c
CJvd. Broek
Moment vol wijding na een
indrukwekkende „stille tocht"
THALIA
.Clowntje Rick
RIJWIELEN - STOFZUIGERS
De dood van
dr. Leidekker
Zaterdag 6 Mei 195C
De avond der naamlozen
Crofe bedrijven herdachten hun doden
De parelende roep van een lijster en
een kwekkerende eend de stoppen
de trein uit IJmuiden en een haast
ademloze schare om de vijver van het
Velsense crematorium welke zich
groepeerde om de rouwende driekleur
en het stenen litteken van een diepe
wonde in het Nederlandse volk: het
waren de symbolen van een ontroe
rend moment in de gang der dagen
het moment der gedachtenis tijdens
de gewijde dag die ook deze vierde
Mei is geworden.
Duizenden voeten zijn Donderdag tegen
achten naar Driehuis gegaan om onze
doden te eren op het grastapijt voor het
zandstenen monument.
De ban van het klokgelui lag over een
gemeente die zich opmaakte tot haar jaar
lijkse stille tocht door straten en langs
wegen, vlak voor het eerste lustrum der
bevrijdingsfeesten. Kort is het ogenblik
geweest, dat deze duizenden aandachtig de
tred inhielden op het sein van de hoorn
blazers maar diep moet in veler hart de
naald der herinnering gedrongen zijn, daar
bij die stille vijver.
Vrouwen in de kracht van hun
jonge leven, gebogen vrouwen en man
nen, duizenden mannen in een onaf
zienbare rij, zich windend door Vel-
sens dodenakker, zwijgend en eerbie
dig, zo hebben zij de geallieerde
doden en de Nederlandse gevallenen
gegroet wier graven gedekt werden
door een kleed van voorjaarsbloemen
zo hebben zij later ook geluisterd
naar de stilte onder de klare hemel
toen alle geluid plotseling ophield en
het laatste bim-bam van de klokken
wegebde.
Een vlag rees traag aan de mast en ont
plooide zich op de lichte wind de be
klemming werd weggenomen door die
vertrouwde driekleur en de klanken van
het „Wilhelmus". Een eerste vrouw
maakte zich los uit de groep der naaste
verwanten om haar bloemen te leggen aan
de voet van de gebeeldhouwde mannen
figuur; zij is gevolgd door een stil défilé
langs het monument waar zich de bloemen
optasten tot een blank en puur memento.
Helder klonken de tonen van de kapel
de zangers stemden schuchter in met
de goede, eenvoudige melodieën en in een
langzame tred passeerde man na man en
vrouw na vrouw de plaats waar de as van
zovele doden ook uit de hellekampen en
de gaskamers verstrooid is op de wind.
tigheid relief gegeven aan de gevoelens
van weemoedige herdenking.
Behalve de familieleden van de omge
komenen toonde een grote kring van per
soneelsleden belangstelling voor deze her
denking.
De heer A. Boon hield namens de be-
drijfsunie een toespraak en nadat een
gramofoonplaat met het „Ave Verum" was
gedraaid nam ir. J. Tromp als directeur
het woord. Hij herinnerde aan een jaren
geleden gehoord thema, dat luidt „Gelukkig
zijn zij, die zelfstandig zijn en zich toch
in het diepst van hun wezen met allen
verbonden voelen". Dit is de mooiste vorm
van vrijheid, zei spreker, wanneer wij
daarbij denken aan onze vrijheid, verkre
gen door het offer van kameraden.
De Harmoniekapel ,,De Eendracht"
speelde het ontroerende „Ases Tod".
Vervolgens werd na een trompetsignaal
een minuut stilte in acht genomen. Onder
de tonen van Chopin's Marche Funèbre
volgde de bloeinlegging van directie, per
soneel en nabestaanden en de plechtigheid
werd met een défilé besloten.
Beverwijk eert zijn doden
Donderdagavond hebben vele Beverwij-
kers getuigenis afgelegd dat zij diegenen
die met hun leven onze vrijheid betaalden,
niet vergeten zijn.
Bij liet gebouw van Openbare Werken
aan de Breestraat werd een stoet opgesteld
welke via de Zeestraat naar het monument
op het pleintje bij Westerhout trok, waar
door velen bloemen werden neergelegd.
Door het comité „16 April 1944" werd
ter nagedachtenis aan de slachtoffers van
de beruchte razzia een krans neergelegd.
Vervolgens trok de stoet via Zeestraat-
Kreutzberglaan naar de begraafplaats
„Duinrust", waar de twee minuten stilte,
ingeluid door bazuingeschal, in acht wer
den genomen.
ADVERTENTIE
De eerste aardbeien
5 Mei: witlof I 5565, witlof II 2946,
spinazie 812, sla I 1931, sla II 618,
sjalotten 6172, stoof sla 3538, rabarber
819, prei 2837, bospeen 62, radijs 35,
bloemkool 37, aardbeien 96 c. p. doosje.
ONDERSCHEIDEN
Woensdagavond werden op het raadhuis
te Castricum door burgemeester C. F.
Smeets namens de minister van Oorlog aan
de heer Ch. G. v. d. Bosch het „Ereteken
voor Orde en Vrede" en aan de heren W.
J. H. Hübben en A. Horsten het „Oorlogs
Herinneringskruis" met gesp uitgereikt.
PREDIKBEURTEN
Ned. Herv. Gemeente, 10 uur: ds. L. Can-
negieter.
Gereformeerde Kerk 10 en 17 uur: ds.
A. G. Kornet.
Herv. Evang. Vereniging, 10 uur: ds.
Boers van Amsterdam-W.
ADVERTENTIE
Castricum
Wij d in gsdiensten
Vóór uit de vier windstreken van Velsen
de korte of lange rijen zich samenvoegden
tot de brede stroom naar'en door „Wester-
veld" en de urnentuin is er in de Gerefor
meerde Kerk van Santpoort een korte
liturgische dienst gehouden en na de stille
tocht verzamelden velen zich in een inter
kerkelijke samenkomst rond de kansel van
de kerk aan de Kanaalstraat in-IJmuiden
waar drie predikanten voorgingen.
Bij het Hoogovenmonument
Omstreeks kwart over vier in de mid
dag schaarden deputaties van het Hoog-
ovenpersoneel zich rond het gedenkteken
aan de Wenckebaohstraat om daar een
korte plechtigheid ter nagedachtenis van
hun gestorven makkers bij te wonen.
Familieleden van de gevallenen hadden
vlak vóór het front van het monument,
waar de Hoogovenvlag halfstok naast ge
hesen was, een plaats gekregen.
Nadat de Hoogovenharmonie het „Wilt
heden nu treden" en „Blijf bij mij Heer als
de avond daalt" ten gehore had gebracht,
betrad de chef van de sociale afdeling der
Hoogovens de heer G. S. K. Blaauw het
podium om in enige treffende woorden
de slachtoffers van de nazi-terreur een
posthume hulde te brengen.
Namens arbeiders en beambten van de
Hoogovens en nevenbedrijven werd ver
volgens het woord gevoerd door de heer
J. Mulder.
Namens het gezamenlijk personeel wer
den vervolgens twee kransen aan de voet
van het monument gelegd.
Tenslotte sprak de president-directeur
ir. A. H. Ingen Housz een herdenkingsrede
uit met als thema: „Onze volle liefde heb
ben wij meer dan ooit verpand aan vrij
heid en vrede waarnaar wij allen hunke
ren".
Onder het spelen van het Wilhelmus ging
toen de Hoogovenvlag in top, waarna ir.
Ingen Housz onder doodse stilte een krans
namens directie en commissarissen legde.
Afgevaardigden van het personeel dei-
Hoogovens en de familieleden defileerden
hierna langs de gedenksteen. Velen legden
bloemen.
En bij de Papierfabriek
Op de plaats waar aan de Zuidgevel van
gebouw P.M. 18 der Velsense papierfabriek
de grote bronzen herdenkingsplaat met de
namen van de achttien om het leven geko
men personeelsleden is aangebracht, werd
Donderdagmiddag tijdens een sobere plech
NAAR LIMMENS MONUMENT
Donderdagavond vond de jaarlijkse
Stille Tocht plaats naar het Monument
voor gevallen verzetstrijders te Limmen.
Onder het indrukwekkende gelui der
klokken vertrok de ongeveer duizend
deelnemers tellende stoet om half acht
van de R.K. kerk te Castricum, waar twee
minuten stilte in acht werd genomen.
Twee koren zongen enige toepasselijke
liederen waarna de burgemeesters van
Limmen en Castricum en enige nabe
staande bloemen en kransen legden aan
de voet van het monument.
BEVRIJDINGSDAG IN CASTRICUM
Zelden is in Castricum de bevrijdings
dag zo lauw gevierd als dit jaar. Alleen
de R.K. „St. Cuneraschool" vierde deze
gedenkwaardige dag met volskdansen.
De volksfeesten leden zo erg aan bloed
armoede, dat ze een roemloze dood
stierven. Alleen een honderdtal kinderen
hadden belangstelling voor de verrichtin
gen der dames en heren, die op de fiets
aan het ringsteken waren en over ver
sperringen klommen om .het eerst „bij de
trein" te komen.
's Avonds vond de tweede opvoering
plaats van Schubert's opera „De Bondge
noten" met een bevrijdingsbal na, maar
deze zoete naspijs vermocht niet de bit
tere smaak van de gehele dag uit de
mond te spoelen.
ZONDAGSDIENSTEN
Dr. H. v. d. Werff, Bakkumerstraat 48,
telefoon 428.
Zr. De Wit, Bakkumerstraat 41, tel. 430.
(Het theater met de beste films)
Zaterdag en Zondag 6.45 en. 9.15 uur,
Maandag, Dinsdag en Woensdag 8 uur
De nieuwe verfilming van de wereld
beroemde avonturen-roman
ALEXANDER DUMAS'
DE DRIE MUSKETIERS
The Three Musketeers
IN TECHNICOLOR
In de hoofdrol Lana Turner, Gene
Kelly, June Allyson, van Heflin,
Angela Lansbury
Een wonder van schoonheid en actie!
Toegang 14 jaar
ATTENTIE: Zaterdag en Zondag be
ginnen de eerste voorstellingen te 6.45
uur, in verband met de grote lengte
der hoofdfilm.
Zondag matinée 3 uur TEX RITTER
in de spannende Western
REVOLVERSERENADE"
In ons volgend programma:
THE THIRD MAN (DE DERDE MAN)
Heemskerk
STILLE TOCHT
Nadat Donderdagavond in de beide
kerken der gemeente Heemskerk een
rouwdienst was gehouden, waarin voor de
gevallen strijders voor de vrijheid werd
gebeden, stelde zich in de Maerelaan een
stoet op die onder klokgelui naar de R.K.
begraafplaats ging, waar door vier meis
jes een krans is gelegd op het graf' van
de onbekende Franse soldaat. Een meis
jeskoor zong „Rust in Vrede".
Ook op de Algemene begraafplaats
werd een krans op de. graven gelegd.
ADO'S ELFTAL
Zondag treedt het ADO-elftal. tegen
QSC als volgt in het veld t.w. Kloes, C.
Dirks en Welboren, Dam, J. Dirks en Wij-
man, Beentjes, Commandeur, Voormeer, De
Wit en Van Tunen.
Voor «Ie kinderen
1
Met 'n bons kwam Rick op de straat neer.
Het deed 'm wel wat pijn, en hij zat versuft op de stenen. Maarde man had
gelukkig niets gemerkt en liep door. Rick was weer vrij'. Hij wreef z'n bol en keek
om zich heen. Ook hier was hij onbekend, die straat had hij nooit gezien.
„Nou ja, ik zal wel weer verder lopen en zoeken, ik ben tenminste weer aan dat
gevaar ontkomen!" dacht hij.
Rick wou juist opstaan en op weg gaan, toen opeens een jongetje hard kwam aan
lopen, die een houten karretje achter zich aan trok. Dus verstijfde hij weer terstond
want het was te laat, om zich te verschuilen.
„O, wat een leuke pop ligt daar!" juichte het jochie. 46
Hoogoven-openluchtspel
op „Watervliet"
De personeelsverenigingen van de Ko
ninklijke Nederlandse Hoogovens hebben
de nationale feestdag gevierd met een uit
stekend geslaagd openluchtspel. De enige
wens, die daarbij onvervuld bleef, was een
zonnige dag. Desondanks hebben duizen
den bezoekers genoten van een bevrijdings-
spel, dat zowel door zijn samenstelling als
door zijn uitvoering tot in alle onderdelen
een succes is geweest.
De samensteller, de heer G. Barbiers,
heeft, daarbij geholpen dor een hem door
de directie royaal ter beschikking gestelde
perfecte outillage in de korte spanne tijds
van drie weken niet alleen een mise-en-
scène ontworpen, maar ook teksten ge
schreven en de leden der onder-afdelingen
van Hoogoven-Staten weten te winnen
voor een werkelijk bevrijdingsfeest, dat
artistieke kwaliteiten had.
Het spel, dat op „Watervliet" opgevoerd
werd en waar honderden aan medewerk
ten, begon met een proloog, gezegd door
een verteller, de heer A. Kok. De decla-
matrice (Suze de Graaff—van der Linde)
bepaalde daarop met Adama van Schelte-
ma's gedicht „Laten wij denken aan de
dagen" de gedachten bij de in de oorlogs
jaren gebrachte offers en voerde ons ver
volgens terug naar de zorgeloze dagen vóór
1940.
Boerendansen, sportieve prestaties
muziek illustreerden de herinnering aan
deze tijd. We zagen onder meer enige uit
stekende nummers hoogrek en knots-
zwaaien, benevens aardige tafereeltjes ir
nationale costuums door de volksdans
groep.
Het binnentrekken der Duitsers op 10
Mei 1940 was een der meest indrukwek
kende momenten van het spel. De regie
had daarbij een mooi effect bereikt door
de Duitse horden te flankeren met in rood
geklede duivelinnen en mede het geluid
als hulpbron in te schakelen. Gxé Bolho-
ven, die de leiding der dansen had, liet
deze groepen nauw aansluiten bij de impo
sante enscenering.
De declamatrice, met het „Toen hieven
zij de armen hoog en zwoerenoproe
pend tot het verzet, sprak bet geslagen
volle nieuwe bezieling in. De welverzorgde
dictie en de op het juiste moment ge
plaatste teksten (een pluim voor de samen
stellers) betekenden een treffende her
innering aan de donkere dagen van 1940
tot 1945.
De indrukwekkende parade der vlaggen
van alle verbonden naties werd voorafge
gaan door de voortreffelijk toegeruste
Hoogoven-Harmonie onder leiding van zijn
dirigent G. J. P. Martineau.
Onder de klanken van de onsterfelijke
Verdun-mars „Le régiment du Sambre et
Meuse" luidde men de bevrijding in. Het
blazen van het Engelse signaal „The last
Post" en het heigen van alle vlaggen ter
herdenking van de gevallenen was even
eens een ontroerend moment. De. apotheose
vond men in het zich scharen rond een
praalwagen, die de toorts der vrijheid
droeg, terwijl de declamatrice de smeek
bede om vrede vertolkte.
Zij die de leidende figuren achter de
schermen (voor zover er bij een openlucht
spel van schermen gesproken kan worden)
zijn geweest, hebben eer van hun werken
gehad. De heer G. Barbiers en zijn „as
sistenten", de heren G. S. K. Blaauw en J.
Wormsbecher, hebben woorden van hulde,
gesproken door de algemeen directeur ir.
A. H. Ingen Housz, in ontvangst mogen
nemen, die hun ten volle toekwamen. Zij
hebben heel wat gepresteerd.
Na de pauze voerden medewerkers van
de sociale afdeling een parodie op de opera
„Carmen" op, eveneens van de hand van
de heer Barbiers. Het was een parodie, die
niet na te vertellen is, maar het publiek
onthaalde op een mengsel van Carmen,
Faust, Butterfly, Paljas, Aïda enzovoorts.
Het begin wees er al op, dat er iets zots
zou komen: een atonale ouverture, gespeeld
door orkestleden die ieder voor zich in een
andere toonaard musiceerden. Een ook
Generaal Kruis:
„Wij moeten de les van
1940 begrijpen"
Dodenherdenking
op de Crebbeberg
Donderdag zijn op de miltaire begraaf
plaats „Grebbeberg" te Rhenen de geval
lenen herdacht. Vele militaire en burger
lijke autoriteiten, onder wie de generaal
b. d. H. G. Winkelman en de Commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht, de
heer M. A. Reinalda, waren hierbij aan
wezig. Voorts waren er deputaties van het
K.N.I.L., de Koninklijke Marine, de Ko
ninklijke Landmacht, de Vereniging 8ste
Regiment Infanterie, de Burgerlijke Strijd
krachten, de brigade Prinses Irene en de
Luchtstrijdkrachten.
Ter weerszijden van de hoofdingang
stond een erewacht, gevormd door de
vierde verbindingscompagnie uit Haarlem.
Naast het grote herinneringskruis op het
middengedeelte van het kerkhof hing de
nationale driekleur halfstok.
Namens de minister van Oorlog, die door
een vergadering van de ministerraad was
verhinderd aanwezig te zijn, sprak gene
raal mr. H. J. Kruis de herdenkingsrede
uit. „Wij herdenken de doden van de Mei
dagen van 1940, aldus de generaal, de do
den van de Grebbeberg, die nu bijna tien
jaar geleden vielen in een schier hope
loze strijd. Wij herdenken ook allen, die
na hen zijn gevallen. Wij danken hen voor
de lessen, die zij ons hebben geleerd. Zij
hebben getoond het eigen belang te kun
nen achterstellen bij het belang van ons
allen.
Thans wordt de wereld bedreigd mgt een
onweer. Als het losbarst
zijn en vol vertrouwen wr®*
doden verplicht onze' h ZlJr:
geven aan de gemeenscha?6 V*
en hun ter ere. Zij, die vrt?\,ln
hoorden tot een strijdtnaK^
opgewassen tegen de gewei? 10 '-f-
Zij hebben ons de
toekomst, zij hebben ons s t»
zelfde fouten te begaan tÜ M'».
alleen. Nu en in de tnewü
schouder aan schouder met i "i
volken. Deze tatematio»S
is de weg naar het behoud w
Ale urn Ho cfmlr. 1 -
net behonH
Als wij de grote les van li,!
begrepen, dan zullen wij 1?
ken. Mocht die les niet bJÏL 1
•711 n -711 cyocT/IVtrnw.
j "te tes met begrejvj
zijn zij gestorven om slecht!,
onze eer te redden. Moge V»00;.^
helpen", aldus besloot generii
de goede weg te vinden'
m vrede rusten 5 n or<&
Luitenant-kolonel jhr D t a
Lawick van Pabst legde hièrna t
Koningin en de Prins d^L'S-i
een krans aan de voet van r„, -ei,
raai Kruis eerde de gevalt,
kranslegging namens de NedSj®"*
ring. "d"U!u,
Generaal-majoor D. A vanrn.
een krans van de Koninklijk-
Verder werden kransen feleea
luchtstrijdkrachten, het KNvt
gade Prinses Irene, de ver,,,.
de stichting Oorlogsgraven de iu'"
derlandse Militaire Oorln«'.i.:.r?i
Bond Nederlandse Militaiïï S
den, de Nederlandse MUitataT^
Oud-strijders en het Uteagl
de stichting Leger-monumea,^1
berg
Tot slot werden twee minuten r„ -
in acht genomen, waarna de
met het Wilhelmus, gespeeld dWS
ninklijke Militaire Kapel, weTÈ
ADVERTENTIE
DEZE WEEK gunstige aanbieding
BOOROMSLAGEN
met en zonder ratel
Op de militaire begraafplaats op de Grebbeberg in RKenen vond Donderdagmr-
een plechtige dodenherdenking plaats. De chef van de Generale Staf, generaal®
H. J. Kruis, legt een krans bij het ere-kruis.
qua zang geslaagd nummer was het duet
van de prologus uit Paljas en Don José
met Escamillo als lachende derde.
Hoe het mogelijk is om Don José de
„Indian love call" uit Rose Marie te laten
zingen (en goed,) ten overstaan van een
Butterfly, die antwoordde met de priester
zang uit Aïda, kan aileen in het brein van
een handige parodist opkomen! De zang
was, over het geheel •genomen, zeer ver-,
dienstelijk.
Er ontbrak aan „Carmen" evenmin een
ballet: Gré Bolhoven heeft er met de
Waldteufel-guitaardans een geslaagd num
mer van gemaakt.
A. J. VAN DER WEIJDEN
ADVERTENTIE
Wij leveren uitsluitend eerste klas merken,
op gemakkelijke betalingscondities. Schrijft
U eens aan postbus 269, Haarlem.
Agenda voor Beverwijk
ZATERDAG 6 MEI
Kennemer Theater, 7 en 9,15 uur: Manon.
Luxos Theater, 7 en 9.15 uur: Fiêsta.
W. B. Theater, 8 uur: De noodlottige reis,
tevens: Diamantdieven van Arizona.
Corso Theater (Castricum), 8 uur: Jeanne
d'Arc.
ZONDAG 7 MEI.
Kennemer Theater, 2.30, 4.30, 7 en 9.15
Manon.
Luxor ^Theater, 2.15, 4.30, 7 en 9.15 uur:
Fiësta.
VV. B. Theater, 2.30, 4.30 uur: Zoro's zwar
te zweep, 8 uur: De noodlottige reis, te
vens: Diamantdieven van Arizona.
Corso Theater, (Castricum), 3 en 8 uur:
Jeanne d'Arc.
MAANDAG 8 MEI.
Luxor Theater, 7 en 9.15 uur: Tiësta.
VV. B. Theater, 8 uur: De noodlottige reis,
tevens: Diamantdieven van Arizona.
Corsa Theater (Castricum), 8 uur: Jeanne
d'Arc.
Schout bij nacht J. J. L,
bevorderd tot vice-admiraal
Schout bij nacht J. J. L. Willingeisr*
ingang van 15 Mei bevorderd tot
admiraal.
De heer J. J. L. Willinge werd ot
April 1898 in Den Helder geboren, In 1
kwam hij op het Koninklijk Instituut vss
de Marine te Willemsoord en in 1333 b
de Hogere Marinekrijgsschool, Dam!
werd hij geplaatst bij het departement
defensie. Eind 1936 ging' hij met de te
„De Ruyter" naar Nederlands Indië, In
volgde zijn plaatsing bij het departer.
van Marine te Batavia. Op 1 April IS#
volgde zijn benoeming tot kapitein-Ia»
nant ter zee. In 1941 werd hij benoemd
chef van de staf van het Nederlandse ah-
der in Oost-Indië en in Januari 1942
hij belast met het commando over de.tui
ser „Sumatra", waarmede hij in Fete;
1942 uitweek naar Colombo. Via Z'3
Afrika arriveerde hij met deze kruistnt
Engeland en in April 1943 werd hem tó
bevel toevertrouwcf over de kanonneer
boot „Van Kinsbergen" in de West-te-
sche wateren. In October van dat jaar
hij weer naar Colombo, waar hij fung«-
de als chef van de staf van de beveMtó
der strijdkrachten in het Oosten. Op 1
1944 volgde zijn benoeming tot ksp;.m
ter zee. In October 1945 kwam hij te 3b
tavia aan. Na de benoeming van schout
nacht A. S. Pinke tot commandant derit
macht in Nederlands-Indië werd iuj dus
met de functie van chef van de stal*
zeemacht in Nederlands Tndie. In
1947 keerde hij naar Nederland teru^
16 April 1947 werd hij benoemd toij®
mandant der zeemacht in Nederl
op 1 Mei van dat jaar volgde zijn bed
ring tot schout bij nacht.
Zondag ontscheping van
de „Skaugum"
Het troepenschip Skaugum 3^
heden laat in de middag m de R
haven. De ontscheping van de o. P
begint Zondagmorgen om acht uur-^
FEUILLETON
Oorspronkelijke Nederlandse
roman door Olivier van Brakel
31)
Natuurlijk zwijg ik hierover. Alle in
formaties worden hier gegeven zonder dat
wij ons afvragen met welk doel u ze in
wint. Wij hebben min of meer zwijgplicht.
In de grond van de zaak is 't natuurlijk
vanzelfsprekend, dat we niet spreken over
de informaties, die vertrouwelijk ingewon
nen worden.
In de hal zitten enige zakenlieden te
wachten. Geen van hen kent inspecteur
Zopanje. Ze knikken effen, als hij hen
groet. Ze zien in hem slechts een collega,
een collega, die het minder heeft. Dat blijkt
uit zijn eenvoudige kledij.
Buiten is de Novembermorgen met de
vrieskou in de luchi. Met welbehagen haalt
inspecteur Zopanje enige keren diep adem.
't Is nauwelijks te geloven, bedenkt hij
ondertussen, dat ik zo spoedig al het juiste
spoor in handen «gekregen heb. Vóór van
avond kan ik weten wie de moord ge
pleegd heeft. Of beter: ik weet het nu,
maar vóór vanavond kan ik de dader ge
arresteerd hebben.
Als inspecteur Zopanje in het huis op
de Prinsensingel zijn burgerplunje verwis
seld heeft voor zijn uniform, rept hij zich
naar het politiebux-eau. Commissaris Vink
is zeer verrast, als hij het nieuws hoort.
Deze grijze, wat vermoeid uitziende man,
laat nooit merken, wat in hem omgaat.
Doch vandaag toont hij oprechte verba
zing.
Stroomer dus!
Hij schudt het hoofd.
Ik ben toch al enige tijd commissaris
Zopanje. Maar wil je geloven, dat dit de
grootste verrassing van mijn loopbaan is.
Het zyn meestal dezelfde mensen, die mis
daden plegen, of een bepaald soort mensen.
Ik vind Stroomer geen misdadig type.
Na deze ontboezeming wordt hij weer
zakelijk.
Wil je nog assistentie?
Nee, dank u commissaris. Ik ga alleen.
We zullen samen naar'het bureau lopen.
Ik verwacht niet dat de man tegenstand
zal bieden.
Dan wens ik je veel succes. Hopelijk
is hij thuis.
Als hij niet thuis is, weet ik waar ik
hem zoeken moet, zegt Zopanje overmoe
dig. Doorne is niet groot. Die man zal hier
of daar wel op straat zwerven.
Dan verlaat hij het gebouw, 't Is kwart
voor tien. Als het een beetje wil, heb ik
hem om tien uur, meent Zopanje. Doch
het verloopt niet zo voorspoedig, als hij
wel verwacht had.
In de stille straat, waar Stroomer woont,
spelen wat kinderen. Als de inspecteur
naar nummer 15 loopt, kijken ze op.
Hij is niet thuis hoor. Hij is vanmor
gen al weggegaan, vertellen ze.
Waarheen?
De kleinen zwijgen.
Weten jullie niet waar hij naar toe
gegaan is? herhaalt Zopanje.
De kinderen schudden hun bolletjes.
Is er verder niemand thuis?
De kinderen schudden weer hun kleine
bolletjes. Ze beginnen nu moed te krijgen.
Ze komen wat naar Zopanje toe en bekij
ken hem vol aandacht.
Wat een mooie knopen, zegt een klein
jongetje wat een glimmers.
Hij kijkt met overgave naar de knopen
van Zopanje's uniform.
Bent u van de politie? vraagt een
blond meisje, wat komt u doen? Hij is
toch niet stout geweest?
Met haar hoofdje gebaart ze in de rich
ting van het huis.
Ondertussen heeft Zopanje aangebeld.
In spanning wacht hij af, doch niemand
komt hem opendoen. Teleurgesteld gaat
hij het hekje uit. 't Zou ook al te mooi zijn
geweest, als hij hem onmiddellijk thuis
had getroffen.
Maar wat nu? Zal hij hem zoeken in de
stad? Als hij de motorfiets neemt, kan hij
Doorne binnen een uur doorzocht hebben.
Zopanje aarzelt.
De kinderen staan nog steeds bij het
hekje.
Ziet u wel, hij is niet thuis, zeggen
ze.
Maar waar is hij dan? vraagt Zopanje
nogmaals.
Misschien is hij gaan vissen, zegt het
kleine blonde meisje zacht, hij had laarzen
aan toen hij wegging.
Inspecteur Zopanje kan het meisje wel
kussen. Zonder het zelf te weten wijst ze
hem het goede spoor. Wat zei Esman gis
teravond ook al weer? Hij sprak over fui
ken en een hoog woonscheepje, dat men
wel bij de aanleg van dijken gebruikt om
in te bivakkeren. Het ligt in het Doornse
Vliet, honderd meter voorbij het oude
sluisje, 't Is zeer goed mogelijk, dat Stroo
mer daar is.
Door de stemmetjes van de kinderen
schrikt inspecteur Zopanje uit zijn gepeins
op. Ze vragen hem iets:
Wat heeft hij gedaan, meneer?
Zopanje kijkt strak voor zich uit. Wat
heeft hij gedaan? Een moord gepleegd!
Maar dat kan hij niet tegen deze kinderen
zeggen.
Hij is stout geweest, zegt hij ten
slotte, maar nu moet ik weg hoor.
De kinderen zeggen hem vriendelijk ge
dag en blijven hem nakijken tot hij om de
hoek van de straat verdwenen is.
Als inspecteur Zopanje een motorfiets
van het politiebureau haalt, komt hij com
missaris Vink gelukkig niet tegen. Het zou
al te pijnljjk zijn. Hij zou immers eerlijk
moeten erkennen, dat hij niet geslaagd was
Stroomer te arresteren. Misschien heeft
zijn tocht naar het Doornse Vliet meer re
sultaat.
Als hij op de motorfiets door de straten
naar buiten rijdt, is 't hem werkelijk of
het vriest. De koude wind snijdt hem pijn
lijk in het gezicht. Zijn lippen worden
droog en hard. Na vijf minuten is 't of zijn
oren bloeden.
Er is veel verkeer op de grote weg. Enige
zware auto's schieten rakelings langs hem.
De bomen kan Zopanje nauwelijks meer
onderscheiden. Hij weet, dat hij te hard
rijdt, doch hij kan niet anders.
Spoedig slaat hij linksaf, een kleine
zijweg in. De grond is nog zacht door de
aanhoudende motregen van de vorige da
gen, maar de motorfiets ondervindt er geen
merkbare hinder van. Met een snelheid
van 30 kilometer gaat het in de richting
van het Doornse Vliet-. Links van hem lig
gen de weilanden, rechts de bouwlanden.
Dat staat in verband met bevloeiïngsmoei-
lykheden.
Aan het einde van de weg slaat
rechtsaf. De weg gaat omhoog, je
fiets begint te klimmen. Eten
hij het niet zal halen, maar als
gas geeft, schiet hij omh00^ luiiye
Dan staat Zopanje op de oude
hieraf kan hij de gehele omJ^Lacc.'
Daar liggen de weilanden, g
de sloten, die op het Doornse
monden. In de verte ziet .-eS
de omliggende dorpen. De b
gen hier en daar, Vliet i
werden neergeplant. Het D t scheep
een kleine stroom, 't Is er stil,
vaart kent men hier niet.
gevist en 's zomers als t
de sportieve Doornse inwone
ling en verfrissing. Velen g jer
voorkeur naar de grote r'v t,
de andere kant van de stad vjS?it
ners zeggen echter, dat gh01gelsp»l
Nee, voor de visvangst en a
moet men naar het Doorn
Dat bewijzen de vele lp
zijn. In één daarvan heeft ...ed hij
zijn einde gevonden. Gelukkig
red. Honderd meter verder (y
scheepje liggen. Hel woonscW
Zopanje zet de motor at.
afzet is de motorfiets op de
Langzaam hobbelt hij naai
(Wordt
oerprfSÏÏ
