c
China's Catechismus
Een opzienbarend rapport over
de nazi-activiteit in Duitschland
Ondergrondsche
activiteit
Ex-Winterhulp-directeur staat terecht
Twaalf jaar geëischt
Uitkeering-in-eens aan gepensionneerden
Panda en de Meesterdief
D
Wereldnieuws
Woensdag 5 Februari 1947
IN DE WERELDPOLITIEK:
Er zullen weinig landen zijn waarvan de
vooruitzichten op een liquidatie van bin-
nenlandsche politieke moeilijkheden zoo
weinig bemoediging bieden als China. Hoe
weinig hoop er in dit geval is. wordt wel
het duidelijkst gedemonstreerd door de
laatste „Chineesche verklaring" van het
Amerikaansche ministerie van Buitenland-
sche Zaken, die niets anders dan een moe
deloos gebaar beteekende: De Vereen igde
Staten gaven daarmee de definitieve mis
lukkingen en het einde te kennen van hun
pogingen, een constructieve verzoening tot
stand te brengen tusschen de twee blijk
baar onverzoenlijk-vijandige partijen, de
Kwomintang en de Communisten. In het
rapport dat de Amerikaansche bemidde
laar generaal Marshall, thans minister van
Buitenlandsche Zaken, aan Washington
zond het laatste rapport dus over de
situatie der bemiddeling, dat Washington
uit China zal bereikenconstateerde deze
zeer nadrukkelijk een'gebrek aan objecti
viteit aan beide zijden, een gebrek aan in
zicht voor de noodzakelijkheid, „te geven
en te nemen". Dit was het verrassende
element in een resolutie, waarvan het ver
schijnen op zichzelf niet onverwacht kwam.
Het feit dat Marshall het noodig oordeelde
de schuldvraag te beantwoprden met een
verwijt aan beide partijen in China, be
teekende een wijziging in de Amerikaan
sche opvattingen, die voor hem steeds dui
delijk door een zekere voorliefde van Tsang
Kai Tsjek's koers werden gedragen. Toen
de wijziging tengevolge van een bepaal
de ontwikkeling zich voltrok, viel blijk
baar meteen de grond voor optimistische
verwachtingen ten aanzien van het resul
taat der bemiddelingspogingen weg.
De Amerikaansche troepen die nog in
China verblijven, zullen naar huis gaan;
China zal van nu af aan zijn eigen lot kun
nen bepalen: op het slagveld zal zijn toe
komst worden beslist.
Een hoffelijk buigende Tsjang Kai Tsjck,
dankend voor de hulp die thans is geëin
digd, doet den Amerikanen uitgeleide.
Achter zijn rug davert reeds het krijgsru
moer van den burgeroorlog en als hij zich
omkeert om zijn werk te hervatten, zal het
roode schijnsel van brandende woningen
en knetterende graanschuren zijn niets
zeggende gelaat belichten. Wat heeft dezen
leider der Kwomintang den steun van het
machtige Amerika doeu verliezen?
Tsang heeft in zijn reeds veeljarige loop
baan als generalissimus van China steeds
ihoog opgegeven van zijn democratische
principes- Hij zeide steeds te bouwen aan
een vrij en democratisch China, met een
staatsinrichting naar Europeesch model.
Zijn vrouw, „China's eerste diplomate",
feisde door de wereld met de bede om
hulp en steun voor het lijdende Chineesche
volk en voor de jonge democratie, die be
laagd werd door rooversbenden en terro
risten. In Amerika kreeg zij de onverdeel
de sympathie der vrouwenorganisaties, die
hulpacties op touw zetten en zeker deden
zooveel zij konden om China ook Amerika's
politieleen steun te doen verwerven.
Dat laatste behoort nu tot het verleden.
Waarom? De Manchester Guardian heeft
in zijn nummer van den laats ten Januari
een tip opgelicht van den sluier, door en
kele bladzijden open te leggen van Tsjang's
politieke catechismus, zooals die op alle
scholen van China en in alle jeugdvereeni-
gingen wordt verspreid en als leerboek ge
bruikt. Deze „Chineesche koran" schreef
Tsjang Kai Tsjek in 1943, en de moeilijk
heden der taal waren oorzaak dat de in
houd er van langen tijd voor den Wester-
ling verborgen bleef. Dadelijk na de ver
schijning er van werd bekend gemaakt dat
spoedig een Engelsche verteling zou 'wor
den uitgegeven door het Chineesche de
partement van Buitenlandsche Zaken, doch
deze vertaling verscheen nooit. Inplaats
daarvan kwam een herziene uitgave in
1944 in de Chineesche taal, herzien in dien
geest zooals later bleek dat vei-schil-
lende passages waarin critiek werd uitge
oefend op het Westersche imperialisme,
minder scherp waren geformuleerd. Een
Engelschman, Philip Jaffe, heeft thans den
bijbel van Tsjang vertaald en uit hetgeen
men thans onder het oog krijgt blijkt dui
delijk, waarom dit document in 1943 onge
schikt weid geacht voor Amerikaansche
lezers.
„China's bestemming" zoo luidt de
titel van het boek bevat uitspraken die
de Amerikanen versteld doen staan, uit
spraken die aantoonen (aldus de Manches
ter Guardian) dat Tsjang Kai Tsjek's op
vatting der vrije democratie ver verwijderd
is van hetgeen wij in het Westen daaronder
verstaan. Hij spreekt van een „Chineesche
philosophic, superieur aan welke philoso
phic ter wereld ook". Hij laakt die Chinee-
zen, welke „slaven zijn geworden van
vreemde theorieën door hun bestudeering
van de Westersche beschaving, en hun
zelfrespect en zelfvertrouwen verloren
■door het liberalisme en communisme". Hij
predikt een'autoritair, conservatief bewind,
zooals hij dat tot nu toe in praktijk bracht
en waaraan vele Methodistische en natio-
naal-socialisfcische elementen zijn toege
voegd. Zijn hoofdstuk „China's revolution-
naire reconstructie" bevat een beschrijving
van een één-partij-staat, die\ totalitair is
en nauwelijks te onderscheiden van Hitler's
nazi-Duitschland, zoo vervolgt de Man
chester Guardian, die tenslotte een pro
clamatie van Tsjang aan de Chineesche
jeugd weergeeft welke linea-recta uit
Göbbels' radio had kunnen komen!
Ziehier opnieuw het mysterie van de
botsing tusschen Oost en West. Het Azia
tisch reveil, kruipend waar het niet gaan
kan, opdirkend uit de uïterlijk-democrati-
sche, uiterlijk-verwesterdeChineesche
leerstellingen van den hyper-democraat
Tsjang Kai Tsjek.
Is het een wonder dat Amerika verwon
derd en teleurgesteld zijn hand uit China
terug trekt? De Chineesche bodem wordt
te warm- Daar vecht het Oosten opnieuw
een innerlijken tweestrijd uit, om zijn
krachten straks met temeer zekerheid te
kunnen richten op een doel, dat niemand
kent. Een doel waarvan we echter wel we
ten, dat het geen Westersche belangen
meer dienen zal.
J. L.
Het is op het oogenblik mogelijk per auto over de Gouwzee naar Marken te gaan en
het is ook mogelijk dat zich onderweg „lifters" aanmelden.
Denazificatie mislukt door tegenwerking
van het grootste deel der Duitsche bevolking
Wij zijn er in geslaagd een afschrift ter inzage te krijgen van het opzienbarende rap
port der Internationale Commissie voor bestudeering van Eurooeesche aangelegen
heden over de activiteit der nazibeweging in' Duitschland en de middelen in het
buitenland, die deze crypto-nazi's ten dienste staan. Dit rapport werd in zeer sum-
mieren vorm in de pers gepubliceerd, doch het belang van het onderwerp eischt een
vollediger kennisgeving, die wij dan hierbij in drie achtereenvolgende deelen onze
lezers aanbieden.
Inmiddels zfjn verschillende uitspraken, die in dit rapport waren opgenomen, door
militaire instanties in Duitschland tegengesproken, doch genoemde commissie heeft
daarna hare verklaringen bekrachtigd door een categorische bevestiging, zoodat dit
rapport in zijn geheel als nog geldend mag worden beschouwd. In het eerste hoofdstuk,
dat vandaag wordt weergegeven, is hel onderwerp „Denazificatie" behandeld.
Herstelbetalingen,
aflevering 1946
De inter-geallieerde herstelbetalings
commissie heeft een communiqué ver
strekt, waarin toewijzingen uit Duitsche
herstelleveranties aan achttien landen
worden bekend gemaakt. Volgens deze op
gave ontvangt Nederland over 1946: 18
schepen met een gezamenlijke tonnage van
45.181 ton, 585 verschillende machines, 26
andere onderdeelen van industrie-uitrus
ting, 24.211 kleinere gereedschappen.
De commissie vestigt er de aandacht op
dat de eischen niet volledig konden wor
den vervuld. De herstelleveranties gedu
rende dit eerste jaar verstrekt wijken
soms aanzienlijk af van de toegestane
quota. Het verschil zal bij volgende toe
wijzingen worden goedgemaakt.
De radio geeft vanavond:
HILVERSUM I, 301.5 M.
13.00. 19.00 20.00, 22.00 uur Nieuws. 19.15 NCRV-
leesJamp. 19.40 Engelsche les. 20.05 Weerpraatje.
20.08 Marinierskapel. 21.00 Christendom en Cul
tuur in Nederland in de eerste helft der 19e
eeuw. 21.20 Kerkkoor. 22.15 Actueel geluid. 22.30
Clavecimbel. 22.45 Avondoverdenking. 23.00 Ber-
lijnsch orkest. 23.10 Mandollnata, 23.40 Vienna,
city of my dreams.
HILVERSUM U, 415.5 M. en 218 M.
18.00, 20.00. 23.00 uur Nieuws. 19.00 Pianoduo.
19.15 „De kerk in het dorp" (VPRO). 20.05 Dingen
van den dag. 20.15 Hedenavond, kwart na acht.
21.15 Oostenwind—Westenwind, hoorspel- 22.00
„De verwoesting van Jeruzalem (deel I). 23.15 Op
Vleugelen van muziek. 23.25 Filmmuziek,
Het rapport zegt:
„Aan den vooravond van de onderhan
delingen betreffende het vredesverdrag
met Duitschland is het noodzakelijk, met
het oog op de tegenstrijdige informaties,
die de laatste achttien maanden gegeven
zijn, om de geheele politieke situatie, zooals
die in Duitschland op het oogenblik is, In
oogenschouw te nemen.
Het onderstaande rapport werd samen
gesteld uit documenten, die in de verschil
lende bezettingszones gevonden werden,
sinds de Duitsche nederlaag en uit de
nauwkeurig gecontroleerde inlichtingen,
uit officieele bekendmakingen of van zeer
bevoegde waarnemers uit de verschillende
zones van Duitschland".
De denazificatie van Duitschland leverde
groote moeilijkheden op omdat de meeste
burgers van het Derde Rijk Hitler's régime
hadden gesteund, maar daarentegen na de
bevrijding beweerden, dat zij zulks nooit ge
daan hadden, of onder pressie gehandeld
hadden.
Aangezien het beschikbare legerpersoneel,
dat capabel kon worden geacht, om de dena
zificatie uit te voeren, beperkt was, moest
de hulp van Duitsehers worden ingeroepen,
waaronder zelfs nog nazi's waren. Bovendien
moest men nog rekening houden met het feit,
dat als men alle medewerkers van het nazi
régime verwijderd zou hebben er niet genoeg-
technici over zouden blijven om alle sleutel
posities te bezetten. Daarom moest een com
promis gevonden worden en bleven Lieden,
die vaak op. groote schaal met het nazi
régime hadden gecollaboreerd, op hun post.
De zuivering in de verschillende zones werd
voornamelijk toevertrouwd aan de „Spruch-
kammern" een soort tribunalen, gevormd
door Duitsehers.
Generaal Lucius Clay, de Amerikaansche
plaatsvervangend militair gouverneur, zeide
hierover: „liet schünt wel, alsof het de be
doeling van de tribunalen is, om zoo veel
mogelijk verdachten op hun vroegere posten
terug te brengen, inplaats van de schuldigen
op te zoeken en te bestraffen
Het was echter dezelfde generaal Clay, die
..i Juli 1946 een algemeene amnestie afkon
digde voor meer dan een millioen nazi's van
onder de zeven en twintig jaar, waarbij als
reden werd opgegeven, dat zij pas vijftien
jaar waren, toen zij in de Hitlerjeugd wei-den
opgeroepen en dus nog geen politiek onder
scheidingsvermogen konden bezitten.
Niettemin is het waar, dat juist deze men-
schen volkomen bedorven zijn door tien jaar
nazi-opleiding en dat de gevolgen van hun
onbeperkte invrijheidsstelling zich ernstig
beginnen te doen gevoelen.
De nazi-ondergrondsche.
De nazi-partij is de eerste schok van
Duitschland's nederlaag te boven en is bezig
rustig een terugkeer tot de macht te organi-
seeren, door het verkrijgen van de controle
over de democratische instellingen, die door
de geallieerden zijn opgezet. De verschillende
bezettingszones zijn bezaaid met leden van
ondergrondsche organisaties. Het grootste
deel van de Duitsche scholen en de Duitsche
universiteiten onderwijst nog steeds de natio-
naal-socialistische ras- en erfelijkheidstheo-
irieën.
Er bestaat in feite een net van nazi-organi
saties, waarvan de macht nog' steeds toeneemt.
Deze organisaties worden geleid door vroe
gere 'nooge partij-functionarissen, door leden
van buitenlandsche collaboratie-organisaties
en door officieren en onder-officieren van de
We-hrmachthun leden bestaan voor een aan
zienlijk deel uit de „mannen van onder de
zeven-en-twintig", die bij de amnestie vrij
kwamen.
Op het oogenblik plegen zij alleen passief
verzet en pogen om de denazificatie in de war
te sturen, teneinde hun menschen in de sleu
telposities te houden, zij bedrijven spionnage
en intimidatie om den nationalistischen geest
wakker te houden en veroorzaken wanorde
in de industrieele en agrarische organisaties,
die onder controle van de bezettingsautori
teiten staan, teneinde de schuld op de geal
lieerden te werpen of ze te bewegen den Duit
sehers zelf meer leiding te geven.
Om deze doelen te bereiken zijn overal in
de bezettingszones „blokwachten" opgericht,
wier ledental nog steeds toeneemt. Deze ver
zetsgroepen hebben uitdrukkelijke instructies
om zich te onthouden van sabotage, dit om
niet de aandacht te trekken.
Resultaten.
In de Britsche zóne voert de nazi-onder
grondsche drieërlei acties. Ten eerste tracht
zij het wer-k in de mijnen te hinderen door
het aanmoedigen van werkverzuim en lijde
lijk verzet in de mijnen, of door de nieuw-
gerecruteerde mijnwerkers aan te sporen het
werk te verlaten nadat zij hun loon. extra
kleeren en extra voeding hebben ontvangen
Tevens organiseert zij op groote schaal het
verdwijnen van steenkool naar de zwarte
markt. In October en November van het vorig
jaar verdween 300.000 ton steenkool. Ten
tweede tracht zij de boeren over te balen bun
producten vast te hofcden en ze niet naar de
steden te zenden. Van de laatste graanoogst
leverden de boeren slechts vijftig procent af.
Ten derde bezoeken leden van de organisaties
de steden en gebieden waar voedselschaarsch-
te is en vertellen daar aan de bevolking, dat
haar ondervoeding te wijten is aan het feit,
dat de Engelschen het voedsel naar Engeland
hebben gezonden.
In de Fransche zóne slaagden leden van de
organisatie erin den beruchten Hauptmann
Tillesen, den moordenaar van den stichter
der Weimar-republiek Erzberger, voor een
denazificatie-hof vrij te laten spreken.
In de Amerikaansche zóne. in Heilbronn,
werden zestienhonderd ex-krijgsgevangenen,
die door de Engelschen waren losgelaten, om
dat. zij bekend stonden als anti-nazi, aange
vallen in de beste „Grime Folizei"-stijl door
de Duitsche politie. Hun bézittingen werden
hun ontnomen en velen van hen naar arbeid®
kampen gezonden.
In Berlijn herkende een vroegere gevangene
van het kamp Ravensbrück in den Berlijn-
schen ondergrondschen spoorweg een vroe
gere S.S.-bewaakster van dat. kamp, die haar
gemarteld had. Stomverbaasd vertelde zij de
andere passagiers hiervan. De passagiers
kozen de zijde van de bewaakster en toen
deze uitstapte, vormden -zij een eerewacht
voor haar.
In Saksen en Beieren hebben leden van de
nazi-partij en van de S.S. zich reeds in uni
form in het publiek vertoond, waarbij ze
openlijk betuigingen van ingenomenheid van
de zijde van het publiek in ontvangst hadden
te nemen
Het valt inderdaad te betreuren, dat de
Duitsehers, die gedurende de twaalf jaar
nazi-régime er nooit in geslaagd zjjn een ef
fectieve verzets-organisatie tegen de nazi's
op te bouwen, op het oogenblik er maar al te
goed in slagen een ondergrondsche te orga-
niseeren, dievde dcnazificatie-pogingen van
de geallieerden in de war brengt, en de in-
dustrieele reorganisatie verhindert, om de
daaropvolgende wanorde te gebruiken tegen
de bezettende macht.
Ontvluchte S.D.-spion
gearresteerd
De PRA te Amsterdam beeft den ont
vluchten Bredaschen groentehandelaar C.
v. d. G, die in December 1946 door het Bij
zonder Gerechtshof te Den Bosch bij ver
stek tot 18 jaar gevangenisstraf was ver
oordeeld, gearresteerd. Hij speelde den
S.D. verschillende menschen in handen.
Kort voor zijn berechting te Den Bosch
slaagde hij er in uit het interneeringskamp
te Wo'ensdrecht te ontvluchten. Geruimen
tijd is hij voortvluchtig geweest. Men ver
moedde dat hij naar België was uitgewe
ken. Tenslotte ontdekte men, dat hij zich
bij familie te Amsterdam bevond. Twee
rechercheurs van de P.R.A. te Amsterdam
deden een inval. Van d. G. verzocht zich
eerst even te mogen verkleeden. Dit werd
toegestaan en Van der G. maakte van de
gelegenheid gebruik om over het dak te
ontvluchten. De rechercheurs zagen hem
echter twee dagen later op den Amstelveen-
schen weg loopen. Hij werd gearresteerd
en zit thans weer in het kamp te Hooger-
heide.
Voor het Bijzonder Gerechtshof te Den
Haag stond terecht de 43-jarige Carel
Piek, eens directeur van de Winterhulp,
thans gedetineerd in de cellenbarakken te
Scheveningen. Hem was ten laste gelegd,
dat hij zich in October 1940 dóór Seyss
Inquart heeft laten benoemen tot direc
teur-generaal van de „Winterhulp Neder
land", welke functie hij inderdaad aan
vaard heeft. Voorts vermeldde de ten
lastelegging, dat Piek in 1943 is toegetre
den tot de „Germaansche SS", voor welke
organisatie hij in verschillende redevoe
ringen propaganda heeft gemaakt. Ten
slotte werd hem ten laste gelegd, dat hij
in November 1944 uit handen van den be
zetter zijn benoeming heeft aangenomen
tot waarnemend secretaris-generaal van
het Nederlandsche Roode Kruis, waardoor
het werk van het Roode Kruis werd lam
gelegd.
Als verdediger van den beklaagde trad
op mr. C. H. Telders.
De procureur-fiscaal had drie getuigen
a charge gedagvaard: mr. dr. K. J. Frede-
riks, oud-seeretaris-generaal van het de
partement van Binnenlandsche Zaken, mr.
H. Sark, oud-secretaris van den Armen
raad en jhr. mr. G- M. Verspyck van het
Nederlandsche Roode Kruis.
De verdediging had éen getuige a dé
charge opgeroepen, jhr. mr. Snouck Hur-
gronje, secretaris-generaal van Buitenland
sche Zaken.
Uitvoerig zette mr. Sark. die tevens als
getuige-deskundige gehoord werd, de ver
houding uiteen tusschen „Winterhilfe" en
„National Sozialistische Vollcswohlfahrt
(N.S.V.)" in Duitschland, die beide in
„Winterhulp Nederland" en „Nederland -
schen Volksdienst" copdeerd waren. „Win
terhulp" was de instantie, die inzamelde
en de N.V.D. de instantie, welke de bin
nengekomen gelden besteedde. Getuige zei
de, dat verdachte het altijd trachtte voor
te stellen, alsof het sociale werk in Neder
land „een bende" was, terwijl in Duitsch
land alles tot in de perfectie geregeld was-
Mr. dr. K. J. Frederiks, als getuige ge
hoord, verklaarde, dat hij in September
1940 bii „General-Kommissar" Schmidt
geroepen was. die hem mededeelde, dat in
den komenden winter een dergelijke or-
TWEEDE KAMER
Deanna Durbin en haar echtgenoot, de
producer Jackson, gekiekt bij een diner
dat in Hollywood gegeven werd ter
gelegenheid van het bezoek van een
aantal redacteuren aan de studios.
Interpellatie
over de kolenvoorziening
(Van onzen parlementairen redacteur)
De heer Haken (Comm.) wil den minister
van Economische Zaken interpelleeren over
de brandstoffenvoorziening. Vandaag zal de
Kamer over dit verzoek beslissen. Dan zal zij
tevens het regeeringsvoorstel verder afhan
delen. een uitkeering-in-eens aan gepension
neerden als extra-bedrag boven hun normaal
pensioen, over 1946 te verstrekken, gelijk dit
al over 1945 gebeurd is. Overbodig valt die
maatregel geenszins te noemen, want het
leven is heel wat duurder geworden, zoodat
de ambtenaren-salarissen, evenals de loonen
in het particuliere bedrijf na de bevrijding
verhoogd zijn. Het ontwerp komt hierop neer,
dat de uitkeering gelijk zal zijn aan een vier
de deel van het jaariijksche pensioen, maar
niet hooger dan 500.—. Tegen dit voorstel
voerden zoowel mr. Beemink (C.I-I.) als me
vrouw Fortanier—De Wit (P.v.d.V.) en de
heeren Van den Burg (P.v.d.A.) en Hoogcar-
spel (Comm.) als bezwaar aan, dat het, ten
aanzien van de laagst gepensionneerden on
billijk is. Voordien had mr. Roosjen (A.R.)
terecht geklaagd over den tragen gang van
zaken in dezen, want het wetsontwerp was
op 23 September ingediend en op 4 Februari
kwarffchet eindelijk in openbare behandeling
Minister Beel voerde bij wijze van veront
schuldiging aan, dat men inmiddels allerlei
berekeningen had moeten laten verrichten
naar aanleiding van reeds bij het afdeelings-
onderzoék naar voren gebrachte denkbeelden
om een voor de laagst gepensionneerden gun
stiger regeling te scheppen, In de vrij vroeg
af geloop en vergadering van Dinsdag er
viel daarna nog heel wat afdeelingswerk te
verrichten had mevrouw Fortanier er op
Urk, hoewel geen eiland meer,
toch geïsoleerd
Slechts met de grootste moeite is de laatste
dagen de verbinding tusschen Urk en het
overige gedeelte van Nederland in stand ge
houden, Een dei' boote.n van de Urker Stoom
vaart-Maatschappij vaart onophoudelijk heep
en weer tusschen Urk en Emmeleroord. De
tocht door het kanaal, .welke onder normale
omstandigheden ongeveer 40 minuten in be
slag neemt, vordert thans 8 tot 10 uur inge
spannen werken. Dat de booten hiervan
zwaar te lijden hebben, bleek, toen de „Insu
la" plotseling begon te zinken. Het water
stroomde de machinekamer binnen, waardoor
de vuren worden gedoofd. Direct gevaar le
verde dit niet op, daar het kanaal slechts 3 m.
diep is en de bemanning de boot over het ijs
kon verlaten. De stemming op Urk is zeer
gedTukt. Er heerscht brandstoffennood en in
vele gezinnen traoht men met een petroleum-
toestel de koude te verdrijven. Aardappelen
zijn slechts in geringe hoeveelheden te ver
krijgen en kunnen ook niet worden aange
voerd. Het wekenlang durende isolement
wordt thans dubbel gevoeld, daar Urk offi
cieel geen eiland meer is. maar in werkelijk
heid nog meer van de buitenwereld is afge
sloten dan ooit te voren.
gewezen, dat uit een oogpunt van sociale
rechtvaardigheid de menschen met de zeer
kleine pensioenen wat meer dienden te krij
gen; daarom bepleitte zij een minimum vast
te stellen. Mr. Beernink bleek aanhanger van
een ietwat-ander systeem te zijn. Minister
Beel kon zich hiermee echter niet vereénigen,
evenmin met het denkbeeld-Fortanier om het
maximum over 1946 tot 750 te verhoogen.
Hij had hiertegen bezwaren wegens de finan
cieel© gevolgen, maar ook omdat er zich dan
moeilijkheden zouden voordoen wegens de op
stapel staande regeling tot herziening van de
Pensioenwet. Overigens betoogde hij, dat de
laagst gepensionneerden in het algemeen
geen ouden van dagen, doch nog vrij jonge
krachten zijn. die reeds vroeg den Rijks
dienst verlaten hebben en nu op andere ma
nier aan den kost komen. Intusschen streek
hij zijn hand over het hart voor bepaalde
categorieën, voor wie hij wat meer dan het
extra-tje van een kwart wilde overwegen.
Met het oog op de toekomst was hij ook een
beetje gul. Over 1947 schijnt het in het alge
meen wat meer te kunnen worden. Tenslotte
zij uit het Dinsdag gehouden débat alleen nog
aangestipt, dat de minister beloofde onmid
dellijk nadat het ontwerp wet zal zijn gewor
den (begin Maart) de extra-uitkeering in han
den van de gerechtigden te doen komen. Van
daag zal de Kamer wellicht nog trachten het
voorstel in een royalere richting geamendeerd
te krijgen.
Tot de doodstraf veroordeeld
Het Bijzonder Gerechtshof te Maastricht
heeft den 25-jarigen H. W. V. uit Den
Haag conform den eisch veroordeeld tot de
doodstraf. V. had 'de S-D. op verschillende
plaatsen in Limburg geassisteerd bij het
opsporen van illegale personen en gealli
eerde piloten.
Hij was betrokken'geweest bij een reeks
arrestaties welke het gevolg waren van
zijn onderzoek. Vast staat, dat in een aan
tal gevallen de gearresteerden en naar
Duitschland overgebrachte personen niet
zijn teruggekeerdDeze V. was ook de man,
die een rol speelde in het zg. „Engeland-
spiel", waarbij de o.D. gebruik maakte van
in beslaggenomen radiocodes zoodat men
Londen onjuiste mededeeling'en bestemd
voor de Nederlandsche illegaliteit kon laten
doorgeven.
LEIDSTER VAN „FRONTZORG"
VEROORDEELD.
Mevrouw E. K. S., die in 1941 de actie
„frontzorg" in het leven riep, welke ten
doel stelde aan het Oostfront strijdende
„Nederlanders" met correspondentie
„Liebesgaben" het leven te veraangenamen,
is door de Rotterdamsche kamer van het
Haagsch Bijzonder Gerechtshof veroordeeld
tot drie jaar gevangenisstraf, met aftrek
van preventief en met ontzetting uit de
beide kiesrechten voor het leven.
POSTZEGELVEREENIGING „SANTPOORT"
De Postzegelvereniging „Santpoort" houdt
deze maand twee ledenvergaderingen en wel
op 14 en 28 Februari, telkenmale in het Jeugd
huis der Ned. Herv. Kerk.
In de vergadering van 14 Februari zal de
heer Enschedé een causerie houden over „Fis
caalzegels".
„Daar heb je het al!" riep Panda. „Ik
loist, dat er iets achter zat! Je doet alleen
maar alsof je eerlijk geworden bent! Je
bent nog steeds een schurk! Je hebt geen
geld om den chauffeur te betalen en daar
om heb je hem hier heen gebracht! Je
wilde hem onschadelijk maken! Je bent.
„Tut, tut!" zei de vos. Het is immers
beter, dat deze eenvoudige man niet merkt,
dat we verder gaan in zijn fraaie wagen?
Hij zou maar zorgen hebben over zijn
grove centen. Bedenk, dat wij de schat van
koning Emerik gaan vinden! Na afloop
kunnen we hem immers rijkelijk beloonen?
Kom meemanneke en laat dezen sukke
laar aan zijn eenzame bepeinzing over!"
Joris Goedbloed plantte zijn hoed op het
hoofd en trok Panda mee de deur uit.
Stribbel niet tegen en mopper niet.
ventje!" mompelde hij. ,J5edenk dat ik Uw
leermeester en werkgever ben! „Quod licet
jovi, non licet bovi" zoals wij latinisten
zeggen!"
ganisatie als de Duitsche „Winterhilfe" j&
Nederland in het leven zou worden geroS,
pen. Getuige had Schmidt andere wegert
gewezen om hetzelfde doel te bereiken,
doch Schmidt was niet te overtuigen ge.
weest. Toen getuige hoorde, dat Piek de
hoogste functie bij Winterhulp Nederland
zou gaan vervullen, had hij hiertegen be.
zwaren gemaakt. Toen hij Piek later ont
moet had, had deze hem verklaard, dat hij
overtuigd pro-Duitseh was en niet aan een
Duitsche overwinning twijfelde. Verdachte
had tevens gezegd een persoonlijke vijand
van Mussert te zijn.
Vijand van Mussert,
Ook Pieks aftreden bij Winterhulp I
kwam ter sprake. Mussert en Piek stonden
vijandig tegenover elkaar, daar laatstge
noemde de SS-richting was toegedaan en
vijandig tegenover de N.S.B. stond. Mus
sert had bij den rijkscommissaris op het
ontslag van Piek aangedrongen. Piek was
echter uit eigen beweging afgetreden op
grond van oneenigheid die hij met ver-
seheidene N.S.B.-functionarissen kreeg.
Jhr. mr. A. M. Snouck Hurgronje legde
verklaringen af, die in groote lijnen met
die van mr. Frederiks overeenstemden. Ge
tuige zeide, dat Piek welgezind stond te
genover de particuliere vereenigingen.
Naar hij zeide was Piek afgetreden, toen
hij van het voornemen hoorde om 50 pet,
van het kapitaal der te liquideeren niet-
commercieele vereenigingen ter beschik
king van de N.S.V. te stellen.
Jhr. G.'M. Verspyck, directeur-generaal
van het Nederlandsche Roode Kruis achtte
de benoeming van Piek tot waarnemend
secretaris-generaal onwettig. Deze dient
op voordracht van het dagelij ksch bestuur
benoemd te worden door de Kroon. Het
dagelijksch bestuur had Piek nimmer als
zoodanig voorgedragen. Met de benoeminig
van Piek was het geheele dagelijksch be
stuur afgetreden, omdat men niet met hem
wenschte samen te werken.
„Nederlandsche onkunde",
Piek, die hierop zelf gehoord werd, ver
klaarde, dat „Winterhulp Nederland" be
doeld was als een demonstratie van Ne
derlandsche onkunde, waarna de Duit
sehers zouden kunnen optreden.
Aanvankelijk had het in de bedoeling
gelegen, Rost van Toraningen tot directeur-
generaal te benoemen. Hij had, zoo lang
hij directeur-generaal was, gestreden te-
gen een toenemenden Duitschen invloed in
den gang van zaken bij Winterhulp. Piek
zeide, dat hij nationaal-socialist geweest is.
Piek'ontkende ten stelligste, dat hij zich
voor de functie van directeur-generaal
had aangeboden. Zijn benoeming was voor
hem geheel onverwacht gekomen. Naar
zijn oordeel konden de bestaande organi
saties in ons land den heerschenden nood
niet aan.
Na een groot aantal bescheiden en brie
ven te hebben hooren voorlezen, gaf Piek
toe, dat hij zich als SS-man gedragen heeft.
Desondanks was hij formeel geen lid.
Wat zijn benoeming bij het Roode Kruis
betreft, zeide Piek, dat de onwettigheid
hiervan hem bekend was. Naar zijn zeg
gen heeft hij zich verzet tegen de Duitsche
pogingen, om de werkzaamheden van het
Roode Kruis dat door de Duitsehers
van medewerking aan de illegaliteit werd
verdacht te verbieden. Met het aan
vaarden van zijn benoeming beoogde hij
slechts te redden wat er te redden vieL
Requisitoir.
De procureur-fiscaal mr. J. Zaayer,
noemde Winterhulp in zijn requisitoir een
reclamestuk en een der eerste middelen
om ons volk te nazificeeren. Als hoofd
hadden de Duitsehers iemand noodig, die
hen slaafs volgde. In den hongerwinter was
het Roode Kruis de eenige organisatie,
welke nóg eenigszins kon wei-ken, doch de
Duitsehers hebben door de benoeming van
Piek ook dit werk lamgelegd. Mr. Zaayer
achtte Piek op zijn gebied even schuldig
als Max Blokzijl op het gebied der propa
ganda eischfe, na een verklaring waar
om hij naet de doodstraf vroeg, twaalf jaar
gevangenisstraf, levenslange ontzetting uit
beide kiesrechten en uit het recht ambten
te bekleeden.
Pleidooi.
De verdediger, mr, C. H. Telders betoog
de in zijn pleidooi, dat Piek het slachtof
fer is geworden van kwade geruchten. In
geen zijner functies heeft hij zich infaam
gedragen. Hij is in 1933 lid der N.S.B. ge
worden, maar heeft reeds in 1939 bedankt.
Door de burgemeesters bij „Winterhulp"
in te schakelen heeft hij er voor gezorgd,
dat het aanvankelijk een Nederlandsche
instelling was. Vele vooraanstaande Ne
derlanders hebben in het begin dan oolc
niet geschroomd, „Winterhulp" warm aan
te bevelen bij het publiek. Door Pieks op
treden bij het Roode Kruis heeft hij ver
scheidene fondsen uit de handen der Duit
sehers weten te houden.
Mr. Telders was van oordeel, dat van
hulpverleening aan den vijand niet gespro
ken kan worden en concludeerde tot ont
slag van rechtsvervolging.
Het Hof zal 18 Februari uitspraak doen.
Nadat zijn verzoek om gratie was afgewe
zen, is Siegfried Seid'l, voormalig commandant
v»n het concentratiekamp Theresienstadt, te
Weenen opgehangen.
Naar Generaal Smuts heeft medegedeeld,
bedraagt de waarde van de diamanten, die ter
gelegenheid van haar 21sten verjaardag aan
Prinses Elisabeth van Engeland zullen worden
aangeboden, ongeveer 16.000 pond sterling. Dit is
de waarde van de steenen in ongekloofden staat.
De Bulgaarsche eerste minister, Georgi Dïmi-
trof. heeft tijdens een vergadering van het
hoofdbestuur eener vakvereeniging. een natio
nalisatie op groote schaal voorspeld. Die zotf
n-Jet alleen handel en industrie betreffen, doch
o.m. ook het hötelbedrijf. den gezondheidsdienst
en andere takken van bedrijf, die rechtstreeks
van nationaal belang zijn.
Een deel van den handel met het buitenland,
aldus de minister, zal een staatsmonopolie wor
den, doch kundige zakenlieden met relaties in
het buitenland zullen hiervan geen hinder on
dervinden.
Senator Arthur Vandenberg, de leidende
figuur der republikeinen ten aanzien van de
Amerikaansche buitenlandsche politiek, ver
klaarde heden. dat hij generaal George
Marshall, den Amerikaanschen minister van bui
tenlandsche zaken, niet naar Moskou zal bege
leiden. Als reden gaf hij op een „onvermijdelijk
conflict van verplichtingen te Washington". Hij
legde er den nadruk op. daf deze beslissing geen
breuk beteekende van de twee-partijen politiek
der Vereenigde Staten, en dat zoowel Truman
als Marshall het met deze beslissing eens zijn.
Naar het Fransche persbureau AFP meldt,
hebben de Vietameesche nationalisten na over
leg met het internationale Roode Kruis en de
consuls van Amerika, Engeland en China, 20 bui
tenlandsche gijzelaars vrijgelaten. Onder de on
derhandelaars bevond zich de Nederl-andsche
pater J. Willigers,
