Tante Els Deelnemers aan Internationaal Uetenj-congres De postdu,venvere„iEing De Snelvlieger brachten een bezoek aan de hoogovens De naam „Julianaschool" staat weer op een eigen gebouw geschilderd feuilleton Alma's dubbele taak p.mdfrda? 1 September 1949 WITTE KRUIS VERJAARDE Twee-derde van alle Velsense gezinnen profiteert van een zegenrijke arbeid \0tMeenkomst »Kennemerhof" je voorzitter van het Velsense „Witte Kruis" mocht gistermiddag in <a verinellg„it handen van de heer A. G. Lindhout een spaarbankboekje met vtn hof" uit handen van de heer A. G. Lindhout een spaarbankboekje met ^flUiemern ngst nemen, zijnde de opbrengst van de jubileumactie, die het 55- r#-in 0van de afdeling de laatste weken zulk een prettige luister heeft bijgezet, ^be^n, yan het werk van het actiecomité werd het waardig slot van een Q.jlenkomst waar de zegenrijke arbeid van het „Witte Kruis" in Velsen fg&"iin=s Jecht is wedervaren, na een onafgebroken groei van meer dan een halve - omSevMs V Waardenburg heeft als voor- V1"1 „irforisch overzicht laten horen, !r.S ün in de Velsense afdeling li^Sdeliik 1» uitkomen. d"„een woord van dank aan M'Sebestuur, dat sinds de oprich- Kline door burgemeester J. C ^f^fente-secretaris Th. J. Wy 5' .„jornn 7iilk pen warmi »gXir^gemeeTte7i:a gSnte-secretans Th. J. Wy- en anderen zulk een warme pfrJÏÏÏÏS* het „Witte Kruis" heeft kwam na een hartelijk wel- ens de vele genodigden tot zijr $u* f^i.» I^öni 'ao nnrichting in hotel Apeldoorn Veendeopncnune^ jubiIeumdag tot zijn «IS Seen periode, die het best i" Her ledenregisters kan wor- «rd- 94 in 1894: 5396 in 1940; --JU, „p dit moment, oftewel 2/3 van „Velsense i™en°.™He moeizame uitbouw «rk.de bezetting en de evacuatie '3 verschillende besturen m de tilden zowel gelukkige nis zware "ïtaiU Hoe klein deze arbeid be- Tbliikt wel uit het gememoreerde ''Sl luster Krispijn in de allereerste 1 haar tijd verdelen moest tussen de Beverwijk en Velsen, en hoe 1 ionge loot zich later ontwikkelde, aeiMnd door de vier wijkverpleeg- jrie kraamverzorgsters en de acht Liorffsters die de afdeling thans ?dr'5 30 Augustus 1904 kwam het 5L wifkgebouw aan de Dwarsweg in ïj to stand, maar de dertigste Augus- toen de afdeling dus haar zesde vierde, kon het bekende gebouw f Je Kennemerlaan worden geopend, «Jatreeds veel eerder (in 1917) hei Sant- jïte wijkgebouw-magazrjn in gebruik C'bSrijko data zijn door de heer todenburg nog eens opgehaald cn tel- ï:;«er kreeg de overtuiging dat het Mismrk" do liefde van alle lagec del' wUng geniet, nieuw voedsel. V eerste reddingsbrigade van 1907, de JL door Prins Hendrik van het wijk- Sm annex verplegingsinrichting voor Drenkelingen in IJmuiden (1909), ils eerste „moedercursus van 1923 en de Le greep van het bestuur om m het- 5 jaar de heer J. Woltman als admxni- £feur aan de Kennemerlaan te plaatsen -ai deze herinneringen getuigden van de caerlijke kracht, welke het „Witte Kruis" IÈr2agt' Voor nieuwe wereldburgers De zuigelingenzorg dateert uit de tijd dat r daadwerkelijke belangstelling groeide rear de ernstige kindersterfte en een zui gelingen-consultatiebureau bracht m de K Jaren na de eerste wereldoorlog ook in IVelsen een belangrijke vermindering der 9 sterfte. Daarnaast breidde de kraamver- targing zich gestadig uit en op het moment ra de Duitse overval op Nederland bezat Tésn een gezond brok Witte Kruiswerk. Vordering van het wiikgebouw en eva atje. „Nederlandse Yolksdicnst" en een ^welwillend" gemeentebestuur werden windmolens waar het bestuur tegen meest vechten en toen dat gemeentebestuur !êlfs de subsidie stopzette, omdat de N.V.D. mi het Witte Kruis geen gastvrijheid ont ving, moesten de leden en het hoofdbestuur de vereniging drijvende houden. Dat is gebeurd met kunst en vlieg- tork. Dankzij de heer Woltman en mej. Slings de inventaris in die donkere dagen be kaden gebleven, zodat de voorzitterlijke dank voor deze aanzienlijke prestatie hun deel werd. Weer omhoog Dat na de bevrijding Volksherstel 5000 aan het Witte Kruis toekende, waarmee de verdient eerder de erkentelijkheid der ge meente dan andersom. Spreker hield zich ervan overtuigd, dat de toekomst leren zal hoezeer de overheid zichzelf zal helpen met steun aan een dergelijke instelling en hij sprak de overtfliging uit, dat in Velsen de wens leeft, dat de Kruisverenigingen „on verkort hun plaats zullen moeten blijven innemen". Ook namens het Ziekenfonds IJmuiden bood dr. Van Leusen zijn felicitaties aan, die hij vergezeld liet gaan van de aankon diging van een jubileumgeschenk en als huisarts kon hij eveneens slechts warme waardering hebben voor de arbeid van de vereniging. Velsen-Noord een eigen gebouw Mevrouw mr. J. M. Kunst, hoofdbestuurs lid van de Noordhollandse vereniging „Het Witte Kruis" gaf in een kernachtige speech haar bewondering weer voor de organisatie van de Velsense afdeling en ook zij stelde een financieel huldeblijk in het vooruit zicht. Nadat nog de heer D. Bus als oudste lid en mede-oprichter zijn gelukwensen onder woorden had gebracht, kwam de heer Lind- horst, de voorzitter van het actie-comité met de „geldelijke vrucht" van zijn arbeid en die van anderen aandragen: het spaar bankboekje met de 8300.en een oor- J Misseh. hebt u vandaag geen reden een Luidspreker in dit blad te plaatsen. Maar dan morgen of overmorgen. Vergeet het dan niet. houd de Luidspre ker in uw gedachten. konde met de handtekeningen van de leden van het comité. De heer Waardenburg zette nogmaals uiteen, waar dit kapitaaltje aan besteed gaat worden een eigen gebouw in Vel sen-Noord en zegde toe. dat hier zeer binnenkort meer over te vertellen zal zijn. Een klein aandenken voor de leden van het werkcomité vormcle een stoffelijk blijk van dank voor hun hulp en steun. De heer Woltman vertolkte tenslotte de gevoelens van personeel en ver pleegsters door zijn complimenten bij het jubileum aan te bieden. Hij wilde graag alle hem toegezwaaide lof aan de voeten der verpleegsters neerleggen, die per saldo het leeuwenaandeel van het werk voor hun rekening nemen. Aan mevrouw Woltman, die in het Rode Kruis Ziekenhuis te Beverwijk wordt ver pleegd, werd een telegram gezonden en dr. A. de Groot sprak namens de artsen zijn erkentelijkheid uit voor het vele goede werk der afdeling. Onder de vele genodigden waren de heer M. Nolet, rijksconsulent van het ministerie van Sociaje Zaken, dr. L. S. Limborgh Meyer, directeur der Velsense G.G.D. en enige andere arisen, de verificateur der gemeentefinanciën, de commissaris van politie, vertegenwoordigers der zusterafde- lingen uit Bloemendaal en. Be ver wijk, be sturen van Velsense ziekenfondsen, een de putatie van het Wit-Gele en het Rode Kruis en andere aanverwante organisaties, me vrouw Suwerink als erelid en talloze an- dei'en. Vele malen heeft het afdelingsbestuur daarna tijdens de receptie over een wit kruis van dahlia's tegen een rood fond handen mogen drukken van allen, die het I een der walserijen. De bezoekers gaven jubilerende Witte Kruis hun gelukwensen blijk van grote belangstelling, lieten zich kwamen aanbieden. telkenmale uitvoerig door hun gidsen in- Rondgang langs de afdelingen der ruwijzer - fabricage i T\ I T, IP'»" Duiven vlogen naar IJmuiden 11 i i ITT hield een wedvlucht van Arlon naar IJmui- eerste duif van de heer H. Boon kwam om 13 uur 29.56 binnen. De voorlopige uitslag is als volgt: H. Boon 1 5 11 34; Waal 2 14 27; v. d. Hout 3 22 23 30; Gorter 4 13; F. de Boer 6; W. Veltmeyer 7 9 18 20; Otte 8 10 12 24 25 28 32; Koorn 15 33; J. Veltmeyer 16 17; Cornelissen 21 31; Metselaar 19; Ch. Prins 26; J. D. Eelsing 29: A. de Weers Sr. 35. De heer P. van den Hout werd kampioen jonge duiven. Bij de wedvlucht van Roosendaal voor oude en jonge duiven over 100 km werden de duiven wegens het slechte weer gelost op Maandag te 10.30 uur. De eerste duif viel bij de heer J. Koorn binnen om 12-4-24 uur. De voorlopige uit slag is als volgt: Koorn 1 5; v. d. Hout 2 28; Boon 3 18 35 36; Gorter 4 38; H. de Weers 6; Waal 7 11 12 15 50; Inia 8; Cornelissen 9 19 39 46; F. Veltmeyer 10: F. de Boer 13 20 26 43; Rekers 14; Ch. Prins 16 32; Druiven 19; R. Prins 21; Zwet 22 23 45 49; Winkel 23 24 25; E. de Boer 27 42 44; J. D. Eelsing 29; Jennninga 30; Balm 31; J. H. Eelsing 34; Metselaar 37: Grapendaal 40 47; A. de Weers Sr. 41; Schotvanger 48. Op het omvangrijke programma van het Intenationaal Gieterij-congres 1949, dal deze week in Amsterdam gehouden wordt, stond gistermiddag een bezoek aan de Koninklijke Nederlandse Hoog ovens en Staalfabrieken te IJmuiden. Een gezelschap von ongeveer 160 con gressisten Amerikanen, Belgen, Engel sen, Italianen, Zwitsers, Polen, Tsjechoslo- waken, Scandinaviërs, Fransen, Luxem burgers en Nedex-landers arriveerde per voor deze gelegenheid gecharterde boot van de Alkmaar Packet aan cle steiger van Walserij Oost. Op het plein voor de walserij, waar de Hoogovenvlag en de dun doeken der deelnemende landen wapperden, werden de bezoekers welkom geheten door bedrijfsdirecteur ir, F. W. E. Spies, tevens voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Gieterijtechnici, onder wier auspiciën het congres gehouden wordt. Ir. Spiets sprak eerst zijn gasten in het Engels, daarna in het Frans toe, en hoopte dat zij een interessante middag zouden be leven en een goede indruk van het enorme IJmuidense bedrijf zouden meekrijgen. Hij vestigde er de aandacht van de bezoekers op, dat een gedeelte van de fabrieks-instal- laties na de oorlog hersteld en herbouwd is, zodat thans van de, niet onaanzienlijke ooxdogsschade weinig meer te zien valt. Vervolgens maakten de gieterij-technici, in tien groepen verdeeld, per bus een tocht langs de bedrijfsafdelingen, in het bijzon der langs die welke betrokken zijn bij de ruwijzerfabricage. Zij bezichtigden de cokesovens, een der hoogovens, de giet- machine (nog niet zo heel lang in gebruik), verder ook de staalfabriek, de buizengie terij en voor zover de tijd dat toeliet lichten en waren vol lof over de orde en de/„efficiency" van het enorme bedrijf. Na afloop van de excursie verzamelden cle bezoekers zich in het restaurant bij Wal serij Oost, waar men nog wat napraatte onder het genot van een kopje thee, en waar iedere deelnemer een herinnerings boekje met foto's werd aangeboden zo als te doen gebruikelijk bij de K.N.H.S.. Om vijf uur scheepte het gezelschap zich weer in, om de terugreis naar Amsterdam te aanvaarden. Congres verloopt zeer naar wens Ir. Spies vertelde ons nog, clat zijn in drukken van het gieterij-congres buiten gewoon bevredigend waren. Het aantal buitenlandse deelnemers is groot, en zij toonden zich over het algemeen zeer enthousiast, niet alleen over de opzet, de organisatie en het programma van het congres zelf, maar ook over de Nederlandse volksaard, onze industrie en het land- schapsschoon. Het is niet onmogelijk dat verscheidene hunner aan de congresweek nog een weekje vastknopen, om ons land in verschillende richtingen te doorkruisen. Het hoekje van Opening in de Herenduinen Semi-permanent, maar een voorbeeld ter navolging „Als er in Velsen nog eens een serni- permanente school gebouwd moet worden, kan men deze tot voorbeeld nemen". Gro- te'r compliment had Burgemeester mr. M. M. Kwint bestuur, architect en aannemers van de nieuwe „Julianaschool" bij de ope ning van het gebouw niet kunnen toe zwaaien. Dit nieuwe schoolcomplex de Piet Vermeulcnschool, die Zaterdag inge wijd wordt is er aan vastgebouwd ademt inderdaad een eenvoudige rust, die, zoals ds. J. v. d. "Wiel later opmerkte „in over eenstemming met de eisen onzer tijd" is. De heer M. Tijl, voorzitter van de afde ling Velsen van „Christelijk Volksonder wijs" was de eerste, die Woensdagavond in een der klasselokalen de genodigden toe sprak. De- rampspoed van de „Juliana school", wier gebouw aan de Engelmundus- weg ten prooi viel aan de Duitse slopex-s- hamer, werd door de voorzitter opgehaald, maar hij kon daarnaast met dank aan allen, die het nieuwe semi-pex'manente gebouw hebben helpen gereedmaken, vertellen van de snelheid waarmee de school in de He renduinen ondanks alle moeilijkheden is opgetrokken. Dat er geen gymnastieklokaal „af" kon is natuurlijk een teleurstelling geweest, maar niettemin kan het bestuur met eexi gerust hart vanmorgen de kinderen de school zien binnengaan. Nadat Velsens burgemeester er op had gewezen, dat ook de particuliere bouw naast de overheidszorg met succes kan werken, kwamen de inspecteurs S. Kroese van het CVO en Th. Brouwer van het openbaar onderwijs aan het woord. De laatste sprak zijn onvermengde bewonde ring uit over het bouwwerk en uitte de wens, dat het de vereniging nog jaren ge- nodige gezinsverzorging op poten kon geven mag zijn voor de geestelijke gezond- wotden gezet, is een van de eerste positieve symptomen geworden, dat al spoedig werd gevolgd door andere „opbouwwerkzaam- heden" de oudedag-voorziening voor een deel van het personeel was een tweede -en op de 31e Augustus 1949 kon dus in ten IJmuidense zaal ondanks alles met vreugde op de historie worden teruggezien. Wethouder dr. A. J. van Leusen, de af tredende ambtsdrager voor volksgezond heid, die namens het gemeentebestuur sprak -- burgemeester Kwint was wegens üitstedigheid verhinderd gewaagde te recht van een „indrukwekkende historie", r öe eerder gebrachte dank aan het gemeentebestuur moest hij terugwijzen: het Witte Kruis-werk. dat zo uitsluitend ten bate der gemeentenaren wordt verricht, heid- der Velsense jeugd te zorgen. De heer Kroese vond het interieur van de school bevredigender dan het buitenaanzicht maar oud-inspecteur G. Chr. Dun gaf het gebouw de eer van „het mooiste onder de semi-permanente scholen" te zijn. Architect A. ten Broeke memoreerde, hoé de Duitsers met de vernietiging van Nederlands kerken, scholen en woningen hoopten een ideaal af te breken maar hij kon tot de conclusie komen, dat dit ideaal zich niet verpulveren liet; het idealisme van het schoolbestuur heeft alle moeilijk heden overwonnen en tesamen met de di verse aannemers (met de heer M. Holle man uit Santpoort als prima stuwkracht) kon in korte tijd het architectonisch ont werp in baksteen verrijzen. De felicitaties van de predikanten v. d. Wiel en v. d. Berg de laatste verwachtte vele „afgestudeerde" leerlingexx van de Juliana- naar de Creutzbex'gerschool te zien trekken gingen vooraf aan een kort woord van de heren F. Vermeulen, die als vertegenwoordiger van het plaatselijke or gaan der wederopbouw sprak, v. d. Brink, voorzitter der Christelijke Natio nale Onderwijsvereniging en J. Bergsma. hoofd van de Emmaschool, wiens'speech met een bloemenmand werd bekrachtigd. De oud-voorzitter van CVO, de heer H. H. Belgraven nam de geslaagde „inwo ning" van de Julianaschool bij de R.K. Meisjesschool als voorbeeld van een pret tige samenwerking en aan het eind van alle redevoeringen kreeg de heer A. Kool als schoolhoofd het woord, om enige min der bekende fagetten van het „reddings werk" in de gesloopte Julianaschool aan de openbaarheid prijs te geven, waarop de Bestuur op de knieën Met welk een liefde de nieuwe Julia naschool werd ingericht moge blijken uit het feit, dat verschillende leden van het schoolbestuur de vurenhouten vloeren van het gebouw zelf hebben gebeitst, omdat deze afwerking door vakmensen nu eenmaal niet in het raam der wettelijke bepalingen aangaande semi-permanente scholen paste. De fleurige lokalen zullen er des te dier baarder om worden, temeer daar bij de afbraak van het vorige gebouw drie weken een felle slag geleverd is door dezelfde bestuursleden om het meubi lair en een deel van de inventaris aan de slopershanden te ontfutselen. heer Tijl het gebouw voor geopend ver klaarde. De bijeenkomst werd begonnen en gesloten met gebed en de voorzitter las bij de aanvang uit Genesis 1 1-5 en Jo hannes 1 1-5. De ouders en andere belangstellenden stonden aan het eind van het officiële deel al te trappelen van ongeduld, om het nieuwe gebouw te bekijken en een der klassen waar een filmvoorstelling werd ge geven was al gauw „uitverkocht". De Julianaschool heeft haar Koninklijke naam weer aan de luifel van een eigen ge bouw kunnen laten schilderen; het woord is sinds vanmorgen aan leerkrachten en kindex'en. Burgemeester mr. M. M. Kwint van Velsen probeert het bord in de gisteren in zijn gemeente heropende Julianaschool. Links het schoolhoofd de heer Kool, in het midden de voorzitter deg CVO de heer M. Tijl. Donderdag, 1 September 1949 Beste kinderen; Gewoonlijk vertel ik jullie aan het eind van de oude of in de eerste week van de nieuwe maand, wie de gelukkige is, die de wedstrijd van de afgelopen periode gewonnen heeft. Maar voor. deze keer maken wij eens een uitzon dering op de regel. Ik heb namelijk verschillende aardige inzendingen ont vangen; maar eigenlijk zijn het er mij wat te weinig. Je moet weten dat ik altijd een dertig a veertig inzendingen verwacht, en dus ben ik er met tien niet tevreden. De oorzaak ligt natuurlijk in de vacantie en daarom neem ik het jullie helemaal niet kwalijk. Ik ben eenvoudig besloten om de wedstrijd nog met een maand te verlengen, zodat jullie ook in September nog teke ningen in kunnen sturen. Voor de kinderen, die de krant waarin het opgegeven werk stond, niet meer heb ben en dus niet weten wat hen te doen staat, volgt onder de brieven nogmaals helemaal, w^t er voor de Septemberwed- strijd van je verlangd wordt. Doe maar goed je best, want er liggen weer drie mooie boeken op hun toekomstige lezers of lezeressen te wachten! En nu gauw naar onze briefschrijvers. De prentbriefkaartenstroom is opgehouden, want zo langzamerhand zijn al mijn vacan- tie-nichten en -neven thuisgekomen en zal de brievenstapel wel weer dikker worden naarmate de tijd verder gaat. Om te beginnen is hier AVONDVLIN DER, die mij getrouw verslag uitbrengt van haar vacantie. Jij hebt kunnen genieten, zeg! Het is ook veel leuker om ergens te kamperen, dan er gauw langs te reizen, want dan zie je tenminste wat van de om streken. Ik denk ook zo, dat jullie wel een hoop pleïzier gehad zullen hebben met z'n vijven „vrouwen" in één tent. Je tocht door Duitsland leek me erg interessant, ook al weer omdat je per fiets de streek beter kunt bezichtigen, dan per auto of ander „openbaar" vervoermiddel. Al met al zijn jullie dus bijna zes weken op pad geweest. Een respectabele vacantie-reis, hoor! Ik Ik vond het erg leuk er zo uitvoerig van te lezen. Fijn, dat je overgegaan bent naar de vierde klas. Het gaat nu al opschieten, meisje. Nog twee jaax'tjes en dan alweer.... fini H.B.S.! Je krijgt nu toch nog de ge legenheid om je aangekondigde idee in ver band met de maandwedstrijd uit te voeren, zie je wel? BLOEMENFEE stuurt mij het week- raadsel en haar verjaardagsdatum. Fijn. nu kan ik je volgend jaar Mei tenminste netjes feliciteren. Natuurlijk mag Vader je een klein beetje helpen bij het weekraadsel, maar je moet toch zelf ook goed denken. Alleen als je iets echt niet vinden kunt, mag je zijn hulp inroepen. Ook GOUDENREGEN heeft een heerlijke vacantie-gehad, schrijft ze. Jij zou zo nog wel zes weken vrij willen hebben, hè? Of vind je het toch wel leuk om weer aan het werk te gaan? Dat jij niet kon raden dat een kleine oven een „oventje" was, dat had ik toch niet van je gedacht, hoor! Ik zal je het foutje echter maar niet zo erg rekenen want zoals je ziet: wat het een voudigst is, lijkt soms het moeilijkst. Je ingezonden raadsel bewaar ik en dat komt bij gelegenheid vast in de krant. Bedankt hoor! Van GEORGE FORMBY kwam weer een gezellige brief. Prettig, dat je weer thuis bent jong, want ik heb je gemist! Ik denk wel, dat jij het naar je zin gehad hebt, daar in Fredex'iksoord, dat kan ik wel mer ken. Vooral die autotocht is jou natuurlijk best bevallen. En nu maar weer vol moed aan het werk en uitzien naar de volgende vacantie, hè? Zo, dit was onze laatste brief voor deze week. Tot volgende keer. TANTE ELS. Kennemerlaan 154, IJmuiden, of briefjes aan de bezorger meegeven! TANTE ELS FELICITEERT: PANDA, die volgende week Maandag jarig is; EDELWEISZ, die Dinsdag haar ge boortedag viert, en LENIE B., die ondanks dat ze mij nog nooit een schuilnaam zond, toch de gelukwensen voor haar verjaardag op Woensdag ontvangt. Prettige dagen nichten! De September-maandwedstrijd Omdat er zoveel neven en nichten zijn die graag en goed tekenen, heb ik nog maar eens een teken-wedstrijd uitgeschreven. Hier volgt de nieuwe taak: Jullie kunnen in deze maand dus een tekening over één van de volgende drie onderwerpen insturen: a. een kermis-tafereeltje (draaimolen, zweefmolen, schiettent of zo); b. een strand-plaatje; c. een speeltuin. d. een vacantie-onderwerp naar eigen keuze. De tekeningen moeten met Oost-Indische inkt op wit papier gemaakt worden (dus niet kleuren) en de beste en aardigste wordt aan het eind van de maand in ons hoekje afgedrukt. Natuurlijk is er voor die tekenaar of teke- nares weer een mooie prijs beschikbaar. Doen jullie allen je best eens, want er zijn vast veel neven en nichten, die nog de hex-innering hebben aan de kermis, het strand, een bezoek aan de speeltuin of ander vacantie-plezier en daar een leuk plaatje van kunnen maken. Voor jonge hersens De oplossing van het vorige weekraadsel is: „RAPPORT" (rafel, Afrika, papaver, pollepel, oventje, ridder, tobbe). Goede oplossingen kwamen van: GOU DEN REGEN, BLOEMENFEE en GEORGE FORMBY. Stormvogels naar Elinkwijk Stormvogels speelt Zondag in Utrecht een vriendschappelijke wedstrijd tegen Elinkwijk. de tweede klasser, die onlangs in het Volewijckers-tournooi zo'n goed fi guur sloeg. De blauw-witten komen uit met: Kraak: v. d. Oevex-, Broekhuizen; Goedhart, Snoeks jr.. Glas; Deuling, Smit, Hamers, De Boer, Broek. door Mary Burchell Vertaald uit het Engels i) Voldaan over het feit, dat alles in orde nam Alma een verstelmand mee naar zonnige zitkamer, waar ze ging zitten en aandacht begon te bepalen bij de ormate hopeloze toestand, waarin Pan- s Meren regelmatig schenen te ver- jjf BI leven zonder oom Theo- o om op te steunen in alle grotere be- em<i?gV0U Vreemd zijn. bedacht ze in a ,'lac' nooit veel drukte gemaakt tevür^ij'^rïng» maar hij was er altijd Ki fÜÏ' als het er°P aan kwam, was het hoofd van de familie be- Mcwio zou Positie zeker aan zich v j omen- Maar het was moeilijk vsn *fr,Voor te stellen bij het nemen ia dat k Eindeloos erover praten, allpru- ze met veel plezier en beslnito m°gelijkheden aansnijdend. Maar rlS ,nemen> neen. dat iemand anders, waar- zou hèhb beslissing in diverse zaken ce ouricven te ®?emen- Eva was natuurijk ridruktp6 6n zoa^s bet zelf altijd *as" m'',Vfat er °P de wereld te koop est Eva w was moeili-ik in te denken, Qït belanaen tegen van een situatie langstelling zou overwegen, als niet speciaal haar eigen belangen op het spel stonden. Alma's gezichtje betrok een weinig en ze zuchtte, terwijl ze ernstig een blousje van Pansy bekeek, waaraan geen knoop meer bleek te zitten. Misschien zou haar leven, nu oom Theodoor gestorven was, veel ernstiger en moeilijker worden. Het geluid van het tuinhek, gevolgd door Eva's lichte stappen in de hall, leidden haar aandacht van de toekomst af. Alma keek even verbaasd op de klok. Het was zeker anderhalf uur vóór de tijd, dat Eva op werkdagen thuis kwam. Maar voordat ze zich hierover verder kon verbazen, kwam haar zuster de kamer binnen. Hallo, waar is moeder? Eva gooide een donkerrood jasje neer, waaronder ze een grijze jurk met korte mouwen droeg, die eruit zag, alsof deze speciaal voor haar was ontworpen, doch die in werkelijkheid eigenhandig door haar was vervaardigd. Ze is naar de stad, naar notaris Pulier, om over het testament te praten. Ze is executrice, weet je, en ze moet natuurlijk hox-en, hoe de zaken staan, legde Alma uit. Natuurlijk. Eva ging in een luie stoel zitten en haalde haar vingers door haar krullen. Ik hoop maar dat ze, wat ons be treft, er goed voor zullen staan, merkte ze nonchalant op. Alma zei niets. Eva fronste even haar wenkbrauwen. Ik neem aan, dat alles in orde is. Ik bedoel, oom Theodoor moet toch be hoorlijk wat geld hebben gehad, geloof je ook niet? Ja. ik vermoed van wel. Alma keek niet op. Ze wenste diep in haar hart. dat Eva evenals trouwens haar moeder oom Theodoor niet enkel en alleen xiit de materiële gezichtshoek bekeek, alsof zijn geld de enige rechtvaar diging voor zijn aardse bestaan was ge weest en alsof de voornaamste reden voor het verdriet bij zijn dood de twijfel was, of hij wel voldoende had nagelaten. Je moet dergelijke dingen nu een maal realistisch zien, merkte Eva op, aan voelend wat er achter het zwijgen van haar zusje stak. Maar je hoeft het daarom nog niet zo ongevoelig te laten klinken. Stel je niet aan, lachte Eva en haar lachje klonk geïrriteerd. Ik bedoel er hele maal niet mee, dat ik oom Theodoor niet in ere houd. Maar het leven gaat door en dé toekomst behooi't de levenden. En.... die toekomst zou er wel eens heel onaan genaam uit kunnen zien, als oom Theodoor ons niét voldoende had nagelaten. Alma legde haar verstelwerk neer en overwoog dit even. Het zou betekenen, dat we allerlei dingen anders aan zouden moeten pakken en reorganiseren, gaf ze toe. Het zou betekenen, daf het leven nauwelijks meer de moeite waard zou zijn, verbeterde Eva haar. Richard moet nog studeren en Pansy moet helemaal nog be ginnen, haar laatste rapport was verre van fraai. Alma lachte toegeeflijk. Pansy was zeker geen uitblinker, dat zou niemand kunnen beweren, maar ze was op een originele wijze wel héél diex'baar. Natuurlijk zou ik, als we er werke lijk slecht voor zouden komen te staan, ook een baantje nemen, en dan kan moe der het huishouden doen, opperde ze. Jij I bent momenteel de enige van de familie, Eva, die een behoorlijk salaris verdient. Eva stond op uit haar stoel en de kamer dooxTopend, ging ze voor het raam staan, met haar rug naar Alma toe. Ik verdien geen goed salaris, zei ze I na exxig stilzwijgen op een zo onverschillig mogelijke toon. Ik ben mijn baan kwijt, j Ik heb vanmiddag m'n ontslag gekregen, om het precies te zeggen. Eva, dat kan niet waar zijn! Je hoeft niet zo tragisch te doen. i Eva haalde ongeduldig haar schouders op. Er zijn nog plenty andere baantjes voor iemand met mijn capaciteiten. Dat weet ik. Maar.wat is er ge- bëurd? Alma probeerde haar ontsteltenis I te verbergen cn kalm te spreken. I O, we hebben natuurlijk weer eens ruzie gehad. Eva sprak luchtig, maar toen I ze zich naar Alma omdraaide, zag deze, j dat ze op haar lippen beet en de wenk brauwen fronste, j Met meneer Farraday? Ja, natuurlijk, met wie anders? i O, liefje, had je je niet in kunnen i houden? Moest je tot het uiterste van i ontslag-name gaan? Ik nam geen ontslag. Alma verwerkte dit even en slikte. j Je bedoelt toch niet, dat....? vroeg ze ontsteld. j O Alma, wees alsjeblieft niet zo melo- I dx-amatïsch! Ja, het is waar, ik werd eruit gegooid, ik kreeg ontslag. Daar hoef je heus niet van te schrikken. Het is massa's j mensen met zeer behoorlijke hersens en i capaciteiten overkomen, als iemand het j speciaal op hen gemunt had. Ik werd dus I ontslagen, herhaalde Eva, als wilde ze door het woord maar veel uit te spreken, de betekenis ervan verkleinen. Maar Eva, waarom Eva haalde haar schouders op. Ik vermoed, dat hij me niet meer kon zien. Precies zoals ik hem niet langer kon ver dragen. Als hij niet het eerst begonnen was over ontslag, dan had ik het zelf ge daan, verklaarde Eva, hetgeen Alma niet geheel kon accepteren als de volle waar heid. Het hindert allemaal niet. Alma. Ik krijg wel een ander baantje, dat even goed, of misschien beter is. Alma antwoordde niet. Eva moest even goed als zij weten, dat het feit, dat ze door Murray Farraday was ontslagen, geen aan beveling zou betekenen bij het verwerven van een andere werkkring. Maar het had geen zin om daar op dit moment speciaal de aandacht op te vestigen. Geen van beiden sprak gedurende enkele minuten. Het onbehaaglijk zwijgen werd verroken door het geluid van de voordeur, die open en dichtsloeg, waarna het neer smijten van een tas in de gang aankon- digede, dat Pansy uit school thuis was ge komen. Hallo allemaal, begroette ze haar zusjes, terwijl ze met een weinig gracieus gebaar haar linkerkous vasthield. Heeft iemand een veiligheidsspeld voor mij? Een van mijn jarretels heeft het op gegeven. Ze draaide zich met grote lenig heid in een bocht, om de achterkant van haar benen te bekijken. Jasses, er zit ook een ladder in mijn kous. Wanneer kan die er nu ingekomexx zijn? Toen je op weg naar huis over dat muurtje bent gekopen, denk ik, merkte Eva scherp op. Ik zag je bezig, toen ik langs kwam met de bus. Waarom kropen jullie, jij en dat kind Evans, over die muur, in plaats van als normale mensen op de gewone weg te wandelen? O, heb je ons gezien? Pansy leek eer der gevleid dan ontsteld. We demonstreer den de rupsband, omdat Wendy Carter zei, dat ze niet begreep wat Juffrouw Burton vertelde. Die was ook werkelijk niet over duidelijk. Had je Wendy Carter niet op min der grondige wijze kunnen inlichten? vroeg Alma gelaten. Maar Pansy scheen dit een overbodige vraag te vinden, want in plaats van hierop te antwoorden, vroeg ze haar oudste zus ter: Hoe kom jij zo vroeg thuis? Ben je ontslagen of zo? De griezeleige accuraatheid van deze op merking, die als een grapje bedoeld was. sloeg' de beide oudere zusjes met stomheid'. Pansy, die nog steeds haar kous bekeek, viel dit stilzwijgen eerst niet op, maar toen het voortduurde, drong het zonder linge ervan tot haar door, en zich oprich tend uit haar gekromde houding, keek ze opeens de andere twee met ogen, die glommen van belangstelling, aan. Wat is er gebeurd?, vroeg ze met de directheid van iemand, voor wie tact een volkomen onblcend begx-ip is. Je veronderstelling is juist, dat is alles, antwoordde Eva kortaf. Ik heb mijn baan bij Murray Farraday vanmiddag ver laten. Verlaten! Bedoel je dat jij weg gegaan bent of dat ze je weggestuurd hebben?, vroeg Pansy met onaangename nauwge zetheid. (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 5