Teleurstellend spel van Nederlands elftal
Oranjeploeg miste verscheidene kansen
Het verloop van de strijd in Amsterdam
Voetbalbond ontving geschenken
3
Verdiende Deense üoetbalzege
„Een slechte wedstrijd''
zei de heer Herberts
Kraak werd verrast door
(Van onze sportredacteur).
Enkele seconden voor het einde van de Iandemvedstrijd Nederland-Denemarken
ging Abe Leustra er van door en op het ogenblik, dat hij een schot loste floot scheids
rechter Ha mus voor het laatst. De bal ging juist naast de paal in het zijnet en een
groot deel van de drie en zestigduizend bezoekers in het Olympisch Stadion ver-
Keerde in de mening, dat de gelijkmaker tot stand gekomen was. In die mening werd
het gesterkt doordat de scheidsrechter naar het midden wees. Het publiek, dat de
tribunes verliet, wist niet eens, hoe de uitslag was en dat de Denen een verdiende
overwinning van 1 0 hadden behaald. Een zege kwam de gasten toe, omdat zij een
beter spel vertoond hadden. Dc Oranjeploeg heeft volkomen gefaald. Hadden zij
overigens.gewonnen, dan zou het niet eens vreemd zijn geweest, want de Neder
landers hebben meer kansen gehad dan de Denen. Roosenburg, Clavan en Schaap
hebben er eritge voorbij laten gaan.
Voetballers boden bond
geen jubileumgeschenk aan
Het weer was Zondag prachtig; de zon
scheen helcler in het Stadion en de toe
schouwers, die een plaats in het noordelijk
deel hadden, konden zich koesteren in de
lente-achtige zonneschijn. Aan voetbal heeft
geen der bezoekers zich echter kunnen ver
warmen, en zeker niet aan 't spel onzer
landgenoten. Wat werd er slecht ge
speeld. De voetballers hebben de K.N.V.B.
geen geschenk in de vorm van een over
winning kunnen aanbieden. Neen, het is
eigenlijk nog erger, want hel gaat met het
internationale voetbal van ons land hard
achteruit. Dat bleek enkele weken ge
leden reeds in Rotterdam, maar Zondag
nog meer. Er ontbreken spelers van grote
allure. Een wekelijkse training om het
lichaam fit te houden en aandacht beste
den aan techniek en tactiek zijn natuurlijk
van grote waarde, maar als er geen spelers
zijn, die een bijzonder hoog peil bereiken,
dan komen wij er- niet. Wij schreven vroe-.
ger reeds, dat een speler als Wilkes in de
Nederlandse voorhoede zeer gemist wordt.
Spelers, zoals er nu in deze linie zijn opge
steld, behalve Abe Lenstra, zijn er genoeg
in ons land te vinden. Mogelijk slagen andere
voorhoedespelers er beter in kansen, zoals
de Fries die op zo'n prachtige wijze kan
aanbieden, in doelpunten om te zetten
Het verloop van de wedstrijd was teleur
stellend en de leden van de technische com
missie staan voor een moeilijke opgaaf, om
tegen het Engels B. elftal op 22 Februari
in Engeland, in Mei voor de strijd tegen deze
ploeg in ons land en voor de jaarlijkse
ontmoeting tegen de Belgen op 16 April
een elftal samen tq, stellen, dat een behoor
lijk figuur zal slaan.
Voor de tweede maal in dit seizoen en
wel binnen een tijdsverloop van vijf weken
heeft Nederland een nederlaag van 1-0
geleden en ook deze keer verdiende de
ploeg geen beter resultaat, want het spel
was minder dan enkele weken geleden
tegen België. Het spel der tegenpartij
was ook anders. De Belgen stonden vlak
bij hun aanvallers, maar de Denen be
waakten de Nederlandse voorwaartsen van
grotere afstand, soms wel twintig meter.
Dat lijkt gevaarlijk en het resultaat van
dit systeem was dan ook, dat onze land
genoten meer gelegenheid kregen een aan
val op te bouwen, maar kwamen zij dicht
bij doel, dan stonden de-verdedigers ge
reed om met succes de aanvallen te onder
breken. In dit systeem schuilt toch een ge
vaar, want de Nederlanders kregen meer
kansen dan gewoonlijk.Zij maakten er een
slecht gebruik van en bovendien troffen
zij het niet, wan doelman Nielsen was de
beste speler der Denen, clie voortreffe-
lijk werk heeft verricht en niet te pas
seren was.
Het te ver opdringen van de Denen had
tot gevolg, dat de Oranjeploeg in het eerste
deel van de strijd het meest in de aanval
was en het zag er naar uit, dat gemakkelijk
een zege behaald zou worden. Zelfs doel
puntte Abe Lenstra in de derde minuut,
maar hij had de bal toegespeeld gekregen
in buitenspelpositie, zodat het doelpunt
ongeldig was. Spoedig bleek echter,
dat het spel niet productief was. De
Denen daarentegen vertoonden in het veld
een bijzonder vlot spel. De bal ging laag
langs de grond, snel van de ene naar de
andere speler en de Nederlanders hadden
hun 'handen vol met de aanvallen. Aan
vankelijk had de rechtervleugel het meeste
te doen en later werd ook linksbuiten
Lyngsaa in het spel betrokken, die van de
gelegenheid, dat Everse niet in vorm was
en Van Schijndel te veel naa.r voren trok,
om de voorhoede te steunen, gebruik maak
te en voorzetten gaf. De Denen waren geen
schutters en met de weinige harde schoten
wist Kraak wel raad.
De eerste helft bracht echter weinig be
hoorlijk spel en veel is er over deze periode
niet te schrijven. Doelpunten bleven uit.
Na de hervatting leek het spel even
op te leven. Luid aangemoedigd trokken
de Nederlanders korte tijd ten aanval,
doch spoedig bleek, dat het spel niet veel
beter was dan voor de rust. De Denen
daarentegen kwamen er beter in, speelden
goed samen en lieten een spel zien, dat de
moeite waard was. Het overwicht leverde
na elf minuten een doelpunt op. Rechts
buiten Möller plaatste de bal naar midden
voor Holm, die hem op zijn beurt naar de
Zaterdagmiddagcompetitie
Umuiden II verliest van
Kinheim met 4-0
Wegens het jubileum van de K.N.V.B.
stond het competitie-programma in de Za
terdagmiddagcompetitie stil. Ook in de af
deling zijn slechts weinige wedstrijden
gespeeld. In de hoogste afdeling slechts één,
namelijk tussen IJmuiden 2 en Kinheim, in
welke ontmoeting Kinheim met 4-0 zege
vierde. Door deze zege is de zorg inzake de
onderste plaats voor Kinheim verdwenen.
Zandvoortmeeuwen heeft nog steeds de
leiding en ook het tweede elftal van deze
club heeft kampioenskansen. Dit elftal won
van de derde elftallers en staat thans op de
tweede plaats met een punt achterstand op
SIZO. 4, doch de Zandvoorters hebben een
wedstrijd minder gespeeld.
In afdeling B behield Hillinen zijn nog
kleine kans door een overwinning op RCH 2.
voorlopig hebben Nieuw Vennep en RCH
de beste kansen. De uitslagen luiden:
A: IJmuiden 2Kinheim 0-4.
B: RCH 2—Hiilinen 2-4. Kinheim 2—
IJmuiden 4 3-0, SVJ 2—VEW 2 3-4.
C: ETO 2Kennemerland 6 4-1, RCH 3
SVJ 3 0-3, VEW 3Kennemerland 5 1-2,
Zandvoortmeeuwen 2Zandvoortmeeuwen
vrijstaande Lyngsaa overgaf cn deze maak
te 't enige doelpunt van de middag. In de
resterende tijd toen 't spel vrijwel gelijk op
ging, heeft Nederland de beste kansen ge
had, welke het binnentrio voorbij liet gaan.
Aan de andere zijde kreeg Kraak het niet
moeilijk meer. Het is bij één doelpunt ge
bleven.
Debutant Van der Sluis
heeft goed voldaan
Het was duidelijk, dat de keuze-com
missie na de nederlaag tegen België voor
een moeilijke staak stoncl. Het elftal had
niet voldaan, maar de samenstellers van
de vertegenwoordigende ploeg beschikten
niet over spelers, die ver boven de spelers
in Rotterdam uitstaken. Alleen Schijve-
naar was vervangen en wel door Van der
Sluis. Deze heeft voortreffelijk werk ver
richt en te verwachten is, dat hij in de vol
gende interlandwedstrijd weer van de par
tij zal zijn. Hij is een speler, die rustig
zijn gang gaat, de bal niet te lang bij zich
houdt en daardoor gevaarlijke situaties
voor doel voorkomt. De rechtsachter Ever-
se, die tegen België geen sterke indruk had
gemaakt, was tegen de Denen nog minder.
Mogelijk maakt Schijvenaar weer een kans
in het Nederlands elftal terug te keren.
Wegens een blessure kon hij niet als in
valler fungeren en daardoor ook niet in
de laatste twintig minuten de plaats van
Everse innemen, die last van zijn knie had
en het veld moest verlaten. Van Steen
bergen (SW) viel thans in. Hij heeft te
weinig te doen gehad, om te beoordelen
hoe zijn spel was. Wat hij deed was niet
slecht.
De debutant heeft het beste voldaan, de
geroutineerden hebben behoorlijk gespeeld,
hoewel hun spel niet ver boven het mid
delmatige uitstak en de anderen waren vrij
zwak. Van de geroutineerden noemen wij
in de eerste plaats Kraak, die het enige
doelpunt niet heeft kunnen 'verhinderen.
Over het algemeen kreeg hij weinig be
hoorlijke schoten te verwerken en met de
schoten, welke op zijn doel gelost werden,
had hij niet veel moeite. De Denen zoch
ten het nogal hoog en die schoten kon
hij steeds opvangen. Kraak heeft zich niet
zo behoeven in te spannen als in de dit
jaar gespeelde wedstrijden tegen de Belgen.
De middenlinie, bestaande uit De Vroet,
Terlouw en Van Schijndel was goed, zonder
meer. Laatstgenoemde was het actiefst;
hij besteedde niet alleen aandacht aan de
verdediging, maar ook aan de voorhoede.
Een maal probeerde hij zelf te doelpunten,
doch Nielsen werkte de bal over de lat.
Terlouw behoefde zich niet zo in te span
nen als in Rotterdam. Er kwamen geen
spelers op hem afstormen. De Denen
speelden goed samen, maar Terlouw had
het spel spoedig door en onderbrak menige
aanval. ITij speelde echter te veel op de
doelman terug en dat was niet altijd on-
gevaarlijk. De Vroet was weer een speler,
die nog in het Nederlands elftal thuis hoort.
De gehele wedstrijd was hij actief, al lie
ten de snelle Denen hem veel lopen en ook
gingen zij wel eens langs hem heen.
Door in de oefenwedstrijd tegen Djur-
ga'arden Van Geen en Steenbergen, respec
tievelijk van Scheveningen en Feijenoord
te proberen bleek wel, dal de keuzecom
missie plannen had een wijziging te
brengen in de voorhoede. Zij heeft gemeend
de oude samenstelling te moeten hand
haven, omdat zij niet over spelers de be
schikking had, die het beter kunnen. Zon
dag waren de voorwaartsen beneden de
maat, ook Abe Lenstra, hoewel deze toch
de beste van de voorhoede genoemd moet
worden. Dat hij een technisch knappe
speler is, liet hij tenminste weer enkele
malen zien, maar een groot gevaar voor
de Denen was hij toch niet.
De Nederlanders misten een speler, die
over een goed schot beschikt en gemakke
lijk uit alle standen kan schieten. Midden
voor Roosenburg, die wel blijken gaf, zijn
uiterste best te doen, om één of meer doel
punten te maken, was niet de ideale
speler, die van kansen gebruik kan maken.
Verscheidene malen stond hij in het straf
schopgebied met de bal, doch met schieten
faalde hij. Erkend dient echter te worden,
dat hij in doelman Nielsen een lastige
tegenstander had.
Schaap, Clavan en Timmermans hebben
het minst gepresteerd. De Hilversummer,
die wel eens getoond heeft, hard te kun
nen schieten, heeft hiervan weinig be
wijzen gegeven en de linkervleugel van
ADOClavan-Timmermans was niet bij
zonder gevaarlijk. Toen beiden voor het
eerst in de vertegenwoordigende ploeg
waren opgenomen, maakten zij doelpunten
en hun naam leek gevestigd. Zo langza-
Kraak deed zijn uiterste best zijn doel
schoon te houden. Hier zien we hoe de
doelverdediger op fraaie wijze een aanval
onderbreekt onder het toeziend oog van
Everse.
De elftallen waren als volgt:
NEDERLAND. Doel: Kraak; achter: Ever
se en Van der Sluis; midden: Van Schijn
del, Terlouw en De Vroet; voor: Lenstra,
Schaap, Roosenburg, Timmermans en
Clavan.
DENEMARKEN. Doel: Nielsen; achter:
Petersen en Bastrup Birlc; midden: Pil-
mark, Hansen en Ornvold; voor: Möller,
Bennike, Holm, Rou Jensen en Lyngsaa.
De Vroet had de opgooi verloren, zodat
Roosenburg met de felle zon in het ge
zicht aftrapte.
Het eerste, dat het publiek te zien kreeg
was een drietal Nederlandse aanvallen,
fris van opzet en fraai voorbereid door
Lenstra, die actief en enthosiast was be
gonnen. De derde aanval werd door de
Fries voltooid. Het harde schot kwam ech
ter in het zijnet. Na drie minuten ging een
schot van Lenstra in doel, maar de scheids
rechter had reeds voor buitenspel geflo
ten. „Uitstel van executie", dacht men en
inderdaad, de tegenstand van de Denen
was in de eerste minuten vrij zwak ge
weest, .zodat enig optimisme gerechtvaar
digd leek. Het zou echter geheel anders
uitkomen, en dat het, na deze aardige
ouverture voorbarig was om hoog gespan
nen verwachtingen omtrent de einduitslag
te hebben, bleek al heel spoedig. Reeds na
tien minuten kreeg Kraak veel werk met
schoten van de Deense binnenspelers Rou
Jensen en Bennike. Langzamerhand maak
ten de gasten zich los uit de greep, waarin
zij aanvankelijk even beklemd waren ge
weest.
Keer op keer moest de Nederlandse
doelman handelend optreden en Terlouw
en Van der Sluis kregen gelegenheid hun
capaciteiten te tonen. De Nederlandse aan
vallen bleven echter voorlopig nog gevaar
lijk genoeg en eenmaal telden we reeds
een doelpunt, toen Roosenburg geheel al
leen was doorgebroken. De middenvoor
talmde echter te lang, zodat Nielsen nog
juist op tijd kon ingrijpen. De Nederlandse
aanvallen werden steeds minder talrijk en
naarmate ook de verdediging der Denen er
beter inkwam, ook minder gevaarlijk.
Het tweede kwartier werd ingeluid met
een soloren van Roosenburg. Nog eenvou
diger leek de kans dan by de eerste door
braak. De middenvoor uit Sneek schoot
nu op tijd de bal op doel, maar het leer
sprong af op de voet van de uitlopende
Nielsen. Aanval op aanval, afwisselend via
de linker- en rechtervleugel opgezet, werd
nu op het doel van Kraak ondernomen.
Hrerbij werd de Deense voorhoede uitne
mend gesteund door de zeer goede kant-
halves Pilmark en aanvoerder Ornvold.
De voorhoede, bestaande uit twee zeer
snelle en technisch uitstekende vleugel
spelers, twee hard en gemakkelijk schie
tende binnenspelers en een weliswaar niet
grootse, maar toch goed spel-verdelende
midvoor, bezorgde de Nederlandse achter
hoede schrik op schrik,
Hoe beter het bij de Denen ging, hoe
onsamenhangender het Nederlands elftal
speelde. Het plaatsen was onvoldoende,
de dekking in de achterhoede was zoek
en bovendien bleek de techniek op het
vrij gladde veld vaak matig.
Enkele minuten voor rust kwam er weer
wat meer leven in de Nederlandse voor
hoede, maar slecht schieten en voortdu
rend mislukken van switches, in het bij-
merhand is tot uiting gekomen, dat de
spelers behoorlijke clubspelers zijn, maar
geen internationals van klasse.
Denen hadden geen schuttert
De Denen hebben een aardig spel laten
zien, doch schieten kunnen zij niet. Zij
hebben echter een maal raak geschoten,
en behaalden daardoor de zege. Er was
een beter verband, het plaatsen was be
hoorlijk en door hun snelheid kwamen zij
vaak dicht bij het Nederlandse doel. De
beste spelers waren doelman Nielsen, die
vele schoten gestopt heeft, rechtsachter
Petersen cn in de voorhoede linksbuiten
Lynsaa.
De Luxemburgse scheidsrechter Hamus
had het niet moeilijk. Hij floot wel eens
wat te veel, en was niet altijd consequent
bij de zogenaamde voordeelregel.
zonder op de linkervleugel, verhinderden
elk succes.
Even leek het er, na de hervatting, naar,
dat de rust de Nederlanders goed had ge
daan. Enkele snelle combinaties werden
opgebouwd en uit een hiervan schoot Len
stra, na 'n ren langs de lijn, in volle vaart
in het zijnet. Het switchen tussen Lenstra,
Roosenburg en Timmermans verliep nu
plotseling beter en soepeler, maar, ineens
was het afgelopen. Opnieuw werd het
Nederlands elftal teruggedrongen en bin
nen korte tijd waren de Denen weer de
baas. De Nederlandse achterhoede kwam
onder grote druk te staan en zij bleek
hiertegen niet bestand. Het Deense doel
punt, dat na elf minuten ontstond, was
een gevolg van een dekkingsfout. Bij een
aanval over de rechtervleugel waren zowel
Terlouw als Everse naar links gelokt,
waar zij Van der Sluis trachtten bij te staan,
om de Dènen een halt toe te roepen. Zo
ontstond aan de andere kant een grote
gaping, waar linksbuiten Lyngsaa de bal
kreeg toegespeeld. Deze doelpuntte.
Even reageerde de Oranjeploeg fel op
dat doelpunt. Lenstra probeerde het met
schoten van de vleugel, Schaap trachtte
het doel ook al met verre schoten te tref
fen, maar het was alles nutteloos. Geen
schot leverde gevaar op voor Nielsen. De
meeste ballen vlogen ver naast of over
het doel; de andere werden rustig door
de Deense doelman verwerkt. Roosenburg,
ijverig en bewegelijk als altijd, bleek bij
zijn individuele pogingen niet over de
nodige dash en techniek te beschikken.
Tenslotte konden ook Clavan en Timmer
mans er niet door komen en met .schieten
waren de Hagenaars al heel ongelukkig.
Het begon er langzamerhand somber voor
het Nedexdands elftal uit te zien. Er was
nu een groot verschil tussen de Deense
en de Nederlandse aanvallen. Er zat geen
Hoe het Deense doelpunt gemaakt werd.
Van links naar rechts: EverseVan Schijn
del met vóór hen Hohn; vervolgens Lyng-
die een gebaar van teleurstelling maakt;
De Vroet. Kraak, en Va»i der Sluis.
enkel gevaar in de pogingen van de Ne
derlandse voorhoede. Het was alles te sim
pel, te doorzichtig om goi'outineerde spe
lers als Poul Petersen cn dc spil Hansen
te verontrusten. Bovendien ontbrak de
ruggesteun, doordat zowel De Vroet als
Van Schijndel niet meekwamen.
De Deense aanvallen, die deze steun wel
hadden waren daarentegen telkens vol
gevaar door snelheid, fantasie en goed
plaatsen. Het was niet meer de vraag: zou
Nederland nog gelijk maken? maar eerder:
zou het nog 0-2 worden?
Met Van Steenbergen op de plaats van
Everse was de achterhoede echter minder
onzeker dan daarvoor. Het spel werd wat
rustiger en Van Schijndel en De Vroet
konden wat meer aandacht gaan besteden
aan hun opbouwende taak, hoewel zij
hierbij geen van beiden de vorm van hun
Deense collegas bereikten.
Metfinspanning van alles werd een slot-
offensief geforceerd, dat door zijn ver
betenheid nog even gevaarlijk werd voor
Nielsen. Een kopbal van Roosenburg en
een schot van Schaap vlogen voor het
doel langs, een rush van Timmermans
strandde op Petersen. De grote sensatie,
wellicht de grootste van de ontmoeting,
kwam in de laatste seconde, toen een pass
van Van Schijndel Lenstra de gelegenheid
gaf ongehinderd op het Deense doel af te
stormen. Alleen voor Nielsen gekomen
schoot Abe, hard cn laag tegen het witte
bord achter het doel. Duizenden sprongen
juichend op. Het leek er ook veel op, dat
de gelijkmaker was gemaakt, maar de bal
was naast het doei gevlogen en op het
zelfde ogenblik floot Hamus voor de laat
ste maal
de Deen Lyngsaa
In de kleedkamer der Denen, waar Karei
Kaufmann assisteerde, ging het rustig toe,
net alsof men niet zo heel erg tevreden
met de magere overwinning was. De heer
Schwartz, de enige Deense official, die zich
in de kleedkamer bevond, was ook al niet
zo opgetogen. „Zeker, wij hebben verdiend
gewonnen, maar tenslotte hebben de Ne
derlanders toch heel wat kansen gemist".
Doelman Nielsen, die volgens de zegsman
altijd uitblinkt, heeft een paar lastige bal
len gehad. De doelverdediger van Neder
land noemde hij prima. Van der Sluis was
goed, stopperspil Terlouw is een meester
in het dekken, maar dat is dan ook alles.
Lenstra is een bijzonder goede speler; hij
miste toch wel de finishing touch.
In de Nederlandse kleedkamer was het
erg kalm. De heer Herberts, voorzitter
van de keuzecommissie zcide alleen: „Het
was een slechte wedstrijd en geen woord
wil ik er verder aan toevoegen". Deze op
merking laat aan duidelijkheid niets te
wensen over.
Abe Lenstra was een tikje gezelliger.
„Hoor eens, ze wilden er vandaag niet in
en dat laatste schol? Zo'n klein stukje er
naast" en hij geeft met zijn vingers een
paar centimeter aan.
Doelverdediger Kraak gaf de volgende
verklaring van het doelpunt. Toen de bal
bij Lyngsaa, die helemaal vrij stond, te
recht kwam, ben ik een paar passen naar
hem toegekomen. Volgens mijn opvatting
stond ik toen in het midden van het schiet-
vlak, maar die Deen schoot in met een
kort, droog schot, met de buitenkant van
de linkervoet.
De debutant Van der Sluis was niet voor
honderd percent tevreden over zich zelf.
Het dekken van de buitenman heeft hem
zweetdruppels gekost.
Monument voor gevallen
Nederlandse voetballers
Het Zaterdag namens de voetbalclubs
aan het bestuur van de Koninklijke Neder
landse Voetbalbond aangeboden monument
is ontworpen en vervaardigd door .de N.V.
Metaalgieterij Bosma en Floraclc te Amster
dam. Het is samengesteld uit vijf bronzen
kasten, waarin in brons gegoten voorkomen
de namen van 2212 sportmakkers, die in
die jaren ontvallen zijn. De clubs willen
getuigenis geven, hoe ook de voetbalsport
haar droeve tol ruim betaald heeft aan het
geweld en haar deel heeft gedragen in de
benarde tijden.
Op de deur van de eerst kast wordt uit
gebeeld het oorlogsmonster, dat de doel
palen vernietigde, zinnebeeld van het ver
bod der bezetters om de voetbalsport te be
oefenen; op de tweede deur het wegvoeren
van de sportmakkers om in zware gevan
genschap, onder talloze martelingen en
wreedheden, het leven te laten; op de derde
deur het embleem van de jubilerende bond;
op de vierde deur de dodenakker met op de
achtergrond het eeuwige vuur, het symbool
van de vele kerkhoven, waar de talloze
treurenden hun nabestaanden in liefde en
smart herdenken en op de vijfde deur, <Je
bevrijding, de herrijzenis der zelfstandig
heid van het vaderland, tevens de getem
perde vreugde, dat alle smart, alle lijden
niet voor niets is geweest.
Boven deze kasten is het eeuwige vuur
uitgebeeld.
In het Indisch Instituut te Amsterdam
werd Zaterdagmiddag een zeer druk be
zochte receptie gehouden ter gelegenheid
van het zestigjarig bestaan van de Ko
ninklijke Nederlandse Voetbalbond. Het
voltallige bestuur van de bond en de ere
voorzitter de heer W. J. H. Muiier, nam ge
durende e^n receptie, welke enkele uren
duurde, de gelukwensen in ontvangst.
De burgemeester van Amsterdam, mr.
Arn. J. d'Ailly, die in gezelschap van wet
houder mr. A. de Roos was, bood de geluk
wensen namens het gemeentebestuur aan
en liet zijn felicitaties vergezeld gaan van
een fraaie krans, die hij op de schouders
van de heer Lotsy legde.
Kolonel C. F. Pahud de Mortanges, die
vergezeld was van de bestuursleden jhr.
L. J. Quarles van Ufford, A. Sabel en mr.
J. van den Houten, bood namens het NOC
een gedenkraam voor het bondsgebouw
aan. De Deense voetbalbond overhandigde
na een toespraak van de heer E. Schwartz
een zilveren schaal. Insgelijks deden
de vice-president van de F.A. de heer H.
Shentall en de secretaris sir Stanley Rous,
waarbij de heer Shentall de bond roemde
als een bolwerk van het amateurisme.
Dr. E. Thommen, voorzitter van de
Zwitserse Voetbalbond, offreerde een klok.
Ook voerden het woord de heren R. W.
Seeldrayers als vice-president, van de
FIFA en A. Valling voor de Franse Voet
balbond.
Ir. J. W. Kips met achter zich een schare
ereleden en bondsridders bood namens
Zuid-Slavië—Frankrijk 3—2
Zuid-Slavië heeft in de voorronde van
het tournooi om het wereldkampioenschap
met 32 van Frankrijk gewonnen. Na het
verstrijken van de reglementaire speeltijd
was de stand 22. De Zuid-Slaven scoor
den het winnende doelpunt in de verlen
ging.
Dit was de derde ontmoeting tussen
beide ploegen, die tweemaal gelijk tegen
elkaar hadden gespeeld. Zuid-Slavië heeft
zich in de eindronde geplaatst, waarvan de
•wedstrijden in Brazilië worden gehouden.
hen een stamboek aan, waarin de namen
van de ere-voorzitter, de ere-leden en de
bondsridders uit het verleden en van die
uit de toekomst zullen worden geschreven,
benevens een geschenk onder enveloppe
als een bijdrage voor het bouwfonds. De
beroemde doelverdediger van het Neder
lands elftal uit vroegere dagen, Just. Göbel,
schonk de bal, waarmede Nederland op
Houtrust 1912 voor de eerste maal (met
21) van Engeland won en waarop de
namen van de spelers, die toentertijd ons
land vertegenwoordigden, staan geschre
ven. Het bruine monster was trouw door
de doelman bewaard.
Voorts noemen wij nog de heer G.
Jacquemart van de Luxemburgse Voetbal
bond en L. Saeys van de KBVB. Dr. C.
Spoelder bood namens de leden van de
bondsvergadering, commissieleden, de af
delingen, de consuls, de scheidsrechters
enz. een prachtige prijzenkast aan. Verte
genwoordigers van HVV en HFC, de twee
clubs die van de oprichting van de bond
af lid zijn geweest, van de VIVSU (Indo
nesië), van Suriname, van de Chinese
Voetbalbond in Indonesië en nog vele an
deren spraken ook.
Oud-internationals
willen zich verenigen
Na afloop van de wedstrijd Nederland-
Denemarken is in een der restaurants van
het Olympisch Stadion, op initiatief van de
directie en van Hans Tetzner. een reünie
gehouden van oud-internationals. Het was
een gezellig samenzijn, waar spelers uit de
vroegste periode van de voetbalbistorie
elkaar verhalen vertelden. Göbel, Beeuw-
kes, mr. Feitfc, Jan de Boer, Harry Denis,
Puck van Heel, Bas Pa uwe, Kick Smit,
gebroeders Bulder, Mijnders, Jan Vos, de
gebroeders Buitenweg en vele anderen
waren aanwezig.
Uit de gesprekken bleek dat men net
contact buitengewoon op prijs stelde. Er
bestaan plannen om te komen tot de op
richting van een Nederlandse vereniging
van oud-internationals.
Tydens een Nederlandse aanval was het
Deense doel uitstekend afgegrendeld. Niet
minder dan zes maninclusief doelman
Nielsen, die we op deze foto fraai zien
redden, hadden zich opgesteld.
Twee Haarlemmers werden
bondsridders
Dr. C. Spoelder en H. W. van
Turnhoul onderscheiden
Meer dan 250 gasten had het bestuur
van de zestigjarige KNVB Zaterdagavond
aan een maaltijd genodigd, welke in de
tuinzaal van Krasnapolsky te Amsterdam
werd gehouden. Aan de hoofdtafel hadden
rechts van de bondsvoorzittex-, de heer K.
J. J. Lotsy, de heren R. W. Seeldrayers,
vice-voorzitter van de FIFA en W. J. H.
Muiier, de ex-e-voorzitter plaats genomen,
links van de praeses waren gezeten dr. J.
Miedema vertegenwoordiger van de minis
ter van Onderwijs, Kunsten en Weten
schappen en kolonel C. F. Pahud de Mor
tanges, voorzitter van het N.O.C. Behalve
de buitenlandse gasten zaten alle bekende
figuren van de Nederlandse voetbalwereld
uit verleden en heden aan, niet te vex'geten
een aantal overbekende oud-internationals.
Behalve Göbel noemen wij Beeuwkes, Kick
Smit, Wim Lage'ndaal, Puck van Heel, Dolf
van Kol, Bas Paauwe, Jan de Natris, Leen
Vente en Frank Wels.
Het hoogtepunt van het diner vormde
de bekendmaking van de benoeming van
een aantal ereleden en bondsridders. Twee
nieuwe ereleden werd de bond rijker.
Verder werden bondsridders: Sir Stanley
Rous, secretaris van de Football Associa
tion, H. Delannay, secr. van de Franse voet
balbond, A. J. Coucke, de consul van de
KNVB te Pariis, G. J. Wijers, voorzitter van
de afdeling Nijmegen, H. van Leeuwen
(Den Haag) van het Zaterdmiddagvoetbal,
H. W. van Turnhout, vice voorzitter van
de afdeling Haarlem, J. Hoorn (Hilversum)
vele jai'en lid van de comissie voor het
amateurisme, dr. C. Spoelder (Haarlem)
do bekende paedagoog en H. Vosman
(Rijssen) secx-eta'ris van het Oostelijk dis
trict.
