IJmuider Courant | 1941 | 7 juli 1941 | pagina 6

Jam en stroop op den bon

Bonnen die thans geldig zijn:

500 gram per persoon
per vier weken

Slot defect? Tel. 11493
DeSleutelspecialist.L.Veerstr.lO

Leugens om bestwil...

MÏANDAG 7 JUKI 1941'

Distributie gaat 14 Juli in.
Verkoop gedurende een
week verboden

De secretaris-generaal van het departement
van landbouw en yisscherij maakt bekend, dat
een aanvang zal worden gemaakt met het dis-
tribueeren van jam, marmelade, gelei, stroop,
honing en andere suikerhoudende boterham
smeersels, alsmede van vruchten op siroop.
Onder de distributie zullen vallen:

1. Alle soorten jam, huishoudjam, vruchten- ei
rabarberjam, worteljam, marmelade, huishoudmar-
melade, gelei en huishoudgelei.

2. Zwarte stroop (kandijstroop, huishoudstvoop,
keukenstroop, riet- en bietsuikerstroop en melade).

3. Alle soorten appelsiroop en perensiroop, na-
maakappelsiroop, huishoudappelsiroop, huïshoud-
perensiroop.

4. Honing eh kunst.honïng.

5. Alle soorten vruchten op siroop.

6. Vruchtenmoes, (b.v. appelmoes), vruchtenpu
ree (geen tomatenpuree) en vruchteiïsaus.

7. Ontbijtgember, huishoudontbijtgember en gem
bersiroop.

8. de zoogenaamde boterhampasta's, waaronder
dus o.a. vallen chocoladepasta en alle soorten gearo
matiseerde en gecaremeliseerde gecondenseerde
magere melk met suiker.

Ter vermijding van misverstand wordt er de
aandacht op gevestigd, dat vruchten opi,sap,
vruchtenlimonade, vruchtenlimonadesiroop,
vruchtenwijn en vruchtensap (o.a. dus bessen
sap) niet onder de distributie zullen vallen.
In verbana met de voorbereiding der distributie
maatregelen is de af leving van bovengenoemde on
der de distributie vallende artikelen aan het pu
bliek gedurende het tijdvak van Maandag 7 Juli tot
en met Zondag 13 Juli a.s. geheel verboden. De win
keliers (detaillisten) mogen met ingang van Maan
dag 7 Juli deze artikelen nog slechts van den
grossier of van den fabrikant betrekken onder af
gifte van de door de plaatselijke distributiediensten
te verstrekken toewijzingen. De distributie zal aan
vangen op Maandag 14 Juli.

Het rantsoen zal 500 gram per periode van 4 we
ken bedragen. Derhalve zal gedurende het tijdvak
van Maandag 14 Juli a.s. tot en met, Zondag 10
Augustus a.s. een nader aan te wijzen bon van de
„bonkaart algemeen" recht geven op het koopen
van 500 gram van een der bovengenoemde artike
len. Natuurlijk is het ook geoorloofd deze hoeveel
heid over meerdere artikelen te verdeelen.

Aangezien de inhoud van de meeste jampotten
400 of 450 gram bedraagt, is de detaillist op ver
langen van den klant verplicht het ontbrekende ge
wicht buiten de fabrieksverpakking bij te leveren.
Het netto-gewicht van den inhoud staat op de pot
ten vermeld. Een ieder kan dus nagaan of een vol
doende hoeveelheid per bon wordt geleverd.

Voor kinderen of andere groepen van personen

(Adv. Ingez. Med.)

De hoornblazer in de kersenboomgaarden. Nu
geen gebruik gemaakt kan worden van vuur
wapenen in den strijd tegen de spreeuwen, be
wijzen de geluidsinstrumenten weer uitstekende
diensten.

(Foto Pax Holland)

zullen geen extra rantsoenen beschikbaar worden
gesteld.

Voor bijzonderheden, welke van belang zijn voor
de industrie, groot- en kleinhandel en instellingen
is een aparte publicatie verschenen.

Distributiemaatrcgelen kunnen nuttig, noodig en
doeltreffend zijn populair zijn ze zeker niet. En
dit is ook geen wonder. Wordt voor een bepaald
artikel een rantsoeneering ingevoerd, dan betee-
kent dit in bijna alle gevallen, dat het publiek zich
met minder tevreden zal moeten stellen. Ditmaal
doet zich echter een. goede uitzondering voor. Zoo
als uit het vervolg zal -blijken, is de strekking van
deze nieuwe distributie-regeling niet het verbruik
te beperken, maar integendeel er voor te zorgen,
dat een ieder een behoorlijke portie kan krijgen.
Voorkomen moet worden, dat welgestelden vele
potten jam gaan opkoopen om te hamsteren zulks
ten nadeele van de menschen met kleine beurzen
Ook de minder welgestelden zullen zich een vol
doende hoeveelheid jam moeten kunnen aan
schaffen.

Van' officieele zijde wordt de volgende toelichting
gegeven:.

Deze rantsoeneering is des le noodzakelijker, wijl
de behoefte aan jam, stroop enz. thans aanzienlijk
grooteï- is dan in normalen tijd. Dit is een gevolg
van het feit, dat het brood waarvoor jam en
stroop een goéde belegging vormen in verband
met de beperktheid van Het aardappelenrantsoen
thans een bijzondere beteekenis als voedingsmiddel
heeft. Bovendien zijn andere broodbeleggingen als
vleesch, kaas e.d. slechts in beperkte mate beschik
baar. Een en ander heeft de vraag naar jam en
stroop in sterke mate doen stijgen.

Velen zullen de opmerking maken, dat er bij ver
schillende winkeliers den laatsten tijd geen jam
meer was te krijgen. Intusschen werd sedert Sep
tember j.l., juist met het oog op de groote behoefte,
niet minder dan 175 pCt. van het gemiddelde van
de drie vorige jaren aan den detailhandel geleverd.
Wanneer geen jam meer in winkels was te krijgen,
kan dit dus niet zijn oorzaak vinden in een gebrek
aan dit artikel, maar moeten andere factoren in het
spel wezen. Ten eerste ligt de gedachte voor de
hand dat een deel van het publiek potjes jam heeft
gehamsterd. En ten tweede moeten er winkeliers
zijn, die hun jamvoorraad onder zich hebben ge
houden. Waarschijnlijk hebben zij de jamrantsoe-
neering verwacht en verlangden zij ernaar, straks
vele jambonnen te kunnen honoreeren, in de hoop
dat menschen aan wie zij dan jam kunnen verkoo-
pen ook andere artikelen bij hen zullen koopen. In-,
tusschen zal iedere winkelier worden voorzien van
een hoeveelheid jam en stroop overeenkomstig het
aantal klanten dat hij heeft-Een -goede maatstaf voor
het aantal klanten van een winkelier is in dit ver
band het aantal suikerbonnen dat hij inlever.t. Sui-
kerbonnen immers loopen evenals de nieuwe jam
bonnen over een termijn van vier weken. In de z.g.
sperweek, die 7 Juli begint en gedurende welke de
winkeliers geen jam, stroop enz. aan hun klanten
mogen verkoopen. worden de winkeliers zelve Voor
zien van een aantal jam- of stroopranfsoenen, even
groot 'als het aantal suikerbonnen dat zij hebben in
geleverd.

De grootte van het rantsoen bedraagt 500 gram
per vier weken. Uit jam, stroop, appelmoes, appel
stroop, honing, kunsthoning, vruchten op siroop,
puddingsaus of gearomatiseerde magere condens zal
men kunnen kiezen tot een totale hoeveelheid van
500 gram per vier weken. Uit het verbruik in het
verleden kan echter worden afgeleid dat het hoofd
zakelijk jam en stroop zal zijn wat het publiek zal
afnemen.

Hoewel de consument groote vrijheid van keuze
tusschen de desbetreffende boterhamsmeersels heeft
kan deze keuze niet onbeperkt wwzen, doordat de
productiemogelijkheden der verschillende fabrieken
beperkt zijn. Een groot liefhebber van jam zal dus
misschien in bepaalde gevallen gedeeltelijk met
stroop genoegen moeten nemen. En andersom. Er zal
ongeveer evenveel jam als stroop worden geleverd.

Een potje jam in standaardverpakking bevat
meestal een wat kleinere hoeveelheid dan 500 gram.
Misschien zullen vele verbruikers die zoo'n potje
koopen en een bon voor 500 gram inleveren, geen
prijs stellen op de. hoeveelheid, waardoor zij hun
rantsoen van 500 gram kunnen volmaken. Maar zij
hebben er wel recht op. Nemen zijzelf een potje of
jannetje mee, dan kunnen zij dus een aanvullende
ïoeveelheid losse jam daarin krijgen. Tengevolge
van de beperktheid der voorraden glazen potjes voor
standaardverpakking zal jam trouwens in vele ge
vallen los uit ernmers of kistjes worden verkocht.
Men moet er rekening mee houden, dat losse jam
niet onbeperkt houdbaar is.

UITBREIDING DER PRODUCTIE

Een verbruik van 500 gram per persoon per vier
weken beteekent, voor de 9 millioen. zielen tellende
bevolking van ons land een verbruik van vierdui
zend vijfhonderd ton in dien tijd. Aangezien de
vraag -zich hoofdzakelijk op jam en stroop zal rich
ten kan men aannemen dat van de totale behoeften
ongeveer vierduizend ton door jam en stroop- zal
moeten worden gedekt.

Als men weet dat tot dusver dertienhonderd ton
jam en elfhonderd ton stroop per vier weken gele
verd werd, blijkt, dat de distributie van deze arti
kelen gepaard gaat met een aanmerkelijke verrui
ming van de tot dusverre in omloop gebrachte hoe
veelheden.

Neemt men in aanmerking dat bovendien een
extra rantsoen van een kilogram suiker beschikbaar
is gesteld, waarmede de huisvrouw zelve jam kan
maken, dan wordt het duidelijk dat van overheids
wege alle voorzorgen genomen zijn om te verzp-
keren dat, nu andere beleggingen schaarsch zijn. er
des te meer jam, stroop enz. beschikbaar zullen
wezen.

De huisvrouw, clie in den laatsten tijd moeite had
om voldoende jam of stroop te bemachtigen, zal met
voldoening hiervan kennis nemen.

De nieuwe urentabel voor H. B. S.
en Gymnasium.

Een radio-interview van den Sccrctaris-
Generaal voor Opvoeding, Wetenschap en
Cultuurbescherming.

De secretaris-generaal van het departement van
opvoeding, wetenschap en cultuurbescherming, prof.
van Dam, heeft in een radio-vraaggesprek eenige
mededeelingen gedaan in verband met de dezer da
gen afgekondigde nieuwe urentabellen voor H. B. S.
en Gymnasium.

Op een desbetreffende vraag antwoordde de se
cretaris-generaal, dat deze tabel geenszins alle her
vormingen omvat die hij voor dezen tak van onder
wijs noodzakelijk acht.Integendeel wat thans wordt
meegedeeld is een eerste stap op een komende her
vorming die, naar spr. hoopt, in den volgenden cur
sus haar beslag zal krijgen, na'dat alle kwesties zorg
vuldig met deskundigen zijn besproken.

De klacht tegen het V. H. M. O., die men het
meeste hoort is die, dat het aantal vakken te groot
en de leerstof van elk er van te omvangrijk is. Het
V. H. M. O. is dus volgens velen overbelast. Deze
overbelasting wordt door deze tabel nog niet ver
holpen, want dat kan alleen gebeuren door veran
deringen op het gebied van de leerstof, niet op dat
van het aantal uren. Wel geeft de nieuwe tabel al
gelegenheid het al te sterk intellectualistische van
het onderwijs, d.i. dus het onderwijs dat vooral ge
richt is op het verstand en op het geheugen, wat te
verminderen.

In hoofdzaak hebben de thans aangebrachte wij
zigingen betrekking op drie punten: het onderwijs
in het Nederlandsch, de verhouding der drie moder
ne talen en de lichamelijke opvoeding. Maarhet
spreekt vanzelf, dat een vermeerdering van het
aantal uren bij het eene vak een vermindering op
een ander gebied noodzakelijk maakt, zoodat ook
andere vakken in het geding zijn gekomen. De wij
zigingen zijn daar echter met veel zorg verdeeld,
zoodat de schade, als men dat mag noemen, door
velen tezamen gedragen wordt.

Voortgaande zeide spr. dat het wel vanzelf
spreekt, dat de wijziging ten aanzien van het Neder
landsch de belangrijkste is.' De klachten over het
resultaat van het onderwijs in het Nederlandsch
waren legio, maar tot nu toe is het nooit gelukt
maatregelen te nemen die er toe zouden kunnen lei
den dat/leze klachten verminderen. Nu is naar het
oordeel van den secretaris-generaal de tijd daarvoor
rijp. Iedereen is er van overtuigd dat het onderwijs
in het Nederlandsch het beste middel is om onze
taal zuiver te houden en aan het opgroeiende ge
slacht over te dragen. Vandaar, dat het aantal uren
voor Nederlandsch aanzienlijk is gestegen, bij het
gymnasium met 5, bij de H.B.S. A, die al een groot
aantal uren had, met 2, bij de H.B.S. B ook met 5!
Dientengevolge zal er b.v. aan het gymnasium in
de 6 klassen in liet geheel thans 19 in plaats van 14
uur les in het Nederlandsch gegeven worden. Daar
mee is tegemoet gekomen aan een verlangen, dat
reeds lang leefde in de kringen van het onderwijs
zelf, maar ook bij véle Nederlanders, die geen on
der wijs-deskundigen zijn. Dat daarmede het doel
niet is bereikt spreekt wel vanzelf. Het ligt in de
bedoeling, door het invoeren van een uitvoerig maar
soepel leerplan, dat aan alle onderdeelen van het
Nederlandsch aandacht besteedt, het onderwijs in de
moedertaal aan onze middelbare scholen nog doel
treffender te maken.

Men kan niet zeggen, aldus spr., dat de verande
ring in de moderne talen geheel los staat van die
van het Nederlandsch. Deze wijziging moet men van
twee gezichtspunten beschouwen. In de eerste plaats
moet men uit de tegenwoordige Europeesche con
stellatie de consequentie trekken. Het Duitsch is
voor ons land van ongewone beteekenis geworden en
het laat zich aanziefi, dat dat na den oorlog niet
minder zal worden. Al lang verovert het zich ook
een plaats op de wereld als taal van het economische
verkeer, naast het Engelsch natuurlijk, dat zijn be-
teeKenis blijft behouden, en daarom heeft het
Duitsch thans in de volgorde der vreemde talen met
het Fransch, dat vroeger altijd in de eerste plaats
kwam, van plaats geruild, Dat is gebeurd door het
aantal uren Duitsch voor het gymnasium met 4, voor
de H-B.S. met 2 te vermeerderen. Dat het Fransch
daarbij -het een en ander heeft moeten verliezen is
duidelijk. Ik hoop echter, aldus spr., dat de vnen-

AARDAPPELEN.

BON 08. T.m. 6 Juli:
BON „25 reserve". T.m.
13 Juli: 2 kg.

BOTER- OF VETKAART.
BONS 22 en 23. T.m.
Juli 250 gr. boter p. bon.
Vetkaart reductie.
BROOD, GEBAK.
BON 23. T.m. 6 Juli 200
gr. brood of 2 rantsoe
nen gebak.
BON 9 (Bloemkaart).
T.m. 13 Juli: 50 gr. brood
of V2 rantsoen gebak.
BON"25. T.m. 13 Juli 100
gr. brood of 1 rantsoen
gebak

BON „25-4 rantsoenen".

T.m 13 Juli: 400 gram
'brood of 4 rantsoenen
gebak.

EIEREN (Bonkaart Alg.)
BON 99. T.m. 6 Juli 1 ei.
BON 89. T.m. 6 Juli 1 ei.
BON „25 eieren". T.m.
13 Juli- 1 ei.

MEEL EN GRUTTERS
WAREN. (Bonkaart Alg.)
BON 43. T.m. 13 Juli:
250 gr. rijst, rijstemeel.
rijstebloem of grutte-
meel.

BON 44. T.m 10 Augs.'
250 gr. havermout, ha
vervlokken. haverbloem.
aardappelmeel vlokken,
gort, gortmeel of grutten

BON 45. T.m. 10 Augs.:
250 gr gort, gortmout of
grutten.

BON 54. T.m. 10 Augs.:
100 gr. macaroni, vermi
celli of spaghetti.
BON 55. T.m. 10 Augs.:
100 gr. maizena, gries-
meel, sago, aardappel
meel of puddingsaus-
poeder.

BON 9 (Bloemkaart)
T.m. 13 Juli: 35 gr. meel
- of bloem

SUIKER. (Bonkaart Alg.)
BON 56. T.m. 6 Juli 1 kg
BON 101 T.m. 3 Augs.:
1 kg suiker.
PETROLEUM.
BON 11 (Bonkaart M en
O) t.m 10 Augs.: 2 L.
KAAS (Bankaart Algem.)
BONS 68 en 78. T.m. 13
Juli: 100 gr. per bon.
BONS 69 en 79. T.m. 27
Juli: 100 gr. per bon.
SCHEERZEEP ENZ.
BON K (Texti eikaart)
T.m. 31 Aug.: 50 gr.
VLEESCH EN VLEESCH-
WAREN.
BON 21 „vleesch". T.m
9 Juli 50 gr. vleeseh.
BON 21 „vleeschwaren".
T.m. 9 Juli y2 rantsoen.

Juli:

PEL' "'TEN,

kaart Algemeen).
BON 57. T.m. 6 Juli:
500 gr.

MELK.

BON 23. T.m.
1 yA L. melk

BON 24 (Melkkaart) t.m.
13 Juli: l'yi L. melk.
KOFFIESURROGAAT EN
THEE. (Bonkaart Algem.)
BON 46. T.m. 20 Juli 250
gr koffiesurrogaat of 40
gr. thee.

ZEEP. (Bonkaart. Algem.)
BON 38. T.m. *3 Augs.:
150 gr toiletzeep, 120 gr
huishoudzeep, 200 gr. z
zeep (oude samenstel
ling), 150 gr. z. zeep,
300 gr. z. zeeppasta. 250
gr zeeppoeder, 125 gr.
zeepvlokken, 250 gr.
zelfwerkende waschmid-
delen, 200 gr. vloeibare
zeep of 600 gr. \vasch-
poeder.
HONDENBROOD.
BON 23. T.m. 31 Juli:
Groep 1 en 2: 10 Kg: Gr.
3: 8 Kg; Gr. 4: 5 Kg: Gr.
5: 4 Kg: Gr 6: 3 Kg.
KATTENBROOD.
BON 23. T.m. 31 Juli:
1V2 Kg.

BRANDSTOFFEN.

Bonkaart Haarden en
Kachels t.m. 31 Dec.
Bonnen 01, 02, 03 per bon
1 eenheid vaste brand
stof. Bonnen 05, 06, 07: 1
eenheid turf.

Bonkaart Haarden en
Kachels K t.m. 31 Dec.
Bonnen 01, 02, 03, 04 per
bon 1 eenheid vaste
brandstof. Bonnen 05, 06.
07, 08: 1 eenheid turf.

Bonkaart Centrale Ver
warming L t.m. 31 Dec.
Bonnen 01—11 per bon
1 eenheid vaste brand
stof.

Bonkaart „Brandstoffen
één eenheid tot 1 Mei
1942 1 eenheid vaste
brandstof.

Bon 03 KF van de kaar
ten M. en N Geldig 1-31
Juli. 1 eenheid vaste
brandstoffen.
Bon Generator-anthra-
ciet Ge periode 1 H.L.
anthracietnootjes of 50
kg turfcokes. Geldig 1-31
Juli.

Bon Generatorturf 6e
periode* 50 stuks bag-
gerturf. Geldig 1-31 Juli

den van het Fransch troost vinden in het feit, dat
deze laai op het programma van alle vormen van
het V. H. M. O. is blijven staan.

Op een desbetreffende vraag zeide de secretaris
generaal dat hij niet wilde overgaan tot het systeem
van twee vreemde talen bij het V. H. M. O. Hij zou
graag, onvoorziene omstandigheden voorbehouden,
het systeem van drie vreemde talen zooveel moge
lijk willen handhaven. Dit is in overeenstemming
met de traditie wan onze cultuur, en spr. zeide van
harte te hopen, dat ons volk ook later aan die drie
vreemde talen behoefte zal hebben. De secretaris
generaal is dus niet ingegaan op de suggestie om
het Fransch facultatief te stellen. Wel zal in de toe
komst de leeraar in het Fransch er rekening mee
moéten houden, dat hij op de middelbare school met
het onderwijs zal moeten beginnen. De lagere school
zal het Fransch ook in zijn tegenwoordigen, spr. zou
bijna zeggen clandestienen, vorm niet kunnen hand
haven.

Natuurlijk bestaat er onder de tegenwoordige om
standigheden een zeer nauwe aanraking tusschen
het Nederlandsch en het Duitsch. Dat heeft voor de
zuiverheid van het Nederlandsch vrij ernstige ge
volgen. Wil men onze taal zuiver houden, dan zal
men niet alleen het onderwijs in het Nederlandsch,
maar ook dat in het Duitsch moeten uitbreiden. Hoe
beter Duitsch de Nederlander leert, hoe beter hij in
staat is de beide talen van elkaar te onderscheiden.
Spr. heeft die overtuiging in een lange onderwijs
ervaring verkregen. Vandaar dat volgens zijn mee
ning de vermeerdering van het onderwijs in het
Duitsch ook aan dat in het Nederlandsch ten goede
komt.

Op de vraag of er nog verdere wijzigingen van
belang in de urentabel zijn aangebracht, antwoordde
de secretaris-generaal dat de lichamelijke oefening
op bescheiden wijze en wel met 3 uren bij het gym
nasium is uitgebreid.

Het is jammer dat deze regeling door allerlei om
standigheden wat laat komt, aldus spr., maar geluk
kig is het nog niet te laat en kan de school zich
rustig op wat komt voorbereiden. Wat 't leeraren-
corps betreft, zullen er talrijke nieuwe docenten

Voor de Kinderen

(Teekeningen H. Kannegieter).

HET SPOOKKASTEEL

Waar Neerlands sigaren groeien. De tabaks
plantages in Maas en Waal staan er prachtig
voor. Het toppen is nu in vollen gang.

(Foto Pax Holland)

voor Nederlandsch en verscheidene voor Duitsch
noodig blijken. Om de maatregelen inderdaad te
kunnen doorvoeren, is daarom bepaald, dat het
nieuwe rooster met 1 September voor de eerste en
.de tweede klasse zal gelden. Had men het voor den
geheelen cursus ingevoerd, dan had men zeker op
een ernstig tekort aan leeraren moeten rekenen.Aan
den anderen kant wordt de vermindering van het
aantal lesuren bij andere vakken, vooral bij het
Fransch, voor de meeste vastaangeslelde leeraren
opgevangen door de geldende garantiebepalingen.

(A.N.P.)

ORGELBESPELING

Er wordt een orgelbespeling in de GruOtc- of
St. Bavo Kerk te Haarlem gegeven op Dinsdag
8 Juli 1941, 's avonds van 89 uur, door den heer
George Robert.

Het programma luidt:

Preludium en Fuga D. gr. t. J. S. Bacil
Andante con moto A. P. F. Boëly

le en 2de ged. uit de sonate d. kl. t., A. Mailly
Adoratio et Vox Angelica Th. Dubois

Moreeau de Concert A. Guilmant

Jan is met zijn vriendje Dikkie naar het
spookkasteel op weg, dat daar in het bosch
verborgen, schuilt achter een groote heg.
Spoken zeggen zij bestaan niet, wie dat
zegt die heeft hef mis. Zij gaan samen nu
eens kijken, wat er te beleven ls.

Door de poort in 't slot gekomen, hooren
zij 'n verdacht: Tik Tik. En zij staan een
oogenblikje, werkelijk verstijfd van schrik.
„Jan, wat moeten we beginnen?" stamelt
Dikkie ademloos. Teddy Trix stil mee-
geslopen is niet bang, maar blaft heel
boos!

Engelsche luchtaanvallen,

's-GRAVENHAGE, 5 Juli. In den afgeloopen
nacht vlogen slechts enkele Britsche vliegtuigen bo
ven ons land. Er werden bommen uitgeworpen boven
dorpen in Noord-Holland, in Zuid-Holland en in
Limburg. De schade was echter niet noemenswaard.

Adv Ingez. Med

13)

door
THEA BLOEMERS.

„Neen, van den ouden Jeremia of van een van
zijn huisgenooten kan het niet zijn. Die zijn toch
veel te arm om zoo maar 750 gulden te sturen. En
de stijl van den brief is ook veel te beschaafd en
dan dat dure papier waarop hij geschreven is".

„Ik zal ze in elk. geval niet kunnen bedanken.
Er staat immers in den brief: Tracht niet me op an
dere wijze te bedanken", meende de moeder.

„Nee, natuurlijk niet. We moeten de wenschen
van den edelmoedigen gever eerbiedigen. Dat is
wel het minste wat we kunnen doen", vond Corrie.

„Nu, ik zal het geld in elk geval aannemen", zei
mevrouw Verkerk. „We moeten het maar beschou
wen als een gave van den hemel. O kinderen, ik
kan me nog niet voorstellen dat we nu uit de el
lende en de zorgen zijn!"

„En toch zijn we dat!" liepen Corrie en Karei
met schitterende oogen Er zou nu geen verkooping
zijn, de zaak zou onder gunstiger omstandigheden
voortgezet kunnen worden en de schuldeischers
zouden met hun handen van hun boeltje afblijven!

„O, wat zalig, dat we dien ouden duitendief zijn
huur kunnen betalen", jubelde Karei. „Mag ik het
doen, moeder? Ik zou zijn gezicht zoo dolgraag
willen zien".

„Ga je gang jongen. Maar wat zeg je tegen hem? Je
kunt hem toch niet vertellen dat we het zoo maar
gekregen hebben?"

„Ik vertel hem heelemaal niets. Hij knjgt zijn
geld en de rest gaat hem geen steek aan".

„Dat is ook eigenlijk het beste. Corrie, zorg jij
voor de advertentie in hét Handelsblad?"

„Ja", zei Corrie, terwijl ze weer naar den brief
keek. ,.Ik zal alleen zoa vrij zijn één woord te ver
anderen. „Weduwe bedankt onbekende geefster

voor aangenomen gift". Dan weet Nora dat we haar
ontdekt hebben".

„Nora!" riep de moeder verschrikt. „Maar Nora,
hoe kom je op dat onzinnige idee, dat Nora ons dat
geld gestuurd lieeft?"

„Het zou juist iets voor haar zijn. En moeder
vergeet dat niet" het meisje wees naar de
woorden „Iemand die u lief heeft. Dat kan toch
niet. anders dan Nora zijn!"

„Ja, het moet Nora zijn", stemde nfl ook Karei in.

„Alsdat zoo is", stamelde mevrouw Verkerk

ontroerd, „moet mijn lieve meisje nog in leven
zijn!"

„Dat heb ik immers van den aanvang af gezegd!
riep Corrie triomfantelijk,

XI.

Toen Walter van Zuylen op zijn vriendelijke en
tegelijk mannelijke manier beloofd had, dat hij
Constance's geheim zou bewaren, als ze het hem
zou willen toevertrouwen, voelde het meisje een
hevig verlangen bij zich opkomen om hem alles
te bekennen. Ze wist dat hei veilig zou zijn bij
hem; hij zou haar nietverraden en haar goeden
raad geven, hoe zij verder moest handelen; hij
zou haar niet onwaarschijnlijk een weg kunnen
aanwijzen om te ontkomen, uit het doolhof van
moeilijkheden, waarin ze geraakt was Ze had een
vage hoop dat hij haar gedrag met groote zacht
moedigheid zou beoordeelen maar aan den an
deren kant, was het niet mogelijk dat hij, juist door
zijn groote liefde voor haar, zich zoo teleurgesteld
en geschokt zou voelen, dat .hij zich vol afkeer van
haar zou afwenden en zij zijn achting en liefde
voor eeuwig zou verliezen Zou ze dat kunnen dra
gen? Neen, neen en nog eens neen! „Alles beter
dan dat", zei ze tot zichzelf, terwijl ze schichtig
naar zijn kalm, ernstig gezicht keek, waarin de
blauwe oogen teeder op haar neerkeken. „Alles
beter dan dat", herhaalde ze.

„Constance", zei hij, „je bent jong en in een po
sitie die heelemaal vreemd voor je is

„Neen", viel ze hem gejaagd in de rede, „hee
lemaal niet vreemd.

„Je bent een heel ander leven gewoon geweest",
vervolgde hij, alsof hij haar opmerking niet had
gehoord, „en er zijn aan dit nieuwe leven gevaren
verbonden".

Hij poseerde even en zij echode angstig.

„Gevaren? Wat bedoel je daarmee?"

„Dit bijvoorbeeld: Je bent nooit gewoon geweest
veel geld te bezitten en nu je het in handen hebt..."

„Je vergeet", viel ze hem in de rede, „dat groot
vader me het geld nog niet gegeven heeft".

Hij maakte een ongeduldig handgebaar als om
te kennen te geven, dat dit laatste feit weinig ter
zake deed en hij vervolgde zijn uitlegging:

„Nu het algemeen bekend is dat je zijn klein
dochter bent en de erfgename 'van een groot ver
mogen. zullen er liefhebbers genoeg zijn om je van
je geld af te helpen. Ze zullen als gieren op je af
komen! Dat is dan ook de reden dat ik je nog eens
vraag aan wie je dit geld wilt geven. Ik vraag het
je voor je eigen bestwil".

„En als ik het je nu niet zeggen kan?" stamelde
het wanhopige meisje, terwijl de tranen haar in
de oogen sprongen.

„Dan zal ik moeten aannemen dat er iets niet
in den haak is en in dat geval hqb ik heel weinig
lust om je het bedrag te geven waar je om vraagt".

„Dus daaruit moet ik opmaken dat je me riiet
vertrouwt", vroeg Constance schuchter.

„Vertrouwen heeft er niéts mee te maken; de
kwestie is dat ik niet wil dat je je geld aan on-
waardigen weggeeft en je laat exploiteeren. Alles
wat ik verlang is een eenvoudig antwoord op een
eenvoudige vraag. „Waarvoor heb je die."duizend
gulden noodig?"

„Ik kan het je niet zeggen", antwoordde het
meisje klaaglijk.

Ze draaide zich om en ging langzaam naar de
deur.

Walter keek haar na; wat was ze toch lief en
innemend! Haar verdriet ontroerde hem. Duizend
gulden! Wat beteekende dit bedrag in verhouding
tot de vreugde om er haar gelukkig mee te maken?
Haastig liep hij haar achterna.

„Constance"/ zei hij toen hij bij haar was, juist

op het oogenblik dat ze de kamer wilde verlaten.
„Ik zal je het geld geven".

„Wil je? Dat vind ik vreeselijk lief van je". Ze
glimlachte vol dankbaarheid tegen hem, terwijl ze
naar haar plaats van straks, bij de tafel, terugging.

Walter opende een lade van het schrijfbureau,
haalde er een sleutel uit en vroeg haar, hem even
te willen verontschuldigen. Toen ging hij de kamer
uit.

Na een paar minuten kwam hij terug en gaf haar
negen bankbiljetten van honderd gulden en vier
van vijf en twintig.

„Hier heb je je duizend gulden", zei hij. En met
een zweem van spot in zijn stem, voegde hij er
aan toe: „Ik zou ze maar even natellen als ik jou
was!"

Constance deed het en na hem hartelijk bedankt
te hebben, zocht ze haar eigen kamérs op.

Den volgenden ochtend vroeg ze, of ze de auto
hebben mocht omdat ze graag 'n paar boodschappen
wilde doen. Mevrouw van Zuylen had haar al ge
zegd dat ze niets direct hoefde -te betalen als ze
iets kocht en alles wel kon laten opschrijven. De
oude dame was erg blij om dit teeken van herle
vende belangstelling in de dingen van het gewone
leven bij haar kleindochter en gaf gaarne de ge
vraagde toestemming. De auto kwam voor en na
een paar boodschappen „voor dev leus" liet Con
stance zich naar het postkantoor rijden, waar zij
haar kostbare zending, die een met blokschrift ge
schreven brief en 750 gulden in bankbiljetten be
vatte, verstuurde.

Dienmiddag gaf mijnheer Eduard haar een
chèque-boek en zei haar dat hij tienduizend gulden
op haar rekening bij het bijkantoor van de Am-
sterdamsche Bank had gestort.

„Dat is voor je persoonlijk gebruik", voegde de
oude heer er bij. „je moét me maar zeggen als je
meer noodig hebt. Zooals je weet, zit je geld in
onze zaak en daarvan krijg je natuurlijk rente en
dat is ongeveer dertigduizend gulden per jaar. Als
je dat wilt, kan de rente altijd op je bankrekening
bijgeschreven worden, maar je kunt wat je niet

1 verbruikt, natuurlijk ook in de zaak laten en aan
je kapitaal toevoegen en dat laatste zou ik je
sterk aanraden".

Er was iets van spanning in den toon, waarop
mijnheer Eduard dit zei en in den blik, waarmee
hij het meisje aankeek.

Het duizelde haar. Wat zou ze niet voor haar
moeder en broers en zusters kunnen doen, als ze
dat geld tot haar beschikking had. Dertig duizend
gulden per jaar! Haar persoonsverwisseling lever
de wat meer op dan ze zich in haar stoutste droo-
men had kunnen voorstellen: Satan had een hoog
bod gedaan voor haar ziel!

„Wat is er kindje; je ziet bleek?" vroeg mijnheer
Eduard op bezorgdentoon.

„Niets. Ik heb een. klein beetje hoofdpijn".

„Misschien ben je nog niet sterk genoeg voor al
dat gepraat over zaken. Zullen we het er dan voor-
loopig maar bij laten?"

„Graag als u wilt".

Een beetje onzeker liep ze de kamer uit, terwijl
ze met zelfspot bedacht, dat ze toch eigenijk een
erbarmelijk- schepsel was; niet sterk genoeg om
écht slecht te durven zijn en niet voldoende dap
per en nobel om eerlijk haar misslag te bekennen
en de schande en als liet moest, de straf voor haar
verkeerde doen, onbevreesd in de oogen te zien.

Nadat ze een heele poos besluiteloos in haar ka
mer heen en weer geloopen had, met een gevoel als
een opgejaagd dier. nam ze haar nieuwe chèque-
boek en schroef een chèque van duizend gulden uit,
betaalbaar aan den heer Walter van Zuylen. Toen
ze teekende met den naam „Constance van Zuylen",
rilde ze; het drong met een schok tot haar door,
dat ze weer een stap verder was gegaan op het
heillooze hellende vlak en zich niet alleen schul
dig had gemaakt aan diefstal, maar ook aan valsch-
heid in geschrifte.

„Ik ben verward geraakt in een net", zei ze te
gen zichzelf, „en ik zie er op het oogenblik ner
gens een opening in". Maar daar ze het geld niet
als een geschenk van Walter kon aannemen, voelde
ze zich verplicht het hem zoo gauw mogelijk terug
te geven. (Wordt vervolgd).