Th. v. Kampei
CHOCOLA!
LETTERS
C. Tewmci
NETTE MEISJES GEVRAAGD
Litteraire Kanttekeningen
Terugkeer naar de
oorlogs-eeonomie
Let op! Fa. W. F. Claus
Attentie!
Als de stofzuiger zwijgt
Stofzuiger Service
BOARDS
TRIPLEX
HOUTHANDEL SJ. DE VRIES Al
Luidsprekers
S. BQU/vM
£et op!
Een koelmachinist
gevraagd
Coop&caiie
Dinsdag 5 December 1950
ANDREAS EN STELLA LATZKO: „Levensreis" (Herinneringen).
(Wereldbibliotheek, Amsterdam/Antwerpen)
JPJOOR „MENSEN IN DE OORLOG"
zijn eerste, van 1917 daterende, bun
del oorlogsnovellen raakte Andreas
Latzko met Holland bevriend en temidden
van mensen-in-de-oorlog, van Nederland
in de bezettingstijd, nam hij afscheid van
zijn naasten, zijn werk, zijn leven: in
Amsterdam, als een strijdbaar maar uit
geput man, opgebrand aan het vuur van
zijn geestdrift, de gloed van zijn protest.
Tussen dit oorlogsbegin en einde strekt
zich de „levensreis" uit van deze cosmo-
politische Hongaar, deze man die zich mèt
Homain Holland „au dessus de la mêlee"
(boven de massa) verhief als Europeaan,
als „pacifist", als revolutionnair (als men
hem zo noemen wil), maar hoe dan ook
als strijder voor gerechtigheid. Strijd tegen
onrecht was de zin van zijn leven en zijn
litteraire werk, van het eerste tot het
laatste woord dat hij schreef, „het on
recht dat mijn leven lang het middelpunt
is gebleven waar al mijn gedachten om
heen draaiden". Over dit onrecht niet
zozeer datgene wat hem persoonlijk werd
aangedaan door laster, spionnage en ver-
volging, maar het sociale onrecht van de
rijke jegens de arme, de tyrannie jegens
de menselijke vrijheid, de drijvers naar
bewapening jegens het vredesverlangen
der volken moesten in deze levens
herinneringen heel wat zwarte bladzijden
geschreven worden. Latzko's leven en
schrijversloopbaan werd tot een tweevou
dig symbool: tot dat van een verzakende
Europese beschaving als zijn erfvijandin
en van een hartstochtelijke opstandigheid
als instrument van het menselijk geweten.
En zo werd deze „Levensreis" (tot 1919
te boek gesteld door hemzelf, aangevuld'
tot de dag van zijn dood door zijn trouwe
levensgezellin) meer dan een biografie,
meer zelfs dan samenvatting van een be
schamend hoofdstuk der Europese ge
schiedenis: tot een waarschuwende- aan
klacht.
Men vergeet licht. Barbusse's „Het
Vuur", Theodor Pliviers „De Keizer ging,
de generaals bleven", Heinrich Maims
„De Onderdaan" (Pruisen ten voeten uit
getekend), Masereels houtsneden, de on
telbare protesten van de Franse Clarté-
groep, van Rolland, Martinet, Poulaille,
allen niet alleen geestverwanten van
Latzko, maar zijn vrienden ze schijnen
achterhaald te zijn door de mode van de
dag, gekleineerd door de ontgoochelden,
gehoond door de cynici. Wereldoorlog nr.
1, het opkomend fascisme en anti-semie
tisme, de schandvlek van het nationaal-
socialisme, de voorbex-eiding van de tweede
werldooi'log, het Hi tier gif der Germaanse
uitverkiezing, uitgestrooid over de wereld
door Duitsland, dit rampzalige land dat
de ene keer de angel is in het hart van
Europa «door zijn „kracht", de andere keer
door zijn zwakte dit alles, waarvan deze
levensherinneringen zijn vervuld, schijnt
nauwelijks meer te tellen voor hen die. aan
Latzko en de zijnen schouderophalend
voorbij plegen te gaan. Maar waareven
waar als Latzko's aanklacht blijven de
woorden van .zijn, vriend Moissi: Ik ben
geen politicus, mijn taaie is slechts de
kluist, maar niets zou mij gelukkiger kun
nen maken dan dat de kunst de taaie op
zich nam die zij uit zichzelf moet aanvaar
den: de vei-zoening der volken". Die kunst
was Latzko's kunst. Van de eersteling van
de twee-en-twintigjarige, de één-acter die
in Boedapest opgevoerd werd, tot het hoor
spel over Napoleons tegenspeler, de revo-
lutiegeneraal Lazare Hoche (dat de Neder
landse radio destijds in de gewijzigde
vei'sie van A. M. de Jong ten gehore bracht)
is Latzko's Werk „gewetenskunst": Marcia
Reale, Lafayette de Ruiter op de Regen
boog, De Man aan de Oever-, Korte Ver
halen, Helden en Figuranten der Franse
Revolutie ze zijn één veimaan, één
ontmaskering, één ber-oep op humauiteit.
Niet het beroep van een dwepend idealist
(Latzko gold veeleer als een „zwartkijker",
een profetische zwai-tkijker dan, waakzaam
geworden door bittere ei-vaiing), maar
van een onverschrokken realist, aan wiens
waarschuwende voorspellingen velen (zo
als Stefan Zweig) geen gehoor gaven, tot
hun schade.
Latzko vermeldt in deze gedenkschriften
een merkwaardige gebeurtenis: De Rijks
dagafgevaardigde Heine, die in 1917 in een
parlementaire rede „Mensen in de Oor
log" een „moedig, steik, schoon kunst-
wei'k" noemde, was dezelfde die in 1919
als minister van Justitie aan Latzko een
openbare lezing vex-bood! Voor deze diplo
maat was er blijkbaar een tijd om de waax--
heidte spreken en een tijd om de waar
heid te verloochenen. Dezulken, macht
hebbers of ondex'danen, belxoox-den niet tot
Latzko's vx-ienden, zomin als tyrannie en
onderdanigheidwerdén geduld door zijn
fiere onafhankelijkheid, die zich beter ver-
dx-oeg met de Franse geest waaraan Latzko
(men leze zijn „Man aan de Oever") zich
zoveer verwant gevoelde. Frankrijk: zou
zijn leven anders vex-lopen zijn als Rein-
hardt's aansporingen hem niet hadden in
gelijfd bij het Duitse taalgebied en het
Frans de voertaal, Frankrijk wellicht het
vaderland was gewox-den van deze Hon
gaarse „oorlogsinvalide"? Latzko heeft
over de machtige grillen van het toeval
vex-rassende woorden geschreven in deze
„Levensreis" en meer dan eens leidde het
zijn schreden op onvex-wachte wegen. Maar
meer dan toeval waren zijn ontmoetmgen
waaruit hechte vx-iendschappen groeiden
(met Hermann Bahr, de Franse Clax-té-
mannen, met Nico van Suchtelen en A. M.
de Jong), was ook de weex-klank van zijn
levenswex-k: zij wei-den gedi-agen door zijn
onvei-schrokken persoonlijkheid die aan
zijn „oox-logsboeken" de ki-acht der getui
genis gaf.
Dit motto gaf Latzko destijds .mee aan
zijn mensen in de Oorlog: „zeker weet ik,
dat eens de tijd zal komen waarin men
denkt zoals ik". Dat is optimisme van de
edelste soort: optimisme van een „zwart
kijker" die er zijn talent en zijn leven voor
inzette.
En als niet lang voor zijn dood Latzko
terugziet op zijn bewogen-zweiwend leven,
en zijn herinneringen te boek stellend een
zin inlast als deze: „Ieder poging, om de
ziel te vervangen door het voordeel heeft
steeds weer naar Waterloo geleid", is dat
nogmaals profetisch eeri waarschuwing,
ihaar ook: 'nogmaals optimisme ver
trouwen in het levenwekkeixd, levenvor
mend zielsvermogen van de mens als waar
dige drager van zijn beschaving Is het
zó moeilijk daaraan te geloven, zó moeilijk
daarnaar te leven?
C. J. E. DINAUX.
Effecten- en
Geldmarkt
Er is thans feitelijk slechts één ding,
waarover men in de Wereld' denkt en
spreekt en waardoor ook de beurzen wor
den beheerst en dat is de vraag of de op
mars van het communisme in Azië tot
staan gebx-acht en een nieuwe wereldoorlog
zal kunnen worden voorkomen. Terwijl de
bedrijfsberichten uit de Verenigde Staten
nog altijd onverdeeld gunstig luiden en
hogere dividenden worden uitgekeerd, is in
Wall Street het indexcijfer voor industrials
van 236.47 op 24 November tot 226.42 ge
daald, dat van spoorwegshares van 71.06
tot 67.90. Niet minder dan spectaculair is
de recente px-ijsstxjging van tin en rubber
op de Londense beurs; in twee dagen tijds
zag men tiix van 1000 tot 1155 per ton
en rubber- van 48% tot 64 pence per Engels
pound stijgen. Er behoeft niet aan te wor
den getwijfeld of we staan thans weer mid
den in de oorlogsecoxxomie, welke door alle
schone plannen tot internationale opbouw
van een vreedzame wereld een streep haalt
en die ook nationaal de regeringen der
West-Eux-opese landen voor nieuwe pro
blemen plaatst.
Deze problemen zijn te groter, omdat
men in de Verenigde Staten en in Europa
de vijf vredesjax-en na 1945 niet in voldoen
de mate heeft benut om tot een zodanige
militaire en economische samenwex-lting te
komen, dat men redelijkerwijs kan ver
wachten de voortgaande aggressie van het
communisme te kunnen weerstaan,
Het kan daarom niet verwonderen dat
zich van de beurzen te Amsterdam, Londen,
'Parijs en Brussel een min of meer nexweuze
stemming meester heeft gemaakt en ove
rigens belangrijke financiële en economi
sche vraagstukken op de achtergrond ge
raken.
Dit geldt ook van Nederland, dat, ook al
zou het gevaar voor een derde wereld
oorlog kunnen worden bezworen, zeker
niet de meest gemakkelijke positie in West-
Europa inneemt. Minister Van den Brink
heeft er met nadruk op gewezen, dat de
voox-gestelde bezuinigingen van 100 a
150 millioen niet voldoende zijn om het
evenwicht op de staatsbegroting en op de
betalingsbalans te herstellen. En toch is
volgens de minister dat evenwicht op de
betalingsbalans absoluut noodzakelijk om
tot de gewenste zelfstandigheid te geraken.
Het staat zo dat we tot 1948 meer hebben
geconsumeerd dan geproduceerd, dat 1949
een gunstige wending deed zien, maar dat
voor 1950 het tekort op de betalingsbalans
weer driemaal groter is dan in het voor
gaande jaar, hoewel de productie 2790
millioen groter was dan de consumptie.
Maar in dit jaax- is voor ruim 3700 mil
lioen geïnvesteerd, met andere woorden, we
hebben in 1950 voor 1 milliard geïnves
teerd met andermans geld en daar moet nu
een eind aan komen. Minister Van den
Brink acht desondanks juist een vermeer
dering van de investeringen noodzakelijk
omdat anders ons productieapparaat ver
oudert, de werkgelegenheid vermindert en
de export moet dalen waarmee dus de
paarden achter de wagen gespannen zou
den zijn. De besparing zal moeten worden
gevonden op de niet-commerciële investe
ringen, woningbouw, ovex-hexdsüitgaven,
lagere publiekrechtelijke lichamen en zo
meer, waarnaast ook Vermindering van de
consumptie nodig kan blijken. Al deze din
gen zijn ook nodig om de koopkracht van
de gulden te handhaven.
Zo komt men dus telkens weer terecht
bij de kardinale kwestie hoe men het Ne
derlandse volk kan bx-engen tot zodanige
besparingen, dat er in voldoende mate
risicodragend kapitaal beschikbaar zal ko
men om de noodzakelijke investeringen te
financieren.
Op een vergadering 'van de Vereniging
voor de Staathuishoudkunde heetf men
daarover dezer dagen zware discussies ge-
voérd, welke grotendeels een academisch
karakter droegen, doch waarbij enkele
mannen van de praktijk meer concrete
middelen hebben aangewezen.
Ze bepleitten afschaffing van de specu
latiewinstbelasting, opheffing van de divi
dendstop, versnelde beëindiging van de
effectenregistratie, herstel van het bank
geheim, periodieke voor-lichting aan aan
deelhouders en snellere publicatie van
jaarverslagen, opheffing van het verbod
van belening van effecten, afschaffing vaix
het verbod voor niet-ingezetenen om be
paalde aandelen te kopen en in het alge
meen bevox-dex-ing van het kopen van aan
delen.
Men behoeft het zeker op al deze punten
niet met die heren eens te zijn om niette
min toe te geven dat er in de door hen
bedoelde richting iets moet gebeuren om
het sparen en de belegging van spaargelden
in aandelen weer aantrekkelijk te maken.
Met name de dividendstop is voor de nood
zakelijke expansie van de bedrijven een
zware handicap, omdat zij een redelijk
rendement op het risicodragend kapitaal in
vele gevallen onmogelijk maakt.
Het is wel een opmerkelijk verschijnsel,
dat de regex-ing van West-Duitsland, waai
de sociale verhoudingen aanmerkelijk
slechter zijn dan bij ons, ten deze van een
scherper inzicht blijk geeft. Ook daar is
grote kapitaalnood teneinde de industx-ie
weer op de been te brengen. En om die
reden heeft men daar de dividendstop af
geschaft, tex-wijl ook Zweden tot' een zo
danige maatregel is overgegaan.
Wanneer een concex-n als de Koninklijke,
dat thans zeer grote winsten moet maken,
niet meer dan 9 procent mag uitkeren, hoe
kan men dan verwachten dat er belang
stelling zal bestaan voor de uitgifte van
nieuwe aandelen, van welke niet meer dan
ongeveer 3 procent rendement wordt ver-
kregen? Hetzelfde geldt van concerns als
Leverbros, Aku, Philips, en kleinere onder
nemingen, die op hun tijd nieuw geld nodig
hebben, maax- dit niet kunnen krijgen om
dat het geldbeleggend publiek, voor zover
nog aanwezig, zich er niet meer voor inte
resseert. Wanneer de belegger weer rede
lijke kansen krijgt om met risicodragend
kapitaal een. goed rendement te maken, zal
ook de spaarzin een nieuwe prikkel ont
vangen en zullen vermoedelijk allerlei
kunstmatige middelen ter verkrijging van
een economisch verantwoord evenwicht
tussen productie, consumptie en investering
niet nodig eijn.
Comedia speelde
„Oom Wanja" van Tsjechof
Subtiel drama der
menselijke verkwisting
Toen Comedia in het- vorige seizoen de
eerste voorstelling had gegeven van het
prachtige stuk „De drie zusters" van An
ton P. Tsjechof, noemde ik in mijn recensie
deze in 1904 overleden Russische schrijver
thans moderner dan ooit. Dat geldt mis
schien in nog sterkere mate voor zijn daar
aan voorafgaande drama „Oom Wanja" (uit
1896), waarvan hetzelfde gezelschap, we
derom onder regie van professor Peter
Scharof, destijds een medewerker van de
vermaarde Stanislavski in het Moskouer
Kunst-Theatex-, gisteravond in de Haar
lemse Schouwburg de première voor Ne
derland gaf.
Want hierin worden dè dringende, on
ontkoombare vragen naar de zin van het
leven in zekere zin gesteld op de wijze
waarop de tegenwoordige „existentialisten"
dat doen en veel kunstzinniger uitgewerkt.
Ik reken het eerste, het tweede en het vier
de bedrijf tot de schoonste fragmenten die
mij uit de wereldlitteratuur van het theater
bekend zijn. De derde acte bevat een zeker
soort climax, doch deze betekent tenslotte
niet meer dan een overgang naar het her
stel van de oude situatie, met dien ver
stande dat het onmiddellijke perspectief
alleen maar versomberd is. Toch mag men
Tsjechof geen pessimist noemen, want ook
hier klinkt het als een steeds terugkerend
x-efrein: „Zij die 'honderd, tweehonderd jaar
na ons zullen komen en ons verachten, om-'
dat wij zo dom en smakeloos met ons leven
zijn omgegaan, zij zullen misschien het
middel vinden om gelukkig te zijn".
Zoals in. al zijn stukken is er van een
intrige nauwelijks sprake. Oom Wanja en
de onaantrekkelijke Sonja hebben zich
jarenlang opgeofferd, zich uitgesloofd ten
dienste van de vader van het meisje, een
eerst door hen verafgode, doch feitelijk niet
meer dan middelmatige en pedante oud
hoogleraar. De crisis ontstaat doordat Oom
Wanja en de districtsarts Astx-of in liefde
ontvlammen voor de betoverend-mooie
vrouw van de professor en wordt verhevigd
als deze de landelijke bezitting wil ver
kopen. Maar het tragische is dat na de ver
zoening de twee eerstgenoemden, die een
beter lot verdienden, gedoemd zijn hun
verdere dagen in nutteloosheid te slijten
met slechts een vage hoop op „een barm-
hax'tigheid die eens de hele .wereld zal
vervullen."
Oom Wanja zou men als de hoofdpersoon
van het stuk kunnen beschouwen. Hij heeft
tweemaal een ver-keerde keuze gedaan:
eerst door als man van 37 jaar de vrouw
die hij later vex-geefs zou lief krijgen, niet
ten huwelijk te vragen, later door zijn tijd.
en zijn- energie te verdoen ten behoeve van
een vermeende geleerde. Men moet hem
zien als een geniaal begaafde idealist, even
als dokter Astrof, die ergens uitroept: „De
mens heeft verstand en scheppingskracht
gekregen om te vermeerderen wat hem ge
geven is. Maar tot nu toe heeft hij niet ge
schapen, maar vernield!" Deze beide men
sen gaan, evenals de in haar verwach
tingen bedrogen Sonja, ten on'der in hun
provinciale omgeving. Zij blijven eenzamen
in" een achterlijk, geestdodend milieu. Het
gehele stuk het drama der verkwisting
van de edele mogelijkheden van de-mens
is doordrenkt van medelijden met de
slachtoffers van deze maatschappelijke om
standigheden. Iedereen diexdeze tijd de
onze bewust ondergaat, moet zich wel
tot Tsjechof aangetrokken voelen, omdat
hij het schipbreuk lijden behandelt van een
generatie, die gedreven door sterke impul
sen en de behoefte aan vrolijkheid en geluk
de ax-men strekt naar een betere werkelijk
heid. Al missen zijn personen de techniek,
heeft iemand eens opgemerkt, om vorm en
zin aan hun bestaan te geven, zij hebbexi
toch het gevoel het te moeten proberen.
„Je moet in de mensen geloven, anders kun
je niet leven. Dit zou men de moraal
kunnen noemen van het stuk, van deze
wissel op de toekomst.
De opvoering' wordt prachtig
Evenals „De drie zusters" kan men „Oom
Wanja" schijnbaar een vox-mloos stuk
vergelijken met een symphonic. Alle per
sonen leveren hun variaties, subtiel ge
nuanceerd en zich gaandeweg tot een for
midabel geheel tezamen voegend, op de
voornaamste motieven. Het is een drama
van indirecte, maar daarom niet minder
machtige actie. De ontwikkeling voltrekt
zieh in het innerlijk, is dus psychologisch
van aard. Het mag een wonder van toneel
schrijfkunst heten dat in nog geen veertig
met interlinie getikte foliovellen een com
pleet beeld wordt gegeven niet alleen van
negen mensen, waar men aanvankelijk
vreemd tegenover staat, toch tevens van
een tijdpexk en dat bovendien uit dit
particuliere geval zonder opzettelijke sym
boliek een universele betekenis oprijst.
Doox-dat alle woorden met elkaar ver
weven zijn om de onnavolgbare melancho
lieke Tsjechof-stemming te weeg te
brengen, die nooit zonder humor is, komt
alles aan op het ensemblespel. Dit nu was
(vooxTopig) minder sluitend en evenwichtig
dan bij „De drie zusters". Cor. Hermus als
de ziekelijke professor, maar vooral John
Gobau in de titelrol, in sommige hoewel
schaarse ogenblikken ook Rie Gilhuys als
de mooie Jelena, konden nog te weinig hun
comediantennatuur onderdrukken, al lieten
zij ovex-igens in ieder opzicht vooi'beeldig
spel zien, vooral de laatstgenoemde. Soms
echter degradeerden zij door kleinigheden
tot Nederlanders die voor Russen probeer
den te spelen, maar ik heb sterk de indruk
dat het zenuwslopende feit van de premièx-e
invloed had op hun prestaties, die eigenlijk
niets dan zeldzaam goeds beloofden.
Maar zoals het nu was, verliep bij voor
beeld de moordaanslag niet in de sfeer van
het absurde en belachelijke, die de mee
dogende schrijver gewenst- moet hebben.
De enige die precies de juiste ^humoristi
sche" toon wist te vatten was Joan Rem-
melts als de dokter. De afscheidsscène met
Rie Gilhuys vox-mde het hoogtepunt van de
vertoixing. Uitstekend was ook het onder
het strakke uiterlijk innerlijk bewogen op
treden van de jonge Manon Alving' als
Sonja, al schoot zij mogelijk in het tweede
bedrijf iets tekox-t. In de bijrollen zag men
een doorwex-kte typex'ing door Frits van
Dijk van de komische grootgrondbezitter
Wafel, een goede huishoudster van Rika
Hopper en een wat te nadrukkelijk aan
gezette weduwe van Jopie Tourniaire.
De grote tovenaar echter was professor
Scharoff, regisseur en dirigent, die uit tal
loze treffende détails een muzikaal afge
rond geheel tot stand wist te breixgen. De
alles pvei'heersende achtei-grond w.erd op
ovex'tuigendo wijze onthuld aan iedereen
die de goede wil toonde om zich open te
stellen voor deze eigenaardige samenleving.
Eenmaal ingespeeld en afgesteld op het
klimaat van de LTèdeflandse schouwburgen
zal het,een prachtige opvoex-ixxg wórden.
DAVID KONING
Frans vissersschip vergaan
Een Frans vissersvaartuig met 16 -man
'aan boord, is bij Boulogne op de rotsen ge
lopen én gezonken, nadat de stuurinx-ich-
ting onklaar was geraakt. Zeven ïnensen
hebben bij de ramp het leven verloren. Vijf
zijn* in ernstige toestand in een ziekenhuis
opgenomen. Vier. opvarenden worden xxog
vermist. Zij zijn 'vermoedelijk verdronken.
Heden overleed nog on
verwacht tot onze diepe
droefheid onze beste
broeder, behuwdbroeder,
oom en vriend
JAN DAALDER
Weduwnaar van
E. van Ossenbruggen
in de leeftijd van 70 jaar
Alkmaar:
Fam. Daalder
Amsterdam:
Fam. v. Ossenbruggen
Haarlem:
S. van Douwen.
IJmuidcn, 2 Dec, 1950
Ericsonstraat 10.
De teraardebestelling zal
plaats hebben op Donder
dag 7 December'a.s. te 12
uur op de Westerbegi-aaf-
plaats te IJmuiden.
Allen die door belangstelling
en medeleven de 10 Novem
ber voor ons tot een onver
getelijke dag hebben ge
maakt onze hartelijke dank.
J. KOEMAN
R. KOEMAN-STAM
Zeeweg 218.
IJmuidén-Oost.
Bij vonnis der Arrondisse-
ments-Rechtbank te Haarlem
ddo. 14 November 1950 is
verklaard in staat van faillis
sement J. Meesters Sr., aan
nemer, wonende te Driehuis
gemeente Velsen, Driehui-
zerkerkweg 19. met benoe
ming van de Edelachtbare
Heer Mr. H. G. Rambonnet,
lid van gemelde-Rechtbank,
tot Rechter-Commissaris en
van ondex-getekeiide tot cu-
•ator.
Door de E.A. HeerRechter-
Commissaris is bepaald, dat
de termijn, binnen welke de
schuldvorderingen moeten
zijn ingediend, zal eindigen
op 23 December 1950, en dat
de verificatie-vergadering ge
houden zal worden op
Woensdag 17 Januari 1951,
des namiddags te 3.30 uur,
in het Gerechtsgebouw Jans
straat 81 te Haai-lem,
De gefailleerde Meesters Sr.
is per 1 Januari 1950 uit de
firma J. Meesters en Zoon
getreden. Met de indiening
der vorderingen gelieve men
hiermede rekening te houden
Mr. P. J, Prinsen Geerligs.
curator.
Haax-lem, 2 December 1950.
Jansweg 52.
N.V. Technische Maatschappij
HERINGA en WTJTHRICH
Haarlem.
Buitengewone vergadering
van aandeelhouders op Don
derdag 21 December 1950 des
namiddags 2 uur, ten kantore
der vennootschap.
De agenda, die voor aandeel
houders ter kennisneming
ten kantore der vennootschap
ter inzage ligt, bevat slechts
dc 2 volgende punten:
1. Notulen der vox-xge verga
dering;
2. Benoeming vaix een tweede
directeur der vennootschap.
Aandeelhouders moeten hun
aandelen uiterlijk "15 Decem
ber 1950 deponeren .ten kan
tore der vennootschap.
De Directie en
Raad van Commissarissen
koopt elke hoeveelheid en alle soorten
OUD EN AFVALPAPIER
Boeken, couranten enz. 11et." per'
Bont afvalpapier 8 ct. pet
Carton papier 5 ct. per
Archieven worden vernietigd! Wordt ook afgeh
- TEL. 11436 b.g.e 1
BAKENESSERGRACHT 45—51
6 December 's avonds 5
uur zal de trekking Van
onze verloting piaajs
hebben ten overstaan. V;a
St. Nicolaas.
DA COSTALAAN s
DRIEHUIS
en geen geluid meer wil geven
Belt U dan één - zeïen - nul - zeven i
GROTE HOUTSTRAAT 94 - t.o. Haarlems Dagb|j|
Zu
- )U'
HOUT
DEUREN
HAARLEM PRESIDENT STEYNSTRAATII
Telefoon (K 2500) 1 1 7 47
(buiten kantoortijd 23878)
DEKENS, EEDSXELLEN
Aanbieding uitsluitend
voor inrichtingen en par
ticulieren (niet v. d. han
del) Wollen dekens f 19.50
f 22.50; extra grote maten
f 27.50; damast hedstellen
f 48, idem met hinnenve-
ring (met garantiej f 79.
TAPIJTHANDEL „MA-
RO" N.V., Gebouw de
Nijverheid, Jansstraat 85,
bij Gr. Markt, Haarlem.
Me en Van Geel
kopen hele of gedeeltelijke
Inboedels. Taxatie vrijblij
vend. U belt no. 22787 of
zendt briefkaart Rijksstraat,
weg 250, Haarlem-N.
ST.NICQLAASBAL, Dans
school John. Stol., Donderdag
7 December in Flora. Aan
vang 7.30 n.m. m. in. v. The
Constellations. Kaarten ver
krijgbaar: Julianakade 6. tel.
4733, P.C. Hooftlaan 6, Drie
huis.
DANSLES JOHN. STOL, van
's morgens 10 tot 's avonds
10 uur. Snelprivéles f 2.50 per
les. Inlichtingen a. d. studio
Julianakade 6, tel. 4733.
NET MEISJE gevi^aagd als
hulp in de huishouding. L.
C. Moolenaar, Pres. Steijn-
straat 46.
WERKSTER b. z. a. voor M.
W. V. Bx-ieven L 2601 bur. v.
d. blad.
Txu-nen bevalt
woon goed, Als
buitenge.
u het bij
GRATIA-PLATO doet.. Don
der d; in Ulo Dames 7.45 u.
DELFIAT OCHTENDVOER.
Gem. graan, duivenvoer, enz.
Een Calvé's product. De Jong
Strengholtstraat 4.
MOEDERS! Waarom z'oudt
gij kousen stoppen? Geeft
uw kinderen klompsokken.
Tevens een nuttig Sint Nic.
cadeau. B. C. de Jong, Wil-
lemsbeekweg 94, naast Loen.
dersloot. Strengholtstr. 4.
Alleen WILGENKLOMPEN
slaan niet door. De Jong,
Willemsbeekweg 94.
RUILEN huis in Oud-IJm,
bev. v .kamer,a.k'amex", keu
ken, 3 sik. en fl. plaats voor
huis in Oud-I Jmuiden, Brie
ven L 2604 bin-. v; d. blad.
Te koop gevr. RONDE TA
FEL. Brieven m. prijsopgave
L 2603 bur. van dit blad.
1 WERKFIETS te koop, zon
der banden, v. d. Helststx-. 20,
IJmuiden-O,
Wegens overcompleet in g.
st. z. HAARDKACHEL te
koop, prijs f 35. Te bevi'.
Sparrenstraat 25, IJm.-O.
Te koop: GASHAARD, 11
staafs. L. Hof, Kruisstraat 6,
Velsexi-Noord.
Te koop: ACCORDEON,
Royal Standaard '32 bass, met
koffer. Eikenstraat! 37. Na
6 uur.
Te koop: POPPENWANDEL-
WAGENTJE en hobbelpaard
Amsterdamseweg 45, Velser-
polder, Velsen.
Te k. agb, goed spelend: RA
DIOTOESTEL f 25 en boor
apparaat in pi-, st, f 40. J. P.
Coenstraat 59 bov.
Te koop: z. g. a. n, AMERI
KAANS GEHOORAPPA
RAAT. Uitex-ste pr. f 100.
Adres te bevr. bur. v. d. blad
Bij vertrek naar het buiten
land te koop aangeboden:
OFFICIERS KLEDING in
zeer goede staat bestaande
uit: 1 battle Dress, 1 Evening
Dress, 1 overjas, 1 platte pet,
1 baret, stofzuiger met toe
behoren in z.' g. st. Vex-der
wat gebruikte dames kleding
Brieven L, 2602 biu\ v. d. bl.
Wanneer gij uw waren
aan de man (of aan de
vrouw) wilt brengen, en
dat Is toch uw streven:
dan moet gij die man (of
die vrouw) van u laten
horen.
De eenvoudigste, meest
effectieve en goedkoopste
weg naar dit doel is:
Adverteer in dit blad.
met 10 °fc kort
bij
StreeflaÉ
TUINDERS STRAAï
IJmuiden-Oost. Tel. 4SI
TROTS ZULT U Z
op zo'n vlot model w
jas of -mantel van
Veen, Zijlweg 26—28, L.
lém. f 3 per week, ïï|tt
vooruitbetaling!!!
WE E G WERKTUIGES
WEEGSCHALEN
MATEN, GEWICHTB
Verkoop, Verhuur,
Reparatie, Ruilen,
SPAARNE 7!
Tel. 14653.
Te koop: een STOFZUIG!
schrijf machine. L. C, M»
naai-, Pres. SteyxxstraaH
SPIERPIJNS#
imdeuik&lkedM.
,-<r
Vers gesneden andijvie, 18 ct. per V2 kg
Grote sinaasappelen, 10 ct. per stuk.
grote maat.
Prachtige mandarijnen, 4 voor 25 ct.
KORTENAERSTRAAT 38
UMUIDEN
voor alle afdelingen.
IJMUIDER WASSERIJ, Snelliusstraat 39, IJmuit
Schrift, solllicitaties, uitvoerige inlichtingen bevattende,
onder no. IJ 122 aan het bui-eau van dit blad.
GROOTHANDEL TE HAARLEM vraagt voor zijn Afdeling
Boekhouding voor spoedige indiensttreding
JONGSTE BEDIENDE (Vr.)
MULO genoten. Leeftijd ongeveer 16 jaar.
Eigenh. geschr, brieven met opg. van opl. onder not 6711.
't Heertij Ie
avondje is gdeomen;
Nu staan de machines in de coöperatieve fabrieken
stil. Dit is maandenlang niet gebeurd. Wij, de werkers
van de Coöperatie hebben gedaan wat we konden,
U te helpen een prettig St. Nicolaasfeest te vieren.
Wij hopen hierin te zijn geslaagd.
En U kunt er op rekenen: voor de komende feest-
dagen zullen wij ons net zo inspannen.
Niet om hel gewin maar voor hel gezin
1 "mnr
UlTvn"
Coöperatie
IfPhJhlËMËBI ANlfV/te Beverwijk: Toreustr. 30. Alkmaarseweg 44; te VelsenrN.!
,r\Ei^EJYiEi\kf*u w Watervlletstr. 56; te IJmuideu-Oost: Zeeweg 220.
