Windhagen in Kennemerland zijn prachtige
windvangers, maar ook insecten-schuilplaatsen
Santpoort
De dood van
dr. Leidekker
3
Dinsdag 11 April 1950
TUINDERSPROBLEMEN
(Van een tuinbouwmedewerker)
Na in een vorig artikel het nut van
de talrijke hagen om tuinderijen en
akkers In Kennemerland naar vo
ren te hebben gebracht zullen wij
thans de nadelen van deze beplantin
gen eens onder de loupe nemen.
Behalve dat de hagen veel ruimte in
beslag nemen, bieden zij een prachtige
schuilplaats aan talrijke nuttige, maar ook
schadelijke insecten. Van de nuttige in
secten valt het voordeel echter niet zc
direct op. Dat een gewas goed groeit, om
dat hun belagers zijn gedood door vogels
of nuttige insecten, wordt door alle tuin
ders als normaal gevoeld, zodra echter
schadelijke insecten optreden, valt dit al
spoedig op.
Zo komt op het preigewas de zoge
naamde preimot voor, welk insect haar
eieren bij voorkeur juist op die preiplanten
legt, welke in de luwte groeien. Uit de
eitjes komen rupsjes, die zich in de bla
deren vreten en over het algemeen grote
schade aan dit gewas toebrengen. Opmer
kelijk is dat juist de stroken welke het
dichtst bij de-hagen liggen het meest zijn
aangetast.
Ook het „koolwitje" legt haar eieren bij
voorkeur op door de wind beschutte kool-
planten.
Naast het feit dat dus vele insecten
luwte opzoeken, om hun eieren te depone
ren, zoeken andere insecten juist de hagen
op voor hun winterrust. Tussen de blade
ren en dode takjes richten deze insecten
hun schuilplaatsen in. Wanneer men in de
winter of het vroege voorjaar zo'n blad
massa doorzoekt, dan vindt men tientallen
insecten, zoals spinnetjes, wantsen en
bloesemsnuitkevers, welke schijnbaar dood
zijn, doch in werkelijkheid slechts bezig
zijn met hun winterslaap. Deze diertjes
ontwaken zodra de velden in volle bloei
staan en onmiddellijk beginnen zij met
hun schadelijk werk.
Slechts weinig boomsoorten
zijn geschikt
Een ander nadeel is dat de hagen, voe
ding en licht wegnemen die voor de lage
gewassen, welke dicht bij deze hagen wor
den geplant zijn bestemd. Wanneer de
wortels van de beplanting zich ver van de
stam uit door de grond verspreiden en
daar de voedingsstoffen van de cultuurge
wassen opnemen, wordt het nadeel nog
groter.
Dit is dan ook' de reden waarom slechts
enkele boomsoorten geschikt zijn om als
windhaag dienst te doen. Ook boom
soorten welke zelf vatbaar zijn voor ziek
ten of insectenplagen, kunnen niet als
windhaag gebruikt worden. De zwarte els
is voor dit doel wel het meest geschikt.
Het is dan ook deze boomsoort welke door
de tuinders bij tienduizenden is aange
plant en aan de Kennemer tuinbouwstreek
een typisch aanzien geeft.
Natuurlijk vindt men naast deze zwarte
els nog andere boomsoorten, zoals li-
gustrum, meidoorn en beuk. Meestal heb
ben zij dan naast de taak van windke-
ring nog een andere bedoeling: een on
doordringbare perceelsscheiding.
De zwarte els heeft de eigenschappen,
dat ze snel en vrij dicht groeit, dat de tak
ken de wind goed breken en dat ze slechts
in geringe mate door de houtrups wordt
aangetast. Tenslotte neemt ze weinig voed
sel op, eensdeels door haar korte wortel
gestel en anderdeels doordat ze de stik
stof opneemt via wortelknolbacteriën.
Gereformeerd Beverwijk begroette
ds. C. Meijer
Direct na zijn terugkomst uit Indonesië
heeft ds. C. Meijer, predikant van de Ge
reformeerde Gemeente in Beverwijk, te
midden van zijn gemeenteleden verkeerd.
Het kerkgebouw aan het Moensplein
was op deze speciale begroetingsavond ge
heel bezet.
Ds. A. Schweitzer sprak woorden van
welkom, in het bijzonder tot ds. Meijer,
die na een verblijf van twee jaren in de
tropen behouden in het vaderland terug
keerde.
Namens de kerkeraad sprak de heer N.
Passchier die, na ds. Meijer te hebben be
groet, dankwoorden sprak tot de predi
kanten Schweitzer en Van Nood.
Vervolgens spraken nog A. C. v. d. Gies-
sen voor de Mannenvereniging, ds. A. C.
van Nood uit Velsen, namens de Classis
Haarlem en J. Romeyn namens de jeugd
verenigingen.
Ds. Meijer dankte en uitte de wens dat
God hem de kracht zou geven om zijn
pastorale arbeid in Beverwijk voort te zet
ten. Ds. Meijer sloot deze bijeenkomst met
gebed.
Topgevel uit huis gewaaid
Maandagmiddag beleefden de bewoners
van de Tulpenlaan 16 de schrik van hun
leven toen tijdens de stromende regen een
der felle rukwinden de top'gevel naar be
neden deed komen, waardoor regen en
wind in de woning vrij spel kregen. Het
huis dat met nummer 18 (welk perceel
reeds onbewoonbaar was) onder één kap
is gebouwd, was niet al te stevig meer en
de bewoner heeft direct na het ongeluk
contact gezocht met de burgemeester van
Beverwijk mr. H. J. J. Scholtens, die er
tesamen met enkele mensen van het huis
vestingsbureau en personeel van Openbare
Werken voor zorgde, dat de getroffen fa
milie met haar drie kinderen, waaronder
een baby van drie maanden, een nieuw
huis aan de Hendrik Mandeweg kon be
trekken.
Agenda voor Beverwijk
Dinsdag 11 April
Kennemer-theater, 7 en 9 uur: Slave Girl.
Luxor-theater 7 en 9.15 uur: Dokter
Elisabeth.
Corso-theater (Castricum) 8 uur: Zij win
nen de slag.
Woensdag 12 April
Bioscopen: Zie Dinsdag.
Door de loco-burgemeester van Beverwijk de heer Passchier werd in de Kennemer
OiLdheikkamer de tentoonstelling van het St. Lucasgilde te Beverwijk geopend.
Foto: Voorzitter Nordholt van St. Lucas (rechts, wijzend) toont de loco-burgemeester
enige inzendingen.
zien en spreken de wens uit dat dit mede
moge werken tot verheffing van Bever-
wijks cultuur, zo besloot de loco-burge
meester.
Ir. K. L. Moens, voorzitter van het col
lege van besturen van de Kennemer
Oudheidkamer sprak van de band die er
is tussen deze instelling en St. Lucas en
sprak de hoop uit dat het werk van St.
Lucas tot het nageslacht zou mogen
spreken.
Daai-mede was het officiële gedeelte
voorbij en kregen de genodigden gelegen
heid de kunstwerken in ogenschouw te
nemen.
Tentoonstellingszaal in de
Oudheidkamer geopend
De Kennemer Oudheidkamer in Bever
wijk is een modern tentoonstellingszaaltje
rijker geworden. Als eerste exposante
heeft de vereniging St. Lucas hier gebruik
van gemaakt.
Zaterdagmiddag heeft, bij ontstentenis
vaii burgemeester Scholtens, de loco-bur
gervader de heer N. Passchier de tentoon
stelling officieel geopend.
Vooraf hield de voorzitter van het St.
Lucasgilde, de heer A. H. Nordholt een
rede, waarin hij onder meer opmerkte ,'rdat
zonder de leiddraad der herinnering het
leven ondenkbaar is. De kennis van het'
voorbije blijft van kracht. Spreker bracht
het bestuur van de Kennemer Oudheid
kamer en het gemeentebestuur dank voor
de vriendelijke geste en herinnerde de
critici eraan dat het geëxposeerde is ge
wrocht door amateurs, die na het beëin
digen van hun dagtaak hun scheppend
vermogen vastlegden.
De heer Nordholt betrok in zijn dank
woord ook de vereniging Hoogovenstaten
en sprak de wens uit dat in de toekomst
het zaaltje zou worden gebruikt om het
oeuvre van schilders ten toon te stellen,
wat zeker het culturele leven van Bever
wijk ten goede zal komen.
„Een schilderij is maar een schijn van
dingen die in wezen zijn." Met deze woor
den van Jan Luyken begon de heer Pas
schier zijn toespraak. En hü vervolgde:
Een schilderij is een weerspiegeling van
het innerljjk zijn. Wij prijzen ons geluk
kig dat naast de Oudheidkamer dit zaaltje
kan worden geopend. Wat in de Oudheid
kamer is verzameld brengt ons terug in
het verleden, dit zaaltje plaatst ons in de
sfeer van het heden. De kunst van de
schilder is er om ons het heerlijke van
het gewone te doen zien, aldus de wethou
der. Wij hopen nog vele malen het genoe
gen te hebben hier werk geëxposeerd te
Voordracht Historisch Genootschap
Dinsdag 9 Mei zal de heer H. P. Baard,
directeur van het Frans Halsmuseum te
Haarlem, voor Historisch Genootschap
Midden-Kennemerland een voordracht met
lichtbeelden houden over: De schilders
van het landschap in de loop der eeuwen.
De bijeenkomst heeft plaats in de boven
zaal van de veiling „Kennemerland" aan
de Breestraat te Beverwijk.
- PRIJSNOTERING
VEILING KENNEMERLAND
7 April 1950
Spinazie 2346; sla 9—26; rabarber 9—22;
radijs 6—11; raapstelen 6—10; kloemkool
32—64 witlof 13—33; prei 16—65; sjalotten
3542; andijvie 29—35; rode kool 1217;
uien 43—50; gele kool 16—20.
Vierde H.O.V.-concert
met Margit Opawsky
Op Woensdag 17 Mei zal onder auspi
ciën van de Algemene Beverwijkse Cultu
rele Commissie in het K.S.A. gebouw te
Beverwijk het vierde H.O.V. concert wor
den gehouden. Deze maal zal een speciaal
Weens programma worden uitgevoerd met
als soliste Margit Opawsky .van de
Weense Staatsopera.
Favorietenparade
van „The Velno's"
In het geheel gevulde Kennemer-theater
heeft het Hoogovenstaten Amusements
orkest „The Velno's", onder leiding van
Barend Kuhfus, Zaterdagavond zijn twee
de avond in dit seizoen georganiseerd en
ook deze maal kunnen de amateur-musici
op een geslaagde manifestatie terugzien.
Al direct na het nieuwe openingsnummer
bleek, dat er weer pittig gestudeerd was
en het publiek gaf de uitvoerenden dan
ook na elk nummer een dankbaar applaus.
De meeste nummers werden gebracht in
een arrangement van het Velno-lid de
heer J. Stoker die voor zijn versie van het
„Harry Lime" thema een extra applausje
in ontvangst kon nemen.
Hoewel de haar begeleidende muziek
niet altijd vlekkeloos was, oogstte de vo-
caliste Louise Kuhfus met het Hollandse
liedje „Je moet nog even aan me denken",
veel succes. Het optreden van de confé
rencier Kostja van Katwijk was uitermate
beschaafd en zijn liedje „Onze moeder
taal", waarin hij liet uitkomen met hoe
veel vreemde woorden onze taal besmet is,
heeft hopelijk velen aan het denken gezet.
Het programma werd tenslotte gecomple
teerd met „The Western four", een groepje
jongelui, dat zeer muzikaal een aantal
cowboysongs afleverde.
Het openingswoord werd gesproken door
de heer G. Zwaneveld, lid van het hoofd
bestuur van Hoogovenstaten, die mede
deelde dat „The Velno's" in October hun
vijfjarig bestaan hopen te vieren en dat
het orkest ter gelegenheid daarvan een bij
zondere feestavond hoopt te organiseren.
Kennemers II kampioen
In „De Rood-Zwarten" het maandblad van
de Beverwijkse Voetbalvereniging „De Ken-
nemers" lezen wij als mening van de redac
tie dat het eerste elftal bij de wedstrijden in
het afgelopen seizoen meestal in de meer
derheid was, doch dat evenals het vorige
seizoen de onproductiviteit van de voor
hoede het elftal parten speelde. Daarom ligt
het in de bedoeling de training voor het
volgende seizoen dusdanig te veranderen, dat
de kansen volgend jaar beter tot hun recht
kunnen komen. Met nog vier te spelen wed
strijden is het tweede elftal reeds nu kam
pioen geworden.
De Kennemers heeft een uitnodiging van
EDO aanvaard tot deelneming met de
Junioren A aan het Bas Timmermans-tour-
nooi
Heemskerk
Welpen en Verkenners
speelden toneel
Zondag hebben welpen en verkenners
uit Hoofddorp in Heemskerk het toneel
stuk van de „Heilige Tarcisius" opge
voerd voor een overvolle zaal van café
„De Zon". Nadat kapelaan A. Barendse,
op wiens verzoek deze toneelclub naar
Heemskerk was gekomen, het openings
woord had gesproken, ging het doek open,
Het allereerst viel de prima verzorging
van de décors op, maar ook de ruim dertig
medespelers hebben met het uitbeelden
van dit sfeervolle verhaal veel eer inge
legd en vooral de rol van „Tarcisius"
heeft het publiek in hoge mate geboeid.
Kapelaan A. Barendse bracht dank aan
de toneelclub voor het gebodene.
Castricum
Heringa Wuthrich
HAARLEM
ELECTRISCHE INSTALLATIES
LUIDSPREKENDE
TELEFOON-INSTALLATIES
Stuk duin afgezet
Naast de Centrale 'Openbare Lagere
School te Bakkum ligt een vrij' hoog duin,
en tussen de school en het duin is het huis
van het schoolhoofd gebouwd.
Als dé kampeerders op het tentenkamp
gearriveerd waren, gebeurde er wel eens
iets, dat niet door de beugel kon en het
duin kalfde bovendien steeds meer af, zo
dat de woning van het schoolhoofd onder
het zand dreigde bedolven te worden.
Dit verdroothet Castricumse gemeente
bestuur zeer, weshalve het een drietal bor
den met het opschrift: „Verboden toegang"
langs dit terrein liet plaatsen. De uitwer
king was echter avex-echts en nu is men
druk bezig het „beruchte" terrein door
een stevig hek af te zetten.
25. Ja, het was erg leuk daar binnen in het huisje van Lumpo! De wanden waren
van geschuurd hout en in het midden van het kamertje was een haard van steen
waaronder takken konden branden als het koud was. Er stond ook een aardig
stoeltje en een tafeltje. „Ga maar zitten", zei.Lumpo, „ik zal gauw thee zettenwant
jullie zult wel dorst gekregen hebben van de reis". Rick en Bunkie zochten een goed
plaatsje en keken goedkeurend rond, terwijl het nikkertje in de keuken was. Leuk
hè?" zei Rick, hij heeft een prachtig huisje. „Ja", zei Bunkie, „en wat is die Lumpo
een vriendelijk kereltjevind je ook niet?" Toen kwam Lumpo weer binnen, met een
dampende pot thee.
C.S.V. vierde haar
kampioensfeest
Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan
en het behaalde kampioenschap hielden
bestuur en eerste elftalspelers van de Cas-
tricummer Sportvereniging Zaterdagmid
dag in det zaal van de heer Borst een
receptie, die zeer druk bzocht werd.
Een schat van bloemen, waaronder vele
van de „concurrenten" sierde de zaal en
onder de vele aanwezigen merkten we o.a.
burgemeester C. F. Smeets, wethouder G.
Meyer, de gemeentesecretaris N. A. van
Lunen, dokter H. v. d. Werff, de voorzit
ter van het district Noordholland van de
KNVB, de heer Sougé en het Bondsbe-
stuurslid van de KNVB, tevens voorzitter
van distinct West I, de heer J. Kruyver op.
Bovendien had de eerste voorzitter van
CSV, thans erelid, de heer C. Dijkhuizen
zich de moeite getroost de reis van Den
Haag naar Castricum te ondernemen, ten
einde deze gebeurtenis in de geschiedenis
van de mede door hem gestichte vereni
ging mee te maken.
Ei-e-voorzitter dr. A. Teenstra, genees
heer-directeur van het Provinciaal Zie
kenhuis „Duin en Bos" opende de rij van
sprekers. Hij wees op de populariteit van
CSV in de gemeente. Ook voor de ver
pleegden vormen de wedstrijdén van CSV
steeds een goede ontspanning. Daar echter
CSV vaak aangeduid wordt als „De club
van Duinker" gaf hij nu maar het woord
aan de heer P. L. Duinker, de huidige
voorzitter van CSV, die vooral wees op de
goede samenwerking tussen „Duin en
Bos" en CSV.
Nadat de heer Wentink de spelers van
het eerste met een ontbijtkoek had ver-
eerd, werd de rij van feliciterenden ge
opend door de heer Sougé en al zijn op
volgers.
Zo hoopte de heer Steeman, afgevaar
digde van de Castricumse derde klasser
Vitesse dat de rivaliteit tussen CSV en
Vitesse, mits in sportieve banen geleid,
mocht leiden tot wederzijdse prikkels om
tot grotere prestaties te komen; de heer
Ranzijn, voorzitter van het Egmondse
„Zeevolgels" verwachtte dat CSV als zij
derde klasser was geworden, nog eens een
vriendschappelijke wedstrijd tegen zijn
vereniging zou willen spelen zonder de
scherpe kanten van de laatste wedstrijden.
Namens de supportex'svereniging van
CSV bood de heer H. Veldhuizen de aan
voerder van het kampioenselftal een keu
rig uitgevoerd vaantje aan.
In zijn dankwoord vergeleek de' heer P.
L. Duinker een vereniging met een plant.
Zoals een plant groeit op een vruchtbare
bodem, groeit een vereniging als zij zich
gedragen weet door vele belangstellenden.
In een geestig speechje bedankte hij
voorts voor alle vriendelijke woox'den.
Met een dankwoord aan DIU voor haar
serenade na het behalen van het kam
pioenschap sloot de voorzitter om ca.
kwart voor zes deze receptie.
Na deze receptie werd bestuur, elftal
commissie en eerste elftalspelers - een ge
zamenlijke maaltijd aangeboden, waar na
om 8 uur een feestavond voor leden en
donateurs werd gegeven in dezelfde zaal.
Deze avond dreigde aanvankelijk in het
water te vallen doordat het kleine gezel
schap van Kees Stet geen pianist had mee
genomen, daar zij in de verwachting ver
keerde, dat John Wasterman's band „Le
vensgevaarlijk", die de avond muzikaal
zer verdienstelijk verzorgde, wel zo'n per-
soon bij zich zou hebben.
In allerijl werd toen de heer L. Eggers
opgehaald en kon de avond een aanvang
nemen. Kees Stet en Jan Akkerman hiel
den het ongeveer 300 koppen tellende
publiek prettig bezig. Een bal besloot het
feest.
Vele kampeerders in wind en regen
Zaterdagmiddag was het druk in Cas
tricum. De spoorwegen voerden vele kam
peerders en pensiongasten aan; honderden
Amsterdammers kwamen per fiets naar
Bakkum, tegen de wind in en tientallen
vrachtauto's met week-end huisjes pas
seerden om het materiaal naar het kam
peerterrein aan de Zeeweg te brengen.
Eerste Paasdag reeds gaven velen er de
brui weer aan: de storm en de regen ver
galden het kamppleizier en deden het huis
in Amsterdam gezelliger lijken. Voor dege
nen die bleven werd het een ïxaargeestige
geschiedenis, want de stuivende duinen
waren nu niet bepaald een eldorado.
OM HET GOUDEN KRUIS
In de seriewedstrijden voor het Gouden
Kruis behaalde CSV II een 02 overwinning
op Westzaan 2.
Van Gelder verloor i„ i,,.
52.000 arbeidsdagen
"Wa.chtdager
papierindustrie
Uit statistische gegevens ow.
neel, werkzaam bij Van Geld»?
pierlabriek te Velsen bliiw S2
van het Centraal Sociaal W
vullend ziekengeld over laio
van 16.423,60 heeft uitgeklj*
drag is ontstaan door het zeer h
percentage over het algeW»
vergeleken -bij 1948 echter
teruggelopen.
De kas voor bijzondere vmh,
had aan inkomsten 4 81QS7
gaven 2406,87. 8,87 »P
Over alle fabrieken van i..
bedroeg het verzuimpercenti 54
ziekte precies 2 procent. In i,/.8; '1
tot 5,1 procent of ruim twee
maal zo hoog. Dit betekent dat» 1
arbeidsdagen in 1949 verloren ,»a
hetgeen iphoudt, dat 165 arbeid
jaar afwezig zouden zjjn geween15
Opmerkelijk zijn hierbij dek',
rmgsbedragen in de maanden r?5
Maart 1949 met respecUbvdiik ffl
en ƒ2.261,—11,8
In verband hiermede wordt
dat het hoge riekte-vcrzniJI
oorzaak is, dat in de papicrindni
derland binnen afzienbare tiid
gen" zullen worden ingevoerd.
Verlies voor dc t?
De jaarlijkse enquête met bel»*
tot het al of niet georganiseerd 2
het personeel der Velsense fabrieU
uitgemaakt dat op 1 Januari 1950 -
georganiseerd in: N.V.V 211
jaar 18,8 C.N.V. 9,6 (8,5v?
33,7 (32,4 E.V.C. 3,6% f5,,J
Niet georganiseerd waren 318?'/,
van de totaal 1121 arbeiden V!
tijdstip.
Paasavond van „Schulpen"
De „eieravond", die Zaterdag
Buurtvereniging „Schulpen" in
trum" aan de Koningstraat te Beven',
gehouden, heeft een prettig verloos
Er was voor een gevarieerd proja
gezorgd, waarbij plaats voor eenk
vergadering was ingeruimd. De hef'-;
L. Scherpenhuizen, voorzitter, toorA
verheugd over de belangstelling.
De aanwezigen hebben voor dei
maal kennis kunnen maken met
G. Olivier, imitator. Deze buurfgjaoot»
teerde verschillende bekende radio-jp
en oogsttte daarmee veel succes. D»
v. d. Veen had in een geestige rijm dq
activiteit van het „Schulpen"-bestu«
werkt en wist ook weg met een
geestigheden.
De belangeloze medewerking van
Berry" werd zeer op prijs gesteld,
goocheltrucs met kaarten en siga,
dwongen respect af. Door middel vang'
schapsspelen werden eieren ai
gebracht, waardoor dezelfde 6Clllw
tweemaal de hoofdprijs en daarmede
totaal 50 eieren in de wacht sleepte.'
Tijdens .dit samenzijn werden de
ten van de Buurtvereniging „Schuif
artikelsgewijs -behandeld en •onver®!
goedgekeurd, zodat nu 'het' wachten
de Koninklijke goedkeuring.
Loting in het Hoogoven-
bekertournooi
Zoals wij reeds eerder mededeelden,!
op Maandag 8 Mei het traditionele Hï|
ovenvoetbaltournooi om de Holland I-W
weer een aanvang nemen.
Dit jaar wordt de Holland I-beker re
speeld voor niet-actieve voetballers t
alle leeftijden- en de Holland Il-b
niet-actieve voetballers boven de 35 ja
De loting zal op de vergaderingvans
voerders op Zaterdag 22 April ia j
gebouwtje „Watervliet" gelegen 0? i
Hoogovensportterreinen, worden gehrai
Santpoortse schakers
In een spannende slrij
De bekerwedstrijden van de Schasïi
Santpoort" mogen zich nog steeds in a
grote belangstelling verheugen, maar!
is nog niet te zeggen wie in de eerrxi
tweede afdeling kampioen zullen vj
In de eerste zal het wel gaan tusse:'
Schuurman, Pels en dokter M. de Gm
Van dezen heeft Schuurman wel ae
papieren, maar hij heeft het minste ari
wedstrijden gespeeld. In de tweede ri
ling zijn er wel vijf gegadigden voer
bovenste plaats, maar door het venei
lend aantal gespeelde wedstrijden is
stand hier zeer onoverzichtelijk. Sterkst
nog steeds bovenaan.
De uitslagen van de gespeelde par$
zijn: Groep I: Brugman—Bilder jrï
VosmanG. Schuurman 0-1, W. Scto»
manHaariappel 1-0, Elfferich—Parw
1-0, Pels—dr. M. de Groot 0-1, Gorojp-
Schweitzer y?-Vz- Groep II: Sterkv,DS
1-0, Enklaar—Vulling 0-1, Baljet-a»
terman afgebroken. Groep III: W. Ho®
zaadWinters 1-0, Kaan—'Wermis Hj
Voor de aanvang van de partijen galffj
M. de Groot een korte beschouwing^»
het verband tussen de psychologie en
prestaties van' bepaalde schakers.
FEUILLETON
Oorspronkelijke Nederlandse
roman door Olivier van Brakel
10
De passagier was verdwenen. De stations
chef bleef de .trein nakijken, 't Was alsof
dit vertrek hem weer smartte. Als hij ge
voelig is. kan het vertrekken der treinen
hem al heel wat leed bezorgd hebben, dacht
inspecteur Zopanje. Maar wie zou zoiets
:iu achter zo'n reus van een kerel zoeken?
Natuurlijk denkt hij aan heel iets anders.
Misschien ziet hij mij uit het raampje
hangen en vermoedt hij, dat ik er uit zal
vallen. Of hij denkt aan een poging tot
'.elfmoord op de brug. Jaren geleden had
een vrouw zich uit de trein geworpen,
maar het was vóór zijn tijd gebeurd.
Zwarte rijnaken werden voortgesleept
door grote sleepboten, het witte schuim
voor de boeg. De stoom uit de pijpen dreef
op de wind stadswaarts. Vèr op de rivier
kon hij de bolle zeilen van een tjalk on
derscheiden. Dichter bij de brug peddelden
twee jongens in een vuurrode kano. Even
verwonderde inspecteur Zopanje zich daar
over ze konden toch onmigelijk vrij heb
ben op Dinsdagmorgen 6 November. Maar
het was niet zijn zaak daarover te oor
delen, zodat hij hen het plezier van harte
gunde. Zou het nog een plezier zijn bij dit
miezerige weer? Aan het water stond een
grote fabriek en wat verderop een bekende
scheepswex-f. De geluiden, die vandaar
kwamen waren voor Zopanje de mooiste
muziek. Ze werden één met het doffe ge
fluit van de sleepboot, de bel van de pont
en het gedreun van de trein op de brug.
Langs de kaden lag de koopwaar uit de
beurtschepen. Zware kerels sjouwden met
kisten en vaten, terwijl oude mannetjes
pruimend toekeken.
Er is weinig veranderd, stelde Zopanje
vast. Vijftien jaar is dan ook niet lang.
De huizen zien er wat verweerder uit, hier
en daar heeft men een nieuw gebouwd, dat
enige tijd zal opvallen in de rij, totdat het
eveneens die karakteristieke lelijke kleur
van verwering en ouderdom gekregen zal
hebben, die niettemin goed past bij het
grauwe water, het water van de rivier.
Boven ae huizen, het bedrijvige leven op
en bij de rivier, ver-hief zich de hoge toren
van de grote kerk.
Er was niets veranderd inspecteur
Zopanje ging weer zitten alleen was
hijzelf wat ouder geworden en misschien
wat wijzer, zuchtte hij. Vijftien jaar! Toen
hij de stad verliet had hij de hogere bur
gerschool afgelopen. Nu kwam hij terug als
inspecteur overgeplaatst van Zevenbergen
naar Doorne. Hijzelf noemde het een kleine
promotie en een weldadige verandering.
Op den duur werd zijn vorige standplaats
hem toch wel wat klein.
Op het station van Doorne bleef het stil.
De trein van 10 uur 10 brengt meestal
weinig reizigers mee, zodat de rust nauwe
lijks verstoord wordt. De stationschef
knikte vriendelijk een paar reizigers toe,
die uit de ti'ein kwamen. De kruier knikte
ook vriendelijk exx wilde iets vragen, doch
inspecteur Zopanje vond zijn koffer wel
wat klein en zei:
Dank u, een andei-e keer misschien.
Voor het station stond feen bruinge
brande middelgrote man, die Zopanje even
aandachtig aankeek, toen hij het perron
afkwam.
Dag, inspecteur. Weer in de stad?
Verbaasd keek Zopanje hem even aan
en herkende hem toen onmiddellijk, 't Was
Stroomer.
Hij was één dier schier legendarische
figuren in Doorne, eigenlijk een straat
zwerver van goede huize, een straatslen
teraar uit roeping, niet uit verveling. Men
zei dat hij geld had. Hij was dan ook voor
een straatslenteraar van professie veel te
verzorgd gekleed. Hij dronk niet. Zijn
blauwe ogen stonden helder in het door
zon en wind verweerde gezicht. Stroomer
was iemand, die overal waar wat te-doen
was, ver-scheen, links en rechts vriendelijk
knikkend. Dan onderhield hij zich met deze
en gene. Hij kende iedereen, of maakte
kennis. Leraren die met hun leerlingen
door de binnenstad wandelden om de oude
geveltjes te bekijken, konden er zeker van
zijn, dat ze hem zouden ontmoeten. Meestal
schoot hij opeens uit een zijstraatje en zei:
Ja, jongens, da's nou een echt mooi
oud geveltje. Daar zijn wij niet aan te pas
gekomen.
En dan stond hij gebarend met zijn
handen,.enkele minuten te praten, zonder
acht te slaan op de leeraar, die het groepje
vergezelde.
Zo leerde inspecteur Zopanje hem ook
kennen. Sindsdien had hij hem niet tegen
kunnen komen of hij trachtte een praatje
te maken. Misschien ging hij er tegenover
zijn vrienden of zichzelf prat op, dat hij
iedereen in de stad kende. Dat hij zijn
kennissen niet vergat, zelfs na vijftien jaar
niet, bleek nu. Het stemde inspecteur Zo
panje niet onaangenaam, dat er ten minste
nog één inwoner van Doorne was, die hem
nog kende.
Ik ben hier benoemd, vertelde hij hem
openhartig.
Na dit blijk van vertrouwen vond Stroo
mer het geooxdoofd een reeks van vragen
op de inspecteur af te vuren. Of de inspec
teur getrouwd was, waar hij dacht te gaan
wonen, hoe het hem al die jaren gegaan
was, en nog veel meer.
Toen Zopanje verder ging, was Stroomer
volkomen ingelicht.
Langs de spoprwegdijk liep inspecteur
Zopanje op zijn gemak in de richting van
het politiebureau. Het ligt in het centrum
van de stad bij het oude i"aadhuis. Daar hij
de stad door en door kende, kon hij een
groot stuk afsnijden. Het was bij half elf,
toen hij het politiebureau beti-ad.
't Is een oud verveloos gebouw, dat al
meer dan honderd jaar in dienst der open
bare orde staat. De wachtkamer wordt
aanmei'kelijk verkleind door een enorme
potkachel. Het gerief van een centrale ver-
wanning is nog niet tot het politiebureau
doorgedrongen. Met enige weemoed be
denkt Zopanje, dat dit in zijn vorige stand
plaats wel het geval was.
U bent de nieuwe inspecteur? vraagt
de dienstdoend agent. Wilt U mij volgen?
Commissaris Vink verwacht U.
Ze liepen door een smalle gang naar een
geelgeschilderde deur, waarop in rechte,
strakke letters het woord commissaris
stond geschilderd. Een ogenblik voelde in
specteur Zopanje, dat hij zenuwachtiger
was dan hij wel wenste. Doch direct daar
op ging de deur open en stond hij voort
kleine blozende man, die zich voor*
als commissaris Vink.
Als altijd voelde de inspecteur 'ZlcbH
gehinderd bij het noemen van zijn n
doch commissaris Vink toonde geen
derachtige verwondering en maaKtiJ
min grapjes over de laatste twee 1 n
grepen van zijn naam. Na het aan
van een sigaar begon hij een zakeu
sprek over de werktaak van de
inspecteur. Eerst aan het einde v
relaas werd hij persoonlijk.
Bent u al geslaagd met een nu*
Nee, commissaris.
is 't helemaal niet mijn bedoeling c®
huis te huren. Ik ben namehjK ww
Dat begrijp ik, zei de ande|\
Ik zal zo dadelijk eens probed
ik een paar kamers kan huren. ,-j
De commissaris opende een la
bureau en zocht iets.
Wij hebben af en toe vrö
vertrouwd adres, vertelde hij
even kijken of ik het vinden Kan.
niet op de naam komen van aeos
delijk vond hij een geel papiertJ^J
't Is mevrouw Van Heira, rg
singel 46. Enfin, u kijkt maar e
schien vindt u het wel wat...»
(Wordt
t!gn»$
J
