Cynisme over het werk der V.N. Ï5 ongerechtvaardigd'' De 9 Muzen Geen brief zonder kinderpostzegels „Verblinde politici en koppige Koning dreigen België te vernietigen" Voor en over kinderen Pionierswerk voor ouden van dagen p-nsfe "3 October 1949 0STER STIKKER: Belangrijke resultaten op politiek, sociaal en economisch gebied minister van Buitenlandse Zaken, mr. 9® ctikker heeft ter herdenking van het •or'-ing treden van het Handvest der lVt:e(le Volken Maandagavond een ra- uitóesoroken. De minister zeide dat ree van een toekomstige volkenge ile 1 haD v/erd geboren in de duistere 1:1 van 1941. In 1945 kwamen te San ^,r0 de vertegenwoordigers van 50 •^'wiipen Bij deze gelegenheid werd Sïaiidvest vastgesteld. wanneer wij de balans opmaken van «.beurtenissen welke in de vier jaren J ach hebben afgespeeld", zo zeide ®Ster Stikker, „mogen wij niet toegeven het cynisme dat zich bij een opper- fkkïee beschouwing misschien van ons ftVter zou kunnen maken. Juist op deze Koelen wij ons weer laten doordringen rie idealen, welke in de duistere oor- ida«en de volken bijeen brachten, om 'r te geven aan een hartstochtelijke om vrede. De wil tot vrede moet in r°nPieders hart worden aangekweekt. De ■rfividuën zullen zich aaneenscharen tot SI en de drang naar vrede zal zich zo- ïnde tenslotte in een machtige vloed over 5, wereld uitstorten. Helaas is djt stadium nog niet bereikt. .(•lijkt dat de reeds vóór de oorlog be- 5-ande tegenstellingen onder de drang der handigheden slechts tijdelijk waren ter- Se gesteld. Het onderling wantrouwen Sen de grote mogendheden bleef bestaan het werk der Verenigde Volleen onder- ld hiervan de terugslag. Volledige internationale samenwerking is niet mogelijk gebleken. In afwachting ?-van heeft een aantal staten met gelijk Lichte belangen daarom besloten tot sa menwerking, waar zulks mogelijk bleek. Men zou de Verenigde Volken te kort ,L ais men haar werk alleen zou beoor- Sen naar de resultaten op politiek gebied, in de afgelopen vier jaren zijn zowel op Konomisch als op sociaal terrein vele vor- ermgen gemaakt. Op vrijwel elk gebied in het dagelijks leven zoals gezondheids- ,oro landbouw, voedselsituatie, moeder- en iindei7.org, arbeidersregelingen, onderwijs, transport- en bankwezen is men tot een onderlinge overeenstemming gekomen, zoals Protestvergadering van het NJ.V. in Den Haag Het Nationaal Jongeren Verbond heeft Maandagavond in het Gebouw voor Kun- ren en Wetenschappen in Den Haag een vergadering gehouden, die oorspronkelijk in de zaal van het Kurhaus was belegd..De leer Coenradi, voorzitter van het N.J.V. vroeg de instemming der vergadering voor een protest-telegram aan de Koningin, de regering en de Staten-Generaal tegen het optreden van de secretaris-generaal van Binnenlandse Zaken met betrekking tot het weren van deze vergadering in het Kur haus. Voorts zeide de voorzitter volgens het ANP-verslag, dat hij zich „diep schaamde voor het verraad, dat thans aan de meest afschuwelijke tafel, die ooit inNederland heeft gestaan, wordt aangedaan aan de minderheden in Indonesië". „De regering", zo zeide hij verder, „heeft zich in de afgelopen jaren alle moeite ge geven om het Nederlandse volk in een scgstpsychose te brengen en heeft willens en wetens in het volk een geest van slap heid gebracht, mede met een beroep op de bedreigingen van de schertsvertoning die tkh Veiligheidsraad noemt". De tweede spreker, luitenant-admiraal hi C. E. L. Helfrich, zag door de loop, die re gebeurtenissen thans hebben genomen, ce kans verkeken, dat Nederland samen rot Indonesië, verenigd met België en zijn cengo, een krachtige unie had kunnen vor men, die geen Marshall-dollars van node lou hebben gehad. Hij noemde het een partijdige politiek, dat Nederland wordt n, Borneo af te staan, hoewel het deel van dat eiland onder Engels beheer blijft. Hij sprak van „een strategisch gevaar, niet het minst voor Australië en de Verenigde Staten, als het communisme de kans krijgt, van Indonesië een brug naar Australië te maken, als Nieuw Guinea aan de republiek komt en als Nederland in In donesië geen andere maritieme rol krijgt clan onder xood-witte vlag op verkochte schepen te moeten gaan varen". ..Waarom zwijgt de jeugd?" vroeg spre ker. „Gaat zij accoord met het huidige beleid? Dan verdient zij het lot, dat haar vacht". ör. W. H. K. Feuilletau de Bruyn, de vol gende spreker was van mening, dat over pige jaren de huidige onderhandelaars tengevolge van het naar de macht grijpen foor de communisten, ter zijde gesteld zul- sa worden waardoor toezeggingen over ^menwerking met de Nederlanders waar deloos zullen zijn geworden. Hij noemde de heer Lovink „de slechtste gouverneur- generaal". „Hij heeft de regering geadvi- «rd, Nieuw Guinea prijs te geven met het op de Nederlandse handelsbelangen in Indonesië". De laatste spreker, de heer H. A. Luns hof had „voor de vasthoudendheid en vast beradenheid van een Soekarno en een Ma meer respect dan voor de allererbar- jhsijkste Nederlandse politiek van de ,Jolste vijf jaren". Hij was van mening dat zonder Indonesië Nederland noch in poli- n°ch in economisch opzicht nog iets «■betekenen zal hebben en in een partner- j™P met België of andere West-Europèse •anden eerder een blok aan het been zal dan een steun. De vergadering, die werd geopend en ge- met een reveil en een taptoe van de .Vjv"151-3" en W-ompetterband van het •4.V., ging uiteen na het zingen van enige rojPletten van het Wilhelmus. Agenda voor Haarlem dinsdag 25 october i :-®hrandt: „Singende Engel", alle leeft., ","5' ,^n 9.15 uur. Palace: „Tussen liefde jf6, e.' j„ 2, 4.15, 7 en 9.15 uur. Luxor: a «graait der verdoemden". 2, 4.15, 7 City: „Een avontuur in Berlijn", Ban",! m en 9.15 uur. Spaarne: „De U*n. 2-30- 7 en 9-15 uur- Frans 7 en' 'i- Seheim van Mayerling", 18 j., 2.30. artanin d1"'' Spaarne 17: Expositie woon- uur (tot en met 30 October) WOENSDAG 26 OCTOBER 'J:r vburg: „Metropolitan ballet", 8 'telUngenfenMiddag- en avondvoor de mensheid nimmer tevoren heeft gekend. Deze overeenstemming is daarom zo be langrijk, omdat de internationale vrede en veiligheid in de eerste plaats wordt be paald door goede economische en sociale toestanden in elk land afzonderlijk. De economische en sociale raad der Ver enigde Volken heeft de uiterst moeilijke taak de sociale rechtvaardigheid en het economisch evenwicht in de landen onder ling te bevorderen. Om deze opgave te laten slagen is het nodig dat elk mens en ieder volk niet langer werkt uitsluitend voor eigen welvaart. De minister noemde onder andere het kindernoodfonds, dat in Nederland bekend werd door de activiteit van de U.N.A.C. Bijna honderd millioen dollar werd besteed voor voeding en gezondheidszorg voor kin deren uit een groot aantal landen. De rechten van de mens Een tweede resultaat is de universele verklaring van de rechten van de mens. Het is slechts een verklaring, die geen enkele rechtskracht heeft. Mr. Stikker zou het willen noemen een beginsel, een geweten van de mensheid. Juist omdat het geen rechtskracht heeft, zou het wel eens kunnen zijn dat deze „verklaring van de rechten van de mens", als ware het een sterk waar schuwend geweten, grote invloed zal hebben. De minister noemde voorts de plannen voor technische hulp aan in geringe mate ontwikkelde gebieden. Tot deze gebieden behoren vrijwel geheel Azië, Afrika, La tijns Amerika en enige landen in Europa. Een nieuw hoofdstuk van de sociaal-eco nomische geschiedenis van de mensheid zal beginnen, indien deze plannen voor in ternationale technische hulpverlening in derdaad op grote schaal worden uitgevoerd. Ook voor het volk van Nederland, dat zich tengevolge van een jarenlange neutra liteitspolitiek vaak weinig van het inter nationaal gebeuren heeft aangetrokken en gedurende de oorlog was afgesloten, is het van groot belang, dat het zich op de hoogte stelt van het wezen en het werk van de Verenigde Volken. Dit geldt vooral voor de jeugd, die een toekomst tegemoet gaat, waarin de volken meer dan ooit met elkaar zullen moeten samenwerken. In dit opzicht vroeg de minister nog de aandacht voor de Vereniging voor Inter nationale Rechtsorde. „Wij moeten niet vergeten", zo besloot mr. Stikker, „dat de wereldgemeenschap nog slechts in wording is. Driehonderd jaar waren nodig om van Groningers en Lim burgers, Friezen en Hollanders werkelijk een eenheid te maken. Laten wij dan niet verwachten dat het mogelijk is om van Ne derlanders en Ethiopiërs, Mexicanen en Chinezen een gemeenschap te vormen in vier jaar of zelfs, als wij het begin leggen bij het stichten van de Volkenbond, in dertig jaar". Te veel naturalisaties? Dé Commissie van Rapporteurs van de Eerste Kamer heeft naar aanleiding van een nationalisatie-ontwerp opgemerkt dat met het naturaliseren een Nederlands belang behoort te worden gediend. Wanneer men bedenkt, aldus de commis sie, dat Nederlands jaarlijkse bevolkings overschot rond 170.000 bedraagt en zijn beroepsbevolking elk jaar toeneemt met rond 40.000 personen, voor wie dus telkens werk moet worden gevonden, kan men nauwelijks behoefte gevoelen, het aantal Nederlanders door naturalisatie uit te breiden. Salzburg 1950. Getrouw aan de laatste ens van de onlangs overleden componist Richard Strauss zal diens opera „Capriccio" met de zanger Ljuba Welitsch in de hoofd rol worden uitgevoerd op het komende Festival te Salzburg, dat overigens deze zomer voor het eerst een aan de film gewijd verlengstuk krijgt. Onder leiding van Willi Forst en G, W. Pabst gaat men onder meer een congres houden van acteurs en regisseurs uit alle belangrijke productiecentra. Veluws ballet. Het deze zomer opge richte „Veluws Ballet" onder artistieke leiding van Theo Bransz debuteert medio November te Ede, met een programma dat onder meer een eigen choreografie op de volledige Peer« Gynt-suite van Grieg ver meldt. Van Gogh in Amerika. Tweeduizend per sonen verdrongen zich Vrijdag in de zalen van het Metropolitan Museum te New York om een keuze uit het beste werk van Vincent van Gogh te aanschouwen. Deze belangstel ling op een gewone werkdag wordt als een voorteken beschouwd van een buitengewone toeloop naar deze tentoonstelling. In Februari gaat de collectie naar Chicago. Lucratieve herinneringen. Een door het weekblad „Sunday Times" uitgeloofde prijs van duizend pond sterling is toegekend aan de staatsman Winston Churchill voor de eerste twee delen van zijn mémoires. Schilderijen naar Afrika. Volgend jaar wordt in de voornaamste steden van Zuid- Afrika een tentoonstelling gehouden van vijf- en-tachtig schilderijen uit de negentiende eeuw, afkomstig uit Nederlandse musea en particuliere verzamelingen. De expositie zal werken bevatten van Bosboom, Breltner, de gebroeders Israëls, Jongkind, Mauve, Jacob en Willem Maris. Weer in de gratie. Solange Schwarz, de prima-ballerina van de Parijse Opera, kort geleden door de directeur voor geruime tijd geschorst wegens het onvoldoende betrachten van terughoudendheid tijdens haar verblijf in Engeland, is dezer dagen in ere hersteld. Zij mag weer van haar loge gebruik maken en trad Vrijdagavond op in een reprise van het ballet, waarvan de titel in vrije vertaling luidt: „De ridder en de maagd". Haarlems comité bereidt zich voor op uiterste krachtsinspanning Vanavond wordt in Haarlems Stad huis het plaatselijke comité voor de kinderpostzegels geïnstalleerd. Voor zitster is mevrouw C. G. E. Cremers- de Bruijn; het secretariaat berust weer bij de Unie van Vrouwelijke Vrijwil ligers. De dames maken zich gereed dit jaar een bijzondere krachtsinspan ning te leveren. Want al zijn de resul taten van de kinderpostzegelactie in ons land nooit slecht, ze steken nog altijd bijster ongunstig af bij de op brengsten die in Zwitserland voor het zelfde doel worden behaald. De post zegelactie brengt in het Alpenland per hoofd der bevolking niet minder dan acht keer zo veel op dan hier. Dit jaar zal gepoogd worden de kinderze gels in Nederland zodanig in te bur geren, dat iedere briefschrijver zijn correspondentie met een toeslagzegel frankeert. De Haarlemse resultaten waren verleden jaar overigens lang niet gek: in de tentjes in de Haarlemse postkantoren werden bijvoorbeeld niet minder dan dertigdui zend kinderkaarten „weggezet" en deze keer hoopt men het tot vijftigduizend te brengen. De collectie is bovendien buitengewoon aantrekkelijk. Niet alleen zijn er de be kende kerst- en nieuwjaarskaarten en bloemenprenten, maar vooral de sprook- jeskaarten zijn alleraardigst. In „luxe" uitvoering zijn deze uitgevoerd in de vorm van een uittrekbaar mapje, waarin Sneeuwwitje en haar zeven dwergen vei lig opgeborgen zitten. De grote verkoop begint op 14 Novem ber en duurt tot de eerste dag van het nieuwe jaar. De schooljeugd krijgt echter al een week eerder de gelegenheid zich in te zetten voor hun misdeelde kameraad jes. Schooljeugd ingeschakeld Alle hoofden van inrichtingen voor gym nasiaal-. voorbereidend hoger-, middel baar-, nijverheids-, uitgebreid lager en lager onderwijs in Nederland is verzocht medewerking te verlenen aan de kinder postzegelactie „Door het kind - Voor het kind" tussen 5 en 12 November. De kinderzegel en -kaartenactie vormt jaarlijks een grote bron van inkomsten voor SPAAK OVER BELGISCHE KONINGSKWESTIE Geen regionale, doch landelijke volksraadpleging gewenst Aan de vooravond van de behandeling in de Belgische senaat van het voorstel tot het houden van een volksraadpleging over de terugkeer van Koning Leopold naar België, heeft Paul Henri Spaak gisteravond voor de Nationale Radio-Omroep een redevoe ring gehouden, waarin hij de Belgische bevolking met nadruk wees op de gevaren, die aan deze raadpleging, vooral indien zij regionaal geschiedt, verbonden zijn voor de eenheid van het land. „Indien de Koning werkelijk groot is en indien hij werkelijk trouw is aan hetgeen hij reeds zo dikwijls heeft verklaard: „Ik geef mij geheel aan België", dan moet hij begrijpen, dat hij onder de huidige omstandigheden moet aftreden in het belang van de rust in het land en van de eenheid der Belgen. Indien de vorst de noodzakelijkheid van zijn af treden niet vermag in te zien, dan zou hij," aldus Spaak, „moeten verklaren, dat hij slechts naar België zal terugkeren, als hij 66 procent der stemmen in het gehele land op zich weet te verenigen. De volksraad pleging zou in dat geval dus geen gewes telijk doch een landelijk karakter moeten dragen. Indien de Koning 66 procent der stemmen behaalt, zou hij zonder verdere discussie automatisch moeten terugkeren naar België. Mocht hij echter beneden de 66 procent blijven, dan zou hij onmiddellijk moeten aftreden ten gunste van zijn zoon." Blond avonturiersterfje terug in Nederland Finnen wisten geen raad meer met haar Uit het nachtpostvliegtuig, dat vannacht om klokslag drie uur op Schiphol landde, stapte opgewekt een blond meisje, gekleed in een windjack, een Finse soldatenbroek en een paar korte Finse laarzen: Sylvia van der Moer, het Nederlandse meisje dat lange tijd temidden van de goudzoekers in Noord-Finland woonde, door de Finse po litie werd gearresteerd wegens het niet- betalen van hotelrekeningen en tenslotte door de Finse regering uit het land gezet werd. Een legertje persfotografen en de rijksrecherche wachtten haar op, maar Sylvia, in wier blonde charme Finse snel dichters inspiratie vonden en die talloze Sylvia bij de inspectie van haar „bagage" één soldatenjas op Schiphol. huwelijksaanzoeken kreeg van Finse be wonderaars toonde niet de minste schroom voor pers of politie, welke laatste haar hoffelijk naar een apart kamertje op Schiphol leidde. Tijdens het „verhoor" week de glimlach, die Finlands gouddelvers er toe bracht, haar hotelrekeningen te betalen, geen ogen blik van haar mond en met even verende pas als zij uit het vliegtuig stapte, stapte zij later naar de douane om haar enige stuk bagage, een groene soldatentas, te laten inspecteren. Toen de douane zich ervan had overtuigd, dat Sylvia geen gram Fins goud in haar tas had gestopt, verliet zij met dezelfde gulle lach aan de zijde van een rijksrechercheur de aankomsthal van Schiphol, stapte met hem in een gereed staande auto en verdween in snelle vaart in de richting van de hoofdstad. Nieuwe avonturen tegemoet? Spaak begon zijn toespraak met de Bel gische regering te verwijten dat zij door het ingediende voorstel tot het houden van een regionale volksraadpleging de eenheid en zelfs het bestaan van de Belgische natie op het spel zet. „De verblinding van enkele politici en de koppigheid van de Koning," zo riep hij uit, „dreigen België te vernieti gen." Na eraan herinnerd te hebben dat de Koning verklaard heeft niet terug te willen keren indien hij geen 55 procent der stem men op zich verenigt en de aangelegenheid te zullen bestuderen indien hij meer dan 55 procent behaalt, stelde Spaak de grote verdeeldheid in het licht, welke onder de Waalse ministers heerst. Deze achten zich geenszins door de verklaring van de Ko ning gebonden en zijn van oordeel dat de vorst slechts het recht heeft naar België terug te keren, indien hij ook in de Waalse provincies minstens vijftig procent der stemmen verkrijgt. „Ziet de regering niet in welke gevaren het land en zelfs de monarchie lopen in dien de vorst geen 55 procent der stemmen behaalt of zelfs slechts 50 procent, hetgeen denkbaar is?" zo vervolgde Spaak. „Hij zal dan door het land weggejaagd worden. Het woord is hard doch waar. Wat zal het bui tenland ervan denken en wat zal er daarna van het prestige der monarchie overblij ven? Wat zal voorts de positie van Prins Boudewijn zijn? Is er iemand, die gelooft, dat deze, na de beledigingen, zijn vader aangedaan, naar België zal kunnen terug keren om te regeren? Stel evenwel dat de vorst wel 55 procent der stemmen behaalt. De regering zal dan een grote verantwoordelijkheid op zich moeten nemen. Ik voorspel haar, dat zij in dat geval niet in staat zal zijn de resul taten van de volksraadpleging te beoor delen, daar zij door een stroom van tegen strijdigheden en niet met elkaar te vereni gen hartstochten zal worden meegesleept.' De Koning zal in Wallonië zeker niet de meerderheid verwerven, aldus de gewezen eerste-minister, en wie de separatistische tendenzen wil aanwakkeren, die sedert de oorlog in Wallonië zijn waar te nemen, kan hiertoe geen beter middel gebruiken dan deze gewestelijke volksraadpleging. De vorst zal daarentegen een grote meerder heid hebben in Vlaanderen en welk een vreselijke smaad zou de Vlamingen worden aangedaan, indien de Koning ondanks het behalen van 55 procent der stemmen, af stand deed van de troon. Om al deze rede nen betekent een volksstemming met regio naal karakter een verscheuring van het land en de scheiding van Wallonië en Vlaande ren. Niemand kan voorzien wat hier de uiteindelijke consequenties van zullen zijn. Sprekend over de 55 procent, waarover Koning Leopold zou moeten beschikken om te kunnen terugkeren, merkte Spaak op, dat dit een percentage is waarmede de leider van een partij genoegen kan nemen, doch dat dit onwaardig is voor een koning. Mocht de Koning evenwel geen groots ge baar wensen te maken, dan is er niettemin nog een andere oplossing mogelijk dan die, vervat in het regeringsvoorstel. De Koning heeft steeds gezegd, dat hij niet de vorst wenst te zijn van een partij, van een ge west of van een bepaalde klasse, doch van alle Belgen; dit laatste zal hij nimmer meer zijn. Laat de vorst evenwel accepteren, dat onbetwistbaar aangetoond wordt, dat zijn terugkeer door het overgrote deel van het Belgische volk wordt gewenst. VOORRANG, IN HET VERKEER De A. N. W. B. vestigt er de aandacht op dat, in afwachting van hetgeen straks in de nieuwe verkeerswetgeving zal worden be paald, de voorrangsregels in Nederland nog steeds de volgende zijn: op wegen van ge lijke rangorde heeft verkeer van rechts voorrang, doch motorrijtuigen en trams heb ben voorrang boven het langzame verkeer. Op hoofdwegen heeft alle verkeer voorrang boven het verkeer op zijwegen. Onder hoofdwegen worden verstaan de zgn voorrangswegen, kenbaar door oranje kleurige aanduidingen, voorts verharde we gen ten opzichte van onverharde wegen, en bij bepaalde kruispunten die wegen of stra ten, waarvan de zijwegen of straten nabij de kruising voorzien zijn van een op de punt staande driehoek. Weliswaar zal hierin vermoedelijk bij de invoering van de nieuwe wegen- en ver keerswet wijziging worden gebracht, doch tot dat tijdstip dient iedere verkeersdeel nemer zich stipt aan de bovengenoemde re geling te houden. de bijna 350 kindersanatoria, ziekenhuizen, weeshuizen, vacantiekolonies, Kruisvereni gingen en doofstommen- en blindeninrich- tingen voor kinderen, die ons land telt. Ver leden jaar was de netto-opbrengst van de kaarten tezamen met de toeslag op de postzegels met ruim 200.000 gestegen tot 565.000. Ongeveer 80.000 werd bijeen gebracht door leerlingen van scholen in Amsterdam, Rotterdam en Groningen. De Stichting voor het Kind, die in opdracht van het Nederlands Comité voor Kinder postzegels deze actie organiseert, wil dit jaar trachten de gehele Nederlandse school jeugd in te schakelen. Teneinde deze verkoopactie voor de schooljeugd zo attractief mogelijk te maken zijn er voor de klassen met de beste ver koopsresultaten prijzen beschikbaar ge steld, waar onder een 14-daagse reis naar Zwitserland, een vacantie van 7 dagen in Nederland en een schoolreisje van 1 dag, alle voor een gehele klas. Per vijf leer lingen mag één onderwijzer gratis de reis meemaken. Een extra-prijs, een 3-daagse Grote geesten en grote talenten hebben door alle tijden heen de rijkdom en de schoonheid van het leven geschept uit de kleine, zilveren beginstroom van het leven zelf: het kind, in wiens ziel nog helder en doorzichtig het levenswater een meer vormt., dat frisheid en verkwikking en wijsheid geeft aan de vermoeiden, ver warden, met, wetenschap overladenen. Grote geesten en grote talenten keerden na overmoedige en desillusionerende om zwervingen soms met iets van deemoed terug tot dat heldere meer de kostbare kinderportretten, de kinderverhalen en sprookjes die litteratuur werden, de filo sofieën die de klare logica en onvermengde eenvoud van het kinderverstand en het kindergemoed tot basis van theorieën kre gen. dat alles behoort tot de rijkdom der culturele schatkamers, die de gouddekking vormt van een beschaving. Het zijn geen grote geesten of grote ta lenten, die zich beroepen op hun afkeer van sentimentaliteit of hun liefde voor de nuch tere realiteit om hun pogingen te recht vaardigen, de kinderen tot ondermaatse volwassenen te maken, hun de dogma's van het zogenaamde volle leven op te leggen, zonder eerbied of bewondering te heb ben voor datgene wat het kind bekoort en het kinderlijk denken zo bekoorlijk maakt. Wij moeten onze kinderen het een en ander leren maar wij dienen méér van hen te leren, zo wij willen weten wat waarde in het leven heeft. Wij moeten hen, met onze autoriteit en onze macht, datgene weten te verschaffen wat hen tot goede mensen maken kan. Een klein détail daarvan is hun om geving, een klein détail weer daarvan is hun kleine wereldje van kinderkamer en huiselijk speelhoekje. Hoevele ouders be kommeren zich oprecht om de versierselen aan kinderkamerwanden? Goedbedoelde doch afgrijselijk lelijke platen moeten soms de kinderlijke dorst naar eenvoudige schoonheid der kleine kinderen lessen. Het kind moet de belangrijke personen en dingen uit zijn gedachtenwereld terugvin den in sierlijke en kalmerende vormen op de wandversieringen van zijn kamertje het enige vertrek waar het ongestoord zijn jonge fantasie kan laten werken en schep pen. Wat zijn belangrijke personen en dingen voor een kind? Niet een vaaas mon sterachtige zonnebloemen tegen een paarse achtergrond, niet de grijnzende bulldog of de grootmoeder uit 1880. Maar het speel- goedpaardje, het wollige konijn, de harle kijn, Sinterklaas, de aangeklede muis, en de kinderen zelf. Een van hen, die dit blijken te begrijpen en er naar handelen, is ongetwijfeld de Haarlemse tekenares Mies Deinum, die zich is gaan specialiseren op de behoeften van de kinderlijke toeschouwer. Blijkens de werkstukken op een tentoonstelling op de bovenzaal van „Arbeid Adelt" in de Grote Houtstraat streeft zij ernaar het kind in zijn omgeving de schone zaken te zien te geven waarnaar het onbewust verlangt, en voor zover men dat verlangen kan analiseren slaagt zij daarin. Zij heeft onder andere in frisse, geestige kleurencombinaties de fi guren van oud speelgoed op haar aquarel len en pastels tot leven gebracht, zij laat een aftandse ezel en een olifant met malle stijve poten een humoristisch onderonsje reis naar België, wordt beschikbaar gesteld hebben, zij voert een grappige clown met voor die klasse, die gemiddeld per leerling penseel en stift ten tonele en laat een hou- het hoogste aantal bestellingen heeft ge plaatst. De kinderzegel 1949 De kinderzegels zijn gedrukt bij Joh. Enschedé en Zonen te Haarlem. De ont werpen, opschriften en waardecijfers in begrepen zijn van Hub. Levigne uit Maas tricht, die voor de plaatdruk de ontwerpen zelf graveerde. Hij koos tot motieven de jaargetijden, die figuurlijk zijn voorgesteld. De gedachte voor de gehele serie is echter niet alleen de jaargetijden symbolisch weer te geven, doch ook een wenteling om het wisselpunt der jaren: de vijfde zegel (blauw 20 cent, plus 7 cent), die men dus een „Nieuwjaarszegel" zou kunnen noemen, brengt dit in beeld. De andere zegels zijn gewijd aan: zomer: (rood) 5 plus 3 cent: herfst (goudbruin) 2 plus 3 cent; winter: (grijs) 10 plus 5 cent en lente: (groen) 6 plus 4 cent. I ten danseres balanceren op de rug van een houterig paard. Zij speelt met de dieren figuren en alle plezierige voorwerpen uit de speelgoedkast, lokt de verbeelding der kinderen uit haar tent door vrolijke tafereeltjes en geeft in het algemeen duidelijk blijk ervan dat zij het biet te onbelangrijk heeft geacht zich te verdiepen in het primitieve gevoel voor aesthetica van de kleine wereldburger, dat wellicht vaak minder onachtzaam met de aesthetica omspringt dan het gesoigneerde en geoefende gevoel van de volwassene. Ook kinderen zelf spelen een rol in de werkstukken van Mies Deinum. Er kan voor een kind immers nauwelijks iets in- drukwekkenders op de wereld bestaan dan datgene wat het zelf doet. Het getekende sprookje vindt er eveneens een plaats dat alles is leerzaam en nuttig om te be kijken. Voor ouders en opvoeders vooral. En zij moeten hun kinderen meenemen als critici. J. l. Mevrouw Dekker wordt negentig Dezer dagen brachten wij een bezoek aan mevrouw C. A. DekkerHeeremans, een pionierster op het gebied van zorg voor ouden van dagen, die Woensdag haar negentigste verjaardag hoopt te vieren. Óndanks haar hoge leeftijd is zij nog vol geestdrift voor dit werk. .Met groeiend enthousiasme vertelde mevrouw Dekker over haar werk, over de dertig jaren, dat zij zich beijverd heeft voor de vereniging „Ons Thuis". Haar negentigste verjaardag zal zij kunnen vieren in de overtuiging, dat zij degene is geweest, die zich in ons land als eerste heeft begeven op het terrein van de zorg voor de oude mensen, van den be ginne af gesteund door mensen als de te genwoordige minister-president Drees, die indertijd, in 1918 wethouder van sociale zaken in Den Haag was. „Het was in de eerste wereldoorlog", vertelt mevrouw Dekker, „dat ik voor het eerst door mijn werk bij het uitreiken van broodkaarten, geregeld in aanraking kwam met ouden van dagen, die onder de meest bedroevende omstandigheden hun laatste levensjaren doorbrachten. Van een klein pensioentje leefden zij ergens alleen op kamers en soms was er niemand, die het merkte als zij ziek werden of overleden. Ik voelde, dat daar iets aan gedaan moest worden." En onmiddellijk na de oorlog, in 1918 nog. werd de vereniging opgericht, die zij zichzelf als doel had gesteld: „Ons Thuis". Financiële moeilijkheden werden met een grote wilskracht overwonnen. Want dat „thuis" moest komen. Een te huis voor de oudsten onder ons, van alle richtingen en gezindten. Want het is de overtuiging van mevrouw Dekker, dat de ouden van dagen niet verzorgd moeten worden, omdat zij katholiek zouden zijn, of protestant, socialistisch of liberaal, maar omdat ze oud zijn. Er kwam steun van de gemeente Den Haag en in Scheveningen kon een hotel worden gekocht en voor het doel ingericht. Dat staat er nu nog en „Huize Royal" zal de steunpilaar blijven van „Ons Thuis". Er mogen andere tehuizen van deze ver eniging komen en er zijn vele andere van verschillende organisaties, maar de nu bij na negentigjarige prijst zich terecht met de gedachte, dat dit huis aan de Scheveningse Badhuisweg de eerste blijk is geweest van een humaniteitsgedachte bij de verzorging van hen, die dat door hun leeftijd verdiend hebben. Kort na elkander kwamen er nog twee andere huizen in het bezit van de vereni ging; het éne in Rijswijk moest spoedig weer worden opgeheven, het andere, in Den Haag, bleef bestaan tot in de oorlog, maar werd toen bij een bombardement zeer zwaar beschadigd. „Ons Thuis" heeft het moeilijk gehad in de oorlog, verhaalt mevrouw Dekker. „Wij zwierven eerst van Scheveningen naar twee hotels in Ooster beek, later vlak voor de luchtlandingen weer vandaar naar Vierhouten." Maar de vereniging hield zich aan haar doel en zal zich daar ook aan blijven houden. In middels is het grote Royal in Scheveningen al lang weer betrokken, het andere huis kon nog niet worden opgebouwd. De vereniging heeft het niet gemakkelijk, nog steeds niet. Maar ongetwijfeld beseft zij, dat Het goed is voort te bouwen op een ijzersterk principe als dat van mevrouw Dekker, die zich ondanks haar negentig jaren niet heeft laten terughouden enige weken geleden haar krachten weer te ge ven aan een inzameling voor leprozen. Zij is een krasse oude dame, die morgen in Aerdenhout haar negentigste verjaardag viert om daarna weer zo snel mogelijk te rug te keren naar de instelling, die zij zelf dertig jaar geleden het licht deed zien: „Huize Royal" van de vereniging „Ons Thuis". Nieuwe melkprijs voor de boer De minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening heeft de gemiddelde producentenprijs voor melk voor de op 6 November 1949 beginnende nieuwe pro ductie-periode vastgesteld op 17,75 cent per kilogram melk met 3,5 procent vet. Er zal verschil zijn in de prijs gedurende de win ter- en de zomerperiode. De wintermeik- prijs voor de boer zal 19,70 cent bedragen en de zomermelkprijs 16,70 cent per kilo gram melk en bij een vetgehalte van 3,5 procent. De aartsbisschop van Quebec, mon seigneur Roy, is bij K. B. benoemd tot Com mandeur in de Orde van Oranje Nassau, als erkenning van de grote diensten die hij als voormalig aalmoezenier-generaal van het Canadese leger gedurende de oorlog heeft verricht in de strijd die Canada en Neder land zijde aan zijde hebben gevoerd, voor de verdediging van een gemeenschapnelijk ideaal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 5