Europese Roeikampioenschappen H.F.C. zette viering jubileum met onderlinge wedstrijden in Bollen versloeg op de 100 meter borstcrawl de nationale zwemkampioen Van Boxem Heringa SSIÏÏSSjjït „Vlug en Lenig" won de Prins Hendrikbekei Het noodlottige halssnoer Maandag 29 Xugustus 1949 Triomf voor Italië, dat vier titels behaalt De drie andere voor een Zweedse en een Deense ploeg en de Amerikaan Kelly Nederlandse acht goede derde In tegenwoordigheid van duizenden toe schouwers zijn Zondag op de Bosbaan de eindstrijden van de Europese roeikam pioenschappen uitgevochten, elk gevolgd door een „cérémonie protocolaire" (dit maal: de la Fédération Internationale des Sociétés d'Aviron) waarbij de winnaars bekranst werden, hun vlag gehesen en hun volkslied gespeeld. De grote triomfators waren ditmaal de Italianen. In 1947 te Luzern wonnen zij de Coupe Glandaz (be stemd voor het land dat het meeste succes in de zeven kampioenschappen behaalt) met twee kampioenschappen en twee tweede prijzen. Ditmaal veroverden zij de Coupe met vier kampioenschappen, een tweede en een derde prijs. In het zevende nummer (skiff) startten zij niet. Dit was de 25st.e maal dat de Europese kampioen schappen verroeid werden. Italië won voor de zevende maal de Coupe Glandaz. Zij is achtmaal gewonnen door Zwitserland, vier maal door Hongarije, viermaal door Duits land. éénmaal door Nederland (in 1924) Wij hebben ditmaal geen enkel afzon- en éénmaal door België, derlijk kampioenschap behaald, ofschoon van onze vijf deelnemende ploegen vier de finales bereikten. Drie deden dat onmid dellijk door hun heat te winnen en de twee met stuurman slaagde er Zaterdag nog in door succes in een repéchage te behalen. Maar in de eindstrijd bleek alleen onze acht tot de Europese topklasse te behoren. Die behaalde dan ook onze enige een derde prijs na een harde en in voor treffelijke stijl geroeide race in dit bij zonder veeleisende nummer. DeNjord-acht heeft de goede verwachtingen niet teleurgesteld; al had menigeen gehoopt dat er een kans op de tweede plaats zou zijn. Teleurstelling heeft vooral de double scull van Willem II (Neumeiervan der Meer) die in 1947 het Europese kampioen schap te Luzern won, het publiek bezorgd. De ploeg had zeer goed de heat gewon nen en leek weer in voortreffelijke vorm. Eigenlijk werd in dit nummer weer op een Nederlands kampioenschap gerekend. Het verloop van de race werd zonderling. Spoe dig na de start nam de Nederlandse double- scull de leiding, waarna de ploeg met ver bazingwekkende snelheid uitliep tot een voorsprong van bijna drie lengten op de helft van de baan. Daarop vielen de Denen en de Italianen aan en bleken de Hollanders hun kruit totaal verschoten te hebben. De Denen stormden hen binnen enkele honder den meters voorbij; de Italianen, Fransen en Belgen volgden het voorbeeld en ten slotte hadden zij nog .de grootste moeite om met enkele meters verschil de Engelsen achter zich te houden en niet nr. laatst te worden. Zij eindigden op de vierde plaats van de vijf finalisten. Zulk een wedstrijd- verloop is bij ervaren raceroeiers als dit tweetal, die krachtsverdeling kennen, eigenlijk onbegrijpelijk. Onze twee met stuurman (van Triton) en onze vier zonder stuurman (van Njord) bleken beide in hun finales kansloos te Zijn en eindigden op de vijfde en laatste plaats. Van de Triton-twee was een roeier ziek geworden; men had hem pas enige weken geleden door een ander vervangen en deed de inschrijving toch gestand. Zoiets kan geen succes hebben in een Europese finale. De stuurmanloze vier is zeer tegen gevallen. In een strijd van dit gehalte moet men van de aanvang af bij blijven, zeker in een groep van vijf. Toen dit mislukte raakte de ploeg in het vuile water van twee andere en raakte daardoor nog verder ach ter. Zij eindigde zelfs vier lengten achter nummer vier, België. Het is in het algemeen dus niet mee gevallen met de kracht van de Nederlandse deelneming. Vele jeugdige Hollandse roeiers voor het eerst begrepen hebben hoe ver een ploeg boven ons gemiddelde wedstrijdpeil moet staan en welk een doortrainde seniorenploeg het daarbij moet zijn om een Europees kampioenschap te kunnen winnen. De Italianen hebben voortreffelijk werk laten zien, met vooral volmaakte boot- beheersing, waterwerk en een „bedrijfs zekerheid", die telkens bleek uit de condi tie waarin de ploegen de finish passeerden. Dit moet alles lang en duchtig voorbereid zijn. De Italiaanse vier met stuurman won maar met een halve lengte van Zwitserland. Maar won toch onbedreigd. De Italiaanse twee met stuurman sloeg de Denen met nog kleiner verschil en had er een zware race aan. Maar zij had meer over dan haar tegenstanders en eindigde in beter vorm. De Italiaanse vier zonder stuurman werd door de Denen zwaar aangevallen, maar bleek alles te kunnen beantwoorden. Dg Italiaanse acht, die driekwart lengte voor de Tsjechen en anderhalve lengten voor onze Hollandse acht eindigde was de voor treffelijkste van alle. Niemand kan zich verwijten van zulk een ploeg te hebben verloren; alleen met de best denkbare com binatie en jarenlange wedstrijdervaring op internationaal gebied zou men dit ooit kunnen evenaren. De Denen hebben een eerste, een tweede en een derde prijs behaald en een uitste kende indruk gemaakt meer door hard heid en eenheid dan door schoonheid van stijl. De Zweden hebben België, dat van het begin af geleid had, in de twee zonder stuurman met een keiharde eindspurt ver rast en „op de streep" kranig gewonnen. I De Amerikaan Kelly, enige m' Europese 'eelnemer. heeft zijn supsrmi"' ii ook hier in het skiffnummer getoond Hij won eigenlijk zoals hij wilde. Risso (Uruguay) bleek niet meer zijn sterkste tegenstander. Hij eindigde op de laatste plaats. Urba (Tsjecho-Slowakije) werd tweede. Er heeft tijdens de wedstrijden behalve de zeven cérémonies protocolaires voor de kampioenen nog een achtste plaats gehad: namens het Internationaal Olympisch Comité werd het erediploma van dat Comité, dat zelden wordt toegekend en als hoge onderscheiding erkend, aan de Engels man Jack Beresford verleend. Hij is een groot skiffeur geweest, een groot werker voor de roeisport gebleven en heeft zich bovendien altijd als voorbeeld van de hoogste sportopvattingen doen kennen. Na het hijsen van de Union Jack en het spelen van God save the King viel hem een dave rend applaus ten deel. De gedetailleerde uitslagen der wedstrij den (waarbij valt op te merken dat de tijden slechter waren dan in 1947 te Luzern, omdat er toen wind-voordeel was en het deze middag vrijwel windstil bleef) waren: Vier met stuurman: 1. Italië in 6 min. 57 sec.; 2. Zwitserland in 6.59 1/5; 3. Dene marken in 7.12/5; 4. Frankrijk in 7.3 2/5; 5. Noorwegen in 7.5 4/5. Twee zonder stuurman: 1. Zweden in 7.28 1/5; 2. België in 7.29 1/5; 3. Italië in 7.31 2/5; 4. Denemarken in 7.32 1/5. Skiff: 1. Ver. Staten in 7.30 4/5; 2. Tsje- choslowakije in 7.36 1/5; 3. Zwitserland in 7.37 2/5; 4. Polen in 7.39 1/5; 5. Uruguay in 7.46 2/5. Twee met stuurman: 1. Italië in 7.55; 2. Denemarken in 7.55 2/5; 3. België ir 7.56 4/5; 4. Joegoslavië in 7.57 2/5; 5. Neder land in 8.6 2/5. Vier zonder stuurman: 1. Italië ïr 6.451/5; 2. Denemarken in 6.46 2/5; 3. Noorwegen in 6.47 4/5; 4. België in 6.48 2/5: 5. Nederland in 7.6 2/5. Double Sculls: 1. Denemarken in 6.57 1/5; 2. Italië in 7.0 4/5; 3. Frankrijk in 7.1 3/5; 4. Nederland in 7.7; 5. Engeland in 7.8 1/5. Acht: 1. Italië in 6.11; 2. Tsjecholslowa- kije in 6.13 2/5; 3. Nederland in 6.15 4/5; 4. Frankrijk; 5. Zweden. VOETBAL Op het zwemfeest van HPC heeft het Zondag aan spanning niet ontbroken. Niet minder dan een en twintig zwemverenigin gen uit den lande namen deel. Het belangrijkste nummer, de 100 meter borstcrawl heren, kon als een revanche beschouwd worden van de nationale kam pioenschappen te Doetinchem. Bollen ging nu met een geweldig tempo van start en de kampioen Van Boxem kon hem niet inhalen Bij het nemen van het eerste keerpunt had Bollen dan ook een duidelijke voorsprong. Bij het tweede keerpunt had Vsn Boxem evenwel de achterstand weer ingelopen. Zelfs nam hij een zeer kleine voorsprong op zijn tegenstander. Bollen zag het gevaar, verhoogde het tempo en na een uitstekend genomen wending ging hij tot de eindspurt over. Doordat hij over iets meer uithou dingsvermogen beschikte, bereikte Bollen het eerste de finish. Van Boxem volgde met handslag, cnmiddeUijk gevolgd door Tjebbes. Bijüsma, van wie zo veel werd verwacht, kon het tempo niet volgen. Bij de 100 meter borstcrawl dames toon de Margot Marsman haar goede kwalitei ten. Aanvankelijk zag het er niet naar uit, dat zij het tot de overwinning zou brengen, toen Annie Veldhuizen op tactische wijze in de tweede baan een voorsprong nam. Margot herstelde zich echter in de derde baan om tenslotte in een fraaie eindspurt als eerste aan te tikken. Willy Langerveld bezette in dit nummer de tweede plaats. De 100 meter butterfly heren, een weinig voorkomend nummer bij zwemwedstrijden, bracht een uitstekende zege voor Buyze in 1 min. 14 sec. J. Lablans was de snelste Haarlemmer. Spanning heerste er bij de 200 meter schoolslag dames. De grote strijd ging tus sen de dames Leene, Annie de Groot en Van CapeÜen. Eerst nam Annie de Groot de leiding, naderhand werd zij ingelopen j i door de Rotterdamse Van Cappellen en de onder het pubhek zullen wellicht Zondag 1 Haagse zwemster A. Leene. Het werd een felle strijd tussen dit drietal, welke pas in de laatste meter werd beslist ten voordele Italië heeft de meeste titels behaald bij de Europese roeikampioenschappen. De acht van dit land na de huldiging. van mejuffrouw Leene. De rugslag heren werd door afwezigheid van Maus een goede overwinning voor Jelle Hoekstra in 1 min. 13.6 sec. Bij het zelfde nummer voor dames, trokken Dini van Ekris en haar clubgenote Greet je Wie- lema er resoluut tussen uit en lieten de anderen ver achter zich. Bij het derde keer punt verloor Dini van Ekris een ogenblik haar concentratie, waardoor zij achterop geraakte. Greetje Wielema toonde haar grote capaciteiten en won op schitterende wijze. De door haar gemaakte tijd van 1 min. 14 sec. is een van haar beste presta ties. Bij de estafettes was HPC het sterkste bij de heren en de daihes van „de Robben" namen de 3 x 50 meter wisselslag voor haar rekening. De uitslagen waren als volgt: 50 m borstcrawl jongens: 1. B. Dinkla (Haarlem) 31.2 sec. 2. R. Dool (de Zijl) 32 sec. 3. R. Andriesse (HVGB) 32.7 sec. 50 m borstcrawl meisjes: 1. G. Wielema (Robben) 30.6 sec. 2. J. de Korte (ODZ) 32.8 sec. 3. A. Leene (Zian) 33 sec. 100 m borstcrawl heren: 1. R. Bollen (Zian) 1 min. 2.2 sec. 2. A. v. Boxem 1 min. 2.4 sec. 3. J. Tjebbes (HPC) 1 min. 2.5 sec. 100 m borstcrawl dames: 1. M. Marsman (HVGB) 1 min. 10 sec. 2. W. Langerveld (ADZ) 1 min. 11.5 sec. 3. A. Veldhuyzen (Robben) 1 min. 12.8 sec. 100 m butterfly heren: 1. D. Buyze (HZ PC) 1 min. 14 sec. 2. H. Rademakers (Zian) 1 min. 15.2 sec. 3. G- Dikstaal (IJ) 1 min. 18.3 sec, 200 m schoolslag dames: 1. A. Leene (Zian) 3 min. 6 sec. 2. A. de Groot (ADZ) 3 min. 6.1 sec. 3. A. F. Welling (HZC) 3 min. 6.4 sec. 100 m rugslag heren: 1. J. Hoekstra (HV GB) 1 min. 13.6 sec. 2. A. Bijkerk (HVGB) 1 min. 15.4 sec. 3. J. de Groot (IJ) 1 min. 15.6 sec. 100 m rugslag dames: 1. G. Wielema (Rob ben) 1 min. 14 sec. 2. D. van Ekris (Rob ben) 1 min. 19 sec. 3. L. Seur en A. van Sunder (beide ADZ) 1 min. 24 sec. Zweedse estafette heren: 1. HPC (P. Smit, J. Overeen, J. Tjebbes, A. de Vries en W. Geurtsen) 5 min. 29.9 sec. 2. HVGB 5 min. 30.8 sec. 3. Meeuwen 5.34.2 3 x 50 m wisselslag estafette dames: 1. Robben (G. Wielema, A. van Veldhuyzen en D. van Ekris) 1 min. 47.8 sec. 2. ADZ 1 min. 53.1 sec. 3. Zian 1.53.8. De waterpolowedstrijd, waarin HPC met de rust een 2-0 voorsprong nam, verliep na de hervatting bijzonder spannend. De mi litairen slaagden er in op gelijke voet te komen (2-2). Vervolgens nam HPC op nieuw de leiding en bracht de stand op 4-2. Daarna kwam het militaire zevental er beter in en maakte na een enerverende strijd gelijk (4-4). Ruitersport Hensen wint met Maaike het spring-kampioenschap Zaterdag werd te Groningen ter gelegen heid van de herdenking van het ontzet, een groot concours-hïppique georganiseerd, waarin tevens was verwerkt het springcon cours M B om het kampioenschap van Ne derland. Na veel strijd, waarbij twee keer barrage moest worden toegepast, werd Maaike, onder K. Hensen, kampioen. De heer B. van de Voort Jr. was aanwezig met het paard Coeur Joli om een demonstratie te geven van de breed tesprong. Hij wist daarbij de 8.20 m. te overschrijden. Paprika, van de Stichting Duinmanège in Zandvoort won het nummer elegantste rijpaard. Zaterdag werden de feestelijkheden ter gelegenheid van het zeventigjarig bestaan van HFC ingezet met onderlinge wedstrij den aan de Spanjaardslaan. 's Morgens vroeg, toen de junioren en adspiranten el kaar bestreden, heerste er een gezellige drukte en vele ouderen gaven van hun be langstelling blijk. 's Middags waren er Voor de senioren wedstrijden om de Mulier-beker. De heer W. J. H. Muiier verkeerde de gehele mid dag te midden van de HFC-ers en volgde de wedstrijden met grote belangstelling. Aan het eind van de middag reikte hij de wissel beker uit. Een van de hoogtepunten van de middag was een wedstrijd in hardlopen voor de „oude garde". Hierin zagen we o.a. dr. C. Spoelder, Sijpestijn, Verwey. In een wed strijd doelschieten was zelfs de heer Muiier nog van de partij. Het programma bestond uit zes onder delen, namelijk 100 en 300 m hardlopen, baldribbelen, doelschieten,vèrtrappen en vèrspringen. Er waren 46 deelnemers. De oudste was P. C. Hagenaar, die in 1929 de Mulier-beker won, doch hem in 1939 aan J. Berendsen moest afstaan. Deze middag was hij dus voor de derde keer van de partij. Vele jongeren moesten voor hem de vlag strijken. Het programma kon zeer vlot worden afgewerkt, dank zij de uitstekende organi satie; een woord van lof voor de heer M. Houtkooper en zijn helpers is zeker op zijn plaats. De strijd om de fraaie Mulier-beker was zeer fel en werd na grote spanning gewon nen door C. de Nijs, die een zeer fraaie all-round prestatie verrichtte. J. Corbeth en D. Bijleveld belaagden hem lange tijd en eindigden als tweede en derde. De prijzen werden uitgereikt door de voorzitter, de heer P. C. van Houten. De resultaten waren: Baldribbelen: 1. D. Bijleveld 47 sec.; 2. C. de Nijs; 3. Hein Winter; 4. P. Bege- mann, 5. H. Heyting. Vèrtrappen: 1. J. Wijkhuizen 49.44 m; 2. Hein Winter; 3. N. Beets; 4. C. de Nijs; 5. F. de Voogt. Doelschieten: 1 en 2. Hein Winter en J. Molenaar; 3 en 4. J. Corbeth en J. de Jong; 5. D. Bijleveld. Vèrspringen: 1. F. de Voogt 5.27 m; 2. C. de Nijs; 3. -J. Corbeth; 4. B. Luif; 5. H. Hackenitz. 100 meter: 1 en 2. J. Molenaar en H. Hackenitz, 12 sec.; 3 en 4 Hein Winter en F. de Voogt. 300 meter: 1. J. Corbeth, 39 sec.; 2. F. de Voogt; 3. C. Weidema; 4. B. Luif; 5. J. Es- huis. Totaal-uitslag: winnaar Mulier-beker: C. de Nijs; 2. J. Corbeth; 3. D. Bijleveld; 4. F. de Voogt; 5. Hein Winter; 6. H. Hacke nitz. Stormvogels mag niet inter pelleren over degradatie In de te Amsterdam gehouden vergade ring van het district I van de Koninklijke Nederlandse Voetbalbond diende Storm vogels een verzoek in, om op de aan staande bondsvergadering een interpella tie te mogen houden over het degraderen van Stormvogels, wegens het oplopen van een blessure van Kraak. De vergadering wees dit verzoek af. Kraak weer in training Kraak, die op 13 Maart tegen België ern stig geblesseerd werd, is in de afgelopen week weer in training gegaan. Zeer waar schijnlijk staat hij Zondag aanstaande in de vriendschappelijke ontmoeting tegen Elink- wijk weer onder de lat. 1 VSV won in Haarlem met 2—1 In Velsen is Zondag de vriendschappe lijke wedstrijd VSVHaarlem gespeeld. De IJmuidenaren wonnen met 21, nadat de rust met 11 was ingegaan. Haarlem, dat Smit, Roozen en Waldeck miste, speel de beter dan de vorige week in het tour- nooi van De Volewijckers. Uit handen van de heer W. J. H. Muiier ontr ving C. de Nijs de eerste prijs, gewonnen bij de onderlinge wedstrijden, welke HFC ter gelegenheid van het zeventigjarig bestaan hield. Cricket Hermes zegevierde na spannende strijd Hoewel de uitslag het op het eerste ge zicht niet zou doen vermoeden (Hermes won met 6 wickets) is de wedstrijd Hermes Haarlem er een geweest van spanning en zeer wisselende kansen en bovendien één van goed cricket van beide zijden. Bij een stand van 8 voor 69 zag het er naar uit dat Haarlem voor beneden de 100 uit zou zijn; Harmsen leek toen nog de enige hoop. Th. Grupping wist evenwel met een harde 21 de stand tot 92 voor 9 op te voeren, waarna Honnebier inkwam, die een zeer dappere innings speelde. Oor spronkelijk goed verdedigend liet hij later ook een paar fraaie slagen zien (o.a. een zes); hij bleef met 28 not out. Ondertussen speelde'Harmsen die de laatste 6 weken een verbluffende hoeveelheid runs heeft ge scoord, een van zijn beste innings. Twaalf maal bereikte hij de boundary en eerst op 191 ging hij uit voor 83. Voor het laatste wicket waren dus 99 runs gescoord, ongetwijfeld een record voor „Haarlem". Van de andere batsmen scoorde P. L. v. Bueren 14, H. Pechar 14, W. Peschar 12. Scheffer en v. d. Hammen, die stug doorgebowld hadden namen resp. 670 en 456, een fraaie prestatie. Voorts Tette- toen tot ongeveer 70 run?, brsöi> verhes. Na de thee was L 0n% veranderd. Harmsen w i.asPect'^'!' Maas bowlden toen zuivï' PescW lc!) bal ging snel van verdween l.b.w. HarnW Vat>4- later werd v. d. SchoorV'°°r bowld voor 44. Toen va v°°r pescb- dellijk uit ging QÖo een goede kans voor S f' «k a l daar het bowlen goed den volgde. KeufSaS?' Mili® M speelden evenwel eXL™ S?»%a£ den uiterst voorzichtig m» peI; zij 45 mede een 30-tal iSS;™wiste??' gen toen KeugenSp^ S™ '«kg 23. Daarna kwam TeheW üi'^ v£ van de wedstrijd ve?an&5Vie'c- een enorm tempo, hoew^l'011'0^ kig scoorde hij 57 not 011 m Wat fclui 1x 5, zodat Nolet op 197 V2 6 (Scheepmaker n. 0. 16) vl k?n slujC W. Pesohar en P. Maa 1&1 n f vbai .vOTi^t battingprestatie nog liefst 21°* tl Deze wedstrijd las de uX als captain van de pop^aK'«tisbji voerder Guus Nolet ha PWs-sn tegenpartij geacht om' het doorzettingsvermogen X™*» e Hermes in moeilijke jaren M elftal naar de top van cricke/h! '■■ri Kleefstra vertolkte bij^ ftL *5 van vriendschap die Haarlem i^'0^ welke Nolet aanvoerder geweest, voor Hermes DVS eni,,17"63 J voerder heeft gekoesterd. aar Grote nederlaag voor het Nederlands elftal De Free Foresters besloten in t,.. pen weekeinde hun toer door i Is® Mn viroHc.+,-;;oi u.iA 100r ons land r een overwinning op de tweerkiw aalde" Nederlanders trokken het eaXï wickets en brachten het sled, waarvan Van Weelde 11 De De Baare 17 en Leeftink'll I bowlde 4 voor 32. Chignell'5 0 voor 13 en Fraser Tvöor 9 V°°r 28, B:c? De Engelsen scoorden 251'runs Hewetson 10, Willatt 78, Chignell 22, Darwall Smith uSl!' Fraset- 13. De bowlingS tink 1 voor 47, Sanders 2 voor na u Weelde 1 voor 27, Dries 2 vHJ* der Bijl 3 voor 40. r 05 a Zondag scoorden de Nederlanders tweede mnings 204 runs. waamee L teal score van 298 werd bereikt, z£ï# Free Foresters slechts 48 runs moesE ken om een overwinning te kunnen behZ' Zij deden dit zonder het verlies van 5,' wicket, zodat de Engelsen met 1 run en W wickets in handen wonnen. Hewetson y not out en Willatt 13 not out. In de tweede innings scooide De 12, mr. Gallois 31, Va£ Weelde 38 v£S Bijl 23, jhr. De Villeneuve 27, Leèftink 26 mr. Van Manen 19. Bowlmgcijfers Free Foresters: Daresll Smith 2 voor 53, Chignell 1 voor 29 Fr» 4 voor 37 en Bloy 3 voor 74 Uitstekend werk bracht „Haarlem" op de derde plaats Op de sintelbaan in Leiden werden gis teren de wedstrijden om de Prins Hendrik beker gehouden, waaraan verbonden het clubkampioenschap van Nederland. Voor het eerst sinds vele jaren wist het Haagse „Vlug en Lenig" beslag te leggen op de titel door met ruim verschil als eerste te eindigen. Toch was dit niet een verrassing te noemen, daar de Hagenaars bij velen als de grote favorieten voor dit clubkam pioenschap golden. Een verrassing was ongetwijfeld wel de derde plaats, die „Haarlem" bereikte en waarmede zij o.a. cle kampioen 1948 AAC achter zicli liet. Het was °en prestatie, die herinneringen oproep aan de vele roem ruchte daden, die „Haarlem" in de P.H.- beker historie heeft verricht, een prestatie, die ook nu vooral weer behaald werd door prachtig ploegw.erk. De hordenloper Ruse ier gaf hiervan een uitstekend staaltje door toen hij in de finale van de 110 m. horden door een omvergeworpen horde in een andere baan ten val kwam en daardoor geblesseerd raakte, toch weer op stond en de race uitliep, waarmede in ieder geval een punt voor zijn vereniging behouden bleef. Te voren had deze athleet reeds met een sprong van 6.62 m. voor een vierde plaats op verspringen gezorgd. Zijn club genoot Willems nam met 6.38 m. de vijfde plaats in. Leeuwenhoek (V. en L) won dit nummer met een prachtige sprong van 7.01 m. De 100 m. was voor Klejm van V. en L. en De Kroon (AAC) eiste de 400 m. in 50,9 sec. voor zich op. Dekker en Wentink plaat sten zich voor „Haarlem" in de finale van deze race, hetgeen vooral van de jeugdige Wentink een Sangename verrassing was. Zij bezetten resp. de vijfde en zesde plaats. Knop (DOS) won zowel de 800 als 1500 m. Op de eerste afstand had hij echter felle tegenstand te overwinnen van de Haar lemmer Van Gogh, die eindelijk weer eens liet zien, dat er met hem nog degelijk rekening gehouden moet worden. Hij werd tweede in 1 min. 59,6 sec. Soomer (Haar lem) werd op deze afstand vierde in 2 min. 01,7 sec. Een prachtige eindspurt bracht Geusenbroek van „Haarlem" op de 1500 m. een fraaie derde plaats int san 17,4 sec. Groen (AV '23) won de 50Mm. in 16 min. 18,6 sec., doch ook hier was het een „Haarlem" athleet, Koopman, die de overwinnaar het vuur na aan de schenen legde, vooral ook door een tactisch gelopen race. Hij werd tweede in 16 min. 21.6 se, Van Deursen (Haarlem) bezette in 16 mil 34,3 sec. de vijfde plaats, hetgeen wel «t minder was, dan van deze loper verwacht werd. Het polsstokhoogspringen bracht „Haar lem" de traditionele zege en de tweede plaats door Cor Lamoree en Swart met sprongen van 3.50 m. en 3.30 m. Bij het hoogspringen faalden de Haarlemmer! Johanissen en Haringhuizen en kwama niet in de punten, doch bij het speerwer pen verraste Th. Wernik door in een sterk bezet veld van deelnemers de zesde plaats in te nemen met een worp van 46.94 m.en dus een punt bemachtigde. Ondanks een vrij matige worp van 36.73 m. bemachtigd? Kluft bij het discuswerpen de derde plaats, t erwijl hij het bij het kogelstoten met een sloot van 13.10 m. nog beter deed, want hiermede werd hij achter onze nationale kampioen De Bruyn tweede. Het waren vooral de uiterst scherpe wissels, die „Haarlem" met de lopers Wullems—Ruse ierVan RosmalenSchaap op de 4 x ICO m. estafette in de uitstekende tijd van 4L sec. de 4 de plaats brachten vlak achter ce sterke ploegen van AV '23, Vlug en Lenig oil AAC, die resp. 44 sec., 44 sec, en 44,1 sec. noteerden. De 4 x 100 meter estafette leverde voor „Haarlem" met de lopers Wentink—Van Gogh—Soomer-Dekker dj vijfde plaats op in 3 min. 40,6 sec. AV .3 won dit nummer na uiterst scherpe smju met AAC. Tijden resp. 3 min. 30 sec. en 3 min 30,1 sec. De einduitslag luidde als volgt: L clubkampioen van Nederland Vlug en le nig, 78 pnt.; 2. AV '23, 67 put.; 3. Haarlem 54 pnt.; 4. AAC 49 pnt.; 5. DOS 32 Jüt.» Kunst en Kracht 14 punten. De jeugdige Meyboom (Haarlem) won ingelaste 1500 m. in 4 min. 26,2 sec., waar mede hij een nieuw Haarlems j' vestigde. FEUILLETON door Gordon Mc Donell 31) Hij dacht hierover even na en haalde toen weer even de schouders op: Dat zal wel. Toen slofte hij verder de hall door, ging zijn hokje binnen, liep door naar een zit-slaapkamer en ik volgde hem. Er hing een wapenrek aan de muur en daarop lag een geweer. Hij greep er naar, nam het er af en reikte het mij over. Ik brak het open, zag dat het on geladen was en dat de loop schoon was. Hij haalde wat patronen uit een doos, die in de lade van een tafel stond en gaf mij er een handvol van. Is dat genoeg?, vroeg hij. Ik nam de patronen en bekeek ze eens. Ze waren de juiste voor dit werk. Fijn; dank u wel. Ik laadde het geweer en stopte de rest van de patronen in mijn zak. Welke weg moet ik volgen naar het pad van de Crystal? Hij bracht mij naar een zijdeur en wees omhoog naar de heuvel. Volg dit pad om de bocht van het meer. Ongeveer een halve kilometer voorbij de bocht, splitst de weg zich en een er van is met een bord gemerkt: „Crystal", ter aanduiding van het meer, en wel de linkse. Als u dan tegen de berg opgaat, splitst net pad zich weer. Het is daar weer gemarkeerd en u moet weer de linkse weg hebben. U kunt het niet missen, tenzij er nog mist hangt, maar daar ziet het er momenteel niet naar uit, ofschoon men nooit kan zeggen, hoe het hoger op zal zijn. En ik zal het de inspec teur zeggen, zodra hij terugkomt. Dank u; doet u dat. Ik begaf mij op pad. Een ogenblik was ik van plan de revolver uit de wagen te gaan halen, maar ik dacht, dat ik beter de extra-tijd er niet af kon nemen en dus begaf ik mij onmiddellijk op weg. Ik wilde Janet inhalen voor zij Begg bereikt zou hebben. Ik meende dat ik wel een goede kans maakte, omdat Begg er alles op zou zetten om Sellick te pakken te krijgen voor Ives hem in de gaten kon krijgen. Begg zou zo hard mogelijk opschieten, waarschijnlijk sneller dan Janet zou kun nen doen. Maar ik wilde Janet ook geens zins onderschatten. Zij had er niet lang over gedaan om zich uit mijn banden los te maken. Een meisje als Janet kan men niet tegenhouden. Ik haastte mij zoveel mogelijk voort. De maan was allang verdwenen. Het was koud en het zou nog kouder worden naarmate wij hoger kwamen en hoe dichter het uur van de dageraad naderde. Ik dacht aan Janet, die alleen maar dat wollen shirt en dat jasje aan had en toen begon ik om mijzelf te lachen, daar ik mij er druk over maakte of het meisje soms kou zou vatten, terwijl zij een slordige kans liep een kogel in het hart te krijgen. Ik kwam aan de splitsing van de weg en die was niet gemarkeerd. De man had hier niet over gesproken. De eerste, waar hü over gesproken had, was een kwart mijl voorbij de bocht van het meer en ik had juist de bocht van het meer bereikt. De kleine man had helemaal vergeten deze splitsing te noemen. Ik vroeg mij af, of hij ook vergeten had, die tegen Begg of Janet te noemen. Ik nam de linkse weg en hoop te er maar het beste van. Plotseling zag ik nog een mogelijkheid. Ik begreep, dat als öf Janet, öf Begg het linkse pad, waarop ik mij nu bevond, ge nomen hadden en dit alleen maar naar het meer leidde, zij een van beiden, of allebei genoopt zouden zijn, om terug te keren en op die manier konden zij elkaar tegen komen, of een van hen zou mij kunnen ontmoeten. Ik nam mijn geweer vaster in de hand, gereed om het in een oogwenk in de aanslag te brengen en haastte mij zo snel als ik kon het pad af. Ik ontmoette echter niemand op het steeds donkerder wordende pad; donkerder wordend uit hoofde van de zware bomen, die hier heel dicht- opeen stonden. Toen zag ik plotseling een witte plek voor mij uit door een opening in de bomen. Het was 't meer en dit pad kwam op een open plek aan de oever uit. De openplek was leeg. ik moest weer de gehele weg naar de split sing terug, inwendig woedend, want het had mij twintig minuten doen verliezen, maar had ook een leven kunnen kosten. Ik kwam nu aan de eerste gemarkeerde splitsing en nam het linker pad, zoals de hotelhouder mij beschreven had. Ditmaal begon de weg werkelijk te stijgen. Nu begon men inderdaad de hoogte te voelen, de ijlere lucht en de kortere ademhaling. Er was niet langer sprake van snelheid. De vraag was, hoever men klimmen kon, zonder te moeten stoppen om weer op adem te komen. Tegen het ogenblik, dat ik de tweede splitsing bereikte, was er een lange tijd verlopen en was ik al heel wat hoger ge komen. In het Oosten kon ik reeds een flauw schijnsel zien en de aftekening van de berg aan de andere kant van de vallei was al te onderscheiden. De lucht was nu op haar koudst en rook naar verse sneeuw. Het pad werd thans veel vlakker en ging op sommige plaatsen ietwat omlaag en daarna verderop weer omhoog. Ik kon nu de omtrekken van mijn onmiddellijke om geving onderscheiden en zag, dat het pad om een hoge klip heenliep, die zeer goed de zuidelijke afsluiting van het meer zou kunnen zijn. Het scheen wel, of het pad alleen maar op een geschikte pas wachtte, om door de klip heen te dringen, sinds ik nu mij evenwijdig voortbewoog inplaats yan voorwaarts. Ongeveer een uur later bleek, dat ik het bij het rechte eind had. Het pad maakte een scherpe draai, volgde een in- kloving in de rotswand en steeg toen steil over de pas heen. Boven op de top moet de hoogte zeer groot zijn geweest; het was het hoogste punt. dat ik gedurende de ge hele reis bereikt had en nu werd de dage raad werkelijk zichtbaar.de dageraad op de hoge bergen. Ik keek voor mij uit naar beneden en daar, nog in de schaduwen van de nacht gehuld, lag het meer in zijn l Het was geen groot meer, maar net inderdaad zeer mooi; een van de mooist die ik ooit gezien heb. En toen zag ik de visser. HOOFDSTUK XV. Hij stond aan de bovenkant van het me# met zijn hoge rubberlaarzen aan tot zijn dijen in het water. Op het mo dat ik hem het eerst in het oog kreeSi ik hem juist zijn snoer uitwerpen. OW- hij misschien niet meer dan vier- o j honderd meter van mij af was en tweehonderd voet beneden mij, z° niet in staat was zijn gelaatetratW". herkennen, kon ik toch aan de m waarop hij zich bewoog en door a van die mij bekende gestalte, zien, o. George Sellick was. Ik keek zorgt langs de omtrekken van het roeer, geen andere gestalten zag en toen ook een vrouw, die een windjac zich langs het pad bewegen, ongeve^ weg langs de zijkant van het meer. haar danste op en neer, toen zij lopend, half dravend langs het pah spoedde. (Slot ttWI'

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 6