Een nieuwe Valuta-Oorlog?
Lamoree deed routine in Londen en Praag op
en Tops
Effecten- en
Geldmarkt
Wederom een noodkreet uit den Geld- en Effectenhandel
Het rumoer over de vraag in hoeverre
de recente prijsstijgingen in de Ver. Staten
en de daartegen door Canada en Zweden
reeds genomen tegenmaatregelen de aan
leiding zullen zijn tot een nieuwen valuta
oorlog. heeft nog niet opgehouden. Intus-
schen spreekt het vanzelf dat men in
Europa de prijsbeweging in de V. S. met
gespannen aandacht volgt en in verschil
lende landen de vraag overwogen wordt
of gepoogd moet worden de nadeelige ge
volgen door een koerswijziging der eigen
valuta te neutraliseeren. Ook in Engeland
is die vraag reeds gesteld en gelet op het
monetair accoord, dat er is tusschen En
geland, België en ons land, zal ook de
Nederlandsche regeering zich thans onge
twijfeld met dit vraagstuk bezig houden.
Wat.' de Nederlandschen Gulden betreft,
het is bekend dat volgens deskundigen de
devaluatie tegenover Pond en Dollar,
welke bij de vaststelling der koersverhou-
dingen na den oorlog tot stand kwam, niet
gemotiveerd was. Blijven de prijzen in het
buitenland stijgen in Frankrijk zijn ze
ook reeds belangrijk opgeloopen dan
zal ook de Nederlandsche regeering ten
slotte aan de consequenties daarvan niet
kunnen ontkomen-
Op de Amsterdamsche beurs heeft de
HE Wisent Marinus werkte op de eet-
A-'lust van een héél schooltje met juf
en al. En bij het nijlpaard kauwde de
gan'sche menigte. IJs. augurken, schij
ven meloen en zure uien zijn er te koop.
Wonderlijk, dat bijna iedereen stond te
eten waar de stille flamingo's den kop
in de rose veeren staken. Een heer in
't steenbruin gooide steentjes naar een
slapenden leeuw en een dame wierp
brokjes brood naar kittig pluim
gedierte.
Hoe komt een heer uit Sappenneer
aan een poema, die hij cadeau geeft
aan Artis? In Sappenneer, noch in
Hoogezand zult ge ooit een poema
langs het eindeloos kanaal tegenkomen.
Veengrond is slecht voor poema's. Toch
kwam deze poema van een heer uit
Sappenneer. Het staat op het bordje. En
een knaap met een onrein neusje zei:
„Moe. wadde poes.
Het was tientallen jaren geleden dat
ik 111 Artis was. En het beantwoordde
niet meer aan mijn herinneringen.
Geen papegaaienlaantje meer.
Geen ijsbeer en geen zeeleeuwen.
Vanzelf geen apenootjes.
En veel minder apen'dan ik had ge
hoopt.
Apen zijn leuk onndat. het menschen-
in-lachspiegels zijn. Wij lachen om
apen onndat het gékke menschen zijn.
Wij zien- in hen onzen buurman, onzen
bovenmeester en den bakker van den
hoek. Daarom is het om de apenrots het
drukst. De familie uit Dronrijp had er
zóó'n schik in, dat zij een heel jaar op
dit pleizier teren kon. Hetgeen goed
is wanneer ge een geheel jaar in Dron
rijp wonen nnoet.
Toen ik het laatst in Artis was. was
ik zóó 'n klein knaapje. De kinderjuf
frouw was streng! En de condor van de
Andes was een machtig-groote vogel.
Nu ben ik zóó groot. De kinderjuf
frouw is een geachte grootmama. En de
condor (uit de Equadoriaansche Andes)
sliep. Op den grond. Een grauwgrijs
hoopje condor. „Moe. ie hep se oogies
toe. zou-die dóód zijn, dan?"
Sinds ik grooter ben geworden, is al
les in Artis kleiner geworden. Zelfs de
olifant. En minder geheimzinnig. Zelfs
de domme Sluiervisschen in het aqua
rium. waar een vreemde stilte is. „Ik
hou nie van visch" zei een jongetje, ..ik
hou nie fèn fisch: we hebbe iedere dag
fisch." Een prozaïsche knaap. In zoo'n
aquarium, met groen-gepoederd licht
en de kleuren van vreemde, koude,
sierlijke wezens, die van de kusten van
Brazilië naar Amsterdam kwamen ter-
wille van poëtische jongetjes. Er zijn
geen poëtische jongetjes meer. Apeno-
ten ook niet. En zeeleeuwen nauwe
lijks.!
Maar het was goed door Artis te gaan.
Niet .om de kauwende menschen.
Niel om de augurken in 't zuur.
Maar om de bloemen en de dieren.
De veenkoloniale poema: de Wisent
Marinus en den leeuw die lekker slapen
bleef, ondanks de steentjes van oen
bruinen heer.
„Hij blijft maffe'. Marie" zei hij, „ga
je mee een kokteeltje pikke" in de
Ol Duts?" E. ELI AS.
nieuwe onzekerheid inzake de internatio
nale valutaverhoudingen tot dusver noch
tot een koersstijging noch tot een daling
aanleiding gegeven, maar vermoedelijk de
toch reeds groote zakenloosheid verder in
de hand gewerkt. Zoowel voor de onder
nemingen, welke in hoofdzaak op den im
port, als voor die, welke op den export
zijn aangewezen, is het natuurlijk van het
grootste belang hoe in het buitenland zich
de prijsbeweging ontwikkelt en welke va-
lutaire maatregelen door de regeeringen
worden genomen. Bij de meeste bedrijven
is de spanning tusschen loonen en prijzen
nog lang niet verdwenen en den laatsten
tijd zelfs weer grooter geworden, hetgeen
uiteraard ook de beoordeeling der toe
komstige resultaten en de waardeering der
aandeelen beïnvloedt. Neemt men daarbij
in aanmerking dat het dwangbuis, waarin
de regeering den effectenhandel gestoken
heeft, zijn normale bewegingen in hooge
mate verhindert, dan kan het niet verwon
deren dat de omzetten, met name op de
"aandeelenmarkt zoo gering blijven dat van
loonende bezigheden voor den fondsenhan
del niet kan worden gesproken. De tal-
looze voorschriften en uitvoeringsbepalin
gen, welke van de geldsaneering, het
rechtsherstel en de fiscale bemoeiingen
voor den geld- en effectenhandel het ge
volg zijn, hebben thans ook de betrokken
bedrijfsgroep in .Noord-Brabant aanleiding
gegeven tot een request, waarin op af
schaffing of vereenvoudiging der tallooze
voorschriften wordt aangedrongen, vooral
met het oog op de overbelasting van het
personeel, Tat nu reeds meer dan een jaar
onder zeer h'oogen druk heeft moeten wer
ken en dit niet meer kan volhouden. Met
name de effectenregistratie zal, zooals ze
lhans is aangekondigd, zoodanige moei
lijkheden opleveren, dat zij in sommige be
drijven schier onmogelijk zal zijn.
Men heeft in Noord-Brabant waarlijk
geen woord te veel gezegd, want de toe
stand is langzamerhand absoluut onhoud
baar geworden.
De claims Koninklijke stelden zich aan
vankelijk op 776, de aandeelen ex-claim
op 388, hetgeen een flinke koersstijging be-
teekende, maar zij konden zich op deze
koersen niet handhaven.
Haarlemsche tram
in de feestweek
Op vele uren geen dienst tusschen
het Station en Den Hout.
In verband met de feestelijkheden zal
er Zaterdag a.s. van 2 uur af tot aan het
einde van den dienst geen tram rijden
tusschen het Station en Den Hout. In die
periode gaat er dus wel een tram van het
Soendaplein naar het Station en van den
Hout naar eindpunt Heemstede.
Tijdens den turnwedstrijd Nederland
Luxemburg van één uur af tot omstreeks
vijf uur en des avonds van zeven uur af
tot na afloop van de demonstratie volks
dansen rijdt de tram niet van het Station
tot Den Hout
Maandagavond van halfnegen af. verder
6. 7, 8. 9 en 11 Augustus, als op de Groote
Markt de openluchtuitvoering gegeven
wordt, onderhoudt de tram geen dienst
van zeven uur af tusschen het Station
en Den Hout.
Als op Vrijdag 9 Augustus de histori
sche optocht gehouden wordt rijdt er tus
schen het Soendaplein en den Hout geen
tram van twee uur tot na afloop.
De tram van en naar Leiden stopt in
die perioden in den Hout.
Nationale wegrace
te Zand voort
Het was op 5 Augustus 1939. dat voor het
eerst en tevens voor het laatst op net mooie
circuit van Zandvoort wegwedstrijden voor
motoren en automobielen werden gehouden.
Thans gaan de wegwedstrijden herleven in
den vorm van Nationale uurraces te Zand
voort op Zondag 18 Augustus e.k.
De gebruikelijke klassen n.l. 125 cc, 250 cc,
350 cc en 500 cc. Junioren- zoowel als Senio
ren zullen aan den start verschijnen. De or
ganisatie ligt in handen van de Kon. Ned.
Motorwielrijdersvereeniging (K.N.M.V.)
De thans op handen zijnde wedstrijden te
Zandvoort zijn de eerste sinds 7 jaar en vor
men te zelfder tijd de eerste na-oorlogsche
wegwedstrijden in ons land. Tot voor kort
deden Nederlandsche renners mee aan Bel
gische wedstrijden en éénmaal zelfs aan de
„Grand Prix de Suisse" te Genève. Des te
meer verheugt het hun thans wederom in
eigen land de mogelijkheid te vinden hun
sport te beoefenen. Het circuit is ongewij
zigd gebleven en is 2300 M lang: eenige repa
raties moesten worden uitgevoerd aan het
wegdek, dat zich thans in uitstekende con
ditie bevindt.
De tweeling-zoontjes van een gesneuvel
den Engelsehen officier der li.A.F.
namen op Buckingham Palace de ver
sierselen in ontvangst van de onder
scheiding-, die hun overleden vader
posthuum was verleend.
Nieuwe Magyrus-ladder
voor Haarlem
In de a.s. vergadering van den nood-ge
meenteraad zal een voorstel aan de orde
komen een nieuwe Magyrus-ladder voor
de Haarlemsche brandweer aan te koopen.
Op het oogenblik bezit de gemeente er
reeds een, doch die zal als reserve ge
bruikt worden. De nieuwe werkt vol-auto-
matisch en kan spoedig in werking wor
den gesteld. De lengte van de ladder zal
24 M. bedragen en komt ongeveer over
een met de bestaande. Zoodra de beslis
sing gevallen is, zal de aankoop geschie
den van de ladder, welke reeds gereed is.
Juliana van Stolberg
verstoort een illusie
Wij, heeren der schepping, kunnen ons
soms niet voorstellen om welke duistere
redenen de „make-up" zulk een groote
plaats in het leven onzer Eva's inneemt.
Wanneer wij aanschouwen, hoe ten koste
van veel tijd, moeite enehj&jgeld, de
natuur wordt terzijde- en zelfs voorbijge
streefd met behulp van groote roode sta
ven, gevaarlijke zwarte potlooden en drei
gende reukwaterbokalen, dan begrijpen wij
dat niet. Dan wijzen wij op de geheimzin
nige verzameling potten en tubes, die de
toilettafel van onze echtgenooten sieren
en wij steken de handen in de armsgaten
van onze versleten vesten, om mei mis
prijzen op te merken: „Had je vroeger
eens moeten doen, in de middeleeuwen of
zoo, mensch, ze hadden je gewoon verban
nen." Tenminste, dat is door den loop der
jaren een van mijn sterkste argumenten,
geweest en steeds zweeg mijn vrouw be
schaamd en zij prevelde iets van „conser
vatief" en „zoo erg is dat toch niet."
Maar helaas, Haarlems zevende eeuw
feest heeft mij dit sterke, historische wa
pen uit de handen geslagen 'en ik zit bij
de puinhoopen van mijn illusie als een
gebroken man. Juliana van Stolberg bijv.
was heelemaal geen ingetogen dame, die
niets wist van nagellak en lipstick, even
min als zij er ooit aan gedacht heeft, heur
haar in lange vlechten om de leest te laten
deinen. Als wij haar zien, in haar fraaie
kleed van adellijke vrouwe en me* lel ge
verfde nagels aan de sierlijk geheven hand,
dan begrijpen wij eerst recht, dat er een
Willem de Zwijger haar zoen is geweest.
Mama zal het zoo druk gehad hebben, met
telefoneeren naar haar kapper n met
spreken over ..dernier cri". dat Willem er
van kindsbeen af het zwijgen toe deed.
Wie zijn vrouw tot nu toe heeft weer
houden van make-up, hij neme haar nie'.
mee naar de etalage aan de Ha-riemsche
Groote Markt, want dan zegt ?ii: „Zie je
wel. Juliana van Stolberg deed het ook al,
en hoe, dus waaromJ. F.
De .Libre Belgique" weet meilo ie ilee-
len. dat generaal de Gaulle op 8 September
officieel door de stad Luik zal worden om
vangen.
Te dier gelegenheid zal er een groote plech
tigheid door het verzet worden georgani
seerd om den tweeden verjaardag van de
bevrijding der stad te herdenken.
Cor Lamoree. de winnaar in Lon
den van het Engelsche kampioen
schap polsstokhoogspringen is via
PrSbg op Schiphol teruggekeerd
en nog wel zonder een polsstok,
omdat de zijne de vorige week in
.Tsjecho Slowakije, waarheen hij
en passant met Slijkhuis. De Rui
ter en Brasser geweest is, brak.
Natuurlijk is de Haarlemmer
thans gedupeerd. Hij was immers
geheel aan zijn stok gewend, maar
aan den anderen kant is hij bijzon
der tevreden, omdat hij weer eens
echt aan wedstrijden heeft deelge
nomen, tegenstanders ontmoet
heeft, die prestaties leveren, gelijk
hij kan en in een omgeving ver-
toefd heeft, waar de belangstelling
voor athletiek grooter is dan in
ons land. Meestal komt hij hier
met athleten in het strijdperk, die
3.50 of vaak minder springen. Dan
moet hij alleen vei-der en de
animo verslapt dan ongemeikt.
,,In Londen enlater in Praag
was er gelegenheid de krachten
met buitenlanders te meten", ver
telde Lamoree, „Tijdens de En-
gelsche kampioenschappen hebben
wij bijna vier uur moeten springen
en het was prettig. Doordat de Bel
gische kampioen ongeveer gelijk
opging, bereikte ik een sprong van
3.91 metei-, waarmee het Neder
landsche record van mijn leer
meester Van der Zee verbeterd
werd. nadat ik het een maand te
voren in Brussel had geëvenaard.
In 1934 had Van der Zee 3.90 Me
ter gesprongen."
Lamoree was opgetogen over de
goede organisatie, het meeleven
van het publiek, dat uit 80.000 per
sonen bestond en andere factoren,
welke het hem mogelijk maakten
den eersten prijs „pole jump" te
behalen. Hij meent, dat het moge- C'or Lamoree
lijk geweest zou zijn de vier meter (je jttt.
te halen, als zijn aandacht aan
het einde van den middag door de komst
van Marathonloopers niet te zeer zou zijn
afgeleid.
Toen de Nederlanders na het behalen der
fraaie successen bijeen kwamen, verscheen
een Tsjech met een uitnoodigir.g Woensdag
avond in Praag te starten. Slijkhuis. De
Ruiter, Brasser cn Lamoree werden uitgeko
zen en vertrokken per vliegtuig naar
Tjecho Slowakije. In 'het Masarijk-stadion
had de Haarlemmer pech. Het is de gewoon
te met eigen polsstok uit te komen en hij had
er dus ook één mee op reis genomen. Bij den
■vei'kt zich met zijn polsstok over
eersten sprong brak echter de stok. Met een
geleende polsstok bracht hij het toch tot 3.80
meter. Doordat hij uit zijn concentratie
raakte, ging een kans het Nederlandsche re
cord nogmaals te verbeteren verloren. Zijn
tegenstander Bern uit Praag was geweldig op
dreef en veroverde met een sprong van 4.16
meter het Tsjechisch record. Toch is hij te
vreden over zijn uitstapje. Hij heeft routine
opgedaan en de Tsjech heeft hem aanwijzin
gen gegeven in het loopen, waarvan hij in de
toekomst voordeel hoopt te hebben.
r~
in
De bril
van
Sultan Sar
19. Het is een vreemde ervaring om
«nar een schilderij te kijken, waar al
leen maar een bril op staat. Het wordt-
echter nog wonderlijker, wanneer je
meteen daarop door een valluik valt.
Als. dit vallen eindigt, boven op een
gansenden derwisj, kun je werkelijk,
van een avontuur spreken. Maar dat
was nog niet alles. Nauwelijks was
Tips, onder het stamelen van een ver
ontschuldiging, van den derwisj afge-
kropen, of de man begon te dansen. Hij
was namelijk een dansende derwisj.
Tops dacht eerst, dat hij wal versuft
ivas door den veil, maar 'neen: de der
wisj maakte een keurige dans volgens
de regelen van de kunst. Toen deze uit
ivas, glimlachte hij innemend en maak
te een buiging voor de broers. „Ik ben
Hassan", zei hij.
De gedachte van Lamoree is, dat hij in
Europa de vijfde plaats bezet, doch hij hoopt,
als hij meer in internationaal milieu ver
keert, hoogerop te komen. De gelegenheid
bestaat binnenkort door een trip naar België
en door deel te nemen aan Europeesehe kam
pioenschappen in Oslo, Dan kunnen zijn
prestaties opgevoerd worden, we'.ke thans
niet slecht zijn. Met Pinksteren begon hij met
3.75 meter en thans is de 3.90 meter gepas
seerd. Mogelijk kan het sportlievend publiek
in Augustus, als hij in zijn besten vorm is,
hoogcre spiongen tegemoet zier.. De Haar
lemmer, die 29 jaar oud is, sedert 12 jaar in
wedstrijden uitkomt en zes maai het Neder
landsen kampioenschap behaald heeft, wil
r.og eenige jaren mee en dan een jongeren
clubgenoot opgeleid hebben, waardoor de
ïite) van kampioen polsstokhoogsp-ingen aari
de HAV „Haarlem" verbonden blijft. Lamo
ree blijft enthousiast, ondanks het gemis van
een sintelbaan in de sportstad Haarlem,
waardoor hij thans moet oefenen temidden
van loopers, discuswerpers e. a., die op een
klein veld bijeen zijn. ondanks geringen
tegenstand van Nederlandeis enondanks
het breken van zijn polsstok. Hij hoopt, dat
alles spoedig in orde komt.
