IJmuider Courant | 1949 | 10 december 1949 | pagina 6

Hoe het bouwvolume voor 1950
verdeeld is geworden

^gÊÊ

Zaak tegen gewezen beheerder
van de Beatrixkliniek voortgezet

Velsen

Woonarken winstgevender dan films

QKort en Bondig

De man

Zaterdag 10 December 1949

Ontevredenheid in het Westen van het land

Wij hebben reeds geconstateerd, dat het
bouwvolume aan Noordholland voor 1950
toegestaan, erg is tegengevallen. Ook Haar
lem kreeg daardoor veel minder dan ver
wacht was. Aan Haarlem werden immers
voor 1950 slechts toegewezen 78 normale
woningen en 200 montage-woningen. Daar
entegen werden voor 1949 toegewezen 316
gewone en 150 montage-woningen, dus te
zamen 466.

Gedeputeerde Staten van Noordholland,
die het bouwvolume moeten verdelen, heb
ben zich in een brief aan de gemeente
besturen verontschuldigd over de lage
toewijzing, maar zo werd er bijgevoegd
wij zelf waren ook teleurgesteld. Dit is
te begrijpen, want over 1950 kreeg de pro
vincie (buiten Amsterdam) slechts toege
wezen 2700 woningen, waaronder dan nog
1250 montage-woningen zijn.

Wij vernemen dat er niet alleen in Noord
holland, maar ook in Zuidholland ontevre
denheid bestaat over de verdeling van het
bouwvolume, in het bijzonder wat het aan
tal normale woningen betreft.

Interessant is het lijstje voor ons gehele
land eens onder de loupe te nemen. Dit ziet
er als volgt uit:

waarvan
aantal montage
woningen woningen

in elk geval verkieselijker is dan geen'
woning.

Opvallend is dat van de 10.000 (minder
gewenste) montage-woningen er slechts
200 aan Zeeland zijn toegewezen, terwijl de
drie Noordelijkste provincies er geen enkele
behoeven te bouwen. Limburg kreeg er
1000, in het bijzonder voor de mijngebieden.

Agenda voor Vel sen

ZATERDAG 10 DECEMBER

Thalia, 7 en 9.15 uur: „Moederlied".
Rcx, 6.45 en ,9.15 u.: ..De Saint in Londen".
Gebouw Leger des Heils, 8 uur: Concert
door het nationale muziekcorps van het
Leger des Heils.

ZONDAG 11 DECEMBER

Tlialia, 3 uur: „De grote race".

•7 en 9.15 uur: „Moederlied".
Rcx, 3, 6,45 en 9,15 uur: Als Zaterdag.

MAANDAG 12 DECEMBER
Thalia. 8 uur: „De grote race".

Rex. 8 uur: Als Zondag.

Raadhuis, 1012 uur. Spreekuur Burge
meester.

Groningen1251

Friesland 989

Drente 1030

Overijsel 2070

Gelderland 3744

Utrecht 1882

Noordholland

(zonder Amsterdam) 2646
Zuidholland (zonder
Den Haag en R'dam)

Zeeland

Noord-Brabant

Limburg 3062

Amsterdam 2634

Den Haag 2621

Rotterdam2413

3654
590
3414

1250

1250
200
400
1000
1200
1400
1600'

Van de 31980 woningen zijn dus 21980
normale woningen. Daarvan werden aan
Noord- en Zuidholland tezamen slechts
toegekend 7369, of 33,6 In beide pro
vincies waarin de drie grootste steden
van ons land liggen woont evenwel ruim
41,5 van onze bevolking.

Voor Haarlem komt de vergelijking al
zeer ongunstig uit. Hier woont 1/60 deel
van de bevolking van het land. Indien men
aanneemt dat in Haarlem het woningtekort
niet kleiner is dan het gemiddelde voor ons
land, dan zou dat de veronderstelling wet
tigen dat wij ook 1/60 deel zouden toe
gewezen krijgen van het aantal normale
woningen. Dit zouden er dan 366 zijn ge
weest. Haarlem kreeg er evenwel slechts
78!

Wij vernamen dat de minister van Weder
opbouw en Volkshuisvesting voor de vel
deling het advies gevraagd heeft van de
Vereniging van Nederlandse Gemeenten.
Deze heeft daarvoor toen een commissie be
noemd van drie ^personen. Daarvoor wer
den personen aangewezen uit Zeeland, Lim
burg en Groningen. In die commissie kon
den dus niet de grote belangen van de beide
Westelijke provincies bepleit worden.

Zijn wij wel ingelicht dan had de wijze
waarop deze commissie de woningen ver
deeld had, ook niet de volle bewondering
van de minister, maar het advies is gevolgd
omdat het gevraagd was.

Er wordt verwacht dat bij de behandeling
van het hoofdstuk Wederopbouw en Volks
huisvesting van de Staatsbegroting in de
Tweede Kamer over deze aangelegenheid
critiek niet achterwege zal blijven.

De gemeenten zijn in het algemeen niet
erg gesteld op montage-woningen omdat die
minder aansluiten bij het stadsbeeld. Zij
konden opgeven voor hoeveel van die hui
zen zij in 1950 in aanmerking wensten te
komen. De gemeenten hebben toen aantal
len daarvoor opgegeven die zij gebaseerd
hadden op de verwachting dat zij voor 1950
in elk geval meer normale woningen zou
den toegewezen krijgen dan voor 1949. Die
verwachting is intussen niet vervuld. In
dien men dit had kunnen voorzien, zouden
er vermoedelijk gemeenten zijn geweest die
dan in vredesnaam maar meer montage
woningen hadden aangevraagd, uitgaande
van het principe dat een montage-woning

De soevereiniteitsoverdracht
in de Eerste Kamer

Het afdelingsonderzoek door de Eerste
Kamer van het door de Tweede Kamer
goedgekeurde wetsontwerp betreffende de
souvereiniteitsoverdracht zal, naar ver
wacht wordt, de volgende week Dinsdag
geschieden. In de-week daarop kan dan
de openbai-e behandeling geschieden. Het
is niet onmogelijk, dat na de zeer uitvoe
rige behandeling in de Tweede Kamer, de
Kamer.van Vijftig het besluit zal nemen,
zich grote beperking op te leggen.

Vanmorgen zette de Haarlemse Arrondis
sementsrechtbank de behandeling van de
zaak tegen de gewezn beheerders van de
Beatrixkliniek,. het echtpaar J. G. K. en T.
G. K.-K., verdacht van verduistering, sub
sidiair heling, voort.

De Officier van Justitie, mr. G. W. F. van
der Valk Bouman deelde mede, dat hij drie
nieuwe getuigen had opgeroepen.

De verdediger, mr. J. Roggeveen, had
hiertegen bezwaar, doch de president, mr.
J. H. Hülsmann, verklaarde dat de recht
bank deze bezwaren niet kon delen.

De eerste, de Haarlemse arts J. M. Segaar,
vertelde, dat reeds spoedig na zijn onder
duiken het echtpaar Becker klachten had
over de familie K. Deze zou trachtten de
heer en mevrouw Becker uit de kliniek te
houden.

Aanvankelijk nam hij die klachten niet
erg au sérieux, te meer daar de heer en
mevrouw K. en hun assistent de B. op dat
ogenblik aannemelijke argumenten daar
voor aanvoerden.

Na de bevrijding was de heer Segaar
tussenbeide gekomen bij de arrestatie van
de heer Becker door de B.S. De getuige had
de overtuiging gekregen dat de heer K. hier
de hand in had gehad; er waren omstan
digheden die „te denken gaven".

De tweede getuige, de heer H, van Breu-
kelen, was tegenwoordig geweest bij de
onderhandelingen tussen de eigenaars van
de Beatrixkliniek en de verdachten over het
door de laatsten voorgestelde pachtcontract
van de la-aaminrichting. Bij de discussies
voerde vooral de assistent de B., die, zoals
men zich zal herinneren aan het einde van
de vorige zitting, onder verdenking van
meineed werd aangehouden, het grote
woord. De heer en mevrouw Becker gedroe
gen zich alsof ze zich in een dwangpositie
bevonden.

De heer Becker zag lijkwit en mevrouw
Becker zweeg vrijwel de gehele tijd.

De getuige verklaarde dat de houding dei-
verdachten bij hen het gevoel opriep, dat ze
wilden zeggen: „Een woord bij de Duitsers
en het is met jullie gedaan". De uitdrukking
„carte blanche" \vas in zijn bijzijn niet ge

bruikt. „Het is dus niet aannemelijk, dat
de familie Becker aan de verdachte de
vrije hand in het beheer van de kliniek
heeft gegeven", vroeg de president.

Getuige: „Inderdaad".

Verdachte K.-K. kan zich van het ge
sprek, althans van een eventuële toespeling
op het gevaar dat de heer Becker liep, niets
meer herinneren.

Mevrouw Van de Putte, die eveneens bij
de heftige woordenwisseling over het pacht
contract was geweest, bevestigde de woor
den van de vorige getuige. Een bepaalde
afpraak werd niet gemaakt en zeker werd
geen blanco volmacht gegeven. „"Wanneer
iets anders wordt beweerd, is dat een leu
gen".

De zitting duurt voort.

Voor verschillende doeleinden zijn sedert lange tijd werkzaamheden bij de duikboot-
bunker van IJmuiden verricht. Inplaats van duikboten zullen straks haringen er
onderdak vinden. De kade waar straks de vissersschepen hun lading zullen lossen,
die in de bunker opgeslagen zal wordenis nu gereed gekomen.

ECHEC DUIVENDRECHT

HEBT U EEN BANDENLOZE MOTOR?

Over de volgende voorwerpen zijn dage
lijks van 11 tot .12 en van 16 tot 17 uur, met
uitzondering van Zaterdagmiddag en Zondag,
inlichtingen te verkrijgen op het hoofd
bureau van politie.

Enige wanten, 1 motorbuitenband, kist met
22 flessen. 3 paai- handschoenen, vulpotlood,
kinderbril, sleutel, kinderschoentjes, actetas,
couponboekje (ziekenbonnen"), hond, siga
renpijpje. dasspeld, wekker, liaarstrik, por-
temonnaie, gouden ring kinderhoedje, cein
tuur, refelctor van fietslamp, zwembroekje)
oliepak, damesrijwiel, boodschappentas,
meetlint, kist eieren, muts, shawl, herenhoed,
boord, handwarmer, fietstas, schaartje, mo-
torhandschoen.

Gemeenteraad van Oud-Gastel
was niet beëdigd

De kleine gemeente Oud-Gastel in West-
Brabant verkeert in moeilijkheden. Van de
dertien raadsleden zijn er twaalf niet
rechtsgeldig beëdigd op 6 September. Dat
betekent, dat de wethoudersverkiezirig
eigenlijk geen verkiezing is geweest en dat
alle nadien door de raad genomen beslui
ten geen rechtskracht bezitten.

De moeilijkheden zijn het gevolg van
het feit, dat burgemeester H. Hofland de
installatievergadering van de nieuwe raad
niet kon bijwonen wegens ziekte. De leden
legden toen de voorgeschreven eecl af in
de handen van de heer P. Verholen, die
wethouder en loco-burgemeester was in
het oude college. Op 6 September was de
heer Verholen echter geen loco-burge
meester meer, doch gewoon raadslid en
dus niet gerechtigd de eden af te nemen.
Dit had dienen te geschieden door het
oudste lid van de nieuwe raad.

De nieuwe raad koos de heer Verholen
weer tot wethouder. De zaak zal nu wor
den opgelost door een benoeming van de
heer Verholen tot loco-burgemeester, met
terugwerkende kracht tot 6 September
door de Commissaris van de Koningin in
de provincie Noord-Brabant. De kwestie
kan echter ook bij wet geregeld worden.
De beëdiging kan niet opnieuw geschie
den, omdat de termijn daarvoor reeds is
verstreken. Het dertiende raadslid neemt
een uitzonderingspositie in. Hij woonde de
eerste vergadering niet bij en legde de
...eden-af in-de handen van de burgemeester
tijdens de tweede vergadering.

Er bestaat kans dat het handelsverkeer
met IJsland dat enige tijd heeft gestagneerd,
zal worden hei-vat. Men heeft gegronde hoop,
dat de schulden, welke IJslandse importeurs
aan Nederlandse exporteurs hebben, zullen
kunnen worden getransfeerd.

Tot commissaris van de gemeentepolitie
te Rotterdam zijn benoemd H. Zoek en J. A.
Kwast, beiden hoofdinspecteur van' politie
aldaar. Tot commissaris van gemeentepoli
tie te Zutfen is benoemd de heer C. J. Dragt,
hoofdinspecteur van politie te Baarn.

Nederlandse filmproductie blijkt niet lonend te zijn

Automobilisten mogen Urk alleen te voet binnengaan. Een groot bord kondigt aan,
dat Urk is afgesloten voor het motorverkeer. Motorvoertuigen dienen op het
parkeerterrein te worden gezet.

Nu een interdepartementale commissie
opnieuw het vraagstuk van middelen cr
mogelijkheden van de Nederlandse film
productie in studie heeft genomen, zijn de
belanghebbenden op dit punt zeer benieuwd
wat de resultaten van die studie zullen zijn.

Zoals men weet is de Cinetone-studio te
Duivendrecht na de oorlog in een stichting
omgezet, waarin de Nederlandse Bioscoop
bond a fonds perdu een millioen heeft ge
stort. Deze middelgrote studio staat vrijwel
renteloos, hoewel de technische .outillage
modern is. Men bouwt er op het ogenblik
woonarken. Slechts enkele films zijn er na
de oorlog vervaardigd.

De directie van de Nederlandse Bioscoop
bond, die overigens geen bemoeienis met de
bedrijfsvoering van de stichting „Cinetone"
heeft, verklaart deze stilstand uit het feit,
dat het onder de huidige omstandigheden
niet wel mogelijk is films te vervaardigen.
De belastingen zijn, althans volgens de Bio
scoopbond, zo drukkend, dat iedere produ
cent hierdoor wordt afgeschrikt. De kosten
van een Nederlandse film belopen gemid
deld twee ton tot een kwart millioen gul
den indien deze film voor het grootste deel
in de studio wordt gemaakt. Dan komt het
vraagstuk van de exploitatie. De kaarten
hiervoor liggen zo ongunstig, dat de exploi
tanten van bioscopen doorgaans ongaarne
een Nederlands product vertonen. Lopende
productie en amortisatie belopen voor een
Nederlandse film ongeveer 1,2 millioen gul
den. Hiervan moet ruim drie ton belasting
worden betaald. Men zegt in bioscoopkrin
gen, dat verlaging van de vermakelijkheids
belasting die thans in de meeste-steden* 35-
proeent bedraagt; de productie,en vooral-
de exploitatie van Nederlandse films aan
zienlijk zou vergemakkelijken. Onder de
huidige omstandigheden is het maken van
films echter schier onmogelijk. Als voor
beeld wordt hierbij aangehaald de film
„Een koninkrijk voor een huis", die een
kassa-succes werd en dank zij de lange
roulatie thans winst belooft te gaan opleve
ren. Men vergeet maar al te dikwijls, aldus
deskundigen, dat wij een klein taalgebied
hebben, waardoor de vertoningsmogelijk
heden "beperkt zijn. Van export kan niet
veel sprake zijn, zodat een Nederlandse
producent ook hierdoor" reeds een grote
handicap heeft.

Met de productie van drie tot vier films
per jaar zou de stichting „Cinetone" kun
nen draaien. Dat wil zeggen, dat „Cinetone"
niet zelf zou produceren, doch aan produc
tiegroepen verhuurd zou worden. Hiervoor
is een deskundige technische staf nodig, een
team, dat met de studio ter beschikking van
de producent kan worden gesteld. Hand
having van zulk een team vereist echter
geregeld werk en dat is er niet.

Andere studioplannen

Een studioproject, dat ongeveer drie jaar
geleden wereldkundig werd gemaakt, doch
nog niet is uitgevoerd, staat op het ogenblik
wederom in de belangstelling. Het gaat
hier om de plannen van het „Filmcentrum
Rhenen" N.V. in oprichting.

De initiatiefnemers tot dit plan hebben
nog steeds een optie op 65 hectare terrein
van de gemeente Rhenen. Drie jaar ge
leden zagen zij mogelijkheden tot het stich
ten van een groot studiocomplex, waarin
buitenlandse maatschappijen films zouden
kunnen maken. Bij de studio waren een
hötel en enige bungalows geprojecteerd.

Men wenste de studio's groot en compleet

met alle bijbehorende bedrijven, zoals labo
ratoria, synchronisatiegebouw, kantoren,
werkplaatsen, garage, drukkerij, theater en
recreatieruimte. Dit zou dus een Neder
landse filmstad moeten worden. Het exploi
tatieschema voorzag in negen maanden
verhuur aan buitenlandse, speciaal Ameri
kaanse en Engelse, maatschappijen. In de
drie overige maanden zouden d'e studio's
ter beschikking van Nederlandse producen
ten kunnen staan. Voorts had men het oog
gericht op .de Duitse producenten, die toen
met gebrek aan studioruimte te kampen
hadden.

Volgens een der initiatiefnemers hebben
de voorbereidingen tot dit plan ongeveer
zeventigduizend gulden gekost aan ontwer
pen, studiereizen en onderhandelingen. Van
Amerikaanse zijde was men 'bereid tot par
ticipatie in de vorm van een technische
outillage, die door gebruik van de studio
zou worden terugbetaald. Met diverse maat
schappijen waren voorlopige overeenkom
sten tot verhuur gesloten. Ook lag het in
de bedoeling dé productiebedrijvighéid van
bijvoorbeeld legerfilmdienst en onderwijs-
film m Rhenen te concentreren en er een
eventuele staatsfilmbibliotheek onder te
brengen.

Bij de opzet van deze Cunera-studio's
werd rekening gehouden met het vervaar
digen van kleurenfilms.'

Verwijten en critiek

Het niet realiseren van dit studioplan
wijten de initiatiefnemers aan gebrek aan
belangstelling, tekort aan kennis van zaken
alsook aan de vrij gróte''verwarring in amb
telijke-kringen kort na-de oorlog. Ondanks
vele conferenties schijnt het plan voor Rhe
nen eerst vrij onlangs in overheidskringen
serieus onder de loupc genomen te zijn. Men
heeft thans een uitnodiging voor een nadere
conferentie ontvangen.

Men betwijfelt echter of de mogelijkheden
tot realisering en exploitatie van de Cunera-
studio's nog zo groot zijn als voorheen.

Buiten de kring der initiatiefnemers hoort
men in Nederlandse filmkringen weinig
ten, voordele van de Rhenense plannen zeg
gen. Men wijst erop, dat ons klimaat zich
niet bijster voor een geregelde productie
door buitenlandse maatschappijen leent.
Indien buitenlanders werkelijk belangstel
ling voor Nederland hadden, dan zouden zij
allang een eigen centrum hebben opgericht.
Sommigen uitten de veronderstelling dat
het project werd gelanceerd ten voordele
van grondeigenaren in Rhenen. Anderen
wijzen erop, dat het stichten van dit com
plex met toebehoren zoveel kapitaal zou
vergen, dat het nooit rendabel zou kunnen
worden gemaakt.

Het is op het ogenblik dus zo, dat Neder
land met een voorlopig niet rendabele stu
dio zit, terwijl de andere op papier is ge
bleven.

Weer een Stadionspel
van Carel Briels

De regisseur Carel Briels heeft van be
stuur en directie van het Olympisch Sta
dion te Amsterdam opdracht gekregen om
ter gelegenheid van het eerste lustrum der
bevrijding op 5 Mei 1950 „een nationale
manifestatie te ontwerpen en te doen uit
voeren". De heer Briels, die de opracht
inmiddels aanvaardde, zal hiermede zijn
werkzaamheden op dit terrein afsluiten.
De voorgaande Stadionspelen hebben in
totaal een bedrag fan ongeveer 700.000
voor liefdadige doeleinden opgebracht.

Het aantal rekeningen

chèque- en Girodienst bedroeg dndov os^
ber 515.687 tegen 514.253 einde OctoV,'
omzet in November bedroeg f 4 070^
tegen f4.575.394.211 in October, Het t.1
tegoed der rekeningshouders bedrnoJ ,al
November f 1.066.484.205 tegen f I.I19ffi"Q

tegen f4,575.394.211 in October, Het t
tegoed der rekeningshouders bedro-- aal
November f 1.066.484.205 tegen f ï.u
eind October.

Een Nederlandse Missie is ing(
de geallieerde Hoge Commissie vot
land te Bonn. Als hoofd van de miss
noemd de vice-admiraal J. M. de Booy |]e"

zijn functie zal uitoefenen naast (\V0'
hoofd der Nederlandse Militaire Missie h-a]s
Geallieerde Bestuursraad in Duitsland
Berlijn. u te

Het consulaat der Nederlanden
Istanbul is verheven tot een consulaat 1
raai. De heer D. J. E. Graaf de Hochenil"
is benoemd tot consul-generaal der w»?"
landen aldaar.

De heer D. Verhaar, directeur van a
Koninklijke Handelmaatschappij Vnn„üae
Boeke en Huidekoper N.V. te Groningen 1
wegens zijn leeftijd uit de directie li-ns
In een op Dinsdag 20 December in Haarl
te houden buitengewone vergadering v
aandeelhouders zal worden voorgestpU j
heer G. Kalff Azn. tot directeur te benoïL e

Tot rechter-plaatsvervanger j* T
arrondissements-rechtbank te Rotterdam
benoemd, mr. B. Moret, lector aan de Vs
derlandse Economische Hogeschool Pe'
accountant te Rotterdam. en

De vijf thans in ons land vertoevend
leden van het Amerikaanse Congres hehhe
een bezoek gebracht aan de fabrieken van d
AKU te Ede. In hun gezelschap bevond zin!
de heer Clarence E'. Hunter, chef van de F
C. A.-missie in Nederland.

Hoewel door de beslissing in de Tweed
Kamer een voor de beurs sinds lang bestaan
de factor van onzekerheid is weggenomen
waren de koersveranderingen Vrijdag gerin"
en had de beurs een onbelangwekkend ver°

loop. Men vraagt zich thans af hoe de tóe
stand in Indonesië zich onder d.e nieuwe
omstandigheden zal ontwikkelen

De heer M. A. Reinalda, Commissaris
der Koningin, in de provincie Utrecht heeft
Vrijdag de jaarlijkse tentoonstelling van
Ornithophilia in de Jaarbeurshallen te
Utrecht geopend. Tot de eerste bezoekers bp,
hoorden leerlingen van de school van Kee«
Boeke, onder wie ook Prinses Margriet.

De Nederlandse consul-generaal inNew
York heeft aan dr. Herman B, Baruch, die
ambassadeur der V. S. in Nederland is' ge
weest de onderscheiding van Grootkruis in
de Orde van de Nederlandse Leeuw uitge.
reikt. Hij bood tevens de versierselen der
onderscheiding en een foto van het Konink
lijk echtpaar aan, voorzien van een persoon
lijke opdracht van de Koningin.

De 29-jarige A. S. uiriCoevordcn, die als
bewaker in het kamp „Erica" te Ommen vele
gevangenen heeft mishandeld en stroop
tochten ondernam door de omgeving, is tot
levenslange gevangenisstraf veroordeeld,

Tegen het voormalig hoofd van het
Bureau Intendance der Koninklijke Paleizen,
J. J. W. te Wassen-aar, is f500 boete geëist!
Hem was ten laste gelegd, dat hij „hoogst
ondoordacht en onverantwoordelijk zijn goed-
keuring heeft gehecht aan het af branden van
verf aan het Koninklijk Paleis aan het
Noordeinde in Den Haag, waardoor (op 18
Mei 1948) brand uitbrak en een schade van
f380.000 werd aangericht".

Achthonderdvijftig runderen, waaronder
vele stamboekdieren, zullen de volgende
week met het m.s. Eendracht uit Rotterdam
naar Peru vervoerd worden. De lading ver
tegenwoordigt een waarde van anderhalf
millioen gulden.

Specialisten op faunistisch en floristisch
gebied die een onderzoek instelden op de
Westelijke hellingen van de St, Pietersberg,
hebben interessante vondsten gedaan, Men
verzamelde 13.000 insecten, waaronder 2000
verschillende spinnen en mijten, 2400. isopo-
den en 6000 molusken. De voorlopige deter
minatie van de isopoden heeft reeds uitge
maakt, dat op de St. Pietersberg drie voor
Nederland geheel nieuwe soorten zijn ge
vonden.

Generaal-majoor b. d. L. J. elc Wolf,
oud-hoofdintendant van het Koninklijk Ne
derlands Leger, is op 71-jarige leeftijd te
Wassenaar overleden.

De politie te Bergen op Zoom heeft een
inwoner van deze stad aangehouden, die een
administratiekantoor exploiteerde en zich
belastingconculent noemde. Hij wordt ervan
verdacht een aantal goedgelovige lieden op
het platteland van f 10.000 te hebben opge
licht. Hij wist bovendien onrechtmatig in het
bezit van een auto te komen,

Conform de eis veroordeelde de Gro
ningse rechtbank de 35-jarige landarbeider
E. J. uit Kolham tot vier jaar gevangenisstraf
J. heeft tijdens een twist op 19 Juli te Rui-
scherbrug J. K. uit Groningen doodgestoken,

Aan de rijksuniversiteit te Leiden zijn
geslaagd voor het candidaatsexamen genees
kunde de dames M. Oolders enW. Oolders te
Haarlem.

Tot ridder vierde klasse der Militaire
Willemsorde is benoemd de luitenant-kolonel
der infanterie van het K.N.I.L. A. van San-
ter} wegens zijn optreden als commandant
van een bataljon infaterie bij acties op Java
in 1947 en 1948.

Nederland heeft ondertekend de te
Genève opgestelde nieuwe Rode Kruis-
verdragen 'betreffende de bescherming in
oorlogstijd van de zieken en gewonden te
land en ter zee, van de krijgsgevangenen cn
van de burgerbevolking. Bij de onderteke
ning van het verdrag over de bescherming
van burgers in oorlogstijd heeft Nederland
een voorbehoud gemaakt ten aanzien van
het opleggen van de doodstraf in bezet
gebied.

Het bureau Zakenreizen van het ministe
rie van Economische Zaken, dat de nood
zakelijkheid van reizen van Nederlanders
naar het buitenland moest beoordelen, zal
per 1 Januari worden opgeheven.

FEUILLETON

die zijn geheugen verloor

DOOR PATRICIA WENTWORTH
Vertaald uit het Engels

Ze herinnerde zich niet precies, naar
aanleiding waarvan ze dit met een boos
stemmetje gezegd had, maar het klonk
haar opnieuw duidelijk in de oren.

Hij begon over meneer Davies en zei:
„De oude Davies herkende me onmiddel
lijk, daarvan ben ik overtuigd. Hij botste
tegen me aan, kreeg er bijna een flauwte
van en vroeg me, wie ik was".

„En jij antv/oordde: William Smith, van
Tattlecombe's Speelgoedmagazijn, in El-
lery Street. Eerst dacht hij, dat je een
geest was, maar 'daarna rende hij de eer
ste de beste telefooncel binnen om mij op
de hoogte te stellen".

„Belde hij jou op?"

„Daardoor kwam ik alles te weten", be
kende ze hem en verborg haar geziehtje
tegen zijn schouder.

Hij kuste haar teder en enige ogenblik
ken later kwamen ze terug op juffrouw
Jones.

„Weet je", zei Katherine, „het was wel
vreemd, dat ze zo'n late afspraak met je
maakte. Je ondertekende, naar je me ver

telde, je brief met „William Smith" en de
gedachte liet me niet los, dat ze je hand
schrift in de ondertekefling „William"
herkend had. Ze was er misschien niet
helemaal zeker van, maar mogelijk was
er een vermoeden in haar gerezen, waar
door het haar nuttig leek een dergelijke
late afspraak met je te maken, als iedereen
practisch naar huis zou zijn. Het kantoor
sluit normaal om half zes. Meneer Davies
blijft meestal nog wat rondhangen en op
die avond kwam hij zelfs nog even terug,
omdat hij iets vergeten had. De arme
man!"

„Hoezo, arme man?"

„Hij is dood, William".

„Wat....?"

„Hij kreeg een ongeluk op straat op de
zevende December

„De zevende Decemberherhaalde

William.

„De dag, nadat hij jou gezien had".

„De dag, nadat hij mij herkend had".

„Ja."

Ze zwegen beiden. Dan vroeg William:
„Had hij mij wérkelijk herkend?"

„Ja, hij belde mij onmiddellijk op en
zei: Ik heb meneer William gezien".

„Geloof je, dat hij dat ook aan iemand
anders meegedeeld heeft?"

„Ik weet 't niet. Hij ging de volgende
dag gewoon naar kantoor en 's avonds
naar huis. Op weg naar huis is hij bij een
druk kruispunt neergeslagen en naar een
ziekenhuis vervoerd. Hij is niet weer bij
kennis gekomen. Ik wist er niets van tot
voor tien dagen geleden. Bunny vertelde
't mij. Het was die dag, dat ik 's middags
wat later op de zaak kwam. Ik lunchte
toen in de stad met Cyril, Brett en Bunny.
Er was enige stagnatie geweest in de be

taling van mijn uitkeringen en Bunny was
naar de stad gekomen om hierover met de
heren te praten. Bunny en ik gingen samen
in een taxi terug, en hij vertelde me, dat
ik me geen zorgen over het geld behoefde
te maken, dat ik voortaan weer regelmatig
uitbetaald zoii krijgen, en dat ik hem on
middellijk op de hoogte moest stellen, als
dat niet gebeurde. Cyril en Brett hadden
laten doorschemeren, dat de oude Davies
niet meer honderd procent was geweest
de laatste tijd en nogal eens fouten had
gemaakt. William, begrijp je, dat ik hun
dat nooit vergeven kan?"

„Katherine, wat bedoel je?"

„Ze beweerden, dat hij zijn werk niet
meer aan kon en dat hij in de boeken had
zitten knoeien. Bunny vertelde me dat. En
hij vertelde me ook, dat meneer Davies
dood was. Tot op dat moment wist ik
daar niets van. Toen ik in mijn flat terug
was, belde ik dadelijk juffrouw Jones op.
Ze lichtte me in over het ongeluk van
meneer Davies, en toen ik erop bleef aan
dringen, noemde ze me de datum. Het ge
beurde de zevende December".

Opnieuw heerste er stilzwijgen. Na een
ogenblik zei William:

„Davies kwam die dag dus wel gewoon
op kantoor?"

„Ja."

„Veronderstel, dat hijbegon hij,

maar maakte zijn zin niet af.

Katherine antwoordde hem, alsof hij
dit wél gedaan had: „Ik weet 't niet. Ik
schreef hem om hem te zeggen er vooral
met niemand over te spreken, dat hij jou
gezien had. Mijn brief kan niet voor de
avond bij hem aangekomen zijn, maar hij
is niet meer thuis terug geweest.Hij
ging die zevende December normaal naar

kantoor. Misschien heeft hij er uit zich
zelf wel met niemand over gesproken.
Ze hield op en na enige ogenblikken voeg
de ze er aan toe.„Maar er bestaat ook de
mogelijkheid, dat hij er wél over sprak.

HOOFDSTUK XXVIII.

Op de Zaterdagmiddag, dat William en
Katherine naar Leclstow reden, dronk
Abby Salt thee bij meneer Tattlecombe.
Hij had half en half verwacht, dat ze niet
zou komen, en voelde zich in de stemming
om zich daarover op te winden. Ook al lag
Emily Salt mét influenza te bed, dit mocht
voor haar, naar zijn mening, geen reden
zijn om aan Emily's ziekbed gekluisterd
te zitten en haar bloed eigen broer, die
met een ziek been op een sofa lag, te ver
waarlozen. Hij was, al zo druk bezig zich
met een zekere genoegdoening hierover
op te winden, dat Abby's komst hem
eigenlijk teleurstelde. Abby deed haar
mantel uit, zette haar hoed af, en ver
dween in de keuken om thee te zetten,
daar juffrouw Bastable een vrije middag
had, die ze doorbracht bij een schoonzus
ter in Ealing, een gepensionneerde school
juffrouw.

Terwijl Abel zijn eerste kopje thee
dronk, constateerde hij met een vage ver
wondering, hoeveel smakelijker deze thee
smaakte, die toch met hetzelfde water,
dezelfde thee, hetzelfde gas en in dezelfde
pot was klaar gemaakt. Thee, gezet door
Abby Salt, was en zou waarschijnlijk al
tijd beter zijn dan thee, gezet door juffrouw
Bastable. Met alles was dat zo: met koffie,
bouillon en wat al niet meer. Hij voelde
zich vriendelijker gestemd jegens haar
worden en vergat dat hij zich over haar
eventueel nièt-komen opgewonden had.
Ze had hem nu immers bewezen, dat ze

Emily niet verkoos boven hem, en hij
voelde zich niet langer verontachtzaamd.
Abby presenteerde hem warme toast van
precies de juiste brosheid, met voortref
felijke koude boter. Met een rilling herin
nerde Abel zich juffrouw Bastable's aan
bod om voor haar vertrek alvast toast
klaar te maken en deze „warm te houden".
Stel je zo iets voor bij toast! Hij had haar
aanbod enigszins nadrukkelijk afgeslagen,
en ze was met een beledigd gezicht ver
trokken.

Hij genoot van Abby's toast en luister
de naar haar verhaal over de vriendelijk
heid van juffrouw Simpson, die intussen
op Emily Salt was komen passen. „Ze
kwam gisteravond even langs en toen ik
't erover had, dat ik eigenlijk vanmiddag
naar jou toe moest, maar dat ik niemand
had om bij Emily op te passen, bood ze
onmiddellijk haar diensten aan. Ellen
Simpson is een ware vriendin, ook al heeft
ze haar vervelende eigenschappen, maar
die heeft ieder mens nu eenmaal. Boven
dien kun je niét iedereen bij Emily laten,
ook al is ze weer aardig opgeknapt. Gis
teren was ze bijna de hele dag op en van
daag ook, maar ze mag nog niet naar bui
ten. Ik heb haar gezegd, dat ze het best
in haar eigen kamer wat kan gaan liggen
rusten, terwijl ik weg ben, en ik heb de
radio bij haar neergezet. Als je iets nodig
hebt heb ik gezegd kun je naar Ellen,
die in de salon zit, gaan. Ellen zal haar
ook thee brengen, maar het leek me beter,
dat die twee niet aldoor bij elkaar zitten
te praten, want dan is de kans op ruzie
niet uitgesloten".

Het was niets voor Abby om dergelijke
lange verhalen te houden en Abel Tattle
combe keek haar enigszins verwonderd

aan. Hij was even weinig -
in Ellen Simpson als in Emily Salt. Het
interesseerde hem niet in 't minst, wie
van de twee op de andere paste, en Abby
wist dat maar. al te goed. Het zou hem
niets hebben kunnen schelen, of ze op
een onbewoond eiland dan wel aan oe
Noordpool zaten.

Ellen Sinpson had wenkbrauwen, d'e
boven haar neus in elkaar overliepen, en
ze had een irriterende manier om iedereen
altijd tegen te spreken. Toen ze, na de
dood van zijn vrouw, begonnen was het
plotseling in alles met Abel eens te zijft
en Abby haar tegelijk met hem op de thee
was gaan vragen, was hij zo buiten zich-
zelve van woede geweest, dat hij er open
lijk met Abby over gesproken had.

Nee, werkelijk, Abby kon weten, aai
verhalen over Ellen Simpson hem n'et
interesseerden.

Hij nam nog een plakje toast en zet
„Er is iets ,dat je hindert en dat je me
wilt vertellen".

Mevrouw Salt's frisse gezicht bleef on
bewogen. De blauwe ogen, die zoveel ge
leken op die van Abel, bleven hem rustig
aankijken. Ze nam haar kop thee op,
dronk ervan, en deze weer neerzettend»
antwoordde ze hem: „Wel, het is inderdaad,
een feit, dat ik het prettig vind je allee
te treffen".

Abel schudde zijn hoofd. „Je wist hee
goed, dat ik alleen was. Juffrouw Bastabi
is naar haar schoonzuster in Ealing,
zal pas laat terugkomen en dan in ee
zeer sombere stemming zijn, omdat a
schoonzuster haar altijd behandelt, also
ze niet tot tien kan tellen. Maar vertel m
nu, wat je op je hart hebt".

(Wordt vervolgd