Het Hek van die Dam.
/Mijlpaal 1950 - een terugblik
0p vijf jaar hard werken
Harder werken en meer sparen,
adviseert minister Lieftinck
W'oeOSlfe?
3 Mei 1956
Grote nationale tentoonstelling in Arnhem
wordt op 5 Mei geopend
5 Mei in Arnhem de ten-
^anneer°P L
twnitell^/nreec zal worden geopend
open voor
- >PMijlpw' 1850" door minis-
stellino 1 _~i .nm-riori irpnnpnH
"tl
iart
kend expci»"»"-
Biltó di= d=n volke ^vertonen
lc-P®ld?'meThêt',gortlijn op—
*»1"raSaid experiment. V.'ant deze
hptan^ve_ rrnlk-e 7.nl V
"lWnsl,fdeS afgelopen vijf jaar in Ne
l««» „Licht, is zonder twijfel een
fLc voorlichting door de overheid.
buitcn de gebt uikelijke
Zjj v,li ®ÏÏan»s de regering ons op de
f honden van heigeen onder
ijjoglepMf.' gepresteerd. Nu zal men
haar methode niet al te formeel
{j doen or' d gecompliceerdheid
S^SnThe' huidige tijdsbestek
iB Lliik enige afstand veroorzaakt
treft W™ dle leiden en degenen o te
„ge" degen boïendien kan een over-
f'^T& ïauliet inderdaad niet «-
•■Vtp 1 K Oei-H l J l-.oc.fl nla
heeft plaats
A machtige stimulans dienen bij
si als „n de taak die ons nog
j,,«hoeren van ae
'gh»
id'' Arnhem heeft uitgekozen om
"iSng «oor deze tentoonstelling te
)t omlijsting verwondering te
i"W no'e energieke gemeente is ten-
■T'm een wonderbaarlijk snel tempo
L dag gegaan om de gevolgen van
s,,it te wissen en de moed en het
lïXrennogen van de bewoners
c.S hoofdstad kunnen inderdaad
:2 vnlk ten voorbeeld. streKKon. Zij
•,s?a?fJvpndien in de parken Sonsbeek
"rSndaai over een ideaal tentoonstel-
S SSdat met zijn verrukkelijke
livers en boompartijen op zich-
v-f de moeite waard is. Wij hebben ons
:'ri rondwandeling over de expositie,
„aar men hoopt - een miilioen be-
"."Lal trekken, er trouwens van kun-
jSigm dat de architect W van
zijn paviljoens ten vo.ie heelt
,S bij deze fleurige omgeving on
SS het plaatsen ervan een lofwaar-
i Seidenheid aan de dag heeft ge-
51 Pa in ivit-geverfd hout uitgevoerde
ide-niinitcs ontsieren nergens de
nf integendeel zij harmoniëren er
SSelijk mee. Dat geldt evenzeer
Zm mie congres-gebouw dat er is
ïin en dat in de komende zomer
Z Lid zal verlenen aan vergaoerin-
Zm organisaties die variëren van de
Linklijke Vereniging „Oost en West
si! Vereniging van Wolfshonobezitters.
SL wij nochtans bezwaar mogen
"l iegen een aspect van de plaatsing
viltenen, dan is dal dat tentoon-
Xen"gemeenlijk de attractie bezitten,
„Lok bij slecht weer lot verpozing
Slide „Mijlpaal 1950" is dat aller-
geval, want de paviljoens liggen
uit elkaar dat men er goed aan zal
*3 enig oliegoed mee te voeren, wan
ts De Bilt regen voorspelt.
Moeilijke opdracht
Maat het echter voornamelijk om de
voider paviljoens, die per slot van
datgene zullen moeten bewerk-
I söt dat wij in de aanhef noemden,
,sdï! dat'zowel de regering als de ge-
Arnhem blijkens de fabuleuze
r«n die eraan zijn gespendeerd in
!"ai bijna een .millioen gulden zeer
Bi harte gaat, Deze paviljoens geven een
-Ü&ard zeer beknopt overzicht van een
stól der voornaamste aspecten van het
Eaitichappelijk leven in dit na-oorlogse
tóand. Zij zijn genaamd: Onze staat,
"te; levensweg, Ons bestaan, Durven en
Lm Het Marshall-plan, Onze veilïg-
fed. Wetenschappelijk onderzoek, Kunst
Ons huis. Zoals men ziet is er een fikse
hoeveelheid hooi op de vork genomen.
Wanneer wij nu zeggen dat men er niet
:ta volle in is geslaagd, om al deze zaken
-.f&lijk recht te doen wedervaren, dan
bidt zulks allerminst een critiek in op
:>T«riien kunstenaars, die conform hun
^impliceerde opdrachten, hun gegevens
:':«ïd hebben gebracht. Deze zijn im-
bs io talrijk, dat men nauwelijks ver
aten kon, ze uitputtend behandeld te
k Of het echter een gelukkige gedach-
I;is geweest, de verzorging der expositie
ia zoveel verschillende talenten toe te
i'Aouwen is echter de vraag. Het gaat er
ïMe niet om zoveel mogelijk persoon-
;a visies weer te geven op de ontwik-
üg van ons land in de afgelopen vijf
wen, maar wel om de bezoeker in kort
daarvan een duidelijk beeld voor
Str. te stellen. De verwarrende indruk die
:<1 gebrek aan uniformiteit verwekt, zal
imaan ongetwijfeld afbreuk doen. Dat de
Wenaars, waaronder mensen als Spier
müoeve. enigszins gebukt zijn gegaan
de noodzaak om geen enkele over-
isÜJ-instelling te kort te doen, wel, daar
nu de achttien „contact-ambtenaren"
m de regering wel borg voor.
r eittienstelijke punten
Dit alles neemt niet weg, dat er tal van
jjljen te zien zijn, die een bezoek aan de
"tjlpaal ruimschoots de moeite waar zul-
■pmaken. Dat geldt wel zeer in het bij
nier voor paviljoen I „Onze staat", waar
aa gelukkig is afgeweken van de metho-
7 cm alleen die figuren te eren, die
in het georganiseerde handgemeen
«sporen verdiend hebben. Er hangt daar
Hn serie portretten van de hand van
•mtzmger van 24 grote figuren die hun
oirnpel op het politieke alsmede op het
«rein leven van ons volk hebben ge
bikt en daartoe behoren zowel Pieter
!?.e_ Troelstra als Abraham Kuyper.
'5, 15 ,er een kostelijke serie platen
HSpier, die de democratische staats-
?.cflting van Nederland projecteert op
een terrein waarop bijkans iedere Neder
lander thuis is: hét verenigingsleven. Het
is voorts verheugend dat in een zijzaal de
r.odige aandacht is geschonken aan cle taak
die Nederland in de internationale poli
tiek te vervullen heeft, een taak die door
al te velen terzijde wordt geschoven met
de dooddoener „We hebben toch niks te
vertellen".
Het is natuurlijk ondoenlijk om in dit
korte bestek de vele aspecten van de
hedendaagse maatschappij op te sommen,
die hier in hét zonnetje worden gezet,
maar wanneer wij er te hooi en te gras
een paar uitlichten, dan vallen daar toch
zeker onder de muurschilderingen van
Doeve betreffende alles wat er voor de
jeugd wordt gedaan en de aardige mon
tages van Copier en Oorthuys over het
economische herstel. Een e.Mra-vermelding
•erdienen voorts nog de talloze sublieme
foto's, die zo'n belangrijk deel van de
illustratieve functie op deze expositie ver
vullen.
Wanneer wij tenslotte nog vertellen dat
behalve de twee restaurants op het ter
rein, niet minder dan achttien koren, veer
tien sport-verenigingen, achttien muziek
corpsen. vier dansgroepen, vier toneel
verenigingen en twaalf bands de bezoe
kers om beurten verstrooiing zullen bieden,
dan staat het wel vast dat men geen
moeite gespaard heeft om mensen te trek
ken en hen aangenaam bezig te houden.
Zodat er inderdaad met reden gehoopt
mag worden, dat een aanzienlijk deel der
onkosten door de recette opgevangen zal
worden.
Nederlandse onderscheidingen
voor Amerikaanse onderdanen
De Nederlandse regering heeft vier
Amerikaanse onderdanen benoemd tot
ridder in de Orde van Oranje Nassau,
namelijk drie bestuursleden van „Alpha
Delta", een nationaal genootschap van
vrouwelijke studenten. Dit genootschap,
dat oorspronkelijk op maatschappelijk ge
bied werkzaam was, had voedsel, kleding
en medicamenten ter waarde van 15.000
dollar naar de door de oorlog geteisterde
gemeente Noordwijk gezonden.
Arthur G. Wïenecke uit Illinois kreeg
de onderscheiding voor zijn grote aandeel
ir. het organiseren van een hulpactie ten
behoeve van Bergen in de provincie Lim
burg.
Troepenschip „Dundalk Bay"
morgen in Rotterdam
Het troepenschip „Dundalk Bay" met
aan boord 5-1 BI en de 7de, 8ste, 9de en
10de Infanterie-brigade Werkplaats wordt
Donderdag des morgens om 8 uur te Hoek
van Holland verwacht. De ontscheping te
Rotterdam begint te 12 uur.
De heer A. Asscher overleden
Dinsdag is te Amsterdam in de leeftijd
van 69 jaar overleden de heer A. Asscher,
directeur van Asschcrs Diamantslijperij
N.V. Hij nam in de diamantindustrie een
vooraanstaande plaats in. Hij was ridder
in de Orde van de Nederlandse Leeuw en
officier in de Orde van Oranje Nassau. De
Franse regering benoemde hem tot officier
in het Legioen van Eer. Tijdens de oorlogs
jaren vormde de heer Asscher tezamen
met prof. D. Cohen het presidium van de
Joodse Raad. De heer Asscher was vele
jaren lid van de Provinciale Staten van
Noordholland.
Donderdagmiddag zal de begrafenis ge
schieden op Zorgvlied te Amsterdam.
Oude moord opgehelderd?
Te Roosendaal stootte de zoon van de
slager Maas bij het graven bij zijn vaders
winkel op iets hards, dat bij onderzoek een
menselijke schedel bleek te zijn. De politie
werd van deze ontdekking op de hoogte
gesteld. Men is in Roosendaal van oordeel,
dat deze vondst de sleutel zal blijken te
zijn tot de oplossing van een mysterie, dat
daar nu reeds vijf jaar lang de gemoede
ren bezig houdt. Omstreeks de bevrijding
verdween namelijk de winkelier Driessen,
een alleenwonend man, zonder dat ooit een
spoor van hem werd ontdekt.
In de zomer van 1947 werd in Roosen
daal De J. gearresteerd, die naast de win
kelier Driessen had gewoond en die des
tijds een vrouw van het leven had beroofd.
De J. werd to levenslange gevangenisstraf
veroordeeld. In de cel vertelde hij aan een
medegevangene, dat hij ook Driessen had
vermooi'd.
Voor suiker en margarine
geen minimumprijzen
De minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening heeft besloten geen ge
volg te geven aan het verzoek van de
detailhandel, minimum kleinhandelsprijzen
voor suiker en margarine vast te stellen.
De Economische Raad heeft desgevraagd
een uitvoerig advies opgesteld. Na ampele
overwegingen waarbij in ruime mate aan
dacht is geschonken aan zowel het alge
meen belang als aan de belangen van de
betrokken groepen van het bedrijfsleven
heeft de Economische Raad geadviseerd
geen gevolg te geven aan het verzoek van
de detailhandel. Slechts indien een be
paalde branche in haar geheel in een nood
situatie zou dreigen te geraken kan hierin
aanleiding worden gevonden de onder
havige materie alsnog te bezien. Van een
zodanige situatie is naar de mening van
de Economische Raad en van de minister
van Landbouw geen sprake.
Tot dusver zijn 36 dood
vonnissen ten uitvoer gelegd
Tot 1 April behandelde de Bijzondere
Raad van Cassatie 3152 zaken. Verworpen
werden 1113 beroepen; 1330 keer werd de
cpgelegde straf veranderd. Wat de nieuwe
veroordelingen betreft, werden 3 dood
straffen uitgesproken en 50 personen tot
levenslang veroordeeld. In 1072 zaken werd
de straf verlicht, in 253 gevallen werd zij
verzwaard. Negentig doodstraffen werden
in vrijheidsstraffen veranderd.
Op 121 ingediende verzoeken tot gratie
van de doodstraf werd als volgt beschikt:
afgewezen 36, ingewilligd 85. Gerekend tot
1 April werden 36 doodvonnissen ten uit
voer gelegd.
TWEEDE KAMER
Belasting-debatten in de Tweede Kamer
Koning Paal en koningin Frederika van Griekenland hebben onlangs het eilandje
Leros in de Dodelcanesus bezocht waar 1300 Griekse jonge mannén die eens als
communistische partisanen tegen de regeringstroepen vochten, op een technische
school een opleiding tot goede en nuttige staatsburgers krijgen. De koning reikte
persoonlijk de diploma's uit aan de geslaagden van deze school, waarna het koninklijk
paar samen met de ex-partisahen op straat een vrolijke rondedans deed.
(Van onze parlementaire redacteur)
„Als de vos de passie preekt, boer pas
op je kippen", zei minister Lieftinck, toen
hij gisteren bij de voortzetting van zijn
Vrijdag afgebroken rede verklaarde het
niet eens te zijn met de heer Hoogcarspel
(Comm.), die- de militaire uitgaven ver
laagd wilde zien. De bewindsman betoogde,
dat nog steeds harder werken en meer
sparen geboden zijn en dat wegens de be
volkingstoeneming het volksinkomen zal
moeten stijgen om onze sociale voorzie
ningen te kunnen bekostigen.
Door de ter tafel liggende ontwerpen zal
de schatkist voor 1950 170 millioen, voor
1951 165 millioen en voor 1952 150 mil
lioen derven. De afschaffing van de Onder-
nemi'ngsbelasting betekent een bruto-ver-
lies van 240 millioen. Hier tegenover
staan andere hogere opbrengsten, zodat
tenslotte het netto-„verlies" 92 millioen
zal zijn.
Belastingverlaging op korte termijn is
eigenlijk niet mogelijk. Op de lange duur
wel, mits het hoofd wordt geboden aan
een steeds terugkerende drang tot nieuwe,
hogere uitgaven. „Ik ben", aldus ging de
minister voort, „tenslotte tot de overtui
ging gekomen dat opheffing van de On-
dernemingsbelasting en verhoging van de
Vennootschapsbelasting nodig zijn. Dit
laatste acht ik ook billijk omdat de onder
nemingen in handen van natuurlijke per
sonen bij de belastingherziening 1947 min
der geprofiteei-d hebben dan de naamloze
vennootschappen, die toen aanmerkelijke
tegemoetkomingen mochten genieten".
Naar aanleiding van het verwijt dat hij
met wat hij nu voorstelt een cadeau aan de
ondernemers geeft, maar niets voor de
arbeiders doet, voerde minister Lieftinck
bij wijze van verweer aan, dat de Neder
landse geschiedenis geen voorbeeld kent
van een zo sociale belastingpolitiek als de
laatste jaren is gevoerd.
Tot de heer Hoogcarspel zei hij, dat hij
(de minister) door de communistische par
tij natuurlijk geroyeerd zou worden als hij
daarvan lid was, maar die kans had hij
haar niet gegeven en zal hij haar ook
nooit geven. Verder kon de comunistische
afgevaardigde gerust aan het bestuur van
de Partij van de Arbeid overlaten, wat men
daar met hem, lid dier partij, zou moeten
doen!
De vrees van de heer Hofstra dat er ten
gevolge van de ter tafel liggende regelin
gen in de middelenopbrengst een lacune
zal ontstaan was volkomen ongegrond.
Na re- en dupliek, waarbij minister Lief
tinck de heer Ritmeester (VVD), die het
bezuinigings-stokpaard had bereden, er aan
herinnerd had hoe prof. Molenaar in de
Eerste Kamer een grote uitgaven vergende
maatregel als premievrij staatspensioen
over de gehele linie had bepleit, kwam men
aan de amendementen toe.
De heer Van den Heuvel (A.R.), die van
het beginsel, dat belasting wordt geheven
over "eertijds gemaakte „stille reserves"
niets wilde weten, trachtte door middel
van een amendement de feitelijk terugwer
kende kracht te beperken tot winsten, ont
staan na het tot stand komen dezer wet.
Hiertegen liet de minister het „onaanne
melijk" horen.
De heer Van den Heuvel protesteerde en
vond dat er op deze manier van het overleg
tussen regering en parlement niets over
bleef. Wat betekent dit „onaannemelijk?"
„Wel, iedereen met enige parlementaire
ervaring, aldus de minister, weet dat in
geval van aanneming van een onaanvaard
baar amendement, schorsing van de be
raadslagingen en allicht intrekking van het
wetsontwerp te verwachten valt. De Anti-
Revolutionnaire afgevaardigde beriep zich
op zijn parlementaire ervaring, die hem
leerde, dat het bij een dergelijke gang van
zaken ook wel mogelijk is, dat de verslagen
bewindsman het bijltje er bij zal neerleg
gen. Had minister Lieftinck iets van dien
aard gezegd, wel, clc heer Van den Heuvel
wenste ih het midden te laten welke hou
ding hij dan zou hebben aangenomen. Maar
nu het lot van het wetsontwerp op het spel
was gezet, wenste hij dit ontwerp niet in
gevaar te brengen en dus trok hij zijn
amendement in.
Toen de heer Lucas (KW) trachtte het
winstbegrip nader omschreven te krijgen,
ontried de minister dit wijzigingsvoorstel.
Juist nu men de wet eenvoudiger wilde
maken, was zulk een toevoeging misplaatst.
Bovendien zat er een zekere willekeurig
heid aan het door dr. Lucas bepleitte vast
en voorts zou aldus de vrijheid van de
rechterlijke macht aan het wettelijk winst
begrip overeenkomstig de eisen des tijds
te interpreteren te veel aan banden worden
gelegd. Doordat het onaannemelijk hier
uitbleef zal dit amendement vermoedelijk
wel een meerderheid krijgen.
Tegen het middernachtelijk uur werd de
vergadering verdaagd.
Eerste Kamer
Agenda voor Haarlem
WOENSDAG 3 MEI
rk: Vereniging Ereschuld en
®KM3rheid, herdenkingsplechtigheid, 8
y"00f 0r: Stichting Bloemendaal voor
.oueel Voortgezet Onderwijs, bijeen-
uw. Gereformeerde Kerk. Klopper-
ms* ter gelegenheid van de
i)i o^Ur 1 ^nxor: „Ik ben een kleur-
&Brtlr'.T 7 en 9-15 uur- CitV;
!m00ds"-18 j- 215> 4-3°.7 en 9-15
ÜM p- J1!®1 »De zeven zondaars", 18 j.,
liin" ui •UUJ' Frana Hals: -Zij die te
vil3" 2"30- 7 en 9-15 UUr' Rem"
Verborgen stroming", 18 j.. 2, 4.15,
Wt ls "r-(, Palace: „De machtige Joe
Nnat m 7 en 9-15 uur. Spruit en
kifeiion1 ./leenstelling van bloemen-
1 n'L1' 8 Mei).
m°LBDAG 4 ,nïI
•WvSlli^^00'41 gm (gee"
Spierwit rood
Wanneer gij op één dag roomijs, zoute
haring, poffertjes en zure bommen hebt
gegeten, veertien auto-botsingen hebt
verwekt, een ganse serie tabakspijpen
aan flarden hebt geschoten, geruime tijd
naar dertien apen hebt gestaard, en in
een cyclotron hebt staan kleven, dan
hebt ge allerminst een nachtmerrie be
reden, maar dan hebt ge heel gewoon
Koninginnedag gevierd. Wij willen daar
mee maar tot uitdrukking brengen, dat
mensen zonderlinge wezens zijn, wan
neer zij hun blijdschap over de verjaar
dag van iemand, die hen na aan het
hart ligt, tot uitdrukking brengen door
zich te vullen met contrasterende voe
dingsmiddelen en zich vervolgens heel
hard laten schudden, slingeren en in het
rond zwaaien. Nu zijn wij allerminst
van zins om een psychologische boom
op te zetten over kermisvermaak in het
algemeen, want daar hebben wij die
de kermis ten zeerste minnen een
voudig niet de tijd voor.
Zo komen wij er altijd ogen tekort om
alle pakkende opschriften te lezen, die
de onderscheidene établissementen sie
ren. Een soortgelijk anatomische onvol
komenheid bespeuren wij eveneens,
wanneer het er om gaat de uitroepen
op te vangen, die de spullebazen in de
met obliebollen geur bezwangerde lucht
slingeren. Eén van de pakkendste
poëmen, die wij de laatste tijd vernamen,
steeg op uit de keel van een gering man
netje, dat zich had opgesteld achter een
handkar met Sinterklaas-surprises, die
hij voor de nederige prijs van 10 cents
van de hand deed. Om dit op impo
nerende wijze kenbaar te maken, riep
hij gedurig: „Hakkie, hakkie. Tien cen
ten een pakkie".
Een even verrukkelijke cantilene za
gen wij op een groot gebouw van latten
en zeildoek, dat een ere-plaats innam
op de kermis die aan het einde van de
Hoofdweg is opgetrokken. Blijkens de
muurschilderingen die er op waren aan
gebracht stelde men daar dames ten
toon, die sterk de indruk wekten dat
een grappenmaker een dosis bleekpoeder
in hun badwater had gemengd. Zij kwa
men uit de buurt van de Noordpool en
hadden uit dien hoofde volstrekt geen
afkeer van ijs, waar zij zich zo lang
als zij waren op uitstrekten om een
middagdutje te doen. Deze Albino-dames
werden aangekondigd met de betekenis
volle slagzin
Spierwit haar rode ogen,
Levend in een graf van ijs".
Men zal opmerken welke boeiende
mogelijkheden ook de Nederlandse ly
riek kan herbergen door het eenvoudig
achterover drukken van één leesteken.
Van dit diepvries-instituut tot aan
die andere vinding der moderne tech
niek, het cyclotron, was het natuurlijk
maar één stap.
Nu zijn er in dat cyclotron volstrekt
geen waterstofbommen tegen alles-
rnoet-weg-prijzen verkrijgbaar en dat is
maar beter ook, want het huidige vuur
werk is al zo explosief van aard, dat
door atoomkracht aangedreven gillende
keukenmeiden nauwelijks van node zijn.
Het grote idee van het cyclotron is, dat
iedere kermisganger zich daar tegen een
muur kan laten lijmen, zonder dat daar
toe enige kleefpasta vereist wordt. Men
stelt zich op in een grote trommel, die
eerst langzaam en dan steeds sneller
gaat draaien. Tegen de tijd dat gij een
aardig inzicht in de gemoedstoestand
van een melkdruppel gaat krijgen, die
onder de invloed is geraakt van de cen
trifugale kracht, valt de vloer onder uw
voeten weg. Op dat moment geraakt de
lucht vervuld van de kreten, die door
de eeuwen heen de uiting van angstige
vreugde der Nederlandse dame zijn ge
weest. Er gebeurt nochtans niets, want
de middelpuntvliedende neiging van uw
karkas is ruimschoots voldoende om u
muurvast aan de trommelwand te hech
ten. Er gebeurt wel wat als het ding tot
stilstand komt. Dan heeft ieders gezicht
voor de luttele somma van enige dub
beltjes namelijk een fraaie groen-gele
kleur aangenomen.
Het allermooiste van de kermis vin
dén wij echter de auto-scoater, waarmee
het mogelijk is een vrije interpretatie
van alle verkeersregels te geven, zonder
dat men bij een botsing meer riskeert
dan een korzelige opmerking van de
spullebaas, zo in de geest van „Hé, die
geblokte meneer daar met die scheve
tande je zit hier niet op de weg!" De
vreugde van de slag, die een ontmoeting
tussen twee zich in tegengestelde rich
ting voortbewegende auto's met zich mee
pleegt te brengen, kan hier ten volle
gesavoureerd worden, z'onder dat daar
allerlei kinderachtige consequenties als
strafzaken en civiele processen op vol
gen.
Wij vinden het wel vervelend dat wij
onszelve nu weer op een leugentje moe
ten betrappen, want nog leuker dan de
scooter vinden wij de schiettent en dan
aiet zozeer cie afdeling waar men gewoon
naast witte kaartjes moet schieten, maar
het departement waar een grote blikken
heer staat opgesteld, die zijn voldoening
over een treffer in eigen hartstreek tot
uiting brengt met een daverend gerof
fel 'op de trom. Hij is blijkbaar niet
kwalijknemend van aard.
Geruime tijd hebben wij tenslotte
doorgebracht bij de zogenaamde „tarief
tornado" (deze betiteling lazen wij bo
ven het raam van de kassa), een ver
ticaal draaiende mallemolen van alumi
nium, waarin men zich aan banden moet
laten leggen teneinde geen smak op de
grond te maken. Wij zijn er in geslaagd
dit laatste te voorkomen doch heel ge
woon buiten te blijven staan, met welke
geniale gedachte wij deze reportage bij
wijze van moraal besluiten.
Kermis in de hel
Wij hadden reeds in de wieg een op
vallend muzikaal karakter, hetgeen
onder meer bleek uit het heldhaftig
prefereren van het eigen stemgeluid
boven het geklingel van de rammelaar,
wanneer wij in onze kinderkamer zo nu
en dan een flesje melk wensten te con
sumeren. Vandaar onze jong ontwaakte
eh snel tot wasdom gekomen voorliefde
voor Duke Ellington, wiens naam voor
ons het summa summarum van al het
begerenswaardige ter wereld vertegen
woordigde. Een plaat van zijn orkest,
hoe onuitsprekelijk de naam ook mocht
wezen, was volgens de koersberekening
van onze interscholaire ruilhandel zeker
anderhalf keer zoveel waard als bij
voorbeeld een zwarte schijf, waarin de
trompet van Louis Armstrong of de
trombone van Jackie Teagarden de groe
ven had geboord. Later u kunt wel
raden wanneer hebben wij voor onze
gehele verzameling eeii mud aardappe
len en een half ons gesmolten vet ge
kregen.
Zondagmiddag hebben wij dit idool
onzer jongelingsjaren in min of meer
levende lijve aanschouwd op de trap
van het Concertgebouw, die naar de
solistenkamer leidt. Op dat moment zat
het publiek reeds vijf kwartier met een
goedertieren geduld, dat slechts door
blijde verwachting kan zijn ingegeven,
in de zaal op hem te wachten. Maar ut'
Duke, die eigenlijk als Edward Kennedy
in de luiers werd gelegd, hetgeen wij
hele mooie namen vinden, had de vorige
dag in Antwerpen ontdekt dat hij, om
zijn leeftijd uit te rekenen, precies 51
jaren, moest tellen, van welke ver
moeiende bezigheid hij nog steeds niet
helemaal was hersteld.
Voor de deur van het kleedvertrek
verdrongen zich enige tientallen jagers,
op handtekeningen, in hoofdzaak van
het mannelijk geslacht. Zij maakten
echter weinig kans, want alleen dames
werden binnengelaten, hetgeen wel zeer
begrijpelijk maar geen gewoonte is in
dit gebouw. Gelukte het iemand toch
zijn programma te laten signeren, dan
maakte degene, die zijn uithoudingsver
mogen aldus met een gekrulde penne-
streek beloond zag, een wonderlijke
vreugdedans onder het slaken van de
kreet: „Hebbus".
De orkestleden maakten zich gedu
rende het uitblijven van hun leid,er bij
zonder vrolijk door, het léssen van. hun
nadorst uit in heupzakken gedragen
flacons. Ze waren daarbij gekleed in
blauwe, rode en groene halfhemdjes en
poloshirts, scharrelden om de haverklap
in de één of andere koffer en bliezen
ter afwisseling op hun toeters, alsof zij
niet wisten dat de Koningin haar ver
jaardag pas een etmaal later vierde. De
heren maakten overigens niet dc min
ste aanstalten om werkelijk te gaan spe
len wat er van hen verlangd werd, tot
radeloosheid van de impresario, die het
per microfoon aan de bezoekers meege
deelde verhaal over het oponthoud
door drukte in de bollenstreek zeker
liet nog een uur kon volhouden.
Maar eindelijk kwam het er toch van.
Met hun saxofoon en andere blaas
instrumenten zo achteloos als waren het
sigaretten tussen de lippen bungelend,
betraden de leden van de kopersectie
het podium. Toen de vijftien mannen
eindelijk zaten, schreed de Duke onder
luid applaus naar het podium en brak
de kermis in de hel los, zoals onze werk
ster zou zeggen. Want óe klarinetten
van Jimmy Hamilton en Russel Procope
strooiden klanken uit, die de klaarte
van het zonlicht evenaarden, terwijl de
beide slagwerkers' met hun vliegenmep
pers en de gebrilde contra-bassist voor
het ruisen van "de régen zorgden. De
Duke dirigeerde met brede armzwaaien
ter hoogte van zijn middenrif. Af en
toe draafde er een solist op een holletje
naar voren om wijdbeens in een ver
zaligde houding te springen als een
zwarte engel met een bazuin, en even
later, terwijl de leeuweriken zich be-
In dc Stadsschouwburg zou de
Haagse Comedie hedenavond „Het
Huis van Bernada Alba" van Frede-
rico Garcia Lorca, hel treurspel der
vrouwen uit de dorpen van Spanje,
onder regie van de veelomstreden
Joris Diels opvoeren. Om protest
betuigingen te voorkomen is deze
vertoning echter afgelast. Op Don
derdag zijn er toneelvoorstellingen
noch concerten. Wel draagt op een
herdenhings-bijeenkomst in het Mi-
nerva-pavüjoen Enny Mols de Leeu-
we de novelle „Afscheid" van Mau-
rits Dekker voor.
In de Kleine Komedie aan de Amstel
wordt dagelijks de cabaret-revue
„Tussen Amstel en IJ" vertoond door
het Theater Frivolité met Lou Bandy
en vele anderen. In het Centraal
Theater spelen Cor Ruys en de zijnen
dagelijks Johanuw onderdanige
dienaar" van Theo hingen en in het
Leidseplein Theater zijn Mary Dres-
selhuys en Louis Borel teruggekeerd
met „Bakersprookje".
Vrijdagavond wordt in het Concert
gebouw de Beethoven-cyclus onder
In de hoofdstad uit
leiding van Erich Kleiber voortgezet
met medewerking van de afdeling
Amsterdam van het Toonkunstkoor
en de solisten Corrie Bijster, Roos
Boelsma en Laurens Bogtman. Uit
gevoerd wordt de Negende Sympho-
nie. In dc kleine zaal geeft de violist
Claude Paschoud hedenavond een
recital met Anton Dresden aan de
piano van werken van BrahmsBach,
Strawinski en Prokofjef.
In het Stedelijk Museum worden
twee nieuwe, tentoonstellingen ge
houden: „Hedendaagse Zwitserse,
kunst" en „Amsterdamse schilders
van nu", die de gehele bovenverdie
ping in beslag nemen. In „De Wilde
man" exposeren Evert Bollee en Juul
Bollee-Hiilsmann schilderijen, aqua
rellen en houtskooltekeningen, voor
namelijk uit Zuid-Frankrijk. In het
I.C.C. zijn tot 16 Mei kleurlitho's van
H. van Kruiningen te zien. Geduren
de Mei ivordt in het museum Willet-
Holthuyseyx. een collectie oud-Am
sterdams goud- en zilverwerk ten
toon gesteld, in hoofdzaak stukken
uit de zestiende, zeventiende en
achttiende eeuw.
Wij herinneren er de lezers aan dat
de gerestaureerde „Nachtwacht" van
Rembrandt weer op zijn oude plaats
is teruggekeerd.
schaamd naar hun nesten begaven, zo
bedaard alsof er niets gebeurd was naar
zijn stoeltje terug te keren.
Bij het vernemen van al die oude
favorieten voelden wij als het ware de
zorgen van en de jongenskiel weer öm
ie schouders glijden. Na afloop hebben
wij de Duke dan ook stilzwijgend de
hand gedrukt. Hij vertelde ons met een
kinderlijke glimlach dat hij alles op de
wereld bezat vijftig overhemden en
tweehonderd verschillende dassen
maar geen moment rust. Van overdre
ven drukte heeft hij in Amsterdam ech
ter geen last gehad, want de goede
plaatsen kostten zoiets van negen gul
den per 6tuk. BOEDA.
Wet op Ondernemingsraden
goedgekeurd
Het „Wetsontwerp houdende regelen
omtrent Ondernemingsraden en op die Ra
den toezicht houdende Bedrijfscommissies"
vond Dinsdag in de Eerste Kamer vrijwel
algehele instemming, al hielden de zeven
sprekers over dit onderwerp vast aan de
bezwaren, die hun partijgenoten destijds in
de Tweede Kamer naar voren hadden ge
bracht. Katholieken en Anti-Revolution-
nairen betreurden, dat deze wet niet in de
publiekrechtelijke bedrijfsorganisatie was
geïncorporeerd. Van socialistische zijde was
men ertegen, dat ook ongeorganiseerden
candidaten mogen stellen en in de bedrijfs-
raden als lid* gekozen kunnen worden. An
deren konden er zich niet mee vereni
gen, dat de wet geen enkele sanctie kent
op het niet naleven van de op te leggen
verplichtingen.
Minister Joekes had weinig moeite
met cle beantwoording der sprekers en zag
zijn Voorstellen zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen.
Zonder discussie hechtte de Senaat zijn
goedkeuring aan de aankoop door de rege
ring van het flatgebouw aan de Van Stolk-
weg in Den Haag voor het onderbrengen
van rijksbureaux.
Toeslag op pensioenen van
mobilisatieslachtoffers 1914-' 1 8
Blijkens de Memorie van Antwoord op
het Voorlopig Verslag inzake het wets
ontwerp tot invoering van een buiten
gewoon militair pensioen voor militaire
slachtoffers van de mobilisatie 1914-1918
kan in zekere gevallen aan mobilisatie
slachtoffers een toeslag op hun pensioen
worden verleend.
De minister van Oorlog heeft thans aan
de voorzitter der Tweede Kamer mede
gedeeld, dat alleen de invaliditeit, over
gehouden van de gebreken, welke tot het
ontslag uit de militaire dienst hebben ge
leid, het uitgangspunt vormt voor toe
kenning van een toeslag op het pensioen.
In dit geval wordt op het pensioen een
toeslag gegeven, gelijk aan de minimum
uitkeringen, die ook aan militaire oorlogs
invaliden worden toegekend.
Deze uitkeringen bedragen voor ge
huwden: 1ste klas gemeente f 34,56 per
week of f 1797,12 per jaar, 2de klas ge
meente f 32,16 (f 1672,32) en voor overige
gemeenten f 29,76 of f 1547,52 per jaar,
eventueel verhoogd met kinderbijslag,
overeenkomstig de Kinderbijslagwet.
Indien er geen aanwijsbare schade is als
gevolg van de invaliditeit, overgehouden
van de gebreken, welke destijds tot het
ontslag hebben geleid, wordt op het pen
sioen een toeslag gegeven tot het bedrag
van de normen van de oude regeling (ver
hoogd met 25 pet.
De mobilisatieslachtoffers hebben de
verplichting zich bij een Gewestelijk Ar
beidsbureau te laten inschrijven, ten einde
zo mogelijk in het arbeidsproces te wor
den opgenomen. Indien zij hieraan niet
medewerken, komen zij niet in aanmerking
voor een toeslag op hun pensioen.
Kinderbijslag aan
gepensionneerden
Op de vraag van het lid der Tweede
Kamer cle heer Stapelkamp (A.R.) betref
fende de indiening van een wetsontwerp,
waarbij aan gepensionneerden met min
derjarige kinderen een kinderbijslag wordt
verleend heeft de minister van Binnen
landse Zaken geantwoord, dat wegens zijn
bijzondere technische moeilijkheden het
wetsontwerp een langere tijd van voorbe
reiding en interdepartementaal overleg
heeft nodig gehad dan zich aanvankelijk
liet aanzien.
De voorbereiding van het wetsontwerp
is thans zover gevorderd, dat het een dezer
dagen in de ministerraad aan de orde zal
komen.
Blijkens een publicatie in de Neder
landse Staatscourant is de termijn voor ver
plichte aanmelding van effecten, voor 2over
dit binnenlandse effecten betreft, welke zich
in Duitsland bevinden en niet reeds elders
voor de Nederlandse effectenregistratie zijn
aangemeld, met een beperkte tijd verlengd.
De sluitingsdatum van de aanmelding is vast.
gesteld op 13 Mei 1950.