H,
R
Lfc huweli|'k rolt het 9eld
Parijse
Silhouetten
Er
weer
zijn
Eet ze dan ook
aspergesi
9ehad' U fen
:i'arBik met evenveel genoe.
ï?»n ten» ols ,k' Hetweee
g„e" -0 dat je met wxst of je
moest gaan of thu5s moest
ÏL™»,- d« kinderen echijnen
too. die dagen hun angenoe.
ItBklle humeuriies te hebben
!„i,orveerd en je ..hulpjc
of hallwa». probeert na
"en ,oel.roel.inspeclie van do
"mm. waarbij kennehjke on.
-eiechiigheden achter de veih.
L deuren van een keukenkast
worden geborgen, zo snel zno.
gelijk de voordeur achter zich
te sluiten.
oarin we haar eigenlijk geen
engelijk kunnen geven. Maar
met die Pinksterdagen moest ik
weer denken, dat het op de
wereld toch ongelijk is ver
deeld. Met een heleboel moeite
gun je jezelf een geschikte ge-
dienstige, maar op de dagen,
dat man en kinderen naar een
uitje zitten te hunkeren, net op
uren, dat het gezin au grand
complet nu eens de frisse lucht
jn kan trekken, verdwijnt de
dagelijkse steun naar oorden
des vennaaks.
Ik heb daar eens uitvoerige be-
schouwingen over gelezen- Van
de Huiehoudraad of zo. Weet
U, wat ik zo hinderlijk vind?
Dat er altijd rechten geregeld
wordenrecht op zoveel vrij,
recht op dit. recht op dat. De
plichten worden nooit netjes op
een rijtje gezet. Je moet maar
afwachten of die hulp in de
huishouding, die er op het oog
10 geschikt uitziet, inderdaad
een beetje hart voor de zaak
heeft of haar betrekking alleen
naar bekijkt uit een oogpunt
ran geld verdienen.
y oor mijn gevoel ligt er wel
degelijk een groot verschil tus-
sen arbeid op kantoor of in het
huishouden. Het laatste vraagt
nu eenmaal andere werkuren
en een andere persoonlijke in
stelling.
et ongeluk wil, dat ik met de
beste wil van de wereld mijn
gedienstige niet kan zien als
„dienstmeisje"; maar ik erger
me er toch wel eens aan, dat
rij zich gedraagt als betaald
logétje.
ün dan nog gek kijken, als ik
na de feestdagen zeg, dat ze
nu deze week natuurlijk niet
haar gewone vrije middag kan
nemen- Op die manier zou ik
precies het haasje zijn op
momenten, dat ik behoefte heb
aan een uitgangetje in gezel
schap van de mijnen»
'laar, niet getreurd, we zijn er
op Tweede Pinksterdag van
door geweest. Een meter of
wat buiten de stad waren we
gezellig al met zijn tienduizen
den. En van die frisse lucht is
maar niets gekomen, nog af
gezien van het feit, dat ik voor
mijn jongste doodsangsten heb
uitgestaanEn natuurlijk
kwam dat plasje na thuiskomst
netjes op de daarvoor bestem
de plaats terecht
et zou goed zijn als de offi
ciële instanties het huishoude
lijke probleem eens van de
kant van de huisvrouw gingen
bekijken. En dat zeg ik niet.
omdat ik geen „sociaal voe-
lend' mens ben. Integendeel,
ik gun al die gedienstigen alle
goeds en veel vrij, maar ik
gun mezelf ook een beetje.
Daar zit 'm de kneep.
J n dan kijk ik met een schuin
oog naar al die gezellige bad
pakjes, die op deze pagina
het verschrikkelijk ontevre
den, wanneer ik zeg, dat ik
ook wel eens weer zo onbe-
kommerd langs het strand zou
willen paradèren Onbezorgd,
omdat ik weet, dat thuis alles
»P tolletjes loopt.
i« Pinksterdagen hebben me
tot in het diepst van mijn hart
geschokt.
w; tal Jacht ik nog wel. dat ik
81 ï0 9oed had getroffen 1
HELEN.
Uwag op-de-man-af van een
«ochtcr: Waarom ben je
l., 'Eertijd met vader ge-
U i m' vind hem zo
al nie* romantisch.
r' aaw niet verder..
Zo langzamerhand begint
weer de jaarlijkse uittocht
naar Neêrlands vlakke stranden.
In Juni en Juli zijn het de ouders
met kinderen-onder-de-zes (in
het voorseizoen zijn die zomer
huisjes tenminste nog te beta
lenen in Augustus pleegt de
schoolgaande jeugd, onder de
hoede van voogden en verzor
gers, de kusten onveilig te ma
ken. In talloze gezinnen wordt
er momenteel koortsachtig ge
werkt aan roodbaaien broekjes,
blazers, badpakken en wat dies
meer zij en het zou eigenlijk een
wonder zijn als er voor Mama's
eigen strandplunje nog tijd en
geld overbleef. Och, in Wester-
schouwen doet dat er nu niet zo
heel veel toe, maar in Noordwijk
is het toch maar wat leuk als je
er ook een beetje jeuïg uitziet.
We kennen van die types die in
een badstoel duiken in de jurk
waarin ze anders de afwas doen
en die zelfs hun kousen nee,
geen nylon!) en bruine wandel
schoenen er bij aanhouden. Nu,
dat vinden we echt gebrek aan
stijl. Net zoiets als een genopt
kunstzijdje op de tennisbaan.
Dat doet „men" toch ook niet!
Hiernaast vindt U een paar
plaatjes, die wellicht stimulerend
kunnen werken, zodat U toch
nog haast-je-rep-je aan Uw
eigen garderobe begint. De mo
dellen zijn gezellig en echt niet
extravagant. Het traditionele
strandensemble bovenaan is een
katoentje, bedrukt met schelpen
en zeemeerminnen. Het bestaat
uit een broekje, brassiere en bo
lero, en we zien niet in waarom
zo'n pakje gereserveerd zou
moeten blijven voor de hyper
slanken. Per slot van rekening
zinkt alles in het niet, wanneer
we het plaatsen in de eindeloze
ruimte van zee en zand. Waar
mee we maar willen zeggen, dat
U op het strand beslist minder
volumineus lijkt dan tussen vier
muren. Dat is toch logisch?
Nummer twee is wat gedurf
der en origineler. Het is de vlot
ste dracht voor minder zonnige
dagen. De trui is vervaardigd
van koningsblauwe wol, de
slacks zijn crèmekleurig. Van
zelfsprekend is dit alleen maar
iets voor de potlood- en vol-
slanken, maar die zullen zich
dan ook voelen als piraten, zo
avontuurlijk en los van alles. En
is dat niet juist de bedoeling van
een vacantie?
Heel charmant en practisch is
de derde creatie, bestaande uit
shorts, brassiere en wijde rok,
eventueel nog uit te breiden met
een bolero. Dit is de combinatie
die bij wijze van spreken kan
lezen en schrijven. Maar ja, je
moet er warm, zonnig iveer voor
hebben. Het materiaal is alweer
katoen, soepel en kreukvrij,
ideaal voor strandkleding.
Wal we verder al zo nodig
hebbenTwee flatteuze bad-
grootste hoeveelheid kropsla
het gehele jaar komt aan de
markt in de maand Mei. Dit is dus wel
de beste tijd om van de sla te profi
teren!
Nu komt het er daarbij wel op aan,
zowel voor de smaak als voor de voe
dingswaarde van deze groente, dat ze
op de goede manier wordt klaarge
maakt. Kropsla behoort fris en knap
perig op tafel te komen, niet half ver
flenst of drijvend in een overvloed van
saus.
Sla bevat vitamine B en C en veel
carotecn, een stof, die in het lichaam
wordt omgezet in vitamine A. Boven
dien is ze rijk aan voddingszoutcn, zo
als ijzer, kalk en fosfor. Om deze be
schermende voedingsstoffen zoveel mo
gelijk te behouden, kunnen wij de sla
het beste als volgt bereiden:
1. De sla kort voor het gebruik en zo
vers mogelijk kopen en vlak voor het
eten klaarmaken.
2. Zo weinig mogelijk van de kroppen
weggooien. De groene bladeren hebben
de meeste voedingswaarde! Zijn er veel
stugge en harde groene bladeren, dan
kan men die desgewenst tot de volgen
de dag bewaren om ze samen met stoof-
sla te koken.
3. De bladeren van de stronk plukken
en snel maar voorzichtig wassen, waar
bij men let op luis en rupsen. Uren in
water staan maakt de sla slap en wate
rig en geeft bovendien verlies aan kost
bare vitamines en voedingszoutcn.
Daarna moeten de blaadjes gedroogd
worden; sommigen gebruiken hiervoor
een doek of een slamandje, maar men
kan ook blad voor blad uitschudden.
Uitknijpen is beslist niet aan te raden;
daardoor worden de blaadjes te veel
gekneusd.
4. Vervolgens in de slabak of schaal
een slasausjc maken. Dit sausje kan be
slaan uit olie en azijn, peper, zout,
mosterd en een snufje suiker. Naar
smaak kunnen door dit mengsel nog
wat fijngehakte ui of bieslook, peter
selie cn andere fijngesneden tuinkrui
den geroerd worden. Inplaats van het
olie- en azijnmcngsel kan men gekochte
slasaus nemen of mayonnaise. Ook ge
bruiken sommigen, om een smeuïg
sausje te verkrijgen, graag een fijnge
maakte gekookte aardappel met olie,
azijn en mosterd als slasaus, terwijl
vele fijnproevers citroensap inplaats van
azi.in verkiezen. Ook yoghurt en karne
melk worde» om hun fris-zure smaak
wél als slasaus gebruikt.
5. Om de slabladeren fijn te maken
liever geen mes gebruiken (dat komt de
smaak niet ten goede), maar ze voor
het aanmaken in stukken scheuren. Ook
de nerven gebruike men in de sla, zij
geven er iets knapperigs cn pittigs aan.
6. De sla desgewenst versieren met
plakjes hardgekookt ei of fijngehakt el,
met komkommer, radijs, augürkjes.
Door deze zes regels te volgen, krijgt
U een salade, die oog en tong zal stre
len en daarbij een van de gezondste
groenten heten mag!
pakken, eventueel een badjas
tegenwoordig geen vereiste
meer, maar volgens ons toch be
slist geen overbodige luxe), een
sportief warm rokje, een lange
pantalon en dan verder alle
wollen truitjes en vesten die we
maar in onze kast kunnen vin
den. Want die zullen we best
nodig hebben. Of denkt U soms
van nietARLETTE.
Sinds een week is het dan toch
eindelijk lente in Parijs. Eve
vond dat is haar natuurlijke
reactie dat zij absoluut niets
meer had om aan te trekken. Der
halve toog ze naar een der grote
warenhuizen en koos „Le Prin-
temps". De slogan van dit huis is
,,Toute femme élégante est cliente
du Printemps". iedere elegante
vrouw koopt bij de Printemps. Toen
ze langs de roltrappen tot op de
2e etage was gestegen zag ze daar
een boot van normale afmetingen...
d.w.z. geen roeiboot, maar een
flink schip. Uit de kajuit kwamen
zo maar de schoonste mannequins
te voorschijn, in badpakken ge
tooid, om ons de strandmode 1950
te demonstreren. De pakjes droe
gen suggestieve namen als „Lief
dessiddering", „Verlangen naar de
zon", „Vamp" en„vliegende
schotel. Op het dek kon men thee
drinken. De mannequins draaiden
enigszins stereotiep glimlachend
om ons heen en wij keken wat me
lancholiek naar deze fraaie wezens.
Maar wc werdén bepaald bedroefd
toen we de gepeperde prijzen hoor
den (via een stem door een micro
foon) van deze opwindende strand-
creaties. Dromerig en zonder haar
frarderobe verrijkt te hebben ver-
ict Eve het warenhuis om zich naar
de avenue de l'opéra te begeven.
Daar weer een nieuw avontuur. Ge
durende een week wordt hier n.l.
iedere middag om 5 uur een dame
bekroond die; het best. .gekapt, ge
schoeid oï gékleéd is. Serge Lifar
de beroemde danser presideert de
jury. De étalages van de avenue
tonen daarbij ter verhoging van het
feest afbeeldingen van verschillen
de scènes uit balletten en opera's.
Het goede publiek mag raden
lijsten invullen en de kans lopen een
prijsje te winnen.
Ma Pomme is de naam van een
chanson van de beroemde Maurice
Chevalier. Het is ook de titel van
zijn laatste film. Ma Pomme is de
klassieke bedelaarsfiguur die vele
millioenen erfde waarvoor hij zich
nauwelijks interesseert omdat voor
al de vrijheid hem lief is. De moei
lijkheid voor Chevalier was een na
tuurgetrouwe uitrusting voor zijn
rol te vinden. De kleermakers van
de filmstudio toonden hem het beste
wat zij bezaten zonder succes. Toen
trok Maurice er zelf op uit. Einde
lijk ontmoette hij een vagebond die
bereid was zijn persoonlijke plunje
tegen een behoorlijk bedrag af tc
staan. Zeer verbaasd was hij echter
toen Maurice hem na de transactie
om een regu vroeg'. Ja, het is niet
dat ik je niet vertrouw, maar ik
heb een solide reputatie van centen
schraper. Als ik nu mijn vrienden
niet bewijzen kan dat ilc dit pak
vandaag gekocht heb. zouden ze
overal rondvertellen dat dit een
costuum van mijzelf is, dat ik zorg
vuldig thuis bewaar tot de laatste
draad versleten is.
Parijs, 31 Mei 1950. ève.
We zijn dan wel aan het strand om van zon en water te ge
nieten, maar ons huidje kan toch niet alle aanslagen verdragen.
Daarom zetten we misschien hoeden op, die ons bijna helemaal
overschaduwen. En die in ieder geval. flatteus zijn 1
Of vindt U. niet?
Koester een wrok jegens je
zelf, maar niet jegens
het
leven.
J A, er zyn weer aspergeswel
duur nog, zeker, maar toch zullen
velen onder ons de zomer niet voor
bij willen laten gaan, zonder van
deze smakelijke groente genoten
te hebben. Het is geen wonder dat
er veel aspergelief hebbers zijn; het
is een'aangename afwisseling, na
allerlei -soorten bladgroenten, eens
asperges op.tafel te. zien verschij
nen. En zouden ook zij, die zich niet
onder de liefhebbers rekenen ook
niet een proefje nemen? Er bestaat
frote kans, dat U na een paar
eertjes deze groente steeds sma
kelijker gaat vinden. Maar laat Uw
kans niet voorbij gaan, want lang
zijn ze er niet: maar een goede
maand kunt U er van profiteren!
Na de de eerste „asperge-weken"
worden ze goedkoper (al blijven ze
toch nog wel onder de fijnere groen
te vallen) en nu kunnen wij ze wel
eens op het menu plaatsen, "zelfs de
huisvrouwen met een smalle beurs
hoeven niet bang te zijn, dat ze al
leen maar naar de asperges mogen
kijken, want b.v. voor gestoofde as
perges, een aspergeslaatje of as
pergesoep kunt U genist wat min
der mooie exemplaren nemen. Heeft
U eens gasten of een of ander hui
selijk feestje en wilt U graag as
perges geven met harde eieren,
ham en gewelde boter, goed, neem
dan de mooiere.
Onthoud bij het kopen van asper
ges, de volgende dingen: hele dikke
asperges zijn nog al eens houtig,
aan hele dunne zit naar verhouding
veel afval en zo zijn dus de middel
soort het beste. Asperges met
groene of paarse koppen zien er
niet ogelijk uit. Zij zijn niet op tijd
gestoken, zodat ze boven de grond
groeiden en verkleurden. Het
schoonmaken vraagt veel zorg. Het
onderste deel is vaak houterig. Dat
kunt U goed merken als U er een
stukje afbreekt. Verder moeten
asperges gesohild worden, niet te
dik, dit is jammer van de groente
(en de waardevolle stoffen), die U
daarmee weg gooit, maar ook niet
te dun of onvolledig. Het is erg on
smakelijk als er nog vezels zrjn blij
ven zitten want ze zijn nu eenmaal
niet fijn te kauwen of door te slik
ken. Begin met schillen vlak onder
de kop, begin dun naar beneden toe
dikker uitlopend. Snijd dan de as
perges in reepjes van phn. 6 cm
voor stoofasperges, om in de soep te
doen iets kleiner en voor slieras-
perges mogen ze zo lang blijven.
Wij laten enkele recepten volgen:
Gestoofde asperges.
1 kg asperges, 3 I melk. (of melk
en asperge-water), 25 g bloem, wat
boter of margarine, zout, nootmus
kaat, desgewenst geraspte oude
kaas.
Dc asperges schillen, wassen in
stukjes snijden van ongeveer 6 cm
en in kokend water met zout gaar
■koken (plm. Va uur)Het kookvocht
of een deel. ervan aanvullen met
melk- tot Yi en dit binden- me.t de
aangemengde bloem. De boter of de
margarine toevoegen en iets noot
muskaat of geraspte kaas er door
mengen. De asperges er bij doen en
zo nodig nog even verwarmen.
Schotel van slierasperges.
1 kg asperges, 100 g ham, 4 eieren,
100 g boter of margarine, zout,
peper, nootmuskaat.
De asperges schillen, wassen en
koken in weinig kokend water en
zout (plm. Yz uur). De asperges als
ze gaar zijn voorzichtig uit het wa
ter scheppen en laten uitlekken, Zo
min mogelijk laten afkoelen). De
eieren iO minuten laten koken, de
Elakken ham even opbakken, de
oter of de margarine smelten. Op
een verwarmde schotel dc asperges
opstapelen. De gepelde en gehal
veerde of in partjes gesneden eieren
met iets zout bestrooid er om heen
plaatsen, de plakjes gebakken ham
oprollen tot hoorntjes en eveneens
op de schotel leggen. Over de as
perges een randje fijngehakte pe
terselie leggen De gesmolten boter
of margarine cr bij geven.
Aspergesoep.
1 1 bouillon en aspergewater, 250
g asperges, 35 g boter of margarine
35 g bloem, melk, zout nootmus
kaat, desgewenst eidooier.
De asperges schillen, in stukjes
snijden, opzetten met kokend wa
ter en zout en gaar koken. De
stukjes er met een schuimspaan
voorzichtig uithalen. Het vocht
aanvullen biet bouillon tot 1 1 en
aan de kook brengen. De boter of
de margarine in een pan smelten op
een lage vlam. De bloem er droog
by doen en al roerende bij kleine
hoeveelheden tegelijk 't hete vocht.
Steeds de massa laten door koken.
De soep afmaken met melk, zout,
nootmuskaat en desgewenst op het
laatst een eierdooier los roeren in
een kom, aanmengen met een kleine
hoeveelheid soep en dan bij de ove
rige soep gieten.
Het meisje Lilibeth houdt van
lezen. Toen ze twee was heette
het vleiend „boekie samie" en nu ze
vijl is verzoekt ze beleefd maar drin-
gend: ,.Toe Mammie, lees nu voor!"
Enfin, meestal zwicht ik voor twee
smekende ogen. Per slot van reke
ning heb ook ik van jongs af aan
een zwak voor boeken gehad. En bij
elke verhuizing met hand en tand
mijn jeugdbibliotheekje verdedigd
tegen de opruimwoede van mijn
doortastende mama. Vandaar dat
tussen LïUbeths nieuwe aanwinsten
mijn eigen oude deeltjes prijken. En
eigenlijk zijn die ons het allerliefste.
Omdat wij elkaar vinden via de Ma-
delientjes, de Gitjes Eigenwijs en de
Tootjes Hazenhart, wier vreugden en
verdrietjes ook mijn kindergemoed
beroerd hebben.
Het is voor een volwassene zo
moeilijk zich te verplaatsen in de
wereld van het kind. Soms lijkt het
mij zelfs onmogelijk. Maar dan is er
het boel. dat ik al eerder las, nu
meer dan twintig jaar geleden. En,
o. wonder, het wekt dezelfde sensa
ties. dezelfde gedachtenassociaties en
dezelfde voorstellingen als toen. Ik
zie het verhaal door de ogen van het
kind dat ik eens geweest ben, jaren
terug. Een openbaring is dat.
We zullen veel lezen samen, het
meisje Lilibeth en ik. De nieuwste
uilgaven, maar vooral de oude
ik
heb grote plannen. „Dik Trom" staat
op het programma. ,Jlobinson Cru
soe", Afkes tiental" en Alleen op
de wereld". En nog zoveel andere
boeken, teveel om op te noemen.
Hel kind Lilibeth hoeft niet bang
le zijn. Ik zal haar leeswoede nooit,
beteugelen. En het voorleesuurtje
blijft, ook als zijzelf de letters kent.
Want ieder boek slaat een brug van
haar naar mij. En over die brug
wandel ik regelrecht jeugdland bin
nen.
Vrouwenpagina
van
Zaterdag 3 Juni 1950
68ste Jaargang No. 1956Z
