Samenwerking van 4
beroemde geneesmiddelen
Chefarine „4"
Engelse communisten kregen
te Bridlington de kous op de kop
Alma's dubbele taak
Zaterdag 10 SeptemBer 1910
Hef T.U.C.-congres deed solidaritei' tussen
arbeiders en vakbondsleiding blijken
(Van onze correspondent in Londen)
In Bridlington, op de jaarlijkse verga
dering van het Britse vakverbond T.U.C.,
is deze week het wel duidelijk geworden,
dat het Britse vakverbond alles doet om
de communisten nationaal en internatio
naal te isoleren. Men heeft voldoende leer
geld betaald. Dit is zeker een nieuwe ont
wikkeling, want tot nu toe heeft de vak
beweging binnenslands de soms zeer sterke
communistische invloed in verschillende
belangrijke organisaties zo goed als gene
geerd. Op het ogenblik is de politieke en
economische toestand echter te precair om
deze houding te handhaven. Het zou bo
vendien op struisvogelpolitiek lijken. Want
het is duidelijk, dat de Cominform erop
uit is om de Marshall-landen en met name
Engeland zoveel mogelijk dwars te zitten.
Op het ogenblik, nu het vakverbond de
zeer onpopulaire regeringsmaatregelen te
verdedigen liëeft, krijgen de communisten
vanzelf de kans om'gebruik te maken van
de algemene ontevredenheid. Zij hebben
besloten in de komende verkiezingen met
honderd candidaten voor de dag te komen,
die geen enkele kans bezitten het Lager
huis telt slechts twee communisten
maar die Labour lelijk in de wielen kun
nen rijden, doordat zij in tal van districten,
waar de socialisten mogelijk slechts een
geringe meerderheid op de Tories kunnen
behalen, deze meerderheid in gevaar kun
nen brengen. Zoals men weet, heeft En
geland geen evenredige vertegenwoordi
ging zoals wij die kennen, en worden de
candidaten per kiesdistrict bij absolute
meerderheid gekozen. Lang niet alle par
tijen binden in elk disti'ict de strijd aan.
Het hangt van hun kansen af. In sommige
districten ondervindt de partij, die er vast
en zeker komen zal, meestal in het geheel
geen oppositie. In 1945 hebben de commu
nisten het Labour niet al te moeilijk ge
maakt en kwamen ze slechts met een klein
aantal candidaten uit. Nu schijnen ze zelfs
aan te sturen op een Tor.vreg'ering, omdat
ze verwachten daartegen de massa te kun
nen meekrijgen, wat hen tegen Labour niet
is gelukt. In elk geval hopen ze op chaos
en ontwrichting. Ook de vakbeweging
heeft zich daartegen thans gepantserd. Zij
heeft daarbij een beroep gedaan op het
gezonde verstand van de individuele com
munisten, die door de niets ontziende
Cominform-politiek worden misleid. Hel:
vakverbond voelt niets voor een politieke
ketterjacht, doch het heeft thans besloten
de lijn strak te houden. Door middel van
een speciale voorlichting worden de arbei
ders op de hoogte gebracht van de com
munistische infiltratie-methoden en hun
ondermijnende taktiek, waardoor zij vaak
stakingen, die zij zelf niet beginnen, ein
deloos kunnen rekken. Op de T.U.C.-con-
ferentie hebben zij een verpletterende ne
derlaag geleden, doordat het congres zich
vierkant achter de leiding plaatste, die
besloten heeft het communisme verder af
te dammen. Op de leden rust de taalt zich
actiever met de vakbondsbelangen bezig
te houden, om een tegenwicht te scheppen
tegen de goed gedisciplineerde communis
tische kernen, die in het verleden tal van
belangrijke functies veroverden. Arthur
Horner, de communistische secretaris van
de machtige mijnwerkersbond, is er blijk
baar tot nu toe in geslaagd twee heren te
dienen. De communistische partij wil hem
voor alles op deze sleutelpositie houden.
De moeilijkheid zowel voor Labour als
de vakbeweging is echter of het op den duur
mogelijk zal blijken de arbeiders, die in
een bepaald sentiment zijn opgevoed, te
blijven bezielen door dorre economische
verhandelingen en eindeloze statistische
beschouwingen. In het weinig emotionele
en nuchtere Engeland schijnt dit echter
wonderwel te gelukken. Het schetterende
communisme, dat de oude gevoelens, die
natuurlijk nog altijd een sterke rol spelen,
poogt wakker te roepen, is tot nu toe van
de koude kermis thuisgekomen. Bovendien
ondervinden de communisten nog altijd de
gevolgen van hun verzet tegen de oorlogs
inspanning, voox-dat Hitier de Sovjet-Unie
binnen viel. Daarmee hebben ze het in
Engeland voor altijd verbruid.
Wandelsport
Tochten van „St. Bonifacius"
De wandelsportvereniging ..St. Bonifa
cius'7 te Haarlem zal ter gelegenheid van
haar tienjarig bestaan wandel tochten hou
den op Zaterdag 24 en Zondag 25 Septem
ber. De afstanden zijn op Zaterdag 15 km
en op Zondag 15 en 30 km. Gestart wordt
van het gebouw der C. J. M. V. in
de Lange Margarethastraat, Zaterdag
van 2 uur af en Zondag tussen 10 en
12 uur. Personen van 12 tot 14 jaar zijn
verplicht deel te nemen aan de tocht van
15 km. Inlichtingen zijn verkrijgbaar bij
de heer G. Faaij kiosk op het Verwulft en
bij het secretariaat Teylerstraat 27 te
Haarlem. Prijzen zijn beschikbaar gesteld
voor groepen, welke de beste indruk maken.
Dammen
Nederlaag voor H.D.C.
Voor de hoofdklassecompetitie speelde de
Haarlemse Damclub te Wnrmerveer tegen
Damclub ..Wormeiweer-Wormei'" en ver
loor met 119.
De uitslag luidt:
G. Mol—J. B. Sluiter Jr1—1
B. J. de BoerP. J. van Dartelen11
G. Tatje—J. H. Blom1—1
J. StrooChr. Gerritsen11
J. FritzJ. P. van Eijk 11
S. KuiperH. T. Luif20
P. Of manJ. W. van Dartelen02
J. J. WortelNico Blom20
J. DemmendalJ. H. Meure02
C. TentyG. Eising20
De Haarlemmers hadden invallers voor
Th. Tolenaai's en Ph. Rost; Wormerveer
was geheel volledig.
De 4 bestanddelen van Chefarine
„4" zijn eik stuk voor stuk al
beroemd voor het bestrijden van
zware hoofd- en andere pijnen,
tegen griep en verkoudheid. Maar
tezamen in één tablet verenigd
werken ze nog beter. Ook in dit
geval dus: Eendracht maakt macht!
Van 9 t/m 12 Sept. is een DODGE 1949
aanwezig in onze showroom
LEIDSEVAART 10 KRELAGE GARAGE TELEFOON 11214
KOMT U OOK EVEN KIJKEN?
Tegen pijnen en griep
20 tabletten 0.75
Agenda voor Haarlem
ZATERDAG 10 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „De modelechtgenoot",
8 uur. Gem. Concertgebouw: Bond voor
Staatspensionnering. openbare vergadering.
4 uur, Krelagehuis: Dahliaten toonstelling
tot 10 n.m. Rembrandt: „Een dubbel leven",
18 j2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: „Onder
bedi'eiging", 18 j., 2, 4.15, 7 en 9.15 uur.
Palace: „Het dubbele gelaat", 18 j., 2, 4.15,
7 en 9.15 uur. City: „Vrouwen in de nacht".
18 j„ 2.15, 4.30. 7 en 9.15 uur. Spaarne: „De
geheime zending". 14 j.. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals: „La Traviata". 14 j., 2.30, 7 en
9.15 uur.
ZONDAG 11 SEPTEMBER
Stadsschouwburg: „De modelechtgenoot",
8 uur. Bioscopen: Middag- en avondvoor
stellingen. Krelagehuis: Dahliatentoonstel
ling van 10 v.m. tot 10 uur n.m.
.MAANDAG 12 SEPTEMBER
Restaurant Brinkmann, Humanistisch
Verbond, openbare vergadering, 8 uur.
Waterpolo
Derde Nederlandse zege
in Italië
De resultaten van de Vrijdagavond ge
speelde wedstrijden van het internationaal
waterpolotournooi te Genua luiden:
NederlandFrankrijk 40 (ruststand
30): ItaliëZweden 51 (30): Honga
rijeBelgië 42 (20).
De stand luidt thans: 1. Nedexdand 6
punten; 2. Italië 4 pnt.: 3. Hongarije 4 p.;
4. België 2 p.: 5. Frankrijk 2 p.; 6. Zweden
0 p.
Zoals te verwachten viel meenden de
Franse waterpolo-spelers van Nederland te
kunnen winnen door beter zwemmen, maar
onze ploeg stelde daar tegenover een hoog
tempo en een betere start. Technisch waren
onze spelers ongetwijfeld beter uitgerust
dan de Fransen, hetgeen vooral bij het
plaatsen uitkwam.
De Franse voorhoede was niet gevaarlijk
en doelman Rohneï- heeft dan ook weinig
te doen gekregen. Wat er op zijn doel kwam
behandelde hij uitstekend. In de eerste helft
zagen Bijlsma cn ook aanvoerder Braasem
zelfs kans om tweemaal van Jany weg te
lopen, maar beide keren leverde dit geen
succes op. De vier doelpunten kwamen van
de hand van Van Feggelen, maar hieraan
dient direct te worden toegevoegd, dat deze
doelpunten ontstonden na open spel van
de gehele ploeg, waarbij Smol en Van Feg
gelen de laatste hand legden aan de aan
vallen.
Het eerste doelpunt ontstond na drie mi
nuten en 19 sec. spelen. Van Stam ging het
naar Smol, deze tikte door naar Van Feg
gelen en vervolgens verdween de bal in
het Franse doel. een zeer mooi doelpunt.
Na vijf minuten scoorde Van Feggelen met
een omhaal nummer twee. Een minuut later
was het 30 na een twee meter duel. dat
door de Nederlandse midvoor werd ge
wonnen. Hierna kreeg scheidsrechter Dela-
haye een fluitconcert in ontvangt te nemen
van het publiek, dat blijkbaar begreep. dat
het Nederlandse zevental wederom ging
winnen. Een nedei-laag was de Italianen
immers meer welkom geweest. Toen het
publiek weer rustig was geworden, ging de
Belgische scheidsrechter verder.
In de tweede helft maakte Ven Feggelen
er 40 van na enkele doelworstelingen,
waarbij het Franse doel steeds op het nip
pertje aan een doorboring was ontkomen.
De Belgische ploeg heeft tegen Hongarije
een vrij slechte wedstrijd gespeeld, dank
zij het falen van Simons en Depauw, de 41-
jarige, die intussen zijn 98ste internationale
wedstrijd speelde, maar het tempo niet
meer kon volgen. De Hongaren waren snel
ler. zwommen van achter uit het veld op
en het was aan doelman Desmet te danken,
dat de nederlaag van de Belgen niet groter
is geworden.
VOETBAL O VERZICHT
Competitie gaat beginnen
Als er tournooien gehouden worden, dan
spannen de voetballers zich in om voor hun
club een beker te veroveren, doch belang
rijker vinden zij nog altijd de competi
tiewedstrijden. Nadat er in het Oosten van
ons land reeds enkele wedstrijden gespeeld
zijn, draait de competitie morgen in het
gehele land. De elftallen hebben in de
oefenwedstrijden kunnen nagaan of er nog
zwakke plekken zijn.
De Haarlemmers zullen nieuwsgierig zijn
hoe EDO het er morgen op eigen terrein zal
afbrengen. De ploeg heeft immers haar
oefenwedstrijden in andere delen van het
land gespeeld en vaak met succes. De
spelers hebben serieus geoefend en wij ver
onderstellen. dat zij tegen De Volewijckers
goed voor de dag zullen komen. De Am
sterdamse ploeg is niet zo sterk als enkele
jaren geleden, maar zij zal eveneens trach
ten zo goed mogelijk te starten.
Haarlem speelt tegen Zeeburgia. De Am
sterdammers hebben zich het vorige sei
zoen met moeite kunnen ï-edden. Of zij nu
beter zullen zijn moet afgewacht worden.
Op eigen terrein boekten zij de meeste suc
cessen en als zij dat dit jaar ook doen wacht
Haarlem een moeilijke taak.
De derde Haarlemse eerste klasser RCH
speelt niet voor de competitie en neemt deel
aan het tournooi van HFC.
VSV trekt naar ADO in Den Haag en
aangezien dezelfde spelers als vorig seizoen
in het IJmuidense elftal zijn opgenomen,
kan een goed resultaat verwacht worden.
In Kennemerland is maar één tweede
klasser (vorig jaar drie) gevestigd. Storm
vogels moet trachten in de eerste klasse
terug te keren en opent het seizoen met een
wedstrijd op eigen terrein tegen Velox.
Ter gelegenheid van het zeventigjarig
bestaan van HFC wordt een Jubileum-
tournooi gehouden op het terrein aan de
Spanjaardslaan,, waarvoor het volgend
programma is vastgesteld: 11 uur HFC
HVV; 12.15 uur RCH—HBS; 2.45 uur ver
liezersronde en 4 uur eindstrijd. Om half-
twee wordt een wedstrijd gespeeld tussen
oud eerste-elftal spelers van HBS en HFC.
Biljarten
Kampioenschap driebanden
van het district Haarlem
Onder leiding van de biljartvereniging
TOP wordt Zaterdag 17 en Zondag 18 Sep
tember in restaurant Brinkmann een tour
nooi gehouden om het kampioenschap van
het district Haarlem, driebanden. Deel
nemers zijn J. Groenendijk (BCH). J. van
der Linden (1939), J. Flothuis (TOP) en
H. van den Broek (TOP).
Theo van Reijn exposeert
i in het Frans Hals-museum
Ter gelegenheid van het feit dat de
beeldhouwer Theo van Reijn in Mei van dit
jaar de 65 jarige leeftijd bereikte, heeft
men i.i het Frans Halsmuseum een grote
tentoonstelling van zijn werk ingericht.
Van Reijn is geboren te Breda, was leer
ling van prof. Bart van Hove aan de Am
sterdamse Academie en won in 1911 de
Prix de Rome. Het einde van zijn studietijd
viel in een periode van belangrijke ver
nieuwing op het gebied van de architec
tuur. Fjguren als de Bazel en Berlage
werkten nog. De Amsterdamse school onder
aanvoering van de begaafde De Klerk was
in opkomst. De oorspronkelijke impressio
nistische beeldhouwer Zijl' had de streng
decoratieve hoekbeelden van Gijsbrecht
van Aemstel en J. P. Coen voor de Am
sterdamse Beurs gemaakt en Mendes da
Costa maakte strakke fijne beelden voor
een kantoorgebouw aan het Damrak. Zo
zien we dan ook Van Reijn, ondanks een
sterk levensgevoel en een grote bewonde
ring voor Rodin, zoeken naar een samen
gaan van de beeldende kunst met de archi
tectuur. De hier aanwezige modellen van
de in 1919 gemaakte beelden voor het ge
bouw voor Weg- en Waterbouwkunde te
Delft bewijzen zijn grote gaven ook in deze
richting. Het zijn een paar kolossale beel
den, bij alle vereenvoudiging zeer expres
sief en rijk door de decoratieve fantasie.
Prachtig en zeer origineel zijn ook de
grootse ornamentale friezen van hetzelfde
gebouw. Hoewel in het latere werk van
Van Reijn deze sterk gestyleerde vorm ver
laten wordt voor een directer contact met
de natuur, blijft het in zijn vroege werk
gewonnen stijlbesef voelbaar als bindende
factor. Deze stille strijd tussen levensger-
voel en sterke gebondenheid geeft zijn
latere werk een grote innerlijke spanning.
Deze spanning maakt vooral de portretten
van Van Reijn boeiend en groots van
werking. Onder de vele hier aanwezige
portretten treffen mij in het bijzonder dat
van dr. Bredius (1933), een monumentale
kop van Jac. P. Thijsse, een in steen ge
hakt portret van Kromhout, een levendig
zelfportret uit de allerlaatste lijd en een
paar tere kinderportretten. Het allermooi
ste is voor mij echter het portret van zijn
moeder in brons (1936). Tot een gaaf
evenwicht zijn natuur en kunst vergroeid
bij zijn model voor de vi'ouwenfiguur be
stemd voor het Amstelstation te Amster-
dam, bij het tegelijkertijd klassieke en in
nige naaktfiguurtje dat in brons uitgevoerd
zal worden en in Zaandam komt (1946) en
bij de prachtige figuur voor de Aula van de
begraafplaats aan de Vergierdeweg.
Een woord apart verdienen de vele teke
ningen. Deze tekeningen zijn veel meer dan
werkschetsen, zij zijn prachtige dingen op
zich zelf. Zeldzaam innige babykopjes,
tekeningen van voedende moeders, een paar
indringende zelfportretten en uit de laatste
tijd enige vlotte studies naar het levend
model. Indrukwekkend is de grote gave
tekening die de bomenroof tijdens de be
zetting symboliseei-t. Men voelt de bijl
slagen haast aan den lijve. Dan zijn er nog
mooi geobserveerde kleine terra-cotta's van
krabbende en likkende katjes. Sterk trof
mij ook het machtige masker van Kamer-
lingh Onnes dat hier hoog boven een deur
gehangen is en deze krachtproef uithoudt.
Een overtuigende tentoonstelling die be
wijst, dat gedegenheid en frisheid geen
vijanden zijn.
L. H. H. SCHUTTE
Hef vleesverbruik
in Haarlem en omgeving
Minder rund-, maar meer
varkensvlees
Het vleesverbruik in Haarlem en om
geving is in de laatste tijd met toegenomen.
Dit kon trouwens ook niet daar de distri
butie immers gehandhaafd bleef, terwijl er
ook geen neiging bleek te bestaan het
vleesrantsoen wat te verhogen.
In 1948 werden aan het Openbaar Slacht
huis te Haarlem geslacht 5039 runderen en
pinken; 15576 varkens en 4913 andere die
ren. In het eerste half jaar van 1949 wer
den geslacht 1263 runderen en pinken;
11899 varkens en 6670 andere dieren. Daar
uit blijkt dat wij in het laatste half jaar
meer varkens- en minder rundvlees ge
geten hebben dan in het vorige jaar.
Van trouwen en scheiden
Na de oorlog was het aantal huwendèn
sterk gestegen. Haarlem toonde dit ver
schijnsel in vrijwel gelijke mate als andere
steden in Nederland.
Inl947 werden nog 1715 huwelijken ge
sloten. 1948 bracht al weer een verminde
ring, want toen bleef het beperkt tot 1451.
Het ziet er naar uit dat 1949 ook weer iets
lager zal worden, want in de eerste 6 maan
den van dit jaar kwam het aantal niet
hoger dan 697.
Van die 697 huwelijken werden er 336,
dus ruim 48 proeent, kerkelijk ingezegend.
Het aantal in het eerste half jaar van
1949 ingeschreven echtscheidingen was 92.
Over 1948 was dit aantal 206 en over 1947:
207. Het aantal echtscheidingen toont dus
weer een neiging tot vermindering.
Biologische oorlog
SAINT CERGUES (Zwitserland) 9 Sep
tember (Reuter) „De atoombom is waar-
deloos gemaakt door een biologisch pro-
duct, waarvan zeven onsen voldoende zijn
om ieder mens in de wereld te doden", zo
verklaarde dr. Broek Chisholm, de Cana
dese directeu generaal van de wereld
gezondheidsorganisatie Vrijdag. Chisholm
voegde er aan toe, dat de atoombom bij
wijze van spreken kinderspel was verge
leken met biologische wapens. Enkele
fanatici zouden de mensheid door biologi
sche orlogvoering kunnen vernietigen. Ar
beidskrachten zouden een te verwaarlozen
factor zijn en de zware industrie zou hoe
genaamd niets uit te staan hebben met deze
vorm van ooidog, aldus Chif lolm in een
toespraak tot leden van de wereldunie van
vredesorganisaties, een niet-officieel
lichaam, aangesloten bij de UNO, dat op het
ogenblik een conferentie houdt.
„Als de mensen zich nog enkele jaren ge
dragen zoals op het ogenblik, zal het mens
dom vei'nietigd worden", zo ging Chisr olm
verder. „Een ooi-log kan 90 procent van de
wereldbevolking doden; een volgende zal
zonder twijfel absoluut afdoende zijn. Het
is werkelijk nodig, dat de volgende gene
ratie niet is als wij en onze voorouders
geweest zijn en dat zij niet dezelfde normen
heeft. Want anders zou zij zich op dezelfde
wijze gedragen als wij en zichzelf ver
nietigen".
De kïe5ne Wereld
Zevcn
Ja, nu wordt hpt
tiid dal: urn Tzo 1
Toneelgroep „Jan Campert"
„Liefdes-capiiolen" is wel één van de
zwakste stukken, waarmee de productieve
auteur Henk Bakker het amateurtoneel
heeft opgescheept. Het behelst de tame
lijk geforceerde en tot op zekere hoogte
onaanvaardbai-e avonturen van twee hu
welijkspartners, die zich in het eerste be
drijf in elkanders gezelschap onledig hou
den met buitenechtelijke omhelzingen,
daarna met een soort van geestelijk advi
seur eindeloos delibereren over voorgeno
men proefverlovingexr (want alles blijft in
de sfeer van het reine!) en zich tenslotte
van lievex-lede verzoenen. Speciaal de
woordkeuze moet bijster ongelukkig wor
den genoemd, want deze „vrolijke minne
strijd" wemelt van de vaak te onpas ge
bruikte uitheemse termen, van de meest
smakeloze troetelnamen en van de vol
strekt ovei-bodige herhalingen. Waarschijn
lijk had iets meer Fi-anse geest dit gege
ven nog' wel kunnen redden.
Maar hoe dit ook zijn moge, de toneel-
groep „Jan Campert" heeft met de opvoe
ring van het genoemde blijspel de talrijke
bezoekers, die twee verdiepingen van de
schouwburg gisteravond tot de laatste stoel
bezetten, een vermoedelijk onbetwistbaar
genoegen gedaan. Er werd zo niet onbe
daarlijk dan toch veel en luidkeels gela
chen door het publiek. Regisseur A. van
den Borg verdiend stellig een lofprijzing
voor de aan deze voorstelling bestede
zorg. Met name het tempo der dialogen
verliep geheel naar wens.
Hinderlijk echter was de overdreven
beschaafde uitspraak, die van a tot z ge
maakt aandeed en bovendien de overtre
dingen van de grammatica extra accent
verleenden. Dit euvel heerst bij de wer
kende leden van deze vereniging alge
meen. ook bij hun spelleider. Laten zij
toch terugkeren naar een meer natuurlijke
trant, want zij beschikken daartoe over
genoeg talent. Deze keer waren het vooral
(in de volgorde van het programma) Toon
van den Borg, Koos Toornend, Wim Not-
telman en Wies van der Laan, die gele
genheid kregen dit te bewijzen. De rol
van Kitty (de spelex-s zeiden hardnekkig
Kei tv) was toevertrouwd aan Miep Toor-
nend-Ram, die zich zeker niet slecht van
haar taak kweet, doch dient te proberen
haar stem beter in bedwang te houden.
Het onder leiding van de heer H. Th.
Lindebom staande ensemble „Orpheus"
bracht tussen de bedrijven opgewekte mu
ziek ten gehore.
DAVID KONING.
Begrafenisprijzen
Onmiddellijk nadat in de Nederlandse
Staatscoui-ant van 6 September was gepu
bliceerd, dat de prijzen van begrafenissen
en lijkkisten werden vrijgelaten, zijn de
besturen der vrije ox-ganisaties van parti
culiere begrafenisondernemers te Haarlem
en omstreken, waarbij alle plaatselijke
ondernemers zijn aangesloten, bijeengeko
men om de situatie onder ogen te zien.
Besloten werd dat de prijzen, die krach
tens de prijzenbeschikking in rekening
mochten worden gebracht, niet zullen wor
den verhoogd. Een prijsverlaging wordt
overwogen.
„Monty" in Nijmegen
Gisteravond meerde de Franse kanon
neerboot „Genéral Mangin" aan de Waal
kade te Nijmegen. Aan boord bevond zich
veldmaarschalk Montgomery, die door de
toegestroomde bevolking van de Keizer
Karelstad hartelijk werd toegejuicht. De
populaire veldheer maakte een wandelin
getje door de stad, waaraan hij tal van
herinneringen heeft aan de strijd uit de
herfstdagen van 1944.
Vanmorgen heeft „Monty" de reis naar
Rotterdam voortgezet.
moeilijk zeggen m g»*. fcutI1>
en *at a
Het is geen verhaal
maken, Het is een his
andere dingen plotseling
door worden. Het is es!
door men onze geweld??'''1®» 5'
wereld ineen ziet Si.1®'
balletje waarop wij rondkn'I"««t
mieren. J r0™tai|itn a], 5
Die mijnheer in Zwitc»
en met een dmm tussen^jM bh
knS? nPe" Staan
°nZ' hSL.®?'
komst va„7e KC
de Fripxfn r,c j. "e Canard...
de Friezen ol de AmstaJ«w»
leden van de buu,lveren&m?' «Ut
de Zwijgerstraat-Noord ftjt "te
van de Bolsstraat), b*
w T] elkaar W" i ifS**
Want die mijnheer heelt Si
door uitvindingen van de taSS -
lijk IS geworden om met S.11®*
een slot, die hij niet met ni™
noemde, de gehele mensheid k
uur tot stoffelijke overblijtsifJ
Dat was het dan. e aalttc.
Ge zoudt natuurlijk na riia -
hebben kunnen zeggen; OdTt^1
maar. dat is iets, dat is toeh ve«2
zeven ons, zes uur, de hele
dat is toch wel wat. En dan dt 2?' H
vragen of er nog iemand iets k 5 ,!I1
gebracht zou willen hebben ,l:
Maar daarvoor lijkt die mededeli,..
wel wat te gewichtig eaeüns-v.:
Want er zit iets in waarover
en lang aan het peinzen kunt slaan
Het zal wel overdreven zijn W1.
mijnheer vertelt, al is hij niet 2
beste. Het zal wel wat meer zijnj
ons en het zal wel wat langer l"
zes uur. Maar wij zijn allemaal me
zo knap en vindingrijk geworden
het over honderd jaar misschien «iW
spelen met een pond en in dne taïf
Dat is maar een kwestie van imvhT
Vijftig jaar geleden konden we «A
raar geval van latten en zeildoek te
plezierige sprongetjes door de lucht.
en vandaag aan de dag vliegen
een ruk rond de wereldbol.
Neen, als we daar ons' best voor qJ
zullen we het binnenkort wel voor e'to
krijgen met een pond van dat goedje
Daar hebben we nu eeuwenlang voor ui'
gevonden. Daar hebben we nu onze ete
txsche zware industrie voor opgebouW
Daar hebben we nu onze fabrieken i
werkplaatsen, arbeidswetten en ongeré*
verzekeringen voor gegeven. Daar Wie
we nu onze kleine wereld voor bedes: y.
grote en kleine machines en electricity
netten. Daar hebben we nu vliegende Ik.
ten en kazernes en Shermantanks voor,
Wat zullen we daar mee moeten in
vangen als we een pond van dat
hebben? Alles wat wij gefabriceerd k*ï-
ben om elkander te lijf te gaan aL> a
omstandigheden en het weer daartoe nee-
werken, kunnen we nu eigenlijk we! rp
een hoop gooien. Als er vernietigd wet
worden, waarom zouden we daar vijfjya
over doen en zitten prutsen met ongehV.-
kige atoombommetjes en kinderachtige
vlammenwerpertjes. Wij hebben nu rid
hele apparaat in een papieren zakje re
zeven ons, en na gebruik kan er zelfs w
de meest enthousiaste vernietiger niö
meer te wensen over zijn.
Want dan is ons wereldje zo kaal en a
glad als een biljartbal-
Ja, het wordt tijd dat we eens bij
komen.
Moeders met kinderen, mannen at
vrouwen, meisjes met verloofden, newt
met idealen. Wij moeten er eensmüjm
•zonder ophef over praten.
Wij moeten eens zien wat .veer aan ro
den kunnen doen. Want wij zijn nu, opca
schone, zonnige Septemberdag, aangxil
op het punt dat we kunnen zeggen: 'e
beginnen zo langzamerhand te zien wn
we aan toe zijn. Wij zijn langs een omweg
van eeuwen weer ongeveer aan het begin
Alles wat wij gepresteerd en gefabricteri
hebben zit in een zakje van zeven ons. H;t
is niet veel bijzonders. Het is niet de rr.eeU
ons er druk over te maken. Het is belao:-
lijk om er met kwade gezichten aan te gu:
trekken om het grootste deel.
Wij kunnen beter met elkander in ee:
kring eromheen gaan zitten om het zuini;
en veilig te bewaren.
Want ons wereldje is zo klein geworfe-
dat we elkander allemaal nodig hebber, cc
er niet met ons hele hebben en houacn -
te vallen.
Dinsdag 13 September
derlandse Vereniging van Transpo-W-
nemers, de N.V.T.O.. haar ,alSS»*
ga dering in de schouwburg te BaW»
FEUILLETON
door Mary Burchell
Vertaald uit het Engels
10)
Nog nooit in haar leven had Alma zo
veel complimenteuze dingen tot zich horen
zeggen op een dergelijke zakelijke, onbe
wogen toon. Uit de mond van iedere andere
man zou een en ander als overdadige com
plimenten geklonken hebben. Maar zoals
Murray Farraday haar eigenschappen
prees en taxeerde, leek het meer op het
keuren van een goed paard, dat hij wilde
kopen, en Alma voelde een onweerstaan
bare neiging om in lachen uit te barsten
in zich opkomen. Maar tegelijkertijd kwam
er een gevoel van opwinding en sensatie
over haar, een alles overstemmende impuls
om deze mogelijkheid aan te grijpen, die
dat voelde ze instinctief grote moei
lijkheden met zich mee zou kunnen bren
gen, maar aan de andere Rant fascinerend
en de moeite waard zou zijn.
Wat zegt u hierop?, herhaalde hij.
Ze kon slechts één ding zeggen en met
haar grote blauwe ogen in zijn harde, vra
gende ogen kijkend, zei ze langzaam:
Ik zeg natuurlijk „ja" hierop, meneer Far
raday. En ik dank u zeer voor de kans, die
u mij biedt.
HOOFDSTUK III.
Dat is dan in orde. Murray Farraday
stond op en maakte de indruk, als was
hij zeer tevreden over de oplossing van
het probleem. Ik zal u nu met de auto
meenemen naar huis, opdat u een en ander
met mijn moeder kunt bespreken.
O, maaraarzelde Alma, die het
gevoel had, dat alles wat tè snel van
stapel liep.
Wat wilt u zeggen?
Hij stond naast haar en keek haar vra
gend aan; hij was kennelijk niet van plan
bezwaren te accepteren.
Niets.zei Alma. Ik had alleen
niet gedacht dat vanmiddag nog alles de
finitief afgesproken zou worden.
Waarom niet?
Uit zijn toon maakte ze op, dat hij niet
hield van iemand die tot morgen uitstelde
wat vandaag gedaan kon worden.
Wel.begon Alma, maar ze voelde
dat ze hem niet goed kon zeggen, dat ze
nog maar nèt aan het idee begon te wen
nen en dat haar familie het misschien heel
moeilijk zou verwerken, dat de onmisbare,
huishoudelijke Alma van plan was hen in
de steek te laten, zonder ook maar enig
overleg te plegen. Maar gezond verstand
zei haar echter, dat dit tóch hetgeen was,
wat ze theoretisch al besloten had te doen,
en dat het bespottelijk zou zijn een derge
lijke kans voorbij te laten gaan. Bovendien
nam je gemakkelijker een beslissing in een
eerste enthousiaste opwelling, en hoe min
der ze er met de familieleden over discussi
eerde, hoe beter het zou zijn.
Ze keek naar hem op en glimlachte.
Goed. ik zal met u meegaan. Er is
eigenlijk helemaal geen reden om hét uit
te stellen.
Laten we dan gaan.
Hij nam zijn hoed op en hield de deur
voor haar open. Alma was blij, dat hij haar
naar buiten geleidde door een deur, die
direct op de gang uitkwam. Ze zou het
vreselijk gevonden hebben om opnieuw
langs al die meisjes te gaan, thans in ge
zelschap van meneer Farraday.
De liftbediende had enig£ moeite zijn
verbazing voor zich te houden, toen hij j
zag, dat ze niet alleen meneer Faraday
moest spréken, maar thans mèt hem het
gebouw verliet. Alleen zijn ontzag voor
„de baas" maakte, dat hij niets liet mer- 1
ken van zijn intense nieuwsgierigheid, en
Alma voelde hoe hij hen nastaarde, toen
ze de grote hall doorliepen en de voordeur
van het gebouw uitgingen. Ze liepen enkele
meters naar de plaats, waar hij zijn wagen
geparkeerd had, en toen ze zich naast hem I
op de voorbank installeerde, voelde Alma
iets van verwondering en amusement tege- i
lijkertijd in haar binnenste. Stel je voor,
dat zij door Midchester ging rijden in
Murray Farraday's Roll's Royce, in plaats
van even een glimp van de mooie wagen
op te vanggn, zoals ze zo nu en dan deed,
als hij door de stad reed.
We wonenu ongeveer vier kilometer
buiten Midchester, op Benham Lodge.
Kent u het huis?, vroeg hij, terwijl ze weg-
reden.
Ik heb het uit de verte, van de weg
af, wel eens gezien, deelde Alma hem mee. j
Maar nooit van dichtbij.
Het is een heel aardig huis, vertelde j
hij, zonder veel interesse, vond Alma. Als
u ertoe besluit de baan werkelijk te aan- I
vaarden, zult u de bus kunnen nemen, die
van het Marktplein vertrekt en ongeveer
een honderd meter van ons huis stopt.
Dat lijkt me erg gemakkelijk, zei
Alma beleefd. En het gesprek stokte hierna,
want het was niet eenvoudig een vlotte
conversatie te voeren met iemand, die er
zo'n heel andere manier van leven op na
hield. Vooral omdat daarbij nog kwam, dat
ze eigenlijk heel erg tegen hem opzag.
Na een poosje vond Alma, dat ze toch
weer eens iets moest zeggen. Bovendien
wilde ze graag meer weten over de vrouw,
voor wie ze waarschijnlijk zou gaan wer
ken. En dus vroeg ze tenslotte aarzelend:
Is.... eh.... mevrouw Farraday....
uw moeder.niet helemaal gezond? Ik
heb dat wel eens horen vertellen?
Ja, dat is juist. Ze heeft enige tijd ge
leden een ernstig ongeluk gehad bij het
paardrijden, en ze is er nooit helemaal
boven op gekomen. Zo nu en dan is ze heel
goed, maar ze heeft de neiging haar krach
ten te overschatten en moet daarvoor altijd
weer boeten. Mijn vader en ik kunnen
haar niet zo heel goed aan, vrees ik, voegde
hij er, tot haar verbazing, aan toe. En tot
haar nóg grotere verbazing zei hij: Mis
schien zult u dat beter kunnen dan wij.
Een paardrij-ongeluk! Het was dus een
reëel geval, dacht Alma met onbewust
cynisme. Niet zo'n vaag soort ziekte, zoals
moeder bij tijden voorwendde, juist op de
momenten, dat het haar bijzonder goed ge
legen kwam.
Ik weet niet, of ik zo goed ben in
het omgaan met mensen, zei ze ernstig. En
om de een of andere reden lachte hij om
deze opmerking. Hij zei echter niet waar
óm, en aangezien ze het grote hek van
Benham Lodge binnendraaiden, had Alma
geen gelegeixheid hem ernaar te vx-agen.
De oprijlaan liep omhoog en er waren
twee bochten naar rechts in. Zonder van
tevoren een goed gezicht op het huis ge
kregen te hebben stonden ze er opeens
vlak voor.
Het was, zoals Alma wel eens van de
weg af gezien had, een zeer fraai, stijlvol
oud huis, met pilaren en halfronde stoep
treden, die naar de voordeur leidden.
O, wat een beeldig huis!, riep ze vol
bewondering en enthousiasme uit.
Ja, het is een mooi huis, gaf hij toe.
En de voordeur openmakend, leidde hij
haar in een grote vierkante hall, waarop
allei'lei deuren uitkwamen, en waarom
heen op de hoogte van de eerste vei-die-
ping een galerij liep. Allés was wit geschil
derd. behalve het houtwerk van panelen en
dergelijke, dat glansde in de natuurlijke
houtklèur, en het resultaat van dit geheel
was buitengewoon mooi.
O, ik zal het heerlijk vinden hier te
werken, was Alma's eerste gedachte, en ze
stond even stil met een glimlach op haar
gezichtje van puur genoegen.
Hij wachtte, als wilde hij haar de tijd
geven, hoewel hij tevoren ongeduldig had
geschenen en vol haast om van de ver
velende opgave, om zijn moeder een secre
taresse-tevens-juffrouw-van-gezelschap te
bezorgen, af te zijn.
O, wat is het hier mooi, hei-haalde
Alma en ze glimlachte tegen hem, om hem
te beduiden, dat hij haar nu wel mee kon
nemen. Zonder iets te zeggen, ging hij haar
voor naar een lichte, zonnige zitkamer.
Hoge, openslaande deuren kwamen uit op
een groot terras en daarachter zag Alma
iets van een volmaakt gazon, met randen
van in alle kleuren bloeiende bloemen.
Van de kamer zelf kreeg ze slechts een vage
eex-ste indruk van mooie, elegante meubels
met een satijnen bekleding in groen met
crème. Haar aandacht werd namelijk on
middellijk in beslag genomen door de enige
aanwezige in het vertrek, een slanke, don
kerharige vrouw, die op een
dicht bij het raam, lag. U
binnenkwamen, bezig »e' bor!°"fls
dat haar kennelijk verveelde. M®»
de slanke vrouw opkeek, zag
dellijk, dat er niets verveeld!i
schitterende, rusteloze, donkere g'(
slechts een ogenblik op haarz
om zich dan geheel op hSar te c«w
Mmray Farraday boog zien i
om zijn moeder -
naar Alma's mening een -
Dag moeder. Ik heb juflnw»
dall meegebracht. Ik heb u
m|free!SebSnaneen
zorgde, mooie hand, en - -. ^1
met haar warme, gezonde ha
ziet er erg aardig uit, precies
verteld hebt. ^i+ tot haar zoo-
Mevrouw Farraday zei djttotn y.
maar bleef Alma aank}£'giirnlach''
bloosde, maar toch vnemMutt
Om de een of ander onv ^iden
voelde ze haast iets van medeuj
deze beide Farradays. helemaal
Thuis vinden ze ®eis Veei knapf*
mooi, zei ze. Mijn moeder
en mijn oudste zusje ook. heei andf
Het is waarschijnlijk een
soort schoonheid, zei me osff-
daarmede haar moeder en - ;{i
dellijk uitschakelend. - fe;-e
voor voelen hier voor mj
werken?
(Wordt tir«*
