Anni Kapel verbetert
wereldrecords
JCunst ew £ettecm
Bondsconcert.
J, A A y D A G 12 M E I 1941'
Hockey
i—i
2—0
De Hockey-uitslagen.
Districtscompetitie.
vvird-Holland—Oost Nederland
•J1;:: HollandZuid Nederland
Cmotie/dejrradati"-promotieklasse/tweede klasse.
Svoort-H. B. S. 0—1
Derde klassr. tweede klasse afdeeling A.
t c.—Alliance 30
Vierde klasse /derde klasse afdeeling B.
o r—Ijsvogels 2 21 (onder protest)
H Y- c- 6Zandvoort 2 34
•- Coir«"*itie vierde klasse F.
Strawberries 4—Alkmaar 4 5—0 (regl,
Disi
yrictswedstrijd te Bloemendaal.
Noord-Holland wint met 61 van
Oost-Nederland.
ne groote score zou doen vermoeden, dat Noord-Holland
,n Wedstrijd gemakkelijk heeft gewonnen. Toch is dit
«t het geval. In de eerste helft was Noord-Holland
•Jrker, vooral door haar schotvaardige voorhoede. Daar-
„nover plaatste het Oosten eveneens een goed aanvals-
'S wist zich zelfs meerdere kansen te scheppen, doch
bijna geen eikel schot. Keeper Koelensmid had het
eerste helft, dan ook zeer rustig, mede dank zij het
Volute optreden van de beide backs Overing en Reus. De
Üjue aanvallen van Noord-Holland stichtten een voort-
If-reiH verwarring in de verdediging van Oost-Neder-
weike maar zeer matig was. Zoo kon het gebeuren,
f. hoewel het veldwerk van de Oost-Nederlanders niet
tórdsr was, het vruchtbare spel van de Westersche voor-
Sje een 4—0 voorsprong met de rust opleverde.
eerste goal na ongeveer 10 minuten spelen was weer
-uweeltje van A. de Roos. Een tam. houdbaar schot
caviët verraste keeper Fesevur even later volkomen,
•gr het derde doelpunt, weer van Caviët. ontstond door
«onhoudbaar schot in den hoek. Dat de snelle vleugel-
Sas van Noord-Holland ook vaak de hand in succes
je aanvallen hadden, bewees het vierde doelpunt, toen
linksbuiten Hagemeyer snel had opgebracht, een goede
ioiizet gaf cn de naar binnen snellende rechtsbuiten
''denburg ineens en onhoudbaar inschoot. Rust 4—0.
'jn de pauze bleken de mannen uit het Oosten goede
i-structies te hebben ontvangen van Mr. Sandberg, lid van
^Oostelijke elftalcommissie. Nu was plotseling de schot-
nardigheid gkomen en keeper Koelensmid kreeg volop
Toch gelukte het Noord-Holland, te scoren. Kruize
„jhte na goed samenspel het vijfde doelpunt. De Ooste
rse voorhoede vond keeper Koelensmid weer in goeden
,irm, hetgeen haar toch al zware taak geenszins verge-
cihk'elijkte. Het doelpunt van Ferrari was echter zeer
terdiend.
In deze tweede helft heeft ook vooral de jonge Laren-
tche speler Kruize goed gespeeld; hij stelde A. de Roos in
Haat het zesde doelpunt te maken. De drie Haarlem
se deelnemers Reus, H. v. Olphen en A. de Roos waren
{Veneens goed.
pat het Oosten een wat minderen indruk maakte, kwam
ila hoofdzaak door het gebrek aan schotvaardigheid in de
voorhoede.
PITTSCHLAND WINT VAN HONGARIJE (2—0)
JCKWEINFURT, li Mei (A.N.P.) In den 50sten
hndenwedstrijd speelde het Duitsche hockey-elftal
•^hnisch en tactisch beter dan zijn tegenstanders,
tie echter door hun groote enthousiasme goed partij
raven. Vooral de Hongaarsche achterhoede was in
utsiekenden vorm en het duurde dan ook tot even
Kor de rust, voordat de Duitsche middenvoor Ruck
pin land de leiding kon geven. In de tweede helft
ts5 Duitschland weer in de meerderheid, de voor
bede werd telkens tot den aanval aangezet door
jie:uitstekende spel van linksmidden Lange. Na eén
isrie strafcorners vergrootte Baum tenslotte den
iïütschen voorsprong.
Lawntennis
In het snelle bad te Dusseldorf is de Duitsche
zwemster Anni Kapel er in geslaagd de wereld
records op de 400 en 500 meter schoolslag te verbe
teren.
De 400 meter zwom zij in den fraaien tijd van
6 min. 8.3 sec. en bleef daarmee 5,1 sec. onder haar
eigen record, dat zij op 15 December 1940 in het
zelfde bad in den strijd tegen Jopie Waalberg ves
tigde.
De Duitsche zwemster was hiermee nog niet te
vreden en zwom door. Het bleek, dat zij de 500 me^
ter had afgelegd in 7 min. 43,4 sec., hetgeen neer
komt op een verbetering van 6.5*sec. van het record
dat sinds 5 November 1940 met 7 min. 49.9 sec. op
naam van Jopie Waalberg stond.
Nederlandsche zwemsters naar
Denemarken.
En Ragnhild Hveger naar Nederland.
Naar wij van den secretaris van de technische
commissie van den N.Z.B., den heer P. H.J. Dogger
vernemen, heeft de Deensche zwembond het ver
zoek van den Nederlandschen zwembond om de
internationale wedstrijden te Kopenhagen, waarvoor
de drie beste Nederlandsche zwemsters zijn uitge-
noodigd, y iertien dagen uit te stellen, ingewilligd.
Thans zijn de beide ontmoetingen vastgesteld op
6 en 3 Juni a.s..
Ten aanzien van het uitkomen van onze zwem
sters in Zweden kon de secretaris van den Deen-
schen zwembond nog seen definitieve mededeelin-
gen doen. Wel werd ten aanzien hiervan opge
merkt, dat in Zweden ernstige pogingen worden
aangewend om onze Nederlandsche zwemsters ook
naar Zweden te krijgen en liefst gecombineerd met
de Deensche reis.
Tenslotte werd de Nederlandsche zwembond in
kennis gesteld van de komst van Ragnhild Hever
naar Nederland, die de uitnoodiging van den Ne
derlandschen zwembond om de Nederlandsche
zwemsters op haar terugreis naar Nederland te ver
gezellen om op verschillende wedstrijden in ons
land uit te komen, dankbaar heeft aanvaard.
Vermoedelijk zal de bekende Deensche zwemster
ook in Haarlem aan wedstrijden deelnemen.
De Nederlandsche zwemsters worden op 5 Juni
in Kopenhagen verwacht en zullen daar tot .14 Juni
blijven.
Haarlem verliest van Park Marlot.
Haarlem heeft .van Park Marlot verloren, doch de totaal-
lslag"-7—3 is wel zeer geflatteerd voor de gasten.
Na de enkelspelen in de ochtenduren leidde Park Marlot
st 4-ë-l.' Maar ér dient vermeld, dat Mr. J. van IJzendöorn
bijna gewonnen partij liet slippen (G—2, 3—0). Ook de
;rliesprtlj van mej. Z. Blikslager was een dubbeltje op
tin kant: in games 15—14 voor mevr. L. Vrins. In plaats
in een 1—4 achterstand had dus een kans bestaan op een
f-1 voorsprong!
De hoop was gevestigd op de dubbelspelen en de ver
lichting gerechtvaardigd dat daarmede de achterstand
worden ingehaald. Doch ook dit gelukte niet.
Het eerste heerendubbélspel werd verloren met 6—8 in
'.beslissende set. nadat de Haarlemmers met 5—4 en met
i-i hadden voorgestaan. Ook het tweede heerendubbel-
'jel ging verloren met 6—8 in de derde set.
Door al deze tegenvallers kreeg Haarlem 7 verliespunten
lüioteeren, waarvan niet minder dan 5 wedstrijden in drie
«is beslist moesten worden.
Li de drie Haarlemsche winstpartijen had mej. J. Goe-
Ug een groot aandeel.
De gedetailleerde uitslagen luiden:
Eerste klasse.
HAARLEM—PARK MARLOT (3—7).
Heerenenkelspel:
Hr. J. Dolleman verliest van J. v. Heek 26, 06.
A. E. Erdman verliest van J. Loeff 26. 3—6.
Hr. J. v. IJzendoorn verliest van L. Rieter 6—2, 4—6, 3—6.
Damesenkelspel:
Kej. Z. Blikslager verliest van mevr. L. Vrins 4—6, 6—3,
k
Hej. J. Goeting wint van mej. L. Kirchmann 61, 60.
Gemengddubbelspel
Mej. z. Blikslager en G. H. Onstein winnen van mevr.
f- Vrins en J. Loeff 6—2. 6—1.
Mej. I. Adams en A. Schoute verliezen van mej. L.
frehmann en G. Bool 6—4, 5—7, 4—6.
Heerendubbelspel:
A. E. Erdman en G. H. Onstein verliezen van J. v. Heek
b L. Rieter 1—6, 6—4, 6—8.
Mr. J. Dolleman en A. Schoute verliezen van J. Loeff
b G, Bool 4—G, 6—4, 6—8.
Damesdubbelspel:
Mej, I. Adams en mej. J. Goeting winnen van mevr.
'fins en .mej. L. Kirchmann 6—0, 6—1.
De Competitie.
De uitslagen luiden:
Iwede klasse A-N.W. TCG 2—Westrust 2 3—5,
CH 2Beverwijk 1 35.
Tweede klasse B N.W. HeemstedeHaarlem 2
Wimbledon 1TCG 3 53. Beverwijk 2
wendo 0—8.
Derde klasse A N.W. Westrust 3Heemstede 2
H TCGV 4—Ruïne 3—5. Ruïne 2—WGA 2 4—4.
-rice 2—Du in lust 1 44.
Oerde klasse B N.W. Shell V—Beverwijk 3 6—2.
^ienjagersRedcover 4 35. Duinlust 2Wim-
•tton 2 6—2. Heemstede 3—TCG 5 3—5. TCG 6—
-ühim 26. Beverwijk 4Westrust 4 35.
Athletiek
m De Ned°rlandsche Studenten-
Atliletiek kampioenschappen.
de vijfde maal worden Zaterdagmiddag 17 Mei de
wiandsche studenden alhletiekkampioenschappen ge-
C en en wel op de sintelbaan aan de Laan van Poot te
avenha?e- De volgende nummers staan op het pro-
gm 100 200. 400, 800, 1500, 3000 M. hardloopen, kogel-
Mne1' disci,swerPen, speerwerpen, hoogspringen, ver-
htafan hInkstaPspr°ng, polsstok hoogspringen, 4xl00M.
in e' De technische organisatie berust bij de H. A. V.
'JJ en Lenig».
chrijvingen bij Mr. W. Veniet, Heemsteedsche Dreef
"V Heemstede.
l;riL!|'U^enten records zün thans als volgt: 100 M.: K. F.
J jf' 11 sec'! 200 M.: D. R. Martini, 22,2 sec.; 400 M.: J.
'rikhn '3 sec': 800 M- A' ten Cate 2-03'34; 1500 M- c-
l)rT™ 4.26,4; 3000 M.: C. Berkhouwer 9.49.8; 110 M.
''ispri A Jansz 15.8; hoogspringen: G. Geursen 1,80 M.;
ï4wn®en: J- Obbink 6.92 M.; polsstokhoogspringen:
bj5l-.n 3,18 hinkstapsprong: G, Meyst 13.52 M.:
fcotd v'6"' Kl'°nig 12.95 M.; discuswerpen: B. van de
«•i5 M.; speerwerpen: C. Pley 53.98 M.
Zwemmen
R. C. H. IN WK OVERGANGSKLASSE.
De strijd om een plaats in de Overgangsklasse van den
Ned. Honkbaibond tusschen R. C. IL ep O. V. V. O is in
et voordeel van eerstgenoemde club geëindigd.
Waar R. C. H. er Zaterdagmiddag al in de eerste beurt
slaagde achttien runs te scoren bestond van het begin
af aan geen twijfel aan den uitslag. De einduitslag was
dan ook 32—2 voor R. C. H.
De scorecijfers waren:-
- C. H. 18—0—4—1—2—3—4 32
O. V. V. O.: 0—0—1—1—0—0—0 - 2
De samenstelling der Overgangsklasse is dus nu: A. F.
C.; The Catchers; D. O. S.; E. D. O. II; H. C. K. Hilver
sum; R. C. H. en Zeeburgia.
Wielrijden
DE JONGE KAMPIOEN.
De Jonge Kampioen reed Zondag 11 Mei een club-ont
moeting tegen A. R. C. de Gazelle.
Na een spannenden wedstrijd wist D. J. K. met 19 tegen
li pnt. deze ontmoeting en tevens den clubprijs dien de
heer Petter geschonken had. te winnen. De uitslagen wa
ren voor de A-klasse. 40 K.M.: l. W. Lubbers; 2. G. Peter;
(lekke band); 3. H. Somers; 4. C. Snoek; 5. G. Gerritsen
6. J. Ekel; 7. Kruse.
B-klasse, 20 K.M.: 1. K. Neeft: 2. B. Snoek: 3. R. Lange-
veld; 4. Schutte; 5. v. d. Molen: 6. M. Kabel; 7. Rutte; 8.
Alis.
Syen wint het Cauberg criterium.
Het internationale Cauberg Criterium, dat Zon
dagmiddag in Valkenburg duizenden belangstellen
den trok, werd onder ideale weersomstandigheden
gehouden. Winnaar werd de Limburger Huub Sijen
uit Maastricht, die een tactische race reed en in de
dertiende ronde, drie ronden voor het einde, gehol
pen door Jaap Engel, zijn slag sloeg. Motke, onze
nationale wegkampioen, was de eerste die definitief
tot den aanval overging in de elfde ronde, doch met
pech aan zijn rijwiel te kampen kreeg en daardoor
een dusdanigen achterstand kreeg dat hij voor de
overwinning werd uitgeschakeld.
De einduitslag luidt: 1. Huub Sijen, Maastricht, 2
uur 52 min. 12 sec. 2 Cor de Groot (Amsterdam)
2 uur 52 min. 16 sec. 3 Albert Schotte (Wargem)
Beltrië. 4 Juul Lowie. 5. Guns Sae.s. Weert, 6
Jan Staeren, Rosmeer, België, 7 Joop Demmenie,
Rotterdam. 8 Ward je Vissers, Brasschaert, België.
9 Jan Lambrichs Dunde. 10 C-. Joosen, Made.
R.K. W. V. „ACHILLES".
Zondag 11 Mei vond de ontmoeting plaats tegen
de R.K. W.V. Amsterdam. Er werd gereden over 50
K.M.
De uitslagen waren als volgt: 1. A. Markenstijn
1 uur 43 min. 2 C. Portegies op 1/2 wiel, 3 P. Duins,
4 P. Korthals, 5 D. Claassen (allen Achilles),
Copier, 7 Markus, R.K. Amsterdam.
Klasse B: 1 T. Beekhuis 1 uur 45 min. 2 D. Kabel,
3 Voorting.
Wandelsport
DE AVONDVIERDAAGSCHE VAN DEN N. W. B
Van 1821 Juni a.s. zal ook te Haarlem de avondvier-
daagsche weder gehouden worden, waarvoor een
voerend comité is samengesteld, bestaande uit de heeren
H. H. Winters, A. Seuden, P. J. Janbroers, E. v. d. Hooff,
M. Timmerman en P. C. Westera.
De inschrijving staat van heden af tot 10 Juni a.s. open,
waarna het inschrijfgeld belangrijk verhoogd wordt,
zoodat het in het belang der wandelaars(sters) is om vóór
10 Juni in te schrijven.
De inschrijving kan geschieden bij: H. H. Winters, I-Ieus-
sensstraat 104 (inlichtingenbuerau); P. J. Janbroers, Dr.
Schapemanstraat' 67; E. v. d. Hooff, Prof. v. d. Waalstraa'
35; M. Timmerman, Laurierstraat 44; P, C. Westera, Kruid-
bergerweg 19, Santpoort.
Er wordt gestart van het H. K. B.-gebouw, Tempeliers
straat.
A. N. W. B.-wandeltocht door de
Veluwsche bossclien.
Ergens in een plaatsje aan de Veluwe-zoom staat
een landelijk hotel. Het spitse dak is bekrpond met
de A.N.W.B.-vlag en vlak achter het spandoek,
waarop „controle" staat, verdringen zich de wande
laars, die deelnemen aan den wandeltocht m. o. b.
door de bosschen en de neide van de Veluwe. Prach
tig wandelweer begunstigde dezen tocht, die een
lengte had van 23 k.m. en waarvan de vertrek- en
eindpunten waren gelegen in De Steeg en Velp.
Zooals tot nu toe steeds het geval was, blijken de
woordjes m.o.b een groote aantrekkingskracht te
hebben, want ruim 690 wandelaars hebben de pijl
tjes gevolgd, die de route aangaven „met onbeken
de bestemming". Want daarin en in het feit. dat een
ieder ongeacht leeftijd en lichamelijk kunnen kan
meedoen, ligt de charme van deze tochten.
De burgemeester van Arnhem, de heer H. P. J.
Bloemers, die deze streek bijzonder goed kent. had
in zijn kwaliteit van voorzitter van den A. N. W. B.
de route zelf aangegeven en voorts was de mede
werking verkregen van de Vereeniging tot behoud
van Natuurmonumenten, wier prachtig werk men
juist dezen Zondag weer zoo heeft leeren waar
deer en.
Boksen
Luc van Dam tegen Jef de
Wendeleer.
Op (het programma van de wedstrijden, welke
op 19 Mei in gebouw Odeon gehouden worden zal
Luc van Dam in het hoofdnummer uitkomen
tegen den Belg Jef de Wendeleer. De wedstrijd
zal gaan over 10 ronden van 3 minuten. De Wen
deleer is een van de beste jonge boksers uit België
en momenteel in uitstekenden vorm.
Honkbal
Schaken
Schaaktournooi te Santpoort.
OM DEN BREDERODE-WISSELPRIJS.
Uitslagen van het Schaaktournooi van Zaterdag
en Zondag j.l. op „Velserend" te Santpoort.
Groep A:
D. F. de Lange, Zandvoort 2y2 p., G. Kroone
Santpoort 2 p., G. F. Zandbergen IJmuiden 1 p., M.
Beinema IJmuiden y2 P--
Groep B:
H, Blokker Haarlem 2J/2 Pm P- Stet Beverwijk
lJ/2 Pm C. v. d. Gaag Santpoort. (St.) V/2 p. W.
v. d. Werff 1.2 p.
Groep B.B. (3 deelnemers).
J. P. Wever Haarlem 2 p., S. Herfst Haarlem 1
J. W. Brugman 0 p.
Hoofdklasse Groep C.
K. Geus. den Helder 3 p., J. Raasveld, Amster
dam 2 p., H. Spliethof Bloemendaal 1 p., J. C. Bil-
der, Santpoort (St.) 0 p.
Groep D.
J. H. Addicks Santpoort (St.) 3 p., W. J. Saeys
Heemstede 1 p., W. N. Kaaskooper, Amsterdam 1
p., Joh. Blansjaar Santpoort 1 p.,
Eerste klasse. Groep E.,
Th. B. Bergman 2 p., G. A. Schuurman 2 p., P.
v. Stek 2 p., M. Smit 1 p.
Groep F.
P. Hax-t 3 p., C. Kenemans iy2 p., J. M. Stuuru-
man 1 p., L. j. Harms J/2 p.
Groep G.
J. Wolff 2i/2 p., B. Wulms 2 p., A. Schweitzer
lVz p., E. Homan 0 p.
Groep H:
W. Stuurman 3 p., A. Korteweg 2 p., Mej. Ban-
nink y2 p., G. Hofman 1/2 p.
Tweede klasse: Groep J.
J. Kok 3 p., P. v. d. Horst 2 p., P. Smulders
p., G. Wiedijk 0 p.
Groep K.:
H. de Vos 2y> p. J. P. Kumpe 2y2-p., R. J. F. v.
Dongen 1 p., O. G. Eskens 0 p.
Groep L.
Mevr. Brinkman 3 p., A. Blansjaar 2 p., P. Visser
1 p., A. G. R. Kappers 0 p.
Groep M.:
A. Sleeuw 3 p., H. F. Antonisse 1 p., Mevr. Jon
kers 1 p., K. Nederlof 1 p.
Derde klasse Groep N.
Jac. Alving 3 p.. Mej. G. Smit 2 p., Mej.
Kiefer 1 p., B. M. ter Borg 0 p..
Groep O:
Mevr. Maljaars 3 p. A. J. v. d. Velde 2 p., Jac.
Schilp 1 p., K. Kroese 0 p.
van dit ensemble, dat in het pianissimo zijn beste
resultaten boekte.
„Inter Nos", dir. Nico Hoogerwerf. is al even be
roemd als „Euphonia", dat trouwens -de helft van
het „Inter Nos"achttal uitmaakt. Het ontplooide
een groote dramatische kracht in Jul. Wengert's
ballade „Der Fremdenlegionar"; in „Rauberlied-
chen" van Issay Dobrowen had de 1ste baryton
gelegenheid zijn goede stem solistisch te doen hoo-
ren.
Het dubbel-vrouwenkwartet ..Noi Otto" zong
Verdi's prachtige „Laudi alla Virgïne Maria" zeer
mooi van klank; het „Kerstliedeken" van den di
rigent Joh. van 't Vlie is wel wat pretentieus ge
toonzet in verhouding tot den eenvoudigen tekst.
Goede, krachtige stemmen, vooral wat de sopra
nen betreft, fceeft het door P. M. Germes gediri
geerde dubbel-gemengd kwartet „J, S. Bach". Van
„Harpzangh" van Ph. Loots klonk hot homophone
gedeelte mooier dan het polyphone, waarin niet
steeds de gewemschte klaarheid bereikt werd.
Brahms' ..Waldesnacht" kunnen we ons wat ryth-
mischer uitgevoerd denken dan dit ensemble deed;
ook verdraagt de uitspraak van het Duitsch scher
pere vorming der vocalen en consonanten: de to
taalklank was echter zeer bevredigend.
Zoo hebben allen naar hun vermogen meege
werkt tot een zangdemonstratie, die aan het vrij
talrijke auditorium telkens blijken van groote
waardeering ontlokte.
K. DE JONG.
Bond van Gemengde- en
Mannenkwarfetten
Haarlem en Omstreken.
Niet in vinnigen s»trijd, maar in vreedzame sa
menwerking concerteerden Zondagnamiddag in de
Turnzaal van het Gem. Concertgebouw èen negen
tal vocale ensembles. Het concert, bood een beeld
van een nieuwe orde, die de in onze stad en om
geving gevestigde gemengde- en mannenkwartet-
ten op hei gebied hunner openbare werkzaamheid
aanvaard hebben sinds zij, enkele jaren geleden,
zich tot een bond vereen igden; een orde, die col
laboratie in de plaats van conflicten, gezonden
wedijver in de plaats van ongezonden naijver stelde.
Want, al kunnen zij nu niet meer in aantallen van
door een jury toegekende punten elkaar de loef af
steken; al zijn er geen medailles of andere mate-
rieele prijzen meer te behalen: de geest van wed
ijver is gebleven, maar die stimuleert -nu slechts
om het beste te geven wat elk vermag.
Met dezen staat van zaken dient de muziekcriti
cus rekening te houden door niet te willen fungee-
ren als een ongewenschte jury, maar door ontvan
kelijkheid en waardeering te toonen voor het goede
dat in de verschillende prestaties aanwezig was.
Welnu, er werd veel goeds gegeven op dien Zon
dagnamiddag.
Het .dubbelmannenkwartet „Euterpe", dir. Joh.
van 't Vlie opende de rij der voordrachten met een
ietwat anachronistische bewerking van een Minne
lied uit de 13de eeuw van Adam de la Halle, waar
van de Fransche tekst door een Duitschen ver
vangen was. Het ensemble scheen zich nog te moe
ten inzingen, want pas in zijn tweede nummer
„Choeur des Romains" van Massenet bezat de zang
de kernachtigheid, vastheid van rythme en van
dynamiek.
Het solo-gemengd kwartet „Jbs. Haydn", dir.
Nico de Zwager, volgde met een door Jac. Bonset
vervaardigde koorbewerking van César Franck's
„Panls Angelicus" en „Avondliedeke" van Jan
Colje. De stemmen van dit viertal klonken soms
wat dun: door individueele en gezamenlijke oefe
ning zal de totaalklankzeker kunnen winnen,
Het solo-kwartet„Euphonia", dat Nico Hooger
werf tot leider heeft, maar dat zonder dirigent op
trad. is een der beste mannenkwartetten, die we
hier hebben leeren kennen. Het stemmenmate-
riaal is voortreffelijk en het bezit een hoog ont
wikkelde vocale virtuoziteit, die zich in „Dorftanz'
van Heinr. Broll zoodanig manifesteerde, dat we
soms even aan de beroemde „Comedian Harmo
nists" werden herinnerd. „Stürmbeschwörung" van
Jul. Diirner zongen deze mannen zeer kleurrijk en
pathetisch.
„Harmonie", een ondéf- leiding van P. M. Germes
staand dubbel-mannenkwartet, droeg een „Ave
verum" van Viadana met goed evenwichtigen klank
voor en zong met' pianobegeleiding van mej. M.
Levert Bern. Zweers' „Ons Hollandsch" niet een
zijner sterkste composities stoer en flink.
Het dubbel-gemengd kwartet „Santpoort", dir.
H. J. Arisz hoorden we verleden Woensdag in het
dorp welks naam het draagt. Met dezelfde groote
waardeering als toen'hoorden we nu de voordracht
van Palestrina's „Sicut Cervus" en van Verdi's
„Pater noster". De prachtige klank van dit ensem
ble, zoowel in het forte als in het pianissimo, kwam
in de Tuinzaal veeLbéter tot zijn- recht dan in het
zaaltje van Hotel De Weyman,: waar de gordijnen
achter het podium dempend werkten.
Na de pauze kwam' het'solo-kwartet Orpheus",
dir. Nico de Zwager, met „Vineta" van Fr. Abt en
„Abendfeier" van v.Attenhofer. Goede klankkwa
liteit en een eenigszins overdreven streven naar
dynamische schakeering kenmerkten de prestaties
V. Z. O. D.
De vier jaargetijden.
.De vier Jaargetijden", het tooneelspel van Anton
Coolen, dat V. Z. O. D. Zondagavond in het gebouw
St. Bavo heeft gespeeld, is een voorbeeld van, wat
wij noemen, een „volksch" stuk. Coolen geeft in dit
Brabantsche boerenspel den strijd tusschen het land
en de stad. Meer dan honderd jaar hebben de Van
der Eerdens van vader op zoon op dezelfde boer-
deiij gewoond. De oude Van der Eerden is gehecht
aan zijn grond en het is zijn grootste leed, dat zijn
zoon niet op de boerderij is gebleven maar naar de
stad is getrokken om er zijn brood te verdienen.
Want een boer moet boer blijven en geen heer wil
len worden. Van der Eerden ziet in de vrouw, die
zijn zoon aan de stad bindt, de vijandin en met de
starheid van den boer weigert hij haar in zijn huis
te ontvangen. Geen stadsvrouw en wij denken
hier even aan ditzelfde motief van Fabricius' „On
der één Dak" zal den drempel vau zijn boerderij
overschrijden.
Maar dan schrijdt een ander over dien drempel,
een heel machtige, op wien Van der, Eerden niet
gerekend heeft. Het is de dood, die aan Van der
Eerden het „jongske", zijn vreugde en trots, al is
het dan ook het kind van de vijandin, ontneemt. Bij
het doode kindje staan zij voor het eerst tegenover
elkaar, de vrouw van de stad en de man van het
land, en overspannen door haar smart, schreeuwt de
moeder het uit, dal haar kind nooit gestorven zou
zijn, wanneer men de deur voor haar niet gesloten
had gehouden.
Met Van der Eerden gaat het dan snel bergaf en
reeds in den herfst is hij genoodzaakt zijn boerderij
en zijn grond te verkoopen. Het zou zoo zegt de
notaris niet zoo ver zijn gekomen, wanneer de
zoon zijn vader in het bedrijf had geholpen. Het
leek mij wel eenigszins twijfelachtig, dat de zoon
de crisis voor zijn vader zou hebben kunnen keeren,
maar Coolen had dit noodig voor zijn stuk. Hij wilde
den zoon weer terugvoeren naar de boerderij en om
dat doel te bereiken gebruikt hij middelen die ik
critisch nu niet bepaald als de juiste kan beschou
wen. Want dat een rijke jonker, die een manie heeft
om boer te willen worden, de boerderij van Van
der Eerden onderhandsch koopt enkel en alleen om
den zoon weer terug te halen naar het land, waar
hij thuis hoort, lijkt mij wel wat heel erg mooi. Deze
landjonker tlöejj sterk denken aan dën rijken prins
uit onze kinderverhalen, die het geheel ten goede
deed keeren, wanneer alles verloren- scheen. Wij
voelen in deze laatste bedrijven te veel den opzet
van Anton Coolen om ons van de zegeningen van
het land te overtuigen. Hij regelt het alles zoo, dat
de Van der Eerdens in den winter weer dank zij
den jonker hun eigen bedrijf krijgen en dan is
alles gereed voor het idyllische slot: de komst van
de vrouw uit de stad, die eindelijk haar man volgt
naar de plaats waar hij thuis hoort, naar zijn boer
derij en zijn grond. Daarmee wil Coolen dan zijl
stelling bewezen zien, dat de boer boer, de heer
heer moet blijven.
Het is alles wat te geforceerd en te naïef om ons
er in te doen gelooven. Als geheel doet dit stuk wat
ouderwetsch aan, maar toch maakt het op het pu
bliek indruk. Er zijn vele tooneeltjes in, die recht
tot het hart gaan en wij zien mooi geteekende
boeren-figuren, die zoo geheel van ons land en daar
om ons zoo bekend zijn.
Ik kende het stuk van opvoeringen door „Het
Nieuwe Schouwtooneel" en van V. Z. O. D. was het
zeer zeker een gelukkige keuze, niet alleen om het
karakter van het stuk, maar ook omdat dit
genre dezen spelers wel ligt, althans, wanneer er
geen al te sterk dramatisch spel zooals in het
tweede bedrijf van hen wordt geëischt. Het
boerenmilieu en ook de boerenfiguren waren goed
getroffen. Het eerste bedrijf werd zelfs heel ver
dienstelijk gespeeld en hierin was werkelijk de
sfeer van het land, zooals die door Coolen wordt be
doeld. Het tooneeltje bijvoorbeeld aan de koffietafel
in I was levendig en natuurlijk en hierin leefden
allen mee. Dat was ook zeer verzorgd van regie.
En uitstekend was zelfs de scène tusschen Van
der Eerden en Meulendijks, boeren beiden, en ka
rakters ook in hun starre koppigheid. Vrouw Van
der Eerden sloot zich hier goed bij aan en ook
Hanna, de dochter. Eimard de knecht en Ciska, de
meid ja, deze vooral waren allen geboren en
getogen op den grond.
Moeilijker had de jonker het. In het stuk is hij
al een wat wonderlijk, tweeslachtig wezen en het
gelukte den heer Dammiaans ook niet er karakter
aan te geven. Hij maakte een veel te ouden indruk
en het was onmogelijk een jonker in hem te zien.
En dat moet hij toch zijn, want al is hij boer in zijn
hart, zijn geboorte verloochent hij toch niet.
De zoon Jan speelde niet onverdienstelijk en het
tooneel van vader Van der Eerden en zijn zoon
slaagde dan ook wel, al zou het bij sterker spel meer
indruk hebben gemaakt.
Aan het slot van het tweede tafereel en in heel
het derde tafereel werd er meer van de spelers ver
langd dan typeering en natuurlijk spel. Hier scho
ten de spelers dan ook te kort. Het bericht van het
ongeluk de dood van het jongske sloeg niet
als de bliksem in en aan het ensemble spel ontbrak
toen nog al wat. Maar de spelers stonden hier ook
voor een taak, die zeer moeilijk was.
Toch was er zooals ik reeds schreef zeer
veel goeds in de opvoering. Er was aan alles te zien.
dat de spelers ernstig hadden gewerkt en de voor
stelling flink was voorbereid. De aankleeding was
goed verzorgd en de regie had ook zooals aan
alles te zien was op de kleinigheden gelet.
Tot mijn spijt werd mijn aanwezigheid na het
tweede bedrijf elders gevraagd, zoodat ik het slot
niet heb kunnen bijwonen. Daai'd~or kon ik Anne
Marie ook slechts in het derde verreweg moei
lijkste tafereel zien. Ik ben er van overtuigd, dat
haar spel in het laatste bedrijf beter tot zijn recht
zal zijn gekomen.
Het stuk sloeg zeer in en er was na I en II een
zeer warm applaus, zoodat V. Z. O. D. zeker tevre
den over dezen avond kan zijn.
J. B. SCHUIL
ALBERDINCK THIJM.
Jubileum-Voorstelling
Beatrys.
De R.K. Rederijkerskamer Alberdingk Thijm had
haar gouden jubileum moeilijk waardiger kunnen
ieren dan met de voorstelling van Felix Rutten's
Beatrys", niet alleen omdat dit mysteriespel met
zijn vereering van de Maria-figuur in dezen Ka
tholieken kring wel het meest zuiver wordt aange-
roeld, en het streven van Alberdingk Thijm als het
ware symboliseert, maar ook omdat de opvoering
zoo vol wijding en piëteit, het meest overtuigend
bewijs gaf van het ernstig streven en het kunnen
an deze vereeniging.
Felix Rutten heeft in zijn mysteriespel het mooie
n altijd weer treffende verhaal van Beatrys over
ier tafereelen verdeeld. In het eerste tafereel geeft
hij de ontmoeting van Beatrys en haar jeugdvriend
Valentijn, haar strijd en haar vlucht uit het stil
convent, nadat zij de Moeder Gods vergeving heeft
gesmeekt en haar nonnenkleed en de sleutels van
kosteres aan de voeten van het Mariabeeld in oot
moed heeft neergelegd. In de volgende twee tafe-
eelen wordt het wereldsche leven van Beatrys ge
dramatiseerd, haar ontgoocheling in de liefde van
Valentijn, die haar ontvouw is, en haar komst in
een herberg in de nabijheid van haar oude kloos
ter, waar in een visioen haar het groote wonder
wordt geopenbaard, dat Maria haar eenvoudige
taak van kosteres heeft Overgenomen en niemand
ooit iets van de vlucht van Beatrys heeft gehoord.
Dan, in het laatste tafereel, krijgen wij den te-
ugkeer van Beatrys in het aloud convent, waar zij
haar kleed en sleutelbos vindt aan de voeten van
het Mariabeeld, zooals zij die daar zelf veertien
jaar geleden heeft neergelegd. Niets is er veran
derd in dien langen tijd en wanneer Beatrys in het
witte kleed voor het beeld nederknielt, spreidt Ma-
ia haar armen uit en neemt de verloren zuster weer
in het klooster op, alsof zij nooit was heengegaan.
Rutten's dramatiseering van de Beatrys-legende
wel heel anders dan die van Herman Teirlinck
in „Ik dien" zeer sober en hij heeft zich zoo veel
mogelijk aan het oude verhaal gehouden. Met in
nige devotie heeft hij deze teere stof behandeld en
het is aldoor de dichter, dien wij in de mooi klin
kende verzen hooren. Met alle liefde is hij Beatrys
genaderd en zij is zoo zeer hoofdpersoon gewor
den, dat de andere figuren zooals Valentijn,
Machteld en de waardin niet veel meer dan
schimmen zijn gebleven. Maar Beatrys zien wij
volkomen, in al haar menschelijkheid, haar hunke
ring als vrouw naar het volle loven, haar zielestrijd
haar val en haar opstanding; zij is zoo zeer hoofd
persoon, dat men Beatrys een stuk met één groole
solorol zou kunnen noemen.
Nu is het een-niet te onderschatten voordeel voor
Alberdingk Thijm, dat de vereeniging in mevrouw
Jeanne KruyverRubeling een speelster bezit, die
deze rol waarmee het stuk staat of valt vol
komen aan kan. De Beatrys van mevrouw Kruyver
Rubeling was de verrassing van deze voorstelling.
Zij heeft de rol met groote innigheid gespeeld, vrou
welijk en devoot. Haar lichte stem en teere figuur
leenden zich uitstekend voor deze rol. Voortreffelijk
heeft zij de verzen gezegd, haar gebaren waren
steeds natuurlijk en esthetisch en er was ïn haar
spel het zuiver-menschelijke, dat werkelijk ont
roerde. Niet veel dilettanten zouden haar dat ver
beteren. Ik denk hier bijvoorbeeld aan haar ziele
strijd in het -eerste tafereel, voordat zij besluit Va
lentijn te volgen en het klooster te verlaten. Wat
werd hier veel met eenvoudige middelen bereikt!
En wie zou hebben verwacht, dat de zeer zware
scène van het visioen door een leek dramatisch zoo
sterk zonder theatraliteit zou worden ge
speeld. Ook in haar biecht in het laatste tafereel
trof zij mij door zeer gevoelig, zuiver spel en dictie.
Mevrouw Kruyver gat' ons vooral de vergeeste
lijkte Beatrys. Zoo trof het mij, dat zij in het
twdede tafereel, waarin zij, de gewone vrouw moet
zijn, het zwakste was, al- was haar spel daarin
aan het slot bij de deur dan ook zeer indruk
wekkend en plastisch fraai.
Het lijkt mij wel zeker, dat mevrouw Kruyver
zeer veel te danken heeft gehad aan de knappe regie
van Herman Moerkerk. Zonder hem zou een zoo
mooi resultaat zeker nooit bereikt zijn. Ook het ge
heel heeft Moerkerk zeer artistiek geleid. Maar zelfs
de beste regisseur kan van leeken niet altijd acteurs
en actrices maken. Zoo misten wij in Valentijn wel
wat te veel de zwier en elegance van een jongen
ridder en liet het verzen-zeggen van de waardin
nog al wat te wenschen over. Maar zeer goed was
mevrouw NielenVlekkc die in de voorstelling
van Zondagmiddag ook de Beatrys heeft gespeeld
in haar rollen van Moeder-Overste en Machteld.
Haar senore stem contrasteerde heel gelukkig tegen
het lichtere geluid van mevrouw Kruyver.
Een fijnen, devoten priester zagen wij van Gerard
Nielen, die zijn scène van de bèiecht in IV ook
zeer verdienstelijk speelde. Elgard. de hofmeester
Dirk Vreeswijk won het van zijn heer, zoowel
in spel als in dictie. Een woord van lof komt ook
toe aan de dame, die als Maria waarlijk de illusie
van een beeld gaf.
De decors waren alle van onzen eigen schouw
burg. Vooral het stemmige klooster-interieur met
de Maria-kapel het geheel in Gothischen stijl
deed het uitstekend.
Een groot aandeel in deze opvoering had ook de
tooneelmuziek.van Albert de Klerk, wel het meest
in het visioen, waarin de hemelsche stemmen, die
BeaVys vermanen naar het klooster weer te
keeren, door een vrouwenkoor met begeleiding van
orgel onder leiding van den componist wer
den gezongen. Misschien zou de indruk van dit koor
nog grooter zijn geweest, wanneer het achter de
schermen had plaats genomen. Voor een hemelsch
koor klonk het nu soms te reëel.
Na afloop der voorstelling, die op de stampvolle
zaal een zeer diepen indruk maakte/ging het doek
weer omhoog en stonden alle spelers, de regisseur
en het bestuur van Alberdingk Thijm op het too
neel en nam de heer G. H. Weustink als voorzitter
van het jubileum-comité het woord. Spreker dank
te de spelers, die zoo veel goeds, veel moois en veel
edels hadden geboden, als rijpe vrucht van on
baatzuchtige toewijding. De heer Weustink roemde
het waarachtige, dikwijls zoo subtiele spel en bracht
warme hulde aan den regisseur en fijnzinnigen
kunstenaar Herman Moerkerk, die dat schooné re
sultaat met zijn spelers had weten te bereiken. En
ten slotte roemde hij nog eens de vereeniging, die
den roemruchten naam van Josef Alberdingk Thijm
zoo met eere draagt. Daarna bood de heer Weu
stink namens het eere-comité den voorzitter den
heer Gerard Nielen, eën enveloppe 'met inhoud als
feestgave voor de jubileerende kamer aan.
De heer Wim Teeuwissen dankte namens Alber
dingk Thijm den heer Weustink en het eere-comité
en bood met 'n paar hartelijke woorden den regis
seur den heer Moerkerk, den componist der too-
neelmuziek, den heer Albert de Klerk en den da
mes-medespelenden bloemen aan.
Het was een mooi slot van den jubileum-avond
van Alberdingk Thijm.
J. B. SCHUIL.
CONCERT MANNENKOOR „CAECELIA".
Bovengenoemd koor geeft Donderdagavond 15
Mei in het Gemeentelijk Concertgebouw te Haar
lem een concert met welwillende medewerking van
Haarlem's Klein A Capella Koor, Lydia Stappers,
sopraan, Adrlaan Lenarts, viool en Frieda Hoo
gerwerf, toegeleiding.
ORGELBESPELING.
Er wordt een orgelbespeling gegeven in de
Groote- of St. Bavokerk te Haarlem, op Dinsdag
13 Mei 1941 's avonds van 89 uur, door den heer
George Robert.
Het programma luidt:
1. Fantasie en Fuga c.-kl. t. J. S. Bach.
2. Voorspel en koraal:
a. Kyrie, Gott Vater in Ewigkeit.
b. Cbriste, aller Welt Trost.
c. Kyrie, Gott heil'ger Geist. J. S. Bach.
3. Adagio uit de 2de Sonate. C. F. Hendriks Jr.
4. Fantaisie op. 157. C. Saint-Saëns,
Fête Dietv H. Andriess^k