Tante Els
De „ontdekking der wereld"
|jet lang op zich wachten
fa Weert
Ons babyhoekje
Hetsmokkelen van deviezen maakt
ons land nog armer dan het al is!
Vijf-en twintig jaar
„De Gieteiing"
De snuifdoos
van de Keizer
^tfroAG 3 MEI 1947
Wat de mensen vroeger als landkaart gebruikten
TJMUÏDER COURANT
i Hikt op hot eerste gezicht wat
s Hat de wereld ontdekt zou kunnen
De mensen hebben altijd op de
1H aewoond, ZOU men zeggen, hoog-
1 hebben zij een deel ervan ontdekt,
£rik bhvoorbeeld. Toch is de wereld
^Sikt" dat wil zeggen de mens is er
„V rén gegeven ogenblik bewust van
z Hnt zijn woonplaats en naaste
SeT,vtïï nfet beperkt waren, maar een
HM-deel vormden van een zeer groot en
ondeide geheel. Ons wordt die
0n?pnschap van kindsbeen af bijgebracht,
h haar zelf ontdekken eist een bescha-
■t die de allereerste mensen zeker niet
"ÏÏ'h hebben. Men neemt aan, dat zij min-
Sï even Primitief geleefd en gedacht
Sen als de minst ontwikkelde volkeren
3ie wij nu nog kennen,
wlhneer die primitieve oermensen zich
gaan verdiepen in beschouwingen
r hun bestaan is niet gemakkelijk na te
1 ...uj.viüv hnrlrlpn rppds hnnrierri-
eaan verdiepen in beschouwingen
„ver hun bestaan is niet gemakkelijk na te
°Z Waarschijnlijk hadden reeds honderd-
ffiênden jaren mensen geleefd, waren
S geslachten gekomen en gegaan voor
ÏI! eenvoudige denkbeeld bij hen op-
Ewam, dat de wereld, de aarde weieens
I n ding" kon zijn. De openbaring van
sit bewust worden heeft zich onder andere
*»11 i -v -trein lrnsirrpri nn dp
geuit
het tekenen van kaarten op de
wanden van grotten En natuurlijk heb-
hpn deze kaarten niet veel verschild van
Sfi welke achterlijke., stammen nu nog
ïkenen en gebruiken. Zeer begrensd en
vaak meer caricatuur dan werkelijkheid,
omdat het bepalen van afmetingen eerst
noeit met de ontwikkeling.
Zo zullen een paar strepen in bet zand
pen dorp voorstellen en zal een heuvel
Hoor een kringetje worden aangeduid,
maar niettemin is dit het begin van het
bewust leven en de ontdekking dat er iets
buiten de mens om is.
Er zijn zelfs aanwijzingen, dat men aan
tekeningen maakte op draagbaar materiaal
nog vóór de schrijfkunst was uitgevonden.
Het tekenen van „echte" kaarten is ech
ter pas begonnen toen de mens zich de
eerste beginselen van wis- en sterren
kunde had eigen gemaakt.
Belastingen zijn er eigenlijk al sinds
mensenheugenis geweest en zo heeft men
de kunst van landmeten reeds toegepast
bjj de oude Babyloniërs en Egyptenaren.
De oudste kaart, die werkelijk met het
woord „kaart" mag worden aangeduid da.
teert van om-en-de-bij 2700 v. Chr. en is
afkomstig van de Sumeriërs. Hierop zijn
de invallen aangegeven van een zekere
koning Sargon van Akltad. Er is echter
alleen nog maar een algemeen besef van
richtingen op waar te nemen, en alle be
grip voor afstandsverhoudingen ontbreekt.
De kaart is gegrift in klei en toen'gebak
ken.
Farao Ramses II gelastte in 1300 v. Chr.
de volledige opmeting van de landen van
de Nijl en dit is de eerste officiële land
meting in de geschiedenis. Hoe die ge
schiedde? Op de wanden van een graf
tombe in Thebe kan men zien dat hier
voor de „meetsnoeren" waarvan in het
Oude Testament wordt gesproken, werden
gebruikt. Dit zijn koorden, waarin kno
pen waren gelegd. ;Voor dit werk was een
aanzienlijke kennis van wiskunde nodig
om hoeken te berekenen en voor hetuit
zetten van grondlijnen ten opzichte van
de zon. Het richtïngbepalen op de kaart
was al zeer vroeg in verband gebracht met
de sterren en daardoor met de godsdienst.
Er was bij de Egyptenaren zelfs een aparte
god van het landmeten, Khonsoe ge
naamd.
Zo kunnen we zeggen dat ongeveer 1000
v. Chr. in alle delen van de wereld, geheel
los van elkaar, de mensen begonnen de
wereld te ontdekken. Evenwel met zuiver
practische oogmerken: nieuwe jaehtgron-
den waren ontdekt, nieuw land was ge
wonnen voor het vee; de kaarten waren
gemaakt ten behoeve van trekto'chten en
handelsreizen.
Noord en Zuid werden aangeduid als
„van de zon af" en „naai* de zon toe", er
zijn zelfs oude kaarten waar het Noorden
werd genoemd: „waar men de zon niet
zien kan."
De mens was practisch en als hij hier
van afweek was dit slechts op godsdien
stige gronden.
Zoals er ook thans nog mensen zijn, die,
uit een prestige-oogpunt, denken op alle
wagen een antwoord te moeten weten,
was het reeds in die overoude tijden het
geval met de priesters, en daar hun ken
nis vaak zeer beperkt was, hadden zij al
lerlei theorieën bedacht over oorsprong,
Het geven van verschillende artikelen
bij de luiermachitiging hangt af, van
datgene wat men bij de leveranciers
krijgt.
Het spreekt vanzelf dat een speciaal
zaak meer ontvangt dan een kruidenier
voor de Baby
ouderdom en vorm der aarde. Als regel
namen zij aan dat de aarde een regelmatige
meetkundige vorm had. Soms namen zij
hiervoor een vierkant, doch meestentijds
dachten zij aan een cirkel. Een Babyloni
sche kaart is hiervan het bewijs: een ronde
schijf met een stip in het midden, de stad
Babyion en om dit alles heen water, de
„Bittere Rivier" genaamd. Kleine leringen
waren andere steden en uit een moeras
stroomde de Euphraat. Dit was de wijze
waarop een Babyloniër de wereld zag en
zo ongeveer zal vermoedelijk elke mense
lijke nederzetting op de aarde haar we
reld hebben gezien: een platte schijf, met
haar plaats in het middelpunt.
Santpoort
Vijf-Mei-herdenking
Ook te Santpoort-station zal de 5de Mei
herdacht worden. Op 3 Mei zal worden
deelgenomen aan de Stille Gang naar Wes-
terveld. Om 6-45 vertrekt men van het Sta
tionsplein.
Maandag vindt de herdenking plaats bij
de rustbank nabij de Willem »de Zwijger
laan. Hier zal het woord gevoerd worden
door de heer J. H. Scheps, waarbij het
fanfarecorps „Wilhelmina" en het zang
koor „Vox Humana" hun medewerking
zullen verlenen. Voorts zal door de „Ver
eniging tot het houden van Nationale Da
gen" aan het gemeentebestuur een be
planting achter de rustbank worden aan
geboden.
Des avonds geven bovengenoemde ver
enigingen een concert op het terras van
het Stationskoffiehuis.
De kinderen worden niet vergeten. Voor
de kinderen tot 6 jaar wordt om 'half 3 in
de kegelbaan van het Stationskoffiehuis
een poppenkastvoorstelling gegeven en
voor de oudere kinderen tot 13 jaar een
filmvoorstelling in „De Toorts".
GOED WERK VAN ..SANTPOORTS
BLOEI".
Naar we vernemen, heeft „Santpoorts
Bloei", evenals het vorige jaar, weer een
aantal nestkastjes ter beschikking van de
schooljeugd gesteld.
DE FEESTWEEK IN AUGUSTUS.
De jaarlijkse feestweek in Augustus zal
ditmaal één dag langer duren en wel van
5 tot en met 9 Augustus. Tal van grote
attracties hebben reeds voor een stand
plaats gecontracteerd. O.m. zal de nieuw
ste attractie, de luchttaxi, op het feest
terrein een standplaats innemen.
JAARFEEST NED. CHR. VROUWENBOND
De afdeling Santpoort van de N.C.V.B.
houdt Dinsdagavond 6 Mei haar jaarfeest
in de Ned. Herv. Kapel. Dit zal het tweede
jaarfeest na de bevrijding zijn.
T o iieelverepiging
„Jan v. Dommelen"
Zoals we reeds meldden, brengt de to
neelvereniging „Jan v. Dommelen" voor
het voetlicht „Toen de storm begon
een drama in drie bedrijven, door Joh.
van Eelcelen. Het ligt in de bedoeling het
drama driemaal op te voeren en wel op
10, 13 en 17 Mei a.s.
GESLAAGD
De heer A. van Zomeren alhier is ge
slaagd voor het examen verenigingsleider
K.N.G.V. met aantekening.
VSV-THUN UITGESTELD
Verleden jaar heeft VSV op haar tour-
née in Zwitserland tegen de Thuner club
gespeeld, waarbij werd overeengekomen,
dat de Zwitsers dit jaar een bezoek aan
VSV zouden brengen. Deze ontmoeting
zou op Hemelvaartsdag geschieden, doch is
om verschillende redenen uitgesteld tot
Augustuis.
T. V. S. IIOUDT HAAR
JAARVERGADERING.
De Turnvereniging „Santpoort" houdt
Dinsdag 6 Mei a.s. haar jaarlijkse alge
mene ledenvergadering in het Jeugdgebouw
aan de Burgemeester Enschedélaan. Na
afloop van het huishoudelijke gedeelte
zullen enige Zweedse films op gymnastiek
gebied worden vertoond.
Rusl in de winkels
Hoewel officiel niet alle winkels geslo
ten zijn, zal men goed doen, zoveel moge
lijk zijn inkopen voor Maandag, de bevrij
dingsdag, reeds heden te doen.
Gesloten zijn de bakkerswinkels (er
wordt ook geen brood bezorgd), de krui
deniers- en de slagerswinkels. Voorts zijn
gesloten alle winkeliers die aangesloten
zijn bij de winkeliersvereniging „Groot
IJmuiden".
Diplomazwemmen in het Velserbad
Het „Velserbad" leeft na de lange koude-
periode, waarin het water toch steeds op
temperatuur was, weer o.p, er is veel meer
belangstelling en er wordt ijverig les ge
nomen. Waren er in de wintermaanden
slechts de getrouwen, thans is het er vol
leven en geluid. Leerlingen van HBS en
ULO-sohool zwemmen onder leiding van
de leraren en vele verenigingen hebben
hun wekelijkse zwemuren.
Een dezer dagen heeft een 14-tal leer
lingen weer proeven van bekwaamheid
afgelegd.
Voor het eerste diploma slaagden: Ca-
tharina Leeuw, Maria Korsman, Francina
v. d. Bijl, Anthonie Stevens, Jacobus de
Neef, Rudolf Snethlage, Hans v. d. Heyden.
„Geoefend zwemmer" werden: Jan Ver
horst, Klaas Tegel. Hero Martens, Piet v.
Staveren, Clara Cohen, Jacoba v. Dijk en
Tiny Snoek.
Alle kleine beetjes tezamen vormen een gevoelige
aderlating voor de schatkist
De ambtenaren der invoerrechten en ac
cijnzen in de volksmond beter bekend
als de „douane" zijn bij het publiek niet
bijzonder populair. Het beschouwt deze
mannen, die aan de grenzen onverbiddelijk
de koffers van de reizigers nazien en die
desnoods de reizigers aan den lijve onder
zoeken, als lastige elementen, die er op uit
zijn allerlei kostelijke, in het zoveel rij
kere. buitenland verkregen goederen in be
slag te nemen, uitsluitend om de gelukkige
bezitters te kunnen plagen.
Niets is minder waar! De grenskommie-
zen waken er slechts voor dat ons land niet
nog armer wordt, dan het al is. Dat zij, om
dit doel te bereiken, tot dikwijls drastische
maatregelen moeten overgaan, ligt voor de
hand. Als men weet, dat in 1946 door de
douane-ambtenaren alleen aan de Belgi
sche grens al een bedrag van circa 900.000
guldens, die zwart in en uit ons land kwa
men, in beslag genomen werd, waar tegen
over een bedrag van circa 3 millioen aan
Belgische francs staat, dan kan men begrij
pen, dat de douane geen overbodige instel
ling is.
De in beslag genomen hoeveelheden vor
men nog slechts een klein deel van het to
taal, dat de grens op illegale wijze pas-
De streek tussen Haarlem en Leiden met de mooiste routes door de
bloeiende bollenvelden.
Het hoekje van
seert. De smokkelhandel is sinds de twee
de wereldoorlog enorm uitgebreid. Vóór
1940 kende Nederland geen deviezenbepa-
lingen of uitvoerverboden. Men lette slechts
op binnenkomende reizigers, die misschien
goederen bij zich hadden, waarop invoer
rechten betaald moesten worden. Thans is
de verhouding geheel anders. In ons land
heerst thans eem gebrek aan allerlei goe
deren, die in het buitenland wèl te koop
zijn. Het smokkelaarsgilde houdt zich be
zig met het frauduleus invoeren van grote
of vrij grote partijen van deze goederen,
die via de zwarte markt hun weg vinden
naar de Nederlandse gebruikers. Deze
goederen moeten in het buitenland worden
gekocht, hetgeen dus weer tot logisch ge
volg heeft, dat Nederlandse goederen,
waaraan het buitenland behoefte heeft of
Nederlandse guldens het land clandestien
verlaten. Zo heeft langs de Belgische grens
behalve een levendige ruilsmokkel ook de-
viezenfraude op grote schaal plaats. Langs
de Duitse grens betreft het uitsluitend
ruilsmokkel. Hier gaan vooral levens- en
genotmiddelen het land uit en komen ver-
bruiksgoederen, zoals auto's, radiotoestel
len en metaalwaren binnen. Deviezensmok-
kel is hier niet mogelijk, omdat men in
Duitsland met Marken nog niets kan
kopen. Daar zijn koffie en sigaretten de
waardemeters.
Het frauderen is een besmettelijke ziek
te geworden, welke een epidemisch karak
ter heeft aangenomen en die tevens uiterst
moeilijk te genezen is. Smokkelen bete
kent op het ogenblik altijd voordeel, dik
wijls financieel, dikwijls pei*soonlijk.
Baby sliep opzeep
Een voorbeeld van de huidige mentaliteit
gaf de vrouw, die dezer dagen met de
trein uit Bazel de douane te Maastricht
passeerde. In een reiswiegje lag haar baby
rustig te slapen. Alles zag er onschuldig
uit. De kommiezen lieten zich echter niet
door dit tafereeltje van de wijs brengen.
Baby werd in zijn slaap gestoord en de bo
dem van 't wiegje werd aan een onderzoek
derworpen. Het resultaat was, dat er eni
ge pakken zeep te voorschijn kwamen. Moe
der en kind konden de reis voortzetten,
maar de zeep bleef achter op het grenskan-
toor.
Een onschuldig geval, inderdaad, doch
een op de vele. Hoe is deze zeep verkregen?
Er zijn natuurlijk verschillende mogelijk
heden. Ten eerste kan de zeep een geschenk
zijn van familie of vrienden in Zwitser
land, een verklaring welke iedere grens-
ganger opdist als hij met in ons land be
gerenswaardige producten door de kom
miezen wordt betrapt, en waaraan niet al
tijd geloof geschonken wordt. Indien dit
verhaal inderdaad aannemelijk kan worden
gemaakt, mag de betrokken reiziger de goe
deren behouden, al moet hij dan ook een
belangrijk hoger bedrag betalen, dan in
dien hij de goederen eerlijk had aange
geven.
Maar de goederen kunnen ook in het bui
tenland gekocht zijn. De deviezen toewij
zing, die mein van de Nederlandse Bank
krijgt voor een buitenlandse reis, is niet
zo groot, dat men zich veel of kostbare
goederen kan aanschaffen. In vele gevallen
weten de reizigers dan ook geen aanneme
lijke verklaring over de herkomst te geven.
Maar dan weet de douane-beambte het
wel! En zijn in zo'n geval deviezen
smokkeld. Voor goede Nederlandse gul
dens werden „zwarte" francs of andere
waarden gekocht, die in het buitenland in
goederen werden omgezet. Deze bedragen
kunnen klein zijn, doch tezamen vormen
zij een bedrag, dat een gevoelige aderlating
voor de Nederlandse schatkist mag wor
den genoemd. Tegen deze verarming van
ons land strijden de ambtenaren der in
voerrechten en accijnzen.
IJmuiden2 Mei 1947.
Beste Kinderen!
Brr, wal is het koud en guur weer! Dat
belooft niet veel goeds voor de komende
feestdagen. Als het zo blijft heeft niemand
Zondag lust om naar de mooie bollenvel
den te gaan kijken en ook de feestelijk
heden ter gelegenheid van de 5e Mei zul
len niet zoveel belangstelling trekken als
anders.
Maar misschien heeft Moeder Natuur
nog een verrassing voor ons in petto, en
schenkt ze ons juist die twee dagen een
stralende zon!
Ik ontving deze week weer vele oplos
singen van het raadsel, maar slechts weini
gen hadden het helemaal goed. We zijn
echter bijna aan het eind van onze reeks
nog twee en daarna valt de beslissing, wie
eigenaar(es) van het boek zal worden.
Doen jullie nog eens extra je best!
RESEDA, je had vorige week je briefje
wat laat verstuurd! zodoende heb je niet
in de krant gestaan. Maar nu krijg je op
allebei tegelijk antwoord! Allereerst feleci-
teer ik je dan nog met je verjaardag. Grap.
pig dat jullie allen zo vlak na elkaar jarig
bent, maar inderdaad valt dit niet mee
voor de portemonnaie van je Vader! Leuke
tekening maakte je onder je brief!
VIOOLTJE heeft een beste verjaardag
gehad! De twee boeken, die je noemt, heb
ik indertijd ook gelezen. Ze zijn erg aar
dig. Prettig, dat je zwemmen mag leren,
als je goed oefent, kun je het snel en dat
is van groot belang voor een goede pad
vindster!
Je Moeder heeft in zoverre gelijk, VIO
LIER, dat er i7iderdaad een riviertje, ge
naamd Aa, door Drente stroomt, maar dat
is hetzelfde als in het raadsel bedoeld werd.
Het stroomt namelijk door beide provin
cies: Drente èn Groningen. Ik wil je wel
vertellen, wanneer ik jarig ben, want ik zie
wel, dat Violiertje daar erg nieuwsgierig
naar is. Het is al vrij gauw, n.l. 7 Juni. Zo
'tevreden? Fijn, dat je de correspondentie
formulieren ontvangen hebt. Nu maar af
wachten of je een aardige vriendin in het
buitenland treft! Ik kan me niet voorstel
len, dat je een vrij opstel zo naar vindt,
want je weet in je brieven altijd zoveel te
vertellen. Ik wed, als je er even goed voor
gaat zitten, dat het dan heel aardig wordt.
Stuur me er maar eens een afschrift van,
wil je?
KORENBLOEM heeft een hele tijd al
niet geschreven, en vertelt mij nu hoe zij
haar Paasvacantie heeft doorgebracht.
Leuk, dat je net op je verjaardag weer
thuis was. Ja, het is niet zo prettig, die
feestdag bij anderen te vieren. Dat zal wel
een aardig gezicht geweest zijn, die jonge
ganzen in Veiserbeek. Ga je met je vrien
dinnetjes of alleen?
SALOMONSZEGEL beschrijft me haar
tocht met hindernissen naar de bollenvel
den. Gelukkig, dat je Vader zo slim was
het wiel van die fiets 'te verwisselen, anders
had hij helemaal terug kunnen lopen! Vol
gende keer beter, zullen we maar zeggen,
maar dat zou wel eens volgend jaar kun
nen worden, want het weer lokt niet erg
aan voor- èen fietstocht naar de bloeiende
velden
CLIVIA komt ook eindelijk weer eens
met een briefje te voorschijn. Dat was lang
geleden, Clivia! Maar je verontschuldiging
kan ik begrijpen, hoor! Gelukkig maar, dat
het niet zulk mooi weer is, nu je niet naar
buiten mag, anders was het helemaal erg.
Wat een boel poppen heb jij. Ja, het Pale-
stina-Diorama is de moeite wel waard.
Van ORCHIDEA kreeg ik een lang ver
haal over haar dagelijkse bezigheden. Wees
maar voorzichtig bij het spelen op die
spoordijk. Je slaapt zeker lekker lang uit,
als je pas zo laat op school moet zijn?
Je brief was deze keer werkelijk keurig,
ANEMOONTJE, daar kan onze Watergeus
nog wel eens een voorbeeld, aan nemen. Ik
zie wel, dat jij best in staat bent met inkt
te schrijven. Moeder hoeft niet bang te zijn.
Ja, WATERGEUS, dat kun je zo treffen,
dat je prettigste les net op een vrije dag
valt. Maar misschien maakt, meneer die les
volgende keer wel wat langer, wie xveet.
Met het raadsel van deze week zul je wel
wat meer moeite hebben, denk ik!
En zo hebben we de laatste brief alweer
gehad en zeg ik als vanouds:
Tot volgende week
TANTE ELS.
(Kennemerlaan 154, IJmuiden, of
briefjes meegeven aan de bezorger).
De goede oplossingen van het raadsel
kwamen deze week van: Watergeus, Ane
moontje, Violier en Orchidea.
Voor jonge hersens
De oplossing van het raadsel van vorige
week was: 1. s; 2. as; 3. bas; 4. slab; 5.
sabel; 6. aalbes; 7. blaas; 8. baas; 9. aas;
10. Aa; 11. a.
Het nieuwe raadsel luidt:
1. kalk x
(plaats waar kalk gebrand wordt)
2. parel x
schelpdier
3. pol x
(soort horloge
4. was x
waar Moeder de was in doet)
5. stu x
(soort dam in een rivier
6. bed x
(reis, waarop men veel bidt)
7. zand x
(storm in de woestijn)
8. we x
(boek waarin de wetten staan)
9. spring x
(kinderspeelgoed)
10. beeld X
kunstenaar
11. h X
(kind dat veel huilt)
12. sch x
(scheepsongeluk)
13. maal x
(draaikolk)
14. been x
(het breken van je been)
15. ed x
(juweel)
16. wal x
dans-muziek in drie-kwarts maat)
17. wa x
(kraan, waaruit water komt)
De bedoeling is nu, dat. jullie de woorden
met behulp van de onderstaande verklaring
afmaakt. Op de kruisjes krijg je dan een
bekend Nederlands spreekwoord. Stuur in
je oplossing alle woorden volledig, dus
niet alleen het spreekwoord. Ik moet zien
hoe je d'r aan komt! T. E.
In de laatste vergadering van de Ver
eniging van ambtenaren en beambten in
dienst bij de Kon. Ned. Hoogovens en
Staalfabrieken N-V. „De Gieteiing" werd
in verband met het zilveren bestaansfeest
deze maand medegedeeld, dat dit feit met
de opvoering van een revue zou worden
herdacht.
Thans kan medegedeeld worden dat deze
revue, welke tot titel draagt: „Een zilve
ren band" en geschreven is door de heer
G. Bonnema te Beverwijk, wordt opgevoerd
door de eigen toneelclub „Tavido", regis
seur de heer L. Holtslag.
De uitvoering zal plaats hébben op
Woensdag 28 en Zaterdag, 31 Mei in het
Kennemer Theater te Beverwijk.
„De Gieteiing" vond haar oorsprong in
de steeds toenemende aanbouw van het
Hoogovenbedrijf. Een opwekking aan de
toenmalige ambtenaren en beambten een
vereniging te stichten had tot gevolg, dat
14 Juli 1922 de oprichting plaats vond.
Het ruwijzer-product, dat als gietelingen
wordt vervoerd naar de afnemers vormde
de naam der vereniging.
Zoals bleek trok de culturele werkzaam
heid van „De Gieteiing" spoedig veler aan
dacht. Het ledental breidde zich voortdu
rend uit, natuurlijk ook door gestadige
groei van het grote bedrijf en de aanwas
van ambtelijk personeel.
Uiteraard werden al spoedig onderafde
lingen gevormd. Een bibliotheek werd in-
sport in de vorm van tennis, bridgen, de
gericht, een leeskring volgde, daarnaast
Hoogoven kunstkring en een toneelclub.
Kort geleden kwam een paardensportclub
tot stand en de taalstudieclub belooft ook
weer actief te worden.
Een tuinbouwcursus
in voorbereiding
Naar het bestuur der afdeling Velsen
van de Kon. Ned. Mij. voor Tuinbouw en
Plantkunde meedeelt, worden pogingen in
het werk gesteld om met het komende na
jaar een tuinbouwcursus in het leven te
roepen. Het bestuur is er reeds in ge
slaagd, de nodige leerkrachten te vinden.
Candidaten kunnen zich schriftelijk opge
ven aan het bestuur.
VERGADERING „TUINBOUW EN
PLANTKUNDE".
In de a.s. Woensdagavond in de koffie
kamer van de begraafplaats Westerveld te
houden vergadering van de afdeling Velsen
der Kon. Nederlandse Mij. voor Tuinbouw
en Plantkunde zal de heer Anton Nijssen
een causerie houden over „De cultuur van
bloembollen".
Bij voldoende belangstelling zal op Za
terdag 10 Mei a.s. een excursie worden
gehouden naar het bloembollenbedrijf van
de firma Anton Nijssen en Zonen aan de
Rijksweg te Santpoort.
Voetbal
T errasvogels-elf tal
TerrasvogelsN.E.A. Terrasvogels komt
als volgt uit: Douma; De Ruyter, Röbken;
Dordtmunt, De Jong Jr., Kraak; Akker
man, Meyer, v. Deursen, De Jong Sr.,
Goedhart.
K.F.C.—Velsen
De „grote Koogse" krijgt de volgende
Velsen-ploeg te bestrijden: Demmers; Kuy-
pers, Meyer; Maarschalk, Nijssen, Wijker;
v. d. Pol, Tromp, Baklcum, Hïrs, Ninaber.
feuilleton
door John Dickson Carr
Vertaald door Alice van Iterson
80)
«Heeft u dit nooit tegen iemand anders
verteld?" vroeg hij.
«Neen".
«Waarom niet?"
SaP^at omdat het misschien ver-
Keerd uitgelegd zou zijn. Niemand zou
"^beweegredenen hebben begrepen"
«bat zal wel. Denkt u, dat men u beter
*- zou hebben dan Eve Neill, toen
0 naar uiteenzetting gaf? Hoe kunt u
an eigenlijk verwachten, dat wij iets ge-
loven van wat u zegt?"
«Hou op!" verzocht Toby. „Hoe moest
1 .Wj n> iemand alles gezien zou heb-
n door dat ellendige raam aan de over-
ïLVan de str£>at?" Hij keek naar Eve.
tiï .eers"' heeft Eve zelf gezworen, dat
mets gezien heeft. Ik roep u allen tot
getuige, dat zij het gezegd heeft. Ik heb
nog nooit iets over die bruine handschoe
nen gehoord vóór gisteravond".
„Toch hebt u ons nooit verteld over die
escapade van u, zelfs niet terwijl het van
zo'n grote betekenis zou zijn geweest om
te bewijzen, dat uw verloofde onschuldig
was".
Toby keek vex*ward. „Dat begrijp ik
niet".
„Niet? Luister dan eens. Onmiddellijk
nadat u met haar had getelefoneerd om
één uur, bent u toch naar boven gegaan
en hebt u uw vader daar dood aangetrof
fen?"
„Ja".
„Dus dan moet zij, als zij hem gedood
heeft, dat vóór een uur gedaan hebben!
Eh om één uur dus toen zij daarmee
klaar was was zij weer terug in haar
kamer om met u te praten?"
„Ja".
„Zij heeft de moord begaan en is om
één uur weer thuis. Hoe is het dan mo
gelijk, dat zij voor de tweede maal het
huis uitgegaan is en pas om half twee
thuis gekomen met vers bloed op haar
kleren?"
Toby opende zijn mond maar sloot hem
weer.
„Neen, dat klopt niet, dat ziet u wel",
protesteerde Dermot met bedrieglijke
kalmte. „Tweemaal zoiets is te veel- Die
hele door Yvette beschreven scène van de
verschrikte moordenares, die om half twee
het huis in komt sluipen na haar misdaad
begaan te hebben, die de voordeur opent
en er „erg ontdaan" uitziet, en die zich
dan haast om de bloedvlekken weg te
wassenneen, neen! Dat is te veel van
het goede! U wilt ons toch niet wijsmaken,
dat zij weer de deur uitgegaan is om een
tweede moord te bedrijven, toen Sir Mau
rice al een half uur dood was? Want u
zult het toch met mij eens zijn, dat zij,
na het vermoorden van haar eerste slacht
offer, thuis gekomen moet zijn om zich
wat op te knappen voor zij opnieuw het
huis verliet?"
Dermot zat met zijn armen over elkaar
rustig op de rand van de lessenaar.
„Bent u het met mij eens, Monsieur
Vautour?" vroeg hij.
Helena Lawes maakte zich los uit de
greep van haar broer, die haar nog steeds
in bedwang poogde te houden.
„Ik begrijp niet, wat dat er allemaal
mee te maken heeft", zei ze. „Het enige,
waarin ïlt belang stel, is mijn zoon".
„Nu, ik niet", bracht Janice onverwacht
in het midden. „Als Toby met dat meisje
in de Rue de la Harpe heeft omgegaan en
hij heeft inderdaad gedaan wat hij zoëveni
allemaal heeft toegegeven, dan vind ik,|
dat wij Eve op een smerige manier hebben
behandeld".
„Houd je kalm, Janice. Als Toby gedaan
heeft zoals je zei
„Moeder, hij geeft het toch zelf toe!"
„Daar zal hij wel een goede reden voor
hebben. Met alle respect voor Eve en
ik zal heel blij zijn, als zij hier zonder
moeilijkheden uitkomt tenslotte zijn
het mijn zaken niet. Dr. Kinross, heeft
Toby de waarheid gesproken?"
„O, ja", zei Dermot.
„Dus hij heeft mijn arme Maurice niet
gedood?"
„Zeer zeker niet".
Maar dan heeft iemand anders het toch
gedaan", zei Oom Ben. Zijn ogen stonden
strak.
„Inderdaad, iemand anders heeft het ge
daan", bevestigde Dermot. „Daar komt het
op neer".
Gedurende al hetgeen er voorgevallen
was, was de enige, die niets gezegd had,
Eve zelf geweest. Terwijl het witte licht
van de vuurtoren door de kamer schoot,
telkens verwrongen schaduwen van de
aanwezigen op de muren toverend, als het
ware een stille processie van schaduwbeel
den had Eve naar de punten van haar
schoenen zitten kijken. Slechts eenmaal,
bij een bepaald gedeelte van de verklaring,
hield zij stevig de leuningen van haar
stoel vast. alsof zij zich iets in het geheu
gen wilde roepen. Er waren kringen onder
haar ogen en zij bad haar tanden in haar
onderlip gezet. Nu keek zij op en ontmoet
te Dermot's blik.
„Ik geloof, dat ik het mij nu herinner",
zei ze, terwijl zij haar keel schraapte, „ik
bedoel dat, wat u wilde, dat ik mij her
inneren zou".
„Ik ben u een verklaring schuldig. En
ook een verontschuldiging".
„Neen", zei Eve. „Nee, nee, nee! Ik be
grijp nu, waarom er moeilijkheden zijn
ontstaan, toen ik vandaag mijn verklaring
aflegde".
„Als jullie mij nu eens laten uitspreken",
protesteerde Janice. „Ik begrijp het hele
maal niet. Wat is nu het antwoord?"
„Het antwoord", antwoordde Dermot,
„is de naam van de moordenaar".
„Ah zo," mompelde Monsieur Goron.
Eve bekeek de snuifdoos van de Keizer,
die in duizend kleuren stond te fonkelen
naast Dermot's hand.
„Ik heb negen dagen in een nachtmerrie
geleefd", vervolgde Eve. „Een nachtmerrie
over bruine handschoenen. Ik kon ten
slotte ovér niets anders meer denken. En
nu blijkt, dat het doodgewoon Toby's
handschoenen geweest zijn".
„Dank je", mompelde de jongeman.
„Het was niet mijn bedoeling om sar
castisch te zijn. Ik meen het. Als je zo vol
komen geconcentreerd bent op één ding,
dan herinner je je niet bewust andere
dingen. En bovendien ben je in staat om te
zweren, dat iets waar is, wat in werkelijk
heid niet waar is- Je dénkt het wel, maar
het is niet zo. Alleen soms, als je zo uit
geput bent, dat je bewustzijn ternauwer
nood meer werkt, herinner je je de waar
heid".
Helena Lawes' stem sloeg over.
„Mijn lieve kind", riep zij uit, „dat is
misschien allemaal erg knap en psycholo
gisch en Freudiaans en weet ik niet wat
al meer, maar wil je ons nu in 's hemls-
naam vertellen, waar je het over hebt?"
„Over die snuifdoos", antwoordde Eve.
„Wat is daarmee?"
„Het ding is verbrijzeld door een van
de slagen van de moordenaar. Naderhand
heeft de politie al de stukjes bijeen ge
zocht en ze aan elkaar laten lijmen. Weet
u, dat dit voor het eerst is, dat ik de snuif
doos ooit gezien heb?"
„Maarbegon Janice, volkomen van
haar stuk gebracht.
Dermot Kinross wees naar het kleinood.
„Kijkt u eens naar de snuifdoos", op
perde hij. „Ze is niet groot. Ruim vijf en
een halve centimeter, volgens de afmetin
gen, die Sir Maurice genoteerd heeft.
Wordt vervolgd)..
