IJmuider Courant
„Wij zullen met een prinses
even blij zijn als met een prins"
Rotary
De politiek der regeering
in de Indische kwestie ongewijzigd
Het excuus der Duitsche marine
61e Jaargang No. 18547
Bureaux: Kennemerlaan 154, Tel. Redactie en
Administratie 5437. - Haarlem: Gr. Houtstr. 93,
Telefoon 10724, Directeur-Hoofdredacteur 15054.
Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132.
1S~ T?7VT"Wf rin Y-, r> rmTT-,
Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom
KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD
Vrijdag 31 Januari 1947
Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest
dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per
kwartaal 4,Franco per post 4,50. - Adver
tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie
E stichter van Rotary International, de
U Amenkaansche advocaat Paul Harris,
I r nn 79-jarigen teeltijd te Chicago over
zien En zooals dat gisteren in de Haar-
lemsche club geschied is zal het in vier
aTrend Rotary-clubs in vijfenzeventig
velschillende landen gebeurd zijn of nog
«.beuren" de Rotarians zullen van hun
verrijzen en hem eerbiedig herden-
l Want deze man heeft een goede en
eenvoudige gedachte weten te venverke-
liiken op groote schaal.
Tweeënveertig jaar geleden begon hij
mee op de bescheidende wijze. Samen
„J een kolenhandelaar en een kleermaker
nntwierp hij een plan voor de bevordering
good fellowship", goede kameraad-
„haD dus, tusschen beoefenaars van ver
killende beroepen. Zij noemden hun
Rotary, omdat zij besloten hadden
v-i toerbeurt de vrienden te ontvangen;
bijeenkomsten „rouleerden" dus. Uit dit
kleine begin ontstonden geleidelijk de vier-
5 Send clubs, tellend tweehonderdduizend
Zien die thans in zoovele landen der|
ïereid hun wekelijksche korte bijeenkoim
SSS aan een eenvoudigen koffiemaaltijd
houden In Nederland, district nr. 59 van
iolarv international, begon men een kwart
eeuw geleden en de Haarlemsche RoUry-
riub die op het oogenblik 50 leden telt,
allen uit verschillende beroepen, werd m
19Ro2ïy r'ishtèen ongewone vereniging,
doordat haar doel geheel besloten ligt in
ideëele oogmerken en niet in dtrecten ar
beid door de instelling als zoodanig, of
schoon zij zich daar wel eens m begeeft.
Het doel is „het aankweeken en aanmoe
ten van den wil om te dienen (het
dienst-ideaal) bij al wat door haar leden
ondernomen wordt. In het bijzonder wekt
Rotary op om; 1. Velen te leeren kennen,
teneinde velen te kunnen dienen; 2. De
toepassing te bevorderen van hoogstaande
beginselen in het zaken- en beroepsleven:
deVaarde te erkennen van eiken
arbeid en eiken werkkring te verheffen tot
een middel om de gemeenschap te dienen
f Het dienen toe te passen in ieders per
soonlijk, maatschappelijk en zakelijk leven
4 Internationale waardeering, verdraag
zaamheid en vrede te bevorderen Boor een
wereldbond van zaken- en beroepsmannen,
vereenigd door het dienst-ideaal.
D« lUkt alles nogal hoog gegrepen en
wie het verkeerd wil opvatten zou er een
zekere zelfingenomenheid uit kunnen af-
£den. Maar zoo is de sfeer der beweging
geenszins. Zij spreekt immers ook slechts
vsn aanmoedigen, opwekken en Bcvorde-
Zü is zich welbewust dat men derge-
ik'e hooge idealen niet in de perfectie
vimSiken zal, maar streeft ernaar
Fn wie streven wil moet zijn doel hoog
'stellen Door hun wekelijksch samenzijn
verwerven al die zaken- en beroepsmam
nen, die in korte voordrachten van hun
arbeid en ervaringenplegen te vertellen,
begrip van eikaars werk en moeilijkheden,
o^k van eikaars pogen en bedoelingen. Zij
behooren, elk voor zich, tot bepaalde vak
kringen en vereenigingen van velerlei
aard, waarvan zij lid, soms bestuurslid zijn.
De bedoeling is dat zij den geest, ^ge
drukt in de doelstellingen van Rotary en
geldend in de sfeer van zijn clubs, m hun
ooKn en activiteit op ander terrein -
natuurlijk ook in hun naaste omgeving,
hun gezin en familiekring zullen uit-
^Deze goede en eenvoudige gedachte van
Paul Harris bleek vele menschen te gnj-
nen en door hen te worden verstaan. Niet
omda" zü zichzelf zoo braaf of zoo voor
treffelijk "vonden, maar alleen omdat zij
in deze wereld vol menschelijke tegenstel
lingen graag zooiets beproeven wilden
Sat "Sj voelden, dat zij veel van an
deren konden leeren. Want gelijk het leven
zelf is Rotary zij het dan in veel beperk
teVorm - voor zijn leden een leerschool,
waarbij wat meer van het leven trach
ten leeren in de hoop, er wat goeds
mee te kunnen doen.
Hieruit blijkt, ofschoon er natuurlijk m-
ternationale en riistricts-bestviren zijn. dat
de clubs de eigenlijke kernen van Rotary
vormen. Men wordt er lid van op m
nood icing van de club zelf. Volgens het
internationale statuut mag ieder be™eP
in elke club slechts één vertegenwoor
diger hebben, omdat, daarmee de grootst
mogelijke veelzijdigheid in de samenste -
rm<T der clubs gediend wordt. Men kies
hem omdat men hem als vaardig ver
tegenwoordiger van zijn beroep voor
en weet, dat hij belangstelling heeft voor
zulk streven als Rotary beoogt.
Hei moe" in de laatste levensjarenvan
Paul Harris wel een groote voldoening
voor hem geweest zijn, dat Rotaiy bu
hervatte pogingen tot internationale s
menwerking na den tweeden wereldoorlog
zoowei bij de oprichting van de U.N.U.
als bü die van de U.N.E.S.C.O. - belang
rijken invloed ten goede heeft k™ne" d,^
gelden. De meeste Rotarians van dezen tijd
hebben bem nooit in persoon ontmoet
Maar zij kennen zijn geest eni z«n_he
dankbaar voor hetgeen hij ook hu:h g
bracht heelt. Daarom wordt hu in de cluos
met grooten eerbied herdacht,
In 1940 werd Rotary in hezette
den natuurlijk door de te
hnden Het was voor de Nazi s yeei
mild en te menschelijk; het^aktoo*.
geen onderscheid naar ras en godsdienst en
staat de vrriie persoonlijkheid voor. On
SeS5k"a de* bevrijding teWderi
clubs, ook in Nederland. In 80C,d..felJ?ïsÏS
gaan zü voort met hetgeen zU zich tot
taak hebben gesteld.
R. P.
Vrachtauto's beschikbaar
voor kolenvervoer
Aanbod van Vakgroep
Goederenvervoer
Het bestuur van de Vakgroep Goederenver
voer langs den weg, by welke organisatie alle
autovervoerders in ons land zön aangesloten,
heeft zich tot de ministers van Verkeer en
Economische Zaken gewend met het aanbod
2500 zware vrachtauto's ter beschikking te
Stellen voor het vervoer van kolén uit de
mijnstreek naar de bevolkingscentra.
Door het groote laadvermogen van de mo
derne vrachtauto's moet het, naar het oordeel
van de vakgroep, zeer goed uitvoerbaar wor
den geacht, dat het vrachtautovervoer op kor
ten termijn een aanmerkelijke verbetering in
den aanvoer van brandstoffen tot stand
brengt.
Het bestuur van de Vakgroep Goederenver
voer heeft er bij de regeering ernstig op aan
gedrongen dit aanbod niet terzijde te leggen
gezien de moeilijke brandstoffensituatie.
Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem
Prinselijk paar voor de radio
Inzameling van baby-kleertjes heeft verwachtingen overtroffen
„Luisterende landgenooten, u is verbonden
met het paleis Soestdyk, de woning van het
Prinseiyk gezin, waarheen in de komende da
gen ongetwüfcld uw aller gedachten vaak
zullen uitgaan.
Prinses Juliana en Prins Bernhard hebben
door middel van de microfoon hun huis voor
u open willen stellen. Zij willen u allen laten
declen in de hoopvolle gedachten, waarin ook
in hun gezin de komst van een kleine, hun
vierde telg, wordt tegemoct£ezien."
Met deze woorden opende een reporter van
den nieuwsdienst van Radio Nederland een
vraaggesprek met het Prinseiyk Paar, dat on
getwijfeld in tallooze buiskamers met aan
dachtige belangstelling zal zqn beluisterd.
„Heeft het jongste deel van Uw gezin
en dan denk ik in de eerste plaats aan Beatrix
en Irene, die zich daar nog het meeste bewust
van zullen zijn zich al geuit, hoe ze over
het nieuwe broertje of zusje denken?" vroeg
de reporter.
De Prinses: „Ze verheugen zich er ontzet
tend op. Maar u moet niet denken Margriet
minder: want Margriet spreekt nu al over
„mijn baby".
Reporter: „Stellen Uwe Koninklijke Hoog
heden hun hoop op een zoon of op een doch
ter?"
De Prins: „In ieder gezin heeft men graag
jongens en meisjes, maar wjj zullen met bei
den even biy zyn. Waarom hoopt men eigen-
ïyk zoo erg op een prinsje? Zit daarin niet
eigeniyk iets onrechtvaardigs tegenover de
vrouw in het algemeen, wier capaciteiten men
toch vooral in den laatsten oorlog met heel
Reporter: „Bij de komst van de prinsesjes
in Nederland hebt U het verzoek gericht tot
alle Nederlanders, om Uw kinderen zooveel
mogelijk vrij te laten. Heeft de bevolking
daar in het algemeen goed gevolg aan ge
geven?"
De Prinses: „Sommige menschen hebben het
goed begrepen en anderen minder goed. Die
hebben ei- natuurlijk niet zoo erg over nage
dacht. Het is natuurlijk dom en onverstandig
tegenover kinderen, om ze niet vrij te laten,
maar andere menschen hebben het ook weer
juist uitstekend begrepen."
Prinsesjes zün dol op schaatseneden
Reporter: „Wij hebben nog nooit een foto
gezien van de prinsesjes op het ijs. Hebben
ze wel eens schaatsen gereden, of houden ze
er niet van?"
De Prins: „O. ze zijn dol op schaatsenrijden.
Ze hebben verleden winter hier al kunnen
schaatsenrijden en toen ging het vrij aardig,
en dezen winter, nu ze veel meer de gelegen
heid hebben door de felle kou iets wat
voor de meeste menschen buitengewoon on
aangenaam is terwijl het voor kinderen, in
verband met schaatsenrijden natuurlijk ideaal
is. Zij rijn iederen dag op het ijs en ze kun
nen het al heel behoorlijk. Maar ze zijn niet
alleen met schaatsenrijden bezig, ze rijden
paard, vrij geregeld, op kleine paardjes en
ook op een groot paard en dan hebben ze in
Canada geskied."
Reporter: „Wanneer ik dan nog even in de
sportieve sfeer mag blijven: Margriet heeft
van haar peetvaders van de koopvaardij een
Resultaten der walvischvaart
beneden de verwachtingen
Naar wij van bevoegde zijde vernemen,
blijven de vangstresultaten van de Neder-
landsche walvischvaartexpeditie met de
„Willem Barendsz" beneden de verwach
tingen.
Op internationale conferenties is, ter
voorkoming van uitroeiing van de walvisch
bepaald, dat de gezamenlijke expedities (er
zijn er ditmaal 13) maximaal 16.000 z.g.
blauwe walvisschen mogen vangen. De
stand is volgens een opgave tot 25 Januari
j.l. 6.496 walvisschen, waarvan de „Willem
Barendsz" er 182 voor zijn rekening heeft
genomen. Gerekend naar den duur van de
vangstperiode had dit aantal naar ver
wachting ongeveer 370 eenheden moeten
bedragen.
PASSAGIERSLIJST SIBAJAK EN
KOTA GEDEH.
Op onze bureaux ligt ter inzage de
gecombineerde passagierslijst van de
repatrieeringsschepen „Sibajak" en
i „Kota Gedeh" welke respectievelijk op
j 9 en 8 Februari in Rotterdam worden
I verwacht.
Tien jaar geëischt
tegen Fritzsche
Dr. Müller, de openbare aanklager bij
het proces tegen Fritzsche, heeft voor be
schuldigde tien jaar arbeidskamp zonder
aftrek van voorarrest geëischt, bovendien
confiscatie van zijn vermogen, ontzegging
van het recht een openbaar ambt te be-
kleeden, ontzetting uit de kiesrechten, uit
het recht lid te zijn van een partij of vak-
vereeniging en uit het recht een vrij beroep
uit te oefenen gedurende 20 jaar.
De openbare aanklager zeide het te be
treuren, dat de wet geen zwaardere straf
toelaat en millioenen Duitsohers nog
steeds in krijgsgevangenschap verkeeren.
Hij had de doodstraf willen vragen.
AMERIKAANSCHE ONDERSCHEIDING
VOOR OUD-MINISTER DE BOOY.
Op Donderdag 30 Januari, voor zijn ver
trek uit Nederland, heeft de heer J. M. de
Booy, oud-minister van Scheepvaart (van
Juni 1944 tot Augustus 1945), uit handen
van kolonel Frank M. S. Johnson, militair
attaché der Vereenigde Staten? de Ameri-
kaansche Vrijheidsmedaille met zilveren
palmtak ontvangen.
nieuwe oogen is gaan zien? Gelooft u bijvoor- schip op wielen ten geschenke gekregen
beeld, dat het levenswerk van mijn schoon
moeder, van onze Koningin, meer gewaar
deerd zou zyn, indien z'y een man was ge
weest?"
Reporter: „Stellig niet."
De Prins: „Eigenlijk is men dus met de hoop
op een jongen een beetje unfair."
Reporter: „Heeft u aan de kleur van de
kleertjes, die U zyn toegezonden en die op
Uw initiatief aan andere gezinnen zullen
worden geschonken, nog kunnen merken, hoe
de verwachting van de breisters is? Ik meen,
dat rose een meisjeskleur en blauw een jon-
genskleur is."
De Prinses: „Het is zoowat half om half. Er
is ook een heeleboel wit' bij, dat is in ieder
geval onpartijdig. En ook nog weer andere
kleuren, dus daar valt niets uit op te maken.'
Reporter: „Mag ik U naar aanleiding van
deze geschenkenactie vragen: is U tevreden
over het voorloopig resultaat?
Meer dan 12000 stuks baby-
goed ingezameld.
De Prinses: „Niet alleen tevreden, maar
veel sterker. Ik ben er door geroerd, dat in
Nederland, waar textiel zoo schaarsch is, van
zooveel verschillende kanten de gaven zijn
toegestroomd. Ik had niet durven hopen, dat
er meer dan 12.000 stuks babygoed ingeza
meld zouden worden. Hierbij werd ik her
haaldelijk getroffen door de groote hartelijk
heid, die uit de gaven bleek. Moeders van
gTOote gezinnen, die toch zoo moeilijk iets
missen kunnen, zonden een kleedingstukje,
leerlingen van allerlei scholen stuurden, wat
ze op de handwerkles onder deskundige lei
ding hadden gemaakt. Jeugdvereenigingen
breiden in hun vrijen tijd. vrouwelijk perso
neel van een fabriek kwam iedere week op
een vrijen avond bijeen en breide gezamenlijk
baby-uitzetjes. Vele afdeelingen van de U.V.V.
hielden een inzameling, waaraan vrouwen
organisaties van allerlei aard meewerkten.
Fabrieken in Nederland en Nederlanders in
het buitenland zonden goede gaven. De U.V.V
heeft met dit alles heel veel werk en ik wil
dan ook graag van deze gelegenheid gebruik
maken: om het hoofdbestuur, de provinciale
vertegenwoordigsters, die in de provincie de
verdeeling regelen en de afdeelingen heel
hartelijk te danken voor al het werk, dat
door ha'ar verricht wordt."
Reporter: „Zooeven hebt U ons verteld, hoe
de prinsesjes over haar nieuwe zusje of
broertje denken. Mogen wij u ook nog vra
gen. ons wat over haar te vertellen? Voor
wat de twee oudsten betreft, de heel huise
lijke vraag: leeren ze goed?"
Voorstelling in het palcis.
De Prins: „Och, dat gaat gelukkig wel. Als
.ouders waardeeren wij het bijzonder.«dat de
school zoo ruimschoots de mogelijkheid geeft,
om gaven van verstand en hart te ontwikke
len. De school maakt haar ook zoo zelfstandig.
Zoo organiseerden Trix en Ireentje bijvoor
beeld den laatsten Zondag, zonder hulp van
iemand anders, voor de bewoners en het per
soneel van ons huis een voorstelling. Vooral
Trix is dol op organiseeren. Zij brachten zelf
de uitnoodigingen rond en verzorgden zelf I
tesamen met Margriet het heele programma." I
Reporter: „Wat hield dat programma in?"
De Prinses: „Enkele gymnastische en acro
batische prestaties van de kinderen, waar
Ireentje vooral van houdt, en verder een pop-
penkastvertooning van Jan Klaassen, die den
zieken koning met een wonderdrank beter
maakt, De opbrengst van de voorstel l i. i wa-s
voor het Roode Kruis: dat hadden ze ook zelf
bedacht. Iedereen moest bij den ingang van
het zaaltje aan Trix en Ireentje iets betalen.
„Zooveel men missen kan", stond er op de
convocatie.
Hel woord is aan.
Talleyrand
Een monarchie moet geregeerd
worden met democraten, een
republiek met aristocraten.
Heeft zij sedertdien al eenige zeevaartkundige
kwaliteiten ten toon gespreid?"
De Prins: „Ja, ze zit er den heelen tijd in
en maakt alleen daarmee bij ons in huis een
beetje de gangen onveilig, want die zijn na
tuurlijk buitengewoon prettig om daarin rond
te rijden."
Reporter: „Tenslotte deze vraag: Hebben
Uwe Koninklijke Hoogheden ten aanzien van
de te verwachten blijde gebeurtenis nog be
paalde wenschen? Het zal ons allen een
groote vreugde zijn. hieraan te kunnen vol
doen."
De Prinses: „Toen ik Indertijd met het I
hoofdbestuur van de U.V.V. sprak, heb ik ge
vraagd, om voor ons pcrsoonlyk geen ge-
no(''reI^Voeontf M>a°'wü°bli<i°n redln'hrt Pt"™,M" Vtvloer gekregen voor 't eerst sinds 1940. De winter laat
heerlijk vinden, als die geest van offervaar
digheid, die ons zoo getroffen heeft by de
actie van de U.V.V., zou biyven voortbestaan.
Als men daadwerkelijk wil helpen om nood
in eigen omgeving te lenigen, dan zou een
groote wensch van ons beiden worden ver
vuld."
Reporter: „Mag ik mij dan aan het einde
van dit vraaggesprek de tolk maken van alle
landgenooten met een woord van echt ge-
meenden dank voor Uwe gastvrijheid. Ons
aller gedachten en ons aller gebeden zullen U
en Uw gezin in de komende dagen omringen.'
zich ook in Engeland op ongewone wijze gelden. Een gezicht op de Theems bij Windsor.
Militaire acties
vertroebelen de situatie
In de Donderdagmiddag gehouden ver
gadering van de Maatschappij „Het Neder-
landsche Sportpark" is benoemd toi
directeur van het Olympisch Stadion, als
opvolger van den heer Jan J. van den Berg,
de heer D. J. Bessem, voorzitter van de
Amsterdamsche voetbalclub A.F.C. en chef
van interne zaken van het Bankiershuis
Hope en Co. te Amsterdam. De heer Bessem
werd op 2 September 1900 geboren. Voor
A.F.C. is hij steeds een goede steun geweest,
speciaal in het bestuur, waarvan hij twintig
jaar deel uitmaakt, eerst als secretaris en
de laatste vijf jaar als voorzitter. Deze
functie zal hij moeten neerleggen. Verder
is de heer Bessem voorzitter van de Tweede
en. Derde klassers en lid van de Bonds-
vergadering.
Vandaag vertrekt de „Vanguard", het Britsche slagschip, met de Engelsche koninklijke
familie naar Zuid-Afnka. De bemanning heeft druk werk gehad met de voorberei
dingen: „Schoonschip" voor de koninklijke gasten!
Tot rechtzetting van verschillende, den
laatsten tijd verschenen persberichten ver
neemt ANP van bevoegde zijde op de eer
ste plaats, dat dr. Van Mook al in Augus
tus 1945 en in October 1946 het voornemen
te kennen heeft gegeven met het oog op
zijn gedurende ruim acht jaren volgehou
den ononderbroken werkzaamheid in de
moeilijkste regeeringsfuncties, omtrent ein
de 1946 ontheffing van zijn taak te ver
zieken.
Op de tweede plaats, dat hij uiteraard
zulks pas zou doen wanneer het stadium
der politieke onderhandelingen dat moge
lijk mocht maken.
Op de derde plaats, dat thans met be
trekking tot zijn aftreden nog niets vast
staat en dus evenmin met betrekking tot
zijn opvolging.
Op de vierde plaats, dat van een wijzi
ging van de regeeringspolitiek ten aanzien
van het Indonesisch vraagstuk aan de zijde
van de Nederlandsche regeering geen spra
ke is.
Bestand is voorwaarde.
Aneneta verneemt van officieele zijde,
„dat de Commissie-Generaal vast besloten
is de ontwerpovereenkomst zoo spoedig
mogelijk te onderteekenen. De militaire
acties, welke gedurende de afwezigheid en
na den terugkeer van de Commissie-Gene
raal hebben plaats gevonden, hebben de
situatie vertroebeld en daardoor de ont
wikkeling vertraagd. De Commissie-Gene
raal streeft er echter met alle kracht naar
om de onderteekening van de overeen
komst Linggadjati tot stand te brengen,
maar deze onderteekening is gebonden aan
de door de Tweede Kamer aangenomen
motie-Romme-van der Goes van Naters,
terwijl de Commissie-Generaal zelf als
voorwaarde voor de onderteekening heeft
gesteld een algemeen bestand op basis van
de vastgestelde demarcatielijnen".
Deze laatste verklaring volgde op een
uitlating van den republikeinschen mi
nister van voorlichting Moehamad Natsir,
die ontkende, „dat alles afhangt van het
bestand, dat voornamelijk gesloten zou
zijn, om de vereischte atmosfeer te schep
pen voor -het houden van vruchtbare be
sprekingen". Nadat Natsir nadrukkelijk
verklaard had, dat aanvankelijk de mee
ning bestond dat de overeenkomst kon
worden onderteekend, voordat zij aan het
Nederlandsche parlement zou zijn voorge
legd, vervolgde hij: „De Nederlandsche re
geering verkeerde echter in twijfel over
het standpunt van het Nederlandsche par
lement. Toen heeft minister Jonkman een
interpretatie van de ontwerpovereenkomst
gegeven, welke opzettelijk gesteld was in
bewoordingen die den rechtervleugel moes
ten ontwapenen.
Het is overduidelijk, dat de regeering
een dermate conservatieve pplitiek voor
staat, dat zelfs bij den linkervleugel de
vraag rijst, wat nu wel de eigenlijke in
houd van de ontwerpovereenkomst is. De
Commissie-Generaal is naar Indonesië te
ruggekeerd, maar het schijnt, dat zij als
nog niet bereid is de ontwerp-overeen-
komst van Linggadjati te onderteekenen.
Dit maakt de beteekenis van de
overeenkomst tamelijk twijfelachtig en
geeft den reactionnairen elementen
onder de Nederlanders, zoowel als onder
de Indonesiërs de gelegenheid hun actie
tegen de ontwerp-overeenkomst te ver
sterken.
Met betrekking tot de militaire inciden-
1 ten was Natsir van meening, dat deze den
indruk bevestigen, dat de Nederlandsche
staatslieden niet in staat zijn, stand te
houden tegen de oppositie, die de ontwerp
overeenkomst ondervindt. Hij besloot zijn
verklaring met de woorden: „Het snelst
werkende middel om de situatie te verbe
teren is de onmiddellijke onderteekening
van de ontwerp-overeenkomst hetgeen een
basis zou vormen voor de oplossing van de
hangende geschilpunten op militair en
politiek terrein".
Prof. mr. dr. J. H. W. Verzijl
commissaris-generaal
De uitbreiding van de Commissie-Generaal
wordt reeds sedert eenigen tüd door de
regecring overwogen. liet A.N.P. verneemt
thans dat het inderdaad in het voornemen
van de regeering zou liggen om zoodra de
daartoe strekkende wetswijziging zou zijn
aanvaard, prof. mr- dr. J. II. W. Verzijl aan
(e zoeken in de Commissie-Generaal zitting
te nemen. Prof. Verzül zou zich bereid ver
klaard hebben de functie van commissaris-
generaal te aanvaarden.
Prof. Verzijl werd te Utrecht geboren op
31 Augustus 1888. Hij studeerde aldaar in
de rechtswetenschappen en promoveerde in
1910 op stellingen. Na zjjn studie was hij
korten tijd werkzaam ter gemeentesecreta
rie van Leiden. In 1912 kwam hij in zijn
geboorteplaats terug, waar hij bij de ge
meente de functie vervulde van chef der
afdeeling openbare werken en volkshuis-
vesting.
In 1917 promoveerde hij tot doctor in de
staatswetenschappen op proefschrift: „Het
prijsrecht tegenover neutralen in den we
reldoorlog van 1914 en volgende jaren". In
1919 werd hij benoemd tot hoogleeraar in
het Volkenrecht en de diplomatieke ge
schiedenis aan "de Rijksuniversiteit te
Utrecht. Van 1917 tot 1929 trad hij op als
president van de Fransch-Mexicaansche
schadevorderingscommissie en in 1930 ver
tegenwoordigde hij Bulgarije in een ge
schil met Griekenland voor het Hof van
Internationale Justitie in Den Haag.
In Juli 1938 werd hij tevens tot hoog
leeraar in het volkenrecht en de politieke
geschiedenis aan de gemeentelijke univer
siteit van Amsterdam benoemd.
Tijdens den oorlog heeft prof. Verzijl aan
Nederlandsche instellingen en personen
vele internationaalrechtelijke adviezen ge
geven in aangelegenheden, welke met de
bezetting van ons land samenhingen.
Na de bevrijding is hij lid van de Eerste
Kamer geweest tot October 1945. Hij heeft
voorts nog de functies vervuld van lid van
den raad van rechtsherstel en vice-presi
dent van den bij zonderen Raad van Cas
satie.
Op 18 April 1946 werd hij aangewezen
als lid vanwege Nederland in het Perma
nente Hof van Arbitrage.
Thans is prof. Verzijl hoogleeraar in het
volkenrecht en de intemationaal-politieke
geschiedenis aan de Rijksuniversiteit te
Leiden.
Moeilijkheden op de „Boissevain"
Hedenmorgen is de luitenant-kolonel der
mariniers J. J. A. de Bruijn, vergezeld van
zes aspirant-officieren van het corps ma
riniers, per KLM-vliegtuig naar Cairo ver
trokken, in verband met ontstane moeilijk- j
heden onder het 200 man sterke detache
ment mariniers miliciens, dat zich aan
bodhd van het m.s. Boissevain op weg' be
vindt naar Indië. Luitenant-kolonel De
Bruijn heeft opdracht de reis aan txiprd
van het schip, dat te Port Said ligt, als
detachèmentscommandant verder mee be
maken.
Dönitz schrijft een verhandeling
voor de Britsche Admiraliteit
De vroegere Duitsche admiraal Dönitz,
opperbevelhebber van de Duitsche marine
onder Hitler's bewind, heeft den tijd die
hem in de gevangenis ten dienste stond voor
zijn overbrenging naar Spandau, waar hij
zijn tien jaren zal moeten uitzitten, besteed
aan het schrijven van een verhandeling
over de oorlogvoering ter" zee van 1939 tot
1945. Deze verhandeling, door de Britsche
admiraliteit gepubliceerd, geeft een over
zicht van de rol der Duitsche marine en de
oorzaken van de Duitsche nederlaag.
Dönitz is van meening, dat Duitschlamd
bij het uitbreken van den Tweeden We
reldoorlog niet was voorbereid op een strijd
ter zee. Niettegenstaande dat had Duitsch-
land den zeeoorlog tegen' Engeland kunnen
winnen, wanneer de geallieerde bombar
dementen het gereed komen der nieuwe
Duitsche duikbootentypes niet hadden ver
hinderd. Men kan dus zeggen, aldus Dönitz,
dat de geallieerde luchtaanvallen inderdaad
den oorlog hebben doen winnen. Na de
snelle overrompeling van de Lage Landen
en Frankrijk in 1940 was de Duitsche ma
rine niet in staat een invasie in Engeland
te ondersteunen- De Luftwaffe was dat
evenmin. Deze eerste beslissende tekortko
ming werd gevolgd door andere, nl. het fa
len der marine bij de pogingen om de ge
allieerde landing in Noord-Afrika te ver
hinderen of te bemoeilijken, de mislukking
van het beheerschen der Middellandsche
Zee (tengevolge van de geringe capac:teit
der Italiaansche soldaten, merkt Dönitz
schamper op), en tenslotte de schipbreuk
van het Duitsche „Abwehrfront" bij de in
vasie in Normandië, die een succes werd
door „den slechten Duitschen inlichtingen
dienst en de te zwakke lucht- en zee
macht". Dönitz schrijft de Duitsche neder
laag toe aan de politiek van Hitier om oor
log te gaan voeren voor dat de marine goed
was uitgerust of omgekeerd, aan de fout
om de marine niet van doeltreffende be-
Aiito inef hak^nkniisvlag
reed door Rotterdam
Er is gistermorgen eenige opschudding
veroorzaakt in het Bijdorp kwartier door
de verschijning van een vrachtauto met
op den radiateur een groote hakenkruis-
vlag, waarop bovendien de Duitsche ade
laar prijkte. Het nummer van de auto was
onleesbaar gemaakt. Een agent van politie
heeft getracht de auto aan te houden, doch
de chauffeur reed door,
wapening te voorzien bij het vooruitzicht
op ooi log.
Dönitz roemde de groote zelfopoffering
en den moed der Duitsche duikbootbeman
ningen, die „een eerlijken strijd hebben ge
streden". Hij merkte op dat de verliezen
van de U-vloot in het voorjaar van 1943
van 13 tot 50 procent stegen. Dit was het
tijdstip waarop de radar zijn intrede deed
bij de geallieerde luchtmachten.
De Britsche admiraliteit heeft ook ge
gevens uit de oorlogsdagboeken van Hitler's
vertrouwensmannen gepubliceerd, waaruit
blijkt, dat Hitier zijn besluit om alle sche
pen grooter dan torpedojagers uit de vaart
te halen, genomen heeft nadat een klein
aantal Britsche torpedojagers in de Ba-
rentz-zee een sterk Duitsch eskader op de
vlucht hadden gejaagd: Oudejaar 1942. Uit
een aanteekening van vice-admiraal
Krancke blijkt, dat Hitier naar aanleiding
daarvan met minachting over de marine
sprak en woedend was geworden, omdat
hij het nieuws over den slag in de Barentz-
zee van Reuter moest vernemen, en de
Duitsche berichten hem pas 24 uur later
bereikten.
Hitier stelde de Britsche marine tot voor
beeld, zeggende dat die tenminste tot het
bittere einde vocht, en de Duitsche
schepen op de vlucht gingen
Lord Beveridge tegen
grenscorrecties
De Berlijnsche correspondent van het A.N.P.
meldt: Lord Beveridge heeft bij een inter
view met het Hamburgsche blad „die Welt"
zijn meening uitgesproken over de door
eenige Westelyke buurstaten van Duitsch-
land geëischte grenscorrecties Hij zeide: „Ik
ben tegen elke wijziging van de Duitsche
westelijke grens Daar evenwel de grenswij
zigingen in het Oosten zoo goed als voltrok
ken zijn, zal het bij de komende conferenties
niet gemakkelijk zijn de eischen der Weste
lijke buren af te wijzen."
Mnmnt
Weerbericht
TOENEMENDE BEWOLKING
Verwachting, medegedeeld door het
K.N.M.L te De Bilt, geldig tot Zater
dagavond
Geleidelijk toenemende bewolking
met later plaatselijk eenige sneeuw,
vooral ln het Zuiden van het land.
A'anwankelijk matige, later echter
toenemende Oostelijke tot Zuidooste-
:ijken wind. In den nacht strenge tot
matige, overdag matige tot lichte
vorst.
^tmi
MIHMtMJIlF