Een wonderstad in een wereldstad
Hoe de wetenschap wroette
in een wonderlijk werelddeel
Nieuwe wagens voor de tramlijn
Zandvoort-Haarlem- Amsterdam
Kans op behoud der tram gestegen
Velsen-Watergraafsmeer belooft
veel spanning te zullen brengen
Noodlanding
in de woestijn
Aleu) York ziet de toekomst via een maquette
Het land der onbegrensde mogelijk
heden toovert ons in een maquette de
stad der toekomst voor, waar wij zullen
voortglijden op bewegende trottoirs
waar onze auto een plaats zal vinden in
ontzaglijke catacomben, kortom, waar
de moderne mensch comfort aan zaken
en vermaak kan koppelen. Hoe Manhat
tan er wellicht zal komen uit te zien,
vertelt onderstaand artikel.
New York, uit zee gezien, lijkt een
sprookjesstad, waar het leven prettiger
moet zijn dan elders op deze aarde. Daar
is de verfijning der moderne beschaving
immers ten top gedreven en daar vindt
men alle zaken, die het leven veraange
namen.
Oostelijk New York, dat zich voor den
jiieuw-aangekomene in de „States" als een
wonderland voordoet, blijkt bij nadere be
schouwing eenige „rotte plekken" te be
zitten, die ook den Amerikaansohen stede-
bouwkundigen reeds veel hoofdbrekens
hebben gekost. Midden in Manhattan is
een smerige wijk, waar pakhuizen en
grauwe fabrieken de bouwvallige huur
kazernes afwisselen en waar het leven het
woord „verfijning" slechts kent uit de
aanschouwing van de weelde langs Broad
way en van het Westelijk deel der wereld
stad.
De architecten van Rockefeller Centre,
Harrisson en Abramawitz zuilen volgens
United Press in een niet te verre toekomst
deze wonde trachten te genezen. Hiervoor
ia de plaats komt een stadsdeel, dat de
trots van New York moet worden, met zijn
bewegende trottoirs, zijn enorme onder-
grondsche parkeerplaatsen, zijn
Het is echter nog niet zoo ver. Voorloo-
pig trekt de walm der industrie nog over
de armelijke buurten van Manhattan en
vormen de vochtig-uitgeslagen muren der
woningblokken de eenige afwisseling in de
eindelooze, gore straten, waar de zon het
zelden waagt een straal achter te laten.
Maar er wordt onderhandeld: zoodra de
regeering van de Vereenigde Staten haar
toestemming heeft gegeven, gaan de
bouwvallige huizen en de smokende
schoorsteenen tegen den grond. De bewo
ners van een aantal huizen hebben al aan
zegging gekregen, om den volgenden zo-
jner naar een andere woning om te zien.
Millioenenproject in
maquette.
Inmiddels is er in New York een ma
quette te zien van het grootsche plan,
waarvan de uitvoering op zoo'n slordige
200 millioen dollar zal komen te staan.
Volgens deze maquette, die de onver
deelde belangstelling van de New Yorkers
geniet, komen er onder de heele wijk „par
keerkelders" van drie verdiepingen, waar
10.000 auto's tegelijk een plaatsje zullen
kunnen zoeken en vinden. Hierboven, dus
weer op den beganen grond, komen de
parken en de gebouwen van een wonder
stad. De bezoekers hiervan zullen zich niet
hoeven te vermoeien: bewegende trottoirs
voeren hen langs de winkels, de kantoren
en de oorden van ontspanning. Uitstekend
boven de East River komt het toevluchts
oord voor de zeer haastigen: een landings
plaats van hélicoptères. welke diensten
zullen onderhouden op de groote vliegvel-
>,Myrthe en de demonen"
Bezwaren ongegrond
Eenige dagen geleden meldden wij, dat de
„Europeesche Kunst Unie" op het buiten
„Manpad" te Heemstede voorbereidingen
treft, om een sprookje van den heer P.
Schreiber te verfilmen. Daarin kwamen tot
uiting, de ernstige bedoelingen van de onder-
afdeeling der Kunst Unie, die onder den
naam Studiofilm „Amsterdam" aan het werk
is getogen en in 1947 de rolprent onder den
titel: „Myrthe en de demonen" in normale
roulatie hoopt te brengen. Ook deelden wij
mede, dat het ministerie van Onderwijs,
Kunsten en Wetenschappen het plan moree-
len steun heeft toegezegd.
Inmiddels zijn scenario en draaiboek van
de film aan de cultureele advies-commissie
van den Bioscoopbond gezonden ter goedkeu
ring. Deze commissie, bestaande uit zes voor
aanstaande filmkenners, moet een advisee-
rende stem over het werk uitbrengen. Van
verschillende zijden werden aanmerkingen
gemaakt op het bouwen van een filmstudio
op het buiten „Manpad", maar daar het in
de bedoeling van de Kunst-Unie ligt, om het
oude huis te gebruiken zooals het is en verder
I om den tuin volkomen intact te laten, dus
geenerlei gebouwen te doen verrijzen, worden
bezwaren over „schaarsche materialen, die
voor filmstudio's gebruikt worden" ongegrond
geacht. Het filmmateriaal (normaalfilm van
35 mm. breedte) is, naar gemeend wordt, in
voldoende mate aanwezig.
den rond New York. De East RiVer zelf
wordt volgens de maquette gebruikt voor
een „eiland der grastronomen", hier komt
in de toekomst een drijvend restaurant,
natuurlijk van alle denkbare gemakken
plus een jachthaven voorzien. De verbin
ding hiervan met den vasten wal wordt
een wandelpier, op zijn beurt weer ge
tooid met de gelegenheden, die een derge
lijke pier pleegt te bezitten.
De hoofdzaak van het uitgedachte
„bouwplan" is de stichting van een zaken
centrum, waarvan de kern zal worden ge
vormd door vier enorme kantoorgebouwen
van ongeveer dertig verdiepingen en een
aantal kleinere complexen. Luxe flats, ko
lossale vergaderzalen en recreatieoorden
omringd door een frisschen parkaanleg; zie
hier in korte trekken welke veranderingen
de slonzige werkvrouw van Manhattan
mettertijd moeten veranderen in een
stralende Miss Manhattan negentien zoo
veel.
spelend Jongetje overreden
Het 7-jarig jongetje W. V. speelde in de Meer
straat le Hillegom en werd op den rijweg aan
gereden door een 15-jarlgen wielrijder. Dr.
Wijkrnans constateerde een beenbreuk en liet
hel slachtoffer naar liet Diaconessenhuis te
Haarlem vervoeren. De identiteit van den wiel
rijder. die door is gereden, is nog niet vast
gesteld. Hij had een bos bloemen bij zich. 0
autobotsing te o verveen.
Op het kruispunt ZijlwegKorte Zijl weg te
Overveen wilde een van den Zijlweg komende
vrachtauto den hoek omslaan, maar minderde
te weinig vaart, zoodat hij niet tijdig kon rem
men voor een met groote snelheid uit de richting
Aerdenhout komende militaire auto. Een bot
sing was het gevolg, waarbij de militaire auto
zwaar werd beschadigd.
Scheveningsche loggers
aan de markt
Den laatsten tijd gingen de Schevening
sche loggers geregeld met him versche ha
ring naar de thuishaven, in tegenstelling
met voorheen, toen nagenoeg alle versche
haring, door de Nederlandsche loggers ge
vangen, in IJmuiden aan de markt kwam.
Zooals wij reeds eerder opmerkten
waren de haringprijzen in Scheveningen
steeds lager dan in IJmuiden, maar de
Scheveningers schenen daarin geen belet
sel te zien om hun eigen haven als markt
plaats te kiezen.
Gisteren waren er echter drie Scheve
ningsche loggers elk met 600 a 700 kisten
haring aan den Rijksvischafslag. Zij kozen
dus eieren voor hun geld.
D.C.I1. I! speelt gelijk tegen R.K.H.D.
Dinsdagavond is voor de eerste klasse tiam-
competitie Haarlem de wedstrijd D.C.IJ II tegen
R- K. H. D. gespeeld met het volgend resultaat.
IJmuiden II R.K. Haarl. Damg. I
Krikke—P. Mul i—1
F. DuklePater Galama afgebr
J. v. Straten—C,Heesakkers 1—1
ScholM. Merben 0—2
L. Koetsier—J. Lucas 2—0
J. SmitA. Masteling 20
J. NanneC. Stjjman afgebr
D. Ott—G. Kraak o—2
J. Waal—T. v. Wort l—I
P. v. d. Velde— G. Hesselnian 2—0
Voorioopig 97
De einduitslag wordt vermoedelijk 1010.
MARKTBERICHTEN
Aangevoerd werden 2*150 kisten versche haring
en 100 kisten andere visch
Besommingen: SCH 53 110.800 SCH 45 f 12.440.
SCH 353 f 8810, KW 38 f 7140. alles versche haring.
Kustvlsschers: IJM 215 300, IJM 214 f4000,
IJM 213 f 410, KW 107 f 07, KW 203 f 122, KW 148
f 8, KW 210 f 203, UK 172 f 108 UK 142 f 82.
Prijzen: Gr. tong f138, middeltonig i 1,72—f 1.44
per kg.
Versche haring f 17—f 13 per 50 kg.
BENOEMD TOT HOOFDCOMMIES.
Bij beschikking van den directeur-gene
raal der Posterijen, Telegrafie en Telefo
nie zijn de heeren M. R. E. Huijgens en
M. J. N. van den Berg, thans commies bij
den radiodienst te IJmuiden te rekenen
van 1 Augustus 1946 af benoemd tot hoofd
commies der Posterijen, Telegrafie en Te
lefonie.
„De Kennemer Jagers"
De Wandelsportvereeniging „De Kennemer
Jagers" houdt Vrijdagavond een ledenver
gadering in café Roval. Besproken zal o.a.
worden de viering van het St. Nicolaasfeest.
Wetenswaardigheden
Atlantis-sage zette geologen aan het denken
Het geheimzinnige land, dat volgens den
Griek Plato even buiten de „Zuilen van
Hercules" wij zeggen tegenwoordig wat
prozaïscher „Straat van Gibraltar" zou
Rebben gelegen, heeft ook onder de beoefe
naren der natuurwetenschappen veel be
langstelling ondervonden. Speciaal de geo
grafen hebben getracht wat meer klaar
heid in deze kwestie te brengen.
Een kabelschip, dat in 1898 op zoek was
naar de einden van een gebroken telegraaf
kabel, ontdekte op 500 mijl ten Noorden
van de Azoren een zeer bergachtigen zee
bodem. De dreg, die bij het „visschen" ge
bruikt werd,, bracht stukken glasachtige
lava naar boven, lava, dat ook op de Sand
wicheilanden voorkomt. Geologen wierpen
zich op deze vondst en wisten te vertellen,
dat de lava zich slechts onder den druk van
éénpatmosfeer kon vormen, dus niet op
3000 meter onder den zeespiegel, waar de
druk 300 atmosfeer bedraagt.
De conclusie scheen, dat hier land ver
dween, maar andere geleerden betwistten
deze theorie en kwamen met de bewering,
dat drulc niets met de vorming van dit
soort lava te maken heeft en dat ze even
Het materiaal der N.Z.H.
In ons eerste artikel over het geheim
zinnige land Atlantis" belichtten wij de
verschillende overleveringen. Thans
iets over de verschillende natuurweten
schappelijke theorieën die een verkla
ring trachten te geven van het legen
darische land.
Winkeliersvereeniging
„Wijkeroog"
Voor de jaarvergadering van de Winkeliers
vereeniging „Wijkeroog". die in café Sloot is
gehouden, bestond een zeer groote belang
stelling. De heer H. H. Meyer, voorzitter, zei-
de in zijn opening, dat na een stilstand van
vijf jaren deze eerste jaarvergadering weer
gehouden kon worden, hoewel na anderhalf
jaar bevrijding Velsen-Noord nog steeds een
afgebroken dorp is, ondanks alle en veel
vuldige conferenties over den wederopbouw.
Na lezing der notulen memoreerde de voorzit
ter het in Frankrijk overleden eere-lid. den
heer J. Groot, aan wier. de vereenising veel
te danken heeft, alsmede wijlen den heer
B. Jelgershitis. Naar aanleiding van de reeds
eerder besproken winkelsluiting releveerde
de voorzitter aan de Winkelsluitingswet 1941
en de Gemeentelijke Verordening. Het be
stuursvoorstel, om voor de leden een cultu-
reelen ontspanningsavond te organiseeren,
waarop jhr. dr .1 C. Mollerus, secretaris van
de Kamer van Koophandel te Haarlem, een
interessant reisonderwerp zal behandelen,
kreeg bijval,
De heer E. Sanders bracht vervolgens ver
slag uit over den wederopbouw in de ge
meente Velsen. Dc regeering en Wederop
bouw hebben reeds veel beloofd, maar tot nu
toe, aldus spr., is zeer weinig verkregen. In
dien de helft van de gedane toezeggingen tot
goed op den zeebodem gevormd kan zijn,
Daar ging het mooie gedachtenbouwsel
Een tweede veronderstelling gaat uit van
de overeenkomst, die er bestaat tusschen
de fauna en de flora van de oude en de
nieuwe wereld. Er zou dus in vroeger tij
den een gemakkelijke verbinding geweest
moeten zijn: de Atlantische Oceaan is im
mers veel te breed, dan dat planten en
dieren deze zouden zijn „overgetrokken".1 stand zou zijn gekomen, had Veisen-Noord
Zelfs is een hypothese, dat plantenzaden er al anders uitgezien. Ondanks talrijke ver-
Het materiaal op de tramlijn Zandvoort
—HaarlemAmsterdam eischt gedeelte
lijk een verbetering. De Hongaarsche wa
gens verkeeren nog in een uitstekenden
staat, maar de oude wagens (met de kleine
raampjes) voldoen niet meer aan de
eischen. Óp dit oogenblik doen die dan ook
nog slechts beperkt dienst, alleen op de
drukke forensenuren moet er mee gereden
worden om voldoende capaciteit te hebben.
Ér zijn plannen gemaakt voor 5 a 6
nieuwe wagenstellen elk van 3 wagens.
Deze zouden gemaakt worden naar het
Het vervoer in Haarlem en omgeving
Wint de autobus het
van de trolley
In ons vorig nummer hebben wij het
voor onze omgeving zeer belangrijke be
richt gepubliceerd, dat de Commissie Ver
gunningen Personenvervoer beslist heeft,
dat het vervoer in Haarlem en omgeving
in één hand zal zijn. De concessies zijn
namelijk aan de Noord-Zuid-Hollandsche
Vervoer Maatschappij (N.Z.H.) gegeven,
met uitsluiting van de Brockway.
Indertijd is reeds gebleken, dat ook
het gemeentebestuur van Haarlem op het
standpunt stond, dat dit voor een goede
regeling van het verkeer noodzakelijk is.
Men weet, dat de gemeentebesturen van
Haarlem, Heemstede en Bloemendaal een
commissie benoemd hebben om het ver-
voervraagstuk te bestudeeren. Ter bestu
deering had de commissie een plan dat
reeds eenigen tijd geleden ontworpen was
in samenwerking tusschen de gemeente
Haarlem en de N.Z.H. Dit hield in een
opheffing van de tramlijn Haarlem-Noord
Heemstede en het maken van Trolley
bus-verbindingen voor het vervoer in de
stad en voor de communicatie met Heem
stede en Bloemendaal.
Intusschen blijkt ons, dat de kansen op
het behoud van de tramlijn Haarlem-
NoordHeemstede den laatsten tijd sterk
zijn toegenomen. Wel wordt ingezien, dat
verschillende nauwe straten in de birrnen-
stéftl een groot bezwaar opleveren, maar
een bestudeering van de plannen wees uit,
dat ook de Trolley-bussen voor een groot
deel gebruik zullen moeten maken van
diezelfde straten. Een Trolleybus levert
daar niet veel minder gevaar op dan een
tram. De ervaring is bovendien, dat door
de tram in die nauwe straten zeer weinig
ongelukken veroorzaakt worden, omdat
het verkeer eenmaal geleerd heeft zich bij
die ongunstige omstandigheden aan te
passen. In zeker opzicht heeft een tram
nog een voordeel boven een Trolleybus,pimo (gr.).
omdat men weet waar de tram, die men
achter zich heeft, komt en waar men veilig
voor haar is. Ditzelfde geldt niet voor de
Trolleybus, die bovendien nog absoluut
geluidloos rijdt.
Het invoeren van Trolleybussen te
Haarlem zou weinig zin meer hebben, als
men die ook niet zou laten rijden op het
baanvak waar nu de tram gevonden wordt.
Dan is er meer voor te zéggen om op de
andere lijnen autobussen te nemen. Trol
leybussen worden in het algemeen gepre
fereerd op lijnen met een intensief ver
voer. Daaronder vallen niet de lijnen die
de buitenwijken der stad met het centrum
verbinden. Ook op de lijnen, naar Bloemen
daal kan met autobussen volstaan worden.
De N.Z.H. heeft reeds maatregelen ge
nomen om de beschikking te krijgen over
een groot aantal autobussen om deze lijnen
te bezetten. Een keuze daarbij kan niet ge
daan worden, omdat het nog zeer moeilijk
is om er aan te komen. Wij moeten zoo
zei men ons om te kunnen beginnen
accepteeren wat wij kunnen krijgen.
Er blijkt evenwel uit deze mededeeling,
dat er veel kans is, dat binnenkort auto
bussen zullen komen voor de opening van
de Haarlemsche stadslijnen.
De radio geeft vanavond:
hilversum i, 301.5 m.
18.00, 20.00 en 23.00 uur Nieuws, 17.30 Muziek.
18.15 Toegiften mijner keuze. 18.30 Nederlandsche
strijdkrachten. 19.05 Sportpraatje Aad van Leeu
wen. 19.20 Volksmuziekschool. 20.08 Echo van
den dag. 20.15 Concertgebouw-orkest. 20.50 „Joost
van den Vondel", hoorspel. 21.40 Klankbeeld.
22.15 .Ambon". 22.30 Muziek. 23.15 Hoogste tijd.
heeren. 23.30 Dansmuziek. 23.45 Dansmuziek.
hilversum ii? 415.5 m.
19.00. 20.00 en 22.00 uur Nieuws. 17.50 Rijk over
zee 18.00 orkestwerken (gr,). 18.30 Land- en tuin.
bouw. 18.45 Piano en orgel. 19.15 De luchtpost.
19.40 De vaart der volken. 20.05 Studio-tocht.
21 30 Met band en plaat. 22.15 Actueel geluid.
22,30 Gramofoon. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nederlandse!) kamerkoor. 23.30 Alt-viool en
type dat nu op de lijn HaarlemLeiden
dienst doet, dus ook met een harmonica
verbinding. In verband met de bochten
op de lijn is het evenwel noodig dat de
middelste wagen niet grooter wordt dan
8 a 9 meter. De vraag is nu of dit niet te
liort is om nog een deel ervan op te offe
ren aan een balcon. Er zou volstaan kun
nen worden met een nooduitgang, maar
dan moeten de passagiers voor dien mid
delsten wagen altijd door den eersten of
derden wagen gaan. Tot een bestelling van
deze nieuwe wagens is nog niet overge
gaan. Trouwens daaraan zijn ook nóg de
viezen-moeilijkheden verbonden als de fa
bricage in het buitenland zou geschieden.
Bovendien is er nog een kans, dat de
N.Z.H. op een andere wijze in haar be
hoeften kan voorzien. Uit ons vorig num
mer weet men dat er gedacht wordt aan
de opheffing van de tramlijn Haarlem
Leiden, die dan vervangen zou worden
door autobussen. Dan kunnen de tram
wagens die nu op dat baanvak rijden naar
Den Haag overgebracht worden. In Den
Haag rijden dezelfde Hongaarsche wagens
als op de lijn ZandvoortHaarlemAm
sterdam in gebruik zijn. Indien deze dan
naar Haarlem gebracht zouden worden,
heeft men voor dat baanvak voldoende
materiaal van één type.
Te Haarlem.
De wagens die op de lijn Haarlem
Heemstede rijden zijn in het algemeen nog
in zeer goeden staat. Alleen is een revisie
noodig. Die wordt nu belemmerdomdat
het nog zeer moeilijk is aan onderdeelen te
in het lichaam van vogels den overtocht
zouden hebben volbracht, niet houdbaar:
de stofwisseling van die vogels gaat daar
te snel voor. Dan wordt er wel op gewezen,
dat de beschavingen aan weerszijden van
den Oceaan gelijkenis vertoonen. Inderdaad
zijn vele letlerteekens, godsdienstige ge
bruiken en mythen over en weer soms tot
zekere hoogte gelijk. De overeenkomst tus
schen pyramides in Egypte en die in Mexi
co zouden de „beschavingsbrug" onder
meer tot pijlers moeten dienen. „Nietwaar",
zeggen de tegenstanders, „in Egypte zijn
het grafmonumenten, in Mexico tempels"
En zoo gaat het spel van voor en tegen
verder; tenslotte blijkt, dat weinig argu
menten werkelijk levensvatbaar zijn. De
laatste keer, dat de strijd om het bestaan
van „Atlantis" hevig oplaaide was, toen in
het begin dezer eeqw Wegener de theorie
van de drijvende continenten nieuw leven
inblies. Deze leer, stammend uit de jaren
rond 1650, wil uit de overeenkomst tus
schen de Westelijke kustvormen van Euro
pa en Afrika eenerzijds en de Oostelijke
kustlijn van Amerika anderzijds een bewijs
putten voor de Atlantis-sage. Wanneer we
de kaart bekijken, valt het inderdaad op,
hoe goed Amerika tegen Europa en Afri
ka aan zou passen, als het wat dichterbij
kwam. „Dat was vroeger inderdaad zoo",
meenen de aanhangers van deze leer en zij
vertellen er bij dat Atlantis „dus" eigenlijk
Amerika is, welk werelddeel lang geleden
inderdaad voor de straat van Gibraltar zou
hebben gelegen....
De lezer zal gemerkt hebben, dat we
zooveel mogelijk de twee kanten van een
theorie onder het oog zagen. Wanneer we
dat bij de laatste veronderstelling even
eens doen, kunnen we opmerken, dat de
bedoelde verschuiving van de continenten
onmogelijk zoo „kort" geleden kan hebben
gaderingen met diverse instanties Is men nog
niets opgeschoten. De Bond van Oorlogs
slachtoffers richtte tot B. en W. van Velsen
een schrijven om een andere regeling der
vergoedingen t.e verkrijgen dan was tot stand
gebracht. Spr. zeide verder, dat het bouwen
van noodwinkcls te Velsen-Noord was afge
sprongen op de plannen van den Wederop
bouw tot het bouwen van permanente winkels.
Uit het verslag van den secretaris blijkt,
dat de vereenieing thans 72 leden telt.
De heer J W Schoot, penningmeester, kon
in zijn verslag melding maken van een batig
saldo groot 609.46. waarna hem décharge
werd verleend.
De heer Meyer deelde mede. als bestuurslid
af te moeten treden wegens zijn vertrek naar
elders. Tot lid van het bestuur werd gekozen
de heer A Lieuwes, waarna de heer E. San
ders tot voorzitter werd benoemd. Deze
hoopte het belang van Velsen-Noord. ..Wij
keroog" en den middènstand te kunnen die
nen, waarop hij den heer Meyer onder harte-
lijken woorden dank bracht voor de wijze,
waarop deze de belangen van de W.V W. al
die jaren heeft behartigd. Spreker overhan
digde den heer Meyer een boekwerk met op
dracht. De aftredende bestuurleden, de hee
ren J. W. D. Schmitz. secretaris, W. Fontein,
2e voorzitter en G. Brakenhoff. 2e penning
meester, werden bij acclamatie herkozen. De
heer Meyer werd tot eere-voorzitter benoemd.
plaats gehad als noodzakelijk in Plato's
verhaal wordt aangenomen.
Al brengen we de sage van Atlantis te
rug tot de vroegste tijden, waarin nog maar
nawelijks sprake was van een ontwikkeld
menschenros op onze aarde, dan is het
voor den geoloog nog maar „nieuwe ge
schiedenis". want hij rekent met milliar-
den jaren en de historicus hoogstens met
tienduizenden.
Atlantis. Plato's verhaal heeft velen aan
het denken gezet, maar niemand is nog met
een'houdbare oplossing voor het geschapen
vraagstuk komen aandragen.
Voet ba lover zich t
Doordat Stormvogels en Ajax spelers aan
het voorloopige Nederlandsch Elftal moeten
afstaan, gaan de ontmoetingen Stormvogels—
Neptunus en AjaxV.S.V niet door Dit zal
komen. De meeste materialen moeten uit 1 vooral den VSV'ers wel spijten, nu zij Zon-
het buitenland komen. Eerst moet men dag j.l. getoond hebben zoo aardig op dreef
„hemel en aarde bewegen" om aan de de
viezen te komen en dan moeten de fabrie
ken in het buitenland niet minder stra-
lietsels overwinnen om him uitvoerver
gunning machtig te worden. Het gevolg is,
dat men nu nog wacht op eenvoudige din
gen die al onmiddellijk na de bevrijding
besteld werden. Op die manier kunnen
wij zoo werd ons namens de directie
medegedeeld niet voortgaan. Er zullen
kortere wegen bewandeld moeten worden
'anders loopt het met het onderhoud spaak.
In alle magazijnen en Werkplaatsen der
N.Z.H. is geen enkel stukje rubber slang
meer. De fabrieken die ankers moeten wik
kelen missen het goede isolatie-materiaal,
zoodat pas gerepareerde ankers het slechts
enkele uren uithielden!'
Bovendien zijn te Haarlem nog wel meer
wagens te gebruiken. Er zijn er evenwél in
Leiden nog enkele over van hetzelfde type
die evenwel een kleine verbouwing noodig
hebben. Die zal uitgevoerd worden, zoodat
Haarlem binnenkort over dit reserve
materiaal de beschikking krijgt.
KLAPROOSDAG.
De opbrengst van den „poppy"-veiJkoop in
de gemeente Velsen bedraagt 1470. Voor
waar een behoorlijk resultaat.
te zijn, terwijl het de vraag zou zijn, of Ajax
al van de zware onverwachte nederlaag tegen
Feyenoord bekomen zou zijn.
Den Stormvogels zal het uitstel mogelijk
minder onwelkom zijn, want nu is de ploeg
in staat in een vriendschappelijken wedstrijd
nog eens een experiment te wagen, waarvoor
men in een competitiewedstrijd allicht zou
terugdeinzen. Het is te hopen dat de Vogels
een ontdekking van beteekenis doen.
In de tweede klas A ontvangt de Kenne-
mers het leidende Zeeburgia. dat Zondag zijn
eerste nederlaag te slikken kreeg van
RCH, dat, evenals de Wijkers, ook in het ge
vaarlijke gebied vertoeft. We hopen, dat deze
Haarlemsche overwinning voor de roodzwar
ten een stimulans zal zijn om, met den ernsti-
gen wil óók zoo'n prestatie te willen leveren,
deze ontmoeting te spelen. En al zou het dan
geen overwinning worden, met een gelijk spel
zijn we ook tevreden.
Een spannenden strijd verwachten we aan
de Kweekerslaan, waar Velsen—Watergraafs
meer gespeeld wordt De Amsterdammers
verloren nog maar één wedstrijd, n.l. tegen
het sterke KFC, en zijn dus een niet te onder
schatten tegenpartij. Wij verwachten een ge
lijk spel.
Terrasvogels, dat Zondag j.l, zoo'n keurige
prestatie leverde door DEM met 2—1 te klop
pen, kan zich voorioopig veilig noemen door
het onderaan bengelende NEA een nederlaag
toe te brengen, En dat kan!
Kinheim heeft met QSC weer den kop van
het hoofdpeloton genomen Van zoo'n club
mag verwacht worden, dat DTS er onder ge
houden wordt.
DEM trekt naar Purmersteyn en zal het
tegen deze club verre van gemakkelijk heb
ben. Dit bezoek kon den Wijkers wel eens een
puntje kosten.
Beverwijk heeft eindelijk weer eens een
overwinning behaald en nog wel op het zoo
veel sterker gewaande Schoten, Wanneer de
rood-wltten er In slagen ook ASVK aan hun
zegewagen te binden, dan kunnen zij voor
ioopig heel wat ruimer ademhalen En tot deze
prestatie achten wij ze in staat.
In 4 F houden wij het oog gericht op WE,
nu WB toch wel definitief van den kam
pioenstitel afstand schijnt te willen doen.
Zondag a.s. verwachten wij van de VVE'ers
wederom een overwinning op Fokke, dat ons
al heel zwakjes schijnt. TF.V maakt tegen ASR
wel een kansje op de overwinning! Op een
gelijk spel rekenen we in leder geval.
Stormvogels II en EDO II spelen op het
terrein van EDO tegen elkaar. We verwach
ten een gelijk spel en dat zouden we van.
Stormvogels een goede prestatie vinden, want
EDO II slaat dit seizoen een uitstekend figuur
VSV II trekt naar TOG II en daar de Am
sterdammers tot dusver maar poovertjes voor
den dag zijn gekomen, moet. deze ontmoeting
den roodhemden één of twee winstpunten
opleveren
De Velsen-reserves. die na 7 wedstrijden
nog geen enkel verliespunt hebben, Zondag
j.l. klopten zij het toen ook nog zonder ver-
liespunten zijnde Volewijckers II met 2—1!
zullen met Kennemevs II weinig moeite heb
ben!
Kennemers III zal tegen RCH III wel op
beide punten beslag leggen.
FEUILLETON
dóór Hans Hirthammer
li)
Toen de wagen eindelijk den gang er in
!had, ging bet oorverdoovend lawaai over
in een gelijkmatig gerammel, waaraan men
op den duur kon wennen.
„O, mister Been, neemt u mij niet kwa
lijk!" stamelde miss Boyard, toen de eer
ste schrik voorbij was. In kennelijke ver
legenheid onttrok zij zich aan zijn omar
ming. „Het was vreeselijk!"
Hij keek haar glimlachend aön en daar
na wijdden zij al hun aandacht als bij af
spraak aan het voorbijglijdende landschap.
Tegen aller verwachting in ontwikkelde
de auto nog een vrij behoorlijke snelheid
en weldra lieten zij de laatste huizen van
Gigasar achter zich.
XI.
De weg leidde in een halven cirkel om
het stadje heen en ging dan zig-zag naar
den pas, welke in het Westen den berg
keten doorbrak.
Toen de wagen de eerste bocht had be
reikt en de inzittenden gelegenheid kregen
den anderen kant van den weg op te
nemen, leek het landschap plotseling be-
tooverd te zijn. Aan deze zijde een dorre
met tallooze leemer. hutten bezaaide vlak
te, aan den anderen kant een door frisch
groen begroeid dal, dat door een smalle
rivier werd doorsneden. Tusschen het fili
graan der slanke palmen schemerden de
lichte muren van landhuizen, welke de
oevers der rivier verlevendigden.
Halverwege den berg verhief zich het
paleis van den Maharadja, dat geheel uit
wit marmer was opgetrokken, als een tot
steen geworden sprookje. Een groot, met
zeldzame bloemen beplant park strekte
zich van de muren van het paleis tot den
bodem van het dal uit en maakte het
geheel tot een bezit van waarlijk Ooster-
sche pracht.
De beide jonge mensch en vergaten hun
vermoeiende reis en het ernstige doel van
hun tocht; met groote oogen van verbazing
staarden zij slechts naar het verrukkelijke
landschap, dat zich aan hun blikken ont
rolde.
De weg hep nu rechtuit naar den in
gang van het park. Toen de auto ongeveer
de helft van dezen weg had afgelegd, za
gen zij zich onverwachts voor een hinder
nis geplaatst. Het was een tweewielige,
door buffels getrokken wagen, waarin een
viertal, met tulbanden getooide Hindoes
bijeen hokte, terwijl een vijfde naast de
beide trekdieren liep. Het was een van die
primitieve vervoermiddelen, welke sinds,
onheuglijke tijden de landwegen in Britsch
Indië onveilig maken.
De Hindoe maakte geen aanstalten voor
de auto uit te wijken, zoodat den chauffeur
tenslotte niets anders overbleef dan zijn
„mastodon" tot stilstand te brengen.
Maar daarop gebeurde er voor Hans
Been iets verrassends.
De zonderlinge bestuurder in zijn leeren
broek deed voor het eerst zijn mond open.
„As je me nou, aokelig sjtuk vergif, laleke
dooie visschiesfreter!" klonk het plotseling
woedend. Nog voor Been zich van zijn ver
bazing over deze, hem zoo vertrouwde
klanken uit zijn geboortestad aan het IJ
had kunnen herstellen, was de man al uit
de auto gesprongen en op den buffelwagen
toegesneld.
Zonder zich de moeite getroosten een
vermoedelijk toch vruchtelooze discussie
over de regels van den weg te beginnen,
gaf hij den man, die naast den wagen liep,
een zuiver geplaatste, Jordaansche upper
cut, dat het slachtoffer als een blok ach-
I terover viel, terwijl zijn tulband in een
wijden boog door de lucht suisde,
i Nadat hij den man als een zak zout had
I opgetild en hem tusschen zijn met stom
heid geslagen kameraden op de kar had
geworpen, greep hij de buffels bij hun
halster en leidde het gespan voorzichtig
voorbij de auto. Toen tenslotte ook dat
karwei achter den rug was, klom hij kalm
weer .achter het stuur en gaf gas.
De Hindoes schenen langzamerhand te
gaan. beseffen, dat er nu toch ook van
hen een daad werd geëischt. Razend en
tierend klommen zij van den wagen, maar
nog hadden zij den beganen grond niet be
reikt toen het voorwereldlijke -vehikel, dat
I de Jordaner zijn eigendom mocht noemen,
I zijn helsche explosies begon uit te braken,
hetgeen de buffels dusdanig de stuipen
op het lijf joeg, dat zij het op een loopen
zetten, de kar met de vier scheldende Hin
does als een speelgoed wagentje achter zich
aan sleurend. In een minimum van tijd
was het geheele gespan uit het gezicht
verdwenen.
Hans Been boog zich lachend naar voren.
„Hallo, Jen!" riep hij door het lawaai van
den motor heen. „Man, dat ik hier midden
in de rimboe van Britsch Indië een Mo
kumer moet ontmoeten! Ik ben zelf ge
boren en getogen Amsterdammer!"
„Aongenaom!" schreeuwde de Hollan
der terug, zonder zich ook maar in het
minst verrast te toonen over deze toeval
lige ontmoeting. Daarop wijdde hij zich
weer geheel aan zijn onmogelijk vervoer
middel.
Nauwelijks echter had hij eenige meters
gereden, of hij liet de auto opnieuw
stoppen, sprong er uit, liep terug en haai
de den aan den leant van den weg liggen-
den tulband, welken zijn. eigenaar had
moeten achterlaten.
Toen hij op zijn plaats achter het stuur
was teruggekeerd, stopte de zonderlinge
Jordaner zijn jagershoedje onder zijn
Schillerhemd en trok den tulband diep
over zijn ooren, zonder daarbij een spier
te vertrekken.
Been lachte on^ het allerdwaaste
schouwspel, dat hem de tranen over de
wangen liepen, doch deze vrooiijkheid
scheen allerminst de goedkeuring van zijn
landgenoot te kunnen wegdragen, want
hij keerde zich met een woedend gezicht
om en zei verwijtend: „Wat een ghaan,
wat een ghaan! Lach as je begraven
wor!"
Intusschen had het lawaai van de auto,
dat op verren afstand hoorbaar was, de
paleiswacht reeds gealarmeerd en toen de
wagen voor den oprit stilhield en met een
laatsten, hevigen knal, die als een saluut
schot klonk, het dal deed daveren, stond
ook reeds een afdeeling van de vorstelijke
lijfwacht gereed om de gasten te ont
vangen.
De ceremoniemeester van den Maha
radja, een man van den stam der Sikhs,
wiens nooit geknipte snor om een dunnen
zijden draad was gewikkeld en daarmee
was vastgeboden, stond onder de poort.
De chauffeur stapte uit, kruiste vol
waardigheid zijn armen over de borst en
boog zijn, met den tulband getooid hoofd,
terwijl zijn lippen onverstaanbare wobr-
den prevelden.
Daarna opende hij het portier en hielp
zijn passagiers bij hét uitstappen.
Hans Been beantwoordde de statige bui
gingen van den ceremoniemeester zoo goed
mogelijk en wierp intusschen wanhopige
blikken óp zijn dwazen oud-stadgenoot,
wiens gespannen leeren broek van achte
ren als een spiegel glom, terwij zijn ele
gante vilten pantoffels in een zonderling
rhythme heen en weer bewogen.
Toen evenwel zijn beide passagiers aan
stalten maakten den ceremoniemeester
te volgen, trad hij dicht op zijn landge
noot toe en zijn levendige blauwe oogen
hadden een ernstige uitdrukking, toen hij
dr. Been waarschuwend toevoegde:
„Neemt u in acht voor dien Maharadja;
dat is een zeldzaam geraffineerde schurk!"
XII.
Toen Francis Floyd ontwaakte, heersch-
te rondom hem een diepe ondoordringbare
duisternis. Hij richtte zich met moeite
op, want hij voelde zich in al zijn bewegin
gen belemmerd door een loomheid, welke
zijn ledematen zoo zwaar als lood deed
schijnen.
Toch kwam hij al vrij spoedig geheel
tot bewustzijn. Hij herinnerde zich gelei
delijk alle bijzonderheden van den lafhar-
tigen overval, waarvan hij het slachtoffer
was geworden en hij verwenschte zichzelf,
dat zij zich beiden zoo gemakkelijk had
den laten overrompelen.
En James? Wat was er met hem ge
beurd?
„James!"
Hij riep het op gedempten toon en daar
na. toen alles stil bleef, wat luider.
Zijn roep werd slechts beantwoord door
een merkwaardig galmende echo, net als
of hij zich in een hooge gewelde ruimte be
vond.
Den professor zou het wel zoo aange
naam geweest zich in een klein vertrek
opgesloten te weten, want de wetenschap
zich als een levend wezen in een groote
ruimte te bevinden had iets spookachtigs.
Hij wist dit gevoel van afgrijzen vrij
spoedig van zich af te schudden en daar
op begon* hij zijn kerker aan een nauw
keurig onderzoek te onderwerpen.
Langzaam, voetje voor voetje, schreed
hij voorwaarts, met tastende handen en
eiken stap zorgvuldig overleggend.
De grond was vlak en zeer hard. Floyd
kreeg den indruk, dat hij op vastgestampt
en gedroogd leem liep. Maar als hij ge
hoopt had weldra op een muur te zullen
stuiten, dan werd hij danig teleurgesteld.
Telkens weer stak hij zijn armen tastend
voor zich uit, maar ook iederen keer weer
greep hij in een leege ruimte.
Het was huiveringwekkend! Als die on
doordringbare duisternis er niet geweest
was, zou hij gemeend hebben zich in de
open lucht te bevinden.
Plotseling was het, of voor een oogenblik
een flauw lichtschijnsel tot hem doordrong.
Het kwam echter niet van boven of van
opzij, maar van onderen. Ja, het leek wer-
keJijlc, of de bodem zich eensklaps zelf
verlicht had, zij het dan slechts zeer zwak
maar misschien was het ook maar ge
zichtsbedrog geweest, een gevolg van de
innerlijke spanning, waarin hij verkeerde.
Geleidelijk kreeg Floyd eenige routine
om zich in het donker voort te bewegen.
Hij liep nu wat vlugger en bemerkte, dat
de grond langzaam begon te stijgen,
Daar weer dat spookachtige, onver
klaarbare licht. Ditmaal was de professor
er van overtuigd, dat hij zich niet vergist
kon hebben.
Het was een zeer zwak, phosphorescee-
rend lichten van den bodem, een blauw
schijnsel, dat slechts eenige seconden uit
den grond straalde en dan weer uitdoofde.
Floyd, die zijn afgrijzen nu nauwelijks
meer vermocht te onderdrukken, haastte
zich verder en eindelijk bereikte hij een
loodrecht omhoog rijzonden muur, welke
zoo glad was, dat zelfs aan een poging om
er tegen op te klimmen niet behoefde te
worden gedacht.
Hij was echter vastbesloten zijn gevan
genis minutieus te onderzoeken en der
halve tastte hij den muur zorgvuldig af, in
de hoop iets bijzonders te zullen ontdek
ken dat althans een aanknoopmgspunt zou
kunnen vormen.
Maar hij ontdekte niets. De muur, welke
zich schijnbaar over een grooten afstand
uitstrekte, bleek overal even glad te zijn
en vertoonde geen enkel in- of vooruit
springend gedeelte.
Maar ergens moest zich toch een deur
of een andere opening bevinden, waardoor
hij hier binnen was gebracht en als hij zijn
onderzoek voortzette, moest hij daar toch
op stuiten!
Op hetzelfde oogenblik, waarin hem
dit door het hoofd ging, struikelde Floyd
over een of andere hindernis en viel lang
uit op den grond.
Even later krabbelde hij half overeind
om te onderzoeken, wat hem daar ten val
had gebracht.
(Wordt vervolgd)
