Boeken uit zeven eenwen
Ruim 6000 bezoekers kwamen
op de „pluimvee-jaarbeurs"
„Ik zal U even pijn
I moeten doen"
Een vliegtuig viel in de eeuwige sneeuw
Nacht-Express
Het wordt ernst met IJmuiden's industriegebouw
Maandag 20 Januari 1947
IJMUIDER COURANT
Jmbilewmstentoonstellmg
op liet Prinsenhof te Haarlem
D'
|E STADS-BIBLIOTHEEK viert haar 350-
jarig bestaan en de Openbare Leeszaal
en Bibliotheek haar 25-jarig bestaan met een
boekententoonstelling, die de Raadzaal en
de antichambre geheel in beslag neemt.
In de Raadzaal treffen we de boeken aan
in de volgorde der eeuwen waarin ze zijn
uitgegeven handschriften, Costerdrukken,
blokboeken, facsimile-uitgaven van blokboe
ken, incunabelen (gedrukte boeken
1500), postincunabelen (gedrukte boeken
van 1500), postincunabelen (gedrukte boe
ken van 1500—1540), voorts de 16-, 17-,
18- en 19-eeuwscbe uitgaven. In de
antichambre vinden we behalve de 20-eeuw-
sche uitgaven eenige tafels met boeken over
Haarlem met bibliofiele uitgaven en met
vele foto's, kieken, catalogi en geschriften
van de Stads-Bibliotheek zelve.
De opzet van deze tentoonstelling was niet
een systematisch overzicht te geven van de
voornaamste werken op het gebied van we
tenschap, kennis, kunst en techniek, maar
om de meest representatieve werken, die in
den loop der eeuwen in de Stads-Bibliotheek
zijn opgenomen en in goeden staat bewaard
zijn gebleven, aan het Haarlemsche publiek
te toonen. Daarbij zijn zoowel zeer zeldzame
werken „unica" en „rariora", als werken,
die opgenomen zijn om hun prachtige uit
gave of zooals bij de handschriften om hun
verluchting met bladgoud en kleuren, die
de eeuwen overleefd hebben.
De tentoonstelling wordt geopend met een
veertien-eeuwsch handschrift van Sint Ber-
nardus; in dezelfde vitrine treffen wij de
beroemde, in het Frans Hals Museum be
waarde, maar aan de Stads-Bibliotheek toe-
behoorende Costerdrukken aan, het A.BC.
darium en het bloléBoek „Speculum humanae
salvationis" met de Hollandsohe vertaling
,Die Spieghél onser behoudenisse", alle van
c. 1440.
In de volgende vitrines vinden we, behalve
kleurige facsimile-uitgaven, het oudste en,
tevens een tevens een der schoonste, boeken
die de Stads-Bibliotheek bezit, een „missaal"
van c. 1430, dat eens door de Haarlemsche
wevers bij het altaar in de parochiekerk
werd gebruikt.
De 15e eeuw is in tal van fraaie uitgaven
vertegenwoordigd waarbij ons vooral de
voorname en tegelijk duidelijke letter frap
peert om maar niet van het prachtige, ste
vige en perkamentachlige papier te spreken!
De 16-eeuwsche boeken zijn geheel anders
uitgegeven dan de 15-eeuwsche: de formaten
zijn veel kleiner, de letter en de bladspiegel
zijn minder fraai, de onderwerpen zijn meer
van zedelijken en historisch en dan van
godsdienstigen en kerkelijken aard.
Politierechter
De provoceerende hoed
De landelijke rust van de Breestraat in
Beverwijk werd op een avond in Novem
ber wreed verstoord door het ijselijk ge
krakeel van een drietal jongelieden, die
elkaar ter plaatse verre van zachtzinnig
behandelden. Het gevecht werd remise
en de schade beperkte zich tót een drietal
geschonden gelaten eneen lichtelijk
verfomfaaide hoed. Ach ja, die hoed. Hij
was de oorzaak van alle ellende en dus
ook van het vermaan, dat de Haarlemsche
politierechter ten beste gaf, toen de drie
hoofdrolspelers in dit Breestraat-drama
dezen edelachtbaren persoon kwanten op
zoeken, om recht te hooren. spreken.
Daar was dan allereerst cle man zónder
hoed, thans verdachte, die den man mét
hoed een tik -verkocht, omdat het hoofd
deksel van dezen laatste hem niet aan
stond. Gewoon maar niet aanstond, waar
om, dat wist hij niet precies, „het was
zoo'n rare, edelachtbare, zoo'n moderne".
Zeer terecht merkte de Officier op, dat
de man, die de klap gaf, dan naar den
hoedenverkooper had moeten gaan, om
zijn beklag over de heerenmode te doen.
De trechter vertelde den, in battiedress ge-
kleeden verdachte, die zeer onder den
indruk was, dat hij het nogal belachelijk
vcxnid, „want het was heelemaal geen gek
ke hoed". De geslagen man, of de onge
lukkige eigenaar -van een nieuwen hoed
zoo ge wilt, verhaalde de finesses van den
klap en van het veldslagje, dat daaruit
ontstond, want zijn vriend wilde tusschen
beide komen en kreeg daardoor ook al een
oplawaai van den aanvaller. Daar deze
jeugdige scheidsrechter thans in een splin
ternieuwe jas voor de groene tafel stond,
maande de rechter hem aan, op te passen,
want je kunt niet weten
De politierechter wilde wel eens hooren,
wat de Officier ervan zei. Dezen was de
geschiedenis niet heelemaal duidelijk en
hij vroeg zich afof iemand afgunstig kon
zijn op de nette kleeding van een ander.
Daar dit diepgaande psychologische pro
bleem echter niet voor de rechtbank
thuishoort, maakte de vertegenwoordiger
van het Openbaar Ministerie er een eind
aan, door het heele gevalletje als „misse
lijk" te omschrijven, waarop de eisch viel
in den vorm van dertig gulden of vijftien
dagen. Nadat de politierechter zijn klant
nog gewezen had op hét gebruik, om met
twee woorden te spreken, bekrachtigde hij
den eisch van den officier, waarop de
deurwaarder alweer een volgenden ver
dachte in het voor hem bestemde bankje
leidde.
Een rijkdom van 18-eeuwsche historische
werken en biografieën van onze groote Ne
derlanders is op de tafels uitgespreid. Om
evenwel te bewijzen dat de 17e en 18e eeuw
niet alleen aan theologische, historische en
aardrijkskundige uitgaven het licht gaven,
zijn er ook litteraire en natuur-historische
werken aan de verzameling toegevoegd, de
laatste prachtig verlucht met de handgekleur
de gravures. Opgemerkt worde ook het boek
van Leopold Mozart, den vader van den
grooten componist „Grondig onderwijs in het
behandelen der viool".
De uitgaven der 19e eeuw waren niet de
fraaiste en zelfs de beste ervan kunnen ons
niet ontrukken aan den indruk dat 't in deze
eeuw poover gesteld was met de boekdruk
kunst. Het plaatwerk „De Nederlandsche
kleederdrachten" zal hier wel de meeste
aandacht van een groot publiek trekken.
Onder de boeken der 20e eeuw in de anti
chambre, voornamelijk op het gebied van
boekdrukkunst, beeldende kunsten, geschie
denis, letterkunde en land- en volkenkunde,
zullen vele bezoekers bekende werken aan
treffen, ze munten uit door hun mooi uit
gegeven banden en illustraties, in tegenstel
ling met vroeger-eeuwsche uitgaven zijn ze
gemakkelijk te hanteeren en voor leer- of
kijkboek geschikt.
We verwachten véél Haarlemmers op onze
tentoonstelling enveel nieuwe lezers
voor onze 350-jarige Bibliotheek!
P. V. DE WIT.
Directeur der Stads-Bibliotheek
en Leeszaal van Haarlem.
Architect J. J. v. Noppen
overleden
In den ouderdom van 70 jaar is te O ver
veen overleden de heer J. J. van Noppen,
in leven architect, die in Haarlem en om
geving een groot aantal werken heeft ge
bouwd. Na zijn studie is hij vier jaar
werkzaam geweest als architect bij Open
bare Werken te dezer stede. Daarna gaf hij
de voorkeur aan een eigen praktijk. Onder
zijn architectuur zijn o.a. gebouwd de
Christ. Gereformeerde Kerk aan de
Raaks, het gebouw van den Ned. Protes
tantenbond, de Haarlemsche Stoomvevffa-
briek, de chocoladefabriek der firma Dros
te, de Nuts Spaarbank in de Jansstraat en
aan den Rijksstraatweg, enkele gebouwen
van de Twentsche Bankvereeniging, £>.a. te
Bloemendaal,de scheepsbouwwerf „Hu-
bertina" en het badhuis in de Van Eg-
mondstraat.
Vroeger heeft de heer Van Noppen een
uitnoodiging ontvangen om als lector te
Delft op te treden, doch wegens drukke
werkzaamheden moest hij hiervoor bedan
ken. De overledene heeft verder groote
bekendheid verworven door zijn voor
drachten over de bouwkunst, in het bij
zonder over Oostersche bouwkunst en
bouwceramiek.
Zeepbonnen langer geldig
De geldigheidsduur van de bonnen 55-9
Algemeen en 56-2 D Reserve voor 1 rant
soen en van den bon 56-2 E Reserve voor 2
rantsoenen huishoudzeep of toiletzeep is
verlengd tot en met 25 Januari.
VOORMALIG DLTTSCH SCHIP KOMT
NAAR ROTTERDAM.
Als oorlogsslachtoffer lag in de haven
van Bordeaux nog altijd het beschadigde
3063 brt. metende s.s. „Derindje", oorspron
kelijk toebehoorende aan de Duitschè Le-
vantlijn te Hamburg. De sleepboot „Tyne"
van L. Smit en Co.'s internationalen sleep
dienst heeft thans van de Finsche maat
schappij Werner Hacklin te Rafsö, waaraan
het schip is toegewezen, opdracht ont
vangen het schip te halen en naar Rotter
dam te sleepen, waar het voor rekening
van deze Finsche firma gerepareerd zal
worden, vermoedelijk bij de Rotterdam-
sche Droogdok Maatschappij.
ZOOALS VROEGER
De geschiedenis herhaalt zich:
Bijna 150 jaar geleden bevon
den Nederland en Europa zich
in een soortgelijken toestand als
nu. Napoleon was bij Waterloo
definitief verslagen, de keizerlijke
adelaar verdween van alle wapen
borden, de trotsche standaard van
zijn imperium werd neergehaald,
hier en overal. Het geknechte
Nederlandsche volk leefde weer
op onder hel wijze bestuur der
Oranjes, uil den vreemde weer
gekeerd na een lange balling
schap
Als een terugkeer naar betere
tijden was toen de vestiging van
den eersten De Gruyterswinkel
in 1818. De Gruyter, die zich
toen reeds lol devies koos steeds
betere waar ie leveren en den
vooruitgang te dienen, Vertegen
woordigde de hoop op vrede, rust
en .welvaart.
Zqoals vroeger brengt ook nu De
Gruytgr, -de eerste teekenen van
den terugkeer naar den goeden
ouden tijd. U kunt weer een
voorgorlogsche sfeer scheppen met
een'kop koffie of thee van De
Gruyter, de koffie- en theezaak,
zooals vroegerj,
Onfortuinlijk begin van de Byrd-expeditie
Eenigen tijd geleden werd uit het Zuidpool
gebied gemeld, dat één. der vliegtuigen van
de Byrd-expeditie vermist werd. Bij deze
ramp lieten drie inzittenden het leven.
United Press meldt thans nog het volgende:
De zes overlevenden van het verongelukte
marine-vliegtuig zijn veilig aan boord van
de Pine Island opgenomen en hebben verhaald
hoe hun vliegtuig explodeerde en hen letter
lijk in de Antarctische sneeuw heeft ge
smeten.
De vermoeide en hongerige mannen vertel
den hoe 'de wrijving met het Pool-ijs waar
het vliegtuig langs streek hun benzinetank
in brand stak en hoe hun vliegtuig in volle
vlucht uit elkaar sprong. De gelukkige over
levenden meenden, dat hun val gebroken
was door een laag korrelsneeuw of door een
dunnen korst poolijs.
Spannende minuten, j
Luitenant William Keams stuurde, toen de
explosie plaats had. De bemanning had Kaap
Dart ontdekt, gelegen aan de punt van het
Desolate Thurston schiereiland. De piloot
wijzigde zijn koers een weinig en klom tot
duizend voet. Plotseling zag hij een bergach
tige massa voor zich; hij maakte een bocht
om een botsing te vermijden, maar in de
Zuidpoolmist waren de horizon waar ijs ein
digde en de hemel begon niet te onderschei
den. Kearns voelde dat de bodem van het
vliegtuig langs een ijsrichel schraapte. Hij
gaf vol gas en wist het vliegtuig in de lucht
en in zijn macht te houden, doch de wrijving
op de plaats waar de bodem van het vlieg
tuig het ijs had geraakt, stak de benzinetank
in brand en het toestel explodeerde. Een vleu
gel brak en de beide motoren stortten naar
beneden. De bemanning had geen tijd om
de parachutes te gebruiken, zij werd door de
kracht van de explosie weggeslingerd en
kwam in de sneeuw terecht. Drie man waren
dood en de zes overlevenden zagen hoe de
voorste tank uitbrandde. De achtertank was
echter onbeschadigd en zij gebruikten de
brandstof daaruit om gedurende de twee we
ken dat zij geïsoleerd zijn geweest hun voed
sel te bereiden.
Toen zij gevonden waren begon een tocht
van acht mijl door sneeuw en ijs naar het red
dingsvliegtuig van de Pine Island. Op een
slee voerden zij een gewonden kameraad met
zich. Door het vliegtuig op de Pine Island
gebracht wachtte hen daar een copieus diner
ais vergoeding voor het Nieuwjaarsdiner dat
zij hadden gemist.
De Nationale Pluimveetentoonstel
ling van de Kennemer Pluim veeveree-
niging, welke Vrijdag, Zaterdag en
Zondag in het Veilinggebouw „Kenne-
merland" te Beverwijk is gehouden,
heeft alle verwachtingen, zoowel wat
betreft die van het aantal bezoekers,
dat ruim 6000 bedroeg, als die van de
expositie zelve, verre overtroffen.
Dit was het oordeel van verschillende be
stuursleden en organisatoren. Wij schreven
Zaterdag niets te veel, toen we opmerkten
dat een bezoek aan deze expositie alleszins
de moeite waard was, want de tentoonstel
ling heeft onder alle lagen der Beverwijk-
sche bevolking en die van de omstreken,
alsmede van verafgelegen plaatsen propa
ganda voor zichzelf gemaakt.
Voor koopers was het een prachtige ge
legenheid. Vele transacties zijn gesloten,
waardoor vele dieren, hoenders zoowel als
konijnen en duiven, in andere handen over
gingen. Onder deze diei*soorten waren zeer
fraaie exemplaren en men vraagt zich on
willekeurig af hoe het mogelijk is zooveel
tijd te besteden aan het fokken daarvan.
Zondagavond had de groote verloting
plaats, waarna direct met het inpakken
der dieren werd begonnen. In den loop
van gisteravond en vannacht zijn de op
stallen weer gesloopt en vonden dieren en
kooien weer den weg naar him bestemming.
Al met al kan de K.P.V. op een bijzonder
geslaagde tentoonstelling terugzien.
De uitslag van de verloting, waarbij de
eerste prijs, 4 kippen en een haan, ten deel
viel aan den heer P. v. d. Hout, Tuinders
hofje 10, IJmuiden-Oost, op no. 1798, is:
2. 2 kippen en een haan-op no. 719; 3. 1 kip
en een haan op no. 397; 4 1 konijn Fransche
hangoor no. 1523; 5 idem no. 912; 6. gang
lamp no. 1438; 7 konijn Russ. brandneus
126 en 8 koperen sierkan no. 686.
Bekroningen.
De volgende leden van de Kennemer
Pluimveevereeniging behaalden prijzen: J.
A. Stikvoort, Beverwijk met 36 inzendin
gen: de prijs voor het hoogste aantal pun
ten der tentoonstelling met groote hoen
ders, de prijs voor het hoogste aantal pun
ten met krielhoenders, de prijs mooiste
k-rielhaan en de prijs mooiste krielhen. S.
de Vries, Beverwijk, 6 inzendingen: de prijs
hoogste aantal punten dwex-grassen konij
nen; J. H. Vessies, IJmuiden-Oost, 10 in
zendingen: de prijs mooiste collectie hoen
ders één kleur één ras, de prijs voor mooi
ste collectie Buff-leghorns, de prijs mooiste
hoen tentoonstelling. Mevr. A. R. de Boer,
IJmuiden-Oost, 2 inzendingen, de prijs
mooiste langshan haan; F. G. de Weers,
Driehuis, 8 inzendingen, drie le prijzen,
waaronder de mooiste wit langshan hen.
Dit is de eerste wit langshan, die op een
tentoonstelling in Nederland is ingezonden.
H. Groen, IJmuiden-Oost, 6 inzendingen:
vier le, een tweede en een derde prijs, te
vens het mooiste trio groote hoenders; J.
Piepers, Beverwijk, 6 inzendingen: drie le,
drie 2e en een derde prijs; Joh. H, Vessies,
Beverwijk, 7 inzendingen: drie le, een
tweede en een derde prijs; R. M. Akse, Be-
vei-wijk, 5 inzendingen: een 2e en twee 3e
prijzen; C. A. Holleman, Velsen-N., 11 in
zendingen: twee le, twee 2e en een 3e prijs,
A. de Rooy, Wijk aan Zee, 6 inzendingen:
een le, een 2e en een 3e prijs; B. R. Suyk,
Wijk aan Zee, 7 inz.: twee le, een 2è en
een 3e prijs; H, v. Riessen, Beverwijk, 8
FEUILLETON
Roman door Winston Graham
Vertaald door Alice van Iterson
29)
Omdat het na ze$ uur donker be
gint te worden, maar dan zijn de lichten in
den winkel nog niet aan. Als we die ver
kleedpartij bij daglicht hadden onderno
men, zouden de vervolgers er veel gauwer
achter gekomen zijn.
Een zekere genialiteit kon men aan het
aldus uitgebroede plan niet ontzeggen;
waarschijnlijk was het afkomstig van An
drews. Als het inderdaad mogelijk was
geweest het op de voorgenomen manier
uit te voeren, had ik inderdaad mijn ver
volgers kwijt kunnen raken, zonder an
deren in de kwestie te betrekken. Als de
achtervolgers, die in plaats van achter
mij achter mijn dubbelganger aan za
ten, dan na korter of langer tijd hun ver
gissing hadden ontdekt, zouden zij eerdér
hun eigen onoplettendheid hebben ver-
wenscht, dan er achter gekomen zijn, dat
het kleedingmagazijn hier iets mee te ma
ken had.
Maar de omstandigheden, die ik niet
in andere banen had kunnen leiden, wa
ren tegen ons geweest en hadden alle
voorbereidingen overbodig gemaakt. In
plaats van onopvallend als een klant den
winkel binnen te komen, was ik pas op
gedoken na het sluitingsuur en had als
«en waanzinnige op de deur staan bonzen.
Men zou begrijpen, dat de man, die nu
mijn rol overnam, ook van de zaak op
de hoogte was en zijn leven zou gevaar
loopen. Nu kon mijn dubbelganger reeds
ontmaskerd worden voordat' hij twintig
stappen buiten de deur gedaan had en
voordat ik via een anderen uitgang had
kunnen verdwijnen.
Met andere woorden: de eigenaar van
den winkel stond nu eveneens aan gevaar
bloot, niet minder dan mijn dubbelganger.
Ik was er nog heelejnaal niet zeker van,
dat wij uit de impasse zouden geraken.
Ik kan er mij niet mee verzoenen,
zei ik voor de vierde maal, terwijl Ricci
aanstalten maakte om te vertrekken.
Nu loopt hij gevaar in plaats van ik.
De oudere man haalde de schouders op.
Wij gehoorzamen onze bevelen en daar
mee afgeloopen. Ricci is bovendien zeer
geroutineerd in dergelijke karweitjes, en
dat kan men van u niet beweren. Geen
wonder, want hij heeft niets te verbergen
en u wel. Hij laat zich trouwens niet zoo
gemakkelijk pakken en bij den volgenden
hoek al op zijn kop slaan. Zoolang zij niet
achter dezen list komenMaar we mo
gen nu geen tijd meer verliezen. Ricci was
verdwenen. Bent u ook zoo ver?
Zij hadden mij nog tweemaal wat cog
nac gegeven en ik had nu ook een flesch
vol in mijn zak. Wel is waar kon de drank
mijn dorst niet stillen, maar ik kreeg er
toch wat meer ki-acht door. De oude
vrouw had een sjaal om haar grijze haar
geslagen en wachtte al op mij.
Ik weet werkelijk niet, hoe ik u
danken moet, zei ik tegen den man.
Wij doen het niet om bedankt te
worden, was het droge antwoord.
Neemaai* toch.
Kom nu, ik wacht, kwam de stem
van Maria by de deur.
„Leve de president, leve Frankrijk!" Met dezen uitroep begroetten de Parijzenaars
Vincent Auriol, toen.hij dadelijk na zijn verkiezing tot president van de Fransche re
publiek van het Palais de Versailles uitreedin gezelschap van Blumden premier
Ik volgde haar. Wij gingen naar bene
den en kwamen bij de deur, waardoor ik
het huis was binnengekomen. Toen daal
den wij nog verder. Zij had een zak
lantaarn bij zich en wij gingen door twee
kelders, waarin allerlei stukgoederen la
gen opgestapeld. In den tweeden kelder
stond een gx-oote kast, die Maria opende.
Wij traden binnen, en terwijl zij de deur
achter zich sloot, opende de wand van
de kast zich vanzelf, waarna wij in een
anderen kelder kwamen, dien wij dwars
doorliepen. Toen moesten we weer een
trap op. Ik voelde het bloed in mijn hoofd
hoofd kloppen. Boven aan de trap bevond
zich weer een deur. Maria stond stiL
Voorzichtig nu.
De deur kwam uit in een steegje. Maria
keek voorzichtig naar buiten. Haar adem
ging snel als van een opgejaagden hond.
De maan was nog niet opgekomen.
Bij werkte zich door een kier van de
deur en ik volgde haai*. Nu was het cri-
tieke oogenblik gekomen. Het kwam er op
aan, mij niet te laten vangen! We liepen
snel het steegje uit, terwijl wij ons dicht
langs de muren van de huizen drukten.
Zoo kwamen wij aan een kruispunt en
staken haastig over, gingen naai* links, ons
verwijderend van de plek, waar onze ver
volgers waarschijnlijk op den loer zouden
staan. Als ik het nu maar kon volhouden!
Wij kwamen weer aan een straathoek.
Zij raakte mijn arm aan.' In de tram
zou u de aandacht trekken. We nemen
dus daar verderop een taxi. Er is hier juist
een parkeerplaats. U hoeft zich geen zorg
te maken, dat wij geen auto zullen vinden.
Zegt u maar, dat wij naar de Santa Maria
delle Grazie moeten.
Nu kwamen wij in. een drukke straat. Ik
had er geen idee van, waar wij ons be
vonden. Aan den anderen kant van de
straat stonden drie taxi's. Even later zat
ik veilig in het donkere hokje naast mij
de barsche oude vrouw. Ik had een ge
voel van onuitsprekelijke verlichting, dat
het gevaar voor het oogenblik weer voor
bij was. De auto baande zich een weg door
het centrum van de stad, sloeg toen af
naar de Via Meravigli en na een paar
minuten stonden wij voor de oude kex-k,
waar ik den chauffeur betaalde.
Voordat de auto verder reed, had de
vrouw mij alweer bij den arm gegrepen.
Wij wrongen ons door de donkere straatjes
van buurten, die steeds armoediger wer
den. Ik bleef stilstaan om me met een
slok cognac te versterken. Daarna gingen
wij weer vlug verder,
Toen wij eindelijk stil hielden, zag ik
den achteringang van een kleine fabriek.
Mijn begeleidster haalde een sleutel voor
den dag, keek snel rechts en links de straat
af en opende toen een poortje. Nu begon
het trappenklimmen weer. Ik stopte even
om adem te scheppen.
Als ik maar wist verbrak ik eindelijk
het lange stilzwijgen, dat Ricci niets over
komen is. Misschien kunt u me nog een
boodschap laten sturen?
Nu gingen wij weer door een groote op
slagruimte. De vrouw knipte de lichten
aan en op een baal ontwaarde ik den naam
„Lorenzo", Zij stond stil om een deur te
openen. Bij dergelijke dingen praten wij
niet. Als u iets wilt weten, vraagt u het
dan aan de menschen hierbinnen. Ik moet
nu terug.
De deur ging open. Ik stond tegenover
een langen, mageren man met een smal-
beenig gezicht: Majoor Dwight.
HOOFDSTUK XIV.
Nog nooit in mijn leven was ik zoo blij
geweest iemand terug te zien.
Dwight, als altijd een onberispelijke
inz.: een le, twee 2e en drie 3e prijzen; K.
Stiemer, Beverwijk, 3 inz.: een 'le en een
3e prijs; B. H. Vink, Velsen-N., 1 inz.: een
le prijs; J. v. d. Linden, Wijk aan Zee, 3
inz.: een le en een 2e prijs; J. Heyligers,
IJmuiden-Oost, 2 inz.: een le prijs. Drie
sprong, Beverwijk, 2 inz.: twee le prijzen;
G, v. d. Winden, Beverwijk, 4 inz. konijnen:
drie le, een 2e prijs; B. v. Riessen, Bever
wijk, 3 inz.: een le en een 2e prijs; P. G.
Fiets, Beverwijk, 3 inz.: twee le prijzen;
W. Amse, Driehuis, 2 inz.: een le en een
2e prijs; A. v. Sighem .IJmuiden, 3 inz..
twee le prijzen. S. de Vries, Beverwijk, 6
inz.: een le, drie 2e en een 3e prijs.
Afhalen van distributiekaarten
Voor het afhalen van distributiebescheiden in
het Patronaatsgebouw aan den Zeeweg zijn aan
de beurt. Dinsdag 21 Januari de letters N tot
met O en Woensdag 22 Januari de letters P tot
en met R.
Schoenenbonnen,
Inwoners van IJmuiden, Velsen (dorp) en Drie
huis. wier nummer van de T. D. K. als laatste
cijfers een 5 aanwijst, moeten hur. schoenen
bonnen afhalen ten kantore van den dienst P. J.
Troelstraweg en wel letters H tot en met S op
Dinsdag 21 en letters T tot en met Z op Woens
dag 22 Januari, telkens van 9—12 uur.
Geen losse inwisselingsbonnen
iAleveren.
De directeur van den Dlstrlbutiedienst vestigt
er nog eens de aandacht op, dat men voor het
afhalen van nieuwe levensmiddelenkaarten, de
tweede distributiestamkaarten (zonder inleg
vellen) met de loopènde bonkaarten 701 moet
overleggen. Losse Inwisselingsbonnen mogen
door de ambtenaren, die belast zijn met de uit
reiking niet worden aangenomen.
TERAARDEBESTELLING
LEENDERT BRUIN
Te Scheveningen is onder groote belang
stelling het stoffelijk overschot ter aarde
besteld van den redder Leendert Bruin.
Leden van de vereeniging „De Reddings
medaille" fungeerden als slippendragers.
De kist was bedekt met de vlag van de
Noord- en Zuidhollandsche Reddingmaat
schappij. In de aula sprak de heer H.
Eschauzier van het plaatselijk bestuur te
Scheveningen van de N.Z.H.R.M. Hij zeide,
dat Bruin er nog een was van de oude
ridders der zee. Wanneer de storm raasde
over de kust en de kachel lekker warm
brandde, gingen zij uit om te redden.
Daarna schetste de heer C. Otters, voor
zitter van „De Reddingsmedaille" de ver
diensten van Bruin, die hij gelijk stelde
met Dorus Rijkers, Mees Toxopeus, Jan
van Kan en Kees Klaassen.
De kist werd daarna uitgedragen door
de kameraden, van Bruin.
Gij zegt tegen wie Uw wijsheid aan-
hooren wil, dat de huidige wereld zoo dra
matisch is, zoo globaal-dramatisch is, dat
elke persoonlijke tragedie in dezen baaierd
van tranen niet telt. Het waren uw eigen
woorden. Als manna van wijsheid vallen
zü uit den hoogsten der hemelen.
Maar bij den tandarts op dp stoep maakt
gij ze persoonlijk te schande.
Met den weeïgen kruidnagelsmaak van
de nood vulling nog in den mond bepeins ik
de wijsheid en de waarheid: de wijsheid
van den hoogen heer zonder pijn in de
kaken, de waarheid van den lafaard met
den opengesperden mondt die als een on
wijze het boren, het eeuwige boren, van
den held in 't wit trachtte te doorstaan.
Reeds de wachtkamer met haar zestien
jaargangen van de Kampioen was een
grauw voorportaal van het helsche drama.
Welk een psycholoog, overigens! Om
aan den wand van dit lusteloos vertrek
komieke plaatjes van mannen met dikke
wagen en grapjes over de drilboordery te
hangen! Het krampig liggen in den zetel
der hulpeloozen leek het hoogtepunt van
den man met het mondspiegeltje.
„Ik zal u even pijn moeten doen."
Welk een métier!
Met venijnige haken en dreunende boren
wordt dit „even" een eeuwigheid.
Dit is de eenvoudigste doch smartelijk
ste toepassing van de leer der realiteit: dat
zes minuten boren zoo onvergelijkelijk veel
langer duurt dan twee uur minnekozen in
het matte licht der maan.
„Móet u altijd boren, dokter?"
„Wat het zwaard is voor den soldaat,
dat is de boor voor ons: een nobel wapen",
zegt de man-zonder-mêelij. Hij maakt er
zoowaar nog een grapje bij, dat verloren
gaat in 't geraas binnenshoofds.
„Móet die boor beslist de zenuw raken,
dokter? Móet die kies, die kaak, dit gansche
vurige hoofd /uit elkaar gewrikt worden?"
Tot in de vingertoppen tintelt de weeë
pijn. Machteloos ligt ge achterover. En ge
ziet, dat de tanden van den dokter zelf
geen reclame zijn voor zijn stiel. Vier ver
schillende boortjes zijn nu i-eeds aan het
duivelswapen geschroefd. Machteloos ligt
ge achterover, wachtend op het herbegin
van 't feilloos mikken op de zenuwpunt.
Welke woorden hebben zoeter klank dan
„even spoelen"? En welke sigaret smaakt
beter dan die wanneer ge de tandartsdeur
achter u dichtgeslagen hebt?
Moet u altijd even pijn doen, dokter?
En wordt het Maandag weer boren?
Wat een vak, dokter!
En hoe slecht valt de borrel op dien
kruidnagelsmaak.
Tot Maandagheld!
ELIAS.
B. en W. vragen een crediet voor de
voorbereidende werkzaamheden
Ter nadere bestudeering van de moge
lijkheden van een gemeenschappelijken
fabrieksbouw in IJmuiden werd een com
missie benoemd onder voorzitterschap van
den wethouder van Openbare Werken den
heer W. F. Visser, waarin onder meer zit
ting namen de heeren Ir. C. A. de Vassy,
hoofd van het Streekbxueau Noordholland-
West van den Wederopbouw te Haarlem,
Ir. W. Fuhivi Snethlage, directeur van den
Economisch-Technologischen Dienst voor
Noordholland en H. A. Maaskant, een der
ontwerpers van het herbouwplan.
De commissie is thans zoover met haar
werkzaamheden gevorderd, dat een schets-
plan, alsmede een plan voor den financiee-
len opzet is gereed gekomen.
Tot dusver zijn alle hieraan verbonden
werkzaamheden geheel belangeloos ver
richt. Nu gebleken is, dat het plan zeer
goed uitvoerbaar is, zal het noodzakelijk
zijn het schetsplan om te zetten in een defi
nitief bouwplan. Tot het ontwerpen hier
van is inmiddels reeds opdracht verstrekt
HARINGPRIJS VOOR HET „KALI-
CONTRACT" WORDT SPOEDIG
BEKEND GEMAAKT.
In kringen van haringexporteurs heerscht
naar het A.N.P. meldt, ontstemming, om
dat de prijs van de haring voor het zooge
naamde kali-contract nog steeds niet be
kend gemaakt is. Was er oorspronkelijk
sprake van dat de blokkeering der haring
eerstdaags zou worden opgeheven, ook
hiervan is definitief nog niets bekend. Met
het oog op het gevorderde seizoen heeft de
handel er groot belang bij spoedig te we
ten hoe het met den voorraad staat en of
de nog bestaande orders naar andere lan
den kunnen worden uitgevoerd. Ook de
binnenlandsche handel heeft dringend ha
ring noodig. Het A.N.P. verneemt van be
voegde zijde, dat de prijs van de haring
voor het kali-contract zeer binnenkort zal
worden bekend gemaakt.
aan een architect. Deze werkzaamheden
zullen echter moeten worden gehonoreerd.
Hiervoor heeft de commissie de beschik
king noodig over een crediet, waaruit niet
alleen dit honorarium, doch ook de verder
nog te maken kosten, welke noodzakelijk
zijn om te komen tot een uiteindelijk goed
resultaat, dienen te worden gefinancierd.
Terzake werd aan B. en W. door ge
noemde commissie een begrooting overge
legd, waaruit blijkt dat een en ander wordt
geraamd op f 4000.
B. en W. stellen den Raad voor om van
bovengenoemd bedrag, behoudens goed
keuring v9m Gedeputeerde Staten, een ge
deelte, groot f 1000.-, voor rekening der
gemeente te nemen.
Inmiddels is aan het College van Algc-
meene Commissarissen voor den Weder
opbouw te 's-Gravenhage en aan de Pro
vincie Noordholland verzocht een bijdrage
van resp. f 1000 en f 2000 te verstrekken.
Machinist kreeg brandwonden
Toen de machinist van den stoomtrawler
Condor tijdens de visscherij zijn werk
zaamheden bij den stoomketel verrichtte,
ontstond eep lek in een der stoomleidingen.
De machinist werd door den ontsnappen
den stoom getroffen en kreeg ernstige
brandwonden, zoodat de schipper het
raadzaam oordeelde, naar IJmuiden terug
te keeren.
Zaterdagmorgen kwam de Condor in
IJmuiden binnen.
Agenda voor Velsen
en IJJmeiden
MAANDAG 20 JANUARI
Thalia: „Hoe krijg Ut een baantje?',', 7.00 on
11.15 uur.
De Pont: „De Spelbrekers", 8,00 uur.
DINSDAG 21 JANUARI
Bioscopen: al6 Maandag.
verschijning in een van zijn lichte zomer-
costuums, beet op den steel van zijn pijp
met zijn sterke, ver van elkaar geplaatste
tanden. Hij was geheel alleen in een ka
mer, die er uitzag als een kantoor. Langs
de wanden stonden loketkasten en map
pen. Bovendien ontwaarde ik een ouder-
wetsch schrijfbureau met een roldeksel en
een stuk of wat draaistoelen.
Ik ging op een er van zitten en zuchtte
van vermoeidheid en opluchting
Hij had mij ongetwijfeld na zes uur ver
wacht en zich bezorgd gemaakt, omdat
ik te laat kwam. Nu wilde hij weten, hoe
ik aan mijn verwondingen was gekomen
en wat er allemaal gebeurd was. Ik deed
mijn best de gebeurtenissen in de juiste
volgorde te vertellen. Maar telkens kwam
de oude vrouw er tusschen met uitvoerige
uiteenzettingen. Dankbaar voor die tijde
lijke rust leunde ik achterover in mijn
stoel en liet haai* vertellen wat zij wist.
Maar het duurde niet lang, of zij moest
ons weer verlaten. Ik wilde verder gaan
met mijn verhaal, maai- Dwight scheen
iets anders van plan te zijn.
Hij legde zijn hand op mijn ai-m. Ga
even mee, zei hij als terloops, dan zal ik
je iets laten zien, wat je nu juist noodig
hebt.
Hij bx-acht me in een klein, kaal kamer
tje, waar een radio stond, een divan, die
als bed was 'ingericht en een waschkom,
waarin een paar foto-negatieven dreven.
Onder het kussen vind je een pyja
ma. Die zal je wel passen. Kleed je maar
uit en doet het licht uit. Je moet noodig
eens een beetje opgeperst worden. Ik geef
je vijf uur. Maar dan wordt het ook aan
pakken. Je hebt je rust hax-d noodig.
Ik was echter onverstandig en wilde
eerste mijn belevenissen ten einde vertel
len, bevrijd zijn van hetgeen mij drukte.
Maar hij viel mij dadelijk in de rede.
Kruip eerst in bed, vooruit, zoo gauw
mogelijk. Even na twaalf zullen we je
weer wekken.
Ik had zoo lang gesnakt naar slaap, dat
ik nu niet eens meer gelooven kon, dat
ik zou mógen slapen. Maar mijn zenuwen
konden niets meer verdragen.
Hij schudde mij bij den arm en deelde
mij mee, dat het vijf minuten over half
een was. Ik kleedde mij weer aan, wreef
den slaap uit mijn oogen; ik voelde me
ellendig en heelemaal niet uitgerust. Ik
dronk een beetje water, maakte mijn ge
zicht en hals flink nat en strompelde de
trap af naar het kantoor.
Nu werd het mij duidelijk, waarom hij
het verhaal niet tot het eind had willen
aanhooren. Hij was niet meer alleen. Ze
waren allemaal hier. Ook Andrews en.
Jane Howard. v
Het was een grootsch moment voor mij
Ik schold mijzelf uit voor idioot, omdat
ik er zoo sentimenteel van werd, maar ik
kon eenvoudig niet anders.
Andrews scheen last van de hitte te
hebben. Hij had zijn jasje uitgetrokken
en droeg een hel groen zijden overhemd
met een fladderende das, waarop groene
gondels schommelden op een rooden ach-
tergrond. Zijn broek werd opgehouden
door een breecle, fluweelen ceintuur.
En Jane.wel, ik zag van haar eigen
lijk niet veel meer, dan dat zij er was,
dat zij vóór mij zat en mij met haar oogen
met de kleine vlekjes erin, aankeek, ter
wijl zij er beetje schor hoestte.
Toen wij elkaar begroet hadden, was
ik aangenaam verrast door de uitdrukking
van haar oogen. Ik voelde, dat ik rood
werd van vreugde, terwijl ik haai* aan
keek. Eigenlijk was dat heel natuurlijk.
CWordt vervolgd)
■9
