IJmuider Courant „Wij zullen met een prinses even blij zijn als met een prins" Rotary De politiek der regeering in de Indische kwestie ongewijzigd Het excuus der Duitsche marine 61e Jaargang No. 18547 Bureaux: Kennemerlaan 154, Tel. Redactie en Administratie 5437. - Haarlem: Gr. Houtstr. 93, Telefoon 10724, Directeur-Hoofdredacteur 15054. Drukkerij Z.B. Spaarne 12, Tel. 12713, 10132. 1S~ T?7VT"Wf rin Y-, r> rmTT-, Directeur-Hoofdredacteur: Robert Peereboom KENNEMER EDITIE VAN HAARLEMS DAGBLAD Vrijdag 31 Januari 1947 Verschijnt dagelijks behalve op Zon- en Feest dagen. - Abonnementsprijs per week 31 cent; per kwartaal 4,Franco per post 4,50. - Adver tentie-tarieven op aanvraag bij de Administratie E stichter van Rotary International, de U Amenkaansche advocaat Paul Harris, I r nn 79-jarigen teeltijd te Chicago over zien En zooals dat gisteren in de Haar- lemsche club geschied is zal het in vier aTrend Rotary-clubs in vijfenzeventig velschillende landen gebeurd zijn of nog «.beuren" de Rotarians zullen van hun verrijzen en hem eerbiedig herden- l Want deze man heeft een goede en eenvoudige gedachte weten te venverke- liiken op groote schaal. Tweeënveertig jaar geleden begon hij mee op de bescheidende wijze. Samen „J een kolenhandelaar en een kleermaker nntwierp hij een plan voor de bevordering good fellowship", goede kameraad- „haD dus, tusschen beoefenaars van ver killende beroepen. Zij noemden hun Rotary, omdat zij besloten hadden v-i toerbeurt de vrienden te ontvangen; bijeenkomsten „rouleerden" dus. Uit dit kleine begin ontstonden geleidelijk de vier- 5 Send clubs, tellend tweehonderdduizend Zien die thans in zoovele landen der| ïereid hun wekelijksche korte bijeenkoim SSS aan een eenvoudigen koffiemaaltijd houden In Nederland, district nr. 59 van iolarv international, begon men een kwart eeuw geleden en de Haarlemsche RoUry- riub die op het oogenblik 50 leden telt, allen uit verschillende beroepen, werd m 19Ro2ïy r'ishtèen ongewone vereniging, doordat haar doel geheel besloten ligt in ideëele oogmerken en niet in dtrecten ar beid door de instelling als zoodanig, of schoon zij zich daar wel eens m begeeft. Het doel is „het aankweeken en aanmoe ten van den wil om te dienen (het dienst-ideaal) bij al wat door haar leden ondernomen wordt. In het bijzonder wekt Rotary op om; 1. Velen te leeren kennen, teneinde velen te kunnen dienen; 2. De toepassing te bevorderen van hoogstaande beginselen in het zaken- en beroepsleven: deVaarde te erkennen van eiken arbeid en eiken werkkring te verheffen tot een middel om de gemeenschap te dienen f Het dienen toe te passen in ieders per soonlijk, maatschappelijk en zakelijk leven 4 Internationale waardeering, verdraag zaamheid en vrede te bevorderen Boor een wereldbond van zaken- en beroepsmannen, vereenigd door het dienst-ideaal. D« lUkt alles nogal hoog gegrepen en wie het verkeerd wil opvatten zou er een zekere zelfingenomenheid uit kunnen af- £den. Maar zoo is de sfeer der beweging geenszins. Zij spreekt immers ook slechts vsn aanmoedigen, opwekken en Bcvorde- Zü is zich welbewust dat men derge- ik'e hooge idealen niet in de perfectie vimSiken zal, maar streeft ernaar Fn wie streven wil moet zijn doel hoog 'stellen Door hun wekelijksch samenzijn verwerven al die zaken- en beroepsmam nen, die in korte voordrachten van hun arbeid en ervaringenplegen te vertellen, begrip van eikaars werk en moeilijkheden, o^k van eikaars pogen en bedoelingen. Zij behooren, elk voor zich, tot bepaalde vak kringen en vereenigingen van velerlei aard, waarvan zij lid, soms bestuurslid zijn. De bedoeling is dat zij den geest, ^ge drukt in de doelstellingen van Rotary en geldend in de sfeer van zijn clubs, m hun ooKn en activiteit op ander terrein - natuurlijk ook in hun naaste omgeving, hun gezin en familiekring zullen uit- ^Deze goede en eenvoudige gedachte van Paul Harris bleek vele menschen te gnj- nen en door hen te worden verstaan. Niet omda" zü zichzelf zoo braaf of zoo voor treffelijk "vonden, maar alleen omdat zij in deze wereld vol menschelijke tegenstel lingen graag zooiets beproeven wilden Sat "Sj voelden, dat zij veel van an deren konden leeren. Want gelijk het leven zelf is Rotary zij het dan in veel beperk teVorm - voor zijn leden een leerschool, waarbij wat meer van het leven trach ten leeren in de hoop, er wat goeds mee te kunnen doen. Hieruit blijkt, ofschoon er natuurlijk m- ternationale en riistricts-bestviren zijn. dat de clubs de eigenlijke kernen van Rotary vormen. Men wordt er lid van op m nood icing van de club zelf. Volgens het internationale statuut mag ieder be™eP in elke club slechts één vertegenwoor diger hebben, omdat, daarmee de grootst mogelijke veelzijdigheid in de samenste - rm<T der clubs gediend wordt. Men kies hem omdat men hem als vaardig ver tegenwoordiger van zijn beroep voor en weet, dat hij belangstelling heeft voor zulk streven als Rotary beoogt. Hei moe" in de laatste levensjarenvan Paul Harris wel een groote voldoening voor hem geweest zijn, dat Rotaiy bu hervatte pogingen tot internationale s menwerking na den tweeden wereldoorlog zoowei bij de oprichting van de U.N.U. als bü die van de U.N.E.S.C.O. - belang rijken invloed ten goede heeft k™ne" d,^ gelden. De meeste Rotarians van dezen tijd hebben bem nooit in persoon ontmoet Maar zij kennen zijn geest eni z«n_he dankbaar voor hetgeen hij ook hu:h g bracht heelt. Daarom wordt hu in de cluos met grooten eerbied herdacht, In 1940 werd Rotary in hezette den natuurlijk door de te hnden Het was voor de Nazi s yeei mild en te menschelijk; het^aktoo*. geen onderscheid naar ras en godsdienst en staat de vrriie persoonlijkheid voor. On SeS5k"a de* bevrijding teWderi clubs, ook in Nederland. In 80C,d..felJ?ïsÏS gaan zü voort met hetgeen zU zich tot taak hebben gesteld. R. P. Vrachtauto's beschikbaar voor kolenvervoer Aanbod van Vakgroep Goederenvervoer Het bestuur van de Vakgroep Goederenver voer langs den weg, by welke organisatie alle autovervoerders in ons land zön aangesloten, heeft zich tot de ministers van Verkeer en Economische Zaken gewend met het aanbod 2500 zware vrachtauto's ter beschikking te Stellen voor het vervoer van kolén uit de mijnstreek naar de bevolkingscentra. Door het groote laadvermogen van de mo derne vrachtauto's moet het, naar het oordeel van de vakgroep, zeer goed uitvoerbaar wor den geacht, dat het vrachtautovervoer op kor ten termijn een aanmerkelijke verbetering in den aanvoer van brandstoffen tot stand brengt. Het bestuur van de Vakgroep Goederenver voer heeft er bij de regeering ernstig op aan gedrongen dit aanbod niet terzijde te leggen gezien de moeilijke brandstoffensituatie. Uitgave van de Stichting Voorlichting te Haarlem Prinselijk paar voor de radio Inzameling van baby-kleertjes heeft verwachtingen overtroffen „Luisterende landgenooten, u is verbonden met het paleis Soestdyk, de woning van het Prinseiyk gezin, waarheen in de komende da gen ongetwüfcld uw aller gedachten vaak zullen uitgaan. Prinses Juliana en Prins Bernhard hebben door middel van de microfoon hun huis voor u open willen stellen. Zij willen u allen laten declen in de hoopvolle gedachten, waarin ook in hun gezin de komst van een kleine, hun vierde telg, wordt tegemoct£ezien." Met deze woorden opende een reporter van den nieuwsdienst van Radio Nederland een vraaggesprek met het Prinseiyk Paar, dat on getwijfeld in tallooze buiskamers met aan dachtige belangstelling zal zqn beluisterd. „Heeft het jongste deel van Uw gezin en dan denk ik in de eerste plaats aan Beatrix en Irene, die zich daar nog het meeste bewust van zullen zijn zich al geuit, hoe ze over het nieuwe broertje of zusje denken?" vroeg de reporter. De Prinses: „Ze verheugen zich er ontzet tend op. Maar u moet niet denken Margriet minder: want Margriet spreekt nu al over „mijn baby". Reporter: „Stellen Uwe Koninklijke Hoog heden hun hoop op een zoon of op een doch ter?" De Prins: „In ieder gezin heeft men graag jongens en meisjes, maar wjj zullen met bei den even biy zyn. Waarom hoopt men eigen- ïyk zoo erg op een prinsje? Zit daarin niet eigeniyk iets onrechtvaardigs tegenover de vrouw in het algemeen, wier capaciteiten men toch vooral in den laatsten oorlog met heel Reporter: „Bij de komst van de prinsesjes in Nederland hebt U het verzoek gericht tot alle Nederlanders, om Uw kinderen zooveel mogelijk vrij te laten. Heeft de bevolking daar in het algemeen goed gevolg aan ge geven?" De Prinses: „Sommige menschen hebben het goed begrepen en anderen minder goed. Die hebben ei- natuurlijk niet zoo erg over nage dacht. Het is natuurlijk dom en onverstandig tegenover kinderen, om ze niet vrij te laten, maar andere menschen hebben het ook weer juist uitstekend begrepen." Prinsesjes zün dol op schaatseneden Reporter: „Wij hebben nog nooit een foto gezien van de prinsesjes op het ijs. Hebben ze wel eens schaatsen gereden, of houden ze er niet van?" De Prins: „O. ze zijn dol op schaatsenrijden. Ze hebben verleden winter hier al kunnen schaatsenrijden en toen ging het vrij aardig, en dezen winter, nu ze veel meer de gelegen heid hebben door de felle kou iets wat voor de meeste menschen buitengewoon on aangenaam is terwijl het voor kinderen, in verband met schaatsenrijden natuurlijk ideaal is. Zij rijn iederen dag op het ijs en ze kun nen het al heel behoorlijk. Maar ze zijn niet alleen met schaatsenrijden bezig, ze rijden paard, vrij geregeld, op kleine paardjes en ook op een groot paard en dan hebben ze in Canada geskied." Reporter: „Wanneer ik dan nog even in de sportieve sfeer mag blijven: Margriet heeft van haar peetvaders van de koopvaardij een Resultaten der walvischvaart beneden de verwachtingen Naar wij van bevoegde zijde vernemen, blijven de vangstresultaten van de Neder- landsche walvischvaartexpeditie met de „Willem Barendsz" beneden de verwach tingen. Op internationale conferenties is, ter voorkoming van uitroeiing van de walvisch bepaald, dat de gezamenlijke expedities (er zijn er ditmaal 13) maximaal 16.000 z.g. blauwe walvisschen mogen vangen. De stand is volgens een opgave tot 25 Januari j.l. 6.496 walvisschen, waarvan de „Willem Barendsz" er 182 voor zijn rekening heeft genomen. Gerekend naar den duur van de vangstperiode had dit aantal naar ver wachting ongeveer 370 eenheden moeten bedragen. PASSAGIERSLIJST SIBAJAK EN KOTA GEDEH. Op onze bureaux ligt ter inzage de gecombineerde passagierslijst van de repatrieeringsschepen „Sibajak" en i „Kota Gedeh" welke respectievelijk op j 9 en 8 Februari in Rotterdam worden I verwacht. Tien jaar geëischt tegen Fritzsche Dr. Müller, de openbare aanklager bij het proces tegen Fritzsche, heeft voor be schuldigde tien jaar arbeidskamp zonder aftrek van voorarrest geëischt, bovendien confiscatie van zijn vermogen, ontzegging van het recht een openbaar ambt te be- kleeden, ontzetting uit de kiesrechten, uit het recht lid te zijn van een partij of vak- vereeniging en uit het recht een vrij beroep uit te oefenen gedurende 20 jaar. De openbare aanklager zeide het te be treuren, dat de wet geen zwaardere straf toelaat en millioenen Duitsohers nog steeds in krijgsgevangenschap verkeeren. Hij had de doodstraf willen vragen. AMERIKAANSCHE ONDERSCHEIDING VOOR OUD-MINISTER DE BOOY. Op Donderdag 30 Januari, voor zijn ver trek uit Nederland, heeft de heer J. M. de Booy, oud-minister van Scheepvaart (van Juni 1944 tot Augustus 1945), uit handen van kolonel Frank M. S. Johnson, militair attaché der Vereenigde Staten? de Ameri- kaansche Vrijheidsmedaille met zilveren palmtak ontvangen. nieuwe oogen is gaan zien? Gelooft u bijvoor- schip op wielen ten geschenke gekregen beeld, dat het levenswerk van mijn schoon moeder, van onze Koningin, meer gewaar deerd zou zyn, indien z'y een man was ge weest?" Reporter: „Stellig niet." De Prins: „Eigenlijk is men dus met de hoop op een jongen een beetje unfair." Reporter: „Heeft u aan de kleur van de kleertjes, die U zyn toegezonden en die op Uw initiatief aan andere gezinnen zullen worden geschonken, nog kunnen merken, hoe de verwachting van de breisters is? Ik meen, dat rose een meisjeskleur en blauw een jon- genskleur is." De Prinses: „Het is zoowat half om half. Er is ook een heeleboel wit' bij, dat is in ieder geval onpartijdig. En ook nog weer andere kleuren, dus daar valt niets uit op te maken.' Reporter: „Mag ik U naar aanleiding van deze geschenkenactie vragen: is U tevreden over het voorloopig resultaat? Meer dan 12000 stuks baby- goed ingezameld. De Prinses: „Niet alleen tevreden, maar veel sterker. Ik ben er door geroerd, dat in Nederland, waar textiel zoo schaarsch is, van zooveel verschillende kanten de gaven zijn toegestroomd. Ik had niet durven hopen, dat er meer dan 12.000 stuks babygoed ingeza meld zouden worden. Hierbij werd ik her haaldelijk getroffen door de groote hartelijk heid, die uit de gaven bleek. Moeders van gTOote gezinnen, die toch zoo moeilijk iets missen kunnen, zonden een kleedingstukje, leerlingen van allerlei scholen stuurden, wat ze op de handwerkles onder deskundige lei ding hadden gemaakt. Jeugdvereenigingen breiden in hun vrijen tijd. vrouwelijk perso neel van een fabriek kwam iedere week op een vrijen avond bijeen en breide gezamenlijk baby-uitzetjes. Vele afdeelingen van de U.V.V. hielden een inzameling, waaraan vrouwen organisaties van allerlei aard meewerkten. Fabrieken in Nederland en Nederlanders in het buitenland zonden goede gaven. De U.V.V heeft met dit alles heel veel werk en ik wil dan ook graag van deze gelegenheid gebruik maken: om het hoofdbestuur, de provinciale vertegenwoordigsters, die in de provincie de verdeeling regelen en de afdeelingen heel hartelijk te danken voor al het werk, dat door ha'ar verricht wordt." Reporter: „Zooeven hebt U ons verteld, hoe de prinsesjes over haar nieuwe zusje of broertje denken. Mogen wij u ook nog vra gen. ons wat over haar te vertellen? Voor wat de twee oudsten betreft, de heel huise lijke vraag: leeren ze goed?" Voorstelling in het palcis. De Prins: „Och, dat gaat gelukkig wel. Als .ouders waardeeren wij het bijzonder.«dat de school zoo ruimschoots de mogelijkheid geeft, om gaven van verstand en hart te ontwikke len. De school maakt haar ook zoo zelfstandig. Zoo organiseerden Trix en Ireentje bijvoor beeld den laatsten Zondag, zonder hulp van iemand anders, voor de bewoners en het per soneel van ons huis een voorstelling. Vooral Trix is dol op organiseeren. Zij brachten zelf de uitnoodigingen rond en verzorgden zelf I tesamen met Margriet het heele programma." I Reporter: „Wat hield dat programma in?" De Prinses: „Enkele gymnastische en acro batische prestaties van de kinderen, waar Ireentje vooral van houdt, en verder een pop- penkastvertooning van Jan Klaassen, die den zieken koning met een wonderdrank beter maakt, De opbrengst van de voorstel l i. i wa-s voor het Roode Kruis: dat hadden ze ook zelf bedacht. Iedereen moest bij den ingang van het zaaltje aan Trix en Ireentje iets betalen. „Zooveel men missen kan", stond er op de convocatie. Hel woord is aan. Talleyrand Een monarchie moet geregeerd worden met democraten, een republiek met aristocraten. Heeft zij sedertdien al eenige zeevaartkundige kwaliteiten ten toon gespreid?" De Prins: „Ja, ze zit er den heelen tijd in en maakt alleen daarmee bij ons in huis een beetje de gangen onveilig, want die zijn na tuurlijk buitengewoon prettig om daarin rond te rijden." Reporter: „Tenslotte deze vraag: Hebben Uwe Koninklijke Hoogheden ten aanzien van de te verwachten blijde gebeurtenis nog be paalde wenschen? Het zal ons allen een groote vreugde zijn. hieraan te kunnen vol doen." De Prinses: „Toen ik Indertijd met het I hoofdbestuur van de U.V.V. sprak, heb ik ge vraagd, om voor ons pcrsoonlyk geen ge- no(''reI^Voeontf M>a°'wü°bli<i°n redln'hrt Pt"™,M" Vtvloer gekregen voor 't eerst sinds 1940. De winter laat heerlijk vinden, als die geest van offervaar digheid, die ons zoo getroffen heeft by de actie van de U.V.V., zou biyven voortbestaan. Als men daadwerkelijk wil helpen om nood in eigen omgeving te lenigen, dan zou een groote wensch van ons beiden worden ver vuld." Reporter: „Mag ik mij dan aan het einde van dit vraaggesprek de tolk maken van alle landgenooten met een woord van echt ge- meenden dank voor Uwe gastvrijheid. Ons aller gedachten en ons aller gebeden zullen U en Uw gezin in de komende dagen omringen.' zich ook in Engeland op ongewone wijze gelden. Een gezicht op de Theems bij Windsor. Militaire acties vertroebelen de situatie In de Donderdagmiddag gehouden ver gadering van de Maatschappij „Het Neder- landsche Sportpark" is benoemd toi directeur van het Olympisch Stadion, als opvolger van den heer Jan J. van den Berg, de heer D. J. Bessem, voorzitter van de Amsterdamsche voetbalclub A.F.C. en chef van interne zaken van het Bankiershuis Hope en Co. te Amsterdam. De heer Bessem werd op 2 September 1900 geboren. Voor A.F.C. is hij steeds een goede steun geweest, speciaal in het bestuur, waarvan hij twintig jaar deel uitmaakt, eerst als secretaris en de laatste vijf jaar als voorzitter. Deze functie zal hij moeten neerleggen. Verder is de heer Bessem voorzitter van de Tweede en. Derde klassers en lid van de Bonds- vergadering. Vandaag vertrekt de „Vanguard", het Britsche slagschip, met de Engelsche koninklijke familie naar Zuid-Afnka. De bemanning heeft druk werk gehad met de voorberei dingen: „Schoonschip" voor de koninklijke gasten! Tot rechtzetting van verschillende, den laatsten tijd verschenen persberichten ver neemt ANP van bevoegde zijde op de eer ste plaats, dat dr. Van Mook al in Augus tus 1945 en in October 1946 het voornemen te kennen heeft gegeven met het oog op zijn gedurende ruim acht jaren volgehou den ononderbroken werkzaamheid in de moeilijkste regeeringsfuncties, omtrent ein de 1946 ontheffing van zijn taak te ver zieken. Op de tweede plaats, dat hij uiteraard zulks pas zou doen wanneer het stadium der politieke onderhandelingen dat moge lijk mocht maken. Op de derde plaats, dat thans met be trekking tot zijn aftreden nog niets vast staat en dus evenmin met betrekking tot zijn opvolging. Op de vierde plaats, dat van een wijzi ging van de regeeringspolitiek ten aanzien van het Indonesisch vraagstuk aan de zijde van de Nederlandsche regeering geen spra ke is. Bestand is voorwaarde. Aneneta verneemt van officieele zijde, „dat de Commissie-Generaal vast besloten is de ontwerpovereenkomst zoo spoedig mogelijk te onderteekenen. De militaire acties, welke gedurende de afwezigheid en na den terugkeer van de Commissie-Gene raal hebben plaats gevonden, hebben de situatie vertroebeld en daardoor de ont wikkeling vertraagd. De Commissie-Gene raal streeft er echter met alle kracht naar om de onderteekening van de overeen komst Linggadjati tot stand te brengen, maar deze onderteekening is gebonden aan de door de Tweede Kamer aangenomen motie-Romme-van der Goes van Naters, terwijl de Commissie-Generaal zelf als voorwaarde voor de onderteekening heeft gesteld een algemeen bestand op basis van de vastgestelde demarcatielijnen". Deze laatste verklaring volgde op een uitlating van den republikeinschen mi nister van voorlichting Moehamad Natsir, die ontkende, „dat alles afhangt van het bestand, dat voornamelijk gesloten zou zijn, om de vereischte atmosfeer te schep pen voor -het houden van vruchtbare be sprekingen". Nadat Natsir nadrukkelijk verklaard had, dat aanvankelijk de mee ning bestond dat de overeenkomst kon worden onderteekend, voordat zij aan het Nederlandsche parlement zou zijn voorge legd, vervolgde hij: „De Nederlandsche re geering verkeerde echter in twijfel over het standpunt van het Nederlandsche par lement. Toen heeft minister Jonkman een interpretatie van de ontwerpovereenkomst gegeven, welke opzettelijk gesteld was in bewoordingen die den rechtervleugel moes ten ontwapenen. Het is overduidelijk, dat de regeering een dermate conservatieve pplitiek voor staat, dat zelfs bij den linkervleugel de vraag rijst, wat nu wel de eigenlijke in houd van de ontwerpovereenkomst is. De Commissie-Generaal is naar Indonesië te ruggekeerd, maar het schijnt, dat zij als nog niet bereid is de ontwerp-overeen- komst van Linggadjati te onderteekenen. Dit maakt de beteekenis van de overeenkomst tamelijk twijfelachtig en geeft den reactionnairen elementen onder de Nederlanders, zoowel als onder de Indonesiërs de gelegenheid hun actie tegen de ontwerp-overeenkomst te ver sterken. Met betrekking tot de militaire inciden- 1 ten was Natsir van meening, dat deze den indruk bevestigen, dat de Nederlandsche staatslieden niet in staat zijn, stand te houden tegen de oppositie, die de ontwerp overeenkomst ondervindt. Hij besloot zijn verklaring met de woorden: „Het snelst werkende middel om de situatie te verbe teren is de onmiddellijke onderteekening van de ontwerp-overeenkomst hetgeen een basis zou vormen voor de oplossing van de hangende geschilpunten op militair en politiek terrein". Prof. mr. dr. J. H. W. Verzijl commissaris-generaal De uitbreiding van de Commissie-Generaal wordt reeds sedert eenigen tüd door de regecring overwogen. liet A.N.P. verneemt thans dat het inderdaad in het voornemen van de regeering zou liggen om zoodra de daartoe strekkende wetswijziging zou zijn aanvaard, prof. mr- dr. J. II. W. Verzijl aan (e zoeken in de Commissie-Generaal zitting te nemen. Prof. Verzül zou zich bereid ver klaard hebben de functie van commissaris- generaal te aanvaarden. Prof. Verzijl werd te Utrecht geboren op 31 Augustus 1888. Hij studeerde aldaar in de rechtswetenschappen en promoveerde in 1910 op stellingen. Na zjjn studie was hij korten tijd werkzaam ter gemeentesecreta rie van Leiden. In 1912 kwam hij in zijn geboorteplaats terug, waar hij bij de ge meente de functie vervulde van chef der afdeeling openbare werken en volkshuis- vesting. In 1917 promoveerde hij tot doctor in de staatswetenschappen op proefschrift: „Het prijsrecht tegenover neutralen in den we reldoorlog van 1914 en volgende jaren". In 1919 werd hij benoemd tot hoogleeraar in het Volkenrecht en de diplomatieke ge schiedenis aan "de Rijksuniversiteit te Utrecht. Van 1917 tot 1929 trad hij op als president van de Fransch-Mexicaansche schadevorderingscommissie en in 1930 ver tegenwoordigde hij Bulgarije in een ge schil met Griekenland voor het Hof van Internationale Justitie in Den Haag. In Juli 1938 werd hij tevens tot hoog leeraar in het volkenrecht en de politieke geschiedenis aan de gemeentelijke univer siteit van Amsterdam benoemd. Tijdens den oorlog heeft prof. Verzijl aan Nederlandsche instellingen en personen vele internationaalrechtelijke adviezen ge geven in aangelegenheden, welke met de bezetting van ons land samenhingen. Na de bevrijding is hij lid van de Eerste Kamer geweest tot October 1945. Hij heeft voorts nog de functies vervuld van lid van den raad van rechtsherstel en vice-presi dent van den bij zonderen Raad van Cas satie. Op 18 April 1946 werd hij aangewezen als lid vanwege Nederland in het Perma nente Hof van Arbitrage. Thans is prof. Verzijl hoogleeraar in het volkenrecht en de intemationaal-politieke geschiedenis aan de Rijksuniversiteit te Leiden. Moeilijkheden op de „Boissevain" Hedenmorgen is de luitenant-kolonel der mariniers J. J. A. de Bruijn, vergezeld van zes aspirant-officieren van het corps ma riniers, per KLM-vliegtuig naar Cairo ver trokken, in verband met ontstane moeilijk- j heden onder het 200 man sterke detache ment mariniers miliciens, dat zich aan bodhd van het m.s. Boissevain op weg' be vindt naar Indië. Luitenant-kolonel De Bruijn heeft opdracht de reis aan txiprd van het schip, dat te Port Said ligt, als detachèmentscommandant verder mee be maken. Dönitz schrijft een verhandeling voor de Britsche Admiraliteit De vroegere Duitsche admiraal Dönitz, opperbevelhebber van de Duitsche marine onder Hitler's bewind, heeft den tijd die hem in de gevangenis ten dienste stond voor zijn overbrenging naar Spandau, waar hij zijn tien jaren zal moeten uitzitten, besteed aan het schrijven van een verhandeling over de oorlogvoering ter" zee van 1939 tot 1945. Deze verhandeling, door de Britsche admiraliteit gepubliceerd, geeft een over zicht van de rol der Duitsche marine en de oorzaken van de Duitsche nederlaag. Dönitz is van meening, dat Duitschlamd bij het uitbreken van den Tweeden We reldoorlog niet was voorbereid op een strijd ter zee. Niettegenstaande dat had Duitsch- land den zeeoorlog tegen' Engeland kunnen winnen, wanneer de geallieerde bombar dementen het gereed komen der nieuwe Duitsche duikbootentypes niet hadden ver hinderd. Men kan dus zeggen, aldus Dönitz, dat de geallieerde luchtaanvallen inderdaad den oorlog hebben doen winnen. Na de snelle overrompeling van de Lage Landen en Frankrijk in 1940 was de Duitsche ma rine niet in staat een invasie in Engeland te ondersteunen- De Luftwaffe was dat evenmin. Deze eerste beslissende tekortko ming werd gevolgd door andere, nl. het fa len der marine bij de pogingen om de ge allieerde landing in Noord-Afrika te ver hinderen of te bemoeilijken, de mislukking van het beheerschen der Middellandsche Zee (tengevolge van de geringe capac:teit der Italiaansche soldaten, merkt Dönitz schamper op), en tenslotte de schipbreuk van het Duitsche „Abwehrfront" bij de in vasie in Normandië, die een succes werd door „den slechten Duitschen inlichtingen dienst en de te zwakke lucht- en zee macht". Dönitz schrijft de Duitsche neder laag toe aan de politiek van Hitier om oor log te gaan voeren voor dat de marine goed was uitgerust of omgekeerd, aan de fout om de marine niet van doeltreffende be- Aiito inef hak^nkniisvlag reed door Rotterdam Er is gistermorgen eenige opschudding veroorzaakt in het Bijdorp kwartier door de verschijning van een vrachtauto met op den radiateur een groote hakenkruis- vlag, waarop bovendien de Duitsche ade laar prijkte. Het nummer van de auto was onleesbaar gemaakt. Een agent van politie heeft getracht de auto aan te houden, doch de chauffeur reed door, wapening te voorzien bij het vooruitzicht op ooi log. Dönitz roemde de groote zelfopoffering en den moed der Duitsche duikbootbeman ningen, die „een eerlijken strijd hebben ge streden". Hij merkte op dat de verliezen van de U-vloot in het voorjaar van 1943 van 13 tot 50 procent stegen. Dit was het tijdstip waarop de radar zijn intrede deed bij de geallieerde luchtmachten. De Britsche admiraliteit heeft ook ge gevens uit de oorlogsdagboeken van Hitler's vertrouwensmannen gepubliceerd, waaruit blijkt, dat Hitier zijn besluit om alle sche pen grooter dan torpedojagers uit de vaart te halen, genomen heeft nadat een klein aantal Britsche torpedojagers in de Ba- rentz-zee een sterk Duitsch eskader op de vlucht hadden gejaagd: Oudejaar 1942. Uit een aanteekening van vice-admiraal Krancke blijkt, dat Hitier naar aanleiding daarvan met minachting over de marine sprak en woedend was geworden, omdat hij het nieuws over den slag in de Barentz- zee van Reuter moest vernemen, en de Duitsche berichten hem pas 24 uur later bereikten. Hitier stelde de Britsche marine tot voor beeld, zeggende dat die tenminste tot het bittere einde vocht, en de Duitsche schepen op de vlucht gingen Lord Beveridge tegen grenscorrecties De Berlijnsche correspondent van het A.N.P. meldt: Lord Beveridge heeft bij een inter view met het Hamburgsche blad „die Welt" zijn meening uitgesproken over de door eenige Westelyke buurstaten van Duitsch- land geëischte grenscorrecties Hij zeide: „Ik ben tegen elke wijziging van de Duitsche westelijke grens Daar evenwel de grenswij zigingen in het Oosten zoo goed als voltrok ken zijn, zal het bij de komende conferenties niet gemakkelijk zijn de eischen der Weste lijke buren af te wijzen." Mnmnt Weerbericht TOENEMENDE BEWOLKING Verwachting, medegedeeld door het K.N.M.L te De Bilt, geldig tot Zater dagavond Geleidelijk toenemende bewolking met later plaatselijk eenige sneeuw, vooral ln het Zuiden van het land. A'anwankelijk matige, later echter toenemende Oostelijke tot Zuidooste- :ijken wind. In den nacht strenge tot matige, overdag matige tot lichte vorst. ^tmi MIHMtMJIlF

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1947 | | pagina 1