Zeemleer
reclame
de Jager
Schoolhoofd schrijft
over de straf en haar werking
Rederij „Petten" weer op vooroorlogse sterkte
V.S.V. kan de voorsprong behouden
Deense overheid kiest de zijde
van de Engelse visindustrie
Het testament
Q Visserij-pari^
VRIJDAG 10 DECEMBER 1948
IJMUIDER COURANT
„Dc Schoolbel", het orgaan van de af
deling Velsen-IJmuiden der Nederlandse
Onderwijzersvereniging, gaat zijn versprei
dingsgebied uitbreiden. Verscheen dit
maandblad tot nu toe slechts voor de leden,
thans wordt het mede aangeboden aan de
leden van Volksonderwijs en aan de ouders
van leerlingen der openbare scholen in deze
gemeente.
In dit blad worden aan de orde gesteld
allerlei onderwerpen betreffende school,
ouders, kinderen en onderwijzers en de
redactie zal het zelfs op prijs stellen, wan
neer de ouders hun meningen en opvattin
gen in het blad kenbaar willen maken.
Hoe denkt het kind over straffen.
Dit belangrijke onderwerp wordt in dit
eerste nummer onder het oog gezien door
de heer P. H. van Os. hoofd ener school
in Velsen. Hij schrijft hierover het vol
gende:
Het probleem van „de straf" speelt in het
gezin, zowel als in de school, doch vooral
in de samenleving een grote rol. We laten,
zo vervolgt de heer Van Os, een aantal pro
blemen over de straf voorlopig buiten be
schouwing. Het is echter van groot belang
als ouders en onderwijzers zich verdiepen
in vraagstukken als: is straffen gewenst;
mag of moet de opvoeder straffen; kan men
er buiten; is opvoeden zonder straf moge
lijk, enzovoort. Voor het ogenblik gaat het
erom te onderzoeken, hoe het kind reageert
op: gestraft: worden.
Hiertoe, zegt de heer Van Os, staan ons
verschillende wegen open. We kunnen het
kind gadeslaan bij het ondergaan van de
straf zelf en bij de nawerking er van. Ook
kunnen we het kind en dan natuurlijk het
oudere kind navragen over wat het onder
ging, wat het beleefde by het bestraft wor
den. Doch ook eigen ervaring stelt ons in
staat de gevolgen van de straf nader te
leren kennen. Tenslotte valt er ook uit de
literatuur cn vooral uit biografieën veel op
te steken, dat de opvoeders van nut kan
zijn.
Als voorbeeld haalt de heer Van Os dan
de geschiedenis van David Copperfield, uit
het bekende werk van Charles Dickens
aan. De kleine David had gevochten en
daarbij zijn tegenstander gebeten. Tot straf
liep David rond met een bord op zijn rug,
waarop geschreven stond: Pas op, hij bijt.
David zegt hierover: Niemand kan be
grijpen wat ik door dit bord te lijden had.
Of men mij kon zien of niet, altijd ver
beeldde ik mij dat er iemand was om het
te lezen. Het was zelfs geen opluchting om
mij af te zonderen, want ook dan meende
ik dat er iemand achter mijn rug stond.
Onze speelplaats was omgeven door gebou
wen en ik wist dat de dienstmeisjes mijn
schild lozen, dat de bakker en de slager,
kortom allen die voorbij kwamen, als ik
mijn gedwongen wandeling maakte, op
mijn rug lazen dat men zich in acht moest
nemen, omdat ik beet. Ik herinner mij dat
ik tenslotte angst kreeg voor mij zelf; als
voor een wild kind dat bijt.
We behoeven, zo vervolgt de schrijver,
hieraan niets toe te voegen. Door de ge
voeligheid van een grote geest als Dickens
ervaren wij welke diepe wonden juist de
openbare bestraffing kan slaan. Hierbij,
zo zegt hij, moet opgemerkt worden dat de
gevoeligheid van een kind dichter staat bij
die van het genie, dan bij die van de ge
middelde volwassene.
Als men volwassenen vraagt, aldus de
heer Van Os, hoe zij zelf tegenover het
straffen van hun kinderen staan, krijgt men
geheel verschillende antwoorden. Boven
dien weten volwassenen in het algemeen
niet veel meer van wat in hun jeugd aan
schade aan hun ziel is toegebracht.
Bij het navragen wat kinderen onder
gaan, als in hun bijzijn een ander kind
wordt gestraft, blijkt dat de voornaamste
reactie is angst, bij velen ook haat, genoeg
doening, bevrediging van recht en schuld
gevoelens.
Bij een onderzoek, vervolgt schrijver, dat
zich uitstrekte over 89 jongens en 83 meis
jes van de lagere klassen van een H.B.S.
werd de vraag: moet men kinderen die wat
verkeerds hebben gedaan slaan, door 80
jongens met „neen", door 9 met „ja" en
door alle meisjes met „neen" beantwoord.
De afwijzing werd gemotiveerd door
uitingen als: het doet pijn; je krijgt er ziek
ten, lichamelijke schade van; het is kinde
ren onwaardig, omdat het zonder slaan ook
gaat. Een kind van 13 jaar-, dat veel ge
slagen werd, antwoordde: je wordt er ang
stig, nerveus, leugenachtig, verhard, on
verschillig van.
Wanneer, zegt de heer Van Os, de op
voeder tot straffen overgaat, dan moet hem
Emissie N.V. „de Plaatwellerij"
Ruim twee jaren na haar introductie ter
beurze, waarbij f590.100 nominaal aan aan
delen geëmitteerd werd. doet de N.V. „De
Plaatwelerij" te Vrisen opnieuw een beroep
op de kaoitaalmarkt door de uitgifte van
f 786.800 aandelen, in coupons van f 1050 en
f350 nominaal, ten volle delende in de resul
taten over het boekjaar 1949 en volgende
boekjaren, tot de koers van 110 uitslui
tend'voor houders van oude aandelen in de
verhouding van één nieuw voor éen oud
aandeel. -
In het prospectus deelt de directie mede,
dat de opbrengst van deze emissie dient voor
de financiering van de uitbreiding van de
fabriekshal te Velsen. de bouw van een
eboniteerfabriek, alsmede ter voorziening m
de grotere behoefte aan bedrijfskapitaal, ont
staan door de stijgende omzetten. In de loop
van 1948 hebben reeds verschillende nieuwe
investeringen plaats gehad.
De gang van zaken in het lopende jaar
wordt gunstig genoemd; sinds 1 Januari 1948
is voor f5.550.000 aan orders geboekt, waar
door de fabriek gedurende meer dan een jaar
van werk voorzien is.
Met de te Zuen, bij Brussel, gevestigde
firma P. Lacollonge is een samenwerking tot
stand gekomen op het gebied van bekleding
van apparaten en werktuigen, speciaal met
eboniet,
Blijkens de globale balans per 31 Juli 1948
bdraagt de winst over het eerste halfjaar
1948, na statutaire afschrijvingen, fiscale
voorzieningen en getaxeerde extra-reserves
f 105.302.
Inschrijfdatum 16 December, emittenten de
Twenlsche Bank en Bank Van Vloten cn De
Gijselaar, stortingsdatum 29 December.
„ZUIVER HUMANISME"
Prof. dr. J. Tielrooy zal Zondag voor het
Humanistisch verbond spreekn over „Zuiver
Humanisme" De lezing wordt gehouden in
de Rijks H.B.S. aan het Tiberiusplein.
Agenda voor Velsen
en IJimoiden
VRIJDAG 10 DECEMBER
Thalia, 8 uur: Onder hypnose.
Rex, 8 uur: Anna Karenina.
ZATERDAG 11 DECEMBER
Thalia. 7 en 9.15 uur: Onder hypnose.
Bex, 6.45 en 9.15 uur: Anna Karenina.
duidelijk voor ogen staan, dat elke straf
slechts opvoedingsmiddel mag zijn, dus
geen middel van dressuur, daar het kind
anders gewetensconflicten, schaamte- en
schuldgevoelens gaat vertonen. Eigenlijk
zou alleen dan een opvoedingsstraf opge
legd mogen worden, wanneer het kind het
doel van de straf in zoverre verstaat, dat
zijn zedelijk gedrag door de strafhandeling
bevorderd wordt.
De psychische werking van het gestraft
worden hangt af van de betrekking, die er
bestaat tussen opvoeder en kind. Is deze
betrekking goed, dan kan de straf opvoe
dende waarde hebben. Komen echter drift,
rancune, gekwetste eigenwaarde, haatge
voelens om de hoek kijken, dan is het effect
van de straf volledig negatief.
In de behandeling met opvoedingsstraf-
fen weerspiegelt zich de verhouding van
twee generaties. Wij zijn nog steeds is
de heer Van Os aan het woord er thans
niet meer van overtuigd dat slaan een
bruikbaar middel is om de zin tot aanpas
sing aan de huidige maatschappij te be
vorderen. Integendeel wij weten dat
deze methode, die bijzonder geschikt is om
enerzijds neiging tot onderwerping, over-
heerst-worden, lijden aan te kweken, on
verbrekelijk verbonden is met de wens an
deren leed te bezorgen, ze te overheersen
en uil te buiten. Sadisme en masochisme
komen in de regel voor bij een en dezelfde
persoon.
Wij hebben, vervolgt de schrijver, vol
doende ervaren en in de laatste oorlog aan
den lijve ondervonden, welk een leed dit
karaktertype over de wereld kan uitstor
ten, vooral als dit als massa-verschijnsel
optreedt.
De heer Van Os besluit: Bewuste op
voeding tot democratie vraagt van de op
voeders in gezin, school en maatschappij
een duidelijk inzicht in en op zijn minst
belangstelling voor de vraag: hoe zal het
kind nu en de maatschappij later oordelen
over de strafmaatregelen die wij toepassen?
V.V.IJ. krijgt over alle linies
een zware Zaterdag
Het wordt Zaterdag voor verschillende
elftallen van V.V.IJ. een zware dobber: het
eerste gaat naar Enkhuizen om C.S.V. Din-
dua te ontmoeten. Het lijkt geen gemakke
lijke taak, daar de Enkhuizenaren nog een
theoretische kans op een goede plaats heb
ben te verdedigen. Men houdt echter in het
V.V.IJ.-kamp rekening met een gelijk spel.
De reserves ontmoeten V.V.R. I uit Haar
lem en er zal beter gespeeld moeten worden
dan de vorige week, om deze wedstrijd tot
een goed einde te brengen.
Voor het derde elftal wordt het thuis een
belangrijke strijd tegen Nieuw-Vennep.
Deze mooie gelegenheid om revanche te
nemen, en de leiding op Succes Boys te ver
overen, mag door de V.V.IJ.'ers niet ver
zuimd worden.
Het vierde speelt in Beverwijk tegen
Kinheim 2 en als er goed gespeeld wordt,
kan op beide punten beslag gelegd worden.
De Junioren ontvangen tenslotte op
„Schoonenberg" het sterke Kennemers b.
en zij zullen daar wel een punt in de strijd
moeten laten.
Hoe de „Nordhav I" door Europa zwierf
Dinsdagmiddag is zoals wij reeds
in het kort meldden van Kristian-
sund onder schipper N. Punt aange
komen de motortrawler Nordhav I,
welke is aangekocht door de N.V. Vis
serij Mij. „Petten".
Als eerste bijzonderheid kan van dit
schip worden verteld, dat het 15 jaar
geleden op een der hellingen van de
bekende N.V. Machinefabriek en
Scheepswerf van P. Smit Jr. te Rot
terdam is gebouwd en dat het een zus
terschip is van de een jaar eerder ge
bouwde „Tarana" RO. 22.
In 1932 werd door de inmiddels opge
heven „N.V. Nederlandsche Zeevisscherij"
de bouw opgedragen van een drietal motor-
trawlers, die de namen Tarana, Telene en
Tibiri zouden krijgen. De rederij had toen
één stoomtrawler in de vaart, de „Wielin
gen" RO. 9, eveneens bij P. Smit gebouwd,
VOETBALO VERZICHT
Een paar eenvoudig becijferingen leren,
dat EDO, de ernstigste concurrent van VSV,
het hoogstens tot 33 punten kan brengen en
daar VSV reeds 18 punten bezit, blijkt hier
uit, dat de roodwitten uit de negen nog
resterende wedstrijden hoogstens nog
„slechts" zestien punten nodig hebben, om
zich kampioen te kunnen noemen. Nu zal in
de praktijk blijken, dat VSV dit aantal niet
nodig heeft, maar zelfs al zou dat het geval
zijn, we vermoeden dat de ploeg er toe in
staat zou blijken te zijn, zo constant goed
speelt zij dit seizoen.
Zondag komt Zeeburgia op bezoek. De
Amsterdammers maken het dit seizoen niet
zo best, en bezetten op het ogenblik de tien
de plaats, maar bereikten toch een paar op
vallend goede resultaten, o.a. een overwin
ning van 1—0 in Dordrecht (VSV deed het
Leerzaam betoog over „de vreemde markt"
Het Deense ministerie voor de
visserij heeft besloten om scherpe
maatregelen te nemen tegen expor
teurs, die trachten hun ingeblikte pro
ducten. in Engeland te verkopen tegen
prijzen, die liggen boven de tarieven
vastgesteld door het ministerie van
voedselvoorziening te Londen. Hier
mee heeft het Deense ministerie defi
nitief de zijde van de Britse industrie
gekozen.
De nieuwe regeling van het Britse mi
nisterie bepaalt-, dat exporteurs niet meer
mogen betalen aan de Deense vissers, dan
1.64 Deense kroon per kilogram en dat on
dermaatse vis beslist niet zal worden ver
zonden. Daartegenover zal de Deense
regering zorgen, dat de exporteurs op vol
doende aanvoer kunnen rekenen.
Overtreders zwaar gestraft
Zware straffen zullen worden opgelegd
wanneer deze bepalingen niet worden na
gekomen. Een van de Esbjergse exporteurs
heeft dit reeds ondervonden, toen hij beboet
werd met 750 en zijn toewijzing voor
een periode van vier maanden werd in
getrokken. Drie soortgelijke gevallen
komen binnenkort voor de Deense recht
bank.
Onlangs zei de heer Lauritz Thygesen,
de voorzitter van de Westjutlandse Vissers
vereniging, dat per week meer dan honderd
De bekende coach van de Amsterdamse Roei
vereniging Willem lil, de heer Guus Helmers,
is in Amsterdam in het huwelijk getreden met
mejuffrouw Henny Woud. Na de huwelijks
voltrekking verliet het bruidspaar door een
ereboog van roeispanen het stadhuis.
vaartuigen in Engelse en Schotse havens
vis lossen.
Hij waarschuwde de industrie niet al te
optimistisch te zijn ten opzichte van de
uitvoer. Hij zei verder, dat het de Deense
trawler onmogelijk zal worden gemaakt
op deze schaal voort te gaan.
„U zult het aan uzelf te wijten heb
ben, als ge de Britse en andere markten
verliest", voegde hij eraan toe.
De heer Thygesen zag als enige oplos
sing het aanvaarden van het aanbod der
geallieerde autoriteiten in Duitsland, zo
meldt de Fishing ,News, zelfs al is dit niet
zo gunstig als dat van de Engelse. Hij ziet
meer voordeel in een veilige en perma
nente uitvoer, dan in tijdelijk zeer gun
stige. De heer Thygesen legde er de nadruk
op, dat de industrie, indien het aanbod
niet wordt geaccepteerd, tegenover be
perkingen zou worden geplaatst die veel
ernstiger zouden zijn dan alle voorgaande.
Hij doelde op een overeenkomst tussen
Deense en geallieerde autoriteiten, waarbij
Denemarken een schuld van 650.000 dollars
moet afbetalen. Er was namelijk overeen
gekomen om Ruhrkolen te ruilen tegen
vis, die bestemd zou worden voor West-
Duitsland. De geboden prijzen waren echter
niet voordelig en daarom waren de Deense
vissers verre van scheutig. Het Deense
ministerie van visserij heeft nu bovendien
een wijziging in de regelingen voor de
toewijzingen aangekondigd. De vissers zijn
hierdoor verplicht om 25 pet. van hun
vangst en opbrengst in te leveren en dit
zal bij de toewijzingen als maatstaf dienen.
De Deense koper zal de verklaringen
mede moeten, ondei-tekenen.
Mochten de vissers trachten deze nieuwe
bepalingen te ontduiken, dan zullen er
helemaal geen toewijzingen voor het
markten in Brittannië worden gegeven.
Prijzencommissie en
onderverhuurders
Er bestaat aanleiding voor het vermoe
den dat verschillende onderverhuurders
van gedeelten van woningen zich niet hou
den aan de daarvoor wettelijk vastgestelde
tarieven.
Zij die menen te veel huur of onderhuur
te moeten betalen, worden uitgenodigd
hiervan schriftelijk opgave te doen aan de
plaatselijke prijzencommissie, per adres
Raadhuis Velsen. Een en ander zal daar
dan onderzocht worden en terugbetaling
van het te veel betaalde zoveel mogelijk
bevorderd worden.
HOOGWATERTIJDEN
10 December: 10.59 en 11.36
11 December: en 0.07.
daar niet beter) en een 22 tegen Feijenoord.
Zowel het een als het ander moge voor VSV
een aansporing zijn, de Amsterdammers niet
te onderschatten. Doen zij dit inderdaad niet,
dan trekt Amsterdam in deze ontmoeting aan
het kortste eind.
In deze ontmoetingMaar er staat nog
een andere Amsterdam-IJmuiden-ontmoeting
op het programma, nl. AjaxStormvogels,
over welker afloop we minder gerust zijn.
Wel wonnen de IJmuidenaren destijds de
thuiswedstrijd met niet minder dan 40,
maar sindsdien is Ajax steeds beter gaan
spelen, zo zelfs, dat de Amsterdammers voor
de bovenste plaats zeker nog niet uitgescha
keld zijn. We vermoeden dan ook, dat onze
plaatsgenoten het hard te verantwoorden
zullen krijgen.
Velsen heeft zich door het gelijke spel
tegen RCH en de overwinning op UVS (drie
punten dus uit twee wedstrijden tegen dê
hoogstgeplaatsten) aardig uit de benauwde
zóne gewerkt. Tevens zal door deze resulta
ten het zelfvertrouwen der ploeg in niet
onaanzienlijke mate versterkt zijn. Zondag
speelt de ploeg tegen DCV. Deze club waarin
Terlouw de spilplaats bezet presteert lang
zo veel niet als het vorige seizoen en één
puntje keren de Santpoorters dus zeker
rijker huiswaarts.
In Beverwijk zal voor de ontmoeting Ken-
nemersZFC grote belangstelling bestaan,
immers de Zaankanters zijn de leiders der
afdeling. In de laatste ontmoeting, welke
tegen Rapiditas ging heeft de Kennemers
zich uitnemend geweerd, maar toch vermoe
den wij niet, dat de Beverwijkers tegen ZFC
succes zullen hebben.
Ook staat de ontmoeting VVEBeverwijk
in het middelpunt der belangstelling. VVE
heeft na zijn Hoornse misstap wat goed te
maken. In Beverwijk won het destijds met
41, maar zo'n vaart zal het thahs niet lopen.
DEM trekt naar Alkmaarse Boys en het
komt ons voor, dat dit uitstapje de Wij kers
geen winst zal opleveren. Meer vertrouwen
hebben we op Kinheim, dat het zwakke DTS
wel geen kans zal geven.
Wat de uitslag van TerrasvogelsZSGO
aangaat, veel zal hier afhangen in welke
stemming de Santpoorters verkeren, want
als er één ploeg wisselvallig speelt, dan is
dat wel die van Terrasvogels. Het puntloze
spel, dat de vorige week het resultaat van
de plaatselijke ontmoeting in Velsen-Noord
was, vonden we een kraniger prestatie van
IEV dan van VVB. De Breesapers trekken
Zondag naar BDK en behalen vermoedelijk
een gelijk spel. IEV gaat tegen DVAV een
nederlaag tegemoet. De eerste ontmoeting
verloor het reeds met 40.
De reserves van Stormvogels, die zich de
laatste tijd aardig herstellen, ontvangen
HVC II. Daar zit winst in voor de IJmuider
ploeg.
VSV II speelt in Heemstede tegen RCH II.
De RCH'ers zijn op eigen terrein al heel
moeilijk te slaan. Toch keren de VSV'ers
naar onze mening niet met lege handen terug
AJAX—STORMVOGELS. Stormvogels
komt als volgt uit: Kraak; Van den Oever,
Snoeks Sr.; Goedhart, Schoorl, Snoeks Jr.;
Luppens, Meyer, Van der Linden, De Boer,
Van Opbergen.
MARKTBERICHTEN
9 December 1948
Besommingen.
IJM 57 Medan f 18.640.
IJM 228 f 760; UK 115 f 145; UK 34 f 560;
•UK 4 f340; IJM 230 f730; HD 125 f1020.
Prijzen
Heilbot 2,75; tarbot 2,452,40, per kg.
KI. haai 27; poon 5; bot 5443, per 50 kg
Aanvoer
2 kisten tarbot, 4 kisten haai, 6 kisten poon.
430 kisten makreel, 180 kisten schar, 70 kisten
koolvis, 115 kisten wijting, 60 kisten schelvis.
10 kisten kabeljauw, 190 kisten v. haring,
10 kisten diversen. Totaal 1077 kisten.
VERGADERING VOOR OORLOGS
GETROFFENEN
Dinsdag 14 December wordt in het Patro
naatsgebouw een algemene vergadering van
oorlogsgetroffenen Uit de gemeente Velsen
gehouden onder auspiciën vanu de plaatse
lijke stichting, welke sinds jaar en dag voor
de belangen der oorlogsgetroffenen werkt.
Als sprekers treden op de heren Koops en
Handgraaf, respectievelijk namens de dage
lijkse federatie voor oorlogsgetroffenen en
het dagelijks bestuur dezer federatie.
een schip vrijwel gelijk aan de Caroline
IJM. 26.
„Maier"-klasse.
De in opdracht gegeven motortrawlers
waren de eerste in Nederland gebouwde
visserijschepen volgens de „Maier"-vorm,
de lengte bedraagt 45.69 m tussen de lood
lijnen, de breedte 7.45 m en de diepte 4.15
m, terwijl het tevens de eerste trawlers
zijn geweest, die de Firma P. Smit Jr. heeft
uitgerust met een voortstuwingsmotor vol
gens het Smit-Burmeister Wain systeem.
Alleen de „Tibiri" week van dit type af;
dit vaartuig (dat er ook niet meer is) was
30 meter lang en had een motor van 300 pk.
De „Tarana" is onder de meest ongun
stige omstandigheden gereed gekomen, na
melijk juist bij het uitbreken van de grote
staking in het trawlbedrijf in 1933. Onder
schipper J. Koeman heeft het schip nog
enige reizen van IJmuiden uit gemaakt en
het werd kort daarop verkocht naar Frank
rijk, aan de Société de Grande pêche de
Boulogne sur Mer en de „Wielingen" volg
de al dra. De „Tarana" heeft nog steeds
die naam gehouden, de „Wielingen" werd
verdoopt in „Tartarin" en volgens de be
schikbare gegevens hebben de twee schepen
de tweede wereldoorlog overleefd.
Toevallige terugkeer.
De nog op de helling staande schepen
gingen eveneens aan genoemde Franse
rederij over. Het zusterschip van de „Ta
rana" kreeg de naam „Tarascon" en ver
trok in 1933 onder die naam naar Frank
rijk, zonder dat men op dat., moment ook
maar het geringste vermoeden had, dat het
15 jaar later na vele omzwervingen in
Nederlandse haven terug zou keren onder
de naam „Nordhav I".
Frankrijk deed het vaartuig vijf jaar
later van de hand en het werd aangekocht
door een Engelse rederij, C. H. Baily Ld te
Newport, die het verdoopte in „Miss Elaine"
NT 2. Na 6 jaar voor deze maatschappij
te hebben gevaren, ging de motortrawlér
weer in andere handen over en wel aan
Noorwegen. Onder de naam „Nordhav I"
M. 3 k. kwam het schip in 1946 in de vaart
voor de A-S. Nordhavet te Kristiansund.
In Frankrijk bedroeg de bruto inhoud van
het schip 347 ton, in England 364 en in
Noorwegen 338 ton, welke inhoud zich nu
wellicht opnieuw zal wijzigen.
Door deze aankoop is de Maat
schappij Petten -«eer op vooroorlogse
sterkte gekomen: de Schoorl IJM. 39
werd in 1939 gesloopt, de Petten IJM..
49 zonk in 1940, de Bergen IJM. 16
werd in Engeland voor herstel afge
keurd en de Alkmaar IJM. 31 keerde
niet uit Duitse dienst terug.
Op het moment van de bevrijding had de
rederij dus geen enkel schip beschikbaar.
Eerst in 1947 werden 3 Engelse stoomtraw
lers aangekocht, die achtereenvolgens on
der de oude namen Petten, Schoorl en Ber
gen in de vaart zijn gebracht.
BRIDGECLUB „DE JUMP" HIELD
PRIJZENDRIVE
De bridgeclub „De Jump" hield voor haar
leden een prijzen-drive, waarin de A-groep
de volgende resultaten behaalde:
1. LigthartWonink 40 m.p.; 2. Snoek
Gjaltema 40 m.p.; 3. JonkerWittebrood Wk
m.p.; 4. BornCleeren 33 m.p.; 5. v. Pel
Laman 28 m.p.; 6. BosmanKoelemeij 2614
m.p.; 7. KuiperKoningstem 25V* m.p.; 8.
mevr. BreurMainz 21 m.p.
De paren LigthartWonink. MootSuyk
en het echtpaar Schoen kregen een taart.
SnoekGjaltema, Meyerten Broeke, Breur
Zandwijk een banketletter.
KERSTMIDDAG VOOR DE VELSENSE
HUISVROUWEN.
De afdeling Velsen van de Nederlandse
Vereniging voor Huisvrouwen belegt
Maandag 13 December een Kerstmiddag
in het Patronaatsgebouw. Mej. Aafje Top
uit Amsterdam komt declameren en zij
heeft voor de pauze de moderne Kerst
legende: „De vierde wijze uit het Oosten"
van Henry van Dijke als onderwerp ge
nomen. Na de pauze draagt zij „Kerst-
poëzie van de middeleeuwen tot heden"
voor.
zonder naden vanaf f 1.33.
Hele hulden f 3.81
Trompstraat 66
FEUILLETON
van mevrouw Maquisten
door Patricia Wenthworth
Uit het Engels vertaald
door Alice van Iterson.
26)
Mevrouw Maquisten scheen te ontspan
nen bij Ellens gemopper, dat zij zo goed
kende. Ellen was nu eenmaal een oude
brompot, die niet wist wat zij zeggen en
zwijgen moest en die af en toe eens op
haar nummer moest worden gezet. Na vijf
en dertig jaar had zij haar les nog niet
geleerd, hoewel mevrouw Maquisten het
nooit opgaf. Er was tenslotte geen aardig
heid aan om te kibbelen met mensen, die
je op den duur je zin gaven. Ellen was
stug en zij was lastig, maar Ellen was ook
trouw en het voornaamste was, dat Ellen
niet bang van haar was. In haar ogen be
gon de oude levendigheid te tintelen.
Net wat ik zeg een fijn kussentje
met hop, dat is wat u nodig hebt.
Zodra ik er wat voor voel zal ik het
je zeggen.
En mijn grootmoeder zei altijd, dat
je d'r een handvol van alle kruiden bij
moest doen, die je te pakken kon krijgen,
en daar heb ik me altijd best bij bevonden.
Ik wil nu mijn slaapdrank hebben.
Je weet waar hij staat op het rek in de
badkamer.
Hoe moet ik dat weten? Ik hou niet
van slaapmiddelen! En mijn grootmoeder
I zei altijd: Als je ze drie dagen flink laat
drogen tussen St. Jan en Sint Pieter en
je stopt er je sloop goed mee vol, dan kun
je d'r een mensenleeftijd mee toe.
Mevrouw Maquisten begon hartelijk te
lachen. Ellen oude heks! Ik wil geen
hopkussen in mijn bed, al wordt ik hon
derd jaar! En nu wil ik mijn slaapdrank
hebben voordat de koffie koud wordt.
Dan moet iemand anders het maar
voor u halen, want ik moet niks van slaap
dranken hebben! Juffrouw Nora kan het
wel doen, die holt toch de hele dag de
trappen op en af; dat past niet voor een
jong getrouwde vrouw. En dan is juffrouw
Carey d'r ook nog, daar loopt u toch im
mers op eens mee weg! Laat die u dat
bocht dan maar geven, als u d'r zo op ge
steld bent. Ik ben niet van plan u slaap
middelen te geven, vanavond niet en
nooit! Waar is die verpleegster anders
voor? Dat is toch haar werk, nietwaar,
drankjes ingeven en zo? Daar ben ik niet
voor aangenomen.
O, zozei Honoria Maquisten.
Het was meer een lange zucht dan een
uitroep. Toen had ik geen slaapdrankjes
nodig, nietwaar?
Het was alsof zij slechts samen in de
kamer waren. Ellens gezicht trok heftig.
Op zachter toon zei ze:
Maar geloof me nou toch, mijn lieve
mens u zoudt beter dat hopkussen kun
nen nemen!
Het was een kort ogenblik van intimi
teit, maar het was al weer voorbij, vluch
tig als stromend water. Honoria Maquisten
lachte weer. Jij met je hopkussen! Kom.
schiet op, ouwe toverheks! Als 't zo door
gaat, ontsla ik je nog vandaag of morgen.
Carey haal jij eens even dat medicijn
glas van het rek in de badkamer!
Carey was maar al te blij, dat ze gaan
kon. Hoe gauwer die slaapdrank ingeno
men was, hoe eerder deze ellendige avond
voorbij zou zijn.
Toen zij de tussendeur opende en het
licht aandraaide, hoorde zij Ellen's ge
mopper nog achter zich. Maar het werd
zachter en stierf tenslotte geheel weg,
toen de deur van de kamer achter haar
dicht viel.
De badkamer, die tussen de slaapkamer
van nicht Honoria en de kamer van Magda
Brayle lag, had met beide kamers een ver
bindingsdeur. En er was ook een deur
naar de gang. Behalve ook de deuren, die
in dezelfde kleur geschilderd waren, wa
ren de muren bedekt met zachtgroene te
gels, die een motief van ooievaars en wa
terlelies vormde. Er was een groene bad
kuip en een groene wasbak met een rek
er boven. En precies in het midden daar
van stond een medicijnglas, dat voor meer
dan de helft gevuld was met een troebele
vloeistof.
Carey nam het glas op en ging weer
naar de kamer, nadat zij het licht had
uitgedraaid en de deur achter zich geslo
ten. Mevrouw Andrews was altijd erg
pi-ecies geweest op het uitschakelen van
electrisch licht, zodat zij dit steeds werk
tuigelijk deed.
Er staat een flacon op de tafel naast
mijn bed, riep Honoria Maquisten over
haar schouder. Breng die eens hier. Dan
zal ik er voor de verandering eens zelf
de cognac in doen Magda is er altijd zo
karig mee. Geef nu het glas maar aan
Honor en laat ze er ook een klontje suiker
in doen, bij de koffie en de melk. En breng
meteen een lepeltje mee!
Er kwam een gevoel van verlichting
over allen. De bijeenkomst was bijna
voorbij en er was niemand te gronde ge
richt of doodgeschoten.
Carey nam het glas mee naar de tafel
en keerde er weer mee terug.
Honoria Maquisten roerde er in, deed er
zoveel cognac in, als het glas nog bevatten
kon, roerde opnieuw en dronk het glas
leeg. Toen reikte ze het aan Carey en be
val haar het weer op het rek in de bad
kamer te zetten. Als Magda terug komt,
kan ze het weer afwassen dat hoort bij
haar werk.
Maar Carey waste zelf het glas om. Dat
was een van de dingen, die naderhand uit
kwamen.
Toen zij terugkeerde in de kamer, zat
mevrouw Maquisten met smaak haar „fat
soenlijk" kopje koffie te drinken. Nora was
bezig iets te vertellen, maar zij had geen
gelegenheid haar relaas te beëindigen,
want Honoria Maquisten liet plotseling
haar kop en schoteltje op haar knie rusten
en zei scherp en luid:
Zo, en nu genoeg daarover! Jullie
zijn nu allemaal hier en ik heb iets te zeg
gen. Ga eens zitten, Nora, Carey, ga daar
zitten, zodat ik je kan zien. Honor, schei
uit met dat gewriemel met je handen!
Dennis keerde zich met een glimlach
tot zijn tante. En wat moet ik doen, lieve
schat?
Hun ogen ontmoetten elkaar licht
bruine, levendige ogen. In de hare over
heerste nu woede en ergernis, in de zijne
was iets van tegenstand, een tegenstand,
die nooit zou wijken, maar die verbloemd
werd door zijn charmerende lach.
(Wordt vervolgd).
DrUfnetvisserU beëindigd. nP
logger Karei Doorman KW. 227 hphm°tor"
aan de Rederij Wikinbank te Katw'?51^5
Zee heeft de haringdrijfnetvisserii h *aa
digd en wordt voor de trawlvisserii ?em*
gemaakt. Het schip heeft een bak o t!r"
gen. sSKTe.
Di IJmuiden repareren. nP m
trawllogger Alida KW. 91, die aanvanV r^
voor motor-reparatie naar Delfziil m 1J
trekken, zal het mankement thans
IJmuiden herstellen.
Radarproeven
op de Humber
De visserij kan het „wonder-
oog" goed gebruiken
In wat men pleegt te noemen uite^s
slecht weer het zicht was minder??
400 meter hebben trawlschipper-?
Hull met radar geëxperimenteerd Tot
doel ito.vnde de Kingston Peridot on h
Humber op en neer, zo meldt het hl5
Fishing News, en de schippers ontdekten n
het scherm, ondanks het slechte zicht ri
hun zo bekende waarschuwingstekens'al
kleine vlekken. ls
Wanneer met radar uitgeruste trawler*
gaan vissen, wordt door hen een mastboè'
uitgezet, waarop een radar-reflector is ge
monteerd, zodat het vissen zelfs bij het al"
lerslechts weer, in regen, sneeuw en mist
toch voortgang kan vinden.
Laagliggende voorwerpen worden
niet op het scherm opgevangen, zodat
lage, zandige kusten niet worden op
gemerkt, in tegenstelling met het
hogere achterland. Hier blijft dus ge
vaar aanwezig.
Op de bekende visgronden is het succes
het grootst en ieder schip zou het wonder-
apparaat kunnen gebruiken, ware het niet
dat de huisvesting aan boord zoveel plaats
vraagt. Alleen de grootste trawlers komen
dus voor de montage in aanmerking.
De onlangs gebouwde Boston Seafire
heeft reeds een reis met „radargebruik"
gemaakt en hierbij werd 100 succes
geboekt. Hoewel er geen bepaalde plannen
bestaan om de bemanning de bediening
van het toestel te leren, heeft men toch a!
wensen in deze richting kenbaar gemaakt
Men zou dan liefst in het centrum van Huil
een „kweekschool voor radarbediening"
willen stichten.
„Fryske Trou" hield een
„gearkomste"
Met een uitbundige ovatie werd het
kleine groepje van „Fryske Trou", dat
Donderdagavond in de zaal van Flora de
klucht „Ljeafde siket List" opvoerde, be
loond toen deze specifieke comedie der
onwaarschijnlijkheden tot een goed einde
was gebracht. Ongetwijfeld was het ap
plaus verdiend: het pretentieloze gevalle
tje werd vrij zuiver vertolkt en vooral de
egoïstische, dove boer Dijkstra kreeg van
de heer Y. Ypma wat hem als huis- en
dochtertyran toekwam. De knecht Jan
werd door de heer C. de Boer eveneens
met veel fantasie weergegeven.
Deze twee spelers droegen het stukje
volkomen; de dochter des huizes werd wat
onbeweeglijk en stijf gespeeld, zodat de
slechte taalkennis van haar simulerend-
dove vrijer Pier, die zijn toevlucht zocht
in list om het meisje zijner dromen te
veroveren, niet hinderlijk opviel.
Hopelijk zoekt „Fryske Trou" voor haar
„greate gearkomste", die reeds door voor
zitter P. Dijkstra in het openingswoord
werd aangekondigd' een bevredigender
stuk uit: met wat goede wil is het spelers
materiaal er zeker toe in staat.
Na de pauze declameerden enkele leden
wat korte, grotendeels komische schetsen,
waaraan de Friese litteratuur zo rijk is,
met veel begrip voor de boert in deze
anecdotes. Het „efternei dounsjen" vond
uiteraard grote aftrek. J. F.
IJmaiden-Oost
IJmuidense schilder-arts
exposeert in Amsterdam
Aan de stille Spiegelgracht in het hart
van de hoofdstad hangen de belangrijkste
doeken van de IJmuidense amateur-op-
het-palet, de arts W. Ant. Oepts, aan de
wanden van het blanke expositiezaaltje
„Aalderink". En men moet over dit een
voudige talent een uitspraak vellen, zoals
het tot de beschouwer spreekt in zijn kleu
rige, simplistische uitingen. Zonder de per
soon van de maker er in te betrekken, gaat
dit niet: het is recht uit het hart van een
fel natuur-minnaar voortgekomen en waar
de techniek vaak faalde heeft de intuïtie
voor een oplossing gezorgd, die wellicht
niet altijd even verantwoord is, maar
daarentegen vaak verrassen kan. Zie bij
voorbeeld een van de meest recente doe
ken, die in het kleine atelier aan de Zeeweg
ontstonden: de boerderij in Santpoort (8)
met zijn door het paletmes opgebrachte
klakken licht, zijn weinige diepte maar
zijn overdaad aan na-zomerse warmte.
Landschappen probeert Oepts telkens
weer met een tastende drang naar het
ideale licht en hij offert daarbij graag con
venties en vaststaande begrippen op; de
kleur is voor .deze onstuimige speler met de
zon het belangrijkste: de vorm doet er
minder toe. Toch heeft hij ook de andere
onderwerpen geprobeerd: stillevens met
een soms verbluffend rake stof-uitbeelding,
maar een gebrek aan tekenvaardigheid en
portretten, die beslist de minste werden
in de kleine galerij, kwamen uit zijn pen
seel.
Maar het licht, de zon trok hem telkens
weer af van de studie der eigenlijke schu-
dersstiel: een vonkende lichtstraal over de
Hollandse polders als weergegeven op het
doekje met de andere boerderij (7) is even
ontroerend in haar dichterlijke vrijheid en
de Gooise dennen staan tegen de achter
grond als toortsen der zonnewarmte
slecht geconcipiëerd maar zuiver gezien.
En Oepts' eerste openbare proeve, wier
maker toch de drang naar het uitdragen
van zijn talenten vreemd is. verbaast min
of meer: is deze tentoonstelling een ge
durfde uitdaging aan alle „ismen" of wil
hij er louter een antwoord mee krijgen op
de vraag wat „men" van zijn werk denkt.
Tn beide gevallen zou men het experiment
enigszins gewaagd kunnen noemen, omda.
dit ongefundeerde talent nog steeds zoekt
naar een definitieve richting en zijn pro
ducten, ondanks hun ontstaan,
de schets vaak teveel uenaderen. ->■
