IJmuider Courant
Duitschland
Mr. van Kleffens voor het Forum
der Buitenlandsche politiek
Arabieren klaar voor verzet
bij eventueele provocatie
Spoorbrug bij Zaltbommsl weer geopend
1
Oost-Indonesisch kabinet gevormd
De Willem Barendsz is onherkenbaar
61e Jaargang Nö. 18530
Bureaux: Kennemerlaan 154, Tel. Redactie en
Administratie 5437. - Haarlem: Gr. Houtstraat 93,
Telefoon 10724, Directeur-Hoofdredacteur 15054.
Drukkerij Z. B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132.
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD
Zaterdag 11 Januari 1947
Verschijnt dagelijks behalve op Zon- èn Feest
dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per
kwartaal 4.Franco per post 4.50. - Adver
tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie.
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
EERSTDAAGS zullen eindelijk de on
derhandelingen over de vredesverdra
gen met Duitschland en Oostenrijk aan
vangen en ons land zal daar natuurlijk ook
in betrokken zijn en voor ingewikkelde
kwesties komen te staan. Mogen onze diplo
maten tegen een zware taak opgewassen
blijken. Hun werk zal gegrond zijn op de
nota aan de groote mogendheden, waarin
de Nederlandsche eischen ten opzichte van
Duitschland zijn geformuleerd. Daarin ko
men de bekende en veelbesproken „grens
correcties" voor, die het overschot vormen
van de omvangrijke annexatie-plannen, die
indertijd tot zulk levendig, soms fel dispuut
in ons land aanleiding hebben gegeven. De
ingediende eischen zijn wel tot heel veel
bescheidener afmetingen teruggebracht,
maar zooals onlangs al op deze plaats is
uiteengezet, moet men ze beschouwen als
een annexatie op beperkte schaal en niet
als „grenscorrecties", al maken die er hier
en daar wel deel van uit. Zoowel tegen
annexatie op groote als op kleine schaal
hebben wij ons hier uitgesproken. In een
belangwekkend betoog in Elseviers Week
blad doet prof. mr. J. A. van Hamel het
zelfde. Hij acht het memorandum ten dien
aanzien „bedenkelijk, met uitzondering van
eenige gevallen van plaatselijke misstan
den, die eerder grens-rationaliseering dan
grensverbetering kunnen worden genoemd:
een straat midden door een dorp (Kerk-
rade), een niemandsland door een rivier
verlegging (de Worm). Geheel op zichzelf
staat voorts de kwestie van den Eemsmond,
waar inderdaad, om redenen van Staat,
voor den ingang bij Delfzijl een territoriale
revisie noodig is van wat de Duitschers er
van hadden gemaakt".
Dan gaat hij evenwel verder in dezen
toon:
„Wat overigens de voorgestelde gebieds
uitbreidingen betreft, langs Drente, de
Bentheimerbocht, bij Emmerik en ten Oos
ten van Sittard en Vaals, deze bergen alle
de gevaren, welke aan eiken gebiedsafstand
zijn verbonden, zonder de mogelijke
attractie, die een groote annexatie hebben
kan.
De thans behouden voorstellen geven
den indruk van schamel restant van de
schitterende wapenrusting, waarmede eens
onze groote beweging van gebiedsuitbrei
ding was omkleed. Ik heb van den aanvang
af de doeleinden van deze beweging ont
raden. Ik acht het dus ook in 's lands be
lang, dat zij niet is voortgezet. Maar zij
had tenminste iets beteekenisvols. Er was
een nationale wiekslag in. Wie de gevaren
erkenden, vonden ze de moeite waard.
Dit kan echter niet het geval zijn met de
strooken die nu nog, gelijk doekjes voor het
bloeden, in de plannen over zijn. Zij zijn
alleen nog geschikt, om den haat en den
nijd, de internationale stekeligheid in stand
te houden, die aan elke gedwongen gebieds
overdracht verbonden is. Plaatselijkeen
quêtes zijn daarbij van geen gewicht.
Hoofdzaak is. dat al zulke gebieden deel
zullen uitmaken, en blijven uitmaken, van
1 het programma der Duitsche nationalisti
sche agitatie. Die is niet van de baan. En
men zij er zeker van, daar zulke „afgeklem
de" gebieden steeds als martelaren worden
op den voorgrond gesteld. Voor Nederland
en Nederlandsche regeeringen een niet te
stoppen bron van misnoegen en moeilijk
heid! Heffen reeds nu niet politieke par
tijen daarginds het koor van protest aan?"
De professor meent, dat Duitschland
op deze punten niet machteloos zal staan.
„Wat machteloos zal worden gelaten, ho
peloos kwetsbaar, is Nederland. „Duitsch
land kan alweer aan wereldpolitiek doen",
schreef dezer dagen een Duitsch blad. Dan
zijn zulke gebieden een aardig instrument.
Tien tegen een dat als de inlijving ons
ten deel vallen mocht eerlang in het
Britsche Lagerhuis een partij, of te
Washington een groep senatoren optreedt
ten gunste van den wederafstand. En wij
staan dan met al onze goede bedoelingen
en argumenten voor ons goed recht in de
kou".
De schrijver van dit betoog vraagt, of
wij onze toekomst daartegenover niet met
een noodelooze zwarigheid zouden belas
ten. Hij is van meening en hier zij
•daarmee instemming betuigd dat wij
onze belangen beter zónder Duitschen ge
biedsafstand kunnen dienen. Daarmee be
doelt hij den weg, dien de regeering op
andere punten gekozen heeft en waaraan
bij den aanvang van dit stuk ook wordt
gedacht als ik de hoop uitspreek, dat onze
diplomatie in een zware taak zal slagen.
Het is de weg van de vestiging van rech
ten en verplichtingen of servituten bij
tractaat. In de nota van onze regeering
wordt gevraagd om Duitsche mijn-conces
sies en exploitatierechten, om regelingen
tegen oneerlijke concurrentie door Duitsche
verkeers-organisatie en andere middelen.
Prof. van Hamel zou dit soort eischen wil
len uitbreiden. Daarmee roert hij een mo
gelijkheid aan. Men kan zeggen: wij heb
ben onze vragen al ingediend. Maar het is
natuurlijk geenszins ondenkbaar dat men
tijdens de onderhandelingen de territoriale
aanspraken, die bij de groote mogendhe
den toch blijkbaar al niet met veel sym
pathie ontvangen zijn, door andere ver
vangt. Prof. van Hamel zegt:
„Ik noem: waterstaatsrechten over de
grens. Sociaal-economische regelingen.
Verkeersmogelijkheden, wegen en spoor
wegaanleg, b.v. naar den Achterhoek enz.
Bosch exploitatie in het Reichswald- Mijn-
exploitatie. Ja men krijgt zelfs 't groote
voordeel, dat alsdan de Nederlandsche be
langen véél uitgestrekter ên verder kunnen
worden voorzien, dan door een toch altijd
bescheiden gebiedsoverdracht mogelijk is".
Of zulke uitbreiding aanvaardbaar zou
blijken is m.i. nog de vraag. Wij moeten
steeds rekening houden met het feit, dat
Duitschland er zelf weer economisch bo
venop zal moeten komen en dat dit niet
alleen een eisch van menschelijke overwe
ging is, maar ook in ons eigen belang:
omdat wij den handel met Duitschland
noodig hebben. Het is niet plezierig het te
moeten erkennen, vooral niet voor som-
migen die van korte, daverende opinies
zonder veel argumentatie houden, maar het
blijft onloochenbaar dat in deze Duitsche
kwestie verschillende Nederlandsche over
wegingen met elkaar om den voorrang
strijden en dat'men met alle rekening moet
houden.
In politieken zin is de Nederlandsche
Qfficiëele houding ten aanzien vsn het
Duitsche vraagstuk niet erg duidelijk en
zeker niet beslissend voor de toekomst. De
nota aan de groote mogendheden is een
typisch economisch stuk. In politieken zin
staat niettemin onze toekomst volkomen op
het spel. Als prof. van Hamel „met bloe
dend hart" verklaart, dat z.i. de heerschen-
öe richting in Engeland zoowel als in
„Geallieerden moeten niet te goed zijn tegenover Duitschland
„liet Forum van de Buitenlandsche Politiek" heette de bijeenkomst te Cleveland
(V.S.), waarop prominente vertegenwoordigers van verschillende landen hun ziens
wijze uiteen zetten betreffende problemen der internationale verhoudingen. De rede
van den Nederlandschen vertegenwoordiger, mr. van Kleffens, bevatte interessante
verklaringen met het oog op hangende vraagstukken.
Van Kleffens behandelde eerst het on
derwerp: „Wat verwacht de wereld van
de V. S.?" Sprekende over de Amerikaan-
sche mijnwerkersstaking zeide mr. Van
Kleffens, dat deze „het licht en de vuren
in de geteisterde woningen van Europa
heeft gedoofd". Hij zeide voorts: „De wereld
verwacht, dat de Amerikaansche leiders
rekening zullen houden met de onvermij
delijke gevolgen van de sociale geschillen
in Amerika voor de volleen, die veel ellen
de moeten doorstaan".
Nederland's bescheiden eischen.
Sprekende over de buitenlandsche poli
tiek wees mr. Van Kleffens er Vooral op
dat onder de groote vijf voornamelijk twee
landen een bijzondere positie innemen: de
V. S. en de' Sovjet-Unie. „Wat de wereld
bovenal waardeert is, dat zij, in tegenstel
ling met Duitschland en Japan, vredelie
vende landen zullen zijn. Deze eigenschap
heeft het nadeel, dat men te goed kan zijn.
Wij zijn het er mede eens, dat de overwon
nen. vijand geholpen moet worden. Wij, uw
geallieerden, die het slachtoffer zijn ge
weest van de Duitsche agressie, kunnen het
echter niet waardeeren, dat wij armlastiger
zijn dan strikt noodzakelijk is. Wij willen
ons zelf helpen en wenschen bijgevolg,
dat onze handel met Duitschland weer
hersteld en niet belemmerd wordt. Wij
verwachten een ding van de V. S., nl. sa
menwerking, opdat rechtvaardige en ver
standige vredesverdragen kunnen worden
gesloten".
Mr. Van Kleffens bracht in herinnering,
dat Nederland grondgebied van Duitsch
land eischt, waarvan de oppervlakte zeer
klein is. „Wij zullen ons verheugen als
Frankrijk het Saar-gebied zal krijgen, wij
zullen echter een verwerping va'n onze
zeer bescheiden eichen niet accepteeren.
Nederland wil medewerken aan de opstel
ling van het vredesverdrag met Duitsch
land. Wij wenschen in de eerste plaats, dat
dit verdrag zoodanig zal zijn, dat het een
duurzamen vrede waarborgt. Ik ben van
meening. dat een langdurige Amerikaan
sche bezetting noodzakelijk is.
Duitschland betreurt slechts een ding:
den oorlog verloren te hebben. Laten wij
ons daarover geen illusies maken. Ik hoor
zoo vaak beweren: „wat konden die arme
Duitschers tegen Hitiler doen? Ik antwoord
hierop: zij hadden alles kunnen doen, maar
zli hebben niets gedaan- Ons verzet en het
verzet van andere bezette landen geeft ons
het recht om zoo te spreken".
Mr. Van Kleffens besloot zijn rede met
het uitspreken van den wensch, dat de V.
S. een groote rol in de organisatie der UNO
zullen blijven 'spelen, daar deze organisa
tie de eenige hoop der menschheid, om voor
altyd van een oorlog verschoond te blijven,
in zich belichaamt.
Indië.
Met betrekking tot de Nederlandsche
Overzeesche Gebiedsdeelen zeide mr. Van
Kleffens het volgende: „Sinds het begin
van deze eeuw was ons streven gericht op
een vooruitstrevend bestuur van de Ne
derlandsche Overzeesche Gebiedsdeelen.
De oorlog maakte een snellere ontwikke
ling onvermijdelijk. Hierdoor werd onze
taak en die van de Indonesische leiders on
eindig veel moeilijker. In al onze gebieden
De Palestijnsche Arabieren
toch naar Londen?
Het Palestijnsche Hooge Comité heeft
een officieele uitnoodiging ontvangen tot
het'zenden van een delegatie naar de con
ferentie over Palestina ^te Londen.
Djamal Hoesseini, vice-voorzitter van
het comité, verklaarde, dat naar zijn mee
ning thans de voornaamste reden voor
niet-deelneming der Palestijnsche Arabie
ren is weggenomen, daar de Arabieren nu
hun eigen afgevaardigden mogen kiezen..
staat de deur wagenwijd open voor Ameri
kaansche ondernemingen".
Op dezelfde bijeenkomst heeft James
Forrestal, de Amerikaansche minister van
Marine, verklaard, dat de V. S. hun belan
gen of invloedssferen in Europa en Azië
niet zullen opgeven. „De V- S. zullen alles
in het werk stellen, wat in hun vermogen
ligt, om den nooddruftigen te hulp te ko
men en de lampen van hoopvolle verwach
ting in de wereld brandende te houden",
aldus Forrestal. „Maar wij mogen van de
andere landen verwachten, dat zij ons niet
in de schoenen schuiven, dat wij onder het
mom van liefdadigheid wereldheerschappij
nastreven".
De minister waarschuwde ook tegen de
verlokkelijke misvatting, dat wij thans in
een tijdperk zouden leven, waarin de oor
log door een druk op den knop kan wor
den gevoerd en leger, vloot en luchtmacht
voor een succesvolle oorlogvoering niet
meer noodig zijn.
Engeland klaagt Albanië aan
bij Veiligheidsraad
Engeland heeft bij den Veiligheidsraad
een klacht tegen Albanië ingediend wegens
de in de straat van Korfoe aangetroffen
mijnen en de onbevredigende verklaringen
van de Albaansche regeering daar over.
De secretaris-generaal van de UNO ont
ving een mededeeling van de Britsche re
geering waarin de Veiligheidsraad wordt
verzocht ingevolge artikel 35 van het
Handvest de zaak in behandeling te nemen.
Artikel 35 verleent ieder lid van de or
ganisatie der UNO het recht oni voor den
Veiligheidsraad ieder „geschil of situatie,
die zou kunnen leiden tot internationale
wrijvingen of aanleiding zou kunnen zijn
tot een geschil", aan den Veiligheidsraad
voor te leggen. De tekst van de Britsche
mededeeling zal waarschijnlijk Maandag,
nadat leden van den Veiligheidsraad er
kennis van genomen hebben, gepubliceerd
worden.
Naar verluidt bevat het rapport een vol
ledige toedracht van het incident van Oc
tober j.l. in de straat v. Korfoe waarbij
twee Britsche torpedojagers beschadigd
werden en 44 matrozen sneuvelden. Ook
wordt mededeeling gedaan van daaropvol
gende activiteit van mijnenvegers die onder
toezicht van de internationale commissie
voor het mijnenvegen geschiedde. Ook zou
in het rapport de beschuldiging voorkomen,
dat de mijnen in de straat van Korfoe door
Albaneezen zijn gelegd.
Zij gelooven niet aan Britsche bereidheid
om oplossing te bevorderen
Monty" sprak met Stalin
Vrijdagavond had veldmaarschalk Mont
gomery gedurende bijna vijf kwartier een
persoonlijk onderhoud met generalissimus
Stalin, waarbij behalve twee tolken, geen
andere personen aanwezig waren.
Montgomery was zeer tevreden over het
onderhoud en zeide, dat Staljn er goed
uitzag en joviaal gestemd was.
Veldmaarschalk Montgomery, die heden
zijn bezoek aan de Sovjet-Unie besluit,
heeft in een verklaring voor de Russische
pers de leiders van het Russische leger
dank gezegd voor hun gastvrijheid; hij
verklaarde, dat hij in hun militaire acade
miën alles heeft mogen zien wat hij
wenschte. Laler woonde hij een maaltijd
bij, die door generalissimus Stalin te zijner
eere werd gegeven.
Het woord is aan.
Jules Claretie
De ondankbaren zijn nuttig:
zij helpen u, wel te doen zonder
eigenbelang.
Verdwenen Kerstpakettcn
De persdienst van het centraal bureau
van de N.I.W.I.N. deelt mede, dat van de
150.000 naar Indië verzonden Kerstpaket-
ten 355 niet op de plaats van bestemming
zijn aangekomen. Het aantal tijdens het
transport beschadigde paketten is gering.
Aan ongeveer 1000 militairen, die pas in de
tropen waren gearriveerd kon geen Kerst-
paket worden uitgereikt.
Zij ontvangt den naam „dr. ir. W. Hupkes-brug"
j
,v'
MÈÊi si
De opperbevelhebber van de Najada, het
Arabische verzetsleger, zeide heden aan Un.
Press, dat elke Britsche poging om een ver
deeling van Palestina door te voeren, een on
middellijke oorlogsverklaring van zijn Arabi
sche strijdkrachten ten gevolge zou hebben.
Opperbevelhebber Mohammed Nimmer Ha-
wari maakte bekend, dat hij zijn hoofdkwar
tier van Jaffa naar een plaats ergens in de
heuvelen van Noord-Palestina zal verplaat
sen.
Op de vraag wanneer de Najada in actie zal
komen, antwoordde Hawari dat dit zal zjjn
op het oogenblik, dat een provocatie of een
aanval plaats vindt of een situatie ontstaat
die de toekomst van de Arabieren in dit land
bedreigt. ,,W\j zjjn bereid om met alle mid
delen die tot onze beschikking staan, ons land
te verdedigen", aldus Hawari.
Op de vraag welke uiteindelijke oplossing
Hawari voor Palestina voorspelde, zeide deze:
„Ik geloof niet dat de Engelsehen ernstig van
plan zijn om het probleem middels een ver
deeling op te lossen. Zij weten dat wij zulk
een plan zoodra het ten uitvoer wordt gelegd
zullen bestrijden. Ik denk dat de Engelsehen
verstandig genoeg zijn om zich niet de vijand
schap van de Arabische landen op den hals te
halen. Zij hebben onze vriendschap noodig.
Het waarschijnlijkste is dat de status quo
Engeland's kostbaarste instelling gehand
haafd zal blijven. Zij zullen zoowel de Arabie
ren als de Joden naar "de Britsche vriendschap
laten dingen. Zulk een oplossing zal natuur
lijk tot ernstige botsingen tusschen Arabieren
en Joden leiden, waarna beiden in hun hui
dige positie zullen blijven. Geen der twee
groepen zal het bestuur voeren. De Engel
sehen zullen de bezetters blijven."
Krantenstaking in Parijs
Doordat Donderdagmorgen de typogra
fen in geheel Frankrijk in staking zijn ge
gaan, verschijnt in Parijs zoowel als in
de provincie geen enkele krant. Twee bla
den, die in Parijs verschenen, waren de
Europeesche edities van de „New York
■Herald Tribune" en de Londensche „Daily
Mail". De stakende typografen vragen een
loonsverhoging van 25 procent, aldus Un.
Press.
De laatste „krantenstaking" in Parijs
deed zich een jaar geleden voor,
echter verschenen toen wel bladen in de
provincies. Thans duidt alles er op, dat
men hier met een algemeene staking te
doen heeft, die betrekking heeft op het
dagbladbedrijf in het geheele land.
Tusschen de stakingsleiders, werkgevers
en vertegenwoordigers van de regeering-
Blum zijn intusschen besprekingen ge
houden, die echter op het doode punt ge
raakten en afgebroken moesten worden.
Hawari zeide het te betwijfelen dat de aan
staande Palestijnsche conferentie in Londen
een nieuwe oplossing voor het probleem zou
brengen.
Joodsch beroep op den Paus.
Het hoOTdkwartier van den Amerikaanschen
bond voor een vrij Palestina heeft bekend
gemaakt, dat het den Paus een memorandum
heeft doen toekomen, waarin gewezen wordt
op eent „epidemie van'*zelfmoorden, die de
wereld zal schokken" onder Joodsche vluch
telingen in de Europeesche kampen voor ver
plaatste personen.
In het memorandum wordt een beroep op
den Paus gedaan, aldus meldt het hoofdkwar
tier van den bond, den nood van deze men-
schen te verlichten en voor hen vrede en
veiligheid te verkrijgen.
De oud-president-directeur der Neder
landsche Spoorwegen Dr. ir. W. Hupkes en
zijn echtgenoote waren de eersten, die
gisteren over de weer in gebruik genomen
spoorbrug bij Zaltbommel wandelden.
Een Nederlander
voor financiën
Naar een bijzondere correspondent van
het ANP verneemt is Nadjamoeddin Daeng
Malewa geslaagd in het formeeren van een
Oost-Indonesisch kabinet, waarin een
Nederlander is opgenomen voor Financiën.
Minister-president en minister van Eco
nomische Zaken is Nadjamoeddin Daeng
Malewa. De portefeuille van Binnenland-
sche Zaken wordt beheerd door Anak
Agoeng Gde Agoeng, zelfbestuurder van
Gianjar (Bali). Voor Financiën is aan
gewezen mr. M. Hameling, directeur van
de Java-bank te Makassar. Voor Onder
wijs: E. Katoppo, inspecteur van het L. O.
Minahassa. De portefeuille van Gezond
heid heeft dr. S. J. Larrouw, die van So
ciale Zaken kapitein J. Tahija. Minister
van Justitie wordt mr. Tjia Kok Tjiang,
hoofd van de af deeling juridische zaken,
residentiekantoor Makassar. Verkeer en
Waterstaat Itomt aan E. D. Dengah, lid van
den Adviesraad van het algemeene regee-
ringscommissariaat voor Borneo en de
Groote Oost. Minister v n Voorlichting
wordt dr. G. R. Pantouw, lid van het col
lege voor dagelij ksch bestuur in den Zuid-
Celebesraad.
Maandag installatie.
De installatie van het nieuwe Oost-Indo
nesische kabinet zal Maandag 13 Januari
in het gebouw van den voormaligen raad
van Ned.-Indië te Batavia plaats hebben.
Hier zullen de nieuwbenoemde ministers
Londen in den winter. Een fijne sneeuw begint'uit de grijze lucht boven Londen te
vallen en zal het panorama der Engelsche hoofdstad spoedig met een witte wade
overdekken als het tenminste geen motregen zal worden, nu de temperatuur ook in
Engeland iets is gestegen.
Noord-Amerika, zonder het precies te
willen, een nieuwe ontwikkeling van de
Duitsche macht voorbereidt en dat „ook ten
onzent zekere tendenties noodzakelijk naar
dezen kant drijven", dan vraag ik opnieuw:
Wat is logischer dan een streven naar
Europeesche federale Unie, waarbij
Duitschland, in gelijkstelling met anderen,
zou worden ingekapseld in een veel grooter
geheel en als aanvaller onschadelijk ge
maakt?. R. P.
Visscherij'bericht
Scheveningen
Hedenochtend werden te Scheveningen
aangevoerd uit Breskens 14.000 kilogram
verSche haring. Deze versche haring werd
uitsluitend aan de stoomerijen toegewezen.
Vier wagens versche haring zouden nog
naar Scheveningen onderweg zijn. In zee
ter trawlvisscherij zijn de motor loggers
Sch. 246, 57 en' 225.
België en Nederland
slaan de handen ineen
Voor het levensbelang
hunner havens
Te Brussel zyn onderhandelingen be
gonnen tusschen Belgische en Nederland
sche autoriteiten in verband met de klach
ten, welke in beide landen waren geuit
betreffende het verkeer naar de Britsche
en Amerikaansche zóne in Duitschland,
dat door de autoriteiten in die zones langs
de Duitsche havens aan de Noordkust
wordt geleid, terwijl het volgens regel
langs de Belgische en Nederlandsche ha
vens zou moeten gaan.
In verband met die klachten waren door
de Belgische en de Nederlandsche regee
ringen reeds diplomatieke stappen gedaan
bij de regeeringen van Londen en Washing
ton. Naar het schijnt zouden de jongste
Nederiandsch-Belgische besprekingen ten
doel hebben de laatste hand te leggen aan
de pogingen, die verder in het werk wor
den gesteld betreffende dit voor de econo
mie van beide landen z9o belangrijke
vraagstuk.
De Koningin ontvangl
Amsterdam's gemeentebestuur
Gistermiddag heeft de Koningin het vol
tallig gemeentebestuur van de hoofdstad
ten paleize ontvangen. De wethouders en
de raadsledenwerden aan de Koningin
voorgesteld, waarna H.M. zich geruimen
tijd met hen onderhield. Op de tafel in de
troonzaal, waar de Vorstin Haar gasten
ontving, stonden het zilveren middenstuk
en de kandelabers welke tot het geschenk
behooren dat de gemeente Amsterdam des-
tijds de Koningin bij haar huwelijk schonk.
den eed afleggen in handen van het
tijdelijk staatshoofd Tjokorde Gde Rake
Soekawati, in tegenwoordigheid van den
lti-gouver-nettP-generaal dr.- H. van Mook,
de overige leden van de Commissie-Gene
raal, den legercommandant ]t-generaal
S. H. Spoor, vice-admiraal A. S. Pinke, den
directeur-generaal dr. P. J. A. Idenburg
en vele andere hooge autoriteiten.
De minister-president Nadjamoeddin
heeft in een korte verklaring gezegd, dat
dit kabinet een „constructiekabinet" kan
worden genoemd.
Men pleegt een dergelijk kabipet in
West-Europa een zakenkabinet te noemen,
doch hier, aldus Nadjamoeddin, is deze
term minder toepasselijk wegens het ont
breken van een volgroeid-partijenstelsel.
Tevens duidt de naam van dit kabinet een
bijzondere taak aan en wel deze, dat het
alles nog moet opbouwen, van een grond
wet af tot een departementale organisatie
toe, waarbij zakelijke motieven den door
slag zullen geven.
Om kwart voor twaalf Vrijdagochtend
stopte een versierd Diesel-electrisch
directierijtuig bij de brug over de Waal
bij Zaltbommel en de inzittenden stelden
zich aan de Waardenburgzijde op. De
nieuwe president-directeur van de Neder
landsche Spoorwegen, ir. F. Q. den Hol
lander, heette speciaal de eeregasten, den
heer en mevrouw Hupkes, welkom.
Ir. Den Holander belichtte de belang
rijkheid van de brug in het Nederlandsch
verkeerssysteem. Ook de vijand besefte
het belang van deze brug en vernielde
haar volkomen. Alleen het opruimen van
de brokstukken en het puin duurde van
Mei 1945 tot het einde van dat jaar. Aan
het herstel kon men eerst beginnen, nadat
uit de resten en door bouw van nieuwe
onderdeelen het noodige materiaal was
vervaardigd. Daarna moest men nog een
jaar lang dagelijks met 400 man werken.
De spoorwegen zijn nu bijna aan het
einde van hun herstelprogramma, dat in
1947 geheel voltooid zal zijn. Aan deze
brug is onafscheidelijk de naam verbon
den van den pas afgetreden president
directeur en spreker verzocht dezen toe te
staan, dat de brug de dr. ir. W. Hupkes-
brug genoemd zal worden.
Ir. Hupkes, die daarna het woord_
voerde, verklaarde deze toestemming met
dankbaarheid en trots te verleenen, om
dat de brug een toonbeeld is van knappe
ingenieurskunst en een bewijs van het
doorzettingsvermogen van den Nederland
schen werkman.
Om precies 12 uur verrichtte ir. Hupkes
de openingsplechtigheid.
Ter informatie van het reizend publiek
diene, dat zoolang de schipbrug bij Hedel
niet is ingevaren, het spoorwegverkeer
Noord-Zuid nog via Dordrecht of via
Nijmegen gaat. Met de opening van deze
brug is er voor de reizigers dus nog niets
gewijzigd. Is na den ijsgang de Schipbrug
bij Hedel weer in gebruik, dan zullen de
N.S.-autobussen GeldermalsenDen Bosch
hervat worden en rijden de treinen dus
niet door naar Hedel. Het voornemen
hiertoe kon niet ten uitvoer worden ge
bracht, omdat er in Hedel nog geen
perron is en evenmin een geschikte par
keergelegenheid voor de autobussen.
DE LAATSTE POGING IN CHINA.
Gisteravond is te Nanking een verklaring
der Chineesche_ centrale regeering gepu
bliceerd, waarin wordt aangeboden met het
communistische hoofdkwartier te Jenan
besprekingen te voeren over „een volledig
plan voor de beëindiging der vijandelijk
heden en reorganisatie der regeering".
Te Nanking beschouwt men dit als de
laatste poging der centrale regeering tot
onderhandeling met de Chineesche com
munisten.
Maar één ding geldt;
hard werken
{Van den speciale», verslaggever aan boord
van de Willem Barendsz).
Reeds eerder maakte ik er gewag van,
dat het weer in de antarctische gebieden
even onbetrouwbaar is als het ijs in een
Hollandschen polder. Dit is ook deze week
gebleken, want konden we op oude
jaarsavond van een milde temperatuur
genieten, het weer verandert nu wel vier
keer op één dag. Hoewel we in de stre
ken verkeeren, waarin het in dit jaargetijde
bijna geen nacht wordt, hebben v/e de zon
vandaag nauwelijks gezien. Het Sneeuwt
en er hangen zware mistbanken. De tem
peratuur beweegt zich om het vriespunt.
Het is een sprookjeswereld, waarin we
ons bevinden. We zijn weliswaar in open
water, maar overal zien we ijsbergen, en
de radar-installatie, waarmee de „Willem
Barendsz" is uitgerust, bewijst goede
diensten om ze tijdig te signaleeren.
Aan boord wordt gezwoegd. De man
nen hebben het niet makkelijk. De arbeid
gaat rusteloos voort. Nog steeds wordt ge
werkt in twee ploegen, die achter elkaar
12 uur in touw zijn, met slechts korte on
derbrekingen voor het eten. Alle dagen
van de week zijn gelijk. Ook op Zondag
wordt gewerkt. De walvisschen storen zich
niet aan den rustdag en voor de „Willem
Barendsz" is elke dag, dien ze in de IJszee
doorbrengt, kostbaar.
Toch wordt de Zondag van de andere
dagen onderscheiden, doordat we dan
krentemik te eten krijgen, een potje bier
drinken of er een borrel wordt geschon
ken.
Men moet het werk van de mannen niet
onderschatten. Na de dag- of nachttaak
vallen ze doodelijk vermoeid in hun krib.
Er is niets aan te doen: er móét op deze
wijze gewerkt worden, want het is alsof
de walvisschen aan een loopenden band
worden aangevoerd. De jagers varen ge
durig af en aan en brengen soms drie tot
vier walvisschen tegelijk mee, die dan in
snel tempo de eerder beschreven bewer
king ondergaan: ontspekken, ontvleezen,
zagen, naar de fabriek.
De fabriek, waarvan ik al een beschrij
ving gaf, draait volop. De bemanning gaat
onderling al weddenschappen aan ten aan
zien van de grootte der productie. Zooals
bekend, ontvangen de leden van de be
manning, van hoog tot laag, een bonus
voor eiken gevangen walvisch, welke va
rieert naar gelang hun functie. Welnu,
„bonus" is het slagwoord aan boord ge
worden. Het schip zelf is onherkenbaar.
Er is niets meer over van den aanblik,
dien het had in de haven van Amsterdam
en IJmuiden. Dat zal me een sehoonwas-
scherij worden als we terug zijn.
Ook voor de doktoren aan boord is er
thans werk aan den winkel, want bij dezen
arbeid kan het niet anders of er komen
telkens weer kleine verwondingen voor,
die onmiddellijk medisch moeten worden
behandeld. Gelukkig beschikken we over
penicilline en daarmee genezen de won
den wonderwel. Ook slikken we veel vi
tamine-tabletten.
Russen zouden bases
op Spitsbergen verlangen
Volgens den dïplomatieken correspon
dent van de Londensche Times verluidt,
dat de Sovjet-Russische regeering de Noor-
sche regeering verzocht heeft om facilitei
ten voor het aanleggen van militaire bases
op het eiland Spitsbergen. Bijzonderheden
zijn nog niet bekend. De correspondent re
leveert, dat tijdens den oorlog door een ge
allieerde raid den Duitschers het gebruik
van de Spitsbergsche steenkool werd ver
hinderd. De geheele Noorsche bevolking
van het eiland werd na dé raid naar Enge
land overgebracht. Later vestigde zich een
kleine Noorsche groep, hoofdzakelijk be
last met meteorologische werkzaamheden,
op het eiland.
Onder verwijzing naar het desbetreffen
de bericht in de Times geeft de Noorsche
„Aftenposten" het volgende commentaar:
„Het is volkomen absurd te denken, dat
onze bondgenoot Sovjet-Rusland eenig on
der Noorsche souvereiniteit staand gebied
zou wenschen te verkrijgen of te gebrui
ken. Tenzij wij anders zullen vernemen,
moeten wij weigeren te gelooven, dat dit
bericht op waarheid berust".
Prof. Karl Mannheim, een van 's werelds
grootste sociologen, is op 53-jarigen leeftijd m
zijn huis te Londen overleden. In 1933 als pro
fessor in de sociologie uit Frankfort verdreven,
werd hij te Londen tot lector aan de onder de
universiteit ressorteerende school voor sociolo
gie verbonden. De overledene was aangewezen
voor het voorzitterschap van de Europeesche
sectie der Unesco,
