Haarlem's burgemeester oij 't jubileerende Caecilia" Officieele opiumprijs is: de dood Nacht-Express Dinsdag 14 Januari 1947 IJMUIDER COURANT ft Het Haarlemsche mannenkoor ..Caecilia" hield ter gelegenheid van zijn gouden jubileum in de Kroonzaal van restaurant „Brinkmann" te Haarlem een receptie, die druk bezocht werd. De voorzitter, de heer J. A. Dal, wees er in zijn. openingswoord op, dat niet trots doch dankbaarheid op dezen dag het overheer- schende gevoel vormde. Staande herdachten de aanwezigen met hem de dooden. Daarna bracht de heer Dal hulde aan de feestcom missie, aan den dirigent, den heer Nico Hoo- gerwerf en aan de zangers. De leden van het koor zongen daarop spontaan het Cae- cilialied. Mevrouw C. M. Kok-Van Zutphen vertolkte namens het damescomité de sympathie die de vrouwen van de zangers voor het koor koesteren en zij bewees deze gevoelens door het bestuur bloemen, een fraaie oorkonde en een door de heeren J. Pronk en E. van Bom mel ontworpen en vervaardigd gebrandschil derd gedenkraam, dat de legende van de H. Caecilia voorstelt, aan te bieden. Het hoogtepunt van de receptie vormde de rede van den beschermheer van het koor, burgemeester M. A. Reinalda, die namens het gemeentebestuur zijn gelukwenschen uit- sprak. Wij verheugen ons in dit jubileum, aldus de burgemeester, omdat „Caecilia" be langrijk werk verricht in deze stad. Ons volk moge arm geworden zijn, het is rijk geble ven door de innerlijke overtuiging, dat het zichzelf wenscht te blijven. Zoo is ook „Cae cilia" blijven' leven in de harten van hen, die trouw aan zijn vaande.l waren. Het ge meentebestuur was en is diep onder den in druk van de zanghulde, die het koor op 8 Mei bij het graf der aan de Dreef gefusil- Jeerden bracht. Spr. betóogde tenslotte, dat het de jongeren zijn, die de toekomst van ons land- in handen hebben. Hij hoopte, dat er ook jongeren gevonden zouden worden om „Caecilia'' 'groot en sterk te houden, opdat het bij zou kunnen dragen tot de schoone toekomst van het vaderland. Na den burgemeester voerde een lange rij van sprekers namens vele zustervereeni- ging'en het woord, waarvan wij willen noe men de Koninklijke mannenzangvereeniging Apollo" uit Amsterdam, de Koninklijke lie- dertafel „Zang en Vriendschap", het man nenkoor „Zang en Vriendschap'' uit Hoofd dorp, dat bloemen aanbood, het Wormer- veersch mannenkoor, dat een door het be stuur van „Caecilia" geestdriftig aanvaard voorstel deed om in den zomer een uitwis selingsconcert te organiseeren, en. 'Haarlems Chr. Mannenkoor. Tijdens het diner 's avonds, waaraan bur gemeester Reinalda en diens echtgenoote en de wethouders D. J, A. Geluk en mr. S. C van der Wall aanzaten, werd de voorzitter van „Caecilia", de heer J. A. Dal, bij accla matie door het koor tot eere-lid benoemd en als zoodanig door den beschermheer burge meester Reinalda geïnstalleerd. Het gebrandschilderde raam, dat*aan Caeciliawerd aangeboden. Nieuwe Raad voor de Luchtvaart Bij Koninklijk Besluit is een geheel nieuwe Raad voor de Luchtvaart benoemd. Daar de betrokkenen nog niet in kennis zijn gesteld van hun benoeming moet met publicatie der namen worden gewacht. De ambtsperiode der leden van den vorigen Raad voor de Luchtvaart eindigde op 1 Januari 1945. De voorzitter, mr. dl'. N. Kooien, overleed in den bezettingstijd. Scheidende burgemeester van de residentie gehuldigd In het gebouw voor Kunsten en Weten schappen in Den Haag is Zaterdag de scheidende burgemeester van de residentie, mr. S. J. R. de Monchy door burgerij en gemeentepersoneel gehuldigd. Het Residentie-orkest zette het af- scheidspr'ogramma met de ouverture „Cy rano de Bergerac" van dr. Joh. Wagenaar in. Nadien sprak de voorzitter van het .huldigingscomité, prof. ir. C. L. van dei- Bilt het openingswoord. Vervolgens werd een film over de ambts periode van den Haagschen burgemeester vertoond. Deze film werd geknipt uit tal van oude journaals en van een nieuwen tekst voorzien. Daarna sprak namens het gemeenteper soneel mr. J. J. Boassen. Het vermaarde Haagsche Palestrinakoor zong vervolgens twee liederen uit Vale rius' Gedenckclanck. Na een toespraak van dr. H. E. van Gel der, vice-voorzitter van het huldigingsco mité uit' de burgerij, die het borstbeeld van den scheidenden burgemeester voor het nieuwe stadhuis aanbood, kwam het oogenblik, waarop het Haagsche kunst- en vereenigingsleven zijn dank aan mr. De Monchy betuigde. Met een door Ben van Eysselsteijn geschreven tekst kwamen Caro van Eycfc als de stedemaagd „Die Haghe", Diny Sproclc als „De Toekomst", Jan Re- tel als heraut en Ton Lutz als Vader Tijd voor het voetlicht- In dezen tekst werd aan mr. De Monchy dank gezegd yoor het vele voorbeeldige, belangrijke en op de toekomst berekende werk, dat hij voor de residentie deed. Aan het slot kwamen af gevaardigden uit het Haagsche vereeni gingsleven met vaandels en banieren op het tooneel* Terwijl bazuinen schalden, be trad burgemeester De Monchy het podium en stelde zich tusschen deze afgevaardig den op. Hem werden toen de herinnerings albums van gemeentepersoneel en gemeen tenaren overhandigd. Tot slot sprak de scheidende burgemeester een dankwoord. De burgemeester zeide zich over de toe komst van Den Haag niet ongerust te ma ken. Hij zinspeelde op de aantrekkings kracht van de stad als Woonplaats en zeide, dat binnenkort bij controle 'het aantal on wettige inwoners wel eens verbazingwek kend zou blijken te zijn. Het verbaasde hem hoeveel baantjes er zijn, om wonen .in Den Haag te rechtvaardigen. Ook het aantal rusthuizen is enorm groot. Dit alles is een goede propaganda voor de stad en als er woningen worden gebouwd, dan zal men met Vondel kunnen zeggen: „Ge zult ze van dien kant zoo heerlijk op zien da gen", aldus burgemeester De Monchy. Met het Wilhelmus en een speciaal af scheidslied werd de huldiging besloten. Maar de zwarte markt levert goedkooper De Wesfex'sche wereld is geneigd opium te beschouwen als het symbool van het mysterieuze Oosten, waar in het ge dempte licht van een enkele gekleurde lantaarn de schoonste draomen zich .voor den opiumrooker openen, maar de werke lijkheid is anders. De werkelijkheid be staat uit onbeschrijflijk smerige opium kitten, waar de menschelijke wrakken op vuile, geïmproviseerde banken hun roes uitslapen, waar het stinkt naar opium en De volgende president van de V. S.? Harold Stassen opent zijn campagne-hoofd kwartier in Washington. Hij was de eerste republikein, die zijn candidatuur voor het presidentschap bekend maakte Regeling voor handelsverkeer met Duitschland Nu het zakelijk briefverkeer met de Rus sische, Engelsc'he en 'Amerikaansche zóne in Duitschland is toegestaan, is de regeling, wel ke tot dusverre voor bet handelsverkeer met deze zones gold, gewijzigd. De Nederlandsche firma, welke goederen uit Duitschland wil betrekken, moet zich schriftelijk met zijn Duitsche relatie in verbinding stellen en offerte aanvragen. Zoodra een offerte is bin nengekomen, moet de Nederlandsche firma zich wenden tot het competente Rijksbureau, teneinde te vragen of voor dit doel dollars beschikbaar zullen worden gesteld. De tot dusverre geldende procedure voor het indienen van applicatie-formulieren voor d,e Engelsche en Amerikaansche zóne is hier mede vervallen. Eventueel kunnen firma's, welke uit Duitschland' offerten ontvangen, zich in verbinding stellen1 met de Nederland sche Kamers van Koophandel voor Centraal- Europeesche Landen, Van der Spiegelstraat 's-Gravenhage. Met de Russische zóne is weer zakelijk brief verkeer mogelijk. Voor deze zone geldt echter nog de regëling van het indienen van appli catie-formulieren. Binnenkort zullen formu lieren, in de Russische taal gesteld, te ver krijgen zijn. De procedure voor de Fransohe zone Is nog niet geheel vastgesteld. FEUILLETON Roman door Winston Graham Vertaald door Alice van Iterson 24) Re hief mijn hand op om langs mijn kin te strijken en werd mij bij deze beweging bewust van de noodzakelijkheid om me te laten scheren. Ik zocht een kapper op, die inhaalde wat ik verzuimd had en die bovendien mijn haar knipte en waschte en mijn handen verzorgde. Dit verfraaiïngs- proces nam al mijn aandacht in beslag, zoodat ik niet meer aan mijn vervolger dacht. Terwijl echter de kapper nog' met mij doende was, kwam er een jonge kerel met een vierkant gezicht en ver uit elkaar staande, grijze oogen den winkel binnen en nam een stoel. Het tweetal had elkaar weer gevonden! Ik stond van dit oogen blik af aan dus voor het weinig verkwik kelijke probleem om mij 'twee Gestapo- agenten van het lijf te houden. Als deze dag nu nog maar niet slecht afliep! Ik ging de straat op en was er mij op- aangenaam van bewust, dat ik mijn rol van gewonen meneer, die. een beetje aan het flaneeren is, allerslechtst speelde, On danks de grootste inspanning slaagde ik er niet in. Het lot van den onbekenden man, met zijn Italiaansch-ZJ,witsersch ac cent, was waarschijnlijk de reden, dat ik nu door twee personen werd gevolgd. Hoe meer ik nadacht over den maatregel, die ten aanzien van den eersten agent van de Gestapo was getroffen, hoe zwarter ik de zaak ging inzien. Ik liep een telefooncel binnen en belde Hotel Colleoni op. Toen noemde ik mijn naam en vroeg of er iemand een bood schap voor mij had achtergelaten. Ja, een half uur tevoren had er iemand uit "Vene tië getelefoneerd Maar die mijnheer hij had gezegd, dat hij kapitein Bonini was had onder geen voorwaarde willen mee- deelen, waarover het ging. Dat beteekende waarschijnlijk, dat hij heelemaal niet naar Milaan zou komen. Eerst had ik verondersteld, dat de mede- deeling van Andrews was gekomen. Het was haast komiek, hoe krampachtig' ik maar poogde het contact met Andrews gaande te houden- Maar hij was dan ook mijn eenige hoop! Is mijn valies nog gebracht? vroeg ik verder. Het staat in uw kamer, mijnheer. Er is ook nog iemand geweest, die er uitzag 'als een buitenlander en die wou weten, wanneer u terug kwam. Hij wilde zijn naam niet zeggen. Dank u. Ik brak het gesprek af. Dat zou de Duitscher wel geweest zijn. Er was iets, dat ik vandaag beslist nog' te weten moest zien te komen, namelijk of de conferentie zou doorgaan of ageelast was geworden. Deze inlichting kon ook Andrews van nut zijn en het zou een goed tijdverdrijf zijn om deze kwestie na te pluizen. Ik kon nu het best naar de Faroniebe- drijven gaan, omstreeks den middag naar de stad terugkeeren en den namiddag, .tot kwart over zes, in een bioscoop doorbren gen. Mijndagprogramma was dus opge maakt. Ik wenkte een taxi en gaf den chauffeur mijn instructies. Een oogenblik later gle den wij door de straten, Een tersluiksche vuil. De opium-„garnituur": pijp, lamp, gaat van den eenen naar den anderen kant zonder ooit gereinigd te worden. Er zijn ook andere en duurdere opium-kitten, die wat luxueuzer zijn ingericht. Maar het doel is hetzelfde: clandestien opium genot, en het resultaat "is gelijk: absolute ondermijning van het lichaam. Het' opium-misbruik in China was het ergst tijdens de Ja palis che bezetting, toen- de Japanners met opzet opium verstrek ten om de kracht van het Chineesche volle te breken. Opiumgebruik was toen geoor loofd en op straat struikelde men soms over de lichamen van bedwelmde opium- gebröikers. De Chineesche regeering heeft het opi um-schuiven nu weer verboden. Zij heeft zelfs de doodstraf gezet op overtreding van dit verbod, maar het is onmogelijk deze kwaal uit te roeien, want in het verborgene gaat de zaak door. De officieele prijs van opium in Sjanghai is dus: de dood, maar slechts heel weinig menschen betalen dien prijs, want er is al tijd en op ieder uur van den dag de zwarte markt, die opium verschaft voor geld. Als men den weg weet en genoeg geld heeft, kan men overal in deze stad van dit bedwelmingsmiddel genieten", aldus Un. Press. E zijn drie soorten opium. Die uit Voor- Indië is de „beste". Zij is pikzwart als teer. Detweede kwaliteit komt uit Per- zië en is iets lichter van kleur. De derde soort, tevens de- meest sloopende voor de gezondheid, is afkomstig van de papavers van China zelf. Er zijn ook verschillende smokkelmethoden. Een daarvan wordt ge-. vonden in de gewoonte van vele Chinee- zen om zich in huin geboorteplaats te laten begraven. In Sjanghai zijn vele onderne mingen, die zulke begrafenissen verzorgen. De lijken worden, daar in houten lusten gelegd, die worden bestreken met klei. Vaak vervangt opium de klei. Zoo wordt de bedwelmende stof naar de „provincie" verzonden. Schepen voeren de opium aan in -lucht dichte blikken, die ongeveer drie mijl van de kust af dn zee worden geworpen en later door visschers worden binnenge bracht. Ook importeert Sjanghai rubber banden, niet zelden opgevuld met opium. Een andere manier om het kostbare goedje verder China in te krijgen, is uitgedacht door de Chineesche goochelaars, die ge wapend zijn met lange bamboestokken. Die stokken hollen zij uit, zich daardoor goede bergplaatsen voor de clandestiene opium verschaffend.- De Koningin zag „Ciske de Rat" Geheel onverwacht heeft de Koningin Za terdagavond de Doelenzaal te Amsterdam bezocht, waar het Nederlandsch Volkstooneel een voorstelling gaf van het tooneelstuk „Ciske de Rat", naar den gelijknamigen ro man van Piet Bakker. Toen H.M. zich naar de voor Haar gereser veerde plaats op het balcon begaf, stonden alle aanwezigen op en maakten front naar het balcon, waar de Landsvrouwe minzaam groetend na deze eenvoudige maar eerbiedige hulde haar plaats innam. blik door het achterruitje overtuigde mij er van, dat „ze" ons volgden. Ik kon even goed nu probeeren ze kwijt te raken, als naderhand. Dus droeg ik den chauffeur op eerst niét ar wat kriskras door de stad te rijden, zooals het hem goed. dacht. Maar het tempo moest zoo snel mogelijk zijn. Hij scheen verbaasd, maar volgde mijn aanwijzingen zonder commentaar en bij dezen tocht kreeg ik meer van de voor steden van Milaan te zien dan ooit tevo ren. Toen wij eindelijk door het hek van de fabriek reden, kon ik niet zeggen, of de manoeuvre gelukt was of niet. In ieder geval was er in geen velden of wegen een auto te zien. Ditmaal werden wij niet door een po- litie-agent tegengehouden en wij konden zoo Ver doorrijden, tot wij kwamen op de plek, waai' het versplinterde glas begon. Wacht hier op mij, beval ik, en ik snelde reeds over de krakende scherven naar de huizen toe. Een paar loodsen stonden nog altijd te branden en van de ruïnes en het puin van dien nacht was nog niet veel verdwenen. Ik klopte eerst aan het huis met de ge sloten ramen, wachtte en zag den secre taris met het verbonden hoofd over het grasveld naar mij toekomen. Tqen hij mij zag, bleef hij staan. U zult zich mij wel herinneren, zei ik, Bottari van den Marinestaf. Ik ben vannacht ook hier geweest. Weet ik, zei hij vermoeid, wat is er nu weer aan de hand? Ik moet ten- eerste mijn verontschul digingen maken, dat ik u alweer lastig vaL Maar. men heeft mij verzocht om nog eens hierheen te gaan en een paar inlich tingen te vragen. Hij schoof het verband over zijn voor hoofd recht. Komt u dan maar binnen. Kobus Kampioen De Nederlandsche kampioen P. A. Kobus heeft een kapsalon en te begrijpen is het, dat de daar gevoerde gesprekken voor een deel gewijd zijn aan de biljartsport. gistermorgen geschiedde dat vooral, omdat Kobus in Den Haag kampioen van Neder land eerste klas groot biljart (45/2) ge worden was. „Het belangrijkste is echter, dat ik ge promoveerd ben naar de hoofdklas", ver telde de kampioen, „maar het is nog niet zeker, of ik de volgende week aan het kampioenschap zal deelnemen, dat in Apeldoorn gehouden \Vordt. Om kampioen te v/orden moest ik natuurlijk trachten de partijen te winnen, maar om te promo- veeren, was het noodzakelijk een gemid delde van minstens 17.01 te behalen. Waren de series wat laag, dan vroeg het veel van mijn zenuwen, om betere resultaten te bereiken en dat is gelukt. Het gemiddelde is tenslotte 18.64 geworden. Nummer twee bereikte een gemiddelde van 14.27 'en komt dus niet voor promotie in aanmer king. Met kampioen worden komt men er dus niet". Kobus deelde mee, dat toen in 1942 de hoofd'klas ingesteld werd Sweering, De Leeuw, Van Vliet en Van. der Pol bij keuze in deze klas geplaatst zijn. Twaalf biljar ters, waaronder de Haarlemmer, hebben gespeeld om de resteerende plaatsen te bezetten. Drie zijn ei- echter aangewezen. Daarna heeft Kobus niet deelgenomen aan wedstrijden om het kampioenschap 45/2 en Inreeg dus geen kans. Meer belangstelling had hij voor 71/2, het spel van de toekomst. In Leeuwarden speelde hij vorig jaar mee in het kampioenschap en hij heeft plan nen over enkele weken weer deel te ne men. Belangrijker is echter het spel 45/2 en daarom heeft Kobus dit jaar ingeschre ven, met het behalen van het kampioen schappen promotie als resultaten. Van Köbüs hébben wij nog" een eh ander van zijn vroegere successen geboord. Op zeventien jarigen leeftijd werd hij lid van „Vriendenkring" en won spoedig een Haar- lemsch kampioenschap. Van zjjn twintig ste tot zijn vier én twintigste jaar had hij meer belangstelling voor voetbal en speel de met HBC mee.. Daarna werd hij lid van de Biljartclub „Haarlem", die op het oogenblik in restaurant „Bolwerk" oefent. In het bijzonder nam hij deel aan wed strijden op klein biljart en kwam in vele tournooien in den lande uit. Kobus be haalde vele prijzen, o.a. in Haarlem (zilve ren fruitmand), Zaandam, Groningen en Amsterdam. Aan kampioenschappen klein biljart nam hij echter niet deel. Wel aan den strijd om den titel groot biljart tweede klas en in 1937-'38 werd het kampioen schap behaald. Daarna kwam hij in het eerste klaskampioenschap uit, zoowel 71/2 als 45/2. Na de bevrijding is Kobus weer in actie gekomen. Hij nam in Rotterdam en in Parijs deel aan de drielanden-ont- moetingen en in December j.l. aan den landenwedstrijd BelgiëNederland te Antwerpen. Over zijn spel is Kobus n/et heelemaal tevreden, omdat hij te weinig spelers van zijn klas in een oefening kan ontmoeten. Een enkele maal trekt hij naar Amster dam, om met Sweering te spelen, maar dat brengt weer bezwaren mee. Aan den an deren kant denkt Kobus ook aan zijn werk, dat 'hij niet wil verwaarloozen. Droste's Cacao fabrieken In een vergadering van aandeelhoudersvan Drosle's Cacao en Chocoladefabrieken N.V. te Haarlem werd op verzoek der betrokkenen ont slag verleend aan mevrouw H. J. Droste—Sa vrij als president-directrice en aan den heer A. Teerink als directeur (dit laatste ontslag, gaat 1 April a.s. in). Voorts zijn benoemd tot president directeur de heer Ch. E. Visser, thans directeur: tot directeuren de heeren Mr. J. c. Droste en M. w. SavrlJ Droste thans procuratiehouders met den persoonlijken titel van onderdirecteur. Kinderverlamming wordt thans straf aangepakt De New-Yorksehe correspondent van de Londensche „Times" meldt, dat twee leden van de chemische faculteit der Stanford- universieit. de doctoren H. S. Loring en C. E. Schwerdt, cr in geslaagd zijn, het virus van de kinderverlamming tot op minstens 80 pCt. zuiver te isoleeren. Dit succes is van groot belang voor de proeven tot het berei den van vaccins tegen deze gevreesde ziekte. Foto's, genomen met een electronenmicro- scoop hebben uitgewezen, dat het kinderver lamming-virus uiterst klein is. New York—Amsterdam in 11 uur Zondag arriveerde op Schiphol de PH- TAU van de KLM na een noii-stopvlucht New YorkAmsterdam in 11 uur en 4 minuten. Gezagvoerder was J. Snitslaar. Hoe de Duitschers een „verloving" er door kregen Via de Jeugdstorm en de N.S.B. was een 23-jarige Amersfoorter bij de Nederlandsche Oostcompagnie terecht gekomen. Hij vertrok in April 1943 naar de Oekraine, waar hij ruim een half jaar werkzaam bleef. In den zomer 1944 werd hijingedeeld bij de Waf Een S.S. In de laatste dagen van den oorlog dook hij in Amersfoort op in een Duitsche camouflage jas en een aantal handgranaten tusschen zijn koppel. Evenals al de ex-Jeugdstormers, die nog geen kans gezien hadden de beenen te ■nemen, bleek hij opeens tot „Fallschirmjager" gepromoveerd te zijn. Hij knoopte relaties aan met een meisje van 13 jaar, waartegen haar niet N.S B.-gezinde ouders bezwaren maakten. Deze wex'den op zekeren dag met het kind op een Duitsch bureau ontboden en konden zonder dochtertje naar hun woon plaats terugkeeren. Het meisje werd afge leverd aan de ouders van den jongen. Daar mede was „de verloving er door". De jongeman, die zich voor het Bijzonder Gerechtshof had te verantwoorden, hoorde zes jaar gevangenisstraf tegen zich eischen, alsmede ontzetting uit alle rechten voor het leven. Groningsch Nieuwjaarsfeest Dezer dagen hield de Groningsche Veree- niging „Gruno" haar jaarlijksche „Nijjoars- veziede" in de Kroonzaal van Brinkmann te Haarlem. Er waren een honderdtal Gro ningers opgekomen om .elkaar ,,'t Nijjoar oaf te winnen" en te genieten van verschillende voordrachten, waarbij natuurlijk een „Tho- masvaer en Pieternel" die diverse gebeurte nissen en personen uit het afgeloopén jaar de revue lieten passeeren, niet ontbraken. Koffie en „kouke" was naar alouden trant ruim schoots aanwezig en de avond werd besloten met een geanimeerd bal. Programma van de af deeling Haarlem K.N.V.B. Het wedstrijdprogramma van de afdeeling Haarlem van den KNVB van 11 en 12 Ja nuari, te beginnen met den wedstrijd Onze Gezellen 2-Hoofddorpsche Boys is verscho ven naar 18 en 19 Januari. De scheidsrech- tersaanstellingen blijven ongewijzigd. en Chocolade-1 Een man en zijn beeld De Haarlemmer P. A. Kobus, die thans het kampioenschap eerste klas groots biljart 45/2 heeft behaaldaan stoot in de partij tegen Van Loon. Zij lag op haar steenen rug en staarde met starre oogen naar den grijzen hemel. Aan haar voeten een steenen kind met een kaal hoofd, waar zij beschermend een hand op hield. Op haar andere hand, trotsch opgeheven, een felle arend. Haar neus was Grieksch en haar vormen wa ren volmaakt. Gelaten lag zij daar op de straat in. het nevelig dooiweer, als een vreemde koele schoonheid met haar mooie arend en haar leelijk kind. Om haar heen sjouwden bedrijvig vijf stoere mannen, die haar moesten sjorren op een vijl'tons truck, Daaromheen vorm den op „waterkou" gelcleede menschen een grauwen kring, Zij waren gekomen, geleid door het oerinsti.net, dat menschen ertoe drijft, zich met de handen in de zakken te verlustigen in den aanblik van medemenschen, die zeer zwaren arbeid verrichten. De oeranstincters leverden tevens commentaar. „Wattekop hep dat kind", zei een huis moeder meewarig: „Ja, krek Buusïo", vond een criticus- van-de-straat. „Wasousemeddie knarie moete?" infor meerde een luidruchtig gekleed exponent van den zwarten handel belangstellend. „Knarie, knarie, niks knarie, da's een adelaor", deelde een deskundige mee, die zijn vogelkennis waarschijnlijk had opge daan bij de bestudeering van het gevleu geld gedoe in zijn dakgoot. Zijn mededeeling werd met diep ont zag ontvangen en hij ontleende hier on middellijk de bevoegdheid aan, om de lei ding der recensie van het kunstwerk op zich te nemen. Hij begon met de om hem heen geschaarde lieden ei* op te wijzen, dat .dit nou de Nederlandsche maagd was en aangezien hij moeilijkheden voorzag, wees hij er maar vast op, dat de knarie en Buusio „symfonies" bedoeld waren, in zooverre dat de knarie de R.A.F. en Buu sio den hongerwinter moesten voorstellen, een $tand van zaken, die door onzen ju bileerenden humorist waarschijnlijk met weinig vreugde begroet zou worden. Hij vervolgde zijn leerzame uiteenzetting met als zijn meening te kennen te geven, dat het „een mooi en strak stuk werk was", een meening, die door een slagersjongen, gezien de voornoemde volmaaktè vormen, van oneerbiedig commentaar werd voor zien. Eenigszins ontsticht door dit blijk van verkeerde artistieke instelling richtte de kunstkenner zich tot den heer, die lei-, ding gaf aan de sjouwermannen. „Nou, meneer, segunuself, waffintunou". De heer glimlachte en zei: „Ach meneer, dat kan ik moeilijk zeggen, ik heb het namelijk zelf gemaakt". Door de menigte ging een schok van ontroering. Een echte beeldhouwer. Een soort Rembrandt. Een kunstenaar als Bo ris Lensky zelf! Menschen stootten el kaar aan en zeiden: „Meneer heppet self gemaakt, beeldhouwer istie". Ze klakten met de tongen en bewonderden: „Tistoch, hoe bestaat 't". Er moest hier een woord van erkentelijkheid en ontzag gesproken worden en de man van den zwarten handel vond het:"„Prachtig-mooi, meneer, en wat een crimineel brok steen, 't sal best een rooie rug opbrengen, al seg-ikket-self". W. L. B. Benoemingen rechterlijke macht Tot advocaat-generaal bij het gerechtshof -te 's-Hertogenbosch is benoemd mr. A. H. M. H. Receveur, thans substituut-officier van justitie bij de arrondissements-rechtbank te 's-Hertogenbosch. Tot advocaat-fiscaal bij het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam is benoemd mr. P. N. Janssen, inspecteur van financiën ln Nederlandsch-Indië op non ac tiviteit, wonende te Hilversum. Benoemd is tot vice-president van het Bij zonder Gerechtshof te 's-Gravenhage mr J. van Vollenhoven, thans raadsheer in dat ge rechtshof, tevens vice-president van de ar rondissements-rechtbank te Rotterdam. Op zijn verzoek is aan mr. J. P G van Vel- zen wegens zijn aanwijzing tot hoofd van de Nederlandsche missie tot opsporing van- oor logsmisdadigers eervol ontslag verleend uit zijn ambt van advocaat-generaal bij het ge- rechtshpf te 's-Hertogenbosch. Kabinetsformatie op Curasao Naar Aneta uit welingelichte bron heeft vernomen, heeft de' gouverneur van Cura cao, dr. P. Kasteel, op aanbeveling van de Staten aan den heer A. D. Jonckheer de opdracht gegeven een voorloopig kabinet te vormen. Dezelfde bronnen verklaarden, dat dit de eerste stap op den weg van hervorming van de politieke structuur van Curacao in de richting van een grootere mate van autonomie beteekènt. De heer Jonckheer behoort tot een bekende Cura- saosche familie. Hij is een broer van het lid der Staten dat indertijd deel uitmaak te van de commissie Da Costa Gomez eh voorzitter is van de democratische partij. Terwijl het bericht van de kabinetsfor matie door het 'publiek inet algemeene instemming is ontvangen, noemt het blad; „Amigoe di Curagao" in een hoofdartikel deze daad opmerkelijk en vraagt, welk recht de Staten hebben om een dergelijkeri stap den gouverneur aan te bevelen. Hij deed de deur open en ging mij vbor naar een. kamer, aan de rechterzijde. Er gladen een paar zonnestralen door de fijne spleten van de Venetiaansche luiken. Mijn naam is Ferocchi. Ik kan u ech ter niet langer dan een paar minuten te woord staan. Ik heb u voornamelijk opgezocht om mij er van te vergewissen, ,of de confe rentie afgelast wordt of alleen maar ver schoven. Dat moet u toch weten! Vanmorgen' vroeg is aan de Admiraliteit meegedeeld, dat we dfe zaak een week verschoven hebben. Ik fronste mijn voorhoofd. Hé wat eigenaardig, dat ze mij dan hierheen heb ben gestuurd! Maar waarschijnlijk heb ik die opdracht gekregen, voordat uw mede deeling was binnengekomen. Ik praatte snel verder, zoodat hij mij niet zou kun nen vragen, op welk tijdstip ik deze in structie had gekregen. Mogen wij daar uit dus de conclusie trekken, dat de resul taten van het experiment van prof. Bray- da niet geheel vernietigd zijn? Ferocchi wilde er niet dadelijk voor uit komen. Hij keek mij weifelend aan. Tot dusver is er nog heelemaal niets gevonden. Het laboratorium is immers totaal verwoest. Maar de conferentie zal in ieder geval doorgaan omdat er ook nog andere dingen ter sprake zullen komen. Deze bijeenkomst is trouwens oorspronke lijk niet alléén vanwege de kwestie met prof. Brayda belegd. Ik oordeelde, dat ik dat natuurlijk heel goed begreep en wist alleen nog niet goed. of ik het daarbij nu zou laten, of niet. Ehh'mweet u er misschien iets van, of dr. Von Rïehl de volgende week ook bij de conferentie zal zijn? De secretaris schudde het hoofd, waar bij hij zijn mond pijnlijk vertrok, alsof ■deze beweging hem groote inspanning kostte. Dr. Von Riehl vertrekt morgen naar Duitschland. Ik dank u zeer. Het spijt mij werke lijk, dat ik u met zooveel vragen moet lastig vallen. U zult wel doodop zijn? Die heele oorlog maakt je doodop, vond Ferocchi. En uw verwondingen? Ze zijn toch, hoop ik, niet ernstig? Hij haald omzijn schouders op en werd langzamerhand iets minder ongenaakbaar. Ernstig niet. Voornamelijk bloedverlies. Van de glassplinters, die overal rondvlo- gen. Nog een geluk, dat ze niet in mijn oogen terecht gekomen zijn. Nog een oogenblik bespraken wij op vriendschappelijkén toon de jongste ge beurtenissen. Toen maakte ik aanstalten om te gaan. Och, nóg een kleinigheid. Dit is een zuiver persoonlijke vraag en ik zal er met niemand verder over spreken. Maar ik was vannacht toevallig getuige van de houding die dr. Von Riehl tegen u aan nam en ik moet zeggen, dat ik het daar heelemaal niet mee eens was. Hij scheen te denk'en, dat u aan zijn woorden twij felde. O, dat.Ferocchi's oogen kregen een booze uitdrukking. U kent dat soort aanmatigende menschen wel, die zich altijd een beetje moeten aanstellen. Maar gisteren.... Ik heb vier jaar lang met prof. Brayda samengewerkt. Hij heeft zeer beslist géén onzin op zijn sterfbed verteld. Bovendien.ik heb zelf mee geholpen hem hier binnen te dragen. Hij was geheel bij bewustzijn en had maar één wensch, namelijk de geleerden om zich heen te weten, voordat het te laat zou zijn, Dan Och, ik weet het niet. Hij haalde zijn schouders weer op. Natuurlijk is het verraad, maar ik heb niet bepaald den in druk, dat dr. Von Riehl's hart gebroken zou zijn, als er nooit iets ontdekt wordt van prof.fBrayda's onderzoekingen. In oor logstijd moet men niet alleen rekening houden met Jalousie de métier'' maar ook met chauvinistische motieven, Ik ben er volkomen van o'vertuigd, dat dr. Von Riehl wéét, wat prof. Brayda uitgevonden heeft, en ik ben er evènzeer van overtuigd, dat hij deze wetenschap mee naar Duitsch land neemt om ze daar als zijn eigen uit vinding uit te buiten. Maar Duitschland is toch onze bond genoot, wierp ik tegen. Ongetwijfeld, maar in de eerste plaats denkt het toch aan zichzelf. Dr. Von Riehl neemt liever het zekere voor het onzekere en zet alles op Duitschland. Als - u zooveel met den professor sa men bent geweest, heeft hij u dan niet iets meegedeeld van hetgeen hij had hopen te verwezenlij ken? Ferocchi keek mij argwanend aan. Ik was niet de vertrouweling van professor Brayda, mijnheer. Tot dusver ben ik alleen chemicus. Ik hoop, dat u, hetgeen ilc u verteld heb, vóór u zult houden. Ik haastte mij, hem zulks te verzekeren. Ik dank u zeer voor uw vriendelijk heid. En wilt u alstublieft aan mevrouw Brayda de oprechte deelneming van de Admiraliteit overbrengen? Wanneer heeft de begrafenis plaats? Overmorgen. Ik veronderstel, dat kapitein Bonini daarbij tegenwooi'dig zal zijn, zei ik en ik schaamde mij eigenlijk wel een beetje over mijn gehuiohel. Daarna nam ik afscheid. CWordt vervolgd), A

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1947 | | pagina 3