Een levend brok historie Nederland groot in het kleine Nederland en Radar Muiderslot voor verwoesting gespaard In tegenstelling met verschei dene andere Nederlandsche histo rische monumenten, zooals de „Doorwerth", is het Muiderslot ongeschonden uit den strijd te voorschijn gekomen. Zooals meer malen in zijn veelbewogen histo rie het is bezet geweest door Nederlandsche, Spaansche, Prui sische, Fransche, Russische en Duitsche soldaten en laatstelijk hebben er ook nog Canadeezen ver toefd is het ook tijdens den af- geloopen bezettingstijd soms nau welijks aan de vernietiging ont komen. Tijdens de Meidagen van 1940 waren er Nederlandsche soldaten in gelegerd, terwijl de nabijgelegen munitiefabriek, die m 1883 in de lucht gevlogen is ten gevolge waarvan een der torens van het slot nog steeds 80 cm uit het lood staat, op volle kracht werkte. Het kasteel lag daarbij midden in de vuur linie: in Amersfoort de Duitschers, in Weesp de Hollandsche soldaten. Maar alles liep goed af en het is tot 1943 als museum heropend geweest. Toen ver dween het personeel wegens de „ar beidsinzet" en de razzia's, en werd het kasteel gesloten. Eind September werd zelfs het contact met Den Haag' ver broken en was de slotbewaarder geheel op eigen verantwoordelijkheid aange wezen. Hij liet de kostbare inventaris in groote kisten in de zware kelders opslaan, niet alleen als bescherming tegen den oorlog nog pas was een aangeschoten, brandende Canadeesche bommenwerper laag over het slot ge vlogen en had het met hetzelfde lot be dreigd als het Carltonhotel in Amster dam maar ook om te voorkomen dat de grijpgrage vingers der Duitschers het zouden meenemen. De Duitschers konden zich slechts meester maken van de brandspuit en dat was al erg ge noeg. Met 14 onderduikers heeft men een brandweer gevormd. Overbodig te vertellen, dat het kasteel, waar een Duitscher alras verdwaalde, een gelief koosde schuilplaats van onderduikers en achtergehouden radiotoestellen is ge weest. De Duitschers maakten vele mitrailleurnesten rondom en zetten de omgeving onder water, waardoor de kelders dreigden onder te loopen. Door de duikers om het kasteel- te dichten heel't men dit gevaar bezworen. Dan wilden de Duitschers de om het slot gelegen forten in de lucht laten springen, hetgeen groote schade aan het slot zelf zou veroorzaakt hebben. Ook dat. kon worden afgeweerd. En ten slotte wilden ze het Muiderslot tot een waarnemingspost en verblijfplaats van hun soldalen maken. Deze laattten hebben er echter slechts één nacht in vertoefd, toen wist de slotbewaarder ze er weer uit te werken. Oude bestemming herkregen. Zelfs na de bevrijding dreigden nog groote gevaren: een aantal Duitschers verschanste zich in een nabijgelegen mitrailleurnest, waarmede ze den Rijks weg bestreken. De Duitsche comman dant van Muiden was achter zoo ver standig zijn mannen te noodzaken, dit nest te verlaten. Toen heeft het slot ook zijn oude, oorspronkelijke bestemming herkregen: als gevangenis. Er werden talrijke N.S.B.-ers en S.S.-ers, die in burgerkleeren over den Rijksweg trachtten te ontsnappen en door posten van de B.S. werden opgevangen, in het kasteel opgesloten, de vrouwen nog wel in de vroegere kamer van den slot- kapelaan. Twee maanden nadien was het weer heringericht en ontving dui zenden Canadeezen als gasten. Het had inmiddels uiterlijk en inwendig groote veranderingen ondergaan. In den hon gerwinter verdwenen n.l. alle boomen rondom het slot, zoodat het thans van heinde en verre te zien is, en de zalen en kamers werden onder leiding' van den in den oorlog benoemden slot voogd, den heer H. P. Baard, heringe richt. maar in overeenstemming met de historie. De bezoeker zal dan ook thans verscheidene veranderingen bemerken. Zoo is een wapenzaal geopend met maliënkolders, harnassen en oude wapens uit het Rijksmuseum. Het ligt in de bedoeling om het Rijksmuseum te Amsterdam uitsluitend in te richten voor schilderijen, zoodat nog wel meu belen en wapenen naar het Muiderslot zullen verhuizen. De gemeente Amster dam stond een groot schilderij in bruik leen af, voorstellend de Muiderkring, dat thans in de Ridderzaal hangt. Weer kunstcentrum? Tijdens den oorlog zijn ook, in samen werking met het staatsboschbeheer, plannen ontworpen om de historische slottuin om het kasteel opnieuw in te richten, hetgeen een zeer groote ver fraaiing zal beteekenen. Daarvoor moe ten echter de overbodige forten gesloopt worden. En dan bestaat het voornemen om het Muiderslot weer tot een kunstcentrum te maken, precies als in den tijd van Vondel en Van Hooft, wier geesten, evenals die van Florïs de Vijfde, nog door het kasteel waren. Wellicht 'dat hier een taak ligt voor de kunstenaars verenigingen, die er ook weer een openluchtspel kunnen gaan opvoe ren. De ..toorn van het groote paard", zoóals het Muiderslot om zijn beteekenis in vroeger eeuwen als bewaker van Amsterdam (het paard) genoemd werd, is voorzeker wel waard dat het tot nieuw leven 'komt. Het is het eenige volledig bewaarde en ingerichte kat teel van Nederland, ge lukkig tijdens den laatsten oorlog ont snapt aan de bestemming, die het ten tijde van Napoleon kreeg, n.l. als muni tiedepot, of in den vorigen oorlog, toen het als kazerne werd gebruikt. Het is de academie van wetenschappen te Am sterdam geweest, die het in 1825 voor slooping heeft behoed en kan het nu niet weer Amsterdam zijn, die het wat meer doet zijn dan een dépendance van het Amsterdamsche Rijksmuseum? Voor 1940 brachten dertigduizend, menschen er jaarlijks een bezoek, een bewijs van de zeer groote belangstel ling. Sinds gisteren is het weer van tien tot vijf uur (op zond- en feestdagen vanaf één uur) opengesteld en men tracht thans vooral het vervoerspro bleem voor de bezoekers van het kasteel op te lossen. Riissiscli-Amerikaan sclie wrijving over Japan Tijdens een bijeenkomst van den gt lieerden bestuursraad voor Japan is het tot een hevige woordenwisseling gekomen tusschen lt.-generaal Derefyanjo, het Rus sisch lid, en Atcheson, vertegenwoordiger van MacArthur, over de kwestie, hoe de raad het best den opperbevelhebber, gene raal MacArthur, van advies zou kunnen dienen. Derefyanjo zeide, dat de huidige gang van zaken den leden van den raad geen gelegenheid gaf hun respectieve re geeringen te raadplegen, daar de bestuurs maatregelen den leden van den raad slechts 48 uur voor publicatie toegezon den werden. Atcheson antwoordde, dat de leden hun regeeringen niet behoefden te raadplegen, daar de maatregelen een vloeisel waren van besprekingen, welke op één lijn stonden met regeeringsbespre- kingen. Hij, Atcheson, was van meening, dat 8e raad er was om de bezetting te vergemakkelijken, in plaats van haar te öwarsboomen. Naderhand zeide Atcheson. dat een petitie, welke op verzoek van De refyanjo besproken werd en volgens welke op 1-Mei-dag een oneerlijke verdeelïng van rijst plaats gehad zou hebben en op vergaderingen en redevoeringen toezicht zouden zijn uitgeoefend, de „kenteekenen" van communistische propaganda droeg. Waar vitaminen het levenslicht zien Over de verwerking van vitamine A en D, ten behoeve van mensch en dier. Het laboratorium van de firma heeft zich vooral gespecialiseerd op de fabri cage van vitamine A en D en de wer king van deze „levensstoffen" wordt van dag tot dag, ja zelfs van uur tot uur, gecontroleerd aan de hand der ge dragingen van een groot aantal proef dieren, waarmede geëxperimenteerd wordt. Deze Nederlandsche onderne ming, die wellicht de grootste op dit gebied in Europa kan worden genoemd, voorziet de geheele Nederlandsche markt van vitamine D2 en D3 en vindt in het buitenland een niet onbelangrij- lcen afzet. Zoogdieren, dus ook de mensch, ne men vitamine D2, zoowel als D3 ge makkelijk op. Het merkwaardige ech ter is, dat vitamine D2 vrijwel geen re sultaat heeft bij toepassing op pluim vee. een raadsel dat door de geleerden nog niet is opgelost, want in feite zijn vitamine D2 en D3 gelijk, met dit ver schil dat D2 een plantaardig product is, verkregen door ultraviolette bestraling van ergosterine (z.g. provitamine D2), welke stof uit gist of andere lagere plantensoorten geproduceerd wordt, ter wijl D3 een dierlijk voortbrengsel is, hetwelk o.a. voorkomt in levertraan, meer ook verkregen kan worden door bestraling van 7-dehydrocholesterol (provitamine D3). Hoe krijgt men zijn rantsoen? Noch het tergosterine, noch het 7-de- hydrocholestrol. worden als zoodanig door het lichaam opgenomen. Hiervoor is ultraviolette bestraling noodzakelijk. In het dagelijksch diëet is de hoeveel heid vitamine D zoo gering, dat zij niet voldoet aan de eisoh-en die het lichaam mag stellen. Men vraagt zich natuurlijk af, hoe, onder deze omstandigheden de mensch op natuurlijke wijze aan zijn rantsoen vitamine D komt. Welnu, in de huid bevindt zich het provitamiine D3 7-dehydrocholesterolen de ultra violette stralen van de zon doen de on ontbeerlijke vitamine D3 ontstaan, die dan in het bloed wordt opgenomen. Echter verhindert de dikke kleeding van de bewoners der gematigde en koude streken, dat de zon (wanneer zij althans schijnt) in voldoende mate haar werking op de huid kan uitoefenen en de genoemde chemische reactie bewerk stelligen en het gevolg is dan helaas maar al te vaak, dat er een tekort aan vitamine D komt. waardoor de kalk- vormmg in het beendergestel onvol doende is met als gevolg het optreden van rachitis. Deze ziekte echter, zoo leen de-praktijk, is gemakkelijk te be strijden door het toedienen van vitamine D, zoo noodig toegepast met de z.g. „stootbehandeling", waarbij de patiënt een groote dosis van het preparaat in eens. bijvoorbeeld door intramuculaire injectie, toegevoegd krijgt. Dat de na tuur ook zorgt voor hen, die het zon licht (de groote fabrikant van de D-vi- tamine) moeten missen, blijkt wel hier uit, dat Noordelijke landen beschikken over een product, dat bij uitstele rijk is aan vitamine D, namelijk levertraan. Voor zoover zij niet over levertraan be schikken, kunnen zij zich bedienen van het Nederlandsche fabrieksproduct, het welk ais pliarmaceutische specialiteit in deai handel is, verwerkt in dragées of chocoladepastilles voor particuliere consumenten, of in den oorspronkelij- lcen vloeibaren vorm voor fabrikanten van voedingsmiddelen. Vitamine A. Ook de vitamine A is een product, dat in groote hoeveelheden door de onderneming vervaardigd wordt. In te genstelling met vitamine D. komt vi tamine A in voldoende mate voor in het normale dageüjksche diëet (fruit en groente). Een tekort aan vitamine A openbaart zich door schemerb 1 indheid of andere oogaandoeningen. Het hoeft echter geenszins zoo te zijn, dat sche- merblindheid altijd een gevolg is van gebrek aan vitamine A. Ook andere ooi-zaken kunnen deze oogaandoening tot gevolg hebben. Evenals vitamine D, komt vitamine A voor in levertraan. Tijdens den oorlog, toen het vrijwel on mogelijk was aan levertraan te komen, extraheerde men de vitamine uit ossen- lever, welk procédé echter tc duur is om rendabel te zijn. Thans bereidt men hiervoor in de plaats de carotine (pro vitamine A), welke stof men in ruime mate vindt in bladgroente en wortel tjes. Terwijl provitamine D (ergosteri ne of 7-dehydrocholesterol) niet door het lichaam wordt omgezet in vitamine D, wordt het provitamine A (carotine) wel door de chemische processen in het lichaam omgezet in vitamine A, zoodat de carotine dezelfde uitwerking (en vaak zelfs een betere) heeft, dan de reeds volledig omgezette vitamine A. en ook als zoodanig gebruikt wordt voor het vitamineeren van voedings middelen (margarine). Meestal worden voedingsmiddelen veredeld door een, combinatie van vitamine A en D. Een regeeringsvoorschrift eischt. dat ook in het veevoeder vitamine A en D ver werkt moet zijn. Op de vraag naar de stijging van het gebruik van vitamineprepara ten, deelde de directie tenslotte nog mede, dat dit sinds 1940 met eenige honderden procenten is toegeno men. „Het spreekt vanzelf", zoo zeide zij, „dat de verklaarbare angst te weinig vitaminerijk voedsel te krijgen, de voornaamste rol ge speeld heeft, om deze enorme stij ging in het verbruik te bereiken". Duitschlands economische ontkrachting Nieuw Amcrilcaansoli plan. Bij de Amerikaansche senaatscommissie voor militaire aangelegenheden is door het bureau voor buitenlandsche economische zaken een program voor de verzekering van de industrieele en economische ont wapening van Duitschland, volgens de verklaring van Jalta en het protocol van Berlijn, ingediend. Volgens dit program wordt onder meer voorgesteld, het Ruhr- gebied en het Rijnland tot zones van stra tegisch belang te verklaren en onder in ternationaal beheer te plaatsen. Na de militaire bezetting zou een permanente burgerlijke commissie op de ontwapening moeten toezien. De belangrijke industrieele eigendommen in de betreffende gebieden zouden door een openbaar internationaal lichaam beheerd moeten worden. Alle Duitschers, die tijdens het nazi-regiem verantwoordelijke posten hebben bezet, en allen, die zich na 1934 in de betreffen de gebieden gevestigd hebben, zouden moeten worden uitgewezen. Alle andere Duitsche inwoners zouden mogen kiezen: blijven of vertrekken naar ander Duitsch gebied. De inwoners, die zouden verkie zen te blijven, zouden een eed van trouw aan de besturende autoriteiten van de U.N.O moeten afleggen. De geïnternatio naliseerde zone zou betrokken moeten worden bij douane- en handelsovereen komsten met de Westelijke mogendheden, om haar welvaartsmogelijkheden te ver zekeren. De Veiligheidsraad zou een in ternationale bestuurscommissie van elf leden voor de zone van Rijnland en Ruhr-' gebied moeten benoemen, welke commis sie samengesteld zou moeten worden uit vertegenwoordigers van de groote mogend heden, en ven de niet-Duitsche nabuur- stat en alsmede een vertegenwoordiger van het gebied zelf. Internationale conferentie in Londen Te Londen is op het oogenblik een internationale Radar-conferentie aan den gang ,die bijeengekomen is op uit- noodiging van de Britsche regeering, waardoor de landen zich op de hoogte kunnen stellen van de ontwikkeling en toepassingen dezer belangrijke uitvin ding, die vooral waarde heeft voor de. navigatie ter zee en in de lucht. Op de conferentie zijn 22 landen ver tegenwoordigd, waaronder Spanje en Italië. De Sovjet-Unie zond geen offi« cieele afvaardiging, doch enkele waar nemers. De Nederlandsche delegatie bestaat uit de heeren P. S. van 't Haaif, inspecteur-generaal voor de scheep vaart, Van Anrooy, die het hoofdbe stuur van P.T.T. vertegenwoordigt en kapitein ter zee Houtsmuller, namens de Nederlandsche marine. De uitvinding van radar gedurende den oorlog beteekent een enorme ver hooging van de veiligheid van schepen en opvarenden. Zooals bekend kunnen door radar de voor het oog onzichtbare obstakels in de scheepvaartroute wor den va tgelegd, hetgeen bijv. bij mist en ijsgang een enorme verhooging van de veiligheid beteekent. Behalve met radar houdt de conferentie zich ook met andere radiohulpmiddelen voor de na vigatie bezig, speciaal met het z.g. decca-systeem, waardoor de positie van een schip bepaald wordt door meting van radiogolven, welke van bepaalde punten worden uitgezonden. Radar is van het grootste gewicht voor de scheepvaart over de Noord-Atlantische route en door het Kanaal. De conferentie draagt een zuiver in formatief karakter. Een belangrijk punt is de vaststelling van golflengten door de diverse landen te gebruiken, doch dit zal pas gebeuren op de interna tionale radioconferentie, welke eind 1947 wordt gehouden. Nederland zal te zijner tijd over gaan tot aanschaffing van radar-appa raten. Binnenkort zal de zaak in studie worden genomen. Op het moment zijn een paar Nederlandsche schepen, aie nog in gebruik zijn bij de Engeische ad miraliteit, met radar uitgerust. Het ligt in de bedoeling de „Willem Ba- rentz", het eerste Nederlandsche schip, dat ter walvischvaart zal gaan, van radar te voorzien. Naar de leider der Nederlandsche delegatie, de heer Van 't Haaff, aan den redacteur van ANP- Aneta meedeelde, zal ons land de beste toestellen, die het kan krijgen, aan schaffen, maar het zal nog geruimen tijd duren voor ze beschikbaar zijn. De Engeische apparaten, hoewel van een ouder type dan de Amerikaansche geven thans het meest geperfeclïon- neerde beeld. Ondanks de in den oor log opgedane ervaring, bevindt radar zich nog in een experimenteel stadium. Dat is de reden, dat ons land. hetwelk zes jaar ten achter is op dit gebied, den aankoop nog even uitstelt. Radar werkt nog niet onder alle weersomstandig heden. Bij zware regen is hei resultaat negatief. De Britsche delegatie verklaarde heden radar van groot belang te ach ten voor de kustvaart, doch zij is van meening, dat het gebruik ervan niet verplicht moet worden gesteld. Sir Robert Watson Watt, de voorzit ter der conferentie, zeide te hopen dat de twee concurreerende, doch elkaar aanvullende vormen van transport (scheepvaart en luchtvaart) het èens zouden worden over een standaard systeem voor radaruitrusting, zoodat zij er gezamenlijk profijt van zuilen trek ken. Een soepje, dat men in een paar minuten maakt Het Voorlichtingsbureau van den Voe dingsraad deelt mede: Wat doot u met het vocht, dat u bij het koken van spinazie, raapstelen of an dere groente overhoudt? Waar gebruikt U het aardappelwater voor, dat bijna altijd overblijft, ook al kookt u de aardappelen met weinig water? En wat gebeurt er met het kleine restje groente, dat u hebt overgehouden, doch dat nog niet eens genoeg is voor den maaltijd van één persoon? Hebt u hiermede uw middagmaal al eens uitgebreid, door van deze, in het bijzonder aan mineralen rijke, ingrediën ten een voedzame soep te maken voor uw gezin? Het is vlug genoeg gebeurd. De groenteresten snijdt men fijn voor 'ulsel, als bouillon gebruikt men groen- tenat, aardappelwater of water, waarin bouillonblokje is opgelost en als bindmiddel vlugkokende gort- of ha vermout, grïesmeel, een papje van bloem of een restantje gekookte gort. Men voegt de bestanddeelen samen, brengt alles aan den kook en na het op smaak maken met aroma en kruiden en eventueel een klontje boter of margarine is de soep in een paar minuten klaar. Fijngehakte peterselie geeft er een frisch kleurtje aan en verhoogt nog de voedings waarde. De verhoudingen van vocht, vul sel en bindmiddel kan men aanpassen aan. de grootte van de restanten, terwijl naar keuze dikke of dunne soep gekookt wordt. Een smakelijk gerecht, dat weinig tijd kost, voedzaam :s en den maaltijd eea feestelijk aanzien geeft.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1946 | | pagina 7