r
Minister Stikker maakte in een
openhartig betoog weer veel goed
De radio geeft Vrijdag
lm Brussel i
ijgezelleai
morgen voor
gevaarlijke dag
„Schoonhoven-deserteurs" voor de Krijgsraad
c U
ST. NICOLAAS
in de Cronjéstraat
J
Wereldnieuws J
Donderdag 24 November 1949
TWEEDE KAMER
Er komt een sfaafssecretaris van
Buitenlandse Zaken
Begroting goedgekeurd
(Van onze parlementaire redacteur).
Minister Stikker wilde zich gisteren in
het openbaar niet uitlaten over de vraag of
hij aan een schuchtere douarière de voor
keur geeft boven een onvoorzichtige freule.
Aldus drukte hij zich uit, toen hij bezig was
zich te verweren tegen sommiger betich
ting, dat de mentaliteit van zijn departe
ment telkens deed denken aan schuchtere
„Haegse douarières". De minister gprak in
het algemeen op een manier, welke de ge
dachten aan een dergelijke vergelijking niet
deden opkomen. In het algemeen, want bij
Zijn uiteenzettingen omtrent de Raad van
Europa kwam de douarière toch weer even
tjes om de hoek kijken. Zeker, hij ver
klaarde voorstander te zijn van de ontwik
keling van hetgeen er in Straatsbui-g be
gonnen is en die ontwikkeling naar beste
vermogen te willen bevorderen. Maar hij
heeft het niet alleen, voor het zeggen: in
het Comité van Ministers, over welks be
sluiten in Parijs hij ook niet volkomen te
vreden was, zitten twaalf ministers van
Buitenlandse Zaken, met ieder een eigen
verantwoordelijkheid. Op zichzelf was deze
verklaring van de zich in dat comité wel
eens voordoende tegenwerking heel goed
aanvaardbaar. Juist was ook de opmer
king van de minister, dat degenen, die in
de Raadgevende Vergadering van de Raad
van Europa allerlei schone denkbeelden
bepleiten, tot taak hebben om daarvoor dan
ook te ijveren in eigen kring. Het vermaan:
„haastige spoed is zelden goed", klonk ech
ter weer ietwat douarièreachtig!
Overigens moet worden gezegd, dat de
bewindsman een rede uitsprak, die gunstig
afstak bij de Memorie van Antwoord* door
hem ondertekend, maar waarvan hij zich
tenslotte toch „eigenlijk een beetje distan-
cieerde. En dit terecht, aangezien de toon
van dat stuk nu niet bepaald had getuigd
van grote waardering door de heren op
het Plein voor de Kamer.
Met de hand op het hart kwam de
minister echter verzekeren, dat hij
noch zijn ambtenaren minder welwil
lend tegenover het parlement zouden
staan. Zelf getuigde hij van zijn op
recht verlangen om zoveel mogelijk
contact met de volksvertegenwoordi
ging te onderhouden. Veelvuldig moet
hij er echter op uit en mede daardoor
laat dat contact nog wel eens iets te
wensen. Intussen hoopt hij in de toe
komst in dit opzicht zijn leven te kun
nen beteren. Bij het uitspreken van die
sympathieke hoop bleef het niet. Im
mers, juist mede om te bereiken, dat
ingeval hij in den vreemde moet ver
toeven er toch op ministerieel niveau
samenwerking met de volksvertegen
woordiging zal kunnen plaats vinden,
zal worden overgegaan tot. de benoe
ming van-een staatssecretaris van Bui
tenlandse Zaken en wel nadat de re
organisatie van het departement, dus
in de loop van 1950, haar beslag zal
hebben gekregen.
De ervaring had mr. Stikker nu wel ge
leerd dat, gezien de toenemende samen
hang tussen internationale en nationale
problemen, een minister van Buitenlandse
Zaken tegenwoordig een politiek man moet
zijn. Welnu, datzeifde gold volgens hem
voor een staatssecretaris, die immers de
zelfde opvattingen als de minister behoort
te hebben.
„Het Plein noch de regering ontkennen,
dat een regering, die ten aanzien van het
buitenlands beleid zoals het parlement dit
gevoerd wil hebben, niet instemt, voor het
parlement het veld heeft te ruimen. Maar
natuurlijk moet het niet zover gaan, dat de
Kamer zodanige gedétailleerde instructies
aan een minister van Buitenlandse Zaken
zou geven, dat deze bij internationale be
sprekingen helemaal geen armslag meer
zou hebben." Deze verklaring getuigde van
de oprechte wil van de minister, die, naar
hij herhaaldelijk verklaarde, evenzeer bij
zijn ambtenaren aanwezig is, om te zorgen
voor democratisering van het buitenlands
beleid. Trouwens, zo gaf hij nog te verstaan,
de thans gevoerde beraadslagingen zullen
voor mijn ambtenaren een prikkel te meer
zijn om verder de nodige aandacht aan deze
kwestie te wijden. Voorts scheiste de mi
nister nog hetgeen de Staatscommissie, die
moet nagaan hoe in de praktijk betere op
lossingen te vinden zijn voor goede en
geregelde samenwerking tussen regering
en parlement ten opzichte van internatio
nale aangelegenheden, zal moeten bestu
deren. Ten aanzien van het Indonesische
vraagstuk onderstreepte de minister de
betekenis van het sinds het begin dezer
eeuw in Azië werkzame nationalisme. Te
vens vestigde hij er de aandacht op, dat
er oplossingen gezocht worden voor bevre
digende samenwerking tussen Amerika,
West-Europa en Zuid-Oost-Azië, mede met
het oog op het bestaan van een Westelijk
en een Russisch blok. Nederland, aldus mr.
Stikker, heeft zelfstandig zijn weg gekozen
te midden van deze problemen.
De regering zal alles doen om per 1 Juli
1950 het in werking treden te helpen ver
wezenlijken van de Benelux, ten opzichte
van welke combinatie de minister zeker
optimisme gerechtvaardigd achtte. Intus
sen noemde hij vrij handelsverkeer op rui
mer gebied, te weten West-Europa, nodig
en tevens inwisselbaarheid van de valuta's.
Tot de door mr. Stikker in dit gedeelte van
zijn betoog geuite wensen behoorde het
betrekken van West-Duitsland in zulk een
samenwerking, .bereiking van monetair
evenwicht en met' het oog daarop de vor
ming van een monetair fonds ten einde de
eerste schokken te kunnen opvangen, ter
wijl dan ook Engeland zal dienen mee te
doen.
Dr. Stokman (K.V.P.) bleef hameren
op een motie inzake het scheppen van goede
waarborgen ten behoeve van de heilige
plaatsen. Te voren had de minister betoogd,
dat het aanbeveling verdient een oplossing
tot stand te brengen, die toelating van allen,
welke daarvoor in aanmerking komen, tot
de heilige plaatsen Waarborgt, zonder dat
men voor de partijen in kwestie een steen
des aanstoots gaat scheppen. Internationa
lisering zou prikkelend werken en terstond
ADVERTENTIE
Vsrmagerlngsmidiseisii
gevaarlijk
In tegenstelling met de mening, dat een
werkelijk goed vermageringsmiddel ge
vaarlijke stoffen zou moeten bevatten
om tot de gewenste resultat en te leiden,
is Marsil een volkomen onschadelijk en
toch werkzaam middel, doordat het o.a.
beru3i op de bijzondere eigenschappen
van een blaaswier (Fucus vesiculosus;.
Sinds jaren wordt het extract van deze
plant voorgeschreven om zijn ontvet
tende eigenschappen, die zonder enig
schadelijk bijeffect, een zeer gunstige
invloed hebben b\j chronische zwaar
lijvigheid en zfjn gevolgen, zoals maag-
en darmvervetting, benauwdheden en
ademnood.
De Marsil vermageringsbonbons p
deren U een gelgkmatige, niet te snelle
vermagering. Dat is van groot belang,
want zoals niemand in één week tyds
dik wordt, dient TJ bij het vermageren
ódk de natuurlijke weg te volgen.
U moet dus een Marsil-kuur doen. Dat
is volkomen veilig en - zoals talloze
brieven van enthousiaste gebruiltsters
(engebruikers!) bewijzen - voert Marsil
beslist tot het gewenste resultaat. Ge
bruik afwisselend Marsil rose en blauw.
U krijgt dan zeker Uw jeugdig slank
figuur terug!
onrust veroorzaken, waartegen de beste
politiemacht niet zou baten.
Nadat dr. Stokman kennelijk door bezwa
ren bij andere groepen genoopt was gewor
den zijn motie zo op te stellen, dat de eis
van internationalisering er niet in voor
kwam. kreeg zijn voorstel helemaal een
onschuldig karakter, doordat minister Slik
ker verklaarde de motie te beschouwen als
een ondersteuning van het door de regering
voorgestane beleid. Wonderlijker nog dan
het daarna stemmingloos onder de hamei-
doorgaan van de motie was dat dr. Stok
man zich bij een dergelijke, zeker niet door
hem bedoelde uitleg, stilzwijgend neerlegde.
Een amendement om het salaris van de
minister van Buitenlandse Zaken gelijk ie
maken aan dat van de andere ministers
(sinds de jongste herziening op dit gebied
lag Buitenlandse Zaken hier iets achter)
nam de Kamer insgelijks zonder hoofdelijke
stemming aan. Hetzelfde gebeurde met de
begroting nadat de communisten bij monde
van de heer Gortzak hun protest hadden
laten horen en hun „tegen" hadden laten
aantekenen.
Tenslotte zij nog vermeld, dat blijkens
een uitlating van minister Stikker, de voor
genomen ministeriële reis naar Indonesië
zal doorgaanmits allerlei problemen
nog dezer-.dagen opgelost worden. Welke
die problemen zijn, bleef onuitgesproken.
DE KA TRIENTJES GAAN DANSEN
EAU DE COLOGNE
Het ideale geschenk!
HILVERSUM I. 301.5 NL
7.00 Nieuws. 7.18 Platen. 8.30 Nieuws. 8.42
Platen. 8.50 Voor de vrouw. 9.00 Weerberich
ten. 9.03 Platen. 10.00 Causerie. 10.05 Morgen
wijding. 10.20 Platen. 10.30 Voor de vrouw.
10.45 Voor zieken. 11.20 Sopraan en piano.
11.45 Voordracht. 12.00 Zigeuner muziek. 12.30
Weerbericht. 12.33 Sportpraatje. 12.45 Platen.
13.00 Nieuws. 13.15 Dansorkest. 13.45 Platen.
14.00 Voor de vrouw. 14.20 Piano. 14.45 Cau
serie en voordracht. 15.05 Kamerorkest en
solisten. 16.00 Voor de jeugd. 17.30 Muziek-
Causerie. 18.00 Nieuws. 18.15 Felicitaties. 18.30
Voor de strijdkrachten. 19.00 Denk om de
bocht. 19.15 Kwartet. 19.30 Godsdienstige
causerie. 19.45 Reportage. 20.00 Nieuws. 20.05
Zang en piano. 20.30 „Mensen in Nederland"
20.55 Boekbespreking. 21.00 Verzoekprogram
ma. 21.40 „De Ducdalf". 22.00 Buitenlands
overzicht. 22.15 Platen. 22.40 „Vandaag". 22.45
Avondwijding. 23.00 Nieuws. 23.15 Platen.
HILVERSUM II, 414.5 M.
7.00 Nieuws. 7.15 Gebed. 8.30 Nieuws. 8.40
Platen. 9.00 Weerberichten. 9.03 Platen. 9 35
Schoolradio. 10.00 Platen. 11.00 Voor zieken.
11.35 „Als de ziele luistert". 11.45 Piano. 12.00
Angelus. 12.03 Frans uitwisselingsprogramma
12.05 Strijkkwartet. 12.30 Weerbericht. 12.33
Sympohnie-orkest. 12.o5 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws. 13.20 Symphonie-orkest. 14.00 Orgel
en rhythme-orkest. 14.30 Voor de vrouw. 15.00
Schoolradio. 15.30 Piano en viool. 16.00 Ka
mermuziek. 17.30 Jeu gd-uitzending. 18.00
„Van Parijs.... naar Parijs". 18.30 Kcor-
concert. 19 00 Nieuws. 19.15 Regeringsuitzen
ding. 19.30 „Erasmus in Frankrijk". 20.00
Nieuws. 20.05 Toespraak door aartsbisschop
van Parijs. 20.12 Nationaal orkest. 21.00 „Ge
zinsapostolaat in Frankrijk". 21.10 Nationaal
orkest. 21.45 „Samson et Dalilea", opera.
23.00 Nieuws. 23.15 Platen.
(Van onze correspondent in Brussel)
Op 25 November wordt te Brussel het
jaarlijkse bal van de Katrientjes of de
Catherinettes georganiseerd. Alleen de
vi.ff-en-twintig of meer lentes tellende
meisjes worden op dit bal toegelaten en
velen onder hen hopen tijdens dit tot in
de vroege uren durende feest de gedroom
de „prins" in hun. netten te verstrikken.
Er wordt daar duchtig geflirt en de moe
ders zien ongaarne zoonlief naar het (roerig
Sint-Katrienplein, in het hartje van Brus
sel, optrekken. Te dezer gelegenheid
schenken alle café's het goede oude geu-
zenbier of de Hriekenlambiek,. twee dran
ken waarvan de Brabantse hoofdstad van
oudsher de specialiteit heeft.
In de namiddag trekken de meisjes, ge
tooid met witte mutsjes, processiegewijs
door de straten van het centrum en na
een stevig maal van Zeeuwse mosselen of
biefstuk met frites gaan zij ten dans. Wie
dertien keer achter elkaar ten dans wordt
gevraagd, vindt in hetzelfde jaar nog een
man, zegt de sage en wie onder deze lieve
kinderen zou niet 'bijgelovig worden, als
het om een echtgenoot gaat?
Volgens de statistieken huwen vele Bel
gische meisjes tussen hun 25ste en 30ste
jaar. Het „jong zot" is er dan uit, zeggen
mannen. Het populairste liedje, dat op
het bal meer dan eens hartelijk door allen
wordt meegezongen, is op deze Katrientjes-
dag:
„O jefke is getrouwd
Hij zit in de miserie
Hij zit in de miserie
Door zijn eigen fout".
Het Katrientjesbal is een uit Parijs over
gewaaide traditie en wordt in andere Bel
gische steden niet gehouden. Het is daar
om zo populair, ornaat het een van die
gelegenheden is om in een uitbundige
roes de vele dagelijkse zorgen te verge
ten. Zo ook de jaarlijkse planting van de
Meyboom, steeds op dezelfde plaats in
de Broekstraat, 'tegenover de Zandstraat,
die tot de oudste wijken van de stad be
hoort. Dergelijke volksfeesten maken van
•Brussel de plezierige, ietwat pralerige
stad, waar het goed leven is. Dit overdadig
feesten heeft de bewoners van de hoofd
stad dè weinig vleiende bijnaam van „kie-
kefretters" of kippeneters bezorgd, waar
op de Brusselaar minachtend zal replice
ren, dat de „boerkes uit de provincie"
„droogbroodvreters, loebassen of Chine
zen" zijn.
Dat zijn zo de beleefdste vormen van zijn
répertoire.
Ongezonde sonate
Joseph Goodman, wiens uitvoering van
een sonate voor fluit en piano op Zaterdag
de bijval der critici verwierf, verscheen
twee dagen later voor een gerechtshof te
New York. Zijn buren beweerden dat zijn
piano-oefeningen „nadelig waren voor de
openbare gezondheid, daar hij zonder op
houden speelde".
De rechter ried Goodman aan, een min
nelijke schikking met zijn aanklagers te
treffen, hetgeen hij echter weigerde. Thans
zal hij morgen opnieuw voor de rechter
verschijnen.
James Ensor begraven
Woensdagmorgen is het stoffelijk overschot
van -de bekende Belgische schilder baron
James Ensor onder grote belangstelling op
de begraafplaats te Mariakerke ter aarde
besteld.
Op het stadhuis werden toespraken ge
houden door de minister van onderwijs, de
Mundeleer, de minister van Justitie, Lilar,
en de burgemeester van Ostende, Serruys.
De lijkdienst werd gehouden in de Sint
Pie ter en Pauluskerk te Ostende. Koningin
Elisabeth werd bij de plechtigheid ver
tegenwoordigd door generaal De Nève de
Roden, grootmeester van het Huis der Ko
ningin. Generaal De Nève legde uit naam
van de Koningin een krans op de lijkkist.
Tot twee jaar en elf maanden veroordeeld
Er was een ongewone belangstelling gis
teren in de grote zittingzaal van het Rot
terdamse Paleis van Justitie, toen om kwart
voor drie 's middags de Krijgsraad te velde
West plaats nam achter de groene tafel. Die
grote belangstelling was te danken aan het
feit, dat de eerste twee mannen van de
„Schoonhoven-Indië-deserteuvs" zich te
verantwoorden hadden.
„Opzettelijke ongehoorzaamheid" in de
nacht van 27 op 28 October was hen ten
laste gelegd, want op die avond was een
officier bij deze beide verdachten in de cel
van het kamp Schoonhoven gekomen en
had hun gezegd, dat zij toen hun laatste
kans hadden om terug te komen op hun
besluit uitzending naar Indonesië te weige^
ren. Beiden hadden geweigerd. „Het heeft
geen zin voor mij", had D. de P. uit Uit
huizen gezegd, „om met die auto naar Rot
terdam te gaan, want ook op de kade zal ik
blijven weigeren naar Indonesië te gaan."
De P., een 22-jarige landbouwerszoon, die
de Mulo had afgelopen, gaf als reden hier
voor zijn tegenstand tegen het regerings
beleid in Indonesië op. „Ik ben niet bereid",
zei hij, „om tegen een volk te vechten, dat
voor zijn vrijheid strijdt."
De president van de Krijgsraad, luitenant
kolonel dr. J. P. van Erk, vroeg de ver
dachte of ook familie-omstandigheden bij
deze weigering een rol hadden gespeeld,
doch De P. ontkende dit. In een uitgebreid
requisitoir betuigde de auditeur-militair
majoor mr. A. W. baron van Imhoff zijn
spijt, dat hij zulke hoge straffen zou moe
ten eisen tegen jongens, wie niets crimi
neels ten laste te leggen valt. Het is jam
mer, zei de auditeur-militair, dat het niet
is gelukt, alle jongens naar Indonesië te
krijgen en derhalve deze militairen uit de
gevangenis te houden, waar zij niet in thuis
horen. Maar ongetwijfeld hebben zij straf
nodig, al was het alleen maar uit redelijk
heidsoverwegingen tegenover de mannen,
die wel naar de overzeese gebiedsdelen zijn
gegaan. De auditeur-militair eiste een
vangenisstraf van drie jaar met aftrek van
voorarrest en ontslag uit de militaire dienst.
Eventueel voegde hij hier aan toe, kunnen
■deze straffen worden bekort, als de mili
tairen uit Indonesië binnen zeer korte tijd
terugkomen.
Dezelfde straf werd geëist tegen R. W.
van K„ een twintigjarige soldaat uit Gro
ningen, die niet alleen zijn ideeële overtui
gingen ten aanzien van de regeringspolitiek
als reden van zijn weigering op gaf, doch
ook het feit, dat zijn verloofde zonder hem
„het verkeerde pad zou opgaan."
Drie pleidooien
Het pleidooi, dat door mr. dr. W. Schuur-
mans Stekhoven werd gehouden in de eer
ste zaak, kon eigenlijk worden opgevat voor
deze beide „ongehoorzamen". Deze pleiter,
algemeen toegevoegd raadsman voor alle
Indië-deserteurs, beschouwde de dagvaar
ding als minder gelukkig. Temeer ook, daar
de vraag van de officier in het kamp te
Schoonhoven of de beide verdachten in hun
weigering bleven volharden en zouden blij
ven volharden, naar zijn oordeel, onwettig
was. Dat, aldus pleiter, is het uitlokken van
„opzettelijke ongehoorzaamheid", terwijl
anders desertie ten laste gelegd had moeten
worden. De verdediger hekelde het feit, dat
de mannen in dp Schoonhovense en Nieu-
wersluise gevangenis de kranten waren
onthouden in die laatste weken voor hun
vertrek. Zij hadden zich niet meer op de
hoogte kunnen stellen van de laatste ont
wikkelingen in de regeringspolitiek en in
de vernieuwde situatie in Indonesië. Ook
was hun de juiste 'voorlichting onthouden
over de consequenties van deze daad van
„Zijn er nog misdaden
op te lossen....?"
Dit is SIMON SNUGGER, de Grote
Speurder, naar wiens avonturen ieder
kind reikhalzend uitziet! De Marten
Toonder Studio's, - die ook het kin
derverhaal in dit blad verzorgen, -
tekenden zijn belevenissen. Die mag
je niet missen! En dat hoeft ook niet,
als je doet wat in de volgende adver
tentie staat.....
dienstweigering in de „hel van Schoon
hoven", zoals pleiter dit kamp in de laatste
weken voor de 28ste October beschouwde.
Tenslotte legde mr. Schuurmans Stek
hoven nog de nadruk op het feit, dat deze
verdachten bereid zouden zijn overal voor
hun vaderland te vechten behalve in Indo
nesië. Pleiter vroeg tenslotte de uiterste
clementie voor deze verdachten, maar ook
voor de 250 Indonesië-deserteurs, die nog
in Schoonhoven verblijven en de enkele
honderden, die nog in het land zijn onder
gedoken.
De andere verdediger, mr. M. D. Proper
uit Haarlem, vestigde speciaal de aandacht
op de politieke en ideeële motieven, die de
verdachte tot zijn weigering hadden ge
bracht. Deze verdediger vroeg zo mogelijk
op grond daarvan onmiddellijke invrijheid
stelling.
Diezelfde vraag werd gesteld door de
verdediger van Van K., mevrouw mr. T.
Soemito-Heyligers, die meende, dat de re
gering haar capaciteiten om deze mannen
van hun oprechte overtuiging af te bren
gen overschat en de waarde van die over
tuiging had onderschat.
Na in raadskamer te zijn geweest, deed
de Krijgsraad uitspraak in beide zaken.
Zowel De P. als Van K. werden veroor
deeld tot twee jaar en elf maanden gevan
genisstraf met aftrek van voorarrest en
ontslag uit de militaire dienst.
5traven
ADVERTENTIE
De Sint was zeer verbaasd.
Tijdens een bezoek aan Haarlem heeft de
Sint een tocht gemaakt door een van de
mooiste en drukste winkelstraten van
stad, de Generaal Cronjéstraat.
Hij keek zijn ogen uil op al het moois wat in
deze straat te koop is.
Zichtbaar verbaasd was de Sint bij het zien
van de vele uiterst verzorgde étalages van
het Textielhuis Peters.
De grote collectie geschenken, zoals shawls,
parapluies, handschoenen, tricotages, japon
nen, stoffen, enz. trok zijn bijzondere aan
dacht.
Zijn knechten zullen in de komende dagen
nog menig bezoek brengen aan het TEXTIEL
HUIS PETERS, Gen. Cronjéstraat 62-64.
PANDA EN DE MEESTEIGGIBS
39. Nu hebben wij dus in de voorafgaan
de dagen gezien, hoe Joris Goedbloed
alias Joesoef Ben Soethchoeth een ge
wetenloze handel begon in Isis-kronen
voor alle dagen van de week. die hij dan
natuurlijk persoonlijk ging vervaardigen.
Maar daar wist de brave en gelukkige heer
William T. Bobberbroek niets van. Hij
ging maar rond met zijn enige echte kroon
en liet hem aan iedereen zien en vertelde
er dan bij hoe ov,d hij wel was en hoeveel
hij kostte. En lachen dal hij deed! Hij was
echt een blijde man. Panda was natuurlijk
niet minder tevreden, want die had goed
werk geleverd (wat altijd een prettig, vol-
nu enkele eerlijk-verdiende bankbiljetten.
„Komaan," sprak Bobberbroek op een ze
ker ogenblik. heb een best plan! We
gaan naar de hall van het hotel, en daar
ga ik mijn Kroon van Isis aan iedereen
laten zien. Wat zullen de jongens opkij
ken!" Hij had de kroon al wel aan ieder
een laten zien, maar hij had er iedere keer
opnieuw plezier in. Daar stapten zij dus
samen de hall in.... en toen bleven zij
plotseling als aan de grond genageld staan.
Er waren veel personen in de hall, en die
waren allemaal druk met elkaar aan het
praten. En zij hadden allemaal.een
echte Kroon van Isis in de hand. Geen
daan gevoel geeft) en bovendien bezat hij wonder dat zij boos waren! „De mijne is door te schemeren.
de echte Vrijdagse kroon!" riep iemand.
De enige echte!" „Ja, maarik heb
hier de enige echte Woensdagse!" riep een
ander. „De mijne is de Zondagse," viel een
derde in. „En je weet, dat Bobberbroek de
Zaterdagse heeft." Nu sprak een vierde:
„Mijnheer, ik twijfel aan de echtheid van
uw kroon, want ik weet zéker dat ik de
Zondagse hebEn zo ging het verder.
Hier. en daar dreigde zelfs onenigheid. De
oplettende lezer zal begrepen hebben, dat
Joesoef Ben Soethchoeth, die ondernemen
de koopman, zijn bestellingen had uitge
voerd. Welke narigheid hieruit voort ging
vloeien zal de volgende keer beginnen
Zaak tegen V-man geschorst
voor nader onderzoek
Het Amsterdamse Bijzondere Hof heeft
op de tweede dag van de behandeling van
de zaak tegen de Heemsteedse electricien
P. R„ die terecht stond wegens zijn optre
den als V-man voor de Abwehrstelle, be
slist dat, alvorens tot het verhoor van de
verdachte en het houden van requisitoir
en pleidooi kan worden ovei-gegaan, op
enige punten van de dagvaarding, in het
bijzonder betrekking, hebbende op het ver
raad van de groep van H. J. Stiekel uit
Haarlem en op dat van een communisti
sche groep uit Haarlem-Noord, een aan
vullend onderzoek dient plaats te hebben.
De behandeling wordt op 7 December
hervat. De verdediger, mr. H. J. Boelen,
zal iij die tijd gelegenheid hebben een
psychiatrisch rapport over zijn cliënt te
doen samenstellen.
In het geval van het verraad van de
groep van de heer Stiekel tracht de ver
dachte tijdens het verhoor profijt te trek
ken van de gebruikelijke naamsverwisse
ling der V-lieden onderling. Doch de her
kenning door Stiekel van R. tijdens het
vooronderzoek als de „De Groot" die hem
erin liet lopen, liet geen twijfel aan R.'s
identiteit bestaan. Bovendien hebben Stie
kel en Rühl onafhankelijk van elkaar een
zelfde afwijking aan de revolver van R.
(„De Groot") opgemerkt.
Nadat reeds enkele leden van de groep
en twee Engelse piloten, die door deze or
ganisatie zouden worden geholpen, waren
gearresteerd, hield R. het spel tegenover
Stiekel nog vol: „Maak je niet ongerust,
je staat op het punt naar Engeland te
worden gestuurd." Een paar dagen later
liep de illegale werker op het Haarlemse
station in de val
In 1943, na een verblijf in Duitsland,
keerde R. weer in Haarlem terug. Hij
werd toen zo vaak tezamen met de jonge
Van Bragt op het bureau van de Inlich
tingendienst aan het Nassauplein gezien,
dat Rühl geloofde, dat hij er een baantje
had.
De gewezen Kriminalsekretar vertelde
het Hof gisteren, dat R. en Van Bragt (die
een jaar geleden tot vijftien jaar werd
veroordeeld) meermalen bij hem in de
Euterpestraat waren geweest om inlich
tingen te verstrekken over de activiteit
van illegale communistische groepen in
Haarlem-Noord, waarin zij zich zouden
hebben weten in te dringen. En in het
dossier bevindt zich het afschrift van een
door beidep ondertekende brief, waarin
zij meneer Rühl om een beloning voor
hun goede diensten verzoeken. Het is de
zoveelste handtekening, waarvan de ver
dachte de authenticiteit in twijfel trekt. In
dit geval doet getuige Van Bragt, die trou
wens voorgeeft zijn geheugen te hebben
verloren, met hem mee. De oude kamera
den betichtten de rechercheur die hen des
tijds verhoorde van mishandeling, het
geen prof. Van Hamel doet opmerken: „U
hebt natuurlijk ook van de brochure van
Van der Vaart Smit gehoord. De juiste
weg is, dat u onverwijld een nauwkeurige
klacht indient, dan zal de zaak onder
zocht worden".
Uit de verklaringen van een op aanwij
zingen van R. gearresteerde Haarlemmer
blijkt, dat R. tijdens diens verhoor door de
Duitsers als agent-provocateur fungeerde.
Tenslotte kwam nog ter sprake, dat R.
de rechercheurs van de Inlichtingendienst
in Februari 1944 de weg had gewezen naar
een woning in Voorhout, waar een Joodse
familie was ondergedoken. Twee politie
mannen die er bij waren bevestigen dit.
Maar R. ontkent.
„Hij heeft zelf naast me gezeten", preci
seert een der getuigerj.
„Niets van aan", houdt verdachte vol.
Invoer van metaalproducfen
uit België en Luxemburg
Over enkele dagen zullen metaalproduc
ten, behoudens enige uitzonderingen, vrij
uit de Belgisch-Luxemburgse economische
unie kunnen worden geïmporteerd. Dit be
tekent dat dan 65 procent van de invoer
uit de Belgisch-Luxemburgse economische
unie vrij zou zijn. De lijst van producten,
die vrij zullen kunnen worden ingevoerd,
zal in de Staatscourant worden gepubli
ceerd.
R. Marsman, Vier koningskind,.,.
Bosch en Keuning N.V., Baarn
Daamen N.V., Den Haag. n
„Het zou voor ons weinig betekenis hebhc*
het koninklijk gezin in een spinoirie^en
te plaatsen, waar het onbewogen en onh
roerö voor de dagelijkse vreugden en ar
blemen van onze eigen Nederlandse gezirin
zijn eigen exclusieve sprookjesleven hee^
Integendeel, juist omdat wij het als hit'
symbool van onze volkseenheid boscherme
willen wij er onze eigen gezinnen in W
kennen". Dat zegt mevrouw Marsman in hr>
begin van dit boekje, dat een beeld geeft va
het huiselijk leven van de vier prinsesipt
Men zal het in het algemeen met de uitspraaï'
eens zijn, die men uit kan leggen als betevp
nend: niet alleen is het koninklijk gezin pp
symbool, het moet ook een symbolisch
functie vervullen. Dat spreekt niet zozepr
van zelf als het lijkt, en er is een allermoei
lijkste taak mee gegeven voor een gezin dat
tenslotte ook nog wat anders is "danesn
symbool. De gemakkelijke, natuurlijke ma
nier, waarop de problemen van die taa'-
worden opgelost, heeft het mevrouw Mar-"
man mogelijk gemaakt bij haar beschrijvir-
gen van gewoonten en voorvallen e=n
eenvoudige goede smaak te betrachten en
daarmee al haar boekje zo overtuigend te
maken als het verdient te zijn.
Er staat een heel aantal foto's tussen de
tekst, en enkele pagina's geven van de ajidere
prinssesjes proeven te zien op het terrein var
de letterkunde en de beeldende kunsten
S.M.
Rotterdamse caféhouder
werd lid van de N.S.D.A.P.
Hij heeft zich nu bij de
politie aangemeld
Bij de politie in Rotterdam heeft zich de
60-jarige caféhouder Ph. J. S. aangemeld
Hij was in de oorlog lid van de N.S.D.A.P
geworden, nadat hem het Duitse staatsbur
gerschap was verleend.
In Rotterdam heeft hij winkeliers en kas
teleins onder bedreiging goederen afhan
dig gemaakt, die hij in de zwarte handel
verkocht. In de herfst van 1944 bedreigde
hij in een café aan de Goudsesingel de be
zoekers met een revolver en schoot door
het plafond. Kort voor de bevrijding nam
hij de wijk naar Duitsland. Door armoede
gedwongen is hij thans clandestien naar
Nederland teruggekeerd. De politie heeft
hem opgesloten.
Acht varkens in een
personenauto
Op de Chaamseweg te Baarle Nassau trof
de politie een onbeheerde personenauto
aan. Toen de politiemannen het deksel van
de bergplaats aan de achterzijde van de
wagen oplichtten, deden zij een merkwaar
dige ontdekking. Zij vonden acht varkens
als haringen in een ton en met de poten aan
elkaar gebonden. Het betrof hier blijkbaar
frauduleuze export naar België, die echter
door een defecte motor verhinderd was. De
varkens zijn bevrijd en door een bevoegde
instantie overgenomen. De auto is in beslag
genomen.
„De Springbokken"
zijn op de thuisreis
Met de Volendam, die omstreeks 28 No
vember te Rotterdam wordt verwacht, re
patrieert onder andere 3-8 R.I., bekend
onder de naam van „De Springbokken"
ontleend aan het bataljonsembleem, be
staande uit een oranje schild, waarop ge
kruist een zwarte springbok en een zilveren
zwaard.
De dienstplichtigen, bestemd voor dit on
derdeel der 7 December-divisie, kwamen
op 1 Juli 1946 te Amersfoort onder de wa
penen. Op 1 October 1946 vertrok het batal
jon met de „Sloterdijk" naar Indonesië.
De bataljons-commandant, de luitenant
kolonel H. Schild uit Maartensdijk, die
zeer geliefd was bij zijn mannen, sneuvelde
bij een actie op 2 November 1948.
PARAPLU! E'S
SCHOTH
GROTE HOUTSTRAAT 47 - HAARLEM
Telefoon 18036
Repareren
(Adv.)
Met een kruiwagen. Een 23-jarige zeeman
uit Durban (Zuid-Afrika), William Die-
dericks genaamd, is met een kruiwagen
vol bagage vertrokken voor een tocht
om de wereld, waarover hij vier jaar
denkt te doen. Hij wil eerst naar Zuid-
Amerika, dan naar de V. S. en tenslotte
naar Europa.
Brand, De kapel en een gedeelte van het
Franciscanerklooster te Bornhofen nabij
Coblenz, die uit de 13e eeuw dateren,
zijn door brand verwoest.Talrijke kunst
werken, met name een schilderij van de
maagd Maria uit de 15e eeuw, konden
worden gered.
Weg. De K.N.A.C. meldt, dat blijkens ot-
f iciële berichten in België het werk aan
de wegen met behulb van de gelden van
het Marshallplan zo krachtig ter hand
zal worden genomen, dat kan worden
verwacht, dat eind 1949 niet minder dan
55.000 en eind 1950 zelfs 100.000 werk
lozen bij dit werk zullen zijn ingescha
keld.
Klein, De „Daily Mail" meldt, dat in de
Verenigde Staten een atoombom van
klein kaliber wordt vervaardigd, be
stemd voor gebruik legen tanks en in
fanterie. Deze bom zou slechts ongeveer
15 kilo wegen. Het blad zegt verder,
dat deze bommen reeds in aanzienlijk®
hoeveelheid worden vervaardigd.
Zeg het met stenen. Alle gewesten van
Tsjechoslowakije zullen gehouwen ste
nen zenden, afkomstig uit Historische
plaatsen, voor de bouw van het voet
stuk van het standbeeld van Stalin, da.
tegenover het Hradsjin te Praag, de re
sidentie van de president, zal worden
opgericht. De eerste twee stenen,®
ene uit Dukla, het slagveld bij de Sb-
waaks-Poolse grens, waar meer dan
70.000 Russische soldaten in 1944 sneu
velden en de andere uit Banska Bystri
ca, het centrum van het Slowaakse ver
zet, zijn reeds naar Praag getranspor
teerd.
De plechtige eerste-steenlegging van
het standbeeld zal 21 December, op 0
verjaardag van Stalin, geschieden.
Birma. Volgens een officiële mededeling
de Birmese stad Taunggyi, de hoofdsta
van de Karen-opstandelingen, DjnsQ8°
in handen van de troepen der B'rF®
regering gevallen. De stad was in Au*
gustus door de opstandelingen bezet.
