c Watersnood in het suikerland J Kimst-snippers Drievoudige kunst-tentoonstelling Verslag der Spoorwegen over 1945 en J De Figuren WOENSDAG 9 APRIL 1947 Prachtig werk van het Nederlandsche Roode Kruis in en om Soerabaja (Van onzen correspondent) Soerabaja. Maart 1947. Het landschap bezuiden Soerabaja doet op vele plaatsen echt Hollandsch aan. Laagland zoover het oog reikt, doorsne den door lange, rechte kanalen en dijken, waarover de wegen gaan. Het is alleen wat warmer hier en er grazen geen koeien, maar er groeit rijst- Vroeger werd hier ook veel suiker geplant en het wemelt er van de suikerfabrieken. Maar die liggen alle reeds een jaar of vijf stil. De Jap had geen interesse in suiker: de aanwezige voorra den waren groot genoeg en van export kon toch niets komen. Hoe groot de voor raden waren, blijkt wel uit het feit, dat de Nederlandsche troepen bij de jongste operaties in enkele fabrieken honderddui zenden kilo's voor-oorlogsche suiker heb- Iben aangetroffen! Maar suikerriet is nergens te zien', al het bebouwbare land is met rijst of mais be plant. En veel van dit kostbare voedsel 'staat nu te verrotten op het veld, doordat de TRI de door haar gecontroleerde irri- gatiewerken meende te moeten benutten voor het blank zetten van het Neder- landsch gebied. Het is een troosteloos beeld, deze watersnood in het rijke land. Behalve de rijstvelden zijn heele dessa's overstroomd. De bevolking loopt er ellendig bij i-n het geteisterd gebied. Uitgehongerd en in lom pen gehuld verdrongen de menschen zich voor de posten van het Roode Kruis, waar in enorme ketels een hutspot van rijst, mais, groene erwten, corned beef, beschuit, uien en zout (zeer weinig zout in verband met de ondervoeding) gebrouwen wordt. Eén zoo'n post geeft 1500 mannen, vrou wen en kinderen ieder twee porties oftewel 0.7 liter per dag- Er is ook een polikliniek en verstrekking van UNRRA-kleeding. In een voorpost als Modjosari deelden de mariniers hun voortreffelijke nasi- goreng met de hongerende menigte. Een politiek experiment. Ook in Modjokerto is de verhouding tus- Schen Indonesiërs en Nederlandsche troe pen best- De republikeinsohe regent is hier met zijn bestuursapparaat gebleven op •uitdrukkelijk bevel van de regeerïng Sjahrir, hetgeen een belangrijk politiek experiment inluidt- Hier moet thans blij ken of het mogelijk is, dat een republi- keinsch civiel bestuur zijn functies nor maal verder kan uitoefenen, wanneer het militair gezag in Nederlandsche handen overgaat. Regent Soekandar is volbloed republi kein, een jong arts, die in September 1945 door de revolutionairen in de plaats van zijn ouden schoonvader met het stedelijk bestuur werd belast. Verminkt Soerabaja herleeft. Wat Soerabaja in het najaar van 1945 heeft doorstaan, wordt door geen andere stad in dezen archipel geëvenaard. Hier heeft- de revolutie het hevigst gewoed en hier kwam de oorlog met al zijn verschrik kingen, toen de Britsch-Indiërs de stad te vuur en te zwaard veroveren moesten. De sporen van dit alles zijn nog duide lijk te zien. Toch is er al veel hersteld, of althans gecamoufleerd. En er wordt weer flink aangepakt. De groote maatschappijen sturen steeds meer employés naar de kro kodillenstad en de Europeesche gemeen schap heeft zijn voor-oorlogsche totaal van 25.000 zielen al weer bereikt. Het aantal Indonesiërs bedraagt thans 350.000, dat is de helft van vroeger, Dit is niet gering, wanneer men weet, dat de stad na den „slag om Soerabaja" prak tisch ontvolkt was. Deze massa-uittocht in November 1945 is ook de reden, waar om Soerabaja het voornaamste evacuatie centrum is geworden. Vrijwel alle in het binnenland geïnterneerden komen na hun evacuatie in Soerabaja terecht en blijven daar ook voor zoover ze niet elders werk hebben of in aanmerking komen om naar Holland te worden gestuurd. Recht op dit laatste hebben alleen de volbloed Neder- Ruim veertig honden vergiftigd De laatste maanden heeft een onbe kende brood of worst met strychnine in de nabijheid van boerenhoeven in Ede, Bennekom en Geldersch Veenendaal neer gelegd, waardoor meer dan veertig hof- en waakhonden gestorven zijn. De gedu peerde landbouwers wijzen algemeen den zelfden persoon aan als den dader, maar tot dusverre heeft men niet kunnen be wijzen, dat hij inderdaad de schuldige is. Electrificatie der spoorwegen vordert Wanneer zich geen onvoorziene om standigheden voordoen zal op 4 Mei het haanvak Den Haag-Utrecht met electri- sche treinen berijdbaar zijn. Op 1 Juni volgt de lijn Utrecht-Eindhoven, op 30 Juni Scheveningen-Renbaan Achterweg, op 3 October Leidschendam-Rotterdam- Hofplein, op 1 Januari 1948 Utreoht-Nij- megen en op 1 Mei 1948 Utrecht-Amster dam. De radio geeft Donderdag HILVERSUM I, 301.5 M. 7.00. 8.00, 13.00, 18,00 en 23.00 uur Nieuws. 7.15 Gymn. 7.30 Gram.pl. 8.15 Grampl. 8.45 stra- winsky. 9.15 Ochtendwijding. 9,30 Arbeidsvita minen. 10.30 Voor de vrouw. 10.35 Operafrag menten. 10.50 Kleutertje, luister, n.oo Praatje met een plaatje. 11.20 Plano. 12.00 Lyratrio. 12.30 In 't spionnetje, 12.35 Eric Coates. 13.15 Les gars de Paris. 13.45 Weensche walsen. 14.00 Voor de vrouw. 14.20 Kamerorkest. 15.00 Voor zieken 16.00 U kunt het gelooven of niet! 16.05 Banjo- muziek. 16.15 Camera loopt. 17.00 Kaleidoscoop. 17,20 Dr. A. F. J. Portielje. 1730 De Skymasters. 18.15 Sportpraatje. 18.30 Strijdkrachten. 19.00 En nu naar bed. 19.05 Radiostrip 4. 19.15 Volksmu- zlekschool. 19.45 R. V. D. antwoordt. 20.08 Echo van den Dag 20.15 Omroeporkest. 21.25 Hoor spel. 22.20 Orgel. 22.45 Lezing over den midden stand. 23.15 Gram.pl. HILVERSUM II, -115.5 M., 218 M. en 1875 M. 7.00. 3.00, 13.00, 19.00 en 22.00 uur Nieuws" 7.15 Gymn. 7.30 Gebed. 7 45 Gram.pl. 10.000 Leger des Hells. 10.15 Morgendienst. 30.45 Geestelijke lie deren. 11.00 Ziekenbezoek. 11.45 Piano-duo. 12.00 Cellomuziek. 1230 Vaudeville-orkest. 12.55 Zon newijzer. 13.15 Vaudeville-orkest.' 14.40 Voor de vrouw. 15.00 Orkestkerken. 18.00 Bijbellezingen. 16.45 Rott. Strijkkwartet. 17.50 Rijk over zee. 18.00 Celesta-ensemble, 18.45 Het aquarium. 19.15 Uit Indië. 19.30 Jo Vincent. 19.40 Lezing. 20.05 Kerkdienst. 21.15 Reportage. 22.30 Koorzang. 23.00 Nieuwe Nederlandsche muziek. 23.30 Vroo- Jijke klanken. landers en zij, die in Holland bij familie uitgenoodigd zijn of er om gezondheids redenen beslist heen moeten. De meesten van hen, die thans uit het binnenland ko men, blijven dus in Indonesië. In totaal zijn sinds November 1945 niet minder dan 34.000 menschen door de Soe- rabajasche kampen gegaan. Sinds October 1946 is liet aantal kampbewoners stabiel gebleven op bijna 3.000. Wel zijn er sinds die maand een 5.000 bij gekomen, maar on geveer hetzelfde aantal vond zijn weg naar elders. De stad beschikt over enkele groote gebouwen, waar geëvacueerden kunnen worden ondergebracht. Het fraaie gebou wen-complex van de NIAS (Ned. Indische Artsen School) dient als receptie-centrum met 1200 bedden, die thans alle onbezet zijn. Men staat klaar de evacués te ont vangen, als ze maar los komen uit het in- terneeringskamp. Distributie is onvoldoende. De voedselvoorziening is. zooals overal, een moeilijk probleem. De geheele bevol king heeft recht op distributie, maar na tuurlijk is er niet genoeg. De prijzen van versch vleesch en eieren zijn prohibitief en fruit kent Soerabaja alleen van naam. Suiker is uiterst schaarsch. Ik logeerde vijf dagen in het Oranje-hotel en kreeg nooit s uilver bij de koffie of de thee. A Door een Ieg;uit is het „Instituut voor religieuze en kerkelijke kunst" te Utrecht eigenaar geworden van een collectie ikonen die van 5 April tot eind April tentoongesteld zullen worden. Mevrouw Caroline van Dommelen heeft aan den naam van haar gezelschap het woord „Opbouw" toegevoegd, in hoofdzaak om mo gelijke verwarring te voorkomen met het „N,V. Het Nederlandsche Tooneel", daar deze N.V. nog blijkt te bestaan, en binnenkort haar werkzaamheden zal hervatten. Met een cabaret-revue onder den titel „Vijftig jaar kleinkunst" heeft het Nelson- ensemble Tweeden Paaschdag in het Minerva- paviljoen te Amsterdam het vijftig-jarig jubi leum van zijn leider Rudolf Nelson gevierd. De schilder en beeldhouwer Charles Eyck vierde Tweeden Paaschdag te Maastricht onder groote belangstelling zijn vijftigsten verjaardag. In de Bonnefantenkazerne werd een tentoon stelling geopend van ruim honderd werken van den jarigen kunstenaar, schilderijen, teeke- ningen, illustraties, klassieken, gobelins, glas in lood en emaillewerk omvattende. Een uitwisseling tusschcn „The Highbury Players" van Sutton Coldfield (Warwickshire) en het Nederlandsche amateur-tooneelgezel- schap „De Plankeniers" uit Bussum zal in Mei plaats hebben. Ongeveer*. 20 Nederlandsche acteurs zullen in hun moedertaal in het kleine theater van Highbury repeteeren en spelen en logeeren in de woningen hunner collega's. Na afloop van hun optreden zullen de Engel- schen naar Nederland komen, voorstellingen geven in liet theater van „De Plankeniers" en bij hen thuis logeeren. Nederlandsche soldaten bij het bordje, dat voor hen „halt" beteekent: De grens der Nederlandsche en republikeinsche gebieden in Indonesië, de z.g. demarcatielijn, is overal duidelijk aangegeven. W. G. Hofker Hofker ziet Amsterdam wel op een bij zondere manier. Hij voert de stad in de sfeer van het sprookje en maakt haar nog romantischer dan zij is. Dan zij is althans in mijn oogen. Ik wil daarmee niet zeggen, dat He van zijn etsen niet genieten kan. Integendeel. Zooals hij „Egelantiersgracht" (7) geeft, vol licht, de werkelijkheid idealiseerend en Brouwersgracht" (8) en wel het in nigst „Keizersgracht" (9), wordt hij wel licht niet overtroffen. Hij ontdekt een eigenschap van onze onvolprezen metro- pole, die niets te maken heeft met haar beweeglijkheid, noch met haar onvergelij kelijke gezelligheid. Het is een stad met huizen waarin fantasten wonen, met straathoeken waar mysterieuse muziek klinkt. Hofker's Amsterdam is niet de stad van het pierement. Op zijn grachten klin ken serenades, snarenmuziek. Al raakt dit alles de werkelijkheid niet meer, al is het geen portret van Amsterdam, ik houd van zulke verbeeldingen. Zeker, ik mis er de Amsterdammers in, een menschensoort, die het verstaat om een stad gezellig te maken, maar ik voel de sprookjesfiguren achter de muren en vensters- Koeler, maar in waarde gelijk is Over- ijsel (2). De mezzo-tinten uit Bali zijn als van een andere hand in hun naturalistische weergave. Prof. Kuno Brinks Geheel anders is de graficus Kuno Brinks, ofschoon ook hij de realiteit als basis ne mend, fantaseert. Hij doet het evenwel op strenge wijze, direct, niet in zoekende lijn, doch rechtstreeks met strakke harceerin- gen. Hierin nadert hij de oude gvaveer- techniek, die zoo dikwijls heeft verbaasd door de knapheid waarmee zij reprodu ceerde. De golvende zwierige lijn, die de burijn geeft, is minder gewillig, minder soepel dan die van de etsnaald, maar Kuno Brinks bereikt er in zijn zuivere, klare werkwijze zeer fraaie effecten mee. Zelfs verkies ik zijn gravures, om hun klaai'heid, boven zijn etsen. Soms is hij anecdotisch als in „Zonne baders" (10) en „Parkidylle" (11), beide droge-naaldetsen. Hij kan méér, dan hij in deze dingen geeft. Hij vult ze op met figu ren, maar ze worden er ledig door. Dit is Kuno Brinks niet op zijn best. In de prachtige, stijlvolle gravure „La- vendelpluksters" (13) en in het karakter volle „portret Jan Odé" (23) toont hij zich de meester. De handen van dit por tret zijn inderdaad van een meesterlijke factuur. In de eenvoudigst-béhandelde dingen als „Staand naakt" (6) is hij zoo puur als een Japansche teekening kan zijn. In „Rue de Bièvre" (19) en „lie St. Louis" (22) voert hij die zuiverheid van teekening door in het stadsgezicht en heft het beeld door zijn strenge manier boven het alledaagsche. Voor mij is „Bui" (12) het fraaiste van zijn expositie. Het mag zün. dat onder werp en behandeling aan een 17e eeuwsch motief doen denken, maar wat komt dat er op aan? De stijlvolle boerderij waarboven de dreiging hangt van een donkere wolk partij, de puntige silhouetten der hooimij ten, de angst die door de ruimte zweeft het is alles zoo door-en-door Hollandsch- Zoo was de natuur en zoo is zij. De 17e eeuwsche meesters werden er door aange grepen de 20e eeuwers niet minder. Het is maar een klein droge naald-etsje maar het is een meesterwerkje. Albert Loots Wij kennen het werk van Albert Loots van meer dan een tentoonstelling en mo gen met overtuiging vaststellen, dat hij een schilder is met een mooi talent. Graag schildert hij zijn eigen kop. Een schilder is voor zich zelf altijd een gewil lig, geduldig en goed-begrijpend model. Hij schildert op een eigen manier, niet mo dern, ruig, mannelijk en bereikt er zonder twijfel fraaie dingen mee. Geheel vrij heeft hij zich nog niet gemaakt van door hem bewonderde Fransche meesters. Ik noem in dit verband Cézanne, die hier en daar om den hoek kijkt. Hij kon een slech ter inspirator hebben gekozen en zal zich, met de hem eigen overtuiging, ook wel weten vrij te maken. Ik zie dit alles alleen maar in sommige Limburgsche landschappen. Zijn stillevens en portretten zijn er vrij van. Niet voor ieder motief leent zich zijn techniek gaarne, maar zijn portretten krij gen er kracht door. Niet brutaal echter, maar kloek opgezet zijn deze portretten en blijven beschaafd. De kleur is, als in „Zelfportret" (5) en „Stilleven" (4) gevoelig, in 5 zelfs heel fijn en tot eenheid gebonden, hoe ruig de tech niek ook is. Loots weet wat afstand beteekent. Zijn Limburgsche landschappen behoeven dien afstand en krijgen er ruimte, diepte en atmosfeer door. Het Brabantsche geval „Schuur met put" (9) bezit die eigenschap niet. Het is niet Brabantsch. Het land schap in deze landstreek is intiemer dan het Limburgsche, specialer zou ik willen zeggen. Het Brabantsche landschap is stug, het Limburgsche is blijder, opener en be hoort aan drie landen. Men vindt van dit Limburgsche ook in België en in Duitsch- land de voortzetting. Het Brabantsche ein digt bij de Kempen, verbeten als het is, hoeikig en kantig als de boeren die het be wonen. Zeer nieuwsgierig ben ik naar latere studiën van dezen schilder uit Brabant, want mij dunkt, dat het „hem-liggen" zal. Hij moet dan eens het enorme verschil op merken en moet dan ook eens zien hoe ge heel anders de Brabantsche boer zijn land bewoont dan de Limburgsche. Daar zit iets in het werk van Loots, dat hem een eigen plaats geeft. HERMAN MOERKERK. (De tentoonstelling wordt gehouden bij Leffelaar aan de Groote Markt te Haar lem). De „Hofstadbloem", de groote bloemen- show in Den Haag, heeft reeds haar 80.000sten bezoeker genoteerd. De grooie Houtrust-hal is constant een deinende menschenzee. Materieele schade ad f 522,6 millioen ivordt den Staat in rekening gebracht Eigenlijk was het onze bedoeld halfuurtje te blijven, een verslag te en dan weer weg te gaan. Die »- -611 In het jaarverslag der Nederlandsche Spoorwegen over 1945 wordt medege deeld, dat de financieele uitkomsten van het verslagjaar den weerslag vertoonen van de buitengewone omstandigheden waaronder het bedrijf werd geëxploiteerd. De exploitatie-uitgaven over het geheele jaar, dus met inbegrip van de stakings periode, beliepen f 135 millioen, de nor male ontvangsten uit het vervoer f 64 mil lioen en de verschillende andere opbreng sten f 3 millioen. Buiten de normale ont vangsten werden echter gedurende het jaar 1945 belangrijke opbrengsten verkre gen uit het geallieerd militair vervoer, na melijk tot een totaal bedrag van f 63 mil lioen. Het nadeelig saldo der exploitatie rekening was daardoor niet hooger dan f 4.7 millioen. Daarbij moesten op de ver lies- en winstrekening f 7.5 millioen aan interest en f 39.7 millioen aan afschrijvin gen gevoegd worden, zoodat zij aan de debetzijde sloot met een totaal van f 51.9 millioen. Evenals bij de vaststelling dei- rekening over 1944 werd, ofschoon hierom trent nog geen overeenstemming is be reikt, voor 1945 aangenomen, dat de be drijfskosten gedurende de stakingsperiode door den staat vergoed zullen worden. Het bedrag van deze kosten, f 50.5 millioen, werd aan de creditzijde van de verlies- en winstrekening opgenomen onder de om schrijving „Door den staat te vergoeden stakingsschade". Dientengevolge bleef ten slotte een verliessaldo van f 1.5 millioen over. Door overboeking van het onverdeelde winstsaldo over 1944 ad f 22.3 millioen naar het jaar 1945 bleef, na aftrek van het verliessaldo over 1945, per ultimo 1945 als onverdeelde winst beschikbaar een bedrag van f 20.8 millioen. Hiervan werd f 7.5 mil lioen bestemd als bijdrage over het jaar 1945 aan den staat wegens het reorgani satietekort. Het daarna resteerende ad f 13.3 millioen werd gebezigd tot verster king van de rekening onderhouds- en ver nieuwingsfondsen. De aan den staat in rekening te brengen Dertien jaar gevangenis geëischt voor jodenverraad De 33-jarige bankwerker F. J. A. M. uit Limmen, die terecht stond voor het Bij zonder Gerechtshof te Amsterdam, zou in November 1943 aan den Arahemsahen po 1 itie-inspecteur Grin medegedeeld heb- hen, dat bij zijn ouders in Heiloo een drietal Joden was ondergedoken. Hij deed dit naar zijn zeggen om zijn ouders te verlossen van de bij hen ondergedoken Joden, die zeer lastig geweest zouden zijn. Grin was een kennis van verdachte en daarom was hij naar Arnhem gegaan en had Grin verzocht de Joden bij zijn ouders weg te halen. Grin, werkzaam voor den Sicherheitsdienst, voldeed aan het verzoek en haalde de Joden uit Heiloo weg. Zij zijn niet teruggekeerd. Ter terechtzitting zag verdachte het verwerpelijke van zijn daad nog niet in, daar hij ook thans nog zei niet te kunnen begrijpen, dat hij niet voor het welzijn van zijn ouders mocht, opkomen, hetgeen de Advocaat-Fiscaal, mr. H. G. Th. Keune een verzwarende omstandigheid achtte. Mr. Keune requïreerde een gevangenisstraf van dertien jaar. „Bollenzondag" nadert De „streek" bereidt zich voor De velden achter de Hollandsche duinen zijn overtogen met een geel en paars waas: de eerste ontloken voorboden van het jaarlijksche bloemenfestijn. Hoewel het weer nog niet van harte meewerkt, zal het toch hoogstens een week duren, voor de crocussen worden opgevolgd door de nar cissen, eenige dagen later gevolgd door de stevige trossen van de hyacint. De tulpen worden dit jaar, zooals alles in de natuur, eveneens iets later dan gewoonlijk ver wacht; het zal wel eind April, begin Mei worden, voor de bezoekers genieten kun nen van de honderden ranke variëteiten onzer nationale bloembollenteelt. Er worden inmiddels reeds voorberei dingen getroffen om buiten- en binnen- landsche gasten waardig „op de velden" te ontvangen; de NZH gaat haar traditio- neele wandelborden uitzetten en de ver schillende plaatselijke VW's maken plan nen om de dorpen in de bollenstreek zoo aantrekkelijk mogelijk te maken. Het seizoen is niet compleet zonder „Bollenzondag". Hoewel nog niet precies te zeggen is, wanneer het hoogtepunt dit- lceer zal vallen, neemt men in de contreien rond Hillegom en Lisse toch aan, dat het wel de 27ste April kan worden. Wanneer het weer tenminste niet al te veel roet in het eten gaat gooien. „Weinreb"-gegadigden gezocht Het hoofd van de P.R.A., Lange Voor hout 13 te 's-Gravenhage, wenscht bekend gemaakt te worden met personen, die ge durende de bezettingsjaren gelden hebben gestort bij den heer F. Weinreb te 's-Gra venhage, om op de „Weinreblijst" geplaatst te worden. Zij zouden in aanmerking komen om naar het buitenland te emigreeren. Hoofdzakelijk betreft dit personen van Joodschen bloede. schadevergoeding voor materieele schade ad f 522.600.000";werd berekend volgens de grondslagen, opgenomen in het door het bij het rijk ingediende voorstel tot re geling van deze schade. Omtrent deze re geling is nog geen overeenstemming be reikt. Als tegenpost van deze vordering is een reserve gecreëerd „Reserve herstel mate rieele stakingsschade", waaruit in 1945 is geput voor afboeking der boekwaarde van vernietigde activa en in 1945 uitgegeven herstellingskosten van beschadigde objec ten, zoodat deze reserve op de balans voor komt met f 446.626.043. Het totaal aantal op 31 December 1945 in dienst zijde personen bedroeg 40.377. Aan personeeluitgaven werd betaald f 115.457.000 of 85.4 pet. der exploitatie kosten, tegenover f 103.667.000.of 69.8 pet. der exploitatiekosten in 1944. verdween echter, toen wij eenmaal uu waren en wij zullen u zeggen waarom""^ Toen wij onze jas stonden af te ggV hoorden wij boven het geroezemoes <w stemmen, plots een trompet, die fel 6r hard „Lady be good" de hooge conceal inschetterde. Donker bonkten de piano' de bas er een accompagnement bij. en Ineens had het ons weer te pakken Wh voelden het hart weer in de keel klom} net als vroeger, toen wij een jaar of zesti een onvoldoende voor wiskUn^n „Vader der ouden van dagen" Minister W. Drees die eenige dagen ge leden zijn handteekening zette onder de Noodvoorzieningswet voor ouden van dagen heeft op het ministerie van Sociale Zaken uit handen van een be jaarde deputatie een vulpen om nog meer dergelijke wetten te teekenen en den titel „Vader der ouden van dagen" ontvangen. De minister aan vaardde den nieuwen naam van gan- scher harte. KLEINE RUZIE Kibbelende voetbalbonden De voetbalwedstrijd NederlandBelgië, Maandag te Amsterdam gespeeld, zal geen prettige herinnering nalaten. Dat het spel maar matig voldeed en de Nederlandsche overwinning met 21 meer was, dan onzen spelers toekwam, is al niet bevredigend. Maar erger lijkt ons de kinderachtige ruzie buiten-het-veld, die met dezen wedstrijd gepaard ging. De Belgen konden van de Nederlanders niet zooveel entréekaarten voor hun aanhangers gereserveerd krijgen, als zij hadden gewild. Zij kregen maar de helft. Daarop berichtten zij, dat hun offi cials en spelers niet aan den gemeenschap' pelijken maaltijd, die altijd op den wed strijd volgt, zouden deelnemen. En de Ne derlanders zeiden „Nou, dan doen jullie het niet", hetgeen wel norsch en onverschillig is, maar niet tactvol en geenszins de hou ding, die een gastheer pleegt aan te nemen. Bovendien was er geen enkele official aan het station om de Belgen bij hun aankomst te begroeten. En de autobus, waarin zij den volgenden dag door Amsterdam zouden toeren, verscheen niet, zoodat zij in arren moede zelf vervoer moesten zoeken in een van die rondvaart-bootjes die de Amster- damsche grachten, het IJ en de Amstel bevaren. Het Belgische gezantschap in Den Haag deed nog moeite om „het conflict" op te lossen, maar beide partijen bleven stok stijf op eigen standpunt staan. Dit is een kleine en armelijke vertooning .geweest en van beide zijden is men tekort geschoten in verantwoordelijkheid jegens de jeugd, welker sport men onder zijn lei ding heeft genomen. Want de waarde van de sport zit niet in de vraag of de uitslag 21 of 12 is, maar in grooter zaken. Hoofdzaak is dat zij helpt, jonge menschen tot bruikbare medeburgers op te voeden. Dat wordt tegengewerkt als die jonge men schen van hun- bondsbesturen -het voorbeeld krijgen, dat zij bij een nietig meeningsver- schil de eigen meening koppig moeten door drijven, geen bemiddeling aanvaarden er zelfs beleefdheidsplichten als gastheer ne- geeren. Dit is een slecht voorbeeld. Gisteren was ons hoofdartikel juist ge wijd aan het verschijnsel van toenemende goede samenwerking in besturen en com missies, als symptoom van herleving dei- democratie. Dit voetbal-geval bewijst, dat het niet in alle kringen zoo is. Jammer, vooral als het de jeugd geldt. Zwemmen A. J. Braam eere-voorzitter der Heemsteedsclie Poloclub Tijdens een buitengewone algemeene leden vergadering van HPCi werd bij acclamatie be sloten, den heer A. J. Braam, als erkenning van het vele, door hem in het belang van de zwemsport en speciaal voor HPC gepresteerd, te benoemen tot eere-voorzitter van deze ver- eeniging. Guus Braam is sedert de oprichting in October 1916 lid van HPC, heeft gedurende dien tijd steeds aan de zwemsport deelgenomen en is als waterpolospeler nog aotief. Donderdag zal hij met het tweede zevental van HPC medespelen in een wedstrijd voor de vierde ronde van den KNZB-beker tegen het eerste zevental van ZIAN uit Den Haag, landskam pioenen van 1946. Biljarten Kampioenschap van Haarlem Van Vrijdag 11 tot en met 20 April worden in het clubgebouw der Biljartvereeniging „Vrien denkring 2", gevestigd in café Y. Doves, Ju- lianapark. de wedstrijden gespeeld om he< kampioenschap van Haarlem, cadre-klas 1 A, Deelnemers zijn: Lunenburg, Van Dongen (bei den Vriendenkring 2), Kobus (B.V. 1939), Metz, Baart (BCH), Van den Berg (Centrum), mers (Excelsior, Beverwijk) en Steffens (DES). 5. Panda zat dus in de jeep en paste op en verveelde zich een beetje, want het duurde nogal lang. voordat de chauffeur terug kioam. Terwijl hij daar zo zat, zag hij aan het eind van de straat een motorrijder aan komen. Die heeft het koud!" dacht Panda. „Er is niets van hem te zien dan een das en een stofbrilTjonge, wat een werk, om nu op een motor te rijden! Brrrr! Hij lie ver d,an ik!" Tot Panda's verbazing remde de motorrijder toen hij vlak bij hem was en stapte kalm van zijn rijwiel af. Dat was op zichzelf natuurlijk niet ongewoonwant het was immers best mogelijk, dat hij. ook sigaren ging kopen? Maar het bleek, dat de vreemdeling andere dingen van plan was. Hij stapte op de jeep af en boog zich over de radiator en begon de knop er af te schroeven!" „Hé!" riep Panda. Laat datV' Wij zijn naar een H.B.S.-feest geweest. brillantine in 't haar en een grooten hadden, om onze afgrijselijke verlegen- te verbergen. Wij herinnerden ons, hoe w? ons voelden, wanneer wij vroeger' de con certzaal binnentraden, gehuld üi .n* donkerblauw pak en een lichtblauwe rook* wolk van een piraatje. Hoe wij beziJu waren met stoutmoedige plannen om dm heelen avond met het mooiste meisje van d! school te dansen. Hoe wij zeker een half uur voor den spiegel hadden geoefend om ons gezicht een uitdrukking van mannelijk ernst, superieure spot en Gary Coowr achtige charme te verschaffen. Het kwam ons ook voor den geest hw onveranderlijk dat betrokken meisje in rose avondjapon, die wij voor het summum van élégance versleten, voorbij zweefde in de armen van één of anderen vijfde-kh^ ser en noch naar onzen ernst, noch naar onze spot, noch naar onze charme bleek to talen. Wij stelden ons dan met een paar klasse-vriendjes bij de deur op en zeiden- „Waardeloos feest hè. Brandhout gewoon"' Soms gebruikten wij nog krachtiger ter men. Verstolen keken wij daai'bij naar de be. geerenswaardige meisjes, die allemaal ij beslag waren genomen door eenige p0pu. laire kerels, die in het eerste elftal van dë voetbalclub speelden, vijf gulden weekgeld kregen, in de vijfde klas zaten en een won. derlijke, onbegrijpelijke gave bezaten om het voorrecht te verkrijgen, deze meisje? naar huis te mogen brengen. Wij leverden hardnekkig critiek op des» kerels. Wij zeiden, dat het belachelijk was om op zoo'n snertfeest een smoking aan te trekken. Zouden wij nooit doen (wij had- den er ook geen). Maar diep in ons hart vonden wij hen Figuren. Dat waren ze, deze jongens, die na afloop met de mooiste meisjes in de auto van Pa over den Zeeweg naar Zandvoort snorden, om daar nog een dansje te maken. Wij gingen via de auto matiek naar huis. Zij waren de Figuren, Nu zaten wij op het podium van de con certzaal en keken met eenigen weemoed naar het gedoe. Wij zochten de Figuren en zagen er geen. Allemaal gewone jongetjes, iets te druk doend net als vroeger. Geen Figuren. Toen hoorden wij een derde-klasser (naar schatting) tegen een anderen derde klasser (naar schatting) zeggen: „Ik be grijp niet wat Joke in Boy Okmans ziet. Zoo'n opschepper". „Ha", dachten wij, „een Figuur". Wij volgden des derde-klassers blik en zagen Boy Okmans. Wij hadden hem al eerder gezien. Wij waren namelijk in dezelide tram als hij naar de Groote Markt gere den. Wij waren daar tegelijkertijd uitge stapt, doch toen scheidden onze wegen zich. Wij waren verder gaan loopen, maar Boy (vijfde-klas) Okmans had daar een taxi genomen, om de resteerende 100 meter af te leggen, in volle glorie voor het concertgebouw te arriveeren en zich te koesteren in de bewondering van de meis jes en de afgunst van de jongens. „Een figuur", dachten wij en voelden ons oud en wijs. W. L. B. Uw pijnen verdwijnen met de schadelijke zuren, als ge met de beroemde dagelijksche (kleine) dosis Kru» schen de zuren verwijdert, die de pijnen verwekken. Dan smoort ge Uw rheumatlelt als het ware in de kiem. Niet zonder reden zweren tienduizenden oud-rheumatieklijderj over de geheele wereld bij Kruschen Salts. Zij weten bij ondervinding wat Kruschen voor hen deed. Volg hun goede voorbeeld, begin ook een bloedzuiverende kuur met Kruschen. Verkrijgbaar bij alle Apot'n, en Drog. Fabr. Griffith Hughes Ltd., Manches ter (Engeland). (AdvJ Voetbal 3eugdtournooi te Badhoevedorp De uitslagen van de Dinsdag in het jeugd- tournooi van „De Lijnden" gespeelde wedstrij den luiden als volgt: Haarlemmermeer elftal— Sea Cadets 0—6; Ajax—Boldklubben 2—1. Treinramp. Ten gevolge van een explosie in een Italiaanschen express-trein, ui het station Albero Bello bij Bari zijn meer dan 60 personen gewond, waar van tien doodelijk. Men gelooft, dat de explosie veroorzaakt is door explosieve stof, die illegaal door een passagier werd vervoerd en per ongeluk is on - brand. Franco houdt vol. De Baskische regeering te Parijs deelt mede, dat zes Basken Irun aan de Fransch-Spaansche giens door de Spaansche politie zijn gear* resteerd. Zij worden er van beschuldig een complot te smeden tegen liet be wind van Franco. Uranium. In Opper-Silezië, voormalig Duitsch gebied dat thans bestuura wordt door Polen, is uranium gevon den in grootere hoeveelheden dan 0011 tevoren in Europa. (Dena.) Nee. Het Fransche instituut voor opinie* onderzoek heeft de Franschen gevraagd of zij De Gaulle terug wilden. 28 fo zei „Ja", 18% wist het niet, 54% zei „Nee- Italiaan. Tijdens het proces tegen Maria Paquinella, die beschuldigd wordt van moord op den Engelschen brigade generaal De Winton, zei haar verdedi ger: „Ec sta hier niet als een advocaatj die voor een cliënt pleit, maar alsee Italiaan, die een landgenoote verdedigt Luid gejuich. Openbaar gemaakt. Gisteravond laat heb* ben de ochtendbladen van Madrid toe stemming gekregen, het manifest van Don Juan te publiceeren, waarin deze Franco's ontwerp voor de monarchie nadrukkelijk van de hand wijst. Niet alles goud. De Sovjet-aankoop-com missie kocht eenigen tijd geleden voor 50 millioen mark aan goud in Duitsch- land. Vorige week werden de Russisch- keurmeesters, die het goud getoetst hadden in de gevangenis gezet. De „goudblokken" bleken slechts een dun goudlaagje te hebben. .(Time.),

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1947 | | pagina 2