Rijtoer langs duizenden glunderende
%eS^ t0trietNaStZaamPlein? I "1
Koninklijke bezoekers in Haarlems
gemeentelijk centrum ontvangen
Jewell Haarlemmers gaven geestdriftig
o uiting aan hun liefde voor Oranje
„21 Ju" 1949
hebben gistermiddag langs een tien kilometer lange route
den Haarle"1"1 doorgegeven: f)Daar heb je ze:" „Ze", dat waren heel bepaald
iagisc'ie calèche die het midden vormde van een romantische stoet
- mensen in ee"iöpn bestuurd door behendige jockeys in een uniform, waarvan
"e- pven fel als de leren broek helder wit was,
jas e on Prins Rprnharrt. Hip nipt n
n Koningin J
i de jas ev«^ juliana en prins Bernhard, die niet moe werden te danken
d>van,!
ware
dg{ waren K»haldebetuigingen van de Spaarnestedelingen langs de kant, van
,'ae doorl°Pen ,ehet soendaplein, van. de Marnixstraat tot het Lorentzplein, van
van de Amsterdamse buurt tot het Klok-
hoe vaak hebben we dat eenvoudige, alles tot
v^ein- „on lieve vrouw
ca: waien ee w00rd in de afgelopen dagen niet gehoord: „Wat is ze toch
brengen aenepenheid van een ieder opwekte, omdat
bij 2°°,
:-ukking bre"=> nnelijke man, die de genegenheid van een ieder opwekte, omdat
"-en eene~~ wjide doordringen tot de ziel van zijn volle dan men eigenlijk
•- wat d!ep jggzins haastig en vluchtig bezoek zou verwachten.
altijd toch
ei'efThe't" Staatshoofd en de Prins der Nederlanden, het waren
Bernhard, van wie wij wisten, dat zij dit bezoek niet beschouw-
'juliana enonZ „en plicht, onderdeel van hun vorstelijke taak, doch als een
rn-s]s een .te v®r gen gezoncie verhouding tussen het Oranjehuis en Nederland.
de eerste en enige, zij het
nr.i*llvierrJL van de dag
SM» jforote Markt vertrokken.
afdeling motorrijders
van de politie.
„mmando Ji0.teiefonisch contact
jfaebroken 1 die een kwartier
tadt*' fji had afgesloten voor krui-
li«® f"° met de kraanwagen die voor-
9>«" eventueel gestrande
Jig: le verwlideren en met twee
een ruiter-eseorte, en daar
3,\ SL van de Hoofdcommissaris
iSt in het daarop volgende
3" aiï'de commissaris der Koningin
ÏLeester gezeten en dan kwam
r-:i f.-arden bespannen Koninklijke
«t'ÏÏSB» en gevolgd door twee
,tV' .rSslolte kwamen de rijtuigen
^tï5 en ,raarbij deze keer ook de
«wtÖer van Hare Majesteit de
it'iI w ?F Bisschoff van Heemskerk
sanwezig was. ongeVeer tien kilo-
Er "pr uur - gereden en onderweg
P pr keer gestopt om gelegenheid
voor aanbieding van bloemen, dat
j „n hpt Kennemerplein, waar de
i';I1,°«ster van het Gemeentelijk
["-S! Sm aan de Sehotersingel, de
ta'S^mouw J. J- Dingboom-
tffien aanbood, later in de Mar-
S een blozende Ttaea Colin
Sn van een fleurig groepje de lands-
Sm een bouquet overhandigde op het
StS waar diacones Maatje van
ïA hoofd van de Kinderafdeling
Set Diaccnessenhuis, namens haar m-
V de Mariastichting en het St. Elisa-
vils Gasthuis prachtige Oranje-Nassau-
L mee gaf en tenslotte op het Nagt-
;S, waar de tienjarige, evenals de
ér'omringende vriendinnetjes geheel in
i- oranje gestoken Ria Merchant aan de
i'amensehat in het rijtuig een tuil zand-
iijige anjers toevoegde.
Hoogtepunten
j« oponthoud op het Nagtzaamplein
mndemet dat op het Lorentzplein, waar
t invaliden en ouden van dagen een goed
■elsje aan de Noordzijde en de opge-
vlt Oranjeliederen zingende zusters en
toeiers der ziekenhuizen op het gazon
Ertegenover een plaatsje hadden gekre
un, het ontroerendste van de" tocht.
SSamp- en stampvol was het op het Nagt-
saraplêin, een uitbundige zee van oranje-
ri<en, oranjestrikken, oranjevlaggetjes en
(nnjebloemen.
Het waren de leerlingen van de tien
t-iolen in Haarlem-Oost, tezamen met een
üderdeputatie van de Oranjevereniging
jdiana". Hare Majesteit vond het „aller
aardigst" en liet zich door de voorzitter, de
beer Van Dijk, een en ander over de orga-
nisatie vertellen.
En waar de calèche ook stil hield, altijd
veer vond de vorstin een vriendelijk
woord, waaruit haar dankbaarheid duide
lijk bleek.
Publiek werkte mee
Zoals het publiek zijn tevredenheid over
cepolitie niet onder stoelen of banken stak,
li hadden de dienaren van Hermandad
alleen maar lof voor de medewerking die
ii; van de kijkers ondervonden.
Want voor een zo lange route had men
ceslist manschappen tekort, ook al was de
Rijkspolitie onder meer met zeven boten
in het Spaarne voor de afzetting bij de
bruggen bijgesprongen en kreeg de
reserve-politie hier haar eerste practische
oelening.
Doch niemand ging buiten zijn boekje,
tok niet als er toevallig geen agent in dq
hurt was en geen wanklank werd gehoorcf
De talrijke EHBO-posten kregen niet
peer dan een kleine honderd lichte geval
les, als duizeligheid, flauwvallen en der
gelijke te behandelen.
Men stond ordelijk op de trottoirs, bij
ï'orkeur aan de rechterzijde, .hoewel de
bewoners van sommige straten de voor
beur aan een zit- of ligplaats in de ramen
gaven (een perceel in de Wilhelminastraat
zsg„wit." van de tandheelkundigen, die daar
hun praktijk uitoefenen) en het was een
goede dag voor de fabrikanten van rol-
want de amateurfotografen vorm
den een belangrijk kwantum van de he
rtellenden.
3ij de Zijlstraat stonden de chauffeurs
«n Hare Majesteit en keken toe hoe hun
tfiegas van 1 PKs het eraf brachten.
Bezoek aan
Joh. Enschedé en Zonen
vÜf arriveerde de stoet op het
uMuiisplein waar het hoge gezelschap de
r j.ge" ver'iet v°or een bezoek aan de
.2™ ^richting Joh. Enschedé en
?oigendeVer bezoek vernamen wij het
aan het bedrijf werd
dirffte,„3eSn r,ontvangen door de beide
am B'F- Enschedé en A. D. Huijs-
ressante afdelingen van het uitgebreide
fabriekscomplex. In ogenschouw werden
genomen niet alleen de aanmaak van bank
biljetten en postzegels doch eveneens de
vervaardiging van kleurendrukwei'k in
verschillende grafische technieken.
Aan het einde van de rondgang welke
ongeveer een half uur in beslag nam, be
reikte het hoge gezelschap via de histori
sche binnenhof de lokaliteiten van de
Stichting „Museum Enschedé". In de fraaie
ruimten alwaar in vitrines talloze voor
werpen uit de rijke historie van het oude
bedrijf (anno 1703) waren uitgestald,
werden verversingen aangeboden.
Hare Majesteit toonde bijzondere belang
stelling voor de tentoongestelde grafische
producten waaronder postzegels uit ver
schillende landen en een keur van zeer
fraai verzorgde boeken.
Bij het vertrek werden de vorstelijke
gasten vier bijna een meter hoge
speculaas-poppen aangeboden voor de
Prinsesjes. Deze poppen waren gegoten
in een antieke houten vorm ten voeten
uil de beeltenis van Lourens Janszoon
Coster vertonend.'
Het vertrek
Toen de Koningin en de Prins tenslotte
om half zes in hun auto stapten om de
terugreis te beginnen, leek het wel of ieder
een van deze laatste kans gebruik wilde
maken om hen een daverende afscheids
groet te bezorgen. Langs de hele route
stonden de mensen opgepropt langs de trot
toirs en een boeggolf van uitbundig gejuich
vloeide voor de stoet uit. Dit werd het
geestdriftige hoogtepunt en men moet de
gereserveerdheid die de Haarlemmers van
nature eigen is, kennen om te beseffen hoe
groot de dankbaarheid voor het vorstelijk
bezoek was, die hier tot uiting werd ge
bracht.
Overal, op het Klokhuisplein, in de Dam
straat, langs het Spaarne, op de Turfmarkt,
de Kampervest, de Gasthuisvest en het
Plein had de politie werkelijk even moeite
om de afzetting te handhaven en te voor-
Wuivend en glimlachend danken Koningin en Prins voor het uitbundige
vreugdebetoon der Haarlemmers.
iff.
Ér
Dc rijtoer door Haarlem. Overal langs de route werden dc Koningin en Prins
Bernhardzoals hier voor de Schouwburg op het Wilsonsplein, luide toegejuicht.
komen dat de mensen de stoet nog achterop
kwamen.
Zo ging tussen een zee van vlaggetjes en
een storm van gejuich de stoet naar het
Zuiden. En toen op de Blauwe brug op de
gemeente-grens even gestopt werd om het
officiële afscheid te doen plaats hebben,
was het een stralende burgemeester Cre-
mers die namens al zijn stedelingen de Ko
ningin bedankte en met edn brede arm
zwaai de slot-ovatie inleidde, die het vor
stelijk paar nog lang in de oren moet heb
ben geklonken als een klinkend bewijs
hoezeer de Haarlemmers het op prijs heb
ben gesteld Koningin en Prins, al was het
maar voor korte tijd, in hun midden te
hebben gehad.
Afscheid in Uithoorn
De inwoners van Uithoorn, wie de eer
te beurt viel, de Koningin bij haar bezoek
aan de provincie Noordholland als eersten
te begroeten, hebben ook Woensdagnamid
dag, toen het Koninklijk Paar omstreeks
zes uur bij de terugreis naar Soestdijk op
nieuw deze gemeente op de grens der pro
vincie passeerde, van hun enthousiasme
blijk gegeven.
Bij de Prinses Irenebrug, waarvan de
opritten van een fraaie beplanting voor
zien en met vele vlaggen getooid waren,
hielden de auto's stil. De Commisaris der
Koningin in de provincie Noordholland, dr.
J. E. baron de Vos van Steenwijk en de
burgemeester van Uithoorn, de heer C. M.
A. Koot, begaven zich naar de auto van het
Koninklijk Paar teneinde afscheid te
nemen. Terwijl de Koningin en de Prins
zich enige ogenblikken met de Commissaris
en de burgemeester onderhielden, werd de
auto oriiringd door honderden met oranje
getooide schoolkinderen, die geestdriftig
met vlaggen zwaaiden en door de overige
inwoners van Uithoorn, die spontaan het
volkslied aanhieven. Het was voor allen een
onvergetelijk ogenblik en de Koningin en
de Prins dankten met een vriendelijke
groet voor dat huldebetoon. Daarna ver
volgden de Hoge Gasten hun reis naar
Soestdijk.
lem"; J. Fontijne, Hoofdcommissaris van
Politie; mr. F. J. Gerritsen, kantonrechter;
mej. B. E. Harmens, vice-voorzitster van
de UW; J. J. Jurrissen, directeur van de
NZHVM; F. J. Kaan. oud-Hofkamerdie
naar; J. J. A. Kuilman, RK Deken van
Haarlem; H. W. Lenderink, garnizoens
commandant; N. C. J. Lignian, vice-voor
zitter van de Haarlemse Bestuurdersbond;
ir. G. L. Ludolph, directeur Middelbare
Technische Schooi; mr. W. M. Paardekoo-
per Overman, officier van justitie; mr. Th.
F. Raedt, kantonrechter; L. Salie, vice-
voorzitter van de Christelijke Besturen
bond; ds. J. W. Siertsema, voorzitter van
het Interkerkelijk overleg; dr. C. Spoelder,
rector van het Gymnasium, oudste hoofd
van de gemeentelijke scholen voor Gym
nasiaal en Middelbaar Onderwijs; J. W. A.
Stout, commandant van de school Kader
troepen en de school v. Reserve Officieren
der Infanterie; J. C. Tadema, directeur van
de N.V. De Erven Bohn, uitgever: E. H.
Tenckinck, voorzitter van het Haarlems
comité voor nationale feesten; mr. A. M.
baron Van Tuyll van Serooskerlcen, presi
dent van de arrondissements-rechtbank en
dr. H. Wamsteker, chirurg, vooraanstaan
de persoonlijkheid in de verzetsbeweging.
Als intermezzo zong „Caecilia" Valerius'
„Bede voor het vaderland", door de diri
gent Hoogerwerf voor mannenkoor be
werkt.
De Koningin kwam aeer onder de indruk
van de uitstekende vertolking, die nog meer
relief kreeg door de historische omgeving
en liet de heer Hoogerwerf aan zich voor
stellen om hem van haar grote waardering
te doen blijken.
De heer Dijkema bood namens de ver
eniging „Haerlem" de vorstin een koste
lijke reproductie van het charter van
1245 in een koker van rood leer,
en de heer J. C. Tadema namens de
Erven F. Bohn een speciale uitgave van de
„Camera Obscura"aan. Beide geschenken
werden door de Koningin, die zich, evenals
de Prins, met de voorgestelde personen ge
durende kortere of langere tijd onderhield,
zeer op prijs gesteld. Om half vier was de
bijeenkomst ten stadhuize geëindigd en be
gon de grote rijtoer.
Langs dichte rijen enthousiaste Haarlemmers reden Koningin en Prins gistermiddag
van de ambtswoning van de commissaris der Koningin naar het Stadhuis, waar zij
door het gemeentebestuur ontvangen zouden worden. Het was een kleine, maar niet
temin spectaculaire stoét: voorop drie politiemotoren, dan leden van de beredenpolitie.
en de politiemobilofoonwagen. Vervolgens de rijtuigen: in het eerste, naar oude
gewoonte, de hoofdcommissaris van politie J. Fontijne, in het tweede de commissaris
der Koningin dr. .T. E. baron de Vos van Steenwijk, in het derde leden van het gevolg
van het Koninklijk paar, en daarachter een sierlijke, zwarte calèche met Koningin
Juliana en Prins Bernhard. De calèche werd getrokken door vier prachtige paarden;
koetsiers en palfreniers waren uitgedost in rood met witte, met goud bestikte tenue.
Achter het Koninklijke rijtuig reden nog enige ruiters in hetzelfde felkleurïge uniform.
Toen de stoet om half drie uit de nauwe Koningstraat de in de zon badende Grote
Markt opreed, steeg een uitbundig gejuich op uit duizenden kelen, een hartelijke
ovatie voor het Koninklijk paar, die de verknochtheid van de Haarlemmers en ons
volk aan het Oranjehuis eens te meer onderstreepte. De vijftienhonderd schoolkin
deren, die voor het Stadhuis stonden opgesteld, zwaaiden met hun vlaggetjes, overal
hingen mensen uit de ramen en sommigen hadden een plaatsje op de daken gezocht
'om al hetgeen op de Markt gebeuren ging in één overzicht te kunnen aanschouwen.
«anten u - waren behalve de echt-
nV if1 ovengen°eniden verder aan-
e ir A H f K" P' van der Mandele
8nsvanrio\!ngen ?ousz> beiden commis-
ditecteuren y®nnootschap, de drie adjunct-
fcT,?* RW-P- Riemsdijk,
J,frGuiinirJ inga de Kempenaer en
Vliet ZÏ' alsmede de heer H. J. van
ïeK ry»Svde„aanmaak V3n P0S'~
tesjfaj1! 501' bovengenoemde heren
to-°nQfianEdoir tfasten met gevolg
0r enkele der meest inte-
Voor het stadhuis stond een deputatie
van de Haarlemse afdeling van de Konin
klijke Nederlandse Bond van Oud-Onder
officieren met haar groene vaandel aange
treden en ook de officieren Van het Haar
lemse garnizoen hadden zich hier opge
steld.
Burgemeester mr. P. O. F. M. Cremers,
in statie-uniform gekleed, wachtte met zijn
echtgenote en zijn dochtertje de hoge gas
ten op. En nadat Koningin en Prins uit
hun calèche waren- gestapt, bood Adrienne
Cremers Hare Majesteit een prachtige bou
quet witte en rode anjers aan, getooid met
linten in dezelfde kleuren: die van onze
stad. De Koningin was gekleed in een
smaakvolle japon van blauwe, met wit ge
nopte zijde, en droeg een hoed van witte
kant en veren.
Met de burgemeester en de commissa
ris der Koningin betraden toen de Konin
klijke gasten het bordes, waarboven een
wijnrood baldakijn was uitgespreid. En de
Koninklijke standaard werd langzaam op
het stadhuis in top gehesen, toen de vijf
tienhonderd schoolkinderen onder leiding
van de heer L. J. van Mechelen en gesteund
door de trotse harmonie „Crescendo", het
Wilhelmus inzetten. Na het volkslied aller
Wilhelmus inzetten. Na het volkslied zon
gen de kinderen het Koninklijk Paar
hun blijde welkomstlied toe, dat de diri
gent voor deze gelegenheid had gecompo
neerd. Glimlachend luisterden Koningin en
Prins toe, en wuifden na afloop ten dank
voor deze hartelijke zanghulde. Waarop de
kinderen zich niejt langer konden houden
en jubelend en juichend met hun vlagge
tjes zwaaiden, totdat de hoge gasten de
Oude Hal van het. stadhuis, waar de kope
ren kaarsenkronen een stemmig licht ver
spreidden, waren binnengegaan.
In het Stadhuis
Nadat mr. Cremers in de hal de wethou
ders Geluk, Angenent, Schreurs en Noord-
hoff en de gemeente-secretaris, mr. Th. A.
Wessti'a aan de Koningin en de Prins had
voorgesteld, begaf het, gezelschap zich naar
de oude raadszaal, waar de Koningin bij
zondere belangstelling voor het gobelin
„De verovering van Damiate" toonde.
Hier hield de burgemeester de volgende
rede:
„Majesteit,
Uwe Majesteit heeft de burgers van
Haarlem tot uitbundige vreugde gebracht
door, vergezeld van de Prins der Neder
landen, een bezoek te brengen aan onze
stad, waar men zich bewust is van een
*11*™
Een dochtertje van Haarlems burgemeester,
Adrienne Cremers, bood Hare Majesteit
bloemen aan bij haar aankomst voor het
stadhuis te Haarlem.
meer dan zeven eeuwen oude stadshistorie,
doch er ook prat op gaat, dat Haarlem een
moderne woon- en werkstad is met meer
dan 160.000 zielen; waar men Thierponts
„Inneming van Damiate" in de Oude
Raadszaal hangt, doch niet minder trots is
op het Kennemer Bataljon; waar ieder weet
hoe de sfeer van De Hout in Hildebrands
tijd was en niemand treurde toen de ge
moderniseerde Dreef dezer dagen, het leek
wel Uwer Majesteit ter ere, gereed kwam.
Hoewel het gisteren de „dag der provin
cie" was, konden vele Haarlemmers hun
ongeduld om Uwe Majesteit toe te juichen
niet bedwingen. Een grote volksmenigte en
vele bestuurders van verenigingen hebben
Uwe Majesteit x-eeds bij haar gang naai
de zetel van het Provinciaal Bestuur hulde
betuigd en laat in de avond is Uwe Majes
teit een serenade gebracht. En nu, op de
„dag der Gemeente" is bij de bevolking
van Haarlem en dus ook bij de hier aan
wezige vertegenwoordigers dier bevolking,
de feestvreugde ten top gestegen.
Uwe Majesteit heeft de wens te kennen
gegeven, de bestuurders van Haarlem te
ontmoeten. Namens de Gemeenteraad geef
ik uiting aan onze diepgevoelde erkente
lijkheid voor de eer, ons aangedaan.
Ik zal dan nu raadsleden aan Uwe
Majesteit voorstellen verschillend van poli
tieke kleur en opvatting, maar allen vol
bloed Nederlanders, waarachtige demo
craten, wakei-s voor de belangen dezer
stad en, naar Uw Koninklijk vooi-beeld,
werkers voor de gemeenschap.
Vervuld van dankbaarheid en vreugde
voor de aanwezigheid van Uwe Majesteit
in ons midden, roepen wij uit: Leve de
Koningin!"
Vervolgens stelde mi\ Cremers de leden
van de gemeenteraad, op, zoals uit zijn
woorden reeds was gebleken, de Commu
nisten na, in de volgoi-de van hun
anciënniteit aan de landsvrouwe voor,
onder vermelding van hun beroep en hun
politieke partij.
Koningin en Prins onderhielden zich
nog enige tijd met de burgemeester, wet
houders en de fractievoorzitters, waarbij de
landsvrouwe in het bijzonder op de woning
bouw in Haarlem inging.
Daarna begaf men zich weer naar de
hal, waar de volgende personen werden
voorgesteld:
D. Andréa, gemeente-ontvangei-, oudste
hoofdambtenaar der gemeente; P. H. Borg-
houts, oud-voorzitter van Volksherstel; H.
J. Bouman, voorzitter van de afdeling
Haarlem en Omstreken van de Koninklijke
Nederlandse Bond van Oud-Onder-officie-
ren; A. Cramwinckel, voorzitter van het
plaatselijk comité „Steun Wettig Gezag";
J. A. Dal, voorzitter van het Koninklijk
Mannenkoor „Caecilia"; P. A. Dijkema,
vice-voorzitter van de Vereniging „Haer-
Wij hebben ons gistermiddag voor de rij
toer van de Koningin gepijnigd gevoeld
door één van de naarste herinneringen uit
onze kindei-jaren. Want terwijl wij op het
trottoir van Haarlems drukste winkelstraat
stonden te wachten op haar voor wie de
vlaggen uithingen, kwam er voor ons langs
een kapitein gewandeld die het bevel
voerde over de soldaten die een cordon
langs de weg vormden. Niet dat wij iets
tegen kapiteins in het algemeen hebben
want hun sierlijke battle-dresses met glin
sterende sterren laten nooit na ons ontzag
in te boezemen, vooral wanneer zij, zoals
deze, een stokje onder de arm meevoeren.
Deze kapitein dan onderbrak zijn kwieke
stap plotseling voor een soldaat die tegen
over ons stond en een geweer omklemde.
Hij monsterde hem enige tijd en ving toen
onverhoeds aan, met beide handen aan de
baret van de dienstplichtige te sjorren.
Ons, wier enige militaire ervaring bestaat
uit drie maanden een pak dragen waarop
een goedwillende Canadees di'ie sergeants
strepen had geplakt en die continu onze
meerderen tot wanhoop brachten wanneer
wij hen begroetten door hoffelijk het petje
van onze kruin te lichten, was aan deze
baret niets opgevallen. Hij stond keurig
midden op het hoofd van de soldaat en
had daarmede al, onze goedkeuring ver
diend. Niet die van de kapitein echter. Hij
rukte de pet eens links en hij rukte de pet
eens rechts. Hij schoof hem wat links om
hoog en hij schoof hem wat rechts omhoog.
Hii sjorde eens met beide handen naar be
neden en toen weer met beide handen naar
boven. Hij ging daarop drie passen achter
uit, bekeek het resultaat van zijn handelen
met critische blik en begon toen weer aan
het hoofddeksel te friemelen.
De soldaat bleef bij dat alles onbeweeg
lijk staan. Alleen zijn hoofd moest bij deze
krachtige manipulaties de keus doen tus
sen buigen en barsten en gaf dus bij wijlen
schokkerig mee. Voorts werd het zeer
rood, want overal om hem heeix stonden
mensen die al naar gelang van hun mili
taire geaardheid meewarig schudden of
goedkeurend knikten.
Wij willen wel zeggen dat wij tot de mee-
warige schudders behoorden. Wjj herinne-
ren ons namelijk precies van vroeger hoe
een tante bij wie wij eens logeerden op
straat onze kledingopnieuw schikte aleer
zij ons een etablissement binnenvoerde,
waar wij limonade kregen. Ten aanschou-
we van iedereen kamde zij dan onze haren,
zette ons schoolpetje recht, trok ons dasje
omhoog en sjorde onze kniekousjes naar
boven. Voorts snoot zij en dat was de
totale vernedering onze neus.
Hoewel goedaardig van nature, konden
•vij daar ontzettend driftig om worden.
Met ons kinder-verstandje redeneerden
wij toen al, dat deze toebereidselen achter
gesloten deuren dienden te worden ge
maakt. Wij mokten daar vaak om.
Gistex-middag hadden wij onze soldaat
ook een vrijbrief tot mokken willen geven.
Omdat wij meenden dat zo er aan de uni
form van een soldaat iets geschikt moet
worden, dat beter in de kazerne kan ge
schieden en niet in de laatste minuut op
straat voor Jan en Alleman. Wij geloven
niet dat de Koningin over die baret geval
len zou zijn. En eerlijk gezegd vonden wij
dat die kapitein een beetje op onze tante
leek.
Wij houden nu eenmaal niet zo erg van
tantes in uniform. En wij houden meer van
een soldaat met een baret die drie milli
meter uit de koex-s staat dan van één, die
met een geweer in zijn knuisten door tante
publiekelijk wordt gedegradeerd tot een
jongetje met een druppel aan zijn neus.
Hoewel wij ons schamen het te beken
nen, werden wij weer een beetje driftig
vooral toexx de kapitein ook aan de baret
ten van twee andere soldaten begon te
plukken.
En wij konden pas weer grinniken, toen
een loopjongen naast ons zijn kornuit bij
de schouder pakte en met dodelijk enthou
siasme zei: „Allee Piet, ga mee. we gane
ons spontaan anmelde as vrijwilliger".
W. L. B.
Het bezoek is ten einde. Woensdagavond
kwart voor zes verliet het Koninklijk Paar
Haarlem. Aan de grens der gemeente, op
de Blauwe Brug, neemt burgemeester
Cremers afscheid van de hoge gasten.
Bal op de Grote Markt
besloot het feest
„En tot besluit was er 's avonds op de
Grote Markt een gezellig bal in de open
lucht".
Met die vermelding zou men kunnen
volstaan als dat openluchtbal op de Grote
Markt geen eerbiedwaardige feest-traditie
van eeuwen her was en een van de weinige
gelegenheden bij welke de spreekwoorde
lijke Haarlemse gelijkmoedigheid verwis
seld wox-dt voor spontaan gejuich en open
baar gehos. Vooral de jeugd: de rijpere, de
halfrijpe en de nog hardgroene, die ook
nu weer, lang voor dat de nachtschaduwen
neergedaald waren tussen de plooien van
Lourens Janszoon bronzen habijt, zingend
en stampend bezit genomen had van het
historische marktplein, dat voor een avond,
weer haar plein zou zijn. Men kan zich
voorstellen dat het de eeuwen door precies
zo gegaan is op de hoogtijdagen in Haar
lems Verleden; men ziet het haast voor
zich: de vrolijk flikkerende vetpotjes langs
de gevels van het oeroude stadhuis en
Hoofdwacht en langs de transen van de
Bavo en daar beneden op het wijde, met
toortsen verlichte plein, de bloem van de
jongelingschap, in fuwelen wambuis of
Zondagse jak een dansje wagend op de
maat van de vedels der speelmannen, ter
wijl Schout en Schepenen der stad breed
uit glimlachend staan toe te zien. Er is
weinig veranderd sinds die verre tijden.
Edison heeft de gloeilamp uitgevonden,
zodat de vetpotjes verdwijnen konden; de
wambuizen en de keurslijfjes zijn vervan
gen door swingjasjes en „fingertips", maar
de danslust en de hospret en de stamp
woede, daar is nog niets aan veranderd:
die zijn nog precies even uitbundig en
aanstekelijk als in de dagen orxze gepof-
broekte voorvaders. En zo is het dan ook
gisteravond daar op het oude plein weer
uitgedraaid op een algehele verbroedering
en verzustering in zang, dans en jolijt,
waarbij zelfs de ouderen zich niet onbe
tuigd lieten. Af en toe stoof er een groepje
weg om even juichend en hossend
een Houtstraatje te pikken of zich de
schorre kelen te smeren met een ijsje of
een vette „rookpaling", maar dan dromden
tegelijk alweer nieuwe horden danslus-
tigen het plein op om de vrijgekomen plaat
sen in te nemen.
Tot laat in de nacht duurde dit vrolijk
bedrijf en al leek het allemaal aanmerkfelijk
meer op een massale worstelwedstrijd dan
op ballroom-dancing, de pret was er niet
minder om en wie weet hoeveel tedere
banden daar gisteren weer aangeknoopt
zijn tussen de sportcolbei-tjes en de swing-
jurken, banden voor-het-leven wellicht,
tot steeds groter bloei van onze Spaarne-
stad.
Den Haag stelt vast:
„Staken van het vuren moet
Haagse conferentie voorafgaan"
's-Gravenhage, 20 Juli (ANP). Van
republikeinse zijde is de suggestie gepu
bliceerd, dat de Ronde-Tafelconferentie
kan aanvangen, ook indien de modaliteiten
van de uitvoering van het „staken van het
vuren" nog niet zouden zijn vastgesteld,
wellicht zelfs voor de overeenstemming
over het staken van het vuren bereikt zou
zijn.
Bij informatie of dit standpunt in Den
Haag gedeeld kan worden verklaarde een
woordvoerder van het ministerie van Over
zeese Gebiedsdelen tegenover het ANP:
„Ik kan mij niet voorstellen, dat de Neder
landse regering bereid is aan de Ronde-
Tafelconferentie deel te nemen, alvorens
de order tot het staken van het vuren is
uitgevaardigd en zij de zekerheid heeft,
dat dit bevel in belangrijke mate geëffec
tueerd zal zijn. Om het woord van minister
Van Maarseveen tijdens diens verblijf in
Indonesië te herhalen: „men kan niet con
fereren en schieten tegelijk".
Agenda voor Haarlem
DONDERDAG 21 JULI
Grote Kerk: Orgelbespeling, 3-4 uur.
Fraxxs Halsmuseum: Tentoonstelling M.
Wiegman. Rembrandt: „Johnny Belinda", 18
jaar, 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur. Palace: „Pi-
nocchio", alle leeft., 2.00, 4.15, 7.00 en 9.15 uur.
Luxor: „Gifhandel in Shanghai", 14 jaar, 2.Q0,
4.15, 7.00 en 9.15 uur. Frans Hals: „Blue
Skies", 14 jaar, 2.30, 7.00 en 9.15 uur. City:
„Vliegende forten", 14 jaar, 2.15, 4.30, 7.00 en
9.15 uur. Spaarne: „Ruiters in het rood", 14
jaar, 7.00 en 9.15 uur. „Shep de mensenx-ed-
der", alle leeft., 2.30 uur.
VRIJDAG 22 JULI
Frans Halsmuseum: Tentoonstelling M.
Wiegman, Bioscopen: middag- en avondyoor*
stellingen.
