Tante Els
Binnenkort meer trawlers uit de vaart
Tweede bom van 500 kilo
maakte de duinen onveilig
VAN DORP
DOZEN
POSTPAPIER bü
VAN DORP
(ovdkSLeÜee.
Do man
Donderdag 1 December 1919
PESSIMISME AAN DE ZUIDZIJ
Eerst een Noordzeereis voor de „Tzonne" daarna
wellicht nog eens in de verre wateren proberen
De bemanning van de opgelegde traw
lers verdiepen zich in pessimistische over
peinzingen en de een ziet de toekomst nog
zwarter in dan de ander. „Ons eerstvol
gende trekkie ligt nog in een ver ver
schiet" voorspelt een sombere visser en
zijn maat beaamt dat met de woorden:
„Ik zie me al bij de D.U.W. werken". Maar
zo'n vaart zal het niet lopen. De werkloos
geworden bemanning ontvangt volgens
contract wachtgeld en de geruchten, dat
er sprake zou zijn van een tewerkstelling
bij de D.U.W.) zijn tot nu toe niet beves
tigd.
De crisis welke er sinds enige dagen
in het visserijbedrijf bestaat, dreigt al
lengs grotere vox-men aan te nemen.
In rederskringen is men van mening
dat binnen zeer korte tijd nog meer
grote trawlers opgelegd zullen worden
en dat men niet voor half Januari op
een verbeièfing in de toestand hoeft
te rekenen. Verscheidene redebs zullen
zich in de komende dagen dan ook
genoodzaakt zien een deel van hun
vloot uit de vaart te nemen.
Ook het experiment van de Barendszee-
visserüj moet eigenlijk een mislukking
genoemd worden. De hoop op export naar
Duitsland of België is ijdel gebleken en
de besomming" werd een teleurstelling.
Duitsland, dat 100.000 dollar voor vis op
de handelsbalans heeft staan, wenst nog
steeds geen gebruik te maken van haar
kapitaal. De onderhandelingen die met
onze Oostelijke buren over een eventuële
uitvoer van verse vis werden gevoerd,
hebben tot nu toe geen resultaten gehad
en ook naar België kan niets worden uit
gevoerd.
De „Tzonne" besomde inmiddels totaal
38.600 en hoewel zelfs de exploitatiekos
ten door dit bedx*ag niet worden gedekt,
hebben de betrokken reders besloten om
de visserij op de Barendszee voort te zet
ten. Dit experiment dat voor de oorlog met
réjjjeringssufosidie voor het eerst werd uit
gevoerd, wordt dus op het ogenblik her
haald, maar nu op risico van de reders.
Wanneer men, zo vernemen wij uit reders
kringen, een einde zou maken" aan deze
vissex-ij, is er voorlopig geen kans meer
dat in de Barendszee een lonende exploi
tatie tot ontwikkeling zou kunnen worden
gebracht.
De „Tzonne" naar de Noordzee?
De mogelijkheid is inmiddels niet uit
gesloten dat de „Tzonne", voordat zij weer
naar deze visgronden vertrekt, een reis
naar de Noordzee zal maken. Besprekin
gen hierover zijn echter nog gaande. Als
gevolg van de stakingen welke ongeveer
een maand geleden in Engeland uitbraken,
vertrokken de in Engelse havens gemeerde
schepen alle tegelijk naar de visserij.
Thans wordt de markt in Engeland dan
ook overvoerd en komen dientengevolge
grote hoeveelheden vis in de vismeelfa-
brielcen terecht. Wanneer de grote drukte
in Engeland echter geluwd is, zullen ook
de Nederlandse Barendszee-vissers wel
licht aan de overkant, kunnen markten.
De stemming aan de Zuidzijde is gela
den.
Burgerlijke stand Velsen
GEBOREN: W. Back—Herisen, d-, Wijker-
straatweg 245. Velsen-N.; C. C. W. van der
DoesHeemskerk, z., Zeeweg 393. Driehuis:
K. de VriesBreder veld, z., Planciusstraat 65,
rJmuiden-O.; G. StadtmanVonk, z.. Ju-
lianakade 12 zw,, IJmuiden; H. J. E. S'tals
Braam, d., Doelmanstraat 13. VeJsen-N.; IJ.
M. Quakkelaarten Haken, d,, Kruidberger-
weg 48, Santpoort; P. KampFoelcens, d.,
Wardenaarstraat 35, Velsen-N.; M. van de
MolenGaarthuis, z,, Doodweg 32, Velsen-N.;
Th, M. A, M. Kleistvan der Weiden, z„ Sla
perdijk 12, Santpoort; J. van der WalPet,
z., Driehuizei'kerlcweg 79 a. Driehuis: E. H.
C. van Laarvan der Linde, z„ Tuinders
straat f2, IJmuiden-O.; A. D. C. de Kroon
Snaas, z.. Terrasweg 36, Santpoort; J. Bigler
—Brouwer, z., de Ruijterstraat 63, IJmuiden-
Oost en G. van Leeuwen—Winsemius, d.,
Vareniusstraat 13, IJmuiden-O.
OVERLEDEN: M. A. van den Berge, 72 j.,
weduwe van J. Put, van Rijswijkstraat 27,
Velsen-N,; M, C. Rijke, 48 j., weduwe van
1-1. P, A. Sprengers, Oosterstreng 8, Heems
kerk en A. de Wit. 67 j., echtgenoot van M.
Hoeflaak, Zeeweg 369, IJmuiden-O.
IJmuidense H.V.D. als steeds paraat
BOEICEM bij
Kerstinzameling voor
ontheemde kinderen
De inzameling, die in de Gemeente Vel
sen voor 12000 „displaced" kinderen, die
nog steeds in kampen vertoeven, is gehou
den, heeft meer succes gehad dan de' Vel-
sense U.V.V. heeft durven hopen.
Van alle kanten, zo zegt de presidente,
zijn grote en kleine gaven binnen gekomen.
Ook landelijk mag deze „collecte in na-
tura" een succes heten, zo meldt het Hoofd
bestuur.
Men hoopt dat de kinderen, die alles
missen wat binnen het bereik van onze
Nederlandse jongens en meisjes ligt, een
waarlijk prettig Kerstfeest zullen vieren en
de dames van de U.V.V. zeggen de burgerij
van Velsen hartelijk dank voor haar daad
werkelijke medewerking.
Ei.,1 reis door Joegoslavië
Voor de leden van de Velsense perso-
neelverepging „Gas en Water" hield ir.
H. van der Leeuw Woensdagavond in het
Patronaatsgebouw een lezing over Joego
slavië. Aan de hand van lichtbeelden ver
telde de heer van der Leeuw over de vele
oude gebruiken en zeden, welke stammen
uit de tijd dat een groot deel van Joegosla
vië door de Turken was bezet, en hij gaf
een kort overzicht van de politieke ontwik
keling van het land. Joegoslavië, dat eerst
in 1918 in zijn huidige vox-m op de land
kaart verscheen, is x-xjk aan natuurschoon
en houdt een grote vei-scheidenheid in taal
en cultuur binnen zijn grenzen aldus de
heer van der Leeuw. Waar Slovenië Wes
ters georiënteerd blijkt te zijn, blijft de be
volking in Servië tfouw aan vele oude ge
bruiken welke door spreker nader werden
toegelicht.
„Gas en Water" kan terug zien op een
interessante en leerzame avond, die helaas
door slechts weinigen werd bezocht.
In de gure Novemberwind werkt een
ploeg mannen aan de helmbeplanting
van de Bloemeixdaalse duinen. Grauw
is de lucht en in de verté „ruist het
statig orgel van de zee".
Plots stuit een der schoppen. Men
tracht verder te graven, doch blijft
stoten. Het blijkt een van de „aardige
herinneringen" van de bezetters te
zijn. Een bom' van 500 kilo. De tweede
binnen enkele weken.
Politie wordt gewaarschuwd, hulpver
leningsdienst in IJmuiden krijgt de mel
ding door.
Daar is werk aan de winkel. Adjudant
M. P. Boes en de heer J. Boogerd nemen
de situatie grondig op. Een bom is en blijft
een voorwerp van verrassingen.
Maar dan gaan zij aan het werk, ze
graven de „lobbes" uit en met inspanning
van alle krachten wordt hij gekeerd.
De staart, die als een sigarettenpijpje
om het uiteinde van de bom sluit, zit los
en wordt „overboord" gegooid.
Het zoeken is naar de ontsteker, want
hierop moet straks, als zwakste plek, de
explosiestof worden gelegd, die het ge
vaarte lot ontploffing zal brengen.
„Gelukkig, zegt de adjudant hijgend en
blazend van het zware werk, hier heb je
de haak en daar zit de ontsteker".
En dan wordt met vereende krachten
van twee man het gevaarte gewenteld.
Het zand' eronder wordt weggeschept
en het ontstane vacuum opgevuld met
gi-anaten, met een richelmijn, een Teller
mijn en meer gruwelijke spullen.
De mannen gaan ermee om alsof er geen
vuiltje aan de lucht is, en daar is het ver
schil met de leek, zij weten gevaar te
onderkennen en niet voor niets zijn zij
„gediplomeerd springer".
Als de lont is uitgerold en de brokken
„plastic explosive", kortweg afgekort P.E.,
zijn aangebracht, wordt de aansluiting
door middel van een electrische kabel aan
gebracht.
Op 800 meter afstand wordt een kuil.
gegraven, die met ijzeren platen wordt
afgedekt en hierin zoeken de béide man
nen dekking. In deze kuil ligt de draad
kabel en er bovenop wordt de „exploter"
gezet, waaraan het draad wordt bevestigd.
Om drie uur zal de explosie geschieden
en met een horloge in de hand telt adju
dant Boes de laatste ogenblikken af.
Dan: één draai aan de handle en een
zuil van duinzand, scherven en helm
stijgt na een oorverdovende- knal, in de
Marionettentheater
in Flora
.Pitoek"
De afdeling IJmuiden van de Algemene
Nederlandse Metaalbewerkersbond organi
seert Woensdag 14 December in gebouw
Flora aan de Zeeweg een feestmiddag voor
de kinderen van haar leden. Sint Nicolaas
en zijn knecht zullen dit feest met hun
aanwezigheid op luisteren en verder zal het
Marionettentheater „Pitoek" de jeugd
enige uren aangenaam bezig houden.
HUIS TOE.
Met het troepentransportschip „Johan
van Oldenbarnevelt", dat vermoedelijk
Donderdag 8 December in Amsterdam aan
komt zal ook soldaat A. de Weers, Presi
dent Steynstraat 29, thuisvaren.
vorm van een paddestoel meters hoog de
lucht in.
Het gevaar is niet dennkbeeldig. Op 1300
meter afstand suist een scherf boven de
hoofden van de politiemannen die daar
rijden. Ook over de schuilplaats van de
H.V.D.'ers fluiten de stukken en de ijzeren
afdekplaten zijn geen overbodige weelde.
Als we na afloop de plaats waar eens
de bom lag opzoeken, blijkt er een krater
van 10 meter middellijn bij een diepte
van 4 meter te zijn ontstaan.
Tot ver in de omtrek zijn de bomen
en struiken als met rijp overstoven en de
wit-gloeiende scherven liggen tot op verre
afstand te roken.
Het grote staartstuk, dat meters werd
weggeslingerd, zal na verloop van tijd het
enige teken zijn dat er eens een bom in
de duinen werd gevonden, een kolossale
bom, die na anderhalf uur hard werken
in een seconde van de aardbodem werd
weggevaagd.
Toelage voor personeel van het
buitengewoon lager onderwijs
Bij raadsbesluit van 29 April 1932 werd,
in verband met de van de zijde van de re
gering voorgeschi'even bezuinigingen, inge
trokken het raadsbesluit van 25 November
1924, waarbij de toekenning van een jaar
lijkse toelage aan het personeel der school
voor buitengewoon lager onderwijs werd
geregeld.
Nu thans door tal van gemeenten deze
extra-toelage aan het personeel der scho
len voor buitengewoon lager onderwijs
wederom wordt verleend, is onze gemeente
in een ongunstige positie gekomen voor het
aantrekken van goede leerkrachten voor
dit onderwijs.
Bij een oproep van sollicitanten voor een
aan de school voor buitengewoon lager
onderwijs per 1 Januari 1950 te vervullen
vacature is dit duidelijk gebleken.
Burgemeester en Wethouders achten het
daarom in' het belang van dit soort onder
wijs om aan het personeel van de school
voor buitengewoon lager onderwijs, uitge
zonderd aan de vakonderwijzers (essen),
met ingang van 1 Januari 1950 een toelage
toe te kennen ten laste van de gemeente tot
een bedx-ag van 250,per jaar en stellen
de raad voor dienovereenkomstig te be
sluiten.
Afrastering speelterrein
Marnixschool
Door het bestuur van de Vereniging voor
Lager en Meer Uitgebreid Lager Onderwijs
op Gereformeerde Grondslag te IJmuiden
is aan de raad een aanvrage gericht om
medewerking, betreffende een nieuwe af
rastering van het speelterrein,
Daar de aanvrage voldoet aan de be
palingen der Lager-onderwijswet 1920,
wordt de raad voorgesteld, de gevraagde
medewerking te verlenen.
MARKTBERICHTEN
Besommingen
SCH 93 Tzonne 14.800; RO 53 Dirkje 13.700;
IJM 42 Reis 20.900; IJM 25 Flamingo 19.800.
KW 65 10.390; KW 161 10.020; KW 56 10.108;
KW 130 4540; KW 73 14.750; KW 68 8440;
KW 1271; 5080; KW 50 5990; KW 23 6230;
KW 14 1120: KW 20 10.180; KW 19 7070;
KW 5 4350; KW 16 12.480; IJM 74 6490.
Twee VEM-trawlers besomden f 69.400.
Pryzen
Kabeljauw 200142: zw. koolvis 45,5037;
w. koolvis 10284; leng 5540; gr. heek
176—174, per 125 kg.
Midd. heek 6249; kl. heclc 42; gr. gul
4739,50; midd. gul 30,5024,50; kl. gul
19,5011; wijting 188,50; schar 319; kl. w.
koolvis 2826; kl. zw. koolvis 148,60;
haai 148,50; gr. schelvis 8070; midd. schel
vis 5034; kl. schelvis I 3217; kl. schelvis
II 168,50; gr. schol 6158; midd. schol 49;
kl, schol 2524,50; haring 2513,40; makreel
21,50—10; tongschar 63; ham 65—62; poontjes
1411,50; schartong 3418, per 50 kg.
Tarbot 2—1,80; heilbot 2,50—2,30; gr. tong
2,10; midd. tong 2: kl.midd. tong 21,95; kl.
tong I 1,68—1,62; kl. tong II 1,16—1,12, alles
per 1 kg.
Agenda voor Velsen
DONDERDAG 1 DECEMBER
Thalia: Geen filmvoorstelling.
Rex: CPN „De derde slag".
VRIJDAG 2 DECEMBER
Thalia 8 uur: „Mickey".
Rex 8 uur: „Het huis in het moeras".
Raadhuis 912 uur: Spreekuur wethouder
van Sociale Zaken.
34 uur: Spreekuur wethouder van Fi
nanciën.
Nadenkend beet moeder op het eind van
het potlood en het verlanglijsje lag nog
onbeschreven op tafel voor haar. Vreemd,
dat er nu werkelijk niets was, dat zij direct
kon opnoemen. Freddie zou haar eens zo
moeten zien, bedacht ze met een glimlach,
die zou haar hoogst verbaasd aankijken en
dan vragen of ze misschien ziek was? Want
dat bestaat toch niet? Iedereen weet toch
precies wat hij van Sinterklaas hebben
wil? Als hij, Freddie, werkelijk alles had
mogen opschrijven, was het verlanglijstje
wel drie meter geworden en dan was er
nog een heeleboel overgebleven. Nou, vast
en zeker.
Maar daar was moeder niet mee gehol
pen, want zij had meer aan een theepot
bijvoorbeeld dan aan een opwind-trein.
Wacht eens even, daar was ze er immers
al: een theepot. En moeder schreef: „Een
theepot (als dat niet te duur is)" Dat zou
Fi-eddie er ook nooit achter zetten, wist
moeder heel zeker.
Toen Zwarte Piet op de vierde December
met de grote map verlanglijstjes de kamer
van zijn baas binnenkwam om vlak voor
de grote avond alles nog eens te contro
leren veegde Sint zich vermoeid het voor
hoofd af met de fijne kanten zakdoek, die
verleden jaar door een zorgzame Pieter
man was gekocht ondanks de protesten van
zijn heer en meester. „U zullen nog eens
blij mee zijn" had Piet toen gezegd en
waaratje: de jongen had gelijk gekregen.
Geef maar gauw hier „Pieter" zei Sinter
klaas want de tijd begint nu hard op te
schieten"
Met een plof zette Piet de map op Sints
bureau, zodat er een paar beschreven
velletjes uitdwarrelden en de oude er drie
van de grond moest rapen. „Niet al te
haastig, jongen" vermaande Sint „er mag
niets wegraken!"
Maar wat is dit voor een vreemd ver
langlijstje, met maar één vraag er op
een theepot, als dat niet te duur is.
„Heb je die pot gekocht Piet?" Want
zo'n bescheiden vraag moet toch beloond
worden!"
|L Het hoekje van
Beste kinderen,
De datum boven dit kinderhoekje
begint al iets geheimzinnigs te krijgen,
vind je niét? „Als de Novembermaand
afgelopen is krijg je de riedel" schreef
me verleden week een neef en nu ge
loof ik niet, dat het woord „riedel",
gemeen gebruikelijk Nederlands is,
maar het zegt toch wel duidelijk, welke
vreemde gevoelens zich van je meester
maken zodra de vijfde December al zo
dichtbij gaat komen. Een gevoel van,
hoe zal ik het zeggen, .nou ja.
„de riedel!"
Voox' jullie kwam er nog de uitslag van
de October-November wedstrijd bij. Ik kan
je wel vertellen, dat het een hele uitzoeke-
rij is geweest en ik heb er zelfs andere
mensen bij moeten halen om tenslotte mijn
oordeel te vergelijken met dat van hen.
Want er waren zoveel aankleeclpoppen,
mooie en lelijke, slordige en nette en ik
kon deze keer zoveel prijzen verdelen, dat
er werkelijk hevig over gepiekerd moest
worden.
Op het plaatje dat ik van de zes mooiste
inzendingen heb laten maken, staan dus
„maar" zes uit de grote hoop. Maar dat zijn
dan ook stuk voor stuk juweeltjes zeg
nu zelf. De eerste prijs werd (ook daar
is lang over gepeinsd) gewonnen door
KINKHOORN, die een nette mijnheer
fabriceerde met een overhemd, een overjas
en een keurige hoed. Zijn kraag kon zelfs
dicht. Prijs nummer twee gaat naar
GEORGE FORMBY, die met een echtpaar
meedong. Mevrouw is zelfs voorzien van
edelstenen! De derde prijs wordt gedeeld
door BLAUWDRUIFJE en ALPENKONIN
GINNETJE; de ene kwam met een bruids
meisje en de ander met een complete bruid
voor de dag. Al delen ze de eer, ze krijgen
natuurlijk beiden een prijs. De zesde pop,
die met de vierde prijs gaat strijken, werd
gemaakt door ZANDKLOKJE, wier werk
stukje uit een grappig meisje in een blauw
jurkje bestond. Een tien voor netheid,
jongedame!
Dat zijn dus vijf gelukkige kinderen.
Binnenkort maar dat wordt wel na Sin
terklaas kunnen jullie een aanlokkelijke
boekenlijst thuis verwachten.
Met de aankondiging van de nieuwe
maandwedstrijd wacht ik nog even, want
jullie hoofd staat er nu toch niet naar.
Maar de briefjes worden natuurlijk wel be
antwoord. Bedelven jullie me de zesde maar
onder beschrijvingen van het heerlijk
avondje!
BLAUWDRUIFJE (gefeliciteerd hoor!!)
vertelt over de gymnastiekles, waaruit ik
wel kan opmaken, dat zij voor dat vak een
goed cijfer heeft. Als je er tenminste zoveel
plezier in hebt! Over haar Sintex-klaasge-
heimen zal ik maar zwijgen. GEORGE
FORMBY wordt" ongerust over het lang
wegblijven van het boekenlijstje. Ja hoor,
kerel, je mag van deze lijst twee uitzoeken.
Voor jonge hersens
De oplossing van het vorige weekraadsel
luidt:
aDelaar
lEger
sChaar
bEver december
eMmer
saBel
drEnte
stRaat
Goede inzenders warén: GEORGE
FORMBY en BLAUWDRUIFJE.
Het nieuwe raadsel is vrij gemakkelijk.
Ik schrijf hier brokstukken uit spreek
woorden op en jullie moeten proberen ze
weer volledig te maken. We beginnen ge
makkelijk maar eindigen moeilijk!
aei
o e
md
h.
ij
st
aet
o d h...t
koe
ne gn
eke
u e n draen
Piet telde snel in zijn gedachten öp
cadeautjes af, maar nee, 'n theepot kon hf
zich niet herinnex-en, ook niet toen hij
hele uitgebreide verzameling nog eens
achterstevoren door zijn hoofd liet gaanS
Alles was er, maar een theepot? Een thee
pot nee, geen theepot.
„Baas niet boos zijn, baas", begon hii
voorzichtig" „maar Piet geloven, Piet hek
ben theepot vergeten. Overal om gedacht"
baassie, theepot dom vergeten door grrrote
drukte".
Nu is Sint Nicolaas allerminst een man
die gauw kwaad is, dat zullen jullie we!
eens gemerkt hebben en hij kon zich dan
ook best voorstellen dat zijn zwarte knecht
door de grote drukte van de laatste dagen
een enkele steek had laten vallen. En
aan: Zullen Piet nog gauw-gauw mooi
theepot kopen?
Het kón niet anders, al moest de oude
Sint toen ook zelf alle verlanglijstjes contro
leren wat een heel werk is, omdat de dozen
en pakjes genummerd waren en de lijstjes
ook, maar de kamer ondertussen zo vol
stond, dat er soms wel een half uur ge-
zocht moest worden voor een enkel pakje
eindelijk gevonden was en als je zo oud
bent als Sint Nicolaas, dan gaat dat niet
meer zo handig.
Maar Piet holde al naar een aardewerk-
winkel. De juffrouw die hem verleden-
week nog drieduizend koppen en schotels
en achthonderd bloemvazen had verkocht
toonde de knecht de allerlaatste theepot uit
de stad. Een met een gouden randje. Zodra
hij het gouden randje in het oog kreeg
stond voor Piet de koop vast: die laatste
theepot ging naar moeder, hoeveel hij ook
kosten mocht. Het viel niet mee met de
prijs, maar Piet had altijd van zijn baas
geleerd, dat je in het begin van December
niet op een cent moest kijken, dus: „Pak
ken u maar even in, alstublief, juffra" zei
de knecht.
I-Iet was vreemd met Petrus Cardozo uit
Valencia, maar 't Hollandse „juffrouw" had
hij de laatste dagen wel tachtigduizend keer
moeten zeggen en nog verbasterde hij het
tot „juffra".
Met de goudgerande pot onder de rech
terarm vloog Piet terug naar Sinterklaas,
de trappen op, de deur in en.... meteen
rinkelende plof duikelde Petrus over de
pakjes de kamer in. De plof kwam doordat
hij zijn bol stootte aan een autoped, het
gerinkelnou ja, die theepot was aan
honderd scherven, dat zag Sint direct toen
hij over de eerste schrik heen was, „Oei
oei oei" jammerde Piet, zittend boven de
pakjes en hard wrijvend over de plaats
waar zich een buil als een flinke aardappel
begon te ontwikkelen „theepot aan gruzels
en was de laatste in de stad, zei juffra".
„Het is juffrouw, Piet en het is heel erg
van die theepot" mompelde de baardige
oude man bedroefd. „Werkelijk heel erg,
want waar moeten we nu zo gauw een
andere theepot vandaan halen?" „Pieter
man holde alweer: naar de drogist „Tien
tubes lijm, juffra"
Het was vijf December, de ketel met
chocolademelk zong op de kachel en moe
der deelde een halve boterletter rond.
Freddie had er maar nauwelijks oog voor
want hij had bei zijn oren gespitst op de
geluiden, die van de straat klonken. Zelfs
moeder was anders dan anders, lang niet
zo bedaard als gewoonlijk, vonden de
broertjes en zusjes en Vader vroeg bezorgd,
of ze het de laatste dagen niet erg dr.uk.
„Rrring" De electrische bel snerpte door
de gang en 'het gezin staakte als op,bevel
het kauwen. „Daar heb je hem", zei Fred
die, wat oneerbiedig. En toen Vader open
gedaan had, gluurde hij nieuwsgierig de
gang in. Buiten was echter niets te z
dan een pakje voor de deur. Een rond
pakje. Toen het uitgepakt werd rolde er
een briefje uit en daar stond op:
tjjïArt motvUtj
l/wx V
ojoJkaUi. "ttpvt
(oWj/wefjg Cwm
Moeder gaf een zucht van verras»
toen ze de antieke theepot uit de houtwol
haalde. Vader (die me dit verhaal in ver
trouwen verteld heeft) gaf Freddie een
J. F.
knipoogje.
FEUILLETON
die zijn geheugen verloor
DOOR PATRICIA WENTWORTH
Vertaald uit het Engels
30)
Maar als Abbott haar een en ander
niet vertelde, hoe kon ze het dan weten?
Ze past de dingen aan elkaar, ter
wijl je aan het vertellen bent, zonder dat
je er iets van merkt. Je hebt het gevoel,
dat wat je vertelt, helemaal niet belang
rijk is voor iemand anders, maar zij haalt
er iets uit en komt achter dingen, die je
haar eigenlijk niet van plan was te zeggen.
William nam nog een pakje toast.
Wat heb je haar verteld en wat heeft
ze voor conclusies getrokken. Lieveling, je
2iet bleek. Wat is er aan de hand?
Niets. Ze wist natuurlijk van die slag
op je hoofd, Frank Abbott had haar dat
verteld,
William keek geïnteresseerd. Heet hij zo?
Noemt, zij hem Frank?
Ik weet het niet.
Dat moet wel. anders zou jij die naam
toch niet weten. Ik vraag me af, waarom
hij met haar over mij heeft gesproken.
Hij meende, dat ze belangstelling voor
jouw geval zou hebben.
Vertelde je haar ook, dat ik eeix stoot
in in'n rug kreeg.
Ja. En William, ik heb haar ook ver
teld over Emily Salt, dat ze niet helemaal
goed wijs is. Ik dacht, dat ze misschien zou
kunnen ontdekken, dat ze niet alleen on
wijs, maar erger dan dat isen uit zou
kunnen vinden, waar ze zich ophield op het
moment, dat jij die stoot in je rug kreeg.
Hij schudde zijn hoofd.
Het heeft geen zin. Stel, dat ze inder
daad op straat was om b.v. een brief te
posten. Het zou geen bewijs zijn. Wat zei
juffrouw Silver?
Katherine bloosde. Ze hoorde deze op
nieuw zeggen: Ik geloof, dat u meer weet
dan u me verteld hebtuw echtgenoot
heeft zijn geheugen verloren, maar u niet
het uweGaat u nu maar naar huis en
denkt u na over wat ik u heb gezegd.
Nadenkenhaar gedachten stormden
door haar hoofd en lieten haar geen rust.
De Meur trok weer uit haar gezicht weg.
Ze zei, dat ik haar niet alles verteld had,
antwoordde ze. Ze zei, dat ze niets kon
doen, tenzij ik haar alles mededeelde. Ze
ried me aan er nog eens goed over na te
denken, of ik haar de zaak wilde toever
trouwen of niet.
Hij keek haar aan exx vroeg: Wat ver
telde je haar niet?
Het was niet gemakkelijk. Ik dacht,
clat ik haar wel een en ander over Emily
Salt mocht vertellen, maar over andere
mensen
Wat bedoel je met andere mensen?
Er kwam weer een blos op haar gezicht.
Misschien is er nog iemand andersik
weet 't niet, maar ik wil de zaak zuiver
blijven zien
Iemand, die mij uit de weg zou willen
ruimen?
Misschien. Ik mag er niet aan denken.
Maar waarom? Ik bedoel waarom zou
iemand mij uit de weg willen ruimen?
Tenzij het iemand zou zijn, die jou wil
hebben en mij graag zou zien verdwijnen.
Er was even een lach in zijn stem, die
echter onmiddellijk verdween. Hij fronste
zijn zware blonde wenkbrauwen.
Iemand gaf je toch die stoot in je
rug, zei ze.
Ze keken elkaar zwijgend aan. Langzaam
zei hij: Er is nog iets anders. Het gebeurde
vanmiddag, dat wil zeggen, ik ontdekte het
vanmiddag. Ik was niet van plan je er iets
over te vertellen. Maar het lijkt me nu toch
beter er wèl over te praten. Je weet, dat ik
even de auto ging nakijken. Wel, ik kwam
daarbij tot de ontdekking, dat een van de
voorwielen los zat.
Ze herhaalde automatisch: Los zat....?
Ja, iemand moet het losgedraaid heb
ben. De laatste keer, dat ik ermee'reed,
was alles in orde. Er moét iemand aan ge-,
weest zijn.
William.
Hij knikte. Het is allemaal alweer voor
elkaar. Je behoeft niet zo verschrikt te
kijken. Ze lachen me altijd uit om de ma
nier, waarop ik mijn karretje nakijk. Maar
alle onderdelen zijn oud, en je moet dus
erg zorgvuldig zijn. Het bleek nu toch z'n
nut te hebben, want met dat wiel zouden
we net midden in het verkeer terecht zijn
gekomen en dan zou 't mis zijn geweest.
Het gebeurde niet, liefje, dus trek je er
niets van aan. Maar er moet iemand aan
het knoeien zijn geweest met dat wiel. Hij
fronste en zat te piekeren. Het is niet zo
moeilijk om erbij te komen. Die schuur is
meestal open, omdat Harman er zijn ladders
opbergt. Iedereen kan er even binnenglip
pen en dat tx-ucje voor elkaar brengen.
De gedachten vlogen kriskras door
Katherine's hoofd. Ze zei: Zou Emily Salt
zo iets kunnen doexx?
Het lijkt me niet. Ze ziet er niet
naar uit, dat ze van zo iets vex-stand heeft.
Maar 't is toch wel mogelijk?
William barstte in lachen uit. Ik zou
eerder geloven, dat ze een auto als een
kwaadaax-dig ondier zou beschouwen. Hij
werd opnieuw ernstig. Het kan Emily niet
geweest zijn. Ze ligt in bed met verkoud-
beid sinds het ogenblik, dat meneer Tatt-
lecombe thuis is gekomen, en toen was
de wagen nog prima. Herinner je je ixiet,
dat mevrouw Salt Dinsdag opbelde om te
zeggen dat ze niet bij meneer Tattlecombe
kon komen, omdat Emily met koorts te
bed lag, cri dat het maar goed was, dat
hij naar huis terug was gegaan met het
oog op besmetting, als het eens ernstig
zou blijken te zijn.
Katherine herinnerde zich dit inderdaad.
Ze nam William's theekop op en vulde
deze automatisch. Het kan dus niet Emily
Salt zijn geweest, zei hij langzaam.
HOOFDSTUK XXII.
Katherine klopte aan de deux- van
meneer Tattlecombe's kamer. Toen hij
„binnen" had geroepen, betx-ad ze de ka
mer, waar ze hem in zijn geliefde stoel
vond zitten met zijn been omhoog op een
bankje, waarovex-heen een plaid lag. Hij
keek op van een groot boelchoudboek en
een wanordelijke vex-zameling papieren.
Goedenmox'gen, mevrouw Smith, waar
kan ik u mee van dienst zijn?
Misschien zou ik even met u ergens
over mogen praten, antwoordde ze. Ze
kreeg de indruk, dat hij verwonderd keekj
eq voegde er haastig aan toe: Het gaat over
William.
Ze moest op dat moment opeens denken
aan het sprookje van Roodkapje, waarin
deze tot haar Grootmoeder zegt: Wat hebt
u gx-ote ogen, grootmoeder! waarop de als
grootmoeder vermomde wolf antwoord;
Dat is om je beter te kunnen zien, lieve
kind. Meneer Tattlecombe's ogen deden
haar hieraan denken. Ze leken enorm en
blauwer nog dan anders.
Hij vex-zocht haar te gaan zitten en
vx-oeg, of er iets niet in ox-de was.
„Ik geloof, dat iemand pogingen doet
om William te vermoox-den, zei Katherine.
Meneer Tattlecombe keek haar hevig ont
steld aan. M'n lieve mevrouw Smith! riep
hij uit, maar hij luisterde aandachtig, toen
ze hem vertelde, hoe William eerst een
slag op z'n hoofd had gekregen, daarna
een stoot in zijn rug, en vervolgens een
voorwiel van zijn auto losgedraaid had
gevonden. Toen ze haar verhaal uitverteld
had, had hij zijxi houding van ontsteld pro
test geheel laten varen. Hij zei lang
zaam:
U denkt aan Emily Salt en dat doe
ik ook. Maar ik heb nog nooit gehoox-d,
dat ze zulk soort dingen heeft gedaan,
en wat de auto betreft, daarmee kan ze
niets te maken hebbexx gehad, want ze
is ziek. Bovendien weet ze de voorkant
van een auto niet van de achterkant te
onderscheiden.
Is ze wérkelijk ziek? vroeg Katherine
met iets van twijfel in haar stem.
Abel knikte. Abby zegt het. En die weet
het er is xxiet veel, wat met ziekte te
maken heeft, dat zij niét weet. En ik ge
loof wel, dat ze Emily's gedragingen door
en door kent. Ze heeft nu al gedurende
een dertigtal jaren met haar samenge
woond. Hoe ze het uithoudt, is me een
raadsel, maar een feit is, dat ze het deed.
En ik geloof niet, dat Emily haar voor de
gek kan houden, na zovele jaren. Maar
ze komt vanmiddag hier theedrinken
dan zal ik haar het geval voox-leggen. Vindt
u dat goed?
Ik zou het erg prettig vinden, als
u dat wilde doen. Het is een zaak van
gx-ote ex-nst, meneer Tattlecombe, en waar
ik eigenlijk voor bij u kwam, is om u te
vragen of ik een gedeelte van de middag
vrij kan krijgen. We moéten deze zaak
uitzoeken en ik heb een introductie voor
iemand, die ons hierbij behulpzaam zo"
kunnen zijn.
In lioevex-re, mevrouw Smith?
Katherine trachtte henx de persoon
van juffrouw Silver te beschrijven. Ter-
wijl ze dit deed, kreeg zij zelf hoe lan
ger hoe meer het gevoel, dat deze
vrouw hen zou kunnen helpen. Ze wist
niet of ze erin slaagde meneer Tattle
combe te overtuigen van de scherpzin
nigheid van juffrouw Silver, maar in
ieder geval raakte ze er zelf steeds meer
van overtuigd, dat ze daarop moest bouwen-
Abel keek haar met iet van twijfel aan.
Abby zou het niet prettig" vinden, als
politie er aan te pas kwam, zei hij. Katne*
rine kreeg een kleur. Juffrouw Silver be
hoort niet tot de politie. Ze is een particu
lier detective. Maar als iemand pogingen
tot moord doet, dan zal de politie er zeker
aan te pas komen, als de moordenaar ni«
bijtijds in zijn pogingen verhinderd worm-
(Wordt wn»W'
