IJmuider Courant | 1950 | 28 juli 1950 | pagina 6

Vrijdag 28 Juli 1950

Vos heeft opgegeven

Voor goede beoefening van athletiek
is een sintelbaan noodzakelijk

Een gebeurtenis zonder weerga

OPRUIMEN

DAT KAN KAN

alleen l

e

.Clowntje Riek

Het kostbare
deposito

Ronde van Frankrijk

Het Franse ministerie van buitenlandse
zaken heeft zich in verbinding gesteld met
de Italiaanse ambassade te Parijs en officieel
zijn leedwezen te kennen gegeven over de
incidenten in de étappe van de Pyreneeën.
Verzekerd werd dat een onderzoek zal wor
den ingesteld.

De Radicale afgevaardigde mr. De Moro
Giafferi heeft een parlementair debat ge
vraagd over de incidenten tijdens de Tour
waarbij Italiaanse renners betrokken waren.

Medailles voor Italiaanse renners.

Het Romeinse blad „II Tempo" heeft een
inschrijving geopend onder zijn lezers ten
einde gouden medailles uit te kunnen reiken
aan de zestien renners van de beide Italiaan
se ploegen die deelgenomen hebben aan de
Tour de France.

Deze medailles zullen uitgereikt worden
tijdens avondwedstrijden op de wielerbaan
te Rome.

Vos geeft op.

In de étappe van Donderdag hebben vier
renners opgegeven: Vos (Nederland), Du-
buisson (België), Zaaf (Noord-Afrika) en
Verhaert (België). Na de sluiting der con
trole kwamen binnen: Ernzer (Luxemburg)
en Darnauguilhem (Frankrijk).

De uitslag van de dertiende étappe van
Perpignan naar Nimes, over 215 km. is als
volgt: 1. Molines 6 uur 26 min. 57 sec.; 2.
Meunier 6 uur 26 min. 57 sec.; 3. Ockers
6.27.22; 4. Kubler; 5. Hendrickx; 6. De Ruyter
6.27.44; 7. Sciardis 6.29.32; 8. Brulé; 9. Ver-
schueren; 10. Cogan; 11. Kallaerts; 12. Lam-
brecht; 13. Dupont; 14. Brambilla; 15. Goas-
mat; 16. Robic; 17. Audaire; 18. Frankowski
6.34.37; 19. De Mulder 6.34.56; 20. Forlini
6.35.39.

In het algemeen klassement bezet de
Zwitser Kubler de eerste plaats, gevolgd
door Ockers (België).

Het algemeen klassement luidt: 1. Kubler
86.38.57; 2. Ockers 86.40.03; 3. Brambilla
86.47.58; 4. Bobet 86.49.55; 5. Geminiani
86.50.00; 6. Robic 86.50.25; 7, en 8. Piot en
Cogan beiden 86.50.55; 9. Meunier 86.53.18;
10. Dupont 86.54.37. De Ruyter bezet de 35e
plaats met een tijd van 87.31.44.

De rit van Donderdag, waarin de Noord-

Afrikanen- uitblinkers waren, heeft meer
wijzigingen gebracht in de algemene rang
schikking dan verwacht werd. De Franse
ploeg heeft ditmaal veel pech gehad, zodat
de leiders Bobet en Geminiani kostbare en
ongetwijfeld moeilijk terug te winnen minu
ten verloren hebben aan Kubler en Ockers.
Vooral de Belg heeft zich in de laatste dagen
als een geducht tegenstander doen kennen.
Hij zit voortdurend aan de kop waar hij
iedereen in de gaten kan houden.

De leden van de Franse nationale ploeg
daarentegen lopen zowat elke dag om aller
lei redenen vertraging op, nu de een, dan
de ander. Gisteren verloren Desbats en
Baffert terrein, evenals Molineris en Gighet,
die hen opwachtten.

Cricket

Nederlands elftal

Het Nederlands elftal, dat op Zaterdag 12
en Zondag 13 Augustus op het terrein van
VRA te Amsterdam een tweedaagse wed
strijd speelt tegen de Sandhurst Occasionals,
is als volgt samengesteld: mr. W. H. Gallois
(HCC), aanvoerder, D. Ingelse (Quick, N.),
wicketkeeper, H. Burki (Quick, N.), N. H.
J. Leeftink (PW), J. J. van der Luur (HCC),
P. Saanders (ACC), A. Schuur (HCC), H.
Stolk (HDVS), A. Terwiel (VOC), jhr. L. C.
de Villeneuve (HCC) en W. van Weelde
(ACC).

AUSTRALISCHE TOURNEE VAN DE

M C C. De volgende spelers zijn uitgeno
digd voor de tournée welke de M C C in de
komende winter zal maken door Australië
en Nieuw Zeeland: F, R. Brown, aanvoerder;
Simpson, Trevor Bailey, Dewes, Bedser,
Evans, Washbrook, Hollies, Douglas Wright,
Parkhouse, Len Hutton en Denis Compton.

Vierdaagse te Nijmegen

Driekamp van „De Kampioen"
werd een Amsterdams succes

De H. S. V. De Kampioen hield Donder
dagavond op het circuit te Zandvoort een
wielerwedstrijd, waaraan ook A.S.C. Olym-
pia uit Amsterdam en H.S.C. De Bataaf uit
Halfweg deelnamen.

Amateurs en nieuwelingen en de beroeps
renners Gerard Peters en Gerrie Loos start
ten tegelijk voor een koers van 15 ronden
(ca. 63 km.) en even na hen de junioren, die
acht ronden hadden af te leggen.

Het peloton der amateurs haalde dat vart
de junior-renners in en dezen wisten voor
het merendeel het tempo verder bij te hou
den. De eerste drie plaatsen waren voor de
leden van Olympia Nieland, Eerdhuizen en
Van Huizen, de volgende voor de Haarlem
mers Hoppenbrouwer, Stoker en Mulder.
Hun tijd over de 3314 km. bedroeg 53 min.
40 sec.

De anderen draaiden hun ronden in een
hoog tempo, zodat er aan ontvluchtings
pogingen vrijwel niet te denken viel. De
nieuwe nationale kampioen achtervolging
voor amateurs, P. Willekes (Amsterdam)
won twee van de vier premies. Hij kon ech
ter niet zijn kunnen in de eindsprint tonen,
want in de dertiende ronde kreeg hij een
lekke band.

De laatste twee ronden wisten er toch nog
twee renners te ontvluchten: eerst de Olym-
pia-man De Groot en kort daarna vergezeld
door zijn clubgenoot W. Holleder. Tot voor
de Tarzanbocht in de laatste ronde hadden
zij nog een voorsprong van enkele tientallen
meters. De kop van het peloton, onder aan
voering van G. Peters, liep echter zo hard
op hen in, dat zij op de streep werden ver
slagen.

Uitslag: 1. G. Peters (De Kampioen); 2.
A. Schotman (Olympia); 3. L. Kiekens (De
Kampioen); 4. F. Cornelisse (Halfweg); 5.
W. Snijders (id.); 6. Zieleman (01.); 7. La
Grouw (id.); 8. De Groot (id.); 9. P. Peters
(D. K.); 10. v. d. Veen (01.).

Waterpolo

V.Z.V.—D.W.T. 5-3

In Velsen werd gisteravond gespeeld de
wedstrijd VZVDWT voor de tweede klasse
A competitie heren. Het zag er naar uit dat
de Haarlemmers zouden winnen. Met een
boogballetje gaf F. Roozekrans de gasten de
leiding, waarop P. Swier deze voorsprong
van de Haarlemmers te niet deed gaan. Door
toedoen van Roozekrans ging de rust in met
een voorsprong van 21. Na de hervatting
zetten Gravemaker en Zwemmer de achter
stand van de Velsenaren om in 3—2 en
Moolenaar bracht de stand in evenwicht De
VZV'ers gooiden er een schepje op en Gra
vemaker en Swier brachten de eindstand
op 5—3.

Voor de eerste klasse dames heeft VZV in
Amsterdam gespeeld tegen de Meeuwen.
VZV verloor met 32 en gaat terug naar de
tweede klasse. Met een overwinning van
60 op Meeuwen 2 is DWT 2 kampioen ge
worden van de derde klasse C dames. Er
volgt een halve competitie met de nummers
één van de afdelingen A, B en G van de
derde klasse voor een plaats in de tweede
klasse.

In de kringcompetitie dames won DWT 3
met 83 van DWT 4, De heren van DWT 4
verloren met 91 van HPC 4; de jongens
van DWT wonnen met 60 van HPC.

Ook in Parijs hebben de zeepkistenrennen in korte tijd grote populariteit verworven.
Hier snellen de jeugdige deelnemers aan een dezer dagen bij de Ports de Versailles
gehouden wedstrijd naar hun karretjes, welker fraaie koetswerk als voorbeeld kan
dienen voor ambitieuze Nederlandse zeepkistcoureurs

Mr. H. Th. A. van der Loos, raadsheer
in het gerechtshof te 's Gravenhage, is be
noemd tot raadsheer in de Bijzondere Raad
van Cassatie.

Door het succes van de nationale alhle-
tiekwedstrijden van 28 Juni op het terrein
van „Haarlem" is de athletiek in Haarlem
weer in het middelpunt der belangstelling
geplaatst. Vermoedelijk zullen de meeste
bezoekers van de onder leiding vair de
H.A.V. „Haarlem" gehouden wedstrijden
zich geen zorgen hebben gemaakt over de
vraag hoe en onder welke omstandigheden
de Haarlemse athleten tegénwoordig hun
sport beoefenen.

Voor de insiders, dé bestuurders en de
leiders van de Haarlemse atletiekvereni
gingen klemt de vraag des te meer. Het
eigenaardige feit doet zich voor, dat Haar
lem ondanks het feit, dat het zich in athle-
tiekkringen een goede naam heeft verwor
ven, een van de weinige steden is, die niet
de beschikking heeft over een sintelbaan. De
moeilijkheden komen bijvoorbeeld op Maan
dagavond op het Gemeentelijk Sportterrein
aan de Kleverlaan tot uiting, waar dan vier
Haarlemse clubs, te weten GITA. Bato, Hol
land en Concordia, tezamen ongeveer 160
leden tellend. bijeen zijn. Op zo'n
avond is er een gebrek aan springgelegen-
heden en het beoefenen van discus- of
speerwerpen is dan zeer gevaarlijk.

Weliswaar zijn de atletiekwedstrijden
enkele weken geleden goed geslaagd, doch
dat kwam meer door de organisatorische
talenten van de H.A.V. „Haarlem" dan dooi
de accomodatie op het terrein. De wedstrij
den moesten verwerkt worden op een gras
veld met een baan van 281 meter, waar
slechts vier banen uitgelegd konden worden.
Vorig jaar is het gebeurd bij een internatio
nale driekamp, dat een Deen na een sprong
met de polsstok van een hoogte van 3.50
meter op een ijzeren afscheidingshek viel.
Toen „Haarlem" enkele weken later naar
Odense trok voor een tegenbezoek, werd de
ploeg ontvangen op een sintelbaan van zulk
een fraaie aanleg, als zelfs in geheel Neder
land niet te vinden is.

Zo lang er in Haarlem geen sintelbaan is
zullen er geen belangrijke nationale of
internationale athletiek wedstrijden gehou
den worden. Vroeger, toen de H.A.V. een
belangrijke plaats in het athletiekleven in
nam en vele malen het clubkampioenschap
van Nederland won, werden ieder jaar lan-
aenwedstrijden of nationale wedstrijden ge
houden.

Het enige terrein in Haarlem, waarop
wedstrijden van enige omvang, ook ten aan
zien van de publieke belangstelling, gehou
den kunnen worden, is een voetbalveld, dat
thans slechts met moeite een paar maal per
jaar voor athletiek kon worden vrij gehou
den. Om deze redenen moest dan ook dit
jaar een door de H.A.V. „Haarlem" in prin
cipe overeengekomen ontmoeting tegen een
Engelse vereniging worden geannuleerd.

In Haarlem wordt een actie gevoerd om 'een

sintelbaan te doen aanleggen. Daartoe heeft
Dijvoorbeeld het bestuur van de H.A.V.
„Haarlem" een brief gezonden aan het col
lege van Burgemeester en Wethouders,
waarin herinnerd wordt, dat deze vereni
ging tot de sterkste van de athletiekclubs
heeft behoord. De leden hebben gedurende
een lange reeks van jaren de naam van de
stad Haarlem uitgedragen. Toen in 1944 het
terrein van „Haarlem" door de bezetter
werd verwoest, hebben de leden op verschei
dene velden geoefend en zij moesten van
het ene naar het andere verhuizen. In de
brief wordt opgemerkt, dat het bekend is,
dat de aanleg van een goede sintelbaan een
vrij groot bedrag vergt. Het bestuur vraagt
zich echter af, waarom het in tal van ge
meenten wel mogelijk is gebleken een baan
aan te leggen en dat het in Haarlem steeds
tot de onmogelijkheden zou moeten behoren.

In ons land zijn tot op heden zes-en-der
tig sintelbanen in gebruik, waarvan niet
minder dan twee-emtwintig tijdens en na de
oorlog werden aangelegd. Daaruit blijkt, dat
een groot aantal gemeentebesturen het be
lang van de athletiek als „basis-sport" inza
gen

Hoewel het Haarlemse gemeentebestuur
reeds verscheidene malen toezeggingen heeft
gedaan hopen de drie athletiekverenigingen
de H.A.V. „Haarlem", de R.K. vereniging
„Holland" en de dames athletiekvereniging
„Gita", die zich verheugen in jeugdafde
lingen, welke in kracht en omvang toenemen,
ondanks het ontbreken van een goed ge
outilleerde oefen- en wedstrijdbaan, evenals
de gymnastiekverenigingen, welke over een
afdeling athletiek beschikken, dat spoedig
het besluit over de sintelbaan genomen zal
worden.

Reeds twintig jaar geleden hebben des
kundigen van de Koninklijke Nederlandse
Athletiek Unie het Haarlemse gemeentebe
stuur ingelicht. Daarna zijn verscheidene be
sprekingen gevoerd, doch tot de aanleg is
men npg niet gekomen. De Haarlemse ath
leten zetten hun pogingen voort en ver
wachten, dat zij zullen slagen, waardoor
Haarlem weer een belangrijk centrum voor
de athletiek zal worden.

Het Bedrijfschap voor groenten en fruit

heeft besloten de import van appelen, peren
en pruimen uit België onder bepaalde voor
waarden toe te staan. Invoervergunningen
zullen slechts worden uitgereikt tot een
maximum-hoeveelheid van 5000 kg. prui
men of 25.000 kg. appelen of peren.

De piloot van het Donderdag bij het
vliegveld Valkenburg verongelukte Seafury-
jachtvliegtuig was de 24-jarige ongehuwde
korporaal-vliege- L. van Leeuwen uit Am
sterdam, die op 20 Juni 1947 bij de Marine
luchtvaartdienst was gekomen.

(Speciale berichtget>ing)

De vierdaagse is toch wel een gebeurtenis
zonder weerga. Duizenden lopen ettelijke
kilometers per dag en niet om een snelheids-
prijs of een stijlprijs, maar alleen om de
voldoening een prestatie te hebben geleverd,
wat dan met een verguld kruisje aan een
groen-bruin lintje wordt gehonoreerd. Wie
zegt dat in verhouding tot de inspanning zo'n
kruis maar een schamele beloning is, begrijpt
niets van de Vierdaagse. Amerikanen heb
ben onlangs de Vierdaagse bezocht en ze
hebben hun verbazing er over uit gesproken
dat Nederlanders vier dagen lang hun besté
krachten gaven aan al maar wandelen en nog
eens wandelen zonder daar financiëel beter
van te worden.

Er waren Donderdag twee Luxemburgers
op bezoek, een dokter en eên tandarts, en
ze hebben met stijgende verbazing gekeken
naar de wandelaars, die daar liepen zónder
onderlinge wedijver, met als gemeenschap
pelijk doel het eindpunt te Nijmegen na een
zeker aantal kilometers.

De Vierdaagse is toch wel een gebeurte
nis zonder weerga, uniek in de wereld, een
gebeurtenis, waarvan men de waarde ook
in het buitenland langzaam maar zeker gaat
erkennen.

De Vierdaagse is niet alleen die onafzien
bare colonne marcherende en zingende meis
jes en jongens, soldaten en burgers van alle
rangen en standen. Ook niet dat landschap,
gestoffeerd met in allerlei schilderachtige
houdingen met de benen omhoog uitrustende
wandelaars, niet die ondefinieerbare sfeer,
waarin gerucht van mondorgelmuziek, trom
geroffel, gramofoongeschetter en militaire
commando's om de voorrang strijden. De
Vierdaagse is misschien wel in de allereer
ste plaats een ideale (zij het wat ambulante)
broederschap van sportlieden, erop uit niet
alleen zelf de vrijwillig aanvaarde prestatie
tocht te volbrengen, maar ook zoveel moge
lijk anderen te bezielen om het einddoel te
bereiken.

Vriendendiensten worden talloze malen be
wezen door vreemden jegens vreemden en
het zijn zulke details, die de Vierdaagse op
een hoger niveau brengen dan elke andere
sportgebeurtenis. Majoor Breunesse had stel
lig dergelijke voorbeelden voor ogen, toen hij
in een gesprek herinnerde aan de groeiende
sociaal-paedagogische betekenis van de Vier-

Schaken

Euwe won kampioenschap

De uitslagen van de partijen voor de tien-
de ronde van het persoonlijk schaakkam
pioenschap van Nederland voor heren luiden:

Groep A: Van den BergEuwe YsYz
KramerBarendregt YzYz. Van Scheltinga—
Cortlever YzYz. OrbaanStumpers Vs.
SpanjaardMühring 1—0. HenneberkeDon-
ner 01.

De stand luidt thans: 1. Euwe 8K pnt. 2.
Van Scheltinga 6% pnt. 3. en 4. Kramer en
Van den Berg ieder 6 pnt. 5. en 6. Cortlever
en Donner ieder 5Y pnt. 7 en 8. Barendregt
en Spanjaard 4Y pnt. 9. Stumpers 4 pnt. 10,
11 en 12. Orbaan, Henneberke en Mühring
ieder 3 pnt.

Aangezien het totaal aantal punten van
Euwe door geen der andere deelnemers meer
kan worden bereikt is hem het kampioen
schap ten deel gevallen.

In groep B. zijn gespeeld: Van der Tol—
Bunt YzYz. SeewaldApking 10. Van
DonkMuzerie 10. MondraiJacobson 10.
De WaalVan Oosterwijk Bruyn 01. Fei-
ters—De Jong afgebroken. Naerebout—Goris
1—0. Roose—Kapsenberg Yz—Yz. Teileman—
Crabbendam 10. Van VlotenMuurllnk
1—0.

Dames-kampioenschap

Na de zesde ronde luidt de stand van het
tournooi om het persoonlijk kampioenschap
van Nederland (dames):

1. en 2. mevrouw C. RoodzantGlimme-
veen en mevrouw F. Heemskerk 5Y pnt. 3,
mevrouw T. HammerPaltsma 3 pnt. 4. me
vrouw A. J. Van Aalst—Van Duynen Mon-
tijn 2Y2 pnt. plus 1 afgebroken partij. 5. me
vrouw E. L. B. PeeningKunnicke 2Yz pnt.
6. mevrouw A. van Praag 2 pnt. 7. mevrouw
A. van der Veen—Bais 1% pnt. plus 1 afge
broken partij. 8. mevrouw A. A. van Schaik
Yz pnt.

daagse. Zij bevordert de volkskracht, zij
mobiliseert alle goede eigenschappen van de
mens.

Er blijkt op het laatste nippertje nog een
Zuid-Afrikaan te hebben ingeschreven, een
globetrotter, die zich terstond naar Nijmegen
spoedde toen hij van het wandelfeest te Nij-
megên hoorde.

Bij wijze van hoge uitzondering werd hij
geaccepteerd; maar er was geen tijd meer
om bij de vlaggenparade met zijn inschrij
ving rekening te houden.

De zes Zwitsers lopen ook nog vol élan en
raken niet uitgesproken over hetgeen zij be
leven, en de Zwitserse journalist, die spe
ciaal met zijn landgenoten is meegekomen
om van dit Nederlandse evenement te ver
halen, zal er ongetwijfeld in slagen meer
Zwitsers voor de volgende Vierdaagse naar
Nijmegen te zenden.

Over het algemeen zijh het meestal indi-
viduelen, die het vlugst aan uitvallen den
ken. Is men opgenomen in een groep dan
blijft de teamgeest doorgaans een doeltref
fende remedie tegen opgeven.

In de Meisjes-H.B.S. aan de Wedren kreeg
tegen vier uur de medische staf steeds druk
ker werk. Dr. Avenarius, die aan het hoofd
staat van tien artsen, een en dertig masseurs,
tien pedicures en 120 man Rode Kruisperso-
noel, een omvangrijke organisatie dus, leid
de ons rond door de verschillende afdelin-

Huldiging Haar|6II,H
Vierdaagse wande|00r,

middag om kwart voor
verwacht. Z.j komen b„ j» Hasj
bijeen en wandelen dan Lï>>fe
Politiekapel vooroo naar ?c fIa5^
haghe" aan de dg

huldiging volgt. aat'

gen waar onwillige spieren u

nande voeteuvels worden besta™ Ce-

noemden we reeds de «SS""»»
van de leden van liet dit

vordering van de Voctverw°®?i' UtV
rius zerde zeer verheugd S 1Alt
van deze leden, waardoor „1,
oplossing kunnen worden
de geneeskundige dle„«£T* '«t
al een schat van wetenseb—-
vergaard na een jarenl,,
van voeten van Vierdaags

Niet iedereen is geschikt L 5
te lopen, vertelde de dokter J®
rium is wel: loop een mars van P,
rust een half uur en wie
fit voelt, kan in staat wordén '5 V
Vierdaagse deel te nem?n geich'

De zeven-en-zeventig jari»P
zen. die de afstandsmarsen t.? nWlc-
26ste keer loopt, denkt er vooïlJl VW:«
aan er mee op te houden Hii i n P s-nc?
ook deze dag weer soepel^^t

ADVERTENTIE

„IDEAL" HERENPOLSHORLOGE

van f 35.voor 119.89

ELECTR. PENDULE

prima Engels uurwerk

van f 65.voor f 34.68

1

I 1/ A KI Juwelier - Horloger
I. IX. AA IN Barteljorisstraat 2

Tel. 13004 Haarlem

zijn carrière besluiten

De wereldkampioen 1949 der beroepssprin
ters, de Engelsman Reginald Harris heeft
een zeer gunstig aanbod gehad van een En
gelse rijwielfabriek en prefereert een goede
commerciële betrekking boven het zeer ver
moeiende heen en weer trekken tussen de
grote Europese wielerbanen. In het seizoen
is hij slechts weinig thuis en Harris vertel
de dat hij zeker vijf dagen per week Engelse
lucht moet inademen om zich prettig te
voelen.

Harris hoopt ook dit jaar het wereld
kampioenschap in de wacht te slepen, al be
kent hij, maar weinig gelegenheid tot training
te hebben.

De loopbaan van Harris toont ons menig
staaltje bijzondere wilskracht. Hij is af
komstig uit Bury, een provinciestad van
60,000 inwoners in Lancashire. Omdat echter
de wielersport in Engeland niet zo'n sterke
ontwikkeling heeft doorgemaakt als op het
Europese vasteland, moest de jonge Harris
in 1938 naar Manchester, omdat deze grote
industriestad de enige belangrijke wielerclub
in de omgeving had. Hij trainde bij de Man
chester Wheelers en in 1939 begon hij aardig
naam te maken.

De oorlog brak uit en Harris kwam bij een
tankeenheid. Hij raakte gewond, had veel te
lijden van een verbranding en werd uit de
dienst ontslagen. Hij was verder ongeschikt
en zou volgens de artsen nooit meer kunnen
wielrennen. Toch hervatte hij na de oorlog
zijn training, maar aanvankelijk zonder veel
succes.

In 1947 echter kwam hij weer meer op de
voorgrond en men gaf hem een goede kans
voor de Olympische Spelen, totdat hij op
nieuw een ongeluk kreeg. Ditmaal werd zijn
wervelkolom beschadigd. Het rennen werd
Harris nu verboden, maar zodra hij maar
enigszins kon. zat hij weer op de fiets en
hij nam met succes deel aan de Olympische
Spelen van 1948.

Voor de kinderen

Zodra de boot tegen de kant lag, sprong Bunkie handig aan land met'n touw; dat

legde hij om 'n flinke tak en hij maakte er 'n stevige knoop in.(tib boot mocht

weer eens kuren krijgen om weg te drijven!

„Klaar, Rick!" riep hij. „Zo kan-ie nooit losraken!"

Toen stapte ook Rick aan land. En zo liepen ze samen voort.

„Raar, hè?Ik heb net 'n gevoel in mijn benen of ik nog op de golven dobber!"
zei Rick.

„Ja, ik ook!" lachte Bunkie.

Maar dat wende gauw weer. En ze haastten zich voort, want ze verlangden naar huis.
Ja, daar zagen ze 't dak al tussen de bomen! ze zetten het op 'n holletje.

Daar was de tuin al.naast elkaar liepen ze het pad op, beklommen de stoep, en
gingen de Voordeur binnen. En toen spoedden ze zich door de gang naar de speel
kamer

Kort daarna werd hij beroepsrenne.
1949 behaalde Harris het aerilfeV
sehap in zijn categorie. Voor zijn uiaS"
lijke prestaties werd hij i„
„sportsmen oi the year" gektaen Lb
vertegenwoordiger is van een takviL
dre in zijn land maar weinig
geniet. Hij is op het ogenblik mmS
de snelste renner ter wereld en VtK
Nederlanders Van Vliet en Derk'en
hij de internationale topklasse óerV-v
2 Augustus rijdt hij in het Olympic?
dion te Amsterdam en misschien daarna -f
eenmaal, wat dan zijn afscheid van de Kt,
landse wielersport zou zijn.

Morgen begint het grote
ruiterfeest van „En Avar

Franse deelnemers geatriitul

Morgenochtend begint het tweeta
internationale concours-hippique v«r i
jeugd in het wandelpark Groenendal*
allerwegen wordt in Heemstede de Isa
hand gelegd aan de voorbereiding mi";
unieke hippische festijn. De Heenwaara
zelf doen al het mogelijke om aanhad,
slagen mee te werken en zo hebben derï
keiiers een complete winkelweek invp
seerd en hun étalages versierd mtue^x.
lijke ornamenten en de'geel-blow
van de organiserende vereniging jblsaf.

De eerste deelnemers zijn inmid&ii
deze contreien gearriveerd en ORderk's-
vinden zich ook de zes Franse niiletja
onder leiding van hun instructeur D»
bes, die reeds Woensdag aankwamen tec-
einde hun paarden na de vermoeiende te
reis enige rust te kunnen geven. Zij
vandaag al druk aan het oefenen. Teieni
verwachting in zijn de zeven Be&sa
paarden nog niet aangekomen. Men ite
aan dat de onrust in het land vanonzeZc-
derburen, waar de spoorwegen nogal vis',!
lijden hebben, hier debet aan is.

De parcoursen van cross, steeple en spring-
nummers zijn inmiddels gereed gekomen
de grote wei in Groenendaal die het Hi
trum van het concours zal zijn, biedt
haar vlaggen en tribunes al een feestens
aanblik. Het zeer uitgebreide programs
met zijn overweldigend aantal inschrijvin
gen maakt de indruk tot op de seconde
„uitgekiend" te zijn en er staat een hef.
leger officials klaar om alles tot inde putljB
te doen verlopen.

Morgenochtend vroeg beginnen de
strijden met een aantal dressuurproevet E
om 10 uur marcheren de deelnemers op es»
het raadhuis, waar de burgemeester, mr.
G. A. Ridder van Rappard, hen zal ontvin
gen. Dat zal de officiële opening zijn va
het groots-opgezette maar daarom niet S--
der genoegelijke ruiterfeest waar ior.ee,•-
uit vijf landen zullen tonen wat zij te pa"
vermogen.

Collecte voor R.K. t.b.c.-bestrijdinc

Morgen zal er in Haarlem eer. openbare
collecte of speldjesdag worden gehoudt:
ter bestrijding der tuberculose.

Voor deze jaarlijkse speldjesdag u-j
„Herwonnen Levenskracht", de verernp»
der tuberculosebestrijding van ne
Arbeidersbeweging, komt het bes^.£
het comité een beroep doen op de
dadigheid van al de inwoners vanona
mooie stad. De tuberculose eist ieder jtt
nog duizenden slachtoffers. AJs J
een penningske bijdragen, dan
weer velen sanatorium-verple0 ge
vangen en hun gezondheid ^rug

Wie zal daaraan niat

Geeft dus naar vermogen,
patiënten wachten op uw gut-

FEUILLETON

door E. Phillips Oppenheim

51)

„Als niemand van u het gezonden heeft,"
zei Parkinson, „wie heeft dat dan wel ge
daan? Wie weet er verder nog van onze
bijeenkomsten? Heeft iemand de gehele
zaak verraden?"

Er kwam geen amwooru. Ieder van hen
worstelde op zyn eigen manier met het
probleem, Parkinson wees naar de strook
papier.

„Iemand wist, dat jullie hier bijeen kwa
men," ging hij voort. „Iemand wist, dat ik
gewoonlijk niet op jullie bijeenkomsten
kwam. Het kan de politie niet zijn. Zij
zouden zo iets omslachtigs niet doen. Maar
wie, buiten deze kamer, is dan van al onze
aangelegenheden op de hoogte?"

De Brest liep als een krankzinnige de
kamer op en neer.

„Ik wilde, dat ik nooit met die ellendige
affaire begonnen was!" riep hij.

„Ik wou, dat ik in New York terug was!"
mompelde Hartley Wright.

Parkinson keek hen allen verachtend
aan.

„Nou, nou," zei hij, „jullie zijn een mooi
stelletje desperado's voor de politie om in
te pikken. Vier muizenvallen zouden het
hele zaakje ook kunnen vasthouden."

Ryde wendde zich af en belde.

„Wees eens even stil, jullie allemaal,"
zei hij scherp, „Er beweegt zich daarbuiten
iemand. We kunnen net zo goed meteen
alles weten, wat er te weten valt."

Luigi beantwoordde de oproep met ver
bazingwekkende snelheid.

„U wenst nota?" vroeg hij. „Ik heb die
hier."

Hij gaf de nota aan Ryde, die zonder op
de opstelling daarvan acht te slaan, het
bedrag uittelde en er een mooi nieuw bank
biljet aan toevoegde. De'ogen van de kleine
Italiaan dansten van vreugde, toen hij het
in zijn zak stak.

„Heeft vanavond nog iemand naar ons
gevraagd, Luigi?' vroeg Ryde.

„Niemand. Geen enkele klant sedert ne
gen uur. Wij hebben twaalf pasteitjes naar
de „Angel" aan de overkant gezonden.
Verder geen zaken. Dit heel goede plaats

voor heren, die het graag rustig hebben

heren, die dingen in hun tas meebrengen
van het vasteland," voegde hij er grinni
kend aan toe.

Ryde keek bedaard de kring rond.

„Luigi is onze vriend," bracht hij hun
in herinnering. „Hij weet, waarom wij hier
bijeen komen. Hij weet, wat er in de tas
zit, die buiten in de wagen staat. Jullie
hebben gehoord, wat hij gezegd heeft. Nie
mand is hier geweest om enige inlichtingen
te vragen."

„Nooit iemand," verklaarde de kleine
kellner met grote nadruk. „Als iemand
vraagt, ik zeg, zoals u mij gevraagd hebt:
Handelsreizigers uit de provincie. Nooit
een woord over het vasteland. Vrees niets,
heren. Met Luigi bent u hier veiliger, dan
waar ook."

Thomas Ryde knikte.

„Goedenavond," zei hij, „we zullen je
laten weten, wanneer we weer terugko
men."

„De baas zegt, als u weggaat, u alsje
blieft achterdeur uitgaat," vroeg Luigi. „U
kunt deur openlaten. Kan niemand iets
schelen. Niets om te stelen. Wij sluiten
voordeur. De baas gaat graag nog in de
„Angel" een glaasje drinken".

Met een serie buigingen en een wonder
lijk opgewekt gevoel vanwege dat bank
biljet in zy'n zak verliet de kleine man
het vertrek. Ryde duwde de wrakke deur
open, die naar het plaatsje leidde. De regen
had opgehouden, maar de duisternis was
ondoordringbaar. Met behulp van een elec-
trische zaklantaarn zocht hij zijn weg tus
sen de plassen door, tot hij de deur be
reikte, die naar het pleintje daarbuiten

leidde. De taxi stond er nog altijd te wach
ten. evenals de grote personenwagen.

„Is hier nog iemand geweest?" vroeg hij.

„Geen sterveling," antwoordde de chauf
feur. „Ik hoop, dat het nu niet lang meer
duurt, chef. Ik zou dit karweitje graag
eindigen en een stukje gaan eten."

„Wij komen zo dadelijk," zei Ryde tegen
hem. „In ieder geval kun je er op rekenen,
aat je behoorlijk betaald zult worden."

Hij liep terug naar de stoffige kleine
kamer, waar de anderen in spanning op
hem zaten te wachten.

„Ik geloof niet," zei hij bedaard, „dat
er reden is om ons ongerust te maken. De
wagen en de taxi staan er allebei en er is
niemand in de buurt geweest. Ik moet u
er echter tot mijn spijt aan herinneren, dat
wij nog niet tot een besluit gekomen zijn.
Het bestaan van die geheimzinnige telefo
nische boodschap aan Parkinson maakt het
nemen van een onmiddellijk besluit nood
zakelijk. Iemand buiten onze kring is van
onze handelingen op de hoogte. Dat is geen
erg plezierige gedachte om met ons mee
te dragen. Ik beschik over een schuilplaats,
waar ik niet geloof dat iemand ter wereld
mij vinden zal en hoe eerder ik daar ben
met het grootste gedeelte van tweehon
derdduizend pond, hoe liever het mij zijn
zal. Mynheer Parkinson, onder deze zeer
alarmerende omstandigheden moet u toe
geven."

Parkinson lachte grimmig.

„Ik zie heel goed, dat je daar een revol
ver hebt, maar je behoeft niet te denken,
dat je me daar bang mee maakt," zei hij.
„Bovendien," ging hij voort, „moet de per
soon, die mij die boodschap zond, geweten
hebben, wie ik hier zou ontmoeten. Ze
zouden weten, waar zij zoeken moesten,
indien ik hier morgen gevonden werd met
een van jouw kogels onder mijn huid. Dat
durf je niet, Thomas Ryde. Je vraagt om
de strop door er zelfs maar aan te denken."

Ryde veranderde enigszins van plaats.
Hij bevond zich nu tussen Parkinson en de
deur. Op een zwijgende wenk van hem
kwam De Brest naast hem staan. Hisedale
scheurde het papier van een buisje, dat hij
uit zijn vestzak haalde. Zij stonden allen
om Parkinson heen, maar juist buiten zijn
bereik.

„Steek je revolver weer weg, Hartley
Wright," beval Ryde. „Je zult die niet nodig

hebbenProfessor, haal de naald uit het

buisje zodra ik u daartoe een teken geef.
Als er iets met u gebeuren zou, mijnheer
Parkinson, dan zult u niet hier gevonden
woi'den. Dat kan ik u wel beloven. U moet
er om denken, dat wij twee wagens buiten
hebben staan. Wij wensen geen geweld te
gebruiken, behalve in uiterste noodzaak.
Dr. Hisedale kan, wat u betreft, al het
nodige doen met een enkele prik met zijn
naald. Mijnheer Parkinson, luistert u eens
even. Het is toch te veel gevergd, om door

uw koppigheid ons leven 'n d
te stellen. Wij wensen tl van
ven. Ondanks uw afwijking z
deel in het millioen van Gknalton
als u dat wenst. Leg uw port*™

^kinsonkeek^e^e^

maken.

„TwééDrie.- - viei-

Plotseling scheen De Brest op

^luister!" fluisterde hij h« .jj

De situatie scheen zich :lt:
consolideren, maar Par' ,oerlje in dr
goed, dat de dood op hemMald nu W
kleine buisje, waaruit'de (e |[!C
teruggetrokken was, dat e s,.,(

was in de kille ogen van
achter zijn

Daar buiten in de achterk
taurant konden zu door4 i.

zien, dat er licht vdd-

hoorden de schuifelend s)JJ v!t
stappen van Luigi en de nz
een late klant. En

een prettige be,chaafdT: ,iz la
stem, die aan meer da
kend voorkwam.

(Wordt