r
F ris en onschuldig
MODEWETTEN VOOR JONGE
MEISJES
ésMi in tuint e
Parijse
silhouetten
Als ik over de, vorige week aan
gekondigde werkschema's begin
waartoe het Instituut tot voorlich
ting bij de huishoudelijke arbeid de
huisvrouw aanmoedigt dan zul
len verschillende geroutineerde en
practische huisvrouwen misschien
de mogelijkheid tot uitvoering van
een dergelijk schema trachten aan
te tonen. Toch zullen zij, die de ge
hele dag bezet zijn, behoefte gevoe
len aan een strenge afbakening van
de tijd, die zij aan het huishouden
moeten spenderen. Vooral gezinnen
met kleine kinderen vergen van de
huisvrouw veel tijd en het zou jam
mer zijn, indien zij dan nog nutte
loos werk verricht. Het is voorna
melijk dan ook voor hen en voor pas
in het huwelijk getreden jonge vrou
wen welke Iaatsten nog aan het
nieuwe leven moeten wennen
dat ik hieronder, overgenomen uit
het blad van de Ver. van Huisvrou
wen „Denken en Doen", twee werk
schema's uit de praktijk laat vol
gen. Natuurlijk is voor ieder een
werkschema anders, omdat niet
iedere huisvrouw even grondig het
huis schoon houdt, omdat ieder huis
niet het zelfde is, en omdat gezins
omstandigheden en de financiële po
sitie niet overal gelijk is.
Door beide schema's te bestude
ren, krijgt men een overzicht van
wat er in een huishouden komt kij
ken en men leert onderscheiden wat
noodzakelijk is iedere dag en wat
niet.
Schema I: Heel huis: suite,
gang, kelderkast, W.G., keuken,
schuurtje, 1ste verdieping: werkka
mer man, grote slaapkamer, bad
kamer met W.C.
2de verdieping: zolder met 2
kleine slaapkamers.
Grondbedekking beneden vast
karpet met los kleed, boven gebeitst
met losse kleedjes.
- Meubels: eenvoudige eikenhou
ten.
Gezin: man, vrouw, tweeling
jongens van 9 jaar, meisje van 8
jaar.
M a a 11 ij d e n ontbijt 8 uur,
koffiemaal 12.45, warme maaltijd
6.15.
Hu 1 p werkster Dinsdag, Don
derdag en Zaterdagmorgen van
8.3012 uur en Vrijdagmiddag van
I.30—5 uur.
Was: grote was uit huis, komt
klaar thuis; kleine goed Dinsdag
morgen door de werkster gewassen.
Hulpmiddelen: stofzuiger,-
boiler, waardoor warm water in
keuken en badkamer.
Speciale wenken: Woens
dag- en Zaterdagmiddag wordt er
niet gewerkt om de kinderen. Ver
der nog 2 vrije middagen voor ver
enigingswerk. De kinderen poetsen
om beurten de schoenen, scheppen
kolen en doen verschillende kleine
werkjes.
Dagelijks werk huisvrouw:
7.15 opstaan;
7.30 ontbijt verzorgen en kinder
toilet nakijken, bedden voor zover
nodig afhalen;
8.00 ontbijten;
8.30 afwassen, planten water ge
ven, wat voor leveranciers riodig is,
klaar zetten.
1 9.00 suite, gang, keuken, dagelijk
se beurt;
10.00 slaapkamers dagelijkse beurt;
10.45 een kopje koffie;
II.00 zo nodig boodschappen doen,
voor de middagmaaltijd zorgen, zo
dat die snel gereed kan worden ge
maakt, voor de koffiemaaltijd zor
gen;
12.45 koffiemaaltijd;
1.30 afwassen, even uitrusten en
verkleden;
2 tot 4 uur strijken, stoppen, zil-
verpoetsen of vrij houden; 4 uur
theedrinken niet de kinderen en
helpen met huiswerk en knutsel
werk;
5.30 eten verzorgen en tafel dek
ken;
6.15 eten;
6.45 afwassen.
7.15 spelen of lezen met de kinde
ren.
7.45 kinderen, raar bed brengen en
kleren voor volgende morgen klaar
leggen.
Werkster:
Dinsdag: het wasje doen en bad
kamer goede*'beurt geven; aardap
pels en groente schoonmaken en
suite dagelijkse beurt geven.
Donderdag: de suite een goede
beurt geven, buitenwerk, aardappe
len en groente.
Vrijdag: slaapkamers goed doën,
werkkamer meneer, zo nodig zolder
Volgens „Reader's Digest" hebben
Amerikaanse ingenieurs een kunst
vezel vervaardigd, die meer weer
stand biedt aan zon en vocht dan
alle bestaande stoffen. Zij hebben
het „orlon" gedoopt en beweren,
dat een badpak van deze nieuwe
stof zo goed als droog is op het mo
ment dat Je uit het water 'stapt.
Als we het goed begrijpen bezit dit
materiaal alle voordelen van nylon,
maar niet de nadelen. Het hoeft
niet gestreken en het is in het dra
gen net zo warm als wol. En na
tuurlijk is het onverslijtbaar. Als
het zo doorgaat wordt het baantje
van huisvrouw nog een sinecure
Ja. dat worden ze, maat niet
veel. Het petite tête" zal
ook komende winter nog jè van
hèt zijn voorspelt men. De coif
fure garconnière, het tweeling
zusje van de shingle uit de jaren
twintig heeft evenwel afgedaan.
Trouwens, niemand heeft het
gedragen. Alleen enkele Parijse
mannequins, die wel moesten
vanwege haar beroep, en die
helemaal geen succes hadden
De kapsels, die „erin zijn ge
gaan" en die nog zullen duren,
zijn vrouwelijk, golvend, met
hier en daar een krul of een
franje. Ja, er zijn wel wat nekjes
uitgeschoren, maar nu gebeurt
dat toch nauwelijks meer. Van
daar de veronderstelling, dat we
wellicht binnenkort weer meer
krulletjes in de nek zullen zien.
Enfin, we wachten maar af.
Kv,
Het is op t ogenblik zo geweldig
warm in Parijs dat de arme Pa-
rijzénaar het- 's avonds in -zijiT'ap
partement onmogelijk uit kan hou
den. Daaróm gaat hij 's avonds na
gedane dagtaak een luchtje scheppen
op één van de boulevards van zijn
quartier. Daar brengen de bomen
wat koelte, en de vrolijke caféter
rassen nodigen hem uit een zitje
te nemen. Dit .doet hij dan ook zeer
graag. Een van de aardigste café's op
de boulevard Montparnasse heet „La
Marine" en bevindt zich tegenover
het Gare de Montparnasse. Men ont
moet hier de meest uiteenlopende
types. In de eerste plaats tracht een
Marokaan of Algerijn (deze lui kun
je haast nooit uit elkaar houden) zijn
vloerkleedjes aan de man te bren
gen. Ook heeft hij armbanden, por
tefeuilles en oriëntaalse snuisterijen
bij zich.
Als er zich vreemdelingen op het
terras bevinden verkoopt hij wel
eens wat. Even later komt er weer
een verfomfaaid mannetje op de
proppen en vertoont een miniscuul
vogeltje dat vanaf zijn arm op een
stokje springt en vice versa. Steeds
houdt het mannetje zijn arm verder
en het diertje springt gehoorzaam
en als onder hynose.
De man vertelt dat het zo'n lief
diertje is en helemaal niet lastig
thuis.
Maar het kijken naar de voorbij
gangers verveelt ook nooit. Men
krijgt het gevoel of men in de bios
coop zit. Jonge en oude verliefde
paartjes trekken voorbij de oude
tonen zich soms nog enthousiaster
dan de jónge gewezen schilders
modellen, eens beeldschoon en be
roemd en nu op hun oude dag toch
flink geschminkt, gepoederd en met
zeer vreemde robes aan. Maar men
kan ook de nieuwste modesnufjes
bewonderen, gedragen door chique
Parisiennes die op hoge hakjes voor
bijtrippelen.
Alles passeert de revue.
Mocht U deze zomer naar Parijs
gaan, bezoekt dan eens het café „La
Marine". Het ligt vlak aan de metro-
Montparnasse.
....U zult zich niet vervelen,
ève.
n tenslotte is er geen school,
usen opleiding, die het dage-
fjkse werk van de huisvrouw
ia zijn geheel kan omvatten.
Het „werk" is toch eigenlijk
naar een gering onderdeel.
Hst voornaamste is het. schep
pen van de sfeer, waarin het
gezin zich prettig voelt- En
dat kan men niet leren- Men
heelt het of men heeft het
niet. Het is een zaak van het
hart, zoals ik al vroeger zei-
r~t en huisvrouw heeft zo haar trots.
•L_' En die trots strekt zich niet alleen
uit over het huishouden en het gezin,
nee, verder nog als zij tenminste niet
in het hartje van de stad ivoont ook
over de tuin. Bent U wel eens ergens
op bezoek gekomen, dat de gastvrouw
tegen U zei: „Wat zeg je wel van mijn
tuin?" Dan zoudt U het niet gedurfd
hebben orh te zeggen, dat U er eigen
lijk nog niets van gezien had, want dan
zou zij in haar trots zijn gekwetst. De
tuin is haar troetelkindje. De huisvrouw
laat soms zo maar het huishouden in de
steek, om, gewapend met schoffel en
hak, de tuin een nieuw aanzien te ge
ven. In Mei is het druk geweest. Dat was
de tijd van het uitzaaien van nieuwe
plantjes. De groei vorderde niet hard,
omdat er weinig zon en weinig regen
was, maar nu schiet plotseling alles
omhoog. Er moet iedere avond ge
sproeid worden cn daarna moet er een
klein harkje aan te pas komen om het
dichtslibben van de grond om de plant
jes te voorkomen.
Maar wat nog harder groeit en wat
nog meer werk geeft dat heb ik zelf
ondervonden dat is het onkruid. Het
kruipt overal tussen en groeit door alles
heen. En schoffelen helpt maar ten dele
want, onkruid moet met wortel en al
uitgeroeid worden.
Ik heb op mijn vrije middag in de
warme zon gebukt cn gewerkt, tot het
zweet me langs het gezicht druppelde.
Bij ons in de tuin heeft het „muur" zich
een grote plaats verworven. Gelukkig
hebben de buren kippen en het is leuk
om te zien, hoe die vechten om de
blaadjes van het langstengelige plantje.
Er is gewoon opstand in het kippenhok,
kunnen een heel practiscb
voorbeeld nemen.
ijdens de warme en soms tro
pische dagen van de laatste
tijd hebben we allemaal wel
eens moeite met ons humeur.
De kinderen zijn lastig, zijn
geprikkeld, verdragen elkaar
niet best. En om de haverklap
kan de huisvrouw op het
toneel komen om verwikkelin
gen te voorkomen.
als er niet genoeg onkruid is voor allen.
Een kip wilde zelfs proberen om al
fladderende en springende een stukje
muur te bemachtigen, dat aan het hek
was blijven hangen.
Wij, mensen, hebben echter meer be
langstelling voor de gecultiveerde plan
ten. De margrieten stralen in verschil
lende kleuren, vooral als zij juist een
Tris bad hebben gehad. Het slangenkruid
is nu al vrij hoog, maar de blauwe bloe
men moeten nog uitkomen. In de bak
ken steken de leeuwenbekjes hun kopjes
op, terwijl deze de geschiktste plaats
bieden aan dc geraniums, die van bin
nen naar bulten zijn overgebracht.
Van de vruchtbomen is nu de mooiste
pracht af. De bloesems zijn met het gure
weer naar benéden gesneeuwd cn nu
kan men tussen een menigte bladeren
kleine vruchtjes zien, die iedere dag een
tikje boller worden.
En tussen al het groen zijn de mieren
druk bezig. Zij eten de luis, die zich
op de bladeren heeft genesteld, en dat
is natuurlijk heel prettig, maar straks
zullen zij ook de kostbare vruchten
doorboren.
Er is ook specifiek mannenwerk in de
tuin, dat is o.m. het knippen van een
ligusterhaag. Maar er zijn ook huis
vrouwen, die er een dag voor over heb
ben. En als beloning kruigen zij een ge
bruinde huid.
Ik heb me beperkt tot schoffelen,
harken en sproeien en toen ben ik in
het bad gedoken om het stof der aarde
van me af te wassen. Het werk van een
tuinman is heus niet alleen maar pret
tig DAPHNE.
'ie huisvrouw zit óók wel eens
giagg op een sloel in de scha.
duw; zij probeert de hitte des
daags zo goed mogelijk door
te komen. Is er nu één psycho,
laag of huishoudkundige, die
kan vertellen hoe zij in be
paalde omstandigheden moet
reageren.
l.i kon in boekjes zo mooi
werden gezegd. Het valt in de
practijk bijna altijd anders uit,
omdat de omstandigheden niet
sp elkaar passen.
,k zat dit gepeins in een lig
stoel te schrijven. Mijn jongste
ploeterde in de tuin in een
emmer water. De oudste poog
de me over te halen naar de
kelder af te dalen om een fris
se drank op te diepen. Even
daarna ontstond er tussen die
twee slaande ruzie over een
emmertje.
werpers dat wel in. De bakvis
jurkjes van linnen, katoen en
piqué hebben bescheiden hals
uitsnijdingen, kleine ronde
kraagjes*^! opstaande boordjes,
van voren gestrikt.
Wit heeft dit jaar onmisken
baar de voorkeur, vooral voor
ceintuurs, handschoenen van
piqué en nylon, manchetjes,
kraagjes, hoeden en baretten.
Andere modekleuren zijn niet
langer rose en blauw, maar
beige, geel caramel en koraal
rood. De rokken zijn soms wijd,
soms volgen ze de verticale lijn
van Dior. De mouwtjes zijn kort
of schitteren door afwezigheid.
Voor jonge meisjes gelden
speciale modewetten. Er zijn
nu eenmaal dingen, die zij niet
kunnen dragen. We herinneren
ons, dat we op ons zeventiende
weg waren van ons spiegelbeeld
in een zwartfluwelen kokernau-
we avondjurk, die als gegoten
zat. „Een echt Frans modelle
tje," animeerde de verkoopster,
maar Mama bleef onverbidde
lijk en zo gingen we naar het bal
in een lichtblauw zeer traditio
neel tafzijdje. We zouden er
nog om kunnen grienen als we
er nu niet de redelijkheid van in
zagen. En sindsdien hebben we
al zoveel zwart gedragen, dat
we ons nu bij voorkeur in fleu
riger gewaden steken.
Het is eigenaardig, of eigen
lijk toch ook weer niet, dat
jonge meisjes altijd een voorkeur
hébben voor kleren, die net iets
te ouwelijk en te geraffineerd
voor ze zijn. De jeugd moet er
fris en onschuldig uitzien en
daarom zijn alle tierlantijnen uit
den boze. Vooral geen grote
dessins en zware décolleté's.
Gelukkig zien de meeste ont-
fjêt V: dan wil je wel eens uit
je vel Bpringen. Soms doe je
aal ook. Maar. veel vaker doe
ie het niet.
Waarom niet? Nu, dacht U,
omdat wij geleerd heb-
|>en ons tegenover onze peu
ters te beheersen
Gisteren presteerde ze het om
's avonds na tafel al weer haar be-
déldéun aan te heffen. „Nee", zei ik
streng, „je mag nog heel eventjes
buiten spelen en dan naar bed". Van
het balcon af hield ik haar in de
gaten. Ze sjorde haar luchtbanden-
step naar buiten. Ze haalde haar
plastictasje met de rits en hing die
aan het stuur. Toen verdween ze
resoluut en zeer doelbewust de hoek
om. Ik keek haar niets vermoedend
na.
Even later kwam ze terug, verza
ligd sabbelend. „Ik heb er zelf één
gekocht", jubelde ze naar boven.
„Van mijn eigen centjes". En trots
wees ze naar haar tasje, waarin ik
voor de grap eens een beursje met
geldstukjes had gestopt. „Wat ben ik
al groot, hè Mam? Nu ben ik al een
echt mens".
En in alle onschuld likte ze haar
vingers af.
elaeeï omdat ons hart dan een
woordje meespreekt. Soms
sjouwen we naar de kelder.
Soms niet. Maar altijd slagen
we erin die veeleisende tur-
ven op een of andere manier
tevreden te stellen. Ook zon-
ast nuishoudwetenschap.
HELEN.
Met de warme dagen begint het
gezanik om een ijsje. Je zou
soms wensen, dat dat spul nooit uit
gevonden was en in ieder geval dat
er niet van die karretjes waren, die
luid gongend door de straten rijden.
En het kind Lilibeth heeft nog voor
keur vóór bepaalde merken ook!
Wanneer je 1 dan eindelijk besloten
bent haar wens in te willigen, omdat
het toch eigenlijk ook wel een hitte
golf is, wil ze per se niet het ijsje van
liet tentje op de hoek en je kunt de
halve stad met haar afrijden om het
goede karretje te vinden. Als je ze
niet nodig hebt struikel je zowat
.over de ijscomannen en als je er één
zoekt zijn ze allemaal spoorloos. Het
is een probleem.
Er zijn van die mensen die een
hele hand nemen wanneer je ze een
vinger toesteekt. Het kind Lilibeth
wil een ijsje van een kwartje, wan
neer je haar op één van een dubbel
tje tracteert en wanneer je dan niet
toegeeft is ze nog boos ook. Enfin, ze
is toch wel lief.
Op de plaatjes ziet U een
sportief mantelpak, twéé gezel
lig bedrukte katoentjes met wij
de rok en een dot van een jeug
dige avondjapon, ook van ka
toen, met een bolero'tje, dat een
avondcape-je overbodig maakt.
Als onze dochters in zo'n creatie
muurbloemen blijven, nu, dan
ligt het beslist aan haar' en niet
aan ons! ARLETTE.
Vrouwenpagina
van
Zaterdag 10 Juni 1950
64ste Jaargang No. 19571
t'Lï? trouwt' is al
haar leeftijd is.
