IJmuider Courant | 1948 | 17 april 1948 | pagina 6

Taxi tel 4333

Bijna is een- lange stoet
van masten in het land geplant

OLD CLOTHES NEW

3? i0I>

ZATERDAG 17 APRIL 1948

IJMUIDER COURANT

TORENBOUWERS IN DE LENTE

Het gaat vlug, maar Hollands-degelijk

AJs spinrag tegen de Ijle voorjaarslucht tekent'zich het ijzeren geraamte van een
dertig meter grote hoogspanningsmast af, en de mannetjes-spinnen in de top van het
bouwsel goochelen behendig met de ijzeren „draden", die er een solide torser voor
negen duim-dikke kabels van moeten maken. Maar hierna houdt de vergelijking met
het spinneweb dan ook hard op: de spinne-„draden" wegen stuk voor stuk toch nog
altijd zoveel, dat een lier ze naar boven moet hijsen en als de stellage klaar is kan
geen plumeau of windstoot dit aluminium-kleurige geraamte van haar betonnen
voeten halen.

Door het groene Hollandse land gaan zich
de hoogspanningsmasten bij honderden in
lange, strakke stoeten opstellende een na
de ander groeit naar» de hemel en de man
netjes hebben nog maar net een bouwsel
klaar ze storten zich driehonderd vijftig
meter verder op de klaarliggende brokstuk
ken van het volgende.

Van Leiden naar Velsen, dwars door de
weiden, aan de rand der kanalen, naast de
boerderijen en verlaten^in het platte pol-
'derland: om de twfee dagen is daar een vol
jaar lang zo'n zilveren mast van zeven a
acht ton „op poten gezet" door een stel
arbeiders, dat de jacht in het lijf heeft. De
jacht om niet te rusten voor de kilometer
lange reeks van Leiden af bij de rijksweg
in Velsen ten einde is en een stenen trans
formatorhuisje het punt aangeeft waar
straks de draden in de grond geslokt, wor
den om naar de Velser centrale, hun barm
hartige voedster, te gaan.

Romantiek-in-zilver

Hoe koud en zakelijk deze zilveren tojens
ook op hun benen staan in de lentewereld^
en hoe jammer het ook moge zijn, dat zij
er staan om het gezicht van de wereld
alweer wat technischer te maken: er zit1
romantiek in, wanneer je omhoog kijkt
langs zo'n kleine Eiffeltoren-in-wording, i
met een stuk of wat nijvere kereltjes in
zijn „kop". Die wroeten en wijzen rfiaar.
sjorren en schreeuwen zonder ophouden,
opdat luttele uren later een. complete mast
van ruim dertig meter, kant en klaar op
haar vier cementen voetstukken is gezet.

Het is allemaal heel simpel, als de voor
man van een ploeg -^mastenbouwers" het
staat te vertellen met de handen in de zak
en een sjekkie tussen de lippen, maar er
komt wat voor kijken, voor en aleer bet
enorme stuk mecano-werk met zijn vier
armen die travers heten in elkaar ge1
schroefd zit.

En zulks niet alleen uit een oogpunt van
materiaal-voorziening. Ook qua organisatie.
Want het is niets dan aangenomen werk,
dit „hemelbestormen" en-als er een mast
klaar is, moet er hu£ry up aan de volgende
begonnen worden, waarvan de onderdelen
klaar dienen te liggen en de fundamenten
op heipalen en 3y2 meter diep in de grond
verankerd moeten zijn, zodat onmiddellijk,
de „montage-paal" omhoog kan.

Die paal is een lange stalen staaf, waar
omheen gewerkt wordt. Twee „poten" van
de toekomstige electriciteits-mast worden
er omheen opgetakeld, een derde en een
vierde komen er bij, worden onderling ver
bonden en de montagepaal gaat gauw een
verdieping hoger, om de arbeiders een kern
te geven, waaromheen de travers kunnen
worden gehangen. Dat gaat ook niet
„zomaar": er moeten eerst gieken aan dé
montagepaal bevestigd worden en dan gaan
de travers voorzichtig omhoog, met de
montagepaal en de giek als takelmast.

Degelijke spoed

Gauw-gauw (maar degelijk) vastzet
ten de zoveelste toren voor de hoog
spanningsleiding is klaar; het improvisori-
sche keetje aan zijn voet kan'worden op
gebroken. volgende mast jongens!

En als de 123 masten tussen Leiden
en Velsen straks overeind staan, komt
de electricien met zijn kabels van
achftien millimeter doorsnee.

ZE! -EG 275

DAG EN NACHT

(Adv.)

Discipel van professor
Pootjes gegijzeld

Gisteren deed de president van de achtste
kamer van het Amsterdamse Bijzondere
Gerechtshof, mr, J. H. Mynl'ieff, tijdens de
behandeling van de zaak tegen de gewezen
Heemsteedse corpschef van politie, P. L.
G. Kramer, een getuige die weigerde ver
klaringen af te leggen, gijzelen.

De getuige, mevrouw C. A. Ietswaard
Büsch uit Hilversum, zeide dat zij de bij
zondere rechtspleging niet kon erkennen,
daar deze niet op dé grondwet steunde. De
president repliceerde, dat hij de theorieën
van „professor" Pootjes niet in het geding
wilde brengen en sneed het betoog van de
recalcitrante dame met vele hamerslagen
op de paarse tafel af. Toen zij in haar
houding volhardde, deed hij haar onmid
dellijk gijzelen.

Ds. R. J. de Stoppelaar
overleden

In de leeftijd van 74-jaar is te Enschedé
overleden ds. R. J. de Stoppelaar, de grote
natuurvriend, die vooral bekend is ge
worden door zijn boeken en'krantenarti-
kelen over het Friese landschap. Hij
schreef onder andere „Op Frieslands
wijde wateren", „Wuivende Wieken",
„Glinsteringen van het jaar" en „Vreug
den van het zwerven". Ds. De Stoppelaar,
die in Ureterp geboren was, stond eerst in
Graftdijk, daarna in Warga. Na zijn emeri
taat woonde hij in Enschedé.

VEILINGEN.

De uitslag van de verkoping Donderdag in
het Notarishuis te Haaijjem gehouden is:
1. Indischestraat 1, Haarlem f 3900. M. van i
Dijk qq; 2. Kerkweg 74, Velsen f 1650, J. Be
nard; 3., Indischestraat 120, Haarlem f3400,.
G. H. van Vessem; 4. Kritzingerstraat 39,
Haarlem f 3925, H. Ch. Joosten qq: 5 Zaanen-
straat 44 zw. en rd., Haarlem f 11.000, N.
Bijl qq; 6. Coltermanstraat 12 zw. en rd.,
Haarlem f 6675. M. van Dijk qq; 7. Zuid
Brouwerstraat 6 en 8, Haarlem f4500. A. Th.
Joosten qq; 8. Bloemendaalseweg 23. Bloe-1
mendaal f 8010, A. Hamann qq; 9. Pegasus-
straat 76, Haarlem, niet geveild; 10. Wijde
Geldelozepad 27, Haarlem f 2550, J. J. v. Koo-
ten; 11. Ie Hoogerwoerddwarsstraat. 24, Haar
lem f3650. A. v. d. Laande Vries; 12, 2e
Hoogerwoerddwarsstraat 36. Haarlem f3000,
A. v. d. Laande Vries; 13. Demontabel hou
ten landhuis aanwezig achter perceel Z. B. l
Spaarne 172, Haarlem f6500, M. Neder-
koorn qq. J

„Over de wereld heen hangt hij de draden:
's nachts over de spoor- en verkeerswegen
vanwege het gevaar, overdag boven de
stille velden en hij moet drommels goed
op het doorzakken der draden Ietten, dat
sdfns wel twintig meter bedraagt en op een
heleboel dingen meer, die alleen een elec-
tricien-in-het-groot weten kan.

De mastenbouwers hebben voor hem
echter gerekend op de enorme" belasting,
die deze draden op de travers van 'hun
ijzeren bouwwerken uitoefenen. Zij heb
ben om de acht masten een „trekmast"
neergezet, die met haar zwaardere con
structie het net terdege verstevigt; zij zijn
dagen lang van 's moi'gens tot 's avonds
onder de wisselende lucht van Holland in
de weer geweest zonder steigers en zon
der regenverlet, zonder vrees ook voor het
lichte zwiepen van het geraamte toen het
stormde en zij kunnen straks naast het
paard in de wei gaan staan om te verkon
digen: „Dat was een effectief knap stukkie
werk, al zeggen we het zelf". F.

Velsen-Noord

„De Pont" heeft afgedaan
als concert- en bioscoopzaal

0it haar historie

t Bioscoop „De Pont", van 1931 af'onder
deze naam als zodanig bekend en voordien
van ongeveer 1912 af als concertzaal van
het toenmalige hotel „De Prins", heeft
Woensdagavond, wegens wijziging van be
stemming officieel haar deuren.gesloten.

De heer Jac. Smit te Wijkeroog, zoals
het in de officiële papieren heet, kreeg in
April 1912 vergunning om hotel „De Prins",
annex concertzaal té exploitèren, waarna
dit nog hetzelfde jaar in September door
de heer J. Kuiper werd overgenomen. Deze
bleef tot Februari 1927 toén de heer Joh.
de Way de exploitatie verwierf en bewerk
stelligde, dat bovendien ten gerieve van de
liefhebbers één van de mooiste kegelbanen
achter het complex kon verrijzen.

De heer C. B. Koopman te Zaandam
„zag wat in de zaal" naast het hötel en
liet deze na overneming in Mei 1930 geheel
moderniseren om in 'te richten als theater,
welke opdracht werd uitgevoerd door de
aannemers Henneman en Jansen te Bever
wijk. Maar de exploitant had buiten de
omgeving gerekend, want het destijds vrij
kostbare gebouw kon door het aanvanke
lijk houden van concerten en toneelvoor
stellingen niet rendabel blijken. Spoedig
kwamen dan ook de eerste filmvoorstellin
gen en in de nieuwe gedaante zorgde de
heer H. H. M. Wiese voor de exploitatie,
die slecht vijf jaar bleef. Een oude rot
onder de bioscoopexploitanten, wijlen de
heer P. van Twisk, die ook in Den Helder
over een drietal bioscopen de scepter
zwaaide kwam in November 1938, naar
Velsen-Noord en bleek in staat met goede
films het publiek te trekken, totdat de
oorlog kwam en de eigenaar zich zal ver
vangen door de heer J. Eichwald, die oor
spronkelijk alleen de restauratie van het
hotel dreef.

Van 1942 af deed „De Pont" dienst als
Ortskammandantur en als,voorproefje van
wat de bij razzia's opgepakte mannen en
jongens in Duitsland of in kampen zouden
beleven. t

Toen de oorlog ten einde was zag de heer
Van Tv/isk kans cm reeds weer in October
1945 $e bioscoop te heropenen, maar-mocht
hiervan niet lang plezier hebben. Want
een plotselinge dood maakte een einde aan
zijn toekomstplannen.

Ongeveer anderhalve jaar geleden kwam
„De Pont" in handen van de heer Ch. Hart
te Beverwijk, die vooral door de afbraak
en het kleine getal inwoners van Velsen-
Noord met veel moeiten en zorgen de zaak
kon gaande houden tot en met verleden
Woensdagavond, waarop de deuren zijn
gesloten en „De Pont" heeft afgedaan als
bioscoop om door de aannemersfirma G.
Riezenkamp uit Beverwijk te worden om
gebouwd tot teken- en kantoorlokalen, an
nex garagé.

Reeds is met de vertimmering van de
restauratiezaal begonnen. De bioscoop
meubelen worden dezer dagen opgeslagen
te Beverwijk in afwachting van een nadere
bestemming.

VISSERÏJBERICHT SCHEVENINGEN

Besommingen kustvissers verse vis: SCH
8205 met f 680: SCH 52 met f 260; SCH 10 met

I; "SCH 177 met f 1370; TH 1 met f 80; TH
15 met f 160; UK 125 met f 40; UK 90 met f 80;
UK 45 met f 860; UK 234 met f 1370: OD 20
met f70; OD 17 met f90; OD 19 met f60; KW
215 met f 70.

De vishandelaar-in-het-heel-klem zei
deze week tevreden: „Gelukkig, dat de
grote schoonmaak wat begint te luwen,
want ik heb zowat geen pondje vis ver
kocht". Wat in de grond misschien wel een
beetje aan de voedingsraad ligt, die er de
laatste tijd een handje van heeft, het Ne
derlandse publiek met vis-recepten te ver
blijden, wanneer het er geen behoefte aan
heeft en omgekeerd schittert door afwe
zigheid, als zijn advies nodig is. Bijvoor
beeld: toen er een paar weker? terug plenty
verse vis was, felexte de voedingsraad naar
alle Nederlandse dagbladen een breedvoe
rige serie recepten voor bevroren filets
door en nu er tijdens het woeden van stof
fer en mattenklopper een mooie gelegen
heid was, om de huisvrouwen diets te ma
ken, dat zij „die bewerkelijke vis" ook op
andere dan de traditionele en daardoor
minder tijdrovende manieren kan klaar
maken, was deze Haagse voedingsraad
nergens te vinden. Wanneer de binnen
landse markt beïnvloed moet worden
en over de noodzaak hiervan zijn we het
zo langzamerhand roerend eens dan
moet dat op het juiste moment gebeuren.
Waarmee weer niet op de tenen van de
voedingsraad getrapt wil zijn, want over
het algemeen verstaat dit lichaam zijn
voorlichtende taak uitnemend, zoals er
I trouwens op deze vruchtbare akker meer
prachtig werk wordt gedaan. Denk eens
1 aan de arbeid, die ook door IJmuidense
voorlichters wordt verzet, om van Em-
Tpercompascum tot America (met éen c,
dus in Brabant!) enerzijds het mensdom
van de waarde van „de vis" te doordrin
gen en anderzijds gegevens te verzamelen,
om wensen en verlangens, marktintensi-
teit en afzetmogelijkheid te leren kennen.
Min of meerede distributie-sector van
het grote bedrijf dus. En om haar taak
alleen al, zonder de vlijt en de toewijding
van de. visserman en handelaar buiten be
schouwing te willen laten, is het zo zuur
om telkens weer te merkqn, dat Nederland
een departement van^ Landbouw, Voedsel
voorziening en.... (eerst nog een hele
poos puntjes) visserij bezit. Dat in de re-
sidehtie de visserij stiefkind is. Dat er
mensen over oordelen, die een macht
1 kennis over de landbouw vergaard hebben,
maar van boeten noch breien weten, als de

visserij in het geding komt. Datach,

•we zouden deze kolom gevoeglijk verder
kunnen vullen met een tirade over de
misdeeldheid van het bedrijf als er hogere
beleidskwesties worden aangepakt. Maar
op hetzelfde "moment, dat dit al klassiek
geworden verwijt de betrokkenen voor de
voeten wordt gegooid, zal er een hand in
eigen boezem moeten worden gestoken.
Want de visserij doet uit eigener beweging
ook niet zo heel veel, om zich een "hechte
plaats in het Nederlandse volksleven te
bevechten. Als er een jaarbeurs is, zoek* je
vergeefs naar een stand waar een ferme
propaganda voor' IJmuiden en Vlaardingen,
Katwijk en Scheveningen tezamen wordt
gemaakt. We hebben even over de Stichting
gemijmerd, toen we in Utrecht deze leemte
vonden. Waarom is het niet mogelijk, een
stand te maken als in Brussel, of als in de
Visserijwereld onder de titel „étalage van
de maand" wordt aangeprezen, maar dan
groter. Het moet mogelijk zijn. Er wordt
nog lang niet genoeg aan de weg getim
merd. Men zoeke alvast naar de hamer en
de spijkers!

Het hoekje van

Ons SPECIAAL SYSTEEM

DRY CLEANING

Voldoet een ieder.' ook voor Uw
garderobe

Is sneller is beter

Chem reiniging en penserij

KONINGSPLEIN 10 TEL. 4886

IJMUIDEN

„Christendom en socialisme"

Weekend-conferentie voor
jongeren

De cj^mocratisch-socialistische jongeren
vereniging „Nieuwe Koers" organiseert op
24 en 25 April voor alle jongeren, in het
bijzonder de Protestantse, uit Haarlem,
Zaandam, Amsterdafn en omliggende
plaatsen een week-endconferentie over
„Christendom en socialiöme" in „Krasna-
polsky" te Amsterdam.

Ds. H. A. Visser, Hervormd predikant te
Amsterdam, zal spreken over „Wat heeft
ons geloof met de politiek te maken?", mr.
ar. J. Barents oyer „Wat verstaan wij onder,
het hedendaags socialisme en van Gerefor
meerde zijde zal Jan van Stralen spreken
over „Nieuwe Koers, symbool van de door
braak in de. Jongerenwereld".

PALING UIT HET IJSELMEER NAAR
DE POLDERS

In Mei zal uit het IJselmeerongeveer
100.000 kg ondermaatse aal worden ge
vangen om te worden uitgezet in de pol
ders die in de winter van 1946-'47' hun
palingstand hebben verloren. Deze maat
regel is niet erg naar de zin van de IJsel-
meervissers.

Zaterdag 17" April 1948.

Beste kindergn!

Goal's jullie ziet, is er deze keer een
verhaal van één van jullie in ons hoek
je opgendmen, zodat ik maar meteen
aan de brieven begin om niet te veel
ru|ftote te gebruiken.

Als eerste is hier dan ORCHIDEA, die
bang is, dat ze niet meer mag schrijven,
omdat ze zo'n tijd niets van zich heeft laten
horen. Maak je echter maar niet ongerust,
hoor Orchideetje, al blijf je nog zo lang
weg met je brief, ik vind het altijd weer
erg prettig zo'n „oude bekencfe" tussen mijn
klantjes terug te vinden. Jammer#dat je
vorige week wat laat was, zodat je brief nu
pas beantwoord wordt.'Je rapport vónd ik
keurig. Als je wat je best doet, haal je dat
aardrijkskunde-cijfer ook wel op, hoor.

En hier hebben we weer een nieuweling.
DRUIVEN JURKJE wil ze graat heten, dat
kan, hoor. Vertel je mij in je volgende
brief eens wat meer over jezelf, thuis en
op school?

ZUIDEWIND boft deze keer, want haar
verhaal is opgenomen. Dat had je zeker
niet verwacht, hè? Hoe is de reis naar Rot
terdam je moeder bevallen? Was ze erg
.vermoeid toen ze thuis kwam?

DINY O. is ook een nieuwe nicht, geloof
ik. Ze wil graag Orchidee heten, maar dat
gaat niet Diny, want zoals je toevallig in dit
boekje ziet, zijn we al in het bezit van zo'n
mooie bloem. Zoek maar gauw een andere
schuilnaam en als je er een hebt gevonden
schrijf hem mij dan gauw, maar vergeet
niet je hele achternaam te vermelden. Hoor
ik eens gauw wat van je?

Een opgetogèn brief kwam van VIOOL
TJE, omdat ze zo blij was met haar boek.
Ja, ik dacht wel dat het naar je zin zou zijn.
Ik heb het zelf vroeger ook gelezen en ik
herinner mij nog dat ik -het toen in één
adem uitlas.

Ja, Viooltje, het aantal nichten en neven
loopt al naar de tweehonderd, dat is geen
kleinigheid. Inderdaad zou de krant te klein
zijn als ze allemaal tegelijk schreven. Wat
hebben jullie van de beschuit gemaakt?

9 Ja, LELIETJE DER DALEN, als je zulke
rapport-cijfers hebt, wordt het een harde
dopper om toch nog over te gaan. Maar doe
flink 'je best, dan valt het misschien nog
wel mee. Niet de moed laten zakken, "hoor!

Natuurlijk mag het zusje van SPRIN
GERTJE en HOEPELTJE meedoen in ons
hoekje, alleen moet ze een andere schuil
naam zoeken, want het bloempje dat zij
noemt is er al. Dat is niet leuk SPRINGER
TJE als je een'raam stuk maakt met voet
ballen. Was het een raam van jullie eifen
huis of van de buren? Voortaan maar wat
kalmer aan, hoor! Wat leuk dat je buur
jongen zo goed tekenen kan HOEPELTJE.
Misschien wil hij ook wel een portret van
jou maken. Zou het dan ook zo precies
lijken?

MURELLO stuurt alleen de raadsels. Vol
gende l%er een gezellige brief/ hoor!

Nu het lente wordt komt ZWALUW ook
weer eens kijken. Dat was een tijd geledén,
zeg! Maar ja, als je de brieven gaat ver»
liezen, krijg ik er ook geen één in handen.
Ja, je had bij de maandprijsvraag wel een
vergrootglas nodig. T)an zal het wel mak
kelijker zoeken geweest zijn. Leuk, dat jij
zo goed mondorgel kunt spelen!

En de laatste voor deze keer is BOOD-
SCHAPSTERTJE, die zo stelt-lopen kan.
Je zult wel de hele dag op „hoge benen"
rondlopen, hè? Behalve natuurlijk op
school. Vertel je me eens wat over de
Afrika-film, die jullie gezien hebben?
*Tot volgende week!

TANTE ELS.

Kennerherlaan 154, IJmuiden, of aan de
bezorger meegeven.

TANTE ELS FELICITEERT:

VIOOLTJE, wier verjaardag op Vrijdag
valt; ZWALUW en KNABBELGRAAG,
die Donderdag jarig, zijn en ZILVER
LING, voor wie het Dinsdag feest is.
Van harte hoor- nichten en prettige
dagen.

Voor jónge hersens

Dé oplossing van het raadsel van ver
leden week is: WILHELMINA (wal, iep, lat
hem, end, lef, mak, nek, aal).

Goede oplossingen kwamen van: Orchi-
dea (nog van eerverleden Week), Murello
en Boodschapstertje.

Het nieuwe weekraadsel moet wegens
ruimtegebrek deze keer vervallen.

Minder maïsmeel in het brood

Geleidelijk heeft zich de laatste maanden
een verbetering voltrokken in de samen
stelling van de broodbloem. Thans is door
vermindering van het maïspereentage de
mélange voor de komende periode, welke
18 April begint, vastgesteld op 92 pet
tarwe/rogge (uitmaling 85 pet) en 8 pet
maïsbloem. De tarwe/roggemelange zal
voor 75 pet uit tarwe en voor 25 pet uit
rogge bestaan.

Atlantische Unie

Naaf vernomen wordt, zal de Belgische
.premier Sp^k dit weekeinde de formele
besprekingen in Canada voeren over de
mogelijkheid van uitbreiding van de West-
europese Unie tot een Atlantische Unie, die
ook Canada en de V. S. zou omvatten.

Spaak is gisteren met de Belgische regent
prins Karei in Canada aangekomen. Zij
vertrekken Zondag per vliegtuig naar
België.

De Canadese eerste-mïnister, Mackenzie
King, heeft reeds verklaard, dat Canada
bereid is zich bij de landen van de West-
Europese Unie aan te sluiten en men ziet te
Ottawa de reactie van Spaak met spanning
tegemoet.

THALIA

■(het theater met de beste films)

Vanaf heden t/m Woensdag 21 'April

De film, die U heden, morgen
en voor eeuwig zal bijblijven!

Inpons voorprogramma: Proces Rauter.

Toegang 18 jaar.

Zondag 3 uur matinée met de komische
film

„GEEF 'EM DE SPOREN"

(Elke leeftijd)

ZONDAG 18 APRIL" t

IJMUIDEN. Ned. Herv. Kerk. Kanaalstr.
10.30 uur ds. J. van cfen Berg; 7 uur ds.
R. Dijkstra, van Amsterdam. Jeugd
dienst.

Geref. Kerk. Kanaalstraat. 9 uur ds. J.
van Buuren; 3.30 uur ds. S. E. Wesbonk.
Geref. Kerk. (Art. 31 K.O.). 10.30 en
- 5.15 uur ds. J. Keizer van Heemstede.
Chr. Geref. Kerk. 10 en 4 uur ds. J. van
der Schuyt, van Apeldoorn.

Oud-Kath. Kerk. 8.30 uur Vroegdienst;
10 uur Heilige Dienst; 7 uur Vesper.
Leger des Heils. Geen opgaaf ontvangen.
Doopsgezinde Gemeente. Helmstraat.
10.30 uur ds. S. M. A. Daalder, van Haar
lem.

IJMUIDEN-OOST. Ned. Herv. Kerk. Goede
Herderkerk. 10.30 uur ds. J. F. van
Duyne, van Amsterdam-West; 7 uur ds.
E. Dijkhuis, van Haarlem. Jeugddienst.
Geref. Kerk. Goede Herderkerk. 9 uur
ds. S. E. Wesbonk; 3.30 uur ds. J. van
Buuren.

Ver. v. Vrijz. Herv. Nijverheidsschool.
,10.30 uur ds. W. M.R. Noordhoff, Rem.
pred. tec-Haarlem.

Verg. v. Gelovigen. 10 uur Eredienst.
Vrije Evangelisatie. 4 uur de heer A.
Vries, Van Den Helder.

DRIEHUIS. Koffiekamer Westerveld. 10.80

uur ds. S.,E. Wesbonk.

VELSEN. Ned. Herv. Kerk. 10 uur ds. J.
van der Wiel, van IJmuiden-Oost.
Geref. Kerk. 10 en 4.30 uur ds. A. C. van
Nood.

BEVERWIJK. Ned. Herv. Kerk. Grote
Kerk. 10 uur ds. J. O. Norel; Popiflieren-
laan. 10 uur ds. J. v. d. Vlugt, em. pred.
te Bloemendaal.

G-ref. Kerk. 10 en 5 uur dr. P. J.
Richel, van Heemstede.

Maranatha. 10 uur de heer A. de Vries,
van Den Helder.

WIJK AAN ZEE. Ned. Herv. Kerk. 10 uur

ds. J. D. Jansen.

SANTPOORT. Ned. Herv. Kerk. 10 uur ds.
P. A. Tichelaar, Bed. H. Doop.
De Toorts.-10 uur ds. M. Groenenberg,
van Amsterdam.

Kapel. 5 uur ds. G. Grootjans, van Am
sterdam.

Geref. Kerk. 9.45 en 5 uur ds. A. Ver
schoor.

Geref. Kerk. (Art. 31 K.O.). 10.30 en
5.15. uur ds. 5. Keizer.

Chr. Geref. Kerk. Gebouw „Bethel",
Wüstelaan. 3 uur ds". J. C. Maris.
HAARLEM. Church of England. Oud-Kath.
Kerk, Kinderhuissingel. 3 p.m. Evensong,
Rev. C. E. Elton, R.D.

•"Lenteblt
en Edelhaq

In een heel ver land st-n.
prachtig kasteel, waarin cm S:i
koningin en hun vierjaria H.-tl
ses Lentebloesem woonden
was een lief meisje met blm,®-
ze droeg meestal witte jurk?. V
en kousjes. '">«,91,.

Geen wonder, dat de nu»
land dol waren op hun „W» >6

Lentebloesem ging
met haar moeder,

Pl,.;

mooie tuin wandelen,"die's» !Mi
lag. Ka een poosje 1-on.i—

ben, kwamen ze bij de vijver
uitrustten, Plotseliiig hief i
haar vingertje op en zei
muziek, wie zou die mooie .ï't

De koningin keek om zich t
woordde: „Ik weet het „S ÏN
Lentebloesem keek eens hek ,5®'
plotseling blij, terwijl ze na
struik wees: „Kijk, daar, bij
«een kaboutertje!"

„De koningin geloofde het m.„,
er een kaboutertje was, want H
toch maar alleen in sproolriw -
ze keek toch „aar de'Sf
bloesem naar wees en ja w
rozenstruik stond een aran.;.,

met een lange witte baard tot k""
grond. Hij droeg een rood ia,»,,;-
op z'n witte haren had hij een
puntmuts en om z'n hals droji
koord waaraan een zilveren fi
waarop hij allerlei wijsjes speeld
De, koningin klapte in haar tl
wenkte de kabouter. Toén >'»- -
kwam hij daUelijk --
„Majesteit?"

De koningin vroeg: „Zo klein, fc,

hoe heet je en waar kom je „„A
„Ik ben Langhaard en ik J?
Holle Eik in het bos, Majesteit'"

„Heb je nog meer broertjes! Ent-
je van?" vroeg de koningin. t:
„Ik yoon daar heel alleen in
Eik, neen, ik heb geen broertju 1.1
vriendjes. Edkhoorn Pluimstaart r-
Flappie, de Wijze Uil en Pimterk*
Haas. En ik eet eikels,

FEUILLETON

D-

Het liep tegen drieën, toen Lynn langs
het smalle pad, dat eigenlijk niet veel
meer dan een schapenspoor was, bovenop
de Downs aankwam. Het was een mooie
middag. Iedereen die ze tegen was geko
men, of die haar passeerde," had 't hierover,
zoals de mensen op het land dat plegen te
doen, een opmerking gemaakt en de pessi
misten hadden er hun hoofd bij geschud
en gezegd, dat het tè mooi was om lang
stand te houden. Maar de belofte, die de
zonnige morgen gegeven had, was in de
loop van de dag vervuld geworden op een

wijze, die in Engeland niet dikwijls voor
kwam. Het was een heerlijke dag om bui
ten te picniccen. Maar daaraan kon' Lynn
helaas niet denken. Haar blijdschap over
het stralende lenteweer werd bedorven
door de vermoeidheid, die ze voelde. En
bovendien had ze hetgeen, waarvoor ze
hier naar toe gekomen was, nog^ nifet voor
elkaar gekregen.

In Butlinïold had men z'n hoofd geschud
en gezegd: „probeer het in Handford". In
Handford zei men: „Ga naar Brambledon.
Het is niet ver hier vandaan. U kunt niet
mislopen. Het is heerlijk weer om te wan
delen". In Brambledon, waar z% om 2 uur
in de namiddag arriveerde, scheen geen
levend wezen te bekennen te zijn, behalve
een oude man, die zó doof was, dat eèn ge
sprek met hem onmogelijk blegk. In-ant
woord op haar vragen, schreeuwde hij tot
haar: „Waar kom je vandaan?" en hield
haar zijn luisterapparaat voor om haar
antwoord in te roeperr.

Nu was Lynn op weg naar Fittlèford.
Het was haar laatste hoop. „Rechtuit over
de Downs", had men haar verteld, ,sdan
ziet u het vóór u in de diepte liggen. U
kunt het niet mislopen". En als steeds voeg
den ze e» aan toe: „Het is een prachtige
dag".

Nu, dacht Lynn, daar lag het «plaatsje
dan. Het geleek op een Tyrools dorpje en
lag midden tussen de appelbloesems. Het
scheen in de diepte weggezonken en ze
kon de kerktoren onderscheiden en kleine,

nette huisjes rondom de gemeente weide,
en een vijver, die het blauw van de lucht
weerkaatste. Maar lieve tijd, wat een werk
om naar beneden te komen. En waarschijn
lijk zouden ze haar daar hetzelfde vertel
len, wat ze overal elders te horen had ge
kregen. Probeer het ergens anders! Ze was
zó moedeloos, dat ze bijna besloot om t«
draaien en- in het dorp, dat achter haar
lag, de bus te nemen om naar de stad terug
te gaan.

Maar toen viel haar oog op Chancton-
bury Ring. Het geleek een complex van
bomen, die dichtopeen stonden, een afge
rond geheel, dat zich vlakbij tegen de
hemel aftekende. Ze herinnerde zich vaag:
Chanotonbury Ring had iets te maken met
de Druïden. Er werden daar vroeger men
sen geofferd. Of was het op een andere
plaats? Lynn herinnerde het zich niet pre
cies. Zoals bij de meeste JSngelse meisjes,
die een goede opvoeding hadden genoten
en behoorlijke scholen hadden bezocht, wist
ze van geschiedenis maar een bedroevend
beetje. Ze herinnerde zich lange lijsten
met jaartallen, maar niet de namen van de
koningen en koninginnen, die er bij be
hoorden. De Magna Carta, koning Alfred,
koning Hendrik, met een ontelbaar aantal
vrouwen, en meer van der-gelnke figuren
dwaalden in haar geheugen rond als onder
delen van een legkaart, die ze nooit vol
komen in elkaar passend zou kunnen
krijgep.

Maér Chanctonbury Ring was een hei-'

dense plaats, dat wist ze, ontwijd en be
toverd. Nu ze dicht in de buurt was, vond
ze het geen slecht idee om er eens een
nader kijkje te gaan nemen. Zelfs nu, in
de warme lente-zonneschijn, was het er vol
grillige schaduwen. Er hing een kille, som
bere, geheel eigen sfeer. Er lagen hier geen
oude flessen of stukken papier, achterge
laten door vacantiegangers. De sombere
vochtigheid scheen hen afgeschrikt te
hebben.

Lynn z'ette haar hoed af en leunde tegen
de afrastering, die er aangebracht was, om
de schapen tegen te houden. Of. om de
gèesten er binnen te houden! Ze ontdekte
geen overblijfsels van oude stenen altaren,
en ook waren geen skeletten van geoffer
de mensen, zoals ze min of meer ver\vacht
had. Maar wat ze wel zég was nóg onver
wachter ep verrassender! Ze zag een mon
nik zitten. Hij zat^n een bundel zonlicht
en het bleek een weldoorvoede monnik
met een rond gezicht en rose wangen te
zijn. Er'jvas niets spookachtigs of onwer
kelijke aan hem. Hij droeg een afgedragen
oude pij, die wat kleur betreft zó overeen
kwam biet de aarde, dfe tussen het spaar
zame «gras te zien w^, en met de boom
stammen achter hem, dat Lynn even haar
ogen sloot en opnieuw keek. Ze dacht een
ogenblik dat het- slechts verbeelding was
tengevolge van haar vermoeidheid en het
spel van licht en donker tussen de bomen,

Wordt vervolgd)

men en van eiken bladeren maakiV»
ik heb het erg prettig in m'n bosV
de kabouterman.

De koningin vroeg of het kater-
nog wat wilde spelen, en dat wilde U
baard wel doen: hij floot veel fijne-i
dietjes achter elkaar.

Toen de kabouter ophield met spelen
Lentebloesem -,verrukt: „Ik vond helm
tig! Maar kabouter, zou jij niet bij
len komen, dan word je mijn broerliij
dan mag je op mijn kamertje slapenkè
hoef je geen eikels en bladerenlef
onze kok kookt heerlijk, wil je dal til
„Nee", antwoordde Langhaard, „fei
ik niet, Prinses, ik wil in het bos'bfe
in m'n holle boom."

Lentebloesem smeekte en-smeekte,
Langhaard bleef weigeren. Toen
Lentebloesem boos en zij zei: „Je moei j!
wat ik zeg, als ik wil dat je bij
moet je blijven." Maar toen Lan&
bleef weigeren, meende de koningin: i;
Lentebloesem, als Langhaard niet wiiT
je ook niet dwingen; hij zegt toch,
wel «et je wil spelen."

MlHr de Prinses werd hoe lang
bozer en wilde net weer eens op
sommen wat Langhaard dan aliens
kreeg als hij bij haar kwam, toen ze;j
seling zag, dat de kabouter verdwenen-
Hoe ze ook riep, Langhaard ten
weer te voorschijn. Toen', Lenteblttü
thuiskwam, liep ze naar haar vader
klaagde daar haar nood over dat brdii
kaboutertje, dat niet bij hasyr wou blijti
maar de koning lachte en zli: „Do®
meid, kabouters kunnen alleen maar in Ir
bos wonen en niet sldpen in een mos
kamer; nee hoor, ik geef Langhaardgw
gelijk."

Boos liep de prinses nu ook
vader weg, ze had zo gehoopt, dat dis ia
gelijk zou geven. Maar de volgende
ging ze toch weer naar de vijver, maar:
ze ook riep en hoe ze ook zocht, er
geen Langhaard. Ze was daar in
volg elke dag om de kabouter weer te z
maar fcij kwam niet opdagen.

Zo gingen de jaren voorbij, de Pra
werd ouder en ouder en nog steeds^'
haar de vijver. Toen ze daar op ea
weer was en de hele tijd had ger;a
hoorde ze plotseling een fijn stems
zeggen: „Prinses, Prinses Lentebloesem*
De Prinses keek verbaasd op a
voor haar op de grond een eekhoorn l;
en ze vroeg: „Ben jij niet het vriendjes
Langhaard ep waar is Langhaard?'1

„Langbaard is 'ziek, erg ziek!" zei Pia
staart.

Lentebloesem schrok. „Is
maar dan moet ik er nodig heen,
de weg, Pluimstaart."

„Een ogenblikje Prinses, ik moet uw
vertéllen, dat Langbaard een beW
Prins is en heel vroeger was hij
^hooghartig. Zo was hij eens uit wafc-
gegaan in 't bos, toen hij een oud vrö-JP
tegenkwam, die een zware mand arotP
vrouw vroeg of de prins die misschien^
naar haar huisje wilde dragen,,®^
lachte haar uit en riep: „Draag jij Je*
mei zelf maar, ouwe toverheks!" Toer-
anderde de heks de Prins in ee"
en zei, dat als er een Prinses te-
hem op dezelfde dag en op hetzeiö^
een kus zou geven, hij weer een.pns-
wo\"den.

En over een paar uur is het deze®- j
en hetzelfde uur. Dus laten we
voor het te laat is. Maar u moet W;
gen, want ik kan niet zo hard löjp'

De Prinses nam het eekhoorntje op
arm ei* Pluimstaart wees met zn P-
alle paadjes 'aan, waar g:e langsm
Weldra waren ze bij de Holle Eik
Langbaard^ ziek lag. Voor de Eik ze'
bloesetm verschrikt: „Oooh
te grnot voor de eik," maafja-J
Pluimstaart wel raad op. Hij w{Pte't(j
eik binnen en kwam even later w
glazen bekertje terug, waar geel
zat, dat'°de Prinses op móest dnnKe
na vqfïlde ze een duizeling, niaar
dadelijk weer over, en nu was
kabouter vrouwtje geworden. Ze s-
Holle Eik binnen Op een bedje w j
zag ze Langbaard liggen. Ze ging

toe "en kuste hem enze hoora

ling .een gierende wind
later was de Holle Eik in het
dwenen. Er stond een groot kas
eerst de Holle Eik had gestaan.

Bn het bos was een wonder®»
geworden met vijvers, banken, 01*^
wat.-al niet meer. In het kasteel
bedienden allemaal bedrijvig heen 1
Want de Prins, Prins Edelhart w ,r
gekomon en had z'n bruidje r,n
bloesem meegenomen.

Als nog eens iemand een
maakt, denkt hij of zij er dan
papier maar aan één kant te nes