IJmuider Courant | 1948 | 2 december 1948 | pagina 6

Bedrijfsdirecteur Spies 25 jaar
in dienst van de Hoogovens

Velsens gemeentereiniging bindt met moderne
middelen de strijd tegen de gladheid aan

Sinterklaas krijgt er een boekhouder bij

Het testament

19>

DONDERDAG 2 DECEMBER 1948

TJMUIDER COURANT

Het was Woensdagmorgen In de feeste
lijk versierde nieuwe werkplaats van de
„Mekog" een drukte van belang en de hal
was ternauwernood groot genoeg om de
honderden belangstellenden, die bijeen
gekomen waren om de heer ing. F. W. E.
Spies, die op deze dag het feit herdacht,
waarop hij vijf-en-twintig jaar geleden bij
de Hoogovens in dienst trad, te bevatten.

Dat de heer Spies bij „hoog en laag"
zeer gezien is, bleek uit de vele hartelijke
en vaak uit het hart gegrepen woorden,
welke de verschillende vertegenwoordigers
van de diverse bedrijfsafdelingen lieten
horen.

Toen de heer Spies om tien uur verge
zeld van zijn echtgenote, zoon en schoon
dochter de feestzaal betrad, kwam de
Hoogovenharmonie direct in actie en liet
het oude bekende „Lang zal hij leven" ho
ren, waarbij het hiep, hiep, hoera door alle
aanwezigen uit volle borst werd meege-
roepen. Nadat de jubilaris op het, met
bloemen en palmen beladen podium, had
plaats genomen trad als eerste spreker
naar voren de president-directeur der Ko
ninklijke Nederlandse Hoogovens en Staal
fabrieken ir. A. H. Ingen Housz, die zijn
feestrede begon met te memoreren dat het
nu al weer vijf-en-twintig jaar geleden is,
dat de heer Spies, komende uit het, door
de na-oorlogee jaren zo geteisterde Roer
gebied, in dienst van de Hoogovens trad,
Oorspronkelijk zou de heer Spies slechts
een jaar dienst doen en in die tijd aan de
volmaakt ongeschoolde arbeiders uit deze
aardbeienstreek, het bedienen der Hoog
ovens leren. Spreker verheugde zich er
over dat het niet bij dit ene jaar gebleven
js, want, aldus de heer Ingen Housz, reeds
spoedig was u een der onzen en toen u in
later jaren door uw naturalisatie het Ne
derlanderschap verwierf, waren wij allen
evenals gij, zeer blij.

In de afgelopen oorlogsjaren, vervolgde
de heer Ingen Housz, hebt gij meer ge
daan en meer doorstaan dan menig ander
en het is maar net op het kantje geweest
dat u deze tijd levend en wel zijt door
gekomen. Vervolgens stelde de spreker, de
hoedanigheid als mens, van de jubilaris
aan allen ten voorbeeld, onze gehele ge
meenschap is geen gemeenschap van al
leen machines, doch vooral een van men
sen en dat had de heer Spies, die altijd
een ieder met raad en daad bij stond, reeds

afdelingen binnen, die op de marsmuziek
van de harmonie een rondgang maakte en
waarbij van elke afdeling een fraai uit
gevoerd schildje werd meegedragen. Dit
was tevens de omlijsting, waarin de heer
G. S. K. Blauw het cadeau, dat door het
gehele personeel was opgebracht in een in
dichtvorm gestelde feestrede overhandigde,
waarbij vooral de veelzijdige belangstel
ling van de jubilaris naar voren werd ge
bracht. Dit cadeau bestond uit een groot
radiotoestel en een staande schemerlamp.
De heer Martens, chef van de administra
tie en tevens algeheel procuratiehouder,
legde in zijn toespraak de nadruk op de
samenwerking tussen de jubilaris als tech'
nicus en de administratie, waardoor vele
goede resultaten geboekt konden worden.
De hoofdingenieur A. Drijver sprak ver
volgens namens de nïeuwbouw-afdeling en
haalde vele herinneringen uit de tijd dat
de Hoogovens een nog veel kleiner bedrijf
was, op. Namens de kernraad, het over
koepelingsorgaan van de arbeiders- en be
ambte-vertegenwoordiging, voerde de heer
P. Mulder het woord, die vooral de be
langrijke na-oorlogse jaren onder de loupe
nam. We hebben, aldus de heer Mulder,
alles bij elkaar vele dagen zitten confe
reren, waarbij soms de nachten ook nog
ingeschakeld moesten worden. Er zijn don
kere dagen geweest, doch ook dagen van
vreugde.

Nadat ook hoofdingenieur Rijkeboer,
hoofdingenieur v. d. Woude«en de heer F.
van Galen (als vertegenwoordigers van de
arbeiderskern) het woord gevoerd hadden,
sprak de heer Th. Fokkens, hoofdopzichter
van de bouwafdeling de jubilaris toe.

Deze woorden gingen vergezeld van een
groot Delfts blauw bord, hetwelk in over
leg met de chef van de propaganda-afde-
ling de heer C. F. van Dam werd ontwor
pen en de belangrijke beelden uit het be
drijf weergaf.

Ir. Ingen Housz kwam daarna nogmaals
op het podium vergezeld van een depu
tatie van de veiligheidsdienst, te weten:
de E.H.B.O., de brandweer, de bewakings
dienst en de veiligheidsdienst Ir. Ingen
Housz vond het nodig en dacht daarmede
in de geest van de jubilaris te handelen,
een veiligheidsmedaille in te stellen. Dezé
zal worden uitgereikt aan hen die zich spe
ciaal op het gebied van de veiligheid ver
dienstelijk hebben gemaakt. Aangezien de
jubilaris zich reeds zolang en met zulke

ST. NICOLAAS ZEGT:

U rust en slaapt beter op een originele

AS/PING MATRAS

Wij hebben ze in drie prijzen voorradig.
Ook voor klein-meubelen en woningtextiel
naar

A. J. BRASSER

Complete woninginrichting
KONINGSPLEIN 8 IJMUIDEN

(Adv.)

vroeg begrepen. De waarde van de mens mooie resultaten voor de veiligheid ver
werd door de jubilaris steeds hoog gehou- dienstelijk gemaakt heeft, vond spreker
den. Aan het slot van zijn uitvoerige I een eer de eerste medaille welke werd

rede, overhandigde ir. Ingen Housz de ju
bilaris, namens de maatschappij, de ge
bruikelijke enveloppe met inhoud en een
fraai album, met een serie foto's van het
ontstaan van het bedrijf af tot nu toe.
Vervolgens trad een stoet van vertegen
woordigers van .de verschillende bedrijf s-

toegewezen aan de jubilaris te overhan
digen.

Nadat de heer J. Meijer namens de gepen-
sionneerden nog enige hartelijke woorden
gesproken had, overhandigde de heer G.
P. Zwaneveld, voorzitter van Hoogoven-
staten de jubilaris efen fraai uitgevoerde

oud-Hollandse tabakspot, voorzien van de
spreuk, die de verhouding tussen de heer
Spies als lid van het seniorenconvent en
de personeelsvereniging symboliseert. „Een
trouw hovenier, die het snoeimes met lief
de hanteert'.

Drs. A. Demmers haalde vervolgens nog
enkele oude herinneringen op.

Nadat ook de heer Grégoir, voorzitter
van „de Gieteling" nog enkele hartelijke
woorden tot de jubilaris sprak, sloot hoofd
ingenieur Van Delden, bedrijfsdirecteur
van de Mekog de rij van sprekers.

's Middags had in het restaurant van
Walserij-Oost nog een receptie plaats van
zakenrelaties van de jubilaris.

MARKTBERICHTEN

1 December 1948
Besommingen.

IJM 23 f 1290; IJM 226 f460; IJM 230 f430;
IJM 240 f710; IJM 276 f 1060; UK 47 f280;
UK 75 f 170; UK 77 f 140; UK 154 f 179;
UK 199 f 279; UK 215 f 170; UK 4 f 349; UK 19
f240; UK 185 f96; UK 169 f410; UK 99 f 243;
UK 72 f 250; UK 46 f 220; UK 125 f 140: UK 215
f 140; IJM 318 f 167; VD 9 f 247.

Prijzen

Heilbot 3,05—2,80; tarbot 2,75—2,55; gr. tong
2,05; gr.m. tong 2,15—2,10; kim. tong 2,20—2;
kl. tong I 1,85; kly. tong II 1.75 per kg.

Haln 4741; haai 2724; poon 98; schar-
tong 39; bot 49—36; schar 19,50—18,50; schar
dicht 13,50—8, per 50 kg.

Aanvoer.

4 kisten tong en tarbot, 8 kisten haai, 15
kisten poon, 660 kisten makreel, 40 kisten
schol, 10 kisten bot, 500 kisten schar, 75 kisten
wijting, 130 kisten schelvis, 15 kisten kabel
jauw, 25 kisten koolvis, 35 kisten v. haring,
10 kisten diversen. Totaal 1527 kisten.
1 trawler besomde f18.970.

Velsen-Noord

Uit het kamp van Kinheim

De voetbalvereniging „Kinheim" wordt
door de goede verrichtingen van het eer
ste elftal in de huidige competitie tot nog
.meer activiteit gebracht. De heer J. J. Bol
land heeft echter wegens drukke werk
zaamheden zijn taak als oefenmeester
neergelegd.

Inmiddels geeft de heer K. F. Vis
ser, een bekend gymnast, zich tenvolle aan
zijn nieuwe taak.

Het provisorisch door eigen krachten
aangelegde voetbalveld aan de Nieuwe
Weg, dat door de Haarlemse Voetbalbond
enige tijd geleden werd afgekeurd, mag
nu toch bespeeld worden. Teneinde Kin
heim voor de lagere elftallen uit de im
passe te helpen is het noodveld, in afwach
ting van een eventueel nieuw terrein,
voorwaardelijk goedgekeurd.

Om de leden en belangstellenden van
Kinheim in de gelegenheid te stellen ken
nis te maken met de technische vaardighe
den van Engelse voetballers, waaronder
de bekende namen van David Jack, Ted
Drake, Eddy Hapgood en anderen, wordt
Vrijdag 10 December in clubgebouw „Kin
dervreugd" een filmavond gehouden*. Ver
toond worden de Engelse trainingsfilm en
een film van Kinheim.

De supportersvereniging „Geel Zwart"
stelt pogingen in het werk onder haar le
den wat meer activiteit te ontwikkelen.

Winkels tot 8 uur open

Naar aanleiding van het enige dagen ge
leden door de Velser Winkeliers- en Mid
denstandscentrale aan Burgemeester
Wethouders gerichte verzoek tot ontheffing
van de winkelsluiting in verband met de
komende feestdagen is hierop een gunstige
beschikking ontvangen.

Overeenkomstig de beschikking van de
minister van Economische Zaken hebben
B. en W. goedgevonden dat de winkeliers
in de gemeente Velsen van 1 tot en met
4 December en van 22 tot en met 24 De
cember hun zaken des avonds tot 8 uur
voor het publiek mogen openhouden.

Door de hoofdstraat van Rateldam liep
een droefgeestig oud mannetje wiens
sneeuwwitte baard zachtjes op de wind.
heen en weer woei. De tranen stonden
hem in de ogen en zo nu en dan moest hij
in een portiek wat bijkomen van de klam
me kou, die zich niet liet tegenhouden
door de dunne regenjas van de oude.

„Foei, wat was het koud", mopperde het
mannetje, maar de enige, die hem hoorde
was een straatkat, wier plukkerige staart
kouwelijk om zijn voorpootjes lag en die
verbaasd opkeek, omdat hij, zo diep in de
nacht geen mens meer in het uitgestorven
stadje verwachtte. Maar je kon van zo'n
verschrompeld oud baasje geen plotselinge
uitval naar je rug verwachten en dus bleef
poes rustig zitten, toen het mannetje hui
verend naast hem ging staan en een paar
verdrietige woorden voor zich heen mom
pelde.

„Miauw?" vroeg poes.

„Dag poes", zei de oude, „heb jij het ook
20 koud, jong? Kom maar hier, onder m'n
jas, met z'n tweeën worden we allicht
warmer dan allenig". En de poes, die het
wel zo ongeveer begreep, sprong op de
schouder van de grijsaard om zich daarna
behaaglijk snorrend tussen de kraag van
zijn regenjas te wringen. Als een beverig
bundeltje warmte drukte hij zich tegen
zijn plotselinge vriend aan, die besluiteloos
in het tochtige portiek bleef staan.

Geen huis, geen werk, geen brood, geen
warmte. Hoe lang duurde dit mistroos
tige bestaan van de ene koude dag in de
andere nu al niet. Wanneer zou hij einde
lijk weer eens zijn moeë voeten naar een
brandende kachel kunnen uitstrekken,
wanneer

„O baassie, baassie, ik kan niet uitkom
uit die berg van speelgoed". Pieterman de
zeven-en-tachtigste zat plat op de grond
temidden van een enorme verzameling
poppen, auto's, blokkendozen en kleurboe-
ken'en het zweet liep hem over zijn zwarte
voorhoofd. Sint Nicolaas keek even op van
zijn bureau, streek zich over de baard en
zuchtte: „Ja jongen, ik weet drommels
goed hoe moeilijk het is, maar vind jij maar
eens een geschikte secretaris, die de boek
houding weer wat op orde kan helpen. Ik
geef het opDertien hebben we er nu
in dienst gehad en je weet zelf, wat er
van geworden is: het hoofd loopt ons om
en morgen is het mijn verjaardag al

„Maarr baassie, kanniet dan saampjes wij
gaan naar die krant en zet advertentie voor

goed kikkretaris, voor goed rikseta

sikkretarrris?"

„Nee, m'n beste jongen, daar is het te
laat voor, we moeten in vredesnaam maar
zien of we het redden. Laad je zak maar
vol, geef Rossinant wat haver en haal m'n

mijter even van de kapstok. We gaan"

Klipperdeklop hamerden de hoeven van
Rossinant door de nacht-stille straten van
Rateldam en Pieterbaas verzorgde voor de
op één na laatste maal de honderden ge
reedstaande kinder schoentjes, voerde de
wortels en de haver van de kinderen aan
de schimmel op en wierp zo nu en dan een
haastige blik in het grote boek, dat Sint
Nicolaas geopend tegen de hals van Rossi
nant liet leunen. „Tjonge jonge", mompelde
de bisschop bedroefd, „wat is mijn admi
nistratie achter en in de war; hoe moet dat
morgen gaan, hoe moet dat morgen lopen".

„Baas, baassie, baas, kom rris kijk", klonk
de opgewonden stem door de overdenkingen
van de goedheiligman heen en verschrikt
wendde deze dé teugel naar de plaats waar
het geluid vandaan kwam, een portiek in
de hoofdstraat

Daar dommelde een magere oude man

en uit zijn regenjas keken twee slaperige
groene kattenogen tevreden de wereld in.
De Sint steeg af en beduidde Pieterbaas,
dat hij voorzichtig' dê slapende grijsaard
overeind moest zetten en hem dan naar het
paard moest brengen.

„Maar zachtjes-aan, jong, want ik geloof
dat dit een breekbaar stukje mens is".

Met veel moeite hesen Sint en Piet de
slaperige oude man op Rossinant, die ver
wonderd omkeek naar het ongewone
vrachtje, dat hij te vervoeren kreeg. De
oude baas wist niet hoe hij het had en
voelde zich niet sterk genoeg om bezwaren
te maken tegen de „verhuizing".

„Maak jij de rest van de schoentjes vol",
zei Sint, „dan ga ik spoorslags met deze
arme man naar ons hoofdkwartier. Tot
straks!" En.klipperdeklap weg stoof
de oude heilige van Myra op zijn blanke
Rossinant. De kinderen draaiden zich on
rustig om toen zij het geluid van de paar
denhoeven hoorden. Klipperdeklap

In de luie stoel van Sint Nicolaas was een
schuchter oud mannetje weggedoken,
knabbelend aan een stuk chocoladeletter.
De gastheer sjouwde met bekers hete melk
en een kruik en voor de haard had een ar
metierige poes zich ineengerold tot een
bijna onherkenbare kluwen. Toen het
baasje wat bijgekomen was en zijn spraak
terug had gekregen, vertelde hij van zijn
somber bestaan aan de vriendelijk luiste
rende Sint en toen hij uitgesproken was,
kwam de bisschop met het voorstel om in
dienst te treden en de poes als huisgenoot
op te nemen.

Willen jullie wel geloven, dat het baasje
met de tong uit de mond in zeven, uur, drie
kwartier en drie minuten de achterstand in
de administratie van Sint Nicolaas in orde
heeft gebracht? Gelukkig maar, want an
ders was het die vijfde December vast mis
gelopen met jullie cadeautjes!

Als de Velsenaar 's morgens op zijn
neus valt, zodra hij hem buiten de
deur heeft gestoken, worden er wellicht
enige kernachtige woorden aan het
adres van de gemeente-reinigings
dienst gericht die volgens de be
zitter van die neus in gebreke is ge
bleven, het in dit jaargetijde zo veel
vuldig voorkomende gladheidseuvel te
bestrijden.

Hij vergeet echter, dat de gemeentereini
ging geen meteorologisch instituut is en
dus ook niet van te voren kan bepalen of
het al dan niet zal gaan vriezen in de
komende nacht of ochtend.

Het is namelijk zó, dat wanneer de mist
optrekt en de zon breekt door het wol
kendek, er een vergrote aarduitstraling
volgt waardoor het laagje water dat de
nevel heeft achtergelaten, kan bevriezen,
's Morgens om half acht is er van gladheid
misschien nog niets te merken en om acht
uur kan men geen stap verzetten zonder
in onzachte aanraking met moeder aarde
te komen. Van de gemeente-reiniging kan
niét verwacht worden dat ze binnen een
half uur overal reeds zand gestrooid heeft.

Wanneer het echter 's nachts al gaat
vriezen wordt de gemeentereiniging door
de politie hiervan in kennis gesteld en
's morgens om vier uur begint men dan al
met het bestrijdingswerk.

Voor de komende winter hoeft men zich
over valpartijen geen zorgen te maken en
de sneeuwval geeft al .evenmin reden tot
ongerustheid, want de reinigingsdienst is
met moderne bestrijdingsmiddelen verrijkt
en uitgerust, te weten zeven wagens met
zandstrooiers en vijf sneeuwploegen. De
laatste groep bestaat uit een zogenaamde
hydraulische voorspanploeg en vier mecha
nische achterspanploegen. Dit materiaal

GEEF 'N BOEK!!

Grote sortering bij

BOEKHANDEL „MINERVA"

Reynolds en andere Ball Points vullen f 1.

(Adv,)

voor Velsen
en Jenuiden

DONDERDAG 2 DECEMBER

Geen bioscopen.

Thalia, 7 uur: „Roderik de Tovenaar" (on
derwijzerstoneelvereniging Kennemerland)

Nijverheidsschool, 7.45 uur: Het ontspoor
de kind (mej. A. E. Rosenthal).

VRIJDAG 3 DECEMBER
Thalia, 8 uur: Het herhaal van de soldaat.
Rex, 8 uur: Ontkonjen doet niet een.

kan van de autocabine uit bediend worden,
zodat de man die voor het opruimingswerk
moet zorgen, zelf geen last van de sneeuw
heeft. Vroeger was dat wel het geval. Deze
machine is dus een belangrijke vooruit
gang.

Voetbalwedstrijden voor clubs
uit Velsen en Beverwijk

Voor de elftallen T?it de gemeenten Velsen
en Beverwijk zijn de volgende wedstrijden
vastgesteld in de afdeling Haarlem van de
Koninklijke Nederlandse Voetbalbond.

Ie klasse A: ADO '20 2—DIO 2, 2; Water
loo 1Kinheim 2, 9.45.

Ie klasse B: Concordia 1Beverwijk 2, 2;
DEM 2DSK 1, 2; Haarlem 4Terrasvogels
2,9,45.

2e klasse B: VSV 4—VVB 3, 9.45; WE 2—
Kennemers 4, 2; Stormvogels 3SVY 1, 9.45.

2e klasse D: DIO 3—Beverwijk 3, 9.45;
Schoten 4—Velsen 3, 12; TYBB 3—Kenne
mers 5, 12; Ripperda 3—Kinheim 3. 12.

3e klasse B: Kinheim 4—ADO '20'3, 2;
VVB 4DEM 3, 12; Stormvogels 5Velsen 4,
12,15; IEV 2VSV 5, 12; Kennemers 6
WE 3. 12.

3e klasse C: DEM 4—Haarlem 9, 12; Ter
rasvogels 3—VSV'6, 9.45.

3e klasse E: OG 3—IEV 3, 12.

4e klasse A: ADO '20 4—Kinheim 5, 12;
Stormvogels 6—DEM 5, 12; IEV 4—SVY 2, 12;
Beverwijk 4Kennemers 7, 12.

4e klasse C: Kinheim 6—OG 4, 12; EDO 10
—SVY 3, 9.45.

4e klasse I: SVY 4—DCO 5, 9.45; Waterloo
4—Spaarnestad 4, 12; OG 5—VVB 6, 12; DSS
4Stormvogels 7, 12.

Jeugdafd. A: WE aVelsen a, 12; Kenne
mers aStormvogels a; DEM aVSV a, 12;
Beverwijk aWB a, 12.

Jtin. A: IJmuiden aStormvogels c, 3 (Za
terdag) VSV bTerrasvogels a, 12; VVB b
Kennemers b, 9.45; Beverwijk bStormvo
gels b, 12.

Jun. B: DEM c—DEM b, 2; OG b—ADO '20
b, 2; Velsen b—TYBB b, 12.

Jun. H: Velsen c—IEV a. 12; ADO '20 c—
DEM e, 12; ADO '20 d—DEM d, 12.

Jun. L: Kennemers cWaterloo a, 3 (Za
terdag).

Zaterdagmiddagcompetitie.

Afdeling A: IJmuiden 2De Tweede Jeugd
l; 3; Kinheim 1—SIZO 2, 3; VEW 1—
Z'm eeuwen 1, 3.

Afdeling B: SVJ 2IJmuiden 3, 3; Nieuw
Vennep 1Kennemerland 4, 3; SIZO 3
VEW 2, 3; IJmuiden 4RCH 1, 3; Kennemer
land 3Kinheim 2, 3.

Adspiranten B: Kennemers aVSV b, 3;
Stormvogels bKinheim a, 3.

Adsp. E: IEV a—ADO '20 b, 3.

Adsp. F: Beverwijk bTerrasvogels b, 3;
Stormvogels dVSV c, 2; Kinheim bWa
terloo a, 3, terr. Nieuwe Weg; VVB bKen
nemers b, 3.

Adsp. L: DSS dVelsen f, 2; Velsen e
TYBB c. 3.

Adsp. M: DEM f—ADO '20 c, 3; DEM g—
DEM h, 3; Velsen dVelsen. c, 3.

Adsp. N: SVY aKennemers c, 2; VSV d
Terras vogels c, 3; Stormvogels fVVB c, 2.

IJMUIDEN, 2 December 1948.

Beste kinderen!

Zoals jullie wel zien, neemt het Sinter
klaas-verhaal deze keer het grootste ge
deelte van ons hoekje in beslag. De heren
van de krant hebben wij al gewaarschuwd,
dat er, deze keer niet veel van een gezellig
„praatje vooraf" kan komen, wat ik dan
ook natuurlijk vast niet doe. Maar toch
maak ik even van de gelegenheid gebruik
om jullie van harte een heel prettige Sin
terklaasavond te wensen en ik hoop, dat ik
niet teveel'brieven uit Spanje zal ontvan
gen, van al die arme nichtenen neven, die
door Zwarte Piet in de zak zijn gestopt.
Veel pleizier, hoor!

En hier zijn weer de brieven:

Van GOUDEREGEN waren hier twee
brieven, de ene was nog van verleden week
en in de tweede vertelt ze van de leuke
padvinders-avond waar ze geweest is. „De
Perzische Markt" heette het geheel geloof
ik, niet? Hebben ze er succes mee gehad?
Leuk, dat je ook mee mocht helpen. Uit
je vorige brief kon ik wel mei-ken dat je
een goede verjaardag hebt gehad. En nu
nog Sinterklaasavond er achter aan. Jij
boft, hoor!

Ook van VIOOLTJE moet ik deze keer
twee brieven beantwoorden. Niet weer zo
laat in de bus stoppen! Ik schrok van je
bericht' over die aanrijding. Gelukkig maar,
dat alles zo goed afgelopen is, want het had
ook heel goed anders kunnen zijn. Sommige
auto-chauffeurs rijden tegenwoordig vaak
onverantwoordelijk wild en snel. Is je fiets
alweer helemaal in orde? Leuk, dat je op
pianoles bent. Bevalt het je nogal? Het
liedje wat je mij noemde ken ik heel goed.
Heb je het al eens in de radio door de
Wiener Sangerknaben horen zingen? Dat
is in één woord: prachtig! Eén heel hoge
jongens-sopraan is er bij. Een verrukkelijk
stemmetje! Dus jij hebt ook zo'n hoge
stem. Weer er maar zuinig op, hoor!

ROZEKNOPJE vertelt dat ze op een
morgen een kikker in haar kous vond. Ge
lukkig was het geen echte, maar een van
chocola. Sint wilde jou zeker bang maken.
Je vraag over het raadsel van verleden
week vind ik begrijpelijk, maar ik in dit
geval toch van de veronderstelling uit dal;
een ij omgekeerd toch een ij blijft; want als
je goed oplet is de ij niet normaal als je
hem terug leest, dan is het geen ij meer.
Anders schrijf je gemakshalve een Griekse
y, die kan men niet verwisselen. Tevreden?

Nee, ZOMERKLOKJE, ik neem iP
kwalijk dat je me een tijdje 0p liVÏi
hebt laten wachten. Ik kan het me t

voorstellen, hoor, het is nu een heel dniwT
tijd voor iedereen, dus ook voor een 7
merklok. Maar volgende week verfei
me toch hoe je het gehad hebt «n u!
heerlijk avondje"? »"et

ZEEMEEUW heeft al een heleboel nl*
zier gehad van Sinterklaas, lees ik in -•
brief. Is er ook al gestrooid bij jniiJj. S1*
is vroeg, hoor. Leuk, dat de hond ook i?
ging rapen. Die dacht natuurlijk- daf-6
eetbare waar, dus eet op, jongend w 3S
ik eens gauw wat Sint voor ie gei2°r
heeft? J gerede&

BLAUWDRUIFJE was teleurgesteld dat
de maandwedstrijd deze keer ook
December zou lopen. Deze maaM
echter erg vlug, Druifje, let maar
op, voor je het weet is het Nieuwi.,,
dan staat de uitslag er in, hoor1 Du
hebt een fijne filmavond gehad! Welti
rolprent werd er gedraald? Ik hooD ul„t
dat jij zo'n marsepein-gevalletje kr ït
zoals je in je brief vertelt, want dan
je het vast niet op te eten!

Tot slot is hier KERSTKLOKJE die pp*
loting op school gehad heeft voor' de Sint
Nicolaas-cadeautjes. Ik hoop dat jij iemand
treft waar je iets voor kunt kopen of ma
ken wat hij of zij graag heeft, want ai«
je niets weet wordt het wel erg moeilik
Ja, Kerstklokje, als je de brief DinsdaS
meegeeft komt hij meestal pas Woer
in mijn bezit en dat is dan te laat
voortaan op Maandag meegeven!

Nu kinderen, dit was de laatste brief
voor deze week. Nogmaals een heerliikê
Sinterklaasavond gewenst door jullie

TANTE ELS

Tot volgende keer!

Kennemerlaan 154, IJmuiden
of aan de bezorger meegeven.

Voor jonge hersens

De oplossing van het vorige Weekraadw)
was BANKETLETTER (net, leer, tak bel
teer, lek).

De goede oplossing vonden: ZOMER.
KLOKJE, ZEEMEEUW, BLAUWDRUIFTF
en GOUDEREGEN. a

HET MAANDRAADSEL wordt hierbij
nog een keer afgedrukt:

P

l

2

y

6

z

7

5*

i

Ut

'M

>r

'3

m

'M,

'F

m

/L

'7

j

3

-

m

w

ZS"

ié

w,

m

'V/A

V

m

LI

V

p

m

m

m

'0

11

'0

f

f J 11

Van boven naar beneden:

1. bedekking van een huis

3. ernstige ziekte,, die niet meer in ons
land voorkomt

4. boom

5. stand van de maan

6. stof om iets te ontsmetten

7. prijstrekking

8. slikorgaan

10. kandelaar

13. uitroep van pijn

14. deftig woord voor echtgenote

15. tegengesteld van vloed

16. diepe groef in hout.

18. „wie gaat er

19. bergplaats, ook wel grappige vertel
ling

20. jongensnaam

21. bergplaats

22. maat

23. waarmee je kijkt

25. deel van een sch^p a

26. vroeger eiland in het IJselmeer

29. kilogram (afk.)

Van links naar rechts:

2. gebiedende wijs van spelen
7. glimmende verf

9. jongensnaam

11. bewoner van de Poolstreken

12. lokaal op school

14. loon van een matroos

17. deze figuur
21. jongensnaam

24. barst, scheur

27. soort hert, dat vooral in Noordelijke
landen leeft

28. gebruikt de smid om zijn vuur aan
te wakkeren

30. vervoermiddel op het ijs

31. kilogram (afk.)

32. en anderen (afk.)

33. Legt men op een graf

34. hevige storm

FEUILLETON

van mevrouw Maquisten

door Patricia Wenthworth

Uit het Engels vertaald
door Alice van Iterson.

Zij keek op en ontdekte, dat nicht Ho-
noria haar zat uit te lachen.

Ik kan het niet open krijgen, nicht
Honoria.

Niet? Dat dacht ik wel. Geef het aan
Ellen.

Carey reikte het haar aan, maar er
kwam geen beweging in de vrouw naast
haar. Ellen stond met haar handen saam-
gevouwen, de grote knokkels staken benig
uit, de nagels waren zo kort mogelijk af
geknipt, de vingers niet rood van het wer
ken, maar bloedeloos; de wijsvinger door
geprikt door het vele naaien. Zij stak haar
hoofd zoekend vooruit als een schildpad,
die uit zijn schaal komt, en zei:

Ik kan het ook niet open doen.

Mevrouw Maquisten wierp haar een

spottende blik toe.

Werkelijk niet?

De kleine, koude oogjes keken recht in
de schitterende bruine ogen tegenover
haar. U weet heel goed, dat ik het niet kan
open doen.

Inderdaad, dat weet ik! zei Honoria
Maquisten. Nu, geef het dan aan mij. Zij
nam het doosje aan, draaide het om met
een van haar snelle bewegingen en stak
toen haar handen weer op met in ieder

een stuk van het doosje. Een koperen
sleuteltje viel er tussen in op de groene
sprei. Ziezo, Ellen, doe nu de safe open!
Zij wendde zich tot Carey. Dit is een groot
voorrecht, kindlief. Natuurlijk weten ze
allemaal, dat ik ergens een safe in mijn
kamer heb. Ten minste* ik veronderstel,
dat zij dat weten; maar zij weten niet,
waar die is en ze hebben hem ook
nooit zien openen. Dat heeft nog nooit
iemand gezien, behalve Ellen.

Carey voelde zich helemaal niet op haar
gemak.

Maar nicht Honoria.

Wees niet zo'n dom gansje, kind. Als
ik verkies jou mijn vertrouwen te schen
ken, is dat mijn zaak, nietwaar je hoeft
het niet aan de anderen te vertellen.

Ellen's houding was uitgesproken vijan
dig, zoals zij daar stond, met de sleutel
in haar hand.

Als u iemand in vertrouwen wilt
nemen, dan komt mijnheer Robert eerder
in aanmerking of mijnheer Dennis, zei
ze niet iemand-, die nog niet langer dan
veertien dagen in huis is. Goed, u hoeft
me niet zo aan te kijken ik weet waar
ik staan moet. Als iedereen (lat wist,
zou het heel wat beter zijn, maar d'r zijn
er genoeg, die dat niet weten en die het
ook nooit leren zullen.

Honoria Maquisten zei op snijdende toon;

Nu is het genoeg, Ellen! Maak voort!

Het gemopper verstomde niet, maar werd

bijna onhoorbaar voortgezet. Carey zag de
lippen van de oude vrouw bewegen, toen
die zich omkeerde en om het bed heenliep.
Toen zij verdween achter het groen-en-
zilveren gordijn, stak mevrouw Maquisten
een hand uit en duwde het gordijn terug,
maar er was niets meer te zien dan Ellens

zwarte japon en het knotje achter op haar
hoofd.

De safe, legde mevrouw Maquisten
uit, bevindt zich daar in de muur. Er kan
een gedeelte van de betimmering verscho
ven worden. Ik zal je wel eens laten zien,
hoe het gaat, als ik weer eens op ben. Zij
liet haar stem dalen tot een hees gefluister.
Ellen is een jaloers oud mormel. Neem er
maar geen notitie van. Ik zal het haar wel
betaald zetten als ik alleen met haar ben.

Er klonk een klikje van een sleutel, die
werd omgedraaid, daarna een ruisend ge
luid als van een deur, die teruggeslagen
was tegen het brocaten gordijn. De kope
ren ringetjes onder de troonhemel tinkel
den. Ellens hoofd kwam om de zware
plooien heen, haar mond samengetrokken,
haar ogen koud en helder tussen een massa
afkeurende rimpels.

Wat moet u hebben?

De robijnen. Dat weet je heel goed.

Mevrouw Maquisten lachte.

Heb ik dat niet gedaan? Nu, dan zeg
ik het nu. Robijnen, Ellen de robijnen
voor juffrouw Carey.

Ellens oogleden zakten over haar ogen.
Tussen de spleetjes door bleef iets loeren,
iets dat zo boosaardig was als een slang.

Carey bleef stijf en strak op haar plaats
staan, maar zij zou eigenlijk het liefst aen
stapje achteruit gegaan zijn zelfs met
de afstand van het brede bed tussen hen
in leek het beter om maar te retireren.
Natuurlijk zou ze het niet doen maar
het ergerde haar, dat zij die neiging in
zich voelde opkomen. Wat kon het haar
schelen, hoe die nijdige oude schildpad
naar haar keek?

De nijdige oude schildpad draaide zich
om maar langzaam heel langzaam.

Carey voelde zich kil worden en een
beetje onpasselijk. Het was afschuwelijk
maar-zij kon niet nalaten te denken aan
de manier, waarop een slang zich beweegt.

Eens had zij, in een bassin, een slang zien
liggen slapen en zij had staan kijken ter
wijl het dier wakker werd, met langzame,
logge bewegingen, eerst de kop, en dan
het inéengerolde lichaam, totdat het op
eens verdwenen was, als een zweepslag,
als snel vlietend water. En toen moest zij
om zichzelf lachen. Een schildpad of een
slang, zij kon zich Ellen niet voorstellen,
terwijl die hard liep of haast maakte!

Honoria Maquisten streelde haar hand.

Ze zijn erg mooi. Ze zullen je wel
aanstaan, zei ze.

Carey was een ogenblik verbijsterd
totdat zij zich opeens herinnerde, dat zij
beiden wachtten om de robijnen te zien.

En toen zette Ellen een paar étui's neer
van verschoten rood Marokkaans leer
één heel groot étui, twee ronde en nog
een stuk of' wat andere, allemaal met C.

M. op de deksels in verbleekt gouden, Go-
thische letters. Mevrouw Maquisten druk
te op een veer en deed het deksel open
van het grootste étui, waarin een collier
lag uit de tijd van koningin Victoria met
een motief van diamanten strikken en
Franse lelies, met minstens een half dozijn
enorme robijnen er tussen verwerkt. Zij
keek er naar met een hartstochtelijke be
wondering, die Carey niet bij machte was
te delen. De robijnen hadden een prach
tige kleur en de diamanten vormden er
als het ware regenbogen omheen. Maar
wat moest je in deze moderne wereld be
ginnen met een sieraad, dat zo hard en

zwaar was als,een smeedijzeren hekwerk? I Duinmeyer—H^jman^1;v. Ziji-H.
(Wordt vervolgd). Nijmc

TANTE ELS FELICITEERT:
STORMVOGEL, die gisteren zijn ver
jaardag vierde. Van harte, hoor Storm
vogel! 1

„Da Costa"-speeltuin
heeft een groot clubhuis

Voor jeugdwerk
„Hoogovenstaten"

Dat vele handen, die licht werk ma
ken, iets goeds tot stand kunnen bren
gen, is in de afgelopen maanden wel
duidelijk bewezen door het vele werk,
dat is uitgegaan van alle-belangheb
benden der kort geleden opgerichte
Speeltuinvereniging „Da Costa", in-
middels aangesloten bij de Vereniging
„Hoogoven-Staten".

De uit de Buurtvereniging „Da Costa" 1
ontsproten gedachte om voor de jeugd van
dit woongebied te komen tot een speeltuin
werd nader uitgewerkt door een in het
leven geroepen commissie. Deze is er na
veel moeite in geslaagd de vereniging te
doen ontstaan, zij het dan als onderafdeling
van „Hoogoven Staten", welke voor een
prachtig gelegen speelterrein op het „Wa-
tervlietf'-sportpark zorg droeg. Particulier
initiatief zorgde daarnaast binnen enkele
weken voor prachtige speelwerktuigen van
uitstekend ijzeren materiaal, beschikbaar
gesteld door de Hoogovens en door de
leden in vrije tijd vervaardigd.

Doch daar de speeltuin alleen bij mooi
weer dienst kan doen om de jeugd van de
straat te houden, werd uitgezien naar een
„clubgebouw" voor de wintermaanden en
ten dienste van de'gehele „Staten"-jeugd,
Enige weken geleden is dit clubgebouw
op grond naast de speeltuin tot stand ge
komen en sedert kort als zodanig in ge-
bruik.

Naast het gebouw zelf, dat door vaklie
den uit hout is opgetrokken op een stenen
fundering, werd het inwendige ook weer
door de leden verzorgd. Het gebouw heeft
flinke afmetingen. De grote zaal meet
71/2 m bij 15 m en is ongeveer 4 m hoog.
Daarnaast, in verbinding met de grote
ruimte, zijn nog twee kleinere kamers van
ongeveer 4y2 bij 4Vs m- Eén daarvan doet
dienst als kleedgelegenheid, de andere
wordt straks, wanneer een tuinopzichter
is aangewezen, ingericht tot diens kantoor
en bergplaats, uitziende op de speeltuin,

De club is groeiende en vindt voor de
oudere meisjes en jongens op Maandag-en
Woensdagavond een onderkomen. De
jongere kinderen komen Woensdagmiddag
bijeen.

Wij vernamen nog dat Vrijdag de op
richting van een afzonderlijke meisjescluö
voor naai- en borduurwerk wordt over
wogen.

Overigens blijkt de speeltuin nog met
compleet, want het voornemen bestaa
daarin nog een glijbaan, een slingermast en
schommels voor 'kleuters "aan te brengen.

UITSLAGEN SCHAAKCLUB „WEENINK"

Dinsdagavond vonden weer enige wed
strijden plaats voor het clubkampioenscnap
van de schaakclub „Weenink". De voornaam
ste uitslagen luidden: r

Eerste afd.: A. Peekel-P. Hart
Nijman-C. Koomen 0-1: J. A. B-Zoontjes—
P. Stet 1—0: J. C. Muyen-A. Peetal M
Tweede afd.: J. V. D. Does-N. MotaW
■0; W. Nijkamp—G. van Dijk