IJmuider Courant | 1949 | 22 januari 1949 | pagina 6

Kennemer Lantaarn

Twintig jaar Hoogovenstaten leverde
belangrijk sociaal en cultureel werk op

In de staalfabriek spuiten de ovens

gloeiend goud

De martelgang van elke stalen scheepsplaat

ZATERDAG 22 JANUARI 1949

IJMUTDER COURANT

Daar het Hoogovenbedrijf vandaag zijn
zilveren bedrijfsjubileum viert en het jaar
194?) ook vooi „Hoogovenstaten", de perso
neelsvereniging, wegens de komende vie
ring van het twintig-jarig bestaan, een
lustrumjaar wordt, hebben wij de heer G.
P. Zwaneveld bereid gevonden, als voorzit
ter van deze grote vereniging, er eens iets
naders over te vertellen.

Het zal iedereen duidelijk zijn, dat vele
Hoogovenaren na hun inspannende dag
taak behoefte voelen geest en lichaam te
ontspannen, doch het plezierig bezighouden
van de leden van het personeel trok de op
richters van Hoogovenstaten niet in de
allereerste plaats aan, maar veel meer liet
men „liet met elkaar opknappen van aller
lei werkzaamheden", welke hieraan ver
bonden waren, het zelf dragen van verant
woordelijkheid en dus het „baas in eigen
huis" zijn de boventoon voeren.

Al deze begrippen vloeien tenslotte sa
men in het ene grote geestelijke goed van
de vrijheid, dat diegene die er naar streeft
met idealisme bezielt en met dadendrang
vervult.

Inmiddels is Hoogovenstaten uitgegroeid
tot ruim 2400 leden, die grotendeels in de
meer dan twintig sport- en muziekafde
lingen zijn ondergebracht. Deze muziek- en
sportafdelingen zijn samengebracht op fede
ratieve grondslag, waardoor de besturen
der afdelingen, binnen net raam van de
door de verenigingen gestelde reglementen
volkomen zelfstandig zijn.

Aan dit over het algemeen zeer intensie
ve clubleven van deze afdelingen wordt ook
deelgenomen door ongeveer 800 inwoners
uit de omliggende plaatsen, waardoor de
blik van de eigenlijke leden ruim blijft en
een enge opsluiting in het bedrijf voorko
men wordt.

Naast het bevorderen van dit clubleven
wordt door Hoogovenstaten aan de cultu
rele vorming van haar leden veel aandacht
besteed en wel door het organiseren van
cursussen, lezingen en concerten en het ver
tonen van culturele films.

Het stemde de heer Zwaneveld tot vreug
de, dat van de zijde der directie van het
bedrijf veel steun voor het Hoogovensta-
tenwerk wordt ondervonden, zowel

moreel als materieel opzicht. Dat de wil om
zoveel mogelijk zelf te doen door de direc
tie niet geremd wordt, blijkt duidelijk uit
het vele werk dat de leden hebben verricht
bij de aanleg van het sportcomplex „Water-
vliet", dat onlangs is uitgebreid met een
speeltuin.

Van de speeltuin naar het jeugdwerk is j
een kleine stap. Het jeugdwerk, dat zich j
naast het speeltuinwerk voorlopig tijdelijk
beperkt tot enige handenarbeidclubs, zal, i
als men weer over een vakbekwame jeugd
leider kan beschikken, weer in zijn geheel
worden aangepakt. Wat de toekomst zal
brengen kan niemand voorspellen, aldus de
voorzitter, „maar wanneer wij het afgelo
pen tijdperk overzien, kunnen we spreken
van een bloeiend Hoogovenstaten op dit
zilveren jubileum van de K.N.H.S."

Niet alleen spel van kracht,
maar ook van behendigheid

ERGENS op het 280 hectare grote terrein van de Hoogovens staat de Staalfabriek,
een slagader der Nederlandse staalproductie, waar het ruwe ijzer en het schroot
by bakken tegelijk in de vijf Siemens Martin ovens worden gestuwd, die aan de andere
zijde een eindeloze stroom gietelingen afgeven naar de walserijen en de wereldmarkt.
Ook hier leeft de ruige romantiek, die zozeer het uitwendige van dit hele gigantische
bedrijf omspeelt. Ook hier een voortdurende actie, een voortdurend vakmanschap
tussen de materïaalaanvoer en de eindfase der gietmachines.

Ir. A. II. Ingen IIousz
lid der Hoogoven directie.

Export en omzet

De jaarlijkse ruwijzer export van de Hoog
ovens beloopt een waarde van f 60.000.000;
de maanaelijkse omzet is ongeveer
f 10.000.000. Die f60.000.000 zijn 60%
van de totaalproductie. Uit deze cijfers
moge blijken, welk een belangrijk aandeel
de IJmuidense Hoogovenproductie in de
deviezenvoorraad levert.

Velsen-Noord

Nieuws van „Kinheim"

De voetbalvereniging „Kinheim" heeft
besloten deel te nemen aan de wedstrijden
om de K.N.V.B.-beker.

De K.N.V.B. heeft tot consul over de voet
balterreinen op „Tussenwijk" aangesteld
de heer A. van Amersfoort.

De ploegleider van de jeugd, de heer P.
Bierenbroodspot, is ter gelegenheid van
zijn twaaif-en-een-halfjarig leiderschap op
hartelijke wijze gehuldigd. Hierbij heeft
voorzitter F. A. van de Kant de grote ver
diensten van de leider bij de opleiding van
junioren voor het eerste elftal geschetst en
de waardering uitgedrukt in de aanbieding
van een lederen portefeuille en portemon-
naie. Mevrouw Bierenbroodspot ontving
een mooie plant.

De junioren-aanvoerder dankte de jubi
laris en bood een plant aan.

Het eerste jubileum van 1949
bij V.G.Z. gevierd

In de voor het jaar 1949 lange reeks
jubilea bij Van Gelder Zonen N.V.. is Vrij
dag al weer het eerste jubileum onder
flinke belangstelling van bazen en afde-
lingspersoneel gepasseerd.

De heer N. P. J. Scholten, eerste meet-
maler in de malerij van de papierfabriek
is in gezelschap van zijn echtgenote een
hartelijke huldiging ten deel gevallen bij
zijn 25-jarig arbeid&jubileum.

Op het directiekantoor werd hij ontvan
gen in tegenwoordigheid van de heren ir.
A. J. Allan en hoofdingenieur M. v. d. Lee
en daar heeft de heer J. Smit, fabrieksdi
recteur, de loopbaan van de jubilaris ge
schetst. Als blijk van erkentelijkheid en
waardering ging de gelukwens gepaard met
een enveloppe, waaraan toegevoegd was
een- schriftelijke felicitatie van de hoofd-
directie.

In het versierde bedrijfskantoor der pa
pierfabriek belichtte de heer W. J. Willems,
bedrijfschef de jubilaris. De vele verande
ringen ten spijt, waaronder spreker die
van de maalbakken naar de meetmolens
evolutionnair noemde, kwam de jubilaris
tot een der hoogste functies. Waar de laat
ste tijd steeds meer en hogere eisen wor
den gesteld kon de lieer Willems de jubila
ris karakteriseren als" één der steunpilaren
van de malerij, die veel bijdraagt tot een
goede kameraadschapsgeest.

Van het afdelingspersoneel was de heer
J. Spronk de tolk onder aanbieding van een
enveloppe, waarbij mevr. Schol ten in de
hulde meedeelde door een namens de ka
meraden geschonken bloembak.

In de bal van walscrij West schuift het roodgloeiende blok staal onder de machtige wals van
daan: na één bewerking reeds is het veel dunner geworden en straks verlaat het de laatste wals
als een dampende plaatwaar de Nederlandse scheepsbouw wel weg mee weet.

Walserij-West, de wieg der „dunne producten"

De stoere kracht van het Nederlandse
Hoogovenbedrijf werkt als een be
klemming in op de kleine mens, die
dit „park des donders" waagt te be
treden en als hij aan de hand van zijn
begeleider tenslotte „ook nog even" de
Walserij-West mag komen kijken, zijn
de indrukken van de laaiende helle
krachten der Staalfabriek en de im
pressies, die hem aan de voet van de
Hoogovens bevingen, plotseling ver
bleekt: die walserij, dat is wellicht het
aller-indrukwekkendste onderdeel van
deze fascinerende ijzeren stad aan de
rand van het Noordzeekanaal.

Daar komen de blokken roodgloeiend
staal uit de bek van de oven en over een
rollenbaan glijden zij op de greep van de
eerste wals af. De kolossale electromotor
in de machineruimte maakt een flinke slag
en de wals heeft het stalen blok uitgeman-
geld tot een aanzienlijk plattere klomp, die
direct weer gegrepen wordt door dezelfde
plettende macht: ten tweeden male rollen
de walsen over het vurige metaal en nog
platter wordt het losgelaten, terwijl een
vonkenregen wegsproeit als gevolg van
het water, dat er tegen aan gespoten wordt.
Zo gaat dat een paar keer heen en terug,
Jiet blok is snel en definitief veranderd in
een plaat, die, krommend onder het geweld
der persende rollen, tenslotte met rust
wordt gelaten.

Niet lang echter, want een twintig meter
verder de rollenbaan af draait de'tweede
wals, om de plaat nog dunner uit te wrin
gen.

Hé, die gloeiende streep staal sukkelt
van de baan af.De onwetende toe
schouwer springt al op zij, als de plaat
een beetje van haar weg glijdt, maar
de walser in zijn hokje tegen de nok
van de walserij is er ook nog en hij
zet twee grijptanden in beweging die
heel bedaard het afdwalende schaap in
het rechte spoor leggen.

Verder, naar die tweede wals. De rollen
baan heeft de plaat een serie hobbels ge
geven en het hangt van de behendigheid
van de hokjesmens daar in de hoogte af,
of de nog steeds roodgloeiende lint staal
zich gewillig naar de tweede bewerking
laat leiden.

Ja, hij heeft 'em.

Nogmaals doen de walsen hun hevige
werk, nóg langer wordt de plaat uitgerekt,
heen en weer, heen en terug schuift zij

onder de rollen dooren is het dan

eindelijk gedaan met het leed dezer stalen
massa?

Geen sprake van, want er wacht nog een
laaiende gloeioven, waar de plaat gezapig
insukkelt. De blauwe vlammen slaan er
uit en het koelwater loopt aan weerskanten
de grond in, de marteling zal weer hevig
zijn. het vuur wordt dit toekomstige stukje
huid van een Nederlands zeeschip wel na
aan de geplaagde schenen gelegd.

Maar eens is alle leed geleden; een poos
later rolt de getergde, steeds blakend van
hitte, uit de oven, een mes fatsoeneert haar
ruwe kantjes en de zoveelste stalen plaat
heeft de korte, zware weg van blok naar
eindproduct doorlopen; een wachttijd op
het platenveld zal haar gemoed bekoelen

en dan komt de reis naar de werf

IJmuiden zorgt voor de Nederlandse
scheepsbouw.

Op deze 280 hectare

De bezittingen van de K.N.H.S. beslaan
onder meer uit een zeehaven met een recht- f
streekse verbinding naar de Noordzee, voor
schepen tot 10.000 ton en drie havens voor g
binnenlands verkeer, een spoorwegnet, dat 5
de vijftig kilometer benadert; een fabrieks-
i installatiedie op de balans over het boek-
jaar 1947-1948 op 63 mlllioeh gulden voor-
kwam (de reserve bedraagt ongeveer 13 mil-
Hoen) en de afschrijvingen beliepen tezamen jj
I reeds 33 miUióen. Deze millioenendans 5
I speelt zich af op een terrein van ongeveer S
j 280 hectare en de uitbreidingen schrijden l
nog steeds voort.

Volledig ingekapseld in de productie-
stroom levert dit onderdeel de hoogst be
langrijke materialen voor de staalverwer-
kende industrieën, welke materialen zich
op de terreinen als massieve colonnes ge
goten reuzen aaneenrijen.

Zwaar geschut

De ovens, die met het ongewapende oog
niet te benaderen zijn, worden gevoed met
behulp van een tweetal draaiende kranen,
die aan kolossale oorlogsmonsters doen
denken vanwege hun „loop". Met deze loop
pikt het gevaarte de bakken grondstof om
ze daarna in de laaiende oven te steken en
ze te kantelen, zodat schroot en ijzer in de
withete poel van borrelend staal verdwij
nen. Verhitte olie wakkert de gasvlam aan
en wanneer de koolstof voldoende gebon
den is kan de aftap aan de andere zijde
beginnen.

Fascinerend in haar brute oerkracht
is zo'n aftap De stalen straal druipt
vonkend in de gietpan, deze enorme
emmer voor de lava der staalfabriek,
en de arbeiders leiden zo nodig met
lange staven de borrelende vloed in de
baan naar de pan. Maar eens is de giet
pan vol en dan komt de behendigheid
van de kraandrijver er aan te pas.

Over de hele giethal heen glijdt de zware
brugkraan en het is geen kinderspel om de
haken precies voor de hengsels van de pan
te laten sluiten. Nog minder gemakkelijk
wordt het vervoer van de vracht kokend
staal naar de gietmaehine verderop, want
als de duizenden kilo's in de takel gaan
schommelen, spat het gloeiende metaal over
de rand met alle risico's van dien. Maar de
kraandrijver kent zijn mechanisme; feilloos
geeft hij de nodige tegenkracht en zonder
een schommelLigetje zweeft de zware em
mer rokend door de hal, terwijl de arbeiders
een klei-bal in het aftapgat brengen, die
onmiddellijk met het staal samenkoekt tot
een keiharde stop.

De gietpan is inmiddels bij de gietmaehi
ne gearriveerd die met behulp van een
grote mal een aantal blokken, compleet
met hengsel, fabriceert.

Straks beter

Op dit moment vindt de ijzeraanvoer nog
op de traditionele wijze plaats: afgekoelde
ijzerbroodjes van de gietbedden of'de giet
maehine, die het ruwe Hoogoven ijzer in
een bruikbare vorm brengen, worden naar
de staalfabriek gebracht, maar in de naaste
toekomst gaat ook hier de Staalfabriek met
haar tijd mee. De afgetapte ijzermassa
wordt namelijk thans reeds in rijdende
kogelvormige gietpannen opgevangen en
kan dan naar de mechanische .ijzergieterij
verreden worden. Maar de staalfabriek wil
ook graag dat gloeiende ijzer „heet van de
naald", hebben," want dat bespaart energie
en tijd.

Als nu straks de nieuwe, zware wagons

zijn aangekomen, kan men het gloeiende
ijzer van de Hoogovens direct naar de
staalfabriek transporteren en vraag niet
welk een zwaar spoorwegtracé dit eist
om het daar zonder tussenfase te verwer
ken.

De Hoogovens zetten hun
jubileum ernstig in

Vanmorgen om kwart voor negen zijn de
Koninklijke Nederlandse Hoogovens en
Staalfabrieken te IJmuiden met een ernstig
moment bij het oorlogsgedenkteken de
feestelijkheden ter gelegenheid van het 25-
jarig bestaan begonnen. Namens de directie
legden de heren ir. A. H. Ingen Housz en
P. R. Bentz van den Berg een krans bij het
monument, dat op het terrein de nage
dachtenis der 69 in de oorlog gesneuvelde
Hoogovenwerkers eert. Daarna is een rond
gang gemaakt over het gepavoiseerde van
muziek schallende Hoogoventerrein; in de
constructie-werkplaats werd door allen een
gedeelte van de bonte ochtend bijgewoond.

Jubileum-gratificatie

Ir. A. H. Ingen Housz vertelde vanmor
gen verder tijdens een intieme bijeenkomst
in het restaurant van de Walserij-Oost,
waar behalve de commissarissen van het
bedrijf ook de burgemeesters van Velsen
en Beverwijk aanwezig waren, dat er aan
het hele personeel een jubileum-gratifica
tie zal worden uitbetaald, welke varieert
naar gelang van het aantal dienstjaren.

Hoogoven-data

Op het eerste gezicht zijn dc vijf-en-twintig
jaren, die tussen 1924 en 1949 liggen voor
de K.N.H.S. een luisterrijk industrieel succes:
heeft deze zware industrie zich immers niet
in een betrekkelijk korte tijd opgewerkt tot
een concurrent van betekenis op de wereld
ijzer-markt? Toch leert een chronologisch
overzicht van hun historie, dat er naast de
ups verscheidene downs zijn geweest. Zie
hier de hoogte-, maar ook de dieptepunten
van een ijzeren historie":

Januari 1934: Mevrouw Wenkebach ont
steekt de eerste vlam in de eerste hoogoven.
Februari 1926: Hoogoven nummer twee
komt het gelid versterken.

Februari 1926: Door het ineenstorten
van de grootste opslagkraan lijden de jonge
hoogovens een totaalschade die in de mil-
lioenen loopt.

Zomer 1929: De MEKOG wordt, gesticht,
er is emplooi gevonden voor een deel van hel

Zomer 1931: De CEMY gaat draaien
Nederland krijgt meer cement.
November 1936: De nieuwe buizen-

gieterij levert haar eerste pijpen af.

April 1938: De arbeiders krijgen een
pensioenfonds.

M aart 1939: De Staalfabriek wordt in ge
bruik genomen.

Zomer 1941: De Hoogovens trekken Van
Leers walshedrijf, dat in 1938 begonnen
was. aan zich.

Novem ber 1942: De watertoren sneuvelt
bij een Engels bombardement.

F eb r u a r i 1943: De hele walserij-West,
die pas klaar was. moest naar Germanje
worden overgebrachteen klap van de
eerste orde.

7 J un i 1946: Het eerste kleine deel van
dit geroofde bezit komt terug.

November 1946: De watertoren staat
weer overeind.

En Januari 1949: De Hoogovens vieren
feest! Mogen heden en toekomst opbrengen
wat er van verwacht wordt om deze natio
nale industrie te verstevigen. Nederland kan
de staalpil voor zijn herstel niet missen.

BINNENGEKOMEN VISSERSSCHEPEN

Binnen op 21 Januari:

IJM 96 Vios IV, rederij Kramer en Booy,
met vis, vertrokken op 8 Januari.

|KQ0IC5O/eN5

Zuu.jJ

8

ryMfTKOG

@J j j j

FABRICAGE-SCHEMA KNUS

IV *6 Ja

RO<3 -v,®

FcNccwtafo

ftjTswl

Dit schema geeft weer, hoe het bedrijf, van de Koninklijke Nederlandse Hoogovens en Staal
fabrieken „sluit": geen enkel bijproduct gaat voor de gemeenschap verloren: de slakken van dc
Hoogovens verdwijnen na granulatie als eindproduct in de handel, worden tot silicakalk bereid,
of helpen de cementfabriek aan een waardevolle grondstof. Een deel wordt als wegverhardings
materiaal verkocht. - De Hoogovengassen gaan evenmin verloren; de kooksovens worden et
mee gestookt, de windverhiiters (die als zware stalen koepels naast elke oven oprijzen) ontlenen
er hun brandstof aan of het wordt over CEMY, walserij of PEN-centrale verdeeld. Een gedeelte
kooksovengas wordt gezuiverd van benzol, teer en ammonium-sulfaat om daarna in de staal
fabriek of.het gascomfoor van de huismoeders te worden gebruikt. Wanneer men dit
productieschema bestudeert, zullen de vaak ingenieuze wegen van grondstoffen en bijproducten
duidelijk worden en „de Hoogovens" hoeven aan niet langer een mysterieuze verzameling van
rokende en dampende schoorstenen te zijn maar een doordacht complex industrie, waar de
wetenschap haar dienende taak ten volle verstaat.

De staaloven wordt afgetapt: als een stroperige,
eindeloze sliert vloeibaar vuur druipt het staal
in de vuurvaste pan; straks gaan de gietelingen
geboren worden

IJmuiden

Voetbalelftallen

Haarlem-Stormvogels. De IJmuidenaren
komen in de volgende opstelling uit: Kraak;
v.d. Oever, Hemken; Goedhart, Snoeks Sr.,
Snoeks Jr.: Meyer, Luppens, Schoorl, de
Boer, Opbergen.

RFC-Velscn. De Velsen-ploeg is als volgt
samengesteld: Demmers; Kuypers, Tromp
Jr.; Hoogendijk, Nijssen, Wijker; Donker.
Tromp Sr., Bakkum, Van der Ende. Vendel.

Stormvogels 2-Germaan 2. De Storm
vogels-reserves beschikken over: Rech-
steiner; Aland. Broekhuizen; Glas, Zwem
mer. v. d. Kuil; Van der Steen, Schol, Van
der Linde, Van Gelder, Broek.

Terrasvogels-Bloemendaal. De Bloemen
dalers krijgen de volgende Vogelsploeg te
bestrijden: Douma; Kraak, Akkerman;
Zaal. Dortmundt, Mosmans; Sigerisi, Rob-
ken, Siebbelis, Cobben, Goedhart.

VVB-DSS. De Breesapers hebben de vol
gende opstelling: C. van Veelen; D. Aafjes
en J. Duineveld; G. v. d. Veldt, M. Arisz
en C. Hoen; F. Bruinzeel, B. Freriks, H.
Vers-.vijveren. R. Folkerts en P. Hooydonk.

ÏEV-BPK: M v. d. Bos; H. Zonneveld én
J. v. d. Vlies; J. Wittebrood, P. v. d. Berghe
en A. Stokman; J. Schavemalcer, H. Bran-
tjes, A. Zoutman, F. H. van Aalst en C.
Valk.

Uit de 'nevelen der geschie
denis zijn ons, geslaagden met
het lagere-school-rapport in
een vergeten hoek van de
commode, het MULO-diploma
tussen de oude paperassen of
het bewijs van een min of
meer geslaagde HBS-opleiding
in een reeds lang vergeten
map vol familiefoto's enige
feiten bijgebleven ondanks het
gevecht, dat wij tegen het le
ren ervan hebben geleverd.
Zestienhonderd; gekrakeel in
Nieuwpoort en negentien
veertien: eerste grote buren
ruzie. Daarenboven herinne
ren wij ons Jantje, die eens
pruimen zag hangen, het on
vergankelijke lied van Vondel
over d' opregte huwlijkstrouw
en misschien de eerste stoom
trein, die zo'n dikke honderd
jaar geleden door Holland's
polders gromde met de mens-
ont-erende snelheid van der
tig kilometer per uur. In 1839
was dat, ja juist.

Deze feiten hebben echter
nimmer zo tot onze verbeel
ding gesproken als de mensen,
de mensen van vlees en bloed,
die in de eeuwen achter ons
leefden, werkten, leden en
stierven. Als gouvernante van
Karei de Vijfde of echtgenote
van Blauwbaard, als Marco
Polo of als lantarenopsteker.
Lantarenopsteker? Ja, speciaal
lantarenopsteker. Deze
zwijgende figuur, die tot het
eind van de vorige eeuw door
elke vallende avond moet zijn
getrokken, van de ene lamp

naar de andere om dan de
kaars of de flambouw te hef
fen en weer een klein stukje
van de wereld er bij te belich
ten. Een heel klein stukje was
het, elke keer.

Grote wijsgeren zijn er nooit
uit deze lieden voortgekomen,
althans de wetenschap heeft
ze nooit gekend.

Gelijk genoemde kleine man
willen wij op deze plaats van
tijd tot tijd een lichtje aanste
ken, zonder enige pretentie.
Een vraag verdient een ant
woord; een opmerking moet
bekeken worden; de Kennemer
Lantaren zal er een voorzichtig
lampje bij doen branden, mis
schien wat laag-droefgeestig;
wellicht soms vrolijk en hoog
en wie weet, een enkele keer
zachtj es-pruttelend.

Vadem-vraag

Elke keer, als er een schip uit
verre landen met hout geladen
voor de papierfabriek arri
veert, wordt zijn lading ver
meld in „vadems". Zo'n vadem,
weetgierige lezer uit IJmuiden,
is gelijk aan 6,2 kubieke meter.

Visserij-droom

Een IJmuiden-Oosterling heeft
een droom aan het blanke pa
pier van zijn blocnote toever
trouwd en daar de Kennemer
Lantaren ongetwijfeld meer

malen het rusteloze gewroet
rond Trawlerkade en vishallen
zal belichten, is deze ontboeze
ming wellicht een mooie in
leiding voor volgende babbel
tjes. Welnu dan: deze lieve
lezer is, zoals hij zegt, met de
ki'ant in de hand ingedut (foei)
om daarna in een droojn een
ganze stoet trawlerschippers
te ontwaren, die zich naar „de
kop" begaf.

Daar stonden reders, halpolitie
en andere vogels van diverse
pluimage in het gelid (en de
dromer zag in de gauwigheid
mannen met de baard in de
keel en om de kin als Oom
Aris, de van Peltjes en Koe
man) maar zijn dromerige
aandacht werd ondanks deze
indrukwekkende schare ge
trokken door een knaap van
een kist, bedekt met de Neder
lands vlag en een groots
spreekgestoelte, dat beklom
men werd door de heer Ver
meulen.

Toen kwam er een toespraak
Een hartelijke, want IJmuiden
bestond 50 jaar en aan vetera
nen zouden ridderorders uit
gereikt worden; aan schippers
en stuurlui, aan ouwe kaairid-
ders en grijsgeworden wal-
schippers. omdat „ze bijkans
hun hele harde leven veil had
den gehad voor de visserij".
En omdat een eremedaille óp
de borst van een visser, nog

maar zeldzaam is, terwijl hij
hem toch waarachtig wél ver-
De dromer is wakker geworden
dient.

met de herinnering aan de
laatste keer, dat hij wat on-
handig-ruw uit de vishal werd
gezet „as de eerste de beste
bietser".

Lampenier, die zelf het leven
van de visserman van dichtbij
heeft kunnen bekijken al
was het in hoge laarzen en op
de veilige brug of het warme
achteruit kan zich best
voorstellen, dat deze dromer
wel eens wat kriebelig wordt
over de geringe waardering,
die zijn werk bij de goege
meente ondervindt. Kon hij het
tot de dag van de gouden plak
stellen met de schrale
troost, dat de krant hem dit-
keer wél begrijpt? En dat er
heus nog wel mensen zijn, die
hem óók begrijpen?

Bunker-geloei

Tussen Meervlietstraat en
Rijksweg in Oud-Velsen staat
een bunker, die een tijdlang
een deel der knallende nala
tenschap van onze Oosterburen
heeft geherbergd. Nu heeft een
Velsenaar er (niet knallende
maar loeiende) koebeesten in
ontdekt, die de duisternis van
het Germaanse kunstgewrocht
niet erg kunnen bewonderen
en hun afgrijzen over de wo
ningnood langgerekt de wereld
inslingeren. Gekoeieneer van
de koeien-eer?

LAMPENIER

„Oud-Katholiek Ondersteu
ningsfonds" bijeen

De jaarvergadering van de afdeling
IJmuiden der Vereniging „Oud-Katholiek
Ondersteuningsfonds", welke Vrijdagavond
in het Oud-Kath. Verenigingsgebouw is
gehouden kon wat de belangstelling betreft
wel beter zijn geweest.

Het jaarverslag herinnerde aan een vrij
goede activiteit, de ingediende belangrijke
voorstellen, voor de algemene vergadering
1948, waaronder de uitgifte van een eigen
kalender, welk voorstel werd aangenomen
en de samenwerking met de Oud-Katholie
ke Besturenbond IJmuiden.

Het ledental nam toe en bedraagt thans
132 plus enige donateurs.

Ondanks de vrij hoge uitgaven door bij
zondere gebeurtenissen kon de heer J.
Zwart een gezonde toestand van de finan
ciën aantonen.

Met grote belangstelling werd het zeer
uitvoerige tot in détails uitgewerkte ver
slag der algemene vergadering et Gouda,
uitgebracht door kapelaan D. N. de Rijk,
gevolgd.

Mej. A. van Pel, secretaresse, zag zich bij
de bestuursverkiezing bij acclamatie her
benoemd.

Daar de Januari-brief van het hoofdbe
stuur nog niet was ingekomen, moesten de
candidaten voor dit college voorshands
worden aangewezen en werd een keuzelijst
opgesteld.

Besloten werd enige lezingavonden samen
te stellen voor de komende maanden.

Nadat vervolgens over algemene zaken
nog vruchtbare besprekingen plaats vonden
en gebrek aan tijd noopte de voorgenomen
causerie over Indië door pastoor mr. J. W.
Key te doen vervallen werd de bijeen
komst gesloten.

Bridgeclub „de Jump" viert
opnieuw triomfen

De teams van de IJmuidense bridgeclub
„de Jump" gaan door met het boeken van
successen. Ditmaal wist het derde team een
overwinning te behalen op de bridgeclub
Santpoort IV met een eindresultaat van
8514 m.p.

De uitslag van de Scheveningse drive
luidt:

De N-Z lijn: 1 Moot-Suyk 99 mp.; 2
Born-Cleeren 98 mp.; 3 Ligthart-Wonink
96V? mp.; 4 Laman-v. Pel 84mp.; 5 Maarle-
veld-Jonker 82 mp.; 6 Ten Broeke-Meijer
72 mp.; 7 Breur-Zandwijk 53y2 mp..

De O-W lijn: 1 mevr. Kramer-Bagger
man 103mp.; 2 dames Slaats-Rolloos
92i/2 mp.; 3 mevr. Brouwer-Boon 86J4; 4
Boer-v. d Zwan 84 mp.; 5 de Haas-Kra
mer 82y2 mp.; 6 Amsing-v. d. Berg 77 mp.;
7 Weij-Porck Jr. 65 m.p.

Lassie komt thuis (THALIA). Een Metro
Goldwyn-Mayer film in prettige kleuren,
die leert wat een mens voor een dier kan
betekenen en hoe sterk de liefde vaak is,
die in omgekeerde richting wordt gebracht.

Er wordt in deze film sterk de nadruk
gelegd op de gevoelens van trouw en aan
hankelijkheid die een hond ten opzichte
van hen die goed voor hem zijn koestert
en men vindt er in tot uiting komen dat
een goed mens altijd een dierenvriend zal
zijn.

De hoofdrol in deze technicolor wordt
„gespeeld" door Lassie, een prachtige ras
hond die ongetwijfeld beschouwd kan wor
den als de succesvolle opvolger van de
meer bekende „Rin-tin-tin".

Waar de verschillende speelmomenten
hier en daar te sentimenteel dreigen te
worden is zorg gedragen voor een komische
achtergrond die het geheel in evenwicht
weet te houden.

De jeugdige Roddy McDowall die naast
Lassie, wel de belangrijkste rol in deze
film vervult, houdt een goede belofte voor
de toekomst in en beeldt op natuurlijke
wijze het gevoelsleven van een kind uit
waarin de naïviteit niet anders dan bekoren
kan.

De heer Y. Reïtsma. secretaris van de
Velsense afdeling van de Nederlandse ver
eniging tot bescherming van dieren, sprak
voor de aanvang van de voorstelling met
een enkel woord over het werk van ge
noemde organisatie en wekte de aanwezi
gen op. zich het lot van de dieren, die in
onze gemeente helaas niet altijd op een
gepaste manier behandeld worden, aan te
trekken.

Het vooi-programma in Thalia bevat deze
week, behalve het wekelijks journaal, een
interessante film over de bevolking van
Suriname en een vrolijke tekenfilm in
kleuren. L. v. B.

Santpoort-dorp

VOOR DE BIJBELKIOSKVERENIGING

In de Gereformeerde Kerk heeft Vrijdag
een propaganda avond plaats gehad voor
de Bij belkioskvereniging. Door de heer A.
M. Huttinga werd een warm pleidooi voor
het werk van deze vereniging gehouden,
waarna de film „Het Evangelie in de we
reld" vertoond werd.

Deze rolprent, die historische gebeurte
nissen weergeeft, liet het werk van de
Bijbelkioskvereniging zien. Een slotwoord
werd gesproken door Ds. A. Verschoor,