IJmuider Courant
Klein Beleid
Wel een kolenbon, maar niet direct kolen
Tweede-Kamerleden maken bezwaar
tegen „staats-armenzorg"
Sombere vooruitzichten voor
de fietsbanden-voorziening
Zuid-Afrika krijgt koninklijk bezoek
61e Jaargang No. 18546
Bureaux: Kennemerlaan 154, Tel Redactie en
Administratie 5437. - Haarlem: Gr. Houtstr. 93,
Telefoon 10724, Directeur-Hoofdredacteur 15054.
Drukkerij Z. B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132.
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD
ÖonSerdag 30 Januari 19471
Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest»
dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per
kwartaal 4,Franco per post 4,50. - Ad ver»
tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie.
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
ONLANGS heeft de oud-minister mr. J.
A. W. Burger, een onzer gedelegeerden
bij de algemeene vergadering van de
U.N.O., verklaard dat wij in de kringen
van de U.N.O. bekend staan als „politiek
niet-interessant" en zelfs moeite hebben
om onze vertegenwoordigers in commissies
gekozen te krijgen. Het is noodig, zei hij,
dat Buitenlandsche Zaken een duidelijk
politiek beleid gaat voeren. Wij moeten
breken niet het stelsel van vakministers
aan dat departement.
Over dit betoog heb ik toen geschreven
onder den titel- Duidelijk Beleid. Dat is
hetgeen gevraagd wordt. Vandaag ga ik
er op door onder den titel Klein Beleid.
Dat is hetgeen gevoerd wordt.
Gisteren heeft een Nederlandsche dele
gatie het Nederlandsche stanapunt ten
aanzien van Duitschland en Oostenrijk,
neergelegd in het bekende memorandum,
mondeling" toegelicht voor de plaatsver
vangers van de ministers van Buitenland
sche Zaken der Groote Vier. Dit geschiedde
te Londen, in Lancaster House. Mr. van
Vredenburch, hoofd van de politieke afdee-
ling van ons departement van Buitenland
sche Zaken, lichtte de .poXtieke aspecten
toe. Hij zei ten aanzien van Oostenrijk:
Nederland heeft een vitaal belang bij de
Duitsche kwestie, doch veel minder bij het
Oostenrijksche probleem. Daarom is Neder
land van plan, af te zien van het voorleggen
van beschouwingen in extenso betreffende
dit probleem en wil geen beslag leggen op
den tijd van de plaatsvervangers door
mondelinge aanvulling te geven op de korte
toelichting op dit' punt. Nederland meent,
dat wanneer dit voorbeeld werd gevolgd
het reeds gemakkelijker zou worden te
komen tot een oplossing van de moeilijk
heden, welke moeten worden aangepakt".
Erg beleefd, zooals u ziet. Stel u voor
dat de plaatsvervangers van de ministers
van de Groote Vier een half uur langer
hadden moeten luisteren, omdat Nederland
verder keek dan zijn direct eigenbelang en
het Europeesche, ja het wereldvraagstuk
in beschouwing had genomen. Aan welk
soort oplossingen, aan welk soort beleid
heeft de wereld behoefte? Ieder voor zich?
Twee wereldoorlogen hebben de waarde
van dat soort beleid aangetoond en weg
gevaagd.
De woordvoerder van het departement
ging voort: „Het is duidelijk, dat het Duit
sche probleem door Nederland in de aller
eerste plaats beschouwd wordt als een
probleem van Duitschlands naburen. Even
wel begrijpt de Nederlandsche regeering
dat, naast de groote mogendheden na
tuurlijk, ook andere landen, die een belang
rijk aandeel hadden in het verslaan van
Duitschland, een overeenkomstig aandeel
opeischen in de regeling."
Is dit nu de wijze waarop men een
vraagstuk moet behandelen welks oplossing
de geheele wereld raakt en dat dus een
zaak van wereldbeieid is? In de „aller
eerste" plaats moeten wij Duitschland zien
als het brandpunt van de vuurhaard
Europa, waaruit twee wereldoorlogen zijn
opgelaaid. Dat is de hoofdzaak. Belangen
van naburen en aanspraken van hen, die
Duitschland versloegen komen natuurlijk
naar voren, maai- het geheel raakt immers
den wereldvrede en is dus een zaak, van
veel grooter omvang dan dat! Weike is
onze groote politieke lijn? Waar is de
staatkunde van het land van Hugo de
Groot, dat een reputatie van kennis en
breed inzicht, van groot beleid en wijden
blik te handhaven heeft?
Maar het wordt erger.
Mr. van Vredenburch vervolgde: „Voorts
is Nederland, ofschoon het een vitaal be
lang heeft bij de Duitsche kwestie, niet
gelijkelijk betrokken bij alle aspecten van
dat probleem. Duitschlands Westelijke
grens is van het grootste belang voor
Nederland, doch Nederland heeft veel
minder belang bij de uiteindelijke afbake
ning van Duitschlands andere grenzen. Het
komt daarom logisch voor, de kwestie van
de te volgen werkwijze aldus te beschou
wen, dat de nabuurstaten van Duitschland
deelnemen aan alle besprekingen over die
aspecten van het Duitsche probleem, waar
bij zij rechtstreeks en hoofdzakelijk betrok
ken zijn."
Dat doet de deur dicht. Wij bekommeren
ons om de Duitsche Westgrens. Wat er met
Duitschland in het algemeen gebeurt inte
resseert ons zoozeer niet. Wij vragen niet
eens deel te nemen aan de besprekingen
over „de andere aspecten". Zelfs raden wij
andere landen aan, om dezelfde bekrompen
opvatting te volgen en zich ook alleen
maar te bemoeien met hun direct eigen
belang, zoodat het probleem in stukjes
verbrokkeld zou worden ieder voor
zich en zij zich niet op het geheel zouden
beraden en dus, evenmin als ons departe
ment van Buitenlandsche Zaken, een
waarlijk politiek beleid en een groote lijn
volgen. Het is te voorzien, dat verscheidene
landen zich met dit advies niet zullen ver
eenigen. Terecht. Is dit helpen om tot
groote oplossingen te komen? Is dit de
bijdrage van Nederland, dat niet machtig
is in legers en vloten en industriëele capa
citeiten, maar zich vroeger heeft weten
doen gelden als machtig in bekwaamheid?
Ik begrijp deze houding niet. Anderen
in dit land zullen haar evenmin begrijpen
en zich evenzeer ergeren. Gaat de volks
vertegenwoordiging accoord met zulk
beleid? Zij heeft zich tot dusverre van het
geheele buitenlandsche beleid merkwaardig
weinig aangetrokken. Dat is een tekort
koming, want op dat terrein komen de
besluiten, die over het lot der wereld en
over het enze zullen beslissen. Daar liggen
de troeven, daar staat alles op het spel. Wij
leven niet meer in de gezapige neutraliteit
van een vroeger tijdperk, afwachtend hoe
het gaan zou, hopend dat wij er wel goed
tusschenuit zouden komen bij de conflicten
der anderen.
Psychologisch moet een zoo onderdanige
toon, als gisteren te Londen is aangeslagen,
ook voor de vervulling van onze eigen
wenschen ongunstig zijn. Wie zoo optreedt
maakt op hen, die het hardst aan de
touwtjes kunnen trekken, den indruk dat
hij niet lastig is en zich in twijfelgeval wel
zal laten afschepen. „Waarom maken jullie
niet meer lawaai?" vroeg de Amerikaan
aan het Nederlandsche Kamerlid. Lawaai!
Het tegendeel is het geval. Wij fluisteren
slechts. We vreezen, de plaatsvervangers
van de Ministers van de Groote Vier te
ontstemmen door wat langer te praten. En
andere Duitsche grenzen dan de Duitsche
Westgrens interesseeren ons niet zoozeer
Klein beleid. R. P.
Nu de schouwburg aan den Jansweg is af
gebroken zijn de muren der aangrenzende hui
zen bloot gekomen. Om het geheel een beter
aanzien te geven willen B. en W. die laten be
pleisteren. De kosten zijn op i 580 geraamd.
Handelaren moeten eerst bevoorraad worden
Beroep op de mijnwerkers
Met ingang van 1 Februari zal bon 65 van
de brandstoffenkaart T 606 recht geven op
drie eenheden vaste brandstoffen. Inleve
ring van dezen bon bij den brandstoffen-
handel is met ingang van 31 Januari moge
lijk.
Het Itijkskolenbureau deelt mede, dat de
handel als gevolg van de vorst over geringe
voorraden beschikt. He aflevering van de
aangewezen drie eenheden zal dus practisch
geheel moeten geschieden uit de aanvoeren
gedurende de resteerende maanden van het
stookseizoen- Ten einde zooveel mogelijk
gezinnen te helpen is voorgeschreven, dat
de handel dient te beginnen met aflevering
van één eenheid.
Bij inrormatie bij de Haarlemsche brand
stof fenhandel aren vernamen wij, dat er
practisch geen voorraad is, zoodat. men er
volstrekt niet op moet rekenen, op den thans
geldig verklaarden bon. weldra kolen te
zullen ontvangen. De handelaren moeten
eerst de van het publiek ontvangen bonnen
bij de distributiediensten inleveren en wor
den daarna bevoorraad Hoewel het Rijks-
kolenbureau alles in het werk zal stelen,
deze bevoorrading zoo snel mogelijk te doen
geschieden, belemmert de vorst het trans
port, daar het kolenvervoer te water ge
heel gestaakt is. De Nederlandsche Spoor
wegen moeten nu het geheele vervoer ver
zorgen doch worden gehandicapt door ge
brek aan voldoende wagons.
Bovendien moeten nog duizenden eenhe-
Hen worden afgeleverd op reeds eerder gel
dig verklaarde bonnen.
Beroep op de mijnwerkers ook
Zondag te werken.
Op alle mijnbedrijven in Zuid-Limburg
is een bekendmaking opgehangen van den
beheerder der Nederlandsche Steenkolen
mijnen waarin hij mededeelt, dat op Zon
dag 2 Februari gelegenheid zal bestaan
voor alle mijnwerkers om geheel vrijwillig
te komen werken wegens den kolennood,
die op het oogenblik in ons land heerscht.
De vier vakorganisaties der mijnwerkers
hebben zich met een oproep tot alle mijn
werkers gericht waarin zij hen dringend
aansporen, ook Zondag aan het werk te
gaan.
Met de kerkelijke autoriteiten is overleg
gepleegd en de bisschop van Roermond
verleende reeds toestemming aan de mijn
werkers om op dezen Zondag te werken.
Besprekingen niet Engelsche
handelsdelegatie begonnen
Gistermiddag zijn te 's-Gravenhage de han
delsbesprekingen tusschen Nederland en En
geland begonnen.
Bij de eerste plenaire zitting waren van En-
gelsche zijde aanwezig de heeren A. F. Feaver-
year, G. P. Gomersall, E. Sutherland. L.
Croone, C. Pidduck, E. W. Wilson, M. V. Gar
diner, G. J. Harvey, allen van het „Ministry
of Food". Voorts de heeren S. W. Sanders en
E. J. Holfrod-Strevens van „The Board of
Trade", H. Allis Rees (Bank of England) en
V. E. Wilkin (Ministry of Agriculture).
laride Prinses
Morgen, 31 Januari wordt prinses Beatrix
negen jaar.
Helden der koopvaardij
onderscheiden
In het ministerie vair Scheepvaart heeft
de directeur-generaal namens de Koningin
aan nabestaanden van leden der Neder
landsche koopvaardij, die zich tijdens den
oorlog op zee verdienstelijk hadden ge
maakt, onderscheidingen uitgereikt.
Het ridderkruis der vierde klasse van
de Militaire Willemsorde werd uitgereikt
aan de weduwe van den kapitein W. Hors
man, die als gezagvoerder van het rn.s.
„Ondlna" op 11 November 1942 den on-
gelijken strijd had aangebonden tegen
twee sterk bewapende Japansche kapers.
Bij deze actie sneuvelde de kapitein. Het
Bronzen Kruis met eervoilé vermelding
werd aan de nabestaanden van den ka
pitein C. P. Dekker, gezagvoerder van het
s.s. „Merope", overhandigd. De gezagvoer
der had in het tijdvak van 12 November
1942 tot en met 27 April 1943 vele vijande
lijke lucht- en onderzeebootaanvallen moe
dig en beleidvol doorstaan, totdat hij op
laatstgenoemden datum met zijn schip ten
onder is gegaan. Dezelfde onderscheiding
werd toegekend aan de familie van wijlen
den eersten stuurman L. M. van Dijk, die
op hetzelfde schip onder gevaarvolle om
standigheden moedig en beleidvol tegen
over den vijand is opgetreden.
De Bronzen Leeuw werd posthuum toe
gekend aan den gezagvoerder van het s.s.
„Costa Rica", J. ten Klooster. De gezag
voerder had op 27 April 1941, toen het
schip door Duitsohe vliegtuigen werd aan
gevallen en tenslotte tot zinken werd ge
bracht, onder gevaarvolle omstandigheden
het ontschepen van ongeveer 2600 man
Britsehe troepen zonder een enkel ongeval
op de begeleidende Britsehe oorlogsbo
dems mogelijk gemaakt.
Het Bronzen Kruis werd postuum toe
gekend aan de nabestaanden van den ka
pitein ter koopvaardij C. Hen, die als ge-:
zagvoerder van het s.s. „Tjisalak" na tor
pedeering door een Japanschen onderzeeër
blijk had gegeven van groote plichtsbe
trachting.
Aan de volgende leden der koopvaardij
werd het Bronzen Kruis posthuum toe
gekend: kapitein J. Stamperius, den vier
den stuurman C. Visser, den bootsman K.
Ehwert en den koopvaardij-kanonnier L.
H. Fridael.
Het Kruis van Verdienste werd toege
kend aan wijlen den kapitein P. A. J. Prin
sen, aan wijlen den bootsman J. M. van
Meel en aan wijlen den matroos W. F.
LAATSTE PARTIJ AMERIKAANS CHE
SCHOENEN.
De vakgroep Detailhandel in Schoenen deelt
mede, dat de laatste partij Amerikaansche
schoenen, welke zonder bon kunnen worden
verkocht, begin Februari bij de schoenwinke-
liers voorradig zal zijn.
Het wetsontwerp-noodregeling
ouderdomsvoorziening onder
het mes
Zooals uit het voorloopig verslag van de
Tweede Kamer nopens het wetsontwerp
„Noodxegeling ouderdomsvoorziening" blijkt,
bestaat algemeene waardeering voor den ern-
stigen'wil van de regeering om op korten
termijn te voorzien in den nood van de ouden
van dagen. Vele leden betreurden het, dat
alleen personen boven den leeftijd van 65 zul
len worden geholpen. Naar hun oordfeel vraagt
ook de nood van de invaliden, de weduwen
en de weezen beneden dien leeftijd dringend
om voorziening.
Bleek er eenstemmigheid te heerschen over
de wenschelijkheid van een noodvoorziening
over den daarbij te bewandelen weg open
baarde zich groot verschil van gevoelen. De
in dit ontwerp voorgestelde regeling zal ons
aldus zeer vele leden staatsarmenzorg
brengen, waartegen ernstige principieele be
zwaren bestaan. Staatsarmenzorg is voor den
arbeider vernederend, ook al wordt deze in
een milderen vorm verleend. In dit ontwerp
ontbreekt de verzekeringsgedachte geheel,
hoewel zeker 90 procent der bevolking deze
voorstaat. Weliswaar is de voorgestelde rege
ling als „tijdelijk" gedacht, maaT deze leden
dachten aan de zegswijze: „niets is zoo duur
zaam als het tijdelijke". Bovendien maakt de
regeering op deze wijze den overgang naar de
verzekering, evenals de verdere ontwikkeling
der bedrijfspensioenfondsen,wel zeer moeilijk,
Velen der leden wezen op het voorstel van
de Stichting van den Arbeid. Hierbij wordt
de verzekeringswetgeving gehandhaafd. De
renten niet alleen van de ouden van dagen,
maar ook van invaliden op meer jeugdigen
leeftijd en van. weduwen en w.eezen wor
den verhoogd, en de weduwen zullen na het
overlijden van den man pensioen ontvangen.
Tegenover de bezwaren tegen-^het in dit
wetsontwerp gevolgde systeem, dat het zou
leiden tot staatsarmenzorg, voerden vele an
dere leden aan, dat het hier gaat om het
treffen van een voorziening in den nood van
een groep van vele tienduizenden onverzorg
de ouden van dagen, die, naar reeds tiental
len van jaren algemeen wordt erkend, nood
zakelijkerwijze dienen te worden geholpen.
Deze leden waren ook voorstanders van de
verzekeringsgedachte en zij verwachtten dan
ook, dat de definitieve regeling op basis van
de verzekeringsgedachte zal worden geplaatst.
Vele leden zouden gaarne een nadere moti
veering zien van het op 150 a 200 millioen
gulden geraamde kostenbedrag. De Stichting
van den Arbeid kwam na een zorgvuldige
deskundige berekening tot een kostenraming
voor haar voorstel van circa 150 millioen
gulden. Zonder nadere toelichting konden
deze leden zich niet indenken, dat de kosten
van het regeeringsvoorstel niet hooger zou
den zijn dan het in de memorie van toelich
ting genoemde bedrag.
Van verschillende zijden werd opgemerkt,
dat de maximum uitkeeringsbedragen aan den
lagen kant zijn. De hier aan het woord zijnde
leden achtten het onbevredigend, dat deze
Prins Bernhard decoreert
oorlogsvliegers
Zestien Poolsche, acht Engeische en
vier Nederlandsche vliegers, die groote
verdiensten hebben verworven bij de be
vrijding van ons land, zijn op paleis Soest-
dijk door Prins Bernhard gedecoreerd. On
der hen bevonden zich de Poolsche air vi
ce-,marshall M. Izycki, die commandant
was van alle Polen, die in de lucht heb
ben deelgenomen aan den strijd voor de
bevrijding van Nederland en de Poolsche
air-commodore L. Szul.
Van de Nederlandsche .luchtmacht ont
vingen het vliegerkruis kapitein-vlie
ger R. van Daalen Wetters en de KLMr
piloten luitenant-vlieger J. J. Abspoel,
luitenant-vlieger J. C. Pool en sergeant
vlieger B. A, M. van Berkum.
Prins Bernhard heeft op paleis Soestdijk onderscheidingen uitgereikt aan Engelsche,
Poolsche en Nederlandsche vliegers, die zich hij de bevrijding van ons land heldhaftig
hebben gedragen. De Prins decoreert den Poolschen vice-luchtmaarschalk M. Izycki,
commandant der Poolsche luchtstrijdkrachten.
bedragen blijven beneden den in de groote
steden uitgekeerden steun van Maatschappe
lijk Hulpbetoon.
Vele leden hadden er bezwaar tegen, dat
de uit bedrijfspensioenfondsen verkregen be
dragen voor ongeveer de helft van de uit-
keering zullen worden afgetrokken. Het valt
te vreezen, dat er dientengevolge in vele
bedrijven weinig geneigdheid zal bestaan om
zich voor dat doel nog belangrijke offers te
getroosten. In het algemeen gesproken is het
onjuist, dat wie zich verzekerd heeft, wie ge
spaard heeft, tenslotte minder van den staat
krijgt, dan wie geen voorzorgsmaatregel heeft
genomen en al zijn inkomsten heeft verteerd.
Gezien het karakter van noodregeling, zou
den verscheidene leden een beperking van
den duur tot drie jaar gaarne in de wet zien
vastgelegd.
Breunese leidt weer
de Vierdaagsche
Traditiegetrouw zal dit jaar In de laatste week
van Juli weer de vierdaagsche gehouden worden.
De technische leiding zal ditmaal weer in han
den zijn van majoor J. N. Breunese.
Het woord is aan.
De Josselin de Jong:
De wiensch sterft niet omdat hij
oud wordt, maar hij wordt oud
omdat hij sterven moet.
i
Tekort aan autobanden wordt in 1947 aangevuld
Het publiek weigert
import-fietsbanden
Men kan zonder overdrijving zeggen, dat
de rijwielbandenpositie in Nederland zéér
zorgelijk is en dat het er niet naar uitziet,
dat iemand, die niet tot een der prioriteits
klassen behoort, binnen afzienbaren tijd een
fietsband zal krijgen. Bovendien heb ik
sterk den indruk, dat het huidige distribu
tie-systeem verre van ideaal is en dat men
om maar een voorbeeld te noemen,- beter
het schoenenbon-systeem ook voor fietsban
den toe zou kunnen passen. Aldus de heer
M. S. Wijnberg, secretaris van de R.A.L
met wien wij een onderhoud hadden.
Eigenlijk moet het heele Nedèrlandsche
fietsenpark van nieuwe banden worden
voorzien, alvorens gezegd kan worden, dat
de achterstand is ingehaald, temeer als
men bedenkt, dat de banden die in het be
gin werden uitgereikt, niet van behoorlijke
kwaliteit waren en dus al.weer versleten
zijn. Aangezien er ongeveer 2.5 millioen
fietsen in Nederland zijn, beteekent dat
dus, dat er 5 millioen banden noodig zijn.
De distributie geeft op het oogenblik
ruim driehonderdduizend baqdenbonnen
per maand af en op deze bonnen zijn zoo
wel in Nederland gefabriceerde als geïm
porteerde banden verkrijgbaar. Het vreem
de verschijnsel doet zich nu voor, dat het
In Artis trotseert „het schip der woestijn" met een hooghartige onverschilligheid
de koude.
Enge land's modernste slagschip, de
Vanguard, vertrekt morgen "met de
Koninklijke Familie, Koning George
VI, Koningin Elizabeth en de beide
prinsessen naar Zuid-Afrika. Voor de
eerste maal sinds de stichting van
de Unie van Zuid-Afrika bezoekt een
regeei*end Engelsch vorst dit Domi
nion.
Duizenden technici en handwerkslieden
hebben meegewerkt aan de inrichting van
de Vanguard, de koninklijke vliegtuigen
en autos voor deze reis. Aan boord van het
oorlogsschip zal de Koninklijke Familie
verblijven in het achtergedeelte van den
bovenbouw. Daar zijn hun verblijven in
gericht, met meubels afkomstig uit het
koninklijke jacht Victoria and Albert.
In Afrika zal het gezelschap voorname
lijk gebruik maken van den Koninklijken
trein en van autos, doch ook enkele vlieg
tochten staan op het programma, waar
voor uitgebreide 1 veiligheidsmaatregelen
zijn getroffen.
Enkele hoogtepunten van den tocht zijn:
de aankomst in Kaapstad op 17 Februari
en de opening van het Zuid-Afrikaansche
parlement door den Koning op 21 Febru
ari. Op 19 Maart zal voor de Koninklijke
Familie een Zoeloe-oorlogsdans worden
gedemonstreerd. Op 28 en 29 Maart wordt
het beroemde Kruger-Nationaal-Park be
zocht, het enorme wild-reservaat, waar de
bewoners der Afrikaansche jungle in vrij
heid rondzwerven.
Op 24 April hoopt de Vanguard naar
Engeland terug te varen.
De naam van dit slagschip heeft een
roemrijken klank in de geschiedenis van de
Britsehe vloot. Het eerste oorlogsschip
van dien naam was een galjoen uit 1586,
dat deelnam aan den strijd tegen de
Spaansche Armada. Zijn opvolger „Van-
Republikeinsehe verklaring
over Krian verwacht
Aneta meldt uit Batavia, dat ook van re
publikeinsehe zijde een officieele verkla
ring zal worden uitgegeven over de ge
beurtenissen te Krian bij Soerabaja. Gezag
hebbende republikeinsehe kringen wen
schen niet op den inhoud van het commu
niqué vooruit te. loopen, doch vestigen er
de aandacht op, dat, indien inderdaad
slechts sprake zou zijn van een „militaire
wandeling", zooals het Nederlandsche com
muniqué over Krian doet voorkomen, het
moeilijk verklaarbaar is, dat de sneltrein
uit Malang niet meer langs Sidoardjo kan
rijden, doch moest worden omgelegd, om
dat de gewone lijn versperd is door kapot
geschoten locomotieven, welke op 24 Ja
nuari onder vuur werden genomen.
guard 2" heeft herhaalde malen tegen de
Nederlanders gevochten. Doch de vijfde
Vanguard werd in 1789 vlaggesehip van
Admiraal Lord Nelson.
De tegenwoordige Vanguard is een schip
van 42.500 ton en werd op 9 Augustus 1946
in dienst gesteld. De bouw ervan is be
gonnen in October 1941. De bewapening
bestaat uit acht 15-inch kanonnen in twee
ling torens, 16 5.25 inch kanonnen. Er is
ongeveer 40.000 ton staal in het slagschip
verwerkt, de bouwkosten bedroegen ruim
95 millioen gulden. (U.P.)
Chineesche vliegramp
eischt 25 dooden
Van de 26 passagiers van het Chineesche
vliegtuig, dat Dinsdag tijdens zijn vlucht
van Hankou naar Tsjoengking vermist
raakte, zijn, naar het Chineesche persbu
reau „Central News" meldt, 25 gedood en
één gewond.
Onder de passagiers bevonden zich negen
Amerikaansche missionarissen en enkele
Canadeesche vrouwen met kinderen. Ne
gen passagiers en de marconist waren Chi-
neezen, terwijl de beide piloten de Ameri
kaansche nationaliteit hadden. Het wrak
van het vliegtuig \fras reeds gisteren op
30 minuten vliegens van Hankou gevon
den.
Amerika geeft den moed op
in Chineesch geschil»
Een officieele verklaring van het Ame
rikaansche departement van Buitenland
sche Zaken kondigt het definitieve einde
aan van de Amerikaansche bemiddeling in
China
In de mededeeling van het departement
wordt gezegd dat de Ver. Staten besloten
hebben hun betrekkingen te verbreken met
de driemans-commissie die in 1945 werd
ingesteld om een poging te doen den bin-
nenlandschen vrede in China te herstellen.
Met het hoofdkwartier door de commissie
ingesteld te Peiping ter supervisie van de
uitvoering eener overeenkomst ter beëin
diging van de vijandelijkheden en ter con
trole van de demobilisatie en reorganisatie
der Chineesche gewapende strijdkrachten
zijn de betrekkingen eveneens verbroken-
De Amerikaansche mariniers die in China
gestationneerd zijn zullen binnenkort 'wor
den teruggetrokken meldt United Press.
MUSSOLINI'S VRIENDIN VEROORDEELD.
Magda Fontanges. 37-jarige voormalige
vriendin van Mussolini, is veroordeeld tot
vijftien jaar zwaren arbeid en confiscatie van
goederen. Zij werd beschuldigd van verstand
houding met den vijand en veroordeeld door
een militaire rechtbank te Bordeaux.
publiek over het algemeen de importban
den weigert te koopen, aangezien het van
oordeel is, dat deze banden van mindere
kwaliteit zijn. Inderdaad zijn de Nederland
sche banden beter dan de Engelsche, Ita-
liaansche, Belgische en Amerikaansche.
Vooral de Amerikaansche banden zijn wei
nig soepel en trappen-zwaar- Toch is deze
aversie van het publiek overdreven, want
de Engelsche en Italiaansche banden
gedeeltelijk synthetisch zijn van uitste
kende kwaliteit. De geïmporteerde banden
maken ongeveer veertig procent uit van
de beschikbare hoeveelheid en het is be
grijpelijk dat het blijven liggen van pak
huizen-vol van deze banden een ernstige
complicatie vormt.
De Nederlandsche productie heeft nog
niet haar vooroorlogpche peil bereikt. Dit
is te wijten aan verschillende factoren.
Staaldraad vormt op het oogenblik de
grootste moeilijkheid, want we zijn hier
voor geheel op het buitenland aangewezen.
Wat het canvas betreft, ondervindt men
nog steeds den remmenden invloed van de
beperkte twij«capaciteit. Een van de groot
ste moeilijkheden is het gebrek aan ge
schoold personeel. Tevens dient men te
bedenken, dat een der grootste bandenfa
brieken, namelijk de Hevea nog steeds niet
draait. Zij is namelijk bij de bombarde
menten op Arnhem zwaar beschadigd.
Rubber en vulstoffen zijn er daarentegen
genoeg.
Schoenenbon-systeem voor
fietsbanden?
Samenvattende kan men dus zeggen, dat
het nog wel eyen duren zal, alvorens men-
schen, die niet in de prioriteitsklassen val
len, van banden zullen worden voorzien.
Het is zeker niet gemakkelijk de Neder
landsche industrie méér te laten afleveren
en grootere import zal ook geen uitkomst
brengen, aangezien het publiek de buiten
landsche banden niet wil accepteeren.
„Ik ben dan ook van meening, dat het
distributie-systeem gewijzigd dient te wor
den", zoo besloot de heer Wijnberg zijn
uiteenzetting. Het vrijgeven van banden
zal nog wel niet mogelijk zijn, tenzij dan
de importbanden, indien werkelijk blijkt,
dat deze in de distributie onverkoopbaar
zullen blijken. Het zou mijns inziens wen-
schelijk zijn, het systeem van den schoe
nenbon toe te passen. Per slot van rekening
heeft de Nederlander zijn fiets net zoo
hard noodig als een paar schoenen en het
is niet geheel juist, dat alleen aan bepaalde
groepen het voorrecht van banden-bonnen,
wordt beschoren".
Autobanden.
„Op hel oogenblik is de autobanden-situa
tie nog benepen, maar het is, mits de im
port volgens plan verloopt, zeer waarschijn-
lijk, dat de achterstand eind 1947 zal zijn
ingehaald", aldus de heer M. Nauta, voor
zitter van de vakgroep autobanden en lid
der commissie voor internationale handel
van het departement van Handel en Nij
verheid, die ons over dit onderwerp een en
ander meedeelde.
Dat de situatie op het oogenblik nog
niet zoo rooskleurig is, moet voornamelijk
geweten worden aan de gebrekkige leve-
ringsmogelijkheden van Amerika, dat ir%
1946 met stakingen te kampen had. Onze
bestellingen over 1946 zijn thans echter
onderweg en zullen waarschijnlijk voor 1
April binnen zijn. Het gaat hier om 100.000
banden waarvan ongeveer een derde ge
deelte reeds gearriveerd is. Tevens werd
een aanzienlijke hoeveelheid banden uit
Engeland geïmporteerd; uit Zwitserland
kwamen er 18.000 en uit België 15.000. Zoo
op het oog lijkt dit een vrij aanzienlijk
quantum maar ik moet er bij zeggen, dat
Nederland voor den oorlog 250.000 banden
per jaar importeerde. Weliswaar is-het wa
genpark aardig geslonken, maar daar staat
tegenover dat eigenlijk alle banden, die
van voor den oorlog dienst doen, vernieuwd
moeten worden, daar zij op het oogenblik
een gevaar op den weg vormen.
Aangenomen, dat. het bovengenoemde
quantum voor 1946 uit Amerika binnen
komt, zijn er thans nog 130.000 truckban-
komt, zijn er thans nog 130.000 truck
banden en 260000 banden voor per
sonenwagens noodig. Deze zullen dus
in 1947 moeten worden ingevoerd,
daar niet verwacht kan worden, dat de
Nederlandsche autobanden-fabrieken, Vre-
desteyn en Michelin, reeds in 1947 een
productie van eenige beteekenis zullen be
reiken.
Onze deviezenpositie is op het oogenblik
echter dermate zorgelijk, dat alleen het
hoog-, hoog noodige zal kunnen worden
aangekocht. Hieronder worden behalve le
vensmiddelen en grondstoffen ook autoban
den gerekend, die immers voor het vervoer
onontbeerlijk zijn.
Als de Amerikaansche industrie in het
komende jaar niet door stakingen geteisterd
zal worden, kan men dus gevoegelijk aan
nemen, dat onze zeer bescheiden autoban
den-behoefte (twee procent van de wereld
productie) in het jaar 1947 bevredigd zal
worden.
Wat de samenstelling van de banden be
treft kan ik nog zeggen, zoo besloot de
heer Nauta, dat de eerste-klas Amerikaan
sche fabrieken thans banden maken, met
ongeveer 50 proc. synthetische- rubber, die
volgens hen beter zijn dan de uit zuivere
natuurrubber vervaardigde.
Jllllllllllllllllllllllllllllll
Weerbericht
DE VORST HOUDT AAN jf
Verwachting, medegedeeld door het |i
K.X.M.I. te De Bilt, geldig tot Vrij- g
dagavond: g
Nevelig weer, met later wat toene- g
mende bewolking, doch nog vrijwel g
nergens sneeuw. Meest matige Zuid- g
oostelijke wind. Strenge tot matige g
vorst. U
Humaan#