Een eigenaardige aanbieding
JCact Tlieiws
MAANDAG 28 APRIL" 194T
Ruilverkaveling in Kruininger- en
Olzendé polder.
Verbetering van grond na zilte inundatie.
Naar wij van bevoegde zijde vernemen,
zal op 30 April le Ki-uiningen, op Zuid-Beve
land, een stemming van landeigenaren, ingevolge
de Ruilverkavelingswet, worden gehouden over
een plan tot ruilverkaveling in het waterschap
Kruininger-, Olzende- en Sint-Pieerspolder.
Dit plan betreft een voor de bodem productie be
langrijk gebied van niet minder dan 1500 H.A., dat
door middel van herverkaveling een aanzienlijke
verbetering kan ondergaan. Van het plan zijn
alleen uitgezonderd de bebouwde kommen van
Kruiningen en Oostdijk benevens den (110 H.A.
grooten) Sint-Pieterspolder, die aan één eigenaar
behoort, goed verkaveld is en voldoende wegen en
waterlossingen heeft.
Het poldercomplex, dat voor ruilverkaveling in
aanmerking komt, is, bij wijze van Defensie
maatregel, in Mei van het vorige jaar geïnundeerd.
De inundatie had een bijzonder karakter, daar zij
geschiedde met zout water. Hierdoor moeten, bij
het ongedaan-maken van haar gevolgen voor den
grond, speciale moeilijkheden worden overwon
nen.
Ruilverkaveling biedt het voordeel, dat de be
werking en de bebouwing van den grond kunnen
geschieden volgens een eenvormig plan, dat alles
omvat. Daar het zoute water een ongunstigen in
vloed opden bodem heeft geoefend, mag men
slechts tot op zeer geringe diepte ploegen en eggen.
En, wat de bebouwing betreft, heeft de Rijks-
landbouwvoorlichtingsdienst aangegeven, welke
gewassen in verband met de bijzondere ge
steldheid van den grond ten gevolge van de ver-
zilting wel en welke niet mogen worden ver
bouwd. Men onderzoekt regelmatig monsters van
den grond om het zoutwatergehalte ervan te be
palen. Bovendien is de Rijkslandbouwvoorlich-
tingsdienst gemachtigd, twee proefveldjes in het
Waterschap aan te leggen ten einde te onderzoe
ken, hoe het herstel van den bodem zou kunnen
worden bespoedigd.
Wordt de ruilverkaveling een feit, dan zal
voorts de vergoeding van de schade zooveel moge
lijk in een blijvende verbetering van den grond
kunnen worden gevonden. Zulk een duurzame ver
betering is uit den aard der zaak voor bodem
productie en voedselvoorziening van niet te onder
schatten belang.
En nóg een voordeel van ruilverkaveling, dat
niet laag mag worden aangeslagen de bevol
king van het Waterschap zal daardoor in de pol
ders kunnen werken!
De verbetering van de ontwatering, die op de
herverkaveling zal kunnen volgen, zal de hoog-
noodige ontzilting van den grond in sterke mate
bevorderen en behoort daarom zoo spoedig mogelijk
te worden aangevangen. Evenals bij de bewerking
en bebouwing van den bodem zal ook bij deze ver
betering en bij den aanleg van wegen zoo weinig
mogelijk grond mogen worden verplaatst, in ver
band met den invloed, door het zoute water op
den bodem geoefend.
Het spreekt vanzelf, dat men in het Waterschap
den dertigsten April, waarop de stemming zal wor
den gehouden, als een grooten dag verbeidt. De
uitslag van de stemming is overigens van belang
niet alleen voor de eigenaren, maar voor ons ge-
heele volk, welks belangen bij een zoo ruim moge
lijke voedselvoorziening vooral onder de tegen
woordige omstandigheden ten nauwste zijn betrok
ken.
Christendom en Nationaal-
Socialisme.
Lezing Van der Vaart Smit.
's-GRAVENHAGE, 25 April. In ,,De Galerij"
sprak in openbare vergadering, belegd door de
N.S.B., de heer Van der Vaart Smit van 's-Graven-
hage over „Christendom en Nationaal-socialisme".
Spreker teekende, hoe in Duitschland, Italië, Span
je en Frankrijk zelf, de nieuwe orde een ontzag
lijken vooruitgang voor de kerken beteekent en
principieel deze revolutie, die het „Dieu et Maitre"
„God en gezag" in plaats stelt van het bekende „ni
dieu ni maitre" der Fransche revolutie,' een totaal
nieuwe en goede verhouding van christendom,
staat en volk brengt.
Dat dit in de Nederlandsche kerkelijke wereld
niet wordt ingezien, is bekend. Uitvoerig ging
spreker na, wat de oorzaken hiervan zijn. Deze zijn
voornamelijk van polilïeken aard.
Vervolgens ging spreker uitvoerig de beschuldi
gingen na, die de kerkelijke wereld tegen het natio
naal socialisme inbrengt, met name in zake het lei
dersbeginsel en het staatsabsolutisme, verwierp de
bezwaren en wees er op, hoe de nieuwe revolutie
beginselen en daden brengt, die juist van christe
lijke zijde in de eerste plaats en in de sterkste mate
zouden moeten worden toegejuicht, o.a. het theïs
tisch beginsel in plaats van het atheïsme der Fran
sche revolutie, het versterken van het gezag bij
de gratie Gods. het steunen van het groote gezin,
het bestrijden der publieke immoraliteit, het nieu
we solidarisme van het „Alleen voor één en één
voor allen".
Spreker eindigde met het vertrouwen uit te
spreken, dat de kerkelijke wereld, die altijd ach
teraan komt en in de verloopen periode aan een
verkeerde politiek zich verslingerd had, allengs tot
dit inzicht komen zal en gelijk èlders in Europa
ook hier te lande zal weten te waardeeren wat haar
aan kansen geboden wordt en een nieuwen koers
In dezen nieuwen tijd met liefde en overtuiging
zal weten te vinden. (A.N.P.)
In het drooggevallen land van den Noord Oostpolder worden thans ter hoogte
van Kuinre historische vondsten gedaan. Bij de opgravingen, welke onder leiding
staan van den burgemeester van Kuinre (rechts), worden overblijfselen van
bouwwerken blootgelegd, welke duiden op vroegere bewoning.
(Foto Pax Holland)
Kinderfeest van de Winterhulp.
Achttienhonderd kinderen hebben feèst gevierd.
AMSTERDAM, 26 April. Achttienhonderd
kinderen uit de Jordaan en de directe omgeving van
deze volkswijk hebben vandaag feest gevierd. In
de morgenuren zijn zij met muziek en in optocht
naar Krasnapolsky getrokken en daar hebben zij
genoten zooals zij nog maar weinig genoten hebben.
Zij hebben gezongen, zij hebben met stijgende be
wondering de experimenten gevolgd van een goo
chelaar en in spanning gezeten bij de poppenkast-
vertooning en zij hebben gesmuld van het smake
lijke eten dat aan de lange gedekte tafels werd
opgediend.
Zij hébben verder gespeeld op het IJsclubterrein
en zich hevig geamuseerd bij het vermakelijke
programma dat daar in de open lucht werd afge
werkt. En de milde gever, die absoluut onbekend
wenscht te blijven, doch dit feest mogelijk maakte
door een vorstelijke gift aan de Winterhulp Neder
land, had alle eer van zijn voortreffelijk initiatief.
En wie dezen dag getuige was van dit feest vol
kindervreugd zal hopen dat dit prachtige voorbeeld
navolging mag vinden en dat de Winterhulp Ne
derland spoedig in staat zal worden gesteld ook de
jeugd uit andere buurten een onvergetelijken dag
te bezorgen.
Er was gerekend op vijftienhonderd kinderen,
doch de belangstelling voor dit feest was zoo groot,
dat de organisatoren op het laatste oogenblik voor
moeilijkheden kwamen te staan. Inplaats van 1500
verschenen er namelijk 1800 kinderen op het ver
zamelpunt aan de Westermarkt.
(A.N.P.)
Gratis ctui's voor de persoons
bewijzen.
's-GRAVENHAGE, 26 April. Tegelijk met
de persoonsbewijzen zal, zooals gemeld, van
rijkswege kosteloos een étui worden verstrekt,
officieel „omhulsel" genaamd. Dit omhulsel is
vervaardigd van triacel, een doorzichtig mate
riaal, en zoodanig uitgevoerd dat het, terwijl het
de duurzaamheid der persoonsbewijzen zal be
vorderen, de kennisneming der aan de voor- en
achterzijde per persoonsbewijzen vermelde gege
vens niet bemoeilijkt.
JAARLIJKSCHE LEDENVERGADERING VOOR
DEN EFFECTENHANDEL.
In de Zaterdag gehouden jaarlijksche le
denvergadering van de Vereeniging voor den Ef
fectenhandel werd het jaarverslag voorgelezen en
werd de rekening over het jaar 1940 der vereeni
ging goedgekeurd. De heer J. Rus werd als be
heerder van het ondersteuningsfonds herkozen.
In de vacature ontstaan door het aftreden als
beheerder van den heer F. E. Alsberg, werd
gekozen de heer C. C. P. Ingwersen.
Bij enkele candidaatstelling zijn de aftreden
de bestuursleden, de heeren Jhr. mr. J. C. de
Beaufort, C. Mandersloot, Carel F. Overhoff en
A. L. de Vlaming herkozen. In de vacature, ont
staan door het bedanken van den heer K.
Lansberg, werd voorzien door de benoeming bij
enkele candidaatstelling van den heer J. C. van
Marken. Als lid van de commissie van beroep
werd benoemd de heer mr. C. H. Kuhn, thans
plaatsvervangend lid dier commissie.
Transport van S. S.-vrijwilligers
naar Diiitschlantl.
's GRAVENHAGE. 26 April. Wederom is
heden een 600-tal jonge Nederlanders naar
Duitschland vertrokken om bij de Standart N. W.
te worden opgeleid voor de Waffen-S.S.
In den Princesse-schouwburg te 's Gravenhage
waren zij dezen middag uit alle deelen van ons
land bijeengekomen en daar heeft een Sturm-
fürhrer van de S.S.-Erganzungsstelle het enthou
siast gestemde gezelschap hartelijk en kameraad
schappelijk toegesproken.
Zijn mededeeling: „Gij wordt opgenomen in de
sterkste weermacht ter wereld", ontlokte een
daverend applaus. De Duitsche weermacht zoo
vervolgde spr. zal zoo lang strijden tot Enge
land geslagen ten gronde ligt. Nederlanders en
Duitschers zijn van gelijken bloede en zij behooren
samen te werken voor het nieuwe Europa.
De Sturmführer eindigde met de verzekering te
igeven, dat voor de familieberekkingen volledig
wordt gezorgd en met de innige hoop, dat na vol
brachten diensttijd allen in de beste gezondheid
naar hun verwanten zouden terugkeeren.
De toespraak van den Sturmführer werd her
haalde malen door luide bewijzen van instemming
onderbroken. Zij werd besloten met een driewerf
heil voor den Führer van het Duitsche rijk.
De militaire kapel onder leiding van Musikleiter
Hahn luisterde met opwekkende muziek het samen
zijn op.
Vervolgens begaf men zich naar het Malieveld,
vanwaar naar het Staatsspoorstation werd gemar
cheerd. Ook hier was het muziekkorps present om
het afscheid te begeleiden.
Te half zes vertrok de speciale trein om deze
600 Nederlandsch vrijwilligers naar hun opleidings
centrum te brengen. (A.N.P.)
DE EERSTE PEULEN. KASAARDAPPELEN EN
SNIJBOONEN.
NAALDWIJK, 26 April. Het Westland,
met zijn intensieve glascultures, heeft weer di
verse primeurs, waarvoor groote belangstelling
bestaat.
Aan de fruit- en groenteveiling „Naaldwijk"
te Naaldijk werden de eerste snijboonen aange
voerd, die f 2.65 per K.G. noteerden. Ook de
eerste kasaardappelen brachten aan deze veiling
buitensporig hooge prijzen op.
De groote kasaardappelen gingen voor f 1,65
per K.G. weg, de poters voor f 1,35 en kriel
voor f 1.05 per K.G.
De proeftuin van het Zuid-Hollandsch glas-
district, voerde aan de veiling te Naaldwijk de eer
ste peulen aan, welke f 1.55 per K.G. noteer
den.
De inlevering van radiotoestellen
door Joden.
De luistervergunning moet bij de Posterijen
worden ingeleverd.
's GRAVENHAGE, 26 April. De personen
van Joodsche bloede, die hun radiotoestel aan het
betrokken gemeentebestuur moeten inleveren, zijn
bovendien verplicht- aan de postinriohting ter plaat
se tegen ontvangbewijs hun luistervergunning,
voorzien van de betalingsbewijzen over de maan
den Januari t.m. April 1941, in te leveren en
•bovendien een ingevuld formulier c, dat kosteloos
aan de postinrichtingen verkrijgbaar is en waarop
van de verplichte inlevering mededeeling moet wor
den gedaan.
Slot defect? Tel. U493
DeSleutelspecialist, L.Veerstr.10
I Adv I nSK. M(t)
De certificaten der Hoogovens en
Staalfabrieken.
AMSTERDAM, 26 April. Medegedeeld
dat voor een zoodanig bedrag gewone aande°^
in- certificaten is omgewisseld, dat de 11
nieuwe certificaten nagenoeg bij de certifi n
houders zijn geplaatst. ca^"
Nederlandsch—Duitsche
Kultuurgemeenschap.
GRONINGEN, 25 April. Hedenavond had
huize Maas de oprichting plaats van de sectie G
ningen van de Nederlandsch-Duitsche Kuituur
meenschap. Onder de aanwezigen merkten
dr. Conring, gevolmachtigde van den rijkscommi?
saris voor de provincie Groningen, met verse'ii"
lende leden van zijn staf én andere autoriteit
van Duitsche en Nederlandsche zijde.
De Nederlandsche voorzitter van de afdeelin
Groningen, prof. dr. J. M. N. Kapteyn, opende m»t
een woord van welkom tot de beide
voorzitters
van de Nederlandsch-Duitsche Kul tuur gemeen-
schap.
De Duitsche voorzitter van de afdeeling Gronin-
gen, prof. dr. E. F. Zurhelle, hield vervolgens een
korte rede, waarin hij de Nederlandsche en Duit-
sche cultuur vergeleek.
Hierna hield de heer H. C. van Maasdijk, voor-
zitter der Nederlandsch-Duitsche Kuituurgemeen
schap een rede.
Nadat in de oauze een collecte was gehouden voor
het Duitsche Roode Kruis, gaf prof. Kapteyn het
woord aan den dichter Hans Friedrich Blunck, die
uit eigen werken voordroeg.
Een hartelijk applaus van de volledig bezette
zaal dankte den kunstenaar voor het gebodene.
(A.N.P.)
Nabij het Mastbosch bij Breda heeft
heidebrand gewoed. Een oppervlakte van tien
hectaren brandde af.
De opslagplaats van de groenten- en fruit
veiling „Zwartendijk" te Naaldwijk is door het
vuur verwoest. De schade bedraagt f 10.000.
In de gemeente Berkhout is in den ouderdom
van 101 jaar en 10 maanden overleden de wed.C.
NieuwpoortHeier.
De Wed. B. uit Wapenveld is van een laddf
'gevallen en aan de gevolgen overleden.
De boerderijen van de veehouders N. Boer e
P. H. de Vries te Gouderaik zijn door het vuur
verwoest.
De 7-jarige B. A. Gardenier uit Rotterdam
is in de Koningshaven aldaar verdronken.
De 44-jarige H. J. C. uit Neede is door een
vrachtauto aangereden en gedood.
Het café Keizer te Bellingwolde en de er
bij liggende boerderij van den heer W. Vrieze
zijn door brand verwoest.
Voor de kinderen
TEDDY GAAT NAAR SCHOOL
En hij gaat kwaadaardig grommen, al zijn
haren overeind. Juf bindt in, zij staakt haar
brommen. Haar gezag is ondermijnd. „Jan,
kom hier! Is dat jouw hondje?" zegt ze,
„Breng hem dan gauw weg. Grijp zijn
halsband, zet hem buiten. Doe dan toch
wat ik je zeg!"
Jan laat 't zich geen tweemaal zeggen;
kijkt de juffrouw lachend aan. Pakt zijn
Teddy bij de haren, zegt verheugd: „Dan
zal 'k maar gaan." Teddy Trix, ontdaan en
angstig, denkt: „Daar zit wat voor mij op.
'k Was brutaal tegen de juffrouw; strakjes
krijg ik op mijn kop!"
Nauwelijks de school ontvloden, gaan zij
met gezwinden draf, sneller dan de snelste
bode, op „baas" Jantjes woning af. „Wie
er 't eerste is," zegt baasje, „krijgt een extra
snoeprantsoen!" „Nou, dat is niet mis,"
denkt Teddy, en hij geeft hem van katoen.
Menschen zijn nooit te begrijpen altijd
anders dan je dacht. Dans je heden naar
hun pijpen, morgen wordt dat niet ver
wacht, Grom-je soms, dan krijg je klappen.
En het heet:: „Ga weg, vooruit!" „Deze
keer is 't: „Braaf zoo, dapper. Lust je melk?
Wil je beschuit?"
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
35)
Whiff nam plaats bij' het hek en de vier erachter
vormden den staart, op gelijken afstand van elkaar,
langs de vlakke, grazige weide, die den heuvel be
kroonde. Zij speelden allemaal hetzelfde spelle
tje en had de jongeman van Clipper de geduldige,
verwachtingsvolle uitdrukking op hun gezichten
gezien, hij zou tot medelijden bewogen zijn.
De deur ging open en er kwam beweging in de
kleine processie, een voorwaartsche beweging, hal
zen werden gerekt, toen een net dienstmeisje ver
scheen en ooren werden gespitst en ingespannen,
om de woorden op te vangen, die tusschen haar en
de dame op den stoep gewisseld werden. Ze waren
kort, maar blijkbaar krachtig, want gedurende een
korte wijle stond de dame als verdoofd. Toen wer
den de fatale woorden langs de wachtende proces
sie doorgegeven. Het huis was verhuurd.
Bij haar terugkeer naar de stad ging Whiff regel
recht naar Clipper. Toen zij in zicht kwam, hamer,
alle jonge mannen van Clipper zwijgend en plot
seling de beenen, allen, behalve een, de jonge,
vriendelijke, beleefde man, die haar naar Silver
Hill gestuurd had. Hij bleef op zijn post, hij me1
een Casabianca-achtige koelbloedigheid weerstond
de brandende flikkeringen van woede, die daar vooi
hem oplaaiden van zijn hoogen stoel af over zijn
lessenaar leunend, vroeg hij, wat hij voor haar kon
doen.
„Doen?" Whiff was een volle seconde sprake
loos. Toen glimlachte z(j. Zij kon het niet helpen.
Zijn moed. zijn zelfverzekerdheid, waren grotesk
Hij glimlachte terug, en zij ging zitten.
,,'t Is niet, wat u kunt doen, het is wat u hebt
gedaan, dat is de kwestie", begon zij.
„Werkelijk, mevrouw?" Hij legde de pen neer,
die hij had opgenomen en zijn oogen namen een
heel aandachtige en belangstellende uitdrukking
aan. Het kwam Whiff voor, of het oogen waren, die
naar zijn- wil acrobatische bewegingen konden ver
richten, heel merwaardige oogen, inderdaad.
„Het huis op Silver Hill, waar u- mij naar toe
hebt gestuurd
„Niet gestuurd, mevrouw, uitsluitend een wenk"
„Goed" zoo". Whiff verbeterde zichzelf. „Waar
voor u mij een wenk gaf, was al verhuurd".
„Ach, mevrouw".
Zij staarde hem aan. Zijn optreden was onver
stoorbaar, er was geen schaamte op zijn gezicht.
„Toch gaf u mij gisteravond dit adres op", zei
Whiff en beheerschte haar toorn.
„Dat was gisteravond, mevrouw".
„Was het toen niet verhuurd?"
„Neen, mevrouw. Het contract werd vijf minuten
geleden in dit kantoor geteekend, de inkt is nauwe
lijks droog".
„U zei mij, dat het huis niet eerder bezichtigd
kon worden dan vanmorgen".
„Zoo was het ool^ mevrouw".
„Maar ik was er "tegen tienen"
„Niet vroeg genoeg". De jongeman zuchtte. „De
heer, die het huis genomen heeft was er tegen
negen uur. Hij bracht den nacht in het dorp dooi
en ik maak eruit op, dat hij in 't geheel niet naar
bed ging uit vrees zich te verslapen. Een officier,
mevrouw. Het was niet eerlijk, dat geef ik toe, noch
tegenover u, noch tegenover ons, maar mevrouw
u wilt mij wel verontschuldigen, dat ik het zoo zeg,
dames zijn niet altijd betrouwbaar. De eigenaresse
had het niet mogen doen. Hij zag het huis, belde
op naar zjjn advocaat en zijn bankier om inlich
tingen, teekende, en haalde de dame over een
voorloopig contract te teekenen hij -bood haai
twintig pond per jaar méér dan zij vroeg en nam
toen regelrecht een taxi naai- hier. Misschien bent
u een taxi tegengekomen, mêvrouw?"
Whiff dacht na. „Ja, bij het station". Zij zat een
poosje te peinzen.
„En als u het mij niet kwalijk neemt, dat ik het
zeg, maar ik kan niet anders dan blij zijn, dat die
heer het gekregen heeft, mevrouw".
„Waarom?"
„Hij heeft meer dan twaalf maanden naar een
huis gezocht; en het personeel is hem een beetje
beu, mevrouw. Zijn stem is krachtig gewend aan
drillen en onze mijnheer Clipper heeft een
zenuwinstorting gehad niet alleen door hem.
maar door iedereen".
„Ik zie het", zei Whiff. Zij stond op. „Ik zal er
niet toe bijdragen, dat mijnheer Clipper weer een
instorting krijgt, want ik zal andere methodes toe
passen, om een huis te vinden.-Goedenmorgen".
„Goedenmorgen, mevrouw en dank u zeer". De
jongeman glimlachte nog, toen Whiff vertrokken
was.
HOOFDSTUK XXIII.
Mevrouw Paddie zou een partijtje geven op
Kerstmis en elk van haar huurders was verzocht
een kennis uit te noodigen.
Mevrouw Paddie hield van partijtjes en hield er
van ze voor te bereiden. Zij hield er van, de beste
glazen schalen (geëtst glas) voor den dag te halen,
en de beste vlaschoteltjes en dessertborden en de
Benares vingerkommen slechts eens per jaar
gebruikt óp Kerstdag en de vingerdoekjes, wit
satijn, versierd met geschilderde viooltjes van een
buitengewoon sterk purper. Al deze fraaie dingen
gaven haar, na gedurende twaalf maanden in een
donkere kast verborgen te zijn geweest, een heer
lijk verheven en monter gevoel, als zij ze weer in
handen kreeg. Haar peddelvoeten schenen op de
lucht te zweven, terwijl zij heen en weer ging van
de provisiekast naar de eetkamer, waar zij de tafel
dekte, en Whiff, die haar bij detoebereidselen
hielp, werd onweerstaanbaar herinnerd aan den gang
van een gans, als zij haar bewegingen gadesloeg
's Morgens werd de tafel gedekt, terwijl de pen
siongasten dien dag in de huiskamer lunchten met
sandwiches en koffie, hetgeen mevrouw Paddie
voldoende achtte met het oog op dén maaltijd,
waaraan zij later zouden deelnemen.
Deze vroege voorbereiding gaf haar 's middags
tijd, om naar haar Kersttaarten en presentjes te
kijken, van een dutje te genieten, haar beste feest
jurk van koningsblauw brocaat te voorschijn te
halen en met een zeempje haar juweelen op te poet
sen. Whiff nam de tafelversiering op zich, het vou
wen der servetten, het zoo voordeelig mogelijk
schikken van linten en hulst en het hangen van
een takje misletoe slechts twee blaadjes en één
besje, want misletoe was dezen Kerstmis haast niet
te betalen aan elke vingerkom. Maar toen zij
van de tafel het middenstuk zag bleef haar hart
bijna stil staan. Het middenstuk was van rose satijn,
waarop veelkleurige, bonte kolibri's rondfladde
ren (als je tenminste de verstarde bewegingen
die ze maakten, „fladderen" moest noemen)en afge
zet met gele kant.
Zij vroeg zich af, of het mevrouw Paddle's har*
zou breken, als zij haar zou voorstellen, het mooie,
witte tafellaken in het midden eenvoudig te ver
sieren met een groote kan prachtige bronzen, plui-
mige chrysanten, die zijzelf aan mevrouw Paddie
geschonken had en zij besloot, dat het beslist, zou
breken.
„Als ik naar die kolibri's kijk", zei mevrouw
Paddie, toen zij het middenstuk met eerbiedige vin
gers aan-Whiff overhandigde, „heb ik hetzelfde ge
voel als wanneer ik naar de waaiers van Troc in
uw slaapkamer kijk. Al mijn zorgen (èn Doris' zor-
gelooze manieren, èn vegen op haar gezicht, èn hei
breken van alles, wat ze in haar handen krijgt)
schijnen te verdwijnen. Ik houd zoo van Kerst
mis, juffrouw Woffran en ha het diner, voor we
spelletjes gaan doen, zingen we „Noëll" Ik ben blij
dat mijnheer Quinton komt, dat maakt nóg een
heer: we hebben er maar vijf en ik weet niet hoeveel
dames. Daar, ik ben benieuwd, wat Doris nu weei
heeft laten vallen! Als het de kleine schaal met ge-
etste sterren is, die net echt lijken zal ik...."
Zij snelde weg en Whiff glimlachte, terwijl zij zich
mevrouw Paddle's woede voorstelde, die, wat ei
ook gebeurd mocht zijn, weer op de vlucht zou
gaan voor het geluid van één bedroefd kreetje van
Doris, Mevrouw Paddie zou niet kwaad hebben
kunnen blijven op een wesp, die juist haar duurste
jam had opgegeten, als het beest het minste teeken
van ellende of pijn zou vertoonen.
Met handige vingers legde Whiff enkele trosjes-
mooie Kaapsche kruisbessen over de gele kant
van het middenstuk en stopte een paar zilveren
schaaltjes met amandelen en rozijnen en geconfijt
fruit boven de meer omvangrijke der kolibri's:
maar later ontdekte mevrouw Paddie dit en ver
wijderde ze, en de kolibri's vertoonden zich in a'
hun glorie.
Quinton had met geweldige geestdrift mevrouw
Paddle's uitnoodigng voor haar feestdiner aange-
nomen. Hij zag Whiff zelden 's avonds. Steevast
weigerde zij met hem uit te gaan of hem in het
pension te ontvangen, als de dagtaak voor beiden
gedaan was. Het speet haar zoo ongenaakbaar te
zijn, want zij stelde zijn gezelschap op prijs, maar
meer en meer werd zij er zich van bewust, dat hij
verliefd op haar was, en zij beantwoordde zijn ge*
voelens niet. Zij wenschte, dat het waar was,
wenschte het in hooge mate. Zij was heel eerlij*
tegenover zichzelf. Zij was niet van het type da.
straalt in haar onafhankelijkheid en een leven
alleen „op haar eigen" tegemoetziet, zonder angs..
Zij geloofde, dat huwelijk en eigen huis, man en
kinderen, de schoone en heilige idealen waren. Zij
hield van kinderen en vaak hield zij stil, om een
klein ding op te rapen, dat op den weg gevallen
was, of ontwarde een hoepel uit een hek, of nietp
een tol opzetten, die weerspannig was; en zij mocht
de mannen graag, zij bewonderde hun oprechtheid
en hun vriendelijke taal en zij hield van hen van
de aardige mannen om hun eenvoud en „jong
heid". Voor hun zelfzuchtigheid, waaraan zij dij
tijden mank gingen, sloot zij haar oogen. Alle vrou
wen van de wereld hadden samengespannen, om z
zelfzuchtig te maken, dus was het niet heelemaa
hun schuld. Eén ding in hen kon ze niet tolereere^
en dat was een slecht humeur en grofheid tegen
over vrouwen. Zij had zoo dikwijls mannen gr®
tegen hun vrouwen hooren zijn en zij beschouwd
dit als onvergeeflijk. Quinton zou, dat wist zUr
nooit grof zijn, hij was te vriendelijk, te woW|j
manierd.Waarom dan. Zij zuchtte, ter^V
zij met haar gedachten bij hèm het laatste tasj
Kaapsche bessen op den rand van het middenstu
legde en de twee menukaarten, versierd met ke^"
motieven tegen de vaas met chrysanten zette, u
had Quinton in geen twee weken gezien: al na
conversatie met hem in verband met huizen
schiedde door de telefoon. Als hij vroeg.
of bij
bij haar mocht komen, wendde zij moeheid voo
als hij voorstelde, ergens te gaan dineeren, om
voorbeeld watertoevoer van het te huren nw-
bespreken, slaagde zij er in, een vroegere afsP'\,
aan te halen. Zij wilde hem niet meer zien dan s
noodzakelijk. Dagelijks vreesde zij, dat hij haar1
huwelijk zou vragen en zich eenmaal van deze
bewust zijnde, voorzag zij de moeilijkheid van
verhouding, (Wordt vervolgd)
