IJmuider Courant Klein Beleid Wel een kolenbon, maar niet direct kolen Tweede-Kamerleden maken bezwaar tegen „staats-armenzorg" Sombere vooruitzichten voor de fietsbanden-voorziening Zuid-Afrika krijgt koninklijk bezoek 61e Jaargang No. 18546 Bureaux: Kennemerlaan 154, Tel Redactie en Administratie 5437. - Haarlem: Gr. Houtstr. 93, Telefoon 10724, Directeur-Hoofdredacteur 15054. Drukkerij Z. B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132. Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD ÖonSerdag 30 Januari 19471 Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest» dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per kwartaal 4,Franco per post 4,50. - Ad ver» tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie. Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem ONLANGS heeft de oud-minister mr. J. A. W. Burger, een onzer gedelegeerden bij de algemeene vergadering van de U.N.O., verklaard dat wij in de kringen van de U.N.O. bekend staan als „politiek niet-interessant" en zelfs moeite hebben om onze vertegenwoordigers in commissies gekozen te krijgen. Het is noodig, zei hij, dat Buitenlandsche Zaken een duidelijk politiek beleid gaat voeren. Wij moeten breken niet het stelsel van vakministers aan dat departement. Over dit betoog heb ik toen geschreven onder den titel- Duidelijk Beleid. Dat is hetgeen gevraagd wordt. Vandaag ga ik er op door onder den titel Klein Beleid. Dat is hetgeen gevoerd wordt. Gisteren heeft een Nederlandsche dele gatie het Nederlandsche stanapunt ten aanzien van Duitschland en Oostenrijk, neergelegd in het bekende memorandum, mondeling" toegelicht voor de plaatsver vangers van de ministers van Buitenland sche Zaken der Groote Vier. Dit geschiedde te Londen, in Lancaster House. Mr. van Vredenburch, hoofd van de politieke afdee- ling van ons departement van Buitenland sche Zaken, lichtte de .poXtieke aspecten toe. Hij zei ten aanzien van Oostenrijk: Nederland heeft een vitaal belang bij de Duitsche kwestie, doch veel minder bij het Oostenrijksche probleem. Daarom is Neder land van plan, af te zien van het voorleggen van beschouwingen in extenso betreffende dit probleem en wil geen beslag leggen op den tijd van de plaatsvervangers door mondelinge aanvulling te geven op de korte toelichting op dit' punt. Nederland meent, dat wanneer dit voorbeeld werd gevolgd het reeds gemakkelijker zou worden te komen tot een oplossing van de moeilijk heden, welke moeten worden aangepakt". Erg beleefd, zooals u ziet. Stel u voor dat de plaatsvervangers van de ministers van de Groote Vier een half uur langer hadden moeten luisteren, omdat Nederland verder keek dan zijn direct eigenbelang en het Europeesche, ja het wereldvraagstuk in beschouwing had genomen. Aan welk soort oplossingen, aan welk soort beleid heeft de wereld behoefte? Ieder voor zich? Twee wereldoorlogen hebben de waarde van dat soort beleid aangetoond en weg gevaagd. De woordvoerder van het departement ging voort: „Het is duidelijk, dat het Duit sche probleem door Nederland in de aller eerste plaats beschouwd wordt als een probleem van Duitschlands naburen. Even wel begrijpt de Nederlandsche regeering dat, naast de groote mogendheden na tuurlijk, ook andere landen, die een belang rijk aandeel hadden in het verslaan van Duitschland, een overeenkomstig aandeel opeischen in de regeling." Is dit nu de wijze waarop men een vraagstuk moet behandelen welks oplossing de geheele wereld raakt en dat dus een zaak van wereldbeieid is? In de „aller eerste" plaats moeten wij Duitschland zien als het brandpunt van de vuurhaard Europa, waaruit twee wereldoorlogen zijn opgelaaid. Dat is de hoofdzaak. Belangen van naburen en aanspraken van hen, die Duitschland versloegen komen natuurlijk naar voren, maai- het geheel raakt immers den wereldvrede en is dus een zaak, van veel grooter omvang dan dat! Weike is onze groote politieke lijn? Waar is de staatkunde van het land van Hugo de Groot, dat een reputatie van kennis en breed inzicht, van groot beleid en wijden blik te handhaven heeft? Maar het wordt erger. Mr. van Vredenburch vervolgde: „Voorts is Nederland, ofschoon het een vitaal be lang heeft bij de Duitsche kwestie, niet gelijkelijk betrokken bij alle aspecten van dat probleem. Duitschlands Westelijke grens is van het grootste belang voor Nederland, doch Nederland heeft veel minder belang bij de uiteindelijke afbake ning van Duitschlands andere grenzen. Het komt daarom logisch voor, de kwestie van de te volgen werkwijze aldus te beschou wen, dat de nabuurstaten van Duitschland deelnemen aan alle besprekingen over die aspecten van het Duitsche probleem, waar bij zij rechtstreeks en hoofdzakelijk betrok ken zijn." Dat doet de deur dicht. Wij bekommeren ons om de Duitsche Westgrens. Wat er met Duitschland in het algemeen gebeurt inte resseert ons zoozeer niet. Wij vragen niet eens deel te nemen aan de besprekingen over „de andere aspecten". Zelfs raden wij andere landen aan, om dezelfde bekrompen opvatting te volgen en zich ook alleen maar te bemoeien met hun direct eigen belang, zoodat het probleem in stukjes verbrokkeld zou worden ieder voor zich en zij zich niet op het geheel zouden beraden en dus, evenmin als ons departe ment van Buitenlandsche Zaken, een waarlijk politiek beleid en een groote lijn volgen. Het is te voorzien, dat verscheidene landen zich met dit advies niet zullen ver eenigen. Terecht. Is dit helpen om tot groote oplossingen te komen? Is dit de bijdrage van Nederland, dat niet machtig is in legers en vloten en industriëele capa citeiten, maar zich vroeger heeft weten doen gelden als machtig in bekwaamheid? Ik begrijp deze houding niet. Anderen in dit land zullen haar evenmin begrijpen en zich evenzeer ergeren. Gaat de volks vertegenwoordiging accoord met zulk beleid? Zij heeft zich tot dusverre van het geheele buitenlandsche beleid merkwaardig weinig aangetrokken. Dat is een tekort koming, want op dat terrein komen de besluiten, die over het lot der wereld en over het enze zullen beslissen. Daar liggen de troeven, daar staat alles op het spel. Wij leven niet meer in de gezapige neutraliteit van een vroeger tijdperk, afwachtend hoe het gaan zou, hopend dat wij er wel goed tusschenuit zouden komen bij de conflicten der anderen. Psychologisch moet een zoo onderdanige toon, als gisteren te Londen is aangeslagen, ook voor de vervulling van onze eigen wenschen ongunstig zijn. Wie zoo optreedt maakt op hen, die het hardst aan de touwtjes kunnen trekken, den indruk dat hij niet lastig is en zich in twijfelgeval wel zal laten afschepen. „Waarom maken jullie niet meer lawaai?" vroeg de Amerikaan aan het Nederlandsche Kamerlid. Lawaai! Het tegendeel is het geval. Wij fluisteren slechts. We vreezen, de plaatsvervangers van de Ministers van de Groote Vier te ontstemmen door wat langer te praten. En andere Duitsche grenzen dan de Duitsche Westgrens interesseeren ons niet zoozeer Klein beleid. R. P. Nu de schouwburg aan den Jansweg is af gebroken zijn de muren der aangrenzende hui zen bloot gekomen. Om het geheel een beter aanzien te geven willen B. en W. die laten be pleisteren. De kosten zijn op i 580 geraamd. Handelaren moeten eerst bevoorraad worden Beroep op de mijnwerkers Met ingang van 1 Februari zal bon 65 van de brandstoffenkaart T 606 recht geven op drie eenheden vaste brandstoffen. Inleve ring van dezen bon bij den brandstoffen- handel is met ingang van 31 Januari moge lijk. Het Itijkskolenbureau deelt mede, dat de handel als gevolg van de vorst over geringe voorraden beschikt. He aflevering van de aangewezen drie eenheden zal dus practisch geheel moeten geschieden uit de aanvoeren gedurende de resteerende maanden van het stookseizoen- Ten einde zooveel mogelijk gezinnen te helpen is voorgeschreven, dat de handel dient te beginnen met aflevering van één eenheid. Bij inrormatie bij de Haarlemsche brand stof fenhandel aren vernamen wij, dat er practisch geen voorraad is, zoodat. men er volstrekt niet op moet rekenen, op den thans geldig verklaarden bon. weldra kolen te zullen ontvangen. De handelaren moeten eerst de van het publiek ontvangen bonnen bij de distributiediensten inleveren en wor den daarna bevoorraad Hoewel het Rijks- kolenbureau alles in het werk zal stelen, deze bevoorrading zoo snel mogelijk te doen geschieden, belemmert de vorst het trans port, daar het kolenvervoer te water ge heel gestaakt is. De Nederlandsche Spoor wegen moeten nu het geheele vervoer ver zorgen doch worden gehandicapt door ge brek aan voldoende wagons. Bovendien moeten nog duizenden eenhe- Hen worden afgeleverd op reeds eerder gel dig verklaarde bonnen. Beroep op de mijnwerkers ook Zondag te werken. Op alle mijnbedrijven in Zuid-Limburg is een bekendmaking opgehangen van den beheerder der Nederlandsche Steenkolen mijnen waarin hij mededeelt, dat op Zon dag 2 Februari gelegenheid zal bestaan voor alle mijnwerkers om geheel vrijwillig te komen werken wegens den kolennood, die op het oogenblik in ons land heerscht. De vier vakorganisaties der mijnwerkers hebben zich met een oproep tot alle mijn werkers gericht waarin zij hen dringend aansporen, ook Zondag aan het werk te gaan. Met de kerkelijke autoriteiten is overleg gepleegd en de bisschop van Roermond verleende reeds toestemming aan de mijn werkers om op dezen Zondag te werken. Besprekingen niet Engelsche handelsdelegatie begonnen Gistermiddag zijn te 's-Gravenhage de han delsbesprekingen tusschen Nederland en En geland begonnen. Bij de eerste plenaire zitting waren van En- gelsche zijde aanwezig de heeren A. F. Feaver- year, G. P. Gomersall, E. Sutherland. L. Croone, C. Pidduck, E. W. Wilson, M. V. Gar diner, G. J. Harvey, allen van het „Ministry of Food". Voorts de heeren S. W. Sanders en E. J. Holfrod-Strevens van „The Board of Trade", H. Allis Rees (Bank of England) en V. E. Wilkin (Ministry of Agriculture). laride Prinses Morgen, 31 Januari wordt prinses Beatrix negen jaar. Helden der koopvaardij onderscheiden In het ministerie vair Scheepvaart heeft de directeur-generaal namens de Koningin aan nabestaanden van leden der Neder landsche koopvaardij, die zich tijdens den oorlog op zee verdienstelijk hadden ge maakt, onderscheidingen uitgereikt. Het ridderkruis der vierde klasse van de Militaire Willemsorde werd uitgereikt aan de weduwe van den kapitein W. Hors man, die als gezagvoerder van het rn.s. „Ondlna" op 11 November 1942 den on- gelijken strijd had aangebonden tegen twee sterk bewapende Japansche kapers. Bij deze actie sneuvelde de kapitein. Het Bronzen Kruis met eervoilé vermelding werd aan de nabestaanden van den ka pitein C. P. Dekker, gezagvoerder van het s.s. „Merope", overhandigd. De gezagvoer der had in het tijdvak van 12 November 1942 tot en met 27 April 1943 vele vijande lijke lucht- en onderzeebootaanvallen moe dig en beleidvol doorstaan, totdat hij op laatstgenoemden datum met zijn schip ten onder is gegaan. Dezelfde onderscheiding werd toegekend aan de familie van wijlen den eersten stuurman L. M. van Dijk, die op hetzelfde schip onder gevaarvolle om standigheden moedig en beleidvol tegen over den vijand is opgetreden. De Bronzen Leeuw werd posthuum toe gekend aan den gezagvoerder van het s.s. „Costa Rica", J. ten Klooster. De gezag voerder had op 27 April 1941, toen het schip door Duitsohe vliegtuigen werd aan gevallen en tenslotte tot zinken werd ge bracht, onder gevaarvolle omstandigheden het ontschepen van ongeveer 2600 man Britsehe troepen zonder een enkel ongeval op de begeleidende Britsehe oorlogsbo dems mogelijk gemaakt. Het Bronzen Kruis werd postuum toe gekend aan de nabestaanden van den ka pitein ter koopvaardij C. Hen, die als ge-: zagvoerder van het s.s. „Tjisalak" na tor pedeering door een Japanschen onderzeeër blijk had gegeven van groote plichtsbe trachting. Aan de volgende leden der koopvaardij werd het Bronzen Kruis posthuum toe gekend: kapitein J. Stamperius, den vier den stuurman C. Visser, den bootsman K. Ehwert en den koopvaardij-kanonnier L. H. Fridael. Het Kruis van Verdienste werd toege kend aan wijlen den kapitein P. A. J. Prin sen, aan wijlen den bootsman J. M. van Meel en aan wijlen den matroos W. F. LAATSTE PARTIJ AMERIKAANS CHE SCHOENEN. De vakgroep Detailhandel in Schoenen deelt mede, dat de laatste partij Amerikaansche schoenen, welke zonder bon kunnen worden verkocht, begin Februari bij de schoenwinke- liers voorradig zal zijn. Het wetsontwerp-noodregeling ouderdomsvoorziening onder het mes Zooals uit het voorloopig verslag van de Tweede Kamer nopens het wetsontwerp „Noodxegeling ouderdomsvoorziening" blijkt, bestaat algemeene waardeering voor den ern- stigen'wil van de regeering om op korten termijn te voorzien in den nood van de ouden van dagen. Vele leden betreurden het, dat alleen personen boven den leeftijd van 65 zul len worden geholpen. Naar hun oordfeel vraagt ook de nood van de invaliden, de weduwen en de weezen beneden dien leeftijd dringend om voorziening. Bleek er eenstemmigheid te heerschen over de wenschelijkheid van een noodvoorziening over den daarbij te bewandelen weg open baarde zich groot verschil van gevoelen. De in dit ontwerp voorgestelde regeling zal ons aldus zeer vele leden staatsarmenzorg brengen, waartegen ernstige principieele be zwaren bestaan. Staatsarmenzorg is voor den arbeider vernederend, ook al wordt deze in een milderen vorm verleend. In dit ontwerp ontbreekt de verzekeringsgedachte geheel, hoewel zeker 90 procent der bevolking deze voorstaat. Weliswaar is de voorgestelde rege ling als „tijdelijk" gedacht, maaT deze leden dachten aan de zegswijze: „niets is zoo duur zaam als het tijdelijke". Bovendien maakt de regeering op deze wijze den overgang naar de verzekering, evenals de verdere ontwikkeling der bedrijfspensioenfondsen,wel zeer moeilijk, Velen der leden wezen op het voorstel van de Stichting van den Arbeid. Hierbij wordt de verzekeringswetgeving gehandhaafd. De renten niet alleen van de ouden van dagen, maar ook van invaliden op meer jeugdigen leeftijd en van. weduwen en w.eezen wor den verhoogd, en de weduwen zullen na het overlijden van den man pensioen ontvangen. Tegenover de bezwaren tegen-^het in dit wetsontwerp gevolgde systeem, dat het zou leiden tot staatsarmenzorg, voerden vele an dere leden aan, dat het hier gaat om het treffen van een voorziening in den nood van een groep van vele tienduizenden onverzorg de ouden van dagen, die, naar reeds tiental len van jaren algemeen wordt erkend, nood zakelijkerwijze dienen te worden geholpen. Deze leden waren ook voorstanders van de verzekeringsgedachte en zij verwachtten dan ook, dat de definitieve regeling op basis van de verzekeringsgedachte zal worden geplaatst. Vele leden zouden gaarne een nadere moti veering zien van het op 150 a 200 millioen gulden geraamde kostenbedrag. De Stichting van den Arbeid kwam na een zorgvuldige deskundige berekening tot een kostenraming voor haar voorstel van circa 150 millioen gulden. Zonder nadere toelichting konden deze leden zich niet indenken, dat de kosten van het regeeringsvoorstel niet hooger zou den zijn dan het in de memorie van toelich ting genoemde bedrag. Van verschillende zijden werd opgemerkt, dat de maximum uitkeeringsbedragen aan den lagen kant zijn. De hier aan het woord zijnde leden achtten het onbevredigend, dat deze Prins Bernhard decoreert oorlogsvliegers Zestien Poolsche, acht Engeische en vier Nederlandsche vliegers, die groote verdiensten hebben verworven bij de be vrijding van ons land, zijn op paleis Soest- dijk door Prins Bernhard gedecoreerd. On der hen bevonden zich de Poolsche air vi ce-,marshall M. Izycki, die commandant was van alle Polen, die in de lucht heb ben deelgenomen aan den strijd voor de bevrijding van Nederland en de Poolsche air-commodore L. Szul. Van de Nederlandsche .luchtmacht ont vingen het vliegerkruis kapitein-vlie ger R. van Daalen Wetters en de KLMr piloten luitenant-vlieger J. J. Abspoel, luitenant-vlieger J. C. Pool en sergeant vlieger B. A, M. van Berkum. Prins Bernhard heeft op paleis Soestdijk onderscheidingen uitgereikt aan Engelsche, Poolsche en Nederlandsche vliegers, die zich hij de bevrijding van ons land heldhaftig hebben gedragen. De Prins decoreert den Poolschen vice-luchtmaarschalk M. Izycki, commandant der Poolsche luchtstrijdkrachten. bedragen blijven beneden den in de groote steden uitgekeerden steun van Maatschappe lijk Hulpbetoon. Vele leden hadden er bezwaar tegen, dat de uit bedrijfspensioenfondsen verkregen be dragen voor ongeveer de helft van de uit- keering zullen worden afgetrokken. Het valt te vreezen, dat er dientengevolge in vele bedrijven weinig geneigdheid zal bestaan om zich voor dat doel nog belangrijke offers te getroosten. In het algemeen gesproken is het onjuist, dat wie zich verzekerd heeft, wie ge spaard heeft, tenslotte minder van den staat krijgt, dan wie geen voorzorgsmaatregel heeft genomen en al zijn inkomsten heeft verteerd. Gezien het karakter van noodregeling, zou den verscheidene leden een beperking van den duur tot drie jaar gaarne in de wet zien vastgelegd. Breunese leidt weer de Vierdaagsche Traditiegetrouw zal dit jaar In de laatste week van Juli weer de vierdaagsche gehouden worden. De technische leiding zal ditmaal weer in han den zijn van majoor J. N. Breunese. Het woord is aan. De Josselin de Jong: De wiensch sterft niet omdat hij oud wordt, maar hij wordt oud omdat hij sterven moet. i Tekort aan autobanden wordt in 1947 aangevuld Het publiek weigert import-fietsbanden Men kan zonder overdrijving zeggen, dat de rijwielbandenpositie in Nederland zéér zorgelijk is en dat het er niet naar uitziet, dat iemand, die niet tot een der prioriteits klassen behoort, binnen afzienbaren tijd een fietsband zal krijgen. Bovendien heb ik sterk den indruk, dat het huidige distribu tie-systeem verre van ideaal is en dat men om maar een voorbeeld te noemen,- beter het schoenenbon-systeem ook voor fietsban den toe zou kunnen passen. Aldus de heer M. S. Wijnberg, secretaris van de R.A.L met wien wij een onderhoud hadden. Eigenlijk moet het heele Nedèrlandsche fietsenpark van nieuwe banden worden voorzien, alvorens gezegd kan worden, dat de achterstand is ingehaald, temeer als men bedenkt, dat de banden die in het be gin werden uitgereikt, niet van behoorlijke kwaliteit waren en dus al.weer versleten zijn. Aangezien er ongeveer 2.5 millioen fietsen in Nederland zijn, beteekent dat dus, dat er 5 millioen banden noodig zijn. De distributie geeft op het oogenblik ruim driehonderdduizend baqdenbonnen per maand af en op deze bonnen zijn zoo wel in Nederland gefabriceerde als geïm porteerde banden verkrijgbaar. Het vreem de verschijnsel doet zich nu voor, dat het In Artis trotseert „het schip der woestijn" met een hooghartige onverschilligheid de koude. Enge land's modernste slagschip, de Vanguard, vertrekt morgen "met de Koninklijke Familie, Koning George VI, Koningin Elizabeth en de beide prinsessen naar Zuid-Afrika. Voor de eerste maal sinds de stichting van de Unie van Zuid-Afrika bezoekt een regeei*end Engelsch vorst dit Domi nion. Duizenden technici en handwerkslieden hebben meegewerkt aan de inrichting van de Vanguard, de koninklijke vliegtuigen en autos voor deze reis. Aan boord van het oorlogsschip zal de Koninklijke Familie verblijven in het achtergedeelte van den bovenbouw. Daar zijn hun verblijven in gericht, met meubels afkomstig uit het koninklijke jacht Victoria and Albert. In Afrika zal het gezelschap voorname lijk gebruik maken van den Koninklijken trein en van autos, doch ook enkele vlieg tochten staan op het programma, waar voor uitgebreide 1 veiligheidsmaatregelen zijn getroffen. Enkele hoogtepunten van den tocht zijn: de aankomst in Kaapstad op 17 Februari en de opening van het Zuid-Afrikaansche parlement door den Koning op 21 Febru ari. Op 19 Maart zal voor de Koninklijke Familie een Zoeloe-oorlogsdans worden gedemonstreerd. Op 28 en 29 Maart wordt het beroemde Kruger-Nationaal-Park be zocht, het enorme wild-reservaat, waar de bewoners der Afrikaansche jungle in vrij heid rondzwerven. Op 24 April hoopt de Vanguard naar Engeland terug te varen. De naam van dit slagschip heeft een roemrijken klank in de geschiedenis van de Britsehe vloot. Het eerste oorlogsschip van dien naam was een galjoen uit 1586, dat deelnam aan den strijd tegen de Spaansche Armada. Zijn opvolger „Van- Republikeinsehe verklaring over Krian verwacht Aneta meldt uit Batavia, dat ook van re publikeinsehe zijde een officieele verkla ring zal worden uitgegeven over de ge beurtenissen te Krian bij Soerabaja. Gezag hebbende republikeinsehe kringen wen schen niet op den inhoud van het commu niqué vooruit te. loopen, doch vestigen er de aandacht op, dat, indien inderdaad slechts sprake zou zijn van een „militaire wandeling", zooals het Nederlandsche com muniqué over Krian doet voorkomen, het moeilijk verklaarbaar is, dat de sneltrein uit Malang niet meer langs Sidoardjo kan rijden, doch moest worden omgelegd, om dat de gewone lijn versperd is door kapot geschoten locomotieven, welke op 24 Ja nuari onder vuur werden genomen. guard 2" heeft herhaalde malen tegen de Nederlanders gevochten. Doch de vijfde Vanguard werd in 1789 vlaggesehip van Admiraal Lord Nelson. De tegenwoordige Vanguard is een schip van 42.500 ton en werd op 9 Augustus 1946 in dienst gesteld. De bouw ervan is be gonnen in October 1941. De bewapening bestaat uit acht 15-inch kanonnen in twee ling torens, 16 5.25 inch kanonnen. Er is ongeveer 40.000 ton staal in het slagschip verwerkt, de bouwkosten bedroegen ruim 95 millioen gulden. (U.P.) Chineesche vliegramp eischt 25 dooden Van de 26 passagiers van het Chineesche vliegtuig, dat Dinsdag tijdens zijn vlucht van Hankou naar Tsjoengking vermist raakte, zijn, naar het Chineesche persbu reau „Central News" meldt, 25 gedood en één gewond. Onder de passagiers bevonden zich negen Amerikaansche missionarissen en enkele Canadeesche vrouwen met kinderen. Ne gen passagiers en de marconist waren Chi- neezen, terwijl de beide piloten de Ameri kaansche nationaliteit hadden. Het wrak van het vliegtuig \fras reeds gisteren op 30 minuten vliegens van Hankou gevon den. Amerika geeft den moed op in Chineesch geschil» Een officieele verklaring van het Ame rikaansche departement van Buitenland sche Zaken kondigt het definitieve einde aan van de Amerikaansche bemiddeling in China In de mededeeling van het departement wordt gezegd dat de Ver. Staten besloten hebben hun betrekkingen te verbreken met de driemans-commissie die in 1945 werd ingesteld om een poging te doen den bin- nenlandschen vrede in China te herstellen. Met het hoofdkwartier door de commissie ingesteld te Peiping ter supervisie van de uitvoering eener overeenkomst ter beëin diging van de vijandelijkheden en ter con trole van de demobilisatie en reorganisatie der Chineesche gewapende strijdkrachten zijn de betrekkingen eveneens verbroken- De Amerikaansche mariniers die in China gestationneerd zijn zullen binnenkort 'wor den teruggetrokken meldt United Press. MUSSOLINI'S VRIENDIN VEROORDEELD. Magda Fontanges. 37-jarige voormalige vriendin van Mussolini, is veroordeeld tot vijftien jaar zwaren arbeid en confiscatie van goederen. Zij werd beschuldigd van verstand houding met den vijand en veroordeeld door een militaire rechtbank te Bordeaux. publiek over het algemeen de importban den weigert te koopen, aangezien het van oordeel is, dat deze banden van mindere kwaliteit zijn. Inderdaad zijn de Nederland sche banden beter dan de Engelsche, Ita- liaansche, Belgische en Amerikaansche. Vooral de Amerikaansche banden zijn wei nig soepel en trappen-zwaar- Toch is deze aversie van het publiek overdreven, want de Engelsche en Italiaansche banden gedeeltelijk synthetisch zijn van uitste kende kwaliteit. De geïmporteerde banden maken ongeveer veertig procent uit van de beschikbare hoeveelheid en het is be grijpelijk dat het blijven liggen van pak huizen-vol van deze banden een ernstige complicatie vormt. De Nederlandsche productie heeft nog niet haar vooroorlogpche peil bereikt. Dit is te wijten aan verschillende factoren. Staaldraad vormt op het oogenblik de grootste moeilijkheid, want we zijn hier voor geheel op het buitenland aangewezen. Wat het canvas betreft, ondervindt men nog steeds den remmenden invloed van de beperkte twij«capaciteit. Een van de groot ste moeilijkheden is het gebrek aan ge schoold personeel. Tevens dient men te bedenken, dat een der grootste bandenfa brieken, namelijk de Hevea nog steeds niet draait. Zij is namelijk bij de bombarde menten op Arnhem zwaar beschadigd. Rubber en vulstoffen zijn er daarentegen genoeg. Schoenenbon-systeem voor fietsbanden? Samenvattende kan men dus zeggen, dat het nog wel eyen duren zal, alvorens men- schen, die niet in de prioriteitsklassen val len, van banden zullen worden voorzien. Het is zeker niet gemakkelijk de Neder landsche industrie méér te laten afleveren en grootere import zal ook geen uitkomst brengen, aangezien het publiek de buiten landsche banden niet wil accepteeren. „Ik ben dan ook van meening, dat het distributie-systeem gewijzigd dient te wor den", zoo besloot de heer Wijnberg zijn uiteenzetting. Het vrijgeven van banden zal nog wel niet mogelijk zijn, tenzij dan de importbanden, indien werkelijk blijkt, dat deze in de distributie onverkoopbaar zullen blijken. Het zou mijns inziens wen- schelijk zijn, het systeem van den schoe nenbon toe te passen. Per slot van rekening heeft de Nederlander zijn fiets net zoo hard noodig als een paar schoenen en het is niet geheel juist, dat alleen aan bepaalde groepen het voorrecht van banden-bonnen, wordt beschoren". Autobanden. „Op hel oogenblik is de autobanden-situa tie nog benepen, maar het is, mits de im port volgens plan verloopt, zeer waarschijn- lijk, dat de achterstand eind 1947 zal zijn ingehaald", aldus de heer M. Nauta, voor zitter van de vakgroep autobanden en lid der commissie voor internationale handel van het departement van Handel en Nij verheid, die ons over dit onderwerp een en ander meedeelde. Dat de situatie op het oogenblik nog niet zoo rooskleurig is, moet voornamelijk geweten worden aan de gebrekkige leve- ringsmogelijkheden van Amerika, dat ir% 1946 met stakingen te kampen had. Onze bestellingen over 1946 zijn thans echter onderweg en zullen waarschijnlijk voor 1 April binnen zijn. Het gaat hier om 100.000 banden waarvan ongeveer een derde ge deelte reeds gearriveerd is. Tevens werd een aanzienlijke hoeveelheid banden uit Engeland geïmporteerd; uit Zwitserland kwamen er 18.000 en uit België 15.000. Zoo op het oog lijkt dit een vrij aanzienlijk quantum maar ik moet er bij zeggen, dat Nederland voor den oorlog 250.000 banden per jaar importeerde. Weliswaar is-het wa genpark aardig geslonken, maar daar staat tegenover dat eigenlijk alle banden, die van voor den oorlog dienst doen, vernieuwd moeten worden, daar zij op het oogenblik een gevaar op den weg vormen. Aangenomen, dat. het bovengenoemde quantum voor 1946 uit Amerika binnen komt, zijn er thans nog 130.000 truckban- komt, zijn er thans nog 130.000 truck banden en 260000 banden voor per sonenwagens noodig. Deze zullen dus in 1947 moeten worden ingevoerd, daar niet verwacht kan worden, dat de Nederlandsche autobanden-fabrieken, Vre- desteyn en Michelin, reeds in 1947 een productie van eenige beteekenis zullen be reiken. Onze deviezenpositie is op het oogenblik echter dermate zorgelijk, dat alleen het hoog-, hoog noodige zal kunnen worden aangekocht. Hieronder worden behalve le vensmiddelen en grondstoffen ook autoban den gerekend, die immers voor het vervoer onontbeerlijk zijn. Als de Amerikaansche industrie in het komende jaar niet door stakingen geteisterd zal worden, kan men dus gevoegelijk aan nemen, dat onze zeer bescheiden autoban den-behoefte (twee procent van de wereld productie) in het jaar 1947 bevredigd zal worden. Wat de samenstelling van de banden be treft kan ik nog zeggen, zoo besloot de heer Nauta, dat de eerste-klas Amerikaan sche fabrieken thans banden maken, met ongeveer 50 proc. synthetische- rubber, die volgens hen beter zijn dan de uit zuivere natuurrubber vervaardigde. Jllllllllllllllllllllllllllllll Weerbericht DE VORST HOUDT AAN jf Verwachting, medegedeeld door het |i K.X.M.I. te De Bilt, geldig tot Vrij- g dagavond: g Nevelig weer, met later wat toene- g mende bewolking, doch nog vrijwel g nergens sneeuw. Meest matige Zuid- g oostelijke wind. Strenge tot matige g vorst. U Humaan#

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1947 | | pagina 1