Tante Els
Deelnemers aan Internationaal Uetenj-congres De postdu,venvere„iEing De Snelvlieger
brachten een bezoek aan de hoogovens
De naam „Julianaschool" staat weer
op een eigen gebouw geschilderd
feuilleton
Alma's dubbele taak
p.mdfrda?
1 September 1949
WITTE KRUIS VERJAARDE
Twee-derde van alle Velsense gezinnen
profiteert van een zegenrijke arbeid
\0tMeenkomst »Kennemerhof"
je voorzitter van het Velsense „Witte Kruis" mocht gistermiddag in
<a verinellg„it handen van de heer A. G. Lindhout een spaarbankboekje met
vtn hof" uit handen van de heer A. G. Lindhout een spaarbankboekje met
^flUiemern ngst nemen, zijnde de opbrengst van de jubileumactie, die het 55-
r#-in 0van de afdeling de laatste weken zulk een prettige luister heeft bijgezet,
^be^n, yan het werk van het actiecomité werd het waardig slot van een
Q.jlenkomst waar de zegenrijke arbeid van het „Witte Kruis" in Velsen
fg&"iin=s Jecht is wedervaren, na een onafgebroken groei van meer dan een halve
- omSevMs
V Waardenburg heeft als voor-
V1"1 „irforisch overzicht laten horen,
!r.S ün in de Velsense afdeling
li^Sdeliik 1» uitkomen.
d"„een woord van dank aan
M'Sebestuur, dat sinds de oprich-
Kline door burgemeester J. C
^f^fente-secretaris Th. J. Wy
5' .„jornn 7iilk pen warmi
»gXir^gemeeTte7i:a
gSnte-secretans Th. J. Wy-
en anderen zulk een warme
pfrJÏÏÏÏS* het „Witte Kruis" heeft
kwam na een hartelijk wel-
ens de vele genodigden tot zijr
$u* f^i.»
I^öni 'ao nnrichting in hotel Apeldoorn
Veendeopncnune^ jubiIeumdag
tot zijn
«IS Seen periode, die het best
i" Her ledenregisters kan wor-
«rd- 94 in 1894: 5396 in 1940;
--JU, „p dit moment, oftewel 2/3 van
„Velsense i™en°.™He moeizame uitbouw
«rk.de bezetting en de evacuatie
'3 verschillende besturen m de
tilden zowel gelukkige nis zware
"ïtaiU Hoe klein deze arbeid be-
Tbliikt wel uit het gememoreerde
''Sl luster Krispijn in de allereerste
1 haar tijd verdelen moest tussen de
Beverwijk en Velsen, en hoe
1 ionge loot zich later ontwikkelde,
aeiMnd door de vier wijkverpleeg-
jrie kraamverzorgsters en de acht
Liorffsters die de afdeling thans
?dr'5 30 Augustus 1904 kwam het
5L wifkgebouw aan de Dwarsweg in
ïj to stand, maar de dertigste Augus-
toen de afdeling dus haar zesde
vierde, kon het bekende gebouw
f Je Kennemerlaan worden geopend,
«Jatreeds veel eerder (in 1917) hei Sant-
jïte wijkgebouw-magazrjn in gebruik
C'bSrijko data zijn door de heer
todenburg nog eens opgehaald cn tel-
ï:;«er kreeg de overtuiging dat het
Mismrk" do liefde van alle lagec del'
wUng geniet, nieuw voedsel.
V eerste reddingsbrigade van 1907, de
JL door Prins Hendrik van het wijk-
Sm annex verplegingsinrichting voor
Drenkelingen in IJmuiden (1909),
ils eerste „moedercursus van 1923 en de
Le greep van het bestuur om m het-
5 jaar de heer J. Woltman als admxni-
£feur aan de Kennemerlaan te plaatsen
-ai deze herinneringen getuigden van de
caerlijke kracht, welke het „Witte Kruis"
IÈr2agt' Voor nieuwe wereldburgers
De zuigelingenzorg dateert uit de tijd dat
r daadwerkelijke belangstelling groeide
rear de ernstige kindersterfte en een zui
gelingen-consultatiebureau bracht m de
K Jaren na de eerste wereldoorlog ook in
IVelsen een belangrijke vermindering der
9 sterfte. Daarnaast breidde de kraamver-
targing zich gestadig uit en op het moment
ra de Duitse overval op Nederland bezat
Tésn een gezond brok Witte Kruiswerk.
Vordering van het wiikgebouw en eva
atje. „Nederlandse Yolksdicnst" en een
^welwillend" gemeentebestuur werden
windmolens waar het bestuur tegen
meest vechten en toen dat gemeentebestuur
!êlfs de subsidie stopzette, omdat de N.V.D.
mi het Witte Kruis geen gastvrijheid ont
ving, moesten de leden en het hoofdbestuur
de vereniging drijvende houden.
Dat is gebeurd met kunst en vlieg-
tork.
Dankzij de heer Woltman en mej. Slings
de inventaris in die donkere dagen be
kaden gebleven, zodat de voorzitterlijke
dank voor deze aanzienlijke prestatie hun
deel werd.
Weer omhoog
Dat na de bevrijding Volksherstel 5000
aan het Witte Kruis toekende, waarmee de
verdient eerder de erkentelijkheid der ge
meente dan andersom. Spreker hield zich
ervan overtuigd, dat de toekomst leren zal
hoezeer de overheid zichzelf zal helpen met
steun aan een dergelijke instelling en hij
sprak de overtfliging uit, dat in Velsen de
wens leeft, dat de Kruisverenigingen „on
verkort hun plaats zullen moeten blijven
innemen".
Ook namens het Ziekenfonds IJmuiden
bood dr. Van Leusen zijn felicitaties aan,
die hij vergezeld liet gaan van de aankon
diging van een jubileumgeschenk en als
huisarts kon hij eveneens slechts warme
waardering hebben voor de arbeid van de
vereniging.
Velsen-Noord een eigen gebouw
Mevrouw mr. J. M. Kunst, hoofdbestuurs
lid van de Noordhollandse vereniging „Het
Witte Kruis" gaf in een kernachtige speech
haar bewondering weer voor de organisatie
van de Velsense afdeling en ook zij stelde
een financieel huldeblijk in het vooruit
zicht.
Nadat nog de heer D. Bus als oudste lid
en mede-oprichter zijn gelukwensen onder
woorden had gebracht, kwam de heer Lind-
horst, de voorzitter van het actie-comité
met de „geldelijke vrucht" van zijn arbeid
en die van anderen aandragen: het spaar
bankboekje met de 8300.en een oor-
J
Misseh. hebt u vandaag geen reden een
Luidspreker in dit blad te plaatsen.
Maar dan morgen of overmorgen.
Vergeet het dan niet. houd de Luidspre
ker in uw gedachten.
konde met de handtekeningen van de leden
van het comité.
De heer Waardenburg zette nogmaals
uiteen, waar dit kapitaaltje aan besteed
gaat worden een eigen gebouw in Vel
sen-Noord en zegde toe. dat hier zeer
binnenkort meer over te vertellen zal zijn.
Een klein aandenken voor de leden van
het werkcomité vormcle een stoffelijk blijk
van dank voor hun hulp en steun.
De heer Woltman vertolkte tenslotte
de gevoelens van personeel en ver
pleegsters door zijn complimenten bij
het jubileum aan te bieden. Hij wilde
graag alle hem toegezwaaide lof aan de
voeten der verpleegsters neerleggen,
die per saldo het leeuwenaandeel van
het werk voor hun rekening nemen.
Aan mevrouw Woltman, die in het Rode
Kruis Ziekenhuis te Beverwijk wordt ver
pleegd, werd een telegram gezonden en dr.
A. de Groot sprak namens de artsen zijn
erkentelijkheid uit voor het vele goede
werk der afdeling.
Onder de vele genodigden waren de heer
M. Nolet, rijksconsulent van het ministerie
van Sociaje Zaken, dr. L. S. Limborgh
Meyer, directeur der Velsense G.G.D. en
enige andere arisen, de verificateur der
gemeentefinanciën, de commissaris van
politie, vertegenwoordigers der zusterafde-
lingen uit Bloemendaal en. Be ver wijk, be
sturen van Velsense ziekenfondsen, een de
putatie van het Wit-Gele en het Rode Kruis
en andere aanverwante organisaties, me
vrouw Suwerink als erelid en talloze an-
dei'en.
Vele malen heeft het afdelingsbestuur
daarna tijdens de receptie over een wit
kruis van dahlia's tegen een rood fond
handen mogen drukken van allen, die het I een der walserijen. De bezoekers gaven
jubilerende Witte Kruis hun gelukwensen blijk van grote belangstelling, lieten zich
kwamen aanbieden. telkenmale uitvoerig door hun gidsen in-
Rondgang langs de afdelingen der ruwijzer - fabricage i
T\ I T, IP'»" Duiven vlogen naar IJmuiden
11 i i ITT hield een wedvlucht van Arlon naar IJmui-
eerste duif van de heer H. Boon kwam om
13 uur 29.56 binnen.
De voorlopige uitslag is als volgt:
H. Boon 1 5 11 34; Waal 2 14 27; v. d.
Hout 3 22 23 30; Gorter 4 13; F. de Boer 6;
W. Veltmeyer 7 9 18 20; Otte 8 10 12 24 25
28 32; Koorn 15 33; J. Veltmeyer 16 17;
Cornelissen 21 31; Metselaar 19; Ch. Prins
26; J. D. Eelsing 29: A. de Weers Sr. 35.
De heer P. van den Hout werd kampioen
jonge duiven.
Bij de wedvlucht van Roosendaal voor
oude en jonge duiven over 100 km werden
de duiven wegens het slechte weer gelost
op Maandag te 10.30 uur.
De eerste duif viel bij de heer J. Koorn
binnen om 12-4-24 uur. De voorlopige uit
slag is als volgt:
Koorn 1 5; v. d. Hout 2 28; Boon 3 18 35
36; Gorter 4 38; H. de Weers 6; Waal 7
11 12 15 50; Inia 8; Cornelissen 9 19 39 46;
F. Veltmeyer 10: F. de Boer 13 20 26 43;
Rekers 14; Ch. Prins 16 32; Druiven 19;
R. Prins 21; Zwet 22 23 45 49; Winkel 23
24 25; E. de Boer 27 42 44; J. D. Eelsing
29; Jennninga 30; Balm 31; J. H. Eelsing
34; Metselaar 37: Grapendaal 40 47; A.
de Weers Sr. 41; Schotvanger 48.
Op het omvangrijke programma van
het Intenationaal Gieterij-congres 1949,
dal deze week in Amsterdam gehouden
wordt, stond gistermiddag een bezoek
aan de Koninklijke Nederlandse Hoog
ovens en Staalfabrieken te IJmuiden.
Een gezelschap von ongeveer 160 con
gressisten Amerikanen, Belgen, Engel
sen, Italianen, Zwitsers, Polen, Tsjechoslo-
waken, Scandinaviërs, Fransen, Luxem
burgers en Nedex-landers arriveerde per
voor deze gelegenheid gecharterde boot
van de Alkmaar Packet aan cle steiger
van Walserij Oost. Op het plein voor de
walserij, waar de Hoogovenvlag en de dun
doeken der deelnemende landen wapperden,
werden de bezoekers welkom geheten door
bedrijfsdirecteur ir, F. W. E. Spies, tevens
voorzitter van de Nederlandse Vereniging
van Gieterijtechnici, onder wier auspiciën
het congres gehouden wordt.
Ir. Spiets sprak eerst zijn gasten in het
Engels, daarna in het Frans toe, en hoopte
dat zij een interessante middag zouden be
leven en een goede indruk van het enorme
IJmuidense bedrijf zouden meekrijgen. Hij
vestigde er de aandacht van de bezoekers
op, dat een gedeelte van de fabrieks-instal-
laties na de oorlog hersteld en herbouwd
is, zodat thans van de, niet onaanzienlijke
ooxdogsschade weinig meer te zien valt.
Vervolgens maakten de gieterij-technici,
in tien groepen verdeeld, per bus een tocht
langs de bedrijfsafdelingen, in het bijzon
der langs die welke betrokken zijn bij de
ruwijzerfabricage. Zij bezichtigden de
cokesovens, een der hoogovens, de giet-
machine (nog niet zo heel lang in gebruik),
verder ook de staalfabriek, de buizengie
terij en voor zover de tijd dat toeliet
lichten en waren vol lof over de orde en
de/„efficiency" van het enorme bedrijf.
Na afloop van de excursie verzamelden cle
bezoekers zich in het restaurant bij Wal
serij Oost, waar men nog wat napraatte
onder het genot van een kopje thee, en
waar iedere deelnemer een herinnerings
boekje met foto's werd aangeboden zo
als te doen gebruikelijk bij de K.N.H.S..
Om vijf uur scheepte het gezelschap zich
weer in, om de terugreis naar Amsterdam
te aanvaarden.
Congres verloopt zeer naar wens
Ir. Spies vertelde ons nog, clat zijn in
drukken van het gieterij-congres buiten
gewoon bevredigend waren. Het aantal
buitenlandse deelnemers is groot, en zij
toonden zich over het algemeen zeer
enthousiast, niet alleen over de opzet, de
organisatie en het programma van het
congres zelf, maar ook over de Nederlandse
volksaard, onze industrie en het land-
schapsschoon. Het is niet onmogelijk dat
verscheidene hunner aan de congresweek
nog een weekje vastknopen, om ons land
in verschillende richtingen te doorkruisen.
Het hoekje van
Opening in de Herenduinen
Semi-permanent, maar een voorbeeld ter navolging
„Als er in Velsen nog eens een serni-
permanente school gebouwd moet worden,
kan men deze tot voorbeeld nemen". Gro-
te'r compliment had Burgemeester mr. M.
M. Kwint bestuur, architect en aannemers
van de nieuwe „Julianaschool" bij de ope
ning van het gebouw niet kunnen toe
zwaaien. Dit nieuwe schoolcomplex de
Piet Vermeulcnschool, die Zaterdag inge
wijd wordt is er aan vastgebouwd ademt
inderdaad een eenvoudige rust, die, zoals
ds. J. v. d. "Wiel later opmerkte „in over
eenstemming met de eisen onzer tijd" is.
De heer M. Tijl, voorzitter van de afde
ling Velsen van „Christelijk Volksonder
wijs" was de eerste, die Woensdagavond in
een der klasselokalen de genodigden toe
sprak. De- rampspoed van de „Juliana
school", wier gebouw aan de Engelmundus-
weg ten prooi viel aan de Duitse slopex-s-
hamer, werd door de voorzitter opgehaald,
maar hij kon daarnaast met dank aan allen,
die het nieuwe semi-pex'manente gebouw
hebben helpen gereedmaken, vertellen van
de snelheid waarmee de school in de He
renduinen ondanks alle moeilijkheden is
opgetrokken. Dat er geen gymnastieklokaal
„af" kon is natuurlijk een teleurstelling
geweest, maar niettemin kan het bestuur
met eexi gerust hart vanmorgen de kinderen
de school zien binnengaan.
Nadat Velsens burgemeester er op had
gewezen, dat ook de particuliere bouw
naast de overheidszorg met succes kan
werken, kwamen de inspecteurs S. Kroese
van het CVO en Th. Brouwer van het
openbaar onderwijs aan het woord. De
laatste sprak zijn onvermengde bewonde
ring uit over het bouwwerk en uitte de
wens, dat het de vereniging nog jaren ge-
nodige gezinsverzorging op poten kon geven mag zijn voor de geestelijke gezond-
wotden gezet, is een van de eerste positieve
symptomen geworden, dat al spoedig werd
gevolgd door andere „opbouwwerkzaam-
heden" de oudedag-voorziening voor
een deel van het personeel was een tweede
-en op de 31e Augustus 1949 kon dus in
ten IJmuidense zaal ondanks alles met
vreugde op de historie worden teruggezien.
Wethouder dr. A. J. van Leusen, de af
tredende ambtsdrager voor volksgezond
heid, die namens het gemeentebestuur
sprak -- burgemeester Kwint was wegens
üitstedigheid verhinderd gewaagde te
recht van een „indrukwekkende historie",
r öe eerder gebrachte dank aan het
gemeentebestuur moest hij terugwijzen:
het Witte Kruis-werk. dat zo uitsluitend
ten bate der gemeentenaren wordt verricht,
heid- der Velsense jeugd te zorgen. De heer
Kroese vond het interieur van de school
bevredigender dan het buitenaanzicht
maar oud-inspecteur G. Chr. Dun gaf het
gebouw de eer van „het mooiste onder de
semi-permanente scholen" te zijn.
Architect A. ten Broeke memoreerde,
hoé de Duitsers met de vernietiging van
Nederlands kerken, scholen en woningen
hoopten een ideaal af te breken maar hij
kon tot de conclusie komen, dat dit ideaal
zich niet verpulveren liet; het idealisme
van het schoolbestuur heeft alle moeilijk
heden overwonnen en tesamen met de di
verse aannemers (met de heer M. Holle
man uit Santpoort als prima stuwkracht)
kon in korte tijd het architectonisch ont
werp in baksteen verrijzen.
De felicitaties van de predikanten v. d.
Wiel en v. d. Berg de laatste verwachtte
vele „afgestudeerde" leerlingexx van de
Juliana- naar de Creutzbex'gerschool te zien
trekken gingen vooraf aan een kort
woord van de heren F. Vermeulen, die als
vertegenwoordiger van het plaatselijke or
gaan der wederopbouw sprak, v. d.
Brink, voorzitter der Christelijke Natio
nale Onderwijsvereniging en J. Bergsma.
hoofd van de Emmaschool, wiens'speech
met een bloemenmand werd bekrachtigd.
De oud-voorzitter van CVO, de heer
H. H. Belgraven nam de geslaagde „inwo
ning" van de Julianaschool bij de R.K.
Meisjesschool als voorbeeld van een pret
tige samenwerking en aan het eind van
alle redevoeringen kreeg de heer A. Kool
als schoolhoofd het woord, om enige min
der bekende fagetten van het „reddings
werk" in de gesloopte Julianaschool aan
de openbaarheid prijs te geven, waarop de
Bestuur op de knieën
Met welk een liefde de nieuwe Julia
naschool werd ingericht moge blijken
uit het feit, dat verschillende leden
van het schoolbestuur de vurenhouten
vloeren van het gebouw zelf hebben
gebeitst, omdat deze afwerking door
vakmensen nu eenmaal niet in het raam
der wettelijke bepalingen aangaande
semi-permanente scholen paste. De
fleurige lokalen zullen er des te dier
baarder om worden, temeer daar bij
de afbraak van het vorige gebouw drie
weken een felle slag geleverd is door
dezelfde bestuursleden om het meubi
lair en een deel van de inventaris aan
de slopershanden te ontfutselen.
heer Tijl het gebouw voor geopend ver
klaarde. De bijeenkomst werd begonnen
en gesloten met gebed en de voorzitter las
bij de aanvang uit Genesis 1 1-5 en Jo
hannes 1 1-5.
De ouders en andere belangstellenden
stonden aan het eind van het officiële deel
al te trappelen van ongeduld, om het
nieuwe gebouw te bekijken en een der
klassen waar een filmvoorstelling werd ge
geven was al gauw „uitverkocht".
De Julianaschool heeft haar Koninklijke
naam weer aan de luifel van een eigen ge
bouw kunnen laten schilderen; het woord
is sinds vanmorgen aan leerkrachten en
kindex'en.
Burgemeester mr. M. M. Kwint van Velsen probeert het bord in de gisteren in zijn
gemeente heropende Julianaschool. Links het schoolhoofd de heer Kool, in het midden
de voorzitter deg CVO de heer M. Tijl.
Donderdag, 1 September 1949
Beste kinderen;
Gewoonlijk vertel ik jullie aan het eind
van de oude of in de eerste week van
de nieuwe maand, wie de gelukkige is,
die de wedstrijd van de afgelopen
periode gewonnen heeft. Maar voor.
deze keer maken wij eens een uitzon
dering op de regel. Ik heb namelijk
verschillende aardige inzendingen ont
vangen; maar eigenlijk zijn het er mij
wat te weinig. Je moet weten dat ik
altijd een dertig a veertig inzendingen
verwacht, en dus ben ik er met tien
niet tevreden.
De oorzaak ligt natuurlijk in de vacantie
en daarom neem ik het jullie helemaal niet
kwalijk. Ik ben eenvoudig besloten om de
wedstrijd nog met een maand te verlengen,
zodat jullie ook in September nog teke
ningen in kunnen sturen.
Voor de kinderen, die de krant waarin
het opgegeven werk stond, niet meer heb
ben en dus niet weten wat hen te doen
staat, volgt onder de brieven nogmaals
helemaal, w^t er voor de Septemberwed-
strijd van je verlangd wordt. Doe maar
goed je best, want er liggen weer drie
mooie boeken op hun toekomstige lezers of
lezeressen te wachten!
En nu gauw naar onze briefschrijvers. De
prentbriefkaartenstroom is opgehouden,
want zo langzamerhand zijn al mijn vacan-
tie-nichten en -neven thuisgekomen en zal
de brievenstapel wel weer dikker worden
naarmate de tijd verder gaat.
Om te beginnen is hier AVONDVLIN
DER, die mij getrouw verslag uitbrengt van
haar vacantie. Jij hebt kunnen genieten,
zeg! Het is ook veel leuker om ergens te
kamperen, dan er gauw langs te reizen,
want dan zie je tenminste wat van de om
streken. Ik denk ook zo, dat jullie wel een
hoop pleïzier gehad zullen hebben met z'n
vijven „vrouwen" in één tent. Je tocht door
Duitsland leek me erg interessant, ook al
weer omdat je per fiets de streek beter
kunt bezichtigen, dan per auto of ander
„openbaar" vervoermiddel. Al met al zijn
jullie dus bijna zes weken op pad geweest.
Een respectabele vacantie-reis, hoor! Ik
Ik vond het erg leuk er zo uitvoerig van te
lezen. Fijn, dat je overgegaan bent naar de
vierde klas. Het gaat nu al opschieten,
meisje. Nog twee jaax'tjes en dan alweer....
fini H.B.S.! Je krijgt nu toch nog de ge
legenheid om je aangekondigde idee in ver
band met de maandwedstrijd uit te voeren,
zie je wel?
BLOEMENFEE stuurt mij het week-
raadsel en haar verjaardagsdatum. Fijn. nu
kan ik je volgend jaar Mei tenminste netjes
feliciteren. Natuurlijk mag Vader je een
klein beetje helpen bij het weekraadsel,
maar je moet toch zelf ook goed denken.
Alleen als je iets echt niet vinden kunt,
mag je zijn hulp inroepen.
Ook GOUDENREGEN heeft een heerlijke
vacantie-gehad, schrijft ze. Jij zou zo nog
wel zes weken vrij willen hebben, hè? Of
vind je het toch wel leuk om weer aan het
werk te gaan? Dat jij niet kon raden dat
een kleine oven een „oventje" was, dat
had ik toch niet van je gedacht, hoor! Ik
zal je het foutje echter maar niet zo erg
rekenen want zoals je ziet: wat het een
voudigst is, lijkt soms het moeilijkst. Je
ingezonden raadsel bewaar ik en dat komt
bij gelegenheid vast in de krant. Bedankt
hoor!
Van GEORGE FORMBY kwam weer een
gezellige brief. Prettig, dat je weer thuis
bent jong, want ik heb je gemist! Ik denk
wel, dat jij het naar je zin gehad hebt,
daar in Fredex'iksoord, dat kan ik wel mer
ken. Vooral die autotocht is jou natuurlijk
best bevallen. En nu maar weer vol moed
aan het werk en uitzien naar de volgende
vacantie, hè?
Zo, dit was onze laatste brief voor deze
week.
Tot volgende keer.
TANTE ELS.
Kennemerlaan 154, IJmuiden,
of briefjes aan de bezorger meegeven!
TANTE ELS FELICITEERT:
PANDA, die volgende week Maandag
jarig is;
EDELWEISZ, die Dinsdag haar ge
boortedag viert, en
LENIE B., die ondanks dat ze mij nog
nooit een schuilnaam zond, toch de
gelukwensen voor haar verjaardag op
Woensdag ontvangt.
Prettige dagen nichten!
De September-maandwedstrijd
Omdat er zoveel neven en nichten zijn die
graag en goed tekenen, heb ik nog maar
eens een teken-wedstrijd uitgeschreven.
Hier volgt de nieuwe taak:
Jullie kunnen in deze maand dus een
tekening over één van de volgende drie
onderwerpen insturen:
a. een kermis-tafereeltje (draaimolen,
zweefmolen, schiettent of zo);
b. een strand-plaatje;
c. een speeltuin.
d. een vacantie-onderwerp naar eigen
keuze.
De tekeningen moeten met Oost-Indische
inkt op wit papier gemaakt worden (dus
niet kleuren) en de beste en aardigste
wordt aan het eind van de maand in ons
hoekje afgedrukt.
Natuurlijk is er voor die tekenaar of teke-
nares weer een mooie prijs beschikbaar.
Doen jullie allen je best eens, want er
zijn vast veel neven en nichten, die nog de
hex-innering hebben aan de kermis, het
strand, een bezoek aan de speeltuin of
ander vacantie-plezier en daar een leuk
plaatje van kunnen maken.
Voor jonge hersens
De oplossing van het vorige weekraadsel
is: „RAPPORT" (rafel, Afrika, papaver,
pollepel, oventje, ridder, tobbe).
Goede oplossingen kwamen van: GOU
DEN REGEN, BLOEMENFEE en GEORGE
FORMBY.
Stormvogels naar Elinkwijk
Stormvogels speelt Zondag in Utrecht
een vriendschappelijke wedstrijd tegen
Elinkwijk. de tweede klasser, die onlangs
in het Volewijckers-tournooi zo'n goed fi
guur sloeg. De blauw-witten komen uit
met: Kraak: v. d. Oevex-, Broekhuizen;
Goedhart, Snoeks jr.. Glas; Deuling, Smit,
Hamers, De Boer, Broek.
door Mary Burchell
Vertaald uit het Engels
i)
Voldaan over het feit, dat alles in orde
nam Alma een verstelmand mee naar
zonnige zitkamer, waar ze ging zitten en
aandacht begon te bepalen bij de
ormate hopeloze toestand, waarin Pan-
s Meren regelmatig schenen te ver-
jjf BI leven zonder oom Theo-
o om op te steunen in alle grotere be-
em<i?gV0U Vreemd zijn. bedacht ze
in a ,'lac' nooit veel drukte gemaakt
tevür^ij'^rïng» maar hij was er altijd
Ki fÜÏ' als het er°P aan kwam, was
het hoofd van de familie be-
Mcwio zou Positie zeker aan
zich v j omen- Maar het was moeilijk
vsn *fr,Voor te stellen bij het nemen
ia dat k Eindeloos erover praten,
allpru- ze met veel plezier en
beslnito m°gelijkheden aansnijdend. Maar
rlS ,nemen> neen.
dat iemand anders, waar-
zou hèhb beslissing in diverse zaken
ce ouricven te ®?emen- Eva was natuurijk
ridruktp6 6n zoa^s bet zelf altijd
*as" m'',Vfat er °P de wereld te koop
est Eva w was moeili-ik in te denken,
Qït belanaen tegen van een situatie
langstelling zou overwegen, als niet
speciaal haar eigen belangen op het spel
stonden.
Alma's gezichtje betrok een weinig en
ze zuchtte, terwijl ze ernstig een blousje
van Pansy bekeek, waaraan geen knoop
meer bleek te zitten. Misschien zou haar
leven, nu oom Theodoor gestorven was,
veel ernstiger en moeilijker worden.
Het geluid van het tuinhek, gevolgd door
Eva's lichte stappen in de hall, leidden
haar aandacht van de toekomst af. Alma
keek even verbaasd op de klok. Het was
zeker anderhalf uur vóór de tijd, dat Eva
op werkdagen thuis kwam. Maar voordat
ze zich hierover verder kon verbazen,
kwam haar zuster de kamer binnen.
Hallo, waar is moeder?
Eva gooide een donkerrood jasje neer,
waaronder ze een grijze jurk met korte
mouwen droeg, die eruit zag, alsof deze
speciaal voor haar was ontworpen, doch
die in werkelijkheid eigenhandig door haar
was vervaardigd.
Ze is naar de stad, naar notaris Pulier,
om over het testament te praten. Ze is
executrice, weet je, en ze moet natuurlijk
hox-en, hoe de zaken staan, legde Alma uit.
Natuurlijk. Eva ging in een luie stoel
zitten en haalde haar vingers door haar
krullen.
Ik hoop maar dat ze, wat ons be
treft, er goed voor zullen staan, merkte ze
nonchalant op.
Alma zei niets.
Eva fronste even haar wenkbrauwen.
Ik neem aan, dat alles in orde is.
Ik bedoel, oom Theodoor moet toch be
hoorlijk wat geld hebben gehad, geloof je
ook niet?
Ja. ik vermoed van wel.
Alma keek niet op. Ze wenste diep in
haar hart. dat Eva evenals trouwens
haar moeder oom Theodoor niet enkel
en alleen xiit de materiële gezichtshoek
bekeek, alsof zijn geld de enige rechtvaar
diging voor zijn aardse bestaan was ge
weest en alsof de voornaamste reden voor
het verdriet bij zijn dood de twijfel was,
of hij wel voldoende had nagelaten.
Je moet dergelijke dingen nu een
maal realistisch zien, merkte Eva op, aan
voelend wat er achter het zwijgen van haar
zusje stak.
Maar je hoeft het daarom nog niet
zo ongevoelig te laten klinken.
Stel je niet aan, lachte Eva en haar
lachje klonk geïrriteerd. Ik bedoel er hele
maal niet mee, dat ik oom Theodoor niet
in ere houd. Maar het leven gaat door en
dé toekomst behooi't de levenden. En....
die toekomst zou er wel eens heel onaan
genaam uit kunnen zien, als oom Theodoor
ons niét voldoende had nagelaten.
Alma legde haar verstelwerk neer en
overwoog dit even.
Het zou betekenen, dat we allerlei
dingen anders aan zouden moeten pakken
en reorganiseren, gaf ze toe.
Het zou betekenen, daf het leven
nauwelijks meer de moeite waard zou zijn,
verbeterde Eva haar. Richard moet nog
studeren en Pansy moet helemaal nog be
ginnen, haar laatste rapport was verre van
fraai.
Alma lachte toegeeflijk. Pansy was zeker
geen uitblinker, dat zou niemand kunnen
beweren, maar ze was op een originele
wijze wel héél diex'baar.
Natuurlijk zou ik, als we er werke
lijk slecht voor zouden komen te staan,
ook een baantje nemen, en dan kan moe
der het huishouden doen, opperde ze. Jij
I bent momenteel de enige van de familie,
Eva, die een behoorlijk salaris verdient.
Eva stond op uit haar stoel en de kamer
dooxTopend, ging ze voor het raam staan,
met haar rug naar Alma toe.
Ik verdien geen goed salaris, zei ze
I na exxig stilzwijgen op een zo onverschillig
mogelijke toon. Ik ben mijn baan kwijt,
j Ik heb vanmiddag m'n ontslag gekregen,
om het precies te zeggen.
Eva, dat kan niet waar zijn!
Je hoeft niet zo tragisch te doen.
i Eva haalde ongeduldig haar schouders op.
Er zijn nog plenty andere baantjes voor
iemand met mijn capaciteiten.
Dat weet ik. Maar.wat is er ge-
bëurd? Alma probeerde haar ontsteltenis
I te verbergen cn kalm te spreken.
I O, we hebben natuurlijk weer eens
ruzie gehad. Eva sprak luchtig, maar toen
I ze zich naar Alma omdraaide, zag deze,
j dat ze op haar lippen beet en de wenk
brauwen fronste,
j Met meneer Farraday?
Ja, natuurlijk, met wie anders?
i O, liefje, had je je niet in kunnen
i houden? Moest je tot het uiterste van
i ontslag-name gaan?
Ik nam geen ontslag.
Alma verwerkte dit even en slikte.
j Je bedoelt toch niet, dat....? vroeg ze
ontsteld.
j O Alma, wees alsjeblieft niet zo melo-
I dx-amatïsch! Ja, het is waar, ik werd eruit
gegooid, ik kreeg ontslag. Daar hoef je
heus niet van te schrikken. Het is massa's
j mensen met zeer behoorlijke hersens en
i capaciteiten overkomen, als iemand het
j speciaal op hen gemunt had. Ik werd dus
I ontslagen, herhaalde Eva, als wilde ze door
het woord maar veel uit te spreken, de
betekenis ervan verkleinen.
Maar Eva, waarom
Eva haalde haar schouders op. Ik
vermoed, dat hij me niet meer kon zien.
Precies zoals ik hem niet langer kon ver
dragen. Als hij niet het eerst begonnen
was over ontslag, dan had ik het zelf ge
daan, verklaarde Eva, hetgeen Alma niet
geheel kon accepteren als de volle waar
heid. Het hindert allemaal niet. Alma.
Ik krijg wel een ander baantje, dat even
goed, of misschien beter is.
Alma antwoordde niet. Eva moest even
goed als zij weten, dat het feit, dat ze door
Murray Farraday was ontslagen, geen aan
beveling zou betekenen bij het verwerven
van een andere werkkring. Maar het had
geen zin om daar op dit moment speciaal
de aandacht op te vestigen.
Geen van beiden sprak gedurende enkele
minuten. Het onbehaaglijk zwijgen werd
verroken door het geluid van de voordeur,
die open en dichtsloeg, waarna het neer
smijten van een tas in de gang aankon-
digede, dat Pansy uit school thuis was ge
komen.
Hallo allemaal, begroette ze haar
zusjes, terwijl ze met een weinig gracieus
gebaar haar linkerkous vasthield.
Heeft iemand een veiligheidsspeld voor
mij? Een van mijn jarretels heeft het op
gegeven. Ze draaide zich met grote lenig
heid in een bocht, om de achterkant van
haar benen te bekijken. Jasses, er zit
ook een ladder in mijn kous. Wanneer kan
die er nu ingekomexx zijn?
Toen je op weg naar huis over dat
muurtje bent gekopen, denk ik, merkte
Eva scherp op. Ik zag je bezig, toen ik
langs kwam met de bus. Waarom kropen
jullie, jij en dat kind Evans, over die muur,
in plaats van als normale mensen op de
gewone weg te wandelen?
O, heb je ons gezien? Pansy leek eer
der gevleid dan ontsteld. We demonstreer
den de rupsband, omdat Wendy Carter zei,
dat ze niet begreep wat Juffrouw Burton
vertelde. Die was ook werkelijk niet over
duidelijk.
Had je Wendy Carter niet op min
der grondige wijze kunnen inlichten? vroeg
Alma gelaten.
Maar Pansy scheen dit een overbodige
vraag te vinden, want in plaats van hierop
te antwoorden, vroeg ze haar oudste zus
ter: Hoe kom jij zo vroeg thuis? Ben je
ontslagen of zo?
De griezeleige accuraatheid van deze op
merking, die als een grapje bedoeld was.
sloeg' de beide oudere zusjes met stomheid'.
Pansy, die nog steeds haar kous bekeek,
viel dit stilzwijgen eerst niet op, maar
toen het voortduurde, drong het zonder
linge ervan tot haar door, en zich oprich
tend uit haar gekromde houding, keek ze
opeens de andere twee met ogen, die
glommen van belangstelling, aan.
Wat is er gebeurd?, vroeg ze met de
directheid van iemand, voor wie tact een
volkomen onblcend begx-ip is.
Je veronderstelling is juist, dat is
alles, antwoordde Eva kortaf. Ik heb mijn
baan bij Murray Farraday vanmiddag ver
laten.
Verlaten! Bedoel je dat jij weg gegaan
bent of dat ze je weggestuurd hebben?,
vroeg Pansy met onaangename nauwge
zetheid.
(Wordt vervolgd