tot een gevangenisstraf van twee jaar en
zes maanden.
De veroordeelde bcleedigde, niettegenstaande
een bijzonder dringende waarschuwing van den
hoogeren S. S. en Polizeiführer en commissa
ris-generaal voor den veiligheidsdienst, in de
verschillende dorpen van het eiland Overflak-
kee door provoceerend optreden een politiepa
trouille en prikkelde de bevolking tot een zoo
danige houding, dat.de patrouille van het
schietwapen gebruik maken moest.
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
83)
Niet omdat Whiff onredelijk was. Zij wist dat er
woningnood was. Zij had dit tot haar eigen schade
ondervonden. Het gebeurde zoo. Er was een
nieuwe jongeman gekomen bij Clipper, een kantoor
waar zij dagelijks aanliep. Deze jonge man was
een pientere, intelligent uitziende jongen, minder
verveeld, minder vermoeid, minder onmenschelijk
dan de anderen, die Whiff al die lange weken ont
moet had en daar hij een nieuweling in het vak
was, had hij zich niet verstopt en werd hij niet in
een ernstig en langdurig gesprek aan de telefoon
gewikkeld als zij in de deuropening verscheen
evenmin greep hij zijn hoed en ging weg, kwasi om
te lunchen, theeën, ontbijten, dineeren of soupee-
ren. Nee, hij had nooit iets van dit alles gedaan:
integendeel, hij had naar haar geglimlacht, haar
een stoel aangeboden en over zijn lessenaar
geleund, beleefd gevraagd wat hij voor haar doen
kon. Na van haar verbazing bekomen te zijn, zette
Whiff voor de duizendste maal haar geval uiteen
Zij deed het werktuigelijk, dat spreekt vanzelf,
even werktuigelijk als een klok twaalf slaat, een
huurprijs, 80 tot 100 per jaar, zandige bodem,
uitzicht op het zuiden, een half uur van de
stad enz..En geen enkele keer zuchtte de jon
geman, of toonde ongeduld, of vijlde zijn nagels,
of bekeek zijn manchetten of gaf te kennen, dat een
millioen andere menschen op hetzelfde zaten te
kijken. Hij wees niet op den klant, die na neger
maanden op een huis, onverschillig waar, te heb
ben gewacht een oude visscherschuit had gekocht
en zich en zijn familie met de meest bevredigende
resultaten in die schuit had geïnstalleerd nadat zij
eenmaal gewend waren geraakt aan de vieze lucht
jes van garnalen en versche teer; noch op een
anderen klant, die in een afgedankte tram woonde;
noch op een derde, die van een bark in een kanaal
zijn huis had gemaakt, noch een vierde, die een
oud afgebrokkeld kasteel op een rotseiland had
gekocht, een man, verslaafd aan bridge en wiens
eenige naaste buren nu pinguins en zeemeeuwen
waren. Nee, hij had niet op een van die lijders ge
wezen, maar nog verder over zijn lessenaar leu
nend zei hij opgeruimd en vriendelijk: „Ik ge
loof dat ik het juiste huis voor u heb, juffrouw,
we hebben het juist opgekregen, geen half uur
geleden en het beantwoordt bijna precies aan wat u
verlangt bodem, uitzicht, rust, en bovendien is
het een ouderwetsch huis, met eiken paneelen in
de kamers en een ommuurden tuin met mooie,
oude vruchtboomen".
Het duizelde Whiff. „Maar is het te huur?"
„Ja juffrouw!"
Het duizelde haar nog sterker.
„Een half uur van Londen?"
„Ja, jufrouw. Gerrard's Cross, een heel aardige
buurt, zeventien en een halve mijl van de stad.
Goede treinverbinding, schitterende verbinding".
Whiff's hoofd duizelde zoo erg, dat ze het vast
moest grijpen. Zij stond op.
„Wanneer is het te bezichtigen?"
„Morgen om tien uur".
„Vandaag niet?"
De bediende keek op de klok. Het was half
zes. Whiff had ondervonden, dat bijzonderheden
over huizen soms met de avondpost binnenkwamen,
en het nalezen van dergelijke bijzonderheden stelde
je dan in staat, om den volgenden morgen heel
vroeg te beginnen met het ziften van het ge-
lezene, en (als het geluk ooit op je weg kwam)
bij toeval het gezochte te vinden, voordat anderen
ten tooneele verschenen.
„Vandaag is het te laat. De dame, die ons bij
zonderheden over het huis heeft gestuurd, zei: te
bezichtigen morgen om tien uur".
„Heel goed", zei Whiff, ,wees zoo vriendelijk mü
het adres te geven en een bewys om het huis te
bezichtigen".
Terwijl de jongeman aan haar verzoek voldeed
en ijverig schreef, zag zij zich in haar geest al een
dienstregeling koopen van de Great Central Rail
way, treinen opzoeken en den volgenden morgen
vroege bussen en ondergrondsche pakken naar
Marylebone Station. Zij was van plan met het
slaan van de klok bij het huis te zijn.
„Het is bij Silver Hill, anderhalve mijl van
het Gerrard's Cross Station"
„Het is geloof ik een mooie wandeling".
„Maar anderhalve mijl in den winter!"
„Het is niet altijd winter, juffrouw". De jonge
man glimlachte onderdanig achter zijn hand. „Het
zou niet te huur zijn, als het vlak bij het station
lag, dan zou 't te koop zijn, de prijs is vier of vijf
duizend pond". Zij was het ermee eens en een
beetje treurig verliet zij het kantoor. Toen tele
foneerde zij naar Quinton. Of hij bezwaar had
tegen de anderhalve mijl.
Hij zei, dat hij bang was van wel.
Hij had een fiets
Ja, maar fietsen in den winter op modderige
wegenBestond er eenige kans, dat hij ooit een
auto kon houden?
Neen, Tenminste niet op het oogenblik, nu er een
kwart van je inkomen aan de belasting weg ging.
Toen ontdekte Quinton de droefheid in haar stem
en kroop in zijn schulp. De ommuurde tuin en oude
vruchtboomen klonken natuurlijk erg aantrekke
lijk, en de met eiken beschoten kamers mochten
niet over het hoofd worden gezien.
Wilde zij in ieder geval het huis gaan zien? De
anderhalve mijl konden misschien op de een of
andere manier opgelost worden. Hij wandelde graag
bij mooi weer, en het regende niet altijd. Kon zij
intusschen dien avond aankomen en het een en
ander bespreken? En Macnab, die met allebei zijn
ooren naar de brokstukken van het gesprek zat te
luisteren, lachte inwendig, toen Quinton den hoorn
op den haak hing. Macnab wist alles omtrent
Quinton en juffrouw Woffran en wat hij niet wist
fantaseerde hij. Hij wist, dat zijn compagnon wan
hopig verliefd was op „het meisje in het grijs". Hij
concludeerde het uit alle teekenen, die Quinton, als
hij niet op zijn hoede was, vertoonde: zijn begeerte
naar telefonische oproepen en het beantwoorden
terwyl hij in het verleden Oost-Indisch doof was
voor het afschuwelijke apparaat en onbeweeglijk
aan zijn stoel bleef kleven, terwijl Macnab wor
stelde met stokdoove en hopeloos imbeciele men
schen aan het andere eind van den draad. Hij wis'
het van de dassen, waar hij den laatsten tijd mee
pronkte aardige dassen, gestippelde dassen, jeug
dige dassen, dure dassen. Ook slobkousen. Toen
Macnab voor het eerst de slobkousen zag, kreeg
hij bijna een stuip. Quinton kleedde zich altijd goed.
maar stemmig. „Heel netjes en stemmig, altijd
heer," waren de keukenmeid en Panton gewoon
tegen elkaar te zeggen, maar hij was niet geslob-
koust geweest. Nu waren het wel stemmige slob
kousen,-net en grijs van kleur, maar ze schenen
aan het uiterlijk van Quinton levendigheid en
jeugdigheid te ver leen en, en Macnab onderging in
het diepst van zijn hart vlagen van jaloezie, als hij
hem bekeek. Er waren ook andere teekenen, die
duidelijk de scherpzinnigheid van Macnab recht
deden wedervaren. Altijd geneigd tot lichte droo-
merigheid en afwezigheid van geest om met zaken-
problemen "te tobben, werden deze droomerigheid
en afwezigheiu steeds opvallender.
Macnab begdn Quinton van zijn ooghoeken uit
gade te slaan, wanneer hij „vreemd deed", zooals
den hoorn van de telefoon ondersteboven ophangen,
of driemaal het kantoor rondloopen op zoek naai
zijn pen, als deze al dien tijd op zijn lessenaar
lag; zijn bovengenoemde begeerte om op de telefoon
te stormen, om gesprekken te beantwoorden; zijn
oogen op de klok, als de wijzers half zes, zijn ge
wone vertrekuur, naderden, zijn: „Ik laat het aan
jou ovèr",' telkens wanneer Macnab een vraag te
berde bracht in verband met de een of andere za-
kenkwestie, juist alsof zij een eeuwigdurende partij
bridge speelden. Ja, Macnab wist alles omtreni
de gevoelens van zijn medevennoot voor „het
meisje in het grijs", hij wist van de vlucht van
tante Sophia en van Quinton's verhuizing naar zijn
club en het sluiten van zijn huis en de gedwongen
maar daarom voor haar niet minder prettige va-
cantie van zijn dienstboden.
Dat wegsturen van de dienstboden was nogal
ellendig geweest en moet even aangeroerd worden,
zij het om geen andere reden dan om aan te toonen
dat sommige dienstboden, zelfs in deze ontaarde
tijden, aardig en vriendelijk kunnen zijn en dal
zij ook wel degelijk hart hebben voor de belangen
van hun werkgevers.
Toen Quinton haar op de hoogte bracht van zijn
en haar op handen zijnde vertrek, ging de keuken
meid, overvallen door een het'igen „steek" (hij had
ze in de zitkamer geroepen) plotseling in den besten
stoel zitten en, haar schort over haar oogen leg
gend, ging zij zitten schommelen. Panton schom-
melde eveneens ven zij maakten allebei zonderlinge,
droevige geluidjes in hun keel. De geluiden hadden
ten gevolge, dat Quinton zich heel ongelukkig
voelde en hij maakte zichzelf wijs, dat hij trots
de vlucht van tante Sophia de ellendigste man op
de wereld was. Hij moest dit gerieflijke thuis ver
laten, hij moest voor onbepaalden tijd van zijn
vriendelijke dienstboden scheiden, hij moest in zijn
club wonen, een vooruitzicht, waarvan hij walgde.
Al zijn vrijen tijd vertoeven tusschen aftandsche,
lichtgeraakte, kuchende oude heertjes, die zich
in groote, leeren armstoelen achter kranten ver
schansten, of, wat nog erger was, praatgrage, zwam
mende, jonge broekjes, die met hun vingers tus
schen hun vest gestoken, en hun beenen voor- en
achterwaarts zwaaiend, over ieder onderwerp onder
de zon een betoog hielden tot andere leden zich
geneigd voelden weg te gaan. Hij moest zijn boeken
en zijn tuintje verlaten en zijn onlangs opnieuw
bemest stukje grond, dat een Faithful Heart bevat
had en waarin hij nu hoopte, dat de gardenia-roos
zou beginnen te groeien en te bloeien. Hij moest
dit alles verlaten, waarschijnlijk voor vele lange
en vervelende maanden, alles terwille van een
eventueelen overval van tante Sophia. Hij keek de
zoo vertrouwde kamer rond. Het was de morgei
volgend op Whiff's vertrek naar mevrouw Paddie
en hun gezellig dinertje a deux, hij keek naar
alles en overal heen behalve naar zijn eigen be
droefde dienstboden, die alsmaar bleven schom
melen en hij zuchtte diep.
Panton sprak het eerst. Den vorigen avond was
zij van Southend teruggekomen en in plaats van iets
ziltigs en zonnigs met zich mee te brengen, had zij
meer weg van vermoeid zeewier, dat bij terug
loopend getij hoog en droog op het strand achter
blijft. Haar stem klonk mat, het bed metde knob
bels en niet te vergeten de mosselen, die zij te over
vloedig had gekregen hadden haar geen goed ge
daan en nu werd zij opnieuw van huis verdreven.
„Wanneer moeten we gaan, mijnheer?"
„Nu, vandaag". Quinton staarde naar de P'^
en wenschte dat hij nooit geboren was, toen wj
vanuit het uiterste hoekje van zijn oogen de KfiU'
■lenmeid nog harder zag schommelen.
„En voor hoelang, meneer?"
(Wordt vervolg)
