Een Amerikaansch „kinderdorp"
voor misdeelde en moeilijke jeugd
Spreeuwen in het Amerikaansche kapitool
Californisch geleerde wekte een
„dooden" hond tot een „tweede leven"
Haarlemsche politie-luilenant
voor het Bijzonder Hof
Kolonel Armstrong schoot „Y-eenden"
De snuifdoos
van den Keizer
flwdag 5 Maart 1947
IJMUIDER COURANT
aStiU n™5' de dleIlsten voor jeugdzorg
"h. nationale regeermg en die van de
2?t»n die zich met de zorg voor het kind
ÏÏahouden. Hun doel is de misdeelde of
\fiiike ook wel ontspoorde jeugd een
b leven te verschaffen.
g r daarvan is een school in de heuvels
de Hudson rivier, op korten afstand
%ew York City gelegen, die bekend
y30. Kinderdorp". Sedert 1851 heeft deze
W haar beschermende zorg uitgestrekt
5°f ionge Amerikaansche jongens die spe-
ii leiding noodig hadden om zich aan
fr. omgeving aan te passen. Vierhonderd
- oöons van tien tot achttien jaar kunnen
p?jaar een plaats in het Kinderdorp
^nfiongens komen om verschillende re
nnen op deze school. Het kunnen weezen
ÏSn of jongens uit gezinnen waar onge-
F.kkige omstandigheden oorzaak
Amerika vele particuliere in-
jukkige
flat zij geen
prille
waren
behoorlijke opvoeding in hun
lu-egen. Sommigen hebben te
Een"met problemen van persoonlijk
tZZa die hun aanpassing in het maat-
SappeUjk leven belemmeren. Anderen
bunnen gevaar loopen tot jeugdmisdaad te
"^Hefdoèl van Kinderdorp is sociale aan
lassing vak- en beroepsopleiding en den
Songens het vermogen bijbrengen de ge
wone problemen van het leven in de ge
meenschap onder het oog te zien.
Gezinsleven.
Om dit fundamenteele doel te bereiken
fterd Kinderdorp als een pionierschool ge
sticht gebaseerd op het „gezins-groep"-
olan Volgens dit systeem wonen de kin
deren in gezins-verband in kleine villatjes.
Onder de 50 gebouwen op het 100 h.a.
ffi-octe terrein van Kinderdorp zijn 20
vriendelijke huisjes die als het ware de
atmosfeer en de omgeving scheppen van
een normaal gezin. In ieder van deze huis
jes wonen 20 jongens onder leiding van
Eor°vuldig gekozen „Huis-ouders" onder
omstandigheden welke die van het normale
gezin en de normale gemeenschap zooveel
ïnogelijk nabij komen.
De jongens nemen deel aan het gewone
huiswerk als bordenwasschen, vloeren boe
hen, schilderen en kleine reparaties aan
het'huis en aan tuinwerk.
Zij deelen de gezellige gemeenschappe
lijke eetkamer en de huiskamer. Rond de
Open haard zijn gemakkelijke stoelen en
fer zijn boeken, tijdschriften en spelen.
t>eze wijze van gezinsleven ontwikkelt bii
ge jongelui verantwoordelijkheidsgevoel
on zin voor de rechten van anderen.
In de gezondheidszorg van de leerlingen
Wordt voorzien door een kliniek onder lei-
Hing van een medicus en verpleegster.
Psychiaters stellen de behandeling vast
koorjongens die persoonlijkheids-moeilijk
beden hebben en die speciale observatie
tn raad noodig hebben.
Uitgebreide onderwijs
mogelijkheden.
Het onderwij sprogram van Kinderdorp
Ss volgens hetzelfde principe ontworpen
els dat van de openbare school in den staat
Kew York, met aanvullend vak-onderwijs.
Daardoor krijgen ze een opleiding in tim
meren, electriciteit, houtbewerking, druk
ken, automobieltechniek en andere vak
ken. Om na te gaan waar de jongen het
best geschikt voor is, brengt hij in de eer
ste twee weken van zijn verblijf in Kin
derdorp telkens een dag door in een van
lie vak- en ambachtsscholen van het dorp.
Aangezien de opvoeding tot een goed
burger het einddoel is, nemen de jongens
fleel aan een „Jeugd-regeering", waarbij
te zelf medehelpen aan de formuleering
fran de „grondwet". De „regeering" wordt
Uitgeoefend door middel van een Dorps
raad van Jongens-Trustees en beoogt de
goede orde, vrede, gezondheid, veiligheid
en het welzijn" in de inrichting te bewa
ren. Functionarissen zijn een Burgemees
ter, een Rechter, een Secretaris en een
Tresorier, die door de leerlingen gekozen
worden onder toezicht van een lid van het
leeraar-corps, welks taak is aan de jongens
leiding te verschaffen en ze te helpen con-
Etructieve besluiten te nemen-
Op deze wijze wordt den jongens bijge
bracht hoe uiterst belangrijk het voor hen
is dat zij, om verstandig te leven, eerst
leeren zichzelf te regeeren.
De school heeft wekelijksche godsdienst
oefeningen, een uitgebreid program voor
gymnastiek en ontspanning, verder is er
een onderdeel van de R.O.T.C. (Cursus
voor opleiding van reserve-officieren), een
vacantie-kamp en een afdeeling Sociale
Zaken. Door deze dingen wordt de geest
van saamhoorigheid op school bevorderd
en gaat cle jongen een eer stellen in zijn
Twee jaar interneering voor
ex-wetliouder
De tweede kamer van het Haarlemsche Tribu
naal adviseerde Dinsdag in de zaak tegen
den arts A. H„ die van 1941 af lid van de N.S.B.
en van 1943 af tot de bevrijding wethouder van
Sociale Zaken te Haarlem geweest was, tot een
lnterneering van twee jaar met aftrek van voor
arrest en ontzetting uit de beide kiesrechten en
uit het recht om in overheidsdienst werkzaam
te zijn.
individueel prestaties en in zijn deelne
ming aan de verschillende activiteiten.
Diploma's voor goed
burgerschap.
Naar mate de leelingen vorderingen ma
ken op het gebied van de goede waarne
ming van hun burgerplichten in de ge
meenschap krijgen ze ook grootere ver
antwoordelijkheden in Kinderdorp, met de
daaraan verbonden voorrechten. Deze laat
ste zijn bijvoorbeeld uitstapjes, langere
vacanties en week-ends naar huis. Ten
slotte behaalt hij, gewoonlijk binnen twee
jaar na zijn intrede in de school, het di
ploma voor Goed Burgerschap, waarna hij
beschouwd wordt in aanmerking te komen
voor terugkeer naar zijn eigen huis en
plaats van inwoning.
De ontwikkeling en voortdurende ver
betering van Kinderdorp is grootendeels
te danken aan de bijdragen van particuie-
ren die meenen dat het werk moet worden
voortgezet. De kosten van opleiding dei-
jongens worden geraamd op 1000 per
jaar. Daarvan ontvangt het Dorp 300 uit
hoofde van studiebeurzen en maximaal
S 100 uit onderwijssubsidies van den Staat
New York. De rest van 600 wordt betaald
door ouders, voogden of weldadigheids
organisaties.
Uitvaart
deken J. C. W. v. d. Wiel
In de kerk der Sint Joseph-parochie
m Haarlem is Dinsdag een ponti
ficale mis van requiem opgedragen voor
deken J. C. W. van der Wiel, die dezer
dagen onverwacht in den ouderdom van
56 jaar is overleden. Mgr. J. P. Huibers,
bisschop van Haarlem, droeg de mis op.
Als presbyter-assistens fungeerde mgr. N.
L. A. Amerlaan, vicaris-generaal in het
bisdom, als troondiakens deken G. van den
Burg uit Amsterdam en prof. H. J. van
Deursen, president van het Groot-semi
narie Warmond, als diaken kapelaan H. C.
Roozenburg en als sub-diaken kapelaan
C. A. Tijssen. Een koor onder leiding van
Thom de Vries voerde de Gregoriaansche
requiem-mis uit. Tijdens de plechtigheid
sprak plebaan F. Filbry de lijkrede uit.
In de kerk waren aanwezig ongeveer
150 geestelijken uit het dekenaat en vele
geestelijken uit het bisdom, o.a. uit Hoorn
waar de overledene vroeger pastoor is
geweest. Verder alle leden van het Ka
thedrale kapittel, burgemeester M. A. Rei-
nalda, de wethouders A. J. M. Angenent
en mr. dr. A. F. H. Sohreurs, de gemeente
secretaris mr, Th. A. Wesstra, vele raads
leden van de katholieke fractie, van het
voormalig Nederlandsch Volksherstel de
heeren W. van Liemt, P. Borghouts en mr.
W. Ekering en vertegenwoordigers van tal-
looze vereenigingen uit Haarlem en om
geving.
Na de plechtigheid in de kerk werd
het stoffelijk overschot overgebracht naar
het R.K. kerkhof St. Barbara, waai- het
ter aarde werd besteld.
De absoute werd verricht door mgr. Am-
merlaan.
CURSUSVERGADERING P. V. d. A.
De afdeeling IJmuiden van de Partij van
den Arbeid organiseert a.s. Vrijdagavond
haar vijfde cursusvergadering in de boven
zaal van Rex. Spreker is de heer A. Ver
meulen, bestuurslid van het N.V.V. Zijn
onderwerp is „Loonen en Prijzen".
Bloemendaalsche pensionhouder
en zijn vrouw gearresteerd
Gerepatrieerden waren de
dupe van hun practijken
Bij een controle op pensionprijzen door
ambtenaren van de Prijsbeheersching is
aan het licht gekomen, dat een pension
houder in Bloemendaal zeer laakbare
practijken toepaste ten nadeele van de
gerepatrieerden, die in zijn pension zijn
ondergebracht.
Naar men ons van de zijde van het Direc
toraat-generaal van de Prijzen mededeelt,
was de woonruimte in het pension zoo
danig onderverdeeld, dat een gezin, be
staande uit man, vrouw en vier kinderen
slechts de beschikking kreeg over één
kamer, waarin men moest wonen, eten en
slapen. Voorts bleek dat aan de pension
gasten minder voedsel werd verstrekt, dan
waarop zij volgens hun bij den pension
houder ingeleverde bonnen recht hadden.
Bovendien moesten zij een pensionprijs
betalen, welke honderd procent hooger was
dan die, welke maximum is toegestaan.
De bonnen, welke de pensionhouder
overhield, door aan zijn gasten minder te
verstrekken dan waarop zij recht hadden,
ruide hij tegen tabak en jenever. Ook heeft
hij vaak bonnen verkocht.
De pensionhouder en zijn vrouw zijn in
hechtenis genomen. Een lid van het perso
neel kreeg een proces-verbaal. Bovendien
zijn vijf personen bekeurd, die van den
pensionhouder bonnen kochten of hem in
ruil voor bonnen rookartikelen en sterken
drank verschaften.
De dagelijksche zorgen
lid
van een congres
Het Amerikaansche congres het par
lement van de Vereenigde Staten van
Noord-Amerika is een zeer belangrijk
lichaam met een hoogst verantwoordelijke
taak. Zijn leden zijn belangrijke mannen,
die dagelijks moeten omgaan met zulke
gewichtige problemen als atoomenergie,
wereldpolitiek, machtsverhoudingen in de
wereld, voedselverstrekkingen aan nood
lijdende landen, om nog maar te zwijgen
van binnenlandsche problemen als belas
tingen, begrootingen, „niet-Amerikaan-
sche" activiteiten, enzoovoorts, zegt Un.
Press.
Dat deze belangrijke mannen nog andere
en meer alledaagsere zorgen hebben en
dat ook daai-voor vaak heel wat te doen
is in Washington, de hoofdstad van de
Amerikaansche statenfederatie, toont het
volgende:
De Congresleden vonden op een zekeren
dag dat zij althans één plaats in het Kapi
tool, het Amerikaansche regeeringsgebouw
moesten hebben waar zij rustig konden
eten, zonder voortdurend te worden lastig
gevallen door kiezers, die hen met speciale
wenschen en verzoeken komen belegeren.
Hun verlangen ging in vervulling. De spe
ciale architect van het kapitool, David
Lynn, richtte een fi-aai restaurant voor
hen in met gedempte verlichting, een kerk-
Vorscher in het niemandsland tusschen
leven en dood
Dr. Robert Cornish uit Berkeley in Cali-
fomië, de man die dertien jaar geleden
de wetenschappelijke wereld verbaasde
door zijn geslaagde pogingen om x-eeds ge
storven honden weer tot het leven te
wekken, zal dit jaar zijn experimenten
hervatten in een nieuwe poging om de
mysteriën van leven en dood op te lossen,
vertelt United Press.
Cox-nish, een 42-jarige bioloog van de
universiteit van Califox-nië, was in 1937
gedwongen zijn proefnemingen te staken
tengevolge van een storm van px-otesten
van de zijde van anti-vivisectie-vereeni-
gingen.
Ditmaal wil hij, met de hulp van een
nieuwen medewerker en van een nieuwe
methode, zijn experimenten voortzetten
tot zijn uiteindelijk doel: het wekken van
leven in als gestorven beschouwde men-
schelijke wezens, bereikt zal zijn.
De geleerde gelooft dat hij daarbij veel
profijt zal kunnen trekken van de in den
oorlog tot ontwikkeling gekomen berei
ding van bloed-plasma. Zijn nieuwe as
sistent is dr. Geox-ge Sciaroni, een cihirurg
die zioh langen tijd heeft beziggehouden
met het injecteeren van levenskrachtige
chemicaliën in de aderen van zijn proef
dieren. Dr. Sciaronf is een uiterst be
kwaam chirurg die in staat is de hande
lingen waarop het in de methode-Comish
aankomt in seconden te verrichten, waar
minder handige dokters minuten noodig
zouden hebben.
In Augustus 1942 werd de Haarlemsche j
groentehandelaarsknecht A. J. M. van S.
met een vrachtje clandestiene wortelen
door twee C.C.D.'ex-s aangehouden. Zij volg
den den man naar zijn werkgever in de
Generaal Cronjéstraat om de gx-oente in
beslag te nemen. Daar kwam, bij het on
derzoek naar de papieren van den knecht
een gestencild exemplaar van een van mi
nister Gerbrandy's redes te voorschijn en
de controleurs gaven den knecht te ken
nen, dat hij dat gevaarlijke papiertje maar
moest verdonkere-manen. De knecht ver
scheurde het pamflet en gooide de snip
pers in een emmer.
Deze historie werd door een bewoner
van het huis boven het groentepakhuis
gezien en gehoond en via een N.S.B.-lucht
beschermer, die uit anderen hoofde reeds
veroordeeld is eerst was tegen hem le
venslang geëischt, maar de Bijzondere
Raad van cassatie verminderde de straf tot
vijf jaar Veenhuizen kwam zij bij den
N.S.B.-luitenant der politie P. v. d. B- te-
recht.
De groenteknecht wei'd opgepakt en
bracht eenigen tijd in Duitsche gevangen
schap door.
Behalve voor dit feit moest van der B,
zich Dinsdag voor het Bijzonder Ge
rechtshof in Amsterdam verantwoorden
wegens een andere zaak, die zich in Maart
1943 eveneens in Haarlem afspeelde.
Verdachte zag destijds buiten dienst
tijd een vrouw, die zioh op ietwat vreemde
wijze aan den waterkant van het Spaarne
ophield. De politieman kreeg argwaan en
wilde de vrouw goed doen, zoo vertelde
hij het Hof van morgen.
„U hadt dus de meest edele bedoelingen",
zoo constateei-de de president, mr. E. A. M.
Lamers.
Al spoedig bleek, dat de vrouw een over
spannen Jodin was, die zich van het leven
wilde berooven.
De verklaringen der getuigen onder wie
de vrouw, waren in tegenspraak met die
van verdachte: de vrouw vertelde, dat de
politieman dreigend optrad en v. d. B-
wilde naar zijn zeggen de vrouw alleen
maar van haar voor-nemen doen afzien.
Tenslotte werd de vrouw naar het poli
tiebureau in de Smedestraat gebracht en
hoewel twee „goede" rechercheurs pro
beerden om haar te helpen vluchten, werd
zij op last van den verdachte aan de Am-
sterdamsche recherche overgedragen, om
dat haar vervalscht persoonsbewijs
de hoofdstad als domicilie vermeldde.
Gelukkig viel zij daar in goede handen,
zoodat de geschiedenis voor haar geen on
aangename gevolgen heeft gehad.
Over den persoon van vei-daehte waren
zijn vroegere collega's eenstemmig van
meening, dat hij „fanatiek" was. „Wan
neer de Duitschers een bezoek aan het
politiebureau brachten, verwelkomde hij
hen met Heil Hitier", wist een hunner zich
te herinneren.
De procureur-fiscaal, zich richtend tot
verdachte verweet hem van het aller
ergste sooi-t te zijn geweest en meende dat
de beide hem ten laste gelegde gevallen
best in de doofpot gestopt hadden kunnen
worden.
Tien jaar gevangenisstraf met aftrek
was hier volgens hem de juiste straf.
Uitspraak over veertien dagen.
Dr. Cornish zal bij zijn proeven gebruik
maken van een apparaat dat ontworpen is
door dr. Alexis Carrell en Charles Lind
bergh en waarmee een mengsel van bloed,
adx-enaline, glucose en leverextract in de
anderen van het proefdier kan worden ge
pompt.
In 1934 boekte Cornish zijn eerste, op
zienbarende succes, toen hij erin slaagde
het leven terug te brengen in het lichaam
van een x-eeds „gestorven" hond. Zes mi
nuten nadat bij het dier „de dood" gecon
stateerd was. begon Cornish zijn adrena-
linemengsel in het bloed van den hond te
brengen. Binnen een minuut na het begin
van zijn proef begon het hart weer te
kloppen. Kunstmatige ademhaling werd
toegepast en het dier hervatte zijn adem
haling en begon zelfs na eenige uren weer
te blaffen. Acht uur en 13 minuten latex-
stierf hij weer, doch de wetenschappelijke
wereld stond versteld van het x-esultaat
van Cornish' proeven.
In de daarop volgende maanden bracht
de dokter nog verscheidene honden terug
tot het leven met wisselend succes. Zijn
gunstigste geval was een hond, die nog
anderhalf jaar een „tweede leven" leidde
tot hij tenslotte aan longontsteking over
leed.
De nieuwe proeven van dr. Cox-nish zul
len plaatsvinden in de chemische en bio
logische laboratoria van Berkeley. Dit
maal hoopt hij een definitief succes te be
halen. Reeds vroeger hebben de gouver
neurs van drie verschillende staten ge
weigerd dr. Cornish het lijk ter beschik
king te stellen van een terechtgesteld en
misdadiger, om hem in staat te stellen zijn
experimenten ook op het menschelijk
lichaam toe te passen. Doch de geleerde is
niet uit het veld geslagen. Hij is ervan
overtuigd dat als hij eenmaal volledige
resultaten heeft gehad met zijn proeven
op dieren, hij uiteindelijk de gelegenheid
zal krijgen zijn werk ook op menschen
voort te zetten.
Burgerlijke stand van Velsen
GEBOREN: M. Brandjes—Kleijn, d., Berkenstr.
18, IJmuiden-O.; N. A. EngelkesWery, d.. Me
rellaan 6, IJmuiden-O.: H. B. Maks—Venema, z.,
Julianakade 15 rd., IJmuiden; D. Bakkervan
den Berg, d.. Eikenstraat 17, IJmuiden-O.; W.
E. van der HamBlesgraaf, d., Gr. Hout of
Kon.weg 60, Velsen-N.; E. van ZwietenZand-
voort, z., Waterlandweg 4, Driehuls; I. E. W.
Schoorlvan Ewijk, z., Acaclasiiraat 41, IJmui-
den-O.; E. J. Gerritsvan Ewijk, z„ Drleh.kerk-
weg 92, Driehuis; J. C. Donkers—Rense, d,, Wtls-
telaan 83, Santpoort; M. L, A. Ninok BlokRoos,
z„ v. Tuyllweg 30. Velsen; C. P. van der Wiel—
Heilig, d., Schipbroekenweg 2, Santpoort; E. M.
Raspoort—Rekoeld, d„ IJmuidenstraatweg 107,
IJmuiden-O.: J. Broersen—v. d. Plas, z„ Pr. Kru-
gerstraat 38, IJmuiden; K JansenPronk, z..
Heerenduinweg 48 rd., IJmuiden-O.; A. M.
SchoorlHeeremans, d., Hofgeest 5, Velsen.
OVERLEDEN: J. van de Graaf. 48 j., echtg.
van I. P. C. Doeksen, Stationsweg 79, Velsen; J.
G. Breek, 79 j., weduwnaar van A. Manders,
Bloemendaalschestraatweg 188. Santpoort; P. C.
Vos, X mnd., dochter van K. Vos, Driehuizerkerk-
weg 42, Driehuis; W. Hazewinkel, 62 j., echtg.
van H. C. Lindenberg, Fazantenlaan 42, IJmui-
den-Oost.
Uitslag verloting V.V.U-Waterloo
De door de voetbalvereenigingen V.V.IJ.
en Waterloo gehouden verloting had den
volgenden uitslag:
le prijs 104 en verder achtereenvolgens
de nummers 2915 2755 2042 2553 725 1234
1285 1426 604 362 2015 1611 1067 en 660.
De prijzen kunnen worden afgehaald bij
D. Schaap, Zandersstraat 38, IJmuiden-O.
achtige rust en alles wat noodig was. Het
openbai-e restaurant moest voor deze ver
bouwing zelfs naar de kelders woi-den
overgebracht. Nu is het x-estaurant klaar,
maar het heeft nog niet een klant gehad.
Zijn kellners wachten tevergeefs op de
hongerige en naar rust snakkende Congres
leden, die liever.in het openbaar eet-
zaaltje gaan lunchen.
Dan zijn er de spi-eeuwen van Washing
ton, die het den bestuurders van Amerika
lastig maken. Er bestaat een wet. volgens
welke het verboden is binnen de bebouw
de kom op vogels of ander „wild" te ja
gen. Dientengevolge kunnen de spreeuwen
zich ongestoox-d vermenigvuldigen, de
Congresleden hinderen met hun lawaai en
de fraaie in Griekschen stijl gebouwde
„portico's" „minder schoon" maken. De
lieden, die dagelijks met gevaar voor hun
jas of hoed de spreeuwen galerij moeten
passeeren, hebben ten einde raad aan het
congi-es verzocht de wet te wijzigen, opdat
zij voortaan de spreeuwen met het ganze-
roer kunnen vervolgen. Het congres over
weegt deze zaak nu
Potlooden en gebakjes.
Een schandaal kent de wereld der con
gresleden ook al. Geen groot politiek schan
daal, maar een klein schrijfpapier-schan
daal. Ieder Amerikaansch volksvertegen
woordiger heeft er recht op per zitting
voor 750 dollar aan schrijfbehoeften te be
trekken uit de staatsmagazijnen in het
kapitool. Nu is het voorgekomen dat er
heel slechte briefschrijvers waren, die hun
correspondentie niet afdeden en die de
schrijfbehoeften van den staat niet noodig
hadden maar.... die trachtten in plaats
daarvan de 750 dollar te innen in baar
geld. De zaak wordt onderzocht en in af
wachting daarvan zijn de magazijnen ge
sloten. De Congresman, wiens potlood „op"
is, moet nu naar den kantoorboekhandel
om den hoek van cle straat wandelen.
De meest sensationeele gebeurtenis iin
het kapitool echter de besprekingen over
de atoombom misschien uitgezonderd
is de geruchtmakende kwestie van de ge
bakjes uit de automatiek van den staat.
Die automatiek is ingericht ten behoeve
van Congresleden en pei'soncel van het
parlementsgebouw. Zij werkt en moet
werken zonder winst. Maareen ge
bakje kost daar 15 dollarcent, en de schrij
vers van het senaatsbureau ontdekten dat
een gewoon en wel winstmakend restau
rant in de buurt er tien cent voor vroeg.
Zij maakten de zaak aanharigig, waarop de
verantwoox-delijke regeeringsinstantie be
toogde dat de gebakjes van 15 cent grooter
waren. Een senaatscommissie is met het
onderzoek belast en de corpora delicti, in
feite de staatsgebakjes van 15 en de par
ticuliere taartjes van 10 cent zijn ter
griffie gedeponeerd. Zij zijn al wat oud
bakken en zuur geworden, maar de com
missie zal het x-esultaat van haar onder
zoek nu wel snel bekend maken.
Dat zijn zoo de zorgen van de Ameri
kaansche congreslieden, als zij eens de
stukken over wereldhandel, betrekkingen
met Rusland en leeningen aan arme Euro-
peesche landen op zij leggen
Oesterverzending in Januari
Gedurende de maand Januari 1947 wer
den uit Zeeland 1718137 oesters verzonden
of ruim 400.000 meer dan in Januari 1946.
Vei*zonden werden naar het binnenland
346.297 stuks, naar België 1.051.060 stuks,
naar Engeland 263.000 stuks, naar Duitsch-
land 450 stuks en naar andere landen 57.250
stuks.
SCHEEPVAART
K. P. M. Tegelberg. 23 Febr. te Honskong.
Holl. Afrika LUn. Heden geen berichten.
West Afrika Lün. Heden geen berichten.
MU- Nederland. Tarakan. 24 Febr. van Ba
tavia. blijft In Ned. Indië. Sumatra, 23 Febr. te
Penang. Mirto. 1 Maarl te Singapore. Talïsse. 2
Mrt te Betavia, Joh ft n de Win. 3 Mrt te Batavia.
Ta wall. 1 Mrt van Singapore naar Makassar.
Roepad, 3 Mrt Kaap Guardaful gepasseerd.
K. N. S. M. Verrasslmos Vergottls, l Mrt. van
Antofagasta naar Pisco. Theseus, 2 Mrt te Savo-
na. Atair. 2 Mrt te Jaffa. Ariadne, 3 Mrt te Gi
braltar. Finga. 3 Mrt te Messina. Orestes. 4 Mrt
van Esbjerg naar Amsterdam. Lotos. 3 Mrt te
Curasao. Torsa, 3 Mrt te Rotterdam. Noordwijk,
3 Mrt te Antwerpen.
Vinke en Co. Wtnsum, 3 Mrt Ouessant ge
passeerd op weg van Afrika naar Amsterdam,
Bur. Wijsmuller. Heden geen berichten.
Oceaan. Heden geen berichten.
SLEEPBEDRIJF. Slbt Thames mei tinbag-
germolen „Menoemblng" vertrok 3 Maart van
Schiedam naar Soengelllat.
KLEINE VAART. Delta, Shoreham—Midd-
lesbro, 28 Febr. geankerd bij Great Yarmouth.
Eben Haezer, Middlesbro—Londen, passeerde 28
Febr, Great Yarmouth. Fiduciam. 3 Mrt van
Grimsby naar Grangemouth. Tyro, 1 Mrt van
Rotterdam te Drogheda, bestemd voor Belfast en
Amsterdam. Birmingham, 3 Mrt van Londen n.
Blytlh. Cronenburgh, Rotterdam—Helsinki, pass.
3 Mrt Kullen vuurschip. Fivel. 2 Mrt van Par te
Weston Point. Gaasteri.ind, 2 Mrt van Rotterdam
te Kingslynn. Haskerland. 3 Mrt van Blyth naar
Londen. Hast, 2 Mrt van Esbjerg naar Methil.
Keizersgracht. Newiyn—Ltvorno, 2 Mrt van Gi
braltar. Nassauhaven, 1 Mrt van Lissabon naar
Casablanca. Rogaja, 1 Mrt van Antwerpen te
Hull. Rijnstroom, Amsterdam—Liverpool, pass.
3 Mrt Dungeness, Sea-ham, 3 Mrt van Londen te
Blyth, Soemba. 2 Mrt van Treport te Weston
Point. Veenenburgh, 3 Mrt van Rotterdam te
M'ldidlesbro, Zeeland (den Hartigh), 2 Mrt van
Dundee te Blyth.
GROOTE VAART. Alkaid, 4 Mrt om 9 uur
van Antwerpen naar Amsterdam. Katwijk. Tunis
Vlaardingen. passeerde 3 Mrt Ouessant. Amers-
kerk, RotterdamAustralië, passeerde 3 Mrt Gi
braltar. Amstelveen, I Mrt van Rotterdam te
New York. Ariadne, 2 Mrt van Catania te Gi
braltar. Bredero. Rotterdam—Oost Azië, 3 Mrt
van Antwerpen. Boerhave. 1 Mrt van Galveston
te Houston. DelfSliaven. 1 Mrt van Norfolk naar
Rotterdam. Brastagi, 27 Febr. van Portland (Or,)
reaar San Francisco. Gaasterkerk. Rotterdam—
Australië, 3 Mrt. van Bombay. Ganymedes, 26
Febr. van Barranquilla naar Cristobal. Jobs-
haven, Cardiff—West Afrika, 1 Mrt van St. Vin
cent naar Grand Lafhou. Kedoe, 4 Mrt 9.35 uur
van Rotterdam naar Hu el va. Mllo, Rotterdam-
Singapore, 2 Mrt tc Aden. Ovula, 25 Febr. van
Singapore te Mlrl. Papen-drecht, 2 Mrt van
Abadan te Melbourne. Philae (charter), Shang
haiRotterdam, 2 Mrt van Port Said. Polyphe
mus, Amsterdam—Batavia, passeerde 2 Mrt
Horse Sand Fort. Prins Willem van Oranje. 3
Mrt van Botterdam naar St. John. Randfontein,
Amsterdam—Belra, pass. 3 Mrt Dakar. Salawati,
25 Febr. van Los Angeles naar Portland (Or.).
Samaria. 1 Mrt van Martini te Dieppe, gaat 3 Mrt
naar Konakri. Saroena, 27 Febr. van Hongkong
naar Tarakan. Teleman, 2 Mrt van Maracalbo
te New York. Tri cape (charter), 28 Febr. van
Tafelbaai naar Lissabon.
De verdediger van Antwerpen vertelt van zijn tactiek
De kunst om eenden te schieten heeft
haar invloed gehad, en misschien wel een
beslissenden invloed, bij den succesvollen
strijd, die Antwerpen gevoerd heeft tegen
de V-l wapens. Dit werd aan een United
Press correspondent verteld door den Ame-
rikaanschen kolonel Clare Hibbs Arm
strong, den nieuwen militairen attaché in
België. Er stak een zeer eenvoudige ge
dachte achter de verdediging van Ant
werpen, toen deze havenstad een der
zwaai-st bestookte punten van de wereld
werd, zoo vertelde kolonel Armstrong. Van
4.886 V bommen, die op de stad en de
haven van Antwerpen werden afgevuurd
„pakten mijn jongens er 2.183" en in de
laatste maand werd een score van 96 pro
cent treffers bereikt. Er was berekend, dat
slechts 65 procent van de V-bommen, die
voor Antwerpen bedoeld waren, behoorlijk
genoeg gericht werden om in de stad neer
te vallen. De anderen gingen de stad voor
bij en interesseerden de verdedigers dus
niet.
Hier pauzeerde kolonel Armstrong even,
waarna hij vervolgde: „Ik heb mijn heele
leven lang eenden geschoten. Ik schoot ze
in Minnesota (waar kolonel Armstrong
vandaan komt), aan de westkust, in C^Ji-
fornië en Chesapeake Bay. Toen ik voor
het eerst in Antwerpen kwam en de eerste
binnenkomende V-l bestudeerd had.
schoot mij plotseling de eenden jacht te
binnen. Het was de eenige manier om die
projectielen te pakken te krijgen".
De kolonel begon allei-eerst met het be-
studeeren van de richting, waaruit de pro
jectielen kwamen. Het bleek hem, dat
de meesten uit precies dezelfde richting
kwamen „en alles wat ons te doen stond
was ons met onze artillerie op te stellen op
de plaats, waar we ze verwachtten. Een
voudiger kan het niet".
De correspondent vroeg den Kolonel:
„hoe deed u het precies?" Hij antwoordde
met twee woorden „Eenden schieten".
„Ik plaatste zware concentraties geschut
ter hoogte van de drie aanvalsrichtingen.
Deze concentraties werden in veelvoud
opgesteld en als een groep de V-l miste,
werd deze gewoonlijk dadelijk daarop door
groep twee of drie neex'gehaald. In totaal
misten we 221 stuks die in het vitale deel
van de stad terecht kwamen. Soms zonden
de Duitschers, zooals u vermoedelijk weet,
hun V-eenden in vluchten van acht stuks
naar het doel. Wel, het was net zooals op
de eendenjacht. Als je eenmaal weet waar
ze vandaan komen, concentreer je daar al
het beschikbare vuur. Zoo hebben wij het
tenminste gedaan."
Kolonel Armstrong verwierf op 21 Juli
1946 het eereburgerschap van Antwerpen.
Hij deelt deze hooge onder&heiding met
oud-president Hoover, Winston Churchill
en veldmaarschalk Montgomery. De kolo
nel uitte zijn groote bewondering jegens
de Belgen, „die met het grootste genoegen
toestonden dat wij onze batterijen in hun
boomgaarden plaatsten en de bommen vlak
boven hun hoofden neerschoten".
Dertig millioen kg mo§selen
Tot op heden zijn in het seizoen 1946 47
ongeveer 30 millioen kg mosselen verzon
den, waarvan naar België ongeveer 20 mil
lioen kg, naar het binnenland 5 millioen kg
en naar Frankrijk eveneens 5 millioen kg.
De export werd door de vorst zeer be
lemmerd, voonl die naar Frankrijk.
Agenda voor Velsen
en IJmuiden
WOENSDAG 5 MAART.
Thalia, 8 uur: „Van den regen in den
drup".
Rex, 8 uur: „Het onzichtbare leger".
De Pont, 8 uur: „Catharina de Groote".
FEUILLETON
door John Dickson Carr
Vertaald door Alice van Iterson
11
i.Men veronderstelde, dat de moord ge
zien was door een man, die voor het raam
stond in het huis aan den overkant. Het
eenige bezwaar was, dat hij zijn mond niet
kon opendoen en vertellen, wie den moord
begaan had. omdat hij zich in de slaapka
mer van een gehuwde dame bevond, waar
hij niets te maken had. Het werd dus een
©gewikkelde kwestie, want wat moest bij
doen, toen er een onschuldige werd gear-
resteerd en beschuldigd van den moord?
Natuurlijk is het maar een verzinsel, want
er is nooit eenige twijfel aan geweest wie
de werkelijke moordenaar was in dat ge
val. Maar het verhaal is altijd blijven
voortleven omdat de menschen zoo'n druk
te maakten over de manier, waarop dat
brave Victoriaansche paar in den knoei
■was komen te zitten. Ze wisten, hoe de
vork in den steel zat en toch konden zij
bet niet vertellen, zonder zichzelf te ver
raden. Ik heb het altijd een hoogst ko
mieke situatie gevonden tot op heden".
Na een oogenblik voegde hij er aan toe:
„Maar het is niet komiek. Het is heelemaal
niet komiek".
„Ned, wie heeft het gedaan? Wie heeft
hem vermoord?"
Ned Atwood scheen zoo verdiept te zijn
in het historische probleem, dat hij haar
vraag over het nieuwe probleem niet scheen
te hooren. Misschien wenschte hij die ook
wel niet te hooren
„Als ik het mij goed herinner, heeft
iemand er zelfs een tooneelstuk over ge
schreven".
„Ned, in 's hemelsnaam!"
„Nee, luister goed. Dit is heel belangrijk!"
Zij zag zijn witte gezicht in de schemering.
„In het tooneelstuk draaiden zij er zich
eenvoudig uit. De arme stumper schreef
een anoniem en brief aan de politie, waarin
hij den moordenaar aanwees en hij scheen
te denken, dat de zaak daarmee afgedaan
was. Maar dat was natuurlijk niet zoo. De
eenige manier, waarop zij uit de moeilijk
heid hadden kunnen raken, was door voor
het gerecht in de getuigenbank te verschij
nen en tegen den werkelijken moordenaar
te getuigen".
Bij het angstaanjagende woord „gerecht''
greep Eve hem weer bij den arm. Maar hij
stelde haar gerust. Hij was nu één trede op
de trap omlaag gegaan. Nu draaide hij zich
om, om haar aan te zien. Zij hadden tot
dusver op mompelenden toon gesproken,
met een zekeren baast en nu werden hun
stemmen steeds zachter, hoewel dringen
der.
„Maak je geen zorg. Jij zult er niet in
betrokken woixlen. Daar zal ik voor zor
gen".
„Je gaat het toch niet aan de politie ver
tellen?"
„Ik ben niet van plan het aan iemand te
vertellen".
„Maar mij kun je het vertellen. Wie heeft
het gedaan?"
Hij schudde haar hand van zich af en
ging weer een trede omlaag. Hij liep ach
teruit, terwijl hij zijn hand op de leuning
hield. Zijn gezicht, 'dat als een witte vlek,
met de glanzende tanden door het halve
duister oplichtte, scheen als in een mist te
verdwijnen.
De gedachte, die door Eve's brein schoot,
was zoo monsterachtig, dat ze alleen aan
overspannen zenuwen kon worden toege
schreven-
„Neen", verbeterde Ned haar, met zijn
enerveerende gewoonte om haar gedachten
te lezen. „Ziet je zelf daar nu maar niet
mee te pijnigen. Het was niemand van
het gezin, waarover je je zorgen hoeft te
maken".
„Zweer je me dat!"
„Ja", antwoordde Ned. „Dat zweer ik
je waarachtig".
„Probeer je me te kwellen?"
Ned sprak volkomen kalm.
„In tegendeel. Ik probeer je juist te spa
ren. Dat hoort nu eenmaal bij jou. En dat
is wat alle mannen jou probeeren te doen.
Maar, bij den hemel, voor een vrouw van
jouw leeftijd en men mag toch zeggen
jouw ervaring, jij hebt meer bakvisch-
achtige opvattingen en illusies over de we-
i-eid dan eenige vrouw, die ik ooit ontmoet
heb! Nu goed". Hij haalde diep adem. „Je
hoort het vroeger of later misschien toch
wel".
„Schiet op, alsjeblieft!"
„Den eersten keer, dat we naar den over
kant keken.weet je nog?"
Al had zij het gewild. Eve zou er niet
in geslaagd zijn het afschuwelijke tooneel
te vergeten, dat zij had gezien. Tei-wij!
Neds blikken op haar bleven rusten, zag
zij weer het groots bureau voor zich te
gen den linieer muur, en papa Lawes met
zijn vergrootglas en zijn sikje, zooals zij
hem zoo vaak gezien had, voordat dat
hoofd bedekt was met dat masker van
bloed. Het was alsof er nu een schaduw
over viel, waardoor de omtrekken van
het beeld werden verwrongen.
„De eerste maal, dat we naar den over
kant keken, zei ik. dat ik meende iemand
bij den ouden heer te zien- Maar ik kon
toen immers niet zeggen, wie het was?"
„Nu, en?"
Maar den tweeden keer, toen alle lichten
brandden.
Eve was ook een trede omlaag gegaan,
achter hem aan. Het was niet haar bedoe
ling om hem aan te raken of hem een duw
te geven. Het was het plotselinge schrille
gefluit van een politiefluitje, dat ooi-zaak
werd van het ongeluk.
Buiten, op straat, snerpte 't fluitje opnieuw,
schril en heftig als een moordschreeuw.
I-Iet geluid klonk door de straten, drong
door de open ramen. Wat Eve voelde, was
alleen een blinden schrik en zij had geen
ander verlangen, dan den man op de trap
tot spoed aan te manen; hem "van zich af
te duwen, zich van hem en het gevaar voor
ontdekking te bevrijden door hem letter
lijk het huis uit te duwen. Zij had haar
handen op Neds schouders gelegd en
duwde.
Hij had zelfs geen tijd om een schreeuw
te geven. Hij balanceerde een oogenblik
gevaarlijk, terwijl hij met zijn rug naar
het einde van de trap stond; zijn hakken
waren over den rand van de trede en zijn
linkerhand rustte luchtig op de leuning.
Hij verloor zijn houvast, zwaaide even
heen en weer, liet een nijdig geluid hooren
en deed een stap achteruit precies op
de losse traproede beneden hem. Zij zag
nog de dwaze, starende uitdrukking in zijn
oogen, hoewel het maar een fractie van
een seconde was voordat hij viel-
HOOFDSTUK V.
Als een menschelijk lichaam van een
hoogte van zestien treden naar beneden
valt, en daarbij met het hoofd in volle
vaart tegen een muur slaat, zou men kun
nen veronderstellen, dat dit alles lawaai
genoeg zou maken om het huis te doen
schudden.
Toch kon Eve zich daar nadex-hand niets
van herinneren. Dit zou geweten kunnen
worden aan den schok, waardoor haar ze
nuwen verdoofd konden zijn. Het leek haar
alsof er practisch geen tijd verloopen was
tusschen het moment, waarop Ned viel en
dat, waarop zij zich beneden hijgend over
hem heenboog.
Zij had hem geen kwaad willen doen.
Het was nooit in haar opgekomen, dat een
knappe, aardige vrouw, die charmante ma
nieren heeft en zich verheugt in veel aan
trekkelijkheden, verdacht kan worden van
minder nobele doeleinden, wat zij dan ook
doet. Zij wist natuurlijk heel goed, dat zij
altijd bang geweest was voor schandaal.
Maar zij had nooit gerealiseerd, hoe het
kwam, dat het altijd zoo moeilijk was om
praatjes te vermijden. Zulke dingen over
kwamen haar nu eenmaal.
Eve's geweten sprak. Zij was er volko
men van overtuigd, dat zij Ned Atwood
had gedood- De hal beneden, waar de trap
een draai maakte, was zoo donker, da-' zij
over zijn lichaam struikelde. Dit leek een
geschikt eindje voor een nachtmerrie: zij
kon nu net zoo goed de straatdeur openen
en de politie roepen. Dan was alles ten
minste afgeloopen. Zij had kunnen huilen
van verlichting toen het gewaande lijk zich
bewoog en sprak.
„Wat zijn dat voor idiote kunstjes van
je? Waarom gaf je me een duw?"
Eve voelde zich duizelig worden; haar
verlichting verdween-
„Kun je opstaan? Heb je iets gebroken?"
(Wordt vervolgd)
