Haarlems „Asyl" heeft geen kolen
meer, doch het werk gaat door
ië-liin der K.L.M.
in gevaar
De staart der Amerikaansche kolenstaking
Ijs in de groote rivieren werd vlot afgevoerd
Russisch antwoord
inzake Hongarije
De snuifdoos
van den Keizer
pervers in <ïe ou_
Honden hongeren in Haarlem". Deze
JtaS op een beleenden romant.tel mag hgt domein
misschien wat kras zijn voor den toe-
d ^STbet Asyi van de Nederlandsche van dierendokter Jongkind
stand w tegen Mishandeling van Die-
IJ MUIDER COURANT
Honden hongeren in Haarlem". Deze
l nn een bekenden romantite] mag
misschien wat kras zijn voor den toe-
n het Asyl van de Nederlandsche
s^5J£ing tegen Mishandeling van Die-
Ve rie koude heeft ook in dit wereldje
ren' 900ren nagelaten en in negentien
Si kleumen de zwei-vers onder het
Sen- en poesenras van den eenen dag
Jden andere.
Mpct dan honderd jaar doet de „Die-
mnbescherming" nu reeds ui onze stad
Si zegenrijk werk en vijftien jaar is m
so Ridderstraat de bekende dubbele deur,
f? jL, gevend tot een kleme khmek, een
imf/met traliehokken en een „electri-
rluo rel" als laatste zachte uitweg voor
doodzieken hond, samen bekend als
"'nokter' Jongkind zwaait er tweemaal in
s. week den scepter; dan onderzoekt hij
»en witte jas en met een genoeglijk
Shhèltie zijn kleine soms groote pa
raten „Herta heeft zoo'n verschrikke
rs,., ie'uk en Flop wil maar niet eten en,
dokter, ik geloof dat m'n beesie een tïkkie
hóndenziekte heeft"
Zoo kabbelen de verhalen van viervoe-
huisvriendenleed tussehen de witte
wanden van het spreekkamertje: de pa-
(iönt wordt zonder veel omhaal op de
Eantafel geheschen en behandeld. Wan-
ïLJ dan de lange rij is Weggeholpen, ko-
men de nog minder bedeelden aan de
beurt" in de hokken van het asyl wacht
pen tótaal vervuilde Kees op den arts en
een deur" verder bibbert een mager
■scharminkel van een poes om erbarmen.
Ze wórden geholpen. Tenzij een zware
bronchitis het schokkende dierenlichaam
volledig heeft gesloopt en geen redding
öieer mogelijk is. In een fractie van een
-econde wordt het dier uit zijn lijden ge
holpen met behulp van een stoot electri-
cchen stroom: een klem aan den neus en
aan den lies en de zieke hond weet van
geen krampend hoesten meer.
Crïtiebe situatie.
De groote toevoer van zwervers zoo
wel katten als honden de kolennood en
dé weinig rooskleurige voedselsituatie
dreigen echter in het Haarlemsche onder
komen voor baas- en da'klooze honden
minder plezierige omstandigheden te doen
ontstaan.
Gelukkig helpen eenige handelaren
met wat melk, vleesch en ander voed
sel maar het is tooh al zóó, dat honden,
die onder normale omstandigheden
een langdurige behandeling zouden
ondergaan en genezen, om daarna wel
licht weer een liefderijk tehuis te
vinden, nu moeten worden afgemaakt
om voedsel „vrij" te maken voor ge
zonde dieren.
Ook de financiën spreken hier een woordje
mee, want het kost een stevigen duit om
zoo'n veertig hongerige dieren eiken dag
weer van het noodige te voorzien. Over
het verschijnsel, dat er juist nu zooveel
zwervende honden bij het Asyl om on
derdak moeten vragen, zou een apart ar
tikel te schrijven zijn, waarin sommige
zoogenaamde dierenliefhebbers er be
kaaid af kwamen.
Dokter Jongkind, zijn vrouwelijke staf
en de kordate mevr. Van Veen, die de die
renhuishouding wegens ziekte van haar
man dag en nacht bestiert, zijn het er
roerend over eens, dart de houder van hond
of kat, die zijn huisvriend buiten de deur
zet, omdat hij het „echt niet meer kan
doen", minstens een aframmeling verdient.
En blijkens de ervaringen komt dit soort
„liefhebbers" met een te laat besef dat ze
geen dieren kunnen houden, den laat-
sten tijd veelvuldig voor.
Het treurspel der vogels.
Wanneer men met de dames van het
cbmité van toezicht op het dierendoor-
gangshuis spreekt, ^omt de overtuiging
naar-voren, dat een'wigende' strenge win
ter de vereeniging ook op het terrein van
het gevederde gedierte paraat moet vin-
3en. Een hechte organisatie om het voe-
De KLM-persdienst deelt mede:
Naar aanleiding van een Aneta-bericht
uit Batavia, dat gegrond is op een mede-
deeling van het republikeinsche persbu
reau Antara en volgens hetwelk aan KLM-
passagiersvliegtuigen verboden zou worden
te landen op Voor-Indisch gebied, valt
slechts te melden, dat de KLM den Am
sterdamBatavia-dienst iri opdracht
vuegt voor de Netherlands Government
Air Transport. Deze NGAT heeft van de
regeering van India vergunning tot het
landen op Voor-Indisch gebied, een ver
gunning die voorshands nog niet afloopt.
deren doeltreffend uit te voeren wanneer
de nood aan de;n man komt, zal veel vo
gelleed kunnen voorkomen maar voor deze
vorstperiode kan er misschien nog iets ge
daan worden door de jeugd hierbij
wordt vooral gedacht aan de padvinders
in te schakelen. Bovendien is reeds een
zaadverstrekking, bijvoorbeeld voor voe
derplaatsen in Groenendaal, op gang.
Er is wel eens gefluisterd, dat de Die
renbescherming niet veel méér deed dan
het maken van slagzinnen over liefde voor
het dier; wie echter de dubbele deur in de
Ridderstraat wel eens is doorgegaan, weet
dat de honderden naamlooze zwervers-
van-de-straat, wier lot daarachter met een
slag van ondraaglijk in levenswaard
wordt veranderd, de kosten en moeite van
de Vereeniging meer dan wettigen.
De „Willem Barendsz zendt
ons 5700 ton walvischtraan
Dè Nederlandsche Maatschappij voor de
Walvischvaart deelt mede, dat de tanker
„Nacella" op 28 Februari van de vangge
bieden in de Zuidelijke IJszee naar Neder
land' is vertrokken met een lading traan
van rond 5700 ton. Bovendien bevond zich
op dit tijdstip rond 1800 ton aan boord van
de ..Willem Barendsz", die de vangst tot
het eind van het seizoen op 8 April voort
zet.
Sir Thomas Beecham is ziek
Daar Sir Thomas Béecham door ziekte
verhinderd is zal het concert van het Con
certgebouworkest hedenavond in de
Gem. Concertzaal te Haarlem, onder lei
ding. staan van Eduard van Beinum. Het
orkest zal een gewijzigd programma uitvoe
ren, namelijk Schuberts „Unvollendete"
en Bruckners Zevende Symphonie.
Dieren vragen om erbarmen. Ze kunnen
niet vertellen hoe hun lot is geweest, maar
in het asyl is tenminste het dagelijksch
brood gegarandeerd, al moet dit dan ook
thans met kunst en vliegwerk bij- elkaar
gebracht worden. Zou er een menschenkind
opdagen dal zich dit onuitgesproken
hondenleed aantrekt?
Het. opperste hof handhaaft de boeten tegen Lewis
en zijn mijnwerkersorganisatie
De bewoners van de Betuwe en van het
land van Maas en Waal hebben in de af-
géloopén dagen met spanning uitgekeken
hoe de groote rivieren zich zouden houden,
Wanneer het ijs „los" zou komen. Er werd
uit Duitschland groote was van den Rijn
gemeld en Zaterdagmiddag ging de mare
door Nijmegen dat een ijsveld van niet
minder 80 km lengte in aantocht was. De
Waal^teeg tot bijna 12 meter boven NAP,
eri de uiterwaarden werden overstroomd.
Het ijsveld scheurde direct los en daar de
vorst wel langdurig, maar niet streng ge
weest is, deed zich geen damvorming voor.
Het ijs werd vlot afgevoerd over de een
week geleden opengebroken rivier.
Bij Pannerden had de Rijkswaterstaat
een ijsveld van 5 km lengte in den Rijn
laten zitten om het uit Duitschland ko
mende ijs in de Waal te leiden, daar an
ders de Baileybrug bij Arnhem gevaar zou
loöpen.
Zaterdagmiddag omstreeks vier uur
raakte dit ijsveld op drift en zakte het
via het Pannerdensch kanaal den Rijn af.
De Rijkswaterstaat sloot onmiddellijk
de Baileybrug voor het verkeer af, daar
deze nu direct bedreigd werd. Ook hier
hetzelfde beeld als op de Waal; het ijs
veld werd in verschillende stukken uit
eengeslagen, die mét een snelheid van 7
a 8 km per uur de rivier afzakten. Welis
waar zijn ijsvelden tegen de brug aange-
Reeder van de „Martin Behrman"
stelt eischen
Zondag heeft de heer James Ryan, di
recteur en rechtskundig adviseur van de
Isbrandtsen-lijn meegedeeld, dat hij o,m.
een claim van tien millioen Amerikaan-
sche dollars bij de Ned.-Indisohe regeering
heeft ingediend. Een officieel document is
gezonden aan dr. van Mook en alle auto
riteiten, die met de Martin .Behrman-
kwestie te maken hebben. In het docu
ment wordt o.m. geëischt de oogenblikke-
lijke teruggave van de reeds geloste lading,
vrijlating van het schip en het vrijgeven
van de op het schip nog aanwezige lading.
Dit moet binnen vier-en-twintig uur ge
schieden. Gebeurt dit niet, dan dient de
Isbrandtsen namens zichzelf en alle be
langhebbenden een eisch tot schadever
goeding ten bedrage van tien millioen
Amerikaansche dollars in, o.m. omvattende
dé volledige waarde van de „Martin Behr
man". de volledige waarde van de lading,
vrachtkosten, verzekeringspremies, com
missie van de Isbrandtsen maatschappij en
de schade, door kapitein en bemanning
geleden.
dreven, hetgeen ook op de brug goed voel
baar was en werd een van de openingen
zelfs even versperd, doch zij braken spoe
dig stuk en werden door het snel stroo-
mendé water afgevoerd.
Schipbrug bij Deventer
weggenomen.
Gevaar voor kruien van het ijs bestaat
nog wel op den IJsel,- waar de ijsbrekers
niets konden uitrichten, omdat het IJsel-
rri'éer nog dicht zit en de afvoer dus ge
stremd is. Als voorzorgsmaatregel heeft
men de schipbrug te Deventer weggeno
men. Voetgangers en wielrijders worden
nu per roeiboot overgezet.
De interventie-rollen omgedraaid
Naar Tass meldt, hebben de Sovjet-auto
riteiten in Hongarije thans op de Ameri
kaansche nota geantwoord en het voorstel
om gezamenlijk een onderzoek in té stellen
naar den toestand in Hongarije, verwor
pen. De nota was gericht aan den Russi-
schen voorzitter der geallieerde bestuurs
commissie en hield een protest in tegen
inmenging in aangelegenheden der niet-
communistische Hongaarsche regeering.
Luit.-generaal Sviridof, de Russische
gedelegeerde der bestuurscommissie zeide
in zijn antwoord, dat een gezamenlijk on
derzoek naai* den' toestand en naar de
„samenzwering" een directe inmenging in
de binnenlandsche zaken der Hongaar scire
republiek en eert miskenning van de be
voegdheid van het Hongaarsche volksge-
recht zou beteekenen.
Wat betreft de arrestatie van Bela
Kovacs, voorheen secretaris van de partij
der kleine boeren, zeide Sviridof, dat hij
de Amerikaansche interventie terzake niet
anders kon zien dan een inbreuk op het
recht der Russische bezettingsautoriteiten
om haar troepen in Hongarije te bescher-
meh. Volgens Sviridof was het het com
plot, waarvan Kovacs deel uitmaakte, dat
de democratische regeering van Hongarije
bedreigde en niet de minderheidspartijen,
welke laatste niet met eenig recht be
schuldigd kunnen worden van pogingen
een dictatuur te vormen. Sviridof zeide
verder, dat vele samenzweerders vooraan
staande vertegenwoordigers van de partij
der kleine boeren zijn gebleken, onder wie
parlementsleden. De partij heeft zelf de
schuld harer betrokken leden toegegeven
en zich bereid verklaard hen voor het ge
recht te brengen, aldus Sviridof.
Het hooggerechtshof der V.S. heeft de
uitspraak tegen John Lewis, die door de
rechtbank schuldig was bevonden aan on
gehoorzaamheid jegens het hof. juist be
vonden. Lewis en zijn mijnwerkersorgani
satie werden veroordeeld tot het betalen
van boeten van resp. 10.000 en 3.500-000
dollar.
Het hooggerechtshof handhaafde de te
gen' Lewis geëischte boete maar oordeelde,
dat de boete ten laste van de mijnwer
kersorganisatie verlaagd moet worden tot
700.000 dollars.
De meerderheid der rechters was boven
dien van meening. dat de mijnwerkersbond
2.800.000 dollar extra zal hebben te beta
len, indien hij zich niet binnen de vijf da
gen volledig accoord verklaart met de uit
spraak van de gewone rechtbank.
De president van het hooggerechtshof,
Vinson, verklaarde, dat de bond alleen op
clementie kon rekenen, indien hij Lewis'
verklaring aan den minister van Binnen
landsche Zaken, Krug, gedaan op 20 No
vember 1946, geheel terug nam. Hij voegde
er aan toe, dat de weg, dien de vakver-
eenlging had ingeslagen, „een zoodanig
ernstige bedreiging vormde voor een nor
maal constitutioneel bewind en voor de
economische en sociale welvaart van de na
tie" dat een zware boete gewenscht was
om den nadruk te leggen op de ernst van
de daad.
Het hooggerechtshof nam zijn beslissing
met zeven tegen twee stemmen.
Lewis zal nu de verklaring aan Krug,
waardoor in November jl*. het arbeidscon
tract werd beëindigd, moeten intrekken.
In Washington wordt de uitspraak be
schouwd als een overwinning voor Truman
en zijn regeering „in hun strijd tegen Lewis
en de mijnwerkers".
De uitspraak van het hooggerechtshof
houdt tevens in, dat, indien de mijnwer
kersbond per 31 Maart a.s. opnieuw staakt,
de 2.800.000 dollar, die voorwaardelijk in
mindering worden gebracht, bijbetaald
moeten worden-
Lewis heeft tot dusver geen commen
taar gegeven, maar zal dat wellicht deze
week nog doen.
De beslissing van het hooggerechtshof
schept een precedent, want zij wil zeggen,
dat de wet Norris-Laguardia van 1932, die
elke rechterlijke uitspraak tegen stakin
gen- in conflicten met privé-werkgevers
pis onrechtmatige daad stempelt, niet van
toepassing is op de regeering als werk
geefster.
In welingelichte kringen is men van
meening, dat de beslissing van het hoog
gerechtshof een „rampzalige mijnwer
kersstaking" in April a.s. heeft voorkomen.
De zaak van den Amerikaanschen staat
contra de United Mine Workers en hun
president John Lewis heeft een lange en
gecompliceerde geschiedenis, voortvloeien
de uit het uitblijven van overeenstemming
tussehen de mijneigenaars in de vetkolen-
industrie en de arbeiders tijdens de na-
oorlogsche periode van overschakeling. De
uitbreiding, van den mijnbouw in de oor
logsjaren werd beschouwd als een van de
belangrijkste industrieele prestaties van
de Vereenigde. Staten en schiep een ver
wachting ten aanzien van de arbeidsvoor
waarden bij de mijnwerkers, die niet op
bevredigende wijze kon worden opgelost.
Na 1937 kregen de arbeiders in deze in
dustrie twee algemeene loonsverhoogingen,
namelijk in 1941 en 1946, beide van onge
veer 17 percent. Dë gemiddelde weekloonen
waren in November 1946 61.49 dollar. Ter
vergelijking diene dat de arbeiders in de
ijzerertsmijnen plus minus 47, de koper
mijnwerkers ongeveer 5-1 en de lood- en
1 zinkmijnwerkers tennaastebij 49 dollar
verdienden.
In het begin van 1946 slaagden de werk-
Deze foto maakt een Russischen indruk,
maar het zijn geen trojka-paarden, die hier
in een sneeuwstorm staan te wachten, maar
harddravers, die deel namen aan de arren-
wedstrijden, die in Spaarndam zijn ge
houden.
gevers en arbeiders er niet in een nieuw
contract te sluiten voor den afloop van
het oude op 31 Maart. Een staking was het
gevolg, die met een korte onderbreking
duurde tot 29 Mei. Op dien datum onder
teekenden minister Krug (de vetkoolmij-
nen waren inmiddels door den staat over
genomen) en Lewis een overeenkomst,
waarbij een loonsverhooging van 18 V2 dol
larcent per uur wex*d toegekend en waar
bij een sociaal en gezondheidsfonds werd
gevormd, te financieren uit een prijsver-
hooging van vijf dollarcent per ton kolen.
Nieuwe eischen
Na enkele maanden ontstond echter op
nieuw een strijd: Krug beweerde dat de
overeenkomst gold voor den geheelen tijd
van staatsbeheer der mijnen, maar Lewis
vond dat het contract met vijf dagen kon
worden opgezegd. Op 1 November begon
nen de besprekingen, eerst tussehen onder
geschikten van Krug en Lewis, later tus
sehen de beide autoriteiten zelf. De mijn
werkers vroegen opnieuw loonsverhoo
gingen, kortere werktijden, grootere werk
geversbijdragen aan het sociale fonds en
betere voorziening in geval van bedrijfs-
ongelukken. De onderhandelingen liepen
vast en tegen 20 November bralt opnieuw
de staking uit, die nog zoo versch in liet
geheugen ligt. Het resultaat hiervan was,
dat beide partijen een „wapenstilstand"
sloten die in April a.s. afloopt. Bovendien
werd Lewis en zijn bond een proces aan
gedaan wegens ..minachting voor den rech
ter". In lagere instantie werd Lewis 10.000
dollar boete opgelegd, den bond 3'/2 mil
lioen.
Het opperste gerechtshof zal den strijd nu
moeten beslissen: de mïnachtingszaak is
slechts een bijkomstigheid; op het spel staan
de souveteine reohten van de regeering
contra de „onschendbaarheid" van de vak
organisaties in rechtszaken.
Het veelbegeerde zwarte goud
en zijn verleiding
De politie heeft tegen twee arbeiders. M. S.
eri A. M. de N., van een kolenhandel te Haarlem
wegens diefstal van acht zakken kolen proces
verbaal opgemaakt, evenals tegen den heler, een
zekeren J. C. S. De politie heeft het zwarte goud
opgespoord en aan den eigenaar teruggegeven.
Voorts heeft de politie Vrijdagnacht twee
personen aangehouden, die cokes verv
den, die zij van «de opslagplaats aan den Ver-
spronckweg van de spoorwegen ontvreemd
hadden.
Jubileum Adèle Drees
Zondag vierde de Haarlemsche muziek-paeda-
goge mej. Adèle Drees onder groote belangstel
ling haar 50-jarig Jubileum als piano-leerares.
I Zoowel de vele bloemen als de schat van ge
schenken toonden de liefde, welke deze vitale
vrouw in ontelbare harten heeft weten te ves
tigen. De heer J. de Klerk huldigde in een
geestig speeohje mejuffrouw Drees en haar oud
ste leerlinge, mevr. C. Dielv. d. Mey overhan
digde een geschenk en bloemen, daarin nage
volgd door den oudsten leerling, den heer J.
Westendorp, Natuurlijk mocht ook de jongste
telg uit het „muziekgezin" niet ontbreken en
de 16-jarige Frans van Doorn liet ditmaal zijn
onderwijzeres de muzikale vruchten plukken van
haar onderricht, toen hij eigen pianocomposities
voordroeg.
MARKTBERICHT, VAN MAANDAG
Aangevoerd werden 50 kisten tarbot en tong,
350 kisten schol, 250 kisten schelvisch, 850 kisten
kabeljauw, 300 kisten wijting, 50 kisten schar en
50 kisten diversen, totaal 1900 kisten.
Prijzen: groote schol f26—f20; middelschol
f32—f25, kleinmlddel schol f34—£33; bot f26.
Besommingen. Motorloggers: KW 64 7250, KW
138 f Ö540, KW 189'f 5570, KW 20 5430.
Kustvisschers: IJM 248 2830, IJM 270 f 250,
UK 411 f388.
Agenda voor Veisen
em Umwiden
Thalia, 8 uuft De 5e Colonne.
Rex, 8 uur: Het leven is geen lolletje.
De Pont, 8 u.: De man die verdween, Hands up.
Truman wint de Mexicanen
voor zich
In de Amerikaansche bladen werd een
zeer belangrijke plaats ingeruimd aan het
bericht over een spontane daad van Presi
dent Truman in Mexico City op Dinsdag
j.l_, waarop de Mexicaansche president
Aleman Truman „de nieuwe kampioen van
de solidariteit en goede verstandhouding
onder de Amerikaansche Republieken"
noemde.
Op weg naar een fiesta te zijner eere
liet de Amerikaansche president onver
wacht strippen om een krans te leggen bij
het Chapultepec monument voor Mexico's
jongens-helden uit den Amerikaansch-
Mexicaanschen oorlog van 1846'48. Hier
door werd Truman de eerste Amerikaan
sche burger die eer betuigde aan dit na
tionale Mexicaansche heiligdom.
De Mexicaansche minister van Buiten-
landsche Zaken Jaime Torres Bodet noem
de Trumans daad „een gebaar aan een
gentleman en een vriend waardig, dat een
klove uit het verleden overbrugt door nog
een brug naar de toekomst".
Het programma van Woensdag hield
voor Truman o.a. in een vlucht over Mexi
co's nieuwe vulkaan Paricutin, een lunch
met den Mexicaanschen minister van Bui-
tenlandsche Zaken bij de pyramiden van
San Juan Teothuacan, een receptie voor de
leden van de Amerikaansche kolonie in de
Mexicaansche officiersclub en een diner
met den Mexicaanschen President in diens
particuliere woning.
Tribunaal veroordeelt een arts
De eersie kamer van het Haarlemsche tribu
naal heeft uitspraak gedaan in de zaak tegen den
zes en veertig jarigen arts G. W. H, uit Haar
lem, die lid is geweest van de NSB. als keu
ringarts is opgetreden voor de W.A. en voor het
Gewestelijk Arbeidsbureau en een boek heeft
geschreven over de rassentheorie. Het tribunaal
bepaalde den tijd der interneering gelijk aan de
voor-detentie (9 Mei 1945 tot 12 November 1046),
ontzetting uit de kiesrechten gedurende tien
jaar en verbeurdverklaring van een bedrag van
£20,000 uit het vermogen,
INBREKERS TE HEEMSTEDE.
Te Heemstede zijn de laatste dagen
wederom verschillende inbraken gepleegd.
Tot een tijdelijk onbewoond perceel aan
den Heerenweg wisten onbekenden zich
toegang te verschaffen en zij namen een
groote hoeveelheid zilveren voorwerpen
mede. Uit een woning aan de Laan van
Rozenburg werd des nachts een rijwiel ge
stolen. Uit een andere woning aan den
Heerenweg werden na insluiping twee Per
zische lcleeden, 2alveren voorwerpen, bont
jes, beddelakens, distributiebescheiden en
andere voorwerpen van waarde ontvreemd.
GEEN OVERBRUGGINGSUITKEF.RING
AAN LANDARBEIDERS. DIE EEN JAAR
CONTRACT WEIGEREN.
Naar het ministerie van Sociale Zaken
mededeelt, komt het hier en daar voor, dat
landarbeiders en tuindersknechts, die in de
gelegenheid zijn een jaarcontract aan te
gaan, dit niet doen, omdat zij wellicht als
los arbeider gedurende het seizoen meer
zouden kunnen verdienen. Bij werkloosheid
wenden zij zich dan tot de overheid om
overbruggings-uilkeering. Aangezien de
werkloosheid imdie gevallen niel onvrijwil
lig is te noemen immers zij hebben een
dienstverband voor een vol jaar vrijwillig
afgewezen, om enkele maanden iets meer
te verdienen kunnen deze werkloozen
niet voor overbruggingsuitkeering in aan
merking komen.Landarbeiders en tuinders-
knechts zullen er derhalve goed aan doen
aangeboden jaarcontracten te aanvaarden,
ten einde zichzelf en hun gezinnen later
niet in financieele moeilijkheden te
brengen.
Athletiek
De heer H. A. van der Mey
eere-lid van de K.N.A.U.
Op de in „Krasnapolsky" te Amsterdam
gehouden jaarvergadering van de K.N.A.U.
die onfier leiding stond van ir. A. Paulen
en o.m. bijgewoond werd door het eerelid
Pim Mulier, werden de jaarverslagen van
den secretaris-penningmeester goedge
keurd. In de vacature Hofman werd in het
hoofdbestuur gekozen de heer Ebbinga uit
Leeuwarden. Daar de heer Paulen zijn
functie van voorzitter van de Unie niet
vereenigbaar achtte met die van voorzitter
van de N.T.C. trad hij in laatstgenoemde
functie als zoodanig af. In zijn. plaats koos
men den heer Willink uit Amsterdam. De
secretaris-penningmeester de heer Wirtz
ontving voor zijn zeer vele en belangrijk»
werk in het afgeloopen jaar den Thomson-
Beker. De beker voor de beste sportieve
prestatie werd de dames-estafette ploeg
aangeboden, die in 1946 te Oslo het Euro-
peesch kampioenschap op de 4 x 100 m
behaalde.
Het voorstel om de leeftijdsgrens van de
juniores bij wijze van proef met. een; jaar
te verhoogen werd aangenomen. De heer
H. A. van der Mey, voorzitter van de
H.A.V. „Haarlem", die in de N.T.C.-ver
gadering van Zaterdag tot voorzitter van
de recordcommissie was gekozen, werd
door zijn vele werk in het belang van de
Nederlandsche athletiek verricht tot eere
lid van de K.N.A.U. benoemd. Het bestuur
werd opgedragen overleg te plegen met den
K.N.V.B. en eventueel met het N.O.C., om
dit jaar een gesloten voetbalseizoen in te
voeren.
FEUILLETON
door John Dickson Carr
Vertaald door Alice van Iterson
„Hét lijkt me vrij moeilijk om te mik
ken op een doel als het hoofd van een
mensch", antwoordde hij, „en dan een
snuifdoos op de lessenaar vóór hem raken.
Behalve natuurlijk
„Wat zegt u, doctor?"
Niéts. Gaat u verder, alstublieft".
Monsieur Goron was half overeind ge
komen op zijn teenen eh had zijn hand als
een schelp om zijn ooren gelegd alsof hij
woorden van groote wijsheid zou hooren.
Zijn uitpuilende oogen waren op Dermot
gericht. Maar nu zonk hij weer terug in
zijn stoel.
„Deze misdaad", vervolgde hij, „is wreed
en bruut. Ze .is zinloos. Oppervlakkig ge
sproken zou men bijna zeggen, dat hét het
werk van een krankzinnige is".
„Onzin", zei Dermot, een beetje ge
ïrriteerd. „Integendeel, het is een volko
men karakteristieke misdaad".
..Karakteristiek?"
„In haar soort, ja. Neem me niet kwa
lijk, dat ik u in de rede ben gevalle^ Ga
voort alstublieft".
„Er is niets gestolen", zei Monsieur Go
ron. „Er zijn ook geen teekenen van braak.
Deze misdaad is begaan door iemand, die
in het huis bekend is, die wéét, dat er een
pook bij den haard hangt, en die zelfs weet,
dat de oude heer een beetje doof is, zoo
dat hij gemakkelijk van achteren af te be
naderen is, zonder dat hij het hoort. De
familie Lawes was een echt gelukkig ge
zin, dat kan ik je verzekeren. Vandaar dat
ze zoo volkomen van streek waren van
schrik en afschuw".
„En wat is er verder gebeurd?"
„Zij gaan dan naar Madame Neilï toe-
Ze zijn erg op haar gesteld. Men heeft mij
verteld, dat dadelijk nadat de misdaad
was ontdekt. Monsieur Horatio en Miss
Janicé pogingen in het werk hebben ge
steld om haar dadelijk te spreken te krij
gen. Zij werden echter tegen gehouden
door een politie-agent, die daar dienst
deed en die hun zeide, dat zij het huis
niet mochten verlaten, totdat de Commis
saris was gekomen. Ik heb zelfs gehoord,
dat het miss Janice gehikt ia om toch even
het huis uit te glippen. Maar blijkbaar
heeft zij Madame Neilï niet gesproken.
Dan arriveert de commissaris. Mooi zoo!
Hij ondervraagt de familie. Goed! Ze vra
gen hem of ze Madame Neill mogen bezoe
ken. De commissaris biedt aan iemand
naar den overkant te sturen om haar te
halen. Dezelfde agent, die reeds zooveel
ijver heeft betoond, krijgt deze opdracht.
Gelukkig heeft hij éen lantaarn bij zich.
De huizen liggen juist precies tegenover
elkaar, zooals u al wel heeft gehoord of
gezien?"
„Ja", gaf Dermot toe.
„De agent", vertelde Monsieur Goron,
terwijl hij zijn beide dikke elleboogjes op
tafel steunde en een heel leelijk gezicht
trok, „doet het hek open en loopt het
paadje op. Daar vindt hij, vlak voor de
deur van Madame Neill's huis, een
„Nu?" vroeg de ander, toen Monsieur
Goron ophield.
„Een rose1 satijnen sjerp of ceintuur,
zooals dames aan een ochtendjapon of zoo
iets dragen. En op dat röse ding ziet hij
bloedvlekken".
„Zoo".
Weer was het even stil.
„Maar de agent is slim. Hij stopt die
sjerp in zijn zak en zegt niets- Hij belt aan.
Hij wordt opengedaan door twee hevig
verschrikte vrouwen. De namen van die
vrouwen zijn" nu nam Monsieur een
minuscuul notitieboekje uit zijn zak, dat
hij vlak bij zijn oogen hield om er goed in
te kunnen turen„Yvette Latour, het ka
mermeisje van Madame Neill en Célestine
Bouchère, de keukenmeid. Deze beide
vroirwen beginneh in het donker tegen
hem te fluisteren. Ze leggen de vingers op
haar lippen en vragen hem om stil te zijn.
Ze nemen hem mee naar een kamer op de
benedenverdieping en deelen hem mee wat
zij hebben gezien.
Yvette Latour vertelt hoe zij wakker
geworden is door lawaai. 2e is haar kamer
uitgegaan en heeft gezien, hoe Madame
Neill het huis is komen binnensluipen.
Verschrikt, hoewel zij niet voor een
kleintje vervaard is, maakt Yvette ook
dadelijk Célestine Bouchère wakker. Zij
gaan zachtjes naar beneden en gluren in
Madames Neill's slaapkamer. In de bad
kamer, waarvan de wanden bijna geheel
uit spiegels bestaan, zien zij Madame Neill,
hijgend van het harde loopen en met ver
ward kapsel, bezig bloed van haar handen
en gezicht te wasschen. Ook probeert zij
kleine bloedvlekjes van een wit kanten
négligé te sponzen, terwijl de ceintuur van
dat kleedirigstuk ontbreekt".
Monsieur Goron keek snel over zijn
schouder. Er liepen nu meer menschen
voorbij het terras van Hotel „Donjon". De
zon, die langzaam achter het pijnboomen
bosch aan den anderen kant van de Avenue
de la Forêt zonk, scheen in zijn oogen.
Dermot Kinross bepeinsde, dat het tafe
reel. door Monsieur Goron zooeven geschil
derd, bijna ondraaglijk duidelijk was. De
sluipende dienstboden, het gluren door de
deur van de slaapkamer, het opgewonden,
nerveuze gelaat van de jonge vrouw, vele
malen weerkaatst in de spiegels. Voor het
oogentoiik schortte hij echter zijn oordeel
op en zei alleen:
„En toen?"
„Nu, onze agent heeft de beide dienst
boden zwijgplicht opgelegd. Toen is hij
brutaalweg naar Madame Neill's slaapka
mer gegaan en heeft aangeklopt".
„Lag zij in bed?"
„Integendeel", antwoordde Monsieur
Goron met iets van bewondering in zijn
stem, „zij was bezig zich te kleeden om
uit te gaan. Zij verklaarde, dat zij wakker
was geworden door de telefoon en dat M.
Horatio Lawes haar had opgebeld al
weer een telefoongesprek, .onthoud dat
goed, het was pas een paar minuten ge
leden! en haar van de tragedie had
verteld-
Vóór dien tijd had zij niets gehoord, zei
ze. Geen politïefluitjes en geen drukte op
straat. Absoluut niets! Mijn beste doctor,
stel u voor, hoe goed die vrouw moet kun
nen comedies pel en! Ik heb er bewondering
voor! De tranen loopen haar over de wan
gen bij de gedachte, dat Sir Maurice dood
is- Haar lippen trillen en haar oogen zijn
wijd geopend. Zoo onschuldig als een pas
ontloken roos, nietwaar? En het witte né
gligé hangt in de kleerenkast; en in de
badkamer, vlakbij, staat de wasem nog op
de spiegels van haar pogingen om het bloed
van het slachtoffer van haar handen te
wasschen!"
Dennot bc-woog zich; hij was niet op zijn
gemak.
„En wat heeft die agent van u gedaan?"
„Nu, die lachte Ln zijn vuistje, maar hij
hield zich van den domme, dat begrijpt u.
Hij vroeg haar zoo vriendelijk te willen
zijn met hem naar den overkant van de
straat te gaan en haar vrienden wat te
troosten. En toen verzon hij een voor
wendsel om even ,te kunnen achter blijven".
„Met de bedoeling om
„Precies. Met de bedoeling om in het
geheim het négligé mee te nemen".
„En?"
„Yvette, de dienstbode, heeft men
onder geheimhouding gelast aan Ma
dame Neill te verklaren, dat het naar de
stoomerij was gestuurd, toen deze er na
derhand naar vroeg. Er zijn tegelijkertijd
andere kleedingstukken weggestuurd, om
;te voorkomen, dat zij argwaan kreeg. Denkt
u, dat Madame er zich zorg over maakte?
INeen! De bloedvlekken had zij er immers
zelf al uitgewasschen. Natuurlijk is 't nooit
tot haar doorgedrongen, dat zulke vlekken
bij een scheikundig onderzoek toch altijd
nog te vinden zijn. Maar die bloedvlekken,
mijn beste doctor, zijn lang niet het be
langrijkste aan dat négligé!"
„Neen?"
„O, neen?"
.Nee", zei Monsieur Goron. terwijl hij
op het tafelblad trommelde. ..Het was
Yvette Latour. die het kleedingstuk nauw
keurig bekeken heeft onder toezicht van
een van mijn menschen. En het was ook
Yvette Latour. die een heel klein splinter
tje rosé agaat heeft gevonden, dat aan
het kant is blijven hangen".
Het zwijgen van den prefect van politie
was nu niet op effect berekend. Hij zweeg
omdat er weinig meer te vertellen viel en
het speet hem oprecht.
(Wordt vervolgd)
