Een marinekamp op het droge
Deskundig onderzoek naar schilderijen
van Van Meegeren ten einde
Amerikaansch „Holland" herdenkt
zijn honderdjarig bestaan
Tourisme op „compensatie-basis"
Nacht-Express
Dinsdag 4 Februari 1947
IJMUIDER COURANT
3
Bij de Hollandsche Rading worden ongeveer 500 man
marine-personeel per jaar opgeleid
Midden tusschen de dennebosschen ligt
het marinekamp bij de Hollandsche Ra
ding, waar een keine 2000 man van de
zeemacht verblijft. Aangezien ongeveer
5000 man per jaar voor de marine moet
worden opgeleid, waren de oude etablis
sementen niet meer toereikend. In dit
kamp worden de jonge burgers in matro
zen-uniformen opgeleid tot militairen. De
matrozen verblijven er langer dan spe
cialisten als stokers, seiners en koks, die
na de eerste opleiding elders in het land
hun marine-opvoeding voltooien.
Het 28 hectare groote kamp maakt een vrij
verlaten indruk. In de over het terrein ver
spreide met riet gedekte gebouwen is het
echter een drukte van belang en over het
algemeen lekker warm. De tenten, die nor
maliter voor onderwijs worden gebruikt,"
staan thans leeg.
Gehuld in capuchons loopen de schüdwacn-
ten heen en weer. De sportterreinen en ten
nisbanen, gedeeltelijk nog in aanleg zijn niet
te onderscheiden van de rest van de omge
ving, ah®5 *s mct Ieen Puur wit kleed bedekt.
Hoewel in de lesgebouwen hard wordt ge
werkt, Liggen de nieuw in aanbouw zijnde
exercitiehall en het nieuwe groote school
gebouw verlaten. De felle vorst heeft alles
lamgelegd. Het nijpend ruimtegebrek zal
eerst tegen de helft van dit jaar «enigszins
verlicht kunnen worden. Dan is de groote
achool waarschijnlijk klaar, zoodat dan de
tegenwoordige schoollokalen al6 manschap
penverblijven zullen kunnen worden inge-
^Etèze verblijven liggen in het bosch ver
spreid. Ertusschen ziet men de „ziekenboeg",
de medische afdeeling, waarin twee tand
artsen den „Jannen" van pijn of kiezen ver
lossen, het postkantoor met de bibliotheek, de
keuken-eetzalen en de longroom voor de
officieren Temidden van dit dorp met zijn
atraten en namen, alle genoemd naar onder-
deelen of diensten van de marine, ligt een
eenvoudig kerkje, de eenlge Nederlandsche
marinekerk. Hier worden de diensten voor
alle confessies gehouden. Aalmoezenier en
predikant werken eendrachtig samen.
Een geweldige gymnastiekzaal is tijdelijk
ingericht als cantine, theater en bioscoop.
Voor de cantine zoowel als voor de voorstel
lingen bestaat veel belangstelling. Het pas
sagieren blijkt een lastig karwei, aangezien
het kamp op ongeveer vijf km van Hilversum
ligt. De cantine zet per maand dertigduizend
gulden om. wel een bewijs, „dat men er iets
aan heeft."
Eerst tegen etenstijd begint men van de
groote bevolking van dit marinekamp op het
droge iets te merken. Van alle kanten komen
groepen nieuwbakken „Jantjes" aangemar-
cheerd. Dan blijkt de enorme -inhoud der
kookketels amper opgewassen tegen den trek
van zooveel gezonde jonge magen. Na den
middagmaaltijd is het „baksgewijs" appèl en
inspectie. Dit geschiedt in twee gedeelten,
telkens met ongeveer 800 man. De ruin^e
appèlplaats, die wordt bestreken door eenige
Duitsche kanonnen, dienende voor versiering
«n instructie, is te kleine om alle vrijwilli
gers en dienstplichtigen in ruime opstelling
te omvatten.
Een schip van beton.
„Ik heb nog nooit zooveel masten op een
fcchip gehad" zegt een stoere schipper, doe
lend op de vele dennen van het kamp. „Zou
een eerste opleiding aan en op zee beter
zijn?" Het antwoord luidt ontkennend. De
opleiding in het kamp is voor het grootste
deel theoretisch. Voor exercities is alle plaats
en dan komt er een betonnen schip, dat wil
zeggen, een betonnen model van den boven
bouw van een kanonneerboot als de „Gruno",
„Brinio" of „Friso" met volledige inrichting
en bewapening. Even verder staat reeds een
toren waar men het „looden" kan beoefenen.
Roeien en zeilen wordt op de Loosdrechtsche
plassen onderwezen. Voor schieten wordt een
schietbaan van de landmacht op 14 km af
stand van het kamp gebruikt
In de gebouwen worden tal van vaikken
onderwezen. Splitsen en knoopen, touwsoor-
ten, rangen, seinen en alle mogelijke andere
typische wetenswaardigheden voor den ma
troos. Hoewel de miliciens en vrijwilligers na
opkomst eerst te Voorschoten worden geselec
teerd voor verschillende onderdeel en, krijgen
zij te Loosdrecht alleen een basis-opleiding.
Deze duurt voor dienstplichtigen, die voor 21
maanden zijn opgeroepen, acht weken, voor
de vrijwilligers, die op de beroepslijst van de
marine teekenden twaalf weken. Daarna gaan
de specialisten naar andere opleidingscentra.
De matrozen ontvangen hun verdere opleiding
Snel handelen voorkwam
groQten brand
Maandag omstreeks 8 uur ontstond brand in
de drukkerij van de Gebroeders Koning te
Hoofddorp. Door het koene optreden van een
overbuurman, den heer Van Vliet, die onmiddel
lijk met een snelbluschapparaat ter plaatse ver
scheen, werd het vuur dat reeds tot aan het
plafond oplaaide, bedwongen.
De brand was door oververhitting van een
petroleumkachel ontstaan. De schade is gering.
Besprekingen in Batavia
Maandagmorgen om 10 uur plaatselijken
tijd zijn de besprekingen tusschen de Com
missie-Generaal en de Indonesische dele
gatie hervat. O.a. werd behandeld de pro
cedure, die* zal moeten leiden tot de on-
derteekening van Linggadjati. De ver
gadering is verdaagd tot hedenavond.
Op de zitting waren ook aanwezig de
republikeinsche gedelegeerden dr. Gani
en Sjarifoeddin.
De republikeinsche chef-staf Oerip zal
heden met dr. van Mook vergaderen ten
einde de situatie bij Soerabaja te bespre
ken.
van zes weken ln het kamp Loosdrecht en
worden daarna op marinebases in het Ko
ninkrijk gestationeerd.
Behalve de beproefde instructiemethoden
van de marine worden ook moderne leermid
delen als films gebruikt. De „Jantjes" krijgen
26 uur per week les, waarbij inbegrepen In
dische vorming met Maleisch, morcele vor
ming, gymnastiek, infanterie en zelfs wat
lessen in het verkeer, omdat ze tenslotte op
het land ook den weg moeten weten.
Het kamp telt een vaste kern van ongeveer
400 man, onder wie 35 instructeurs en leera
ren. Deze leeraren geven ook onderwijs op
kaderschool, die in het kamp is onderge
bracht.
Het is hard werken, want buiten de les
uren is er natuurlijk ook nog exercitie en
bovendien zijn er nog allerlei baantjes op te
knappen. Er moeten natuurlijk zeuntjes zijn
om bij het eten de börden vol te 'scheppen,
af te ruimen en de vaat te doen. Er moet
wacht geloopen worden en zoo zijn er meer
„klusjes", die de jonge zeelieden moeten op
knappen.
„Voel je je als toekomstige zeeman thuis
onder de Gooische dennen" vroegen wij een
jong matroos. „Nou, dat gaat wel" zei hij.
„Zout water zal ik nog genoeg snuiven".
De heer C. Tenhaeff overleden
In den ouderdom van 62 jaren ia Zater
dag te Aerdenhout overleden de heer C
Tenhaeff, Inspecteur der Volksgezondheid®
en van den Veeartsenijkundigen dienst.
Met den heer Tenhaeff is een bijzonder
geziene persoonlijkheid heengegaan, die
vooral op het gebied der volksgezondheid
veel baanbrekend werk verricht heeft. Na
dat hij in 1917 benoemd werd als inspec
teur van het district Friesland, volgde hij
in 1914 den heer H. J- Odé op als inspec
teur van het district Noordholland.
Groote bekendheid verwierf de heer
Tenhaeff ook in het buitenland door zijn
onderzoekingen o.a. in samenwerking met
prof. Snapper destijds te Amsterdam op
het gebied der Echinococcosis.
Door zijn doorzettingsvermogen werd in
Friesland het eerste destructorbedrijf in
Nederland opgericht. Aan dit bedrijf en
zeker aan zijn bemoeiingen is het te dan
ken dat het voorkomen van Echinococcosis
bij de bevolking van Friesland sterk ver
minderd is.
Een proefschrift over dit onderwerp, dat
reeds bijna voltooid was, heeft hij'niet
kunnen voltooien. Zijn verdiensten zijn er
kend door de benoeming tot officier in de
Orde van Oranje-Nassau.
De teraardebestelling is bepaald op
Woensdag 5 Februari op de begraafplaats
Oud-Eik en Duinen te 's-Gravenhage.
Proces in Mei
In Spaarndamzijn Zondag schaatswedstrijden voor voetballers gehóuden, waarvoor
van de zijde van het publiek groote belangstelling bestond. Veel voetballers toaren er
niet opgekomen. Ripperda, Terrasvogels, Onze Gezellen en „Spaarndam" hadden ploe
gen van vier afgevaardigd. Het resultaat was, dat Spaarndam den eersten prijs won;
2. Onze Gezellen; 3. Ripperda. Na afloop reikte de voorzitter van Spaarndam, de heer
G. van Meesche de prijzen uit.
Op 9 Februari zal het honderd jaar geleden
zijn, dat in Michigan op de plaats waar de
stad Holland zou verrijzen, de eerste boom
geveld werd door ds. A. C. van Raalte, die
met een klein gezelschap Nederlandsche
Christenen de voorhoede vormde van de twee
duizend zielen, die zich in het- vroege voor
jaar van 1847 onder leiding van ds H. Scholte
te Utrecht en ds. C. van der Meulen te Goes
inscheepten naar de nieuwe wereld.
Als voornaamste oorzaken van deze land-
vérhuizing en kolonisatie kunnen worden ge
noemd de zware economische depressie, waar
in ons land na 1813 verkeerde, de mislukte
aardappeloogsten, en de godsdienstige onver
draagzaamheid jegens hen die zich van de
Nederlandsch Hervormde Kerk hadden afge
scheiden.
Voor de emigranten beteekende de reis
naar Amerika een afscheid voor het leven.
Na een vaak moeitevolle overtocht op on
comfortabele zeilschepen, wachtte hun nog de
wekenlange reis over land in tjokvolle ka
naalbooten, waarin geen slaapplaatsen aan
wezig waren.
Van Raalte koos voor zijn menschen de wil
dernissen van Michigan, waar de dichte wou
den werk aan ieder verschaften.
Scholte daarentegen koos de prairie van
Iowa, waar hij met gegoede boeren het dorp
Pella Sjtichtte, uit welke nederzetting later de
dochterkolonie Orange City zou ontstaan.
In Michigan ontstond de kolonie Holland
met de omliggende plaatsen Zeeland, Fries
land, Drente, Overijssel, Graafschap, etc. en
vele nakomers vestigden zich te Grand Ra
pids. Den eersten zomer stierven vele honder
den kolonisten door moeraskoortsen.
De voormalige, jong gestorven Amerikaan-
sche gezant G. J Diekema. zelf nakomeling
dezer landverhuizers van 1847, wees in een
tafelrede voor het Alg. „Nederl. Verbond in
1933 op de karaktervastheid dezer Calvinisten,
wier geloofskracht hen voor ondergang in den
strijd tegen de woudreuzen, heeft behoed.
Hun verlangen naar hooger onderwijs open
baarde zich door de stichting van Van Raalte's
Hope College, dat. reeds vele honderden Ame
rikanen van Nederlandsche afkomst aan
Amerika leverde voor allerlei openbare amb
ten. Het was dit Hope College in de stad Hol
land, dat aan Prinses Juliana in 1941 het
doctoraat in de rechten aanbood. Ook de be
kende senator Arthur Vandenberg studeerde
aan dit college.
Ongeveer twee honderd duizend nakomelin
gen van de emigranten der 19e eeuw maken
zich thans in Michigan, Wisconsin en Iowa
op om op grootsche wijze het eeuwfeest van
hun nederzetting te vieren. De meesten hun
ner zijn lid van de Reformed Church en
Christian Reformed Church, hier te lande te
vergelijken met de Nederlandsch Hervormde
Kerk en Gereformeerde Kerken.
Het hooger onderwijs is er in groote eere,
getuige het Calvin College te Grand Rapids.
Hun tijdschriften „The Intelligence Leader",
„The Banner", „The Young Calvinist" en „De
Wachter", welk laatste blad geheel in de Ne
derlandsche taal wordt uitgegeven, mogen
zich in groote oplagen verheugen.
Blijkens een recent bericht hebben de plan
nen voor een grootsch opgezet herdenkings
feest der Nederlandsche nederzettingen in
Michigan vasten vrom aangenomen, getuige
het bezoek van mr. Williard Wichers, direc
teur van het Nederlandsch persbureau te Mi
chigan, ten einde hier besprekingen te voeren
over mogelijke deelnemers uit ons land.
Zondag 9 Februari a.s. zal in alle protes-
tantsche kerken te Michigan in den avond
dienst het feit der nederzetting worden her
dacht.
In Mei volgt een groot tulpenfeest en tij
dens de officieele feesten in Augustus wor
den een miliioen menschen in Michigan ver
wacht.
Prins Bernhard naar
Stockholm
Prins Bernhard is Maandag met een spe
ciaal KLM Dakota-vliegtuig naar Kopen
hagen vertrokken om de teraardebestelling
van Prins Gustaaf Adolf bij te wonen.
Het toestel vloog eerst van Schiphol
naar Soesterberg. Daar .stapten Prins
Bernhard, vergezeld van zijn adjudant, rit
meester Geertsema en jhr. mr. C. Bedel in.
Heden zal de prins in hetzelfde toestel
terug vliegen.
SCHEEPVAARTBEWEGING OP DEN
NIEUWEN WATERWEG
Gedurende de maand Januari 1947 zijn op den
Nieuwen Waterweg binnengekomen 400 stoom-
en motorschepen, metende 685.836 bruto R. T.
tegen 297 schepen, metende 429.231 bruto R. T.
in Januari 1046.
Van deze sohepen waren bestemd: voor Rotter
dam 340 (v. J. 266), voor Schiedam 7 (5), Vlaardin-
gen 8 (3), Maassluis I (1), Hoek van Holland 27
(16), Dordrecht 6 (3), Zwijndrecht 1 (1). overige
havens 10 (2).
Dr. P. Coremans, de directeur van het cen
traal laboratorium der Belgische musea, die
deel heeft uitgemaakt van de commissie van
deskundigen, welke kortgeleden in Nederland
een onderzoek heeft ingesteld naar het werk
van den kunstschilder Han van Meegeren,
heeft enkele verklaringen afgelegd over zijn
arbeid.
Tijdens het onderzoek in het laboratorium
van dr. Froentjes in Huize Katwijk te Den
Haag zijn de volgende schilderijen onder
zocht: de Emmaüsgangers, de Christuskop,
het Laatste Auondmaal, de Overspelige
Vrouw, de Zegening van Isaac en de Voet-
wassching, alle toegeschreven aan Vermeer,
alsmede twee gemonogrammeerde werken
van Pieter de Hoogh: Groep met kaartspelend
gezelschap en groep met rechtstaande vrouw.
„Onze taak", aldus dr. Coremans, „was het
uit te maken of deze schilderijen inderdaad
uit de 17e eeuw stamden en, indien niet, vast
te stellen of de vervalsching door Han van
Meegeren is gepleegd. Hoewel het preama-
tuur zou zijn op de bereikte resultaten voor
uit te loopen deze zullen pas bekend wor
den gemaakt tijdens het proces-Van Meegeren
dat naar alle waarschijnlijkheid in Mei zal
plaats hebben geloof ik wel te mogen ver
klappen, dat zich in den loop van dit onder
zoek geen verrassingen hebben voorgedaan.
Wat den uitslag van het onderzoek betreft
waren, wij het dan ook volkomen met ellcaar
eens.
Grondig onderzoek.
Bij het geheele onderzoek, zoo vertelde dr.
Coremans verder, is er naar gestreefd een
resultaat te bereiken, dat onaanvechtbaar is,
zoodat het bij voorbaat uitgesloten zou zijn,
dat zich verwikkelingen zouden voordoen als
waartoe indertijd de onderzoekingen inzake
de schilderijen van Van Gogh aanleiding heb
ben gegeven. „Hoewel het voldoende geweest
zou zijn tezamen met den terzake zeer des
kundigen dr, Froentjes het onderzoek te ver
richten, hebben wij het daarom nochtans
beter geoordeeld den bekenden Nederland-
schen restaurateur dr. Wilde eveneens in dit
zoo belangrijke onderzoek te betrekken.
Met ons drieën hebben wij genoemde schil
derijen daarop aan een onderzoek onder
worpen. De resultaten van dit onderzoek zijn
tenslotte onderworpen aan de critiek van den
chef van het laboratorium van de National
Gallery en aan dien van het British Museum.
Verder zijn dr. G. L Stout en dr.
Gottens van de Amerikaansche Harvard Uni
versity voortdurend schriftelijk van de vorde
ringen uit het onderzoek op de hoogte ge
houden. Naar dr. Coremans in dit verband
mededeelde, zal hij na het gu-oces naar de
Vereenigde Staten vertrekken teneinde daar
aan de Harvard University een uiteenzetting
te geven over het verloop van het onderzoek.
Voor dit doel zal hij microscopische door
sneden meenemen. Het eindrapport van de
onderzoekingen ln Den Haag is ter hand ge
steld aan den Nederlamdschen rechter-com-
missaris Wiarda.
„Prachtig schilderij".
„En wat denkt u zelf van de Emmaüsgan
gers?"
„Zelfs wanneer men van het standpunt uit
gaat hier met een vervalsching te doen te
hebben, dan vind ik het niettemin nog een
prachtig schilderij", aldus dr. Coremans. „Het
bevredigt hart en zinnen volkomen en dat is
het per slot van rekening wat de waarde van
een kunstwerk bepaalt. Een museumdirecteur,
die zijn aankoopen moet registreeren en moet
uitmaken of een schilderij uit de zeventiende
eeuw afkomstig is of niet, mag echter niet
op zijn gevoelens afgaan en zal andere maat
staven moeten aanleggen.
Kon men in de 18de eeuw een schilderij
met hot oog op zijn echtheid waardeeren. in
de 20ste eeuw waarin den kunstzinnigen vèr-
valscher zoovele technische hulpmiddelen ter
beschikking staan, is dit niet langer mogelijk.
Geen enkele kunstkenner kan in onze dagen
de authenticiteit van een kunstwerk op het
gevoel vast stellen. Zekerheid is slechts te
krijgen door het nuchtere laboratoriumonder
zoek en dit is het eenige wapen dat bestaat
in den strijd tegen den genlalen vervalscher.
Deze kan met vele factoren rekening houden,
doch er zijn bepaalde natuurwetten, die hij
niet kan opheffen en die bij het laboratorium
onderzoek juist den doorslag geven."
Dr. Coremans wees er op hoe belangrijk
het voor een land is een centraal laborato
rium te bezitten dat zich speciaal bezig houdt
met het onderzoek van kunstwerken. Ver
gissingen zooals bij de Emmaüsgangers zijn
voorgekomen, zouden dan uitgesloten zijn.
In België bestaat een dergelijk laboratorium
reeds jaren. Geen enkele museumdirecteur in
België is verplicht zijn aankoopen in dit labo
ratorium op echtheid te laten onderzoeken,
doch als hij het niet doet, geschiedt de aan
koop op eigen verantwoording.
Tenslotte zelde dr. Coremans dat hij tijdens
zijn verblijf in Nederland ook de Nachtwacht
van Rembrandt had bezichtigd. Hij verklaar
de dat het „schoonmaken" van dit kunst
werk met voorbeeldige deskundigheid is ge
schied en dat het door deze bewerking zeker
aan schoonheid heeft gewonnen. Hij achtte
het gewenscht, dat, indien hiertoe de nood
zaak bestaat, eenzelfd-e bewerking ook op
andere oude meesters wordt toegepast.
De V.V.IJ. protesteert tegen
vordering van visch
De V.V.IJ. heeft bij het Bedrijfschap
voor Visscherijproducten en het Ministe
rie van Landbouw, Visscherij en Voedsel
voorziening telegrafisch geprotesteerd
tegen het vorderen van visch. Door de
vordering van honderd of bijna honderd
procent voor export en voorrangorders
van de meest gevraagde vischsoorten
loopt de vischvoorziening in ons land ern
stig spaak en dreigen duizenden werkers
broodeloos te worden, aldus het telegram.
(Voorrangorders worden onder meer
verleend aan mailbooten, troepenschepen,
ziekenhuizen en'gestichten).
DE „JOHN MURRAY FORBES" VLOT.
Het van Philadelphia komende Amerikaan
sche SjS. „John Murray Forbes" dat op de
Hinderribbe aan de1 kust ten Westen van
Rockanje gestrand was, is na dagenlange po
gingen eindelijk door de sleepbooten „Schel
de", „Ebro" cn „Maas" van L Smit en Co'fl
Internationale Sleepdienst in samenwerking
met Van der Taks Bergingsbedrijf, vlot ge
sleept, en daarna behouden den Nieuwen Wa
terweg binnengebracht. Het schip dat met
stukgoed geladen is, heeft ligplaats genomen
in de Lekhaven te Rotterdam.
Vele plannen voor het komende seizoen
Op Belgisch grondgebied zullen voort-
aan reizigers naar en uit België door de
Belgische douane bij Esschen uitsluitend
in de treinen worden gecontroleerd. Men
hoopt, dat zulks binnenkort ook in Roo-
zendaal het geval zal zijn. Doch zekerheid
hieromtrent bestaat nog niet.
Een tweede belangrijk punt is het feit,
dat de Nederlandsche regeering medewer
king verleent tot het uitwisselen van tou-
risten op compensatie-basis. Dit beteekent,
dat reizigers, leden van de Nederlandsche
reisvereenjging hun touristisch hart kunnen
ophalen tot dezelfde hoogte, waarop deze
vereeniging buitenlandsche touristen „im
porteert". Er bestaan plannen tot uitwis
seling van touristen met Engeland, Dene
marken, Zweden, België, Luxemburg,
Zwitserland en Frankrijk.
De Nederlandsche Re is vereeniging heeft
zich in verbmding gesteld met de groote
organisaties voor volkstourisme in deze
landen. Ten behoeve van deze buitenland-
sche touristen heeft de N. R. V. een hotel
aan de kust en een op de Veluwe „geblok
keerd". Voor het uitwisselen van touristen
geeft de regeering de grootst mogelijke
medewerking. Voorts bestaan van regee-
rïngszijde plannen, aldus verklaarde de
heer A. C. Dijkman, algemeen penning
meester van de N. R. V. en secretaris van
de sectie tourisme van het comité voor
Nederlandsch-Belgisch-Luxemburgsche sa
menwerking, om buitenlandsche gasten in
Nederlandsche hotels met Nederlandsch
geld te laten logeeren.
Zij zullen, dan waarschijnlijk geen Ne
derlandsche guldens mogen importeeren,
zoodat het dan voor een buitenlander niet
mogelijk zal zijn goedkoope guldens bij
voorbeeld in Zwitserland te koopen, om
ze daarna voor de volle waarde in Neder
land uit te geven. De „zwarte" guldenkoers
in Zwitserland is den laatsten tijd trou
wens aanzienlijk gestegen. De officieele
koers voor honderd gulden is 162 Zwitser-
sche francs. De „zwarte" koers is thans
ongeveer 68 Zwitsersche francs.
In België zou men van plan zijn aan
iederen inreizende tóe te staan' een bedrag
van tienduizend francs binnen te brengen.
De datum van afkondiging van deze nieu
we bepaling is nog niet vastgesteld. De
heer Dijkman vertelde, dat de sectie tou
risme van het comité van samenwexking
pogingen in het werk stelt om voor tou
risten uit Engeland, de V. S. en Canada
een visum voor Nederland, België en
Luxemburg in te stellen. Touristen zouden
In Engeland wordt er ondanks de sneeuw rustig gevoetbald. Arsenal speelde Zaterdag
op Highbury tegen Manchester United en won met 62. Swindin, de doelverdcdiger
van Arsenal, Barnes, Compton en Male hadden weinig succes bij hun poging, om
Chilton, den spil van Manchester het maken van een doelpunt te beletten.
dan natuurlijk verder vrijgelaten worden
welke der drie landen zij willen bezoeken-
Waarschijnlijk zal de reis van Amster
dam naar Brussel met Ingang van 4 Mei
ten zeerste bespoedigd worden. Gestreefd
wordt naar ,snel treinverbindingen Am
sterdam-Den Haag-Rotterdam-Dordrecht-
Antwerpen-Brussel.
Het touristen verkeer naar Nederland zal
ongeveer met de tulpentreinen beginnen.
Men hoopt in het komende seizoen met
Engeland goede „ruilzaken" te doen. Voor
Engeland werkt men in, hoofdzaak samen
met de „Workers Travel Association". Met
d)e Paaschdagen zullen waarschijnlijk reeds
treinen met leden van de Fransche „Tou
risme et Travail" naar ons land komen. In
ruil daarvoor organiseerde de N.R.V. reeds
reizen naar Chamonix en de Rivièra.
Sprekende over de Nederlandsche hotels
zeide de heer Dijkman, dat de hotelruimte
door den oorlog met 25 procent verm'n-
derd is. De textielvoorziening voor hotels
zal niet vóór 1 Mei van dit jaar kunnen
beginnen, waarbij de textielpositie dan nog
niet veel verbeterd zal zijn. Men heeft
eerst gezorgd voor de 30.000 bedden in sa
natoria en ziekenhuizen en thans wordt
gewelkt aan de textielvoorziening in do
noodgebieden. In touristische kringen is
men van oordeel, dat de regeering eigen
lijk wat deviezen zou moeten verstrekken,
voor aankoop van de allernoodzakelijkste
liotelbenoodigdheden in het buitenland. In
dien onze hotels in orde zijn, kunnen zij
ook deviezen opbrengen- Indien de acco
modate niet in orde is, worden buitenlan
ders al gauw voor een volgend seizoen af
geschrikt.
H. Balm een kwart eeuw
bij de Hoogovens
De heer H. Balm, die zijn zilveren ju
bileum vierde, is als jongen bij de Hoog
ovens gekomen; hij heeft niet stilgezeten
in die jaren en het zal voor hem en zijn
vrouw een groote voldoening zijn, dat hij
een belangrijke plaats in de werkgemeen
schap van Hoogovens en Nevenbedrijvcn
heeft bereikt. ,,En gij hebt het ten volle
verdiend", zeide de bedrijfsdirecteur
Ir. F. W. E. Spies, die de jubileumrede
hield en de gebruikelijke envelop aan
bood.
De heer Wiersma, chef van de afdee
ling Transportwezen, was de volgende
spreker. Aan het einde van zijn rede ver
eerde hij den jubilaris het gedenkbord en
het getuigschrift der Maatschappij,
De heer J. Helemigh, storings-bank-
werker van den technischen dienst, trad
op als tolk van hen, die aan het geschenk
hadden bijgedragen. In een hartelijke toe
spraak roemde hy de eigenschappen van
den heer Balm en bood hem een prach
tige kleur-ets en een schemerlamp aan.
De chef van den werktuigkundigen
onderhoudsdienst van de a/deeling Trans
portwezen, de heer J. J. Polman, sloot de
rij van sprekers.
MEISJESVEREENIGING „DORKAS".
De aanhoudende vorst en de kolenschaarschte
zijn er debet aan, dat vele vereenigingen haar
bijeenkomsten moeten staken. De meisjesver-
eeniging „Dorkas" heeft van haar feestavond,
die gehouden zou worden op 4 Februari,
voorloopig moeten afzien.
MARKTBERICHT VAN MAANDAG
De aanvoer bedroeg 1600 kisten versche visch.
Besommingen. Stoomtrawlers: Irene IJM 39
f 18.620; ViOS 5 IJM 102 f9616.
Motorloggers: KW 84 f4118; KW 161 12118; KW
56 f5018; KW 124 f4497.
Kotter: UK 162 f2448.
Agenda voor Velsen
en IJ meiden
DINSDAG 4 FEBRUARI
Thalia: 7.00 en 9.15 uur. De dief van Bagdad.
Rex: 8 uur. Het gesiaoht Roquevillani.
De Pont: 8 uur. De beul van Londen.
WOENSDAG 5 FEBRUARI
Bioscopen: als Dinsdag.
FEUILLETON
Roman door Winston Graham
Vertaaid door Alice van Iterson
42)
Zou ik nu niet met den trein mee kun
nen gaan? Er waren nog andere contróle-
hekken genoeg! Zij hadden onmogelijk bij
ieder er van een mannetje kunnen zetten.
Het was voor hem maar een gelukkig toe
val geweest, dat hij dit had gekozen. Ik
moest Jane waarschuwen. Zij zou natuur
lijk naar hetzelfde controle-hek gaan, daar
dit het dichtst bij perron 11 was. Waar
kon ik mij opstellen om haar te waarschu
wen? Zij kon nu ieder oogenbllk terug zijn.
Hoe lang duurt het nog, voordat de
Basel-express vertrekt? vroeg ik aan een
beambte, die mij voorbij kwam.
Dat kan ik u niet precies zeggen,
maar als u mee wilt, dan is het beter, dat
u nu maar een plaatsje zoekt.
Ik rende de trap af, de vestibule door
en ging naar de trap voor het gebouw-
Dat. was niet bepaald een gunstige plek;
maar zoo goed als iedereen mij hier kon
zien, kon ik ook iedereen zien, die het sta
tion binnenging.
Nog altijd geen Jane.
Ik hoorde fluiten en het geluid van een
trein, die zich in beweging zette. Ergens
diep iin mij ontstond de niet heelemaal
fatsoenlijke hoop, dat het de express
naar Basel mocht zijn!In dat geval zou
onze opdracht mislukt zijn, maar dan wa
ren we ten minste eerlijk verslagen. Wat
had mij bezield om dit voor te stellen? Of
Andrews er iets aan gehad zou hebben,
was te betwijfelen; het eenige wat ik met
zekerheid wist, wat dat wij onze persoon
lijke verwachtingen, onze hoop op de twee
dagen in Gardazelf vernietigd hadden.
Dat het plan mislukt was, lag niet aan ons,
maar aan het ongelukkige, feit, dat de trein
stilgestaan had en nu later uit Milaan ver
trekken zou. Als alles volgens het'program
ma verloopen was, hadden wij al spoedig
terug kunnen gaan. GardaEen oogen-
blik bleven mijn gedachten in zoete herin
nering wijlen op die plek, een oase van
geluk, waar het mogelijk was den oorlog
te vergeten; een plekje zon en vrede, waar
aan men in oogenblikken van angst gaarne
zou terugdenkenEn hoeveel had Garda
ons nog niet kunnen schenken
Geen Jane. Het kon toch ook zijn, dat
tijdens onze afwezigheid de vluchtplaats
bij Lorenzo opgeheven was. Misschien was
zij wel juist in een val van de politie te
recht gekomen. Ik kon niets meer beden
ken, waardoor deze mogelijkheid uitgeslo
ten was.
Een paar menschen keken mij in het
voorbijgaan aan. Ik wist, dat mijn gezicht
de grootste bezorgdheid moest uitdrukken
en deed opnieuw mijn best om verveeld
en ongeïnteresseerd te kijken.
Eindelijk ontdekte ik haar, terwijl zij
een chauffeur betaalde. Zij kwam de trap
op rennen en baande zich een weg tus
schen langzamer loopende menschen door.
Ik vloog op haar toe- Zij was begrijpelij
kerwijze verbaasd mij hier te ontmoeten.
Is de trein al weg?
Ik geloof van niet. We hebben nog
een kans, hem te halen. Ik ijlde met haar
door de vestibule terug en de trap op.
Waarom was je daar aan den voor
kant?
Omdat een van die kerels, die mij
gisteren den heelen dag hebben gevolgd,
het contróle-hek bij perron 11 in het oog
houdt.
Heeft hij je gezien?
Nee. Wij kunnen hem ontloopen.
We veranderden van richting en kwa
men zoo aan een ander contróle-hek, hee
lemaal links van het station.
Is de express naar Basel al weg?
Dat weet ik niet. Misschien wel. Per
ron 11, aan den anderen kant.
Wij renden weer verder.
Het was niet aan te nemen, dat de Duit
sche officier aan het andere contróle-hek
ons zou zien, maar voor alle zekerheid
hield ik een zakdoek voor mijn neus.
Veertien, dertien, twaalf, elf
Daar gaat hij! riep een kruier. Net
weg.
Terwijl wij het perron afvlogen, klonk
er een schril gefluit. De trein begon snel
ler te rijden.
Hierin, zei ik.
Ademloos sprongen wij op de treeplank
en klauterden in den trein. Achter ons
sloeg iemand het portier dicht.
Het laatste deel van onze reis was be
gonnen.
HOOFDSTUK XIX.
In het begin van den trein vonden wij
eindelijk twee plaatsen in een tweede
klas coupé. Wij hadden geen tijd meer
gehad om te overleggen of het verstandi
ger was was apart te reizen of samen; en
de omstandigheden hadden nu vbor ons
den knoop doorgehakt.
Ik was dankbaar, dat ik mijn bril kon
afzetten, want daar ik nu weer reisde
onder den naam „Edmondo Bottari", had
ik hem niet meer noodig. Wij hadden
bijna door den geheelen trein loopen zoe
ken, maar niets van Fraulein Volkmann
of Dr. Von Riehl kunnen ontdekken. De
eerste klasse wagon bevond zich in het
midden van den trein. Op eenige coupe's
was reeds een papier geplakt, dat zij be
zet waren en de gordijntjes waren neer
getrokken voor de raampjes aan den gang
kant.
In onze coupé bevonden zich nog vier
andere personen. Wij hadden dus eigen
lijk geen gelegenheid een vertrouwelijk
gesprek te voeren. Na eenigen tijd gin
gen wij naar de gang om uit het raam
naar het uitzicht te kijken. Op deze wijze
konden wij met gedempte stem een paar
woorden wisselen.
Jane overhandigde mij mijn pas, dien
ik doorkeek,
Geef mij den ander, zei ze, het is
gevaarlijk om er twee bij je te hebben.
Ik verzette mij daartegen. Nu ben jij
in gevaar.
Ik heb er immers ook een voor mij,
zei ze.
Voor jou?
Ja, een die maanden geleden al voor
mij klaargemaakt is. Hij staat alleen op
een anderen naam, maar ik heb hem ai
tweemaal gebruikt en ik heb hem voor
zichtigheidshalve op deze reis meege
nomen.
Daar heb je in ieder geval goed aan
gedaan. Ben je bij Lorenzo nog iets wijzer
kunnen worden?
Zij schudde het hoofd. Dwight en
Andrews zijn kort na ons weggegaan. Het
was een geluk, dat ik de passen nog te
pakken kon krijgen. Ricci en Dorio ston
den op het punt al het bezwarende en
onnoodige materiaal te vernietigen en te
I verbranden. Zij verwachtten een razzia.
Je liet doorschemeren, dat je iets
afweet van Andrews' plannen, zei ik.
Waarom is hij met een vroegeren trein
naar Zwitserland gegaan? Hebben ze je
misschien zwijgplicht opgelegd?
Geef mij eens een sigaret? Dit was
een verzoek, dat Jane meestal deed, als
ze niet zeker van zichzelf was. Dank
je. Nee, er is geen enkele reden, waaror
je het niet zou mogen weten. Het plan
is heel eenvoudig.
Dat zijn de plannen, die Andrews
uitbroedt, meestal.
Zij keek mij aan. Heb je dat ook al
opgemerkt?
Zy hield op met spreken, toen wij lang
zaam een tunnel inreden. Hier waren een
locomotief en twee wagons gedérailleerd,
omdat er een lawine was geweest. Baan
wachters waren bezig in het schemerig
licht het puin weg te ruimen.
Toen wij deze plek voorbij waren, ging
Jane verder; Zie je, voorbij Bellinzona,
waar de trein omhoog gaat naar den St.
Gotthardt-tunnel, en aan den anderen
kant spiraalsgewijze weer daalt, daar zijn
een stuk of wat kleine stattonnetjes, waar
ook de express-treinen stoppen. In dezen
tijd van het jaar zijn er altijd skiloopers
en bergbeklimmers onderweg, die willen
profiteeren van de eerste sneeuw. Zij
gaan met den trein tot aan een of ander
hooggelegen punt, brengen den dag boven
ln de Alpen door en gaan 's avonds weer
terug naar het dal.
Zij zweeg, toen er iemand langs ons
liep.
En verder?, drong ik aan.
Wel, zei Jane aarzelend, vandaag
zijn er twee bergbeklimmers meer dan
gewoonlijk.
Zoo-zoo, zei ik, terwijl ik poogde te
begrijpen, wat deze opmerking nog meer
inhield.
(Wordt vervolgd)
