IJmuider Courant | 1941 | 15 juli 1941 | pagina 6

Bonnen die thans geldig zijn:

TEDDY IRIX

Leugens om bestwil...

DINSDAG 15 JUL'I 1941'

WINTERHULP NEDERLAND.
Afd. Haarlem.

Een oproeping tot deelneming aan het
plaatselijk Winter hulp werk.

De directeur-van Winterhulp te Haarlem schrijft
ons:

Zooals aan het publiek bekend is, heeft Winter
hulp-Nederland haar werkzaamheden naar buiten tij
delijk gestaakt. Van deze zomersche rustperiode wordt
gebruik gemaakt om haar inrichting te vervolmaken.

De opzet is, dat in elke gemeente, dus ook in Haar
lem een organisatie komt van personen, die aan de
eigenlijke actie van 't Winlerhulpwerk deelnemen.Naast
het collecteeren bestaat dit hierin, dat men als wijk
of blokhoofd aanvragen om hulp onderzoekt en ter
zijner tijd de toegestane uitkeeringen aan de betrok
kenen uitreikt.

Velen zullen zich tot dit mooie sociale werk voelen
aangetrokken. In de eerste plaats zullen hiervoor
evenwel in aanmerking komen zij die reeds aan de
collecten hebben deelgenomen, hoewel dit geen vol
strekte eisch is, en verder zij, van wie kan worden
verwacht, dat zij dezen belangrijken arbeid behoor
lijk zullen kunnen verrichten. In het bijzonder wordt
hierbij' gedacht aan hen, die ervaring hebben op het
gebied van huisbezoek ten behoeve van ondersteu
nende instellingen.

Ik doe een krachtig beroep op den bui-gerzin van
ieder daarvoor in aanmerking komende om zich voor
bovenomschreven arbeid op te geven aan het kantoor
van Winterhulp-Nederland, afd. Haarlem, Ged. Oude
Gracht 47, en wel vóór 20 Juli a.s. Daarna zal zoo
dra mogelijk over het zelfde onderwerp een vergade
ring worden gehouden.

Oiifl-Kath. Verhoud van
Vakvereenigingen.
Herdenking van het eerste lustrum.

Zaterdag jl. werd de Gemeentekamer van de
Oud-Katholieke Kerk te Haarlem de vijfde alge
meene vergadering van het Oud-Katholiek Ver
bond van Vakvereenigingen (O.K.V.V.) gehouden.
Dit wérd voorafgegaan door een kerkdienst in de
nieuwe kerk aan den Kinderhuissingel, waar
pastoor C. F. Nleuwenhuyzen de Mis van Dank
baarheid opdroeg. Tijdens dezen dienst, die door
het voltallige hoofdbestuur, afgevaardigden en
vele anderen werd bijgewoond, had de herdenking
van de 17 overleden leden van het Verbond plaats.
Voor de eerste maal werd bij deze gelegenheid ge
zongen ,.Het Lied van den Arbeid" (tekst van
pastoor E. Lagerwey, muziek van Mgr. A. Rinkel).
Daarna volgde de algemeene vergadering.

In zijn openingsrede zei de verbondsvoorzitter,
de heer E. J. Kerkhoff uit Amersfoort, dat het
O.K.V.V. tot op beden nog ongeschokt verder kon
werken. Hij besprak de positie van bedien en de
taak in de toekomst en wekte op tot versterking
van het Verbond.

Betuigingen van belangstelling en hulde waren
ingekomen van den Artsbisschop van Utrecht,
mgr. prof. dr. A. Rinkel; den geestelijk adviseur
van het Verbond, prof. B. A. van Kleef te Amers
foort en van pastoor F. F. van der Steen te Cu-
lemborg, oud-verbondsvoorzitter.

De heeren E. J. Kerkhoff te Amersfoort, ver
bondsvoorzitter en A. J. van Kleef te Velsen, se
cretaris-penningmeester, werden met algemeene
stemmen hei-benoemd.

Het verslag „Vijf jaren" werd goedgekeurd met
dank aan den samensteller, den heer A. J. van
Kleef.

Voor het bondsbestuur van den Bond van Fa-
brieks- en Transportarbeiders werden voor den
tijd van vier jaren herkozen de heeren M. H.
Binneveld te Rotterdam en A. Gravemaker te Eg-
mond aan Zee.

Tot voorzitter van dezen bond werd in de plaats
van den heer K. Zwart te Egmond aan Zee, die
buitenslands vertoeft, tijdelijk benoemd de heer
F. J. Maas te Amsterdam.

De heeren P. Wijker te IJmuiden en R. Th.
Gravemaker te Amsterdam werden herkozen als
lid van het bestuur van den Bouwvakarbeiders
bond. De heer J. P. J. Jans te Amsterdam zag zich
hei-benoemd als bestuurslid van den Bond van
Handels-, Kantoor- en Winkelbedienden.

Behandeld werd een voorstel van de afdeeling
IJmuiden tot het organiseeren van opleidingscur
sussen voor bestuurders.

Nadat de heer Van Kleef een-toelichting op dit
voorstel had gegeven, werd het voorstel met al
gemeene stemmen aangenomen.

De heer G. P. Hoen,sier bracht verslag uit van
de financieele commissie uit den Bisschoppelijken
Raad.

Mgr. H. T. J. van Vlijmen, bisschop van Haar
lem sprak mede namens de andere bisschoppen.
Hij zei dat het Vakverbond de jongste organisatie
in de Oud-Katholieke Kerk is, maar toch reeds
zeer veel nut voor het welzijn van de Oud-Katho
lieke arbeiders heeft gedaan. Hij wekte op tot het
voeren van veel propaganda, teneinde een nog
vastere basis te kunnen scheppen voor het mate-
rieele en geestelijke welzijn van de arbeiders.

20.30-2J.15-H*SUM2-30l.5 M.

luisterspel:

ter herdenking vam 's meesters QE-
boortspag wordt zyn leven heden
avond in een soeiend luisterspel
voor de microfoon gebracht on
der regie van kommer kleyn» me
de spelenden o.a. mien ouymar van
twist» jules verstraete 'eduard
paimers joke busch HETTY beck la"

LUISTERT U MEE?

(Adv. Ingez. Med.)

STRAATPREDIKING.

Hedenavond is er straatprediking van 8.159 uur,
uitgaande van de Gereformeerde Evangelisatie en
wel op het Spaarnhovenplein in Haarlem (Noord).
Spreker ds. A. M. Boeyinga. Medewerking van het
zangkoor én op het Teylerplein in Haarlem-Oost,
spreker drs. J. H. Becker. Medewerking van het
Evangelisatie-zangkoor „Zuid en Oost".

GROOTE ZANGERSAVOND.

Hedenavond te 8 uur zal een groote zangers
avond gehouden worden op het fraaie landgoed
van freule A. Willink van Bennebroek, dat hier
voor welwillend is afgestaan.

Medewerkende koren zijn: Chr. Gem. Zangv.
„Soli Deo Gloria". Bennnebroek; Chr. Gem. Zang-
vereeniging „Zingt den Heer" Hillegom; Chr. Gem.
Zangver. „Excelsior", Nieuw-Vennep; Chr. Gem.

Zangver. „Noorderkoor" Haarlem en het Chr.
Mannenkoor „Soli Deo Gloria" Hillegom, allen
onder leiding van den heer S. P. Visser. Door alle
koren tezamen zal o.a. worden uitgevoerd Psalm
103 van Mobach.

Wenken voor het beperken van het
Gasverbruik,

75 procent'.

De kookleerares van het Gemeentelijk Gas- en
Waterbedrijf te Haarlem schrijft ons:

Van 1 Juli 1941 af moet het huishoudelijke gas
verbruik beperkt worden tot 75% van het gebruik
in de gelijknamige maanden van het vorige jaar.
Deze beperking is zeer noodzakelijk en de huis
vrouwen zullen zich, al valt het haar in vele op
zichten moeilijk, aan deze bepaling moeten aan
passen.

Uiteraard is de bezuiniging in die gezinnen,
waar men steeds gewend was aan een royaal ge
bruik van badgeijser en gasoven, met niet al te veel
moeite te bereiken. Het baden kan beperkt worden,
vooral wanneer het warme weer tot zwemmen
noodt; bovendien kan men ongeveer viermaal een
douche nemen tegen één gevulde badkuip. Het ge
bruik van de oven voor het bakken van een taart
of koekjes vervalt vanzelf reeds in den laatsten
tijd, terwijl „schoteltjes" desnoods ook zonder een
bruin knappend korstje smakelijk en voedzaam
kunnen zijn.

Moeilijker is het aan de bezuinigingseischen te
voldoen voor de huisvrouwen, die steeds de uiter
ste zuinigheid betracht hebben bij het gasverbruik,
en het gas slechts gebruikten voor kookdoeleinden.

In dit geval is het aan te raden eens rustig in
gedachten het programma van een geheelen dag
door te nemen en na te gaan op welke wijze het
gasverbruik voor de huishoudelijke werkzaam
heden beperkt of vermeden kan worden.

Het voert te ver om dit alles voor elk huisge
zin uitgebreid te beschrijven, daar de gewoonten
in de gezinnen vaak verschillen, doch nogmaals
moge erop gewezen worden, dat iedereen, die
moeilijkheden heeft op dit gebied, gratis advies
kan inwinnen in de Toonzaal van het gemeentelijke
Gas- en Waterbedrijf, Kruisstraat 45 te Haarlem.
Tenslotte nog eenige raadgevingen, die bij het
koken kunnen worden opgevolgd en die tot doel
hebben de zuinigheid bij het gasverbruik te be
vorderen.

1. Plaats- eerst de pan op den brander; steek
daarna de gasvlam aan.

2. Zorg er voor,- dat de vlam niet buiten de
pan brandt, doch ministens 1 c.M. binnen den pan
bodem blijft,

3. Draai,' zoodra de spijzen koken, het gas op
den spaarbrander of gebruik een gasstoofcomfoor.

4. Houd tijdens het koken de pannen goed ge
sloten, kook nooit in den tocht.

5. Maak gebruik van een koökkist of la-anten,
een stapelring, een thei-moskan of -flesch bij de
bereiding of het warmhouden der spijzen.

6. Kook de aardappelen met- een kopje water,
de groente met zoo weinig mogelijk water.

7. Kook de groente niet langer dan een half uur.

8. Gebruik rauwe groente in het middagmaal:
sla, stamppot met rauwe groente, soep met rauwe
groente.

9. Plaats op de pan met aardappelen of groente'
den ketel met waschwater of een andere pan met
een restje, dat moet worden opgewarmd.

10. Voorkom of verwijder ketelsteen uit den
waterketel.

11. Wasch, indien mogelijk, slechts éénmaal
per dag met warm water af (tenzij het water op
de kachel of haard verwadmr is).

12. Gebruik het keukengeijsertje slechts voor
groote hoeveelheden warmwater. Laat het aan-
steekvlammetje niet den geheelen dag branden.

BRIDGECLUB „HAARLEM NOORD".

Winnaars van de 6e ronde van den Estatfettekamp zijn-
In de A-lijn: de dames Wiegmink—Mulder (25); de
heeren Toesetv. 't Hoff (241/^); de heeren Sumanv.
Behagen (23); mevr. v. d. Heuvel—de heer Wiegmink (21).

In de B-lijn: de heeren Dekker—v. d. Bogaard (32);
heeren Scheelings—Smit (26); heeren Schreuder—v. d.
Aakster (22); heeren Ris—de Groot (19).

De ranglijst ziet er nu als volgt uit: A-lijn: heeren Dek
ker—v. d. Bogaard 1961/»; heeren Toeset—v. 't 1-Ioff 195;
heeren Hogenslag—v. Bakkum 193. 1

B-lijni heeren Steenkïst—v. Delden 1951^,heeren Schee-
'ings—Smit 1811/2; heeren Veenings—Schaeffer 18U/2.

A.s. Zaterdagmiddag half zeven uur precies, vangt de
eerste ronde aan van de viertallen wedstrijden, uitge
schreven ter herdenking van het vijfjarig bestaan der
club.

Haarlemsche Politierechter

ONEERLIJKE DIENSTBODE.

Een dienstbode in het beklaagdebankje voor den
Politierechter is geen ongewone verschijning en
in negen van de tien gevallen gaat het dan om
het- wegnemen van eenige kleinigheden. Het nog
vrij jeugdige meisje, dat Maandag terecht stond
had zich eenige kindergoederen toegeëigend, doch
od een vraag van don rechter of ze dan trouw
plannen had, antwoordde ze met een schuchter
„nee'.

Ze had de kinderkleertjes naar Vlaardingen ge
stuurd en derhalve was men geneigd haar wel wat
te vergeven doch de Officier deelde in zijn requi
sitoir mede. dat ze ook in vorige diensten oneer
lijk was geweest. Het is telkens hetzelfde liedje:
stelen en dan bij ontdekking een enorme huilbui
en veel berouw. De Officier wilde het dan nog
met. een geldboete van f 15 of 15 dagen afdoen
doch de Politierechter vond de zaak te ernstig om
een boete en veroordeelde de vingervlugge dienst
bode tot een week gevangenisstraf.

VERBROKEN VERLOVING.

Een Haarlemsche jongeman, die zich overigens
niet liet zien, had van zijn verloofde een fiets en
nog eenige andere dingen in bewaring gekregen
en natuurlijk ook een gouden ring. Inplaats van
deze voorwerpen met bijzondere zorg te behande
len zoodat hij ze later in ongeschonden staat aan
zijn meisje terug zou kunnen geven met uitzon
dering van den ring natuurlijk verkocht de ver
loofde zoowel de fiets als den ring en de andere
voorwerpen.

Daarover was ruzie ontstaan; de liefde bekoelde
en ondanks het warme weer was het niet meer
goed gekomen. Vandaar dat er een aanklacht volg
de met al de gevolgen van dien. De rechter wilde
wel graag iets meer van dien ring weten.

Die hebt u hem toch gegeven?

Jawel, zei het meisje, maar ik heb beide ringen
betaald en dus zijn ze van mij. Deze opvatting kon
echter door den rechter niet gedeeld worden. Als
ie een ring aan iemand geeft dan ben je hem
kwijt en als de verloving uitraakt kan niemand
den ander dwingen den ring weer terug te geven,
ofschoon dat natuurlijk wel gebruikelijk is.

Enfin deze verloofde had het dan niet zoo nauw
genomen maar in ieder geval had hij de fiets niet
gekregen en dus ook nooit mogen verknopen. De
Officier wilde nog geen gevangenisstraf vragen en
vroeg f 20 of 12 dagen. Dè Politierechter vonniste
conform.

De strijd tegen den sluikhandel.

Snel recht.

Het ANP meldt:

Dezer dagen is er op gewezen, dat de overheid
bij de handhaving der distributie voorschriften kan
beschikken over een uitgebreid controleapparaat,
dat den steun heeft van een snelle en doeltreffende
berechting.

Een treffend staaltje van snel recht in de be
strijding van den sluikhandel is het volgende:

Eenige, controleurs van den .Centralen Crisis-
controle-'dienst hebben des nachts onder de ge
meente Hunsel, in Limburg, twee Belgen aange
houden, ieder met twintig KG rogge. Zij verklaar
den deze rogge voor vijftig cents per kilogram bij

T.m.

AARDAPPELEN.
BON „25 reserve". T.
13 Juli- 2 kg.
BON „26 reserve'
20 Juli: 3 kg.

BOTER- OF VETKAART.
BONS 22 en S3. T.m. 16
Juli 250 gr. boter p. bon.
Vetkaart reductie.
ROOD. GEBAK.
BON 9 (Bloemkaart).
T.m 13 Juli: 50 gr. brood
of Vz rantsoen gebak.
BON 25. T.m. 13 Juli 100
gr. brood of 1 rantsoen
gebak.

BON „25-4 rantsoenen".

T.m. 13 Juli: 400 gram
brood of 4 rantsoenen
gebak.

BON 10 (Bloemkaart).
T.m. 10 Augs.: 50 gram
brood of y2 rants, gebak.
BON 26. T.m. 20 Juli 100
gr. brood of 1 rantsoen
gebak.

Bon „26-4 rantsoenen".

T.m. 20 Juli: 400 gram
brood of 4 rantsoenen
gebak.

EIEREN
BON „25 eieren". T.m.
13 Juli: 1 ei.

BON „26 eieren". T.m.
20 Juli: 1 ei.

VLEESCH EN VLEESCH-
WAREN.
BON 25 „vleesch". T.m.
17 Juli 50 gr. vleesch.
BON 25 „vleeschwaren".
T.m. 17 Juli Vz rantsoen.

MEEL EN GRUTTERS
WAREN. (Bonkaart Alg.)
BON 43. T.m 13 Juli:
BON 102. T.m. 10 Augs.:
250 gr. rijst, rijstemeel,
rijstebloem of grutte-
meel.

BON 44. T.m. 10 Augs.:
250 gr havermout, ha
vervlokken. haverbloem.
aardappelmeel vlokken,
gort, gortmeel of grutten
BON 10 (Bloemkaart).
T.m. 10 Augs.: 35 gram
tarwebloem, tarwemeel,
roggebloem, roggemeel
of zelfrijzend bakmeel.
BON 45. T.m. 10 Augs.:
250 gr. gort, gortmout of
grutten.

BON 54. T.m. 10 Augs.:
100 gr. macaroni, vermi
celli of spaghetti.
BON 55. T.m. 10 Augs.:
100 gr maizena, gries-
meel, sago. aardappel
meel of puddingsaus-
poeder.

BON 9 (Bloemkaart).
T.m. 13 Juli: 35 gr. meel
of bloem.

SUIKER.

BON 101. T.m. 3 Augs.:
1 kg suiker.
JAM. STROOP, E.D.
BON 103 (Bonkaart Alg.)
T.m. 10 Augs.: 500 gram.
PETROLEUM.
BON 11 (Bonkaart M en
O) t.m. 10 Augs.: 2 L.
SCHEERZEEP ENZ.
BON K (Textielkaart).
T.m. 31 Aug.: 50 gr.

KAAS (Bonkaart Algem.)
BONS 68 en 78. Tm. 13
Juli: 100 gr. per bon.
BONS 69 en 79. T.m. 27
Juli- 100 gr. per bon.
Bon „26 kaas" en bon
„27 kaas". T.m. 10 Augs.:
100 gram kaas per bon.
MELK.
BON 24 (Melkkaart) t.m
13 Juli: Ui L. melk.
BON 26 (Melkkaart) t.m.
20 Juli: l.}£ L. melk.
KOFFIESURROGAAT EN
THEE. (Bonkaart Algem.)
BON 46. T.m 20 Juli 250
gr. koffiesurrogaat of 40
gr. thee.

ZEEP. (Bonkaart Algem.)
BON 38. T.m. 3 Augs.:
150 gr. toiletzeep, 120 gr.
huishoudzeep, 200 gr. z.
zeep (oude samenstel
ling), 150 gr. z. zeep,
300 gr z. zeeppasta. 250
gr. zeeppoeder. 125 gr
zeepvlokken. 250 gr
zelfwerkende waschmid-
delen, 200 gr vloeibare
zeep of 600 gr. wasch-
poeder.

HONDENBROOD.
BON 23. T.m. 31 Juli:
Groep 1 en 2: 10 Kg: Gr
3: 8 Kg; Gr. 4: 5 Kg; Gr
5: 4 Kg; Gr 6: 3 Kg.
KATTENBROOD.
BON 23. T.m. 31 Juli:
1% Kg.

DSTOFFEN.

Bonkaart Haarden en
Kachels t.m. 31 Dec.
Bonnen 01. 02. 03 per bon
1 eenheid vaste brand
stof. Bonnen 05, 06, 07: 1
eenheid turf.

Bonkaart Haarden en
Kachels K t.m. 31 Dec.
Bonnen 01. 02. 03. 04 per
bon 1 eenheid vaste
brandstof Bonnen 05, 06,
07, 08: 1 eenheid turf.

Bonkaart Centrale Ver
warming L t.m 31 Dec.
Bonnen 0111 per bon
I eenheid vaste brand
stol

Bonkaart, „Brandstoffen
één eenheid tot 1 Mei
1942 1 eenheid vaste
brandstof.

Bon 03 KF van de kaar
ten M. en N. Geldig 1-31
Juli: 1 eenheid vaste
brandstoffen.

Bon Generator-anthra-
ciet 6e periode 1 H.L.
anthracietnootjes of 50
ke turfcokes. Geldig 1-31
Juli

Bon Generatorturf 6e
periode* 50 stuks bag-
gerturf G»1die 1-31 Juli

Beurswet 1914. Beursvoor-
schriften 1940.

Het A.N.P. meldt:

De Vereeniging voor den Effectenhandel heeft be
richt ontvangen, dat in de Staatscourant het vol
gende besluit wordt opgenomen:

Beurswet 1914. Beursvoorschriften 1.940.

De wnd. secretaris-generaal van het departement
van Financiën maakt bekend, dat hij, gezien het ad
vies van de commissie van advies in beurszaken
het tijdstip, bedoeld in art. 25 le lid der Beursvoor
schriften 1940, heeft vastgesteld op 15 Juli 1941.

Mitsdien zal met ingang van bovengenoemden da
tum de nietopeischbaarheid van de desbetreffende
geldleeningen geëindigd zijn.

Dit bericht betreft de zoogenaamde „kleine blok
kade".

In herinnering wordt gebracht, dat de „groote

den tot den volgenden dag; toen wezen zij de boer
derij aan, waar zij de roge gekocht hadden,
derij aan, waar zij de rogge gekocht hadden,
leverd, werd te twaalf uur van zijn land gehaald
en te twee uur bij den Economischen Rechter tot
een maand gevangenisstraf veroordeeld, met last
tot onmiddellijke gevangenneming.

Zoo volgde door de scherpe controle van den Cen
tralen Crisis-controledienst en door snel recht aan
stonds de straf op de zonde.

COMMISSARISBENOEMING TE APELDOORN.

Tot commissaris van politie te Apeldoorn is be
noemd de heer J. Meijer, thans kapitein bij het
politieopleidingsbataljon te Schalkhaar.

(St. Crt.)

artikel op 15 Juli 1941 afloopt. Deze termijn wordt,
naar de Vereenigïng-voor den Effectenhandel van
het departement van Financiën vernam, niet ver
lengd. Uiteraard zullen echter krachtens art. 26 2e
Lid de leeningen, vallende onder de „groote blok
kade", waarvan op 15 Juli 1941 de helft is afgelost,
met zes maanden worden verlengd.

INLEVERINGSPLICHT CACAOPRODUCTEN.

In de Ned. Staatscourant is opgenomen een be
schikking van den secretaris-generaal van het
departement van Landbouw en Visscherij, waarbij
de Meelcentrale de bevoegdheid krijgt, aan de
ca cao,-?industrie een inlevéringsplicht op te leggen
mede ten aanzien van cacaoproducten.

Voor de Kinderen

(Teekeningen H. Kannegieter).

TEDDY HOUDT VAN KANARIEGEZANG.

Maar hij reikt te ver voorover, en verliest
het evenwicht. Dan valt hij met kruk en
kooitje, steil omlaag, op zijn gezichtl Ook
de zanger, erg geschrokken, duikt weer
neer, vol medelij. Ach, zoo denkt hij, 't arme
hondje deed dat alles toch voor mij!

Weet je wat, ik ga hem troosten, 'k zing
voor hem het hoogste lied. Als ik heel dicht
bij ga zitten, dan vergeet hij zijn verdriet.
En zoo zit Trix in het zangzaad, 't wrak
van 't kooitje op zijn kop. De kanarie, luid
keels fluitend, zocht zijn plaats daar bo
venop.

Commissaris van politie te Hilversum

Mr. Ph. L. J. Reijinga benoemd.

Bij besluit van den secretaris-generaal van het
departement van Justitie is benoemd tot commis
saris van politie te Hilversum: mr. Ph. L. J. Reijin
ga, zulks onder verleening van gelijktijdig eervol
ontslag als commissaris van politie te Zandvoort.

De heer Reijinga is 4 April 1904 te Amsterdam
geboren. Daar heeft hij zijn opleiding genoten aan
de H. B. S. met 5 j. c. en daarna slaagde hij voor
het Staatsexamen en doorliep de studie in de rech
ten. Op 1 Januari 1926 werd de heer Reijinga be
noemd tot adjunct-inspecteur van politie te Am
sterdam en was daar in verschillende afdeelingen
werkzaam. In Februari 1936 volgde zijn benoeming
tot commissaris van politie te Zandvoort en op 1
Maart 1941 werd hij als commissaris der rijkspo
litie gedetacheerd naar Hilversum.

BENOEMINGEN TE MAASSLUIS.

MAASSLUIS, 12 Juli. Door de regeeringscom-
missaris te Maassluis zijn tot wethouders benoemd
de heeren G. van Oudheusden en C. van Maris.

Voorts heeft de rijkscommissaris den heer C. van
Maris, die tijdelijk de functie van inspecteur van
politie vervulde, eervol ontslag verleend.

Het commissariaat van politie te dezer stede,
wordt thans tijdelijk waargenomen door den heer
J. F. de Buck, inspecteur van politie le klasse te
Vlaardingen.

(A.N.P.)

GESLOTEN VISCHTIJD.

In de Ned. Staatscourant zijn opgenomen be
schikkingen van den secretaris-generaal van het
departement van Landbouw en Visscherij, waarbij
wordt bepaald, dat de gesloten tijd voor het vis-
schen met het staand ansjovisnet, de ansjovisfuik,
het ansjovissleepnet en den wonderlcuil in de Wad
denzee in 1941 zal ingaan 1 Augustus in plaats van
15 Juli, en dat in de Zeeuwsche stroomen tot en
met 31 Juli 1941 mag worden gevischt met de
ansjovisfuik, het ansjovissleepnet en hét staand
ansjovisnet.

Vreemdelingenverkeer enthousiast
over Nationale Plan.

„Wat is het belang van het „nationale plan" voor
Vreemdelingenverkeer?" aldus luidde de vraag, die
het ANP dezer dagen voorlegde aan den directeur
van de Algemeene Nederlandsche Vereeniging voor
Vreemdelingenverkeer, den heer H. W. R. de
Waal.

De heer De Waal was over het nationale plan
enthousiast. De beteekenis voor vreemdelingenver
keer van dit plan is buitengewoon groot. Er is in
Nederland in den loop der jaren zeer veel land-
schapsschron verloren gegaan. Een nationaal plan
zal veel hieraan kunnen veranderen. Wat er is, zal
grootendeels bewaard kunnen blijven en wat ver
knoeid is kan worden hersteld. Want wij moeten
goed beseffen, dat onze bodem niet alleen zijn
groote beteekenis ontleent aan het voortbrengen
van levensmiddelen en grondstoffen, maar dat hij
ook is woonplaats, werk- en ontspanningsterrein
voor ons volk. Die ideëele beteekenis van het land
schap wordt gelukkig in steeds breede leringen
beseft. Ons Nederlandsche volk is visueel zeer ont
wikkeld, een eigenschap, die weer zeer duidelijk
in onze schilderkunst en architectuur naar voren
komt, en het is onze volksgemeenschap dan ook
verre van onverschillig, in welke omgeving zij
werkt en haar vrijen tijd doorbrengt. Wie zal er
aan twijfelen, dat in een omgeving rijk aan land-
schapsschoon en verrassende vergezichten, vol af
wisseling en kleurschakeering, de mensch geluk
kiger en tevredener is, dan in een kaal en liefde
loos behandeld landschap? Daarom is het van zoo
groot belang, dat aan een schoone vormgeving en
doelbewuste verruiming van ons landschap groote
aandacht wordt gewijd, dezelfde aandacht als aan
onzen steden-, huizen- en fabrieksbouw.

20)

door
THEA BLOEMERS.

De herinnering aan het feit dat de juweelen on
der valsche voorwendsels in haar bezit waren ge
komen en zij er dus moreel noch wettelijk recht
op, had, maakte dat ze zich over het verlies, dat
ze' zich verplicht voelde eveneens te vergoeden,
nog minder op haar gemak voelde, dan ze onder
normale omstandigheden zou hebben gedaan. Bo
vendien, als dat verhaal over die Jansje Elders
waar was, moest de echte Constance van Zuylen
nog in leven zijn en dan was die rechtmatige eige
naresse van deze sieraden.mèt al het andere.

„Waar zijn mijn diamanten?" riep Nora opge
wonden, toen ze de vermissing ontdekt, had.

„Diamanten? Hoe kan ik dat weten?.... Dia
manten? Wat voor diamanten?"

„Mijn collier mijn armband o, u moet ze
toch gezien hebben! Ik heb ze gisteravond aan
gehad!"

„Een heel aardig vertelseltje. Straks zul je nog
beweren dat ik ze gestolen heb!" gromde de huis
bewaarster.

Het meisje gaf geen antwoord. Ze trachtte zich
precies te herinneren, wat er den vorigen avond
gebeurd was; haar gevoel van namelooze ellende
en schaamte, toen ze aan de eerste gasten was voor
gesteld, haar overhaaste vlucht in den tuin, haar
plotselinge onderdompeling in den kouden vijver,
de komst van Walter en zijn kussen en teedere
woorden, die in haar verdooving toch tot haar be
sef waren doorgedrongen, haar bijkomen in het
tuinhuisje, haar besluit om weg te gaan, haar
moeitevolle en pijnlijke tocht door het park en
over het met doornstruiken begroeide veld, haar
angstige ontmoeting met, den plotseling verdwenen
politieagent, het politiefluitje, haar wanhopige,
Sssr 'tenslotte gelukte poging om over den lagen

muur te komen. Daarop volgde een gaping in haar
herinnering, het eenige wat ze zich flauw meende
te kunnen voorstellen was het feit, dat ze een
glimp van het gezicht van haar broer Karei had
opgevangen, verder was er niets, tot ze geheel tot
zichzelf gekomen was in een verkwikkend warm
bad.

„Wie heeft me hier gebracht?" vroeg ze nog
eens.

„Lange Chris; dat zei ik je immers al".

„Dan moet Lange Chris mijn diamanten hebben
weggenomen".

„Dat zal ik hem vertellen", snauwde de oude
vrouw kwaadaardig. „We zullen eens hooren, wat
hij daarover te zeggen heeft. Hij zal je wel erg
dankbaar vinden, denk je ook niet, dat je hem
daarvan beschuldigt, nadat, hij de moeite heeft ge
nomen je hierheen te dragen en mij te overreden
je in huis te nemen. Want dat is niet gemakkelijk
gegaan, dat kan ik' je verzekeren".

..Deed hij dat allemaal voor mij?" vroeg Nora
verbaasd. Ze moest weer aan de merkwaardige
overeenkomst van hun achternaam denken en aan
het feit dat ze meende Karei gezien te hebben.
Was hij misschien familie? En had hij haar her
kend en misschien daarom zooveel voor haar over
gehad? Haar hoofd was nog moe; ze kon het raad
sel niet oplossen, het verwarde en verbijsterde
haar.

„Waarom deed hij dat voor mij?" vroeg ze, in
de hoop dat de vrouw iets meer zou weten,

Maar dat scheen toch niet zoo te zijn, want ze
antwoordde, zooals ze al eerder had gedaan:

„Natuurlijk omdat hij je beminde is, dat is nog
al glad. Ofschoon ik niet begrijp hoe zoo'n dood
gewone jongen de beminde kan zijn van een dame
als jij maar hij schoof die ringen toch aan je
vinger!"

Nora luisterde nauwelijks meer: haar ingespan
nen pogingen om het mysterie op te lossen, waren
te veel voor haar geweest. Haar hoofd bonsde en
hamerde en ze raakte opnieuw in een soort ver
dooving, waarin het haar toescheen dat ze zich
weer een weg baande door dat vreeselijke veld en

zich verwondde aan scherpe doorns, bij eiken
stap, dien ze deed.

Ze bleef den heelen dag in bed, nu eens half
bewusteloos, dain weer met hevige pijnen in haar
heele lichaam en dan gooide ze zich van de eene
zijde op de andere maar kon geen rust vinden.
Doch tegen den avond, toen het donker werd in
de kamer, kwam ze een beetje tot zichzelf. Ze
had nu geen pijn meer, ze was alleen vreeselijk
dorstig.

Uit de keuken, waaraan haar kamer grensde,
kwam het geluid van stemmn. Ze hoorde de huis
bewaarster praten met een vreemden man. Blijk
baar dacht ze dat ze sliep, of nog bewusteloos was,
want ze hadden niet de moeite genomen de tus-
schendeur te sluiten.

„Ik zal je eens wat vertellen", zei de vreemde
man. „op „Het Heem" wordt een jongedame ver
mist, Ze zeggen dat het een juffrouw van Zuylen
is, maar ik weet het zoo niet! Mijn zuster, die
kamermeisje bij de van Zuylens is, beweert
Hier liet de spreker zijn stem tot gefluister dalen;
hij scheen, wat hij te vertellen had, heel belang
rijk en geheimzinnig te vinden en Nora kon de
rest van zijn woorden niet verstaan.

„Wel, wel, wat een sluwe kat!" riep de oude
vrouw opgewonden uit. „Dat zou ik nu nooit van
haar gedacht hebben".

„Zeg liever, wat een verstandig kind! Ze wint
het glad van gewone inbrekers!"

„Ja, ze kon heel wat meer geld in handen krij
gen dan een inbreker in het rijkste huis zou kun
nen vinden. Maar waarom is ze dan van de van
Zuylens weggeloopen?"

„Dat was juist haar fout. Ze was te zwak om
het tot een goed einde te brengen. Dat malle spook
durfde er niet mee voort te gaan. En op het oogen-
blik zoekt de politie haar..'., en als ze haar vin
den, komt alles natuurlijk aan het licht. Er is een
belooning uitgeloofd van tweehonderdvijftig gul
den voor inlichtingen omtrent haar. Het staat on
der andere aan het stadhuis aangeplakt".

„Juist, juist!" Er klonk felle gretigheid in de
stem van de oude vrouw, Even was er een zwij

gen, en toen zei ze: „Zeg Chris, wil jij zoolang op
haar passen? Ik moet even uit om wat room en
eieren te halen. We moeten goed voor haar zorgen,
anders zou ze er niet veel aan hebben dat we haar
hebben gevonden. De arme stumper is haast te
zwak om zich te bewegen".

„Neen, waarde dame, daar komt niets van in",
verklaarde Chris met een ruwe lach. Hij doorzag
de bedoelingen van de huisbewaarster onmiddel
lijk. „Als je er tegen iemand over durft te reppen,
dat ze hier is, zal het je iederen verderen dag van
je leven berouwen. Ik zal

Hij begon weer te fluisteren en Nora kon niet
verstaan wat hij zei.

Ze rilde van afgrijzen. Dat gewetenlooze stel
had haar geheim ontdekt en ze was op genade of
ongenade aan ze overgeleverd. Wat moest ze be
ginnen? Wat moest ze beginnen?

Het was niet de eerste maal, dat ze zich deze
wanhopige vraag stelde, sedert ze met haar be
drog begonnen was.

XVII.

Na enkele oogenblikken kon Nora het gesprek
tusschen de huisbewaarster en haar neef Chris
weer volgen.

„Er is geen haast bij", zei deze laatste. „Als we
nog even wachten, zullen ze het bedrag van de
belooning vergrooten. Ze zullen het minstens ver
dubbelen en daarna misschien nog eens".

„Dacht je dat?"

„Dat spreekt immers vanzelf! Dacht je dat een
man van de positie van mijnheer Eduard de we
reld zal laten denken dat zijn kleindochter hem
niet meer dan 250 gulden waard is? Voor zijn
eigen fatsoen moet hij wel met een grooter he-
drag voor den dag komen, als. ze niet gauw gevon
den wordt".

„Ja, daar kon je wel gelijk in hebben. Maar hoe
lang moeten we daar nog op wachten? Ik wou wel
graag wat geld in handen hebben".

„Hoor eens, je moet een klein beetje geduld
hebben. Wat je te doen hebt, is dit. Je moet het
meisje voorloopig in bed houden; praat haar maar
in dat ze te ziek en te zwak is om op te staan en

hou tegen iedereen je mond, dat je weet waar ze
uithangt".

„Ja, ja", stemde de vrouw haastig toe.

Maar er was iets in haar toon, dat verried dat
haar instemming niet oprecht gemeend was; dat
ze de politie de verlangde inlichtingen zou geven,
zoodra ze de kans kreeg om de deur uit te komen.

„Weet je wat", zei Chris. „Ilc heb een beter plan.
Ik moet eens met het meisje praten. Ga maar met
me mee naar haar kamer. Ik hoop dat ze bij ken
nis is; als ze slaapt zullen we haar wakker maken.
Ze zal wel niet wakker zijn, want er komt geen
geluid uit de kamer".

„Als ze niet slaapt, heeft ze alles gehoord wat
we hier gezegd hebben', merkte de oude vrouw op.

„Ook al niet erg", stelde Chris haar gerust, „ze
zal straks nog wel meer te hooren krijgen!"

Uit de keuken klonk verward gemompel en
beweeg van voeten: de huisbewaarster had blijk
baar meer zin om haar zoogenaamde boodschap
pen te gaan doen. dan in gezelschap van Chris
het voorgestelde ziekenbezoek af te leggen, maar
de jongeman zette zijn wil door en even latei-
kwam hij de slaapkamer binnen, gevolgd door de
vrouw, die het electrische licht aandraaide.

Het zieke meisje keek den jongen man recht in
het gezicht. Ze was wanhopig en dat ontging hem
niet, maar er was iets in haar heele persoonlijk
heid, dat hem dwong om zacht en vriendelijk te
beginnen.

„Ik moet me excuseeren", zei hij, „dat ik u kom
lastig vallen, maar er is geen tijd te verliezen. Ilc
heb u gisteravond hierheen gebracht en ik ben
uw vriend. Ik weet alles van u en wat u gedaan
hebt. Enfin", viel hij zichzelf in de rede, „het is
eigenlijk onzin om „u" te zeggen, ik ben je neef,
Chris Verkerk. Ik ben altijd als het zwarte schaap
van de familie teschouwd. maar ik wil wel eerlijk
bekennen, dat jij het van me wint!"

Ze keek hem somber aan; haar gezicht was ver
trokken van schaamte en verdriet.

„Begrijp je me?" vroeg de jongeman.

„Ja".

(Wordt vervolgens