Het Hek yam de Dam.
d voorjaar televisie-uitzendingen
Heden - Verleden
Spaarne en Mooie Ne!
slechts voor eendagszeilers
v;
19 Augustus 1950
^'"anti's 'ie'
JÏÏ voeten komen, maar hiermee wil men waehten tot het experWnf
ij«r zal duren, voorbu is. experimentele stadium
ftee 'w
is veej beperkter dan die van
fSce-commissie, die in Augustus
li f rapport aan de ministers van
F 'Waterstaat en van Onderwijs,
«irn Weienschappen uitbracht. De
*r:te adviseerde een betrekkelijk
-enders in de nabijheid van
r fcteden te bouwen en een aantal
r.^lCir he: platteland. Daar de zend-
th;er hinderlijk voor het lucht-
^<eer ronden zijn, heeft men nader-
aan het op-
Sam Sendes lands met een hoge
L - het tt^. ,,„nr deze zender had
De zender met een 200 meter hoge antennemast
tfordt in Lopik gebouwd
1951 zal de televisiezender, welke in Lopik wordt gebouwd, gereed
u w; T«orjaar van tudio-probleem is opgelost, zullen de experimentele uitzendingen
'.*il5d*n°ok pS reikwijdte van de zender is zodanig, dat men een gebied met
ran I-
s zal kunnen bestrijken. Om de ontvangst der televisie-
ta t,sW,e"'. inwoners
1 et vier m«|,,u h le jand mogelijk te maken, zouden er nog twee kleinere
bet ,„U mon „innhlnn .vn»l»nntnl.
komen,
"^Ind^'van groot vermo-
island" hn«
Al, plsats voorj
;ï-STte' Gooi uitgekozen,
-my moeilijkheden opleveren we-
-Lbiibeii van Schiphol. Daarom is
—"de keuze gevallen op het terrein
tównroepzenders te Lopik, waar reeds
C.*Lmaslen staan en er geen bezwaar
bestaat nog een zendmast van 200
plaatsen. Er is één risico aan de
'-- deze plaats verbonden: de grote
'- hel Vesten des lands liggen pre-
irand van het gebied, dat de
ttf-ender bestrijkt. Maar men ver-
g. d-f ook daar de ontvangst nog zeer
gelijk zal ziin.
ie!evisie-experiment in Nederland
i;-'- 'onder verantwoordelijkheid van
:j-7r\[A, de N.V. Nederlandse Omroep
waarin de regerings-
k-«r:s vcor het radiowezen, de om-
fcrreniginge.n en PTT vertegenwoordigd
Di0. Philips stelt de zender-instal-
"•uiar, PTT zorgt voor de ver-
tussen de studio en de zender en
L-.^verenigingen nemen de inrich-
\il-v de studio en de verzorging der
L'nS2S op zich.
Slndiovraagstuk nog niet opgelost
i v';n heeft er aanvankelijk over gedacht
Ldlö in een der omroepgebouwen te
IrVfijin in te richten, daar men van
Lif was dat het televisie-experiment
U;e! beste in de sfeer van de omroep
r-aen ontwikkelen. Men heeft daar
tóêe beschikking over installaties, die
.Jfw: televisie-uitzendingen wat het
lp: betreft gebruikt kunnen worden
'iE:7e; technisch personeel, dat geas-
heel beheerst, zal er gezorgd worden voor
boeiende uitzendingen, om te voorkomen
dat de belangstelling na enige tijd zou gaan
verflauwen.
Men hoopt dat het televisie-experiment
de industriële ontwikkeling op dit gebied
zal bevorderen en direct en indirect werk
gelegenheid zal scheppen. Grote waarde
wordt ook gehecht aan de uitbreiding der
technische ervaring, die bij voorbeeld aan
de telefonie ten goede zal komen. In Enge
land was men voor de oorlog reeds de
andere landen ver vooruit wat de televisie
techniek betreft, hetgeen bij de ontwikke
ling van radar in het begin van de oorlog
van onschatbare, misschien wel beslissende
betekenis is geweest. De NOZEMA is dan
ook van oordeel, dat alleen reeds om deze
redenen een proefneming met televisie in
Nederland genomen dient te worden.
Menu voor een week
in Augustus
Zondag: groentensoep aardappelen, rol
lade, snijbonen. meloen.
Maandag: aardappelen, rest rollade, bloem
kool bessengruel.
Dinsdag: bloemkoolsoep aardappelen,
ei, spercieboontjes, komkommer.
Woensdag: aardappelen, gehakt, andijvie
yoghurt.
Dondërdag: aardappelen, witte bonen, sla,
zure saus.
Vrijdag: aardappelen, gebakken, vis, ge
smoorde tomaten griesmeelpap.
Zaterdag: schotel van rijst, tomaten en
kaas, sla.
In ons Augustusmenu houden wij er reke
ning mede, dat dit voor velen de vacantietijd
is. De vacantie vraagt om eenvoudige, snel
te bereiden maaltijden. Deze moeten echter
wel de nodige opbouwende en beschermende
voedingsstoffen bevatten
Schotel van rijst, tomaten en kaas
400 g. rijst. 750 g. tomaten, boter of mar
garine, 3 uien, zout, peper, aroma, 200 a 250
g. jonge kaas.
De rijst gaarkoken in 6 a 7 dl. water met
zout. De uien fijnsnipperen en fruiten in
boter of margarine. De tomaten wassen,
stukken snijden en meesmoren. De gare rijst
door deze massa mengen en afmaken met
zout. peper en aroma. De kaas in blokjes
snijden en deze op het laatst door de rijst
roeren. De kaas mag niet meekoken, daar ze
anders taai wordt.
eazal worden door deskundigen van
.fabrieken. Dit voornemen bleek
weilijk te verwezenlijken, zodat
teruggaan tot aankoop van een grote
eU oe Spoorstraat te Hilversum, die
om met betrekkelijk geringe
eh een televisie-studio veranderd te
ut De enige moeilijkheid is evenwel,
tia mast op te richten voor de zg.
jé>:sr, waarmee de uitzendingen
moeten worden overgebracht,
••car is echter niet onoverkomelijk,
.jgnamelijk reed's in principe toe-
'.3^ gekregen, de antenne van deze
-izii: op de toren van de St. Vitus-
Hilversum te plaatsen.
todat een beslissing was genomen over
fi'lmilieve plaats van de studio bleken
rr-jeiijkheden te bestaan met betrek-
er tot de Cinetone-filmstudio's aan de
brdrechtsekade te Amsterdam. Inrich-
2nn televisie-studio's in dit gebouwen-
r#x zou vele voordelen bieden; men
tk! meer bewegingsvrijheid hebben
i: in Hilversum en technische samen-
ruking met de filmindustrie zou voor de
tmingen van groot belang kunnen zijn.
ie beslissing in deze aangelegenheid is
tmsgd door de financiële kant van de
sé "aar er is nog iets anders, waardoor
ir. Cioetone-plan wellicht van de baan
Ik geraken. De filmindustrie heeft in Pa
ften congres gehouden, waar verklaard
lira, dat men op zijn hoede moest zijn
rarde televisie. Op een tweede congres in
taien heeft men zich zelfs uitgesproken
~i: bet stellingnemen tegen de televisie,
[cal deze de mensen aan huis zou binden,
het bioscoopbezoek nadelig zou be
dden.
Hall September zal deze aangelegenheid
«meen vergadering van de Nederlandse
Mscoopbond ter sprake komen. Van het
■öiuit van de bond zal het tot op zekere
f hangen, of het Cinetone-plan
tefzat Spreekt de bond zich uit tegen
Bewerking, dan wordt de garage in de
Wrstraat te Hilversum als studio inge-
tct,
Technische bijzonderheden
„...vuuficu is het systeem van
lib beeldlijnen gekozen, dat ook door een
aantal Europese en enige niet-Euro-
landen is aanvaard. Voor het beeld
2- tfjatieve modulatie worden toegepast,
slat storingen zich hierbij veel minder
tëtk manifesteren dan bij positieve modu
le, De zender voor het geluid werkt met
-wpentie-modulatie. Het uit te zenden
t&tnim van beeld en geluid ligt in het
ItK.uenüegebied van 61 tot 68 MegaHerz,
smeiijk 62,25 MegaHerz voor het beeld en
l.'i MegaHerz voor het geluid. Het ver-
t'-I— van de beeldzender is 5 kW en van
I='.-.dzender 3 kW. De antennemast
jjrd! 20C meter hoog, de antenne ongeveer
meter lang. Deze antenne is een zoge-
-•ü.T.oe richtstraler, welke de uitgestraalde
in een horizontaal vlak bundelt,
-ffdcor wordt een ruim vijfvoudige ener-
i^c:c:er.tratie verkregen, zodat het effec-
2a uitgestraald vermogen van de beeld-
Bdtt 20 kW en dat van de geluidzender
kW bedraagt. De verbinding tussen de
•-"-•oen de zender voor de overbrenging
'^•".et beeldspectrum wordt gevormd door
s-rsahendersysteem en parabolische
-vnnes. Hierbij worden zeer
Solveu van enkele centimers toege-
(i?.
Dertig gulden .ischouwgeld"
Per jaar
televisie-kijkers zullen 30— per
^•schouwgeld" moeten betalen. De ver
loting bestaat, dat Philips televisietoe-
van ongeveer 500.— in de handel
u.7®r?er' omroepverenigingen zullen
gamma's verzorgen en hebben hier-
f.er, 150-000.per jaar uitgetrok-
s voor de duur van het experiment,
«r een l)edra2 van zes ton. De aller-
^r^^amma's zullen moeten dienen
i^l^nici vertrouwd te maken met
- v atuur. Zodra men de materie ge-
Over vijftig jaar hebben ze het over de
goede oude tijd en dan bedoelen ze de
onze daarmee.
Er zijn dan ouder-wordende kereltjes,
die al aardig naar de tachtig lopen, die
zeggen dat ze zich nog herinneren dat er
alleen maar een beetje gevochten werd op
Korea, maar dat er verder in die mooie
dagen van ongeveer 1950 aUeen maar rust
heerste in de wereld.
Die schrijven dat ze nog best weten dat
nog maar een halve eeuw geleden geen
censuur op de couranten bestond; dat ieder
een zelf mocht bepalen wanneer hij naar
bed wilde gaan en wat hij eten wilde en
dat de burgers toen op z'n hoogst een
kleine vijftig procent van hun inkomen
aan belasting betaalden.
Die schrijven dat onze stad toen nog
bomen had en dat de mensen nog konden
zitten op stoeltjes waar nu die zware bat
terijen staan.
Die zich herinneren, dat het parlement
nog allerlei partijen had, die er een kin
derlijk behagen in schepten elkander om
de flauwste futiliteiten en de geringste
verschillen, die toen belangrijk waren, te
bestrijden.
Trouwens er waren toen, in 1950, meer
dingen die gescheiden waren, die nu,
2000, een hechte eenheid vormen.
De wereldstad Holland bestond toen nog
uit zeven delen, die Amsterdam, Haarlem,
Leiden, Den Haag, Delft. Schiedam
Rotterdam heetten, een zinloze scheiding
van bevoegdheden slechts steunende op de
aanwezigheid van enkele, nu reeds sedert
jaren volgebouwde weilanden, mitsgaders
enige waterlopen. Men maakte toen naïeve
reisjes per trein van wat toen Amsterdam
naar wat toen 's-Gravenhage heette, een
situatie, moeilijk te bevatten voor de in
woners van de thans zestien millioen in
woners tellende stad Holland, al moet wor
den toegegeven dat toen alles wel knusser
was met al die zitjes op straat op de plaats
waar nu, in 2000, de atoomkelders liggen.
Men zou zo nog lang kunnen schrijven
over de dingen, die over vijftig jaar onge
twijfeld zullen worden geschreven onder
net motto: „die goede oude tijd anno 1950".
Ik wilde dit alleen maar zeggen opdat u
het begrijpen zult.
Opdat het tot u doordringe dat wij nü
leven in die goeie ouwe tijd.
En dat wij daarvan profiteren moeten,
Dat wij blij moeten zijn in zo'n goeie
ouwe tijd te leven.
En dat wij ons daarnaar moeten gedra
gen. ELI AS
Haarlem doorgangshaven voor de zeilsport
Augustusmorgen in de Meer.
CRICKET IN HET WEEKEND
le klas: ACC—HCC 1, Excelsior—Sparta,
HCC 2—Hermes-DVS, Kampong—VRA,
PW—VVV, Quick (N.)—VOC.
Hermes-DVS 2—Meikevers.
Quick (H.)—RASC, Sparta 2—Krekels,
VOC 2—Hermes-DVS 3.
Haarlem 2VUC.
Ajax (A.)—ACC 3.
CCA—Quick (N.) 2. TCC—Venlo.
ACC 4Haarlem 3 (Zuidelijke Wandel
weg), Hercules 2Meikevers 2, Rood en
Wit 3-WV 2.
2a:
2b:
3A:
3B:
Wanneer men de oever van het Spaarne
volgt naar het Noorden is het een ver
kwikking om na het gerook en geraas van
de vele industriecomplexen ineens het
ruime uitzicht te hebben over de stille wei
landen die worden gestreeld door de
helderwitte zeilen van pleziervaartuigen.
Daar wordt het wateroppervlak beheerst
door de sport-schippers, die zich gedurende
een achtermiddag kunnen veroorloven, lak
te hebben aan de bedrijvige maatschappij
op de achtergrond en zich door de wind te
laten blazen, waarheen deze maar wil. Zij
zwalken wat rond op de „Mooie Nel" of
laten zich langs het Spaarne „afzakken"
naar Spaarndam, om daarna weer
kalmpjes terug te „zig-zaggen" langs de
vissers die aan de oever hun dobbertjes
fixeren.
Het ongenaakbare weer heeft deze zomer
al velen doen besluiten de vacantie elders
dan op het water door te brengen; dat
wordt ook in de drie jachthavens aan het
Noorder Buitenspaarne wel gemerkt. Er
zijn natuurlijk vaste klanten, die alle soor
ten weer accepteren, als er maar wind bii
waait, maar voor' de niet minder belang
rijke categorie vah gelegenheidszeilers is
het seizoen tot nu toe niet zo aanlokkelijk
geweest. Er waren natuurlijk wel enige
zonnige weekends, waarin meer dan hon-
1 derd zeilen dooreenwervelden op de stra-
Gladde jolus
Eén keer per jaar mag de Amsterdam
mer namelijk voor een kwartje de hor
tus op en nog wel om een zekere
Victoria te zien blozen zonder daar
mee buiten de perken van het in een
paar honderd paragrafen geregelde
fatsoen te lopen. Hij trippelt bij die ge
legenheid integendeel braafjes temidden
van zeker wel duizend medeburgers
over het smalle pad naar de drie kas
sen, die op de hoogtijdagen voor het
publiek open staan.
Wij hebben ons bij zo'n optocht aan
gesloten om ook eens die Victoria regia
te zien bloeien en vooral om te horen
wat de mensen zeggen zouden ter ere
van deze koningin der waterlelies. Zij
vormt de overtreffende trap van onze
witte plomp, want zij is veel plomper
en de kleur van haar wangen verandert
via rose en rood tot purper, al naar ge- V®
lang de toenadei'ingspogingen van de
stuifmeeldragende insecten vorderen.
Overigens lokt zij die zelf uit. De op
zichter vertelde een aandoenlijk ver
haal over de wijze van bevruchting in
het bassin, waarop de gehele schare
begon te sissen uit pure interesse voor
deze wonderlijke speling der natuur.
Een juffrouw met een gehaakte beugel
tas vond het bepaald onfatsoenlijk wor
den. Ze stak tenminste haar rolmops-
neusje in de lucht om tenslotte de op
merking te slaken: „Wat een vuiligheid
allemaal. Ze mogen hier ook de ra
men wel eens lappen!"
De bladeren hebben een middellijn
van bijna twee meter en een kind van
honderdrvijftig pond kan er op schuitje
varen, theetje drinken, zij het dan ook
niet naar de Overtoom om aan deze
consumptie nog zoete melk met room
toe te voegen, hetgeen wij trouwens een
zonderlinge cocktail vinden. De bloem
bereikt een' hoogte van veertig centi
meter. „Tisnet een gladde jolus", Hoor
den wij iemand observeren. „Je kennum
allenig niet in je knoopsgat steken". Dit
is ongetwijfeld juist. Men kan haar wel
in een pot met warme baggeraarde kwe
ken, maar dan moet men toch een grote
badkuip hebben om na zes maanden de
gevolgen van deze liefhebberij te over
zien, want ze groeit in hetzelfde tempo
als roodvonk in een kazerne.
Ter versiering drijft er nog allerlei
andere waterflora in het bassin, van
rijsthalmen tot bleke hyacinten. Wij za
gen daar bijvoorbeeld ook een paar
vlees-etende planten. Nu moet men niet
denken dat die zo dol zijn op een malse
biefstuk van de haas, want het zijn
eigenlijk alleen maar wilde vliegen
vangers, zeer practisch voor de zomer
dagen als wij die nog beleven mogen.
Die wirwar van groen met die exotische
mélange van tinten, hier een plukje
rood en daar een klodder geel, gaf onze
buurman de beeldspraak in de mond:
„Compleet Victoria en haar huzarensla!"
Zelfwerkzaamheid
Met het oog op de niet te onder
schatten waarde van de zelfwerkzaam
heid (en mogelijk ook wegens de wel
verdiende vacantie van onze tekenares,
mejoffer Sofia Westendorp) hebben wij
voor u met een revolutionnaire ets
techniek het bijgaande stramientje ver
vaardigd, waarop ge naar hartelust uw
picturale driften kunt uitleven. Het
regent toch waarschijnlijk op dit mo
ment en nu kunt ge wel voortgaan met
het consumeren van uw vingernagels,
maar daar komt de wereld per slot van
rekening niet verder mee. Het procédé
is voor u eenvoudig. Ge velt eerst met
enige welgemikte slagen van het thee
blad de familieleden ter aarde, die ook
willen tekenen, vat vervolgens een
loupe en een potlood en zet u aan het
kunststukje. De bedoeling is, zoals de
opmerkzame lezer al zal hebben be
grepen, om de zwarte punten door lij
nen te verbinden en wel in de volgorde
van de rekenkundige reeks, die door
de zegswijze één-twee-drie zo beknopt
wordt aangegeven.
We beginnen dus bij één, maar strui
kelen al direct over de eerste moeilijk
heid. Waar is één? Wij zullen het u
zeggen. Daér! Ziet ge, met een klein
beetje hulp vlot het direct al veel beter.
En zo maar voort van één naar twee en
vam twee naar drie, net als vroeger toen
ge nog een dreumes en zo dol op hagel
slag waart. Gedachten, die u onder
weg mochten bevangen, als zou deze
tekening de dood van een eenzaam nijl
paard of de vergadering van de minis
terraad voorstellen, kunt ge al direct
uit uw hoofd zetten. Zo eenvoudig is het
niet. Voor het geval gij echter na het
ten einde brengen van uw taak nog in
het ongewisse verkeert over het on
derwerp uwer penseelvoering en wij
willen dat zeker niet uitsluiten ver
tellen wij u dat ge zojuist gereed zijt
gekomen met het uitbeelden van het
zeer zeldzame in bloei geraken van de
Victoria regia, die dit ver-schijnsel op
ongelegen momenten in de Amster
damse Hortus produceert. Teneinde u
de afmetingen van deze waterplant
duidelijk te maken, hebben wij een
jongedame op één van de bladeren
plaats doen nemen (wij hebben hiermee
het wat zonderlinge wezentje in de
rechterhoek op het oog). Onze intentie
om haar het gezelschap van een mans
persoon te verschaffen, werd helaas in
de grond geboord door het belendende
opschrift „ventverbod".
Een schattig toefje
Maar ook de rest van de vier eeuwen
oude Hortus Botanicus is de moeite
van een bezoek ten zeerste waard. De
plantsoenen staan er vol met aUerlei
kruiden en onkruiden, uitheemse ge
wassen en ongewassen. Om de lezers
zo deskundig mogelijk van voorlichting
te dienen, hebben wij een zeer weten
schappelijk bode geraadpleegd over de
plantengroei in de Maleise archipel,
waarin de auteur, een Amerikaanse
professor, onder meer in zijn voor
woord zegt: „Doorgaans ziet de Euro
peaan in de enorme overvloed van tro
pische vegetatie geen of maar weinig
bekenden. Wanneer hij dan ook een
posteleinplantje vindt of ergens een
lisdodde ziet, dan zal hij deze begroe
ten als oude vrienden".
Wij waren buitengewoon ontroerd
door deze passage, maar toch ook be
nieuwd naar de practische uitwerking
daarvan. Want wie zou je geloven als
je nu bij terugkeer uit het oerwoud
verklaart: „Ik heb even een biertje met
een ouwe beuk gedronken?" Thans
echter hebben wij zo'n begroeting in
de practijk gezien. Een jongedame,
kennelijk bekoord door een schattig
toefje in de vallende schemering,
kroop op handen en voeten door de on
heilspellende struiken met hun zaag
tanden en addertongen, om na een
kwartier met een paar ingrijpende
kleerscheuren achter haar ellebogen
verontwaardigd terug te keren in de
beschaving. „Wat een nep", constateerde
ze spijtig. „Heel gewoon een krokussie".
Even verderop gingen wij naast een
grootmoedertje staan, dat met inspan
ning van haar tranende ogen de gele
bordjes tussen de heesters bestudeerde.
Wij hoorden haar mompelen: „Al die
geleerde woorden ook. Waarom geven
ze die dingen geen degelijke Hollandse
namen, die zijn toch mooi genoeg?"
Toen wendde ze zich bestraffend tot
haar kleindochter: „Louise, sta niet op
die kruidnagel te bijten. Moet je soms
wurmen krijgen?"
Rottuinen
Het plantenrijk, zal men weten, is
verdeeld in families. Maar veel verder
da^de Kalverstraatmadeliefjes (familie
der vlinderachtigen) rijkt de kennis dei-
meeste Amsterdammers niet. Daarom
is een wandeling door de botanische
tuin van grote opvoedkundige waarde.
„Hier zijn we dan toch eindelijk bij de
éénzaadlobbigen!" onderwees een heer
Maandag en Dinsdag geejt 't Spaans
Ballet van José Greco twee afscheids-
voorstellingen in de Stadsschouw
burg met een gedeeltelijk nieuw pro
gramma. Uit het reeds bekende réper
toire worden herhaald de zigeuner
dansen Tientos" en „Por Bulerias",
de boerendans „La Castellana" en
voorts „Zapateado" en de komische
suite „Madrid 1900". Nieuw is ook de
medewerking van de vermaarde pia
nist Roger Machado, vroeger bege
leider van La Argentinita.
Op de overige dagen van deze en de
volgende week vertoont het A.T.G.
in de Stadsschouwburg het Ierse blij
spel ,j£ij kregen wat ze wilden" met
Louis Saalborn, behalve op Zondag
avond, want dan wordt er een volks
voorstelling gegeven van Maurits
Dekkers „De wereld heeft geen
wachtkamer".
In de Doelenzaal worden Zaterdag
en Zondag door het Nederlands
Volkstoneel reprises verzorgd van
In de hoofdstad uit
Shakespeare's blijspel „De twee edel
lieden van Verona". In Carré had in
tussen de vijftigste opvoering plaats
van de nog steeds geprolongeerde
revue „Copacabana" met Willy Wal
den en Piet Muyselaar. In het In
disch Instituut laat I Made Soèken-
gadja op Zondagmiddag enige Bali
nese dansen zien.
Gistermiddag is in het I.C.C. een
expositie geopend van schilderijen
door Chris en Lucila Engels uit Cura
sao, waar eerstgenoemde als arts ge
vestigd is en in 1949 als kabinetsfor
mateur optrad. Hij is tevens de stich
ter van het Curagaos Museum. Aan
de tentoonstelling „Amsterdams goud
en zilver" in het museum Willet-
Holthuysen zijn enkele nieuw-ont-
dekte voorwerpen toegevoegd, zoals
een zoutvat in schelpvorm, een ver
gulde kelk en een buitengewoon fraai
wierookvat.
In City draait het vervolg van de
levensgeschiedenis van de neger-zan
ger Al Jolson in technicolor. Op het
toneel: de imitator Menno Grondsma.
Kriterion vertoont een filmbewerking
van Peter Blackmore's toneelstuk
„Miranda" en Capitol geeft de pre
mière van „Vrouwen in angst" met
Joan Bennett en James Mason.
zijn zoontje extatisch, toen ze de kas
met varens binnentraden. „Ketaris!"
wees de jongen omhoog. „Pa, der groeie
hier wandelstokken". Hij miste kenne
lijk de apen in de bananenboom want
hij vond het maar een rare pisang.
De vrouwen hebben vooral critiek.
Die lopen afwachtend rond vol stekelig
wantrouwen, met een gezicht van „zie-
jewel, 't valt best tegen!" Bij een reus
achtige agave zei één van haar: „Het
kan wel weze dattie mooi bijme sofa
kleurt, maar ik zou die griezel nog niet
voor niks imme salon willen hebben".
Er was ook een progressieve studente,
die verkondigde zo langzamerhand ge
noeg te hebben van al die koloniale
snuister war en. Maar de Oost-Indonesi
sche kers vond ze toch erg lief, naar ze
jubelde. Bij de cactussen zei 'n erg dikke
dame tegen haar vriendin: „Die kweke
ze alleen voor de rijkeluistuinen, met
van die stene allemaal, je weet wel,
van die rottuinen".
Tenslotte zijn er ook een paar men
sen die hier alles gewoon maar mooi
vinden net als de kinderen die er
appie-kim verstoppertje spelen voor
hun kwartje-
BOEDA
Ranke boten strelen de waterspiegel van
de Mooie Nel.
lende Mooie Nel maar deze dame heeft ook
lange tijd haar naam geen eer aangedaan
en slechts een behuild gezicht getoond.
Nu is Haarlem voor de watersport in de
eerste plaats een doorgangshaven van tour
zeilers. Toen wij dezer dagen een kijkje
namen op de steigers van de Haarlemse
Jachtclub meerde daar juist een boot, die
op weg was van de Schelde naar Den
Helder. De Haarlemmers, die er hun boten
gestald hebben of huren, blijven, indien
ze meer dan een dag op het water door
brengen, natuurlijk niet tussen Haarlem en
Spaarndam ronddobberen, maar ze trekken
er uit naar de Kaag, de Westeinder Plas,
het Alkmaarder Meer, het IJselmeer, de
Friese plassen of ze koersen de Rijn op. De
Mooie Nel en het Spaarne hebben slechts
de belangstelling van ééndagszeilers en
daar is het „bassin" prachtig voor van
leerling-schippers. De Jachtclub leidt er
jaarlijks vijftig op voor de diploma's B en
A in twaalfvoets-jollen.
De Haarlemse „territoriale wateren"
blijken overigens ook nog wel te deugen
voor grote wedstrijden, zoals de nationale
wedstrijddagen bewijzen, die hier jaarlijks
worden gehouden.
Animering van de
locale zeilsport
Een der bootverhuurders aan het Noorder
Buitenspaarne, die bezig was een onder-
li oudloods voor de boten te bouwen, vond
dat de Mooie Nel door de Haarlemmers
nogal misdeeld wordt. De plas verdient
naar zijn oordeel grotere belangstelling van
ééndagszeilers. Een watersportcentrum kan
van Haarlem moeilijk gemaakt worden,
daarvoor is een veel ruimer waterspiegel
nodig. Maar het aantal beoefenaars van de
zeilsport kan volgens deze expert zeker
worden vergroot, indien men hier ter stede
eens wat meer aandacht gaat schenken aan
het wedstrijd-element. Dat zou vooral de
sport op de Mooie Nel verlevendigen, die
nu vaak moeilijk anders dan „Dooie Nel"
genoemd kan worden. Men is echter vol
gens deze zegsman vanouds gewend om het
eigen vaarwater de rug toe te keren en
daardoor ligt het Haarlemse accent bij de
toursport. „Allemaal heel gezellig", voegde
hij er aan toe, „maar om de belangstel
ling voor deze eigen zeilsport te vergroten
en daarmee de drukte op de Mooie Nel en
het Spaarne, moeten we veel meer wed
strijden gaan opzetten".
Zijn buurman vond echter dat de diver
se watersportverenigingen in Haarlem,
wat de aandacht voor deze ontspanning
betreft, „er wel uitgehaald hebben wat er
in zat". Deze is. naar hij laconiek opmerk
te, alleen nog uit te breiden door een on
dernemend man, die een sleepdienst voor
zeilboten naar de Kaag op touw zet en
door nog meer „ontsnappingsmogelijk
heden" op Zondag via de sluis te Spaarn
dam. Dat was dus allerminst een pleidooi
voor de Mooie Nel. Zij is maar een muur
bloempje vergeleken bij haar andere door
de zeilers aanbeden zusters in ons land.
Toch zijn de Haarlemmers, die slechts
enkele uren kans zien om hun geliefde
zeilsport te beoefenen, op haar aangewe
zen en dezen stelt zij niet teleur. Ook al
heeft zij geen groene eilandjes om op te
picknicken en naar sentimentele gramo-
foonmuziek te luisteren. Zij moet het lou
ter hebben van de zon en van een flinke
bries.
Terwijl wij over een steiger langs masten-
rijen liepen druilde de regen neer. Maar
de zeilers op het Spaarne zetten hun ele
gante sport rustig voort.
Er kwamen twee jongemannen aanzeu
len onder een mast, waarmee ze hun boot
gingen klaar maken voor het vertrek. Zij
liepen op de maat van een brommerig lied,
waarvan we niet konden horen of het mis
schien „Wolga-schippers" waren, maar
waaruit we wel opmaakten dat dit de ware
liefde moest zijn!
Behalve de Westertoren krijgt ook de
Amsterdamse Munttoren een grondige
opknapbeurt. De uit 1620 daterende boven
bouw in de steigers.
i
