Illegale zadelruiter en teleurgestelde
k|pm ppj enzetter °P e!gen -houMe kJeirun_en moeten gaan zet-
Inschrijving
van dienstplichtigen
Dienst Hoek van Holland-Harwich
wordt geregeld verbeterd
Oorlogservaringen
der schepen
Particulier detective voor het Tribunaal
Jlex JAeatet
The Doke of West Point
Wederopbouwplan lost liet vraagstuk
van industriehavens en -terreinen niet
Wat te doen bij bevroren, waterleiding?
De snuifdoos
van den Keizer
Duitsche V-plannen reeds in 1939 aan
Engeland bekend
op
Vnife 21 Febnlari 1947
IJMUIDER COURANT
no den 15en Januari jl. stonden er te-
een hoop steenen op het Sluisplein te
finv.iden twee fietsen. Een van deze ver-
IcfrSelen reed weg, echter zolder den
JhtTTiaf^en eigenaar ,.m den zadel" Het
Jïde werd door den dief, een 30-jarigen
hïtonarbeider uit onze gemeente, in een
5® °hie verstopt. Het was zijn bedoelmg
er op een gunstiger tijdstip de banden af
En?P den 8en Januari deed^je hetzelf-
He'ook al" wist de president van de Haar-
ïomsche rechtbank, voor wien de fietsen-
Sfbebber zich moest verantwoorden,
maar gelukkig is het de tweede keer uit
gedachte vertelde desgevraagd, dat hij
rien eersten fietsendiefstal pleegde, omdat
hij VA uur naar zijn werk moest loopen;
als motief voor de tweede daad (hoorde het
edelachtbare college, dat de banden hadden
Troelen dienen om een nog aan te schaffen
frame te completeeren, maar de president
vond het geheel een „raar verhaal".
Toen bovendien nog bleek, dat het straf
blad van den betonwerker een vonnis voor
een ontvreemde fiets bevatte, wilde de
Officier van Justitie hem een jaar achter
slot en grendel zetten.
Mr. J- G- Bettink uit Haarlem vertelde
in zijn pleidooi van de ziekelijke ouders van
verdachte en vroeg, omdat de man kost
winner is. clementie voor zijn cliënt.
Hooger beroep viel niet mee.
De Beverwijksche landbouwer A. H., die
hierop het beklaagdenbankje stoffeerde,
hield zich verleden jaar op met het ver
voer van konijnenklemmen op het land
goed van de familie Boreel te Heemskerk
en werd dies door den Haarlemschen kan
tonrechter met drie dagen hechtenis ge
straft. Verdachte voelde zich beklemd en
ging in hooger beroep.
Met klem vertelde hij, hoe zijn opzet op
recht was geweest, de aan hem toebehoo-
rende rabarberplantage op een aangren
zend stuk land tegen hongerige konijnen
te beveiligen, maar de vierschaar achtte
dit argument weinig klemmend, aangezien
de rabarber-eigenaar zich niet op eigen
maar op andermans territorium bevond.
„Waarom bent u« eigenlijk in hooger be
roep gegaan?" informeerde de recfhter
vriendelijk. „Ik heb nog nooit gezeten en
in het politie-rapport staat, dat ze me „wel
kennen" en dat is niet zoo, want ik ben
geen „strooper" beklemtoonde verdachte.
De heeren achter de groene tafel vonden
net heelemaal niet vreemd, dat verdachte
bij de politie bekend was, want in een be
trekkelijk kleine gemeenteBovendien
had verdachte volgens den president niet
Het ministerie van Oorlog deelt mede,
dat thans zal worden overgegaan tot de
inschrijving voor den dienstplicht voor de
lichtingen 1941, 1942, 1943 en 1948. Voor
de eerste drie van deze lichtingen en voor
de laatste zullen de te verrichten werk
zaamheden niet geheel gelijk zijn. Voor
de lichtingen 1941, 1942 en 1943 zal de
inschrijving niet in vollen omvang behoe
ven te geschieden.
Het voornemen bestaat voor deze lich
tingen geen algemeene keuring te houden
tenzij de omstandigheden zich belangrijk
mochten wijzigen.
Uit deze lichtingen zullen voorloopig al
leen enkele kleine categorieën van perso
nen tot gewoon dienstplichtigen bestemd
worden. Dit geldt voornamelijk voor hen,
die studeeren voor arts, tandarts, apothe
ker of ingenieur of die deze studie hebben
volbracht. Het grootste deel van de voor
deze lichtingen in te schrijven personen
zal tot buitengewoon dienstplichtige wor
den bestemd met de bedoeling om hen niet
anders dan in geval van nood tot werke-
lijken dienst te verplichten.
De keuring van de lichting 1948 zal be
ginnen nadat de thans loopende keuring
voor de lichting 1944 geëindigd zal zijn.
Officieel onderzoek
in Berlijn
De geruchten over de
militaire missie
Het A.N.P. verneemt van bevoegde zijde
in Den Haag, dat naar aanleiding van ge
ruchten over onregelmatigheden en onge-
wenschte toestanden bij de Nederlandsche
militaire missie te Berlijn reeds sedert ge-
ruimen tijd door deskundigen een onder
zoek wordt ingesteld, dat tot dusverre
echter niet tot bepaalde resultaten heeft
geleid. Er is thans besloten, een commissie
in te stellen, welke zoo noodig den arbeid
der deskundigen zal coördineeren en den
betrokken ministers van advies zal dienen.
De heeren mr. J. A. de Visser, procureur-
generaal bij het gerechtshof te Arnhem,
B. J. de Leeuw, oud-thesaurier-generaal
en A. Th. Lamping, buitengewoon gezant
en gevolmachtigd minister zijn aangezocht
in deze commissie zitting te nemen.
ten, de familie Boreel had er in gekend
moeten worden.
De openbare aanklager vond de Straf
van den kantonrechter te laag en de door
verdachte gevolgde methode om konijnen
uit te roeien te wreed. Hij wilde de straf
dan ook bepaald zien op twee volle weken
opsluiting, waarop verdachte zijn beklemd
gemoed uitstortte en om een voorwaarde
lijke straf vroeg. Op 6 Maart zal hij (hooren,
wat de uitspraak is, tegelijk met den lang-
vingerigen betonarbeider.
Eerste babypakket in
Den Haag uitgereikt
Mevrouw F. R. Rijken—Lijnkamp ln de
Van Speykstraat 88 te 's Gravenhage is de
eerste moeder, die een pakket met baby
kleertjes heeft ontvangen, afkomstig van de
door Prinses Juliana geleide actie Mevrouw
Rijken schonk in den nacht van Maandag op
Dinsdag om half een het leven aan een doch
tertje, dat de namen Margaretha Franclna
Maria Juliana heeft gekregen
Het babypakket is haar overhandigd door
de vice-presidente van de Unie van Vrouwe
lijke Vrijwilligers ln Den Haag. Een geluk-
wensch van Prinses Juliana was bij het pak
ket ingesloten.
De Stoomvaart Maatschappij „Zeeland" zal
in Mei, wanneer de zomerdienstregeling be
gint, haar sas. „Mecklenburg" weer in de vaart
brengen voor het openen van een dagdienst
van Hoek van Hoek van Holland naar Har
wich.
De „Mecklenburg" wordt, bij Wilton-Fijen-
oord te Schiedam geheel gemoderniseerd. Tij
dens den oorlog deed dit schip dienst als
depót-schip voor de Britsche admiraliteit.
Het werd later in gereedheid gebraoht voor
de invasie en was het grootste Nederlandsche
koopvaardijschip, dat met eigen bemanning
aan deze succesrijke operatie bij Normandië
deelnam en heeft daarna onder de moeilijkste
omstandigheden duizenden troepen naar
Fransche en later naar Belgische en Neder
landsche havens vervoerd onder gezagvoer
der L. Meyer.
Toen in April 1946 de „Zeeland" weer de
beschikking kreeg over de Mecklenburg"
was zij ten eenenmale ongeschikt om als pas
sagiersschip dienst te doen. Structureel had
het schip te lijden gehad, zoowel door de
groote landing-barges, welke in volle zee
langszij gelegen hadden om troepen over te
nemen als door het schieten met de zware
bewapening, die aan dek was opgesteld. Een
grondig herstel bleek dan ook noodzakelijk.
De herstelperiode werd tevens gebruikt om
de passagiersaccomodatie geheel te moderni-
seeren. Zoo is op het promenadedek een nieu
we zitsalqn gebouwd en werd de lounge ge
restaureerd. De le klasse rookkamer kon hier
door vervallen om plaats te maken voor een
ruim autodek. Alle binnenhutten werden uit
gebroken en in plaats daarvan zijn ruime
een- en tweepersoons buitenhutten gebouwd,
alle voorzien van stroomend warm en koud
water. In de 2e klasse werd de eetsalon aan
zienlijk vergroot en een nieuwe dames- en
rooksalon aan dek gebouwd, het afgesloten
promenadedek werd geheel vernieuwd en van
vaste zitplaatsen voorzien. Voorts werd de
„Mecklenburg" verbouwd tot oliestoker en
werden geheele nieuwe elecrtische leidingen
door het geheele schip gelegd onder Lloyd's
nieuwste veiligheidsvoorschriften.
De „Oranje Nassau" komt hoogstwaarschijn
lijk in Juli in den dagdienst. Zij vaaTt thans
in den nachtdienst van Hoek van Holland op
Harwich, welke dienst door de Mij. „Zeeland"
tezamen, met de L.N.E.R. wordt verzorgd. Ze
zal in Mei voor haar periodieke survey uit
de vaart worden genomen. Het jSchip deed
gedurende den oorlog in Engeland dienst als
depót-schip voor de Koninklijke Marine, om
na de bevrijding van ons land als troepen-
transportschip te worden gebruikt tot Juni
1946, toen het aan de Mij. „Zeeland" werd
teruggeleverd.
De motorschepen „Koningin Emma"
„Prinses Béatrix" werden in 1940 overgeno
men door de Britsche admiraliteit en ver
bouwd tot assault landing ship. Als zoodanig
namen zij aan bijna alle belangrijke com
mando-operaties in de voorste linies deel, niet
Ex-belastinginspecteur uit
Haarlem voor het tribunaal
Voor de zesde kamer van het Haagsche Tri
bunaal heeft terecht gestaan de gewezen wet
houder van Delft, H J. L. thans geïnterneerd
in Naarden.
Beschuldigde, die aanvankelijk inspecteur
der rijksbelastingen te Haarlem ls geweest,
was blijkens de dagvaarding lid van de N.S.B.,
abonné van Volk en Vaderland en medewer
ker aan den Ned. Volksdienst. Hij had een brief
gericht aan den secretaris-generaal van het
departement van financiën, waarin hij ambte
naren van de belastingen te Haarlem had aan
gewezen als antl-natlonaal-socialistiscli. Ach
ter den naam van een hunner had hfj de aan-
teekening „moest gegijzeld worden" geplaatst.
In Juli 1944 is beschuldigde wethouder van
financiën, sociale zaken en volksgezondheid te
Delft geworden, welke functie hij heeft be
kleed tot zijn arrestatie ln Mei 1945. Voorts
fungeerde hij als secretaris van den N.S.
burgemeester van Delft Hij heeft verder deel
genomen aan de opleiding van N S.B.-burge-
Bij zijn verhoor gaf beschuldigde te kennen,
dat het niet zijn bedoeling was geweest, dat
den ambtenaren Iets zou geschieden Over zijn
benoeming tot wethouder te Delft verklaarde
hij. dat hij vond. dat dergelijke functies moes
ten worden waargenomen door Nederlandsche
ambtenaren. Daarom had hij gevolg gegeven
aan den aandrang van de N.S.B.
In schriftelijke getuigenverklaringen werd
L. een zeer anti-vaderlandsche figuur genoemd
Daarentegen kenschetsen ter zitting twee ge-
tulgen a décharge hem als zeer gematigd ln
zijn optreden.
De verdediger betoogde, dat beschuldigde
nimmer onolrbare dingen had gedaan. Hij
vroeg aan L een straf op te leggen gelijk aan
den tijd in detentie doorgebracht. Het tribu
naal zal 5 Maart uitspraak doen.
alleen in Europa, doch ook bij Afrika, Siam
en Java.
De „Koningin Emma" werd in April 1946
aan de Mij. „Zeeland" teruggeleverd en wordt
thans bij „de Schelde" te Vlissingen weer in
den voor-oorlogschen staat teruggebracht. Zij
zal vermoedelijk in den loop van het seizoen
in den dagdienst komen.
Nadat de „Prinses Beatrix" door de Brit
sche admiraliteit in April 1946 was terugge
leverd, voer het schip nog enkele maanden
voor het ministerie van Scheepvaart met mi
litairen en kindertransporten Thans wordt
het weer tot passagiersschip ingericht en
krijgt het hutaccomodatie voor 300 passagiers;
zij kan derhalve als nachtboot en als dagboot
dienst doen. Medio October komt zij waar
schijnlijk in den nachtdienst ter tijdelijke ver-
vanging van een der L.N.E.R.-schepen.
Van de „Zeeland"-vloot ging het- s.s. „Prin
ts Juliana" in Mei 1940 verloren als gevolg
van vijandelijke actie, toen het met Neder
landsche soldaten onderweg was van Vlissin
gen naar IJmuiden; hierbij gingen geen men-
schenlevens verloren.
Aangezien het internationale reizigersver-
voer tusschen Engeland en Nederland zich,
zoowel ten gevolge van de oorlogsvernieling
van de haven- en stationsemplacementen te
Vlissingen als om spoorweg-technische rede
nen, geheel op Hoek van Holland heeft moe
ten concentreeren. werd de Mij. „Zeeland"
genoodzaakt haar passagiersdienst, de eenige
Nederlandsche Kanaaldienst, thans uit Hoek
van Holland te varen.
Teneinde echter aan den Zeeuwschen ex
port van uien tegemoet te komen, wordt tij
delijk een geregelde vrachtdienst met drie
afvaarten per veertien dagen van Vlissingen
uit naar Harwich geëxploiteerd.
„Mijn geheugen heeft in het kamp erg aangeklaagd, doch dit heeft geen gevol-
geleden en ik herinner mij niet veel meer'
merkte de 68-jarige H. D. Donderdagmor
gen voor de derde kamer van het Haar-
lemsche Tribunaal op. „Dan is het maar
gelukkig, dat wij de noodige papieren bij
de hand hebben om het bij te vijlen", ant
woordde de president mr. C. E. Muller
Aan D„ die in betere tijden een particu
lier detectivebureau had gedreven, was
het lidmaatschap van de N. S. B., het
collecteeren voor Winterhulp, en abon
nement op het Nationale Dagblad
ten laste gelegd. De ten laste legging werd
aanmerkelijk verzwaard door het feit. dat
D. correspondent was van den „Inlichtin
gendienst" der N.S.B., later „Algemeen
Toezicht Leden" genaamd. Verder werd
hij beschuldigd van hulp- en steunverlee-
ning aan den vijand door het verstrekken
van inlichtingen over de anti-Duitsche
firmanten van een onderneming in Am
sterdam aan een te Santpoort woonach
tigen Rijksduitscher. Voorts zou hij in 1942
in opdracht van het N.S.B.-bestuur van de
stichting „Meer en Bosch" te Heemstede
nasporingen verricht hebben naar uit die
stichting verdwenen goederen, die door het
oude bestuur in veiligheid gesteld waren
Tenslotte had hij een brief naar Seyss
Inquart geschreven, waarin hij om eer
herstel vroeg, waarbij hij den naam van
een Amsterdamsch advocaat noemde, die
hierdoor aan maatregelen van de Duit-
schers werd bloot gesteld.
Uitvoerig werd ingegaan op de inlichtin
gen, die D. aan den Rijksduitscher M. te
Santpoort had verstrekt en waarin ook een
als anti-Duitsch bekende dominee te Am
stelveen betrokken werd. D. gebruikte deze
gelegenheid om heftig te fulmineeren te
gen anti-Duitsche Nederlanders, die wel
aan Duitschland wilden verdienen.
Zijn ijver om de uit „Meer en Bosch"
verdwenen goederen terug te brengen,
bleek zoo ver te gaan, dat hij diegenen,
waarvan hij vermoedde dat zij er meer van
wisten, met Duitsche strafmaatregelen
dreigde. Voor zijn bemoeiingen kreeg hij,
behalve een vast honorarium, 2% van de
waarde der teruggebrachte goederen.
De kwestie van het request aan den
rijkscommissaris zou zich volgens de stuk
ken als volgt toegedragen hebben. D. had
eens een apothekers-assistente, die van
diefstal verdacht werd „verhoord" en zich
daarbij voor politieman uitgegeven. De
advocaat van deze juffrouw, mr. F. D. P.
uit Amsterdam, had daarop den detective
gen gehad. D. hield, zooals hij 'net uitdruk
te, uit dit geval, hoewel zijn schuld ook
niet kwam vast te staan, „een gevoel van
minderwaardigheid" over. Daarom wendde
hij zich tot Seyss Inquart om „eerherstel"
te verkrijgen. In een bijlage wees hij ter
loops op he't Joodsche huwelijk van mr.
F. D. P., op diens anti-Duitsche gezindheid
en voerde hij als bewijs van zijn eigen na-
tionaal-socialistlsche gezindheid aan, dat
zijn naam op de zwarte lijst der „anti's"
voorkwam. Zijn pro-Duitsche houding
bleek ook uit een brief uit Juli 1943 aan
een „kameraad" in Duitschland, waarin de
verdachte schreef, dat de dag, waarop
Duitschland de overwinning zou behalen,
de gelukkigste van zijn leven zou zijn.
D. was, volgens zijn zeggen, door de
voorlogsche politieke, toestanden tot de N
S. B. gekomen. Toen de Koningin voor
Radio-Oranje verklaard had „dat er voor
N.S.B.-ers in ons land geen plaats meer zou
zijn", was hij maar bij de beweging geble
ven. Bovendien had hij om een Duitsche
huishoudster te behouden, de portretten
van Hitler en Mussolini opgehangen. Op
16 Sept. Ï944 had hij voor de beweging be
dankt, „want het had geen zin meer".
Op een vraag van mr. Muller merkte D.
op, dat hem de toestand thans totaal on
verschillig liet.
Mr. Viskil trad als verdediger op van
den man, waarvan de president verklaard
had, dat hij één van de zwaarste gevallen
was, die voor deze Kamer terecht stonden.
Uitspraak op 6 Maart.
Vanaf heden een Fiimilicproaranima
(De hertog van West Point)
Ken film van sport, muziek en ro
mantiek, gespeeld In Amerika's groot
ste Militaire School. L.C.B.
Examens stenografie en
machineschrijven
De uitslag van het examen stenografie en
machineschrijven. gehouden te Beverwijk in het
voormalig Kenncmerhótel, ondèr auspiciën van
de C. B. L. (Centrale Bond van Leeraren), is als
volgt:
Aantal candldaten machineschrijven 49, ge
slaagd 44; afgewezen 5.
Stenografie Nederlandsen 11; geslaagd 10; af
gewezen 1.
Stenografie Dultsch 1; geslaagd 1.
Namen van geslaagden uit Velsen en omge
ving; machineschrijven: de heeren W. Cruson,
H. Verholt, J. Smit en de dames mevr. Eikelhof,
mej, A. v. Wolferen, C. Groen, G. Hofman, J.
Gravemaker, c. v. d. Linden, E. v. d. Linden, J.
Huybers en F. Mossel.
Stenografie Nederlandsch: de heeren H. Bos,
A. Dekker en de dames C. v. d. Vlies, N. Com
mandeur. A. Dulneveld
Voor stenografie Duitsch slaagde mej. A.
Schaap uit Beverwijk.
Als de dooi eindelijk komt..
Door de strenge vorst is in vele huizen
de waterleiding bevroren, waardoor op
verscheidene plaatsen een scheur in de lei
ding kan zijn ontstaan.
Zoolang het water in de leiding nog be
vroren is, heeft men geen gevaar te duch
ten, doch bij invallenden dooi zal het ijs
smelten en het water als de leiding niet
afgesloten is met groote kracht uit de
scheuren stroomen, hetgeen waterschade
aan meubilair en huis zal veroorzaken.
Om deze schade te voorkomen, of althans
zoo gering mogelijk te doen zijn, dient men
thans reeds te overwegen welke maat
regelen genomen moeten worden. De be
woners van bovenhuizen dienen te beden
ken, dat him benedenburen in vele geval
len de dupe worden van lekkage van het
bovenhuis, omdat het water door de pla
fonds in de benedenwoning terecht zal
komen.
Zoolang de leiding niet ontdooid is, moet
men 's nachts de hoofdkraan in den meter-
put of de stopkraan van het betreffende
leidinggedeelte, gesloten houden.
Bij het verlaten van de woning, van hoe
korten duur ook, moet dit eveneens gedaan
worden, opdat, indien tijdens deze afwezig
heid een lekkage ontstaat, het water niet
vrij kan wegloopen. Het is mogelijk dat de
kraan bevroren is, waardoor het op- en
neerdraaien van de klep wordt belet. In dit
geval kan men probeeren de hoofdkraan
te ontdooien door deze aan de onderzijde
te verwarmen, bijvoorbeeld met een thee
licht of klein petroleumstel. Men moet
nooit de kruk met geweld willen om
draaien, omdat deze dan kan afbreken en
waardoor de hoofdkraan geheel onbruik
baar wordt.
Indien blijkt, dat met de hoofdkraan de
leiding niet afgesloten kan worden, geve
men hiervan dadelijk kennis aan het
waterleidingbedrijf; maar het is goed er
rekening mee te houden, dat men niet on
middellijk aan alle verzoeken kan voldoen
en dat het in dringende gevallen noodig
zal zijn zelf in te grijpen.
De beste manier een plotselinge lekkage
te stoppen, indien de hoofdkraan niet afge-
FEUILLETON
door John Dickson Carr
Vertaald door Alice van Iterson
i>
HOOFDSTUK I.
Toen Eve Neill een eisch tot echtschei
ding indiende tegen Ned Atwood, werd zij
in dien eisch ontvankelijk verklaard. En
ofschoon de aanklacht sprak van ontrouw,
veroorzaakte het proces minder opzien en
schandaal dan Eve had durven verwachten.
Ten eerste waren zij in Parijs getrouwd,
in de Amerikaansche Kerk in de Avenue
George Fifth. Dus was een echtscheiding,
in Parijs uitgesproken, ook geldig voor de
Engelsche wet. Er kwamen maar een paar
regeltjes van in de Engelsche kranten. Eve
en Ned hadden zich indertijd gevestigd in
La Bandelette een prachtig strookje zil
verachtig strand, dat in die vreedzame da
gen waarschijnlijk de chicste badplaats
van Frankrijk was en zoo hadden ze
weinig contact met Londen meer gehad.
Er werd hier een beetje geroddeld, daar
Tvat schamper gelachen, en daarmeè scheen
ee zaak afgeloopen.
Maar Eve vond, dat het nog vernederen
der was om als vrouiV van je man te schei
den dan omgekeerd. Ieder verstandig
mensch zal dat een ziekelijk idee vinden.
Maar men moet niet vergeten, dat het de
nawerking was van een hevige zenuw
spanning, die deze vrouw met haar gemoe
delijk, opgewekt temperament, op den rand
van een zenuwinstorting had gebracht.
Daar kwam bij, dat zij altijd te kampen
had tegen het vooroordeel, dat „men" nu
eenmaal had tegen haar uiterlijk.
„Hoor eens", zei de eene vrouw, „als je
met iemand als Ned Atwood trouwt, dan
wéét je wat je te wachten staat".
„Maar ben jij er zeker van", zei een an
der, „dat de schuld heelemaal bij hem ligt?
Kijk eens naar die foto van haar. Neen,
kijk er nu eens goed naar!"
Op dat tijdstip was Eve acht en twintig
jaar. Op haar negentiende had zij het for
tuin geërfd van haar vader, die in Lan
cashire woonde, een stuk of wat katoen-
fabrieken bezat en buitengewoon trotsch
was op zijn eenige dochter. Op haar vijf en
twintigste trouwde zij met Atwood omdat
(a) hij zoo knap was, (b) zij eenzaam was,
en (c) hij in ernst dreigde een eind aan
zijn leven te maken, als zij hem weigerde.
Ondanks het feit, dat Eve goedaardig van
karakter was en niet wantrouwig van
aard, had zij het uiterlijk van een gerou
tineerd hartenbreekster. Zij was slank; ze
was tamelijk groot; zij had een figuur
enfin, Lebec van de Place Vendóme zag
kans er de gestalte van een Circe van te
Woensdag debat over
Indië in de Eerste Kamer
Het ligt in de bedoeling, dat de Eerste
Kamer Woensdag 26 Februari een begin
zal maken met de behandeling der begroo
ting van het departement van Overzeesche
Gebiedsdeelen, waarbij het Indische vraag
stuk in vollen omvang zal worden bespro
ken.
sloten kan worden, is de leiding als deze
zichtbaar is op ongeveer 20 cm vóór het
lek, voorzichtig dicht te slaan door zachte
slagen met een hamer. Om bij een hard
spuitend lek dit dichtslaan te vergemak
kelijken, kan men tijdelijk eenige tapkra
nen openen, (indien tenminste de afvoer-
leidingen daarvan niet bevroren zijn)
waardoor drukverlaging in de leiding ont
staat en de uitstrooming vermindert.
Is de leiding onzichtbaar, b.v. wegge
werkt in den muur, dan zal men nood
gedwongen de leiding op een andere plaats,
waar deze wel zichtbaar is, moeten dicht
slaan eventueel na eerst op de boven
omschreven wijze den druk verlaagd te
hebben.
Bij lekkage van een binnenleiding, ol'
voor het ontdooien daarvan, dient men de
hulp in te roepen van een particulieren
waterfitter (loodgieter).
UITVOERING „VARIA".
De tooneelvereeniging „Varia" laat weder
om in dit seizoen van zich hooren. Donderdag
27 Februari wordt in Thalia opgevoerd het
tooneelspel in vier bedrijven van Miohel
Duran: „Voorloopige invrijheidstelling".
MARKTBERICHT VAN DONDERDAG
De aanvoer bedroeg 200 kisten.
Besomming: KW 91 f3353.
Het plan voor den wederopbouw in
onze gemeente is reeds eenige malen
in ons blad besproken. Ook aan het in
dustrieterrein hebben wij de noodige
aandacht geschonken.
Allerlei gezichtspunten doen zich
hierbij voor en aangezien het hier min
of meer gaat om een levenskwestie
voor de gemeente Velsen willen we
deze zaak nog eens van den breeden
kant bekijken.
In alle vorige plannen is de noodzakelijk
heid dat onze gemeente met haar gunstige
ligging industrieterreinen met los- en
laadplaatsen noodig heeft, tot uiting geko
men.
De Rijkswaterstaat dacht er natuurlijk
niet aan. aan de boorden van het Noordzee
kanaal meer loshavens en industrie toe te
laten; daarom werd naar een andere oplos
sing gezocht. In het vorig uitbreidingsplan
was een industrieterrein ontworpen op de
gronden, gelegen aan Zij kanaal B. Voor de
spoorverbinding hiermede was een con-
vooi-sp.oorlijn in het uitbreidingsplan op
genomen. Bij de halte Driehuis was een
aftrakking gedacht van het bestaande
spoorwegtraject af, over de gronden van
Beeckensteijn en van den polder Velser-
broek naar bovengenoemd kanaal. Dit plan
is later teruggenomen, vermoedelijk in
verband met den bodemgesteldheid van de
terreinen, welke zich slecht voor bebou
wing leenden. De groote behoefte aan in
dustrieterrein bleef bestaan.
In een later plan werden gronden, ge
legen ten Noorden van het Noordzeekanaal
bij het pontveer voor industrie bestemd,
maar hiervan kwam niet veel, doordat de
zelfde bezwaren van den Rijkswaterstaat
de uitvoering hiervan in den weg stonden.
Bovendien zou dit 'ook geen oplossing geven
voor het deel der gemeente, gelegen ten
Zuiden van het Kanaal.
Nu er nieuwe plannen zijn gemaakt;
waarin aan het deel der gemeente, gelegen
ten Zuiden van het Kanaal weer weinig
aandacht wordt geschonken, rijst bij ons
de vraag, waarom ook in dit deel der ge
meente geen behoorlijke- los- en laadhaven
in het plan is opgenomen. Het kleine in
dustrieterrein in het Westelijk deel van
Oud-IJmuiden is van weinig beteekenis
Prof. Jones, voormalig directeur van den
inlichtingendienst der research-afdeeling
van het Britsche ministerie van Lucht
vaart, heeft in een lezing medegedeeld, dat
de Duitsche plannen voor de vliegende
bommen reeds in de tweede maand van
den oorlog in Groot-Brittannië bekend
waren.
„De Britsche marine-attaché te Oslo",
aldus prof- Jones, „ontving in October 1939
een anoniem schrijven, waarin stond, dat,
indien Groot-Brittannië er prijs op stelde
op de hoogte te worden gesteld van ver
schillende Duitsche technische ontwikke
lingen, wij slechts de redactie van de in
leiding tot ons Duitsche nieuwsbulletin op
een zekeren avond moesten veranderen.
Dit werd gedaan en wij kregen de ge-
wenschte inlichtingen onder meer over
twee soorten van radar, waarvan er een
reeds werd toegepast. Tevens werden wij
ingelicht fever bélangrijke proefstations, de
ontwikkeling van raket-bommen en bom
men voor zweefvliegtuigen. De gegevens
waren zoo uitvoerig, dat velen de betrouw
baarheid er van betwijfelden. Naarmate de
tijd verstreek en het rapport van Oslo in
alle bijzonderheden juist bleek te zijn,
moest men er wel geloof aan hechten".
Prof. Jones vertelde hoe men in Enge
land te weten kwam, dat te Peenemümde
belangrijke experimenten verricht werden.
Een kantoorbediende te Berlijn, zoo ver
telde hij, die instructies moest opstellen
voor het aanvragen van benzinetoewijzin
gen, hechtte aan het document een lijst
met namen van plaatsen waarheen dé in
structies moesten worden gezonden. Een
copie van deze lijst, waarop de plaatsen Ln
volgorde van belangrijkheid waren ver
meld, kreeg men ook in Engeland in han
den. De tweede plaats op de lijst was Pee-
nemünde. Een luchtaanval op de stad volg
de, waarbij de voornaamste Duitsche raket
ontwerper den dood vond. De productie
moest voortaan ondergronds worden
voortgezet en het wapen kon pas enkele
maanden later gebruikt worden.
en heeft voor vele industrieën bezwaren.
Er is toch wel een oplossing.
We beklimmen maar weer ons oude stok
paardje.
Het spoorwegnet ten Noorden van Sant
poort zal door den tunnelbouw, die onge
twijfeld spoedig zal worden hervat, een
belangrijke wijziging ondergaan. Hierdoor
ontstaat een goede, gelegenheid, een con-
vooi-spoor aan te leggen naar de terreinen,
gelegen ten Oosten langs den Rijksweg tus
schen Velsen en Santpoort, Van het Zijka
naal B zou dan een kanaal naar deze ter
reinen gegraven dienen te worden, eindi
gende/in een las- en laadhaven nabij den
weg. Langs dit kanaal is dan plaats voor
industrie. Dan nog een goede verkeersweg
van IJmuiden-Oost en Driehuis af over
den kortst mogelijken afstand en in een
lang gevoelde behoefte zou zijn voorzien
en Velsen zou dan ook bezitten, wat Haar-
lem en Beverwijk reeds lang hebben. Het
ontbreken van een dergelijke inrichting
heeft reeds tal van bedrijven weerhouden,
zich hier te vestigen, en andere, die
hier reeds gevestigd waren, verhuisden
naar elders, zooals de R.I.DS»-fabriek en
de bekende pottenbakkerij.
Nu verwacht mag worden, dat er in de
naaste toekomst groote behoefte zal zijn
aan terreinen voor het vestigen van nieuwe
industrieën, is het zeer urgent dat hierin
wordt - voorzien. Ook andere gemeenten
zien dat in, zooals Alkmaar, waar het ge
meentebestuur zich veel moeite geeft in
dustrieën te trekken en bezig is hiervoor
terreinen te doen aanleggen.
Wanneer Velsen aan zijn toekomst wil
bouwen, moet er gelegenheid voor de 'ves
tiging van industrie van allerlei aard, zoo
als scheepsbouw komen.
Lou Bandy trad op in Thalia
Lou Bandy, pas terug uit Indonesië met een
kersversch programma: te begrijpen dat het
theater vol was. Er kwam een stukje zomer
in het wintersche IJmuiden met Lou's ge
bruinde gezicht en onafscheidelljken stroo-
hoed. Verzen uit de tropen, verhalen over
„onze jongens", in ademlooze stilte gehoord,
we leven immers mee. dagelijks. De lach en
de traan waren er ook ditmaal. Eén ding was
zeker: Lou had het publiek en hij werkte
prettig, want hij wist niet van ophouden, hij
was wat we noemen „op dreef". Voor Lou
Bandy terug gaat naar het zonnige land on
der den evenaar, wil hij nog eens optreden in
de plaats „waar hij zou willen sterven, maar
nooit leven", ons IJmuiden. Het publiek be
tuigde luide zijn instemming hiermee. Be
halve de „Novelty Sisters", wier aardige songs
menig applaus ontlokten en Rodi Roeters die
als conférencier en goochelaar (met zijn kaar-
tentrucs!) aller aandacht volkomen in beslag
nam, mogen we zeker niet nalaten Fred Al-
lister te noemen, die met zijn bekoorlijke
assjstente ons vergastte op zijn onnavolgbare
creaties. Montgomery, Attlee. Stalin wijlen
burgemeester De Vlugt, Oom Paul Kruger
met zyn bevend hoed-afnemen-gebaar. Ko
ning Willem III, De Gaulle en vele anderen,
het was of zij in levenden lijve voor ons
stonden Veel studie en oefening is er noo
dig geweest voor dit werk.
En al deze kunstenaars traden op in de mu-
zika.e omlijsting van Guus Jansen, die s'eHs
den „juisten toon" wist te treffen. H K.
Agenda voor Velsen
en IJmuiden
VRIJDAG 21 FEBRUARI
ThaJia: 7.00 en 9.15 uur.
Rox: fl uur, De hertog van West Point
De Pont.: 8 uur. La vle de Bohème.
Leger des Heils: 8 uur, Chrlstenvouwenhond.
maken. Zij had licht kastanjebruin haar,
dat zoo lang en zoo zwaar was als een
schapenvacht, en het was gekapt op een
manier, die in de dagen van Koning Edward
mode was. Haar blank-en-rose teint, haar
grijze oogen, en haar glimlachende mond
voltooiden het verleidelijke geheel. De in
vloed van haar uiterlijk op Franschen was
verbijsterend. Zelfs de president van de
rechtbank, die de echtscheiding uitsprak,
leek eenigszins gecharmeerd.
In Frankrijk schrijft de wet voor, dat al
vorens een echtscheiding wordt uitge
sproken, de beide partijen nog eenmaal bij
elkaar moeten worden gebracht van
aangezicht tot aangezicht. In een vertrou
welijk gesprek voor een laatste poging
om hun geschillen bij te leggen. Eve had
nooit dien morgen in Versailles in de ver
trekken van den rechter vergeten; het was
een warme Aprilmorgen, en de lucht was
vol van dat ondefinieerbare, dat de lente
in Parijs onweerstaanbaar maakt.
De rechter, een vriendelijke, gewichtige
man met een snor, was zeer ernstig. Maar
hij had een nogal theatrale manier van
doen.
„Madame!" zei hij. „Monsieur! Voor dat
het te laat is, smeek ik u u te bedenken,
u te bezinnen
Wat nu Ned Atwood betreft.
Hij zag er uit als een toonbeeld van deugd
en beminnelijkheid. De charme, waarom
hij beroemd was, scheen van hem af te
stralen en ook Eve was er zich van be
wust de zonnige kamer te vullen. Zelfs
de ernst van de situatie kon daar niets
aan veranderen. Zijn uitdrukking van ge
kwetste en smeekende boetvaardigheid
boezemde vertrouwen in- Hij had blond
haar en blauwe oogen en hij scheen de
eeuwige jeugd te bezitten, hoewel hij
ver in de dertig was. Zoo stond hij dóar
bij het raam, een en al gretige oplettend
heid. Eve had er ondervinding van, dat
hij aantrekkelijk was; verwarrend en zeer
aantrekkelijk! En dat was ook de reden,
waardoor hij altyd in moeilijkheden was
gekomen.
„Is er iets", vervolgde de rechter, „dat
ik kan zeggen over het huwelijk?"
„Neen", zei Eve. „Alstublieft niet".
„Als ik madame en monsieur er toe kon
krijgen om zich nog eens te beraden.
„Ik hoef mij niet te beraden", zei Ned
schor. „Ik heb die scheiding nooit gewild".
De kleine rechter draaide zich snel om
en scheen te groeien van verontwaardi
ging.
„Monsieur, zwijgt u! U bent degeen, die
madame beleedigd heeft. U bent het, die
madame vergiffenis behoort te vragen".
„Dat zal ik doen", zei Ned haastig. „Op
mijn knieën, als het moet".
En hij ging naar Eve toe, terwijl de
rechter over zyn snor streek en hoopvol
toekeek. Ned was knap. Dat hebben we al
gezegd. Hij was ook slim- Met een schok
van schrik vroeg Eve zich af, of zij ooit
van hem verlost zou zyn.
„De mede-schuldige in deze zaak", ver
volgde de rechter, terwijl hij steeds zijn
papieren doorkeek",, die madamehij
keek weer in zijn notities, „hoe heet zij:
Buulmèr-Smieth
„Eve, ik zweer je. dat ik geen steek om
haar geef!"
Eve sprak op vermoeiden toon:
„Dat hebben we immers allemaal al zoo
vaak bepraat".
„Betsy Bulmer-Smith", zei Ned, „is zeer
onbeduidend. Ik kan zelf niet meer begrij
pen, wat me bezield heeft. Als je jaloersch
op haar bent.
„Ik ben heelemaal niet jaloersch op
haar. Maar ik zou wel eens willen weten,
hoe zij het vindt, als je een braydende
sigaret tegen haar arm houdt, alleen om
dat je uit je humeur bent".
Er kwam een uitdrukking van hulpeloo-
ze gekwetsheid op Ned's gezicht en hij zag
er meer dan ooit uit als-eeri verongelijkt
jongetje.
„Je bedoelt toch niet, dat je me dat
voor de voeten wilt gooien?"
„Ik ben heelemaal niet van plan je iets
voor de voeten te gooien, beste Ned. Het
eenige wat ik wil, is deze zaak zoo gauw
mogelijk achter den rug te hebben. Alsje
blieft!"
„Ik was dronken. Ik weet niet, wat ik
deed".
„Ned, laten we er nu over ophouden. Ik
heb je al gezegd, dat het niet het minste
verschil voor me maakt".
Zij zat bij een groote tafel met een in
drukwekkend inktstel. Ned legde zijn hand
op de hare- Zij hadden Engelsch gespro
ken. wat de kleine rechter niet verstond.
Hij kuchte, 'draaide zich om en begon met
hartstochtelijke belangstelling een schil
derij te bekijken, dat boven de boeken
kast hing. Eve vroeg zich opeens af. en
Neds hand de 'hare stevig vasthield, of ze
van plan waren haar tegen haar wil te
dwingen terug te gaan naar Ned.
Wat Ned zei, was in zekeren zin waar.
Met al zijn charme en zijn intelligentie was
hij zich zoo weinig bewust van den wree-
den trek in zijn karakter als een kind.
Wreedheid zelfs de tragi-kom^che
„geestelijke" wreedheid, die Eve altijd had
veracht als een schijnheilige halve maat
regel zou op zichzelf voldoende reden
tot scheiding zijn geweest. Maar de zaak
was nu veel ernstiger en het moest uit zijn.
„Het huwelijk", zei de réchter tegen het
schilderij boven de boekenkast, „is de
eenige staat van volkomen geluk, voor
man en vrouw".
„Eve", zei Ned, „wil je me nog één kans
geven?"
Een liefhebberij-psycholoog op een par
tijtje had Eve eens gezegd, dat zij gevoeli
ger voor suggestie was dan de meeste men-
sehen. Maar toch was zij niet gevoelig ge
noeg voor deze suggestie van Ned!
De aanraking van zijn hand gaf haar
geen enkele emotie, behalve, dat het haar
min of meer irriteerde. Eén ding was waar:
Ned hield van haarOp zyn manier
(Wordt vervolgd)
