Het Hek van de Dam.
>nada nam in 1949 de
meeste Nederlandse emigranten op
t Verpakking
Vol Verse
De toekomst van het
Haarlemse Energiebedrijf
J
foensdag 13 December 1930
In Limburg is de animo voor emigratie zeer gering
da blijkt volgens het jaarverslag 1949
a. stichting Landverhuizing Neder-
de Stichting
bij de emigranten nog steeds in het
"-n'düünt -der belangstelling te staan.
Van Se 13963 Nederlanders, die in 1949
elders vertrokken, kozen 6856 Canada
f^n nieuwe vaderland. De meesten van
f waren afkomstig uit Friesland of
wrd- en Zuidholland. Het is opvallend
w wéinig Nederlanders uit de Zuidelijke
fancies (uit Limburg slechts 356 per-
|Lb) emigreerden,
11 Verenigde Staten en Zuid-Afrika na-
.a ook een vrij belangrijk aantal Neder-
^se emigranten op. Slechts één Neder-
Sgr trok naar Oceanic en slechts 42
fokken met bestemming Afrika.
|t het overzicht van de beroepen der
Sjjïërenden van 16 jaar en ouder blijkt
rCanada in 1949 met 1858 Nederlanders
f!j'leeuwenaandeel der landbouwers voor
Ui rekening nam. Slechts dertien boeren
ifrokken naar Argentinië en 254 boeren
Wen naar de Verenigde Staten. De groep
lirmetaalbewerkers neemt de tweede
tats in, hoewel hun aantal ver beneden
f-t dei- boeren en' tuinders blijft. In totaal
f0Dden 503 personen als emigrant vooral
Australië, werk in metaalbedrijven.
Slechts één metaalbewerker kon in Azië
de slag gaan. Van de 367 bouwvakar
beiders gingen er 153 naar Zuid-Afrika en
122 naar Australië. In 1.949 vertrokken 50
,ongelui naar Zuid-Af rika. die daar een
speciale opleiding voor mijnopzichter zul
len krijgen. -
In het va-slag wordt verder vermeid dat
de vooruitzichten voor wat betreft de emi
gratie van "landbouwers naar enkele landen
leer gunstig zijn. Ook in andere groepen
U de mogelijkheid tot plaatsing groter dan
voorheen, vooral in Australië en Nieuw-
Zeeland. Indien de remmende factoren,
oais de beperkte deviezentoewijzing en
de slechte transportmogelijkheden-, zullen
tiin opgeheven, zou aan de emigratie een
jrote uitbreiding kunnen worden geigeven.
Ook ambachtslieden
De meeste Nederlanders die naar Canada
vertrekken vestigen zich in Zuid-Ontario
of Alberta. De belangrijkste klacht van de
Canadese regering is dat niet meer Neder
landers naar Canada komen. Waren het
aanvankelijk uitsluitend land- en tuin
bouwers die naar dit land emigreerden,
thans bestaat er ook de mogelijkheid Voor
een klein aantal ambachtslieden om in
Canada een" toekomst op te bouwen.
Het 'door Amerika vastgestelde immigra-
lie-quotum was voor Nederland in 1949
3153 personen. Wat Argentinië betreft ver
meldt het verslag dat de resultaten va.n
individuele plaatsing op Argentijnse be
drijven van Nederlandse boeren over het
i algemeen bevredigend is. Wel moet hierbij
worden aangetekend, dat het aanbod van
geschikte gegadigden in Nederland veel
minder is, dan de vraag in Argentinië.
Omtrent Brazilië wordt gemeld dat de in
148 onder de auspiciën van de Katholieke
Nederlandse Boeren- en Tuindersbond be
gonnen uitvoering van een kolonisatiepro
ject in de staat Sao Paulo wordt voortgezet,
in 1949 werd 349 emigranten toegestaan
naar Brazilië te-vertrekken. De plaatsing
in loondienst van individuele emigranten
bleek slechts in een beperkt aantal geval
len lot goede resultaten te leiden.
De emigratie naar Zuid-Afrika liep iets
ferug en wel van 2340 tot 2021 personen.
De Stichting Landverhuizing Nederland
kreeg een verzoek om een aantal Neder
landse verpleegsters naar Zuid-Afrika te
laten emigreren. Aan dit verzoek kon ech
ter geen gehoor worden gegeven, omdat in
Nederland een gebrek aan deze krachten is.
Ook kwam er een verzoek om enige vak
mensen voor de zware industrie te. laten
emigreren, aan welk verzoek om dezelfde
reden geen gevolg kon worden gegeven.
Emigratie naar Australië neemt toe
Volgens de statistiek vertrokken 1619
emigranten naar Australië. Dit was het
dubbele van het aantal van 1948. Werkge
legenheid bestaat in Australië in allerlei
beroepen, zowel voor geschoolde als onge-
ADVERTENTIE
Agenda voor Haarlem
WOENSDAG 13 DECEMBER
voor °ve^heiö: Nederlandse Vereniging
dpri«,reo e Hervorming, openbare verga-
VrJfe' uu,r- BooPsgezinde Kerk: Kerk en
are Adventsbijeenkomst, 8 uur.
9IS iJaal!,= -Louter toeval", 18 j„ 2.30, 7 en
iênsm "Westwall 1944", 2.15, 4.30, 7
lintntm»U1 a' pP^me: „Spionnage op de Mar-
Hatin tIt 2,3°' 7 en 9-15 uur. Rembrandt:
New York". alle lec£t" 2- 4-15' 7 en
Buur t ace: -Joanne d'Arc". 14 j.. 2. en
i«eft 'o "^re °aan naar Parijs", alle
2k44°-7 en 915 uur.
Biwn JD0>"DERDAG 14 DECEMBER
open: Middag- en avondvoorstellingen.
schoolde krachten. Bevreemdend wordt
het geacht dat de animo onder landbouw-
krachten voor plaatsing in Australië niet
groter was.
De geleidelijke opbouw van de emigratie
naar Nieuw Zeeland vond voortgang. In
andere beroepen dan de landbouw- werden
de plaatsingsmogelijkheden aanzienlijk
'beter. Het aantal emigranten naar dit land
bleef echter beperkt. Men neemt aan dat
de hoge lonen, de uitgebreide sociale voor
zieningen, de.grote werkgelegenheid en het
milde klimaat factoren zijn, clie voor velen
in ruime mate zullen opwegen tegen de
hoge kosten die aan emigratie naar Nieuw
Zeeland verbonden zijn. De belangstelling
in .landbouwkringen om in loondienst naar
Frankrijk te gaan bleef gering. Een actie
om gegadigden hiervoor te vinden had
weinig resultaat. Als reden hiervoor kan
worden aangevoerd dat de lonen en de
accomodatie voor de Nederlandse ongehuw
de arbeiders niet bijzonder aanlokkelijk
zijn. Men acht de perspectieven voor emi
gratie gedurende het komende jaar niet
ongunstig, temeer daar de vraag naar ar
beidskrachten, vooral naar krachten uit de
landbouw en naar vakmensen groot is.
Europees wetboek van
sociale zekerheid
De heer P. J. S. Serrarens. voorzitter
van de sociale commissie van de Raad van
Europa, heeft medegedeeld dat de sociale
commissie op het ogenblik een ontwerp in
voorbereiding heeft voor een Europees
wetboek van sociale zekerheid. Dit wet
boek, zal na aanneming de bij de Raad van
Europa aangesloten leden als richtsnoer
kunnen dienen voor hun sociale wetgeving,
uiteraard met behoud van eigen zelfstan
digheid.
Een geweldige vlaggenmast, die een gewicht
van tien ton heeft, is het geschenk van
Brits Columbia voor het komende festival
of Britain" te Londen. Hier arriveert het
gevaarte op het festival-terrein, waar de
belangrijkste paviljoens reeds hun
voltooiing naderen.
Abonnementsopvoering van
„De fluwelen handschoen"
De R.K. Organisatie voor kerkelijke,
culturele en sociale belangen „St. Chris
topher" in de Verenigde Staten heeft op
de één of andere wijze een bekroning ver
leend aan het toneelstuk „De fluwelen
handschoen" van Rosemary Casey, dat
gisteravond door de Haagse Comedie onder
regie van Paul Steenbergen in de Haar
lemse Schouwburg voor abonnementhou
ders werd vertoond. Dit zou geschied zijn
op grond van de humane wijze waarop
deze auteur een beeld geeft van de moei
lijkheden welke een méns moet overwin
nen om zijn leven, geheel in dienst van
God gesteld, niet te laten beïnvloeden
door persoonlijke verlangens, gevoelens of
idealen", zoals het in het programma staat
geformuleerd. Waarschijnlijk echter woog
even sterk het argument dat de schrijfster
ongeveer op de manier van Bruce Mar
shall, maar dan toch met veel minder
geest het zich wist te permitteren aller
lei onschuldige grapjes te maken met de
zaken des gelool's of ondeugend de spot
te drijven met de geestelijke stand, zonder
dat iemand daaraan de geringste aanstoot
kan nemen. De grote beginselen van leer
en kerkelijke praetijk immers worden met
zorgvuldig respect behandeld.
Aan al die kleine toespelingen, vooral
voor de uiteraard ingewijde katholieken
amusant, die een genoegelijk kijkje van de
blijmoedige kant op "het leven achter
kloostermuren geven, kon men voor de
pauze zeer zeker veel plezier beleven. Een
goed voorbeeld van de toegepaste humor
levert de volgende uitspraak van deken
Burke in deze comedie: „God verleent aan
alle bisschoppen bijzondere genade, maar
ze maken er niet allmaal gebruik van"
Soms moet men aan Shaw denken, zoals
wanneer de superieur-generaal van de
orde, moeder Iiildebrand, ergens opmerkt:
„Als ik m'n gouden jubileum overleef, zou
ik niet weten waaraan ik ooit dood kan
gaan". Maar helaas, het laatste bedrijf
leek eenvoudig nergens meer op. Trouwens
de feitelijke inhoud van dit vrolijke stuk
is allerminst tegen een analyse bestand.
Het hele geval handelt over een jonge
geschiedenisleraar, die men. op grond van
zijn vooruitstrevende inzichten van com
munistische, althans socialistische sympa
thie verdenkt. Hij wordt op last van een
uitermate kortzichtige en bevooroordeelde
bisschop ontslagen, zelfs als deze verneemt
dat een gewraakte passage uit een zoge
naamd opruiende redevoering letterlijk
uit de Pauselijke encycliek „Rerum nova
rum" is overgenomen. In de laatste acte
passen de kloosterzusters, die de zeer be
kwame docent tot elke prijs willen behou
den, een soort bedekte chantage toe. De
bisschop komt nota bene op zijn volstrekt
ongemotiveerde besluit" terug, niet door
zijn verhelderd inzicht, maar als hij te
horen krijgt dat de dames, die het comité
vormen om hem aan geldmiddelen voor
een te bouwen seminarium te helpen, hem
uit protest in de steek laten. Het is een
compliment waard da't Henri Eerens deze
buitengewoon onwaarschijnlijk getekende
kerkelijke waardigheidsbekleder nog enig
zins acceptabel wist te,maken.
Ida- Wasserman leverde als de moeder
dat wil zeggen in het eerste deel,
•effelijk spel, vol van haar montere
bedrijvigheid typerende détails en gedragen
door een warme en milde, tot listig gedrag
inspii-erende humor. Willy Haak zorgde als
de zelfverzekerde en scherp van de tong
riem gesneden rectrix voor het gewenste
contrast en ook Anton Roemers was als de
reeds genoemde deken prijzenswaardig.
Zodra echter de redelijke grond onder het
blijspel wegviel, verloor i-egisseur Paul
Steenbergen zijn gezonde greep op het en
semble waardoor de vertoning na de pauze
ontaardde in een flauwe, kletserige klucht.
DAVID KONING.
Ir. Iwan Markin, lid van de Sovjet Rus
sische legatie in Helsinki, Finland, vertoeft
thans in Zweden waar hij als politiek
vluchteling asyl heeft aangevraagd. Naast
hein de Finse Aino, die hem tot deze stap
heeft bewogen.
Journalist Louis Schotting
werd hartelijk gehuldigd
In dé lokaliteiten van de American Busi
nessmen Club te Amsterdam recipieerde
Dinsdagmiddag de heer Louis Schotting
in de wandeling bekend als „Ome Louis'"
ter gelegenheid van zijn tachtigste ver
jaardag. Talrijke autoriteiten onder wie
burgemeester d'Ailly met vier van de zes
wethouders en vele collega's uit alle
delen van het land kwamen deze nestor
van de Amsterdamse journalisten hun ge
lukwensen aanbieden
De heer Schotting kwam in 1890 van de
kweekschool voor de klas van een school
voor bijzonder onderwijs in zijn geboorte
stad Rotterdam. Als „schoolmeester" stuur
de hij reeds, bijdragen naar diverse bladen,
die graag werden geplaatst en in 1898 deed
hij zijn intrede in de journalistiek, welk
vak hij trouw is gebleven en nog steeds
beoefent. Hij was werkzaam bij verschil
lende dagbladen en persbufeaux. Bekend
heid verwierf hij zich vooral als raadsver-
slaggever in de hoofdstad. Een half jaar na
zijn vestiging in Amsterdam werd hij secre
taris van de deze maand haar vijftigjarig
bestaan vierende vereniging „De Amster
damse Pers". Gedurende dertig jaar, tot
aan de bezetting, was-hij-lid van het hoofd
bestuur van de Nederlandse Journalisten
kring. In 1947 stichtte deze onvermoeibare
werker het zogenaamde Senioren-convent
ter behartiging van de belangen van ge-
pensionneerde collega's.
Nadat ettelijke woordvoerders ter recep
tie hem in alle toonaarden lof hadden toe
gezwaaid, werden er enige tientallen tele
grafische gelukwensen voorgelezen, onder
andere van de minister-president, dr. W.
Drees.
Hel crediet van f 5.000.000,- is alleen
bestemd voor het distributienet, dus niet
voor vergroting van productie-capaciteit
ADVERTENTIE
WiMmmm
j FALCON REGENKLEDING
Het voorstel van B. en "W., bij de raad
ingediend, om te verdelen over de jaren
1950-1954 een crediet van 5.000.000 te
verlenen voor uitbreidingswerken van het
electriciteitsbedrijf, eist een toelichting.
I-Iet geld is bestemd voor de bouw van
twee onderstations, een in Haarlem-Noord
en een in Haarlem-Zuid. Het leggen van
50.000 volt-kabels naar en 6000 volt-kabels
van die onderstations uit. Voorts het bou
wen van een schakelhuis voor 50.000 volt,
waaruit de kabels zullen worden afgetakt.
Dit schakelhuis is geprojecteerd in aanslui
ting aan het bestaande onderstation van de
P.E.G.E.M. aan de Oude Weg.
Deze uitbreidingswerken betreffen alleen
een. verbetering van het distributienet.
Dit wil dus zeggen, dat er in het crediet
van 5.000.000 geen vergroting van liet
productie-apparaat (de opwekking) be
grepen is. Met hetgeen het bedrijf heeft,
zal het nog voorlopig moeten doen. Trou
wens de onzekerheid of het Haarlemse be
drijf opwekkingsbcdrjjf zal blijven, zal nog
voortduren.
Het is aan te nemen dat binnen 4 of 5
jaar een beslissing zal moeten worden ge
nomen. Haarlem heeft twee moderne tur
bines, elk van 24.000 k.W. Daarnaast zijn
nog enkele oude turbines in gebruik. Wa
ren de tijden normaal geweest, dan zouden
de laatste ongetwijfeld al vervangen zijn,
want zulke oude machines werken minder
economisch dan moderne. Zo Haarlem de
beschikking zou hebben over turbines van
50.000 k.W., zoals thans verlangd wordt, of
althans van 35.000 k.W., zoals het P.E.N.
heeft, dan zou Haarlem ongetwijfeld econo.
mischer kunnen produceren. Haarlem is
vrijwel aan de top van zijn capaciteit, zo
dat het overleg vereist om alles goed te
laten verlopen. Tot heden is het bedrijf er
in geslaagd alle benodigde stroom op te
wekken en bovendien nog de verplichte
levering van 10 van de omzet van de
P.E.G.E.M. (de combinatie van de gemeen
ten Haarlem en Amsterdam en de provin
cie, die de stroom aan de Nederlandse
Spoorwegen levert) na te komen. De
moeilijkheid zit er in dat op den duur de'
noodzakelijke reserve in het gedrang komt.
Als er een machine uitvalt, moet er, als
het goed is, een. andere klaar staan om in
geschakeld te worden. Dat gaat niet indien
alle machines in gebruik zijn.
Het rijk heeft reeds enige jaren plannen
om een concentratie in te voeren wat de
electrische centrales betreft. (Trouwens ook
voor gasfabrieken.) Dan zouden verschil
lende centrales worden gesloten omdat het
economischer kan zijn de opwekking te
bepei'kon tot enkele grote centrales. Het is
nog niet uitgemaakt of de Haax-lemse cen
trale voor sluiting in. aanmerking zal
komen.
Het is aan te nemen dat over enige tijd
ook het vraagstuk van de vergroting der
opwekkingscapaciteit onder ogen moet
worden gezien. Dan zal beslist moeten wor
den of het voor Haarlem economischer is
stroom te betrekken van een andere cen
trale of nieuwe turbines aan te schaffen.
De .verbetering van de distributie van
stroom, waarvoor B. en W. thans het cre
diet van 5.000.000 vragen, staat daar
buiten. Die is in elk geval nodig.
Het net is thans overbelast. Dit komt om
dat het nu meer moet verwerken dan de
capaciteit toelaat. Dit is begrijpelijk, want
B. en W. hebben berekend, dat de levering
aan stroom nu 73 meer bedraagt dan in
1939. Vandaar dat in het vervolg stroom
Amsterdam aan de Donau
I-Iet hoort tot de zonderlinge gewoonte
van menig mens om heimwee te krijgen
naar plaatsen, die nog nimmer door hem
werden bezocht. Zo waren wij nog nooit
in Hongarije, maar minnen dit land toch
sterk wanneer wij in het Amsterdamse
Lido luisteren naar de slimme streken
van dé violist Pali Lakatosz (de exaxte
plaats van alle accenten is ons niet be
kend) Deze Pali Lakatosz is een kleine
bleke jongeman, die tijdens zijn strij
kages voortdurend heen en weer loopt,
als verkeerde hij in eeuwige twijfel
waar hij het zoeken moet. Dit belet hem
nochtans niet de snaren van ons hart
te roeren.
Nu lijkt Lido net zoveel op Hongarije
als onze hak op een kommetje soep.
Men kijkt er niet dromerig naar de.
ogen van donkere schonen, maar alleen
naar die van de dobbelstenen, die er
kletterend over de bar rollen bij het
„Kassié zes" of „Mexicaantje" gooien,
een boeiend maar Weinig elegant tijd
verdrijf. Naast ons waren zelfs een
jongeman en een meisje, die véél van
elkaar hielden, met de stenen in de
weer. De obers hebben er geen rode jas
sen aan en bezitten de bedaarde apathie,
die in de Nederlandse Horeca-bedrijven
zo welig tiert. In het kort: de atmosfeer
heeft nauwelijks de emotionele span
ning, waarin de uitbundigheid en de
droefheid van Hongarije gemakkelijk
voor de geest komen.
En toch, de heer P. Lakatosz of. om
juister met initialen om te springen, de
heer Pali L._ hoeft maar één streek op
zijn viool te doen of onze ziel smelt als
een klontje boter in de koekepan. De
old-finish meubelen veranderen in de
ongeschaafde banken van een met
wingerd begroeid prieel. De lamp aan
het plafond wordt een maan in een
fluwelen zomernacht en de kwalijk-
riekende Leidisegracht een. ruisende
Donau. De viool van de primas zingt
zachtjes en wij zijn in één slag ver
liefd op de gehele wereld.
Zo kuieren wij met een hart als een
verwarmingsketel Amsterdam weer in
op zoek naar het volgende stukje van
een Donaustad aan het IJ. In de geogra
fie waren wij nu eenmaal nooit pikeur,
maar dat komt ons zeer te stade, want
door het eenvoudige verleggen van
enige rivierbeddingen, komt men tot
resultaten, waarvan onze goede aard
rijkskundeleraar nimmer gedroomd zou
hebben. Hij zou met name de stad
Wenen nooit in Amsterdam gezocht
hebben, die er nochtans zeer eenvoudig
te vinden is en wel boven 't Spinnewiel,
als ge weet wat we bedoelen. Daar be
vindt zich namelijk het Wiener Café,
waar Josef Baai' geld verdient en Tony
Hartweger de piano bespeelt.
Deed de viool van kornuit Lakatosz
uw ziel zinderen en uw bloed stromen,
hiér, in dit kleine brokje „Kaiserstadt"
zorgen de wijn en de Weense liedjes in
een oogwenk voor een zó vergevensge
zinde stemming, dat het bepaald onmo
gelijk lijkt, dat ge u ooit in het leven nog
over iets zult kunnen ergeren. Ge vangt
met grote snelheid aan te dromen van
de Stefansdom, van de jonge wijn in
Grinzïng, van de oude stad op een
lente-avond en ook wel een beetje van
de Weense meisjes. Ge krijgt medelijden
met alle werelddelen die wel de Ball
pointpen maar niet de Ballhausplatz
kennen en ge luistert stilletjes naar de
liedjes, die u mededelen dat een glaasje
wijn, een beetje muziek, een glimlach
en een kriebel in het hart veel en veel
belangrijker zijn dan het vallen en
stijgen der koersen en de redenen daar
voor die ge helaas iedere dag in de
krant kunt aantreffen.
Zodat wanneer ge weer buiten staat,
ge de prijs van een paar glaasjes lichter
maar een paar dierbare herinneringen
rijker zijt.
Waar voor uw geld
Op de aloude Prinsengracht, ten
naaste bij de Laurierstraat, vindt men
de winkel van Koot niet van Poot.
want die is dood, zoals het gedicht het
kort maar krachtig uitdrukt. Die win
kel van Koot levert, blijkens tientallen
daarvan in bloemrijk proza kennis
gevende opschriften in de étalage, voed
sel en wel zeer in het bijzonder stokvis
„voor mensen, hond en kat, kippen en
eenden en tropische vissen". Nu moet
u niet denken dat wij dit hier meedelen
om reclame voor deze zaak te voeren.
Wel willen wij even uitdrukking geven
aan de in wezen troostrijke gedachte,
dat er blijkbaar een verwantschap be
staat tussen de diersoorten, die hier
worden aangeduid als mensen en tro
pische vissen, voortvloeiende uit een
gemeenschappelijke liefde voor de stok- v
vis, hetgeen ons eindelijk de lang ge-
zochte verklaring kan verschaffen voor
onze onmiskenbare onbehagelijkheid
gedurende het woeden van het weer,,
dat blijkbaar bij dit jaargetijde hoort en
waarvan de eigenaardigheden door de
dichter Koos Schuur zo treffend zijn
samengevat in de titel van zijn bundel
„Herfst, hoos en hagel".
Van het rijk der poëzie is het wel een
hele stap terug naar de winkel van
Koot, waar wij met belangstelling de
aanprijzingen van de uitgestalde waren
gelezen hebben. Wij mogen u een kleine
bloemlezing van dit bijna lyrisch te
noemen proza niet onthouden. Zo ge
raakten wij diep onder de indruk van
de volgende zinnen: „Het kopen van
stokvis is een zaak van vertrouwen.
Uw grootouders wisten dat! En die had
den het goed! Want wat Koot doet moet
wezen goed. Daardoor bent u verzekerd
kwaliteit te kopen waar de volle waarde
van uw geld in zit!"
Ook mensen met een slap karakter
kunnen hier uitstekend terecht. Want,
zo lezen wij verder: „Met graat of zon
der graat, wij raden u het beste aan".
Elders achter het vensterglas staat op
een langwerpig vel verschoten bord
papier gekalkt: „Deze zakjes met voer
is als de beesten daaraan gewend wa
ren maar onze stokvis stukjes winnen
het wat het beste is voor hen".
Alleen uit liefde voor onze misprezen
moedertaal, die volgens sommige lieden
niet veelzeggend of kernachtig en soe
pel genoeg zou zijn, gaan wij nog verder
met het citeren van de wervende woor
den van deze winkelier. Bij een hoop
zakjes van papier met niet nader gede
finieerde inhouden, ontwaarden wij de
volgende in het oog lopende gebruiks
aanwijzing: „Eén eetlepel in kopje warm
water, even roeren, dan door zijn eten,
het zij aardappelen of rijst, havermout,
gort, bonen, elke dagv een lepel. Is dit
hun krachtvoer houdt u ze gezond mee
en geen last van verharen of stinkende
kat of hond".
Daarmee zijn trouwens alle artikelen
nog niet opgesomd, immers men ver
koopt er bovendien „haring in mosterd-
zaus" en „de fijnste en het kleinste
soort Augurkjes wat er bestaat in de
Wereld, vijf maal voordeliger en beter,
bij elke hoeveelheid verkrijgbaar (voor
uw geld)".
Twee meter dik
Als men een eindje verder de Prin
sengracht afloopt, voorbij de Eland
straat. dan komt men aan een adres
waar men vooral raadgevingen van me
dische aard aan de klanten geeft, zoals
„Eet vijgen, ga niet naar de dokter".
Blijkbaar heeft de. eigenaar meer sym
pathie voor de tandarts. Overigens be
weert hij op een ander affiche: „Hoest
gij! Bruine kandij, het middel van
dokter Boerhaave".
Het gehele winkelraam is volgeplakt
met dergelijke dwangbevelen. Tussen
enkele glaspleisters hing de volgende
oorkonde: „Verbied uw kinderen mét
grind of kiezel te gooien. De gevolgen
ziet u aan mijn 3 ruiten".
Interessant vonden wij vooral de hier
overgenomen berekening van de voe
dingswaarde van havermout: „Eiwit
14 vet 7 zetmeel 67 water
10 Naar wij aannemen worden de
ontbrekende 2 verkregen door toe
voeging van melk en stroop of bruine
suiker. Deze artikelen zijn in de door
ons beschreven zaak eveneens te koop.
Het is een echter winkel van Siiikel, met
dropcigarefcten om te snoepen, eetbare
v:
Op de abonnementsconcerten van
vandaag en morgen speelt het Con
certgebouw Orkest onder leiding van
Olto Klemper er de Vierde Sympho
nic van Schumann, de Serenata
Notturna en de Jupiter-Symphonie
van Mozart en geeft Francis Poulenc
de première van zijn eigen Piano
concert.
In de kleine zaal van het Concert
gebouw is er Vrijdagavond een piano
recital door Monique Mercier met
werken van Bach, Fauré en Debussy
en worden Zaterdagmiddag twee
didactische concerten verzorgd door
het Amsterdams Kamermuziek-ge-
zelschap onder de titel „Kent u dit
instrument
De Mis van Caplet en A Ceremony
of Carols" van Benjamin Britten
worden Donderdagavond in de Bach-
zaal uitgevoerd door het Amster
dams Vrouwenkoor onder leiding
van Hans de Jong. Vrijdag speelt
hier het Italiaans Strijkkwartet voor
In de hoofdstad uit
de Kunstkring werken van Mozart,
Beethoven en Schubert.
In de Stadsschouwburg geeft het
Wfaterdams Toneel onder gastregie
van Lucien Arnaud een reprise van
„De Vrekvan Molière viel Ko Ar-
noldi in de titelrol en vertoont de
Nedérlandse Opera Vrijdagavond
„De Parelvissers" van Georges Bizet.
De Engelse acteur en filmspeler
Michael Redgrave, die deze zomer
op het Holland Festival „Hamlet"
speelde, draagt Zaterdag in de kleine
zaal van 'het Concertgebouw frag
menten voor uit Hendrik V, Richard
II, Hamlet, Macbeth en King Lear
van Shakespeare.
Voorlopig tot 25 December wordt in
kunsthandel Martinet- en Michels
aan de O.Z. Voorburgwal een ten
toonstelling van Chinese houtsneden
gehouden. In museum Fodor reci-
pieert Zaterdagmiddag de Amster
damse schilder Gerard van Vliet. Er
zal hem een huldeblijk worden aan
geboden.
In de Universiteils-Bibliotheek \wordt
tot- 21 December een tentoonstelling
gehouden van portretten, correspon
dentie en een keuze uit de werken
van de honderd jaar geleden gestor
ven auteur Honozé de Balzac.
lucifers, waterhoudende thee, grutters
waren, griesmeel en een complete
Oosthoek-Encyclopaedie van bijna twee
meter dik. Na lang zoeken ontdekten
wij toch iets, waarvan men geen voor
raad heeft. Helemaal links onderaan
stond namelijk op precies dezelfde wijze
te lezen: „Geen fietsen".
BOEDA
van 50.000 volt naar de drie onderstations
zal worden gebracht om daar getransfor
meerd te worden tot 6000 volt. Van die
onderstations wordt die stroom van 6000
volt naar de transformatorzuilcn in de stad
gebracht, waar hij wordt omgezet in 220
volt voor het net.
Een kapitaalsuitgave van 5.000.000 be
last de gewone rekening met ongeveer
300.000 per jaar. Dat wil zeggen ]/2 cent
per K.W.U., want de levering van het be
drijf. bedraagt thans ongeveer 66.000.000
K.W.U. Maar er wordt zo vernemen wij
niet aan gedacht om het tarief te ver
hogen, want tegenover die nieuwe kapi-
taalslast staat dat in de loop der eerste
jaren andere leningen van het energiebe
drijf afgelost worden. Bovendien wordt
nog gehoopt dat de omzet nog vergroot^
wordt.
De mededeling van B. en W. over de toe
neming sinds 1939 is niet geheel juist. B.
en W. schrijven dat het verbruik in die
jaren met 73 toegenomen is, maar de
statistiek die zij daarbij gebruikt hebben,
loopt over de hoeveelheid stroom die door
het net gegaan is. Daaronder is ook be
grepen de hoeveelheid die in het net „ver
loren" gaat. Die is niet onbeduidend, want
de schatting voor 1949 was niet minder dan
5.378.487 K.W.U. Bovendien is geen reke
ning gehouden met de verkoop aan de
P.E.G.E.M. Nemen wij uitsluitend de hoe
veelheid stroom die verkocht is, clan krij
gen wij de volgende cijfers: 1939: 40.722.422
K.W.U. en 1950 (de laatste maand is ge-
schat( 66.000.000 K.W.U. De stijging is dus
62 ®/i-
Opmerkelijk is het verschijnsel dat in
1939 bij een verkoop van 40.722.422 K.W.U.
1.833.107 K.W.U. in het net verloren ging
en in 1949, bij een verkoop van 57.002.974
K.W.U. niet minder dan 5.378.487 K.W.U.
In verhouding gaat dus nu veel meer ver
loren. Dit kan een gevolg zijn van de over
belasting van het net.
Een kink in de kabel?
Tenslotte de vraag of er een kink in de
kabel komt, Op hetzelfde ogenblik dat'B,
en W. hun voorstel aan de raadsleden zon
den, waren de leden van de colleges van
Gedeputeerde Staten en de burgemeesters
van enkele grote gemeenten, door minister
Lïeftmek tot een conferentie uitgenodigd,
waarin hij aandrong op het uitstellen van
niet strikt-noodzakelijke kapitaalsuitgaven,
omdat de stand van onze financiën thans
zeer ongunstig is. Er moet voorrang ver
leend worden aan kapitaalsuitgaven die
nodig zijn om de werkgelegenheid uit te
breiden, maar verder moet soberheid be
tracht worden, in het bijzonder als er bij de
werken die men wil uitvoeren, veel devie
zen gemoeid zijn."
Wij vernamen van de directie van het
Energiebedrijf dat gemeend wordt dat uit
stel van het werk tot verbetering van het
electrische net te Haarlem zeer ongewenst
is, omdat een ongestoorde levering van
electriciteit immers van groot belang is.
Bovendien eist dit werk betrekkelijk weinig
deviezen,,, want kabels worden in Neder
land gemaakt, evenals transformatoren.
Een groot deel der bouwmaterialen is ook
van Nederlands fabrikaat.
Michael Redgrave treedt
wederom in Nederland op
en bezoekt Zondagavond
de Haarlemse schouwburg
De bekende Engelse acteur en filmster
Michael Redgrave, die deze zomer op het-
Holland Festival met de Old Vic optrad (in
de titelrol van „Hamlet" en als Young
Marlovv in „She stoops to conquer" van
Goldsmith), vertoeft thans wederom in ons
land. I-Iij zal in Amsterdam en 's-Graven-
hage enkele voordrachtavonden geven. Zijn
ene programma bevat fragmenten uit de
grote tragedies en uit de historische stuk
ken van Shakespeare, het andere sprookjes
van Andersen, onder meer „De Sneeuw
koningin". Op de speciaal gearrangeerde
matinees voor leerlingen van middelbare
scholen in dezelfde steden worden gedeel
ten van deze programma's gecombineerd.
Het zal de eerste keer zijn dat hij geheel
alleen een voorstelling vèrzorgt. Voor de
Shakespeare-voordrachten heeft Sophia
Harris (de echtgenote van Geoi'ge Devine,
die hier bekendheid geniet als directeur
van de Young Vic) een speciaal costuum
ontworpen.
Gedurende de zomer van 1951 zal Michael
Redgrave tezamen met Anthony Quayle de
leiding hebben van het Shakespeare Memo
rial Theatre te Stratford, welk gezelschap
in de herfst een tournee naar Parijs, Rome,
Milaan en Wenen zal maken en op de te-
x'ugweg ook ons land hoopt te bezoeken. Ex-
zullen dan voorstellingen worden gegeven
van Richard de Tweede en van de beide
delen van Hendrik de Vierde. Zojuist is er
een nieuwe film gereed gekomen met
Michael Redgrave in de hoofdrol, namelijk
een bewerking van het succesrijke toneel
stuk „The Browning-version" van Terence
Rattigan.
Zeer waarschijnlijk zal Michael Redgrave
deze Zondagavond in de Haarlemse
Schouwburg een voorstelling bijwonen van
„Leer om leer" in de berijmde vertaling
van Gerard den Brabander door de Neder
landse Comedie onder regie van Johan de
Meester.
Voetbal
Emigratie van voetballers
Een nieuwe schrik is Hollandse supporters,
ditmaal die van Ajax, ten deel gevallen.
Want toen Ajax te Parijs tegen de Racing
Club de France speelde (en er met 02 van
verloor) trok Stoffèlen sterk de aandacht;
Hij reisde niet met Ajax mee naar huis. Het
riet er naar uit dat hij binnenkort als Stof-
félèn zal aangesproken wox-den en het Fran
se publiek onthalen op boeiende duels met
Corneille Rijvèrs, Appèls en d'Hardèr. Het
wordt een gevaarlijke zaak voor onze clubs,
wedstrijden in Frankrijk te gaan spelen.
Eei-lijk gezegd hebben we ons ook al eens
afgevraagd of de Technische Commissie en
de Keuze-Commissie van de K. N. V. B. met
al hun wedstrijden van Bondselftallen en
Nederlandse elftallen niet bezig zijn, de bui
tenlandse directeuren van voetbal-onderne
mingen arbeid te besparen. In hun argeloos
heid en toewijding helpen zijn hen, goede
profs te vinden. Hadden wij zelf beroepsspel
in ons land. dan hadden wij de aankoop van
Keesje Rijvers kunnen beantwoorden met
ons Cuissard, de Franse spil of Flamion, de
Franse linksbinnen aan te schaffen. Die
schijnen erg goed te zijn.
