Buflin zei: „Hier - onmiddellijk aan zee - moet het kamp komen" Kort en Bondig De man Vrijdag 9 December 1949 'Toen stond hij op het Noordelijkste deel van het terrein dat in het Plan Friedhoff bestemd werd voor zomercentrum Enige wijzigingen in het Plan daardoor noodzakelijk Het is bekend dat aanvankelijk het plan bestond het Butlinkamp te maken in het duin. Gedeputeerde Staten hadden hierte gen bezwaren, waarom naar een terrein aan zee gelegen gezocht werd. Toen Butlin in Zandvoort kwam en een tocht door de gemeente maakte, kwam hij op de Noordboulevard. Daar aan zee staan de zei hij: „Hier, onmiddellijk aan zee, moet het kamp komen". Hij stond toen op het Noordelijkste deel van het terrein dat in het pian Friedhoff bestemd werd voor het zomercentrum. Dit is, zoals wij indertijd meldden, gedacht ten Noorden van het grote hotel en andere ge bouwen die geprojecteerd zijn aan het einde van de Zeestraat. Op het terrein voor het zomercentrum zouden dan de grote flatgebouwen komen. Bij nadere bestudering van de plannen is de keuze van dit terrein aangehouden. Daarbij zijn de overwegingen van belang geweest, dat het Butlinkamp past in het zomercentrum. Er bleven evenwel grote terrein-moei lijkheden op te lossen. Tussen de grote weg die naar het circuit leidt en de Noord boulevard zijn geen voldoende gronden beschikbaar als men 't kamp althans niet te ver naar 't Noorden wil laten uitstrekken, De oplossing is nu gezocht door voor het kamp .ook een terrein te bestemmen dat aan de Oostzijde van de weg naar het cir cuit ligt. De verbinding tussen beide terreinen zal gevormd worden door enige luchtbruggen. Iu totaal worden voor het Butlinkamp terreinen bestemd die een gezamenlijke oppervlakte hebben van ongeveer 200.000 vierkante meter. Op het terrein tussen de circuitweg en de Noordboulevard zijn de gebouwen ge- projecteei'd. Er komen paviljoens met 1500 bedden. Bovendien een zaal voor minstens 1000 bezoekers, die geschikt zal zijn voor verschillende doeleinden: concerten, to neelvoorstellingen, films, enz. Dit gebouw wordt zo geplaatst dat het niet alleen ge makkelijk te bereiken is voor de bewo ners van het kamp, maar ook voor de bad gasten en de bewoners van Zandvoort. Op het terrein ten Oosten van de weg naar het circuit, dat iets lager gelegen is dan het terrein waarop de gebouwen ko men, zijn de sportvelden en het zwembad geprojecteerd. De volledige tekeningen van de inde ling van het kamp en de ontwerpen voor de verschillende gebouwen zijn thans ge reed. Het is zoals wij reeds mededeel den het voornemen van mr. H. M. van Fenema, burgemeester van Zandvoort, om in de week voor Kerstmis met die plan nen en tekeningen naar Londen te gaan. om die te ionen aan de heer W. Butlin en zijn naaste medewerkers. Toen wij dit be richtten voegden wij er aan toe, dat de burgemeester nog niets definitiefs kon mededelen over de mogelijkheid de plan nen binnen afzienbare tijd te verwezen lijken. „Veel zal er van' afhangen of de Engelse Bank ook na de devaluatie van liet pond bereid blijft het toegezegde bedrag te investeren. Indien de plannen van het Butlinkamp doorgaan, kan dus aan de Noordboulevard geen uitvoering gegeven worden aan het aanvankelijke voornemen (in het Plan- Friedhoff aangegeven) om tegenover het ontworpen zomercentrum een groot par keerterrein te maken. Om in de behoefte aan parkeerruimte te voorzien, zal gelegenheid gegeven worden te parkeren aan beide zijden van de Noordboulevard. Daar is aan beide zijden een strook grond beschikbaar van 6 meter, die zich uitstrekt tot aan dc Blocmendaaise Zeeweg, Daar kunnen duizenden auto's staan. Maar op normale dagen zal men zijn auto dan alleen aan de Oostkant mogen zetten, omdat men niet het vrije uitzicht op de zee wil bederven. Alleen op hoogtijdagen, bijvoorbeeld als er wedstrijden op het circuit zijn, zou ook toestemming gegeven worden om de wa gens aan de zeekant te zetten. Bankwerker gedood bij ongeluk in onderzeeboot Bij werkzaamheden op de onderzeeboot „Zwaardvisch" bij de Rotterdamse Droog dokmaatschappij is in de machinekamer een hogedrukleiding gesprongen. De 46 jarige bankwerker J. Swart uit Rotterdam werd door een stuk ijzer tegen het hoofd getroffen en onmiddellijk gedood. Drie andere werklieden liepen lichte kwetsuren op. De onderzeeboot zou een dezer dagen aan de marine worden overgedragen. E.V.C. uit georganiseerd overleg in Amsterdam Met 27 tegen 9 stemmen (die der aan wezige communistische fractieleden) nam de gemeenteraad van Amsterdam Donder dagavond een voorstel aan dat des mid dags door de heren De Groot (K.V.P.), Herfst (P.v.d.A.) en Roosjen (A.R.) was ingediend waardoor de aanwijzing van de Bond van Nederlands Overheidsperso neel (aangesloten bij de E.V.C.) als organi satie, die vertegenwoordigers kan aan wijzen in de Centrale Commissies voor Ge organiseerd Overleg, werd ingetrokken. 2 R.V.A. OP WEG NAAR NEDERLAND Met de Zuiderkruis, die op 25 November van Tandjong Priok is vertrokken en die omstreeks 19 December te Rotterdam wordt verwacht, repatrieert ook het tweede regi ment veldartillerie, onderdeel der 7-Decem- ber-divisie. Op 7 Mei 1946 kwam het over grote deel van de dienstplichtigen, die be stemd waren om met 2 R.V.A. naar Indo nesië te worden uitgezonden, te Ede onder de wapenen. Het regiment werd gecom mandeerd door de luitenant-kolonel der artillerie A. A. J. M. Zanïno. De ingedeelde recruten waren afkomstig uit alle delen van Nederland. Op 8 October 1946 scheepte het regiment zich in op' de Bloemfontein, die j op 3 November de haven van Priok binnen liep. Gratie verleend aan ex-lid van de „Kolonne Henneicke" Bij Koninklijk Besluit is gratie verleend aan H. Hofman, tot de doorstraf veroor deeld bij sententie van het Bijzondere Ge- echtshof te Amsterdam. De doodstraf is veranderd in levenslange gevangenisstraf. H. heeft tijdens de bezetting deel uitge maakt van de „Kolonne Henneicke". Zon der daartoe opdracht te hebben ontvangen hield hij zich bezig met het arresteren van Joodse Nederlanders. Personeelsvereniging „De Omnibus" Op een feestelijke ontspanningsavond, aangeboden door de directie van de N.V. Kerko in de Haarlemse schouwburg, voer de de toneelgroep van de personeelsver eniging „De Omnibus" van dit bedrijf gis teravond met veel succes het griezelstuk „Het geheim van dr. Spencer" door mr. H. M. Planten op. Het is zeker niet het sterkste werk van deze veel te weinig ge speelde schrijver, maar toch wel sensa tioneel genoeg om het publiek enige uren behoorlijk in spanning te houden. De nerveuze stemming die er in de zaal heerste, voornamelijk opgewekt door een serie moordaanslagen begeleid door aller lei onheilspellende geluiden in geheim zinnige duisternis, werkte ook omgekeerd op de prestaties der spelers in. zodat er in ieder bedrijf een duidelijke climax was waar te nemen. Gelukkig kwam de bevrij dende humor, voornamelijk dank zij het leuke optreden van de heer G. de Vreede telkens vlot tussenbeide. Natuurlijk mag men aan een nog in op richting verkerende personeelsvereniging geen hoge eisen stellen, te minder omdat men moet werkeren met het nu eenmaal beschikbare materiaal. Mevrouw Johanna Opdam, die deze opvoering regisseerde, verdient hulde en bewondering voor wat zij met deze grotendeels onervaren krach ten er waren vrij veel debutanten bij tot stand wist te brengen. De dames Ph. Terlingen en Anny Apetz zouden ook in een beter geschoold milieu hebben vol daan. Mejuffrouw Beukenkamp gunde zich in haar ijver om een ratelende oude tante aan het woord te laten nauwelijks tijd om adem te halen of van intonatie te veran deren en de notaris van de heer J. J. Ku- perus trok door zijn krampachtige hou ding teveel de aandacht om twijfel aan zijn medeplichtigheid te wekken. De overigen lokten geen speciaal commentaar uit. De kleding was opvallend goed ver zorgd. D. K. buchtspoorwèg in warenhuis. Dit is een van de „lucht-treinen", die op een enkele rail langs de zoldering van de speelgoed afdeling van een warenhuis in New York „rijden". Voor een paar centen kunnen de kinderen in deze „lucht-treinen" een tochtje maken over de hoofden van de klanten in de speelgoed-afdeling heen over een lengte van ongeveer 100 meter. De treinen zullen in hel gehele Kerst- - seizoen iri dienst b lijven. Oorlogsreglement van het Rode Kruis ondertekend Negen en twintig landen, waaronder Nederland, hebben Donderdag te Genève het nieuwe oorlogsreglement van het Rode Kruis ondertekend, aan dezelfde tafel wel ke 85 jaar geleden gebruikt werd voor de ondertekening van de oorspronkelijke Geneefse conventies. Het vliegtuig van de Russische delega tie, waarin ook die van de Oekraine en Wit-Rusland meereisden, was door mist te Wenen opgehouden. Deze delegaties zonden echter een telegram met de belofte, de overeenkomst te zullen tekenen zodra men in Genève gearriveerd zou zijn. Ook de Griekse delegatie had opont houd. In totaal hebben thans vijf en veertig regeringen de drie gemoderniseerde con venties over de behandeling van krijgs gevangenen en de verzorging van gewonde, zeelieden en soldaten alsmede een geheel nieuw verdrag over de bescherming van burgers in oorlogstijd ondertekend. Het Empire Hotel te Buxton (Derbyshire) werd tien jaar geleden door het department van Oorlog gevorderd. Onmiddellijk nadat deze instantie na afloop van de oorlog het hotel ontruimde, legden vijftien dakloze gezinnen illegaal beslag op het gebouw. Deze squattersleefden er gelukkig totdat zij eergisteren door ongeveer zestig politiemannen het hötel werden uitgezet. KlavieravondindeTuinzaal door Gerard Hengeveld Men is gewoon Joh. Seb. Bach niet tot de componisten der Romantiek te rekenen. In dien men met Romantiek bedoelt de tijd geest van de negentiende eeuw en van het begin der twintigste eeuw, is hier zeker reden voor. Men zou er echter verkeerd aan doen, als consequentie van deze opvatting, bij Bach afwezigheid van romantisch senti ment te veronderstellen. De romantiek is zo oud als de mensheid zelve, slechts de inten siteit, waarmede zij openbaar werd, was wisselend. Het is zeker niet bevreemdend in Bach's oeuvre composities aan te treffen waarin een rijk gevoelsleven tot uitdruk king kwam. De pianist Gerard Hengeveld leverde hiervan op de gisteren in de tuinzaal van het Gemeentelijk Concertgebouw gegeven klavieravond, een prachtig voorbeeld met de Chromatische fantasie en fuga van de meester. Inzonderheid bevat de fantasie, een wonder bovendien van harmonie in chromatische ontwikkeling, een expressivi teit van aangrijpende grootheid, culmine rend in het instrumentale recitatief. Hierbij aansluitend verrijst met de fuga een monu ment van muziek, bij welks bouw het hart en het verstand leiding gevend waren. Gerard Hengeveld bleef met een veelal uitstekende vertolking in de sfeer van de muziek. Een voortzetting, die men zelden zal ontmoeten, verkreeg de voordracht met de uitvoering van de 15 tweestemmige „In- ventionen" van Bach. Zij wezen op de bete kenis van Bach als paedagoog, die deze muziekstukjes van voornaam gehalte voor zijn leerlingen bestemde. Als laatste werk voor de pauze kwam Bachs „Partita in Bes", met uitzondering van de Prélude, een op eenvolging van dansen, waarvan de vorm slechts diende om zijn geniale fantasie en meesterlijke compositorische beheersing een verkozen orde te schenken. Gerard Henge veld kon met de vertolking hiervan veel voldoening geven. De tweede helft van het programma be stond uit werken van Fr. Chopin, „officiële" romantiek dus. Met uitzondering van de Polonaise in Bes op. 71 No. 2, koos Gerard Hengeveld bekende composities: de Ber ceuse, de Ballade in As, de Nocturne in cis kl. terts op. 27 No. 1, de Prélude in Des en het Scherzo in cis kl. terts op. 39. Meer dan bij Bach's muziek kon de vleugel met de klanken, die Chopin voor dit instrument bestemde, zich laten gelden. Afgezien van enkele oneffenheden, liet het spel van Hen- [eveld aan gaafheid niets te wensen. Hoogtepunten kwamen er met de Ber ceuse en het Scherzo. Het aanhoudende hartelijke applaus bewoog de solist tot het geven van twee toegiften: de door My ra Hess onder de naam „Jesus, joy of mans desiring" uitgegeven bewerking van een koraal uit Bach's Cantate No. 147, prachtig van klank en met innige uitdrukking ge speeld en de. Wals in cis kl. terts van Chopin. P. ZWAANSWIJK. In 1950 wederom uitreiking van de Thieme-prijs voor litteratuur De Vereniging ter Bevordering van de Belangen des Boekhandels stelt zich voor in 1950 de zogenaamde „Thieme-prijs" toe te wijzen. Deze wordt eens per zes jaar uitgekeerd aan een Nederlandse schrijfster of schrijver uit een fonds, dat in 1879 werd bijeengebracht door vrienden van de ver maarde uitgever Dirk Anthonie Thieme. Naar traditie bepaalt genoemde vereni ging het te bekronen litteraire genre. Thans zal dit zijn proza van bij uitstek verhalend karakter, hetzij in boekvorm hetzij in ver spreidde geschriften verschenen in het tijd- per van 1944 tot 1950. De jury bestaat uit de letterkundigen mevrouw dr. Annie Ro meinVerschoor, prof. dr. P. Minderaa, Victor E. van Vriesland en de heren dr. A. M. H. Schepman en mr. C. Vrij, voorzitter en secretaris der vereniging. Eveneens in 1950 zal worden bekroond een ontwerp van een embleem voor de ge noemde vereniging. BEURS TE HOOFDDORP. Tarwe 22.50-22.75, Gerst 26.50-27.50, Haver 22-23.50, Roggè 21.50-22.50, Groene erwten 42-44, Capucijnevs 60-65, Bruine Bonen 62-66, Karwijzaad 85-90, Blauw- maanzaad 125-135, Stroo naar kwaliteit 16-18, Hooi naar kwaliteit 50-75. Pelt UNO-commissaris in Libië? De heer A. Pelt, de 57-jarige Nederland se assistent-secretaris-generaal van de UNO, is door een speciale commissie voor gedragen voor de post van commissaris der UNO in Libië, welk gebied op 1 Janu ari 1952 onafhankelijkheid moet verkrij gen. Heden zal de Algemeene Vergadering v/orden verzocht de benoeming van Pelt goed te keuren. De heer Pelt, vroeger journalist, was gedurende een lange periode aan de voor malige Volkenbond verbonden. Later was hij vertegenwoordiger van Nederland op de UNO-conferentie te San Francisco en op de eerste, te Londen gehouden Alge mene Vergadering. In 1946 trad Pelt in dienst der UNO. Hij werd toen assistent-secretaris-generaal, be last met conferentie-aangelegenheden en voor algemene werkzaamheden. Winston Churchills zeventiende kleinkindeen zes roeken oude dochter van de heer en mevrouw Randolph Churchill, werd gisteren in Londen gedoopt. Na de plednigheu] poseerden (van links naar rechts) Randolph Churchill, mevrouw Churchillgrootrader Winston en de moeder met baby Aa.ra.beUa, voor de fotografen. Kosfofs medebeklaagden bekennen schuld Het proces tegen de vroegere Bulgaarse vice-premier Kostof. die in Sofia terecht staat onder beschuldiging van „begunsti ging van Bulgarije's buitenlandse vijan den", is voortgezet met verklaringen van Kostofs medebeklaagden, die vrijwel zon der uitzondering schuld bekenden en met hun bekentenissen Kostof compromitteer den, die op de eerste dag van het proces heftig ontkende. De voormalige minister van Financiën, Stefanof, de voormalige handelsattaché in de Sovjet-Unie Krist of en Petkof, voormalig vice-president van de staatscommissie voor economische za ken, sloofden zich uit om berouw te tonen en clementie in te roepen. Zij beriepen zich op de „verleidingen" van de Britse ge heime dienst en van Tito's agenten, en zeiden door Kostof te zijn geleid bij hun werkzaamheden ten gunste van een Bul gaarse omwenteling, die bij complot werd uitgestippeld en die was bedoeld om de partijleiding en de regering te wippen. Het complot mislukte volgens deze beklaagden door de „tijdige" arrestaties. Kostof zou volgens de genoemde ver klaringen het plan hebben gehad Bulga rije deel te doen uitmaken van een van de Sovjet-Unie afkerige Balkanfederatie on der leiding van Joegoslavië. Het proces wordt voortgezet. Besprekingen over „Fibenel" worden Donderdag hervat PARIJS, 8 December. De leiders der delegaties naar de voorbereidende bespre kingen voor een economische unie tussen Frankrijk, Italië; België, Nederland en Luxemburg, zijn na hun regeringen te hebben geraadpleegd te Parijs terugge keerd en hedenmiddag zijn onder leiding van Herve Alphand de besprekingen her vat. Morgen zal een nieuwe bijeenkomst plaats vinden. In bevoegde kringen verklaart men vol daan te zijn over de vorderingen die ge maakt zijn op de weg naar de totstand koming van de regionale unie en men gelooft, dat de vijf delegaties zeer binnen kort in staat zullen zijn aan hun regerin gen de positieve resultaten mede te delen van de besprekingen der laatste dagen. Men wijst er op, dat het communiqué dat dan gepubliceerd zal worden, en waarin de mate van overeenstemming die bereikt werd, zal worden bekend gemaakt, zich er toe zal beperken om aan de betrokken regeringen de eventuele besluiten mede te delen, waaromtrent de deskundigen het eens konden worden. Standpunt gehandhaafd Onze parlementaire redacteur deelt nader mede: Gelijk men weet is de Nederlandse delegatie, die aan de besprekingen in Parijs deelneemt inzake de totstandkoming van de zogenaamde Fibenel, tijdelijk in Den Haag geweest, in verband met het feit dat het Nederlandse voorstel om Duitsland in de combinatie te betrekken, bij de Parijse be spreking op tegenstand was gestuit. Heb ik het wel dan is onze delegatie nu terugge keerd naar de Franse hoofdstad met het voornemen om principieel aan haar oor spronkelijk voorstel te blijven vasthouden. Intussen zal zij verder naar bevinding van zaken hebben te handelen, zodat op dit ogenblik nog niet met zekerheid te zeggen valt hoe de afloop zal zijn. Het belangrijkste punt waarop men van Nedei-landse zijde zal blijven hameren is de opneming van West-Duitsland. Ook staat Nederland voor dat Engeland mede yan de partij zal zijn. BINNENUNT, Het aantal inwoners in Nederland be droeg op 1 November reeds 10.006.203 vermeldt het statistisch bulletin van het Ce- traal Bureau voor de Statistiek. In October j.l. werden 7055 huwelijken gesloten, 18459 kinderen geboren en stierven er 5714 pcr. sonen. Tal van landbouwers in Noord-Brabant en Zeeland zijn benadeeld door een Tilbur- ger, de 33-jarige J. C. O. Hij kocht grote par' tijen aardappelen en bonen op, maar betaalde nooit. O. verkocht de partijen weer. Hij heeft zijn slachtoffers voor een totaal bedrag van ongeveer f20.000 benadeeld. Tiel gaat in 1950 twee eeuwfeesten vie. ren. Herdacht zullen worden het loOb-jarig bestaan van deze Betuwse stad en het feit dat het. 750 jaar geleden is, dat zij haar stadsrechten kreeg. Te Heerlen is overleden mr. A. Hatx, directeur van de Oranje-Nassaumijnen. Mr! Haex was 49 jaar in dienst van de Oranje. Nassaumijnen en bereikte de leeftijd van 7! jaar. Dezer dagen is verzocht geen poslnak- ketten of drukwerken per zeepost meer ie zenden aan militairen van de 7 December- divisie en half December 1949 de verzending van dagbladen en tijdschriften per luchtpost aan militairen der 7 December-divisie te staken. Dit verzoek geldt voor die militairen", die wat de repa triëring betreft met de 7 December-divisie worden gelijkgesteld. Aan de Rynhaven te Rotterdam is de eerste paal in de grond geslagen voor een nieuwe meelfabriek van de Centrale der Nederlandse Verbruikscoöperaties, Het voormalige N.A.D.-kamp te Wier- den zal als strafinrichting in gebruik worden genomen voor debiele gevangenen, In dit kamp verblijven nog steeds tien gezinnen, die indertijd aanzegging' hebben gekregen het te ontruimen. Het gemeentebestuur van Wierden is .ér nog niet in geslaagd een ander onderdak voor hen te vinden. Een inwoner van Oirschot heeft toen hij vernam dat de kraai van Hans Kaart'gestor ven was, deze acteur een plaatsvervanger aangeboden. „Jan" zal Zaterdag met de K, L. M. naar Indonesië vliegen. Na aankomst in Batavia zal de NIWIN zorgen dat Jan goed en wel aan zijn nieuwe meester wordt af geleverd. 9 HAARLEM EN OMGEVING Tegen het middaguur stak Donderdag de 5-jarige P. B. onverwacht de Binnenweg in Heemstede over. De jongen liep tegeneen auto op en brak een been. I-Iij is naar liet Diaconessenhuis te Haarlem overgebracht, In de Nederlands Hervormde Kapel te Aerdenhout zal op Woensdag 28 December een concert gegeven worden, ten bate van de Vereniging Kinderzorg. De solisten zjjn Kitty Nedcrkoorn (sopraan), Bets Neder- koorn (clavecimbel), Hendrika Hoekstra (violoncel) en Renata Zwaardemaker (viool), Verder wei-ken mede het Bachkoor en een strijkorkest onder leiding van Kees Hartvelt. Het programma vermeldt werken van Bach, Corelli en Schütz. De Hervormde Vrouwengroep te Bloe- mendaal, houdt Dinsdag 12 December in het gebouw „Irene" een vergadering waarin Jkvr. Wttewaal van Stoetwegen zal spreken over de Christen Vrouwen in het Oosten. De kerkeraad der Gereformeerde Kerk van IJmuiden heeft besloten het kerkgebouw aan de Rambonnetlaan in zijn oude vorm te herstellen, IJmuiden-Öost zal een kerk aan de Zeeweg bouwen. De kinderkenner J. VinkcnborgJiit Bil'- hoven, zal spreken over „spycho-diagnostiek" in de Montessorischool Louise de Coligny- laan op 15 December voor de Kc.ineme: Studiekring voor Individual Psygologie. Benoemd is tot opzichter-tekenaar bij e dienst der gemeentewerken Haarlemmermeer G. Zeylmaker te Harlingen. Bij de belastigdienst werd verplaatst de commies-titulair J. Koopmans van Amster dam naar Haarlemmermeer. FEUILLETON die zijn geheugen verloor DOOR PATRICIA WENTWORTH Vertaald uit het Engels 37) HOOFDSTUK XXVII William werd wakker door het geluifl van de oude klok op het portaal, die acht sloeg. Het was een diep, plechtig geluid en William moest juist voordat hij begon te slaan, wakker zijn geworden, want hij telde alle acht slagen. Dat hij er geen ge mist had, wist hij, omdat iedere slag voor afgegaan werd door een snorrend geluid, waarmee het oude slagwerk op gang kwam en dit snorrende geluid het eerste was ge weest, dat hij gehoord had. Hij lag op z'n rechterzijde. De gordijnen waren openge trokken voor de ramen, die uitkeken op de tuin. Twee ramen stonden open. De lucht had een bleekgrijze kleur. Hij kon de bo venste takken van de cederboom zien. Om acht uur 's morgens is het niet meer donker op een Januari-morgen, maar echt licht is 't ook nog niet. Hij draaide zich om en zag Katherine naast zich liggen, met haar han den tegen haar kin gevouwen en haar haar uitgespreid op het kussen. Misschien was het op dat moment, of misschien was het al in zijn slaap gebeurd hij wist het niet en het deed er ook niet toe dat op eens, terwijl hij zich zo naar Katherine omdraaide en haar naast zich zag liggen, het gevoel, dat hij altijd beschreven had als de blinde muur, waartegen hij zich te pletter liep, van hem week. William Smith herinnerde zich William Eversley en William Eversley wist alles van William SmithDe twee helften, waarin zijn geheugen als 't ware gespleten was, waren samengevoegd en één geheel geworden. Het enige wat hem nog niet geheel duidelijk voor de geest stond, was de tijd, die hij in het Duitse ziekenhuis had doorgebracht. Hij herinnerde zich al les tot het moment, dat ze gebombardeerd waren, en hij wist, dat hij daarna in een Duits ziekenhuis terecht gekomen moest zijn, aangezien hij zich herinnerde, dat hij daaruit ontslagen werd als William Smith, maar wat er tussenin gebeurd was, kon hij zich niet te binnen brengen en bleef vaag als een droom van lang geleden. Het was waarschijnlijk een verre van aange name tijd geweest en hij was er van over tuigd, dat hij dé herinnering hieraan heel goed zou kunnen ontberen. Intussen waren er enorm veel dingen uit te zoeken Hij begon een en ander methodisch in gedachten na te gaan: Om te beginnen was er Katherine, maar dat was al in orde gekomen. Het had natuurlijk anders kun nen lopen, ze had heel goed intussen met iemand anders getrouwd kunnen zijn. Maar dat was niet gebeurd. Ze waren op nieuw met elkèar getrouwd en intens ge lukkig. Dan waren er de Everley's en de zaak. Dat was niet zo eenvoudig. Hij was be nieuwd hoe, Cyril en Brett de oorlogs jaren doorgekomen waren en of ze daarna I vlot waren overgeschakeld naar normale I condities. Hij had van geen van beiden I een overdreven hoge dunk wat zakendoen j betreft. Cyril had 't eenvoudig niet in zich en Brett had geen zin zich druk te maken. I Misschien had hij zich wel moéten in spannen, maar William had daar niet veel i vertrouwen in. Hij vroeg zich af, hoe ze zouden reageren,- als ze wisten, dat hij nog I in leven was. Enerzijds, als goede neven, I zouden ze er verheugd over zijn, maar anderzijds, van zakelijk standpunt uit be- I keken, zou zijn terugkeer wel eens weinig j gelegen kunnen komen. Wat de zaak niet I eenvoudiger maakte, was het feit, dat hij de jongste van hen drieën was en dat er zelfs een aanmerkelijk verschil in leeftijd tussen hen bestond. Dan gingen zijn ge- i dachten naar juffrouw Jones. Hij zag haar voor zich zoals hij haar de laatste keer i om zes uur 's avonds op die bewuste 6ae I December gezien had. Er was practisch I geen twijfel mogelijk, dat ze hem herkend had maar absolute zekerheid hieromtrent I had hij natuurlijk niet. Hij dacht hierover j na. Hij kon zich heel goed herinneren, hoe hij er vroeger altijd uit had gezien, en hij kon dat uiterlijk vergelijken met zijn ^tegenwoordige. Hij was werkelijk niet ge noeg veranderd, om juffrouw Jones de mogelijkheid van twijfel te laten. Ze had i hem op z'n minst een jaar of zeven ge- kend, voort'at hij vermist werd. Frank Abbott had hem herkend, terwijl hij hem maar één avond had meegemaakt. Davies I het was de oude Davies geweest, die op straat tegen hem aangebotst was had hem op slag herkend, zo op straat in het licht van een straatlantaarn. Nee, 1 juffrouw Jones moest hem ongetwijfeld ióók herkend hebben..».. Hij was juist bezig te bepeinzen, dat zijn plotselinge terugkeer, na zeven jaar dood gewaand te zijn, een complicatie zou kunnen betekenen zowel in het leven van andere mensen, als in zijn eigen be slaan, toen Katherine zich bewoog, een hand naar hem uitstak en wakker werd. Eén enkel ogenblik wist ze niet, waar ze zich bevond. Maar toen nam William haar in zijn armen en zei: „Liefste, word wakker, ik heb je iets te zeggen: ik weet opeens alles weer!" Ze gaf geen antwoord. Ze voelde zich nog doezelig, maar was wonderlijk geluk kig en William's aanwezigheid gaf haar een gevoel van veiligheid. De rest, die haar zo belangrijk had geleken, deed er op dit moment niet veel toe. „Ik bén al wakker, liefje," zei ze. „Nietwaar, je slaapt nog half, maar je moét helemaal goed wakker worden. Kathy, ik herinner me alles weer, besef je wat dat betekent?" Pas nu drong '1 tot haar door. „O liefste!" „Ja, en we staan er lelijk voor met die bigamie van ons!" „Onzin!" „Maar kindje, dat is toch het geval. Iemand, die bigamie pleegt, is een per soon, die een nieuw huwelijk aangaat, ter wijl zijn huwelijk met een andere vrouw of man nog intact is. Ons huwelijk be stond nog en er is opnieuw een huwelijk gesloten, dus is dat bigamie." „Nietwaar! Met dezelfde man of vrouw mag je best ik weet niet hoeveel keer opnieuw trouwen." Zijn stem klonk dringend, toen hij vroeg: „Katherine, waarom heb je me niet dadelijk alles verleid?" „Ik wilde, dat je je een en ander zelf zou herinneren". „Maar stel je voor, dat dat niet gebeurd was?" „Dan zou ik je vandaag hoé dan ook alles verteld hebben. Juffrouw Silver heeft me gezegd, dat ik dat moést doen". „Juffrouw Silver? Wat heeft die er mee te maken?" „Alles. Ik heb haar de hele geschiedenis verteld. Ze scheen het meeste bovendien al te weten". „Hoe is dat mogelijk?" „Ze combineert de dingen op de meest fantastische wijze. Ze drong erop aan, dat ik jou alles zou vertellen. Ik was dus van plan dit te doen, maar ik koesterde nog steeds de hoop, dat je je zelf alles zou hernneren, voordat ik er met je over moest beginnen. En mi is dat wonder inderdaad gebeurd Het duurde even .voordat hij zei: „Jou heb ik eigenlijk nooit vergeten". „Dat weet ik". „Ik wist onmiddellijk dat ik van je hield op het moment, dat je Tattlecombe's winkel binnenkwam. Mijn liefde voor jou heb ik altijd behouden, en toen ik je in persoon voor me zagzijn stem tril de O, Katherine, liefste, waarom heb je 't me niet gezegd?" „M'n dwaze lieveling", zei Katherine zachtjes. „Hoe kon ik nu die winkel bin nenwandelen en tot William Smith zeggen: je denkt, dat je me nooit eerder gezien hebt, maar in werkelijkheid ben ik je wettige vrouw". Ze legde haar wang tegen de zijne, en voegde eraan toe: „Wat zou juffrouw Cole daar wel van gezegd hebben?" William dacht aan diverse reacties, die bij juffrouw Cole mogelijk geweest zouden, zijn, en samen lachten ze, terwijl de ont roering op hun gezichten duidelijk zicht baar was. „Begrijp je", vervolgde Katherine. „ft wilde, dat je helemaal opnieuw van me ging houden, en toen dat inöèrdaad ge* beurde, wilde ik ook, dat je met me trouw de. Ik dacht, dat dat zou maken, dat je je alles weer herinnerde, maar het gebeurde niet, en het werd iedere dag moeilijker om je alles te vertellen. Maar hoe dan ook. vandaag zou ik je werkelijk alles verteld hebben. Het zou niet goed zijn geweest verder voor William Smith door te gaan „Nee", zei hij langzaam, „dat zou in derdaad niet juist zijn geweest." En hu voegde er aan toe: „Ik geloof dat er wel een en ander op te helderen zal zijn, Ka therine. Ik heb na liggen denken, terwijl jij nog sliep „Denk niet te veel....!" Hij schudde even met een ongeduldig gebaar zijn hoofd, een gebaar dat ze zo goed van hem kende en dat haar altijd deed denken aan een hond die, uit het water komend, zijn kop schudt. „Ik heb liggen denken aan dat onder houd, dat ik bij de Fa. Eversley met jU'" frouw Jones had.ze moet me herkend hebben. Of geloof je van niet?" „Ze heeft je natuurlijk herkend! Je bent practisch niets veranderd. Je zult nooit veel veranderen". Als een echo uit een ver verleden hoor de ze 't zichzelf als kind zeggen: „Het heek geen zin, William verandert nooit". (Wordt vervdgib

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1949 | | pagina 6