Nieuwe IJmuidense Machinefabriek voert
het metalen trawlbord voor Nederland in
Eén jaar rheumatiekbesfrijding in Velsen,
Beverwijk en Heemskerk
Beter bereide maaltijden voor diabetici
v.
Het huis aan de baai
DONDERDAG 28 APRIL 1949
tJMUÏDER COURANT
TUSSEN DE HORTENSIA'S....
Aluminium binnenbekleding voor vis-verzendkisten
binnenkort in productie
In een propere machinehal aan de IJmuidense Haringkade, waar de hortensia's nog
tussen de draaibanken prijken omdat deze ruimte pas één dag van haar bestaan achter
de rug heeft, staan twee rood-gemeniede trawlborden, die er op het eerste gezicht niet
onfamiliair uitzien. Maar bij nadere bezichtiging blijken deze borden van ijzer te zijn
en daarom zijn ze interessant, want zolang de trawler in het sleepnet hangt, hebben
houten borden dal net voor de oogst der zeeën uitnodigend opengehouden. Deze nieuwe
Belgische borden volgens systeem Pierlot uit Heys zullen vermoedelijk op den duur
bun houten voorgangers verdringen, want de Belgische visserij heeft er al zoveel
voordelen in ontdekt, dat in totaal 55 schepen er reeds mee uitgerust werden.
In Nederland Vaart er een enkele logger
mee: onder meer de „Java", KW 159, die
de borden „op proef" mee naar zee kreeg,
maar ze nu niet graag meer kwijt wil.
Stabiel „als een huis"
Deze nieuwigheid, waarvoor de firma H.
Z wart's machinefabriek uit IJmuiden het
Nederlandse patent in handen heeft gekre
gen, moet inderdaad op diverse punten
voordelen bevatten. Ten eerste is de sta
biliteit op de zeebodem veel groter dan van
de houten exemplaren: door een luchtka
mer aan de top zullen zij altijd rechtop langs
de bodem schuiven en het net kan dus niet
zo gauw onklaar raken als met de veel min
der stabiele houten trawlborden. Bovendien
zijn zij 10 procent lichter dan hun voor
gangers hoewel als gevolg van een vernuf
tig doorstroom-systeem de weerstand ruim
voldoende is om het net wijd open te sper
ren.
Het visserij-onderzoekingsvaartuig „An
ton ie van Leeuwenhoek" heeft de metalen
borden enige tijd mee naar zee gehad en
het rapportje, dat daarna werd uitgebracht,
vertelde voorzichtigheidshalve niet alles,
maar toch wel genoeg om een oordeel te
vormen over de belangrijke scheerwerking
van de nieuwe borden, die 10 a 15 procent
groter blijkt te zijn dan van de thans nog
algemeen gebruikte. Een ander voordeel
van het nieuwe systeem zal de mogelijk
heid tot verzwaring van de borden blijken
te zijn: de schipper kan ze inwendig te
allen tijde met kettingen een groter gewicht
geven.
D.C.S. speelde „Scherven"
De toneelgroep van de IJmuidense Oud-
Katholieke jongeliedenvereniging D.G.S.
verraste de talrijke aanwezigen in het
Thalia-theater Dinsdagavond met een voor
treffelijke opvoering van het toneelspel
„Scherven". Tot nu toe is D.G.S. steeds
met een klucht of blijspel op de planken
gekomen, maar thans heeft zij bewezen
ook het genre van een ernstiger werk te
kunnen brengen.
Scherven is hier en daar poëtisch, zeker
niet gespeend van humor en doorspekt met
lichtelijk hoogdravende scènes die opgelost
worden in een serie spitsvondigheden,
waarin de geestigheid niet ontbreekt. Het
is de geschiedenis van een familie die bo
ven haar stand leeft, daardoor schulden
maakt en uit de narigheid geholpen wordt
door eenvoudige mensjes, die altijd met
een zeker ontzag tegen de haute chique
hadden aangekeken.
P. A. Peek was uitstekend in zijn creatie
van do boemelstudent, die er een zeer filo
sofische levensbeschouwing op na houdt en
zijn ellenlange meditaties kruidt met rake
geestigheden en scherpe ironie. Het spel
van. de heer Peek verraadt ongetwijfeld
een zeker talent, hoewel hij de juiste hou
ding niet altijd wist te vinden en zijn over
dreven gebarenspel wel eens hinderde.
Mevrouw Wijker als het verwende egoïs
tische vrouwtje Netty, gaf met al haar
stugheid toch een goede vertolking van
haar zware rol. Haar uitspraak, beweging
en houding waren correct. Het charmante
dienstmeisje van mej. Wijker dat langs
poëtische weg door Amor in des boemel-
students armen wordt gedreven, was wat
effen van toon en zij miste een zekere los
heid, maar was toch vriendelijk in haar
bescheiden optreden. J. Wijker als de pro
curatiehouder die ter wille van zijn vrouw
de eerlijkheid vaarwel zegt, gaf blijk zich
op de planken thuis te voelen en de wijze
waarop hij zijn rol bracht bevredigde ze
ker. hoewel aan houding en gebaar nog
iets geschaafd kon worden. Als de rond
borstige oom Barend was C. v. d. Plas kos
telijk, en hij wist van zijn ondergeschikte
rol een goed geheel te maken. Een meer
eisende taak zou bij hem in vertrouwde
handen zijn. P. Ham en mej. Zwart speel
den wat moeilijk, ofschoon ook zij over
het algemeen voldeden. Hetzelfde geldt
voor mej. Zwemmer; de departements
ambtenaar Compeer kwam wat schuchter
uit de hoek, maar beschikt over voldoende
capaciteiten om zijn plaats in de rij der
spelers te behouden.
De vereniging D.G.S. kan haar experi
ment op de planken als geslaagd beschou
wen. Een bal besloot de avond.
L. v. B.
Dat het „snijpunt" van de borden ver
steld kan worden is weer een ander puntje
op hun debet en zo zullen er voor de insi
der waarschijnlijk nog enige te ontdekken
zijn.
Op het eerste gezicht hebben ze slephts
één nadeel: hun duurte, maar als er kor
tere en meer rendabele reizen mee gemaakt
kunnen worden, zullen de hogere kosten er
natuurlijk weer vanzelf uitkomen.
Verschillende IJmuidense trawlreders
hebben de kat eens uit de boom geke
ken maar denken er toch sterk over,
zo deelde men ons van de zijde der
firma Zwart mee, om op de metalen
borden over te schakelen, zodat serie-
bouw in IJmuiden op den duur lonend
zou worden.
Vis-verzendbist
Het metalen trawlbord is echter niet de
enige nieuwigheid, die aan de Haringkade
te vinden is. Een aluminium visverzend-
kist volgens systeem Liner Crats (Huil)
staat er ook te kijk, die in samenwerking
met een kistenfabriek uit Lisse over een
maand of twee vervaardigd zal worden. De
prettige eigenschappen van aluminium voor
de verzending van vis zijn zo langzamer
hand wel bekend, maar de hoge kosten
hebben het bedrijfsleven tot nu toe weer
houden van aanschaffing op grote schaal.
Het gaat er op lijken, dat er thans echter
een compromis gevonden is in de vorm van
een gewone houten kist met aluminium
binnenbekleding, die een hygiënische ver
zending mogelijk maakt. De kisten worden
in tegenstelling tot de ontworpen halkisten
„gezet" en daarna geflenst, maar daarvoor
moeten een paar machines naar IJmuiden
komen, want de doorsnee „werkplaats" is
nu eenmaal nog niet ingericht op het maken
van verpakkingsmateriaal. Ook van deze
nouveauté bezit de firma Zwart de patent
rechten, niet alleen voor Nederland, maar
ook voor België en Luxemburg.
Twee projecten, waarvan het metalen
trawlbord „gloednieuw" is, dienen zich dus
aan in de IJmuidense industrie, die met het
bedrijf van de heer H. Zwart een jonge telg
met een oude naam rijker is geworden; pro
jecten, die de gedachten dwingen in de
richting van een modern visserijbedrijf.
„Vlaggetjesdag"
moet een feest worden
Optocht van verenigingen
naar de haven
De vorig jaar in IJmuiden gehouden
„vlaggenda'g" voor het uitvaren van de
haringvloot is zo zeer in de smaak geval
len. dat het bestuur van IJmuidens Bloei
zich heeft voorgenomen de medewerking
van de rederijen in te roepen om op 22 Mei
ook dit jaar de schepen in vlaggentooi te
zetten.
Op deze wijze komen de haven en een
belangrijke bestaansbron van de gemeente
Velsen (de haringvisserij) in het centrum
van de belangstelling te staan.
Muzikale medewerking kan op die dag
niet worden gemist, maar eerst dan wordt
zulk een dag belangrijk, wanneer vele
kringen uit de bevolking bijdragen tot het
feestbetoon.
Dit wordt bereikt, wanneer vele plaat
selijke verenigingen blijk geven van haar
medeleven en van haar bestaan, door zich
te vijftien uur in optocht van een bepaald
punt (het Tiberiusplein) te begeven naar
de haven, waar de nieuwe teelt zal worden
ingeleid door het hijsen van een vlag.
Om op tijd te kunnen vertrekken is het
noodzakelijk, dat de deelnemende vereni
gingen te 14.30 uur aanwezig zijn aan de
voorzijde van de Nijverheidsschool.
De optocht van verleden jaar is een der
hoogtepunten van het Koninginnefeest ge
weest. Ook nu zal de bevolking voor een
Gevallenen-herdenking
bij de papierfabriek
De directie van Van Gelder Zonen N.V.
Papierfabriek, heeft, evenals voorgaande
jaren, het voornemen om aan de vooravond
van de nationale bevrijdingsdag op Woens
dag 4 Mei de gevallen personeelsleden te
herdenken.
Hiertoe worden voor zover de dienst het
toelaat, mede namens de Bedrijfsunie van
de samenwerkende vakorganisaties, alle
leden van het personeel verzocht tegen
woordig te willen zijn bij de bronzen ge
denkplaat aan het gebouw van Papier
machine 18.
De plechtigheid der herdenking, die 's
middags te half vijf aanvangt, zal namens
de directie worden geopend, waarna de
Harmoniekapel „De Eendracht" zich zal
laten horen. Vervolgens wordt stilte in acht
genomen en wordt er besloten met een
bloemenlegging en een défilé. Tot familie
en naaste verwanten van de gevallen per
soneelsleden heeft de directie eveneens het
verzoek gericht de plechtigheid te willen
bijwonen,
dergelijke demonstratie grote belangstel
ling hebben.
De heer M. J. Koelemeyer, Velserduin-
weg 167 bleek weer bereid zich te belasten
met de organisatie en de opstelling van een
optocht.
Het bestuur stelt drie prijzen beschik
baar voor de verenigingen die door haar
feesttooi (vlaggen, wimpels, guirlandes)
het meest in de smaak vallen.
In Mei 1948 begon de Stichting Rheuma-
bestrijding in de gemeente Velsen, Bever
wijk en Heemskerk haar werk.
Thans is het eerste jaarverslag versche
nen, waarin wordt gememoreerd, dat het
consultatiebureau te Velsen is gevestigd
in het gebouw van de G.G.D. aan de Sta
tionsweg en in Beverwijk in het polikli
niekgebouw van het Rode Kruisziekenhuis.
De rheumatoloog dr. H. Lubberhuizen
wordt in beide gemeenten geassisteerd
door een zuster. Reeds in het begin bleek
dat één dag per week te weinig was om
alle patiënten van advies te dienen. In
Velsen duurden de zittingen vaak tot één
uur in de middag en in Beverwijk tot zes
uur. Het gevolg was, dat het onderzoek
vaak niet met die volledigheid en rust kon
geschieden, die daarvoor nodig was. Het
is van het grootste belang dat er voldoende
tijd is om de patiënten nauwkeurig te on
derzoeken en uitvoerig in te lichten om
trent de na te leven voorschriften. Indien
dit laatste te snel geschiedt, begrijpen de
betrokkenen de raadgevingen veelal niet
en komt er van de naleving niets terecht.
Voorts is een regelmatig herhalen van het
bloedonderzoek beslist nodig.
Werd eerst aangenomen, dat het aantal
patiënten na verloop van enige maanden
Speciale cursus
voor suikerzieken
Een suikerzieke is iemand, die bepaal
de voedingsmiddelen niet kan ver
teren; speciaal koolhydraten, waartoe
in de eerste plaats natuurlijk suiker
behoort. Daarom leven deze mensen
streng op diëet, zo vertelde ons de
directeur van de Velsense Gemeen
telijke Geneeskundige Dienst dr. L.
S. Limborgh Meyer.
En hij vervolgde: De voedingskwestie
is voor hen ontzaglijk belangrijk, omdat hun
welzijn daar veel meer van afhangt dan
bij mensen waarvan het lichaam normaal
functioneert. Steeds moeten deze patiënten
wikken en wegen wat mag en niet mag.
Niet slechts voor hen, doch voor degenen
die hun maaltijden moeten bereiden is er
de grote moeilijkheid van het afwisseling
brengen in de menu's.
Cursus op komst.
Om de lijders zowel als hun verzorgsters
te helpen deze moeilijkheid te onder
vangen, zal een cursus van vier lessen
worden gegeven door een ervaren diëtiste.
Daar zal aan diabetici, er zijn er 150 in
Velsen, en belangstellenden zover zij bij de
verzorging zijn betrokken, uitgelegd wor
den hoe zij op de meest efficiënte en sma
kelijke manier eten kunnen bereiden. Ten
dele zal dit worden gedemonstreerd.
De gemeentelijke huishoudschool werkt
hierin in zoverre mee, dat er een lo
kaal wordt beschikbaar gesteld.
Aan de cursus gaat een bijeenkomst
vooraf, waarvoor alle diabetici in de ge
meente een uitnodiging zullen ontvangen.
Op deze bijeenkomst, die eind Mei wordt
gehouden, zullen dr. R. P. van der Veld en
de diëtiste het woord voeren.
Voor het volgen van de cursus zal een
klein lesgeld moeten worden betaald. Men
heeft hiervoor drie tarieven naar draag
kracht ingesteld.
Reeds werden cursussen in andere plaat
sen gehouden en hier bestond grote animo
voor dit belangrijke deel van de gezond
heidszorg. V.
Dr. Limborgh Meyer sprak de hoop uit
dat ook in Velsen het belang van deze cur
sus zou worden ingezien, zodat velen zich
zouden opgeven als cursist.
Santpoort-dorp
De eerste Finse school komt
volgende week in gebruik
Naar wij vernemen hoopt men de Finse
school in de Santpoortse bloemenbuurt,
waar christelijk onderwijs zal worden ge
geven, begin volgende week in gebruik te
nemen. Maandag komt het meubilair aan.
Ook de Katholieke Finse school aan de
Terrasweg nadert thans snel haar vol
tooiing.
JEUGDDIENST VAN DE HERVORMDE
GEMEENTE.
Zondag 1 Mei zal om 10 uur des morgens
in de bovenzaal van het Jeugdhuis een
Jonge Jeugdkerkdienst worden gehouden
voor de jeugd van 14 tot 19 jaar. De heer
H. Remiëns zal hierin voorgaan.
Agenda voor Velsen
en IJmuiden
DONDERDAG 28 APRIL.
Thalia. 8 uur: D.C.IJ.-cabaret: „Hallo
IJmuiden".
Rex. 8 uur: Culturele Vereniging Vel
sen: „Vogel vlieg de wereld in" (Het
Vrije Toneel).
VRIJDAG 29 APRIL:
Thalia. 8 uur: „Een kind klaagt aan".
Rex. 8 uur: „Verbroken geluk".
wel zou verminderen, dit bleek niet het
geval te zijn. Met ingang van 1 Januari
1949 werd derhalve besloten in Velsen zo
wel als in Beverwijk een hele dag per week
het bureau open te stellen en er wordt
zelfs overwogen nog een ochtend hieraan
toe te voegen. Niet slechts worden de pa
tiënten op het consultatiebureau volledig
onderzocht, tevens wordt daar het een
voudige laboratoriumwerk verricht. Meer
uitvoerige onderzoekingen geschieden in
het Antonius Ziekenhuis en in het Rode
Kruisziekenhuis.
In het consultatiebureau wordt alleen
aan de huisartsen advies gegeven, maar de
lijders worden er niet behandeld. Indien
physische therapie wordt voorgeschreven
dan moet de patiënt deze behandeling in
een der genoemde ziekenhuizen ondergaan.
Meermalen wordt ook massage geadvi
seerd. De behandeling door masseurs wordt
door de rheumatoloog zoveel mogelijk ge
controleerd, om er zeker van te zijn dat
de juiste behandeling wordt toegepast.
Verder is het nodig de patiënten steeds
weer voor heronderzoek op te roepen om
een volledig beeld van het ziekteverloop
en van het resultaat der behandeling vast
te kunnen stellen.
In afwijking van de algemene regel wor
den patiënten, die de goudkuur moeten
ondergaan, wel op het consultatiebureau
behandeld. Want deze behandeling vereist
een regelmatig bloed- en urineonderzoek
om vergiftigingsverschijnselen te voorko
men. Deze kuur kan daarom het beste door
de rheumatoloog, uiteraard in overleg met
de huisarts geschieden.
In het afgelopen jaar is zowel de samen
werking met de huisartsen als met de. spe
cialisten zeer goed geweest. Waar de hulp
van een orthopaedist onontbeerlijk is, ver
leende ,dr. Mol uit Haarlem desgevraagd
zijn medewerking. Als een leemte wordt
gevoeld, dat het nagenoeg onmogelijk is
moeilijke gevallen naar een rheumacen-
trum door te zenden, aangezien dé enige
bestaande inrichting in Leiden overbelast
is.
In het bureau in Velsen werden in het
jaar 1948 niet minder dan 124 en in Be
verwijk 144 patiënten onderzocht. Mèer
dan 500 adviezen en consulten werden in
beide bureaux gegeven.
Het is uiteraard nog niet mogelijk uit
voerig resultaten van het werk te ver
melden, zo luidt het in het jaarverslag.
Rheuma is een ziekte, die veelal een lang
durige behandeling vraagt. In vele geval
len betrof het een verouderd rheuma, wat
de termijn aanmerkelijk verlengt. Toch zijn
reeds tien patiënten als genezen afgeschre
ven. Zoals te verwachten was overwegen
de gewrichtsaandoeningen en juist deze
veroorzaken, indien er niet bijtijds aan
dacht aan wordt geschonken invaliditeit.
Door een tijdige behandeling kan, indien
het euvel niet geheel en al kan worden
verholpen, toch bereikt worden dat de
arbeidsongeschiktheid in veel geringere
mate voorkomt. De betrokkenen kunnen
dan in staat blijven voor de maatschappij
nuttige en voor henzelf de nodige arbeid
te verrichten en in eigen levensonderhoud
te voorzien.
Door het bestuur zal worden nagegaan
sociaal werkster noodzakelijk is.
of en in hoeverre de aanstelling van een
Tenslotte kan worden meegedeeld, dat
de financiën van zodanige aard waren, dat
alle benodigdheden konden worden aan
geschaft.
Het hoekje van
Donderdag, 28 April 1949
Beste kinderen.
De maand April behoort alweer bijna
tot het verleden en daarom zullen deze
week weer veel gretige handjes naai
de krant grijpen, om te zien wie de
prijs van de maandwedstrijd gewon
nen heeft. Het was voor mij niet zo'n
moeilijke keuze als anders want het
beste werk was heel gemakkelijk direct
aan te wijzen.
Een heel mooie lijst maakte GEORGE
FORMBY om zijn lente-plaatje: een
zelf-uitgezaagde! Al heeft onze George
al enkele malen een prijs kunnen be
machtigen, toch moet ik zijn keurige
arbeid belonen en hem de EERSTE
PRIJS geven! George gefeliciteerd
hoor, je hebt het echt verdiend en ik
hoop, als je zó doorgaat, dat je nog
eens een hele Tante Els-prij zen
bibliotheek bij elkaar krijgt!
De tweede prijs verdient ongetwijfeld
HORTENSIA met haar leuke lente-teke
ning. Al was het lijstje niet zo mooi als dat
van George Formby, toch heb jij erg je
best gedaan en dan ook een echt lente
schilderijtje gefabriceerd.
Tot slot krijgt ALPENKLOKJE de troost
prijs want zij had een plaat uitgeknipt en
die in een eenvoudig maar stevig lijstje
gezet. Haar werk zag er keurig uit.
Nu jongelui, jullie weten het weer. De
hoofdprijswinnaars kunnen hun boeken
lijstje binnenkort tegemoet zien en de win
nares van de troostprijs wacht maar rustig
af tot er wat in de brievenbus komt vallen.
Nog even iets over de Mei-wedstrijd,
voordat ik aan de brieven ga beginnen. De
nieuwe maandwedstrijd komt pas volgende
week in ons hoekje, dus 5 Mei kunnen
jullie lezen wat er gedaan moet worden
voor het nieuwe raadsel. Deze week is
toch te feestelijk om over maandwedstrij-
den te denken, dus vond ik het beter om
jullie nog maar een tijdje nieuwsgierig te
laten.
En nu naar onze brieven.
Allereerst is hier SPERWER, die vraagt
of ik zijn rapport al gezien heb. Nee jong,
daar ben ik erg nieuwsgierig naar. Schrijf
je het mij gauw eens? Fijn dat jullie
school-elftal gewonnen heeft met voetbal
len! En hoe heb je het in Rotterdam ge
had? Reuze wedstrijd was dat, hè? Ik
heb "hem door de radio gevolgd en bij elke
Nederlandse goal. heb ik hard „hoera!" ge
roepen. Het was dan ook een onverwacht
succes.
BLONDJE vond het leuk om haar schuil
naam in de krant te zien staan. Dus Krul-
lekopje is een vriendinnetje van je. Je
moet tegen Hoepeltje zeggen, dat ze eerst
een briefje moet schrijven, want anders
kan ik niet antwoorden en dan komt haar
naam niet in de krant. Dat kan ze toch
wel begrijpen? Bevalt het je wel weer -op
school? Fijn, dat je zo'n goed rapport' had.
Een NIEUWELINGETJE uit IJmuiden
schrijft een briefje, maar vergeet haar
eigen naam te noemen. De twee schuil-
nemen die ze noemt: Panda en Pluim
staartje, waren allebei al bezet, dus je zult
een andere naam moeten verzinnen. Hoor
ik nog eens wat van je en vergeet je dan
niet je naam, verjaardag en leeftijd te
noemen?
Een klein briefje kwam van KRULLE-
KOPJE. Dus jij bent alweer naar school
geweest. En heb je het een beetje naar je
zin gehad of had je de vacantie maar
liever nog een tijdje laten duren? Leer je
op school blokletters schrijven of kun je
het ook wel gewoon?
MAARTVIOOLTJE heeft een duik in
haar postzegels genomen. Fijn meisje, ik
heb jou aan bijna alle- gevraagde zegels
kunnen helpen en met jouw zending ben
je ook weer veel ijverige verzamelaars van
dienst geweest, denk ik. De zegel van Ne
derland, 4 et. bruin heb ik meteen bijgeslo
ten, dat zul je wel zien. Had je nogal een
goed Paasrapport?
GOUDENREGEN vertelt over haar natuur-
dagboek. Nu, ik heb je beschrijving met
plezier gelezen, maar ik vind één maand
toch wel wat kort om zo'n boek samen te
stellen. Eigenlijk moesten jullie het ge
regeld bij houden, zodat je een soort her
barium kreeg met gedroogde bladeren en
planten enz. Dat lijkt me meer van prac-
tisch nut. Maar misschien komt dat ook
nog wel eens. Je vergelijking van het bol
lenland met een sprei, vind ik wel leuk,
maar dan een erg mooie, kleurige sprei,
vind je niet?
ZEESTER schrijft me een tamelijk slor
dig briefje, maar daar zal ik hem maar niet
erg boos over aankijken. Je had zeker
haast? Je postzegel was spoorloos ver
dwenen. Dat kan ook haast niet anders als
je de brief niet in een enveloppe stopt.
Deze week komt er een zegel van Hongarije
naar je toe. Je krijgt als troostprijs-winnaar
geen boekenlijstje jongen, maar je verras
sing komt zo in de bus rollen, eerstdaags.
Let maar eens op!
Van GEORGE FORMByTT?"-^
deze keer. Jij bent wel een w"1®--'
maand-raadsels zeg! Maar i. ii
eerltik verdiend, hoor? L'ft'»'*
van het boeren-bedriji houd?'t
erg mooi werk. En zo.gezL
en vroeg naar bed. Kun je al 8
is moeilijker dan je denkt hi,
ALPENKLOKJE heelt ooi
zomerse zon genoten. Jullie ft, 4
op de drukste dagen, de stik. a
te zoeken. Ja het is bij Egm-a
ik ben er ook wel eens
telt me van een plantje, wit i.
hebt. Dat vind ik erg aard ia ft**
je niet hoe het heet? Je t JLft' se
komst, hoor! ""«Prill»,.
VIOOLTJE zag haar naam bij
taties staan en dacht opeens ft
Tante Els bestond ook. Fijn d,/?"?
eens wat van je hoorde. Een l'™a.
dag heb je gehad, zeg en je bent ft*'
niet eventjes verwend! De -l!.
zeker al m gebruik en de bo'.w"'5
natuurlijk al verdwenen' Had a.7
Banck nog niet gezien vóór PaL. 1
TTn VTXTATTA 1 ,rasW"
En ZINNIA besluit ons rffiL
telt, dat ze naar Wijk aan Zee ftft
met de padvinders. Ik kan me ft w
dat jullie een Feuke dag"hebhenTi'ft
vertelde echter, dat de
met de trein waren gegaan, niet „ft?
gesproken plaats waren. Ik ben ere ft
gierig waar die schavuiten geblev,,
ren, want dat vergat je helemaal ft
schrijven. Hoor ik dat nog eens
Tot volgende week
Kennemerlaan 154, IJmuiden^
ol briefjes aan de bezorger meegeva
TANTE ELS FELICITEERT:
SPRINGERTJE, die Zondag ju,
AMAZONE en "SU.IU
GEORGE FORMBY, die votes,
week Maandag de bloemen buiten ..F
zetten en
KETELTJE, die de Woensdag daaru
het feestvarkentje wordt.
ONZE POSTZEGELBEURS.
Aangeboden:
NEDERLAND: Jubileumzegel 1948' jj0
ninginnekop 1899/1923, T>/z cent V
groen; Willem van Oranje, 1933*5
ct., lila; voor het kind, 1948, 10
rood; voor het kind, 1947, 10 ct wiir
rood; voor het kind 1948, 2 ct,"noa
Koningin Wilhelmina, 1924'26,5 ct,
groen; Koningin Wilhelmina, 1926-'31
10 ct., violet watermerk „cirkeltjes");
en 7% ct., violet (zonder watermerk);
Zeehelden-serie, 10 ct. groen; Jamboree
1937, 11/2 ct., grijs-groen; Willibroróiu
1939, 5 c. groen; Herrijzend Nederland
1945, 71/2 cent oranje.
NED.INDIë: Koningin Wilhelmina (oor.
logstijd), 10 ct., bruin; Koningin Wil-
helmina 1937, 10 ct., oranjerood.
Koningin Wilhelmina 1913—32, 10 ct,
oranje.
BELGIë: Koning Albert, 192, 10 et., rooi;
Herinneringszegel Pool-tocht A, de Ger-
loche 1897-1947, 1 fr. 95, karmijn.
ENGELAND: Olympische Spelen, 1948,3d,,
paars en 2y2 d. blauw. Koning Eduard
1948, y2 d, groen, 1 d. rood en 11
blauw.
HONGARIJE: St. Stephanus, 20 filler,
rood; Heilige kroon, 4 filler, bruin,
FRANKRIJK: Palais du Luxembourg, II)
fr. blauw; Zaaister 1925-1926, 15 ff,
lilabruin.
CANADA: Koning George VI met pet, lel,
groen, 5 ct., blauw.
Landschap, 10 ct., groen.
U.S.A.: Washington, 2 ct., rood.
ZWEDEN: Koning Gustav, 10 öre, lila.
HONGKONG: Koning George, 5 ct„groa
PORTUGAL: zeilschip, paars 20 ere a
zeilschip, 1 esc, rood.
ZUID-AFRIKA: zeilschip, 1 d., zwart-rooi
Gevraagd:
NEDERLAND: Kinderzegels 1948 (2 ct,
groen en 10 ct. rood NIET); Prinsesjes-
serie (IV2 ct. grijs en 71/9 ct. rood NIET).
Zomerserie 1947.
Koningin, 1940, 22y2 ct., olijfgroen,
NEDERLANDS-INDIë: Koningin, 1937, J
ct., bruin; type Hartz, 1948,15 ct., oranje;
type Hartz, 1948, 40 ct., licht groen,
UITVOER VAN LAND- EN TUINBOUW
PRODUCTEN
Blijkens gegevens van het Centraal Bu
reau voor de Statistiek werd in de eerste
twee maanden van dit jaar voor een bedreg
van f 179.885.000 aan land- en tuinbouw
producten geëxporteerd tegen f 88.911.0w
in de eerste twee maanden van 1948. K
waarde van de export vergeleken met voor
de oorlog is sterk toegenomen, maar dt
hoeveelheid der uitgevoerde producten op
nog aanzienlijk beneden het vooroorlogs:
kwantum.
FEUILLETON
door ANDREW MACKENZIE,
vertaald uit het Engels.
16)
De oude man keek om met een ver
schrikte blik in zijn ogen. In het maanlicht
zag ik een gezicht, waarop dat zag ik
duidelijk de dood al een stempel had
gedrukt. De gezichtshuid was zwaar ge
rimpeld. doorgroefd en gelig. Zijn tanden
waren niet meer dan vuile stompjes, en
een dikke laag vuil van weken maakte
hem een afzichtelijke verschijning. Zijn
ogen toonden bovendien, dat hij een man
was, die dikwijls achterom had moeten
kijken om te zien, of men hem niet achter
na zat.
Wat brengt jou hierheen, Johnny?,
vroeg Burton. Dit moet de eerste keer van
je leven zijn, dat jc- uit de stad weg bent.
En wat zou dat? antwoordde de oude
man op een klagende, beledigende toon.
Ik wordt niet gezocht voor iets, en waarom
zou ik dan niet net zo goed als iemand
anders wat frisse lucht mogen inademen,
zonder door die ellendige politiekerels
lastig gevallen te worden!
De stem van de schooier stierf weg en
een hevige hoestbui schokte door zijn oude
lichaam. Even later veegde hij met zijn
mouw zijn lippen af.
Burton's stem klonk wonderlijk zacht,
toen hij de volgende vraag stelde. Hij wist,
dat de levensdagen van de oude man geteld
waren.
Ben je hierheen gekomen in verband
met Billy? Hij was een vriendje van je,
als ik me goed herinner. Hij was nog zo
slecht niet, moge hij rusten in vrede.
In het maanlicht glommen de ogen van
de oude man.
Billy was de enige vriend, die ik had,
meneer. We hebben samen gezeten, maar
hij kwam er eerder uit dan ik en zorgde
voor het kleine meisje, dat ik toen had.
En nu heeft de een of andere schoft hem
uit een auto neergeschoten.
Heb je enig idee. wie het geweest kan
zijn?
Even dacht ik, dat de oude man geen
antwoord zou geven. De gewoonte, die hij
zich gedurende zijn hele leven eigen had
gemaakt, en die een erecode voor dieven
is, namelijk nooit te klikken, zou in nor
male gevallen zijn lippen verzegeld heb
ben. Maar zijn vriend was dood en hij
wist, dat hij hem binnen enkele weken zou
volgen.
Billy had een idee, hij was een
pientere kerel. Hij deed geregeld werk
voor iemand, die hij nooit gezien had.
Maar hij kreeg instructies per brief. En
Billy had opgemerkt, dat die brieven uit
deze streek kwamen. Nooit van dezelfde
plaats uit verzonden. En toen hij de kaart
van deze streek bekeek, ontdekte hij, dat
*de enige plaats, vanwaar de brieven nooit
gekomen waren^ dit plekje hier was. Dat
bracht hem op het idee, dat de vent, die
die zaak organiseerde, hier moest wonen.
Hij vertelde me dat op een avond. En nu
hij zo liederlijk neergeschoten is, besloot
ik hierheen te komen, om te zien of ik hem
niet op de een of andere wijze kan wreken.
Opnieuw begon de oude man te hoesten.
Burton trok me mee buiten gehoorsafstand.
Dit kan een geweldige kans voor ons
betekenen, zei hij. Die oude knaap is John
ny Barnes, de knapste dief van Engeland.
Met die lange vingers van hem kan hü
iedere safe open krijgen. Voordat we er
achter zijn, waar Simpkins als hij
degene is die we zoeken die correspon-
tie, en liever nog, die schrijfmachine be
waart, kunnen we niet verder komen. Bar
nes leeft niet lang meer. Waarom zou je
hem niet overhalen het huis binnen te
dringen om te trachten te ontdekken, wat
hij kan.
Waarom vraag je hem dat zelf niet?
Ik ben een politieman, antwoordde
Burton. Het zou een zeer zonderlinge vraag
zijn voor de politie. Maar als ik nu een
eindje doorloop en jij doet hem dit voor
stel, danwel, dan is het iets waarvan
ik niets weet
Even had ik de neiging Burton te zeg
gen zijn eigen vuile werkjes op te knappen.
Maar dan bedacht ik me, dat de enige
manier, om achter deze chantage-affaire
te komen, was methoden als hij voorstelde
te gebruiken. Bovendien werkte Burton's
brutale grijns stimulerend.
Terwijl Burton dus op enige afstand een
sigaretje stond te roken, onderhield ik mij
met de inbreker op zo breedvoerig moge
lijke wijze. Ik pakte zijn arm beet en legde
de nadruk op de gemeenheid van het soort
mensen, dat Billy de dood in had gejaagd.
Maar je zult er niet gemakkelijk bin
nen komen, Johnny, voegde ik er aan toe.
Het Huis is sterk als de Towér van Lon
den, en het is compleet met wachtposten
en al.
Johnny grinnikte even, een luguber en
pieperig geluid, dat eindigde in een hevige
hoestbui.
Het huis, waar ik niet in kan komen,
moet nog gemaakt worden, meneer. Ban
ken zijn gewoonlijk ook tamelijk verschan
ste gebouwen, maar ik heb in meer dan
een half dozijn met succes ingebroken.
Nu moest ik mijn troefkaart spelen.
Johnny, wil je iets doen om Billy te
wreken? Als het je lukt, zullen we de hand
kunnen leggen op die hele bende, niet
alleen op één man. Je bent oud, Johnny,
en zou je niet aan het eind van je leven
één goede daad willen verrichten?
De oude man keek schichtig.
Wat wilt u dat ik doe?
Ergens in dat huis moet een kamer
zijn, waar brieven getypt worden, die vele
mensen 'tot wanhoop en zelfmoord bren
gen. Je zult een safe vinden, die de gestolen
brieven bevat, waaruit de chanteur zijn
materiaal put. Verder moet er nog een
draagbare schrijfmachine zijn. Stop je zak
ken vol met alle brieven, die je kunt vin
den, blauwe enveloppen en schrijfpapier
incluis, en breng die schrijfmachine voor
ons mee, dan doe je meer dan jij zelf kunt
begrijpen om Billy's dood te wreken.
Maar wat, als ze me te pakken krijgen
met die rommel?
Is dat iets wat we nu kunnen uit
maken?
Johnny dacht na. Zoals hij daar stond,
leek hij een griezelige vogelverschrikker.
Maar opkijkend leek hij wederom op een
menselijk wezen.
Ik zal het doen, meneer. Zelfs als het
niet was om Billy te wreken, zou ik het
misschien nog doen. Ik heb nooit van
chantage gehouden. Diefstal is behoorlijk
daarbij vergeleken. Wilt u me de situatie
van het huis uitleggen?
Van het enige bezoek, dat ik aan het Huis
aan de Baai gebracht had en van de ge
gevens, die Burton me verstrekt had, die
uit de verhalen in het dorp wel een en
ander had opgestoken, was ik in staat een
vrij behoorlijke beschrijving te geven van
het huis en de naaste omgeving. Ik was er
zeker van, dat het kantoor van Simpkins
naast de eetkamer moest zijn.
De oude man boog zich over het kaartje,
dat ik schetste, tot hij alle details in zijn
hoofd had. De maan was zo helder, dat hij
mijn zaklantaarn eigenlijk niet nodig had.
Ik zal er vanavond eens gaan kijken,
kondigde hij aan.
Wijst u me maar in welke richting
ik moet, dan ga ik er meteen van door.
Burton en ik besloten met de oude man
mee te lopen. We kenden de omgeving van
het huis beter dan hij en konden het voor
komen dat hij de bewakers met hun honden
tegen het lijf liep. Hij had er geen bezwaar
tegen, dat we hem vergezelden.
In doodse stilte gingen we voort langs
de landelijke wegen. Johnny liep met op
merkelijke snelheid. Zo nu en dan stond
hij even stil, als een hevige hoestbui hem
overviel. Ik veronderstelde, dat hij ont
dekking niet zou kunnen vermijden, als een
dergelijke hoestaanval hem in het huis zou
overvallen, maar hij stelde me gerust door
te zeggen, dat hij ieder geluid kon smoren
in zijn zakdoek, als dat nodig mocht zijn.
Op ongeveer driehonderd meter van het
huis sloegen we van de weg af en volgden
een haag, die ons vlakbij het bos bracht.
Het was mijn bedoeling om vandaar uit
de zaak te overzien en daarna het bos door
te gaan.
Ik stond daar nog geen vijf minuten,
toen ik een man met een geweer onder zijn
arm uit de schaduw van de bomen zal»1
men en in het open veld stilstaan.
Dit compliceerde de zaak. Ik wilde fl-
niet riskeren het bos in te sluipen met e
kans gezien te worden. De enige moge^K"
heid, die overbleef, was om in de riclmnj
van de Baai te lopen, om te zien 01 vandsó-
uit het huis benaderd kon worden.
Ik was nog nooit bij de baai geweer-
zelfs niet overdag. Bij vloed lagen er
wijls enige vissersschepen. Anders^vas^
er volkomen verlaten. De oevers
uit groene weiden, waar schapen en koeia
graasden. vh.
Ik liep met een grote omweg in de ncr,
ting van de baai. Na enkele seconden™
de bewaker bij het bos al uit het g
In het heldere maanlicht was het gem-
kelijk de weg te vinden.
Een zeewering van ongeveer
hoogte gaf het einde van het bebou
land aan. Vandaar liepen open weiden
beschermd tot aan de rand van het
Er was vloed, maar er lag geen
vissersboot in het glanzende water.
gewoon daglicht een geheel van1 in
kleurige zandbanken en groenig
was, had bij het volle maanlicht ee
derlijke glans gekregen. ?e °vai
van de baai was duidelijk zichtbaar
zilveren lint duidde het nauwe k
aan, dat van de baai in de Jic
het Huis voerde.
Ik stond op het punt om lang -
wering te sluipen om van die Kan
te bekijken, toen Burton mijn j
pakte. Hij hield zijn hoofd geheven.
hij naar iets luisterde. Eerst water,
niets, zelfs niet het geluid van
(Wordt vervol
