Eindelijk,
Waar de as van oorlogsdoden werd verstrooid,
is een monument verrezen
Waar eens Neerland's
oudste hoogoven stond..
Van muziek op een plankje
tot super ^sniper
Van Weert
Agemdlsi vortr Velsen
en IJmmiidlen
Elf dappere Nederlandse sch
op de wijde zee
eePjes
Vier IJmuidenaren vechten straks
mee om de hoogste dammers-eer
Visserij-varia J)
Het vrolijk avontuur
DONDERDAG 22 APRIL 1948
IJMUIDER COURANT
DRIEHONDERD DODEN
Een waardig memento in de tuin van het Crematorium
In de gewijde rust, die ligt rond de
vijver op het Velsense crematorium
terrein, is dezer dagen een eenvoudig,
roodstenen monument verrezen mgt in
de lijst van Hollandse baksteen een in
natuursteen gewerkte mannenfiguur,
wie de wapenen ontvallen. Daaronder
de veelzeggende woorden:
„Ter herinnering aan de driehonderd
vier en twintig door de bezetter gefu-
sileerde Nederlanders, wier stoffelijk"
overschot in dit crematorium is verast"
Er boven de vraag: „Is de dood het
leven? Is het leven de dood?"
Paarse viooltjes gloeien in de bak,welke
voor het eigenlijke gedenkteken is aange
bracht en op deze plaats, waar tijdens de
oorlog de as van 99 slachtoffers der Duitse
terreur werd verstrobid, waart de herinne
ring aan de gruwelijke dood der concen
tratiekampen en de gaskamers, ondanks de
nieuwe lente, die het vijverpark aan de voet
van het crematorium met een ijl groen waas
gaat overtrekken.
Er heeft eerder een houten kruis op deze
plek gestaan, maar de vereniging voor. Fa
cultatieve Lijkverbranding heeft dij; kruis
niet voldoende geacht ter blijvende herin
nering aan het offer van 324 Nederlanders
en in het hoofd van de voorzitter dei-
Haarlemse afdeling, 3e heer B. Mostert,
rijpte het plan reeds direct toen het ver
strooien van de as der 99 bekend werd, om
een blijvend gedenkteken voor het kruis in
de plaats te bouwen. Gelden werden inge
zameld, de secretaris van dezelfde afdeling,
de heer F. C. R. Smit "beijverde zich mede
voor het idee en spoedig na de bevrijding,
kwamen de fondsen reeds ter beschikking.
De bouwkundig-tekenaar van het Velsense
crematorium, de heer J. Selling, ontwierp
het monument; eigen personeel voerde de
bakstenen ombouw 'uit, die zulk een waar
dig encadrement vormt van het relief, dat
de Haagse*' beeldhouwster mevrouw Fran-
sen-Heslenfeld uitvoerde.
Pas is het geheel gereed gekomen en
waarschijnlijk zal het in Juni worden inge
wijd als een aangrijpend symbool van het
leed, dat de nacht der bezetting over ons
land en vqjk bracht.
CRISTENDOM EN HUMANISME
In de bovenzaal van het Rex Theater
houdt de heer A. L. Constandse Zondag
morgen een lezing over: Christendom en
Humanisme. Deze bijeenkomst gaat uit
van de gemeenschap Velsen van het Hu
manistisch Verbond.
MARKTBERICHT
Besommingen.
RO 15 Antje f 15.290: HA 5 Friesland f 3420.
KW 15 f1175; KW 65 f1350; KW 54 f3630;
KW 155 f3370; KW 107''f964; KW 53 f982;
IJM 213 f 254; IJM 241 f 280; IJM 249 f 236;
IJM 202 f 19; IJM 240 f .1292; IJM 237 f 19;
IJM 207 f 40; IJM 318 f 33; IJM 27 f 432; IJM
343 f71; HD 220 f 19; HD 63 f9; HD 184 f 116;
HD 135 f 513; EH 20 f 416; UK 53 f 807; UK
243 f672; UK 99 f693; UK 119 f392; UK 169
f437; UK 72 f594; UK 94 f30; UK 8 f21;
UK 78 f116; UK 184 f117; UK 43 f82; UK
163 f210; UK 15 f166; UK 114 f181; HA 4
f161; VD 9 f250; WL 1 f143.
Visaanvoer.
80 kisten tarbot en tong, 720 kisten schol.
239 kisten schar, J.50 kisten bot, 250 kisten
schelvis, 135 kisten wijting, 130 kisten kabel
jauw, 60 kisten koolvis, 35 kisten poontjes,
25 kisten wolf, 50 kisten makreel, 75 kisten
diversen. Totaal 1940 kisten.
Visprijzen.
Heilbot 2,802,65; tarbot 1,301,65; gr. tong
2,501.90; md. tong 2,151,85; kl.md. tong
2,40—2,05; kl. tong I 2,05—1,80, kl. tong II
1,70, alles per 1 kg.
Tarbot II 8679; tarbot IV 5749; tong
schar-6050; wolf 6441; ham 64-52; poon
tjes 178; griet 9022; schartong 40; bot
18—9,10 ?char 22—5,60; kl. schol 21—9,50,
alles per 50 kg.
geurt nu de kruizemunt
naast een ijzergieterij
De K.N.H.S. (of, in de wandeling „de
Hoogovens") zijn de grootste ruwijzer-
exporteurs ter wereld. Zelfs zo groot is de
vraag naar deze grondstof, dat'er lang niet
aan kan worden voldaan.
Wat kan worden uitgevoerd, wordt ge
ëxporteerd; maar dit is toch slechts een
gedeelte van de Hoogoven-productie.
Want - een vrij grote hoeveelheid van de
gietelingen, de „broodjes" ruw ijzer blijft
in IJm ui den voor de staalfabriek zelf ofi»
gaat naar Zuilen; en een klein gedeelte
gaat ook naar de Nederlandse ijzergiete
rijen.
En van dit laatste gedeelte maken de
ruwijzerbroodjes deel uit, die we aan
treffen in het goederentrammetje, dat
door de hoogoverkoepelde lanen en de
zon-overgoten korenvelden van de
Achterhoek goedig voortsukkelt naai
de plaats van bestemming: een kleine
ijzergieterij aan de Oude IJssel.
Dfe vöorbijganger valt het oude, enigs
zins van de weg afliggende gebouwtje nau
welijks op en er is haast niets dat hem kan.
doen vermoeden, dat zich hier, temidden
van de landelijke rust, een klein stukje ip-
dustrie bevindt. Maar bij het binnentreden
bekruipt de leek toch dezelfde bewondering
en hetzelfde ontzag voor dit spel met ij zel
en vuur, met felle gloed en hoge tempera
turen als bij een eerste bezoek aan het
grote veel grotere bedrijf aan het
Noordzeekanaal.
Als men de blilc omhoog richt, maakt die
bewondering plaats voor verbazing: er is
slechts een eenvoudig houten dak, waar
van de pannen hier en daar schitteren door
afwezigheid en aldus gaten veroorzaken,
die een doorkijkje naar de blauwe hemel
gunnen. Men kan het eerst bijna niet be-
Liefhebberijen in Velsen
Hans de Korte is een wat schrale
H.B.S.'er van zeventien jaar; die op
zijn 'izesde al tussen de benen van zijn
vader doorkroop, om te helpen bij het
in elkaar zetten van een radiotoestel
letje. Als vader dan wel eens nijdig
werd zoals vaders dat kunnen wan
neer zoonlief zich wat al te enthou
siast met hun speciale hobby inlaat
dan trok Hans zich terug bij zijn eigen
ontvangeteen koektrommel met
draadjes eruit (de accu) en een plankje
met oude knoppen er aan vast.
Wanneer hij er dan zelf bij ging zingen,
was de illusie volmaakt. Hoewel er nu heel
wat mooiers in de kamer prijkt dan alleen
maar een „muziekpl'ankje": een, super-toe-
stel van zo'n rijke klank, dat de grote
radio-bonzen er gerust jaloers op kunnen
worden. En er is alweer een nieuwe onder
handen ook, maar dat wordt voorlopig het
eind van het liedje, zegt vader De Korte,
want Hans moet per saldo ook nog wat aan
zijn studie doen en in de radio-liefhebberij
gaat een berg tijd zitten.
Uit de oer-tijd van deze liefhebberij, die
over de hele wereld steeds weer nieuwe
aanbidders tot zich trekt en waarin de
mens nooit- uitgedokterd raakt, herinnert
Hans zich nog duidelijk, .dat hij op zijn
elfde jaar een gramofoon in elkaar prutste,
die je dan wel met je vinger moest aan
drijven, maar waaruit echt geluid kwam.
Later echter.
Later is dat allemaal serieuzer gewor
den. Hij specialiseerde zich door lectuur,
ervaring en hulp van derden op de radio-
bouw, zodat zijn naam al gauw een zekere
vermaardheid in de buurt van de Kenne-
merlaan, nee in heel Velsen, „kreeg. Wat
zijn nadeel had,want de leken-met-defecte-
kastjes kwamen al gauw eens aanlopen:
„Hans, zou je misschien even naar dat
gekke ding van mij willen kijken, hij doet
zo raarEn Hans ging, zag en her
stelde. Tot het te bont werd met de aan
vragen en hij er pen eind aan maakte, maar
niet nadat verscheidene IJmuidenaren door
hem een „visserijband" lieten maken.
1 Hans'.belangstelling strekt zich natuurlijk
verder uit dan de ontvangers-bouw alleen.
Een goede zender- is nog altijd zijn ideaal,
maar dat kost geld en vooral tijd,«die een
zeventienjarige Hogere-Burger-Scholier
meestal geen van beide zo vlot voorradig
heeft.
In het „laboratorium" van onze jonge
vriend staat een pracht van een verster
kersinstallatie, waar de eigenaar terecht
trots op is en als hij ons vertelt, dat dit een
„balansversterker" is, moeten wij, die nau
welijks het verschil tussen een condensator
en een transformator kennen, beschaamd
zwijgen. Als het geval echter gaat werken,
is duidelijk te horen, dat hier een knap
gunnen, men Kan stukje amateurswerk werd geleverd, want
vatten, wit-gloeiend ijzer m g [ui. geluid van deze installatie is stukken
tje, dat niet veel meer is dan een grote
schuur met een houten dak. Toch gaat het
goed, en is het, jaren en jaren lang, ook
goed gegaan.
In een hoek staat de oven, waarin het
ruwe ijzer wordt gesmolten; een aantal
arbeiders haalt er regelmatig een hoeveel
heid van de gloeiende, vloeibare massa uit
met langarmige steelpannen, die zij onder
het lopen dicht bij de grond houden.
En één voor één gieten ze daarmee de
vormen vol, die vooraf in het gietzand, dat
de grond bedekt, zijn gemaakU Tezelfder
tijd zijn collega's een eindje verder al weer
bezig gestolde producten van het vastkit-
tende zand te ontdoen; wat eens Zweeds of
Spaans ijzererts was, ligt nu hier in de
vorm van gietijzeren roosters en dak
ramen.
Op deze plaats stond in vervlogen jaren
ook een kleine hoogoven, de eerste in ons
land. Hierin werd ter plaatse (met behulp
van houtskool) ruwijzer gemaakt uit het
ijzeroer, waaraan de grond hier zeer rijk
is. - Deze „baby-hoogoven" werkte een
kleine eeuw; daarna werd het voordeliger
het ijzer van elders te betrekken. Doch de
gieterij bleef gieten en zelfs met succes, hoe
onopvallend het bedrijf ook is.
En die kleine omvang is ook maai- het
beste. Geen bossen moesten hier worden
gekapt, zoals in IJmuiden, geen natuurlijk
schoon moest worden opgeofferd. Als men
deze kleine Achterlioekse gieterij uitstapt,
stoot men geen twintig meter verder op een
vriendelijk kabbelend beekje, waar.'geen
fabrieksgeruis meer te horen is, en waar
kruizemunt geurt en Gelderse roos bloeit.
Ongeluk op de Hoogovens
dat vrij goed afliep
Tussen de constructiewerkplaats en het
centraal magazijn van de Hoogovens is
gisterenmiddag omstreeks 3 uur een on
geluk gebeurd met vrij goede afloop. Ver
scheidene arbeiders waren bezig met het
opslaan van staafijzer op rekken, die aan
de voet zo goed als geheel doorgeroest
waren.
Vier van hen die een staaf in het rek
wilden leggen kwamen tot de conclusie
dat de stelling begon te wankelen en ,twee
arbeiders zagen kans om nog bijtijds weg
te springen, doch de andere twee raakten
met hun benen .bekneld tussen het inder
daad vallende staafijzer.
De verbajidmeester, die spoedig ter
plaatse wÉ, stelde vast dat de beide slacht-
- offers die reeds het bewustzijn hadden ver
loren, een linkerbeenbreuk hadden.
I het geluid van deze installatie is stukken
béter dan de doorsnee-krijsers, die zich zo
rond de verkiezingen en andere gelegen
heden op straat laten horen.
Gevaarlijk trio.
De hobby van deze jongeling heeft hem
in de oorlog, zoals zovelen zijner collega's
menig benauwd uurtje bezorgd. De familie
weer wollen hemdjes voor baby of
klever
Anegang 4« vo°' de Babv
De Korte woonde toen nog aan de Zijlweg
in Haarlem en er waren niet minder dan
drie, radio's in huis met inbegrip van een
kristalletje, dat van het inwendige van een
voetenbankje uit voor de communicatie met
de beschaafde wereld zorgde. De Duitsers
•gingen, op zoek naar een vluchteling,, de
Zijlweg afromen en kwamen ook in^de
buurt van het perceel der -drie toestellen.
„Maar gelukkig kwamen ze niet binnen"
vertelt de vader van Hans, „want ik stond
al klaar om over de daken de kuiten te
nemen."
Het uitgangspunt van alle gesprekken in
dit radio-minded gezin is uiteraard
vaak de radio en wél speciaal het juweeltje
dat in-de huiskamerhoek te kijk staat. En
inderdaad, zelfs de leek moet het opvallen,
hoe keurig zowel onder als boven het chas
sis het inwendige van deze drie-lamper
verzorgd is. Déze liefhebberij heeft uit een
moment van interesse een bijna volmaakte
vorm van deskundigheid bereikt.
■J. F.
Oud-Katholieke Besturenbond
Oe Oud-Katholieke Besturenbond, waar
bij aangesloten alle plaatselijke kerkelijke
verenigingen, heeft in het Oud-Kath. Ver
enigingsgebouw Dinsdagavond een verga
dering gehouden, welke bij ontstentenis
van de voorzitter onder leiding stond van
de heer Th. B. van Kleef, secretaris.
Deze verontschuldigde de voorzitter en
de penningmeesteresse, die beide door om
standigheden waren verhinderd en ver
klaarde voorts, dat door verschillende oor
zaken deze bijeenkomst, welke tevens als
jaarvergadering gold, zeer was verlaat.
Het jaarverslag gaf een duidelijk beeld
van hetgeen in de jareml946 en 1947 door
de Besturenbond is ^frresteerd. en het
financiële verslag, keurig verzorgd, gaf
blijk van een gezonde toestand.
Door vertrek naar elders werd in de
tussentijdse aftreding van de- heer- Van
Kleef in het secretariaat voorzien door de
verkiezing van de heer T. Vis. De voor
zitter, de heer W. D. Wiljouw, zag zi,eh her
benoemd.
Overeengekomen werd, dat een drie
tal bestuursleden van de Bond de aan-
gesloten verenigingen zal vertegen
woordigen bij de Onthulling van het
Monument Velsen op 5 Mei, waarna is
besloten op dezelfde wijze deel te
némen aan de daarop aansluitende
kranslegging:
Daar binnen enkele weken in de Oud-.
Katholieke kerk een bijzondere gebeurte
nis zal plaats vinden is opgewekt om hier
bij zoveel mogelijk deel te nemen. In de
toekomstplannen is de mogelijkheid gezien
om bij te verwachten Engels bezoek in deze
zomer de Besturenbond in te schakelen
teneinde de bezoekende vreemdelingen een
zo prettig mogelijke vacantieweek te be
zorgen.
De aftredende secretaris, de heer Van
Kleef, moest ervaren, dat zijn werk voor
de Besturenbond en derhalve voor de aan
gesloten verenigingen buitengewoon is ge
waardeerd.
Mede namens de voorzitter dankte kape
laan D. N. de Rijk voor de loffelijke sa
menwerking en de grote activiteit door
hem aan de dag gelegd.
Donderdag 22 april
Thalia: 8 uur, Feestavond „Onderlinge
Vriendschap".
Flora: 8 uur, Telepathische séance door
Jonglisto.
vrijdag 23 april
Bioscopen: 8 uur, Nieuw programma.
Slepers naar en coasters
van Indonesië
Van de Parkkade in Rotterdam zijn vier
scheepjes van nog geen 25 meter lengte, i
K.P.M. en gingen de
die door de Japannezen,
vernield.
Prauwen vf
zijn
den met kleine bootjes de
copra aan boord en transport^
volgens de lading naar de p™
sChepen.
Na een1 jaar dienst is het T
OLXICCPJCO vaif JIU3 5 CCIl Wü IIluiM ILXIg ld, IJ 1
alle van Amerika gektfchte sleepboten, die het zes!al om Inm'ddels
- - - convooi,. van Batavia naar
op de werf Wilton-Fjjenoord te Schiedam
zeeklaar en geschikt voor de tropen zijn
gemaakt, vertrokken naar Indonesië. Het
zijn de „Oemar", de „Soekalila", de „Soeka-
lanting" en de„Soekahadji". Zij zullen
ginds' gaan meehelpen bij de wederopbouw
van de installaties der Nederlands-Indische
Tankvaart Mij., precïeser uitgedrukt: zij
zullen materiaal-lichters verslepen en in,
het algemeen voor de aanvoer van het 'be
nodigde zorg dragen.
Drie ervan gaan naar Nieuw-Guinea, een
reis van bijna 11000 mijl. Daar zullen
enkele vissersboten worden opgehaald om
naar de Archipel, gebracht te worden.'De
vierde gaat vermoedelijk naar Balikpapan,
doch gaat in Singapore "nadere instrueues
halen.
De scheepjes, die 150 ton bruto meten,
zullèn in convooi varen. Zij hebben elk
een bemanning van 12 kóppen aan boord,
waaronder een radio-telegrafist. Voor de
reis naar Australië wordt 45 tot. 50 dagen
gerekend, voor die naar'Balikpapan onge
veer een maand.
Retour der zeven notedoppen.
De achtste Maart van het vorige jaar
vertrokken zes coasters van 300 tot 400
ton metende in convooi naar Indonesië, nl.
de .Wilda, de Beta, de Baltic, de Unitas, de
Henk en de Ern,a.
Ze hadden geen gemakkelijke reis, kre
gen in het Kanaal ihet storm te kampen
en werden uit» elkaar gejaagd. Enkele'
hunner moesten de .haven van Brest bin
nenlopen en een der anderen kwam in St.-
Nazaire terecht, maar het verband was en
bleef voor een groot deel verbroken. Toch
?ijn allen zonder verdere wederwaardig
heden behouden in Indonesië aangekomen
en daar kwamen z.e onder beheer van de
Twee ronden van het tournooi in Velsen
De derde en de vierde ronde worden
Zaterdag 1 en Zondag 2 Mei in hotel Ken-
nemerhof te IJmuiden verspeeld en' op8
en 9 Mei wordt in het clublokaal van de
Haarlemse Damclub het tournooi me„t de
vijfde en zesde ronde voortgezet. Daarna
komen de laatste loodjes (31 Mei en 5 Juni)
in Utrecht.
In de eerste ronde, die in de hoofdstad
gespeeld wordt, komen Keiler en Suyk,
Leite en Beers, Ligthart en Laros en Doorn
bos en B. Dukel tegenover elkaar. Good
luck, IJmuidenaren!
De IJmuider trawlers Amsterdam en
Cornelis zijn in Engeland ter markt ge
weest. Laatstgenoemde trawler maakte een
besomming van 28.000.
Afgebroken reis. De kusttrawler H.A.
5, welke, op 12 April naar de visserij was
vertrokken, moest de reis wegens droeve
familie-omstandigheden van de schipper
afbreken. De vangst bedroeg slechts 120
manden vis.
Vertrouwen. Enige tijd terug werd de
verlengde motorlogger K.W. 6 „Vertrou
wen", als grootste schip aati de Katwijker
vloot toegevoegd. Het schip doet tot nog
toe zijn naam geen eer aan! De „Vertrou
wen" heeft steeds met motorpech te kam
pen gehad. De' dogger moet ook nu weer
repareren.
Binnen gesleept. In de nacht van
Dinsdag op Woensdag werd ha. ruim 250
mijl varen te IJmuiden binnen gebracht de
motorloggej- K.W. 65. Het was de K.W. 15
u'n, die haar „zuster" welke met een kapotte
zijn spel heeft doen kennen H. Laros maakt motor k te> te huI kwam. De Kw 15
J,™/""4' men had 25 manden en de K.W. 40 had 40 man-
wel eens noemt de „zevende dammers- den vis in die enkele dagen geVangen.
Kleine pia '/vis voor eenuenvoer. Nu de
Veertien spelers gaan 24 April aan het
tournooi om het damkampioenschap van
Nederland deelnemen en de twee hoogst-
aankomenden zullen later de gelegenheid
krijgen, in Amsterdam een kans om de
wereldtitel te wagen.
Onder de veertien deelnemers valt als
allereerste de naam van de huidige titel
houder R. C. Keiler uit Amsterdam op,
maar de vier IJmuidenaren H. Laros, B.
Dukel, A. Ligthart en C. Suyk zullen ver
moedelijk deze bekende dammer en de
andere sterke spelers een goede partij ge
ven, gezien de door hen behaalde resul
taten tijdens de voorwedstrijden.
IJmuiden's kansen.
Het is" nog nooit voorgekomen, dat vier
leden van één damclub tesamen in een
tournooi om de hoogstê damtitel van ons
land uitkwamen en als bijkomstige bijzon
derheid is daar het optreden van de V.V.IJ.-
spil P. Leyte, die zich thans damkampioen
van het Stichtse kan noemen, en voor de
eerste keer in een landelijk kampioens-
tournooi uitkomt, zijn opleiding in IJmui
den genoot. Toch wil dit alles niet zeggen,
dat de D.C.IJ.'ers als favorieten starten zul
len, hoe gevreesd-zij ook zijn bij de mede
dingers uit andere gewesten: de twee ern
stigste candidaten voor de eerste plaats zijn
wel R. C. Keller en P. Roosenburg.
Dukel, die reeds sinds 1932 regelmatig
meedoet aan de kampioenstournooien, zal
een zware dobber krijgen, om zich bij de
bovenste zes deelnemers te plaatsen, maar
zijn „verleden" (drie maal een tweede
plaats) sluit de hoop op verrassingen geens
zins uit, hoewel aan de andere kant zich
de laatste jaren een zekere yerslapping in
hemel'
Dammend IJmuiden verwacht, dat hij
zijn „Heerlense" vorm terug krijgt. A. Ligt
hart is moeilijk te verslaan, maar een eer
ste plaats wordt „Puck" niet toegedacht,
hoewel hij in voorgaande tournooien een
uitstekend figuur' sloeg.
Het is jammer, maar: G. Suyk is zijn
vorm kwijt en hij heeft,door omstandig
heden zijn onmisbare training ,voor hefc
tournooi moeten missen.
kleine platvis m alle Nederlandse aanvoer-
haven^ ruimschoots wordt aangevoerd,
even vélen kustvissers, die anders elders
marktten, de voorkeur aan de IJmuider
markt. Voor de fijnvis en bot worden te
IJmuiden nog steeds de hoogste prijzen
betaald. De aanvoer van kleine platvis is
echter de laatste dagen zo groot, cat de
mindere kwaliteiten voor „eendenvoer-
prijzen" werden verkocht.
Wanneer eindelijk
een pensioenregeling
Vragen
voor de koopvaardij
in de Kamer
Door -het lid van de Tweede Kamer de
heer Suurhof zijn de volgende#vragen ge
steld aan de minister van Verkeer en Wa
terstaat:
1. Is het juist, dat de op 23 April 1946
door de minister van Verkeer en Water
staat ingestelde commissie, die tot taak had
„eeh wetsvoorstel te ontwerpen met be
trekking tot eten pensioenregeling ten be
hoeve van opvarenden der Nederlandse
koopvaardijvloot, in de kosten waarvan zou
worden bijgedragen door het rijk, de werk-"
gevers en werknemers en waarin bijzon
dere bepalingen zouden worden opgeno
men met betrekking tot die zeelieden, die
gedurende de oorlog hun vaarplicht bij
voortduring en naar behoreh hebben ver
vuld", nog steeds niet tot een resultaat is
gekomen?
1 2. Is het de minister bekend, dat het uit
blijven van de regeling, als bovenbedoeld
en van enigerlei mededeling daaromtrent
onder- officieren en zeelieden ernstige ont
stemming en ongerustheid heeft verwekt,
vooral ook, omdat tijdens de oorlog door
de Nederlandse regering te Londen be
paalde toezeggingen ter zake zijn gedaan,
welke zijn herhaald in de-radiorede van de
toenmalige minister-president prof. "Ir. W.
Schernierhorn op 27 Juni 1945?
3. In hoeverre zijn de geruchten juist,
volgens welke het uitblijven van voorstel
len der bovenbedoelde commissie te wijten
zou zijn aan het feit,-dat de regering nog
steeds geen beslissing heeft genomen- aan
gaande de vraag- of en, zo ja, op welke
wijze en in hoeverre zij in de kosten der
bedoelde pensioenregeling zal bijdragen?
4. Zo vraag 3 bevestigend moet worden
beantwoord, is ,de minister dan bereid te
bevorderen, dat thans op korte termijn zo
danige beslissingen worden genomen, dat
aan de gerechtvaardigde verlangens der
zeelieden en aan de hun gedane toezeg
gingen wordt tegemoet gekomen?
C.P.N. vergaderde in Thalia
De kleine zaal van Thalia was Dinsdag
avond het 'domein van de afdeling IJmui
den'der C. P. N., die er een vergadering
belegde. De heer N. Maurer. ^landelijk pro
pagandaleider der communistische partij,
sprak over h$t onderwerp „Tsjecho Slo
wakije". Echter beroerde de spreker in zijn
rede ook onderwerpen als: de situatie in
Nederland, de Italiaanse verkiezingen, het
Marshall-plan en de oorlog van 1939-'45.
Hij besloot zijn betoog met een opwekking
om deel té nemen aan de zogenaamde Wel
vaartscomités der C.P.N.
Na deze redevoering declameerde mej. L.
Baas op zuivere toon enige gedichten van
trokken. Eep. andere coaster i f
heeft zich bij hen gevoegd, ri
Volgens de laatste berichten -
Sabang aangedaan en zijn vJN
vertrokken. Eind Mei of begint'!
men veilig in het vaderland fcjjjj
Voetbal in KennenJ
Zilveren juMeum
wereld.
w
Het 25-jarig lidmaatschap ge
Kocljx was voor het bestuur ff
S.V. „Velsen" aanleiding- de
een speeiaal voor hem geor, ,cl
feestavond te huldigen. Jarenlfcnfj
Kochx in het eerste elftal en 3: fe
op sublieme wijze het doel. Dat v' w:
in die tijd reeds tot de sterkste p Vf
de R.K.F. kon gerekend worden ha
een aanzienlijk deel aan hem jeT bi
v/ant met Sambeek en Nijssen voi ge
een achtertrio, dat er wezen mocif na
De huldigingsavond van dit tri
is in alle opzichten geslaagd. Hart?'! di
hij toegesproken door de voorw, ui
Velsen", de heer J w. A. w«f m
die hem een vulpenhouder aanbor
de voorzitter van de e}ftal-com& va
heer P. Nanninga, die zijn hulde J m<
.jWens door bloemen vergezeld deed- Je
de aanvoerder van het elftal, waf] va
jubilaris thans speelt.s3
Tot half twaalf werd een ger-'
programma ten beste gegeven. Ee»w bi
bal besloot de huldigingsavond vc
- CV
velsen ontvangtti
Velsen ontvangt met het volgen'
D.W-.V. voor de beker:
Demmers; Kuypers, Tromp Jr; J
bier, Nijssen, Wijker; Tromp Sr,
Hirs, v. d. Pol, Ninaber.
af
Promotie-wedstrijd StorwyJ
Stormvogels 2 speelt Zondag om1' 14
op het»terrein van het sportpark,/ df
nenberg" een promotie-wédstrii[: hf
't Goói 2.
De Vogels komen uit met: K
v. d. Oever, Schriemer; Mors, o
Glas; Venus, Hoogendijk, v. d.L;H
Snoeks, Broek. gi
Stormvogels bekert tegen l;
Storhivogels komt als volgt uit;
Schuit, Van Dongen; Goedhart, Scti
d. Kuyl; Luppens, Meyer, Broekhüsl
Boer, Van Opbergen.
trouw clublid.
Terrasvogels 2 en
de prots 1
1
Terrasvogels 2 speelt Zondag ail
eerste promotie-wedstrijd. De tegaJU
is het derde elftal van Stormvogel! C
Diamanten echtpaar
in de J. P. Coenstm
Veertien dagen lang is er
huis $an de familie Zeilmaker aan c.y l
Coenstraat. Douwe Zeilmaker en zijnrJ
Albert je vieren er hun diamanten)^
Dat ,een zo zeldzaam feit niet sleckba e
nen de vier muren van 'de met giiirJI
versierde, bloërri-getooide voorkamer®;
is te begrijpen en daarom wijst een».]
erepoort buiten de bezoeker de weg, F
In die versierde' kamer „zitten", t: e-
tussen de bloemetjes de 82-jarigebrc
wiens oorringen zijn Urker afkomst ir'
den en zijn 81-jarige, in Urkerikledeti- P
gestoken bruid.
Achtenveertig jaren woont dit etb. fi;
reeds in IJmuiden, waar
was bij de firma -Halverhout en Zk|
daarna „wachtman bij 'de vis".zMl"
zegt, in dienst van de qnlangs o1
Joh. Polderman.
(kaf®
3
In die tijd voedde moeder haat" c,
°i!tg
in leven zijn. Albertje -Zeilmaker p
ae
spruiten 6p, waarvan er thans nogal g
in leven zijn. Albertje -Zeilmaker wri
aanpakken en trots alle moeiten en eL
en de zware operatie die zij enkele s
m
d
FEUILLETON
vertaald uit het Engels
dofer DOROTHY BLACK
5)
Ze sloot even haar ogen en zag opnieuw
de vreselijke vertrekken voor zich, die ze
die dag bekeken had. De ene aspedistra na
de andere! En overal grote sierschelpen!
Ze kon in tranen uitbarsten bij de gedach
te, hoe ze gesjouwd had en hoe weinig ze
■bereikt had. En het liep nu al tegen drieën.
De dag' was bijna voorbij.
De monnik nam z'n handen van zijn
knieën, wreef ze langs elkaar en ging dan
weer in dezelfde houding, handen op de
Knieën, zitten. Zijn onschuldige bruine
ogen keken haar lachend aan.
Zo, ,zo, zei hij, daar zit u nu. Het is
niet allemaal zo gelopen als u wel gedacht
had, nietwaar? Zoals u wilde dat het zou
lopen! Maar het schijnt niet bij u op te
komen, dat het 'misschien zo moet lopen.
Dat. er iéts anders ^voor u is weggelegd.
Dat de weg, die u wilt volgen, u niet tot
het geluk zal voeren. En dat misschien een
weinig aanlokkelijk zijweggetje u naar uw
uiteindelijk doel kan brengen.
Hij sprak ernstig en er was geen lach
meer in zijn ogen. Ze vond hem een vrien
delijke oude man, maar een beetje zeur
piet. En meer om de spot met hem te drij
ven, dan omdat ze van plan was raadge
vingen van hem te volgen, zei ze:
Nu zou ik u wel eens willen vragen,
watu zoudt doen, als u in mijn plaats
stond.
De monnik bracht een hand naar zijn
gezicht en wreef zich langs zijn kin. Het
gaf een schrapend geluid, alsof er met
schuurpapier over steen werd gewreven.
Wat ik zou doen? Dat is eigenlijk
geen helemaal eerlijke vraag, zoals u die
stelt. U kunt onmogelijk op üw leeftijd de
wijsheid en ervaring hebben, waarover ik
beschik. Dat geluk alleen maar komt en-
blijft, als je opgehouden hebt te zeggen:
ik wil dit en ik moet dat hebben! Want
wanneer je het eenmaal hebt, zijn de kan
sen 100 tegen 1, dat het toch niet precies
datgene is, wat je eigenlijk hebben wilde.
Kijk naar mij. Ik wilde ingenieur worden.
Ik wilde hard werken. Ik huilde, ik zette
alles op alles om ingenieur te worden. Én
plotseling werd ik op een. andere weg ge
schoven en krijg ik ^en stel jongens om
onderwijs te geven. Iets wat ik zélf van
m'n leven nooit gekozen zou hebben. En
na een poosje ben ik gelukkig en tevreden
geworden in dit werk op een manier, zo
als ik misschien nooit geworden zou zijn,
als ik mijn eigen weg gevolgd had.
Lynn zuchtte. Het scheen allemaal heel
weinig met haar' problemen te maken te
hebben.
Maar begrijpt u niet, het is mijn
moeder!
Misschien heeft Hij, die om de voge
len denkt, ook uw moeder niet helemaal
vergeten, zei de monnik vriendelijk. Maar
naar wat u me verteld hebt, is ze niet
iemand, die men gemakkelijk over het
hoofd ziet, zou ik zo zeggen. U hebt nu
lang gezocht naar gemeubileerde kamers
en u hebt-ze niet gevonden. Waarom be
kijkt u de zaak eens. niet van een geheel
andere fcant? Waarom gaat u niet onmid
dellijk door naar Fittlefoyd, volkomen
blanco, zonder speciale schema's, plannen
of wensen.
U bedoelt zo' iets als, open je mond,
doe je ogen dicht en zie wat je krijgt.
De monnik grinnikte en wreef met zijn
andere hand langs zijn kin.
Zo zou ik het niet willen stellen. Maar
waarheden kunnen op diverse manieren
gezegd worden.
Lynn bedacht zich, dat ze de bus naar
dé stad net zo goed in Fittleford kon ne
mén als' in het achter haar liggende dorp.
Bovendien zou ze misschien, .als ze nu ging,
in het dorpje, dat daar voor haar lag in de
diepte tegen de Downs aan, -ergens een
kopje thee kunnen krijgen. Ze keek de
monnik aan, in de hoop, dat hij nog iets
zeggen zou, dat haar zou kunnen helpen
aan een adres of iets dergelijks. Maar hij
scheen haar vergeten te hebben. Hij was
een lieve oude baas, vond Lynn, maar zeer
önpractisch.
De rust op het hek had haar goed ge
daan. Haar schoenen knelden niet meer
en ze rende het laatste gedeelte van de
helling af en kwam het dorp haast opge-
geleden'onderging, is zij nog zo
ze naait, stopt en breit zonder
gebruiken.
Als Douwe op zijn praatstoel zitsj
een-lust om te luisteren. Daft tal jj
verhalen van de tijd dat de kleinsteta a
Ier, de „Catania" vier dagen lagoplij s
men en niet weg kon, omdat er dS!
matroos ontbrak. Niemand was Vfflj
baantje te vinden, want op zo'n nfc c
voor f2.in een etmaal werken was jj
pretje. 1
„Weet je wat", zei Douwe, „ik ga£2j
Moeder was er wel op tegen, ms]
zeeman haalde zijn waterlaarzen e-j t
mee uit. Na twee dagen kwam ri s
.storm opzetten, vertelt Zeilmaker,» j
IJmuiden in de hallen de zee binnh-j F
A TT - -vis stond. Toen zijn we gaan sleje]
Margot Vos en Adema van Scheltema. kwamen grote boten langs, die 'm
De voorzitter betreurde het feit, dat de jets kwijt waren, maar de Catania F
zaal Slechts een dertigtal aanwezigen telde. I ongeschonden uit het noodweer #1 j
zelfs nog met vis binpen. I
Heel wat verhalen van ongein^ j
zee weet de bruigom te vertellen,;
andere van de Terschelling 46, die bi]
temelk voor zijn ogen „onderstebov®
gegooid" en.met man en muis vergif
De grootste lof die men de
gaf lag in-de woorden „je bt...
zelfde" en waarlijk Douwe Zeil®®]
zelfs in het rauwste weer nooit
geweest. Zelfs "in de oorlog niet,
stoere Urker „geen honderd p<P
woog. Maar dat heeft hij thans ruimst'
ingehaald. .d j
Drie jaar woont het echtpaar nu-J
geliefd IJmuiden in bij hun z00n,,II7J j
zegt de bruid, „het lijken wel drie k,
zo goed zijn ze voor ons". J
Het is te hopen dat de zoons en C j
hen nog vele jaren met liefde kuro®^
ringen.
wekt binnen, denkend aan thee met toast.
Het dorpje zag paars van de pinkster
bloemen, die overal stonden, méér dan op
welke andere plaats, waar ze geweest was.
De zachte geur er van vervulde de lucht.
Het waseen allerliefst dorpje. Dat kon
niet,ontkend worden. De kerk stond te
midden van boterbloemen en er om heen
stonden kleine scheefgezakte huisjes, die
elkaar in evenwicht schenen te houden.
De tuintjes er voor waren keurig netjes en
vol met bonde bloemen. Ze ging naar het
postkantoor, waarop aangeplakt stond, dat
vandaag vroeg werd gesloten. Ze probeer
de een winkeltje met gi-oenachtige ruiten
en een stoep met hobbelige -stenen (een
echt winkeltje voor een oude' heks met
een grote hoed op) maar hier stond te le
zen, dat het altijd gesloten was op Woens
dagen. Ze ging verder en keek óm zich
heen. Er Was geen mens te bekennen Het
leek alsof iedereen weggedoken was. „Tijd
verknoeien", dacht Lynn en ze voelde zich
opeens onredelijk boos op de monnik, die
haar hier» min of meer heen had laten
gaan. Toch boeide het plaatsje haar Ze
haastte zich niet. Er zwommen vier een
den in een vijvertje en de blauwe lucht
weerkaatste er in, en iets verderop was
een houten bank bii een'pomn En steeds
maar pinksterbloemenoveral waar ze
keek. Een stoffige witte w<™ rieeld<- de
gemeente-weide in tweeërm Efi daar ver
derop stond iets, dat ze zeker niet gezien
zou hebben, als ze meer haast had gehad
Wordt vervolgd), i
Velseti'No^ j
GRONDSTOFFENAANVO®
Voor de papierfabriek Van
nen zijn aangekomen het Noovse^/T
met een vollo lading houlstof uu
gen en het Zweedse s.s.-„Ask" met
uit dit land.
1>Ef...-t TIN n "MX1VJ|EN *I#lj
Het toelatingsexamen tot
H.B.S. wordt gehouden op 10 en