-^warenhuisconcern besloot tot De 9 Muzen ftipke zuivering van zijn bedrijven pol Prot. Chr. Bond van Spoorwegpersoneel houden in Haarlem vergadering Interpellatie over verbroken overleg met de onderwijzersorganisaties tenslr"" De noodzakelijkheid der reorganisatie 2 Juni 1949 j Nederlandse Fil lil Ut'* rUm „La caccia r f r,\:prHrAvpn ie vol u;nivian inrta^ ri „ere corre: t van een maand. Het bestuur van de Filmclub heeft aan de Italiaanse tragica" (De tragische jacht) I overdreven is. Slechts zal worden inge- het pracdicaat ..Film van de maand" ver- I grepen wanneer er sprake is van duidelijke leend. oarticuliere firma politieke agitatie, welke de goede atmosfeer Tweede dirigent. Met ingang van 1 Sep- 1 waarin men pleegt te werken in gevaar tembel' 1949 is als opvolger van Jan Out brengt benoemd tot tweede dirigent van het Resi dentie Orkest de heer Jan Koetsier. espondent te Londen) van commu- iyr n beeft in de pers en !as°Se beroering gewekt, '-%&> de ",Me veer deze vorm van gfS S*'door deze actie een ^i,ojar° „bracht in het econo- Sn «ogen zich af odit gje l«en' 2 het princiPe der demo- ^.Maris®et" waarop m de «rfni?"00* "T. a Tie wijze, waarop 5che ^Jheld' n dit gebied een voor rede Staten JP r over het alge- Str««fi°'het niet beter, vraagt c - afgekeurd, is n paien tot een 1 f 'van extremistische Sieve 6kW ?t men niet op drijfzand ÏW"! worden toegepast welke So »ttwilel totalitaire denkbeelden vezen 3311 wanneer de vei- 1 Zijn ontl«" d het spel staat is P2»klassieke Britse on zuivelbedrijven. employe's, die ech- St^ilre status hebben, omdat '2 het door deze firma inge- t®®" deelgenootschap in de ^^tSe eigenaar, de heer tft «f** de oprichter, heeft tmp Id-ê 'f-Jf geleden de zaak van zijn mam geheel nieuwe methoden overnam, s uitnemend ga«t experiment beschouwt. ff*. SfanSSieidsgevoel tussen aten te bevorderen, ontvan- de wm van jaarlijks te ver- ecceze m f v dividend ter grootte gaande he(. salaris. Voorts *5$bedrijf de grootste aandacht l^aJt wo h t perSoneei, dat pS«rij pensioen krijgt. tlt ie finri" O'gon nustcentra- «jjqjt D»" 1- V vacantiehuizen. Een vroegere ËS"fesmr staat aan het hoold B'rif.ii afdeling- De eigenaar ver- Tv*l di functie van voorzitter van de een- .-...tinragC mv^aad worden door het L directieraad, welke Jl bedrijfsdirecteur welke bestaat uit een Vijf van de zJrit zijn midden gekozen. Een afraad van 100 leden, waarvan Se bij geheime stemming door en 5 Srijfsgenoten wordt aangewezen, SÏÏelijks bijeen ter bespreking 2 i..i.i"an welke de firma betref- worden ook door het bij meerderheid van ..„afSgffiteld. Medezeggenschap op is ongetwijfeld uniek. De firma "TV besluit -tot politieke zuivering --lantwoord, omdat het gemeen- Jgdfc door de deelgenoten is geno- v iKaüngen in eigetf kring waren omdat nog niets bekend is rSWijze, waarop het besluit zal wor- fe-wepast De tegenstanders meenden, akie idee der bedrijfsgemeenschap fed gevaar wordt gebracht omdat de p-'-a verdachtmaking voortaan geen -aal kennen. Van de zijde der be- cV- !iV verzekert men echter dat dit e5 tot en met 18 Juni zijn de volgende tn geldig: MXGSJUDDELENKAAKTEN 905 151 Ytaes (A,B.D): 100 gram vlees. 15! Vlees (A, B): 300 gram vlees. 10 Vlees (D): 100 gram vlees. 111 Algemeen (A, B, D): 250 gram rijst li: .Algemeen (A, B, D): 250 gram boter of margarine of vet. 15? Algemeen (A, B): 250 gram boter of margarine of vet. 1?' .Algemeen (A, B.)200 gram kaas of 250 gram korstloze kaas. 112 Algemeen (B): 500 gram boter of margarine of vet. 115 Algemeen (D): 125 gram boter of margarine of vet. 115 Algemeen (D): 100 gram kaas of 125 gram korstloze kaas. IlBAKSKAARTEN 903 fó, 88 tabak (QA): 2 rantsoenen siga- letten of kerftabak. «1 tabak (QC): 2 rantsoenen siga retten of kerftabak. jatters achter de bonnummers geven de j®® aan, waarop de betreffende bonnen -•stomen). «JSJ® ?A. ZB, ZC. ZD, ZE, MD, C? (bijzondere arbeid, aanstaande en zieken). fcfp" de bonnen gemerkt met de .^-aangewezen bonnen 144, 149, 150, feitmitf'd en kunnen wor- Een 'particuliere taxi-onderneming te Eindhoven heeft haar wagens van een Philips mobilofoon voorden, waardoor de chauffeurs in staat zijn voortdurend contact te onderhouden met de taxicentrale. Een chauffeur in gesprek met de centrale. Links voor het stuur het bedieningsschakelbordje. De luidspreker voor ontvangst is onzichtbaar ingebouwd. TWEEDE KAMER Motie-Roosjen, om de onderwijzerssalarissen gelijk tijdig en evenredig met die der ambtenaren -te ver beteren, aangenomen. IJSVERW ACHTING: in alle C. Jamin-filialen te Haarlem en Heemstede en aan de C. Jamin- carriers HEERLIJK IJSKOUD IJS VANILLE DUBBELDIK 10 CENT CHOC. DUBBELDIK 15 CENT M. Nijhoffs Pinksterspel Des Heilands Tuin" f programma van eer5te H.O.V.-zomerconcert u/.^^r-concerten van de H.O.V. t--iJfa.£ 3 Juni met een concert een drietal solisten zal meewer- e zangeres Jiswalda van Itter- teüfonid Meeuwisse en de •-.e ist Kees Wisse. Kees Hartvelt diri- au concert. vaPn°ffma ?aa" de volSende Ëxof00n p>, ^ussy de Rhapsodie voor Vt® J esl- met als solist Kees spelen in o pauze de saxofoonpartij ^w5 v 'femouche'. het bekende saxofnnBnos Milhaud,bewerkt H;MeeuwiJhPf'reSt' ,.Voorts sPeelt f' o:kest vl u c°ncertino voor piano ^éa ï,Hïegger en zal de sopraan f:'1® van Ias PrifrSUm een uitvoering van m Fes van Caplet en Drie DCannoy. Als omlijs- uibovr, jV0 gende orkestwerken !'a=vih 2!, Ouverture Carnaval 4u, 2°Eaude 4 faiwfe-midi Woensdag is te Haarlem de een en veer tigste algemene vergadering begonnen van de Protestants Christelijke Bond van Spoor-, Tram- en andere vervoersperso- neel. Des morgens kwamen de afgevaar digden in de Grote Kerk bijeen, waar dr. K. van der Loos, predikant der Nederlands Hervormde Gemeente van Haarlem-Noord een bidstond leidde Hij sprak naar aanlei ding van Psalm 67 vers 3: „Opdat men ook op de aarde Uw weg kenne". In het Concertgebouw werd de vergade ring geopend met het zingen van Gezang 47, de verzen 1 en 3 en gebed. De bonds voorzitter, de heer A. Meines uit Utrecht, deelde in zijn openingsrede mee. dat het aantal leden de achtduizend is ge passeerd. Na de bevrijding werd met vier duizend leden het bondswerk voortgezet. Spreker betoogde, dat de beginselen der Christelijke vakbeweging de meest juiste zijn, welke 't arbeidende volk de verlossing kunnen brengen in een ontredderde wereld. De heer Meines herinnerde er aan," dat' veel zorgen en moeite de landelijke, loon regeling van het wegverkeer tot stand is gekomen. Het heeft het hoofdbestuur ge griefd, dat de rijksbemiddelaars de over eenkomst van werkgevers en werknemers niet hebben willen goedkeuren. Daarmee gaat de hoge waarde van de gezamenlijke arbeid toch min of meer verloren. Door het besluit van de rijksbemiddelaars is het proces van de totstandkoming van de loon regeling gerekt, zeer zeker tot schade van de werknemers en uiteindelijk ook van de bedrijven. Op zichzelf is het reeds van grote waarde, dat de loonregeling een lan delijk karakter draagt. Er is nu een uni formiteit. De basis is gelegd en in de op eenvolgende tijden zal het detaak zijn, voort te bouwen op deze grondslagen. Spreker merkte op, dat er een grote on zekerheid bij tal van spoormensen heerst. Deze onzekerheid bestaat niet zo zeer in het gevaar van aantasten van de rechten, welke na vele jaren van strijd als sociaal bezit zijn verkregen, als wel in het zich be zorgd maken om een steeds doortrekken van reorganisatie van het bedrijf. Velen zien in dit steeds meer reorganiseren een belem mering om straks uiteindelijk toch niet die plaats in te nemen, waarop men zo vurig had gehoopt. Vooral de ouderen denken nog altijd met schrik terug aan vroegere tijden, toen ook de gang van het bedrijf meebracht, dat velen ontslagen of op wachtgeld gesteld werden, terwijl vele jongeren nog altijd vrezen, nooit tot het vaste personeel gerekend te kunnen wor den. Er zijn nog andere vragen, welke het spoorwegpersoneel bezig houden. Doen de Nederlandse Spoorwegen wel voldoende, om de concurrentie met het wegverkeer het hoofd te bieden? Is de altijd maar weer nieuwe reorganisatie wel in het belang van het bedrijf? Brede groepen maken zich on gerust over de gevolgen van de straks door gevoerde electrificatie en mechanisatie. Spreker zeide, dat zich thans in het spoor wegbedrijf een proces ontwikkelt, dat voor de toekomst van verstrekkende gevolgen zal zijn. Een van de belangrijkste vx-aag- stukken vormt de personeelspolitiek. Dit staat natuurlijk niet los van de ontwikke ling van het bedrijf en de mogelijkheden, welke het bedrijf geboden zullen worden, yan de grootste betekenis zal zijn, welke plaats het spoorwegbedrijf zal innemen in het volksleven. Naar sprekers mening zal dit bedrijf rekening dienen te houden met de ontwikkeling van het wegverkeer, dat nog steeds zal toenemen. Daardoor is het niet buiten gesloten, dat de baten van het spoorwegbedi-ijf steeds blijven vermindo ren. Spreker besloot met te zeggen, dat de arbeidende klas in de komende tijd meer dan voorheen zelf mee moet beslissen over haar taak. Het zal er grotendeels van af hangen welke rol de arbeidende klas zelf vervult. Bij de bespreking van het beleid van het hoofdbestuur werden vi-agen gesteld over het werken op de nationale feestdag. Ver zocht werd het daar heen te leiden, dat het personeel in de toekomst vrijaf heeft. De voorzitter zette uiteen welke houding' het hoofdbestuur heeft aangenomen. De regering had laten weten, dat het door de tijdsomstandigheden gewenst is de bedrij ven niet stil te leggen. Daarom was het vreemd, dat aan het ovei'heidspersoneel wel een gedeeltelijk vrije dag is gegeven. Hiertegen is stelling genomen. In geen ge val mag het voorkomen, dat de viering van de nationale feestdag een „aanfluiting1 genoemd wordt. De periodiek aftredende hoofdbestuurs leden de heren M. Hoekstra, K. IJszenga, beiden te Utrecht en L. Silvis te Haarlem werden hei'kozen. Namens het Christelijk Nationaal Vak- vex-bond sprak de heer G. Wernsen de vex-gadering toe. Hij zeide, dat de bond een belangrijke plaats in het vex-bond inneemt, omdat hij meewerkt aan het verkeer, dat voor ons van belang is. De volgende algemene vergadering zal in Eindhoven worden gehouden. De vergadering besloot in de toekomst een toogdag te houden inplaats van een algemene vergadering van twee dagen. Des avonds is het vijf-en-dertigjarig be staan van de afdeling Haarlem van de Pro testants Christelijke Bond van Spoor-, tram- en ander vervoerspersoneel gevierd. Vele afgevaardigden woonden de bijeen komst in het Concertgebouw bij. De bonds voorzitter, de heer H. Meines, heeft de af deling Haarlem gelukgewenst tijdens een redevoering. Deze avond vexdeenden mede werking het Symphonie-ensemble „Or pheus", onder leiding van de heer H. Th. Lindenborn, het solo-mannenkwartet ,,Oi-- pheus", dirigent Nico de Zwager en het Volksdans-centrum Haarlem onder leiding van de heer H. F. van de Watex-en met be geleiding van de heer H. Steenkist. In de Woensdagmiddag gehouden vex-ga- dexdng der Tweede Kamer heeft de heer Goedhart (Arbeid) verlof gevraagd tot de regering vragen te mogen richten om trent de plannen, welke bij haar bestaan ten aanzien van de repatx-iëring en de demobilisatie van troepen in Indonesië, de uitzending van aflossingscontingenten en het onderzoek naar de gedx-agingen der troepen in Indonesië. In een volgende ver gadering zal over deze interpellatie-aan vraag worden beslist. Vervolgens kwam aan de orde de inter pellatie van de heer Roos jen (A.R.) met betrekking tot het verbreken van het overleg over de onderwijzex-ssalarissen. Aan het slot van zijn betoog vroeg de heer Roosjen: Heeft de minister kennis genomen van het communiqué van het bestuur dei- Algemene Nedex-landse Onderwijzers Fe deratie, waarin wordt medegedeeld, dat het voorstel door de A.N.O.F. op verzoek van de regering bij de commissie-Wesse- lings ingediend en geheel ontworpen vol gens de algemene richtlijnen, die bij de technische herziening van het bezoldigings besluit burgerlijke rijksambtenaren zijn toegepast, door de regering niet als reëel wordt beschouwd en door haar niet voor discussie vatbaar wordt geacht en dat de regering geen nut ziet in verder overleg met de organisaties en de hex-ziening dei- salarissen zelf ter hand zal nemen zonder gebruik te maken van medewerking dei- organisaties? Voox-ts vroeg de heer Roosjen of de minister bex-eid is de Kamer in te lichten over het verloop der onderhande lingen in de commissie-Wesselings, gevoerd na zijn verklaring op 15 December in de Tweede Kamer, dat hij bereid was tot reëel overleg, waai-bij de „partijen" zich over en weer openstellen voor eikaars argumenten? Om welke redenen werd het overleg met de desbetreffende ox-ganisaties door de regering verbroken? Het eindigen van dit overleg heeft grote teleurstelling en ont stemming gewekt. De minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, prof. R u 11 e n, beant woordde de eerste vraag bevestigend. Het voorstel der A.N.O.F. was zijns inziens niet reëel en daarom niet voor discussie vat baar*. Het was niet ontworpen volgens de algemene richtlijnen. De vermeende achter stelling der onderwijzers berust zijns in ziens op een misverstand. Na uitvoerig te zijn ingegaan op het verloop der onder handelingen zeide de minister, dat als de wens tot redelijk overleg wordt kenbaar gemaakt, de regering dit niet zal afwijzen. Maar men zal goed doen zich te bezinnen op een aanvaardbaar punt van uitgang. De heer Roosjen vroeg hierna of niet te licht met het georganiseerd overleg is omgesprongen. Het onbevx-edigende vond hij, dat de organisaties „op de mat blijven staan". Het verheugde hem, dat de minister niet afwijzend staat tegenover een her opening van het overleg. Tenslotte diende hjj een mede door C.H.- en V.V.D.-leden ondertekende motie in, waarin de Kamer, gehoord de verklaring dat de regering bereid is het overleg te hervatten en ge hoord de overtuiging der regering, dat de maatregelen, welke wijziging brengen in de financiële positie van de ambtenaren ge lijktijdig en evenredig voor de onderwij zers behoren te gelden, de regering verzoekt er naar te stx-even, dat de regeling van deze gelijktijdigheid en evenredigheid bij de „ontknikldng" der onderwijzerssalarissen tot uitdrukking wordt gebracht. De heer Peters (K.V.P.) betoogde, dat het zeer ernstig te betwijfelen is of het gepleegde overleg reëel is geweest. Zijns inziens is rustige bezinning op het vraag stuk der onderwijzex-ssalarissen noodzake lijk. De regering make er geen prestige kwestie van. De heer Gortzak (C.P.N.) vond de ongerustheid der onderwijzex-s begrijpelijk. Hun salariëring is meer dan een vraagstuk der onderwijzers alleen, de hele samen leving heeft ermee te maken. Ook mevrouw Fortanierde Wit (V.V.D.) noemde het overleg niet reëel in de zin als door de Kamer in December was bedoeld. De re gering geve niet toe aan de vrees, welke in bepaalde kringen bestaat, dat de onder wijzers, als ze delen in de „onlknikking", in een te gunstige positie komen. De heer Van S1 e e n (Arbeid) vond eveneens, dat er geen sprake van reëel overleg is ge weest. Het is afgebroken op het moment, dat het eigenlijk pas kon beginnen. De heer T i 1 a n u s (C.H.) zeide, dat de regering moet beseffen, dat het salaris- vraagstuk voor de onderwijzers uiterst klemmend is. Er moet aantrekkingskracht van de salarissen uitgaan. De minister antwoordde nog, dat de regering niet anders kon handelen dan zij deed en dat zij niet van plan is een pres- tige-kwestie van deze zaak te maken. Het ligt niet in de bedoeling het in 1947 ver kregen herstel aan te tasten of de onder wijzers in een uitzonderingspositie te plaat sen. De ongelijkheid van de salax-issen van de onderwijzers en ambtenaren is niet ont staan door een of andere maatregel, maar door een dertig jaar geleden genomen be slissing. De regering verstaat onder reëel overleg iets anders dan het mededelen van het standpunt van de ene partij aan de andere, dat deze dan maar heeft te aan vaarden. De billijkheid verbiedt zijns in ziens aan de onderwijzerssalarissen een algemene „ontknikking" toe te dienen. De consequenties van de motie achtte hij on zeker, doch hij liet de beslissing aan de Kamer over. De motxe-Roosjen werd hierna zonder hoofdelijke stemming aangenomen. Na de mededeling, dat de Kamer niet zal worden bijeengeroepen vóór 23 Juni, sloot de voorzitter de vergadering. Graaf Flemming van Rosenborg in Tegelen Tegelen heeft gisteren de voormalige Deense prins Flemming en zijn echtgenote, een Kopenhaagse koopmansdochter binnen zijn poorten gehad, zonder het tijdig te be seffen. Het jonge paar dat op de huwelijks reis is, gebruikte gisteren de lunch in hotel „Het witte huis". Eén der andere gasten, die pas in Denemarken was geweest, kwa men de hoge bezoekers wel bekend voor, doch hij kon niet op de naam komen. Pas toen zij weg waren, viel het hem in dat zij Gx-aaf Flemming van Rosenborg en zijn vrouw waren. //u Het Hervormd Kerkblad voor deze week bevat een artikel van mr. J. II. Ekering, waai-in deze zijn teleurstelling onder woor den brengt over het gemis aan wezenlijk contact tussen kunst en religie. De schrij- vex- dringt in gloeiende termen aap op her stel van deze breuk en noemt de dichter M. Nijhoff, wiens nieuwe lekenspel „Des Heilands Tuin" gisteren voor het eerst in het door schijnwerpers verlichte' koor van de Grote Kerk te Haarlem werd uitgevoerd, een der voornaamste pioniers in dienst van dit streven naar wederzijdse bevruchting. Een courant is niet de plaats om een derge lijk ideaal in discussie te nemen, te minder omdat er aangaande het bestek geen vaste regels zijn te stellen. Dit Pinksterspel, gegoten in een door gaans onmiddellijk tot het gevoel sprekende dichtvorm, mag men natuurlijk opvatten als een beeldend getuigenis van een heilige zekerheid, dat dieper dingen los werkt als deze variatie op de eigen woorden van de schrijver geoorloofd is dan een preek ooit kan opbrengen. Dat hebben althans de anonieme medewerkers gedaan, die erin slaagden onder de zorgvuldige en door ern stig begrip gedragen leiding van Wim Paauw in tekst, gebaar en houding een wijding en een di-amatisch evenwicht te leggen waartoe lekenspelers slechts hoogst zelden bij machte zijn. De handeling voltrekt zich in een huig te Jeruzalem, rond en voor de tafel waar aan de discipelen het Laatste Avondmaal gebruikten en nu de uitstorting verwachten van de Geest, die hen zal inspireren tot het verkondigen en te boek stellen var. wat zij hoorden en zagen. Naar mijn mening heeft Nijhoff hiermede zijn reeds enkele keren te dezer slede vertoonde Kerstspel als kunstwerk overtroffen. Immers de ge hele bouw, zowel in dé grote lijnen als in onderdelen, bestaat bij de gratie der ver eniging van zelfwerkzaamheid en Godde lijke tegemoetkoming, gesymboliseerd door het opstijgen van het gebed en het neeir- dalen van de bezieling, tevens door de komst van de heidense profetessen uit de vier windstreken en het uitzwermen van de evangelisten. Thans behoefde de dichter ook geen twee naast elkaar geplaatste to nelen meer voor de handreiking tussen hemel en aarde. Hij had zelfs ter illustratie van dit proces ontvangen en uitstralen met één mens kunnen volstaan. HET GEVANGENISWEZEN HET GEVANGENISWEZEN in Nederland wordt ingrijpend gereorganiseerd, Een deel der plan nen is reeds uitgevoerd, maar nog veel staat voor de naaste toekomst op het programma. Om de lezer in te leiden tot de kern is het noodzakelijk al is het slechts koi't een blik in het ver leden te slaan. Wij geven hierbij het woord aan dr. J. v. d. Grient, inspecteur van hel gevangeniswe zen voor dc sociale verzorging: In vroeger eeuwen werd de mis dadiger alleen gestx-aft uit een vex-geldingsoogpunt. Hij had zich misdragen tegenover de maatschap pij, dus was het volkomen redelijk dat daar een zekere hoeveelheid leed tegenover kwam te staan. Om de persoon van de misdadi ger bekommerde men zich in vroe ger eeuwen niet. Vandaar dat er zelfs een proces werd gevoerd tegen eenvarken, omdat dat dier een kind van een boer had aangevallen. Pas in latei-e jaren ging men enige belangstelling tonen jegens de misdadiger als mens. In Enge land werd daax'toe de stoot gegeven door John Howard en toen die eens een reis door Nederland maakte, ontmoette hij in een trekschuit die naar Groningen voer, personen die hij voor zijn denkbeelden won, om die ook in Nederland ingang te doen vinden. Uit die tijd (1823) dateert vangenispersoneel, stemmen op om het lbt de oprichting van het Genootschap tot der gevangenen te verbeteren, maar ex- zedelijke verbetering van gevangenen, konden toen geen gelden voor dit doel be- Onder Koning Willem I werd toegestaan schikbaar gesteld worden, dat reclasseerders de gevangenen bezoch- ten. Zo kon hei niet langer! Er werd toen een actie gevoex-d om in de gevangenissen het cellulaire stelsel in te Toen is in 1940 de oorlog gekomen. De voeren. Algemeen werd verwacht dat Duitsers stopten vele Nederlanders in de Verblijf in een cel een gunstige uitwerking gevangenis die vroeger die gebouwen nau- zou hebben omdat de gevangenen dan niet welijks aan de buitenkant gezien hadden, meer met elkaar in aanraking zouden Zij ervoeren nu aan de lijve wat het is in komen voorheen zat „rijp en groen" bij een cel te zitten. Na de bevrijding ging er elkaar waardoor besmetting in moreel als het ware een schreeuw door ons land: opzicht voox-komen zou worden. Bovendien er moet wat gebeuren, zo kan het niet verwachtte men dat de misdadiger in de langer! eenzaamheid gauwer tot inkeer zou komen. De regering stelde een Staatscommissie In 1845 werd de eerste cellulaire ge- in om te rapporteren over de reorganisatie vangenis aan de Weteringschans te Am- van het gevangeniswezen. Deze commissie sterdam opgericht. Later volgden er meer, heeft heel voortreffelijk werk verricht. Dat onder andere de koepelgevangenissen in is de inleiding geweest van het ingrijpende Haarlem, Arnhem en Breda. plan dat nu wordt uitgevoerd. De heilzame uitwerking die men van de In begin 1948 hadden wij een onderhoud eenzame opsluiting vex-wachtte, is uitgeble- met dr. G. Th. Kempe, de directeur van het ven. Criminologisch Instituut te Utrecht over het In de Amsterdamse gevangenis zaten in wex*k dezer Staatscommissie. Daaruit bleek, 1939 63 recidivisten. dat de Duitsers in de oorlogsjaren uit louter Dit was de tijd van sleutels en tralies, practische overwegingen een einde ge- Het gehele gevangeniswezen in ons land maakt hebben aan de cellulaire opsluiting was zo dood als een pot. Een bewaarder in onze gevangenissen. Zij hadden meer ge was een prima ambtenaar als hij er slechts vangenen dan er cellen waren en daarom voor zorgde dat geen gevangene kon ont- werden er 3, 4 of zelfs nog wel meer in één snappen. cel gestoft. Na de bevrijding is de toestand Er gingen, ook in de kringen van het ge- bestendigd, omdat onze gevangenissen niet Een aangelegenheid die in het brand punt der belangstelling staat is de reorganisatie van het gevangeniswezen in ons land. Om daarover de lezers vol ledig te kunnen inlichten, kreeg een onzer redacteuren van de Minister van Justitie toestemming verschillende ge vangenissen te bezoeken, waaronder de Bijzondere Strafgevangenis te Leeuwar den. Alle denkbare medewerking werd gegeven. Vanwege het Departement waren daarbij enige hoge ambtenaren aanwezig om, ter aanvulling van het geen de directeur en zijn staf vertelden, inlichtingen te geven. Maar onze redac teur kon zich ongestoord met de gede tineerden onderhouden. Dit begunstigde het krijgen van een persoonlijk en ob jectief oordeel in belangrijke mate. Deze foto geeft een suggestief beeld van de gevangenissfeer. groot genoeg waren, ook al werd het aantal veroordeelden in één cel nu beperkt tot drie, hoogstens vier. Dit kwam omdat een zeer groot aantal politieke delinquenten moest worden opgenomen. De eigenaardige toestand was dus ont staan, dat zonder beslissing van de wet gever de cellulaire opsluiting (tijdelijk) buiten werking gesteld was. Dr. Kempe verwachtte toen (het was 1 April 1948) dat die toestand nog vele jaren zou duren. Geen plaatsgebrek meer in gevangenissen Wij verwonderden ons in de gevange nis te Haarlem en ook in die te Leeuwar den te horen, dat er nu in het algemeen weer voldoende ruimte is om de gevange nen weer elk een cel te geven. Mr. J. E. Erdman, plaatsvervangend hoofd van het Gevangeniswezen, deelde mede, dat de capaciteit der gevangenissen en kampen in de laatste jaren is uitgebreid. Zo is er onder andere in Veenhuizen een nieuw gesticht gekomen. Bovendien werden in Limburg drie kampen gebouwd voor gedetineerden die in de mijnen werken. Ook is het aantal politieke delinquenten in sterke mate afgenomen. Van plaatsgebrek voor veroordeelden is nu geen spi-ake meer. Er zijn nu in alle in richtingen tezamen ongeveer 11.000 ge vangenen. Enkele inrichtingen zijn zelfs niet volledig bezet. Wel is er nog steeds plaatsgebx-ek in de Huizen van Bewaring, daar de mensen wier zaak nog berecht moet woi'den, moeten worden geplaatst in Huizen van Bewaring ter plaatse van de betrokken rechtbank. Uitbreiding dezer inrichtingen in het mid den der stad gelegen is nie£ zo eenvoudig. Doordat er nu voldoende ruimte in de strafgevangenissen is gekomen was het mogelijk in verschillende inrichtingen een nieuwe regeling in te voeren: elke ge vangene een cel voor de nacht, maar zoveel mogelijk verblijf in gemeenschap op de dag.' Dus waar het kan in gemeenschap werken, luchten, ontspanning genieten en lessen volgen. Helaas is het, door de inrich ting van verschillende gevangenissen in ons land nog niet mogelijk dit overal volledig in te voeren. Daarover meer in een volgend artikel. C. J. van T. Portret van de dichter M. Nijhoff (over genomen uit het bij de Mansarde Pers verschenen boek „Wandelaar in de werke lijkheid" door Theun de Vries). In letterkundige kronieken pleegt men Nijhoff als een betoveraar van gewone woorden te kenschetsen. Soms vindt hij een even simpel als oveirompelend beeld, zoals: „Voegt al uw dromen tot één kerk!" Zijn schijnbare primitiviteit berust even wel op een zeldzaam en vaak bewust toe gepast x-affinement. Al staat de vertolking van dit werk op een niet slechts verras send, doch zelfs verheugend hoog .peil, lang niet altijd wordt de in eenvoud wonder baarlijke schoonheid der taal voldoende helder gemaakt en door innex-lijke span ning gedragen. Zo mist men bijvoorbeeld in het tweede tafereel, waarin de. discipe len hun zwakheden belijden, het mede- spreken van het geweten. Men hoort alleen maar wóórden, evenals in de aanhef van het visionnaire fragment over de kerk bouw, waar ook de accenten verkeerd lig gen. Wim Paauw heeft met deze groep van grotendeels onervaren krachten stellig een pittoreske levendigheid bereikt, welke ech ter in het zevende tafereel te bewegelijk aandoet om het gespannen ongeduld te suggereren. Overigens draagt deze bijeen komst index-daad het karakter van een re volutiesfeer, van een samenzwering ten dienste van een heilige zaak. Speciale hulde verdienen de sterke indruk van waarach tige bezetenheid achterlatende spelers, die Petrus en Johannes voorstellen. Ook het moeilijke maar essentiële gesprek tussen Marcus en Lucas beantwoordt aan de eisen. Aanvankelijk verschaffen de Sibyllen wel enige moeite om in hun extase te doen ge loven. doch allengs vormen zij een zuiver op de innerlijke ontroering afgestemd koor. De mooiste ogenblikken dankt men aan de vertolkster van de Maria-rol, een aan doenlijke illustratie der moedervei'ering van de schrijver. Haar hemelse glimlach tijdens haar verwelkoming, haar driemaal herhaald „Prijst God!" en haar voordracht van de sublieme tekstregel „Wij gaan voor zien in 't onvoorziene" zal men niet licht vergeten, zomin als het schikken der veel kleurige bloemen op de tafel. Mede dank zjj de muzikale steun van het Oosterkerkkoor onder leiding van de organist Egbert Vos spreekt het geheel een hartverheffende taal, waaraan men stellig artistieke waarde mag toekennen. Men kan niet anders dan de Hervormde Jeugdraad dankbaar zijn voor het genomen Initiatief. Het is overigens de vraag of de machtige St. Bavo, waar ieder stemgeluid drievoudig weergalmt, wel de ideale plaats vormt voor dit in enkele figuren gecon centreerde religieuze spel. De belangstelling voor deze eerste uitvoering was verheugend groot. DAVID KONING.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 5