IJmuider Courant
Koninklijke wekroep tot eenheid
in Londens historische Guildhall
Een indrukwekkende rede van een wijze vorstin
inklijk woord
Haarlems Dagblad
Koningin Juliana
als gastvrouwe
ijurgaug !No- 19713
Kennemerlaan 154. Telef. Adm. 5437.
factie 5389, na 5 uur: 8061 (K 2560),
47 Santp. - Haarlem: Gr. Houtsfcr. 93,
{oofdredactie en alle afdelingen. 15295
T ,1 4,dv.tarieven op aanvr. bij de Admin.
Hoofdredacteur: Robert Peereboom
'R REDE aan het staatsbanket in
ïom Palace, in antwoord op de
Zoning George VI. heeft onze
échten geuit die zeer duidelijk
'Overweging bestemd zijn. Even-
•!iaai' hij het koninklijk bezoek
Sinse 'staatshoofd, heeft zij het
vraagstuk aangeroerd.- Te
vel besef van de noodzaak van
^„2 veel sterker dan te Londen;
2«rijker kan men dus deze laat~
Sjring beschouwen. Behalve de
dié zij i" de Sehele Britse Pers
Lds ervaren heeft, zal zij onge-
vrscommentarcn uitlokken en in
-een tot overdenking aanleiding
„:n<,in heeft gezegd: „Wanneer ik
Ennië begroet als de Moeder
naties, die ver over de wereld-
_T,reid liggen, dan begroet ik het
ijs een wezenlijk lid van de Euro-
■eenscbap". Zij heeft even later
wjj, hoewel trouw aan onze
tende internationale verbintenissen.
;,en bereiken dat wij de ene ver-
aan de andere schakelen, één
zulke verplichtingen smeden en
de internationale samenwerking
verband bevorderen. Dit is een
antwoord op de zovele uitingen
,e zjjde, waarin de verbintenissen
dtse Gemenebest werden voorge
ef beletsel om nauwe betrekkin-
jr0pa te vormen. Op het vasteland
n daar nooit een beletsel in kun-
De andere landen van het Ge-
hebben dat evenmin begrepen,
g.fijd bij de Commonwealth-con-
tc Colombo is gebleken en later
atingen van verscheidene minis-
Commonwealth-naties bevestigd,
.t men dezerzijds van de Noord-
Britse onwil ten aanzien van
Iwpa ..de sfeer van het eiland"
de Brit zelf „insularity" noemt
n een traditioneel beleid ten
het Europese vasteland op te
„de neiging zichzelf te blijven zien
'soort afzonderlijk werelddeeltje,
in de zeeën tussen Amerika en
h, Kenmerkend is ten deze altijd
gewoonte geweest om blijkbaar
iaar een speciale bedoeling mee te
- te schrijven en te spreken over
iland als over „Europa", alsof men
niet bij hoorde. Dit is steeds de
,.n geweest. Onze Koningin heeft
beantwoord door Groot-Brittannië
eten als wezenlijk (essential) lid
Europese gemeenschap. Hoe meer
ig op dit punt in Britse kring ont-
e meer men zal vorderen in de
chting. Rest de Britse gewoonte
al buitenlandse politiek te voeren
reeks gelegenheids-besluiten, het
het andere door wisselingen in de
gebeurtenissen beïnvloed. Men
,i Westminster niet gaarne binden
toekomstige ontwikkeling in de
„li, Maar de tijden kunnen komen
dat dwingende noodzaak wordt,
oningin heeft niet nagelaten de
Britse traditie te erkennen. Zij
■afgeleid dat een volk een ver-
draagkraoht kan opbrengen als
als het Britse) blijk heeft 'gegeven
Ie kunnen varen op het kompas der
En op, die draagkracht heeft de
ieen beroep gedaan. Het klinkt als
lesse oblige adel legt verplichtin-
- en het noemt tevens die ver-
igen, Het zegt daarbij dat het in
sng van ieder volk is, de belangen
ere tér harte te nemen. Wij zijn be-
bij elkanders lot. De oude Christe-
daehte, dat iedere enkeling een taak
Feu opzichte van zijn medemensen,
gebreid moeten worden tot de naties,
r van bewust zijnde, dat de wereld-
isc'nap nog zeer ver van deze ziens-
srwijderd is, heeft de Koningin ge
baat ons haar in gedachten houden,
illeen dit kan de wereld redden. Zo
dit Koninklijk woord de grote ge
il van het Christendom tot redding
ênsheid vooropgesteld. Zo herinnert
i die brief van de apostel Paulus aan
inthiërs: „En al ware het dat ik de
Ier profetie had, en wist alle de ver
sheden en al de wetenschap, en al
bet dat ik al het geloof had, zodat ik
verzette, en de liefde niet had, zo
iniels." Ook aan de slotwoorden van
jbel-hoofdstuk„En nu blijft geloof,
n liefde, deze drie: doch de meeste
2e is de liefde."
zal, na de rede van de Koningin,
n volle begrijpen welke de hoge
van zulk Koninklijk bezoek kan
R. P.
^ingin Elisabeth verliet Woensdag-
li Claridpes Hotel na het diner, dat g
'icderlands Koninklijk Paar had o
feöoden, met in de hand een der 8
ro:en. die dienden als tafelversie-
De Engelse Koningin was vol be- g
«■•ring over deze roos, genaamd 8
W«s, die Konitigin Juliana had
xozeit. 8
Editie voor Velsen, Umuiden, Santpoort en Omstreken van
cn <3pmtje Itortonmtit Acnrmt (limn t6?6) -
Donderdag 23 November 1950
Uitgave van de Grafische Bedrijven Damiate.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feest
dagen. - Abonnementen per week 35 cent, per
kwartaal 4.50. Franco per post 5,- Giro
rekening 273107 ten name van Haarlems Dagblad.
Directie: P. W. Peereboom en Robert Peereboom
Hel woord is aan.
Cicero:
O n bekendheid met het recht
geeft meer aanleiding tot proces
sen dan kennis van het recht.
(Uit: De legibus).
(Van onze verslaggevers in Londen)
De tweede dag van het Koninklijk bezoek aan Londen kreeg een schitterend en
indrukwekkend hoogtepunt, dat zijn grote betekenis voor de volken van Nederland
en Groot-Brittannië niet zozeer, ontleende aan de pracht cn praal, waarmede
de gebeurtenissen op deze dag omgeven waren, doch voor alles aan de concrete
bijdrage tot een groter, begrip voor de bedoeling der Nederlands-Britse verbonden
heid die de sfeer vervulde in de historische Guildhall, waar de Nederlandse vorstin
woorden sprak welke in de eeuwenoude muren van deze plaats een vertrouwd
klankbord vonden: Woorden die door hun Koninklijke wijsheid de beroeringen der'
tijden overkoepelden met een betekenis die verre uitging boven de dagelijkse zorgen
van mensen, landen en volken. Omdat zij een schitterend getuigenis waren van
groots begrip voor de koers der mensheid onder de alwijze leiding van de Goddelijke
band, en voor de weg die door de ontwikkeling der dingen aan de volken wordt
gewezen: De weg naar onontkenbare, onontkoombare eenheid. Deze woorden hebben
op deze tweede dag van het bezoek onzer Vorstin en haar gemaal aan Engeland de
enthousiaste toejuichingen van de Londenaren en de muzikale klanken der muziek
korpsen samengesmolten tot een wekroep aan de wereld: „Wij worden met geweld
tot eenheid gedreven", zo zeide Koningin Juliana. „Wij voelen met ontzag voor deze
ontwikkeling onze eigen kleinheid".
„Oude begrippen van vermomde nationale zelfzucht
vallen uiteen als stof bjj de minste aanraking"
Na een statierit door de Londense straten
arriveerde het Koninklijk Paar op het klei
ne plein voor Guildhall.
Herauten leidden de gastenstoet de bi
bliotheek van Guildhall binnen, waar het
bijzondere hof van de gemeenteraad van de
City was samengekomen om een adres tot
Koningin Juliana te richten.
Een kistje van eikenhout van het dak
van Guildhall, dat door Duitse bommen
werd verwoest, zal Koningin Juliana wor
den toegezonden om het adres in te be
waren.
In het adres wordt de Koningin „harte
lijk en oprecht welkom geheten" en wordt
zij verzekerd van „liet verlangen van de
Londense burgers, d* de volken van Ne
derland en Groot-Brittannië steeds samen
mogen streven naar een vreedzame oplos
sing van de vele problemen, waarvoor de
wereld thans gesteld is".
Koningin Juliana antwoordde op dit wel
komstadres en de begroetingswoorden van
Lord Mayor en zeidc:
„Uw woorden doen een snaar in mijn
hart trillen. Zij tonen de onsterfelijke le
venskracht van uw dappere en altijd
jonge stad Londen. Inderdaad zijn wij blij
hier terug te zijn, en als ..oude vrienden
uw burgers weer te ontmoeten, die ons
vandaag zo'n hartelijke ontvangst hebben
bereid. Dit is in 't bijzonder het geval voor
mijn man, die, evenals mijn moeder, uw
stad zo goed kent van haar meest tragi
sche en triomfante tijden.
Als ik tot u spreek, mijnheer de bur
gemeester van Londen Groot Brittan-
nië's hoofdstad dan zou ik graag de
uiting van warme vriendschapsgevoelens
uit naam van het Nederlandse volk, even
eens willen zenden naar de andere Lon
dense stedelijke gemeenten,, naar de Britse
grote en kleine steden, dorpen en gehuch
ten en naar alle plaatsen in Groot Brit-
tannië waar mensen wonen.
Het bezoek dat wij brengen is niet alleen
een beleefdheidsbezoek, wij zijn niet hier
alleen om te gedenken, hoe dikwijls in het
verleden Groot-Brittannië en Nederland
samen als vrienden en bondgenoten ge
leefd hebben (en om te verzwijgen, hoe
vaak wij handgemeen geraakt zijn) en
zelfs niet hoe een wereldramp onze
vriendschap bevestigd heeft: Want onder
landen, die samen gevochten en sindsdien
zij aan zij gestaan hebben, is dat tegen
woordig ik ben diep dankbaar het vast
te stellen een onomstotelijk feit.
Maar ik wilde vooral de nadruk er op
leggen hoe zeer wij elkaar nodig zullen
hebben in de toekomst. En zoveel „bloed,
zweet en tranen" hebben aan ons allen
een gezegende erfenis nagelaten: Wij ge
voelen dat wij moeten maken een wereld
van eendracht.
Alle tegenwoordige omstandigheden
vergroten de drang naar deze aanstaande
eenheid. Misschien is het moeilijk voor d-
mensheid, haar geesteshouding even vlug
te veranderen als de tijd verder gaat.
Daarbij doet het ons dan goed, ons
realiseren, dat heden ten dage de belangen
van vredelievende naties moeten worden
gecoördineerd. Dat een militaire strijd tus
sen hen, zoals die bestond, even ondenk
baar is geworden als oorlog tussen uw of
onze graafschappen of provincies. We moe
ten leren veel oude denkbeelden te be
schouwen als verdwijnend en verdwenen:
1 Mayor van Londen en zijn echtgenote (rechts) verwelkomen Koningin
Juliana en Prins Bernhard bij hun aankomst voor de Guildhall.
Bij de minste aanraking- vallen ze in elkaar
tot stof. Sommige begrippen, die wij allen
plachten mee te dragen en op te tuigen
met fraaie leuzen, zijn niets dan vermom-
nationale zelfzucht. Enige eeuwen
lang hebben c\eze begrippen zo hoog te
paard gezeten, maar nu strompelen ze
pijnlijk verder op zere voeten, want- uit
eindelijk is bewezen, dat ze alleen maar
tot hindernis zijn op de weg naar dc we
reldvrede.
Deze nieuwe eenheid is nog heel jong,
en tastend, en het is moeilijk nu te voor
spellen, welke van haar vormen later her
ziening zal behoeven. Toch is de ontwik
keling naar zowel Europese als wereld-
vereuiging e-.iontkenhaar en onontkoom
baar.
Londen is een democratische federatie
van vele gemeenten. Wij kunnen ons haar
binnenkort voorstellen, als zijnde zelf een
wijk van Europa's grote havenstad, die
beide zijden van de Noordzee en het K;
naai beslaat als een van verschillende
wijken samen met de andere grote haven
steden daar. We moesten ons maar gaan
wennen aan devze gedachte, die Londens
grote geest zo waardig is.
Wij moeten leven, elkanders lasten te
dragen. Blijkbaar is hét enorm moeilijk
voor menselijke wezens om het nut te vat
ten van de toepassing van deze aloude
waarheid. Alleen falen we, samen winnen
we. Toch heb ik groot vertrouwen in het
Britse volk, het meest practische ter we
reld, en van zo goeden wille voor onge
lukkigere om het plan te maken voor een
goede en gelukkige toekomst'.
Wij worden gedreven
naar eenheid
Wij worden met geweld tot eenheid
gedreven in dit tijdperk. Onverschilli;
welke krachten het zijn die dit doen, wij
moeten het feit constateren, dat dit de lijn
is waarlangs de menselijke samenleving
zich ontwikkelt. De toekomst zal geheel
beheerst worden door dit eenwordings
proces, en wij zien het aan met ontzag.
Deze beweging is zo groots, dat wij ons
even nietig voelen, als wanneer wij
boven ons de nachthemel zien, vol sterren,
in zijn ongekende onmetelijkheid. Wij voe
len de Goddelijke grootheid van de koers
der geschiedenis in haar vele tijdperken,
en het doet ons de tekenen verstaan in
de tijd. In deze geesteshouding zouden
wij er afkerig van zijn alleen maar toe
schouwers te blijven, en we voelen het
als een voorrecht, te verdrijven wat ons
hindert, en vooruit te gaan, in beweging
te zijn, ieder zich een lid te weten van
het team dat mee wil werken - en de we
reld hervormen tot .wat ze zou moeten
zijn. Het is een voorrecht vandaag te
leven, en morgen.
Ik geloof er niet in, dat wij de toekomst
somber moeten beschouwen. Ik heb het
een en ander genoemd, dat ontloken is uit
het zwaar en vreselijk jongste verleden.
Grote mogelijkheden zijn aan onze linker
en rechterhand, en in 't bijzonder voor
ons. Wij moeten er een wijs gebruik van
maken, en wijs wil zeggen: met onze ogen
open, ons hart soepel, onze geest waak
zaam ecnvoudig-weg open en onbevan
gen voor iedere mogelijkheid die de broe
derschap dei* mensen kan bevorderen.
Groot-Brittannië is voor Nederland meer
en meer de concrete vertegenwoordiging
van de grootheid, die traditie bewaart als
de Oceaan zijn golven, omdat Nederland
de traditie heeft leren zien als de golven
van de Oceaan en die traditie alleen levend
is, wanneer de oceaan van het leven zich
ervan bedient, niet langer en niet korter
dan nodig is voor zijn bestendiging.
Als ik mijn glas ophef ter ere van de
Geschenken voorde Engelse
Koninklijke familie
i Talrijke geschenken heeft hel Neder-
5 lands Koninklijk Paar meegenomen naar
:j Engeland. Behalve de meter hoge pullen
5 van Delfts aardewerk, die ten geschenke
i zijn gegeven aan het Engelse Konings-
paar. schonken Koningin Juliana en
3 Prins Bernhard aan Koningin Mary een
3 antieke Louis Seize commode met Chi-
nees lakwerk. De commode is een stuk
5 Nederlandse handwerknijverheid. Prin-.
ses Elisabeth kreeg een stel zilveren
tafelornamenten en Prinses Margaret
4 een bijou.
i Voor de kleine Prins Charles was
meegebracht een speelgoedpaard. op j
i wielen. Een kleiner paard in dezelfde j
3 uitvoering kreeg het jongste prinsesje.
Het Koninklijk paar onderweg naar de
Guildhall.
stad Londen, haar Lord Mayor en haar
bestuur, dan doe ik dit ter ere van de stad
die altijd de gehele wereld overzien heeft.
Groot spiegelt zich in klein als groot,
klein spiegelt zich in groot als klein.
Daarin liggen hun verbondenheid en
wederzijdse waardering".
Na haar antwoord bood de Koningin de
Lord Mayor een blauwe onderscheidings
teken-cassette aan.
De laatste statie-rit
Woensdag was eigenlijk de belangrijkste
dag van het Koninklijk bezoek, niet alleen
voor ons Vorstelijk Paar dat een program
ma had af te werken dat om halfelf begon
erf tot na middernacht duurde, maar even
eens voor de Londenaars, die nog eenmaal
onze Vorstin en haar gemaal in een statie-
rit konden aanschouwen, beter dan tijdens
de intocht in de schemer. Bovendien was
de aandacht dit keer ten volle op ons
Koninklijk Paar geconcentreerd toen het
zich met klein gevolg naar de Guildhall
begaf. Het was guur en grijs, maar niet
zo somber als de dag tevoren. Gelukkig
bleef het ook nu droog. Weer zag men het
fascinerende schouwspel van de Household
Cavalry, welke de stoet met compacte rui-
termassa's opende en sloot. Dit schouwspel
tekende zich in al zijn pracht scherp af
tegen de achtergrond van het vale, grijze
Londen. In de smalle straten van de City
deed, het geheel denken aan een schilderij
van een oude meester.
In de bevlagde Fleetstreet, de smalle
krantenstraat van Londen, hing men uit
de vensters van de redactiebureaux. Op
verschillende punten van de route lieten
wedei'om militaire kapels zich horen. De
Engelsen juichen maar heel zelden, het
meest nog voor de eigen Koninklijke
Familie. Op vele punten trok de stoet dan
ook vrijwel geruisloos voorbij. Het publiek
bleef echter in het geheel niet onbewogen.
„Wat is zij charmant", was de algemene
lof. die men later overal kon vernemen.
„Wat kijkt ze gelukkig!", was een andere
opmerking. Inderdaad, onze Koningin ziet
er stralend uit. Aan de populariteit van
onze Vorstin en ook van Prins Bernhard,
voor wie men eveneens grote bewondering
koestert, behoeft geen moment te worden
getwijfeld. Alleen in hun uitingen zijn de
Engelsen uiterst sober. Op de rijtoer,
dwars door het drukke centrum van de
stad, waar het drukke verkeer als bij to
verslag verdwenen was, droeg onze Ko
ningin een lange donkerbruine bontmantel
met een fluwelen hoedje, afgezet met fijne
bruine en grijze veren. De Prins was we
derom in admiraals uniform.
Toen de stoet langs de Mali reed, stond
Prinses Elizabeth blootshoofds, geleund
over de tuinmuur van haar woning: zij
hield de kleine Prins Charles in de hoogte.
Het ventje was opgetogen over de ruiter
stoet en wuifde met z'n handje. De Ko
ningin en de Prins wuifden lachend terug.
Een eindje verder stond Koningin Mary,
die door een verkoudheid de vorstelijke
gasten niet kon ontvangen, voor het raam.
Met een zakdoek wuifde ook zij.
Grootse belevenis
De ontvangst en de lunch in Guildhall
waren het glanspunt van de tocht. Want is
er één plaats denkbaar waar traditie en
historie een groter rol spelen dan in de al
oude City van Londen? In lijnrechte te
genstelling met formaliteiten, waardoor
plechtigheden als deze soms gekenmerkt
worden, was de rede van onze Koningin
tijdens de lunch. Het was meer dan een
rede, het was een getuigenis van geloof in
het leven, ondanks nood en ellende. Hier
werden geen gemeenplaatsen geuit. Hier
klonk integendeel een zeldzaam zuiver
idealisme, een idealisme dat geenszins los
staat van de werkelijkheid. Het was goed
dit alles aan te horen tijdens een plechtig
heid, die zonder dit levende woord van
een bewogen vrpuw een mooi maar leeg
omhulsel zou zijn geweest.
Na de ontvangst werd in Guildhall het
noenmaal gebruikt.
Voor Londen is nu het kijkspel van het
staatsbezoek zo goed als voorbij. Want voor
de rest van het verblijf van ons Koninklijk
Paar. Heeft het open rijtuig plaats gemaakt
voor de gesloten auto.
Een half uur bij
de Nederlandse kolonie
Enthousiaste hartelijkheid
Er wonen ongeveer vijfduizend Neder
landers in Londen. Nederlanders van aller
lei leeftijden en van allerlei beroepen:
Winkeliers, havenpersoneel, journalisten,
boekhouders en vele anderen. Vijftien-
li onderd van hen hebben Woensdagmiddag
bij de open plek, waar tol de herfst van
1940 de kerk van de Ned. Hevv. Gemeente
stond: Austin Friars, in het hartje van de
City, de Koningin een warme, hartelijke en
enthousiaste ontvangst bereid. Het duurde
maar een half uur, maar ongetwijfeld heeft
deze huldiging, die zich volkomen onttrok
aan de koude, preciese sfeer van het proto
col, onze Koningin een bijzonder ogenblik
in deze vier dagen bezorgd.
Plet was een puur onderling Nederlandse
aangelegenheid daar op die open plek in
Londen. Er werd geen woord Engels ge
sproken. Overal rondom hingen rood-wit-
blauwe en oranje vlaggen. Kinderen van
leden van de Nederlandse kolonie zwaai
den met papieren vlaggetjes, en een van
hen, Marijke van Dorp, bood de Koningin
bloemen aan. Er werd gejuicht en geroepen.
Uit alles sprak de sfeer van die groep
Nederlanders in Londen, die hun Koningin
wilden overtuigen van hun genegenheid.
Dat dit volkomen was geslaagd bleek ook
uit de korte speech van de Koningin, de
enige redevoering tijdens dit bezoek.
De Vorstin zei, dat de Hollandse kolonie
in Londen eigenlijk een klein dorp is, waar
iedereen elkaar kent: „U woont in alle
windstreken van deze grote-stad, maar u
vormt een gemeenschap en een voorpost
van internationale samenwerking", zei zij.
Direct daarop klonk uit de menigte de uit
roep: „Leve de Koningin", welke uitroep
meteen door de anderen werd overge
nomen.
De Koningin en Prins Bernhard hadden
plaats genomen onder een tentzeil. Alleen
zij, enkele autoriteiten, en de kerkeraad
van de Ned. Herv. Gemeente waren daar
gezeten, maar ook nog dertig leden van de
Nederlandse kolonie. Achtereenvolgens
werden deze dertig mensen aan de
Koningin en Prins Bernhard voorgesteld.
Hartelijkheid en sfeer kenmerkten dit
aardige halfuur. Toen het Koninklijk Paar
zich omdraaide om weg te gaan, riep een
Het staatsöiner in de langwerpige ball
room van Claridges Hotel door onze Vor
stin aangeboden aan de Engelse Koninklijke
familie werd gekenmerkt door een sfeer
van intimiteit. Tegen acht uur arriveerden
ministers, diplomaten en andere prominen
ten. Onder de genodigden bevonden zich
Churchill, Eden en dr. Soebandrio, de In
donesische ambassadeur in Londen. Gejuich
en handgeklap begroetten Koningin Juliana
en de Prins, die uit de auto stapten voor
het in een oranje gloed gezette en met
vaderlandse cn Engelse vlaggen versierde
hotel. Ook binnen heerste er de intimiteit
die Claridges zo geliefd maakt bij vorste
lijke personen die zich daar bij tijd en
wijle even plegen terug te trekken uit de
openbaarheid. Het was een staatsdiner,
maar het overdadige was geweerd. Dit
verhoogde de schoonheid, welke het geheel
droeg. Kort voor het begin van de maaltijd
kregen wij gelegenheid de tafel te zien.
Zeldzaam mooi was het donkere diepe
rood van de 4500 rozen van een soort
dat niet geurt in de sierlijk bewerkte
zilveren bokalen of uitgestrooid over het
damast. De bloemengroepen werden afge
wisseld met gouden kandelaars. Meer dan
100 kaarsen verspreidden een zachte glans.
Het tafelzilver droeg het wapen van Koning
Stadhouder Willem III. De eikenhouten
stoelen waren modern. Speciale zetels
voor de vorstelijke personen waren ach
terwege gelaten. Nederlandse lakeien in
livrei van blauw en goud stonden gereed.
I Een lakei voor elke twee gasten. De ge
nodigden maakten hun opwachting bij het
I Koninklijk paar in een met anjers ver
sierde rotonde. Onze Koningin droeg in
het haar een fonkelende diadeem en was
gekleed in een licht zeegroen satijnen
avondtoilet met een cape van witte struis
veren. De prins was in rok. Het septet van
de marinierskapel speelde Engelse en Ne
derlandse muziek, onder andere een pot
pourri van Hollandse liederen van Julius
Röntgen.
Om half elf begaf men zich naar Fleet-
street, waar de Engelse regering op haar
beurt ons Koninklijk paar een luisterrijke
receptie aanbood in de door een smal
steegje te bereiken Middle Temple Hall,
welke tot ver na middernacht duurde. Het
is een antieke, geheel met donker eiken
betimmerde zaal met een prachtig, gewelf.
In de vloer liggen nog dezelfde planken
waarop eens Shakespeare zelf zonder
podium meespeelde in de première van
zijn „Driekoningen-avond". Veel van het
houtwerk is afkomstig van de armada. De
uiterst vermoeiende maar tot intense vol
doening stemmende hoofddag van het
Koninklijk bezoek was hiermede ten einde.
Vandaag zal Koningin Juliana het nieuwe
Lagerhuis bezoeken en de lunch gebruiken
ten huize van Ernest Bevin, de Engelse
minister van Buitenlandse Zaken. In de
avond is een privédiner in Buckingham
Palace, na afloop waarvan een bal zal
worden gehouden.
Koningin Julitmu werkt door
Een der appartementen, die in
Buckingham Palace ter beschikking wa
ren gesteld van Koningin Juliana, doet 8
gedurende het staatsbezoek dienst als
iverkkamer voor de Koningin. Ondanks f
het drukke programma dienen de meest f
urgente staatszaken te worden af ge-
handeld. De staatsstukken komen per c
vliegtuig van Nederland naar Londen 8
en worden per speciale koerier naar 3
Buckingham Palace gebracht. Met mej.
mr. Teilegen, de directeur van het kabi-
net van de Koningin, worden de stukken
behandeld en weer teruggezonden naar
Nederland. Dit werk geschiedt des s
ochtends voor tien uur. Ook mr. Stikker, 8
die het bezoek aan Engeland meemaakt, g
besteedt elk beschikbaar uur voor zijn
lopende werkzaamheden. g
stem uit het publiek: „Groeten aan de Nederlander te zijn.
Prinsesjes", en de Koningin draaide zich
lachend om en riep terug: „Ja!"
Met spijt in het hart zagen de Neder
landers Koningin en Prins weer vertrek
ken. Maar het was voor hen genoeg ge
weest om weer te weten wat het betekent
HET WEER AFGEBEELD
Het eentrum van het oude lage drukgebied in onze omgeving ligt nog steeds bij
de Engelse Oostkust. Randstoringen trekken om de depressie heen. Een ervan
naderde hedenmorgen het Zuid-Westen van ons land. Een gebied van lage druk,
afkomstig van Groenland, trekt over
IJsland naar het Zuiden en tast de uit
loper naar Noorwegen van het hoge
drukgebied ten Zuiden van Groenland
aan. Op de Oceaan trekt verder een
weinig actieve depressie over de Azoren.
Boven het gebied rondom Spanje wordt
ie luchtdruk nu hoger. Het machtige
hoge drukgebied dat boven R.usland
ligt, breidt zich niet naar het Westen
uit, maar neemt in betekenis af.
OONBEWOLKT
LICHT BEW.
HALT 8EW
ZWAAR 8EW
GEHEEL BEW
MIST
SNEEUW
REGEN
f MOTREGEN
rf HAGEL
7 BUIEN -
R ONWEER
7J?tempepatuur
ioos isobaar
bei.angpiji'
'///fr neerslag-
CENTRA:
H hoge druk
L lage druk
scheidingslijn-pront-tussen lucht van
verschillende herkomst
1&"stand van oit teken geeft de windrichting
aan- iedere hele'dwarss.treep is een wind
snelheid van vijf meter per seconde
Weerbericht
WISSELEND BEWOLKT
Verwachting, meegedeeld door het
K.N.M.I. in De Bilt, geldig van
Donderdagavond tot Vrijdagavond,
opgemaakt te 10 uur:
Wisselende bewolking met in de
Westelijke provincies enkele ver
spreide buien, elders althanz nog
tot in de middag overwegend droog
weer. Meest matige wind uit Zui
delijke richtingen. Weinig veran
dering in temperatuur.
24 November
Zon op 8.14 uur. onder 16.39 uur
Maan op 15.57 uur onder 8-27 uur
(Volle maan)
Hoog en laag water te IJmuiden
Donderdag 23 November
Hoog water: 2.52 en 15-04 uur-
Laag water: 10.52 en 23.03 uur.
Vrijdag 24 November
Hoog water: 3.25 en 15.37 uur.
Laag water: 11.24 en 23.39 uur.
