C
Meer dan twee eeuwen is Soestdijk
het lust-verblijf der Oranjes
raü
J
Een prinsesje werd
in ballingschap geboren
Het paleis had aanvankelijk een Het prinsenkind
ander aanzicht
Rijke bron van
herinneringen
Hoe het geboorte-bericht werd verspreid
Panda en de Meeste r-dief
19 JANUARI 1943
V erkeersmaatregelen
in Baarn
De radio geeft;
Dinsdag 18 Februari 1947
De NAAM SOESTDIJK, die in deze da
gen zoo vaak wordt gebruikt, is_ een
aanknoopingspunt voor vele historische
herinneringen, Want Soestdijk is al oud.
Zijn naam ontleent het.inderdaad aan een
dijk, ook ai is daarvan op het oogenblik in
het landschap niets meer te zien. Maar
ruim drie eeuwen geleden waren de dor
pen Baarn en Soest verbonden door een
verhoogden weg, die natuurlijk den Soest
dijk werd genoemd. Het was er een mooie
omgeving, juist op den overgang van pol-
der- en veenlandschap naar hoogere zand
gronden en er moeten verscheidene aan
trekkelijke huizen en boerderijen hebben
gestaan. Van eenig vorstelijk verblijf was
echter nog geen sprake, dat ontstond in
den tijd van Willem III, den lateren ko
ning van Engeland.
Toen Willem in 1672 stadhouder werd,
hinderde het hem namelijk eenig'szins, dat
zijn werkzaamheden in Den Haag hem ver
hinderden regelmatig op jacht te gaan- Hij
was een verwoed jager, maar aangezien
zijn vaderlijk jachtterrein in Diemen lag
kostte het hem te veel tijd om daar heen
te trekken. Nu was hij zeer bevriend met
de Amsterdamsche familie de Graeff, in het
bijzonder met Johan de 'Graeff die van zijn
vader destijds burgemeester van Am
sterdam een landgoed geërfd had aan
den Soest-dijk en in 1674 kocht de stad
houder de „boerderij" van zijn vriend. Hij
liet de bestaande woning afbreken en
plaats er van een mooi landhuis bouwen,
dat men nog steeds kan herkennen, want
het vormt het middengedeelte van het te
genwoordige paleis. De stijl was iets méér
die van een zeventiende-eeuwsch landhuis,
dan in het paleis is terug te vinden, maar
de voornaamste lijnen van het gebouw zijn
onveranderd gebleven. De voordeur boven
aan het trappen-bordes was iets pompeu-
ser dan nu, de rij kleine raampjes van de
huidige derde verdieping ontbrak nog en
in plaats daarvan waren er enkele dak^
kapelletj'es. Vier schoorsteenen sierden het
fraaie huis, dat met zijn hooge ramen, die
tot halver hoogte waren afgesloten met
smalle luiken, een levendiger indruk moet
hebben gemaakt dan het serene witte paleis
van thans.
Het verblijf aan den Soest-dijk bleek
Willem zeer te bevallen, want de volgende
jaren kocht hij telkens nieuwen grond. Hij
nam de hofstede Rykendal aan de Praam
gracht over van een familie Hooft en liet
daar zijn jachtmeester in wonen, en ver
wierf nog verschillende andere terreinen
en bosschen. Rondom het landhuis werd
een fraai park aangelegd in den Franschen
tuinstijl van Le Nótre, dat wil zeggen tot
barok-figuren gevormde perken, geschoren
hagen, terrassen en watervallen. Voor het
huis, aan weerszijden van de toegangspoort
lagen de stallen. Om de fonteinen van het
park van water té voorzien werd in het
park een watermolen gebouwd. Die staat
er nu nog, maar ze heeft een spits pannen-
'dak gekregen en doet sinds eeuwen geen
dienst meer aangezien de omringende hoo
rnen zóó hoog werden, dat de wieken geen
wind meer vingen. Een sjokkend paard
dreef daarom later den watermolen voor
de fonteinen.
Willem III heeft vaak op het palels ver
toefd en veel tochten door den omtrek ge
maakt. Toen hij koning van Engeland ge
worden was, werden zijn bezoeken echter
zeldzamer.
Na Willem's dood ontstond tusschen de
familie-leden oneenigheid over .het eigen
domsrecht, aangezien de stadhouder geen
kinderen naliet. Het duurde tot 1711 voor
er een nieuwe eigenares kwam. Zij was
Maria Louise, de weduwe van Jan Willem
Friso, die bij Moerdijk verdronk.
Maar in de rijke overleveringen van
Soestdijk leeft zij voort als „Marijke Meu".
Ze vertoefde graag in het lusthuis, zooals
alle vorstelijke bewoners na haar hebben
gedaan en ze kwam vaak uit Friesland er
heen. Die reizen bracht haar dan meteen
in de nabijheid van haar zoon, Willem IV,
die in Utrecht studeerde. Door haar zor
gen werden huis en park aanzienlijk ver
fraaid, zoodat toen Willem stadhouder
werd, hij een kostelijk bezit erfde. Na zijn
dood bestuurde Anna van Hannover, zijn
weduwe het landgoed en zij was het, die
het Baarnsche bosch, dat aan de overzijde
van den tegenwoordigen verkeersweg ligt,
zijn gedaante liet geven. De Lindekom, de
Groote Kom, de Troon, de Berceaux en de
afwisselende beplanting zijn onder haar
bestier gemaakt.
Onrustige tijden
TV/f" AAR „Soestdyck" bleef niet altijd een
oord van rust en vrede. Wel was er in
Baarn en Soestdijk groot feest toen Willem
V meerderjarig werd en zijn gemalin, Wil-
helmina van Pruisen binnenhaalde, maar
de patriottische troebelen, verstoorde^ ook
hier den vrede. Daaraan herinnert een
klein gedenkteeken op den hoek van den
weg naar Utrecht, vlak bij Hotel Trier. Het
gebeurde namelijk in 1787, dat een kleine
patriottische bende van Utrecht naar het
paleis oprukte. Wat ze van plantas -is nog
heden ten dage niet duidelijk, maar veel
goeds kan het niet geweest zijn. Er was
echter iets van de onderneming uitgelekt
en de commandant van de paleiswacht had
drie schildwachten uitgezet aan den ooste
lijken kant van het park. De eerste daar
van werd bang en kroop weg De tweede
liet zich overrompelen, 'maar de derde
maakte alarm. Hij moest dit met zijn leven
bekoopen, maar de plannen der patriotten
waren verijdeld. Zijn naam was Christof-
fel Pullmann, Op de plaats, waar hij be
graven werd heeft langen tijd een mon
strueus gedenkteeken gestaan, dat kort
voor 1940 door een waardiger standbeeldje
vervangen is.
Deze verijdelde aanslag was pas het be
gin van den donkeren tijd waarin ons land
bezet was door de Franschen. Het fraaie
landhuis werd tot. staatseigendom verklaard
en volkomen verwaarloosd. Op 12 April
1799 bood in de Utrechtsche Courant een
zekere Marten Halewijn, die zich logement
houder noemde, apartementen van het pa
leis te huur aan. Nog later stalden de
Franschen er hun paarden. Gelukkig voor
het huis kreeg Lodewijlt Napoleon het idee
«r zich te vestigen en dat voorkwam ten
minste een volkomen verval. Na zijn ver
dwijnen bleef het buitengoed échter weer
leeg en werd' er in de bosschen lukraak
gekapt om hout voor oorlogsdoeleinden te
krijgen.
Het huidige paleis
apoleon's nederlaag bij Waterloo is van
direeten invloed geweest op de histo
rie van Soestdijk. Het dappere gedrag van
Kroonprins Willem II bij Quatre Bras gaf
een beslissende wending aan het beloop der
krijgsgebeurtenissen en te zijner eere
lieten de Staten Generaal recht tegenover
het landgoed een gedenknaald oprichten;
bovendien schonken zij Willem het huis
met alles wat er bij hoorde.
Drie jaar werd er gerestaureerd en ver
bouwd. De twee zijvleugels werden aan het
huis toegevoegd en het geheel werd ge
trokken In den strakken stijl van die da
gen. De speelsche elegante zeventiende-
eeuwsch-dakvorm verdween en als eenige
vergoeding verscheen het witte bouwsel
boven op het middengedeelte, dat door de
oude inwoners van Soest en Baarn wel
eens oneerbiediglijk de „vischmarkt" wordt
genoemd. Ook het park.werd geheel en al
vernieuwd en wel door de bekende tuin
architecten Zocher, vader en zoon.
Het paleis was nu een waar lustoord en
Willem, met zijn gemalin Anna Paulowna,
een dochter van den keizer van'Rusland
woonden er gaarne. Het prinselijk gezin
bracht er jaarlijks alle zomermaanden door
gedurende meer dan twintig jaar. Tot vier
maal toe trok een blijde gebeurtenis de
aandacht van het volk naar Soestdijk en
vele zijn de herinneringen uit dien tijd,
die nog in de omgeving bewaard bleven.
Het is merkwaardig, dat Soestdijk, tel
kens weer door de zorgen van een vorste
lijke vrouwe in luister en welverzorgdheid
is toegenomen. Marijke Meu was de eerste.
Na haar besteedde Anna van Hannover er
haar krachten aan; nu was het Anna
Paulowna die als koningin-weduwe in
1847 naar Soestdijk kwam en er tot aan
haar dood toe woonde. Haar aandacht gold
vooral het inwendige van het paleis. Vele
meubels en kunstwerken bracht ze er sa
men en talrijk zijn de verhalen, die over
haar verteld werden: de in zichzelf ge
keerde vorstin, die verscheidene Russische
gewoonten in eere hield, maakte veel in
druk op de. bevolking van den omtrek.
De volgende Oranje, Prins Hendrik,
woonde ook veel op Soestdijk, maar Ko
ning Willem III gaf de voorkeur aan het
Loo. Doch in 1890 was er opnieuw een
vorstin, die Soestdijk haar volle genegen
heid schonk: Koningin-Regentes Emma.
Lange jaren vertoefde zij er met haar klei
ne hofhouding en velen, die over den toen
tot een drukken verkeersader geworden
straatweg passeerden, zagen de grijze
vorstin in haar rijtuig en met haar parasol
het hek uitrijden.
Na haar dood was Soestdijk enkele ja
ren verlaten. Toen kwam er weer nieuw
leven. De rechtervleugel werd verbouwd
en gemoderniseerd om een nieuwe opdracht
te vervullen in dienst van het huis van
Oranje.
De hekken stonden weer open en een
standaard die van het Prinselijk paar
wapperde van het dak. Geen gemoedelijk
rijtuig meer, maar glanzende auto's; geen
paleiswacht meer ip de jagersuniform.
Soestdijk ging met zijn tijd mee maar ster
kei- dan ooit was telkens de aandacht van
het land gericht op het paleis. De oorlog is
daarin niet meer dan een intermezzo ge
weest.
Voor het muziekconcours van de Christ.
Harmonievereeiügiivg „Sursum" te Bioemendaal
bestaat veel belangstelling. Het concours duurt
twee dagen, bovendien worden er 4 avondcon
certen gegeven door verschillende vereenigingen.
De vlaggen op den hoogen toren
staan blij in Hollands zuivere wind,
de klokken doen hun stemmen hooren
in voller klank dan ooit tevoren
ter eere van het Prinsenkind!
O hartslag van de lage landen,
één met het heldere klokkenlied,
met oogen die van vreugde branden,
met in geluk vereende handen,
uw vreugd kent haars gelijke niet-
Wat in de stormen van 't verleden
ons hoedde, trouw en onvervaard,
Oranje, zon van onze vrede
en licht in onze tegenheden,
bleef sterker weer,in heil bewaard.
De vlaggen op den hoogen toren,
het lied der klokken op den wind,
ons aller hart, tot vreugd verkoren,
één in geluk, 't laat èi zich hooren
ter eere van het Prinsenkind!
GABRIëL SMIT.
De publicatie der
geheime notulen
Justitie stelt een onder
zoek in
Op vragen van het Tweede Kamerlid
den heer Goedhart over de publicatie van
de geheime notulen der besprekingen tus
schen de Commissie-Generaal en de ver
tegenwoordigers van de Republiek Indo
nesië, hebben de ministers van Overzee-
sche Gebiedsdeelen en van Justitie geant
woord, dat de Justitie een onderzoek in
stelt naar de omstandigheden, welke het
publiceeren van een gedeelte van de notu
len der besprekingen tusschen de Commis
sie-Generaal en de vertegenwoordigers
van de Republiek Indonesië mogelijk heb
ben gemaakt. Dit onderzoek is nog niet ge
ëindigd
Intusschen is op vordering van den of
ficier van justitie bij de Arrondisseipents-
Rechtbank te Amsterdam de rechter-com-
missaris bij die rechtbank overgegaan tot
het instellen van een gerechtelijk voor
onderzoek tegen een onbekenden dader. De
rechter-commissaris heeft dengene, die voor
het publiceeren van een gedeelte der no
tulen verantwoordelijk moet worden ge
acht, als getuige gedagvaard.
Annie Woud helpt het Roode Kruis
De Nederlandsche zangeres Annie Woud,
die thans in Zuid-Afrika optreedt, heeft ge
heel belangeloos twee concerten gegeven
een te Johannesburg en een ten huize van
den Nederlandschen gezant te Kaapstad
waarvan de opbrengst van 2000.aan het
Nederlandsche Roode Kruis zal worden af
gedragen. 1
Een historische foto: De prinselijke
familie arriveert op 't. vliegveld Teuge
en zet voor het eerst na de bezetting
voet op Nederlandschen bodem.
((((o fes telex.
In de telexkamer van het A.N.P. in het
Astoriachalet te Baarn rinkelde vannacht
om half drie de telefoon en de A.N.P.-
redacteur, die de hoorn van den haak nam,
hoorde de stem van baron Baud, den secre
taris van H.K.H. Prinses Juliana: „Hier
komt dan het officieele bericht. Er is een
prinses geboren. Moeder en baby maken
het uitstekend".
Onmiddellijk kwam de telexkamer in
het hotel in vol bedryf. Vijf seconden na
de heugelijke tijding was het bericht reeds
doorgezonden naar het A.N.P. in Den Haag
en enkele oogenblikken daarna ratelden de
telexapparaten op de redactiebureaux der
kranten" Een motor-ordonnans had inmid
dels reeds den commandant van de saluut-
batterij te Baarn gewaarschuwd.
Prins Bernhard had persoonlijk aan ba-
mm
If iVfc.
ron Baud de geboorte van zijn dochter
medegedeeld. Baron Baud stelde terstond
door middel van een directe telefoonlijn
den minister-president op de hoogte.
Tot de allereersten, die Prinses Juliana
en Prins Bernhard hun gelukwenschen
aanboden, behoorden de persvertegen
woordigers in het Astoriachalet te Baarn,
die onmiddellijk na het bekend worden
van de heugelijke tijding hun schriftelijke
felicitaties naar het paleis zonden.
De bliksemsnelle verspreiding van het
verheugende nieuws der prinselijke ge
boorte heeft voorbereidingen vereischt,
waarvan de niet-ingewijde wellicht een te
simpel denkbeeld heeft.
Voorop stond, dat het groote nieuws ge
lijktijdig in alle hoeken van Nederland
moest kunnen worden verkondigd, waartoe
het telexsysteem van het Algemeen Ne-
derlandsch Persbureau moest worden in
geschakeld voor de berichtgeving aan de
kranten, aan de kazernes, waaronder de
batterijen voor de vreugde-schoten ressor
teerden, aan de radio, en aan de Overzee-
sche Gebiedsdeelen en het buitenland.
Het brandpunt van de nieuwsmelding
werd zooals bekend, gevormd door het
telexapparaat in Astoria-chalet te Baarn,
waar het bericht van de geboorte telefo
nisch van Soestdijk uit ontvangen werd.
De A.N.P.-telex zond de mededeeling naar
het A.N.P.-hoofdkantoor in Den Haag, dat
onmiddellijk op het groote net van telex
toestellen het bericht naar alle plaatsen
waar deze toestellen zijn geplaatst (ook
vooi de dagelijltsche berichtgeving) door
seinde. Tevoren hadden de aangeslotenen
op het telexnet een telefonische en daar
na een nadere telegrafische waarschuwing
gehad „Let op de telex", zoodat zij voor
bereid waren op de komst van het defini
tieve nieuws der geboorte.
Alle Nederlandsche dagbladen, de radio,
de kazernes, de buitenlandsche A-N.P.-
kantoren en die in de Overzeesche Ge
biedsdeelen kregen dus gelijktijdig de mel
ding door.
Het kaartje geeft een spectaculair sche
ma van de nieuwsverspreiding en van den
Oranjetocht naar Baarn, alsmede van de
plaatsen waar de saluutbatterijen stonden
opgesteld.
Radio Oranje verkondigde het blijde nieuwsdat de
sombere sfeer van den bezettingstijd even verdreef
47. De auto, waarin Joris en Panda zaten
kwam een heuvel afgereden en Joris remde
piepend. „Ziet ge gindse herberg"!" vroeg
hij. „Ontwaart ge daar die automobiel? Dat
het voertuig van markies d'lsengrim!
Komaan mijn vriendjewe stijgen uit en
gaan een klein, oppervlakkig gesprek met
hen voeren! Volgt me!" Panda liep achter
hem aan de stoep op en stapte de herberg
binnen. Er zat maar één gasteen deftige
gast zo te zien met een zwart pak aan en
een glasin z?n oog. „Ha, die Isengrim!"
riep Joris. „Oude makker! Hoe maakt ge
hetWat heb ik U in lang niet gezien! Kom
aan mijn hart! Laat ik U begroeten! Ach,
ach, wat ben ik blij U hier te treffen!"
„Bah!" zei de deftige gast. „Huh! Bah!
Slempemper! Uitvaegsel! Nietsnut! Laet
me met rust!"
P EN baby van slechts enkele uren oud
heeft datgene weten te bereiken, waar
voor Hitier gaarne een millioen van zijn
mannen had willen opofferen, namelijk
een vreemde vlag over een vreemd land
te laten wapperen Deze woorden schreef
een Canadeesche journalist op 20 Januari
1943 in zijn blad toen op vele gebouwen en
woningen in Ottawa, de Canadeesche
hoofdstad het rood-wit-blauw wapperde
ter eere van het Nederlandsche prinsesje,
dat den vorigen avond om zeven uur in het
ziekenhuis geboren was. Heel Ottawa leef
de mee met deze voor de Canadeezen zoo
bijzondere gebeurtenis, want het was de
eerste mdal dat op Canadeeschen bodem
een baby van koninklijken bloede geboren
was. En de daar woonachtige Nederlanders
zorgden er voor, dat de inwoners van Ot
tawa kennis konden maken met een tradi-
tioneele Nederlandsche tractatie: beschuit
met muisjes!
Reeds weken tevoren hadden de Cana
deesche couranten zeer veel aandacht be
steed aan de komende blijde gebeurtenis
in het prinselijk gezin, dat in het gastvrije
Canada in ballingschap was gegaan. Prin
ses Juliana en haar dochtertjes Beatrix en
Irene waren er reeds lang populair gewor
den en iedereen was verheugd, wanneer
Prins Bernhard, die in Engeland een actief
aandeel had in den strijd tegen den vijand,
af entoe gelegenheid vond, den Oceaan
over te steken, om zijn gemalin en zijn
kinderen te bezoeken.
De komst van de Oranjetelg schiep ook
eigenaardige problemen. Want volgens de
wettelijke bepalingen werd ieder, die op
Canadeesch grondgebied geboren werd, on
geacht de nationaliteit der ouders, Engelsch
onderdaan. Men vond evenwel eën oplos
sing: een gedeelte van het ziekenhuis in
Ottawa werd tijdelijk tot niet-Canadeesch
gebied verklaard. De kleine Margriet werd
dus feitelijk in niemandsland geboren en
kreeg daardoor automatisch de nationali
teit van haar ouders, hetgeen ook juist de
bedoeling van dezen ongewonen maatregel
geweest was.
AR GRIET FRANCISCA waren de na-
LV1 men van het prinsesje, ver van het
vaderland in ballingschap geboren. Maar
dat vaderland leefde mee, het trotseerde
de maatregelen van den bezetter en luister
de bij listig verborgen radiotoestellen naar
Radio-Oranje, naar de stem van de Ko
ninklijke Grootmoeder, die een verklaring
gaf van deze namen: Margriet, de bloem,
welke ieder jaar weer de velden siert en
het nieuwe leven en een betere toekomst
symboliseert, Francisca, de naam der
vrijheid.
Op den verjaardag van Prins Bernhard,
op 29 Juni geschiedde de doopplechtigheid
van het prinsesje in de kerk van St. Andrew
te Ottawa. Reverend Winfield Burggraaf,
voorganger van de Nederlandsch Hervorm
de Kerk en vloptpredikant in New York
leidde den eenvoudigen, maar daarom niet
minder indrukwekkenden dienst, die door
Koningin Wilhelmina, de graaf van
Athlone, gouverneur van Canada, de Cana
deesche minister-president Mackenzie
King, de Nederlandsche minister van Bui
tenlandsche Zaken, mr. E. N. van Kle|fens
en de leden van het Corps Diplomatique in
de Canadeesche hoofdstad werd bijge
woond. De Nederlandsche koopvaardij,
vertegenwoordigd door zeven harer leden
uit verschillende rangen, was peet, evenals
Koningin Mary van Engeland, de graal"
van Athlone en de weduwe van een Neder
lander, die het hoogste offer had gebrachi
voor de vrijheid van zijn vaderland.
In September 1944, na een bezoek aan
West-Indië, vloog Prinses Juliana naai
Londen. De bevrijding van Nederland
scheen nabij, maar de ongunstige wending
van den strijd bij Arnhem moet ook een
bittere teleurstelling geweest zijn voor
haar, die gemeend had, weldra naar het
vaderland te kunnen terugkeeren. Het zou
echter nog tot Juni 1945 duren, voor Prin
ses Juliana voor het eerst na vijf jaren
weer voet op Nederlandschen bodem zette
In diezelfde maand keerde zij echter weer
naar Canada terug waar Beatrix, Irene en
Margriet onder de hoede van jonkvrouwe
Feith waren achtergebleven. In een har
telijke toespraak dankte de Prinses het
Canadeesche volk voor de gastvrijheid, die
het haar en haar dochtertjes zoo gul had
verleend en voor het zoo belangrijke aan
deel der Canadeezen in de bevrijding van
ons land.
Op 16 Juli verliet Prinses Juliana met
haar kinderen de Ganadeesche hoofdstad.
Via Montreal en Londen reisde zij naar
Nederland. En op 3 Augustus 1946 aan
schouwde de toen driejarige Margriet voor
het eerst haar vaderland, toen zij met haar
moeder en zusjes op het vliegveld Teuge
bij Apeldoorn arriveerde.
De „Kleine Drie" zijn thans de „Kleine
Vier" geworden en Margriet is niet langer
de Benjómin.
Koningin dankt de
spoormannen
De Koningin heeft de volgende bood
schap gezonden aan het personeel der
Nederlandsche Spoorwegen: „Voor de groo
te inspanning, die gij u door veelvuldig
overwerk en nachtarbeid onder zeer on
gunstige weersomstandigheden getroost
hebt om het kolenvervoer van de mijnen
naar alle deelen van het land mogelijk te
maken, betuig ik u allen mijn bijzonderen
waardeering".
PRIJZEN VOOR BIOSCOOP
VOORSTELLINGEN VASTGESTELD.
In een dezer dagen verschenen prijzenbe-
schikking bioscoopvoorstellingen zijn de ex
ploitanten van bioscooptheaters bij de bere
kening van hun prijzen aan regels gebonden.
Voor het publiek is in deze regeling vooral
van belang, dat de duur van een bioscoop
voorstelling ten minste 1 uur en 50 minuten
moet bedragen, ongeacht de pauze. Verder
is de prijs voor het aanvullende programma
vastgesteld; wanneer in een filmvoorstelling
een cabaretprogramma wordt geboden, mag
hiervoor ten hoogste 0.25 extra per plaats
worden berekend. Dit geldt evenwel alleen in
de beste theaters en voor cabaretnummers
van eerste kwaliteit. In vele gevallen zal
slechts minder berekend mogen worden.
Ook het bespreekgeld is geregeld Hiervoor
mag ten hoogste 0.10 worden berekend en
slechts tot een half uur voor het begin van
de voorstelling, waaróp de plaatsbespreking
betrekking heeft. i
rv P dezen dag, nu opnieuw een teh I
aan den alouden Oranjestam ont.
sproten is, zullen ongetwijfeld veler gc.{
dachten teruggaannaar den 20sref*
Januari 1943, toen 's morgens om fctoarj
over acht de omroeper van Radio.
Oranje het blijde nieuws mededeelde, i I
dat den vorigen avond in Ottawa eei j i
Nederlandsch prinsesje was geboren. Eu
alle maatregelen van den bezetter Icon-
den niet verhinderen, dac deze verheu-1
gende tijding weldra tot in alle uithoekeii
des lands was doorgedrongen en 6,at in
de beslotenheid der huiskamers df
zorgen van den bezettingstijd een oogen.
blik op zij gezet werden om feest (p i
vieren ter eere van Margriet Francisco
De Baarrjsche politie is gereed voor dj
invasie van tienduizenden, die de telid- i
tatieregisters komen teekenen. Hoofdin.
specteur C. Dragt heeft in samenwerking
met zijn collega in Soest, hoofdinspecteur
W. Bakker maatregelen getroffen. Op ten I
groote kaart met oranje cirkels en gele en j
blauwe pijlen wijst de heer Dragt alles
aan: de plaatsen, waar de felicitatleregis.
ters liggen, de parkeerterreinen en de aan-
en afvoerwegen. In het centrum van het
dorp zal zoo min mogelijk rij verkeer zijn,
Voor auto's uit de richting Amsterdam I
is er parkeergelegenheid in het villapark
langs den' Rijksstraatweg, een kilometer
ten Noorden van den zijweg naar Baarn;
voor verkeer uit Utrecht komt er parkeer* I
ruimte in de omgeving van het Astoria
ChSlet. Motoren kunnen neergezet .worden
bij de Groote Kom in het Baarnsche Bosch,
waar ook voor fietsers ruimte is. De autos
vinden een plaats iets dichter bij de kom
van de gerrfeente.
Er is ruimte voor ongeveer 2000 wagenj
en voor een onbegrensd aantal fietsen. Voor I
autos zijn er nog een paar reserve-par-
keerplaatsen gemaakt. Ieder parkeerterrein r
is verdeeld in vakken en op het parkeer-
briefje staat behalve de naam van het
terrein, ook het vak aangegeven, zoodat
niemand lang behoeft te zoeken. Van den
Technischen Verbindingsdienst in Utrecht
heeft de politie de beschikking gekre
gen over radio-Installaties, waarmee ver-
bindingen met Soest, Hilversum en
Amersfoort onderhouden zullen worden,
Mocht de drukte op een oogenblik
overstelpend zijn, dan kunnen ook in deze
plaatsen maatregelen genomen worden om
het verkeer op te houden.
Zoodra het alarmsein doorgegeven is,
wordt de Baarnsche politie bovendien
versterkt met 100 man Rijkspolitie.
Het verkeer langs het Palexs wordt in
tegenstelling met 1938 niet omgeleid.
Doorgaand verkeer kan dus den rijksweg
volgen, maar het risico bestaat, dat het
niet erg kan opschieten, het stopver*
bod voor het Paleis zal deze dagen bijzon*
der gelet worden.
DE K. L. M. KOMT DE DENEN TE HULP,
De Denen zijn voor aanvoer van levens
middelen en geneesmiddelen in hooge mate
afhankelijk van de scheepvaart, welke in 1
dezen strengen winter door ijsbarrières wordt
belemmerd.
Zooals meermalen vóór den oorlog is ge-
beurd, heeft Denemarken thans een beroep
gedaan op de Nederlandsche burgerluchtvaart,
Ren K.L M.-vrachtvliegtuig is naar Kopen
hagen vertrokken om gedurende de vorst
periode in Denemarken transportdiensten ie
verrichten.
Een groote hoeveelheid valsch bankpapier
alsmede zeer veel nagemaakt Amerikaansch
leger-„scrip"-geld, waarvoor Amerikaansche
soldaten in geheel Europa in legerwinkels
terecht kunnen blijkt den laatsten tijd in
Frankrijk in omloop te zijn gebracht. Het
valsche bankpapier is soms pas na minutieuze
onderzoekingen te onderscheiden van het
echte. De Fransche politie is in samenwerking
met Amerikaansche militairen een uitgebreid
onderzoèk begonnen. De Fransche politie
heeft bovendien gedurende de laatste dagen
goud ter waarde van twee-en-een-half-mil*
iioen francs op de zwarte markt ontdekt.
Twee Amerikaansche militaire vuurpelO»
tons hebben achter de gevangenis van Land»,
berg vijf „displaced perons" terechtgesteld:
drie Polen en twee Grieken, die door een
militair gerechtshof schuldig waren bevonden
aan gewapende roofovervallen en moord.
De Chase Rand Corporation maakt be
kend, dat de 171 karaat wegende Chase dia
mant met succes gekloofd is Het kleine deel
van 59 karaat zal gesneden en gepolijst wor
den tot een langwerpige diamant van tus
schen de 25 en 30 karaat. De waarde daarvan
zal naar schatting zestigduizend dollar zijn.
Het deel van 112 karaat zal gespleten worden
%n stukken van tusschen de 5 en 10 karaat,
De diamant werd in Brazilië gevonden.
Otto Grotewohl, voorzitter van de Duit*
sche socialistische eenheidspartij, heeft tij
dens een vergadering over de aanstaande con
ferentie te Moskou verklaard, dat alleen een
centrale regeering gevormd door de „anti
fascistische democratische partijen" en de
vakvereenigingen in aanmerking kan komen
voor het teekenen van het vredesverdrag
Zu'.k een centrale regeering. zoo voegde hij
er aan toe, zou het verdrag aan een parlement
ter ratificatie moeten voorleggen Een volks
stemming voor de aanvaarding van het ver
drag zou slechts leiden tot ..nationalistische
en chauvinistische agitatie". Grotewohl ver
klaarde voorts dat men om een wijder veld
voor democratiseering te vinden, 'een weg
moet zoeken om de kleinere nazi's in de ge
legenheid te stellen aan het politieke leven
deel te nemen, nadat de actievere nazi's er
uit zijn verwijderd.
Nationaal feestprogramma
over beide zenders
17.00 Voor de kinderen. 17.30 Nederland
zingt. 18.00 Nieuwsberichten. 18.10 Feest-
krant III. 19,00 Strijkkwartet. 19.30 Uit Oost en
West. 20.00 Nieuws. 20.05 Oranjefeest uit Rot
terdam. 20.45 Welkom mijn kindje (klankbeeld),
20.55 Wiegeliedjes. 21.20 Symphonle-concert,
22.00 Platen en reportage uit Amsterdam. 23.00
Nieuws. 23.15 Feestkrant IV,
