Opzienbarende onthullingen over
het Duitsche crypto-nazidom
Ook tijdens de bezetting gaf ons land Menu voor Januari
den geallieerden weerberichten
De Franschen hebben groote plannen
in het Saargebied
De Leeuw kampioen groot biljart
Nacht-Express
Dinsdag 28 Januari 1947
IJMUIDER COURANT
De commissie voor Europeesche kwesties rapporteert
rustige reorganisatie der nazi-partij99
Een dezer dagen gepubliceerd rapport van
de commissie voor de bestudeering van
Europeesche aangelegenheden, welke com
missie gedurende den oorlog in Londen is
wevormd uit vertegenwoordigers van ver
schillende Europeesche landen, bevat op
zienbarende onthullingen over de activi
teit van crypto-nazis in Duitschland en
jiomt tot de merkwaardige conclusie, dat
de nazi-partü in Duitschland zich rustig
aan het reorganiseereu is voor een her-
opneming van de macht, door het verkrij
gen van de controle over de door de ge
allieerden ingestelde democratische insti
tuten.
De commissie, die op dit oogenblik geen
Nederlandsche vertegenwoordiger meer
telt oorspronkelijk had voor Nederland
de minister van Staat, jhr. mr. Beelaerts
van Blokland, in de commissie zitting
heeft haar rapport ter kennis gebracht
van de eerste-ministers en ministers van
Buitenlandsche Zaken van een aantal
Europeesche landen. Zij zegt in haar rap
port o.m. nog het volgende:
Het totaal aan waarden, dat Duitsche
(burgers en nationaal-socialistische orga
nisaties in het buitenland hebben kunnen
achterhouden én verbergen, is voldoende
om den aankoop te financieren van de voe
dingsmiddelen, welke de zones van West-
Puitschland gedurende de eerstkomende
drié jaren noodig hebben.
Het Duitsche volk, met uitzondering van
een kleine minderheid, is op het oogenblik
nog in het geheel niet den weg der demo
cratie opgegaan. Er bestaat thans door
geheel Duitschland een netwerk van nazi
organisaties, wier macht bij de maand
toeneemt. Die organisaties staan onder lei
ding van voormalige belangrijke nazi
leiders, leden van" buitenlandsche „colla-
boreerende" bewegingen e'.a. Deze organi
saties pogen de zuivering te dwai'sboomen,
spionnage uit te oefenen en wanorde te
scheppen in door de bezettende mogend
heden gecontroleerde besturen en orga
nisaties. Tot. dit doel zijn plaatselijke
groepen, zoogenaamde „blocwachten" op
gericht in de vier zönes.
In de Britsche zone ontplooit deze orga
nisatie een drievoudige actie: sabotage in
de mijnen van het Ruhrgebied, overreding
van de boeren om hun producten niet naai
de steden te zenden en het vex-spreiden
vaix de bewering, dat de ondervoeding der
Duitschers te wijten is aan zenden van
het voedsel naar Engeland, waarbij valsehe
data en cijfers voor zoogenaamde exporten
worden voorgelegd.
In de afgeloopen maanden hebben voor
malige leden van de nazi-partij en de SS
zich wederom in uniform vertoond In de
Gemeente Haarlem wil
twee Lycea stichten
Binnenkort zullen B. én W. van Haar
lem bij den gemeenteraad een voorstel in
dienen, dat de stichting van twee gemeen
telijke lycea beoogt, verklaarde de wethou
der van onderwijs, de heer D. J. A. Geluk
Zaterdagavond op een bijeenkomst van de
afdeeling Haarlem van de vereeniging
„Volksonderwijs".
Nader vernamen wij, dat het in debe
doeling ligt om de tweede H.B.S. B aan
het Santpoorterplein op te heffen en deze
ln een lyceum om te zetten. De leerlingen
van de H.B.S. vox-men dan de wiskundige
afdeeling van dit lyceum.
Ook in het Zuiden wil men een lyceuhx
vestigen. Op het oogenblik is men over den
Bankoop van een daartoe geschikt pand in
onderhandeling.
Het zal zeer moeilijk zijn om de voor
'deze scholen noodige leei'krachten te vin
den. Een gelukkige omstandigheid is daar
bij, dat men voorloopig alleen maar een
eerste klasse behoeft te vormen, zoodat
men geen volledige staf en ook geen groot
gebouw behoeft.
De bedoeling van den wethouder van
Onderwijs is de Lycea te openen met het
begin van den nieuwen cursus in Septem
ber van dit jaar.
Stopt
reinen Haarlem-Leiden
afhankelijk van materiaal
Naar aanlediing van geruchten, die in de Bol
lenstreek de ronde doen, als zouden de Neder-
-landsche Spoorwegen binnenkort weer stoptrei
nen Haarlem—Leiden laten rijden, kunnen wij
meedeelen, dat deze kwestie op het oogenblik
in Utrecht zorgvuldig bekeken wordt. Het stre
ven der Spoorwegen is erop gericht, de bewoners
van de bollenstreek zooveel mogelijk ter wille te
zijn, doch de inwilliging van hun stroom ver
zoekschriften ,,wij kunnen er wel een biblio
theek van vormen!", zeide de directie hangt
volkomen af van de positie van het rollend
materiaal.
Dezer dagen Is een ongeluk met doodelijken
afloop gebeurd door het gebruik van poeder-
vormige carbid in een acetyleenontwikkelaar. De
directeur-generaal van den Arbeid vestigt er de
aandacht op. dat in dergelijke apparaten slechts
carbidkorrels gebruikt mogen worden.
verschillende zönes, zoowel op besloten als
op openbare bijeenkomsten, in het bijzon
der in Neder-Saksen en Beieren, waarbij
zij openlijk werden toegejuicht door de
bevolking.
Voorts wordt in het rapport een over
zicht gegeven van de nazi-hulpbronnen,
welke zich onderscheidenlijk in Argentinië,
Zuid-Afrika, Zweden en Zwitserland zou
den bevinden.
De laatste foto van den Ziveedschen Prins
Gustaaf Adolf, gemaakt juist voor hij in
het vliegtuig stapte, terwijl hij met Z.K.H.
Prins Bernhard een kopje koffie dronk in
het restaurant op het vliegveld Schiphól.
Prof. Posfhuma
in de commissie-generaal?
Van bevoegde z|jde verneemt Aneta,
dat, indien de wetswijziging, waardoor het
aantal leden van de Commissie-Generaal
van drié tot vijf zal worden verhoogd, zal
worden aangenomen, de regeering voor
nemens is prof. Posthuma voor te dragen
voer de benoeming van Commissaris-Gene
raal. Thans treedt prof. Posthuma op als
financieel en economisch deskundige in de
Commissie-Generaal.
Naar aanleiding van enkele publicaties
in de Nederlandsche dagbladen, heeft prof.
Posthuma heden aan een correspondent
van Aneta verklaard, dat hij eerst door
de Nederlandsche regeering voor de be
noeming is gepolst, toen de ontwerp-over-
eenkomst reeds door de Tweede Kamer
was besproken en de daarin vastgelegde
politiek was aanvaard. „Reeds daaruit
blijkt", aldus prof. Posthuma, „dat ik be
reid ben op basis van het aceoord van
Linggadjati mede te werken aan den we
deropbouw van Indonesië".
Drie geheime radio-zenders zorgden voor de verbinding
(Van onzen specialen verslaggever)
Bij nxijn bezoek aan het Saax-gebied wer
den de Franschen niet moede mij te be
zweren dat gansch het Saargebied hunker
de, naar een economische aansluiting. Geen
politieke. Want dat wilden zij zelf niet.
Waarom niet? Het antwoox-d moge ook ons
tot overdenking stemmen!
„Die nu van middelbaren leeftijd zijn,
willen misschien nog wel de kinderen
zullen er zeer waarschijnlijk anders over
denken en de kleinkinderen? Die zullen
allen him best doen er ons weer uit te
smijten".
Toen ik 's avonds op mijn eentje een
kleinen zwerftocht door Saarbxnxcken
maakte en aan den oever van de Saar in
het zwarte water stond te turen, schoten
mij opeens weer de tijden te binnen toen
ik hier in 1935 een maand lang van dorp
tot dorp trok en getuige was van den door
ruim 95% der bevolking geuiten wexxsch
om Duitsch te zijn en Duitsch te blijven.
Ik moet zeggen dat, bij wat ik tot dus
ver had gezien de toestand in het. Saar
gebied mij meeviel. Een der Fransche of
ficieren verzweeg mij niet dat men daar
een politiek van „anfreunding", van
vriendschappelijke toenadering vrij ver
taald, volgde en al was het er dan ook
allerminst een paradijs op dezé weinig
paradijsachtige aarde, over het algemeen
mocht men ér niet ontevreden zijn. De
Saarlanders zijn, zoo werd mij gezegd, voor
verx-eweg het grootste gedeelte, voorstan
ders der economische aaneensluiting; de
wensch -daax-toe zal ongetwijfeld via de
maag gaan. Maar toen ik door het kleine
stadje Merzïg zwierf, ziet, tóen ontdekte
ik opeens een plakkaat dat ik nog nex-gens
had ontdekt 'en dat ik mij dus haastte op
de gevoelige plaat vast te leggen. Het was
een plakkaat dat uitging van de M.R-S.,
d.w.z. van de Mouvement Rattachement.
Sarre. Het was het plakkaat van een be
weging, niet van een bepaalde Partij en
naar men mij wist te vertellen omvatte
deze beweging momenteel om en bij de
200.000 leden. Men ziet op dit plakkaat aan
den eenen kant de Fransche Maagd, tér-
wijl aan de andere zijde twee menschen
zitten die de oogen op Marianne gericht
tegen elkaar zeggen:
„Een betere toekomst brengt ons de aan
sluiting van het Saax-gebied bij Frankrijk".
Intusschen heeft Frankrijk op eigen houtje
reeds ingegrepen en de Hooge Heeren voor
een nieuw probleem'gesteld. Zij zijn er van
overtuigd dat het plebisciet van '35 niet
anders is geweest dan een „acte de violence
politique hitlérien et une honteuse falsifi
cation" met andere woorden^ een volkomen
vervalsching der werkelijkheid.
Alles draalt om voedsel.
De Franschen begrepen dat de voedsel
voorziening per slot van rekening de spil
is waar zoo ongeveex- alles om draait en
met name voor de mijnwerkers» werd dan
ook zéér goed gezorgd. Deze kregen een
aantal van pl.nx. 4000 calorieën toegewezen,
waren tevreden en.werkten. En werk
ten góed. „Het zijn werkers" gelijk de
Fransche officieren het uitdrukten en zij
wezen er mij op dat de productie der Saar-
mijnen op het oogenblik 50% van het to
taal van voor den oorlog bedroeg. En ook
de woningtoestand had alle aandacht der
Franschen. Want toen ik in het voor 70%
verwoeste Saarlouis was, werd mij met
grooten trots een maquette getoond waarop
de nieuwe stad was afgebeeld.
Intusschen het plan was inderdaad
prachtig. Twee groote districten waren
volkomen verwoest en deze vernielde ge
bieden zouden dan ook maar naar den an
deren kant van de Saar worden overge
bracht. En op het verwoeste terrein zou
den mooie en moderne fabrieken worden
gebouwd, terwijl de bewoners aardige huis
jes zouden krijgen, die ook nog zóó ge
bouwd zouden worden, dat men geen last
van de rook der fabx-ieksschoorsteenen zou
hebben.
Reusachtig zei ik, alle respect voor die
plannen, maar als u het mij niet kwalijk
neemt, ik heb hier een tijdlang gewoond
en de loop van de Saar vex-hindex-t een
dergelijken bouw. Waarop de Franschman
zeide: Ook daaraan is gedacht, dan zullen
wij de rivier eenvoudig een stuk verleg
gen". Waarop ik niets beters wist te doen
dan te zwijgen
DE MAREES VAN SWINDEREN.
Bartoes gearresteerd
Conférencier van hel
„Zondagmiddagcabaret"
Bartoes, eens „humorïst-coférencier"
van het tijdens de bezetting beruchte
„Zondagmiddagcabaret" van Paulus de
Ruiter, is te Amsterdam door rechercheurs
der PRA gearresteerd.
Dit is de tweede maal na de bévrijdxng,
dat Bartoes is gearresteerd. Nadat hij in
het kamp aan de Levantkade geruimen
tijd gevangen had gezeten, slaagde hij
er in Juni 1946 in te ontvluchten en zich
rneer dan een half jaar in Amsterdam
schuil te houden. Reeds meer dan een
maand geleden was men Bartoes. die in
werkelijkheid A. J. Wijsma heet. op het
spoor en trof de Alkmaarsche PRA
zonder dit te wetenhem in het huis van
den ijzerhandelaar De J. aan de Lelïe-
gx-acht te Amsterdam aan. In dit perceel
deden de rechercheurs een inval nadat
het vermoeden was gereden, dat De J.
ontvluchte politieke delinquenten onder
dak verschafte. Bartoes wist zich echter
te legitimeeren met papieren op den naam
Visser. Daar de rechercheurs Bartoes niet
kenden, glipte de conféx-encier toen nog
door de mazen van het justitieele net.
De gangen van „Visser" werden echter
nauwkeurig gevolgd en tenslotte ging men
tot ax-restatie over. Bartoes had toen een
rijbewijs met zijn waren naam bij zich.
Drie radiozenders in Nederland zorgden in
bezettingstijd voor weerberichten ten behoeve
van de geallieerde luchtstrijdkrachten. Dag
aan dag waagden de mareqnisten hun leven,
zwierven met hun zenders rond en seinden
prompt op tijd hun meteorologische waarne
mingen naar Engeland.
Bij het overvliegen van geallieerde bom-
menwerpers en jagers wisten zij, dat hun
werk tot de veiligheid van de vliegers had
bijgedragen. Terwijl de Duitsche peilwagens
rondreden en trachtten de gevaarlijke radio-
posten op te sporen, verdwenen zenders en
marconisten als schimmen: naar een volgend
adres, waar opnieuw de seinsleutel werd
gehanteerd. Streep-punt-punt-streep-streep-
puntin code ontvingen de Èngelsche
luisterposten de berichten over neerslag,
temperatuur, barometerstand, wolkendek en
-hoogte, windriohting en dergelijke, van drie
punten uit Nederland. Deze gegevens wer
den in kaart gebracht en zoo kreeg de ge
allieerde luchtmacht een beter beeld van de
weersgesteldheid boven West-Europa.
In 1942 zocht de technische student H.
Deinum uit Den Haag contact met een radio-
nan. Hij vond het noodig om met Engeland
:n verbinding te komen Daar voelde de
heer A. A. de Roode, die toen een oorlogs-
baantje op het departement van "Waterstaat
had, ook wel wat voor De heer de Roode
was heel toevallig voor den oorlog verkeers
leider op Schiphol geweest en voordien, van
1929 tot 1937 radio-telegrafist op Waalhaven
en Schiphol. Ze begonnen met het bouwen
van een zender en gaven onderwijl een
briefje voor de Nederlandsche regeering mee
met iemand, die „naar Zweden" vertrok.
Via Delfzijl kwam een gunstig antwoord
binnen en al spoedig draaide' een 50-watt
zendertje op volle toeren.
In 1943 werden de zaken uitgebreid met
een aantal zenders, die uit Engeland per pa
rachute werden geïmporteerd. Hel vermoe
den van de heeren Deinum en de Roode, dat
,ze er in Engeland wel wat in zouden zien",
werd ten volle bevestigd. Zij kregen al spoe
dig het verzoek een weerberichtendienst te
organiseeren en dat was nu juist een kolfje
naar de hand van den heer de Roode, die al
spoedig met behulp van een aantal betrouw
bare en deels door hem opgeleide helpers
van drie punten in Nederland meteorologi
sche gegevens naar den overkant seinde.
Dit was niet zoo'n eenvoudige kwestie,
want voor het verzamelen dezer gegevens
heeft men instrumenten noodig, die geijkt
moeten worden en dan zijn er nog andere
hulpmiddelen, waar een weer-waai-nemings-
post niet buiten lean. Er was echter meer te
doen. De heer de Roode organiseerde nog
een' berichtendienst op Engeland, waarvoor
in den regel nog twee of drie zenders in be
drijf waren. Over deze apparatuur gingen
militaire, politieke en economische inlichtin
gen naar Londen en de ontvangers van de
groep kregen weer opdrachten van overzee
binnen. -
Ook voor L. O., K P. en O. D. werden
boodschappen doorgegeven en ontvangen
Inlichtingen en boodschappen werden door
den derde van het driemanschap, den heer H.
Vader, verzameld en verspreid.
Voor hun belangrijke diensten via den
weerdienst bewezen aan de geallieerde lucht
vaart-activiteit ontvingen cie heeren de
Roode en Deinum te Maastricht de Ameri
ka a nsche vrijheidsmedaille uit handen van
den ambassadeur Stanley K. Hornbeck.
„Het was niet zoo eenvoudig om mede-
werkers te vinden", vertelt de heer de
Roode, die thans chef van de sectie Organi
satie Luchtverkeersbeveiligingsdienst van
den Rijksluchtvaartdienst is. „Je moest na
tuurlijk 90 procent zekerheid hebben, dat'de
man, dien je uitzocht, zou gaan medewerken.
Ik beschouw deze onderscheiding als hulde
Voedings-
ipeciaal voor de
aan mijn vrienden van den Weerberichten-
dienst, van wie ik allereerst den heer J.
Smit moet 'noemen, die bij Nijmegen met een
zender en een pistool in handen van een
Duitsche wachtpost viel en Neuengamme
heiaas niet overleefde, voorts Th. Dubois
W. Bloenjkolk, die, evenals ik, den dans zijn
ontsprongen"
„Bent u zelf wel eens gesnapt?"
Een keer scheelde het niet veel. Ik kreeg
bericht, dal er Duitschers in de straat bezig
waren, stak mijn kristallen en papieren in
den zak en ging de straat op. Verschillende
huizen werden al onderzocht en toen ik den
hoek van de straat omging, zag ik nog juist
hoe ze aan mijn adres aanbelden. Later had
den we een kleine organisatie, die de activi
teit van de radio-peilwagens der Duitschers
in de gaten hield. We kenden de nummers
van deze auto's en konden dus tijdig gewaar
schuwd worden".
„Waar stonden de zenders?"
„Op verschillende plaatsen in het land.
Behalve met de drie zenders voor den weer
berichtendienst zonden wij uit Den Haag en
uit ons filiaal té Amsterdam. Voorts hadden
wij posten in Groningen, den Achterhoek en
Nijmegen. Je moest zoo vaak verhuizen.
Ik zelf heb ongeveer dertig adressen ge
had, vaak pensionkamers. Met de draagbare
zendertjes en ontvangertjes, juweeltjes van
techniek, en twintig meter antennedraad
as je al gauw geïnstalleerd. Het heeft ve
len verbaasd na den oorlog te hooren", al
dus de heer de Roode. „dat hpn gast in oor-
togstijd tevens een geheime zender onder
dak bracht".
Een R.K. Ambachtsschool
te Haarlem
Er bestaan te Haarlem plannen om een
actie te gaan voeren voor de stichting van
een R.K. Ambachtsschool. De Bisschop
pelijke Nijverheidsschool te Voorhout is te
klein geworden, daarom wordt het ge-
wenscht geacht te Haarlem een nieuwe
school op te richten die alle R.K. leerlingen
uit deze omgeving kan opnemen. Thans
bezoekt een groot aantal R.K. jongens de
neutrale ambachtsschool in het Kleverpark
te Haarlem.
Het plan bestaat aan de nieuwe school
meer vakken te onderwijzen, zoodat ook
bakkers, banketbakkers, schoenmakers en
kleermakers kunnen worden opgeleid,
J' wordt een vergadering ge
houden van de R.K. Middenstandsvereeni-
ging en R.K. Vakorganisaties, ter bespre
king van de plannen.
De bemanning van het Zondag nabij
Kopenhagen verongelukte K.L.M. vliegtuig.
Boven: van links naar rechts: G. J. Geïj-s-
sendorffer, gezagvoerder, G. J. Rietman, 2de
piloot; SNA. Peijnenburg, lste telegra
fist. Beneden: van links naar rechts:
W. Brandenburg, 2de telegrafist; W. A. van
Bommel, boordwerktuigkundige en de ste
ward H. Hoek.
Het voorlichtingsbureau
raad geeft het volgende menu,
maand Januari.
Selderijsoep.. Schotel van aardappelen met
bieten en hachee. Custardvla met rozijnen
of pruimen.
Vindt u dit menu te uitgebreid voor een ge
wonen weekdag, dan kunt u soep, of vla, of bei
de, laten vervallen. In plaats daarvan maakt
u dan wat meer aardappelen en groenten klaar
en eventueel voegt u wat meer vocht en uien bij
de hachee. De selderijsoep wordt, bij gebrek aan
bloem en vermicelli, met gortmout gebonden.
Bieten, hachee en aardappelpuree vormen een
goede combinatie. Vooral wanneer u een oven
heeft, kunt u alles in Jagen, in een vuurvaste
schaal doen en er even een korstje op laten
komen. Maar zonder oven kunt u er ook een
smakelijke schotel van maken. Hier volgen de
recepten van de selderijsoep en de bietenschotel
voor 4 personen.
Selderijsoep.
12- water, Vi middelgroote selderijknol, 70 g.
(pl.m. l kopje) gortmout, 2 bouillonblokjes, pe
per, wat bladselderij, desgewenscht boter en
melk, zout.
De knolselderij in plakken snijden, schillen,
vvasschen, in blokjes snijden en gaar koken ln
het water met de bouillonblokjes en wat zout,
(pl.m. IS minuten). Zoodra de vloeistof kookt, de
gortmout al roerende toevoegen en mee gaar
laten worden, van de bladselderij de blaadjes en
de dunne steeltjes fijn hakken en deze eveneens
enkele minuten meekoken. Eventueel wat boter
en melk toevoegen en de soep op smaak maken
met peper en zout.
Schotel van bieten, hachee en aardappelpuree.
600 g, (pl.m. 1) langwerpige gekookte biet, 1%
kg. aardappelen. 200 g. poulet, 2 middelgroote
azijn, laurierblad, boter of margarine, zout,
peper, aardappelmeel of maizena.
Van de poulet op 'de gewone, wijze hachee
maken. Zorgen, dat er ongeveer 2 dl. (ruim
1 kopje) vocht op is. dat gebonden kan worden
met wat aardappelmeel of maizena. Voor dit ge
recht de bieten raspen op een grove rasp of in
dunne plakjes snijden en even stoven met azijn,
laurierblad, suiker en zout. Op de bekende
wijze aardappelpuree maken. Onder in de schaal
de bleten doen, 'daarop de hachee,, en tenslotte
de aardappelpuree. Wil men er ln den oven een
korstje op laten komen, dan de aardappelpuree
bestrooien met paneermeel en er kluitjes boter
of margarine op leggen.
Door uitlaatgassen van
een auto omgekomen
Voorbijgangers troffen op den Zuidelijken
wandelweg te Amsterdam een stilstaande auto
aan, die daar kennelijk den geheelen nacht had
gestaan, omdat zich een dun laagje ljzel op den
wagen had gevormd. Twee roerlooze figuren ln
den wagen trokken de aandacht. Beiden bleken
overleden te zijn.
Een onderzoek bracht aan het licht, dat de
uitlaat van de auto defect was, waardoor de
twee inzittenden door koo]*nonoxyde-vergifU-
ging om het leven zijn gekomen. Het zijn een
38-jarige bedrijfsleider en een 24-jarlge dame,
I beiden uit Amsterdam.
Het biljartkampioenschap hoofdklasse
45-2, dat in Apeldoorn gehouden is, is
bijzónder belangrijk geweest. Er werden
hooge gemiddelden gemaakt (het tournooi
gemiddelde was 23,34, tegenover 19,78 in
het vorig jaav), twee records werden'
verbetei-d en na een spannend slot is De
Leeuw kampioen geworden, „doordat hij
een beter gemiddelde had dan Van de
Po!, die evenens'. vijf partijen had gewon
nen.
Al eindigde de Haarlemmer Kobus op de
zesde plaats, toc.h heeft "'hij een goed figuur
geslagen. Zijn gemiddelde lag ver boven de
17, nl. 26,73. Tijdens de wedstrijden van Za
terdag en Zondag heeft hij nog een overwin
ning geboekt.
Voor De Leeuw heeft het tournooi fraaie
successen opgeleverd. Zaterdag was hij in de
partij tegen Van de Pol bijzonder op dreef.
Eerst moest hij er wat inkomen. Na de acht
ste beurt kwam hij tot grandioze krachtsont
plooiing. Toen hij de 150 overschreden was,
kreeg men het vermoeden, dat hij Van de Pol
de eerste nederlaag ging toebrengen. Hij be
reikte de 200 en een record verbetering be
hoorde-tot de mogelijkheden. Toen dit bij het
passeeren van dë 275 een feit .was" geworden,
speelde De Leeuw rustig verder en maakte
de partij uit met een serie van 317.
Dit nieuwe record is er een van wereldge
halte. De beurten van De Leeuw in deze
partij waren: 12, 3, 1, 52, 1, 13 en 317.
Zondagavond kwamen aan het slot van den
avond Van de Pol met Van Vliet en De
Leeuw met Jacobs tegenover elkaar. De
Leeuw, triomfeerde in kampioensvorm door in
vijf beurten 307 te maken (Jacobs 74), waar
na hij nog vijf beurten noodig had om te
winnen. Weliswaar behaalde Van de Pol een
bet'er gemiddelde, doch het tournooi gemid
delde van De Leeuw was hooger en daardoor
werd hij winnaar. De eindstand werd:
gew. p.
b.
h.s.
gem.
De Leeuw
7 311£
36
317
36.26
v. d. Pol
7 2961
93
201
30.21
1(13
271
26.33
3(1
130
33.21
10(1
232
26.66
3 251c
94
153
26.73
Sweering
3 227f
133
235
17.12
1 129f
121
90
10.71
0 190£
133
110
14.35
De uitslagen luiden:
12
125
33.33
12
90
22.83
20
111
20 00
20
72
16.18
400
20
111
20 00
8
180
26.87
11
192
36.36
11
119
25.54
12
109
33.33
12
82
19.91
37
90
10.81
10
66
10.00
10
153
40.00
10
56
10.GO
16
125
25,00
16
55
13.81
8
3X7
50,00
8
78
20.12
12
148
33.33
12
94
23.91
15
133
26.66
15
82
19.46
Sweering
400
23
83
17.39
Melz
321
23
58
13.95
9
152
44.44
Van Vliet
.A... 343
9
127
38.11
10
121
40.—
10
51
16.20
16
235
25.—
16
72
21.93
7
144
57,14
7
33
14.85
27
121
14.81
27
94
13.33
9
132
44.44
9
41
11.—
FEUILLETON
Roman door Winston Graham
Vertaald door Alice van Iterson
Maar ik heb Andrews toch gevraagd het
je uit te leggen. En hij heeft het me be
loofd. Hij moet het absoluut vex-geten
hebben.
Die geschiedenis gaat mij immers
niets aan, zei ik stug.
Maar het gaat mij aan. En oogen
blik leek het alsof ze niet wist, of zij boos-
of verlegen moest kijken. Ik kan mij
niet voorstellen dat hij het je met opzet
niet heeft verklaard. We hadden immers
geen enkele reden om iets te verbergen.
Luister eens Robert, het zit zoo: Ik koop
altijd een massa japonnen. Dat is werke
lijk een stokpaardje van mij. Meestal koop
ik ze bij Loi'enzo Co. in Milaan. Af en
toé breng ik een bezoek aan den winkel
om nieuwe modellen te passen. Maar
heel dikwijls zenden ze mij ook een col
lectie ter keuze naar Venetië. Veel van
de nieuwe modellen, die ik ontvang, zijn
aan den zoom en de schouders gebor
duurd. of aan de halsuitsnijding hebben z\j
bij voorbeeld een bloempatroon of iets
dergelijks. Als ik de jaDonnen ontvangen
heb, trek ik ze dadelijk aan en ga naar
het huis van'Andrews. Daar ti'ek ik in de
zijkamer mijn japon uit en wacht, in mijn
peignooir, tot Andrews de codes ontcijferd
heeft, die er op geborduurd zijn. Op die
manier komen wij gewoonlijk in het bezit
van informaties over de Italiaanscpe lucht
macht. En zoo kregen we ook het bericht
over de conferentie....
Ik keek naar de rij hooge populieren,
wier toppen-'zich scherp tegen de lucht
al'teekenden. Maar ik durfde niet te
spreken.
Hij heeft mij toch beloofd, bet je te
vertellen, zei Jane weer. Waarschijnlijk
heeft hij het dan doodgewoon vergeten,
omdat hij heelemaal geen waarde aan het
voorval heeft gehecht.
Haar wangen waren nog altijd een beetje
rood.
Ik dacht er over na, of ik haar zou zeg
gen, hoeveel vreugde mij haar woorden
gaven. Maar ik vertrouwde mijzelf eigen
lijk niet. Ik was zoo volkomen overtuigd
geweest van het denkbeeld, dat zij een
intiemere relatie met Andrews had,
een feit, dat ik haatte en steeds weer
poogde te vergeten dat haar verkla
ring mij niet voldoende was. Als ik ech
ter had laten merken, dat ik twijfelde
aan haar woorden, zou dat gelijk gestaan
hebben met een beleed iging. En als ik
dien twijfel niet tot uiting bracht en mijn
gedachten eenvoudig voor mij hield, be-
leedigde ik haar nog meer.
Ik weet wel, ging zij met zachte stem
verder, dat Andrews zeer gevoelig voor
vrouwen is. Maar ik ben nu toevallig
zijn type niet. Afgezien van het feit, dat
hij ook het mijne niet is! En wat Andrews
ook mag zijn, het zou nooit in zijn hoofd
opkomen om zijn w"erk niet gescheiden
te houden van.zijn particuliere leven.
Ik dacht weer terug aan dien middag.
Nu waren er een heele reeks dingen, die
mij raadselachtig hadden geleken, opge
lost. Bij voorbeeld de vraag, waarom
Andrews geen enkel bezwaar tegen
mijn groeiende genegenheid voor het
meisje scheen te hebben. Was zij hem dan
volkomen onverschillig? Ik wilde nu alles
.weten!
Wat bedoelde Andrews vanmorgen,
vroeg ik, toen hij zei, dat hij er op reken
de, dat je zijn opdracht zou uitvoeren?
Nu, mocht hij die opmerking-niet
maken?
Ongetwijfeld, maar hij scheen bij
zonderen nadruk op de woorden te leg
gen, alsof, hij dacht, dat je zijn bevel
misschien niet heelemaal tot zijn tevre
denheid zou opvolgen. Ik begreep het
als-
Maar ik ging niet verder, daar ik mij
ver-warde in mijn eigen argumenten. Het
werd mij opeens duidelijk, dat zij de
waarheid had gesproken.
Nu? drong zy aan.
Ik dacht, dat hij je wilde waar
schuwen, om niet al te verliefd op mij
te worden.
Dat is waax'schijnlijk ook zijn bedoe
ling geweest. Toen hij merkte, dat er iets
aan de hand was, had hij zich een kleine
waarschuwing veroorloofd, daar hij wel
wist, dat onze wederzij dsche genegenheid
het regelmatig verloop van het plan wel
eens in den weg koix staan.
Ik keek haar aan. Een dergelijke eer-
lijkheid had ik nog nooit bij iemand ont
moet. Dit meisje was werkelijk van een
eenvoud en trouwhartigheid, zooals men
maar zelden aantreft. Een feit, dat ik al
veel eerder had moeten ondekken, als ik
mij maar niet ingepraat had, dat haar
verhouding tot Andrews niet geheel zuiver
was. Hoe was het mogelijk geweest, dat
ik haar karakter op een dergelijke manier
onderschat had? Ik schaamde mij werke
lijk voor mijn twijfel.
Ik heb je onrecht gedaan.
Nu zou ik wel graag een sigaret
hebben, zei ze, en meer niet.
De kellner was langzaam maar zéker
ongeduldig geworden, omdat wij zoo lang
bleven zitten. Hij kwam nu naar ons toe
en vroeg, of wij nog iets wenschten te
gebruiken. Ik voelde mij. min of meer
verslagen en bestelde op goed geluk twee
diners. Wel is waar hadden we pas een
half uur geleden ons ontbijt beëindigd,
maar dat deed niets ter zake. Zwijgend
wachtten wy, toj^ de kellner het eten
kwam serveeren. Ook het voorgerecht
verorberden wy zonder een woord te wis
selen.
Ik krijg geen hap tneer naar binnen,
zei Jane, terwijl zy haar bord van zich af
schoof.
Probeer het nu maar, drong ik aan,
we weten immers niet, wanneer wij weer
een gelegenheid krijgen om te eten,
Waarom wij?
Ja, wij, legde ik uit. Of geloof je,
dat ik je dat zaakje alleen laat opknap
pen? Nooit, J'ane. En na wat ik nu weet,
heelemaal niet meer. Ik stel mij aan geen
enkel gevaar bloot, zelfs niet als ik met
je mee terug ga naar Milaan.
Maar Andrews heeft mij toch ge
zegd
Och, laat Andrews naar de maan
loopen!
Zij maakte een grimas, dat op een lachje
leek, maar ze sprak mij niet meer tegen.
De verrukkelijke forellen frokken ons
wel aan, hoewel wij eigenlijk niet veel
eetlust meer hadden, en na eenig protest
begonnen wij er er toch maar aan.
Zoo'n gevoel, als dit,-begon ik, zoo
iets dieps en machtigs heb ik nog nooit
tevoren ondergaan. Ik heb geen onder
vinding van vrouwen, maar ik ben niet
zoo'n idioot, dat ik mijn eigen gevoelens
niet kan onderscheiden. Je moet me maar
vergeven als ik niet weet, wat een man
in zoo'n geval eigenlijk zeggen moet.
Zy streek heur haar achterover. En
ik deel je gevoelens, Robert, ondanks wat
je me daar zegt.
Ik lachte een beetje onzeker. Het
komt mij voor, alsof ik na langdurige on
derzoekingen en experimenten eindelijk
tot een resultaat ben gekomenen ook
alsof ik een zeer belangrijke ontdekking
heb gedaan. Nu, dat. is het ook eigenlijk.
Ik kan alleen nog maar steeds niet begrij
pen, hoe het eigenlijk gebeurd is.
Zij raakte mijn ai-m aan. Doe er geen
moeite voor. Wees nu alleen maar tevre
den met het feit, dat je gelukkig bent.
Dat ben ik, mijn liefste. Méér dan
alleen maar tevreden. Ik voel me onuit
sprekelijk blij. Ik nam haar hand in de
mijne.
Het was iets wonderbaax'lijks, dit ge
voel, dat ons nu verbond. Zonder eenige
waarschuwing en plotseling was hei over
ons gekomen, sterk en geweldig als een
stroom. Deze vijf minuten, waarin wij
roerloos en zonder te spreken naast elkaar
zaten, waren de gelukkigste van mijn le
ven. En toch gebeurde er eigenlijk niets.
Wij hielden alleen eikaars handen vast, en
voelden ons als twee verliefde kinderen.
Het verschil was alleen, dat wij volwassen
menschen waren, beheei'scht door een ge
voel, dat men niet beschrijven kan.
Ik voelde mij blij en jong. Maar ons
samenzijn zou spoedig een einde nemen.
(Wordt vervolgd) s
