Europese Roeikampioenschappen
H.F.C. zette viering jubileum
met onderlinge wedstrijden in
Bollen versloeg op de 100 meter borstcrawl
de nationale zwemkampioen Van Boxem
Heringa
SSIÏÏSSjjït
„Vlug en Lenig" won de Prins Hendrikbekei
Het noodlottige
halssnoer
Maandag 29 Xugustus 1949
Triomf voor Italië, dat vier titels behaalt
De drie andere voor een Zweedse en een
Deense ploeg en de Amerikaan Kelly
Nederlandse acht goede derde
In tegenwoordigheid van duizenden toe
schouwers zijn Zondag op de Bosbaan de
eindstrijden van de Europese roeikam
pioenschappen uitgevochten, elk gevolgd
door een „cérémonie protocolaire" (dit
maal: de la Fédération Internationale des
Sociétés d'Aviron) waarbij de winnaars
bekranst werden, hun vlag gehesen en hun
volkslied gespeeld. De grote triomfators
waren ditmaal de Italianen. In 1947 te
Luzern wonnen zij de Coupe Glandaz (be
stemd voor het land dat het meeste succes
in de zeven kampioenschappen behaalt)
met twee kampioenschappen en twee
tweede prijzen. Ditmaal veroverden zij de
Coupe met vier kampioenschappen, een
tweede en een derde prijs. In het zevende
nummer (skiff) startten zij niet. Dit was
de 25st.e maal dat de Europese kampioen
schappen verroeid werden. Italië won voor
de zevende maal de Coupe Glandaz. Zij is
achtmaal gewonnen door Zwitserland, vier
maal door Hongarije, viermaal door Duits
land. éénmaal door Nederland (in 1924)
Wij hebben ditmaal geen enkel afzon-
en éénmaal door België,
derlijk kampioenschap behaald, ofschoon
van onze vijf deelnemende ploegen vier de
finales bereikten. Drie deden dat onmid
dellijk door hun heat te winnen en de twee
met stuurman slaagde er Zaterdag nog in
door succes in een repéchage te behalen.
Maar in de eindstrijd bleek alleen onze
acht tot de Europese topklasse te behoren.
Die behaalde dan ook onze enige een
derde prijs na een harde en in voor
treffelijke stijl geroeide race in dit bij
zonder veeleisende nummer.
DeNjord-acht heeft de goede verwachtingen
niet teleurgesteld; al had menigeen gehoopt
dat er een kans op de tweede plaats zou
zijn.
Teleurstelling heeft vooral de double
scull van Willem II (Neumeiervan der
Meer) die in 1947 het Europese kampioen
schap te Luzern won, het publiek bezorgd.
De ploeg had zeer goed de heat gewon
nen en leek weer in voortreffelijke vorm.
Eigenlijk werd in dit nummer weer op een
Nederlands kampioenschap gerekend. Het
verloop van de race werd zonderling. Spoe
dig na de start nam de Nederlandse double-
scull de leiding, waarna de ploeg met ver
bazingwekkende snelheid uitliep tot een
voorsprong van bijna drie lengten op de
helft van de baan. Daarop vielen de Denen
en de Italianen aan en bleken de Hollanders
hun kruit totaal verschoten te hebben. De
Denen stormden hen binnen enkele honder
den meters voorbij; de Italianen, Fransen
en Belgen volgden het voorbeeld en ten
slotte hadden zij nog .de grootste moeite om
met enkele meters verschil de Engelsen
achter zich te houden en niet nr. laatst te
worden. Zij eindigden op de vierde plaats
van de vijf finalisten. Zulk een wedstrijd-
verloop is bij ervaren raceroeiers als dit
tweetal, die krachtsverdeling kennen,
eigenlijk onbegrijpelijk.
Onze twee met stuurman (van Triton)
en onze vier zonder stuurman (van Njord)
bleken beide in hun finales kansloos te
Zijn en eindigden op de vijfde en laatste
plaats. Van de Triton-twee was een roeier
ziek geworden; men had hem pas enige
weken geleden door een ander vervangen
en deed de inschrijving toch gestand. Zoiets
kan geen succes hebben in een Europese
finale. De stuurmanloze vier is zeer tegen
gevallen. In een strijd van dit gehalte moet
men van de aanvang af bij blijven, zeker
in een groep van vijf. Toen dit mislukte
raakte de ploeg in het vuile water van twee
andere en raakte daardoor nog verder ach
ter. Zij eindigde zelfs vier lengten achter
nummer vier, België.
Het is in het algemeen dus niet mee
gevallen met de kracht van de Nederlandse
deelneming. Vele jeugdige Hollandse roeiers
voor het eerst begrepen hebben hoe ver een
ploeg boven ons gemiddelde wedstrijdpeil
moet staan en welk een doortrainde
seniorenploeg het daarbij moet zijn om
een Europees kampioenschap te kunnen
winnen.
De Italianen hebben voortreffelijk werk
laten zien, met vooral volmaakte boot-
beheersing, waterwerk en een „bedrijfs
zekerheid", die telkens bleek uit de condi
tie waarin de ploegen de finish passeerden.
Dit moet alles lang en duchtig voorbereid
zijn. De Italiaanse vier met stuurman won
maar met een halve lengte van Zwitserland.
Maar won toch onbedreigd. De Italiaanse
twee met stuurman sloeg de Denen met nog
kleiner verschil en had er een zware race
aan. Maar zij had meer over dan haar
tegenstanders en eindigde in beter vorm.
De Italiaanse vier zonder stuurman werd
door de Denen zwaar aangevallen, maar
bleek alles te kunnen beantwoorden. Dg
Italiaanse acht, die driekwart lengte voor
de Tsjechen en anderhalve lengten voor
onze Hollandse acht eindigde was de voor
treffelijkste van alle. Niemand kan zich
verwijten van zulk een ploeg te hebben
verloren; alleen met de best denkbare com
binatie en jarenlange wedstrijdervaring
op internationaal gebied zou men dit ooit
kunnen evenaren.
De Denen hebben een eerste, een tweede
en een derde prijs behaald en een uitste
kende indruk gemaakt meer door hard
heid en eenheid dan door schoonheid van
stijl.
De Zweden hebben België, dat van het
begin af geleid had, in de twee zonder
stuurman met een keiharde eindspurt ver
rast en „op de streep" kranig gewonnen.
I De Amerikaan Kelly, enige m' Europese
'eelnemer. heeft zijn supsrmi"' ii ook hier
in het skiffnummer getoond Hij won
eigenlijk zoals hij wilde. Risso (Uruguay)
bleek niet meer zijn sterkste tegenstander.
Hij eindigde op de laatste plaats. Urba
(Tsjecho-Slowakije) werd tweede.
Er heeft tijdens de wedstrijden behalve
de zeven cérémonies protocolaires voor de
kampioenen nog een achtste plaats gehad:
namens het Internationaal Olympisch
Comité werd het erediploma van dat
Comité, dat zelden wordt toegekend en als
hoge onderscheiding erkend, aan de Engels
man Jack Beresford verleend. Hij is een
groot skiffeur geweest, een groot werker
voor de roeisport gebleven en heeft zich
bovendien altijd als voorbeeld van de
hoogste sportopvattingen doen kennen. Na
het hijsen van de Union Jack en het spelen
van God save the King viel hem een dave
rend applaus ten deel.
De gedetailleerde uitslagen der wedstrij
den (waarbij valt op te merken dat de
tijden slechter waren dan in 1947 te Luzern,
omdat er toen wind-voordeel was en het
deze middag vrijwel windstil bleef) waren:
Vier met stuurman: 1. Italië in 6 min.
57 sec.; 2. Zwitserland in 6.59 1/5; 3. Dene
marken in 7.12/5; 4. Frankrijk in 7.3 2/5;
5. Noorwegen in 7.5 4/5.
Twee zonder stuurman: 1. Zweden in
7.28 1/5; 2. België in 7.29 1/5; 3. Italië in
7.31 2/5; 4. Denemarken in 7.32 1/5.
Skiff: 1. Ver. Staten in 7.30 4/5; 2. Tsje-
choslowakije in 7.36 1/5; 3. Zwitserland in
7.37 2/5; 4. Polen in 7.39 1/5; 5. Uruguay
in 7.46 2/5.
Twee met stuurman: 1. Italië in 7.55; 2.
Denemarken in 7.55 2/5; 3. België ir
7.56 4/5; 4. Joegoslavië in 7.57 2/5; 5. Neder
land in 8.6 2/5.
Vier zonder stuurman: 1. Italië ïr
6.451/5; 2. Denemarken in 6.46 2/5; 3.
Noorwegen in 6.47 4/5; 4. België in 6.48 2/5:
5. Nederland in 7.6 2/5.
Double Sculls: 1. Denemarken in 6.57 1/5;
2. Italië in 7.0 4/5; 3. Frankrijk in 7.1 3/5; 4.
Nederland in 7.7; 5. Engeland in 7.8 1/5.
Acht: 1. Italië in 6.11; 2. Tsjecholslowa-
kije in 6.13 2/5; 3. Nederland in 6.15 4/5; 4.
Frankrijk; 5. Zweden.
VOETBAL
Op het zwemfeest van HPC heeft het
Zondag aan spanning niet ontbroken. Niet
minder dan een en twintig zwemverenigin
gen uit den lande namen deel.
Het belangrijkste nummer, de 100 meter
borstcrawl heren, kon als een revanche
beschouwd worden van de nationale kam
pioenschappen te Doetinchem. Bollen ging
nu met een geweldig tempo van start en de
kampioen Van Boxem kon hem niet inhalen
Bij het nemen van het eerste keerpunt had
Bollen dan ook een duidelijke voorsprong.
Bij het tweede keerpunt had Vsn Boxem
evenwel de achterstand weer ingelopen.
Zelfs nam hij een zeer kleine voorsprong
op zijn tegenstander. Bollen zag het gevaar,
verhoogde het tempo en na een uitstekend
genomen wending ging hij tot de eindspurt
over. Doordat hij over iets meer uithou
dingsvermogen beschikte, bereikte Bollen
het eerste de finish. Van Boxem volgde
met handslag, cnmiddeUijk gevolgd door
Tjebbes. Bijüsma, van wie zo veel werd
verwacht, kon het tempo niet volgen.
Bij de 100 meter borstcrawl dames toon
de Margot Marsman haar goede kwalitei
ten. Aanvankelijk zag het er niet naar uit,
dat zij het tot de overwinning zou brengen,
toen Annie Veldhuizen op tactische wijze
in de tweede baan een voorsprong nam.
Margot herstelde zich echter in de derde
baan om tenslotte in een fraaie eindspurt
als eerste aan te tikken. Willy Langerveld
bezette in dit nummer de tweede plaats.
De 100 meter butterfly heren, een weinig
voorkomend nummer bij zwemwedstrijden,
bracht een uitstekende zege voor Buyze in
1 min. 14 sec. J. Lablans was de snelste
Haarlemmer.
Spanning heerste er bij de 200 meter
schoolslag dames. De grote strijd ging tus
sen de dames Leene, Annie de Groot en
Van CapeÜen. Eerst nam Annie de Groot
de leiding, naderhand werd zij ingelopen
j i door de Rotterdamse Van Cappellen en de
onder het pubhek zullen wellicht Zondag 1 Haagse zwemster A. Leene. Het werd een
felle strijd tussen dit drietal, welke pas in
de laatste meter werd beslist ten voordele
Italië heeft de meeste titels behaald bij de
Europese roeikampioenschappen. De acht
van dit land na de huldiging.
van mejuffrouw Leene.
De rugslag heren werd door afwezigheid
van Maus een goede overwinning voor
Jelle Hoekstra in 1 min. 13.6 sec. Bij het
zelfde nummer voor dames, trokken Dini
van Ekris en haar clubgenote Greet je Wie-
lema er resoluut tussen uit en lieten de
anderen ver achter zich. Bij het derde keer
punt verloor Dini van Ekris een ogenblik
haar concentratie, waardoor zij achterop
geraakte. Greetje Wielema toonde haar
grote capaciteiten en won op schitterende
wijze. De door haar gemaakte tijd van 1
min. 14 sec. is een van haar beste presta
ties.
Bij de estafettes was HPC het sterkste
bij de heren en de daihes van „de Robben"
namen de 3 x 50 meter wisselslag voor haar
rekening.
De uitslagen waren als volgt:
50 m borstcrawl jongens: 1. B. Dinkla
(Haarlem) 31.2 sec. 2. R. Dool (de Zijl) 32
sec. 3. R. Andriesse (HVGB) 32.7 sec.
50 m borstcrawl meisjes: 1. G. Wielema
(Robben) 30.6 sec. 2. J. de Korte (ODZ)
32.8 sec. 3. A. Leene (Zian) 33 sec.
100 m borstcrawl heren: 1. R. Bollen
(Zian) 1 min. 2.2 sec. 2. A. v. Boxem 1 min.
2.4 sec. 3. J. Tjebbes (HPC) 1 min. 2.5 sec.
100 m borstcrawl dames: 1. M. Marsman
(HVGB) 1 min. 10 sec. 2. W. Langerveld
(ADZ) 1 min. 11.5 sec. 3. A. Veldhuyzen
(Robben) 1 min. 12.8 sec.
100 m butterfly heren: 1. D. Buyze (HZ
PC) 1 min. 14 sec. 2. H. Rademakers
(Zian) 1 min. 15.2 sec. 3. G- Dikstaal (IJ)
1 min. 18.3 sec,
200 m schoolslag dames: 1. A. Leene
(Zian) 3 min. 6 sec. 2. A. de Groot (ADZ)
3 min. 6.1 sec. 3. A. F. Welling (HZC) 3
min. 6.4 sec.
100 m rugslag heren: 1. J. Hoekstra (HV
GB) 1 min. 13.6 sec. 2. A. Bijkerk (HVGB)
1 min. 15.4 sec. 3. J. de Groot (IJ) 1 min.
15.6 sec.
100 m rugslag dames: 1. G. Wielema (Rob
ben) 1 min. 14 sec. 2. D. van Ekris (Rob
ben) 1 min. 19 sec. 3. L. Seur en A. van
Sunder (beide ADZ) 1 min. 24 sec.
Zweedse estafette heren: 1. HPC (P. Smit,
J. Overeen, J. Tjebbes, A. de Vries en W.
Geurtsen) 5 min. 29.9 sec. 2. HVGB 5 min.
30.8 sec. 3. Meeuwen 5.34.2
3 x 50 m wisselslag estafette dames: 1.
Robben (G. Wielema, A. van Veldhuyzen
en D. van Ekris) 1 min. 47.8 sec. 2. ADZ
1 min. 53.1 sec. 3. Zian 1.53.8.
De waterpolowedstrijd, waarin HPC met
de rust een 2-0 voorsprong nam, verliep na
de hervatting bijzonder spannend. De mi
litairen slaagden er in op gelijke voet te
komen (2-2). Vervolgens nam HPC op
nieuw de leiding en bracht de stand op
4-2. Daarna kwam het militaire zevental er
beter in en maakte na een enerverende
strijd gelijk (4-4).
Ruitersport
Hensen wint met Maaike
het spring-kampioenschap
Zaterdag werd te Groningen ter gelegen
heid van de herdenking van het ontzet, een
groot concours-hïppique georganiseerd,
waarin tevens was verwerkt het springcon
cours M B om het kampioenschap van Ne
derland. Na veel strijd, waarbij twee keer
barrage moest worden toegepast, werd
Maaike, onder K. Hensen, kampioen. De
heer B. van de Voort Jr. was aanwezig met
het paard Coeur Joli om een demonstratie
te geven van de breed tesprong. Hij wist
daarbij de 8.20 m. te overschrijden.
Paprika, van de Stichting Duinmanège
in Zandvoort won het nummer elegantste
rijpaard.
Zaterdag werden de feestelijkheden ter
gelegenheid van het zeventigjarig bestaan
van HFC ingezet met onderlinge wedstrij
den aan de Spanjaardslaan. 's Morgens
vroeg, toen de junioren en adspiranten el
kaar bestreden, heerste er een gezellige
drukte en vele ouderen gaven van hun be
langstelling blijk.
's Middags waren er Voor de senioren
wedstrijden om de Mulier-beker. De heer
W. J. H. Muiier verkeerde de gehele mid
dag te midden van de HFC-ers en volgde de
wedstrijden met grote belangstelling. Aan
het eind van de middag reikte hij de wissel
beker uit.
Een van de hoogtepunten van de middag
was een wedstrijd in hardlopen voor de
„oude garde". Hierin zagen we o.a. dr. C.
Spoelder, Sijpestijn, Verwey. In een wed
strijd doelschieten was zelfs de heer Muiier
nog van de partij.
Het programma bestond uit zes onder
delen, namelijk 100 en 300 m hardlopen,
baldribbelen, doelschieten,vèrtrappen en
vèrspringen. Er waren 46 deelnemers. De
oudste was P. C. Hagenaar, die in 1929 de
Mulier-beker won, doch hem in 1939 aan
J. Berendsen moest afstaan. Deze middag
was hij dus voor de derde keer van de
partij. Vele jongeren moesten voor hem de
vlag strijken.
Het programma kon zeer vlot worden
afgewerkt, dank zij de uitstekende organi
satie; een woord van lof voor de heer M.
Houtkooper en zijn helpers is zeker op
zijn plaats.
De strijd om de fraaie Mulier-beker was
zeer fel en werd na grote spanning gewon
nen door C. de Nijs, die een zeer fraaie
all-round prestatie verrichtte. J. Corbeth
en D. Bijleveld belaagden hem lange tijd
en eindigden als tweede en derde.
De prijzen werden uitgereikt door de
voorzitter, de heer P. C. van Houten.
De resultaten waren:
Baldribbelen: 1. D. Bijleveld 47 sec.; 2.
C. de Nijs; 3. Hein Winter; 4. P. Bege-
mann, 5. H. Heyting.
Vèrtrappen: 1. J. Wijkhuizen 49.44 m;
2. Hein Winter; 3. N. Beets; 4. C. de Nijs;
5. F. de Voogt.
Doelschieten: 1 en 2. Hein Winter en J.
Molenaar; 3 en 4. J. Corbeth en J. de Jong;
5. D. Bijleveld.
Vèrspringen: 1. F. de Voogt 5.27 m; 2. C.
de Nijs; 3. -J. Corbeth; 4. B. Luif; 5. H.
Hackenitz.
100 meter: 1 en 2. J. Molenaar en H.
Hackenitz, 12 sec.; 3 en 4 Hein Winter en
F. de Voogt.
300 meter: 1. J. Corbeth, 39 sec.; 2. F. de
Voogt; 3. C. Weidema; 4. B. Luif; 5. J. Es-
huis.
Totaal-uitslag: winnaar Mulier-beker:
C. de Nijs; 2. J. Corbeth; 3. D. Bijleveld;
4. F. de Voogt; 5. Hein Winter; 6. H. Hacke
nitz.
Stormvogels mag niet inter
pelleren over degradatie
In de te Amsterdam gehouden vergade
ring van het district I van de Koninklijke
Nederlandse Voetbalbond diende Storm
vogels een verzoek in, om op de aan
staande bondsvergadering een interpella
tie te mogen houden over het degraderen
van Stormvogels, wegens het oplopen van
een blessure van Kraak. De vergadering
wees dit verzoek af.
Kraak weer in training
Kraak, die op 13 Maart tegen België ern
stig geblesseerd werd, is in de afgelopen
week weer in training gegaan. Zeer waar
schijnlijk staat hij Zondag aanstaande in de
vriendschappelijke ontmoeting tegen Elink-
wijk weer onder de lat. 1
VSV won in Haarlem met 2—1
In Velsen is Zondag de vriendschappe
lijke wedstrijd VSVHaarlem gespeeld.
De IJmuidenaren wonnen met 21, nadat
de rust met 11 was ingegaan. Haarlem,
dat Smit, Roozen en Waldeck miste, speel
de beter dan de vorige week in het tour-
nooi van De Volewijckers.
Uit handen van de heer W. J. H. Muiier ontr
ving C. de Nijs de eerste prijs, gewonnen
bij de onderlinge wedstrijden, welke HFC
ter gelegenheid van het zeventigjarig
bestaan hield.
Cricket
Hermes zegevierde
na spannende strijd
Hoewel de uitslag het op het eerste ge
zicht niet zou doen vermoeden (Hermes
won met 6 wickets) is de wedstrijd Hermes
Haarlem er een geweest van spanning
en zeer wisselende kansen en bovendien
één van goed cricket van beide zijden.
Bij een stand van 8 voor 69 zag het er
naar uit dat Haarlem voor beneden de 100
uit zou zijn; Harmsen leek toen nog
de enige hoop. Th. Grupping wist evenwel
met een harde 21 de stand tot 92 voor 9
op te voeren, waarna Honnebier inkwam,
die een zeer dappere innings speelde. Oor
spronkelijk goed verdedigend liet hij later
ook een paar fraaie slagen zien (o.a. een
zes); hij bleef met 28 not out. Ondertussen
speelde'Harmsen die de laatste 6 weken een
verbluffende hoeveelheid runs heeft ge
scoord, een van zijn beste innings. Twaalf
maal bereikte hij de boundary en eerst op
191 ging hij uit voor 83.
Voor het laatste wicket waren dus 99
runs gescoord, ongetwijfeld een record voor
„Haarlem". Van de andere batsmen scoorde
P. L. v. Bueren 14, H. Pechar 14, W. Peschar
12. Scheffer en v. d. Hammen, die stug
doorgebowld hadden namen resp. 670 en
456, een fraaie prestatie. Voorts Tette-
toen tot ongeveer 70 run?, brsöi>
verhes. Na de thee was L 0n%
veranderd. Harmsen w i.asPect'^'!'
Maas bowlden toen zuivï' PescW lc!)
bal ging snel van
verdween l.b.w. HarnW Vat>4-
later werd v. d. SchoorV'°°r
bowld voor 44. Toen va v°°r pescb-
dellijk uit ging QÖo
een goede kans voor S f' «k a l
daar het bowlen goed
den volgde. KeufSaS?' Mili® M
speelden evenwel eXL™ S?»%a£
den uiterst voorzichtig m» peI; zij 45
mede een 30-tal iSS;™wiste??'
gen toen KeugenSp^ S™ '«kg
23. Daarna kwam TeheW üi'^ v£
van de wedstrijd ve?an&5Vie'c-
een enorm tempo, hoew^l'011'0^
kig scoorde hij 57 not 011 m Wat fclui
1x 5, zodat Nolet op 197 V2 6
(Scheepmaker n. 0. 16) vl k?n slujC
W. Pesohar en P. Maa 1&1
n f vbai .vOTi^t
battingprestatie nog liefst 21°* tl
Deze wedstrijd las de uX
als captain van de pop^aK'«tisbji
voerder Guus Nolet ha PWs-sn
tegenpartij geacht om'
het doorzettingsvermogen X™*» e
Hermes in moeilijke jaren M
elftal naar de top van cricke/h! '■■ri
Kleefstra vertolkte bij^ ftL *5
van vriendschap die Haarlem i^'0^
welke Nolet aanvoerder
geweest, voor Hermes DVS eni,,17"63 J
voerder heeft gekoesterd. aar
Grote nederlaag voor
het Nederlands elftal
De Free Foresters besloten in t,..
pen weekeinde hun toer door i Is®
Mn viroHc.+,-;;oi u.iA 100r ons land r
een overwinning op de tweerkiw aalde"
Nederlanders trokken het eaXï
wickets en brachten het sled,
waarvan Van Weelde 11 De
De Baare 17 en Leeftink'll I
bowlde 4 voor 32. Chignell'5
0 voor 13 en Fraser Tvöor 9 V°°r 28, B:c?
De Engelsen scoorden 251'runs
Hewetson 10, Willatt 78,
Chignell 22, Darwall Smith uSl!'
Fraset- 13. De bowlingS
tink 1 voor 47, Sanders 2 voor na u
Weelde 1 voor 27, Dries 2 vHJ*
der Bijl 3 voor 40. r 05 a
Zondag scoorden de Nederlanders
tweede mnings 204 runs. waamee L
teal score van 298 werd bereikt, z£ï#
Free Foresters slechts 48 runs moesE
ken om een overwinning te kunnen behZ'
Zij deden dit zonder het verlies van 5,'
wicket, zodat de Engelsen met 1 run en W
wickets in handen wonnen. Hewetson y
not out en Willatt 13 not out.
In de tweede innings scooide De
12, mr. Gallois 31, Va£ Weelde 38 v£S
Bijl 23, jhr. De Villeneuve 27, Leèftink 26
mr. Van Manen 19.
Bowlmgcijfers Free Foresters: Daresll
Smith 2 voor 53, Chignell 1 voor 29 Fr»
4 voor 37 en Bloy 3 voor 74
Uitstekend werk bracht „Haarlem" op de derde plaats
Op de sintelbaan in Leiden werden gis
teren de wedstrijden om de Prins Hendrik
beker gehouden, waaraan verbonden het
clubkampioenschap van Nederland. Voor
het eerst sinds vele jaren wist het Haagse
„Vlug en Lenig" beslag te leggen op de
titel door met ruim verschil als eerste te
eindigen. Toch was dit niet een verrassing
te noemen, daar de Hagenaars bij velen
als de grote favorieten voor dit clubkam
pioenschap golden.
Een verrassing was ongetwijfeld wel de
derde plaats, die „Haarlem" bereikte en
waarmede zij o.a. cle kampioen 1948 AAC
achter zicli liet. Het was °en prestatie, die
herinneringen oproep aan de vele roem
ruchte daden, die „Haarlem" in de P.H.-
beker historie heeft verricht, een prestatie,
die ook nu vooral weer behaald werd door
prachtig ploegw.erk. De hordenloper Ruse
ier gaf hiervan een uitstekend staaltje door
toen hij in de finale van de 110 m. horden
door een omvergeworpen horde in een
andere baan ten val kwam en daardoor
geblesseerd raakte, toch weer op stond en
de race uitliep, waarmede in ieder geval
een punt voor zijn vereniging behouden
bleef. Te voren had deze athleet reeds met
een sprong van 6.62 m. voor een vierde
plaats op verspringen gezorgd. Zijn club
genoot Willems nam met 6.38 m. de vijfde
plaats in. Leeuwenhoek (V. en L) won dit
nummer met een prachtige sprong van 7.01
m. De 100 m. was voor Klejm van V. en L.
en De Kroon (AAC) eiste de 400 m. in 50,9
sec. voor zich op. Dekker en Wentink plaat
sten zich voor „Haarlem" in de finale van
deze race, hetgeen vooral van de jeugdige
Wentink een Sangename verrassing was.
Zij bezetten resp. de vijfde en zesde plaats.
Knop (DOS) won zowel de 800 als 1500
m. Op de eerste afstand had hij echter felle
tegenstand te overwinnen van de Haar
lemmer Van Gogh, die eindelijk weer eens
liet zien, dat er met hem nog degelijk
rekening gehouden moet worden. Hij werd
tweede in 1 min. 59,6 sec. Soomer (Haar
lem) werd op deze afstand vierde in 2
min. 01,7 sec. Een prachtige eindspurt
bracht Geusenbroek van „Haarlem" op de
1500 m. een fraaie derde plaats int san
17,4 sec. Groen (AV '23) won de 50Mm.
in 16 min. 18,6 sec., doch ook hier was het
een „Haarlem" athleet, Koopman, die de
overwinnaar het vuur na aan de schenen
legde, vooral ook door een tactisch gelopen
race. Hij werd tweede in 16 min. 21.6 se,
Van Deursen (Haarlem) bezette in 16 mil
34,3 sec. de vijfde plaats, hetgeen wel «t
minder was, dan van deze loper verwacht
werd.
Het polsstokhoogspringen bracht „Haar
lem" de traditionele zege en de tweede
plaats door Cor Lamoree en Swart met
sprongen van 3.50 m. en 3.30 m. Bij het
hoogspringen faalden de Haarlemmer!
Johanissen en Haringhuizen en kwama
niet in de punten, doch bij het speerwer
pen verraste Th. Wernik door in een sterk
bezet veld van deelnemers de zesde plaats
in te nemen met een worp van 46.94 m.en
dus een punt bemachtigde. Ondanks een
vrij matige worp van 36.73 m. bemachtigd?
Kluft bij het discuswerpen de derde plaats,
t erwijl hij het bij het kogelstoten met een
sloot van 13.10 m. nog beter deed, want
hiermede werd hij achter onze nationale
kampioen De Bruyn tweede. Het waren
vooral de uiterst scherpe wissels, die
„Haarlem" met de lopers Wullems—Ruse
ierVan RosmalenSchaap op de 4 x ICO
m. estafette in de uitstekende tijd van 4L
sec. de 4 de plaats brachten vlak achter ce
sterke ploegen van AV '23, Vlug en Lenig
oil AAC, die resp. 44 sec., 44 sec, en 44,1
sec. noteerden. De 4 x 100 meter estafette
leverde voor „Haarlem" met de lopers
Wentink—Van Gogh—Soomer-Dekker dj
vijfde plaats op in 3 min. 40,6 sec. AV .3
won dit nummer na uiterst scherpe smju
met AAC. Tijden resp. 3 min. 30 sec. en 3
min 30,1 sec.
De einduitslag luidde als volgt: L
clubkampioen van Nederland Vlug en le
nig, 78 pnt.; 2. AV '23, 67 put.; 3. Haarlem
54 pnt.; 4. AAC 49 pnt.; 5. DOS 32 Jüt.»
Kunst en Kracht 14 punten.
De jeugdige Meyboom (Haarlem) won
ingelaste 1500 m. in 4 min. 26,2 sec., waar
mede hij een nieuw Haarlems j'
vestigde.
FEUILLETON
door Gordon Mc Donell
31)
Hij dacht hierover even na en haalde
toen weer even de schouders op: Dat
zal wel. Toen slofte hij verder de hall
door, ging zijn hokje binnen, liep door
naar een zit-slaapkamer en ik volgde
hem. Er hing een wapenrek aan de muur
en daarop lag een geweer. Hij greep er
naar, nam het er af en reikte het mij
over. Ik brak het open, zag dat het on
geladen was en dat de loop schoon was.
Hij haalde wat patronen uit een doos, die
in de lade van een tafel stond en gaf mij
er een handvol van.
Is dat genoeg?, vroeg hij.
Ik nam de patronen en bekeek ze eens.
Ze waren de juiste voor dit werk.
Fijn; dank u wel.
Ik laadde het geweer en stopte de rest
van de patronen in mijn zak.
Welke weg moet ik volgen naar het
pad van de Crystal?
Hij bracht mij naar een zijdeur en wees
omhoog naar de heuvel.
Volg dit pad om de bocht van het
meer. Ongeveer een halve kilometer
voorbij de bocht, splitst de weg zich en
een er van is met een bord gemerkt:
„Crystal", ter aanduiding van het meer,
en wel de linkse. Als u dan tegen de berg
opgaat, splitst net pad zich weer. Het is
daar weer gemarkeerd en u moet weer
de linkse weg hebben. U kunt het niet
missen, tenzij er nog mist hangt, maar
daar ziet het er momenteel niet naar uit,
ofschoon men nooit kan zeggen, hoe het
hoger op zal zijn. En ik zal het de inspec
teur zeggen, zodra hij terugkomt.
Dank u; doet u dat.
Ik begaf mij op pad. Een ogenblik was
ik van plan de revolver uit de wagen te
gaan halen, maar ik dacht, dat ik beter
de extra-tijd er niet af kon nemen en dus
begaf ik mij onmiddellijk op weg. Ik wilde
Janet inhalen voor zij Begg bereikt zou
hebben. Ik meende dat ik wel een goede
kans maakte, omdat Begg er alles op zou
zetten om Sellick te pakken te krijgen
voor Ives hem in de gaten kon krijgen.
Begg zou zo hard mogelijk opschieten,
waarschijnlijk sneller dan Janet zou kun
nen doen. Maar ik wilde Janet ook geens
zins onderschatten. Zij had er niet lang
over gedaan om zich uit mijn banden los
te maken. Een meisje als Janet kan men
niet tegenhouden.
Ik haastte mij zoveel mogelijk voort. De
maan was allang verdwenen. Het was koud
en het zou nog kouder worden naarmate
wij hoger kwamen en hoe dichter het uur
van de dageraad naderde. Ik dacht aan
Janet, die alleen maar dat wollen shirt en
dat jasje aan had en toen begon ik om
mijzelf te lachen, daar ik mij er druk over
maakte of het meisje soms kou zou vatten,
terwijl zij een slordige kans liep een kogel
in het hart te krijgen.
Ik kwam aan de splitsing van de weg
en die was niet gemarkeerd. De man had
hier niet over gesproken. De eerste, waar
hü over gesproken had, was een kwart
mijl voorbij de bocht van het meer en ik
had juist de bocht van het meer bereikt.
De kleine man had helemaal vergeten deze
splitsing te noemen. Ik vroeg mij af, of hij
ook vergeten had, die tegen Begg of Janet
te noemen. Ik nam de linkse weg en hoop
te er maar het beste van.
Plotseling zag ik nog een mogelijkheid.
Ik begreep, dat als öf Janet, öf Begg het
linkse pad, waarop ik mij nu bevond, ge
nomen hadden en dit alleen maar naar het
meer leidde, zij een van beiden, of allebei
genoopt zouden zijn, om terug te keren
en op die manier konden zij elkaar tegen
komen, of een van hen zou mij kunnen
ontmoeten. Ik nam mijn geweer vaster in
de hand, gereed om het in een oogwenk
in de aanslag te brengen en haastte mij
zo snel als ik kon het pad af.
Ik ontmoette echter niemand op het
steeds donkerder wordende pad; donkerder
wordend uit hoofde van de zware bomen,
die hier heel dicht- opeen stonden. Toen
zag ik plotseling een witte plek voor mij
uit door een opening in de bomen. Het was
't meer en dit pad kwam op een open plek
aan de oever uit. De openplek was leeg.
ik moest weer de gehele weg naar de split
sing terug, inwendig woedend, want het
had mij twintig minuten doen verliezen,
maar had ook een leven kunnen kosten.
Ik kwam nu aan de eerste gemarkeerde
splitsing en nam het linker pad, zoals de
hotelhouder mij beschreven had. Ditmaal
begon de weg werkelijk te stijgen. Nu
begon men inderdaad de hoogte te voelen,
de ijlere lucht en de kortere ademhaling.
Er was niet langer sprake van snelheid.
De vraag was, hoever men klimmen kon,
zonder te moeten stoppen om weer op adem
te komen.
Tegen het ogenblik, dat ik de tweede
splitsing bereikte, was er een lange tijd
verlopen en was ik al heel wat hoger ge
komen. In het Oosten kon ik reeds een
flauw schijnsel zien en de aftekening van
de berg aan de andere kant van de vallei
was al te onderscheiden. De lucht was nu
op haar koudst en rook naar verse sneeuw.
Het pad werd thans veel vlakker en ging
op sommige plaatsen ietwat omlaag en
daarna verderop weer omhoog. Ik kon nu
de omtrekken van mijn onmiddellijke om
geving onderscheiden en zag, dat het pad
om een hoge klip heenliep, die zeer goed
de zuidelijke afsluiting van het meer zou
kunnen zijn. Het scheen wel, of het pad
alleen maar op een geschikte pas wachtte,
om door de klip heen te dringen, sinds ik
nu mij evenwijdig voortbewoog inplaats
yan voorwaarts.
Ongeveer een uur later bleek, dat ik
het bij het rechte eind had. Het pad
maakte een scherpe draai, volgde een in-
kloving in de rotswand en steeg toen steil
over de pas heen. Boven op de top moet
de hoogte zeer groot zijn geweest; het was
het hoogste punt. dat ik gedurende de ge
hele reis bereikt had en nu werd de dage
raad werkelijk zichtbaar.de dageraad
op de hoge bergen.
Ik keek voor mij uit naar beneden en
daar, nog in de schaduwen van de nacht
gehuld, lag het meer in zijn l
Het was geen groot meer, maar net
inderdaad zeer mooi; een van de mooist
die ik ooit gezien heb.
En toen zag ik de visser.
HOOFDSTUK XV.
Hij stond aan de bovenkant van het me#
met zijn hoge rubberlaarzen aan tot
zijn dijen in het water. Op het mo
dat ik hem het eerst in het oog kreeSi
ik hem juist zijn snoer uitwerpen. OW-
hij misschien niet meer dan vier- o j
honderd meter van mij af was en
tweehonderd voet beneden mij, z°
niet in staat was zijn gelaatetratW".
herkennen, kon ik toch aan de m
waarop hij zich bewoog en door a
van die mij bekende gestalte, zien, o.
George Sellick was. Ik keek zorgt
langs de omtrekken van het roeer,
geen andere gestalten zag en toen
ook een vrouw, die een windjac
zich langs het pad bewegen, ongeve^
weg langs de zijkant van het meer.
haar danste op en neer, toen zij
lopend, half dravend langs het pah
spoedde.
(Slot ttWI'