IJmuider Courant | 1949 | 13 juli 1949 | pagina 6

A MAPLE LEAF

Samenwerking tussen de vakcentrales
zal worden voortgezet

Nederlandse verliezen
in Indonesië

De strijd tegen stinkende grachten

VAN NIEL

GESLOTEN

.7

Fransman Rot;,, -

ssasssssr&r

Een vage herinnering

Woensdag 13 Juli 1949

Bespreking van KAB en CNV met NVV

Hef; secretariaat van het N.V.V. deelt
mede: Op 7 Juli kwamen de besturen van
de K.A.B., het C.N.V. en het N.V.V. te Am
sterdam bijeen, op verzoek van beide eerst
genoemde organisaties, ter bespreking van
de redevoering, welke de secretaris van het
N.V.V. A. Vermeulen op 24 Juni op de inter
nationale arbeidsconferentie hield over het
bisschoppelijk verbod voor Rooms-Katho-
lieke werknemers om lid te zijn van het
N.V.V. en over de op overtreding van dit
verbod gestelde sancties.

De delegatie van het N.V.V. verzekerde,
in aansluiting op een reeds gedane pers
mededeling, dat het N.V.V. het principiële
recht van de Nederlandse bisschoppen om
de hun onderhorige gelovigen bepaalde
handelingen te verbieden en op overtre
ding van zulk een verbod sancties te stel
len, erkent en voorts, dat daarmede de
grondwettelijke vrijheid van organisatie in
juridische zin niet wordt aangetast. Dat
echter een bisschoppelijk verbod en daarop
gestelde sancties op de roomsch-katholieke
leden van het N.V.V. worden toegepast,
gevoelt het bestuur van het N.V.V. als een
grievende behandeling en als feitelijk in
strijd met de gedachte der organisatie-
vrijheid.

Over de vraag of voor de rede van de
heer Vermeulen de geëigende plaats is ge
kozen, kwam men niet tot overeenstem
ming.

Vastgesteld werd, dat tot dusverre bij
het houden van een rede op de internatio
nale arbeidsconferentie het plegen van
voorafgaand overleg tussen de Nederlandse
werknemers-gedelegeerde en zijn tech
nische adviseurs niet gebruikelijk was. Be
sloten werd in de toekomst dit overleg wel
te doen plaats vinden, indien redelijker
wijze moet worden verwacht, dat een ander
in zijn overtuiging zou kunnen worden
gekwetst, echter met handhaving van
iedere vrijheid om te zeggen, wat hij uit
hoofde van eigen overtuiging nodig acht.

Vastgesteld werd, dat noch door het
N.V.V., noch door het C.N.V. de kwestie
van samenwerking tussen de drie vakcen-
tralen aan de orde is gesteld, terwijl de

Huissen zegt het met haringen

De „slaotkoppen", de inwoners van het
stadje Huissen vlak bij Arnhem, hebben een
oude vete opgehaald.

In 1502 dreigde Hertog Karei van Gelre
huissen.dat de zijde van de hertog van Kleef
koos, door uithongering tot capitulatie te zul
len dwingen. Huissen herdacht gisteren de
dag, waarop hertog Karei gedwongen werd
de aftocht te blazen, omdat de Huissenaren
over voldoende leeftocht beschikten. Ten
bewijze daarvan werden aan hertog Karei
twee vissen en een mand groente aangebo
den. Nu Huissen zich weer bedreigd voelt
door Arnhem, gezien de uitbreidingsplan
nen van deze stad, hebben zij een grap uit
gehaald, die ook in Arnhem met waarde
ring is ontvangen.

Maandag zagen de Arnhemmers dat
bij het voetstuk van het in April geplaatste
standbeeld van hertog Karei twee haringen
en een krop sla waren neergelegd, alsmede
twee lege kruiken van 'n bekende jenever-
fabriek. Op een bijgevoegde oorkonde werd
in fraai rondschrift nogmaals kond gedaan,
dat de Huissenaren ..Nooyt ende te nimmer
onse lieve Stadt sullen overgeven. Liever
starven wij dan dat wij de poirten voor U
Eedle souden oopenen".

ANNIE WOUD IN ZUID-AFRIKA.

De altzangeres Annie Woud is in Kaap
stad aangekomen voor haar tweede tournée
door Zuid-Afrika. Zij zal radioconcerten
geven en onder meer te Johannesburg met
het orkest onder leiding van Frits Schuur
man de door Jaap Spaanderman ge
orkestreerde zigeunerliederen van Dvorak
zingen. Op een abonnementsconcert te
Kaapstad van het symphonie-orkest aldaar
staat het Magnificat van Rudolf Mengelberg
op het programma.

SPITFIRE NEERGESTORT.

Een Spitfire van de Italiaanse luchtmacht
is brandend neergestort op een militair
vliegveld nabij Brescia. De piloot kwam
om het leven.

Agenda voor Haarlem

WOENSDAG 13 JULI

City: „Het geval Gouzenko". 18 j„ 2.15,
4.30. 7.00 en 9.15 uur. Spaarne: „Beauty en de
bandiet". 14 j„ 2.30, 7.00 en 9.15 uur. Frans
Hals: „Souka. het kind der tropen". 14 j.,
2.30. 7.00 en 9.15 uur. Rembrandt: „Margie",
alle leeft.. 2.00, 4.15. 7.00 en 9.15 uur. Palace:
„Back Street". 18 j., 2.00. 4.15, 7.00 en 9.15
uur. Luxor: „Op leven en dood", 18 j., 2.00,
4.15 en 7.00 en 9.15 uur.

DONDERDAG 14 JULI
Gem. Concertgebouw: Kinderkoor „Inter
Nos", 8 uur. Bioscopen: Middag- en avond
voorstellingen.

K.A.B. slechts heeft gewezen op een mo
gelijke verstroeving van de samenwerking,
die van Vermeulens rede. naar zij vreesde,
het gevolg zou kunnen zijn. Unaniem werd
geconstateerd, dat de bestaande samenwer
king tussen de drie vakcentralen in het
landsbelang en in het bijzonder in het be
lang van de werknemers is, zodat deze met
eerbiediging van elks principes en erken
ning van ieders zelfstandigheid zal worden
voortgezet.

De regering maakt bekend, dat tot haar
leedwezen de volgende verliezen in Indo
nesië zijn gerapporteerd:

Koninklijke Landmacht: Gesneuveld tus
sen 4 Januari en 10 Juni 1949 (aanvankelijk
als vermist opgegeven): sold. Ie kl. R. de
Groot uit Zwaag (N.H.). Gesneuveld 21
Juni 1949: huzaar le kl. H. J. van der San-
den, uit Breda. Gesneuveld 24 Juni 1949:
sold, le kl. J. Celie, uit Amsterdam; sold.
P. H. Linssen, uit Heythuysen. Gesneuveld
25 Juni 1949: sold. J. L. van Nuland, uit
Eindhoven. Gesneuveld 26 Juni 1949: sold,
le kl. J. Donkers, uit Someren.

Hevige brand in fabrieks
gebouw te Zaandam

In de voormalige rijstpellerij „Feniks"
te Zaandam heeft een felle brand gewoed.

Dit gebouw is door de gemeente Zaan
dam aangekocht en was bestemd om in
gericht te worden ais industrieflat. Deze
plannen konden echter voorlopig geen
doorgang vinden en dus werden gedeelten
verhuurd. In een afdeling, die aan de
Zaanlandse Bussenhandel was verhuurd en
waar duizenden eartonnen en houten vaten
lagen opgeslagen, brak Dinsdagavond om
half acht brand uit. De vrijwillige brand
weer van Zaandam rukte met groot mate
riaal uit, vooral omdat uitbreiding van het
vuur naar belendende percelen, waar on
der andere een teerfabriek is gevestigd,
niet denkbeeldig was. Met negen stralen
ging de brandweer het vuur te lijf en
slaagde erin na anderhalf uur de brand
te beperken tot de opslagplaats van de
Zaanlandse Bussenhandel.

Deze opslagplaats, die gedeeltelijk van
hout was, is echter totaal uitgebrand en
de opgeslagen vaten zijn eveneens in de
vlammen opgegaan of hebben een derge
lijke schade gekregen, dat zij niet meer
voor gebruik geschikt zijn. De totale scha
de aan gebouw en inhoud wordt geschat
op ongeveer 40.000,

Het vermoeden bestaat, dat onvoorzich
tigheid met een brandende sigaret de oor
zaak van de brand geweest is.

PASPOORTEN VOOR DE BENELUX-
LANDEN.

In een nota aan de minister van Finan
ciën heeft het hoofdbestuur der Nederlandse
Reisvereniging gepleit voor de wederinvoe
ring van bewijzen van Nederlanderschap
voor het bezoek aan de Benelux-landen. Zij
heeft daaraan toegevoegd, dat, mocht het
invoeren dier bewijzen bij de minister op
onoverkomelijke bezwaren stuiten, het dan
alleszins wenselijk moet worden geacht
voor de Beneluxlanden aparte paspoorten
uit te geven, en de kosten hiervan te be
perken tot de werkelijk aan de uitgifte van
dergelijke paspoorten verbonden kosten.

Een veertigjarige Amerikaan. Raymond Emmert geheten, heeft in de staat Ohio voor
een nieuwe „attractie" gezorgd door zich levend te laten begraven. Door een nauwe
schacht, die van zijn mond naar de aardoppervlakte liep, kreeg hij lucht en voedsel.
Hij hield het bijna veertig dagen uit en veroverde daarmee de „kampioenstitel der
levend begravenen"Slechts één keer had hij het erg benauwd gehad toen een der
kijkers, die elke dag bij honderden toestroomden, een brandend peukje sigaret in de
schacht liet vallen, maar gelukkig kon Emmert dit met zijn schouder uitdoven. Hier
is de zonderlinge sportsman bij zijn terugkeer boven de grond.

UIT HAARLEMS VERLEDEN

BINNENGEKOMEN EN VERTROKKEN
VISSERSSCHEPEN

Binnen 12 Juli:

IJM 9 Haarlem, met haring, vertr. 4 Juli.

TJM 117 Prinses Beatrix, rederij Hilda, met
vis, vertrokken 1 Juli.

IJM 120 Johan Polderman, met vis, ver
trokken 30 Juni.

IJM 57 de Medan, met haring, vertrokken
5 Juli.

Naar zee 12 Juli: IJM 54-Limburgia; IJM
34 Allan Water.

Heringa Wuthrtch

HAARLEM
BLIKSEMAFLEIDERS

(Adv.)

Wie de Haarlemse geschiedenisboeken
doorbladert, ontdekt dat er herhaaldelijk
gewag gemaakt wordt van acties tegen de
stank der grachten. Onze voorouders mo
gen even scherpe neuzen gehad hebben
wij, in één opzicht kwamen ze bij ons
ten achter. Zij stelden de diagnose van
de stank niet juist en kwamen daardoor
gedeeltelijk tot verkeerde geneesmiddelen.

Wij schrijven gedeeltelijk, want in één
opzicht waren zij radicaal. Grachten die
gedempt worden kunnen immers niet meer
stinken. In het midden der vorige eeuw
werden heel wat wateren gedempt. Wij
noemen in 1860 de Oude Gracht, de
Kraaienhorster Gracht (thans Nassaulaan),
in 1861 de Raam-, Volders- en Zydgrachten
(nu Sophiastraat) en in 1807 de Raaks en
wat er nog over was van de Beek..

Maar toen zei het Hoogheemraadschap
Rijnland „tot hiertoe en niet verder". Voor
de waterverversing in onze stad werd het
behoud der toen nog bestaande vaarten
en grachten nodig geacht. Er was boven
dien al de ervaring opgedaan dat de dem
ping van het Haarlemmermeer een ongun
stige invloed had uitgeoefend op die ver
versing. De stank der grachten was name
lijk toegenomen.

Toen ging het gemeentebestuur zich
beraden op andere middelen om de stank
der grachten te bestrijden. Er werd een
verordening gemaakt op de lozing van het
afvalwater der fabrieken. De fabrikanten
verzekerden dat zij hun zaken moesten
sluiten als die lozing verboden zou wor
den. Dit zou betekenen ontslag aan 267
werklieden van de „Phoenix" (aan de
Parklaan), 394 van Prévinaire (Kinder
huissingel) en 263 van Wilson (nu Wil-
sonsplein).

die daarop met sluizen van de stadswateren
werd afgesloten.

De fabriek van Wilson werd stopgezet
omdat de eigenaar vertoornd was over de
maatregelen van het stadsbestuur. De ge
bouwen werden gedeeltelijk gesloopt en
bleven als een puinhoop liggen. In 1880
kwam evenwel een schikking met het ge
meentebestuur tot stand waardoor de ge
meente de grond die in erfpacht gegeven
was, weer terug kreeg. Blijkbaar is die
transactie toen zo in der minne geregeld,
dat de gemeente de heer Wilson eerde
door het Muizenveld zijn naam te geven.

De fabriek van de heer Wilsonop de
plaats waar nu het Wïlsonsplein gevonden
wordt.

Er werd met de fabrikanten overlegd.
Dit is te begrijpen, want de gemeente had
veel belang bij het behoud dezer bedrijven.

De fabriek van Wilson, (het plein, dat
nu naar zijn naam genoemd is, heette Mui
zenveld) was een onderneming voor de
katoentjes die in Twente geweven, ge
bleekt en bedrukt werden. De „Phoenix"
was een katoenspinnerij en -weverij, ge
bouwd op een terrein aan de Parklaan bij
het Spaarne, dat de gemeente in erfpacht
gegeven had. Ook Prévinaire (Kinderhuis
singel) was aanvankelijk een katoenwe
verij.

Het bleek mogelijk te zijn een oplossing
te vinden voor Prévinaire, die in het ver
volg mocht lozen op de Garenkokersvaart,

y 9fUfH kauwpotM'/

De Doelmolen met Raamgracht in het
begin der 19e eeuw.

De „Phoenix" hield de strijd om het
bestaan vol tot 1887. Zij kon de strijd tegen
de buitenlandse concurrentie (speciaal van
Engeland) niet volhouden. De weverij werd
toen voortgezet door Prévinaire, welke
zaak werd omgezet in de Haarlemse Ka
toenmaatschappij.

In 1918 liquideerde ook deze onderne
ming. Het terrein kwam toen voor woning
bouw beschikbaar, maar het was een heel
werk om de grote verfputten uit de grond
te verwijderen.

Na deze uitwijding over de industrie
keren wij terug naar de stinkende grach
ten. De fout van het toenmalige stadsbe
stuur was, dat zij niet inzag (of niet wilde
inzien) dat de oorzaak van de kwaal ge
zocht moest worden in het feit, dat de
Haarlemse vaarten en grachten open riolen
zijn. Eerst enige jaren voor de oorlog van
1940 erkende het gemeentebestuur dit,
vandaar het besluit om een nieuw riool
stelsel te maken, met een zuiveringsinstal
latie in de Waarderpolder. Helaas is dat
werk door de oorlog vertraagd, zodat de
uitvoering nog een vrome wens voor de
naaste toekomst blijft.

Indertijd bestond er geen communicatie
tussen de Raamgracht en de in 1657 ge
graven Leidsevaart. Op de plek waar nu
de Wilsonsbrug ligt stond vroeger de
Raampoort. Die is in 1849 (nu juist een
eeuw geleden) gesloopt. Er kwam een hek
voor in de plaats, omdat niemand de stad
binnen mocht die stedelijke accijnsen op
levensmiddelen wilde ontduiken. Die af
sluiting werd tot 1871 gehandhaafd.

In dat jaar vroegen bewoners van het
stadsdeel aan de gemeenteraad de Raam
gracht door te trekken tot de Leidsevaart,
omdat zij overtuigd waren dat daardoor
de waterverversing bevorderd zou worden.
De raad ging daarmee accoord en stelde
bovendien gelden beschikbaar voor de
bouw van een brug (thans Wilsonsbrug).

Toen later door het vrij komen van de
grond van de fabriek van Wilson dit gehele
kwartier gereorganiseerd kon worden
ging West-Haarlem er veel op vooruit.

Dr. Euwe keert weer in
zijn leraarsfunctie terug

Zijn deelneming aan het
Candidatentournooi onzeker

Naar wij vernemen, zal de overeenkomst
tussen dr. Euwe en de Koninklijke Neder
landse Schaakbond, waarbij eerstgenoemde
sinds September 1946 in dienst van de K. N.
S. B. was en welke overeenkomst in hoofd
zaak bedoeld was om dr. Euwe in staat te
stellen zich geheel aan het schaken te wijden
en van andere beslommeringen gevrijwaard
te zijn, per 1 September beëindigd worden.

Dr. Euwe zal dan weer naar het onderwijs
terugkeren zoals bekend, is onze schaak
matador in het gewone leven leraar maar
dit betekent natuurlijk niet, dat hij het scha
ken er geheel aan zal geven. Slechts zal het
hem dan niet meer mogelijk zijn aan zovele
tournooien deel te nemen en geregeld simul-
taanséances en lezingen te geven, als hij dat
in de afgelopen drie jaar heeft gedaan. Zijn
deelnemen aan toekomstige tournooien zal
zich dan moeten beperken tot die evenemen
ten, welke in de vacanties vallen. Als eerste
gevolg zal dr. Euwe niet aan het candidaten
tournooi voor het wereldkampioenschap
kunnen deelnemen, indien dat nog dit jaar
zou worden gehouden, zoals in de bedoeling
ligt. Maar naar de onderhandelingen te oor
delen, die hierover gaande zijn, is het wel
haast zeker dat het candidatentournooi eerst
in 1950 zal plaats vinden.

Nieuwe legercommandant
richt zich tot de troepen

De nieuwbenoemde commandant van de
Koninklijke Landmacht en van het Ko
ninklijk Nederlands Indisch Leger, luite
nant-generaal Buurman van Vreeden,
heeft zich te Batavia met een radio-rede
tot de onder zijn bevel staande militairen
gericht, aan welke rede het volgende is
ontleend:

„In de jaren die achter ons liggen, heb
ben de Koninklijke Landmacht en het
KNIL hier te lande vaak voor hete vuren
gestaan en velen onzer moesten wij achter
laten.

Het is te voorzien, dat deze hete vuren
nog niet dadelijk overal in Indonesië ge
doofd zullen zijn. Zolang dat niet geschied
is, is de bijzondere taak, die u en mij is
opgedragen nog niet voltooid. En zo lang
deze taak nog niet is voltooid, gaan. wij niet
uit de weg voor de moeilijkheden, welke
wij nog zullen ontmoeten. Wij weten dat
wij elkander nodig hebben, dat wij een
eenheid vormen, waarin de een niet verder
kan zonder de loyale plichtsvervulling van
de ander."

De „Tubantia" zal bij het uitvaren
voor de „Limburgia" een aantal onderdelen
van een incompleet trawlnet meenemen
naar zee.

UURWERKEN

86 Grote Houtstraat 86
Van 18—30 3ULI

Zwemmend redden

In Groenendaal te Heemstede werden de
jaarlijkse wedstrijden zwemmend redden
van het district Noordholland van de Neder
landse Bond tot het Redden van Drenkelin
gen gehouden uitslagen zijn:

Popduiken, dames: mevr. W. van Tiel
Dijkstra, Haarlem, 8 pnt. 1 min. 10.2 sec.;
mevr. H. HendriksTurkenburg, Haarlem
VA pnt. 1 min. 12.4 sec.; G. Verschoor, Heem
stede, 7Mi pnt.. 1 min. 23.3 sec. Heren: C. H.
Vrugt, Haarlem, 8'.i pnt. 1 min. 1.8 sec.; E.
Bakker, Heemstede, 1 min. 7.2 sec.; Th. van
Koningsbrugge, Haarlem, 8 pnt. 1 min. 10 sec.

Estafette 4 x 25 meter zwemmen met dren
keling, dames: Alkmaar I 2 min. 52.6 sec.;
Alkmaar II 3 min. 2.4 sec. Heren: Haarlem
2 min. 25.4 sec.; Heemstede, 3 min. 1.6 sec.;
Alkmaar I, 3 min. 10.5 sec.

Wisselslagestafette, dames: Haarlem, 1 min.
53,9 sec.; Alkmaar I, 1 min. 54.6 sec.; Alk
maar II, 2 min. 3 sec. Heren: Haarlem 1 min.
33.5 sec.; Alkmaar I, 1 min. 42.9 sec.; Heem
stede, 1 min. 52.1 sec.: 100 meter schoolslag,
dames: N. de Waard. Allernaar, 2 min. 9.8 sec.;
H. Bontebal, IJmuiden, 2 min. 16.6 sec.; W.
van TielDijkstra, Haarlem, 2 min. 18 sec.
Heren: G, Dikstaal, Alkmaar, 1 min. 47 sec.;
C. H. Vrugt, Haarlem, 1 min. 52,6 sec.; D. v.
d. Borg, Amsterdam, 2 min. 7.6 sec. 50 meter
vrije slag, dames: G. Langrand, Amsterdam,

49.7 sec.; R. Hollaar, Alkmaar, 53.2 sec.; J.
Schuurman, Alkmaar, 1 min. 6.2 sec. Heren:
G. Dikstaal, Amsterdam, 38 sec.; J. Tierie,
Haarlem, 43 sec.; G. van Rijn, Haarlem, 46.1
sec. 50 meter enkelvoudige rugslag, dames:
N. HendriksTurkenburg, Haarlem, 1 min.

15.8 sec.; E. Koenen, Alkmaar, 1 min. 21 sec.;
A. Wiggert, IJmuiden, 1 min. 24 sec. Heren:
J. Scheepers, Haarlem, 1 min. 7.2 sec.; C.
Roest, Heemstede, 1 min. 19.2 sec.; F. Lodder,
Haarlem, 1 min. 24.4 sec. 50 meter zijslag,
dames: G. Schoneveld, Amsterdam 58.7 sec.;
T. Bosse. Haarlem. 1 min. 5 sec.: B. v. d. Put
ten, Heemstede, 1 min. 9 sec. Heren: G. van
Bruggen. Haarlem, 44 sec.; H. Renout, Haar
lem, 50.4 sec.; J. Tierie, Haarlem 53 sec.

met haar vier a™ate pne»„
(1708 ml.

(1708 m) dë T,f tl"cllte wis

(1489 m)endePeyS<Jll«5t^

lang verwachte r(fe (15«

Hun achterstand
algemeen kl££**tafe
te gioot geworden dan -S
konden wachten en K 0al
vermaarde klimmersbov®d«
slag kunnen slaan a,- - ga« ktï?8
afwachting vaÏÏe
zij. naar de It.ii.l.^Kn-dt

1.uig van de Al riarv

ZIJ. naar de Italianen
tief af zullen reken». ™rig h'P®.
dei-s. Fausto en oL *tl
leer getrokken en™ JE btiïï
van tweeën als eerste&w"fcj2
ze een heel stuk ineeta. "-k
de algemene ranoc j£:??en °P de u

24 tot

tot 15 minuten. Hun km,™" Co*'s>s
zijn dus weer gestege™ °pit'
specialist van de hmt h maat Se iw
bic, die deze elfde Itfjip6"' *0
op de hielen.

De strijd in deze éfarm
geweest door de broSf
Partijen en de lekke ÏSa hlttt A
behalve CoppiTaS ta.
Kübler, Callens, WeilennaJ? Dilae3
hier veel van te lijden m?1 en Chan-
gens opgeven of tijdovmiwS*"»
MM| vej.

zever.renners;1

Van Dijt* en GhyseUnckÏT' 'mpai

gische A-ploeg, de LiS,ïftnvi'tfi

Oos Reis van het ceSÏS'^ia;

Luchon' (193 to,"hS|"»<N%l|;

Lucien LaJar'idï (ftïïiikA, 1
Pi (Italië A) ibnrf* rtilój
France) 7.10.02; 5. Coean rw ("'t-
S-BartaH (ItaUë A); 7 Am
(Frankrijk A); 8. Viettn ir
Fachleitner (Zuid-Oost Fvï
(Italië A); 11. (Sï^lSh1» Sa*
"te

schmidt (Luxemburg) aeA)-ü.te.
Het algemeen klassement a
,PP™ geeft hEl volgende beeld-
B£egni (Italië E) 72.23 44 2 F u
(Zuid-Oost Fr.l 77 os,..',

mayii l liane m 72
ner (Zuid-Oost Fr.) tIB'SmC*

de-, .lanijj,

Dunont innu.-

ut

11.413;

,1C1 Fr.) 72

(lie de France) 72.26 55
seriand) 72.35 06- 5 n„L lzi!
72.35.4l'; 6. Oekem <BeS°I
Cogan Centrum-Z.W Fr 72 3« i"s a
tali (Italië A) 72.36.48 9 Conn! t 1

Een vliegtuig,"dJuiefoS JEt*1
rijk volgde, is neergestort op de ta,
Tourmalet. De bestuurder werd 3
levensgevaarlijk gewond, de enige inziS
de passagier was op slag dooi

Wandelsport

Bijna achtduizend
aan de Vierdaagse

Voor de internationale vierdaagse afstands.
marsen, welke van 26-29 Juli te
zullen worden gehouden, hebben rond
personen ingeschreven.

De volgende landen zullen vertezawoer-
digd zijn: België, Denemarken, hiiM
Frankrijk, Italië, Luxemburg. Nb£*W
Noorwegen. Zweden ei: Zwitserland.

Uit België komen drie militaire dëtachc*
inenten en enige burgers, uit Luxembure
een militair détachement, uit Engelang a'
groep burgers van de „Road Walking Assc
ciation".

Gedurende de gehele Vierdaagse-weekver-
blijft te Nijmegen een Belgische militaire
kapel, die zowel te Nijmegen als te Eist Wij.
chen, Groesbeek en Cuyck de wanoelana!
opvrolijken.

Maandag 25 Juli ontvangt de burgeoes»
van Nijmegen de buitenlandse official; la
stadhuize.

's Avonds zijn er dan een grote vte-
parade, een mars van een „Benelux-Kt-
pagnie", gevormd door Belgische, Luxem
burgse en Nederlandse detachementen a
begeleid door de Belgische militaire kapt!
en een défilé met de vlaggen der deete-
de landen, de ">lf Nederlandse provincie!
voornaamste steden, enzovoort.

Op 29 Juli is de grote overtocht der ve
delaars over de Maas te Cuyck. Ponten
slaan daar een brug en de Koninklijke
Marine komt met een landingsvaartuig de
snelle overtocht bevorderen.

Tennis

Nederlanders verloren
in Zwitserland

Aan de internationale kampioensdnppti
van Zwitserland, die Maandag begonia
nemen ook enige Nederlandse speler» a
speelsters deel. Dinsdag verloor Dehncrt me!
26, 06 van de Fransman Colin; Van Mee
geren moest het onderspit delven tegen de
Tsjech Cernik, eveneens in twee sets: 4—v.
46. Linck sloeg de Zwitser P. Blondel net
7—5, 6—4.

In het dames-enkelspel kon Nel Henna
het niet tegen mej. Tuckey bolwerken:
64, 6—4 won het Engelse meisje.

FEUILLETON

door NATALIE SHIPMAN

25)

Hij ging terug naar zijn stoel en dronk
zijn halve glas in één teug leeg. Kon hij
dat Honora aandoen? Hij had zestien jaar
geleden geweigerd, om dat te doen, toen
hij niet van plan was een krantennieuwtje
uit die schietpartij te maken, waar zij bij
betrokken was. Dit was bijna even erg;
misschien was het nog wel erger. Zij was
geen kind van acht jaar meer; zij was een
vrouw, die ernstig gekwetst kon worden,
kwetst kon worden. En een weer opge
rakeld schandaal is vaak erger dan het
schandaal zelf.

Hij keek de prettige gemakkelijke
kamer rond Helen's kamer. Het feit, dat
hij haar moest vragen, om in Helen's huis
te leven, compliceerde het probleem alleen
nog maar. Als hij niet eerder getrouwd
.was geweest, zou de zaak veel eenvoudiger
zijn. De kwestie van de kinderen was sim
pel genoeg, want Emily aanbad haar reeds
en Emily was degeen, waar het op aan
kwam. Maar was het wel fair, om haar
te vragen, zijn vrouw te willen worden,
zelfs als zij zou willen?

Als zij zou w i 1 e n. Hij had gerede
neerd. alsof zij met hem zou trouwen, ter
wijl hij er eigenlijk nog helemaal geen
idee van had, of zij van hem hield of niet.
Zij mocht hem graag; zij was misschien
zelfs op hem gesteld, maar wat betreft

liefdeZij was bevreesd voor de liefde,

want zij had gezien, welk een ellende die

in het leven van de mensen kon brengen.

Maar misschien was hij eenvoudig maar
aan het redeneren, om zich te troosten
over het feit, dat zij niet verliefd op hem
was. Tenslotte waarom zou zij dat wel
zijn? Hij was bijna vijftien jaar ouder dan
zij. Hij was geen romantische figuur, zoals
Ricky St. Bede. Het was veel waarschijn
lijker, dat zij op die jongen verliefd was,
al zei Tony dan ook, dat dit niet zo was.

Hij dronk zijn glas leeg en zette het op
zijn bureau, waar een kleine foto van
Helen stond in een klein leren lijstje. Hij
nam de foto op en bestudeerde die onder
het lamplicht. Zij stond daarop in het zon
licht en glimlachte tegen Emily, die juist
leerde lopen. Hij vroeg zich af, hoe Alden
er uit zou zien, als zij naar haar eigen
kind keek. Zijn hart zwol bij de gedachte
en hij staarde strakker naar de foto.
Wat denk je er van, Helen? zei hij hardop.
Is het goed? Ben ik volkomen fair tegen
over jou? en tegenover haar? Maar het
knappe glimlachende gezicht gaf hem
geen antwoord en hij ging naar boven
naar bed. Hij was erg moe; maar hij kon
niet ophouden met piekeren; de vragen
draaiden eindeloos door zijn hoofd rond
en hoe meer hij er over dacht, hoe meer
zij samenvloeiden tot één alles omvatten
de vraag: Ik heb haar lief, maar is het
fair tegenover haar, om haar te vragen
met mij te trouwen wetende, alles wat
ik weet en alles wat zij te lijden zou heb
ben, als dat schandaal weer naar boven
kwam?

Tenslotte viel hij in slaap en droomde,
dat Helen in de tuin bloemen liep te pluk
ken. Zij keerde zich glimlachend om, om
hem een roos te overhandigen en toen
hij er op neer keek, werd die bloem een

kindergezichtje, Honora's gezichtje, dat
hem ernstig aankeek, zoals het dat deed
in dat kleine krantenplaatje. Hij keek naar
Helen, maar zij was verdwenen; er was
niets meer over dan de roos, die weer een
roos geworden was, zo rood als de rozen,
die Alden op die Zondag in de tuin in de
hand gehouden had rood als bloed. Door
een stijgende angst heen, hoorde hij Emi
ly's heldere stemmetje: Hebt u zich erg
bezeerd? en Alden, die rustig antwoordde:
Neen, Emily, niet erg.

Hij werd wakker, met het zweet langs
zijn gezicht stromend en het duurde enige
minuten voor hij dat gevoel van angst uit
zijn geest kon bannen.

Zo moet ik haar zich nooit doen ge
voelen, dacht hij neen, nooit. Het is
harder dan ik dacht. Misschien moest ik
haar niet vragen. Het zou haar misschien
te veel pijn doen, zelfs al zou zij van mij
houden. Als ik maar wist.

De volgende paar dagen waren de
ergste, die hij in lange tijd gekend had.
Hoe meer hij er over dacht, des te hope
lozer scheen het gehele probleem hem toe.
Hij had haar wanhopig Üef en hij kon zich
het leven zonder haar nauwelijks voor
stellen en toch hield hij veel te veel van
haar, om haar te willen blootstellen aan
wat bijna zeker een ondragelijke pijn moest
zijn. Dat was de grote vraag, waar alle
andere van afhingen, als de takken van
een doornachtige boom. De moeilijke en
delicate positie van een tweede vrouw
de Haskeths Helen's vrienden en de
zijne dat waren allemaal onderdelen
van het grote probleem.

Hij voelde zich meer en meer verward
en meer gedreven door het verlangen
haar te zien en de vraag eens voor goed

te beslissen door haar te vragen met hem
te trouwen. Maar hij aarzelde nog; hij
wilde haar tijd geven om zich te realiseren,
dat hij haar geheim kende en dat hij niet
van plan was er over te spreken, voor zij
dit zelf deed. Zij zou misschien haar vrees
kunnen vergeten en er zelf met hem over
spreken. En de tweede reden, waarom hij
aarzelde haar de grote vraag te stellen,
was deze, dat hij eerlijk gezegd, een beetje
bang was voor het antwoord, dat hij zou
krijgen. Hij was menselijk genoeg, om te
blijven hopen....

Op een avond op weg naar huis, kreeg
hij plotseling de impuls, om door te rijden
naar de farm en Emily Hasketh het gehele
verhaal te doen. Het zou ongetwijfeld een
hele verlichting zijn, om haar rustige ogen
te zien, terwijl hij sprak en om haar ver
standige opinie te horen. Maar hij kon
het niet doen. Zij was een verbazingwek
kende vrouw, maar zij was tenslotte He
len's moeder. Zij was kwetsbaar, ofschoon
zij hem nooit zou laten zien, hoe kwets
baar. Neen, hij moest dit probleem alleen
uitvechten.

Juist toen hij op zekere dag zijn kan
toor wilde verlaten, ging de telefoon en
zijn secretaresse zei, dat het luitenant St.
Bede was.

Hallo, meneer, zei de langzame stem
uit het Zuidwesten. Ik vroeg mezelf af, of
u er iets voor gevoelen zoudt, om vanavond
met mij te dineren.

Wel, zei hij, daar voel ik alles voor.

We zouden elkaar kunnen ontmoeten
op de club van de Genie, om half zeven,
als dat u schikken zou.

De Club van de Genie had geen diner
zaal, waar dames toegang hadden. Hij zei:

Ik zal er zijn, Ricky. Dank je.

Toen hij de hoorn opgehangen had,
dacht hij: Dat betekent, dat we alleen
zullen zijn. Ik vraag me af, wat dat te
betekenen heeft.

Ricky St. Bede's lange in het wit ge
klede gestalte maakte zich los uit de diepte
van een nogal kale armstoel.

Ik hoop, dat u tegen deze tent geen
bezwaar heeft, zei hij, maar het is er ten
minste koel. Thuis noemen we negentig
graden nog niet warm, maar bij dit weer
heeft men er hier meer van te lijden, dan
bij ons.

Uit welk deel van Texas kom je?

Een klein stadje dicht bij San Anto
nio.

Hij praatte door onder de borrels en
gedurende het diner en Jim sloeg hem
gade met de eigenaardige gedachte, dat hij
zichzelf zag en zijn eigen geschiedenis
hoorde alleen maar een andere lezing,
in een ietwat andere zetting en vijftien
jaar later. Zij hadden vrijwel dezelfde
achtergrond. Ricky St. Bede's vader was
een farmer en na twee jaar op college te
zijn geweest, was Rickey in de vliegerij
gegaan. Maar in tegenstelling met ver
schillende andere vliegeniers, die Jim
kende, was de lucht niet zijn enige ele
ment. Hij was in heel wat meer dingen
geïnteresseerd en had een onderzoekende
geest en veel humor en charme.

Ik mag hem graag, dacht Jim, en ik
vraag me af, of ik hem ooit na de oorlog
terug zal zien.

Toen zij hun koffie op hadden, drukte
de jongen zijn sigaret uit en boog zich
voorover.

Mr. Thurman, zei hij, ik geloof, dat
u het misschien wel vreemd zult vinden,

dat ik u gevraagd heb, om hier te komen
en dat ik u over het volgende wilde raad
plegen, maar ik moet er met iemand over
praten. Ik heb advies nodig en ofschoon
ik u nog niet zo erg goed ken - njn
langzame glimlach was volkomen onm-
pend weet ik niemand aan wie i~
liever zou willen vragen.

Dank je, zei Jim.

Er viel even een kleine stilte, waann
hij de jongen bestudeerde - de scherp
getekende lijn van kaak en kin, die ster
handen met de glinstering van zim iden
titeitsplaatje aan het kettinkje o
pols, de blauwe, diepliggende °2en'
angstig op hem gevestigd waren. Toa
zei hij:

Het gaat over Alden, nietwaar.

Ja, meneer, inderdaad. Bt™
even een kleur. Ik denk, dani
zien zult hebben, dat it verliefd °P

b8— Dat heb ik de eerste keer al leaeii
zei Jim.

Ricky knikte.

Wel, ik ga binnen paard
weg en ik heb nog niets teg
zegd. Ik zou u dit willen vragm

u, dat het fair is, om met«® B»
speciaal een meisje als Al nev|ïeger.

logstijd te trou™?n?i,kpt "n bepaalde op-
Ze hebben me hier met een MP
dracht aan het lijntje geh
is nu voorbij en ik kan i hoop
weggestuurd worden. Men
argumenten pro er. contr .etrClJsd
huwelijken, maar u b® van?
geweest, Mr. Thurmar. Wat dense

/Wordt vertoW'